Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ter overweging ...
Teksten, mensen en ervaringen die aanzetten tot nadenken ...
05-09-2009
De middelen die Maria ons aanreikt (2/6)
De rozenkrans
Een belangrijk gebed, dat dagelijks aan bod zou moeten komen in het gezin, is de rozenkrans. Een traditie die al jaren verwaterd is Gelukkig zijn er steeds meer mensen die dit gebed opnieuw gevonden hebben. Zo zijn er tal van initiatieven die het bidden van de rozenkrans bevorderen, waaronder gebedgroepen die wekelijks samenkomen, Radio Maria,
Enkele links in dit verband werden dan ook toegevoegd in de rechterkolom van dit blog.
Het vernieuwde leven in Maria vindt zijn hoogste uitdrukking in de toewijding aan het Onbevlekt Hart van Maria en door haar aan de Allerheiligste Drievuldigheid.
Door de Mariatoewijding zal Maria ons naar het Hart van de Vader leiden.
De tekst van het gebed vindt u hieronder.
Toewijding aan het Onbevlekt Hart van Maria
O mijn Moeder, Moeder van goedheid, van liefde en van barmhartigheid,
ik bemin U oneindig en ik offer me op aan uw Onbevlekt Hart.
Door uw goedheid, door uw liefde en door uw genade, red mij.
Ik verlang ernaar U toe te behoren.
Ik bemin U oneindig veel en ik verlang dat ge mij bewaart.
Uit het diepst van mijn hart bid ik U,
Moeder van goedheid, me uw goedheid te geven,
om door haar het paradijs te bereiken.
Ik bid U, omwille van uw oneindige liefde,
me de genade te geven eenieder te kunnen beminnen
zoals gij Jezus Christus bemind hebt.
Ik bid U me de genade te geven, in uw bijzijn genadig te zijn.
Geef me de genade uw wil, die van de mijne kan verschillen, te beminnen.
Ik geef me geheel over aan U en verlang dat ge bij me zijt bij elk van mijn stappen,
omdat gij vol van genade zijt, en ik deze genade nooit wil vergeten.
En, zo ik ooit de genade mocht verliezen, bid ik U, ze me terug te geven. Amen.
Wordt vervolgd
De middelen die Maria ons aanreikt (3/6)
Maria vraagt ons om elke woensdag en vrijdag te vasten op water en brood. Dit is geen evidente vraag. Maar
Vastenkan op vele manieren.
Aan ons om mogelijkheden hiertoe te zien in ons eigen leven.
Staan wij even stil bij volgende zaken :
-Ons computer-, internet- en gsm-gebruik en de tijd die we daar aan besteden.
-Ons kijkgedrag wat tv betreft : kan het met minder of zelfs geen tv ?
-Maken wij het soort programmas dat we bekijken, bespreekbaar thuis ? Wat was goed of minder goed aan het programma? Welke waarden werden er al of niet doorgegeven? Welk beeld kregen wij mee over de maatschappij, het gezin, omgaan met seks en alcohol of de geaardheid van mensen, ?
-De reclameblokken tussen films kunnen wij ook bewust niet bekijken;
-Is ons rijgedrag altijd en overal aangepast ?
-Hoe gaan wij om met alcohol, roken, reclame, ja zelfs drugs, ?
-Zoeken wij nog de natuur en de stilte eens op en durven wij de confrontatie met onszelf nog aan ?
-Zijn wij bereid om mee te werken aan een goede oplossing voor problemen en het bijleggen van ruzies ?
-Welke soort muziek beluisteren wij en wat is de inhoud / het volume daarvan ?
-Welke keuzes maken wij i.v.m. reizen, uitgaan, sport- en andere activiteiten, feesten, restaurant, ?
-Ontvluchten wij door al onze activiteiten niet de rust en problemen thuis ?
-Willen / kunnen wij meer thuis blijven om tijd aan het gezin te besteden ?;
-Welke kledij dragen wij ? Deftig, uitdagend, sexy, ?? Want in hoeverre dagen wij hierdoor zelf uit tot (ongewenst) seksueel gedrag ?
-Welke waarden zijn voor ons nog belangrijk ? Denken wij daar hoegenaamd nog over na en passen wij onze levensstijl daaraan aan ?
-Doen wij mee aan roddel, bluf, grootspraak, kritiek, pesterijen, ? Of zoeken we een oplossing voor dit alles ?
-Hoe gaan wij om met de medemens rondom ons (gezin, familie, buren, vrienden, collegas, )
U ziet, het lijstje is lang, maar verre van volledig.
Vult u het zelf verder aan ? Of schrap wat op u niet van toepassing is
De vraag is : waar kan het in ons leven beter, anders, met wat minder van het ene of wat meer van het andere.
Misschien denkt u nu : dat KAN ik niet veranderen
Misschien is het eerder : KAN ik niet of WIL ik niet veranderen ?
Want waar een wil is, is een weg
Bedenk ook dat een verandering in je manier van leven geleidelijk aan gebeurt, en niet van de ene dag op de andere. Gebed zal u hierbij helpen.
Misschien is ook niet alles van wat werd opgenoemd op uzelf van toepassing. U kan wellicht zelf de lijst aanvullen met dingen die in uw eigen leven van toepassing zijn en die kunnen veranderen.
Laat dit dan een tip zijn : kies één ding om mee te beginnen, tot het een gewoonte geworden is en u een volgende uitdaging en manier van vasten aankan. Geleidelijk aan zal u ondervinden dat uw leven en u zelf anders worden.
Wordt vervolgd
06-09-2009
De middelen die Maria ons aanreikt (4/6)
De Heilige Mis bijwonen is één van de belangrijke pijlers van het Christendom, en dan vooral de zondagsmis.
Hoevelen zijn er niet die de zondagsplicht al lang niet meer vervullen ?
Velen komen hooguit nog eens een kerk binnen bij een huwelijk of begrafenis, of met Kerstmis en Pasen. Jammer genoeg weten vele kinderen en jongeren al niet eens meer wat er gevierd wordt met Kerstmis en Pasen, en kennen zij alleen de Kerstman, Halloween en carnaval.
En hoe gaan wij gekleed om een kerk binnen te gaan ? Is onze kledij aangepast om de eucharistie te vieren ?
De wekelijkse zondagsmis is voor een christen onontbeerlijk.
In een tijd waarin afstand geen probleem meer kan zijn om waar dan ook naartoe te gaan, kunnen wij dan ook niet eens tijd maken voor de H. Mis, zelfs ook tijdens de week ? We maken wel tijd voor de vele andere dingen die ons worden aangeboden : joggen, fitness, winkelen (zelfs op zondag !), computerspelletjes en allerlei andere activiteiten.
Er zijn vele mogelijkheden om in de eigen parochie of in naburige parochies op een tijdstip dat ons past (s morgens, in de voormiddag of s avonds) op zondag of tijdens de week naar de mis te gaan.
Wordt vervolgd
10-09-2009
De middelen die Maria ons aanreikt (5/6)
Biecht en verzoening.
Zoals reeds eerder werd aangehaald, zegt Johannes in zijn evangelie : De waarheid zal u vrijmaken. Laten wij nog de waarheid in ons leven naar boven komen, ook de waarheid over onszelf en ons leven?
Gaan wij nog voldoende na bij onszelf waar we fouten maakten? Of schuiven we de fout altijd door op de ander ? Problemen ontstaan vaak door het ontkennen van de eigen fouten, waardoor we telkens van de ander eisen dat hij of zij verandert, in plaats van te kijken waar wij zelf kunnen veranderen.
Deze fouten durven onder ogen zien is een eerste stap.
Daaraan iets (willen) veranderen is de volgende stap.
En niet te vergeten
Niet alleen fouten inzien en bijleggen tegenover elkaar is belangrijk.
Ook tegenover God hebben wij nog iets goed te maken. En net daarvoor dient de biecht.
God vergeeft aan iedereen die met een berouwvol hart zijn fouten opbiecht en zich voorneemt de gemaakte fouten niet meer te begaan.
Jawel, het vraagt een inspanning en (soms veel) tijd om te blijven werken aan jezelf. Maar u zal al gauw grote, positieve veranderingen in uw leven bemerken wanneer deze bereidheid er is.
Of om het met een spreuk van Bond zonder Naam te zeggen :
Verbeter de wereld, begin bij jezelf.
Wordt vervolgd
De middelen die Maria ons aanreikt (6/6)
De Bijbel is het Levende Woord van God, zij is voedsel.
Het is bekend dat de Bijbel het meest verkochte boek ter wereld is. Maria vraagt ons om dit boek op een duidelijke, zichtbare plaats in ons huis te zetten en er dagelijks een stukje uit te lezen.
Ook voor kinderen bestaan er al veel aangepaste bijbels. Lezen wij misschien een verhaaltje voor het slapen gaan uit de (kinder)bijbel. Daar kan dan wat uitleg over gegeven worden: hoe moeten wij deze Bijbeltekst begrijpen voor ons eigen leven ? Hoe kunnen wij leven naar wat de Bijbel ons voorhoudt ?
Misschien een laatste opmerking hierbij
Hoe respectvol gaan wij tegenwoordig nog om met het woord Bijbel ??? Hoe vaak wordt het woord bijbel niet misbruikt in allerlei misplaatste samentrekkingen. Ik noem er één : de kookbijbel. Veel ergere varianten vernoem ik hier bewust niet
Tip : op het blog www.bloggen.be/katholink vindt u veel interessante links naar katholieke websites, ook voor kinderen en jongeren. Een aanrader voor wie op zoek wil gaan naar hoe geloven in te bouwen in het eigen leven. Vaak is er een webshop waar in u o.a. een bijbel, ook een kinderbijbel, kan aankopen.
Einde
11-09-2009
De slang en de rozenkrans (1/3)
De slang en de rozenkrans
Bron : Pietro Zerbino, De visioenen van Don Bosco, Elledici 1995
In februari 1848 bezocht markies Roberto dAzeglio, een met Don Bosco bevriende senator, het Oratorium in Turijn. De heilige liet zijn adellijke gast het huis zien en de markies was overal laaiend enthousiast over. Wel kwam hij aan het eind van de bezichtiging bij de jeugdapostel met één voorbehoud : Laat u dat bidden van de rozenkrans toch achterwege, dat is maar tijdverspilling! Stop toch met dat achter elkaar opdreunen van die vijftig Weesgegroeten, dat is niet meer van deze tijd!
Daarop antwoordde Don Bosco : Wel, ik hecht veel waarde aan deze praktijk. En ik kan het niet anders zeggen hier is mijn hele fundament op gebouwd. Veel andere, ook belangrijke zaken zou ik eventueel wel achterwege willen laten, maar dit niet. En met de moed die zo kenmerkend voor hem was, voegde hij eraan toe : Als het nodig is, ben ik zelfs bereid af te zien van de kostbare vriendschap met u, maar nooit zal ik afstand doen van het rozenkransgebed.
Ook door zijn dromen eigenlijk visioenen werd Don Bosco aangemoedigd zijn jongens het trouw bidden van de rozenkrans bij te brengen. Eén van deze dromen had hij op de vigilie van het feest van Maria Tenhemelopneming in 1862.
Wordt vervolgd
12-09-2009
De slang en de rozenkrans (2/3)
Ik droomde dat ik met al mijn jongens in mijn geboortedorp was, in het huis van mijn broer. Toen verscheen de gids die mij gewoonlijk in mijn dromen begeleidde, en hij vroeg me hem te volgen naar het weiland dat aan ons erf grensde.
Daar wees hij op een dikke, zeven of acht meter lange, reusachtige slang. Ik schrok en wilde de benen nemen. Maar de gids sprak me moed in en zei me niet bang te zijn, en te blijven. Vervolgens ging hij weg, kwam terug met een touw en zei tegen me : Pak het touw bij het ene eind en houd het goed vast. Ik pak het bij het andere eind en dan spannen we het over de slang.
En dan ?
Dan slaan we hem daarmee op zijn rug.
Nee toch ! Alsjeblief ! Stel je voor ! De slang zou zich woest omdraaien en ons aan stukken scheuren, stribbelde ik tegen.
Maar de gids bleef aandringen en verzekerde me dat de slang me geen kwaad zou doen. Hij bleef zo lang op me inpraten dat ik tenslotte toegaf en deed wat hij me had gezegd. En daar hief hij het touw al op en gaf het reptiel er een harde zweepslag mee op zijn rug. Ogenblikkelijk richtte de slang zich op en zwaaide zijn kop naar achteren om te bijten waar hij maar kon. Maar daarbij raakte hij steeds meer verward en verstrikt in het touw.
Houd het touw strak en laat bet niet los ! riep de gids, en bond zijn uiteinde van het touw om een perenboom die daar in de buurt stond. Toen maakte hij het andere uiteinde, dat ik vasthield, aan een ijzeren spijl vast van een raam van het huis.
Intussen lag de slang woest te kronkelen. Daarbij sloeg hij kop en lichaam steeds zo hard tegen de grond, dat hele stukken vlees van zijn lichaam losraakten en ver in het rond vlogen, totdat er uiteindelijk alleen nog maar een skelet op de grond lag.
Toen de slang dood was, maakte de gids het touw los van de boom en de raamspijl, wikkelde het op en borg het op in een kist. Na enige tijd maakte hij die weer open, en tot mijn verwondering zag ik, samen met de jongens die om mij heen stonden, dat het touw zo lang dat het de woorden Ave Maria vormde.
Wordt vervolgd
13-09-2009
De slang en de rozenkrans (3/3)
Toen legde de gids uit : De slang stelt de duivel voor en het touw het Ave Maria, of liever gezegd : de rozenkrans. Daarmee kan je alle demonen van de hel bestrijden, overwinnen en vernietigen.
Op hetzelfde ogenblik zag ik een droevig tafereel, waarin de jongens de stukken slangenvlees verzamelden,, begonnen op te eten en daardoor vergiftigd werden.
Ik raakte hevig verontrust, want ondanks mijn waarschuwingen gingen ze door met eten. Ik riep naar één van hen een waarschuwing, en daarna ook naar een ander. Een derde gaf ik een draai om zijn oren en weer een ander een vuistslag, dit alles om te voorkomen dat ze zouden eten. Maar tevergeefs ! Ik raakte helemaal buiten mezelf toen ik om me heen steeds meer jongens in erbarmelijke toestand op de grond zag liggen. Ik wendde me tot de gids om hulp.
Maar is er dan geen geneesmiddel tegen zoveel kwaad ?
Maar natuurlijk is dat er.
Wat dan ?
Er is maar één middel : aambeeld en hamer.
Wat ? Moet ik ze soms op een aambeeldleggen en met een hamer slaan ?
Luister, antwoordde de gids. De hamer staat voor de heilige Biecht en het aambeeld voor de heilige Communie. Dat zijn de twee geneesmiddelen die men moet gebruiken.
En zo is het inderdaad : zoals ijzer met de hamer steeds maar weer op het aambeeld wordt bewerkt om het vorm te geven, zo worden ook wij in het geestelijk leven gevormd en steeds opnieuw gesterkt door het herhaaldelijk ontvangen van de heilige Biecht en de heilige Communie.
Samen met de rozenkrans zijn dit onze meest doeltreffende middelen op de weg der heiliging.
Einde
18-09-2009
Als spreken deugd doet (1/2)
Als spreken deugd doet
Bron : tijdschrift Overhoop, juni 2009
Auteur artikel : Marc De la Marche s.j.
Als iemand tijd heeft en luistert,
gewoon, stil,
naar wat er in mij leeft,
naar wat me bezighoudt,
naar wat me blij maakt, of angstig,
naar wat me pijn doet of eenzaam maakt,
als iemand luistert naar mijn verhaal,
niet uit nieuwsgierigheid,
of om te zeggen wat ik moet doen,
maar die gewoon aandachtig
en welwillend aanwezig is,
omdat ik er mag zijn voor hem of haar,
en omdat hij/zij er wil zijn voor mij,
als iemand zo luistert en tijd heeft,
wat kan spreken dan deugd doen!
Al meegemaakt ?
Dan komen dingen aan bod
die zelden of nooit uitgesproken werden,
maar die er zijn, weggeborgen,
omdat ze zo kwetsbaar zijn,
kwetsbaar mooi en teder,
of kwetsbaar donker en beschaamd,
dingen die nooit werden uitgesproken
omdat er nooit naar geluisterd werd,
een stil verdriet, een mooi geheim verlangen,
een vervlogen droom, een dankbare liefde,
een leven met zijn kleine en grote toevalligheden en keuzes,
met zijn vreugdes en ontgoochelingen
wordt vervolgd
21-09-2009
Als spreken deugd doet (2/2)
Misschien wil jij wel eens naar me luisteren, zei een onbekende dame me na een conferentie over spreken en luisteren. We maakten een afspraak. Enkele weken later was ze er. Meer dan twee uur deed ze kalm en rustig het verhaal van haar leven, onverbloemd en heel kwetsbaar. Ik heb geluisterd. Ze had er duidelijk nood aan om woorden te geven aan wat er in haar leefde. Ook aan datgene wat eerder moeilijk lag. Zo, zei ze als ze klaar was met har verhaal, dat was het. U bent echt bedankt voor het luisteren. En weg was ze. Ik heb haar nooit terug gezien.
Ik heb dat nog nooit aan iemand verteld. Hoe dikwijls heb ik dat zinnetje gehoord uit de mond van mensen die er zelf verbaasd over stonden. En telkens zeiden ze het met een opgelucht en dankbaar gemoed. Niet omdat ze zulke grote of erge dingen vertelden. Helemaal niet. Maar wel iets heel persoonlijks, iets dat voor hen heel intiem en persoonlijk was.
Alles wat met geloven en bidden te maken heeft, behoort tot het meest intieme en kwetsbare van de mens. Met wie kan je daarover spreken ? Met wie durf je daarover spreken ?
Als we ziek zijn, of voor en na een operatie in de kliniek liggen, hebben we tijd. Dikwijls komen dan spontaan stukken uit ons leven naar boven in onze geest, of stellen we ons vragen bij de toekomst. Een goed gesprek met iemand die tijd heeft en tijd maakt, en die echt luistert, ja, dat kan dan echt deugd doen.
Einde
22-09-2009
Wat zij u niet vertellen in het abortus-centrum (1/3)
Wat zij u niet vertellen in het abortus-centrum
Bron : folder van Pro Vita vzw
Zij vertellen u niet
Dat abortus niet veilig is.
Abortus is niet even gemakkelijk als het weghalen van een wrat. Het gaat om een zware ingreep die vele ernstige gevolgen kan hebben. Het personeel van de kliniek zal u laten geloven dat abortus zelden problemen geeft, maar dat is niet waar. Vele vrouwen worden door hun abortus voor het leven beschadigd.
De spier van uw baarmoederhals kan beschadigd worden omdat deze met kracht wordt opengerekt. Daardoor kan een toekomstige zwangerschap uitlopen op een miskraam of een te vroege bevalling. Beschadiging van de baarmoederwand is een ander risico. Een gat in de baarmoederwand, ontstekingen, bloedingen en bloedpropjes zijn maar een paar voorbeelden van de gevaren die u loopt. Als u wel een succesvolle abortus krijgt, kan er een litteken overblijven, met een kans op onvruchtbaarheid, een miskraam of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Sommige vrouwen kunnen maar eenmaal in hun leven zwanger worden. Dit zou het enige kind kunnen zijn, dat u ooit krijgt. Een abortus vergroot de kans dat u later in uw leven niet zwanger wordt op het moment dat u echt een kind wilt. Bent u bereid dat risico te nemen ?
Zij vertellen u niet
Dat abortus emotionele wonden nalaat.
In het algemeen zal een vrouw binnen enkele dagen na de abortus de gevolgen van haar besluit voelen. Anders gebeurt dit in de loop van de tijd, als zij ouder wordt. Dan kunnen emotionele wonden ontstaan, bijvoorbeeld : onverklaarbare neerslachtigheid, een onvermogen om een hechte (gezins)band te vormen, een onderdrukt gevoelsleven, verharding van het gemoed, vernietiging van het moederinstinct (dit kan op den duur leiden tot kindermishandeling of het verwaarlozen van kinderen), sterke schuldgevoelens en zelfmoordgedachten.
Laat u niet misleiden iedere abortus laat emotionele wonden na.
Wordt vervolgd
23-09-2009
Wat zij u niet vertellen in het abortus-centrum (2/3)
Zij vertellen u niet
Dat abortus een baby doodt.
Voor u weet dat u zwanger bent, begint het hart van uw baby al te kloppen. Met 6 weken kunnen hersengolven worden gemeten en kan uw baby bewegen en op een aanraking reageren. Met 8 weken is hij prachtig ontwikkeld, met vingers en tenen, en zijn eigen vingerafdrukken.
Met 10 weken kan hij al zijn ogen dichtknijpen, slikken en op zijn duim zuigen. Als je zijn neus zou kietelen, zou hij zijn hoofd wegdraaien. Met 11 12 weken zijn alle systemen van het lichaam aanwezig en in werking. Het enige dat hij dan nog nodig heeft om een gezonde baby te worden, is tijd en voeding. Na 12 weken komt er niets nieuws meer bij.
Hoe zou u hem noemen ? Stefaan ? Jan ?
Zij vertellen u niet
Dat abortus een vorm van geweld is.
De meest toegepaste methode van abortus in het vroege stadium van zwangerschap is de zuigcurretage. De baarmoedermond wordt met kracht geopend. Een vacuümapparaat 29 maal krachtiger dan een stofzuiger wordt gebruikt om de inhoud van de baarmoeder uit te zuigen.
Methode Finks wordt na 16 weken toegepast. Net als bij de zuigmethode wordt uw baby uit elkaar getrokken. In dit geval echter gebruikt de aborteur een speciaal instrument om de armen en de benen van het lichaam af te trekken. De zachte plek van het hoofd wordt doorboord, de hersenen worden uitgezogen en de schedel wordt verbrijzeld. Daarna worden de overige lichaamsdelen verwijderd.
Een andere methode, die na 16 weken wordt toegepast, is de zoutmethode. Een sterke zoutoplossing wordt in de vruchtzak van uw baby gespoten. Hij wordt vergiftigd en de buitenste kant van zijn huidje wordt verbrand. Hij zal in het uur dat de oplossing er over doet om het dodelijk werk te verrichten, stuiptrekkingen van pijn vertonen. Vervolgens beginnen je weeën en wordt het dode kindje geboren.
Zij vertellen u niet
Dat vrouwen door abortus worden uitgebuit.
De medewerkers van de abortuskliniek zullen in bedekte termen spreken over uw baby : zwangerschapsproduct, inhoud van de baarmoeder of foetaal weefsel. Zij zullen u hoogst zelden adviseren uw baby te blijven dragen, omdat zij werken om winst te maken en u dus niet als klant willen verliezen. Zij zijn de enigen die aan uw probleem verdienen.
Wordt vervolgd
24-09-2009
Verontrustende feiten
Verontrustende feiten
Bron : Emmerickblaadje juli sept. 2007
Auteur : R.F.C.
Het weze mij toegestaan even uw aandacht te vragen voor enkele verontrustende feiten die zich heden ten dage in onze Vlaamse parochies afspelen.
Onlangs was er hier in Eeklo meimaandviering aan het rustoord Avondzegen. Deze viering werd met brio muzikaal opgeluisterd door het jongerenkoor De Edelweisjes. Zoals gebruikelijk werden daar tussendoor de 5 tientjes van een rozenhoedje gebeden. De jongeren waren daarover zeer verwonderd. Ze kennen nog wel het Wees Gegroet, maar van een rozenhoedje hebben ze blijkbaar nog nooit gehoord. Arme Vlaamse jeugd !
Heel wat jonge vrouwen kleden zich tegenwoordig zeer onzedig. Ze schamen zich niet om zelfs met een zeer gewaagde décolleté op de beeldbuis te komen, alsof ze uit een bordeel zijn weggelopen. De zalige zienster Jacinta van Fatima kreeg in dat verband volgende boodschap van Onze Lieve Vrouw :
De zonden waardoor de meeste zielen in de hel worden geworpen, zijn de zonden tegen de zuiverheid. Er zullen bepaalde modes komen die Onze Lieve Heer diep zullen beledigen. Mensen die God dienen, moeten die modes niet volgen.
Laat een parochie 20 jaar zonder priester en er worden beesten aanbeden !
Deze krasse bewering kwam uit de mond van de Heilige pastoor van Ars. Het komt mij voor, dat wij daar in het priesterarme Vlaanderen reeds aan toe zijn.
Eertijds werd ons geleerd om bij het begin van de voorlezing van het evangelie met onze duim drie kruisjes te tekenen : één op het voorhoofd, één op de lippen en één op het hart. Daarbij formuleren we de volgende bede : Heer, prent het evangelie in mijn verstand, dat ik het belijde met mijn mond en beware in mijn hart.Hoeveel jonge gelovigen zouden dat nog weten ?
Vroeger was er in elke parochiekerk een suisse of pijke actief. Nu blijkt dat niet meer nodig te zijn, met als resultaat dat de kerk niet langer een huis is van gebed, maar een café, waar men naar hartelust kan roddelen.
Er zijn in Vlaanderen parochiale feestzalen waar zelfs travestieten mogen optreden.
Beste lezer en lieve lezeres, laat ons een Wees Gegroet bidden, bij wijze van eerherstel voor al deze verontrustende feiten.
25-09-2009
De overwinning zal komen door Maria (1/2)
De overwinning zal komen door Maria !
Bron : Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel, 15 april 2009
Geweld, perversie, economische crisis, angst voor morgen, verspreiding van de cultuur van de dood Gaat onze wereld haar ondergang tegemoet ? Zegt Maria zelf ons niet: Jullie zijn verdwaald, mijn kinderen. Wat gaan we hieraan doen ? Heft uw hoofden op, zegt Jezus tegen ons als het kwaad lijkt te overwinnen. Weest niet bevreesd. Voordat Kardinaal Hlond stierf, zei hij: De overwinning, als ze komt, zal komen door Maria. Paus Johannes-Paulus II hield er van de volgende profetische woorden te herhalen: In Polen, zo schrijft hij, was ik getuige van de vervulling van dit woord. Toen ik tot Paus was verkozen en werd geconfronteerd met de problemen van de Kerk, heb ik steeds de volgende overtuiging gehad: ook binnen deze universele dimensie zal de overwinning, als ze komt, komen door Maria. Christus zal overwinnen door Maria. Hij wil dat ze is verbonden met de overwinningen van de Kerk, in de wereld van vandaag, zoals ook met die van morgen.
Heel mooi. Maar hoe gaan we dat in praktijk brengen ? We zullen ons aan haar vastklampen en alles doen wat ze ons zegt.
We hebben haar boodschappen nu al jaren herhaald. Het is niet en nooit te laat om te beginnen met ze te beleven. Haar raadgevingen zijn eenvoudig en ze bedriegen ons nooit. De heilige Maagd zal ons nooit in de steek laten, maar laten ook wij er voor zorgen dat we haar niet loslaten. Haar hand rust op ons en op allen die in alle oprechtheid proberen om het Evangelie te beleven en om God de eerste plaats te geven. Omdat de wereld God op de laatste plaats zet, is ze verdwaald en weet ze niet meer hoe de gevolgen op te vangen van deze Godsverloochening. Maria toont ons hoe we ons uit deze situatie kunnen redden en wel met ongelofelijke genaden !
Wordt vervolgd
26-09-2009
De overwinning zal komen door Maria (2/2)
Zo gaat er hier in Medjugorje geen maand voorbij zonder dat we de tekens van de Voorzienigheid ervaren, zoals bijvoorbeeld vermenigvuldigingen. Toch lijden wij sowieso geen honger en kunnen we ons kleden en zijn we niet dakloos. Waarom dan deze zo waarneembare hemelse hulp ? Jezus bereidt ons voor. Hij leert ons om nog enkel op Hem te vertrouwen en op Zijn beloften. Als we op een dag niets meer te eten zouden hebben en niets meer om ons te verwarmen, en elke medische hulp zou ontbreken, dan zijn we toch niet verloren, want Jezus zal Zijn wonderen herhalen en herhaalt ze nu reeds. Wonderen van vermenigvuldigingen van brood en van vlees, van benzine en van alles wat we nodig hebben. Jezus verslapt niet na 2000 jaar. Hij blijft Dezelfde.
Als onze bedrieglijke zekerheden ons op een dag zullen komen te ontvallen, dan zal er niet de wanhoop zijn, maar de Handelingen van de Apostelen, die door de gelovigen worden beleefd. Want de Vader houdt van ons en weet wat we nodig hebben. Waarom dan niet vanaf vandaag oefenen om eerst het Koninkrijk van God te zoeken en Zijn gerechtigheid, dan zal alles ons op de koop toe gegeven worden (Mt. 6, 33) en zullen we niet tekort komen zoals de dwaze maagden (Mt. 25, 1-13).
Jezus zei tegen de heilige Catharina van Sienna: Houd je met Mij bezig en Ik zal me met jou bezig houden.
De heilige Maagd gaf in 1951 een krachtig gebed in Amsterdam.
Het zou goed zijn het vaak te bidden:
Heer Jezus Christus, Zoon van de Vader,
zend nu uw Geest over de aarde.
Laat de heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren,
opdat ze bewaard zouden blijven
voor verwording, rampen en oorlog.
Moge de Vrouwe van alle Volkeren,
de Heilige Maagd Maria,
onze voorspreekster zijn. Amen
(Met imprimatur van de Kerk).
De overwinning in ons leven van het Onbevlekt Hart van Maria en van het Hart van Jezus, dat is het wat ons boven alles moet bezig houden, voor het meerdere geluk van iedereen. Jezus beloofde ons geen gemak maar geluk.
Einde
29-09-2009
Gouden raad van de heilige Pastoor van Ars (1/4)
Gouden raad van de Heilige Pastoor van Ars
Bron : Over God en ons, woorden van de Pastoor van Ars
Verschenen in het Emmerickblaadje, juli september 2007
Om de zuiverheid te bewaren zijn 3 dingen vereist : de aanwezigheid van God, gebed en sacramenten. Een ander hulpmiddel is het lezen van godsdienstige boeken, wat de ziel voedsel geeft.
Ik ken 2 manieren om met zekerheid arm te worden : onnodig zwaar werk doen op zondag en andermans eigendom afpakken.
Gebed is niets anders dan de vereniging met God.
Door een intens gebed smelten problemen weg als sneeuw voor de zon.
De mens heeft 2 manieren van roepen in zich : het roepen van de engel is het gebed, het roepen van het dier is de zonde.
Laat een parochie 20 jaar zonder priester zitten : ze zullen dieren gaan aanbidden. Waar geen priester meer is, is geen offer meer en waar geen offer meer is, is geen godsdienst.
Als ik een priester en een engel zou tegenkomen, zou ik eerst de priester groeten en dan de engel. De engel is de vriend van God, maar de priester neemt Zijn plaats in.
Alle goede werken samen zijn nog niet zoveel waard als de Heilige Mis, want de Heilige Mis is het werk van God.
Een gebed waar God erg van houdt, is aan de Heilige Maagd vragen om aan Haar Eeuwige Vader Haar Goddelijke Zoon te offeren, badend in het bloed voor de bekering van de zondaars.
Wie te communie gaat, gaat op in God als een druppel water in de oceaan. Zij kunnen niet meer gescheiden worden.
Als we de waarde van de heilige communie konden begrijpen, zouden we de kleinste fouten vermijden om zodoende vaker te communie te kunnen gaan. We zouden onze zielen altijd zuiver houden in de ogen van God.
Toen het christendom afkoelde, namen ze gezegend brood in plaats van het Lichaam en Bloed van Onze Heer.
Wordt vervolgd
30-09-2009
Gouden raad van de heilige Pastoor van Ars (2/4)
De zonde is de beul van de goede God en de moordenaar van de ziel. Hij grist ons weg uit de hemel en smijt ons in de hel. En dat vinden we fijn !
De Heilige Bernardus kon vaak zeggen : Heer, Heer ! Ik ben het die U aan het kruis genageld heeft.
Door zonden minachten we de goede God.
De tijd die Hij ons geeft om goed voor onze ziel te zorgen, besteden we om onszelf in het verderf te storten.
Wat erg toch, zal de goede God bij onze dood tegen ons zeggen, waarom heb je Mij beledigd, Mij, die zo veel van je houdt ?
Wie in zonde leeft, neemt de gewoonten en het uiterlijk aan van dieren. Dieren die geen verstand hebben, hebben alleen weet van wat ze fijn vinden. Zo ook raakt de mens die van zichzelf een dier maakt, zijn verstand kwijt en laat zich leiden door de neigingen van zijn lichaam.
Het is zelfs zo, dat de zonde alle rampen, alle plagen, oorlog, honger, ziektes, aardbevingen, branden, vorst, hagel, stormen, alles wat ons teistert, alles wat ons ellendig maakt, over ons brengt.
Het is niet God die ons in de hel gooit. We gooien er ons zelf in door onze zonden.
Hoogmoed is die afschuwelijke zonde die de engelen uit het paradijs dreef en hen in de hel wierp. Iemand kan hoogmoedig zijn in zijn kleding, in zijn taalgebruik, in zijn gebaren en zelfs in zijn manier van lopen.
Onze Heer werd gekroond met doornen om onze zonden van hoogmoed uit te boeten, maar voor de zonde van onkuisheid werd Hij het meest gegeseld en aan stukken getrokken.
Er was eens een heilige man die aan God had gevraagd om een onkuise ziel te laten zien. Hij zag die arme ziel als een dood dier dat wekenlang in de hete zon op straat had gelegen.
Zodra jullie merken dat je ziel niet meer is zoals ze zou moeten zijn, doe dan één van de goede werken die kwijtschelding van dagelijkse zonden geven : een gift, bidden, het bijwonen van een Heilige Mis.
Als we een zware zonde begaan hebben, moeten we onze toevlucht nemen tot een dokter, en dat is de priester. En het spreekuur bij de dokter is de biecht bij de priester.
Wordt vervolgd
01-10-2009
Gouden raad van de heilige Pastoor van Ars (3/4)
De heiligen ondergingen al hun lijden met tevredenheid, geduld en volharding, omdat ze liefde hadden. Kijk eens, op de kruisweg is alleen de eerste stap pijnlijk. Ons grootste kruis is de angst voor een kruis !
Het is door het kruis dat we naar de hemel gaan. Ziekte, verleidingen, problemen, dat zijn allemaal van die kruisen waardoor we in de hemel kunnen komen. Het lijden is de ladder naar de hemel.
Alleen kruisen zullen ons geruststellen op de dag van het oordeel. Wanneer die dag er is, zullen we gelukkig zijn met onze tegenslagen, trots op onze vernederingen en rijk door onze offers.
Tegenslagen brengen ons naar de voet van het kruis en het kruis brengt ons naar de ingang van de hemel. Het kruis is het geschenk dat God aan zijn vrienden geeft. Het is altijd God, die zorgt dat we op deze manier onze liefde tot Hem kunnen bewijzen.
Sommigen zeggen : Ik heb te veel kwaad gedaan, de goede God kan me niet vergeven. Dit is een grote belediging. Je stelt een grens aan de barmhartigheid van God, die geen grens heeft !
God ziet bijvoorbeeld liever dat je zorgt voor mensen in je omgeving die je hulp hard nodig hebben, als dit het geval is, dan dat je de hele dag voor het tabernakel zit.
Carolus Borromeus had in zijn appartement een groot hemelbed. Later ontdekte men dat hij ook nog een bed had van takken, waar hij altijd op sliep. Hij verwarmde zich nooit. Anderen vertelden dat hij altijd ver van het haardvuur ging zitten, zodat hij niets van de warmte voelde.
Laten we onze ogen eens richten op Onze Heer, die Zijn kruis voor ons uit draagt, op de Heilige Maagd die naar ons kijkt, op onze engelbewaarder die naast ons loopt. Dit innerlijk leven is zo mooi.
Wij zijn niet op aarde om alleen maar plezier te hebben, maar om te werken aan onze zaligheid.
Wordt vervolgd
02-10-2009
Gouden raad van de heilige Pastoor van Ars (4/4)
GEBED
O Heer, die voor ons aan het kruis is geslagen, heb medelijden met ons.
Gij daalt neer uit de hemel om onze zielen te genezen van de zonden.
Genees ons, dat smeken wij U.
Zorg dat onze zielen gezuiverd worden door het sacrament van de biecht.
Ja God, maak dat wij de zonde gaan beschouwen als het grootste van al het kwaad.
Geef dat wij, door onze pogingen om ze te vermijden
en door de zonden die we per ongeluk toch gedaan hebben weer goed te maken,
eens het geluk van de heiligen kunnen bereiken.
Laten we vasten en bidden, dan zal de duivel niet in staat zijn ons van Jezus te scheiden, noch in deze wereld, noch in de volgende.
Bij het laatste oordeel zegt God niet tegen ons : Leg Me rekenschap af van je lichaam. Maar wel : Leg Me rekenschap af van je ziel, wat heb je er mee gedaan ?
Genade is de bovennatuurlijke hulp die ons naar het goede leidt.
Als we de genade, die God ons gegeven heeft, niet hebben benut, laten we dan ons haasten om door gebed en goede werken het verleden te herstellen en laten we ons best doen om verdiensten te verwerven die waarde hebben voor het eeuwig leven.
Einde
03-10-2009
Iets zit goed fout
Iets zit goed fout
Bron : Gezin en leven, informatieblad van Pro Vita, aug. 2009
Pro Vita Gezin en Leven, A. Geudensstraat 19, B - 2800 Mechelen
In november vorig jaar haalde een chiroleidster het nieuws, nadat haar dode baby gevonden was in een chirolokaal in Kessel-Lo, hetzelfde lokaal waar ze geheel alleen haar baby ter wereld had gebracht. Eerst hield ze vol dat haar kindje na de geboorte in nood verkeerde en dat ze niet bij machte was het te helpen. Tijdens een verhoor heeft ze uiteindelijk opgebiecht dat ze de baby zelf door verstikking omgebracht had. Rond diezelfde periode moest in Amerika een 14-jarig meisje voor de rechter verschijnen nadat ze haar pasgeboren baby een prop in de keel had geduwd om het definitief de adem af te snijden. Het meisje had haar kind alleen in een toilet ter wereld gebracht. Ook zij probeerde haar er eerst uit te liegen. Ze beweerde dat ze niet eens wist dat ze zwanger was en niet eens besefte dat ze een kind ter wereld had gebracht.
De cultuur van de dood heeft onze samenleving stevig in de greep. Toen de sluisdeuren van de contraceptie opendraaiden, concentreerden de gesprekken zich niet langer op kuisheid en zuiverheid, maar op veilig vrijen en keuzevrijheid. Niet lang daarna werd abortus wettelijk gemaakt om de zwangerschappen die ondanks contraceptie kwamen, in de kiem te kunnen smoren. Zouden de chiroleidster en het veertienjarig meisje, geconfronteerd met de realiteit van hun pasgeboren kind, niet hebben gedacht, al was het maar gedurende een fractie van een seconde, dat ze een abortus konden hebben gehad; dat wat ze op het punt stonden te doen toch ook een vorm van abortus was? Wie zal het zeggen? Maar één ding is duidelijk: abortus is bijna volkomen ingeburgerd. In de meeste kringen wordt zwangerschapsafbreking niet meer gezien als een criminele daad, maar als een oplossing voor een moeilijk probleem. En ja, wat is het grote verschil tussen het doden van een pasgeboren kind door het te versmachten en het doden van een ongeboren kind door het met grote kracht uit de moederschoot te zuigen? Men oppert: een ongeborene is slechts weefsel of een verzameling van cellen. Maar ook wij zijn in zekere zin niet meer dan weefsel of een verzameling van cellen. Wij zijn allen begonnen met die ene cel, de eerste bouwsteen van ons lichaam. Het enige fundamentele verschil, lijkt ons, is het bestaan van een wet die ongeboren kinderen tot drie maanden vogelvrij verklaart. Iets zit goed fout in onze samenleving en dat iets heet abortus.
Gebaseerd op: The matter is murder, door Judie Brown
