|
.
**
VLIEGT DE BLAUWVOET
STORM OP ZEE
*
Hallo,
beste lezer. Schrijver dezes is, zoals U ziet, terug van even weg
geweest. De reden weet u, het werd U voordien voldoende aangekondigd:
Luisterboeken.
En of ik, na al die jaren van blinde onmogelijkheid, gelezen GELUISTERD heb.*
De
geeuwhonger echter is nu wel n beetje voorbij. Ik hoop niemand al te
zeer te hebben ontstemd door die dagenlange stilte. Voortaan ben ik weer
present en verhoop van u hetzelfde
.
*
Luckas
Vander Taelen, Groen-Rode Onafhankelijke belgicist van het zuiverste
SPA, is niet alleen van de taal, (taal- en/of sprakeloos, ongeriefd
van woorden maar met beide voeten vooruit is compleet zijn kluts kwijt.
Met deze onderstaande ontboezemingen wil deze Ridder in de Lepoldsorde,
met zijn gellits ons aller kluts in de plaats wegroven. Dat, in de
(verkeerde) veronderstelling, dat door voormelde boezem-blootlegging,
niemand nog aandacht zou besteden aan de lege klutsplaats aan zijn
onderbuik. Ach ja, even was ik het bijna vergeten, dat deze man, ook
officieel, ook politiek zo goed als partijloos is
We
gaan dus in overdrive. Gewoon weer, na al die jaren: dat oude
spreekwoord van Voltaire en de Franse Revolutie op zijn best, de
verloren kluts, als geparenteerd op een bedrieglijk tricolore kleedje.
Zo in de zin van Lieg en blijven liegen: altijd blijft er wel ergens iets van over.
*
Luckakske
Vander Taelen echter is vanaf zijn geboorte een langdradig iemand.
Waarom bijvoorbeeld heet die niet gewoon Lukas Taelman? Of beter nog:
Luc Taels? Dat zou in ieder geval beter zijn dan Luckas Taetermans
. Zo
kon hij ook korter en beter op zijn doel afstormen. En kon ik hem hier
bij deze veel korter van repliek dienen
.
*
*
N-VA-kopstukken op het einde van de V-dag over confederalisme, 26 januari 2019.
foto: ©Doorbraak
*
https://doorbraak.be/confederalisme-for-dummies/?utm_medium=push&utm_source=meldingen
*
SPREKERSHOEK
CONFEDERALISME FOR DUMMIES
Confederalisme is een term die voor iedereen iets anders betekent.
Sinds de N-VA voor het eerst de term introduceerde in het politiek debat van dit land, is confederalisme een waar container-begrip
geworden. Een term die voor iedereen iets anders betekent. Het is als
een monster van Loch Ness dat af en toe opduikt. Voor Franstaligen is
het de ultieme oorlogsverklaring van de Vlamingen aan de Belgische
federale staat, la mise à mort de la Belgique. Voor de Vlaams-nationalisten is het de logische evolutie van een land met twee uit elkaar groeiende democratieën.
De
partij van Bart De Wever zal ongetwijfeld in de verkiezings-campagne
sterk inzetten op het confederalistisch model. Al was het maar om haar
flamingantische vleugel tevreden te stellen. Ze deed dat alvast
uitgebreid op de eerste van een aantal zogenaamde V-dagen. Voor wie
daar niet bij kon zijn is er tegelijk op de sociale media een filmpje
losgelaten over hetzelfde thema, een Confederalisme for Dummies als het
ware. In 60 seconden doet de N-VA de door haar gewenste toekomst van het
land uit de doeken.
Belgikske
In
1 minuut wordt uitgelegd dat Vlaanderen en Wallonië zo verschillend
denken over veel dingen, dat ze maar beter elk hun zin doen en enkel nog
samenwerken waar ze dat echt nuttig vinden. Voor het Belgikske nikske
meer, of toch niet heel veel, want meer dan defensie en de afbouw van de staatsschuld blijft er niet over voor die zwaar afgeslankte federale staat.
zo wordt op geen enkel moment over Brussel gesproken
Het
lijkt de eenvoud zelve. Maar toch is dit een voorbeeld van wishfull
thinking, want de realiteit van de politieke verhoudingen is erg
verschillend van wat de N-VA voorstelt. In de eerste plaats omdat ze de
institutionele werkelijkheid van dit land wel heel erg simplificeert: zo
wordt op geen enkel moment over Brussel gesproken. Dat is vreemd, omdat
met Vlaanderen en Wallonië, de termen die in het filmpje gebruikt
worden, uitdrukkelijk niet naar gemeenschappen maar duidelijk naar
gewesten verwezen wordt. Anders had men het inderdaad kunnen hebben over
twee partners, de Vlaamse Gemeenschap en de Fédération
Wallonie-Bruxelles.
Maar
als men het over gewesten wil hebben, dan zijn er wel degelijk drie in
dit land. Men kan van mening verschillen of dit een goede zaak is. Men
kan betreuren dat de Vlamingen ooit hebben toegegeven een gewestelijke
staatsstructuur met drie te aanvaarden. En men kan denken dat Brussel
beter als stad dan als gewest zou functioneren. Maar de grondwettelijke
werkelijkheid van dit land is dat er drie gewesten zijn en dat één
gewest niet zomaar kan beslissen dat het land helemaal anders ingericht
moet worden. Daarvoor zijn er drie gesprekspartners nodig
Politieke fictie
Eén gewest kan niet unilateraal beslissen de federatie anders in te richten
Want
zelfs als Vlaanderen, dat niet meer is dan één van de drie gewesten van
dit land, via parlementaire weg, met een unanieme stemming zou
beslissen dat het een andere structuur van dit land wenst, dan heeft dit
geen enkel gevolg. Eén gewest kan niet unilateraal beslissen de
federatie anders in te richten. Dat is enkel mogelijk na een wijziging
van de grondwet, die er bovendien enkel kan komen nadat het federale
parlement de betreffende constitutionele teksten als onderwerp van
mogelijke bespreking door het volgende parlement heeft verklaard. Dat
zal de regering Michel in lopende zaken zeker niet doen.
Een
confederale herinrichting van dit land zou een zeer ingrijpende
verandering zijn. Het is bijzonder onwaarschijnlijk dat hiervoor ooit
een vereiste meerderheid zou gevonden worden in het federale parlement.
Om dan nog maar te zwijgen van de onderhandelingen over een nieuwe
staatshervorming die daarvan het gevolg zouden zijn.
Want
uit duiding door vooraanstaande N-VA-ers blijkt dat de
Vlaams-nationalisten er eigenlijk van dromen om het Brusselse gewest af
te schaffen en te vervangen door een hybride stad die door de twee
overblijvende gewesten zou bestuurd worden en waar de Brusselaars kunnen
kiezen voor een subnationaliteit. Er is niet veel verbeelding nodig om
in te zien dat voor een dergelijk plan niet de minste steun kan verwacht
worden vanuit Franstalige hoek. En het is verregaande politieke fictie
om te geloven dat het Brussels parlement zomaar zou instemmen met een
kamikaze.
Vlexit
Het
confederalisme is dus een utopie, die nooit zal kunnen gerealiseerd
worden omdat er geen partners voor te vinden zullen zijn. Het zou
eenvoudiger zijn mocht de N-VA openlijk opteren voor een afscheuring uit
de Belgische federatie. De Franstaligen hebben confederalisme ook nooit
anders verstaan dan als een ander woord voor separatisme. Die Vlexit, het vertrek van Vlaanderen uit de Belgische federatie, zou het voordeel van de duidelijkheid hebben.
Maar
dat zou dan wel onvermijdelijk betekenen dat het Vlaamse gewest elke
aanspraak op Brussel, de grootste en belangrijkste stad van dit land,
laat vallen. In ieder geval ware dit interessanter dan de houding van de
partij nu, die het bestaan van een gewest met een eigen parlement en
1.200.000 inwoners gewoon negeert. En in ieder geval realistischer dan
te hopen op een onhaalbare herinrichting van de Belgische staat op
confederalistische leest, waarvoor nooit een federale meerderheid te
vinden zal zijn.
het totaal gebrek aan belangstelling voor Brussel
Het
zou een keuze zijn die geheel en al past in het totaal gebrek aan
belangstelling voor Brussel bij de Vlaamse partijen, die te verklaren is
door het ontbreken van politieke zwaargewichten uit die stad, een
catastrofaal collateraal gevolg van de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Brusselse Vlamingen kunnen enkel nog hopen op de zes gereserveerde
zitjes in het Vlaams Parlement, maar een vertrekbasis voor een nationale
politieke carrière is Brussel al lang niet meer. In niet één Vlaamse
partij zijn er Brusselaars die een rol van betekenis spelen. Dat is ook
bij de N-VA niet het geval, wat meteen de verklaring is dat niemand
opmerkte dat het derde gewest en de hoofdstad van dit land gewoon
ontbrak in het confederalistische filmpje van de partij. Zo is eens te
meer gebleken hoezeer Brussel de blinde vlek is van de Vlaamse politiek
*
Luckas Vander Taelen
3 FEBRUARI 2019
**
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
**
In 3 (drie) keer (nu? dan? nooit?) uit te werken persoonlijke bedenkingen.
*
. een waar container-begrip
Ach ja, wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil
.
*
. la mise à mort de la Belgique
En wat dan te denken van het Ratachisme dat de Franstaligen, de heimwee naar de tijd van Napoleon de Grote?
*
defensie en de afbouw van de staatsschuld
Als
alleen die twee zaken nog resten is de klus snel geklaard. Want daar is
de Nato en daar is het IMF. Zo wordt de morzel grond vaderland der
Francofonen het allereerste territorium der Euro Superstaat..Klein maar
fijn! En misschien wel het enige stuje Europese Unie na de 27 overige
Exits
.
*
een ander woord voor separatisme.
Zou
Luckakske misschien schrik hebben om het voor Vlaanderen am &
berooid makend begrip transfers tegen het lijf te lopen? Ja Ja, deen
zijn brood is dander zijn dood
. Er over zwijgen is dan doen alsof het
net bestaat.Watdan gereke d zou zijn zonder de Zuiveren van het Vlaams
Belang. Als U dat maar weet!
*
de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
En
men blijft maar Staatshervormertje spelen! Dat duurt nu al jàààren maar
blijkbaar altijd met iets te weinig effect. Wat wel bewijst dat er
dinges aan de knikker zit die maar niet opgekuist geraakt.. Het is
pompen om niet te verzuipen. In plaats van de gammele boot te laten
ombouwen tot ze waterdicht en zeewaardig is.
*
Maandag 18 Februarii 2019
|
