Dankzij internet kan ik zien dat het vliegtuig waarin mijn familie zit op weg naar huis volgens planning is vertrokken. Ze hebben  uren vliegen voor de boeg. Ik hoop dat Saar het vliegen deze keer weer net zo leuk vindt als op de heenreis. Omdat ze inmiddels 2 jaar is heeft zij een eigen stoel … en slaapt ze ook makkelijker een uurtje of wat. 

Een eigen koptelefoon maakt dat ze zonder medepassagiers te hinderen kan luisteren naar kinderverhaaltjes … en ze is altijd blij te maken met kleurpotloden en een hapje en een drankje. 

De afgelopen dagen kreeg ik prachtige foto's van het vakantieplezier dat mijn familie met elkaar genoot op een bounty-eiland.  Saar met afwisselend haar fles, een glas met een rietje én een glas zonder rietje … Alleen genietend van de glijbaan die uitkomt  in de ballenbak, of samen met haar vader van de glijbaan in het zwembad. 

Ik verheug me nu al op het apje "weer veilig thuis" … 

Zondag a.s. masseer ik al voor de derde keer op het hardloopevenement De Halve van Haarlem … De eerste keer woonde ik nog niet eens in Haarlem, mijn huis werd nog verbouwd en 's avonds aten mijn klusvrienden en ik de onkostenvergoeding van die dag op … op een terras dat toen nog open was en ik nog nodig had omdat ik tóen nog kettingrookte.

Wat een boel informatie kun je kwijt in 3 zinnen … Ja.... het roken is wéér terug naar 0 … zonder pillen … zonder kort lontje … het is dom om te zeggen … maar toch: voor zo lang als het duurt.

Zondag dus weer honderden mensen sportief aan het hollen door het prachtige Haarlem. De halve marathon voert  deels door de duinen … heuvel op … heuvel af. Er zijn toch veel mensen veel sportiever en in betere conditie dan ik … Ik ben blij dat ik bepaalde ambities gewoon niet koester.

Het voelt al als herfst … en dat is het ook. Dan ruikt de lucht anders … en waait de wind kouder. Het is vroeger donkerder. Ik weet dat ik gevoelig kan zijn voor een winterdip … en dat die zich goed laat voorkomen door een zon trip in de winter.

Ik fantaseer of ik de winter zal onderbreken met een bezoek aan mijn zus in India. We zouden een toeristische High Light in de buurt van Bombay  kunnen bezoeken, samen terug treinen naar haar woonplek aan de oceaan in de ashram en ik zou terug kunnen vliegen vanaf een andere plek. Heel goed te doen … qua tijd … qua geld ook wel … Wat moet ik met de hond is een ander thema dan wat zal ik met mezelf met Kerst … Voorpret is ook pret … deze pret hebben we alvast.

Vandaag spraken kleindochter Saar en ik elkaar via Facetime … Zij is met haar ouders op vakantie op een warm en zonnig bounty  eiland en ik begreep dat ze me vertelde dat ze met een vliegtuig hoog in de lucht lang onderweg waren geweest … en dat zonder woorden … want de woordenschat is nog steeds een beetje beperkt.

Maar we waren destijds samen in een vliegtuig … en soms hebben we het daar over … dan kijken en wijzen we naar de lucht … hoog in de lucht … en dan weten we dat we van elkaar weten wat we bedoelen … zo ook vandaag … Haar moeder vertelde met woorden  het verhaal … dat ze genieten …. van zon … zee … zwemmen … zand en van elkaar. En ik ben dankbaar … dat ze laten weten dat ze veilig zijn … met elkaar … liefdevol en gezond.  Grappig is dat … als ze een straat dichtbij zijn dan facetimen we zelden … als er 9 uur vliegen tussen zit … dan wel.