In de ashram is het in de ' rijen' nog steeds drukker dan thuis in bv de supermarkt ... maar relatief veel rustiger dan voor Amma's vertrek. Na 7 weken herken ik hier meer mensen dan thuis, bij mij in de straat ... en hoewel ik zeker 20 uur per dag mijn mond gehouden heb ... heb ik met relatief veel mensen mooie ontmoetingen mogen hebben. Ik had het voorrecht te mogen praten met 3 jonge vrouwen van mijn dochter's leeftijd ... en heb hun duidelijk mogen maken dat moeder's lastig lijken ... maar wezenlijk altijd alleen maar bezorgd zijn en zooooooooooooooooo graag willen weten dat je gezond en veilig bent ... en mogelijk zelfs gelukkig. Ik realiseerde me dat ik als dertiger een ondankbare dochter ben geweest ... en helaas kan ik dat niet meer beter maken, omdat mijn moeder is overleden. Soms is later voorbij ... en wat rest is ' had ik maar..." Gelukkig heb ik onderweg naar oud worden wel leren vergeven ... zelfs mezelf in de afgelopen weken ... Dankzij de ontmoetingen met ander-vrouws-dochters ... dankzij de stilte ... dankzij ...
Vandaag vertrekken een paar honderd mensen in een groot aantal prachtige bussen om mee te reizen met Amma's tour door Zuid India. Ze blijven weg tot 3 februari en doen een aantal plaatsen aan waar duizenden mensen worden verwacht. Stapels stoelen werden ingeladen ... Alles wat hier te doen en te koop is zal ook elke keer uitgepakt en gebruikt gaan worden ... Slapen doet men in klaslokalen in Amma's scholen ... op een meegebracht matje op de grond. De meeste meereizenden zijn als kinderen die op schoolreis gaan ... uitgelaten en verwachtingsvol. En zij kijken wat meewarig dat ik niet meega omdat mijn visum afloopt ... Maar zelfs zonder die reden zou ik niet mee willen ... Ik ben ' gewoon' een luxe mens, blij met een bed, een ventialtor en zelfs een eigen toilet. Volgende week om deze tijd vlieg ik de halve wereld terug over ... Mijn eerste afspraak op vrijdag is met mijn dochter en kleinkind ... zij lopen gezellig mee naar de kappersafspraak die ik 10 weken geleden al maakte en waar ik aan toe ben om me weer een luxe Hollandse mevrouw te voelen.
Mijn verblijf in India nadert zijn einde ... Zondag vertrekken mijn zus en ik voor een paar dagen naar een vakantiebad plaats dicht bij het vliegveld. Ik verheug me op tijd samen, als 2 oud en wijzer geworden dames die al 60 jaar verleden met elkaar delen. Zo'n groot verleden delen we geen van beiden met enig ander mens op deze wereld.
Zondag jl volgde ik een lach-workshop van anderhalf uur en maandag een myo-fascia workshop van 3 uur. Van alle nieuw opgedane ervaringen gecombineerd met alles wat ik al kan en weet ... ga ik in de toekomst een workshop-dagje maken ... met lekker, gezond, zelfgeperst sap, gezonde maaltijdsoep ... oefeningen ... en ' leerzame' verhalen denk ik een mooi programma te kunnen aanbieden. Denk er eens over of je deelnemer zou willen zijn.
Gisteren keek ik een klein poosje naar een enorme menigte voornamelijk vrouwen uit de omgeving ... allemaal in afwachting van een van Amma cadeau te krijgen kledingstuk, een sari en een cheque...
Er waren meer dan 70 uitgiftepunten opgezet en een klein deel daarvan werd bevrouwd door dames uit de ashram, de rest door studenten van Amma's universiteit. Vandaag vertelde iemand die wel had geholpen met uitdelen dat aan haar tafels niet alles even vredig en georganiseerd was verlopen als zij van Amma's ' rijen' gewend is. Goddank raakte niemand gewond of erger ... Iets in mij, ervaring met mensenmassa's in Afrika, had gemaakt dat ik eerder terug was gelopen naar de ashram en op tijd voor de meditatie terug was in de ashram.
Mijn moeder zei het al: " Aardig zijn kost niets ... en als je niets aardigs weet te zeggen ... houd dan gewoon maar je mond..."
Bijna 65 jaar ontdek ik dat het meer is dan een tegeltjeswijsheid ... Dat de wereld een mooiere, betere, aardiger plek is als je aardig bent ... en niet alleen maar aardig doet. Hoewel dat een erg goed begin is als aardig zijn nog niet spontaan gaat :-0.
Van de week had ik een niet aardig maar wel eerlijk gesprek met een heeeeeeeeeeeeeeeeeel rijke dame die mij de les wilde lezen over hoe ' onverstandig' ik om was gegaan met de plaatselijke riksha-chauffeur. Zij wilde hem niet nog een keer de klandizie gunnen omdat hij " greedy" , dus inhalig zou zijn geweest. Ik vroeg haar: " Mag ik bot eerlijk zijn?" en op haar antwoord: " Ja, graag" zei ik: Onze chauffeur heeft een hele dag voorbeeldig voor ons gewerkt gedurende 7 uur ... Hij bracht ons vrolijk en veilig van plaats naar plaats ... en kreeg daarvoor omgerekend ongeveer 1/3 van MIJN uurloon ... en jij vindt dat 1/3 deel te veel. Wie is hier nu inhalig?
Zolang wij, de Westerse mensen niet bereid zijn ' normaal' te betalen voor diensten of grondstoffen van 3e wereldlanden blijven veel mensen veel armer en daarmee ' hulpbehoevender' dan nodig zou zijn.
Ze keek mij aan en zei: " Dank je voor dit inzicht ... ik zal het ter harte nemen ... ik heb het nooit zo bekeken ..." . Soms is aardig zijn ook niet alles .
Het is al weer de helft van een volgende week. Op woensdag geeft Amma altijd Darshan ... Vandaag doet zij dat in de Kalitempel. Een setting die kleiner en daarmee knusser is dan de veel grotere hal. Het is altijd een verrassing waar Amma besluit op te duiken. De hoeveelheid schoenen die ergens staan zijn een prima indicatie. De afgelopen keren was er geen meditatie op het strand vanwege het overlijden van een naaste buurman. Een hele stoet rouwenden nam, voor dagen, plaats voor en rond zijn huis en zij zouden zich misschien hebben kunnen storen aan onze optocht. Maandag maakte ik met een nieuw verworven kennis-mevrouw een hele dagtocht naar wel 2 tempels ... alwaar wij ook ceremonie's, zgn puja's, uitvoerden. Ik had al een gezegend leven ... maar mijn toekomst kan niet meer stuk met al die blessings. Ook deze mevrouw, ook Ayruvedisch dokter van haar vak, verklaarde mij, tussen neus en lippen door, super gezond ... Dat is al een blessing op zich. Ik wens wie hier leest ... be happy, be healthy, be helpful and strong.
maakt het veranderen van gewoontes makkelijker... Ik eet al een paar weken helemaal geen vlees, wel 3 maal een vismaaltijd ...DENK zelfs niet meer aan een biertje ... geniet van 1 kop koffie per dag ... drink liters water ... gebruik mijn telefoon alleen als ik ook Facetime met mijn dochter, 2 maal in de week, de computer gaat alleen aan om de accu ' in leven te houden' ... mijn blogje schrijf ik in hte internetcafe ... en dat gaat zo sluiten ... dus ik sluit af met de wens dat jullie allen het zonnig mogen maken rond je hart ... liefde mag voelen voor je naasten ... en in staat zult zijn luchtigheid in zware omstandigheden te blazen ... Uiteindelijk gaat ALLES voorbij ... The good, and the bad.
Het nieuwe jaar is voor veel mensen HET moment om met goede voornemens te beginnen ... Uit onderzoek blijkt dat velen van ons al stranden in de eerste week ... volhouders na de eerste maand .
Het aardige van goede voornemens is ... dat je altijd opnieuw kunt beginnen met ze uitvoeren ... en ooit komt de dag dat het lukt ... Nooit word je van de ene op de andere dag 20 kilo lichter ... noch zwaarder ... Nooit ben je ' zomaar' een geoefende atleet ... of een al jarenlange niet-roker ... Het leven gaat met elke dag een draadje ... en bracht mij zowaar al in het jaar waarin ik 65 ga worden ... bij leven en welzijn.
Dankbaarheid is een vruchtbare voedingsbodem voor ' goede' dingen. Als je begint met per dag op een blaadje te schrijven: Ik ben dankbaar voor ... dan zul je merken dat met wat oefening er elke dag meer te schrijven valt. Ik heb die gewoonte al agenda's vol ... en begin dagelijks met Ik ben dankbaar voor mijn gezondheid, mijn meewerkende lijf. Er is, als je er oog voor krijgt, zoveel om dankbaarheid over te voelen ... Oefen tot het spontaan gaat ... en je loopt over van dankbaarheid, de daarbij behorende glimlachjes en het daar weer bij behorende rustiger gevoel in je buik.
De laatste dag van het jaar is altijd een moment om een beetje de balans op te maken. Het was het beste jaar in mijn kleine wereldje dat iemand kan bedenken. Gezond ... bijna alle dagen van het jaar ... genoeg gewaardeerd werk, ... gelukkig niet alle dagen van het jaar, om het licht te laten branden en een goede boterham met kaas te hebben ..., trouwe vrienden en vrienden, familiale geborgenheid en het vertrouwen dat volgend jaar een zeker zo goed, zo niet nog beter jaar gaat worden.
Ik wens iedereen een licht, luchtig, liefdevol en vooral TEVREDEN 2019. Als je tevreden bent met wat is ... heb je alles wat je nodig hebt.
Er was eens een jong katertje ... hij rende rondjes achter zijn staartje aan ... de oude kater vroeg "Waarom doe je dat?" en het jonge beest antwoordde: " Iemand vertelde me dat geluk in de staart zit, dus ik probeer hem te pakken ...". De oude kater: " Het is waar dat geluk in je staart zit ... maar ik ontdekte dat als je gewoon rechtdoor blijft lopen ... het je volgt ... waar je ook gaat." Happiness is the way ... not the goal.
Een aardige dame in de ashram bekommert zich om zieke duiven. In de eerste week van mijn verblijf trof ik haar in een prachtige tuin terwijl ze een jong duifje met de hand zijn babyvoedsel gaf en zij vertelde over haar duivenzorg. Inmiddels een paar weken verder vertelde ze een plek te zoeken waar hij zijn vliegles zou kunnen krijgen. Ze durft het niet aan om zo maar het hok open te zetten. Duiven schijnen nogal opgejaagd te kunnen worden door de kraaien, die hier zeker in grote aantallen zijn.
Ik ruimde alle spullen in de kast en het beddengoed als altijd buiten en samen bewonderden wij zijn eerste vliegkunst in mijn lege kamer. Vergeleken met zijn hok een zee van ruimte. Na een minuut op 10 deed hij het. Van het hoogste punt van het stapelbed naar een waslijntje en weer terug. De kamer had geen verlokkingen of uitdagingen voor hem verder ... dus hij bleef verder rustig zitten.
Maandag oefenen we nog een keertje ...en daarna net zo vaak tot het moment waarop de dame denkt dat de duif klaar is alleen de grote wereld in de vliegen.
Op dinsdag geeft Amma altijd een meditatie en daarna een maaltijd .... aan iedereen die er is en die dat wil. Gisteren waren de deelnemers aan het jongerencongres ook van de partij ... een extra 1000 monden. Ik ben niet goed in rijen en in de rij willen staan ... zelfs niet voor een maaltijd die door Amma's handen is gegaan. Maar ik ben wel diep onder de indruk van de rust, kalmte en het geduld van iedereen die wel in de rijen blijft. Na ruim anderhalf uur is iedereen gelaafd ... en zijn er vele handen in afwasteilen om de vaat weg te werken. Later op de middag woonde ik de indrukwekkende afrondende lezingen bij .. Ik hoorde dat India 36 miljoen universiteitsstudenten telt ... een goed opgeleide generatie ' on the way' ... Ik stuur licht, luchtigheid en een beetje zonneschijn.
Vanavond wordt hier Kerst gevierd met zang en dans na de op maandag gebruikelijke meditatie en het zingen van spirituele liederen. Misschien deelt Amma aan het eind van de avond nog wel chocoladecake uit. Ergens langs het drukke pad staat een kersttafel met stal, kribbe en herders met gekleurde, soms knipperende lampjes. 2e kerstdag worden er in de middag nog kerstliedjes gezongen. De maan is prachtig, net vol of net nog niet. Een groot deel van de dag regende het warm water ... serieus ... alsof de douche aan stond. Ik heb mijn te luchten lakens lekker nat laten regenen ... daar kan wassen in een emmer niet tegenop.
Ik wens iedereen die hier leest een vredig, tevreden, liefdevol samenzijn de komende dagen. Wie zichzelf alleen op de bank treft en zich daar vervelend over zou voelen ... het zijn maar een paar dagen ... zoek een aardige film ... neem een borrel of warme chocolademelk en glimlach. Je kunt zelfs iemand bellen die misschien ook alleen op een bank zit ... en samen film kijken. Het motto van Amma is "What ever happens .. Be happy and Be strong."
Vanmorgen was de grote hal met nog meer stoelen en een imposant decor ingericht ... mooie rode vloerbedekking ... prachtige gordijnen ... het logo van de activiteit ... vlaggetjes ... jongeren in rode of blauwe t-shirts met de opdruk The future is NOW. ... Het was de openingsmorgen van een 4 daags ' summit' voor jongeren tussen 15-35 over leiderschap. Een initiatief van Amma's rechterhand ... die een prima speech in het Engels hield. Hij benadrukte natuurlijk het belang van spiritualiteit. Desgevraagd antwoordden de jongeren: "JAaaaaaaaaaa" op de vraag of zij dachten dat hun ouders ze altijd, en onder alle omstandigheden zouden steunen ..." Hij glimlachte en zei: " wat nog een poosje ...." . Alleen Amma zal van ons allen altijd de potentie blijven zien en van je blijven houden ... wat je ook voor keuzes maakt.
Hij werd voorgegaan door een hoge legerofficier ... die antwoordde op de vraag: " waar bent u het meest trots op..?" .." Dat ik hier vandaag mocht spreken". Ik weet een boel meer over de geschiedenis van India. Zo is de grondwet sinds 1950 niet echt gewijzigd ... is geworteld in democratische uitgangspunten ... en het leger is defensief bedoeld ... de generaals staan vooraan in de vuurlinie mocht het nodig zijn. Kortom ... een inspirerende morgen ... en een prachtig initiatief. De security van Amma had even een moeilijk momentje toen alle jongeren zich, incl foto's makende telefoons in het gangpad om Amma heen mochten verzamelen ... Daarna ging de jeugd naar een ander gebouw ... maakten vele handen het werk licht en de hal weer zoals hij hoort te zijn met alle eettafels aan de buitenzijden en Amma ging doen wat ze altijd doet op vrijdag ... Darshan geven ... misschien wel tot middernacht.
Opeens bedacht ik dat het urenlang knoflook pellen misschien wel eens te veel van het goede zou kunnen zijn geweest en dat dat een reden voor mijn rugpijn zou kunnen zijn ... Een luxe die ik thuis weinig neem ... een dagje ziekteverlof ...heb ik nu al een paar dagen ... en ik loop weer als een hinde ... Het kan de stoel en de houding zijn geweest ... het kan het sap zijn geweest dat iets irriteert ... Maar ik ben superblij dat het weer over lijkt. Vandaag had ik buiten de ashram een heerlijke pedicurebehandeling. Op de terug weg werd ik aangesproken door 3 Westerse mensen ... met de vraag of ik wat over Amma kon vertellen ... Zij hadden niet de tijd om de ashram binnen te komen omdat ze met een boottochtje waren ... maar luisterden belangstellend en met veel vragen naar wat ik inmiddels kan vertellen ... door de boeken die ik de afgelopen weken heb gelezen en de gesprekken die ik gehad heb ... is dat inmiddels best een boel.
Ik wens wie hier leest een goed, uitrustend weekend en een licht hart.
" Je mag je niet aanstellen, mam ... het is hier koud, donker ... nat ... en winter ... Zeur niet over heimwee ... dat is altijd maar eventjes ... en geniet van al het bijzondere daar ... Je hebt je hondje niet weggegeven om binnen 3 weken al weer thuis te willen komen ..."Aldus sprak mijn wijze dochter via Facetime.
En zo ga ik morgen mijn vierde week in ... met hernieuwd gevonden genoegen ... Maar ik denk dat ik zelfs vanuit de hemel ooit ga vragen of ik snel weg mag ... ik ben toch wel een (t)huismus gewend aan mijn routines en dierbare mensen die ik ook in het echt kan knuffelen af en toe. Ik stuur een rondje licht, warmte en zonneschijn jullie kant op.
Voor iemand die zich koestert in het idee dat ik geen tot weinig lichamelijke klachten heb zit ik een beetje in de fysieke lappenmand. Een naar, aanhoudend hoestje en snotterigheid ... doof als een kwartel ... en last van mijn rug ... vooral als ik wil opstaan. M.n. die laatse klacht was reden om de Amma-darshan gisteren over te slaan ... Het ritueel is dat je minstens via 50 stoelen opschuivend bij haar aankomt. Maar een therapeutische Feldenkreissessie vanmiddag bracht zoveel ontspanning dat ik het straks gewoon weer ga proberen. Misschien dat de eerdere sessie zelfs wel de veroorzaker was van alle losgekomen afvalstoffen. Als ik weer terug ben ga ik me eens verdiepen in mogelijkheden van opleiding of therapie. Het is een boeiende. leerzame ervaring waar ik op dit moment nog geen woorden voor heb.
Vandaag aten mijn zus en ik voor een tweede keer een heelijk klaargemaakt visje in een restaurant buiten de ashram. Eigenlijk waren we op weg naar een dichtbij gelegen stadje ... maar werden onderweg geinformeerd dat er een shop-staking gaande is. Wie er waarom staakt en hoe lang is niet duidelijk. Onverwachte genoegens zijn soms nog prettiger dan reeds geplande uitjes. Vanmiddag is er weer een meditatie die Amma leidt. Honderden stoelen worden al weer uitgezet ... haar looproute minitieus geveegd. Mijn darshan gisteren was bijzonder. Fris gewassen en in schone, nieuwe witte kleren gehuld kwam ik uiteindelijk bij haar uit. Na afloop trok ik mij stilletjes terug in mijn kamer en werd vanmorgen om 8.00 uur uit een diepe, verkwikkende slaap door mijn zus gewekt ... die heeeeeeeeeeeeeeel lief en attent een paar nieuwe slippers kwam brengen. De uit Holland meegenomen Fit Flops hebben een schoenmaker nodig. Ik wens een ieder die hier leest een heel ontspannend weekend.
De boomlange, jonge, ' ongelovige' puberzoon van het gezin waar mijn hondje Woezel een nieuw. liefdevol thuis heeft gekregen ervaart zijn komst als een Godsgeschenk ... zo liet zijn moeder mij weten. Ik ervoer het feit dat zij mij vonden om MP als een geschenk ... Zonder wroeging of schuldgevoel liet ik hem gaan naar een plek die uiteindelijk misschien wel nog liefdevoller voor hem is dan het leventje dat ik hem bood ... zorgzaam, nix mis mee ... maar ook niet uitbundig speels of knuffelig. De vrolijkheid die hij ten toon spreidt werkt aanstekelijk en hij brengt vreugde, die gewaardeerd wordt.
Hier in India krijg ik vanavond mijn eerste darshan ... Om half 7 neem ik plaats in een langzaam opschuivende rij, steeds dichter naar Amma toe. Voor wie niet weet waar ik het over heb ... een niet voor te stellen ritueel ... voor mij een ontmoeting waar ik me nu al op verheug. Heel af en toe heb ik een steekje heimwee ... een normaal mens gaat gewoon 2 weken van huis ... Ik ben begonnen aan de 3e week.
Saar weet ' niet beter' dan dat je mensen ook via de telefoon of tablet kunt zien of spreken. Ze deed dat met haar papa tijdens onze vakantie. Ze deed het met mij terwijl zij op een zonnig eiland vakantie vierden ... met de andere oma toen die ver weg was ... en gisteren deelden we een gezellig stukje tijd. Een paar maal per week ben ik in ieder geval in haar herinnering ... als ze langs mijn huis komen lopend of rijdend naar of van het kinderdagverblijf ... En gisteren was ik er ... met een palmboom ten bewijze van Verweggistan.
Ik zong, zoals ik vaak doe ... een instant rijmelarijtje ... " Hoi ... mijn allerliefste Saar ... ik zie een vlechtje in je haar ... wat word je toch groot mevrouw ... Oma houdt zo'n boel van jou ..." Of woorden van gelijke strekking die haar zo op haar gemak maken dat ze door gaat met waar ze het liefste mee bezig is ... het maken van de puzzels die ze kreeg van Sinterklaas ... Apetrots ben ik op haar ... want ze maakt ze, zelfs die van 12 stukken ...
Ik stuur iedereen die hier leest licht, warmte en een glimlach ... Wie zin heeft in een massage van mijn vervangster ... bel mijn telefoon ... NIET sms of app ...!
.
