The Cynically Insane
Inhoud blog
  • de wassende zin
  • licht of duisternis
  • waarom
  • omdat je nog steeds bent
  • het eerste woord
  • thuis
  • ...
  • herfst
  • slot
  • trein
  • blauw
  • één teen over de rand is beter dan tien op het land
  • De god, de Vader en nog enkelingen
  • uit de oude doos
  • zakman
  • (uit de oude doos)
  • ongeveer
  • groeipijnen (uit de oude doos)
  • spreken is zilver, zwijgen is fout
  • niets, dan de waarheid
  • Horen, zien en zwijgen
  • koppig
  • zondagochtend
  • °
  • foal play
  • *
  • zon
  • En ik zei dat ik het niet wou
  • Poker

    01-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de wassende zin

    ik hang de woorden
    dan maar op
    buiten
    aan de draad

    de zin is er nog niet

    maar ze even laten drogen
    laten waaien
    en een straaltje zon
    die hen
    misschien
    wat verschiet

    tot ze klaar zijn
    stijf van wind
    en zeep ze
    tot gedachten bindt

    zonder glans
    wacht ik
    heel veel lucht
    en weinig zin

    doorprik de bellen
    laat wasknijpers
    hun verhaal vertellen

    en begin uiteindelijk
    bij het begin

    01-09-2010, 00:25 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    27-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.licht of duisternis

    Ik blijf het maar doen. Pogingen ondernemen om toch het onderste uit de kan te halen… maar dat lukt nooit in een bodemloos vat. Hoe meer ik mezelf verbied te drinken, hoe verder ik erin duik. Alsof ik me niet kan verzetten… alsof ik niet eens kan vechten tegen mezelf.

    Ben ik dan zo zwak? Is dat het antwoord. Kijk ik mezelf in de spiegel onzeker aan, omdat ik niet de kracht bezit een harde blik op mezelf te gooien. Kleine zwakkeling met grote ogen en bang hart. Ze steekt de neus in de lucht, en wordt verblind door de zon. Of alles wat zich als zonneschijn voordoet. Ook de maan schittert… zij het koeltjes.

    Ze hoopt op zon, de warmte die haar omhelst en stralen die haar zacht kussen in de nek. Maar ze stelt zich tevreden… met alles wat weerspiegelt. Ze kiest de maan… de donkere nacht.

    Ze verstopt zich in het duister en hoopt dat sterren op haar hoofd zullen regenen, met onwil te beseffen dat sterren ook slechts dood licht zijn.

    En zo sta ik voor de spiegel en kijk mezelf hard in de ogen. De grote ogen, die weerkaatsen wat de spiegel zegt. Ook dat beeld is vervormd…

    Ze moet volharden, dat zal ze ook doen. Ze zal volharden in hoop, maar hoopt nooit meer te volharden in hopeloosheid.

    27-04-2010, 22:05 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    15-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waarom

    Omdat het leven ons terugstuurt, eeuwig dat zelfde laantje in. Omdat we steeds in cirkels lopen, maar misschien iedere cirkel langzamer afleggen. Omdat onze rugzak steeds gevulder raakt. Omdat mijn voeten moe worden en rusten uit den boze is. Omdat stilstaan achteruitgaan is. Omdat ik dan maar door zal zetten. Omdat ik het je heb beloofd. Omdat het moeizamer wordt. Omdat ik je mis. Omdat je verdween. Daarom…

    15-11-2009, 23:04 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.omdat je nog steeds bent
    Sta niet bij mijn graf en huil,
    ik slaap niet in die modderkuil.
    Je vindt me in de wind die waait,
    je vindt me in een bloem gezaaid.
    Ik ben de glinster van de sneeuw,
    hoor me in kindergeschreeuw.
    Ik ben herfstregen die zachtjes valt,
    ik ben de echo die door bergen schalt.
    Bij het ochtendlijk ontwaken,
    ben ik de zonnestraal op de daken.
    Ik ben de ster in het avondrood.
    Huil dus maar niet, ik ben niet dood.

    naar een gedicht van Mary Elizabeth Frye

    15-11-2009, 22:56 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het eerste woord
    Het eerste woord wordt onderschat. Altijd heeft men het over dat laatste. Wie krijgt het, wat betekent het en welke nasmaak laat het na? Wie het laatste woord uitspreekt, triomfeert. En daar vocht ik altijd voor. De trots van het laatste woord. Het koppig en halstarrig vastklampen aan die laatste strohalm, in de hoop dat het een einde maakt aan een moeilijke dialoog. Want eigenlijk wilde ik steeds slechts één zaak: een monoloog.  Dat plotse besef ging gepaard met een openbaring. Voor een monoloog is niet het laatste woord van belang. Helemaal niet. Een monoloog heeft nood aan een sterk eerste woord. Want dat bepaalt hoe een mogelijk gesprek zal verlopen: of de tegenstander zich beperken zal tot de rol van luisteraar of mee gaat duelleren voor dat overschatte laatste woord.

    15-11-2009, 22:51 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.thuis
    De deur van onze gang kraakt hard. Op zich is het een van de meest irritante geluiden die ik ooit heb gehoord. Maar het klinkt nu te vertrouwd om nog echt te storen. Het is gedurende mijn hele leven een soort "thuisgeluid" geweest. En niemand had ooit gedacht er iets aan te veranderen. Misschien omdat het een onderscheid maakt tussen degenen die het niet echt meer horen en de anderen die zich eraan storen, en op die manier een grens trekt tussen zij die hier thuis zijn en zij die slechts passant waren.

    15-11-2009, 22:48 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    09-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....
    plots is nacht heel aanwezig
    en ik vervloek mezelf tot duister
    voor de illusie
    dat ik meer van haar houd
    dan van de dag

    09-11-2009, 14:37 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herfst
    ochtend, zwijg stil
    nu je de takken niet meer hoort
    ze hun blaren niet meer kunnen schudden
    als de wind hun rust verstoort
    wil ik niet dat je heel luid bent
    overdonderend als de dag
    nee, ochtend, zwijg stil
    en laat me berusten in de nacht

    09-11-2009, 14:35 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.slot

    Het was vast

    ‘n gesloten slot

    Symbool voor einde

    Zonder plot

     

    Ingesloten

    Afgeschermd

    Afgestevend op ‘n muur

    Ongeremd

     

    Ongekunsteld

    Het begin

    Maar steeds zwakker

    Elke zin

     

    Vastgehouden

    Vastgeklampt

    Laatste strohalm

    Hand verkrampt

     

    Toen liep het einde

    Een laatste zucht

    Door het slot

    Woei enkel lucht

     

    09-11-2009, 02:19 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    23-10-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.trein

    Het najaar is al in tijden niet meer zo gevuld met zon en dus evenmin met treinen vol glimlachende mensen. Op de trein lijkt het begin van de werkweek of een doordeweekse schooldag minder droefgeestig als de zon haar eerste stralen over de voortrazende stellen werpt; die van de trein en die erin. Zij aan zij, op weg naar verschillende bestemmingen maar één in onderweg zijn.
    De trein is niet onderhevig aan het spreekwoord: “Alle wegen leiden naar Rome.” Nee, de trein is net het omgekeerde. De trein verbindt zijn passagiers met één gedwongen route, vanwaar elk zijn eigen eindbestemming kiest, eens het perron verlaten.
    Kortstondige ontmoetingen, soms hartelijk, vaker ongemakkelijk, als maar weer eens een vreemde plaats neemt op de bank voor of naast.
    Bekijken en bekeken worden in staalhard gelig licht. Niemand ontkomt, ook niet wie wegduikt achter krant of boek, in de hoop zo wat privacy te winnen.
    Anonimiteit is op de trein geen synoniem voor onbekendheid. Iedere ochtend hijsen dezelfde stellen zich in dezelfde stellen om opnieuw hetzelfde parcours af te leggen als gisteren en de dag ervoor en die daarvoor.
    Het zijn praktisch buren, maar hier geldt “Beter een goede buur dan een verre vriend” evenmin. Eén zijn in pendelen is niet samen peddelen. Niet samen met gedeelde krachtinspanning een bestemming bereiken, maar voortbewegen als pendule. Heen en terug. Voortbewogen door de tandwielen. Voortbewegend in tijd en plaats.

    23-10-2009, 03:00 geschreven door L&E

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Archief per week
  • 30/08-05/09 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 09/11-15/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 22/06-28/06 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs