'Le Soir is een haatdragende krant', verklaarde Bart De Wever (N-VA) naar aanleiding van een opiniestuk over de Vlaamse wooncode, dat vorige week in de Brusselse krant verscheen, samen met een foto van een massagraf in Nigeria (DM 24/3). Ook Yves Desmet vond de connotatie 'op zijn minst bijzonder onkies. Béatrice Delvaux reageert 'vooral verontwaardigd'. Béatrice Delvaux is hoofdredactrice van de Brusselse krant Le Soir.
Wij zijn er van overtuigd dat het separatisme blijk zou geven van verschrikkelijk menselijk falen. Een mislukking van mensen die te trots, te navelstaarderig zijn om manieren te vinden om respectvol samen te leven
Verontwaardigd? Ja, we zijn eerst en vooral verontwaardigd. Dat je onze krant beschuldigt van 'aanzetten tot racistische haat' is belachelijk, zo niet beledigend, onterecht en onrechtvaardig. Ik zal nooit woorden genoeg hebben om dat uit de drukken namens mijn krant, haar journalisten en haar lezers, en in mijn hoedanigheid als hoofdredactrice.
In alles - ons redactioneel project, personen, waarden - zijn we compleet het tegenovergestelde. Strijden tegen de uitsluiting, het nationalisme en de segregatie, bruggen bouwen en mensen het woord geven die iets te vertellen hebben, ook dingen die storend zijn, dat is wat we willen en wat we dagelijks doen.
Dat streven we moedig en vastberaden na. Zijn we soms onhandig? Soms. We pretenderen niet zonder fouten te zijn.
We staan meneer De Wever, voorzitter van de N-VA, dus toe dat hij bewust de twijfel aanwakkert, om zo promotie voor zichzelf te maken of zijn eigen tekortkomingen te maskeren. Hij heeft het recht dat te zeggen - wij althans zijn voor de vrijheid van meningsuiting - maar wij zullen hem op dat vlak heel hard bestrijden.
Le Soir en Vlaanderen: de verhouding is duidelijk.
Ten eerste is er een grote nieuwsgierigheid, een totale openheid tegenover wat het is, wat het gecreëerd heeft, wat het denkt, en vaak ook een echte en diepe bewondering. Getuige daarvan de krantenkolommen die we al jaren wijden aan Vlaamse opinies, de vele acties (Nord-Sud, Toernee Générale, dialogen tussen schrijvers), en het peterschap van de KVS, een Vlaams theater in Brussel waarvoor we in drie talen, waaronder het Nederlands, het programma verdelen onder onze Franstalige lezers. En nog zoveel meer.
Wij geloven in de vermenging, de communicatie, de dialoog. Wij zijn ervan overtuigd dat het separatisme blijk zou geven van verschrikkelijk menselijk falen. Een mislukking van mensen die te trots, te egoïstisch, te navelstaarderig zijn om manieren te vinden om respectvol samen te leven.
Kritisch en streng Ten tweede is onze kijk op Vlaanderen kritisch en streng. Ja, we maken ons ernstige zorgen over zijn reglementen, zijn wetten, die om sociaaleconomische of andere redenen alleen maar tot doel hebben de toegang tot huisvesting, grond. te beperken, via criteria die worden voorgesteld als objectief maar in feite selectief zijn voor de rechten van anderen. Wij zien er een Vlaanderen in dat zich terugplooit op zichzelf, dat in de eerste plaats kiest voor zijn inwoners, zijn buren in de wijk. Wij vinden het heel moeilijk om te geloven dat de intenties werkelijk zuiver op de graat zijn. En we zullen ze blijven duiden, ontleden, en, als wij dat nodig achten, aan de kaak stellen. Zoals we ook doen met wetten voor Franstaligen als ze ons even grote zorgen baren.
Wij zijn duidelijk niet de enigen die huiveren als we horen praten over 'wooncode' of 'wonen in eigen streek'. De eerste tegenstanders en sceptici zijn opiniemakers en politici in het noorden van het land. De tweede zijn mensenrechtenexperts, die heel gevoelig zijn voor dat thema.
Het is de mening van een eminent expert onder hen, Jean-Paul Marthoz, die Le Soir heeft gepubliceerd (zie ook DM 24/3). Bepaalde mensen hebben in de tekst alleen maar etnische verhaspelingen opgemerkt, een belediging voor de democratie, een schandalige foto om het artikel te illustreren. Terwijl het ging om een waarschuwing en een alarmsignaal vanuit de perceptie die zaken zoals de wooncode losmaken in de wereld van de mensenrechten. De foto zelf wilde maar één ding illustreren: de uitspattingen waartoe de wet van de vergelding kan leiden.
Jean-Paul Marthoz heeft het nogal scherp gesteld. Maar het is dan ook een opiniepagina, bedoeld voor lezers die weten hoe ze zich een eigen mening kunnen vormen! Naar het model van de lange vrije tribune van Guy Verhofstadt in Le Monde, die stelde dat "er duidelijk iets rot was" in de Republiek Frankrijk die op zoek gaat naar zijn nationale identiteit. Heeft Sarkozy klacht ingediend tegen Le Monde omdat die aanzette tot haat? Heb ik commentaren gelezen die de tekst van Verhofstadt woord voor woord op één lijn plaatsten met de kijk van Le Monde? Was het een afgewogen consensustekst?
Jean-Claude Marthoz bouwt een redenering op, hij vergelijkt. Als hij bepaalde Vlaamse democraten geschokt en gekwetst heeft, dan spijt dat hem, net zoals ons. Dat was niet het doel van een tekst die twee democratische waarschuwingen bevatte: één ten aanzien van de Vlamingen, één - de voornaamste - ten aanzien van Franstaligen die in de verleiding zouden komen hun eigen wooncode op te stellen. Ten eerste: "Een democratie vereist dat alle leden van een samenleving volgens dezelfde principes en wetten behandeld worden."
Ten tweede: "Een democratie reageert op de geobsedeerden van de zuiverheid van het bloed, de heiligheid van de grond en de eenheid van het geloof, niet met vergelding, wel door sereen vast te houden aan de waarden van gelijkheid, openheid en moderniteit."
Ja, Le Soir en haar hoofdredactrice beschouwen het uitroepen van die twee principes als een ode aan de fundamentele waarden van de democratie. Samen met een derde, die jullie, ondanks onze uiteenlopende meningen en jullie verontwaardiging gisteren opnieuw hebben getoond in jullie kolommen: de vrijheid van meningsuiting. Waarvoor duizendmaal dank
Digitalia denkt
Imperialisme zou er van dat woord geen Franse vertaling bestaan, misschien? Dan is het hoogtijd dat iets dergelijks uitgevonden wordt, anders zullen wij elkaar nooit verstaan, Vlamingen en Walen zowel voor de tijd dat dit Land nog bestaat, als daarna, als we alleen nog maar (goede) buren zijn.
Om goede buren te blijven Wat zou U er over denken, als U door hard werken Uw bete broods verdient, en Uw buurman daar meteen van mee geniet? Ge zoudt voor minder met Uw kop tegen de muur lopen vooral als die buurman daarnaast dan nog stoemelings bij U in de kassa graait uit redenen van solidariteit .
Ja, ergens verstaat Dame Béatrice Delvaux iets van de achtergrond en de werkelijkheid rond imperialisme, want ze gebruikt gaarne de begrippen Blut und Boden, segregatie, nationalisme en nog vele andere, om maar te zeggen dat haar krant werkelijk alles mag schrijven, zelfs de grofste beledigingen. Wat, zegt ze, zij trouwens nooit zou toelaten .Mijne kleine kon dat ook, lang geleden : zijn ogen toeknijpen maar niet stoppen met grijpen in de koekentrommel terwijl zijn Moeke hem op de vingers toetste .
Le Soir schrijft een beetje zoals de beul het zegt over de scherpte van zijn bijl : dat het een beetje kietelt, maar dat het niet lang duurt .
Le Soir dat BruSSels ketje, die als een kuitenbijter snapt naar de hand die hem voedt en ik zou nog lelijker dingen kunnen schrijven. Maar die reserveer ik voor een volgend stukje over LE METRO LÉGER DE CHARLEROI die een bevriend blogger vandaag uit zijn pen schudde. Charleroi is wel BruSSel niet maar alla, als Brussels South heeft het bij de hond geslapen, en dus ook diens vlooien gekregen.
Dame Blanche zou best geconfronteerd worden met een BruSSel waar Vlaanderen de handen van weg trekt. Gedaan met geven en toegeven. Gedaan met Vlaamse Ping-Ping : dat Sodoma & Gomorha mag best overgaan naar Europa , waarvan het pretendeert de hoofdstad te zijn. Wij Vlamingen verkopen die morzel grond aan de meest-biedende, desnoods aan de Volksrepubliek China. Wat trouwens berst zou uitkomen : de spleetoogjes kunnen veel en cash betalen, en zij hebben een jonge frisse gezonde democratie, waar de mensenrechten volledig in de lijn liggen met die van Mangain, de Führer des Francophons, van La Libre en van Le Soir.
Voor mijn part mag, ja MOET er nadien zelfs een soort Berlijnse Muur rond gebouwd worden. Die moet van onze kant onder stroom gezet worden, zowel 1 Km boven als 1 Km onder de grond, zodanig dat alle imperialistische neigingen en gebiedsroof als kiekenfretters in de kiem geroosterd worden.
Want vergeten we niet : onderhandelen met franscouillons heeft nog nooit in de geschiedenis iets anders opgeleverd dan sca en schand .Zij hebben de gave van het Woord, van het liegen en bedriegen. De Vlamingen hebben de gave van de Daad! En die twee gaan niet goed samen!
Pssst
Er zou misschien voordien met de Chinezen kunnen onderhandeld worden om Bart De Wever en diens partijleiding als toemaatje bij BruSSel Métropole aan te bieden. Uiteraard als geheime bijlage aan het officieel protocol. Bart, gekleed als Mandarijn van de Hemelse Vrede, een overheerlijk vooruitzicht! Kan best dat vervelende klein plassertje vervangen, dat BruSSels souvenir-ventje. Maar liefst gekleed, want op zichzelf al erg genoeg.
DEN HAAG - Veel meer Turkse Nederlanders vinden dat Nederland te veel migranten telt dan Nederlanders zelf. Ze zijn ook veel meer op zichzelf dan andere bevolkingsgroepen.
Huwelijken en vriendschappen vinden voornamelijk plaats in het eigen Turkse netwerk. Omgang met andere groepen van de samenleving is er nauwelijks. Dit blijkt uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in opdracht van het ministerie van Wonen, Wijken en Integratie.
Het percentage Turken dat vindt dat de grens van het aantal migranten is bereikt is 58 procent, tegen 44 procent van de Nederlanders. Van de Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse Nederlanders vindt ongeveer 33 procent dat er te veel buitenlanders zijn.
De onderzoekers van het SCP komen tot de conclusie dat een hoge concentratie allochtonen in een buurt niet veel uitmaakt voor de kansen die men heeft. De kans op werk dan wel een uitkering, hangt meer af van zaken als onderwijs en taal dan de omgeving.
Wel heeft de onderlinge samenhang in een wijk gevolgen voor zaken als criminaliteit en leefbaarheid. Die samenhang komt beter tot stand als er sprake is van een vermenging van verschillende bevolkingsgroepen. Uit het onderzoek blijkt dat in wijken met weinig onderlinge samenhang en een snel wisselende samenstelling, de kans op criminaliteit toeneemt en de leefbaarheid achteruit gaat
Digitalia denkt een beetje na
En gaat dan te rade bij Wikimedia. Want het heden is altijd gegrondvest op zaken uit het verleden. Erdogan in Duitsland, die Turkse universiteiten eist in Duitsland enz. Is dat wat nieuws onder de zon? Waar hangt de klepel? Die Turken vroeger en nu : hoe zit dat nu feitelijk eigenlijk in elkaar ..
De Turkeys zijn bekend voor hun wreedheden, voor hun rare hoofddeksels (Tulbanden) en voor hun folkloristische kromzwaarden. Ook van de Armeense genocide, die geen genocide is, maar een ongelukkige samenloop van omstandigheden. De Holocaust, U wel bekend, is trouwens iets in diezelfde zin .Waren er niet zoveel Joden geweest, Hitler had er zoveel niet kunnen vermoorden. Logisch, toch!
Wacht eens na de hoofddoeken (en burkas?) voor vrouwen, straks ook TULBANDEN in het straatbeeld? Zou best kunnen, want waar Turken zijn, zijn alle andere inwijkelingen er blijkbaar teveel aan .Raar, hé hoofddoeken zijn in Turkije zelf, verboden Wat integendeel niet verboden is/was, zijn de schandknapen ofte kleine jongetjes die op de wereld mogen blijven uitsluitend om de Hooggeplaatsten te behagen En enuchen, ontmande mannen, voor de harems van diezelfde Hooggeplaatsten Dat alles onder het goedkeurend oog van Allah maar vooral van zijn vertegenwoordigers op deze wereld.
Over de Turkse lieverdjes die in vroeger jaren Europa te vuur en te zwaard wilden inpalmen, die in de Slag van Lepanto en voor de poorten van Wenen werden verslagen (Voor en na Keizer Kalrel V), over het Osmaanse Rijk en Barbarossa, vindt U het boeiend verhaal opwww.bertsgeschiedenissite.nl/nieuwe%20geschie...
Het verhaal begint met dit personage Selim I, de vader van Salleyman-de-Veroveraar.
Selim l zag zich eerst voor de taak gesteld alle oppositie die hij van zijn zonen, broers en hun zonen kon verwachten uit de weg te ruimen. Alle, op één zoon na werden vermoord.
Bij nader toezien, mag men besluiten dat de nummering der Wereldoorlogen aan een ingrijpende herziening toe is. Denk aan de Invallen der Noormannen, de Val van het Romeinse Rijk, de Godsdienstoorlogen in Europa, Napoleon de Grote, Dhengis Kahn, Sulleyman-il-Turco (hierboven) en dan is de Grote Oorlog 14-18 misschien de elfendertigste, en wat wij WO II noemen, de twaalfendertigste. De hoeveelste het is sedert de broedermoord van Kaïn op Abel, is verloren gegaan in de nevelen der tijden.
Alleen al in onze omgeving en in of rond ons continent. Want daar zijn nog 4 andere continenten .De Blauwe Planeet, zegt men van de Aarde. Zou de Rode Planeet niet beter zijn, druipend van het bloed? Met straks weer Pasen en de Verrijzenis als lichtpuntje aan het einde van de tunnel .
Maar in onze dagen is er geen veroverings-oorlog meer bezig, maar een Multi culturele hersamenstelling van de samenlevingen Met wisselende allianties : Vlaams+Turks tegen Waals+Marokkaans of omgekeerd JaJa, Alle Menschen werden Bruder ..
Whatt is in a name .vroeg Shakepeare zich af. Met reden!
Onder de titel "Le Wooncode et la loi du talion", publiceerde Le Soir vorige week een column van journalist en essayist Jean-Paul Marthoz, met daarbij een foto van een massagraf in Nigeria. Voor Bart De Wever (N-VA) was het de aanleiding om tegen de krant klacht in te dienen bij het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding. "Ik nodig mensen in Vlaanderen uit die tekst echt eens te lezen", zei De Wever daarover op Radio 1. Dat kan hieronder.
Een land dat zich een democratie noemt, moet zich schikken naar de ethische en rechtsprincipes die haar legitimiteit verlenen: Vlaanderen met zijn Wooncode, Marokko met zijn religieuze discriminatie, Italië met zijn razzia's onder migranten
Jean-Paul Marthoz is professor internationale journalistiek aan de UCL. Hij schrijft drie keer per maand een column voor Le Soir enis senior advisor van het Committee to Protect Journalists in New York. Hij schreef meerdere boeken over buitenlandbeleid, mensenrechten en journalistiek.
Wraakzucht is een van de meest atavistische impulsen van de mens. "Un prêté pour un rendu", "tit for tat", leer om leer: het lexicon staat vol uitdrukkingen en woorden die uiting geven aan die krachtige drang om wraak te nemen.
In bepaalde landen met een clantraditie ontspoort die obsessie met het vereffenen van rekeningen regelmatig tot vendetta"s en moorden. Het eremisdrijf is er nog een slappe expressie van.
Oog om oog, tand om tand: de zogenaamde taliowet of wet van de vergelding richt ook schade aan in de etnische en religieuze gemeenschappen. Onlangs werd een bloedbad door moslims onder honderden christenen in Nigeria door de daders nog goedgepraat als "een terechte vergelding", als een reactie op een slachtpartij enkele maanden geleden waarvan moslims het slachtoffer waren.
In een rechtsstaat wordt de wraak gelukkig genoeg beteugeld door tal van regels die verbieden het recht in eigen handen te nemen of te reageren op discriminatie door onrechtvaardigheid.
De verleiding is nochtans groot om dezelfde wapens te hanteren als de tegenstander, door extreem op zijn misbruik te reageren, door het hem betaald te zetten. Die "negatieve wederkerigheid" bedreigt voortdurend de verhoudingen tussen de gemeenschappen. De Marokkaanse overheid heeft onlangs bijvoorbeeld buitenlandse missionarissen uitgewezen die ze beschuldigde van overdreven bekeringsijver. "De maatregel kadert binnen de strijd tegen pogingen om de evangelische boodschap te propageren, die erop gericht zijn het geloof van de moslims aan te tasten", verklaarde de Marokkaanse minister van Binnenlandse Zaken. Waarom, wierpen de evangelisten op, zouden moslims in Europa en in Amerika mogen bogen op wetten die gelijke rechten toekennen aan alle gelovigen, terwijl het merendeel van de grondwetten in islamlanden de discriminatie, zelfs de verdrukking, van andere religies officialiseren?
Positieve discriminatie Dezelfde reflex bekruipt sommige Franstaligen die zich terecht ergeren aan toepassing door de Vlaamse Gemeenschap van een duidelijk discriminerende Wooncode. Waarom, vragen ze zich af, zouden we niet dezelfde criteria hanteren voor Vlamingen die een chalet in de Ardennen willen kopen?
Wederkerigheid, wet van de vergelding? Daar is het waar de wegen uiteen gaan, waar er een scheiding optreedt tussen het archaïsme en de moderniteit. Het gedrag van de Marokkaanse autoriteiten, zoals dat van de Vlaamse Gemeenschap, geeft blijk van een premoderne en predemocratische opvatting van de staat en de maatschappij.
Het zendt ons terug naar de "dhimmitude" van het Ottomaanse Rijk van weleer: de christelijke en joodse minderheid werden getolereerd maar hadden niet dezelfde rechten als moslims. Het lijkt onaangetast door de Verlichting van de achttiende eeuw, die samen met de Amerikaanse en Franse Revolutie een breuk aanbracht met de bestaande orde en de principes van vrijheid, gelijkheid en broederschap uitriep.
Meer dan twee eeuwen later, en deze keer toegepast op alle burgers, "tot welk ras, geslacht en religie ze ook behoren", blijven de Amerikaanse grondwet en de Verklaring van de Rechten van de Mens en van de Burger de waarden uitdragen die de democratie schragen en haar afzetten tegen haar tegenstanders: het ultranationalisme, het klerikalisme en het communautarisme.
Dat democratisch model vereist dat alle leden van een samenleving volgens dezelfde principes en dezelfde wetten behandeld worden. Als er al discriminatie mag zijn, dan moet die "positief" zijn, wat wil zeggen dat de discriminatie burgers in staat moet stellen te genieten van de rechten die gegraveerd zijn in het fronton van de Republiek.
Met andere woorden: een echte democratie gedraagt zich niet als een non-democratie. Ze geeft de meerderheid niet het recht naar eigen goeddunken te regeren. Ze verbiedt het vooral regels en wetten op te leggen die de andere essentiële fundamenten van de rechtsstaat geweld aandoen: individuele ontplooiing, gelijkheid voor de wet en de bescherming van minderheden.
Op basis van die principes moeten landen beoordeeld worden die zich beroepen op de democratie en de moderniteit, of dat nu Vlaanderen betreft met zijn Wooncode, Marokko met zijn religieuze discriminatie, Italië met zijn razzia's onder migranten, het Amerika van George Bush met zijn folteringen.
Een echte democratie ontzegt zichzelf principieel bepaalde methoden te hanteren en haar toevlucht te nemen tot bepaalde praktijken. Als haar soldaten zonder onderscheid aan te brengen op de burgerbevolking schieten, als haar veiligheidsdiensten gevangenen aftuigen, als haar kustwacht kandidaat-vluchtelingen terugstuurt naar autoritaire landen zonder het recht van de vluchtelingen om gehoord te worden te respecteren, dan begaat ze hoogverraad, want ze ontwricht de democratische orde en waarden die ze moet beschermen.
De wet van de vergelding betekende in barbaarse tijden een vorm van vooruitgang, want hij introduceerde het principe van de proportionaliteit van de wraak. De diefstal van een kip vereiste niet meer noodzakelijk dat je de hele veestock van de dief van kant maakte. Maar hij mag niet gebruikt worden als een morele code of als wettelijk kader in een moderne democratie.
Niemand wordt verondersteld zijn vijanden de andere wang toe te keren. Maar een democratie die zich democratisch noemt, moet zich eenvoudigweg schikken naar de ethische en rechtsprincipes die haar legitimiteit verlenen.
Die regel geldt voor de krijgswetten maar ook voor het samenleven. Of om Yvon Toussaint te parafraseren in zijn recente en flamboyante kroniek La Belgique a peur? in Le Soir van 12 maart: een democratie die zich respecteert, antwoordt op de Wooncode, op fatwa's en op verkrampte identiteiten met "grote stromen frisse lucht om de mufheid te verdrijven". Ze reageert op de geobsedeerden van de zuiverheid van het bloed, de heiligheid van de grond en de eenheid van het geloof door zich sereen en vastbesloten vast te klampen aan de waarden van gelijkheid, openheid en moderniteit.
Digitalia denkt
Dat iemand door het hele geval de muren zou oprijden!
Ha Non hé! Stel U eens voor dat de streek onder de taalgrens niet donker, vuil en arm zou zijn, maar groen, ruim en WELVAREND, dat Vlamingen + Vlaams sprekende Nieuwe Belgen (!) daar in groot getal naartoe willen. Dat ze daardoor de plaatselijke bevolking uit de markt prijzen en, wat meer is, eisen dat iedereen daar hun taal spreekt. Dat ze zelfs na verloop van tijd de burgemeesters willen worden .Dat deze Vlamingen zich als de nieuwe meesters gaan gedragen, en geringschattend neerzien op die Franse bourgoikens, die och arme ochgot, intellectueel niet in staat zijn om Vlaams te leren .Die met hun knechten-en meidentaaltje alleen goed zijn voor de vuile was en de kleine karweitjes
Hoelang zou dat duren, denkt U, vooraleer het kot zou te klein zijn?
Maar zie: Le Soir gaat, in plaats van in de verdediging, in de aanval! Wat ypisch is voor franscouillons, met afliegen en naast de pot redenren .Dat van die boot met Vlamingen die in volle zee tot zinken zou gebracht worden : dat was humor van de bovenste plank! Fotos met massagraven in verband gebracht met Vlaamse overheersing : dat is gewoon kolder.
En de Vette Vis van de NV-A trekt ten strijde met veel Vlaamse bla-bla tegen nog meer Franse bla-bl lKan voor hem best een aantal jaartjes kan duren. Ondertussen wordt aan Franstalige kant de draad op het bobijntje ingehaald tot de buit binnen is Aandacht afgeleid van de Niet-Staatshervorming en van de onderhandelde oplossing voor BHV. Het profitariaat kan blijven duren het Land is gered!
Bla-bla-bla in plaats van nieuwe verkiezingen! Liefst met denderende uitslagen ..richting 50% + 1 voor de alliantie der V-Partijen. Met een welbepaald doel voor ogen is el leader maximo, Capo di Rupo, al mee gaan vieren me de Franse Sossen : de aansluiting met la Mère Patrie wordt geregeld en de belziek mag ontploffen gevolgd door de Onafhankelijkheid, want het onderspit delven in democratische verkiezingen, dat zal het Establishment nooit aanvaarden!.
Dank aan de Partij der Rechtlijnigen die opkomen voor Eige Volk Eerst en niet Vreemd volk eerst .
Eén ding moeten we toegeven : de TV-Flamingant is weer in beeld geweest! Het wordt zowat hetzelfde als met waspoeder of maandverband of op de TEVEE : de merknaam alleen is al genoeg om zich af te keren, moegezien en moe gehoord .
(wordt vervolgd)
(*) In dankbare herinnering aan de harde schoolbanken van St Jan-Hoge-Zieken (Ieper) waar de veelzijdige Meester Daniel zijn rumoerige bende schoolknapen de eerste begrippen van de muziek-kunst probeerde bij te brengen .Hij moet het goed gedaan hebben, want nu, meer dan 50 kaar later, zweeft die melodie mij nog steeds voor de geest, zoadra ergens het woordje Ardennen valt .Zeer tussen haakjes : zeg nooit tegen een Ardennais dat hij een Waal is Je riskeert de huid te worden volgescholden in het sappigste koeterwaals ter wereld. Proef op de som; ga naar Florenville, gehucht Martué .Men zal rap doorhebben, dat je Vlaming bent en meteen kan de verbroedering een aanvang nemen .Les Wallons? Cest du kaka!
In Genk sluiten de twee vestigingen van Carrefour. In Maasmechelen de enige. Sp.a-voorzitster Caroline Gennez "leeft mee" met straks 1.672 nieuwe werklozen.
Bij het aflezen van haar "ik leef mee"-verhaaltje vergat ze te vermelden dat vroeger partij-kopstuk en na het Agusta-schandaal veroordeelde Willy CLaes een lucratief postje heeft bij Carrefour.
Als onafhankelijke bestuurder - lees aangetrokken op basis van kennis van de sector - met de bij dat statuut "passende" vergoeding. Die wordt geschat op om en bij de 10.000 euro. Per vergadering. Kennis van de sector betekent dat kameraad Willy dus meegespeeld heeft bij het uittekenen van het sociale bloedbad bij Carrefour. Maar ook hij - zou het anders kunnen? - leeft intens mee met de gedupeerden .
Zoals ook zijn dochter Hilde, burgemeester van Hasselt, waar de vestiging van Carrefour open blijft. Iemand een tekeningetje nodig?
Digitalia weet
Dat hij gelukkig is nog maar eens zijn lijfblad t Pallieterke te kunnen citeren. Het is wel niet zo groot als DagAllemaal of Kerk en Leven, maar qua kwaliteit spant het de kroon. Bewijs : bovenstaande zaken heeft U nergens anders gelezen Want wat zeer doet wordt daar verzwegen .
Voor slechts 1,85 krijgt U wekelijks 16 bladzijden voor mensen met een goed hart en een slecht karakter .
Digitalia denkt .
Niet alleen dat door het grandioos mislukken van Carrefour de Franse arrogantie is afgestraft, maar dat de vroegere Navo-baas het bewijs van zijn incompetentie geleverd heeft om zelfs maar een kruidenierrswinkel te (helpen) leiden .
Een wijze oude man (Marc Grammens) heeft in dat mislukken zelfs het bewijs gevonden van de Vlaamse (en zelfs Waalse) nationaliteits-gevoelens : wij willen niets weten van wat ons door de Franse directie wordt voorgeschoteld.
Opgekuist staat netjes!
De ontslagen werknemers? Die krijgen een nieuwe kans bij de betere grootwarenhuizen, waarheen de klanten toch verhuizen. Colruyt is eigen volk en Lidl is goedkoopst! Trouwens, wie de Carrefour-winkels overneemt heeft ook personeel nodig!
Na de opkuis in de sector der grootwarenhuizen, nu nog de energie-sector en het bankwezen terughalen uit de Franse grijpgrage klauwen
À propos : gelezen wat voor Fortis de impact is van het fiscaal recupereren van de vorige bedrijfsverliezen? Bij de 40 miljard
In mensentaal : op de eerste 40 miljard winst zullen er geen belastingen dienen te worden betaald .
Anders gezegd : 1° de Schatkist (wij allemaal dus) is weeral de pineut, en 2° heeft iemand daaraan gedacht toen de Regering deze Bank (en ook andere!) moest redden? Werd dit akkefietje meegerekend in de prijs?
Die Job Cohen in Polderland wil, na enig beraad, liefst origineel blijven. Weg met de leuze Yes, we Cohen want die is achterdoenders van Mohbama, en wat meer is, Mohbama die staat voor praatjesmaker en lozer .
Krijg nu de klere!
Wilders vindt het verder 'schandalig' dat de PvdA-leider de morele agenda van de islam als voorbeeld stelde in een lezing en genationaliseerde vreemdelingen uitlegde dat gedogen iets is om trots op te zijn. (Elsevier)
Bovenstaand hot news papagaai ik achter van Elsevier, waar Wilders verder zou verklaard hebben, dat ex-ministerin Vogelaar (Vogel-haar?) ooit eens zou geproclameerd hebben, dat de Nederlandse beschaving binnenkort zal bekend staan als de joods-christelijke-islamische beschaving, waarbij zij felicitaties kreeg van Cohen voor deze uitspraak. De politiek van de voldongen feiten, dus.
U weet toch dat het Polderland van boven de Moerdijk ons altijd een paar rondjes voor is? In ons land hebben wij geen PvdA zoals in Nederland, maar onze kleurpartijen samen zijn veel erger! Die bijten mekaar de kop af om de Linkxste te zijn.
Waarom Digitalia nogmaals op dezelfde nagel klopt? Omdat hij God-in-de-hoge-hemel geen speld kan tussen krijgen in wat Cohen vertelt over de morele agenda van de Islam.
Onze beschaving is, qua opzet, de Beschaving van de Dood door al die ethische verowrvenheden van progressieven huize : vruchtafdrijving, kindermoord, goedpraten en aanmoedigen van wraakroepende homofilie, uitroeien van nutteloze eters (ouderen : euthanasie). Op al die vlakken staat de Islam hard maar duidelijk op eerlijker standpunten. Wat hun bevolkings-aangroei gestalte geeft, en het onze domineert.
Onze beschaving dreigt tussen twee stoelen te vallen. Als ze daartussen al niet gevallen is! De ene stoel is hard van zitting, zonder kussens en met rechte rug zonder tierlantijntjes. De andere stoel is in feite geen stoel meer, maar een behaaglijke relax-zetel waar alles kan, alles mag en er geen grenzen meer zijn, maar broederlijkheid, vrijheid en gelijkheid (verboden te verbieden). En tussen die twee stoelen is nu de Islam gekomen .
Eeuwenlang was die een vage, nobele onbekende lang voor de tijd van bommen en grananten - die zelfs deed dromen van wilde avonturen, van vele Laurences of Arabia, van verre reizen en sprookjes als Duizend-en-Een-Nacht. Van de Grot van Alibaba en de 40 Rovers .en De Lamp van Aladin. Van harems vol willige slanke maagden en klaterende bekkens vol verkwikkend water onder een fluwelen sterrennacht.
Schoon van ver. Maar ver van schoon!
Dat murmelt ondertussen zelfs een Lucas Van der Taelen als hij s morgens voor de spiegel de fluimen van zijn gezicht wast Komt er van om zonder escorte naar het werk te willen. En daarenboven nog met de fiets!
De Belgische politieke klasse wil een brede boom opzetten over de rol van de monarchie in het staatsbestel, en dit op aangeven van de pers zelf, in casu De Standaard en de Libre. Op zich een lofwaardig initiatief, waarbij alvast één essentiële correctie past. In DS van 20 en 21 maart wordt het Vlaams Belang nl. vermeld als een voorstander van het zgn. protocollaire koningsschap. Ik kan dat formeel ontkennen: wij zijn een radicale republikeinse partij die in een zelfstandige Vlaamse staat, onder een presidentieel regime, de verwezenlijking ziet van het democratisch optimum waar België steeds verder van afdrijft. Dus geen koning, geen koninkrijk, ook geen verspilling aan een ceremoniële functie in een land zonder cohesie. En voor ons mag het vooruitgaan, daarin verschillen we grondig van mening met onze meer gematigde collegas van de N-VA.
Anderzijds pleit ik voor een open institutioneel debat zonder taboes, maar de vraag is zeer of men echt de pandoradoos wel wil openen, die zou kunnen leiden tot de vaststelling dat de Belgische staat zelf een zinledige constructie is. In kleine lettertjes staat onder het inleidende DS-artikel van het voorbije weekend te lezen dat het een samenwerkingsproject betreft tussen de twee vernoemde kranten betreft, gesteund door het Prins Filipfonds., dat de gemeenschappen in ons land dichter bij elkaar wil brengen door gemeenschapsoverschrijdende projecten te steunen. Mooi,- maar begrijp ik het dan goed dat het koninklijk hof tegelijk het onderwerp én de sponsor is van dit debat? Wat als de discussie, waar naar ik hoop toch ook het publiek in betrokken wordt, uitmondt in een presidentieel-republikeins verhaal, al dan niet gekoppeld aan dat van de Belgische boedelscheiding?
Ik geloof niet dat er iets in de Belgische politiek gebeurt, zonder dat de partijstrategen in de respectievelijke achterkamertjes er hun licht over hebben laten schijnen. Als het politieke establishment dus dit debat wil voeren, dan denk ik in alle ernst niet dat ze tot foute conclusies willen komen. Ik zie alvast, als ik even in hun hoofden probeer te kijken, drie goede redenen om de kwestie van het protocollaire koningschap net nu op tafel te leggen.Ten eerste is er het probleem Filip. De consensus is vrij algemeen dat de rechtmatige troonopvolger niet in staat is om zijn functie van staatshoofd te vervullen, zelfs niet binnen de door de grondwet voorziene beperkingen. M.a.w. zou Filip wel eens de doordrammerigheid van zijn nonkel, Boudewijn I, kunnen combineren met de nonchalance van zijn eigen vader, koning Albert. Een dodelijke combinatie, die snel zou leiden tot een val van de monarchie maar, en dat is de echte vrees van de politieke klasse- misschien ook het einde van het regime. Dit maar om te zeggen dat al wie nog enige sympathie koestert voor de natie die in 1830 het levenslicht zag, nu het protocollaire koningsschap ziet als de ultieme buffer tegen het stuurloze projectiel dat het land na de troonsopvolging te wachten staat. Het is niet van harte,- de CD&V houdt als meest royalistische partij van Vlaanderen zelfs de boot af, maar het is beter om het staatshoofdschap bij te snijden op maat van Filip, dan in de toekomst voortdurend aan crisismanagement te moeten doen. Slim bekeken.
Dat brengt ons tot de tweede bedenking. Vreemd genoeg zijn het dit keer vooral de Franstalige partijen die gewonnen zijn voor een modernisering van de constitutionele monarchie. In heel het institutionele kluwen van BHV, de belangenconflicten, etc. komt daar dus opeens een thema tevoorschijn dat door haast alles spelers als secundair wordt betiteld, maar waar anderzijds toch enige dringendheid mee gemoeid schijnt te zijn, als we PS-voorzitter Di Rupo mogen geloven. Hoe kan iets bijkomstig toch urgent worden? Zou het kunnen dat de Grote Staatshervorming, die zowat naar de Griekse kalenden is verschoven, wordt omgewisseld voor een al-bij-al vrij onschuldige face-lift van de monarchie? Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat dit weer eens kadert in een operatie tijdwinnen, vooral vanuit Franstalige hoek: geef de Vlamingen iets om zich bezig te houden. Howard Gutman, de Amerikaanse ambassadeur in België, wist al waar het licht brandt: het zwaartepunt van de macht in het Belgische systeem ligt bij de PS, en nergens anders. Dus richtte hij zich expliciet tot mevr. Onkelinx om Belgische steun te krijgen voor de Amerikaanse Afghanistan-politiek. Diezelfde Laurette Onkelinx gunt ons nu heel subtiel een blik in de strategische achterkeuken van Franstalig België: Terwijl we nadenken over een nieuw institutioneel model zouden we ook moeten werken aan de modernisering van de rol van de monarchie. Let op het subtiele woordgebruik dat een verschil in tempo uitdrukt: nadenken (réflechir) als het gaat over de staatshervorming, werken (travailler) aan een hermodellering van de monarchie.
Door de institutionele discussie in tweede lijn achter het monarchie-debat te plaatsen, wordt eigenlijk ook opnieuw de vraag naar de zinvolheid van het voortbestaan van de Belgische constructie niét gesteld: het zal blijven bij een kleine staatshervorming, de gekende borrelnootjes waar men de Vlamingen mee paait. Op het einde zal het nieuwe België geregeerd worden door een vorst op eeuwige vacantie. Een protocollair staatshoofd is in feite de ideale belichaming van een land zonder emotionele cohesie, maar institutioneel gebetonneerd (met dank aan VLD-voorzitter De Croo voor deze metafoor). Een koning zonder macht, als ultieme cement van een land zonder eenheid: this must be Belgium.
De derde en laatste overweging sluit hierop aan: de neo-Belgische strategie ziet in de internationalistische en Europese context de ultieme overlevingskans. Vanuit het algemeen aanvaarde inzicht dat de Belgische identiteit op een non-identiteit berust, de afwezigheid van iets dat een land, een volk, een cultuurgemeenschap fundamenteel kenmerkt, is het de logica zelve om het Manneken-Pis gehalte volop uit te spelen in de Europese ruimte. Brussel/België ziet zichzelf als een draaischijf en knooppunt, met een soort operettevorst die louter in dienst staat van het decorum, de achtergrond waartegen de echte macht, de leiders uit Frankrijk, Duitsland en Groot-Brittanië, zich laten fotograferen. De zgn. protocollaire invulling van het Belgische koningschap past perfect in de droom om België geruisloos te laten opgaan in Europa, zonder separatistische stoorzenders. Een très grand Bruxelles is daarvan het epicentrum, zo wil het dit scenario, Vlaanderen en Wallonië vormen dan het hinterland van deze geïnternationaliseerde zone. Wij zijn het symbool van de Europese eenheid-in-verscheidenheid, een miniatuurversie van Europa, met een koning die dit idee folkloristisch kan omlijsten. Het klinkt denigrerend, deze bloempotfunctie, maar, zoals hoger gesteld: voor Filip is dit de ideale job.De waarheid is natuurlijk wel, dat Europa al even weinig positieve emoties oproept, en een al even miniem publiek draagvlak bezit, als België. De mensen schikken er zich in, meer niet, het complexe en bureaucratisch gedoe maakt hen niet meer boos maar eerder murw. De waarheid is ook, dat tegenover het Europa van de 19de eeuwse natiestaten steeds sterker het Europa van de zelfstandige regios komt opzetten. De paradox is daarbij, dat aan de nieuwe EU-lidstaten, die vooral het gevolg zijn van de Oostblok-desintegratie (Tsjechië, Slovenië, Estland, Letland, Litauen: allemaal landen met minder inwoners dan Vlaanderen) die status wél gegund wordt, terwijl de oude natieblokken krampachtig pogen om de autonomistische ambities van hun eigen regios (Vlaanderen, Catalonië, Baskenland, Schotland...) te blokkeren, althans wat de Europese Unie aangaat.Conclusie: de bereidheid van het Belgische establishment om te sleutelen aan de monarchie is vooral ngegeven door de wens om het status-quo te handhaven. In een land waar de treinen op elkaar botsen en niemand de verantwoordelijkheid wil nemen, zijn façades cruciaal. De discussie over de bevoegdheden van de koning is er een over het geslacht der engelen. Voor mij hoeft het mistgordijn van het monarchie-debat dus niet. Het leidt ons af van de essentie, namelijk dat er in de 21ste eeuw voor een failed state als België geen plaats meer is, tenzij het land zich inderdaad vergenoegt in de status van draaischijf en Euro-kiosk. Is het dat wat wij willen? Ik zou eigenlijk veel liever zien dat een krant als De Standaard eens een debat opstart over wat er allemaal in een Vlaamse grondwet zou moeten staan. Niet de kleine lettertjes, maar vooral de grote ethische lijnen, naar het model van de Amerikaanse grondwet die al meer dan twee eeuwen meegaat en gemakkelijk op een paar A4-velletjes kan. De concrete invulling van een nieuwe bestuursvorm, een jonge natie, een eigen democratie met eigen spelregels, dat lijkt me vandaag dringender aan de orde dan het op maat uittekenen van de job van de kroonprins.
Digitalia zegt
Een koning in dit land wordt blijkbaar 2 x geconfectionneerd. De eerste maal in de wieg, zo gauw hij is ge-arriveerd op het ondermaanse, en de tweede maal als hij koning wil worden. Stel die tweede herbewerking gerust op gelijke voet met HERDOEN, herbeginnen, ja zelfs HERBAKKEN ..
Dan zijn er een paar van die HER-doenders woorden, die mijn lieve Moeder op zekere dag als te mijden want totaal hopeloos voorstelde (en zij kon het weten) : herbakken (brood) en hertrouwen. Met deze vergelijking wimpelde ze als simpele volksvrouw de kandidaat nieuwe vader voor haar kinderen af, toen die wat armlastig werd. Ze was getrouwd geweest met een engel, zei ze, en wilde nu geen duivel Onze arme vader stierf op 20 Maart 1943, amper 39 jaar oud.
Gaat het nu om confectie of conditionering : Moeders wijze woorden gelden ook in Laken. Aldus zouden wij met Philips de Taaie een oud HERBAKKEN brood van gisteren krijgen! Uitgedroogd, dor en keihard. Niet om vreten! Een mens moet al sterven van de honger om zon boterham te willen eten. Weg ermee! Soppen en aan de kiekens geven!
Wat mij brengt tot de Koninklijke Kippenren waarvan De Standaard vandaag weer de armoe-cijfers brengt. Niet zo slecht nar blijkt. Den Albert woont op kasteel Belvédère. De Fluppe op het Kasteel van Laken. Om te gaan werken moeten ze naar het Koninklijk Paleis in Brussel. Striedje woont op Kasteel Stuyvenberg en de Lorre in Villa Clémentine. Ze wonen daar op pacht voor de symbolische ene Frank (gratis dus) en de onderhoudskosten, de verwarming en den electriek zijn voor ons. Dan is er nog Kasteel Hertoginnedal en Kasqteel Stuyvenberg. Voor hun verlof kunnen ze kiezen uit Ciergnon, Argentueil en nog een paar andere kastelen.
Om zich niet te vervelen kopen die sukkelaars soms zomerverblijven op paradijselijke eilanden, villas in Zuid Frankrijk, enz. Ze voeren zelfs (weeral op onze kosten) de driekleur op het Koninklijk Slagschip in vreemde wateren, de Yacht ALPA, waarover geschreven wordt :
Augustus 2009. In de pers duiken foto's op van koning Albert aan het roer van een nieuw luxejacht. Uit de beelden, die zijn geschoten in de buurt van de Eolische eilanden, ten noorden van Sicilië, blijkt dat het om een Technema 90 van de Italiaanse werf Rizzardi gaat. Op de Alpa (van de beginletters van Albert en Paola) kunnen acht tot tien gasten slapen, verdeeld over vier kajuiten. Daarnaast zijn er drie tweepersoonskajuiten voor de bemanning. Aan de 27 meter lange boot hangt een prijskaartje van 4,6miljoen euro, zonder opties.
Meteen breekt een polemiek los. Dat de boot al in 2008 in alle discretie werd geleverd, dringt niet door. Wat wel wordt herinnerd, is dat de vorst in zijn toespraak op 21 juli had uitgehaald naar het 'toenemende materialisme in de samenleving'. Als later blijkt dat er geen btw is betaald, is het hek helemaal van de dam. Het jacht is immers ingeschreven als militair vaartuig met diplomatieke status. De bemanning, één scheepscommandant en drie militairen, wordt geleverd en betaald door het ministerie van Defensie (De Standaard)
Voor deze zomer (..als ik ooit eens 5 minuten tijd heb ) zouden we, met vrienden en langs de kust varend, wel eens kunnen gaan kucken. Het slagschip waarmee wij varen is zoiets lijk Poala bedoelde, dat het koppel had toen ze pas getrouwd waren : 5 meter lang op 2 meter breed. Wij maken meest kans de ALPA te lokaliseren op het eiland ALICUDI (*), omdat het volgens Wikipedia het meest kans maakt om in de smaak van La Dolce Paola te vallen .De rest van die eilanden is niet veel zaaks, want te vulkanisch.
De Nautische werven Rizzordi www.nauticexpo.com/producten / Rizzardi-Posillipo-it ... verkopen echt geen brol. Als gewoon burger zult U echter wel de BTW dienen te betalen en er wordt ook geen zeewaardige bemanning meegeleverd. U zult het dus zelf moeten doen ..en roeien met de riemen die U hebt. De ALPA stuurt met PK 2400 (meen ik mij te herinneren) wij sturen met PK 45 en voeren de Vlaamse Leeuw in top. Enfin, in het toppeke ..waarmee wij veel succes oogsten, want bekend van de velo-koersen en Vlaanderen Vlagt² .
O Ja, de TECHNEMA 95 die wij ooit zagen in de miljoannairshaven Porto San Stefano op het vasteland had een H-dekje, waar uit Kon besloten worden dat de heli van de Fluppe, die F 16-gevechtspiloot is, regelmatig meevaart. Onze stek daar dichtbij, een soort Blankenberge-aan-Zee, werd ontdekt omdat daar, volgens de overlevering de God Hercules ooit voet aan wal zette. Het is nu een onaanzienlijk klein stukje baai, geliefd door wild-kampeerdes, en luistert naar de naam PortErcole. Zoals U weet, hebben de Italianen een hekel aan de letter H ..Ercole dus, ipv Herculus .Achter het hoekje, op de landtong, vindt U Porto San Stefano. Onder camra-bewaking en met veiligheids-slagbomen. t Is maar dat U het weet .Het PV voor onrechtmatige toegang hebben we, dank zij onze belse nummerplaat, onbetaald gelaten, maar wel ingelijst als souvenir ..
(*)De Liparische- of Eolische Eilanden zijn een eilandengroep, enkele tientallen kilometers ten noorden van Sicilië.
Tot de Liparische- of Eolische Eilanden behoren de volgende eilanden, in afnemende grootte:
Lipari (37.6 km2) Verbannings-eiland uit de tijd van Mussolini
Farid 'le fou' krijgt 5000 euro van de Belgische staat omdat hij onmenselijk en denigrerend wordt behandeld tijdens zijn gevangenschap. Dat heeft de rechter in Luik beslist. Zo werd Farid 'le fou' al 18 keer overgeplaatst naar een andere gevangenis.
Digitalia denkt
Dat Vrouwe Justitia in Wallonia een slag van de molen heeft gekregen. De dag voordien in Charleroi iemand de les lezen omdat die méér heeft dan zijn buren, en vandaag in Luik een top-gangster en geweldenaar een pak belastingsgeld toestoppen omdat hij in de gevangenis een onmogelijk mens is .
Doet me denken aan de onzalige repressietijden .
Grote ajuinen die ONGESTRAFT grof geld verdienden met den Duits liet men onverlet, maar hun neefjes of zoontjes speelden Krijgsauditeurke om een simpele Vlaamse Wacht tot de bedelstaf te veroordelen.
Want hij had de wapens opgenomen tegen het Vaderland.
Welk Vaderland?
De soort die we ook vandaag weer eens zien .
Zijn misdaad? Om den brode gevolg te hebben gegeven aan de oproep van de legitieme Overheid, om de oogsten op het veld, of de fabrieken (als Fabriekswacht) te hebben helpen beschermen tegen nachtelijk banditisme.
Waren die vruchten op het veld en al die fabrieken dan in gevaar?
Jazeker, want de Radio Mille Colinnes van toendertijd, De Engelse Radio, had van uit het veilige Londen opdracht gegeven aan het Geheim Leger om hier onder het oog van de Wehrmacht (en erger) alles wat ze konden te saboteren, om te moorden, te stelen en te branden
Zo zou de bevolking nog rapper den smerigen Duits beu worden. U weet het nog?
t Is niet om te boffen,
maar we zullen ze krijgen
die smerige Moffen..
Het was allemaal zo schrijnend, dat een Waals Parlementslid in het Parlement deze rechtspraak ene Justice de Roi Nègres noemde en een schande voor de echte verzetstrijders.
Kabila als Roi Nègre zou niets geweest zijn in vergelijking!
Sedeert 1945/55 zijn we er nog op achteruit gegaan!
BRUSSEL - Om de gevolgen van de financiële crisis op te vangen, zal een inspanning van de superrijken niet volstaan, waarschuwt Frank Vandenbroucke (SP.A) in 'Knack'.
Van onze redacteur
Over zijn eigen partij houdt hij de lippen nog altijd stijf op elkaar, maar na maanden radiostilte begint Frank Vandenbroucke (SP.A) zich steeds meer te roeren in het maatschappelijk debat. Nadat hij vorige maand in opdracht van het Centrum voor Sociaal Beleid een essay schreef over de welvaartsstaat, werpt hij vandaag in Knack zijn licht op de sociaaldemocratie.
Die doet het bijna overal in Europa (heel) slecht. Dat heeft volgens VDB te maken met grote wijzigingen in de Europese samenleving, waarop de sociaaldemocratie moeilijk een antwoord vindt. Zo hebben socialistische partijen te weinig begrip getoond voor de problemen van de immigratiesamenleving. Wie voor de socialisten stemde omdat die hun welvaart verdedigden, vluchtte weg omdat diezelfde socialisten niet bereid bleken ook hun leefwereld te verdedigen.
'Dramatisch was dat eerlijke pogingen van sociaaldemocraten om daarop een antwoord te geven (...) binnen de linkerzijde meteen steevast werden afgeschreven als het kopiëren van rechts', schrijft VDB.
Ook de 'rijpe welvaartstaat' brengt steeds grotere problemen met zich mee. Fundamenteel is dat we langer leven; dat vergt langer werken. 'Maar voor wie kan dat? Voor wie niet? Dat is een breuklijn die de werkende bevolking, doormidden snijdt.'
Tot slot haalt Vandenbroucke het 'ecologische vraagstuk' aan. Dat vereist dat consumeren duurder wordt. Maar dat valt niet makkelijk te rijmen met sociale rechtvaardigheid. 'Als je niet oplet, wordt het principe de vervuiler betaalt, snel de betaler mag vervuilen,', schrijft VDB.
De financiële crisis duwde de sociaaldemocratie nog dieper in het slop, omdat ze medeverantwoordelijk was voor het beleid en die crisis niet had zien aankomen.
'Het eerste antwoord daarop moet een gemeend mea culpa zijn', zegt Vandenbroucke, die in één klap de sociaaldemocratie nog moeilijke jaren voorspelt. 'Cruciaal is hoe we omgaan met de verwachtingen van mensen'.
Een 'nieuw radicalisme' op basis van 'onbetaalbare plannen' en 'oude recepten' wijst hij resoluut van de hand. Om de gevolgen van de crisis op te vangen, zal een inspanning van de superrijken niet volstaan. 'Zeer veel mensen uit onze natuurlijke achterban zullen een inspanning moeten doen.'
Om dat vertrouwen te herwinnen, rekent hij niet zozeer meer op de 'interne organisatie van massapartijen'. 'Het gaat meer dan vroeger om het persoonlijke vertrouwen in leidersfiguren die via de media met de achterban communiceren.' Bij SP.A vraagt men zich af wie hij daarmee toch zou kunnen bedoelen.
Bron De Standaard
Digitalia denkt
Dat Mister Frankie bij het Vlaams Belang the right man on the right place zou kunnen zijn. De Nieuwe Jacob Van Artevelde! De bergen te hoog, het water te diep? Hoe denkt U dan men hier in Italia nieuwe autowegen aanlegt? Waar een wil is, is een weg!
Doordenkertje. Na het binenhalen van de kiezers bij de Sossen, zou het binnenhalen van deze afgedankte voorman wel eens het neusje van de zalm kunnen zijn! Meteen ook de doodsteek van die Linkxe Progressieven van de Stilstand .(PvdS)
Die man is voor mij verre van het Alfa en de Omega van de Vlaamse politiek. Het is, zegt men, een slecht karakter en een stijfkop Al zou ik dat eerder rechtlijnigheid durven noemen. De man is, zegt men, super-intelligent (en hij weet dat ook, anders was hij niet super-intelligent!), voornaam en integer. Allemaal eigenschappen die bij de Sossen eerder zeldzaam zijn. En o zo gewenst bij het Vlaams Belang.
Kunt U zich Mister Frankie, in Osford gevormd, voorstellen ergens op een zomers terrasje in een ernstig gesprek met de Freya? Of hem gezellig samen zien trekkebekken met het Geneetje?
Persoonlijk zie ik hem meer als de galante ridder aan tafel met Anke Vander Meersch, of zelfs met ons stralend Marie Roosje, als die tenminste nog wil. Klasse in het meervoud! Als U het mij vraagt, zelfs een betere verkiezings-affiche dan dat meertalige (!) misbaksel gisteren ontsproten uit het brein van El Cid. Ben daar niet gelukkig om. Is geen reclame voor, maar eerder reclame tegen!
Als tekst zou er bij mijn koppel kunnen staan : Alleen het allerbeste is goed genoeg .
Maar Frankie-boy heeft één enorm nadeel : hij spreekt zoals het Vlaams Belang. Daarom niet altijd openlijk van uit hetzelfde gedachtengoed. Met zon rechtlijnigheid geraakt niemand ver in de politiek in het land be. en omgeving. Om in een onecht land politiek te bedrijven, heeft men onechte personaliteiten nodig. Geitenboeren, bijvoorbeeld. Die part-time thuis en op de hot de procreatrie verzorgen. The sky is the limit, in the Wetstraat 16 .
Doet er mij aan denken, dat Mister Engelse bullebak Nigel Fargare die onze geliefde Haiku-Herman voor het oog van de ganse wereld omdoopte tot Natte Dweil, gerust van repliek kon gediend worden, als hij ons land een no-country noemde. Its very simple, Sir! Het antwoord is : a no-country thanks to England, who founded it in 1830 ..
En zo kom ik tot de slotsom, dat Mister VDB en Mister Fargare ooit wel eens een paar contractjes zouden kunnen afsluiten. Met de rechtzetting van een historische vergissing .Zodat Mister VDB op de Vrijdagmarkt, naast de VOORUIT in Gent naast Jacob van Artevelde kan staan. Want die had ook iets met Engeland en minder met het socialisme .
Pssst
De cartoon, na het verdacht overlijden van zijn naamgenoot, de renner, die zei, de naam is goed, maar t is de verkeerde persoon, vond ik zeer goed. Want de uitdrukking over de Vader der Gedachte .
Karel Van Miert viel uit zijn kersenoom, brak zijn nek of zijn hart, dat bleek later niet meer zo goed en na de crematie was de discussie over and out. In Marche-les-Dames valt een Koninklijke dames-versierder s nachts van de rotsen (op een wel zeer toepasselijke naam, nest-ce pas?) en een Koning-Krijgsgevangene kon er in t geheim trouwen met zijn koeketien, met de zegen van de Kardinaal Allemaal dingen die gebeuren in een no-country .
Frankie-boy, informeer eens bij Geert Wilders wat die doet om te overleven!
BRUSSEL - Wie regularisatie aanvraagt met frauduleuze arbeidsdocumenten, krijgt niet meteen een rode kaart. Integendeel
Het rommelt bij de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ), waar dezer dagen de dossiers over de regularisatie van mensen zonder papieren behandeld worden. N-VA-kamerlid Sarah Smeyers kreeg van verschillende kanten lucht van het ongenoegen dat bij de ambtenaren leeft. Niemand durft het risico te nemen om openlijk kritiek te geven', zegt Smeyers.
De klachten wijzen er volgens haar op dat de ambtenaren duidelijke wenken krijgen om toch maar zo veel mogelijk regularisatiedossiers goed te keuren. Een insider spreekt dat niet tegen: De staatssecretaris gaat zeer ver om de richtlijnen zo ruim mogelijk te interpreteren. Er is druk vanuit het CDH om zo veel mogelijk dossiers goed te keuren.'
Het meest frappant zijn de instructies in verband met dossiers waarin valse documenten zitten die moeten bewijzen dat de aanvrager een vaste job heeft. Eerder kwam al aan het licht dat er vooral in Brussel een lucratief handeltje werd opgezet met dergelijke documenten.
Nu blijkt dat valse documenten niet eens volstaan om het dossier verticaal te klasseren', zegt Smeyers. Integendeel, op basis van een interne nota krijgen de ambtenaren de opdracht om het valse arbeidscontract gewoon uit het dossier te halen. Ze moeten actief op zoek gaan naar andere positieve elementen om de aanvrager toch te kunnen regulariseren.'
De bevoegde staatssecretaris, Melchior Wathelet (CDH), ontkent alvast niet staalhard. Als de aanvraag niet alleen gebaseerd is op een job en er voldoende andere elementen zijn die op verankering wijzen, dan creëren valse werkgeverscontracten niet noodzakelijk een negatief advies. Dat wordt geval per geval bekeken. We moeten toch een beetje genuanceerd blijven.' Al wil Wathelet niet gezegd hebben dat de valse documenten zo maar genegeerd worden: Het is wel een bezwarend element.'
De Dienst Vreemdelingenzaken houdt zich op de vlakte. Het klopt dat we van de staatssecretaris de instructie hebben gekregen om het volledige dossier te onderzoeken en niet alleen te focussen op de valse documenten', zegt beleidsmedewerker Geert De Vulder.
Voor Smeyers is het gedogen van fraude echter een stap te ver: Een staatssecretaris die zijn medewerkers de opdracht geeft om de ogen te sluiten voor fraude, is zijn stoel niet waardig. Die moet ontslag nemen, dit is alle schaamte voorbij.' Volgens haar bronnen klaagt ook de politie, die de frauduleuze dossiers opspoorde, over het feit dat daar niets mee gedaan werd, maar dat kan bij DVZ niet bevestigd worden. Smeyers wil Wathelet vandaag over de zaak aan de tand voelen.
Bron De Standaard
Wordt nu RECHTSTAAND gezongen uit volle borst, eerst in t Frans, en dan pour les Flamands la même chose :
Debout les damnés de la terre
Debout les forçats de la faim
La raison tonne en son cratère
C'est l'éruption de la fin
Du passé faisons table rase
Foules, esclaves, debout, debout
Le monde va changer de base
Nous ne sommes rien, soyons tout
C'est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L'Internationale
Sera le genre humain (bis)
Ontwaakt, verworpenen der aarde!
Ontwaakt, verdoemde in hongers sfeer!
Reedlijk willen stroomt over de aarde
En die stroom rijst al meer en meer.
Sterft, gij oude vormen en gedachten!
Slaafgeboornen,ontwaakt,ontwaakt!
De wereld steunt op nieuwe krachten,
Begeerte heeft ons aangeraakt!
refrein:
Makkers, ten laatste male,
Tot den strijd ons geschaard,
en D'Internationale
Zal morgen heersen op aard.
Digitalia is verward
Zou hij misschien ook een beetje door begeerte zijn aangeraakt?
Want hij begrijpt niet waarom er, op last van hoge CDH-bonzen, die de co-executieven zijn van de Waalse PS zijn, niet meer VERPLICHT gesjoemeld moet worden met de asiel-aanvragen. Dat beetje inventief onderzoeken zal het geheel niet spectaculair vooruithelpen. Als het van hen zou afhanden, moet zelfs de schijn niet meer opgehouden worden! De tijd dringt : zij hebben die stemmen nodig!
Maar er is meer!
Hoe rapper de huidige achterstand weggewerkt is, hoe rapper er NIEUWE generale regularisaties kunnen uitgeschreven worden! De Tjeven zouden wel eens balorig kunnen worden, als ze realiseren wat ons eigenlijk streefdoel is.
Het Partijbestuur der Nomenclatura (hier uit welingelichte maar geheime bron vernomen) zou willen voorstellen om de paarden-rijtuigen van binst WO II terug van stal te halen. Die met die beroemde schuifdeuren en kleine betraliede raampjes ter hoogte van waar ooit de paardenkoppen kwamen. Hoe was het weer? 6 paarden/ 72 mensen. Die treinen zouden op een uiterst economische wijzer kunnen ingezet worden, een beetje zoals een internationaal vrachtvervoerder zijn prijzen berekent als hij een retour-lading kan bemachtigen.
HEENREIS : 30 wagons x 72 moe-getergde landgenoten x 5 treinen daags = 10.800 stuks die uitwijken naar de prachtlanden van herkomst, met één (1) handbagage per persoon.
TERUGREIS : idem dito 10.800 nieuwe belgen, min of meer gesorteerd op geslacht (voor het evenwicht) en de kleur. Dat laatste volgens de voorkeur van de stad van bestemming. Alles i voorhanden, jammer genoeg geen Roodhuiden .
Om circa 6.000.000 Vlamingen te HERLOCALISEREN zou men dus ongeveer anderhalf jaar nodig hebben, wat willen zeggen, dat tegen Juni 2011, bij de volgende Federale Verkiezingen, de CDH/PS de absolute meerderheid zou behalen.
Volkeren-rechterlijk is er niets aan de hand! Heel het stelsel kan zelfs de naam krijgen van Communicerende Vaten, wat erop wijst, dat het totaal aantal burgers ongeveer gelijkblijvend zou zijn. Men zou zelfs felicitaties van de Europese Gemeenschap kunnen verwachten omdat de Ontwikkelingshulp nu op het eigen territorium blijft.
De buiten gewerkte Vlamingen in de diaspora zullen in de kortste keren de streek waar ze terecht gekomen zijn, vruchtbaar maken en industrieel naar hoge hoogten brengen. Ogenblik waarop hun vroeger vaderland het afromen kan herbeginnen.
Wat STALIN EN MAO niet gelukt is niettegenstaande veel grotere aantallen, zullen de CDH/PS op kleinere schaal tot in de perfectie nadoen. Zodat zij bewijzen goede leerlingen te zijn.
Het wereldgeweten zal eenstemmig in jubelkreten uitbarsten, aangezien de Vlamingen er niet zullen kunnen aan beginnen om hun nederige, volgzame en bescheiden medeburgers van franscouillonse herkomst, naar Auschwitz te deporteren, zoals de krant Le Soir gisteren ontdekt heeft. Verkeerdelijk nar blijkt vandaag, want die krant was een ogenblik vergeten dat Auschwitz gelinkt is aan het Duitse Socialisme waaraan zij zich zelf zo innig mee verbonden gevoelen. De verantwoordelijke reporter schijnt zelfs reeds afgevoerd te zijn naar de psychiatrische inrichting van zijn keuze. Met behoud van loon.Want hij deed het niet express, zoals zijn advocaat kon uitleggen.
Pssst
Over die treinen. Het Milieu-Effecten-Rapport is opgetogen over de snelheid der omschakeling. De Klimaat Conferentie geeft op voorhand haar vaststellingen hierover prijs: het fijn stof zal aanzienlijk dalen, de files zullen verminderen en de aarde zal terug op haar normale temperatuur komen.
Ook is voortaan het woord deportatie of herbevolking uit de woordenboeken geschrapt en vervangen door een nieuw begrip dat de wereld zal verbazen : DE HUMANITAIRE RENAISSANCE.
Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden keurde gisteren zondag de nationalisatie van de gezondheidszorg, ObamaCare, goed met 219 tegen 212. Geen enkele Republikein stemde voor. 34 Democraten stemden tegen. Een historisch moment. Obama zal deze wet nu ondertekenen. Dit is een grote overwinning voor Obama, en zo zal het aan de hele wereld verkocht worden. Maar, deze overwinning kostte reeds veel aan Obama en zijn Democraten, en het zal hen nog veel meer kosten in de nabije toekomst. Obama heeft al zijn politiek kapitaal uitgegeven.
Een veldslag winnen betekent niet dat de oorlog gewonnen is. De goedgekeurde wet is de wet zoals die op Kerstavond door de Senaat werd goedgekeurd. Om genoeg Democraten over de meet te trekken in het House, beloofde Obama ter elfder ure een officiële Presidentiële beslissing (Executive Order genoemd) uit te vaardigen, waarmee hij alle subsidies voor abortus door de federale regering verbiedt. Maar een dergelijke beslissing kan niet worden afgedwongen voor een rechtbank. Hoeveel is deze dan waard? 12 Democratische hoogst nodige ja stemmen. Toch schokte Obama hiermee de linker vleugel binnen zijn Democratische partij. Maar ze stemden voor ObamaCare. Zij realiseerden namelijk hun voornaamste doel. Het goedgekeurde plan speelt de gezondheidsverzekering op korte termijn volledig in handen van de regering, en ambtenaren beslissen in de toekomst welke medische procedures en diensten aan wie worden toegekend.
De Democraten in het House keurden de versie van de Senaat pas goed mits een mand vol aanpassingen. Deze aanpassingen staan in een apart tweede wetsvoorstel. De Senaat hoeft de eerste wet niet opnieuw goed te keuren, enkel de aparte tweede wet met de aanpassingen. Het House vertrouwt de Senatoren dat ze dit ook zullen doen. Alhoewel de Democraten in de Senaat een truc zullen toepassen, reconciliatie genoemd (zie vorige brief), waardoor ze slechts 51 ja-stemmen nodig hebben in plaats van de normaal vereiste 60, is de goedkeuring van de tweede wet niet zeker.
Alle peilingen wijzen aan dat de Democraten een oplawaai zullen krijgen tijdens de verkiezingen van november. De bevolking is kwaad omtrent zowel de inhoud van ObamaCare als de ondemocratische manier waarop het werd doorgeduwd tegen de wil van de bevolking. De Republikeinen maken kans om in zowel het House als in de Senaat terug de meerderheid te vormen. Ze kondigen aan ObamaCare af te schaffen als ze de meerderheid halen. Maar, zo eenvoudig is dat ook niet. Obama kan een veto stellen tegen een dergelijke wet. Pas als in 2012 Obama niet herkozen wordt, een Republikein President wordt, en de Republikeinen in beide kamers een grote meerderheid hebben, kan ObamaCare worden afgeschaft. Maar drie jaar is nog heel lang. Veel kan en zal gebeuren in deze tussentijd.
We zijn wel zeker dat gezondheidszorg het politiek discussie thema van de volgende jaren zal blijven. De jongste beslissing wordt fel gecontesteerd. Als de verkiezingen van 2010 en 2012, de Democraten en Obama niet een formidabele nederlaag aansmeren, dan zal Amerika op zichzelf terugplooien. De enorme fondsen, nodig voor ObamaCare, zottigheden als een taks op CO2, en andere sociale programmas, zullen enerzijds de belastingen zo sterk verhogen dat het de groei van de economie fel zal schaden, en anderzijds besparingen in de buitenlandse politiek nodig maken. Onze bondgenoten, ik denk aan bijvoorbeeld Taiwan, Israel, Polen, Groot Brittannië en andere, zullen meer op hun eigen benen moeten staan. Onze tegenspelers op het wereldtoneel begrijpen nu al dat Obamas Amerika niet meer de durf, de kracht en het geld heeft om te leiden en haar wil op te leggen. Dat zie je aan de jongste demarches van Iran, Rusland, China, Brazilië en Turkije om er slechts enkele te noemen.
Digitalia denkt
Dat Amerika ver weg is. Dat de sociale materie in eigen land al een onontwarbaar kluwen is, zonder dat wij ons oordeel moeten geven over wat aan de overkant van de Grote Plas gebeurt. Zonder daar ook maar iets van af te weten .
In een voorgaand leven was Digitalia meer dan 40 jaar zelfstandig Fiducaiare anex Sociaal Bureau en hij heeft altijd gedacht dat zijn medewerkers tenminste de beginselen van de Sociale Zekerheid onder de knie hadden. Wij leefden op goede voet met de clientèle, en op voet van gewapende vrede met al wat Sociale Inspectie was. Dat waren de boswachters die samen met de syndicaten, het wild schoten voor eigen rekening. Bij de opvolging naar de zoon toe heeft die dat bos vol bramen ver van zich afgezwierd en sedertdien sta ik er (ook door de verwijdering) op te kijken als een zieke koe naar saffraan eten. Hoe is het in Godsnaam mogelijk dat een kat daarin haar jongen terugvindt! Zal waarshijnlijk de bedoeling zijn!
Verder weet ik nog, dat sedert Bismarck, eerst in Pruisen, en later over heel het Rijk, de sociale wetgeving heeft ingevoerd, die na 1940 een revelatie was in ons land. JaJa, die Duitse socialisten wisten dat ze met geld de boter konden kopen! De Duitse arbeider had zelfs recht op betaald verlof daar waar onze arbeiders niet eens recht hadden op een menswaardig verlof. Nu, 70 jaar later, (en meer dan 150 jaar nà Bismarck) moeten horen dat Wonderland Amerika nog niet eens de verplichte ziekteverzekering kent, is even ongeloofwaardig als geloven dat zon land beweert de wereld te verbeteren.
Hoe ze dat ding moeten financieren? Ja, daar wordt, naar Linkxe gewoonte, niet over gesproken. Zelfs niet aan gedacht. Men zal het geld halen waar het zit.
Besluit: de Federal Reinvestment Act onder de Democratische afgod en pindaboer Jimmy Carter heeft jaren terug eerst de vastgoed-sector geruïneerd, vervolgens de Banken om tenslotte over te waaien naar Europa en de rest van de wereld, zodat wij wereldwijd een crisis beleven die erger is dan deze van de rampjaren 1929 en volgende. Thans zal de Mohbama Care met de tijd de rest slopen. Tenzij de Federal Reserve een stal aanlegt met vele, heel vele kleine ezeltjes die aan de lopende band geld schijpen.
Een ding schijnt voorlopig gered. De Tjeven zouden bij ons niet beter doen om hun voorstel erdoor te sleuren bij de twijfelaars. In extremis werd de Federale Subsidie voor vruchtafdrijving, ook soms abortus genoemd, ingewikkeld gemaakt. Afgevoerd? Dan ken je de Linkxe muilentrekkers nog niet! Het is altijd luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar mijn daden
O Ja Verkiezing N° II (in Frankrijk).
Ik kan kort zijn. Als Fransman zou ik het ook niet meer weten! Ik zou ook thuis gebleven zijn! Wie kan er nu in eer en geweten kiezen tussen de pest (Sarko) en de cholera (de anderen). Het moment Le Pen (aan de andere kant) is voorbij en komt nooit meer terug. Het is zoals met de trein : je moet erop springen als ie voorbij komt
Eén troost : als de nood het hoogst is, is de redding nabij.
Hoor ik daar het begin van het einde in de identiteits-problematiek? Waar het misschien (hopelijk) zal gaan tussen de Fransen tegen de rest Op het scherp van de snee en zonder bloedvergieten?
Neen, het is geen brief uit de 1ste Lezing van de Apostel Paulus(Meervoud Pauli) voor de Gelovigen van Thessaliniki of een ander exotisch oord. Hij zal dus (spijtig voor Pauli) niet in de kerken worden afgelezen
Het is de Brief van een buitenstaander, wat zeg ik, een rabiate Anti-Christ, niet eens gelovig, aan het Opperhoofd der Kerk van Christus. Die van De Morgen-zonder-zorgen hebben geen tekort aan valse bescheidenheid. Maar dat wist U al.
Neen, de Paus van Rome heeft het niet goed gedaan. Al helemaal niet! En Walter kan het weten, want hij spreekt over zijn Collega, ook Paus, samen met zijn baas, Smetje van t Gazetje, de Pausen van de Linkxe Kerk.
Hij, de Witte Man uit Rome, heeft namelijk de kans van Zijn leven gemist. Neen, daarvoor hoefden de schuldigen niet met het hoofd voor van de kerktorens te worden gegooid, zoals gebruikelijk bij de Muzelmannen, verre van. In plaats pedofilie af te keuren en te verketteren, had Hij er beter aan gedaan de weg, die De Morgen had ingeslagen in voor-Dutroux-tijden, open te gooien. Om de saaie Kerk van Rome op een progressieve manier van binnenuit te hervormen. Onder eervolle vermeiding van ene zekere Cohn-Bendit, Frans renegaat, beroemd politicus, die de pedofilie als een verrijking (voor het kind) heeft ontdekt, bejubeld en beschreven. Die man werd nooit gestraft. Integendeel : hij werd beloond met een der hoogste posities in de Fanse Rode politiek.
De Paus had Zijn naam in Gouden Letters geschreven kunnen zien staan in de Annalen van de Kerk van Rome, had hij, naast de gehuwde priester, ook de knapenliefde ingevoerd! Waarom ook is Hij voordien niet te rade geweest bij De Morgen!
Waarom heeft Hij ook niet geluisterd naar Miet Smet, alias Mevrouw Wilfried Martens III (nadat ze vroeger al in t geheim I en II is geweest, dus als tussendoortje) de man Martens is aardig onderweg om evenveel officiële vrouwen te verslijten als regeringen, acht als ik mij niet bedrieg) van de Christelijke Vlaamse Volkspartij (CVP) die de seksuele toegankelijkheid op 14 jaar wilde stelen? Om te beginnen, zegt ze, onder leeftijdgenoten maar dat is nu eenmaal de taal der Tjeven. Die laten nooit het achterste van hun tong zien.
Rijk Gods
Wellicht hebben paus Benedictus XVI en zijn entourage nooit verwacht dat de pastorale brief aan de Ierse bisschoppen wereldwijd zulke negatieve reacties zou uitlokken. Want het herderlijke schrijven was natuurlijk bedoeld om het tegendeel te bewerkstelligen, namelijk dat de wereld zou erkennen dat katholieke kloosters en internaten geen asielcentra zijn voor kinderschenders.
Naar binnenkerkelijke normen deed de paus zijn best. Hij was streng voor de schuldige priesters, erkende de grove nalatigheden van de Ierse bisschoppen, verontschuldigde zich bij de slachtoffers, kondigde een strenge inspectie ('visitatie') van de Ierse bisdommen aan en riep op om samen te werken met de autoriteiten. Dat 'forse' optreden, althans volgens zijn begrippenkader, ligt in de lijn van zijn eerdere optreden. Deze paus greep tot dusver krachtiger in dan zijn voorgangers. In eigen katholieke kring roemen sommigen Benedictus om zijn 'nultolerantie' nu al als de Eliot Ness tegen het kindermisbruik.
In werkelijkheid toont paus Benedictus XVI vooral zijn eigen limieten. Alleen al dat hij zijn brief enkel aan de Ieren richt, stuit op onbegrip. De onafgebroken rij schandalen inzake kindermisbruik begon al eind jaren tachtig in de VS en stopte nooit. Het is geen zaak van Ieren alleen, maar een probleem van de katholieke kerk as such. Hier had geen pastoraal schrijven gepast, maar een encycliek, een bindend pauselijk schrijven voor álle gelovigen. In het verleden hadden pausen zo'n encycliek nodig om te zeggen dat de pil niet mag. Waarom nu dan niet om te stellen dat kindermisbruik een misdaad is?
Maar dat is zoveel als (impliciet) toegeven dat de kerk als dusdanig in gebreke is gebleven. En dat wil de paus niet. Mensen kunnen fouten maken, tot priesters en bisschoppen toe, maar de kerk zelf is heilig. Daarom weigert deze paus te zeggen wat voor de wereld als een absoluut minimum gold: een oprecht mea culpa van de hele kerk voor alle slachtoffers, een concreet actieplan om dit te beëindigen, eventueel een 'genereus' gebaar inzake schadeloosstellingen. Omdat dit er niet kwam, heeft de paus zijn kerk een slechte dienst bewezen, want haar reputatie is nu zo mogelijk nog slechter dan voordien. En bovenal, hij faalde in het herstellen van het onrecht dat zoveel slachtoffers werd aangedaan, nota bene onder hoge bescherming van zijn kerk en zijn God.
Het is dus gebeurd. De Verenigde Staten van Amerika stapten de beschaving binnen. Tenminste, voor zover een omvattende, eerlijke en redelijke sociale bescherming een voorwaarde voor beschaving is. Barack Obama heeft dat nu deels verkregen met zijn wet op de hervorming van de gezondheidzorg, en na de Senaat heeft nu ook het Huis van Afgevaardigden in één van haar meest historische zittingen die wetgeving gisteren gestemd. Men moet het even gepassioneerde als politieke debat gezien hebben om te begrijpen hoe wezenlijk deze hervorming de Amerikaanse samenleving kan bepalen. En dus de sociale krachtsverhoudingen kan veranderen.
De stemming was dus wezenlijk, meer nog voor de VS als samenleving dan voor het politieke overleven van president Obama. Dat werd ontroerend mooi geïllustreerd door de laatste brief van wijlen Ted Kennedy aan president Barack Obama, waaruit speaker Nancy Pelosi vlak voor de decisieve stemming een van de cruciale passages voorlas in het Huis. Zoals: de hervorming - versta: de democratisering - van de gezondheidszorg is de laatste belangrijke democratische stap die de VS nooit hadden willen genomen hebben. Een ja-stem betekende de voltooiing van de hervormingen van de Kennedy-era, de laatste fase van de Civil Rights Movement. In de jaren zestig vocht men voor formele gelijkheid: het opheffen van elke wettelijke discriminatie. Wat onaf bleef, was de even essentiële feitelijke gelijkheid: de strijd tegen zo mogelijk nog taaiere praktische want financiële ongelijkheden. Je mag wel theoretisch stemrecht hebben, als het bankroet dreigt bij elke ernstige ziekte, bij elk niet volmaakt kind bijvoorbeeld, is de feitelijke gelijkheid erg veraf. De geest van de Kennedy's was inderdaad nooit ver weg. Er gloorde iets van een idealistisch VS, zo herkenbaar kort na de Tweede Wereldoorlog, zo ver weg sinds de jaren zeventig en zestig: een wereldmacht die niet alleen vrijheid, maar ook gelijkheid en vooral eerlijkheid betrachtte, of tenminste die indruk gaf. De VS van John en Robert Kennedy, van Martin Luther King, het Amerika waarnaar Ted Kennedy en Barack Obama zo nadrukkelijk verwezen.
Hoewel de stemming nog redelijk nipt was - 219 voor, 212 tegen - was het al van een paar uren voor de definitieve stemming in het Huis van Afgevaardigden duidelijk dat de 'Health Care Reform Bill' positief gestemd zou worden. Barack Obama behaalde een van de belangrijkste overwinningen van zijn loopbaan - één die Bill Clinton helaas niét gestemd kreeg - maar definitief is de zege niet. De bitterheid van het debat verraadt nog een lange nasleep: er komen procedures bij het Hooggerechtshof, en in elke Amerikaanse staat waarin de republikeinen een meerderheid hebben of waarin zij het de democraten knap lastig kunnen maken, zullen zij dat doen, en via wettelijke procedures proberen de feitelijke implementatie te boycotten.
Maar dat is voor straks. Wat vandaag telt, is dat het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden een historische horde nam. Een die niet overal gezien wordt - er zijn nog altijd critici die het 'not done' vinden dat de democraten een aantal toegevingen deden. Wie de stemming ziet, begrijpt dat zonder het afvijlen van wat 'scherpe kanten' er helemaal geen wet was. Redelijk onbegrijpelijk want wereldvreemd is dus de her en der opduikende kritiek op Obama dat het allemaal véél te min is. Als men ziet dat zelfs deze hervorming pas met de kleinste marge en na een passionele nacht gestemd raakt, beseft hopelijk dat politiek ook de kunst van het haalbare is.
En tenslotte was het voor Belgische waarnemers hoe dan ook fascinerend om te zien hoe in een land als de VS het parlement een inhoudelijk debat kan voeren, zelfs in algemene vergadering. Het waren niet alleen de fractieleiders die het hoge woord voerden, wel integendeel. Er werd bikkelhard maar beschaafd gedebatteerd, en men hield zich aan de afgesproken timing. En bovenal: het debat was hoogst politiek, en zeer ideologisch. Wellicht is het zo dat de Amerikaanse samenleving over dit onderwerp scherp verdeeld is, en die dualiteit kwam ook terug in het debat. Hoogstaand, welbespraakt, goed verstaanbaar, hard maar hoffelijk: zo worden in Washington de degens gekruist, zelfs als de samenleving op een kruispunt staat. Vooral hier mag Capitol Hill onze Wetstraat tot voorbeeld strekken: het mag ergens over gaan.
Bron De Morgen / Walter Pauli
Digitalia denkt
Dat de koers aan de meet gewonnen is .
Amerika democratisch geworden? Neen, zegt De Morgen, Amerika is eindelijk beschaafd geworden. Juist. Inbegrepen de terugbetaling door de Gemeenschap van alle kosten voor alle vruchtafdrijvingen in alle Staten? De Verenigde Staten van Amerika stapten dus binnen in de beschaving van de Dood.
Inch Allah !
De plaats van de ongeboren kinderen, gedood in de moederschoot, kan dus met verve opgevuld worden met het bevolkings-overschot van elders. Wat meer is, het zou volledig wettelijk en daarenboven voortaan gebeuren op een beschaafde manier. Dank zij de Heilige Mobama. Een gedeelte zal bijdragen aan de economie van het land, maar het overgrote deel zal zich kunnen wentelen in de hangmatten van het sociaal stelsel. Tot uitputting van de voorraad.
Het grote ideaal van de Franse Revolutie is eindelijk doorgedrongen aan de overkant der Oceaan : VRIJHEID (tiens, bestond dat daar dan niet), GELIJKHEID (behoudens voor hen die minder gelijk zijn : Vlamingen weten daar alles van), en BROEDERLIJKHEID : een voor allen, allen voor een. Tot de kassen leeg zijn .
Inch Allah!
Pssst
Dit stukje proza is uitsluitend bedoeld voor mijn persoonlijk archief. Want dezelfde dag dat Frankrijk weer rood kleurde (dixit de BRT) tuimelde Amerika de beschaving binnen. Alhoewel abortus blijkbaar, bij nader toezien, toch niet zo simpel zal zijn ..
De nieuwe lijsttrekker van de PvdA, Job Cohen, kan goed uit de voeten met de integratienota van zijn partij. Maar op twee wezenlijke punten lopen zijn visie en die van de partij uiteen: de eisen die de samenleving aan nieuwkomers stelt, en de rol van religie bij integratie én als moreel kompas voor de sociaal-democratie.
In de integratienota die de PvdA vorig jaar na veel discussie vaststelde, wordt naar geen enkele auteur, politicus of denker verwezen. Dus ook niet naar Job Cohen, tot vrijdag 12 maart burgemeester van Amsterdam en zeven jaar terug ook al eens gelanceerd als kandidaat-premier. Maar één keer staat het er dan toch: de boel bij elkaar houden.
De boel bij elkaar houden, dat aan Joop den Uyl ontleende adagium zag Cohen nadrukkelijk als zijn opdracht toen hij begin 2001 burgemeester werd van de hoofdstad. Hij doelde daarmee in de eerste plaats op de 170 nationaliteiten die binnen en buiten de Amsterdamse grachten wonen. Maar in de vele lezingen die hij nadien hield over integratie had hij alle nieuwkomers in ons land op het oog.
Die lezingen zijn vorig jaar gebundeld. De titel van dat boek is Binden, en dat raakt meteen de kern van de zaak. Binden, verbinden, binding tussen mensen onderling, met de samenleving, met de rechtsstaat daar draait het om in Cohens denken. Maar laat nu uitgerekend het Latijnse woord religare, waar ons woord religie vanaf stamt, binden betekenen, of verbinden. Toeval is dat vast niet. Want Cohen kent godsdienst een belangrijke rol toe bij de integratie van nieuwkomers.
Christen-democratische denkers, de verzuiling nog in de genen, hebben het alleen al vanwege hun persoonlijke relatie met kerk en geloof altijd logisch gevonden dat integratie ook via godsdienstige verbanden loopt. Maar dat een PvdAer, die zichzelf omschrijft als een ongelovige en verstokte secularist, in zijn eerste nieuwjaarstoespraak met kerk en moskee op de proppen kwam, veroorzaakte een storm van protest.
De integratie van sommige bevolkingsgroepen in onze samenleving verloopt nu eenmaal via hun godsdienst, zei Cohen. Hij presenteerde dat toen en later niet zozeer als een wens, maar als een feit. In zijn Cleveringa-rede (2002) constateerde hij dat de westerse samenleving seculariseert, maar dat voor grote groepen migranten het geloof vaak wél de leidraad in hun leven is (...) Het geloof is voor hen een gemakkelijke en voor de hand liggende ingang wanneer zij aansluiting zoeken in Nederland. Want waar vinden zij die in aanvang anders dan bij hun oorspronkelijke landgenoten? Die landgenoten hebben zich in Nederland vaak via hun geloof georganiseerd.
En zo komt Cohen tot zijn uitdagende stelling: Daarom zou de integratie van deze migranten in de Nederlandse samenleving paradoxaal genoeg misschien nog wel het beste via hun geloof kunnen verlopen. Dat is immers vrijwel het enige ankerpunt dat zij hebben wanneer zij de Nederlandse samenleving van de 21ste eeuw betreden.
De opvattingen van de enige kandidaat-lijsttrekker komen maar zeer beperkt terug in het meest recente document van zijn partij over integratie. De nota Verdeeld verleden, gedeelde toekomst, waarin de PvdA vorig jaar de koers uitzette voor de komende jaren, heeft óók een passage over levensovertuiging en samenleving. Daarin kiest de partij voor een persoonlijker opvatting van geloof. Ze erkent dat religie voor veel mensen een belangrijk onderdeel is van hun eigen identiteit. Enige maatschappelijke relevantie heeft dat gegeven ook: Religie is een ijkpunt voor hun normen en waarden, en een middel om hun plaats in de maatschappij te bepalen.
En in een bijzin wordt gemeld dat iedereen religie tegenkomt als een fenomeen dat tal van maatschappelijke processen, zoals de integratie van nieuwkomers, kan remmen of versnellen. Maar verder ziet de PvdA religie vooral als een persoonlijke zaak, die juist in het publieke domein een gevoelige kwestie is geworden.
Interessant is dat de partij op dit punt waar het gaat schuren, expliciet de islam noemt. Een voor velen nieuwe godsdienst als de islam, die zo zichtbaar is in de publieke ruimte, is stof voor debat en wrijving.
Als Cohen het over religie heeft, dan heeft hij het juist vrijwel altijd over álle godsdiensten. In een open brief aan oud-partijgenote Ayaan Hirsi Ali in deze krant (2004), wil hij bij haar de indruk wegnemen dat hij het alleen over moslims heeft.
Cohen refereert aan een van zijn eerste werkbezoeken als burgemeester, aan een van oorsprong protestantse kerk die het heenkomen is geworden van de Evangelische Broedergemeente. Hem werd toen voor het eerst de kracht van religie gewaar voor de integratie van de Surinamers en Antillianen die hij daar trof. Wat bindt hen? Het geloof. Waar komen ze samen en ontmoeten ze elkaar? Waar vinden ze hulp? In hun gebedshuis. En passant noteert hij dat dit niet alleen voor de christelijke nieuwkomers geldt, maar ook voor andere, vooral allochtone, inwoners van de stad.
Anders dan voor Hirsi Ali en ook PVV-leider Wilders, die de islam opvatten als een politieke ideologie, is de islam voor Cohen een godsdienst als alle andere. Weliswaar worden uit naam van Allah terreurdaden tegen het westen gepleegd, daarmee is nog niet elke moslim een potentiële terrorist of een fundamentalist. Met uw definitie van ware moslim scheert u alle moslims over een kam, schrijft hij Hirsi Ali, die hem onvruchtbare halsstarrigheid verwijt. Uw ware moslim wil niet integreren, minacht onze rechtsstaat en democratie, houdt vrouwen en kinderen kort en bovendien houdt hij mij voor de gek. U ontkent ermee dat er miljoenen moslims zijn, hier en over de hele wereld, die zich niet in het moslimfundamentalisme herkennen.
Fijntjes wijst hij er het toenmalige kamerlid voor de VVD trouwens op dat ze zich beter kan richten op het CDA, met wie de VVD destijds in de regering zat. Die had net een integratienota geschreven en Cohen zegt daarover: Ik kan mij, voor zover het over het onderwerp religie in de samenleving gaat, in die nota heel goed vinden
Cohen doet nog een, verstrekkender, handreiking aan gelovigen. In de rede Sociaal-democratie en religie: een omgekeerde doorbraak? (2006) verklaart hij de hernieuwde belangstelling voor religie naar zijn zeggen óók binnen de sociaal-democratie uit een mogelijk tekort aan moraal en zingeving in de PvdA-politiek, door de eenzijdige nadruk op pragmatisme, economie en welbegrepen eigenbelang.
De bestrijding van armoede, het welslagen van integratie en het oplossen van milieuproblemen is volgens Cohen slechts mogelijk als de sociaal-democratie haar morele kompas op orde heeft: Dat lukt alleen als we moreel geladen begrippen als gerechtigheid en solidariteit een centrale plaats in ons politieke denken en handelen geven.
Voor die morele herijking, voor dat wenkend perspectief, adviseert Cohen óók te rade te gaan bij religies. Hij wil seculiere PvdAers overtuigen dat daarbij een samenwerking met gelovigen van verschillende denominaties kan lonen als het gaat om de realisering van de doeleinden van de sociaal-democratie. Het alternatief is verschraling en het missen van maatschappelijke aansluiting.
Van deze noties is niets in de integratienota van de PvdA terug te vinden. Cohen zit daar ogenschijnlijk niet mee; in een interview voorafgaand aan de bundel zegt hij goed uit de voeten te kunnen met de drie kernbegrippen uit de nota: normeren, confronteren en tolereren. In zijn antwoord waarschuwt hij ook tegelijkertijd voor polariseren: Dan ben je er enkel op uit verschillen te markeren. Toegepast op hemzelf, zal hij ook in zijn partij eerder op zoek gaan naar overeenkomsten dan naar verschillen. Maar gelet op de jarenlange overdenking van het thema door de nieuwe PvdA-voorman, is het onwaarschijnlijk dat zijn visie op religie als sneeuw voor de zon verdwijnt
Medegedeeld in Iskander
Digitalia denkt
Met een bang hartje aan het Proces Wilders. Verdeeld verleden, gedeelde toekomst .In welk plaatje zou hij passen, denkt U?
Alea jacta est! Het is dus zoals het is. Que sera sera!
Een democratie is 50% + 1 en tot zolang is Linkx de baas. Ware daar niet dat ik onlangs een hooggeplaatste Polderlandse dame van de PvdA (in een gesprek waaraan ook Gerolf Annemans aan deelnam) hoorde peroreren dat democratie ook niet alles was, want dat Hitler ook op een democratische manier aan de macht gekomen was.
Zat dat mens daar om haar eigen ruiten in te gooien?
En o wat was die Gerolf vriendelijk voor haar! Hij wilde haar zelfs gelijk geven door te stellen dat A.H van die democratie een dictatuur gemaakt had. Met politie-macht!
In datzelfde interview zagen we ook snapshots van Prof. Etienne Vermeersch, de lieveling van de BRT, die waarlijk donderde als een Dominikaner Witrte Pater op de preekstoel, die in vroeger tijden de Missie kwam preken in elke parochie. Kan niet want Vermeersch is een Jezuïet! Cordon sanitaire was 100 % democratisch, vertelde de man, en hij bewees het nog ook : A +B = C
Volgt U even : wij (de goeien!) zijn zodanig democratisch dat wij zelfs een partij, waarvan wij ex cathedra verkondigen dat ze niet democratisch is, aan de verkiezingen laten deelnemen, onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat wij met hen achteraf niets willen te zien hebben. Een beetje zoals men in onze college-jaren probeerde het godsbestaan te bewijzen : vertrekken van de idee dat het bijna niet anders kan, om dan te besluiten dat het inderdaad zo is, want dat wij dat niet anders zien.
Dat zijn geen cirkel-reeneringen, dat zijn cirkel-zagen!
Beide gevallen zijn met het eigen gezond verstand op te lossen. 1° over het Godsbestaan. Daar is ons verstand (voorlopig nog) te klein voor en een verstandig mens weet wanneer hij best zwijgt. Secundo over demos, het volk, dat sprekensrecht heeft? Ja zegt Vermeersch, dat is juist, maar naar U luisteren we niet, we spreken zelfs niet met U, op geen enkel bestuurs-niveau.
Hoezee : mogen spreken in de woestijn, want geen gehoor krijgen, is dat de zin van spreken?
Maar hypocriet als een echte Tjeef, helpt Vermeersch dan wel, noodgedwongen onder druk van de zwijgende meerderheid, om het ideeëngoed van datzelfde geweigerde deel van het volk, uit te voeren. Beheersing van de wilde immigratie. Afbouwen van de onderdrukking van de Vlamingen in dit land. Enz. m.a.w. ze pronken met andermans veren, nadat ze die anderman de tong hebben uitgetrokken.
Net als in het redeneren over het Godsbestaan, zou een mens in de politiek zijn beperkingen moeten willen inzien. Zelfs als men en verstand en een academische graad bezit lijk Vemeersch! Waar ik persoonlijk uit besluit dat, als die man zo doorzichtig vals speelt in de politiek, wat men dan nog moet geloven van de rest van zijn filosofische theorieën .
Vraag : komt ondergetekende nu in aanmerking om op de TEEVEE een mooie stuiver als gelegenheids-zwanzer bij te verdienen?
(*) Zie http://en.wikipedia.org/wiki/In_hoc_signo_vinces over Constantijn de Grote (312) die in een visioen deze letters zag verschijnen in de zon, waardoor hij de overwinning op de heidenen behaalde in de strijd. Als logisch gevolg verklaarde hij de Christelijke Godsdienst de enige Staatsgodsdienst in het Romeinse Rijk.
Vlaams Belang, dat zich altijd verzet tegen de invloed van de islam, pakt nu zelf uit met een affichecampagne in het Arabisch. En ook in het Frans en in het Chinees trouwens. Vlaams Belang wilt dat hun boodschap duidelijk is voor iedereen.
Digitalia zegt
Om 16 uur even gaan kucken op VTM, niet eens toevallig, omdat de Mohbama-gekte bij die andere zender dezer dagen de spuigaten uitloopt.
De Fluppe dus bezig gezien en zijn uitleg gehoord over de affiche-campagne van maar liefst 500.000,-
Het kot zal morgen weer te klein zijn Hoe durven ze! Werk in eigen streek vragen! En de diversiteit beklemtonen door al die verschillende kleurtjes .
Het ziet er voorbaar exotisch en feestelijk uit!
Le Vlaams Belang, in t Frans aangeprezen, of in t Chinees, of in t Arabisch : ze moeten maar durven! Lichtjes sarcastisch bedoeld zei de Fluppe
Pssst
Persoonlijk zou ik er de voorkeur aan gegeven hebben, twee gevouwen handen te zien, boven een aangesneden brood. Met een ouderwets tekst-ballonetje, waarin Geef ons heden ons dagelijks brood.
Dat is direct en niet voor misverstanden vatbaar. Zo dat er ook geen macaroni-slierten met uitleg bij moesten.
Rechter Geneviève Denisty van de burgerlijke rechtbank in Charleroi vindt dat wie in een mooi huis woont en met een Jaguar rijdt, niet verbaasd moet zijn als hij overvallen wordt.
In 2001 was bankier en verzekeraar Laurent F. met zijn familie in allerijl verhuisd uit het mooie huis dat hij had gerenoveerd in Ransart bij Charleroi. Laurent en zijn familie waren dat jaar drie keer het slachtoffer geworden van overvallers. Laurent F. haalde voor de rechtbank aan dat de drie overvallen een gegronde reden waren om voortijdig te verhuizen. Voor zijn woning had hij namelijk een renovatiepremie van 6.172 euro gekregen, op voorwaarde dat hij er minstens tien jaar zou wonen.
Onvoorzichtig Denisty was het daar niet mee eens. Zij oordeelde dat het Laurents eigen schuld was dat gangsters hem als doelwit hadden gekozen, "aangezien het weinig voorzichtig is om de aandacht te trekken door met een Jaguar rond te rijden, in een mooi huis te wonen en daarbij uiterlijk blijk te geven van een zekere welstand in een economisch arme en benadeelde streek als Charleroi". De man gaat in beroep. (belga/kh
Bron De Morgen
Digitalia zegt
Op Uw vonnis ga ik gaarne in, Mevrouw Denisty. Zie hierboven. Socialisme = herverdeling van rijkdommen! Dat kan! Op voorwaarde dat aan elke deur en elk venster van elke woonst een flyer mag hangen. Aan de straatkant uitvergroot tot een reclame-bord, in een verlicht scherm, zoals sommige restaurants in t groot hun spijskaart annonceren. Om, eenmaal binnen, niet voor verrassingen te komen te staan.
Om in een veelkleurige samenleving taal-perikelen te vermijden zou ik het houden op een afbeelding. Een FLUORISERENDE PICTOGRAM. In één oogopslag te begrijpen, en niet vatbaat voor enig misverstand. Zelfs niet voor een analfabete woestijn-bewoner.
Welke tekenaar doet mij een voorstel?
Gevraagd wordt: gemaskerde (lelijke) kop openspattend door de vuurstoot uit de loop van een schietgeweer.
Ik denk zelf dat hier een gat in de markt zit voor drukkers en verkopers van flyers. Dezelfde flyer op elke auto-ruit, op elke handtas, op elke hap-klare portefeuille. Desnoods op een bepaald lichaamsdeel van elke vrouw die s avonds op straat komt, maar hier begeven wij ons op een ander pad dan dat van de inbraak-preventie.
Consequentie : naast de verkoop van dergelijke flyers, de vrije verkoop van alle soorten schietgeweren.
Evaluatie : naast de evidente misbruiken (familie-dramas) quasi blanco statistieken voor criminaliteit. Criminelen zijn namelijk niet levensmoe! Bepaalde faits divers (inbraken met dodelijke afloop) zijn niet uitgesloten. Risicos van het vak, quoi!
Zware criminelen, zegt U, zullen niet afgeschrikt worden? Valt noh te bezien. Enerzijds zullen die blij zijn voor de uitschakeling van die oneerlijke amateur-concurrentie, en anderzijds staan die mensen ook voor een zekere vastheid van betrekking. Er zal dus kunnen onderhandeld worden tussen daders en slachtoffers. Eventueel zelf geloot in het rollen-spel. Wie is dader wie is slechtoffer .Gewoon een kwestie van interpretatie. Maar met een goede wettelijk verplichte arbeids-verzekering moet dat te doen zijn.
Bezwaren tegen vrije wapenverkoop?
Alles is een kwestie van PERCEPTIE. Elk vleesmes, elk aardappelschil-mesje, elke halve meter koord, elke plactic-zak, kan een dodelijk wapen worden in verkeerde handen
O Ja Klein Probleempje. (En Français = Petit problème)
Naast de vrije verkoop van schietgeweren, moet iedereen, net als in Suid Africa na de Apartheid, over een zendmast kunnen beschikken voor snelle politiehulp. En die zou als de bliksem voor directe bijstand paraat moeten staan.
Eigenlijk, Mevrouw de Rechter, allemaal van het goede een beetje te veel. Het zou natuurlijk ook kunnen, dat wij, net als iedere burger kunnen rekenen op de bescherming die ergens in en of andere Grondwet staat ingeschreven.
Of heeft U dat, voor het gemak, net als de meeste Linkx-Menschen, even over het hoofd gezien?
Pssst
Mevrouw de Rechter : U spreekt recht volgens het Linkjxe boekje, door deze soort van her-herverdeling der rijkdommen te promoten. Maar daar gaat U jammer genoeg voorbij aan het natuurrecht van elk individu op het recht op bezit. Elk naar godsvrucht en vermogen. Integendeel : U promoot her recht op stelen en bedriegen! En dat kunnen wij niet hebben!
De bijeenkomst - vorige vrijdag - van Libera in het Antwerpse Crowne Plaza hotel had ik met stip ingeschreven in mijn agenda. Libera (ik denk zelfs dat het LIBERA! is, met een uitroepteken zoals bij GROEN!) is een recente fusie van Cassandra, Nova Civitas en WorkForAll, zodat een boeiende mengeling is ontstaan van liberale, maar ook conservatieve en Vlaamsgezinde reflexen. De Prijs van de Vrijheid' werd er uitgereikt, en met name aan niemand minder dan Frits Bolkestein, die ik in het verleden wegens vele van zijn gedurfde standpunten wel eens met een knipoog Blokkestein' heb genoemd.
Wellicht nog op het elan van zijn (ondertussen toch enigszins gefnuikte) poging om bij LDD het debat te lanceren om LDD (opnieuw) te doen opgaan in de VLD, had mijn goede collega Boudewijn Bouckaert (naast een in dit geval super-logische en als altijd briljante Derk Jan Eppink) ook Patricia Ceysens als laudatiospreker geprogrammeerd. Jean-Marie Dedecker zal wel stilletjes gegromd hebben. Het meisje deed uitvoerig haar best om tussen alle ikke,ikke,ikke' door uit te leggen hoe belangrijk liberalen wel zijn en hoe belangrijk zij zelf was geweest voor de implementatie' in de Vlaamse regering van de dienstenrichtlijn van Bolkestein.
Vervolgens kwam de laureaat zelf en ik vreesde even een kort ogenblik dat na Ceysens ook van zijnentwege een economische en technische toespraak zou volgen over de lotgevallen van de dienstenrichtlijn en het belang van liberalen voor onze economie. Gelukkig en tot mijn opluchting was zulks geenszins het geval. De intellectuele reus Bolkestein sprak over het belang van vrijheid voor onze Westerse cultuur en dus over de islam en de moslims. Zijn toespraak is een toespraak die ik zelf had willen (hebben) kunnen schrijven en houden. Duimen en vingers! En ook een stille binnenpret. Want van het begin tot het eind was het een toespraak die het meer dan perfect logisch maakte dat ik tussen al die liberalen mijn avond had doorgebracht.
Ik wens Libera! geluk te wensen met deze startavond en ik wens hen ook veel succes in de toekomst.
De toespraak van Bolkestein kan u hieronder nalezen. Een aanrader.
Toespraak ter gelegenheid van de uitreiking van de Prijs voor de Vrijheid
Antwerpen, 19 maart 2010
Waar is het Westerse zelfvertrouwen gebleven?
De moeizame integratie van moslims in de westerse cultuur wordt gekenmerkt door tal van incidenten die vaak potsierlijk zijn maar er ook blijk van geven hoe gering het zelfvertrouwen van het Westen is. In Amsterdam schorste het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf onlangs een trambestuurder omdat hij een christelijk kruisje op zijn uniform droeg. Het dragen van een islamitisch hoofddoekje boven datzelfde uniform is wel toegestaan. De tramconducteur werd door de rechter in het ongelijk gesteld.
Een Nederlandse advocaat weigert op te staan als de rechter binnenkomt, omdat hem dat door zijn godsdienst, de islam, verboden wordt. De desbetreffende rechter, Peter Ingelse, zei dat de advocaat mocht blijven zitten, omdat hij, Ingelse, zich niet beledigd voelde. De rechter vergat daarbij dat advocaten niet moeten opstaan uit respect voor de rechter, maar uit respect voor de wet.
De Haagse Hogeschool heeft een kerstboom laten verwijderen uit angst dat moslimstudenten dit christelijke symbool (sic) aanstootgevend zouden vinden. Engeland laat zien dat het nog erger kan. Daar heeft de gemeente Oxford besloten Kerst helemaal af te schaffen en te vervangen door het Winterlichtfestival'.
In Neukölln, een stadswijk van Berlijn waar veel moslims wonen, zou een tentoonstelling worden gehouden over De Derde Wereld in de Tweede Wereldoorlog'. Een klein deel van de tentoonstelling ging over de medeplichtigheid van Arabieren aan misdaden van de nazi's. Na protesten van moslims werd de tentoonstelling gesloten. De Berlijnse wethouder van integratie Günter Piening zei: In een gemeenschap als Neukölln hebben we een gedifferentieerde voorstelling nodig van de betrokkenheid van de Arabische wereld bij de Tweede Wereldoorlog.'
Het Europees waarnemingscentrum tegen racisme en vreemdelingenhaat, gevestigd in Wenen, hield in 2003 een onderzoek naar antisemitisme geheim, omdat daaruit bleek dat het antisemitisme in Europa voornamelijk werd gevoed door moslims en pro-Palestijnse groeperingen.
Dit was zelfcensuur maar er vindt ook censuur door intimidatie plaats. Toen de Utrechtse theoloog Pieter van der Horst zijn afscheidsrede wilde wijden aan De islamisering van het Europese antisemitisme' werd dat door de universiteit verboden. Deze censuur kwam voort uit de angst voor ongenoegen uit de hoek van de moslims.
Zo worden moslims in het Westen beschermd door de westerse overheden en bestuurders die zich in allerlei bochten wringen om te voorkomen dat zij zich gekwetst zouden kunnen voelen. Deze paternalistische houding zal niet zonder gevolgen blijven. Want hoe kan een Europese islam ontstaan - daargelaten hoe die er uit zou zien - als hij stelselmatig wordt gevrijwaard van de kritiek en spot die het Christendom hebben gehumaniseerd?
Er zijn vele voorbeelden van westerse zelfverloochening en er zullen er nog veel meer volgen. Het is typerend voor het Westen dat het zichzelf wegcijfert en andere culturen voor laat gaan. In confrontatie met de islamitische cultuur die zichzelf juist verabsoluteert en uitsluitend kritiek heeft op anderen, neemt dit soms zelfdestructieve vormen aan. Zo zei de progressieve essayiste Susan Sontag vlak na de islamistische terreuraanslagen van 11 september 2001 dat deze een aanval [waren] op de zelfverklaarde supermacht van de wereld, die werd ondernomen als gevolg van Amerikaanse bondgenootschappen en daden'. Bedenk wel dat de oorlogen in Afghanistan en Irak toen nog niet waren begonnen. Weliswaar heeft Sontag deze opmerking later teruggenomen maar zij illustreert voortreffelijk de westerse neiging de wandaden van anderen uitsluitend te zien als reacties op eigen wandaden. Het Westen heeft altijd ongelijk.
Westerse leiders die zich wel zelfverzekerd opstellen tegen de islam worden verketterd, niet alleen vanuit de moslimwereld maar ook vanuit hun eigen westerse cultuur. Op 12 september 2006 hield paus Benedictus XVI een rede aan de Universiteit van Regensburg. Zijn toespraak ging over Rede en Geloof: een oer-christelijk thema. Hij citeerde daarin de Byzantijnse keizer Manuel II Paleologos, die aan het einde van de 14de eeuw beweerde dat de leer van Mohamed onmenselijk was omdat deze beval zijn geloof met het zwaard te verspreiden. Waarom nam niemand het voor de Paus op toen groot misbaar in de islamitische wereld klonk? Had Manuel Paleologos niet gelijk? Wat wilde Abd-er-Rahman, gouverneur van Spanje, toen hij in 732 bij Poitiers door Karel Martel werd verslagen? Toch op zijn minst de islam verspreiden?
Silvio Berlusconi zei tijdens een bezoek aan Berlijn in september 2001: De westerse beschaving is superieur aan die van de islamitische wereld.' Interessant waren de reacties hierop. Guy Verhofstadt (destijds premier van België) noemde zijn opmerking gevaarlijk'. Romano Prodi (destijds voorzitter van de Europese Commissie) zei: Wij zijn allen gelijk.' Louis Michel, de Belgische minister van buitenlandse zaken, noemde de opmerking onacceptabel en in strijd met Europese waarden'.
Het is geenszins mijn bedoeling de Italiaanse premier te verdedigen, maar had hij in feite niet, evenals de paus, gelijk? De enige maatstaf om beschavingen te vergelijken is de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Bij hantering van die maatstaf staat buiten kijf dat de Europese beschaving, na vele eeuwen van gruwelijke daden, ver voor ligt op de islamitische. Het was een politiek wetenschapper uit Koeweit, Ahmed Al-Baghadi, die openlijk zijn instemming met Berlusconi uitsprak: De islamitische samenleving kent geen vrijheid van meningsuiting of burgerrechten. (-) Hoeveel Arabische schrijvers zijn er vermoord of gevangen gezet? (-) Op welke islamitische universiteit kun je vergelijkende theologie studeren?'
Hoe kan worden verklaard dat Europa aan zo'n gebrek aan zelfvertrouwen lijdt dat deze zaken niet gezegd mogen worden?
Wij lijken te zijn vergeten maar Europa is sterk getekend door het christendom en is daarmee fundamenteel anders dan beschavingen die voortkomen uit de islam. De islamitische beschaving kent een schaamte-cultuur, het christendom een schuld-cultuur. Wij zijn allen doordrongen van schuldgevoelens, vooral in protestantse landen. Luister naar de Mattheüspassie van Bach. Het koor, dat wil zeggen het volk, zingt: Ik zal worden gestraft voor wat U (d.w.z. Christus) geleden hebt' en: U bent geen zondaar, zoals wij en onze kinderen.' De Ierse dichter Yeats schreef: Kom vestig op mij dat beschuldigende oog, ik dorst naar beschuldiging.'
Het kolonialisme is bij uitstek een thema waarin het westers schuldgevoel tot grote bloei is gekomen. Zo is een van de rechtvaardigingen voor het geven van ontwikkelingshulp aan landen in de Derde Wereld de gedachte dat het Westen schuldig is aan de onderontwikkeling van bijvoorbeeld Afrika. Maar Europa is net zo min verantwoordelijk voor de onderontwikkeling van Afrika als Rome verantwoordelijk was voor de onderontwikkeling van Gallië. De juiste vraag is niet: waarom zijn arme landen arm? De juiste vraag is: waarom zijn rijke landen rijk? Want in het begin waren we allemaal arm. Wie een verklaring zoekt voor de bloei van het Westen moet teruggaan naar de Renaissance of zelfs naar de klassieke Oudheid. Kolonialisme heeft niets te maken met die bloei.
Parallel aan die zelfbeschuldiging ligt in het christendom zelfkritiek en zelfrelativering besloten. Laten we twee passages bekijken uit Het evangelie volgens Mattheüs'. De eerste is: Oordeel niet, opdat er niet over u geoordeeld wordt' (7:1). De tweede is: Wie zichzelf verhoogt zal worden vernederd, en wie zichzelf vernedert zal worden verhoogd' (23:12). Volgens Nietzsche kenschetst dit een slavenmentaliteit. Maar ook zonder zover te gaan, is duidelijk dat deze uitspraken, samen met andere als de andere wang toekeren' en de tweede mijl gaan', beide afkomstig uit de Bergrede, er niet bepaald toe aanzetten voor zichzelf op te komen.
Misschien is daar een oorzaak te vinden van het hedendaagse gebrek aan zelfvertrouwen dat tot gevolg heeft dat wij ook niet opkomen voor de onzen en alleen vreemde geloven en culturen als onze naasten lijken te beschouwen.
Wie trekt zich het lot aan van christenen in het Midden-Oosten? Tien procent van de bevolking van Egypte is christen (koptisch). Zij worden onderdrukt en leiden een slecht bestaan. De christelijke minderheden in Syrië, Irak en Pakistan worden gediscrimineerd. In Somalië maken islamisten jacht op iedereen die een Bijbel bezit. In Turkije worden christenen belaagd. Geen mens lijkt zich over deze misdaden op te winden. Is dat omdat we het te druk hebben met onszelf? Het christendom lijkt in Europa, op Polen en Ierland na, te zijn uitgebloeid. Maar voor anderen is het niet de lusteloze religie die het nu voor ons is. Zij voelen zich terecht door Europa in de steek gelaten.
De christelijke cultuur van schuld en zelfrelativering leidde 150 jaar geleden daarentegen niet tot een gebrek aan zelfvertrouwen. Integendeel, Europa barstte toen van het zelfvertrouwen, zoals blijkt uit het imperialisme dat voortkwam uit de industriële revolutie. Er is sinds die tijd natuurlijk wel het een en ander gebeurd.
Om te beginnen de Eerste Wereldoorlog, een massale slachting zonder weerga: het breekpunt in de grote burgerlijke cultuur die in de negentiende eeuw had gebloeid en voor zoveel vooruitgang had gezorgd. Het interbellum was de tijd van de grote collectivistische dictaturen: het communisme, het fascisme en het nationaal socialisme. Daarna kwamen Tweede Wereldoorlog en Shoa. Tenslotte de culturele verwarring van 1968 en de jaren daarna met het post-modernisme dat het failliet van alle grote verhalen uitriep en het multiculturalisme dat ons op het hart drukt niet te oordelen, zoals de Bijbel zegt. Alle zekerheden boetten aan kracht in.
De krediet-crisis, de economische druk uit Azië en het ontbreken van een federaal Europa hebben deze gevoelens van onzekerheid natuurlijk versterkt.
Welke rol speelt het Christendom nu, na al deze verschrikkingen? Het metafysisch en dogmatische deel van het christendom, wat men de verticale dimensie ervan pleegt te noemen, is nu definitief uitgehold. Maar de horizontale versie is gebleven. Dat is de Bergrede. Dat is het voorschrift niet te oordelen en nederig te zijn. De Nederlandse journalist Martin Sommer schrijft hierover: "Wij in het Westen leven met een ontkerstende versie van de erfzonde en naarmate we denken dat het geloof langer achter ons ligt, wordt de christelijke boodschap sterker." (Volkskrant, 2-3-07).
Bij dit alles moet men bedenken dat de kerken geen rol van betekenis meer spelen. Vroeger kaderden zij de radicale aanspraken van de Bijbel in zoals een stenen muurtje de vijver in stand houdt. Vroeger moest men een geloofsbelijdenis ondertekenen, wilde men aan de Vrije Universiteit te Amsterdam studeren: nu komt er een opleiding tot imam. Nu zamelt een rooms-katholieke prelaat in Keulen geld in voor de bouw van de grootste moskee van Duitsland. Hoe kunnen minderheden uit niet-westerse landen integreren in de Europese cultuur als die er niet meer is?
Geldt dit gebrek aan zelfvertrouwen voor iedereen of alleen voor de intellectuele elite? Waarschijnlijk het laatste. Het was de intelligentsia die de ontkerkelijking en het verdwijnen van het christelijk geloof en christelijke cultuuruitingen toejuichte. En het was de intelligentsia die het concept van multiculturalisme als alternatief opdrong en ervan profiteerde.
De vrijheid van meningsuiting ligt aan de basis van onze samenleving. Zij staat onder druk. Wij moeten haar verdedigen. Ik beschouw deze Prijs als een aanmoediging daartoe. Ik ben er dankbaar voor dat ik hem mag ontvangen.
Neen, en de lange strenge winter is voorbij Ik zie des Mei-en schijn .En als t niet vriest, is het weer wat anders. Dan is het water veel te diep. t Zal dus voor een andere keer zijn. Maar hij is wel in the picture gekomen!
De Vette Vis (vetter met de dag) zet voorzichtig een voetje op het ijs verschiet over zijn eigen durf, en doet dan maar wat hij bij de Tjeven dagelijks kan oefenen : terugtrekken en de schuld op een ander steken .
t Zijn de Tjeven die de macht moeten grijpen .
Omdat hij weet dat juist zij dat NOOIT zullen doen, en hij meteen zijn parasiet-positie kan behouden : roepen Houdt de Dief en ondertussen dapper meegraaien. De verloning van een partij-voorziter is nu eenmaal niet niks!
Op het ijs treden met vast voet zou zijn, Heer Vis-zonder-ruggengraat, de uitgestoken hand grijpen van de andere V-partijen, om samen de kruistocht te voeren om bij de Tjeven-partij (en de Rode en de Blauwe Broeders) de Vlaams gezinde elementen weg te zuigen. Want (Maoîst Jos Gheysels achterna), de democratische meerderheid is 50 + 1 Dan kan het cordon sanitaire omgedraaid worden! Wat in dit geval wil zeggen dat de franscouillonse kolonisatie van Vlaanderen voorbij zou zijn
Maar dan zullen de Jos Gheysens, desnoods op de punt van hun bajonetten, uit een ander vaatje willen tappen. s Lands belang, bijvoorbeeld .wat niet hetzelffde is als t Vlaams Belang!
Neen, om op beslagen ijs te komen, moeten wij toegeven dat de Nederlanders daar knapper in zijn. Zij organiseren niet alleen 11-Stedentochten, maar zij gunnen Geert Wilders een eerlijke kans Die 50% +1 zal daar niet lang een Fata Morgana blijven
Begrijpt U nu waarom het idee van de Vrije Herenigde Republiek der Nederlanden geen wensdroom mag blijven? De dag dat Nederland weer vooraan staat tussen de andere wereldmachten (cfr Marc Grammens) mogen wij als Vlaming niet achterwege blijven. Deze keer niet door een of ander goddeloos bolsjevisme te gaan bestrijden in de Russische steppen, in de hoop daar zelf beter van te worden. Maar deze keer met vreedzame middelen tonen dat we in de Lage Landen aan hetzelfde zeel kunnen trekken.
Onderstaande mail, ontvangen op de lijst van vroegere sympatisanten, is een laatste stuiptrekking van gezegde sympathie, afgezworen de dag (2001) dat Prof. Mathias Storme bezwoer om lid te worden van het Vlaams Blok, dat de dag nadien iineens Vlaams Belang werd.
Martens bevestigt dat België geen democratie aan kan
Voorzitter N-VA
Bart De Wever
N-VA-voorzitter Bart De Wever stelt vast dat Wilfried Martens, wellicht ongewild, de analyse bevestigt die de N-VA al jaren maakt, namelijk dat dit land zo verdeeld is dat het eigenlijk geen democratie meer aan kan. Volgens Martens is de koning immers noodzakelijk als neutrale scheidsrechter in periodes van crisis en regeringsvorming, want op het federale niveau is er te veel verdeeldheid.
Begin vorig jaar sprak ook Karel De Gucht al over de feitelijke onbestuurbaarheid van België, als een permanente diplomatieke conferentie tussen twee landen. De diepe interne verdeeldheid, die nu ook Martens toegeeft, is zo groot geworden dat dit land niet meer op een democratische manier bestuurd kan worden en dus een ondemocratisch staatshoofd nodig heeft om als land nog enigszins overeind te blijven.
Bart De Wever stelt ook wel vast, met enige verbijstering, dat Wilfried Martens en zijn partij CD&V dit ondemocratische systeem blijven verkiezen boven een normaal democratisch systeem. De Wever: Men is blijkbaar bang van de eigen schaduw. Als grootste partij in dit land zou je verwachten dat zij met hun premier normaal gezien de leiding zouden willen nemen in het bestuur ervan, maar om een of andere reden staan ze die macht liever af aan een niet-verkozen vorst. Is men dan al vergeten dat zelfs deze, naar Belgische maatstaven nog vrij voorzichtige, koning hen verplicht heeft om de N-VA uit het kartel te gooien? Is dat die neutrale scheidsrechter waar Martens het over heeft?
De N-VA meent daarom dat Martens en de CD&V behalve een principieel ondemocratische keuze ook een tactische vergissing begaan. Als straks prins Filip, met zijn zelfverklaarde missie, koning wordt met echte constitutionele macht, dan zou de splitsing van dit land wel eens sneller een feit kunnen worden dan wanneer men nu van de bijna algemene politieke consensus gebruik zou maken om die macht van de koning af te schaffen en zijn rol te beperken tot een louter ceremoniële rol. De Wever: Voor de N-VA niet gelaten uiteraard, want voor ons is ook zon ceremoniële rol niet noodzakelijk en evenmin wenselijk, maar het zou alvast een stap in de goede richting zijn, een stap naar meer democratie.
(Novum/AP) - De val van Srebrenica en de daaropvolgende genocide op bijna achtduizend moslimmannen was te voorkomen geweest als er geen openlijke homoseksuelen in het Nederlandse leger hadden gezeten. Dat heeft de gepensioneerde Amerikaanse generaal John Sheehan donderdag gezegd op een hoorzitting van de Senaat.
Sheehan, een voormalig bevelhebber van de NAVO die in 1997 met pensioen ging, sprak voor een senaatscommissie zijn afkeer uit over een voorstel dat de toelating van openlijke homoseksuelen tot het Amerikaanse leger beoogt.
Volgens Sheehan zijn een aantal Europese legers na de val van de Sovjet-Unie sterk achteruit gegaan, omdat ze te liberaal werden, zich richtten op vredesmissies en als gevolg daarvan onvoorbereid op oorlog zijn. De Nederlandse troepen die Srebrenica moesten bewaken zijn daar volgens de oud-generaal een voorbeeld van.
België, Luxemburg, Nederland en andere landen dachten dat er niet langer een noodzaak was voor een daadkrachtig leger, aldus Sheehan. "Ze kozen voor de vrede en ondernamen pogingen hun legers socialer te maken (...) onder meer door open homoseksualiteit toe te staan."
"Het bataljon (in Srebrenica, red.) was te zwak, werd slecht geleid, en de Serviërs kwamen de stad in, boeiden de militairen aan telegraafpalen, liepen weg met de moslims en vermoordden hen." "Dat was de grootste massamoord in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog."
Levin, een Democratisch lid van de senaatscommissie, was verbijsterd. "Vertelden de Nederlandse leiders u dat (de val van Srebrenica) kwam omdat er homoseksuele militairen waren?" vroeg hij. "Ja", zei Sheehan. "Ze noemden dat als deel van het probleem." Hij zei dat de voormalige chef-staf van het Nederlandse leger hem dit had verteld.
Wacht eens .Over haat zaaien gesproken Wie is nu de grootste schuldige : diegene die haat in zijn godsdienst koestert, of diegene dat aanklaagt ..
Anders gezegd : voor dat die wilde immigratie tot stand kwam, leefden wij in relatieve vrede met elkaar. De kleurpartijen verloren beetje bij beetje hun greep op de maatschappij. Niemand van ons werd ooit om zijn mening gevraagd : de grenzen werden zo maar open gesteld.
Als later die nieuwkomers imperialistische trekjes beginnen te krijgen, via het opdringen van die godsdienst, dan wordt responsabilisering daartegen populisme genoemd ..In Nederland wordt Geert Wilders verketterd. In Vlaanderen wordt het Vlaams Belang gewurgd
Vlaamse Nationalisten zijn natuurlijk een stuk erger dan een Polderlandse populist. Want die populist trekt het bestaan van zijn Staat niet eens in twijfel. Bij ons zijn de francouillons om den duivel bevreesd dat hun superioriteit teruggeschroefd wordt, als de Vlaamse meerderheid als meerderheid zou beginnen spreken. Dus demoniseren ze meteen beide-in-een : opkomen voor eigen aard is uzelf buiten de maatschappij zetten .
Dat de Islamisering veel verder staat dan algemeen aanvaard wordt, moge blijken uit onderstaande bijdrage aan de verrijking van onze cultuur.
De idee van de al-dan-niet-niet teruschroefbare Islamisering heb ik deze morgen weggeplukt bij Angeltjes, die deze keer weer als eersten de kat de bel aanbonden. http://blog.seniorennet.be/angeltjes/ Ga daar langs AUB : het werkt laxerend en verhelderend.
Suggestie voor Filip De Winter : de klacht indienenniet alleen in eigen naam, maar ook in naam van een hele resem namen. Zodat de Media gealarmeerd geraakt. Het volstaat een oproep te publiceren op Uw weblog, en de instemmingen zullen toestromen. Daar zit het hem juist: wij moeten de openbare mening opkoteren! Ons uit dat cordon sanitaire wegwringen! Ons bevrijden van de kluisters. Wij zingen het wel, maar doen het niet!
Daarstraks op een NL-zender een discussie bijgewoond met o.a. Gerolf Annemans, waarbij een geleerde (Linkxe) Perfesser besloot dat de PVV van Geert Wilders door alle andere partijen moet uitgesloten worden. Omdat zij (de PVV) een bepaalde bevolkingsgroep uitsluiten .Voorwaar : schitterend staaltje Linkxe logica. Gij moet mijn vriend zijn, of k sla op Uw muile, lijk in Gent zo welsprekend wordt gezegd .Dat Wilders zegt stop aan de immigratie wordt meteen vertaald als:alle migranten buiten Maar wat zegt de overgrote massa?! Zouden dat de Wildfers-kiezers niet zijn?.....
Terwijl er gedebatteerd wordt op intellectueel niveau, wordt de maatschappij van onderen uit gemanipuleerd via klketspraatjes. Mooi staaltje van Muzelmatheoriën Lees mee met mij. Verboden te lachen!
Uitnodiging aan de Belgische bevolking
In de Naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle
Voorzeker, alle Lof is aan Allah. De Almachtige Heer der Werelden. Wij prijzen Hem, smeken om Zijn Hulp en zoeken Zijn vergeving. Ik getuig dat er niemand is die recht heeft op aanbidding behalve Allah en ik getuig dat Mohammed Zijn dienaar en boodschapper is. Moge de vrede en de zegeningen van Allah met zijn boodschapper zijn, met zijn familie, zijn metgezellen en een ieder die hem in vroomheid volgt tot aan de Dag des Oordeels.
Naar aanleiding van de huidige situatie van de moslims in dit land hebben wij besloten om op te komen voor de rechten van zowel moslims als niet-moslims. Het is nu 86 jaar geleden sinds de val van het islamitische khalifaat.
De tirannie en corruptie in dit land heeft de overhand gekregen, we gaan van het ene schandaal naar het andere. Economische crisissen, pedofilie, criminaliteit, de groeiende islamofobie, etc.
Zoals we in het verleden Europa hebben gered uit de duistere tijden, zijn wij nu van plan om hetzelfde te doen. Nu hebben we de juiste oplossing voor alle crisissen en dit is de naleving van de goddelijke wetten, namelijk de sharia. Wij roepen op tot de invoering van de sharia in Belgie.
De democratie is een mensgemaakt systeem dat tekortkomingen heeft op alle vlakken, zoals de mens zelf. En dit hebben we gemerkt bij de val van het communisme, het marxisme, het socialisme, het kapitalisme, het liberalisme, etc..
Laten we onszelf redden door het opvolgen van de wetten van onze Schepper, alleen Hij is de wetgever.
Allah zegt in de koran: De hukm (wetgeving/ oordeel) is slechts aan Allah. Hij beveelt dat jullie niets aanbidden behalve Hem: dat is de ware godsdienst, maar de meeste mensen weten het niet. (12:40)
De sharia is het perfecte systeem voor de mensheid, in 1300 jaar van de islamitische staat hebben we enkel orde, welvaart en bescherming van alle mensenrechten gekend.
Als we weten dat Spanje, Frankrijk en Zwitserland hun beste tijden onder sharia hebben gekend. In deze 1300 jaar werden er 120 vrouwen verkracht, wat gelijk staat aan 120 vrouwen per dag in Europa. Er werden slechts 60 diefstallen genoteerd in 1300 jaar. De sharia verbiedt iedere vorm van monopolie en er bestaat geen belasting buiten de zakaat ( armenbelasting) of de jizya (beschermgeld).
De joodse- en christenlijke gemeenschap genieten van de absolute bescherming van hun leven, rijkdom en eer.
Zoals we weten heeft de vrouw een zeer hoge status in de islaam en daardoor garandeert de wetgeving van Allah alle rechten van de vrouw. De uitbuiting van de vrouw zoals de dag van vandaag door perversiteit (reclame, ...), ontucht wordt verwijderd door het promoten van polygamie en huwelijken die gefinancierd worden door de staat.
Bij deze nodigen wij het koningshuis, het parlement, heel de aristocratie en iedere Belgische inwoner uit tot het licht van de islaam. Red jezelf en je kinderen van de pijnlijke bestraffing van het Hiernamaals en gun jezelf een eeuwig leven in het Paradijs.
Beste moslimbroeders en zusters, wij roepen jullie hierbij op om jullie verantwoordelijkheid op te nemen als moslims, voorwaar Allah heeft deze gemeenschap gekozen om Zijn godsdienst en Zijn sharia te doen zegevieren op aarde.
Bestierders van dit land : Niet dringen voor de bekering. Er is plaats genoeg. Want naarmate jullie bij ons binnenstromen en jullie knusse plaatsjes vrijkomen, zullen wij die wel innemen. Perpetuum Mobile, zo te zeggen.
Dagelijks komen er verschrikkelijke meldingen uit Irak, Egypte en andere islamitische landen.
Op dit moment vluchten er vele mensen uit Mosul, nadat er binnen tien dagen tien christenen in de Noord-Irakese stad werden vermoord. Arme mensen, oude mensen en gehandicapten, die de vlucht niet kunnen betalen, blijven achter en lopen de kans ieder moment het slachtoffer te worden van een moordaanslag. Diegenen, die wel over financiële middelen beschikken, proberen zich naar Dohuk, Qaraqosh en Ankwara in veiligheid te brengen.
Ook in Egypte werd op 9 februari weer een Koptische christen vermoord. Door de regering aangewakkerde geruchten over zogenaamde gewelddadigheden door de christenen doen de ronde. En de westerse wereld sluit de ogen, oefent tolerantie tegenover de moslims, zoekt de dialoog met de wolven in schaapskleren. Dat de intolerantie tegenover christenen overal voortdurend toeneemt, wil niemand zien. Waar hulp nodig is, richt deze zich op de islamitische migranten, de vervolgde christenen worden over het hoofd gezien. Hoever dus gaat dit humaniteitprincipe van het westen nog?
Veel Nederlandse burgers zien alleen de eigen problemen in het eigen land. Wat zich in andere landen afspeelt, wordt afgedaan als ver van mn bed show. Ze zien daarbij alleen over het hoofd, dat datgene, wat vandaag in de islamitisch geregeerde staten plaatsvindt, langzaam van buitenaf op de Europese wereld wordt overgedragen en in de toekomst voor meer problemen zorgt dan ze willen weten. De sluipende islamisering van Nederland wordt nauwelijks gezien.
Waarschuwende uitspraken van islamcritici worden zoveel mogelijk genegeerd, de signalen van een beginnende islamisering van de westerse wereld worden als hersenspinsels van islamofobe paniekzaaiers afgedaan. De demografische ontwikkeling wordt gebagatelliseerd en zorgt nu voor de reactie, dat men de moslims ondanks grote serieuze verschillen als deel van de Europese bevolking zou moeten zien. Zelfs mensen, die van de islam naar het christendom zijn geconverteerd, de ervaringen en angsten evenals de martelmethodes van hun islamitische vervolgers ook uit de eigen familie omschrijven, worden door de massa als ongeloofwaardig ingeschaald. Want islam betekent per slot van rekening vrede.
Maar om welke soort vrede het hier gaat, dat wordt bewust gebagatelliseerd. Goedmenschen met een roze bril zien alles in dezelfde kleur, begunstigen de multiculti-waan en verheerlijken de islamitische ideologie.
Het verkeerslicht voor islamitische integratie staat al lang op rood, als het daarvoor al op oranje of groen heeft gestaan.
Het gevaarlijke virus islam, dat als een zware griep het land wordt binnengebracht en zich kan verspreiden, omdat men het als ongevaarlijke verkoudheid diagnosticeert, laat zijn werking pas dan zien wanneer het te laat is. Men herkent het pas wanneer de ziekte niet meer is te genezen. Maar dan werkt er geen medicijn meer, omdat het virus al in iedere cel is binnengedrongen.
Zo is het ook met de infiltratie van Europees gedachtegoed door islamitische bouwwerken, riten en gebruiken, die net zolang door de kerken en de staat gebagatelliseerd en bevorderd worden, zolang men hun uitwerkingen niet kent of wil kennen. Men laat deze invloed net zolang toe tot er geen uitweg meer bestaat. Men denkt in Nederland en Europa zo lang veilig te zijn tot de medicijn verwatert en geen werking meer heeft.
En al diegenen, die zich liever met hun eigen problemen bezighielden, moeten dan inzien, dat ze de voorkeur hebben gegeven aan hun eigen egoïsme boven de waarschuwende stemmen.
Extremistische voorbereidende denkers, zoals Ibrahim el-Zayad, hebben deze mentaliteit van de Europeanen herkend en dringen nu als wolven in schaapskleren met honingzoete woorden de Europese wereld binnen. Net zoals Odysseus in de Griekse sage de sirenen volgde, zo volgt de Europeaan nu zijn slachters. De mensen schijnen te vergeten, dat christenen of atheïsten voor de moslims gedurende hun hele leven ongelovigen zijn en blijven. Tenzij ze zich bekeren tot de islam en de regels van de Koran gehoorzamen. En welke moslim zal, mocht het westen ooit in handen van de islamitische denkwijze komen, dan nog de westerse cultuur en democratie erkennen? Het grenst aan naïviteit of domheid om te willen geloven dat iemand, die in staat is de Koran uit het hoofd op te zeggen en zich identificeert met de daarin geschreven regels, in staat is zich ondergeschikt te maken aan de democratie. Het doel dat bereikt moet worden is wereldheerschappij in naam van Allah. De bakens zijn al duidelijk gezet, want alles wat uit de westerse wereld nu als immoreel en slecht naar buiten dringt, bevestigt het islamitische streven om steeds meer invloed op de immorele wereld te krijgen.
Door de laatste gebeurtenissen, die nu binnen het instituut katholieke kerk bekend zijn geworden, werd olie op het sowieso al smeulende vuur van de islamitische geloofsbroeders gegooid om de handelingswijze te rechtvaardigen de ongelovigen stap voor stap onder het juk te brengen van de islamitische levenswijze.
Dat echter dezelfde misdaden in de islamitische wereld plaatsvinden, die echter door het geloof worden gerechtvaardigd, zoals gedwongen huwelijken van kinderen en jonge meisjes, verkrachting, verminking, gedwongen islamisering en het vermoorden van ongelovigen, legt geen gewicht in de schaal. Daarmee houden zich slechts heel weinig mensen bezig, die niet alleen de nauwe horizon van het eigen land voor ogen hebben, maar de blik ook naar buiten richten.
Iedere daad van deze soort is afschuwelijk en moet worden bestraft. Maar een groot deel van de Nederlandse bevolking richt zijn blik alleen op datgene wat binnen de Nederlandse grenzen plaatsvindt en maakt zich er alleen maar boos om.
Het is allang de hoogste tijd, dat alle mensen op de wereld zich ervoor inzetten, om het even om welk land of welke cultuurkring het gaat, om deze misdaden op mensen te verhinderen en zich niet uit verkeerde tolerantie en plezier in de dialoog uit te leveren aan de voorvechters van een tweederangs religie, namelijk de islam.
Dat hij het vreemd vindt dat er ineens zoveel kabaal komt over oude al lang vergeten gewaande toestanden, Of moet ik eerder denken aan een goed georchestreerde guerilla-aanval van Jihadisten onder de Rode Vaan, of van Rode Vaanders onder de Halve Maan? Gewoon kristisch nadenken biedt al een groot deel van de oplossing. Deze hetze (zekerlijk met grond van waarheid) is in het boordeel van ..
Vindt U het niet vreemd dat oude mannen plotsklaps tot de vaststelling komen dat ze, als kind, een halve eeuw geleden, zijn misbruikt (wat?wie?hoe?) door priesters, paters en leraren. Ze doen dat na jaren stilte, als op een afgesproken teken, overal in Europa. Of ze geloofwaardig zijn, valt waarschijnlijk nu niet meer na te gaan. Omdat de vermeende dader al een eeuwigheid onder de graszoden kan liggen. Als ze het misschien zelf gefantaseerd hebben Voor wat snoep? Voor goede punten? Het is als een tiener-koppel dat in verwachting geraakt : ze waren er toch alle twee bij, of niet soms?
Natuurlijk blijft deze open kans voor Operatie Beschadiging niet liggen. Waarbij men achteloos voorbij gaat aan gefingeerde geruchten, die iemands reputatie of na-gedachtenis onherstelbaar beschadigen. Wijlen Heer Oom was een godvruchtig man, maar nu blijkt uit de getuigenis van een verwarde geest, dat hij maar een vies oud ventje is geweest .De schande van de familie .
Dat is nu eenmaal onze maatschappij, die zelfs een beroddelde serie-moordenares na 13 jaar gevangenis eerherstel geeft wegens, bij nader toezien, onschuldig. Maar wee de blogger die de moordenaar van Theo van Gogh voluit bij naam en toenaam durft te vermelden. Die dient ten eeuwigen dage geboekstaafd te blijven als Mohamed B., de vermoedelijke moordenaar van .
Van deze hetze over vermeende massa-pedofilie in de R.K. Kerk naar de louterende zuivering door de Godsdienst van Vrede is maar een kleine stap .Daar heerst alleen een medeplichtige stilte. Want in het openbaar uitbrengen wat daar gebeurt, daar staat de doodstraf op .Door steniging, bijvoorbeeld ..
Waag het niet om op een terrasje een pint te drinken binst de Heilige Ramadan. U riskeert ter plaatse gekeeld en gekoeld te worden. Door een Moslim die zich in t geniep tussen vier muren bezat en drogeert als de zon maar achter de kim verdwenen is
De druk wordt opgevoerd .We zijn het volgend stadium ingetreden. Wat wij als eredienst hadden, wordt als slecht voorgesteld, want aan de einder wacht het pure, het zuivere, het begeesterende Moslim-project .
Tenzij Tenzij..
Ja, maar als ik dat neerschrijf, wordt het CGKR wakker, en de Staatsvuiligheid meteen
Zodat meteen bewezen is dat de islamisering reeds veel verder staat dan we vermoeden .La Belgique sera Latine et Muselmane, en même temps, ou ne sera pas ..
We weten dus wat te doen tegen de volgende verkiezingen. Het zijn misschien de verkiezingen van de laatste kans
In partijkamers wordt er op dit moment druk nagedacht over een en dezelfde vraag: hoe winnen we de verkiezingen. Er worden hele plannen geschreven over hoe verschillende bevolkingsgroepen het beste getarget kunnen worden. Moslims à Moskee, Moeders à Schoolplein, Ouderen à Bejaardentehuis. En hersenen worden bijkans gekraakt om de moeder aller campagnes te verzinnen. Anno 2010 draait campagnevoeren niet meer om het aantal flyers dat je in één uur op de markt kan uitdelen. Daarmee maak je niet meer het verschil. Het moderne campagnevoeren steekt anders in elkaar en stiekem hoop ik dat het ene campagneteam dat betere doorheeft dan het andere. Hierbij een verkorte cursus campagnevoeren 2.0
Keiharde slogan
In een samenleving waarin alles snel, sneller, snelst moet, valt of staat verkiezingssucces bij een pakkende slogan. Cohen noemde tijdens een optreden bij Pauw en Witteman een paar keer de frase een fatsoenlijke samenleving' en liet zelfs een beetje doorschemeren dat dit misschien wel onderdeel van de campagneslogan zou worden. Fout! Een goede slogan is fris, kort, krachtig, inclusief, rolt makkelijk over de tong, blijf hangen en is veel- of beter nog allesomvattend. Mensen moeten zich ermee (willen) identificeren. Yes we can en Change we can believe in, need I say more?
Creëren van een beweging
Als de boodschap en de slogan helder zijn dan kun je beginnen met het creëren van een beweging. Twitter, Facebook, Hyves, LinkedIn, MySpace, alle sociale media helpen bij het verspreiden van de boodschap. Als je boodschap aanspreekt en opgepikt wordt dan verspreidt die zich vanzelf, als een virus. Mooi voorbeeld van effectief gebruik van sociale media is de Yes we Cohen Facebookpagina. Nog geen paar uur na de kandidaatstelling van Cohen was deze pagina in de lucht. Inmiddels telt de groep meer dan 9.000 leden. Nieuwe media bieden enorm veel mogelijkheden. Een van de zaken, bijvoorbeeld, die het succes van de Obama campagne verklaren, is het feit dat er direct met potentiële kiezers gecommuniceerd werd. Dus niet alleen maar via kranten, flyers en televisiedebatten. Zodra je aangaf geïnteresseerd te zijn in Obama kreeg je smsjes en emails met updates en informatie over campagne activiteiten bij jou in de buurt. Stel je voor, Halsema, Balkenende en Cohen, touwtrekkend in je smsbox.
Moslims voor
Op het moment dat je een movement hebt gecreëerd waar mensen zich graag mee identificeren dan ben je halverwege. Als het goed is, komen dan de artiesten die een speciaal liedje voor je willen maken, bekende mensen die hun steun voor je uitspreken en mensen die binnen hun eigen gemeenschap campagne voor je willen voeren, vanzelf. Dit gebeurde allemaal ook bij Obama en de campagne gaf daar ook ruimte voor. Op een gegeven moment had je posters met: Students for Obama, Italian Americans for Obama, Dogglovers for Obama etc. etc. De lijsstrekker die niet bang is voor Moslims voor posters, krijgt mijn stem. Hetzelfde geldt voor de partij die (voor de verandering) een fotograaf en vormgever met visie aanneemt om invulling te geven aan de flyers en posters.
Met een knipoog
De meeste politici willen er nog niet aan geloven maar humor, en dan met name zelfspot, werkt. Vooral in een campagne. Het beste wat je kunt doen, is datgene, wat de opponent naar je toegooit, opvangen en op een leuke manier onderdeel maken van je campagne. Cohen wordt nu bijvoorbeeld uitgemaakt voor theedrinkende multicultiknuffelaar. Waarom niet een Cohen theemerk creëren? En niet alleen flyers maar ook theezakjes met slogan uitdelen? Of een knuffel mét campagneshirt? Ideeën te over. Het laatste wat je moet doen is verkrampt reageren op een aanval. Iedere aanval is immers een kans als je de situatie met humor benadert.
Weef hier nog mooie daadkrachtige speeches en natuurlijk de eeuwige flyers en posters doorheen en dan ben je er, bijna. Moge de beste campagne winnen
Even over het muurtje gepiept op een Polderlandse site van Polderlandse Muzelmannen/Muzelvrouwen.
Graag toegegeven : dwaas zijn ze niet! Integendeel zelfs! God-zij-dank! Met verstandige mensen kan men tenminste verstandig praten! Brains zijn namelijk een aardige aanwinst voor elke samenleving. Bij eventuele remigratie kunnen ze de herkomstlanden een geweldige impuls geven! We kunnen dus alle kanten op!
En toch kiest men daar in Polderland voor de verkeerde kant. Voorbeeld Cohen. Elsevier schreef vandaag (*) dat deze een stoomcursus economie ondergaat
Dodelijker anti-reclame voor een toekomstig Staatshoofd moet nog uitgevonden worden.
Al kan het natuurlijk ook dat Mr Yes We Cohen de Staatsfinanciën aan zijn wederhelft hoopte te kunnen toevertrouwen. Wat, gesteld dat hij op de post van Balkenende komt, wel eens zijn redding zou kunnen betekenen. Polderlandse huisvrouwen schijnen een aangeboren aanleg te hebben voor zuinigheid .
Terzake verkiezings-slogans moet er al helemaal niet ver gezocht worden, en al helemaal niet met een of ander namaak-Amerikaanse barnum circus-gedoe..
Wat zou U zeggen van : Wij houden woord met op de achtergrond een hand die de waarheid zweert te spreken en met andere hand Uw portefeuille rooft. Of : Kom bij ons! met op de achtergrond een wervende stoet met vlaggen en slaande trom, elkaar op de hielen trappend om de Rattenvanger van Hameln te volgen, de afgrond in. Of Ter wille van ons verleden, enz..
Om de tegenstrever belachelijk te maken, zouden zijn strijdleuzen op een kanonskogel à la von Munckhausen kunnen teruggevuurd worden Met voor elke politieke kleur een andere von Munckhausen zodat de straten volhangen met de weg ge katapulteerde blufbaron waarop allerlei leuzen .
Als die Maroc-jongens ergens verstand van hebben, dan is het wel van spot. Een dodelijk wapen in de juiste hand, weten wij!...Aan ons om te bewijzen dat de boodschap is aangekomen!
(*) Elsevier :
PvdA-leider Job Cohen krijgt bijles economie
zaterdag 20 maart 2010 12:24
Om af te komen van de kritiek dat hij te weinig afweet van overheidsfinanciën krijgt de nieuwe PvdA-leider Job Cohen bijles in het vak economie. 'Wij moeten met zijn allen de rotzooi opruimen die de banken hebben veroorzaakt, behalve de zwakkeren en de middenklasse,' aldus Cohen over zijn aanpak van de economische crisis.
De Telegraaf meldt dat Cohen zich laat bijpraten over de economie door 'PvdA-zwaargewichten'. Zo hoopt hij van de kritiek af te komen dat hij economisch niet erg onderlegd is. Eerder gaf hij zelf al aan dat economie niet zijn specialiteit is.
Rotzooi Nederland moet 29 miljard euro besparen, zo heeft het Centraal Planbureau berekend. Cohen vindt dat 'we met z'n allen de rotzooi moeten opruimen die de banken hebben veroorzaakt' maar hij wil de zwakkeren en middenklasse daarbij ontzien.
'De leuke dingen voor de mensen zullen met een lantaarntje te zoeken zijn,' zei de oud-burgemeester van Amsterdam, die zelf voorlopig wel in de riante ambtswoning mag blijven wonen. 'Iedereen moet beseffen dat de overheid alleen dit niet kan oplossen, we zijn allemaal medeverantwoordelijk.'
