|
OP DE IJTKIJK
*
Om
eerst de eer te laten aan de Heilige van de Dag (Augustinus) hier
nogmaals zijn meest bekende uitspraak over MEST. t En is geen
heiligheid, maar t is de ziel der landbouw
Zeer goed van toepassing op
et begrip POCO. Dat inderdaad het zout is op onze patatjes
.
GESCHIEDENISUITWISSER
Mijnheer de poco,
Ik
had nooit durven denken dat ik ooit nog een briefje aan u zou
schrijven. Roem en kleurloos waart gij immers na uw Vlaams ministerschap
in de luwte verdwenen, ten einde u royaal cumulerend te nestelen in
een
gemakkelijke luie zetel in het Vlaams Parlement en die van de
burgemeester van Lanaken, een stille landelijke gemeente in het
Limburgse bronsgroen eikenhout. Maar plots kwaamt gij, vorige week, als
een duiveltje uit een doosje gesprongen, want geïnspireerd door de
beeldenstormerij in de Verenigde Staten, deedt gij de wereld kond dat
gij
de Cyriel Verschaevestraat een andere naam wilt geven. De
Vlaams-nationalistische priester-dichter-kunstenaar die een bewogen
levensgeschiedenis had - gaande van steunpilaar voor de verdrukte en
vernederde Vlaamse frontsoldaten in de Eerste Wereldoorlog, over voorman
van de Vlaamse Beweging tussen de oorlogen en verdediger van het
Vlaamse bestaansrecht onder Duitse heerschappij en het oproepen van
Vlaamse
jongens voor het Oostfront in de Tweede Wereldoorlog -, wordt nu door u
gekapitteld en ongenuanceerd op de hoop van de oorlogsmisdadigers en de
kampbeulen gegooid. Heeft Verschaeve foute keuzes gemaakt? Vanuit de
werkelijkheid van vandaag bekeken: mogelijk... Maar ik probeer hem in
zijn tijdskader te begrijpen, zoals ik dat met veel historische figuren
van diverse strekkingen doe, zelfs van velen die ik echt niet leuk vind.
En zo stel ik vaak vast dat de heilige van de ene, altijd wel de
verdoemde van de andere is. Met de geschiedenis moet voorzichtig
omgesprongen worden, al was het maar om te vermijden dat oude wonden
steeds weer opengereten worden en de uitvergrote onverdraagzaamheid
nieuwe en grotere proporties gaat aannemen. En precies daarin schiet gij
een kemel van formaat.
De
poco (politieke correctheid) heeft u in zijn greep en gij gaat dus met
het belerende vingertje meer kwaad dan goed doen, want gij wakkert de
onverdraagzaamheid bij een nieuwe generatie aan door hen onvolledige
verhalen en insinuaties voor te houden. Het kan ook anders. Luister maar
eens goed...
De
Boeren in Zuid-Afrika (de Afrikaners) vochten van 1899 tot 1902 een
bloedige oorlog uit met de Britse koloniale troepen die hun land
afpakten en vooral uit waren op de bodemschatten die zij hadden ontdekt.
De Boeren moesten het onderspit delven tegen de overmacht. Hun land
kwam in handen van de Britten en zij waren have en goed kwijt. Veel van
hun vrouwen en kinderen waren omgekomen in concentratiekampen, een
uitvinding van de Britten. Nochtans sloten zij nadien akkoorden om
bijvoorbeeld hun taal te laten overleven en schakelden zich in het
normale leven onder Britse dominantie in. Toen enkele decennia later,
mede door een demografische groei en het mee helpen ontwikkelen van het
land op agrarisch en economisch vlak, de Afrikaners de macht weer in
handen kregen, hadden zij alle redenen om revanchistisch de Britse
afstammelingen een koekje van eigen deeg te geven. Zij deden dat net
niet. Zij bouwden samen het land verder uit. Ze beseften dat ze samen
verder moesten. De Britse monumenten bleven staan en hun erfenis werd
een onderdeel van s lands geschiedenis.
Nog
vele jaren later stortte het apartheidsstelsel in elkaar en droegen de
blanken (Afrikaans- en Engelstaligen) de macht over aan Nelson Mandela
en diens partij, het ANC.
Mandela
begreep dat het land niet zonder hen, hun expertise en hun kapitaal kon
en vermeed een burgeroorlog door niet alleen Afrikaans te leren - de
taal van zijn vroegere vijand, die hij niet altijd met nette middelen
had bestreden -, maar ook respect te hebben voor hun culturele erfenis
als standbeelden, tradities en leefgewoonten. En straatnamen.
Zijn
keuze om achter het Springbok-rugbyteam het symbool bij uitstek van
het Afrikanerdom - te gaan staan, was daar wellicht het sterkste
voorbeeld van. Ondertussen zijn we een generatie verder en staan
radicale
groepen op die alle blanken willen uitsluiten uit overheidsjobs, blanke
boeren in wrede plaasmoorde afslachten en die het gemunt hebben op de
oude monumenten en herinneringen van Engels- én Afrikaans
-taligen.
Voor hen is Mandela zelf geschiedenis geworden. Door hun gemis aan
kennis daarvan steken zij nu het vuur aan de lont en wekken zij dood
gewaande demonen weer tot leven. Daardoor komt de regenboognatie van
Mandela erg onder druk te staan en is de droom van verzoening en een
gezamenlijke toekomst verder weg dan ooit...
Wat
ik maar wil zeggen, Marino, is dat ieder zijn geschiedenis heeft en dat
het uitwissen daarvan altijd als agressie van anderen wordt aanzien. De
geschiedenis van een land is een verzameling van geschiedenissen van
verschillende bevolkingsgroepen en strekkingen, elk met hun eigen
waarheid (en vergissingen). Zou het niet beter zijn van de geschiedenis
goed uit te leggen in plaats van blinde vlekken te creëren? In die zin
mogen de standbeelden en straatnamen van de door veel Vlamingen
verfoeide koning Leopold II gerust blijven bestaan. Hij is nu eenmaal
een deel van de niet zo fraaie geschiedenis van dit land. En ik wil dat
iedereen weet wie hij was en hoe het er in zijn tijd
aan toe ging.
Maar
dat vraagt een intellectuele inspanning en daar hebben veel pocos het
moeilijk mee. Want voor hen is er slechts één waarheid: de hunne. Al de
rest is fascistisch, reactionair, extreemrechts en dat soort dingen.
Gaat gij echt dat pad op? Ja? Dan ziet
het
er niet goed uit voor ons land en dan zal de polarisatie met alle
gevolgen van dien alleen maar toenemen. Ik bedank daar alvast voor,
want vrijheid kan nooit gebaseerd zijn op poco- eenrichtingsverkeer.
*
NADER BEKEKEN
Als
ik hier weeral ns voluitmet paard en kar t Pallieterke citeer, is dar
vooral om de eetlust aan te scherpen bij wie nog geen lezer is.
Goed
om ook nog even te belichten dat de Britten, inzonderheid de jonge
Winston Chrchill de eer toekomt om de concentratiekampen bedacht. Al
zullen de slachtoffers van het Nazi Regime (de pocos van die dagen)
daar niets aan hebben. Ook is het zeer kies va t Palliterke om er het
zwijgen toen te doen voor wat betreft de jonge Nelson Mandela, die nog
n flink stuk erger waren dan die van Che Guevara, de patroonheilige van
de PvdA.
*
(Digitalia)
|
