Is, na de feestagen, de geldbuidel leeg? Weet dan dat men de laatste dag van Gentse Fiest gedoopt heeft als de lege portemonnee-dag. Een idee om onderstaand stukje te genieten. Er zich naar gedragen zou natuurlijk beter zijn. Het boek kost nu ook zoveel niet!
Johan Ballegeer, van hierboven, durft U nu nog volhouden dat er geen Vlaamse bovenlaag bestaat? U waart toch die persoon die daarover een (mooi) boek gepleegd heeft? Wikipedia doet mij twijfelen .U als schrijver van jeugdboeken? Ik dacht dat U maart één boek gepleegd hebt! Het staat ergens in mijn boekenkast maar laten we het daar nu niet over hebben. Want straks moet ik met dat labyrint nog aan de slag en ik hen er echt niet de tijd voor.
Op 17 januari 2009 vond in de Brugse Stadshallen de feestelijke voorstelling plaats van de essaybundel "De Vlaamse Republiek, van utopie tot project". Johan Sanctorum legt uit waarom de eis tot Vlaamse onafhankelijkheid een democratische evidentie is, en moet teruggekoppeld worden aan het republikeinse gedachtegoed dat in Europa sinds de Griekse oudheid is ontstaan.
Geachte genodigden, beste vrienden
Ik dank de Vlaamse Volksbeweging, en zijn voorzitter Eric Defoort, om dit feestelijk nieuwjaarsevenement te willen koppelen aan de voorstelling van ons nieuw boek De Vlaamse Republiek: van utopie tot project.
Het is niet toevallig of vrijblijvend dat het vandaag op deze plek wordt voorgesteld: het idee voor het boek is ontstaan in brede kringen rond de Vlaamse Volksbeweging, en bevat ook bijdragen van notoire VVB-publicisten, scherpe pennen zoals Eric Defoort en Peter De Roover.
Toch doorbreekt ons boek tegelijk de klassieke toon van het Vlaams-nationalisme. Alleen al omdat bij niet één ik zeg wel: niet één!- van de tien auteurs de Belgische staatshervorming nog een optie is.
Wij gaan voor staatsvorming, Vlààmse staatsvorming, volwaardige en onverkorte onafhankelijkheid dus. Om de simpele reden dat elke Belgische staatshervorming oplapwerk aan een ruïne blijft. En omdat wij, Vlamingen, dringend behoefte hebben aan frisse lucht, na bijna 200 jaar ademnood in een surrealistische zeepbel, die ons door de geschiedenis werd opgedrongen.
Denksporen naar Vlaamse onafhankelijkheid dus. En wij voelen ons hier gesteund door een nieuwe generatie Vlamingen voor wie België geen enkele positieve associatie meer oproept.
Er heeft zich onmiskenbaar een radicalisering doorgezet in de Vlaamse publieke opinie, vooral bij jongeren. Maar het is een stroming die nog maar weinig te maken heeft met het klassieke, in wezen 19de eeuwse romantisch flamingantisme dat rondom de kerktorens werd gecultiveerd, als een dam tégen de moderniteit en de verlichting.
Ik denk niet dat die nieuwe generatie radicale Vlamingen hier in groten getale aanwezig is, het is ook nog vroeg dag. Ik kom ze eerder tegen op de internetfora en digitale netwerken zoals facebook. Of op universitaire debatavonden. Ik denk ook niet dat ze de twee eerste strofen van de Vlaamse Leeuw kennen, een vereiste om deze samenkomst waardig te kunnen afsluiten. Ik weet zelfs niet of ze flamingant willen genoemd worden.
Wat ze wel doen, is grondig nadenken en discussiëren over de toekomst van de democratie, waarbij ze vaststellen dat het Belgische regime én de monarchie, het België van de société générale, de politique politicienne, het colloque singulier en het cordon sanitaire (het zijn toevallig allemaal onvertaalbare francofone begrippen...) in de 21ste eeuw niet meer thuishoren.
Democratie en autonomie blijken elkaars spiegelbeeld. Het zijn de twee sleuteltermen van ons boek. Het gaat zelfs niet in essentie over centen of transfers. Het gaat om politiek-sociale bewustwording, herkenbaarheid, het plezier om thuis te komen, het huis zelf in te richten, en ook iedereen daar actief bij te betrekken, samen ruzie te maken en het bij te leggen.
Peter De Roover heeft dat in één kort zinnetje prachtig uitgedrukt: Wat we zelf doen, doen we zelf. Punt, uit.
De Belgische ziekte en de Vlaamse kwaal
We moeten daarbij onder ogen durven zien ook dat is een rode draad in ons boek-, dat er naast de Belgische ziekte ook een Vlaamse kwaal bestaat. Het is een analyse die al herhaaldelijk werd gemaakt: de grootste vijand van de Vlamingen zijn de Vlamingen zelf, die hun eigen meerderheidspositie verkwanselen, elkaar via cordons uitsluiten, op cruciale momenten capituleren. We koesteren ons in een positie van de underdog, de hond die beurtelings kwispelt en jankt,- het kaakslagflamingantisme zoals Eric Defoort dat noemt. We zijn ongelukkig, verzuurd, misdeeld, maar we zijn even rap weer rap blij met een koekje, nadat we onze tanden hebben getoond. Bv. eerst allerlei straffe uitspraken doen over het afschaffen van de monarchie, maar nadien glunderen van trots als men uitgenodigd wordt op het paleis.
Waar komt dat fameuze underdogfenomeen vandaan? Het is het product van bijna 200 jaar elitedemocratie, die begon met de burgerlijk-liberale machtsgreep van de upper class in 1830. Dankzij een patriottistische saus kon dit Belgisch gevoel ook in de strot van de gewone man geramd worden, maar altijd vanuit een francofoon-verlichte meerderwaardigheidsattitude die de Vlaming als tweederangsburger definieerde.
En jawel, we hebben ons uit het slijk gewerkt, we doen het economisch goed, we zijn numeriek met meer, maar we missen dat Latijnse esprit. We moeten dus ons best doen, ons netjes gedragen (daarvoor is het "Centrum" opgericht, als waakhond), hard werken, goed Frans spreken op RTBf-debatten, excelleren in vraag-en-antwoordspellerjes op TV. België is, afgezien van het bier en de pralines, BHV en de transfers, primair een permanente opvoedingsinstelling voor de moeilijk-opvoedbare Vlaming. Via technieken als de beruchte grendelgrondwet en het parititeitsprincipe in de ministerraad, heeft het 19de eeuwse francofoon verlichtingssuprematisme zelfs probleemloos de 21ste eeuw gehaald.
En jawel, soms komt die underdog ineens op een troon te zitten, zonder zich van enige contradictie bewust te zijn, als een nar met de scepter. We leveren een eerste minister die er geen moeite mee heeft om een regering te leiden die aan de Vlaamse kant niet eens een parlementaire meerderheid heeft. Ook dat is onderwerpingsgedrag, de underdog in maatpakversie.
Het complex uit zich tenslotte zelfs in het gênant conformisme van het Vlaamse cultureel establishment. Gladde, zogenaamd progressieve intellectuelen die het Belgique à Papa en de monarchie omarmen. Een Wim Delvoye, kasteelheer en groothandelaar in kakmachines, die in De Morgen zijn spijt uitdrukt over het feit dat men in Vlaanderen nog Nederlands spreekt. Een door het paleis gedecoreerde salonrebel Jan Fabre, die in een speciale editie van De Standaard alle tricolore registers mag opentrekken, en terloops de Vlaamse eis tot zelfbestuur verbanvloekt als een racistische, xenofobe uitwas.
We zijn onze fierheid kwijtgespeeld, ons zelfbewustzijn is niet groter dan de eigen lichaamsomvang en bijbehorende portemonnee. Alleen al daarom moeten we aan natievorming doen en een eigen politieke ruimte afbakenen: om uit te zoeken wie we zijn, waar we vandaan komen, en vooral waar we naar toe willen. Het vraagteken dat Vlaanderen heet.
Het republikeins debat en het constitutioneel proces
Dat brengt ons op de cruciale term Republiek, hét sleutelwoord van ons boek. We gaan zelfs niet zomaar voor een Vlaamse staat, die als vanzelf oprijst uit een verdampt België. We gaan voor dé Vlaamse Republiek. Waarom houden wij zo van die republiek?
Omdat de ineenstorting van België ons dé gelegenheid geeft om totaal nieuwe politieke, bestuurlijke, sociaal-economische en culturele bakens uit te zetten, met het oog op een nieuw samenlevingscontract. We zullen daarbij de clash der ideeën moeten durven aangaan. Het zal stormen, dat staat vast, we gaan uit ons kot moeten komen. We zullen moeten leren communiceren, debatteren, fulmineren, over de vraag waar we met dat land-in-opbouw naar toe willen. Zonder dat het sectarisme of de wederzijdse uitsluiting toeslaat.
Dit is geen zaak van de politici, maar vooral van de gewone burger, die vandaag terecht- zijn schouders ophaalt voor het politiek theater. De republikeinse gedachte moet de Vlaming betrekken in een breed, geestverruimend debat rond waarden, identiteit en maatschappelijke streefdoelen op lange termijn. Wij gaan hier a.h.w. de democratie moeten heruitvinden, los van de Belgische erfenis. Een hogere vorm van democratie, gekenmerkt door een intense burgerparticipatie, zoals onze jongste auteur Brecht Arnaert terecht stelt.
Heel belangrijk: dit republikeins debat, dat gepaard gaat met Vlaamse staatsvorming, is per definitie open. De signalen zullen van verschillende kanten moeten komen. De rechterzijde mag hier met reden het auteursschap claimen van de Vlaamse eis tot autonomie. Ik heb daar geen enkele moeite mee, we moeten dat durven erkennen. Maar met rechts alleen redden we het niet, beste vrienden. Een vaag-conservatieve consensus is vandaag onze grootste vijand, en zou binnen de kortste tijd alleen maar leiden naar een België in een verkleinde uitgave.
En daarom was ik ook zeer gelukkig, toen oude maar taaie linkse strijders, zoals Ludo Abicht en Jef Turf, hun medewerking aan ons boek verleenden. De ene als internationalist en humanistisch filosoof, de andere zelfs een diepe rooie en een milieuactivist. Daarom vond ik het ook essentieel, dat een veldwerker als Julien Borremans ons wijst op het toenemende armoede- en uitsluitingsprobleem, ook in Vlaanderen, en op de uitdaging van de Vlaamse beweging om haar sociale dimensie te herontdekken.
Laat dus duizend bloemen bloeien, zou ik zo zeggen, laat de vrijemeningsuiting nu maar eens echt zichzelf bewijzen in een losgeslagen Vlaanderen. Zonder taboes, zonder cordons. En het is pas via deze bruisende chemie, waar alle Vlamingen deel aan hebben, dat we samen HET boek kunnen schrijven, niet met zn tienen, maar met ons 6 miljoen, waarin de echte kernwaarden van onze samenleving worden uitgedrukt. Het is het grondwetsontwerp, het constitutioneel proces waar Matthias Storme op heeft gefocust. Geen Europese grondwet vol kleine lettertjes en uitzonderingen. Geen technologisch hoogstandje van topjuristen. Maar een echt Magna Charta, beknopt, essentieel en universeel begrijpbaar. Iets dat ons écht bindt. Zoals de Amerikaanse grondwet, die al 200 jaar meegaat, en nauwelijks een paar vellen papier beslaat.
De Brugse Metten: het belang van taalhomogeniteit
En ik wil hier het belang onderstrepen van een gemeenschappelijke taal, als dragend medium van dat republikeinse burgerdebat. Luc Van Doorslaer heeft dat raak beklemtoond: de francofone taalgraaicultuur, zoals hij dat noemt, is een bewuste strategie om de Vlaamse gemeenschap cultureel te fragmenteren. Taalhomogeniteit is net een noodzaak om de democratie ten volle te beleven. Het wonder, om van onder elkaar van mening te verschillen, en op het einde toch twee handen op elkaar te krijgen, of een boek uit te geven, zit hem in het feit dat we met dezelfde woorden spreken, waarbij onder elk woord een heel verhaal, een hele geschiedenis schuilgaat.
Want hoe definieer je een Vlaming? Een Vlaming, wat is dat voor iemand, voor iets?
Het enige, denk ik, wat wij in deze zaal allemaal gemeen hebben, hoe verschillend we ook zijn, is, dat we dezelfde taal spreken. Taalhomogeniteit discrimineert niet, ze nodigt uit. Het is de taal, tong en tongval, die ons verenigt, niet de ethnie of de afkomst of de godsdienst. Een Vlaming is dus, wie Vlaams spreekt, punt uit. Niet het Nederwaals van Di Rupo of Reynders. Maar het Zuid-Nederlands met al zijn sappige finesses en door de aarde gekleurd raffinement. En die ze zal zich verrijken, de nuances zullen toenemen, doorheen het debat, de meningsverschillen, de synthese-oefeningen. Taal, democratie, autonomie: ze vormen een gouden driehoek.
Wie onze taal niet spreekt, weigert de volle democratie, en veroordeelt zichzelf tot een passief burgerschap, een faciliteiten-kwestie. U kent allemaal het verhaal van de Brugse Metten in 1302, die zich hier op deze plek afspeelden: wie de woorden Schild en vriend niet treffelijk kon uitspreken, werd een kopje kleiner gemaakt. Dat taalexamen lijkt vandaag nogal drastisch. Het was dan ook een beenhouwersopstand. Ze noemden zich "Klauwaerts",- vandaag zouden ze waarschijnlijk als "terrorist" gecatalogeerd staan, zoals andere vrijheidstrijders op dit moment (u kent mijn sympathie voor de Palestijnse zaak en de link die ik leg met de Vlaamse strijd, wat me niet altijd in dank wordt afgenomen). En toch. In deze tijd van etnische conflicten, genocides en godsdienstoorlogen, lijkt die test me een teken van redelijkheid en tolerantie: al wie onze taal spreekt, hoort erbij, of hij nu bruin of geel is, moslim of christen of boeddhist. Di Rupo en Reynders zouden de test niet doorstaan. Maar mijn poetsvrouw uit Kazakstan, die hier pas anderhalf jaar is en vloeiend Vlaams spreekt, beslist wel. En ze snapt ook hoe België in elkaar zit. Dàt is pas democratie.
Voor de rest,- zullen we rijk worden aan de autonomie? Ik zou het niet weten, ons boek is niet dat van het centenflamingantisme. De republikeinse renaissance moet ons vooral slim maken, mondig, communicatief, mentaal weerbaar, individueel sterk, én samenhorig. Het moet ons ontsmetten van de Belgische ziekte, én het moet ons genezen van dat Vlaamse underdogcomplex.
Ik weet het, het is een stoutmoedig en ambitieus project. (Sorry voor dit woord, het wordt de laatste tijd veel te veel gebruikt...) Het gaat in tegen het idee dat men België zo traag mogelijk moet uitkleden, om toch nog ergens te eindigen onder een confederale koepel. Kan men een beetje onafhankelijk zijn? Wij denken het niet. Dat is zoals een volwassen zoon die uit huis is, maar nog elke dag komt eten en zijn vuile was brengt. Kan men een monarchie en het bestaande institutioneel moeras nog combineren met een moderne democratie? Wij geloven er niks van. Kan men de macht écht aan het volk gunnen, zoals het woord democratie letterlijk zegt, en tegelijk in achterkamertjes allerlei subtiele arrangementen uitdokteren, die leiden tot constructies waar zelfs geleerde juristen hun tanden op stuk bijten? Vergeet het.
Besluit: de omelet en de eieren
Ik wil hier eindigen met een boute voorspelling, die ook een conclusie van ons boek uitmaakt.
Het proces dat men, veel later, de Vlaamse secessie zal noemen, en dat zich de komende vijf à tien jaar zal voltrekken, zal niet alleen het einde van België betekenen. Het zal ook een sneeuwbaleffect veroorzaken in het Europa van de 19de eeuwse natiestaten, zoals we dat vandaag nog altijd kennen. Er zal een territoriale herverkaveling tot stand komen, van onder uit, vanuit de regios, die zich cultureel en taalkundig gaan organiseren tot zelfstandige entiteiten in een Europese confederatie.
Vlaanderen zal een precedent worden, een smaakmaker in dit proces. Het kan een pioniersrol spelen in de her-democratisering van Europa, een idee dat o.m. filosoof Koenraad Elst in ons boek ontwikkelt. Een échte modelstaat, geen product van een imagocampagne. Eindelijk zullen we nog eens geschiedenis maken, in plaats van hem te ondergaan.
En neen, vrienden, Vlaanderen wordt géén enggeestige, bekrompen negorij, na de afscheiding. Dat is een foute voorstelling die de B-plus-adepten ophangen. De Hollandse Gouden 17de Eeuw, een bloeiperiode op economisch en cultureel vlak, is er net gekomen door de afzetting van Filips II, en door de onafhankelijkheidsverklaring der Nederlanden, het fameuze Plakkaat van Verlatinghe.
Niets belet ons om hier expansionistisch te denken: ons republikeins model zou wel eens kunnen aanslaan, een verleiding kunnen vormen voor Brussel en delen van Wallonië, om aan te hechten bij de Vlaamse regio.. Ze zullen het ons misschien nog ooit beleefd komen vragen, als wij de uitdaging, die de geschiedenis ons stelt, kunnen waarmaken. Alleen al daardoor is een strikte handhaving van het "territorialiteitsprincipe" hier al te defensief, bescheiden, underdog-achtig en conservatief. Vlaanderen moet zijn grenzen niet betonneren, we moeten eruit breken. Wij moeten de exporteurs worden van ideeën, een levensstijl, een mentaliteit, een cultuur,... misschien zelfs een taal,- zoals Frankrijk dat was op het einde van de 18de eeuw.
Laten we er vooral ook geen imagocampagnes aan verspillen, om de kromspraak recht te zetten van een of ander schimmig Europees college. Want dan zitten we weer in het verhaal van de underdog en het eeuwige excuusgedrag. Wij hebben geen imagoprobleem. België én het huidige Europa daarentegen hebben een levensgroot probleem, namelijk de onfrisse geur van een institutioneel moeras zonder publiek draagvlak.
Het wordt dus zoetjes aan tijd om de Rubicon over te steken. De ruïne op te blazen, tabula rasa te maken. Of als u een oud Vlaams spreekwoord verkiest: Men kan geen omelet maken zonder eieren te breken.
Wij, radicale Vlaamse intellectuelen, willen dus het woord republiek wat vaker horen in het discours van de Vlaamse beweging. En wij zullen, in de aanloop naar nog maar eens een moeder-van-alle-verkiezingen, heel nauwlettend opvolgen welke politici en welke partijen de woorden republiek en onafhankelijkheid in de mond durven nemen, onverkort, zonder voorbehoud.
Moge ons boek hen het peper en zout geven voor de omelet die zij ons gaan serveren.
En moge het boek u allen bekoren, en datgene geven, wat wij in een onvergetelijk-mooi, en onvertaalbaar Vlaams woord uitdrukken, namelijk:...... goesting.
Vandaag 7 februari 2008, volgende week zaterdag, binnen exact 7 dagen, hebben we de 14de, Sint Valentijn. Hoogdag voor verliefden, ja, dat ook, maar eerst en vooral feest van de vriendschap. En dat, de vriendschap onder Flaminganten aller richtingen, is de reden van dit stukje.
Ik las deze morgen in DS/Internet de klaagzang van de gedrukte Oude Media .Zij van DS blijven status quo (papier is verduldig), de Gazet van Janssens valt bijna vertikaal in de diperik, Het Nieuwsblad is nog erger Ze zijn in hun klaagzang lijk de paarden uit Kerkhofblommen van Meester Guido Gezelle: de paarden trekken de wittewagen, ze stappen traag en treurig, en ze kijken droevig naar hun meester om. Ik zeg Kerkhofblommen voor het sfeerbeeld, want binnen in die wittewagen is t klagen en stenen dat men onder t dekzeil doet
En te midden van deze zwanenzang als lemmingen, zegt de nieuwe Mevrouw Bart Debie ) heeft een der onzen de strijd opgegeven. Nooit meer Friet met Stoofvlees op het menu, en precies dit gebrek aan zon menu is de reden van de titel boven dit stukje. Onze vriend Aanklacht kan zich in geen ander eethuisje veilig voelen. Hij wil Friet met Stoofvlees terug .
Beste Aanklacht: dat willen wij allemaal. Wij willen zijn scherpe pen en zijn uitgebreide mooi gedetailleerde lijst met linken die Björn zo vrijgevig ter beschikking stelde .Wat heb ook ik daar breed-uit van geprofiteerd maar helaas onvoldoende, want de bron bleef stromen. Tot ze brutaal verdween ..
Het is met ons van SeniorenNet.be een beetje zoals met familieleden die een dierbare overledene gedenken. Hij/Zij zeggen ze - ziet en hoort ons van hierboven .Zo weet ik zeker dat Björn velen van ons regelmatig napluist en likkebaardend overloopt Wij weten zeker: hij is nog altijd tussen ons zwijgzaam, om redenen die alleen hem aangaan en die we dus begrijpen.
Maar in de week voor Sint Valentijn twee of drie simpele vaststellingen. We missen hem. Wij zijn zeker van zijn terugkomst. Hij zal ons dezer dagen een teken van leven geven .t Is toch Sint Valentijn voor iets! Allez, toe! West Vlaamse keikoppigaard! Een verzamel-mailke met een simpele groet! Kost niks, is veilig en we weten dat hij de strijd niet heeft gestaakt ..
We kunnen hem bereiken via VOORPOST en de acties aldaar. Hij zal ons toch niet dwingen, om .
Het enige dat ik weet is, dat ergens in maart, Sire le Rwa naar Waregem komt. Als Voorpost tijdig kan storm lopen, zal er een warm ontvangstcomité klaar staan. Mondjes dicht en de Oude Media volgen voor de juiste datum. Papieren driekleurtjes (op stokjes gelijmd), symbool voor het Eeuwig en Onvergankelijk Belgiekske, zijn ter plaatse voorzien. Goedendags thuis laten deze keer. Stembanden voordien goed insmeren. Oefenen op slechts 2 klinkers. De A en de OE. O wat klinkt dat mooi als de massa dat zou hernemen....Als ik kom, zult U mij vinden op de voorste rij, met een bos bloemen in mijn armen. Niet moeilijk om te herkennen. Die bloemen zijn voor t Vrouwtje naast mij. Ik zal de 2 klinkers met wijd open mond imiteren, om in te zetten, tot de voordien afgesproken TV-cameras mij vinden, als de spreekwoordelijke stillen mij komen oppikken. Als de klankmensen ondertussen maar dicht genoeg geraakt zullen zijn, om deze geluidloze imitatie vast te leggen om als bewijs van mijn onschuld aan de Rechter voor te leggen .Verstoring van de Openbare Orde .door daar gewoon geluidloos te staan Man! Man! Man! Old days are back in town .Zelfs in mijn dromen ...
Van het thuisfront bracht de electronische postduif een berichtje over Vlaanderens beroemste man van vorige eeuw, Pater Damiaan. Ergens in oktober dit jaar zou Hij tot de Eer der Altaren verheven worden, en de plechtigheid zou in Rome doorgaan. Wegens niet goed te been zal ik die dag niet op het Sint Pietersplein tussen de tienduizenden gelovigen zijn om mij te laten radbraken, waaronder zoveel mogelijk een goed deel Vlamingen,maar thuis voor de buis. De Rode Staatszender van Berlusconi-land namelijk is onovertroffen in het verzorgen van pompeuze Roomse plechtigheden in open lucht. In doorsnee hebben ze natuurlijk het weer mee!
Wel hou ik nu al mijn hart vast voor de storende driekleuren in het publiek en vooraan op de ere-trubines. Want het zal weer van la belgique van hier en la belgique van daar zijn, met Fransoos wauwelende Koninginnen,; Koningen en Prinsen, die van ons op kop. Natuurlijk. Want het is dank zij hen dat Damiaan naar Molkaï is gegaan! En die Duitser in het Pauselijk wit vooraan, die de plechtigheid leidt, heeft nog als kleine jongen de erehaag gevormd voor hunne Pa, le Rwa Félon, toen die in de late oorlogsjaren op doorreis was in zijn Heimatland Dat schept voorrechten!
Schaamte? Als men dagelijks 6 miljoen Vlamingen kan bestelen of helpen bestelen, kent men al bijna 200 jaar dat gevoel niet meer!
Waar ondergetekende kan, houdt hij Vlaamse Leeuwen (gespaard van de vlaggen,actie Vlaams Belang!) ter beschikking. Hij maakt ook zoveel mogelijk mensen warm om te handelen. Thuis of in Rome .Zelfs logies voor (max) 4 personen is ter beschikking. Wij huizen op 120 Km van Rome, en een treinticket, trein-tram-bus-metro, voor 1 dag kost 9,-p.p.Voor minder dan 100 vliegt Ryanair 2 personen heen en terug .Angeltjes-collegas genieten de absolute voorkeur! .
Damiaanbouwkampen
KRUISHOUTEM - In verschillende landen werken vrijwilligers initiatieven uit om de gezondheidsvoorzieningen voor lepra- en tuberculosepatiënten te verbeteren.
Wie interesse heeft om aan deze zogenaamde Damiaan-bouwkampen mee te werken, kan terecht bij Marcel Lootens, Fonteinstraat 7 in Wannegem-Lede, 09-383.55.63, m.lootens@skynet.be. (pd)
Ik heb die persoon als volgt aangeschreven via mijn thuisadres Zo gauw ik met goed gevolg een woordeke kan/mag plaatsen over Leeuwenvlaggen (Vlaanderen Vlagt²?) om de driekleuren weg te houden, zal ik dit niet nalaten.Mr Lootens hoort daar tijdig van ...
Waarde Heer,
In Het Nieuwsblad on line las ik deze morgen over de Damiaanactie Bouwkampen. Een waarlijk schitterend initiatief waar wij, als particulier, absoluut achter staan.
Gaarne vernamen wij iets meer over de plaatselijke actie en waar die kadert in het algemeen. Niet dat wij op onze ouderdom actief lichamelijke prestaties willen leveren, maar in het licht van de komende Heiligverklaring (Oktober 2009?) hadden wij gaarne, weliswaar op bescheiden schaal, bijgedragen tot de roem van ons kleine Vaderland. Kan het helpen als U weet dat wij zeer regelmatig in de nabijheid van Rome verblijven? In een haai en een draai staan wij op het Sint Pietersplein .
De grappenmakers van het AFF hebben, dank zij Marie Rose Morel, een leuk stukje gepleegd, dat ik niemand wil onthouden. Let op het humor-gehalte bij dit Anti Fascistisch Front van Rode Broeders, en ook op hun gevatheid voor wat betreft het weergeven van een ziektebeeld. Inderdaad, niets menselijks is hen vreemd .
Hier gaan ze.
Niets menselijks is de redactie van deze blog vreemd, en dus nestelden wij ons gisterenavond voor ons televisietoestel voor een avondje Het journaal, Man bijt hond, TerZake, Van vlees en bloed, De slimste mens te wereld en Phara. Marie-Rose Morel gaf gisteren op haar blog een voorbeschouwing bij de finale van De slimste mens ter wereld.
De voorronden zijn volledig aan haar voorbij gegaan, maar in de gewijzigde omstandigheden kijkt ze uit naar de finale van De slimste mens ter wereld. Marie-Rose Morel: Als Vlaamsnationalist supporter ik uiteraard voor Bart De Wever, maar anderzijds wringt het toch een beetje omdat diezelfde Bart enige tijd geleden nog - terecht - fulmineerde tegen de deelname van politici aan spelletjes. ( ) Om de een of andere reden is Bart sinds enige tijd in de gratie gekomen van het meer luchtige tv-genre en werd hij ondertussen een graag geziene gast op menige sofa en in menige quizstoel. En het Vlaams Belang blijft uiteraard persona non grata. Ga ik daarom mokken en niet kijken? Nee! Ik heb in elk geval liever een Vlaamsnationalist die wint dan een socialist. Bart, bij deze dus veel succes gewenst. Het feit dat de twee medekandidaten van Bart De Wever voor de titel van De slimste mens ter wereld VRT-journalisten zijn, volstaat voor Marie-Rose Morel om te besluiten dat het socialisten zijn!
Intussen weten we dat Bart De Wever niet De slimste mens ter wereld is. Dat Marie-Rose Morel niet de slimste mens ter wereld is, was al langer duidelijk.
Zouden er werkelijk TV-hoernalisten bestaan in het ondermaanse die geen Sossen zijn (enfin, linksen; bedoelt MRM) ? Of zou het kunnen dat MRM de nagel op de kop slaat,en dat daardoor het AFF zich uitgedaagd voelt?
Doorziet U ook weer te linkse tactiek? Een opvallende ultra venijnige sneer naar de (gevelde) tegenstrever, en zeer in de marge de eigen Roodhuiden in bescherming nemen. Wij, Rood? Hoe komt gij daar bij!? Zelfs als wij U intervieuwen in het oog van de camera met op de rug van onze KaWé het SP-a logo dan nog bewijst dat niet dat van binnen ook rood zijn. Wat zegt U? Moest de VRT-reporter in dezelfde omstandigheden het VB-logo dragen?
Meneer! Op zon tendentieuze onmogelijke vraag antwoorden wij niet! Omdat die vent natuurlijk een Vuile Zwarte zou zijn die dan zou werken voor een Vuil-Zwarte geworden VRT. Want wie draagt er nu niet de kleuren van wiens brood men eet, diens woord men spreekt
Zaterdagnamiddag en half verzopen. Dagen lang hebben we hier, in Centraal Italië, prijs. Meer in het Zuiden (Calabria, (U weet wel, het Land van de aanminnige Nederlands-onkundige Ruffos) is het heel erg. Bij ons verschuiven de berghellingen nog niet, maar t mag niet lang meer duren .De Civiele Bescherming staat in stand by .
Gisteren waren we gans de dag in de Eeuwige Stad, omdat we daar de dichtst bijzijnde merkgarage vinden en van de gelegenheid hebben onze 4 Duitse herders geprofiteerd om een stapke in de wereld te doen. Gelukkig hebben onze brave buren de schade kunnen beperken, zodat er, na zoeken en roepen in regen, wind en duisternis maar eentje meer ontbrak toen het nacht werd. Een hondenasiel op 40 Km belde ons deze morgen: Meneerke was, hondsmoe en ten einde raad, gisterennacht meegenomen door een dierenvriend langs de levensgevaarlijke cassia, zijnde de hoofdweg tussen Rome en Sienna, waar de legioenen van Julius Cesar ooit zijn langsgetrokken om tern onzent te geraken. Deze middag is hij dan thuis gekomen, afgehaald door t Vrouwtje, mak als een lammetje en half door van dorst en honger. Zijn 3 broers nemen dat niet en willen de wegloper niet meer terug in hun midden. Ruiken zij zijn avontuur? Willen ze hem in de hondentaal (met grollen en bijten) bestraffen? Feit is dat we alles in straf hebben moeten zetten, elk apart en onverbiddelijk gescheiden.
Zo hebben de baasjes tijd. Zij om uit te rusten van het vele ronddolen, en hij om te computeren. Zo kwam ik op de blog terecht van een vriend die een ganse valies inbrekers-wrevel wenste leeg te gooien op zijn blog.
Zie http://blog.seniorennet.be/toujour_andre/
De eerste greep wrevel ging over de thuisstad van mijn Allerliefste En waarlijk, Noord Afrikaanse Fransmans ..Dat zullen wel kansarme hangjongeren zijn, die net als onze hondjes, een onschuldig vrijblijvend stapje in de wereld wilden doen .Waarom die Zuid Vlaamse flikken hen dat wilden beletten, is een echt raadsel. De respectievelijke verzekeringen betalen immers alle geleden schade terug, terwijl die jongeren in feite niets meer gedaan hebben dan terugnemen wat hen toekwam ..Wat zij doen is tenslotte niets meer dan vragen om respect ..
Vier Noordafrikaanse overvallers gevat in Menen, vijfde dader spoorloos
Na een achtervolging door verschillende politiediensten zijn in Menen kort voor de middag vier overvallers gevat. Een vijfde dader is spoorloos. De vijf mannen van Noord-Afrikaanse origine zijn verantwoordelijk voor enkele overvallen en een carjacking eerder op de dag in Moeskroen en het noorden van Frankrijk.
Achtervolging en vier daders gevat De politie van de zone Grensleie kreeg deze voormiddag een bericht uit Henegouwen dat een Audi, met aan boord vijf overvallers, vanuit Moeskroen op de vlucht was richting Menen. Vermoedelijk snelden de verdachten in de richting van Frankrijk. Enkele wegen werden afgezet. Achtervolgd door de politie, reden de daders een zijstraat van de Moeskroenstraat in. Ze lieten hun auto achter en probeerden te voet te ontkomen. Vier van de vijf verdachten werden vrij snel gevat. Met een speurhond en een helikopter met warmtecamera werd nog gezocht naar de vijfde dader, die erin slaagde te ontkomen.
Deze titel is, beste mensen, de plaatselijke omzetting van het Only in Belgium in de eigen landstaal, het Italiaans. Heeft dus niets te maken met margarine, alhoewel, als Belgoi het land is van de vette vissen, dat wel zou mogen. Is cholesterol-verlagend en dus vezel gezonder dan boereboter
Deze solo in belgium is de veelgehoorde repliek als men ons in de dorps-bar weer eens op de rooster legt, om het nieuws uit ons Vaderland te becommentariëren. Ze zijn wat gewend in eigen land, die Italianen, maar wat ze van ons horen, doet ze ofwel schaterlachen (de 28 Dendermondianen-over-de-muur) ofwel sidderen van verontwaardiging (Denderùonde en de kindermoorden). Die twee voorvallen, in dezelfde stad! Kan men zich zelfs niet voorstellen in Napels, de thuishaven van de Cosa Nostra .
Dat Dendermonde zal dan wel een miljoenenstad zijn, zeker? Weten we niet zo direct. Wordt opgezocht, maar zeker geen 50.000 Stadsbestuur? Chr-Democraten en Sossen met was kleingrut. O ja, dan verstaan ze het wel! Dan waren de tijden met het voor de leeuwen gooien van criminelen in Neros tijden wel wat beter! Wij citeren een paar cijfers die we van de blog van Bart Debie hebben onthouden, over Antwerpen. Het dienstertje, jong sprotje van nog geen 16 jaar, Ollandese, mengt er zich in. Haar Italiaans is stukken beter dan het mijne Ze geeft een paar misdaadcijfers uit Rotterdam. Mens! Wat worden er ogen getrokken! De kranten (Gazetta dello Sport) worden aan kant geschoven en de barman kan een nieuw rondje capuccinos brengen. Begrijpen ze nu vast wel waarom wij met zoveel Lagelanders (Paese bassi) naar het zonnige gastvrije Italië komen Sedert Il Cavaliere hier aan de leiding staat, dank zij de Lega Nord (JaJa, zo ongeveer de tegenhanger van het Vlaams Belang) is het tij gekeerd. En die 30.000 militairen (in carabinieri-uniform) die nu mee instaan voor de binnenlandse orde .De signaras en de signorinas die zot zijn van die uniformen, kunnen er maar goed bij varen?....
Moet het toch wel lukken dat ik de volgende morgen bij een van mijn vaste blogs onderstaand hilarisch stukje vond!
Liever één Antilliaan op Schiphol, dan de lucht van tien, grapte mijn grootmoedah dikwijls. Toen Nederland nog onschuldig was, mocht dat. Vandaag de dag moeten we oppassen met wat we zeggen en schrijven. Stel je voor dat je een etnische minderheid voor zijn/haar hoofd stoot. Zonder pardon wordt je met 10 potige kerels van je bed gelicht. Maar vandaag bereikte ons de keiharde cijfers omtrent de straat overvallen in Rotterdom en die liegen er niet om. Allereerst mijn complimenten aan het adres van de autochtonen. Slechts één procent maakt zich schuldig aan straat overvallen. Foei! De overige NEGEN-EN-NEGENTIG procentjes staan op naam van onze kleurrijke, verrijkende allochtonen. Hieronder volgen de alarmerende cijfers:
Ongeveer 45 procent van de verdachten, blijkt uit de politiecijfers, is van Antilliaanse afkomst, 38 procent komt uit Marokko. Een 16 procent heeft zijn wortels in Turkije dan wel Oost-Europese landen, 1 procent is van Nederlandse origine.
En zo zijn we weer terug bij de Antilliaan alwaar mijn grootmoedah dikwijls over grapte. Dit nieuws komt van het doorgaans linxe Nu.nl Wat een ieder al aannemelijk achtte, wordt nu bewaarheid. Antillianen zijn oververtegenwoordigd in de misdaadcijfers, weten we nu.
Maar laten we niet vergeten dat dit soort crapuul totaal géén kansen heeft gekregen. Niet van onze regering, niet van mij en niet van u. Vindt u het gek dat deze verschoppelingen der maatschappij er een wat afwijkend winkelgedrag op na houden! [linx-mode-off.]
Omstreeks 13.00 komt de straatrover uit bed en maakt een ontbijtje klaar wat bestaat uit een glaasje cola en een joint. Je weet zelluf; eerst even een tekenfilmpie kijken. Pocahontas De Disney klassieker Pakeenhandtas schuift soepel in de DVD-spelert. Dit, om een beetje in de mood te komen. Vervolgens zoekt de straatrover zijn - gestolen - Nikes op, want het wordt inmiddels al donker, dus de dienst begint zo. Na 184 keer je weet toch gezegd te hebben, vervoegt Rigiliano zich tussen het argeloze, winkelende poebliek.
Hee, pssst, je weet zelluf Je geeft die tas hier, anders ga ik je klappen. Ik heb een pistool klik-klak op zak weet je, dus kom op met dat geld.
Gewoon een doodnormale zaterdagmiddag in Rotterdom.
Sorry, internet-waakhond MDI. Dit zijn de keiharde cijfers. Zelfs de Terpstras, Meulenbelten en andere schaamteloze wegkijkers kunnen hier niets aan veranderen Overigens, dit zijn de cijfers uit Rotterdom, maar u kunt er van uit gaan dat het hier landelijke cijfers betreffen. U gelooft toch zeker niet dat in een stad als Utrecht bijvoorbeeld, de procenten net andersom uitvallen
Pssst. En neen, Seppe Weiss van het CGKR, ik weet best dat er ook goede Nieuwelingen zijn, en waarschijnlijk meer dan slechte. Dat is bij Vlamingen ook zo. Weet ik best en zelfs al een stuk langer dan jullie. Het verschil, mijn beste Capo-vijand, is dat Vlamingen hier thuis zijn, altijd geweest zijn en altijd zullen zijn. En die Nieuwelingen die wij van U vroeger allochtonen moesten noemen, niet. Nu zijn dat belgen wier ouders of een der ouders niet-belg waren bij de geboorte, een hele mond vol, maar inderdaad nog duidelijker dat die hier niet thuishoren! Dat belg zin nemen we er maar bij, zeker? Op een affront min of meer kijken jullie niet, nietwaar?
Pssst 2 Als Capo-viand kunt U onze vriend worden, moest U dat werkelijk willen. Als iedere illegaal, desnoods van de straat geplukt, en desnoods één per één op Uw initiatief teruggevlogen wordt naar zijn land van herkomst. Zonder complimenten! Er zijn dagelijks vele vluchten naar al die landen en het kost heus geen fortuinen om een paar (veilige) cellen te verbouwen in elk bagageruim. De tam-tam in die landen zal vlug zijn werk doen en de vele gesloten centra zullen gewoon overbodig worden Hervorm die tot kazernes met militaire tucht voor schoolmoe-e hangjongeren. Met ijzeren vuist een beroep inhameren en met hetzelfde soort vliegtuig dan terug huiswaarts sturen .In die thuislanden kunnen ze dan hun eigen verarmd volk opstuwen in de vaart der volkeren .Voor de rest: de lat onbereikbaar hoog leggen voor de Snel-belg-wet en bij het minste vergrijp of fraude: vliegtuig op en opgeruimd staat netjes. Wij willen een beschaafd land, en geen bananenrepubliek! Militaire gedwongen heropvoeding, middeleeuws? Seppe Seppe toch! Al vergeten hoelang nog maar de dienstplicht is afgeschaft? Werden wij, die jaren van onze jeugd gedwongen moesten doorbrengen in belse nonssense kazernes, dan zoveel slechter dan die hangjongeren en kansarmen die nu uit verveling oude dametjes beroven? Waar zouden ze geleerd hebben de han den uit de mouwen te steken! Toch niet bij hun voorvaderen of hun eigen vaders! Die hadden hun handen vl met scharrelen en onder de geiten liggen dommelen En nog iets. Heeft U nooit gehoord van de HK, de Hechteniskampen uit de repressietijd? Meer dan een bol prikkeldraad en wat planken voor houten barakken had men toen in 44-45 niet nodig om tienduizenden foute Vlamingen op te sluiten .Men was al fout door lid te zijn van het Davidsfonds, of door getrouwd te zijn met een vrouw die op het verlanglijstje stond van de plaatselijke Witte Brigade-cowboy .
Pssst 3 Inderdaad, waarde Capo-vijand, als de Grote Verstanden, die hun leiderschap misbruiken niet willen horen, dan zullen ze moeten voelen, zeker? Veel te goed is half zot, weet U wel?! Als jullie mij ontvangen, geef het hen eens door? Tenzij zij opteren voor een burgeroorlog, waarvoor ze anders goe bezig zijn met ons bijvoorbeeld voor islamfoob te schelden. Want voor alles hebben ze nietszeggende woordjes klaar, om toch maar niet bij de authenticiteit te moeten blijven ..
Pssst 4 Kijkcijfers boven de 2 miljoen voor De Slimste Mens .Natuurlijk! In het land der blinden en der Onnozele Kinderen is éénoog koning.Is als top-werkstuk voor een bedrijf met meer dan 4000 werknemers (min of meer) achter alles toch nog maar minnetjes, hé .Laat de 3800 kaders, lesbos en homos, thuis, en de rest, poetsvrouwen inclusief, zal beter doen .C4 i!s geen automerk, maar een fabrieksmerk dat voortaan meer en meer in veel huishoudens het kruisbeeld op de schouw zal gaan versieren. .
Dat was uit Heer Haelewijn in het Middelnederlands e heeft dus niets te zien met de Heer Wilders .Alhoewel ..
Bedenking.
Hieronder staat een soort inventaris van in het oog springende ultras. Zou zon lijst, in ons land, uit voorzorg, ook niet nuttig kunnen wezen? Google kan niet alles weten .En het is altijd praktisch de nodige gegevens direct bij de hand te hebben.
Ik stel voor dat we doen zoals de Staatsvuiligheid, tenminste als deze dit reeds doen in dezelfde richting. Bij de Balanscentrale de Stichtende Leden en de Raad van Bestuur opvragen van alle Nieuw-Belse VZWs, moskeebesturen, enz. Die gegevens zijn openbaar en dus voor iedereen beschikbaar.
Wedden dat de draden, lijk spinnewebben, van de ene naar de andere lopen? Telkens te liëren met moskee-immans,webstekken en moslimblogs en moslim-advocaten: de brave burgers vallen er zo van tussen. De samenzweerders zullen blijven plakken .
In deze derde update zal ik ingaan op de aangevers met een islamitische achtergrond, waarmee het beeld dat de vervolging van Wilders geinitieerd is door een kongsi van extreem links en islamisten aangetoond en verhelderd wordt.
As Soennah moskee De salafistische As Soennah moskee wordt geleid door imam Sheik Fawaz Jneid, die vooral bekendheid geniet door zijn uitspraken over Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh, na het verschijnen van "Submission". De imam in betreffende preek: O Allah, stort uw woede en toorn neer op hen. O Allah, treft hen met een ziekte waarvan de genezing de bewoners van de aarde te boven gaat en zij vervolgens naar de dood snakken, maar deze niet treffen. O Allah, treft Van Gogh met een ellende waarna hij de dood zal wensen, maar deze niet zal treffen. O Allah, verblindt het gezicht van Hirsi Ali, zoals U ook haar hart hebt verblind. O Allah, bezorgt haar hersens kanker. O Allah, bezorgt haar tong kanker. Bij deze donderpreek waren ook leden van de Hofstadgroep aanwezig, waaronder Mohamed Bouyeri, die korte tijd later Theo van Gogh slachtte in de straten van Amsterdam.
Ali Al-Jaberi Deze Ali Al Jaberi is eerder besproken in de updtae over de "studenten" van Gerard Spong. Sinds 2008 is hij bestuurslid van de NMO (Nederlandse Moslim Omroep).
Mohamed Yosuf Haydary Rotterdamse student communicatie en media. Aangesloten bij "Nederland Bekent Kleur" van hyperactivist en HAMAS promoter René Danen.
Khalid Bedri Bedri is gehuwd met de 26 jaar oudere Nan Luursema, een astrologe die wereldberoemd is in de New Age wereld en mede aangeefster tegen Wilders is.
A. el Aqde Onbekend. Tips welkom.
Cüneyt Kocak Intercedent bij Randstad in Utrecht.
Dirim Kutlar Rechtenstudent en penningmeester van de Juridische Faculteitsvereniging. Juridisch Jihadi in wording?
A. Daskapan Ahmet Daskapan kwam enige jaren terug in het nieuws nadat hij middels mandaat van collectief geworven (Turkse) nieuwe leden Groen Links in Den Haag wilde kapen, analoog aan de kaping van D66 door Turken. Daskapan is zeer bedreven in de hanteren van het "discriminatie"chantage. Overal waar Daskapan zijn gezicht laat zien hakt hij met datzelfde bijltje om door middel van deze ethische chantage macht te verwerven.
H. Raza Haroon Raza, advocaat in Rotterdam en gelieerd aan de "Internationale Socialisten", een "Trotzkistische" organisatie die zich meester heeft gemaakt van de terminologie en strijdwijze van extreem links. De IS hebben een mantelorganisatie voor studenten, waarvan een aantal leden ook aangifte tegen Wilders deden. De IS heeft banden met de islamisten van het AEL en supporteren HAMAS en andere islamistische terreurorganisaties.
M. Elyamani, voorzitter El Fath moskee te Maastricht Over deze moskee is nog geen informatie beschikbaar. Wel is de naam van deze moskee een duidelijke aanwijzing hoe de bestuursleden en imam(s) hun gebedshuis zélf zien. De naam "El Fath" betkent "de veroveraar" en is volgens politicoloog Bassam Tibi direct een directe verwijzing naar de Jihad in Christelijke gebieden. De eerste moskee met deze naam werd in de 15e eeuw door Suiltan Mehmet de tweede gesticht in het net op de Christenheid veroverde Constantinopel. Volgens Duitse Turkijedeskundige Ursula Spuler is een dergelijke naamgeving aan een moskee in Europa een bewuste provocatie van de oprichters jegens hun westerse gastheren(dames), die de betekenis van deze naamgeving natuurlijk helemaal niet kennen of doorgronden.
Z. Zouggari, voorzitter Islamitische Studentenvereniging Maastricht Rechtenstudent
B. Saadane, voorzitter Limburgse Islamitische Raad Sadaane is een van de invloedrijkste moslims in Limburg. Sadaane heeft duidelijk gemaakt dat de promotie en verspreiding van de islam voor hem de belangrijkste drijfveer is voor zijn alom tegenwoordige aanwezigheid in allerlei (gesubsidieerde) moslimorganisaties. Een echte beroepsislamist dus. http://www.hetvrijevolk.com/index.php?pagina=7035
Beoordeling Zoals eerder opgemerkt is duidelijk dat de aangifte tegen Wilders een gezamenlijk project van islamisten en extreem linksen (met sterke pro islam sentimenten) geworden is. Wie onze Westerse beschaving een warm hart toedraagt zal inzien dat dit impliceert dat het proces tegen Wilders hoe dan ook een politiek proces is, ook als men de rol van de drie rechters van het Hof Amsterdam buiten beschouwing laat. De bedoeling is helder: islamkritiek moet verboden worden. De strategie om Westerse waarden- en rechtsstelsels in te zetten tégen de Westerse beschaving en ten dienste van de islamiseringsagenda is internationaal een beproefd middel geworden, denk bijvoorbeeld aan het proces tegen islamwatcher Mark Steyn in Canada. Het verbaast me steeds weer dat de meeste Nederlanders islamisten onderschatten en daarom niet begrijpen dat de motivatie van de aanklachten tegen Wilders anders is dan op het eerste gezicht lijkt. Onder de uiterst effectief gebleken vlag van "racisme en haatzaaien" koersen de islamisten die Wilders veroordeeld willen zien aan op een verbod op islamkritiek. Dat is een integraal onderdeel van de strategie die islamisten bedacht hebben. Waar een forse veroordeling van Nederlanders die aangifte gedaan hebben tegen Wilders op zijn plaats is vanwege het faciliteren van de verborgen islamiseringsagenda van de islamitische mede- aangevers, is respect en waardering voor de islamitische aangevers passend. Wie duidt het hen euvel dat ze met toewijding en intellect datgene waar ze heilig in geloven willen verspreiden. Tenslotte volgen zij daarmee de opdracht die ze als moslim hebben. Vrome mensen, die trouw zijn aan hun overtuigingen en verplichtingen en op hen passende wijze de Jihad volgen. Een respectvolle grondhouding tegenover deze islamisten is aanbevelenswaardig, hoezeer men inhoudelijk ook van mening kan verschillen met deze moslims en hoezeer men ze ook wil bestrijden in hun pogingen om het Westen te islamiseren. Pas nadat men de islamitische tegenstrevers aanvaardt is men in staat hun strategie en vasthoudendheid juist te duiden en te begrijpen.
Tips over de aangevers tegen Wilders én degene die de 3 rechters bij het Hof verzocht zitting te nemen blijven van harte welkom. bbottehond@linuxmail.org
De Heilige Oorlog tegen het Westen, thans ook al gevoerd met bom-mas en kinderen bij gebrek aan strijders voor Allah?
Ofwel het ultieme middel, zoals in India, door een luierkind aan te reiken naar het vrouwelijk uiteen te rijten doel, dat omringd is door body guards .;Alles moet kunnen, opdat de Godsdienst van Vrede zou overwinnen over christenen, joden, varkens en apen .
Tiens. Over varkens en apen gesproken. Kennen jullie één ander zoogdier in het dierenrijk dat wreedaardiger is? Als dat zo zou zijn: zwijg dan stil anders is Uw laatste uur geslagen. De beul verdraagt immers geen beul-er boven beul!
Democratie in Irak! Een contradictio in terminis .Want hoe kan er voor deze mensen gezag uit een andere bron komen dan de Koraan? Geef ze dus Koraans zoveel ze willen, als ze maar in hun eigen land blijven. Hun eigen land Dat was toch het Land tussen Tigris en Eufraat, ooit de locatie van de Hof van Eden? En Bagdad, was dat niet de stad van 1.000 en Een Nacht?
Mein Liebschen, was wollst du noch mehr?
Springstof onder de chador
Het terreurnetwerk Al Qaida heeft de vrouwen als levende bommen ontdekt. Wanhoop, armoede en wraakgevoelens drijven steeds meer Irakese vrouwen ertoe om zichzelf in het aangezicht van de vijand in de lucht te blazen.
Een Irakese heeft zich als zwangere vrouw verkleed: onder de chador draagt ze springstof die ze middenin een bruiloftsgezelschap aansteekt meer dan 30 mensen worden gedood. Een jonge vrouw loopt de volgende dag vriendelijk op een Irakese soldaat af dan steekt ze haar voor beide dodelijke springstofgordels aan. Beide aanslagen laten zien dat steeds vaker vrouwen worden ingezet om terreuraanslagen te plegen.
We moeten handelen, eist Faisa Sajjid Alwan, soennitisch lid van de provincieraad in Dijala, die zelf al drie aanslagen op haar leven heeft overleefd. De opstandelingen zouden proberen hopeloze en arme vrouwen naar hun kant te trekken. We moeten sneller zijn en deze vrouwen redden door ze te helpen, ze op te leiden, zodat ze betere kansen krijgen, zei Alwan op een vergadering over vrouwenthemas in Noord-Irakese Erbil.
Volgens gegevens van het Amerikaanse leger vonden er in 2006 slechts vier door vrouwen uitgevoerde zelfmoordaanslagen plaats, een jaar later waren het er al acht en in 2008 tot en met mei 16. Al Qaida pikt die vrouwen eruit die geen werk hebben, onontwikkeld en wanhopig zijn, zei generaal-majoor Mark Hertling van het persbureau AP. Vaak zou aan de vrouwen voor hun inzet beloofd worden door de terroristen dat men na haar dood voor haar familie zou zorgen, zei Hertling. Meestal zou dat echter een leugen blijken te zijn.
Vrouwen worden strenger gecontroleerd
Het inzetten van vrouwen en zelfs kinderen als plegers van aanslagen is volgens de Amerikaanse strijdkrachten een poging van Al Qaida om de strenge veiligheidsmaatregelen in het land te omzeilen. Irakese vrouwen worden bij door mannen bezette checkpoints vaak doorgewenkt daarbij kunnen ze onder de wijde chador probleemloos springstof verstoppen.
Terwijl het geweld in het hele land vijf jaar na het binnentrekken van de VS-strijdkrachten afneemt, stijgt het aantal vrouwen dat bereid zijn geweld te gebruiken een ontwikkeling die Irak tot nu toe niet kende. Al Qaida en de opstandelingen zijn wanhopig en willen er zeker van zijn dat hun zaak en hun organisatie blijft leven, zei de terrorisme-expert Farhana Ali van het onafhankelijke Amerikaanse onderzoeksinstituut Rand Corporation. De deelname van vrouwen houdt hun zaak levend.
Vrouwen zouden vaak treuren om familieleden die door Irakese of Amerikaanse strijdkrachten zouden zijn gedood. Zodra de familiestructuur gebroken zou zijn, zouden ze vatbaar worden, zei Ali. Dan zijn ze kwetsbaar en zwak en kunnen gemakkelijk door opstandelingen worden beïnvloed.
Vaak is ook wraak het motief van de vrouwen. Op 7 december 2008 blies een vrouw in de provincie Dijala zichzelf op en sleurde 15 mensen mee de dood in. Ze was een voormalig lid van Saddam Husseins Baath-partij, haar beide zonen hadden zich na het binnentrekken van de Amerikanen aangesloten bij Al Qaida en waren door Irakese strijdkrachten gedood. In een ander geval pleegden twee vrouwen van een door een Amerikaanse soldaat gedode aanvoerder van Al Qaida zelfmoordaanslagen.
De Amerikaanse strijdkrachten zetten vrouwelijke politieagenten in
Maar de vrouwenorganisaties wijzen op hetzelfde basiseuvel: de families zijn door de oorlog verscheurd, de vrouwen hebben geen perspectieven. Maar waar moet hulp vandaan komen? De ogen zijn gericht op de regering in Bagdad, die schijnt echter te zwak of te onwillig te zijn om geld te steken in een vrouwvriendelijk beleid. De Amerikaanse strijdkrachten beloven intussen beterschap door een betere integratie van vrouwen bij de politie. Hertling verklaarde dat er het afgelopen jaar 112 vrouwen in de Noord-Irakese stad Kirkoek zouden zijn begonnen aan een politieopleiding.
Met eenzelfde programma zal nu ook in Dijala, ten noordoosten van Bagdad, worden begonnen. Alleen het feit al om Irakese vrouwen als politieagenten te hebben zal bij de veiligheid helpen, bij doorzoekingen en ook in de omgang met vrouwelijke verdachten die door Irakese politieagenten slecht worden behandeld, zei Hertling.
Alwan uit Dijala gelooft echter niet in een militaire oplossing van het probleem. Zolang de sjiietisch gedomineerde regering de levensomstandigheden van de vrouwen niet zou verbeteren, zouden ze kwetsbaar blijven voor de werving door de extremisten. Deze zouden de religie misbruiken om de vrouwen te beïnvloeden. Vrouwen in Dijala werden weduwe, zijn werkloos en krijgen geen ondersteuning. Velen werden verdreven, hun huizen werden vernietigd en hun bezit is weg, zei Alwan. Waar kan zon vrouw naartoe gaan? Wat kan ze doen?
De Iraanse politie heeft op 21 januari mogelijk vijftig christenen gearresteerd. Dat hebben Iraanse bronnen van persbureau Compass Direct meegedeeld, meldt Open Doors.
Alleen al in Teheran zouden tien christenen zijn opgepakt. Jamal Ghalishorani (49) en zijn vrouw Nadereh Jamali uit Teheran werden s morgens vroeg door de politie van hun bed gelicht. Het is niet bekend waar zij zich nu bevinden.
Het echtpaar was lid van een huiskerk. Jamal is al dertig jaar christen en zijn vrouw vijftien jaar. Hun dochtertje van dertien is bij familie ondergebracht.
Volgens een Iraanse bron van het persbureau zijn de aanhoudingen onderdeel van een golf van arrestaties die al enige maanden duurt. Het gaat waarschijnlijk vooral om mensen die zich van de islam hebben afgekeerd, maar op 21 januari is ook een Armeense christen opgepakt, Hamik Chatsjikian. Ook zijn verblijfplaats is onbekend.
Vroeger waren er golven van ongelooflijke druk, maar na een poosje kwam er altijd weer een eind aan. Maar deze keer lijkt het niet op te houden, aldus de bron van Compass Direct.
Volgens woordvoerder Klaas Muurling van Open Doors zijn er de laatste tijd gevallen bekend waarbij christenen onder zware psychische en fysieke druk zijn gezet om hun een bekentenis af te dwingen en om namen van andere afvallige moslims te noemen. In het ergste geval kan een bekeerde moslim ter dood veroordeeld worden.
In september heeft het Iraanse parlement een wetsontwerp goedgekeurd dat bij afvalligheid de doodstraf verplicht stelt voor mannen. Vrouwen krijgen minimaal levenslang.
De wet moet alleen nog worden goedgekeurd door de Raad van Hoeders.
Dat is de wonderboy van Mei 68, de flamboyante hoofdredacteur die Vooruit naar de dieperik joeg en de doodgraver van Notaris X, die in feite geen Notaris X bleek te zijn, maar een boemerang in het gezicht van dit schrijversgenie .
De Paus van de Linkse Kerk werd onlangs gevierd zoals het de Verworpenen der aarde past: met champieter, kreeft en kaviaar in de Brusselse Comme Chez Soi .Waarlijk een reputatie om fier over te zijn .
De taaie vooroordelen over Allah in het Avondland
Paul Goossens, Europajournalist en voormalig hoofdredacteur van deze krant, vindt het opinieonderzoek over de islam in Vlaanderen nogal arrogant. Bijna de helft van de Vlaamse kiezers heeft een uitermate negatieve opvatting over de islam en de moslims. Maar liefst 46 procent is van mening dat de islam geen bijdrage kan leveren aan de Europese cultuur. Amper 18 procent denkt dat dat wel het geval is. Nog meer kiezers (48 procent) vinden dat de islamitische waarden een bedreiging zijn voor Europa. Dat bleek deze week uit een onderzoek van het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek van de KU Leuven. Paul Goossens richt zijn pijlen op het onderzoek zelf: 'Het is niet omdat je opiniepeilingen simpel moet houden dat je om het even wat op papier moet zetten.'
Ooit werd de Vlaamse kiezer verweten dat hij over weinig een mening had. Brave volgzaamheid, zo werd verteld, was zijn grootste deugd en ultieme wijsheid. Die tijd is al lang voorbij. In navolging van zoveel bekende Vlamingen grossiert de assertieve kiezer nu ook in uitgesproken meningen en rake standpunten. Hoe ingewikkeld ook, de onbekende Vlaming draait er zijn hand niet voor om en ventileert een opinie. Europese cultuur? Islamitische waarden? U zegt het maar. Het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek (Ispo) van de KU Leuven confronteerde meer dan duizend Vlaamse kiezers met enkele stereotiepe clichés over de islam. Het resultaat mag er zijn. Zo meent maar liefst 46 procent dat de islam geen bijdrage aan de Europese cultuur kan leveren en bijna 50 procent kwam tot het inzicht dat de islamitische waarden een bedreiging voor Europa zijn. Vlaanderen op zijn smalst?
Schokkend? Vele politici vinden van wel. Mieke Vogels dringt alvast op een breed debat over normen en waarden aan, terwijl Caroline Gennez het betreurenswaardige, maar begrijpelijke cijfers noemt. Voor bevoegd minister Marino Keulen zijn het intrigerende resultaten en hij wil er graag meer over weten. Ondertussen wil hij wel kwijt dat vooral de negatieve beeldvorming in de media de achterdocht tegen de islam voedt. Opmerkelijk en bevreemdend is dat niemand de clichés zelf op de korrel neemt. Daar is nochtans reden toe. Het is niet omdat je opiniepeilingen simpel moet houden dat je om het even wat op papier moet zetten. De stelling "de islam kan iets bijdragen aan de Europese cultuur" klinkt misschien neutraal, redelijk en goed bedoeld, maar ze is wel een gedrocht van een standpunt. Onjuist, dom en nogal arrogant.
Hoe ongaarne sommigen het ook horen, de islam leverde al een bijdrage aan de Europese cultuur. Wie de behoefte voelt om naar de wortels van de Europese cultuur te graven, komt niet alleen bij hellenisme, jodendom, christendom en verlichting terecht, maar ook bij de islam. In het Andalusië van de donkerste middeleeuwen bouwden de erven van de profeet niet alleen een wondermooie moskee, ze koesterden en conserveerden ook Aristoteles en andere klassieke auteurs. Zo werd de islamitisch-Arabische beschaving het belangrijkste doorgeefluik voor de kennis van de klassieken.
Illusie Daarbovenop kwam nog een flinke scheut Indiase, Joodse en Chinese kennis. Heel Europa werd er beter en slimmer van. De wijsgeer Averroes was eeuwen vooruit op zijn tijd. Al in de twaalfde eeuw schreef hij dat er geen conflict tussen godsdienst en filosofie was. In tegenstelling tot wat het Ipso suggereert, is de islam geen vreemd lichaam. Het leverde mee de bouwstenen van de Europese cultuur. Het is niet omdat de behoeders van het Avondland het daar oneens mee zijn dat dit historische feit onder het tapijt moet verdwijnen.
Door de islam volledig buiten de Europese cultuur te plaatsen, wordt de illusie van een homogeen Europa versterkt. Die illusie is niet alleen grondig fout, ze staat ook haaks op het hele Europese project. Het Europese mirakel om van vijanden vrienden te maken werd maar mogelijk door de erkenning van en het respect voor het tegendeel van homogeniteit. Diversiteit dus. Of een homogeen Europa ooit bestond, kan worden betwijfeld. Zeker is dat het nooit zal bestaan, tenzij als Europa zichzelf nog eens vernietigt. Hoe verder Europa uitdijt, hoe groter de diversiteit zal zijn, want de nieuwe talen, culturen, religies en naties moeten een zitje rond de Europese tafel krijgen. Ook de islam dus. Niet alleen omwille van het gestolde verleden en de toekomstige lidstaten Turkije, Kosovo en Albanië, maar ook omdat de islam zich definitief in de Europese lidstaten heeft gesetteld.
In Frankrijk is het de op een na grootste godsdienst, goed voor om en bij 5 miljoen moslims. In Duitsland zijn het er meer dan 3 miljoen, vooral van Turkse origine. Samen zijn alle Europese moslims goed voor een middelgrote EU-lidstaat. Op hun beurt geven de moslims de Europese cultuur mee vorm en behoren ze tot de constituerende delen van die cultuur. Overigens zijn die miljoenen Europese moslims niet langer migranten, ze zijn nu volwaardige Europese medeburgers.
Ze behoren bijgevolg tot het Europese, maar evengoed het Vlaamse wij. Maar toch, ondanks hun goede kennis van de lokale taal, worden ze zelden als volwaardige Vlaming, Belg of Europeaan aanzien. Ze blijven de 'anderen', want in eerste instantie moslims. Alsof hun identiteit volledig door de religie wordt gedetermineerd en alsof ze allemaal met een fundamentalistische interpretatie van de islam sympathiseren. Hoe uitzichtloos en destructief zo'n vernauwing op basis van identiteit is, deed Amin Maalouf in zijn onvolprezen essay Moorddadige identiteiten (1989) haarfijn uit de doeken.
"Als het erop aankomt", zo luidt een andere stelling van het Leuvens onderzoeksinstituut, "keren islamitische landen zich tegen Europa." Die stelling wordt door 62 procent van de Vlaamse kiezers onderschreven. Echt verwonderlijk is dat niet. Het is een taai vooroordeel dat de Europese islam systematisch door Arabische machtscentra wordt gemanipuleerd en nauwelijks autonomie heeft. Ook dat is fout. De vraag dringt zich dan ook op of het verstandig is om zo'n betwistbaar geopolitiek standpunt in een enquête over waarden en culturen binnen te loodsen.
Soms heb je de indruk dat de discussie over de joods-christelijke cultuur en identiteit van Europa er vooral op gericht is om de tegenstellingen met de Europese islam op scherp te stellen. Alsof de identiteit van het Avondland alleen nog gered en gedefinieerd kan worden door een botsing van de beschavingen. Is het misschien daarom dat de Europese diplomatie in Gaza en omstreken Israël nooit durft terug te fluiten of te sanctioneren?
In dezelfde week dat de Franstaligen een raid uitvoerden op de KBC, toonde Vlaams Minister-President Kris Peeters zich blij als een klein kind omdat Senaatsvoorzitter Armand De Decker hem een morsdode mus aanbood meer dan een maand na zijn laatste absolute deadline om tot resultaten te komen in de communautaire dialoog.
Wat bood Senaatsvoorzitter Armand De Decker nu eigenlijk aan in zijn uitnodiging? Dat er eens lekker gegeten mocht worden met iedereen rond de tafel. Dat er ook wel over de communautaire dialoog zou gesproken worden, maar dat ze nog niet gevoerd zou worden. En dat er misschien wel een kalender zou opgesteld worden. Alle ervaring met zulke kalenders toont echter aan dat de Franstaligen streefdata op zulke communautaire kalenders op een heel andere manier opvatten dan de Vlamingen. De Vlamingen denken immers telkens weer dat een bepaalde streefdatum een ultimatum is waarvoor er resultaten geboekt moeten worden, terwijl de Franstaligen in de gewisse overtuiging leven dat zulke data in het slechtst geval de eerste dag zijn dat zij serieus tegenstand zullen moeten leveren in die communautaire dialoog.
Laten we immers niet vergeten dat de laatste deadline die Kris Peeters vooropstelde niet eind januari of begin februari 2009 was, maar Kerstmis 2008. Het enige dat er rond die datum gebeurde was dat de Franstaligen er zich over verheugden dat Herman van Rompuy federaal Eerste Minister werd, omdat ze weten wat voor vlees ze met die man in de kuip hebben: tsjevenvlees van de bovenste plank, altijd bereid om de Franstaligen op hun wenken te bedienen. En als daarvoor de eigen partij het allerlaatste restje geloofwaardigheid moet opgeven, wordt dat met veel plezier en een dikke grijns verkocht als «zijn verantwoordelijkheid opnemen» aan de kiezer.
Hoeveel beter kan dat laatste trouwens geïllustreerd worden dan met het dossier-Brussel-Halle-Vilvoorde en de laatste wendingen daarin? Op een paaruitzonderingen na stemt in heel Vlaams-Brabant nu de ene gemeenteraad na de andere, met CD&V-burgemeesters op kop, ermee in de Europese verkiezingen op 7 juni toch maar braafjes mee te organiseren. Dat die Europese verkiezingen al even ongrondwettelijk zijn als de federale verkiezingen is absoluut geen beletsel, en het excuus dat een boycot niets zou uithalen omdat de gouverneur anders toch de organisatie van de Europese verkiezingen zou overnemen houdt natuurlijk geen steek. Met zulke excuses verkoopt men ook wapens aan kinderlegers in verre landen of laat men zich omkopen om vervolgens het zwarte geld in brand te steken. Ondertussen stelt de Eerste Minister Herman van Rompuy alles in het werk om het laatste belangenconflict het derde al pas zo laat van start te laten gaan, tegen alle wetten en tradities in, dat de Franstaligen geen vierde belangenconflict hoeven in te roepen vóór de komende regionale verkiezingen. En om het helemaal af te ronden, en Armand De Decker verwees er in zijn uitnodiging nog eens fijntjes naar, is er ondertussen dus een werkgroep opgericht om over het dossier te onderhandelen. Onderhandelen? Dat het alleen maar om een therapeutische werkgroep zou gaan om de Franstaligen de splitsing van de kieskring te toen aanvaarden zonder één enkele compensatie gelooft zelfs Kris Peeters zelf niet, hoewel hij in het Vlaams Parlement probeerde voor te wenden van wel.
Men kan zich dus alleen maar afvragen wat Kris Peeters eigenlijk bezielt om nog garanties op resultaten te willen eisen. Is het een vorm van politiek sado-masochisme? Hij doet zich in ieder geval voor als de Vlaamse dienstmaagd (Sociale Zekerheid) die vlak na een brutale verkrachting (KBC) met een pak slaag er nog bovenop (de BHV-werkgroep) blijft geloven in de goede inborst van haar opgedrongen (1830) en bedriegende (Fortis-BNP Paribas) Franstalige partner. De verrassing van 7 juni zal daarom niet zijn dat CD&V onder de twintig procent duikt en daarmee een historisch laagterecord neerzet, wel dat ze überhaupt nog steeds de kiesdrempel weet te halen.
Bron The Brussels Journal
Pssst. Even het mes in de wonde ronddraaien. De CVBP op 7 Juni verrassend onder de kiesdrempel? Heeft U dat goed gelezen?Klinkt als hemelse muziek! En weet mij AUB zo vlug mogelijk het adres van een goede bookmaker te bezorgen .
Gisteren 2 februari was het Onze-Lieve-Vrouw Lichtmis, en aangezien Onze Lieve Vrouw de patrones is van de Katholieke Universiteit Leuven (als "sedes sapientiae") worden die dag traditioneel de eredoctoraten uitgereikt op het patroonsfeest. Wat een feest van de wetenschap zou moeten zijn, wordt al vele jaren ontsierd door de blijkbaar ononderbrukbare behoefte van de universiteit om politieke statements te maken, en vooral om de politieke correctheid te vleien. Sommige jaren verloopt het wel allemaal correct, maar gisteren was het weer prijs.
Onder het mom van een bevorderen van de diversiteit heeft men van het feest van onze Lieve Vrouw een hoogmis van de dhimmitude gemaakt. Ik vrees dat vele van de nieuwe dhimmis aan de universiteit het woord nog niet eens kennen. De dhimmis zijn diegene die in ruil voor het "privilege" om zich niet te moeten bekeren tot de islam, in alles onderdanigheid aan (u weet wel, "respect" voor) de islam moeten beoefenen. En onze "leiders" in Europa, belgië en blijkbaar ook aan onze Universiteiten zijn volop aan het dhimmiseren.
Diversiteit, weet U wel: in naam van de diversiteit werden alle eredoctoraten gisteren aan moslims gegeven of aan personen die zich als dhimmi tussen de moslims begeven. Dat getuigt natuurlijk van een ongelooflijke diversiteit, nietwaar. Of liever, van een antidiversiteitsvisie op de diversiteit. Een diversiteit die enkel bestaat uit erkenning van en respect voor de islam, van alle religies diegene die het minst diversiteit in de wereld aanvaardt. De perversie van de diversiteit dus. Indien men nu nog gekozen had voor grote geleerden uit alle wereldgodsdiensten had ik er begrip voor opgebracht. Nu echter geen greintje.
Ik was van plan te zwijgen, maar nu kan ik niet meer. Immers, een van de 4 eredoctoraten ging naar Sari Nusseibeh, zogenaamd een professor in de filosofie aan de Palestijnse universiteit van Jeruzalem. In de voorstelling van deze professor (zie http://dagkrant.kuleuven.be/?q=node/5835) werd evenwel enkel over zijn politieke standpunten gesproken. Enige wetenschappelijke verdienste kwam niet aan bod. Nusseibeh was er zelf niet, en zijn toespraak werd op voorhand opgenomen en gisteren uitgezonden (video op http://dagkrant.kuleuven.be/?q=node/5836 en tekst op http://www.kuleuven.be/patroonsfeest/2009/statement.html). In die videotoespraak stelde Nusseibeh:
"I have resisted in the recent past all calls for a boycott of Israeli academic institutions and individuals. Today I believe the circumstances have changed, and I would like to extend an invitation to all civil society institutions, in Palestine or abroad, to place a six-month moratorium on all new "routine" or normal cooperative activities with Israeli institutions or individuals" en "Ideally, of course, international Governments should also be involved in this effort, thus extending the reach of this boycott, and the gravity of the purpose behind it, to include trade and diplomatic ties".
Met andere woorden zegt hij: in het verleden heb ik nooit meegedaan aan oproepen tot boycot van Israël, maar nu roept hij op tot minstens een tijdelijke boycot, zowel academisch, commercieel als diplomatiek. Dus "Kauf nicht bei Juden".
De Universiteit van Leuven zendt dus zogezegd in het teken van de ontmoeting een oproep tot boycot uit. Het gaat hier niet om een uitspraak die ter plaatse is gedaan en die men op voorhand niet kende: de toespraak was opgenomen en werd bewust uitgezonden.
Het feest van Lichtmis werd dus gepeverteerd tot een hoogmis van de dhimmitude waarin de universiteit bewust een oproep tot boycot van de joodse staat uitzendt. De universiteit kan niet zeggen dat ze "es nicht gewusst hat". Het hele bestuur is mee verantwoordelijk voor dit nieuwe morele dieptepunt.
Ik schaam me over mijn alma mater en zeg dat dus ook. Het zal mijn carrière niet bevorderen, maar ik kan niet anders.
Laten we in ieder geval voorzichtig zijn, want we hebben geen glazen bol, noch zijn we familie van Madame Blanche.
Maar wat de Brulboei uit Oostende de laatste tijd uit zijn platvloerse botten slaat, geeft toch wel te denken. Buiten gegooid bij de Blauwen, voor de zot gehouden door de Tjeven (denk aan de mislukte putch van de NV-A, wijlen de kartel-partner) heeft hij nu precies met deze twee partijen de bedoeling om te regeren. Wellicht als Keizer-arbiter, op de wip tussen de twee. Netjes geleerd in de gevechtsport, waarin hij als coach toch bedreven denkt te zijn Is die man nog wel normaal? .
Jean Marie als Keizer in zijn eigen Republiek Als een God in t diepst van zijn gedachten! Een De Decker Republiek! .
Héla! Is de afkorting in dat geval niet DDR?
Te zot om los te lopen en dus uitermate geschikt voor dit land
Voor ons niet gelaten. Hoe zotter hoe beter! Want alles wat Het Einde naderbij brengt, is hemelse muziek voor elke Vlaming met het hart op de rechte plaats.
Enne, Nee ZeanMarie, er ligt geen eigendomsrecht op dit idee. U kunt dus nog tijdig Uw partij-embleem LDD inwisselen voor DDR. Alleen de kleur ervan is delicaat...Grijs zou nog kunnen, maar rood?! Blauw kan niet Ook geen geel ..t Spijt mij, de hoofdkleuren zijn op. U zult het dus moeten doen met een mengeling. Mag geen probleem zijn. Met een beetje Free Speach gelardeerd met wat fiks opgevezen facturen van langs die kant, en klaar is Klontje .Mengelen is heersen!
Net zo gemengd als Uw ideeëngoed. Van alles wat, links en rechts wat bij elkaar gepikt. Met een sausje van aan de cafétoog goed klinkende gezegden. En U bent onze man! Zijn er eigenlijk nog verkiezingen nodig?
Al een ietsiepietsie verder nagedacht dan Uw neus lang is? Is/was niet het geval bij ondergetekende, tot ik op de blog (weeral die blogs, nietwaar! zouden moeten verboden worden want even zoveel stoorzenders voor de algemene volksmisleiding door de Oude Media ) van ene zekere Koen Dillen, zoon van, en Europarlementslid, bovenstaande titel ontdekte.
En wij maar speculeren op dat nu wel voorgoed uitdovend lichtje van den Bleiter .Met in zijn kielzog de zinkende boot van de Rode Broederschap. Verhoopten wij. Waren wij zeker van
Maar lepe Bert heeft ons allemaal bij ons pietje, om een vergelijking te gebruiken op zijn niveau. Want hij weet (voelt?) dat zijn progressieve achterban met de dag slinkt en spreidt zijn bedje klaar voor een nieuwe, dagelijks nieuw aangevoerde aanhang van Islamieten .Hij weet zijn moment te kiezen, en is niet bang van kinderlijken-pikkerij Gaza/Dendermonde/Joodse reactie: perfedtvoorspelbaar voor zijn zieke geest .Alles in dienst van zijn portefeuille, U weet wel!
Neen, Bert is niet gek. Bert is geniaal. En weet U: krankzinnigheid grenst aan het geniale. En vice versa.
Wat staat er ons aldus te doen? Ons gedragen als Nieuwe Media, met honderden, neen duizenden Lilliputter-Persgroepen de ether voltetteren met alarmkreten tegen het Rode Gevaar, verpersoonlijkt door ja een afvallige Vlaams-Nationalist, die straks, als hij er zin in heeft en alleen dan, zichzelf zal omswitchen tot Haatbaard in lange tabbaardom samen met de AEL in de straten Intefada now te gaan skanderen. Laten we hopen dat de Grote Verstanden van de Sossen-Partij ondertussen kunnen weerstaan aan de lokroep van de Allah-tisten, anders zien we ze straks niet met een rode roos in hun gebalde vuist, maar met in die roos een Halve Maan daarboven uitstekend .
Met dank aan Koen Dillen, voor het bijbrengen van de uitdrukking "theorema Boniface op onze vaste schijf.
Neen, Bert Anciaux is niet gek, ook al lijkt het er, door de vele grimassen die de Vlaamse minister van Sport en Cultuur maakt, soms op dat hij aan een ver gevorderd stadium van la Tourette lijdt. U weet, Tourette is dat nooit echt verklaard syndroom van plotse woedeaanvallen.Knack van deze week heeft een treffend portret van de man gebracht. Bert Anciaux, die zijn theatraal temperament - weliswaar in een gemuteerde vorm - van zijn vader heeft geërfd, is net zoals zijn vader een berekende machtspoliticus die nog voor hij aan verdraagzaamheid denkt, eerst de eigen belangen in de weegschaal legt. Dat hebben ze zelfs in zijn nieuwe partij snel begrepen.
Gek is hij dus niet. En ook zijn vergelijking van de dramatische kindermoord in Dendermonde met de oorlog in Gaza mag voor ons gewone stervelingen dan wel dom lijken (je vergelijkt geen internationaal conflict met een schokkend fait divers), Anciaux wist goed wat hij deed, toen hij zich blootstelde aan de terechte kritiek van uit Tel Aviv. En zijn nieuwe partij, die zijn optreden maar lauwtjes veroordeelt, weet ook wat hij doet.
Anciaux past gewoon het "theorema van Pascal Boniface" toe. Ik verklaar mij nader.
Pascal Boniface was politoloog en directeur in Parijs van het IRI, het Institut de relations internationales et stratégiques, een denktank over geopolitiek die aanleunt bij de Franse Parti socialiste.In april 2001 heeft deze Boniface de linkse regering van Lionel Jospin in een vertrouwelijke nota gewaarschuwd voor haar pro-Israëlische opvattingen. Jospin had de sjiïtische Hezbollah bij een bezoek aan het Midden-Oosten niet zo lang daarvoor immers een terreurbeweging genoemd en kon daarna bij een bezoek aan Gaza ternauwernood ontzet worden door veiligheidsagenten. Zo zeer had hij de woede van de Palestijnen opgewekt met zijn verdediging van de Israëli's. Ook in de Parijse banlieue reageerden 'jongeren' toen ontstemd op Jospins uitspraken.
Welnu, in zijn nota stelde Pascal Boniface de socialistische premier en diens partij niets minder voor dan de joodse stemmen - le vote juif, zoals men zegt - te laten vallen ten voordele van de moslimkiezer. (Er leven 500.000 joden in Frankrijk en naar schatting 5 à 6 miljoen islamieten.).In naam van het antiracisme hebben heel wat Franse intellectuelen de joden laten vallen en partij gekozen voor Palestijnen en Arabieren. Uit electoraal belang hebben heel wat socialisten de joden laten vallen en gegokt op de miljoenen allochtone kiezers.In de Franse politiek spreekt men sindsdien over het "theorema Boniface", om cliëntelistische praktijken in de partijpolitiek aan te duiden. (De fameuze nota is terug te vinden in een appendix bij het boek van Boniface Est-il permis de critiquer Israël ?, Robert Laffont, april 2003)
Wat doen de Vlaamse en Waalse socialisten en Bert Anciaux anders dan hengelen naar de stemmen van onze allochtonen ? Anciaux weet dat hij met zijn kinds en volatiel gedrag de laatste jaren al heel wat van zijn ooit zo florissant electoraal kapitaal verspeelde. En hij heeft met zijn boerenverstand begrepen dat er een markt voor hem open ligt door tegen Israël tekeer te gaan. De Arafatsjaal en een dwaze vergelijking tussen Kim de Gelder en Gaza zorgen immers voor stemmen in Borgerhout en Molenbeek