Obama en Aboutaleb: twee namen op een scharnierpunt van de mesnelijke beschaving?
Heeft Darwin gelijk? Is de werled niet geschapen (creationisme) maar langzaam aan gegroeid uit gassen en waterstof?
Weten we nog altijd niet 8000 jaar nà de Zondvloed, waartoe de 80 % hersenmassa dient die de mens niet gebruikt? Stammen wij af van de Goden, zoals de Bijbel zegt?: en de zonen der Goden zagen dat de vrouwen der mensen, enz .
Was er vòòr de patriarchale samenleving die we nu kennen, een matriarchale wereld, waar het vrouwelijk geslacht de heerschappij voerde? En wat was daar verkeerd aan?
****************
Alle gekheid op een stokje. Al die dingen, inclusief de zwarte cultuur aan de leiding, of de islamcultuur, is ten nadele van onze eigenheid. Dus: vraag ons niet om applaus! Integendeel!
Omdat uit bovenstaande cosmetische voorbeelden blijkt, dat er maar één cultuur tegelijk kan bestaan Tenminste: één Leitcultuur..
Ahmed Aboutaleb is als eerste moslim burgemeester geworden van een belangrijke stad in de Nederlanden, namelijk Rotterdam. Hij zal er heel wat meer aan zijn hoofd hebben dan het beheersen van de multiculturele samenlevingsproblemen, maar het is toch vooral daarop dat hij zal worden beoordeeld. Is dit een mijlpaal in de islamisering van Europa?
Aboutaleb wordt voor de Marokkaanse jeugdbendes alvast niet "onze man in het stadhuis". Als wethouder in Amsterdam toonde hij zich een ferm ijveraar voor wet en orde. Maar misschien is dat de prijs die de islam bereid is te betalen om deze vooruitgeschoven pion te laten promoveren? Met name Filip Dewinter heeft gewaarschuwd dat het aantreden van Aboutaleb een mijlpaal in de islamisering van Europa is. Zou het?
Juist Aboutaleb heeft de immigranten herhaaldelijk ingepeperd dat ze zich aan de Nederlandse wetten en gebruiken moeten aanpassen, en dat ze anders beter naar hun thuisland terugkeren. Dat is nu net het standpunt waartoe het VB zich rond 1996 bekeerd heeft. Tevoren bepleitte de partij het terugkeerbeleid: Vlaanderen alleen voor de geboren Vlamingen. Ze wilde zelfs aparte scholen voor immigrantenkinderen om hen vooral niét te integreren maar hen juist op een toekomst in hun herkomstland voor te bereiden. Naarmate immigranten meer en meer een deel van het dagelijks leven werden, en ook meer en meer VB-ers met vreemdelingen omgang begonnen te hebben (tot en met trouwen, zie wijlen VB-volksvertegenwoordiger Guido Tastenhoye), werd het idee van een collectieve terugzending van de immigrantenbevolking een anachronisme, een schim. De VB-tanker maakte vrij snel een koerswijziging en koos voor een integratiebeleid. Om het toch nog voldoende vuil te laten bekken, werd deze nieuwe marsrichting geformuleerd als "aanpassen of opkrassen". Al drukt Aboutaleb het niet in die woorden uit, dat is wel het beleid dat hij zelf zegt voor te staan.
Wat kan het VB van deze goed geïntegreerde immigrant nog meer verlangen? Hier moet de partij maar eens uitmaken waar ze nu echt naartoe wil. Als ze wil dat immigranten "Vlaming worden met de Vlamingen" (resp. Nederlander enz.), dan zou ze burgemeester Aboutaleb juist als een rolmodel moeten verwelkomen. En straks burgemeester Koçak in Beringen, enz.
Men maakt vaak de vergelijking tussen Aboutaleb en Barack Obama. Er is natuurlijk een verschil tussen de islam, een ideologie die zijn aanhangers in een project van verovering tracht in te schakelen, en het zwarte ras, dat gewoon bestaat uit mensen die zijn wat ze nu eenmaal zijn. Zowel rechts als links in de VS verwelkomen het aantreden van een zwarte president als een bevrijdend moment in de rassenverhoudingen. Wie Aboutaleb alleen ziet als een Maghrebijn, zal op die grond allicht hetzelfde doen. Wie hem echter ziet als moslim, of scherper nog als agent van de islam, zal op een conflictzwangere dimensie wijzen die in de rassenkwestie ontbreekt.
Dat schijnt dus het standpunt van Dewinter te zijn: Aboutaleb is slechts de voorhoede van een geplande islamitische "lange mars door de instellingen", die, evenzeer als de gewapende strijd in andere omstandigheden, uiteindelijk als enig doel heeft, hier de macht van de islam te vestigen. Dat de nieuwe burgemeester vandaag een bepaalde multicul- en islamlobby tegen de haren in strijkt, zal in de latere geschiedschrijving van de islamisering van Europa slechts een detail zijn. Hij blijft één van de onzen, zullen moslims zeggen, en hij heeft de deur naar de macht voor ons allen geopend.
Die benadering laat echter de levensbeschouwelijke dynamiek buiten beschouwing die wel degelijk ook de moslimbevolking beroert. Iedereen kent in Vlaanderen de talloze mensen die nog nominaal katholiek zijn maar zich hun eigen versie van het geloof brouwen. Ze kunnen moeilijk afscheid nemen van Jezus maar willen zich aan geen enkele kerkelijke leer meer gebonden voelen. Zo zijn er ook ettelijke miljoenen mensen die zich niet formeel tegen het moslimgeloof van hun ouders willen keren, maar die in de praktijk eigenlijk in niets meer geloven dat voor de islam essentieel is. Er zijn er natuurlijk die durven consequent zijn en openlijk met de islam breken, maar zeer velen zijn gewoon wat discreter over hun feitelijk weggroeien van de islam. Voor hen wordt de islam geleidelijk aan een dode huid die zij op zekere dag achteloos zullen afwerpen.
Dat zijn mentale evoluties waarop de omgevende niet-moslimse leidcultuur invloed kan uitoefenen. Mogelijk is Aboutaleb wel de man die de moslims de weg naar de volledige integratie en de feitelijke deïslamisering zal wijzen. Dat kan ik niet waarborgen, het is geen automatisme, maar veeleer een uitdaging die wij moeten aangaan. Jaja, we zouden niet met de last van die uitdaging zitten als we destijds de immigratie niet toegelaten hadden, net wat u zegt; maar die gedane zaken nemen geen keer, zeker nu zelfs het VB net als wijlen Pim Fortuyn al lang voor een integratiebeleid gekozen heeft. De weg voorwaarts bestaat logischerwijze uit het maximaal laten spelen van de normale en natuurlijke assimilatieprocessen, en islamitische pogingen tot culturele en wettelijke apartheid geen kans te geven.
Overigens is er wel één ding dat Ahmed Aboutaleb nog kan doen om zijn integratie, d.w.z. assimilatie, compleet te maken. Zoals Bart De Wever opgemerkt heeft: Obama zou niet verkozen zijn als zijn vrouw in sluier gelopen had. Hij heeft de moeite gedaan om de islam af te zweren en zich bij een oer-Amerikaanse (namelijk zwarte) christelijke kerk aan te sluiten. Mij maakt het niet uit of Aboutaleb vrijmetselaar danwel calvinist wordt, maar een stap weg uit de islam zou zijn integratie wel aardig voltooien. Alleen zou hij dan misschien zijn band met en invloed op de tragere massa in de Marokkaanse gemeenschap verliezen, zodat die radicale stap voor het integratiebeleid toch weer minder wenselijk wordt, althans op korte termijn. Op langere termijn daarentegen zijn de problemen van ex-moslims wel een prijs die we graag zullen betalen om de islamisering te voorkomen. Laat Aboutaleb dus maar catechese gaan volgen bij eminente dominee-types als premier Balkenende en minister Rouvoet, of het voorbeeld volgen van neo-atheïste Ayaan Hirsi
Wanneer verschillende culturen, religies en ideologieën op elkaar botsen, is het altijd weer goed om de basisprincipes aan elkaar uit te leggen. Begrippen als Vrede, Gelijkheid van de vrouw, Vrijheid van religie, Individu of Moraal worden in de islam vaak anders gedefinieerd dan in moderne Europese samenlevingen.
Het Huis van de vrede Hieruit wil ik een voorbeeld lichten en er wat nader op ingaan. Steeds opnieuw kan men in de media horen en lezen dat islam Vrede zou zijn. Daarbij verwijst men meestal naar de leer genaamd Huis van de vrede. Volgens de Koran wordt daarmee een plaats van vrede en veiligheid bedoeld. In de islamitische en Arabische wereld wordt vanwege politieke en ideologische redenen het Huis van de vrede gelijkgesteld met het Huis van de islam.
Het begrip Huis van de islam heeft betrekking op een zogenaamd Gebied van de vrede, dat wederom uitsluitend met een gebied van de islamitische landen gelijkgesteld wordt. Hoewel dit begrip niet te vinden is in de Koran, is het een van de belangrijkste leerstellingen in de islam. Nauw hiermee verbonden is het begrip Huis van de oorlog, waaronder al die gebieden worden verstaan waarin niet de islam en ook niet de islamitische rechtspraak heersen. Met uitzondering van de gebieden waarmee het Huis van de islam een verdrag heeft gesloten.
Het Huis van de oorlog Daarom kan er alleen vrede in een regio, in een land of in een gebied bestaan waar de islam de hegemonie bezit. Deze machtsaanspraak weerspiegelt zich ook in de gesloten verdragen met de minderheden in de desbetreffende regios, die dan weliswaar tegen een betaling van een extra belasting als beschermeling veel kunnen doen in hun privéleven, maar in het openbaar en met betrekking tot hun godsdienstuitoefening zijn ze onderworpen aan de shariawetgeving. Deze status heeft volgens de islamitische rechtstraditie alleen betrekking op joden en christenen die, als ze zich schikken, in een islamitische theocratie geduld en van staatswege beschermd worden. Afgodenaanbidders zoals boeddhisten en hindoes kunnen deze status niet verkrijgen en hebben geen bestaansrecht. Alle anderen, die niet islamitisch zijn of bescherming genieten, worden als toebehorend aan de oorlog aangeduid.
Dientengevolge zij het personen of volkeren waarmee de islamitische gebieden en staten politiek-religieus in oorlog zijn. Zulke oorlogen tegen deze personen, volkeren of staten worden in de klassieke rechtspraak niet als oorlogen op zich aangeduid, maar als zogenaamde openingen van een land. Zelfs met staten waarmee een verdrag werd gesloten, kan de toestand van het vreedzame samenleven slechts als wapenstilstand op zich worden beschouwd.
In het kader van het contact met de islam, zowel op persoonlijk als staatkundig vlak, moet men niet uit het oog verliezen dat het islamitische religieuze leven bijna altijd met een politiek-ideologische component is doorweven, en dat niet altijd duidelijk is of men met dezelfde begrippen ook dezelfde betekenisinhoud doorgeeft. De stelling Islam is vrede kan men daarom verschillend interpreteren. Vanuit de politieke islamitische zienswijze wordt ermee bedoeld dat de vrede alleen daar voorhanden is waar de islam en het islamitische recht heersen en waar de moslims de meerderheid vormen
Eenmaal de Kruislegers dood en begraven waren, en over Europa de duistere Middeleeuwen daalden
Hoe de christenen een gouden kans om de opmars van de islam tot staan te brengen uit hun handen lieten glippen en waarom het westerse schuldcomplex met bijbehorende zelfkastijding onzinnig is een lesje uit de geschiedenis.
Djengis Khan, geboren als Temudjin rond 1167, verloor al op jonge leeftijd zijn vader en leefde als uitgestotene jarenlang in uiterst precaire omstandigheden. Na vele omzwervingen en tegenslagen werd hij in 1206 in een kuriltai (samenkomst van alle stamleiders) verkozen tot Grote Khan van de door hem verenigde Mongolenstammen. Hij teisterde als een gesel Gods het grootste deel van Azië, met een door hem gecreëerde, schier onoverwinnelijke strijdmacht.
Niet alleen was dit leger optimaal toegerust (door de inzet van reservepaarden, het dragen van een zijden onderhemd dat het verwijderen van pijlen uit schotwonden vergemakkelijkte, het gebruik van een geavanceerde composietboog), ook de strijdwijze was zeer effectief. Mongolen vernietigden hun tegenstanders door manoeuvrerend op hun snelle paarden een regen van pijlen af te schieten en het vrijwel nooit op een man-tegen-man gevecht te laten aankomen (daarbij waren ze kwetsbaar). Ook adopteerden ze gretig de militaire innovaties van overwonnen tegenstanders: belegeringswerktuigen, buskruid, zelfs schepen. Ze verpletterden niet alleen de fine fleur van het Europese ridderschap, maar ook de tot dan toe zo succesvolle moslimlegers.
Djengis had vele concubines, maar de enige nakomelingen van belang waren de vier zonen die hij verwekte bij zijn vrouw Börte. De afkomst van de oudste, Jodji, was verdacht (kort na hun huwelijk werd Börte door tegenstanders van Djengis ontvoerd en verkracht), maar hij behandelde hem niet anders. Alle zoons kregen grote leengebieden (ulus) toegewezen. Djengis stierf in 1227 en werd opgevold door zijn bekwame, maar drank-beluste derde zoon Ögödei, die de scepter doorgaf aan zijn verwaten spruit Güyük. Deze volgde hem spoedig in het graf, waarmee deze tak als factor van betekenis uitstierf. De nazaten van zijn drie andere zonen vestigden afzonderlijke khanaten.
Batu, de tweede zoon van de eveneens in 1227 gestorven Jodji, breidde het hem toegewezen leengebied in het noordwesten van het rijk met behulp van de briljante generaal Subodai uit tot voorbij Moskou en roofde Polen en Hongarije leeg. Hij perste zulke gigantische tributen af van zijn Russische vazallen, dat zijn fabelachtig rijke clan de bijnaam de Gouden Horde kreeg. Na een zeer korte heerschappij van zijn zoon en kleinzoon ging de macht naar zijn tot de islam bekeerde jongere broer Berke.
De laatste nazaat van Djengis, Berdebek, stierf in 1335, maar de Gouden Horde overleefde onder andere leiders tot 1502.
De bescheiden tweede zoon Djaghatai, die aan het hoofd van het dagelijkse bestuur van het rijk stond, kreeg de gebieden van de Kara-Kitai en Transoxanie in Centraal Azië (het huidige Afghanistan en de omringende landen) en had het daarmee niet echt goed getroffen.
Tolui kreeg het hart van Mongolië, waarop hij als laatstgeboren zoon vanuit de traditie recht had. Hij stierf in 1233, maar dankzij de capaciteiten van zijn vrouw Sorghahtani Beki, een geboortige christin die door een Perzische historicus werd beschreven als buitengewoon intelligent en bekwaam en hoog boven alle andere vrouwen op aarde verheven, werd deze lijn de meest succesvolle. Ze sloot een bondgenootschap met Batu en wist in 1251 haar oudste zoon Möngke tot Grote Khan te laten kronen. Deze werd acht jaar later opgevolgd door zijn jongere broer Kubilai, na een burgeroorlog met de jongste zoon Arik Böke, die populair was onder de conservatievere Mongolenleiders omdat hij niet verpest was door een leven in luxe.
Möngke en Kubilai onderwierpen China (dat door hun voorgangers alleen was geteisterd met roofovervallen) en Kubilai, de grootste van de Grote Khans, wijdde vrijwel al zijn tijd aan het bestuur van dit rijk. Door het herstellen van rust en orde, het bevorderen van de landbouw en het aanknopen van handelsbetrekkingen bloeide China weer op. Hij stichtte een nieuwe dynastie, de Juan, die een eeuw later door een volksopstand onder leiding van de eerste Ming-keizer aan zijn eind kwam.
Hülagü, de tweede zoon van Tolui, liep Perzië onder de voet en hield op afschrikwekkende wijze huis in het Midden-Oosten: hij veroverde o.a. Baghdad en ruimde bijna 200 Assassijnen-nesten op (waarvoor velen hem zeer dankbaar waren). Hij was de christenen gunstig gezind: een belangrijk deel van zijn leger bestond uit Armeense en Georgische christenen en de christenen in de veroverde steden werden gespaard, terwijl alle moslimmannen aan het zwaard geregen werden en de vrouwen en kinderen als slaven naar het oosten werden versleept.
Hij bood de kruisridders en de christelijke vorsten in Europa herhaalde malen een bondgenootschap tegen de islamieten aan, maar de eersten verkozen de kat uit de boom te kijken en de laatsten waren de ravage die door Batu in Oost-Europa was aangericht nog niet vergeten. Ze gingen niet op het aanbod in een fatale vergissing. Hülagüs positie werd bovendien verzwakt door een conflict met Berke, die liever niet zag dat zijn moslimbroeders in het Midden-Oosten werden uitgeroeid.
Iedere keer als een Grote Khan stierf werden van heide en verre leiders bijeengeroepen om in een kuriltai een nieuw opperhoofd te kiezen. De veroveringstochten werden dan afgebroken. Zo trok Batu zich bij een dergelijk gelegenheid terug uit Polen, Hongarije en het westelijk deel van Rusland en Hülagü uit het Midden-Oosten. Vaak was men het niet onmiddellijk eens en duurde het jaren voor de opvolger bekend was. Dit betekende uiteindelijk de redding van Oost-Europa en de islam in het Midden-Oosten.
Nadat Hülagü zich met het grootste deel van zijn troepen had teruggetrokken uit Syrië en het stroomgebied van de Eufraat bleef er nog slechts een klein Mongolenleger achter. Kortzichtige kruisvaarders besloten de Egyptische Mamelukken-generaal Qutuz vrije doortocht te verlenen en deze wist de Mongolen, die onder bevel stonden van de christelijke generaal Ked-Buka, bij Ain Jalut een vernietigende nederlaag toe te brengen -de eerste en de laatste keer dat de Mongolen verslagen zijn. Het Midden-Oosten was voor de islam veilig gesteld en kort daarop vielen de laatste kruisvaarderbolwerken.
Het rijk van Hülagü en zijn nazaten (de Ilkhans) beperkte zich voortaan tot Perzië. Het gebied bleef onrustig en Ghazan de Hervormer, die in 1295 aan de macht kwam, besloot de banden met zijn onderdanen aan te halen door zich tot de islam te bekeren. Hij werd nagevolgd door de meeste van zijn bevelhebbers. Zijn neef Abu Said was de eerste khan met een islamitische naam en tevens de laatste, want hij had geen kinderen. De resterende Mongolen gingen geruisloos in de Perzische bevolking op.
De nazaten van Djaghatai, ook tot de islam bekeerd, leken in Centraal Azië aan het kortste eind getrokken te hebben, maar hielden het uiteindelijk nog het langste vol. Een aanvankelijk onbeduidende prins, Babur, kwam op de vlucht voor binnenlandse onrusten in Noord-India terecht en stichtte aan het begin van de 16e eeuw het Moghul Rijk, dat (uiteindelijk in sterk afgeslankte vorm) tot 1857 zou bestaan.
Bij hun veroveringstochten gingen de Mongolen met ongekende wreedheid te werk. De minste weerstand had totale vernietiging tot gevolg, maar ook de bevolkingen van steden die zich direct overgaven werden soms uitgeroeid, louter om schrik aan te jagen. Bij de verovering van Baghdad kwamen volgens Perzische bronnen tussen de 800.000 en 2.000.000 mensen om het leven. Zelfs als men aanneemt dat deze cijfers zwaar overdreven zijn, liep het aantal doden in de honderdduizenden.
Daarbij vallen de 2700 islamitische krijgsgevangenen die Richard Leeuwenhart bij de strijd om Akko liet executeren en zelfs de 40.000 burgers die sneefden bij de verovering van Jeruzalem volkomen in het niet. [Het beestachtige gedrag van de Mongolen is men echter vergeten, het aanzienlijk minder beestachtige gedrag van de Kruisvaarders niet.]
De rooftochten van Djengis en Ögödei in China kostten volgens schattingen ca. 30 miljoen Chinezen het leven. Dat hadden er nog heel wat meer kunnen zijn, want generaal Subodai kon er slechts met moeite van weerhouden worden 10 miljoen Noord-Chinese boeren over de kling te jagen om hun land te kunnen benutten als weidegrond voor Mongoolse paarden.
De huidige Mongolen denken echter niet met afschuw terug aan de bloederige daden van hun nietsontziende voorouders. Integendeel: de herinnering aan Djengis Khan is de reddingboei waaraan dit door het communisme vernederde volk, verdeeld over een Russische vazalstaat en een Chinese provincie, zich vastklampt. Zijn portret prijkt op talloze voorwerpen, van wodkaflessen tot tapijten, en wekt niets dan trots en nostalgie op.
Vergeleken met de vernietigingstochten van de Mongolen waren de koloniale expedities van het Westen een toonbeeld van beschaving en ingetogenheid.
Hoog tijd dus om maar eens op te houden ons te wentelen in schuldgevoelens. Die zijn nergens voor nodig, want in het rijtje van de grootste schurken uit de geschiedenis nemen westerse koloniale veroveraars zeer bescheiden posities in.
Het doet deugd eens iemand anders positief te horen spreken over het Vlaams Belang. Alles wat wij lezen is ofwel uitermate pro (en dat komt dan van de Partij zelf of van gelijkgezinden) maar meestal is het uitermate contro.
Contro in alle kleuren van de regenboog, maar gewoonlijk ongefundeerd, meestal brutaal en achterbaks. Als er al eens een temerig toontje blijkt, dan is dat naast de kwestie, doortrokken als ze allemaal zijn van hun eigen grote gelijk.
Van uit de Partij zelf komen gematigde maar onwrikbare standpunten: onafhankelijkheid en gecontroleerde immigratie. Sommige enkelingen spreken radicaler, en gedwongen door hun uitsluiting, dienen ze stoute taal te gebruiken. Och ja! Kwaad kan het niet. Persoonlijk had ik liefst géén immigratie. Wat we nu beleven is geen immigratie, maar invasie. Tegen invasies moeten we ons verzeten. Anders liggen we er straks zelf uit! Voorbeelden? Kijk naar Brussel. In een paar decennia ont-Vlaamst, en nu zodanig overspoeld door vreemdelingen, dat binnen een paar jaar Brussel niet meer de hoofdstad van Europa zal zijn, maar de hoofdstad van Eurabia.
Wat n lange inleiding, om te zeggen dat de rede van Vlott-Voorganger Hugo Coveliers ten zeerste welkom geweest is. Blijkbaar ben ik niet alleen om deze toespraak, ik wil zeggen, wat de pers heeft willen publiceren er van, kan/wil helpen verspreiden.
In Vlaanderen willen leven en er gelukkig zijn! Is er iets eenvoudiger!? Waarom wordt het ons dan zo moeilijk gemaakt?
***********************
Vlott neemt opnieuw samen met Vlaams Belang deel aan de verkiezingen in 2009.
Dat zei voorzitter en senator Hugo Coveliers in zijn toespraak op de nieuwjaarsreceptie van de partij, vanavond in Edegem. "Uiteraard zijn er verschillen tussen ons programma en dat van het Vlaams Belang", zei Coveliers. "Er is echter ook één bijzonder groot punt van overeenkomst: de wil om te komen tot een onafhankelijk Vlaanderen in Europa."
Coveliers drukte de wens uit dat Vlaanderen na 179 jaar eindelijk onafhankelijk zou worden in 2009. "Wij zullen in een onafhankelijk Vlaanderen optimaal gewapend zijn om onze identiteit te bevestigen en respect af te dwingen van diegenen die bij ons willen komen wonen, werken en gelukkig zijn. Ons Vlaams politieapparaat zal beter, efficiënter en wellicht wel ook veel goedkoper kunnen gestructureerd worden om de Vlaamse burger te beschermen. De Vlaamse economie zal optimaler kunnen gestimuleerd worden om de welvaart te verhogen. Kortom het welzijn in Vlaanderen zal ongetwijfeld stijgen wanneer Vlaanderen onafhankelijk wordt", aldus de Vlott-voorzitter.
Basiswaarden van Westerse cultuur
Voorts betoogde hij onder meer dat België wordt geregeerd door een minderheidsregering en dat de betutteling van de overheid moet worden afgebouwd. Coveliers pleitte er ook voor om "nu eindelijk eens af te stappen van de masochistische visie op diversiteit waarbij een samenleving wordt voorgesteld als een bonte verzameling van waarden en overtuigingen.
De geschiedenis bevestigt dat samenleven van mensen van verschillende origine slechts mogelijk is wanneer het bestaan van een "leitcultur" wordt aanvaard. Dit betekent dat in Vlaanderen iedereen die hier wil wonen en werken en gelukkig wil zijn de basiswaarden van de Westerse cultuur moet aanvaarden en respecteren". (belga/ka)
Er zijn zo van die dagen die voortkabbelen als een rustig plattelandsbeekje, zoals Vlaanderen er zoveel telt (hier zijn het bruisende kleine bergriviertjes). Vooral als het lange week-end wenkt, wordt gezegd, en waar op het Internet zeer weinig sensatie te rapen valt.
DeVaderlandse pers, met name De Krantenkoppen, de enige geschreven nieuwsbron waarover ik hier beschik, zijn zo saai als de spreekbeurt van ene genaamde Wilfriede Martèns, Vriend des Keunings. Daar konden wij ons tenminste nog verlustigen met het aantal keren evident, dat de Evidente als tussenwerpsel gebruikte.
De Krantenkoppen vandaag? Twee berichten die er uit springen: de Vlott-preek (zie elders) en de titel 'Mijn vriendje is het beu dat iedereen naar mijn borsten kijkt', over dat teenagerke met het UNOX-soep petje,in massa onderweg om op Nieuwjaarsdag een badje in zee te nemen .Arm Vlaanderen!
Elders nochtans draait de vernietiging door, in weerwil van wat men ons tracht te doen geloven. Al vliegt de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel
Mij schieten alle woorden tekort. Tenzij dat onderstaand artikel met video, verplichte lectuur zou dienen te zijn in alle kerken, moskeën, redactie lokale,Volkshuizen, theaterzalen, filmzalen om bovenal niet te vergeten de even vele parlementen die ons land rijk is.
Ik verwijs, met erkentelijkheid voor de boodschap, naar
Zit u momenteel met de zakdoek in aanslag naar die niet aflatende stroom bloedige beelden uit de Gaza-oorlog te kijken? Vraagt u zich daarbij af of de Israëli's misschien toch niet wat teveel bruut geweld gebruiken om Hamas kreupel te slaan?
Nadat u het heeft gezien, zal u er ongetwijfeld mee instemmen dat de Israëli's bommen noch granaten mogen sparen om deze "beesten" naar de eeuwige jachtvelden te blazen.
Dat deze bloeddorstige barbaren zich tussen vrouwen en kinderen verschuilen en er niet voor terug deinzen hen met eigen granaten op te blazen omwille van propaganda-doeleinden, heeft voor gevolg dat er inderdaad teveel burgerslachtoffers vallen, maar die zijn allemaal op het konto te schrijven van Hamas, wat de linkse pers met BBC World op kop hierover ook moge berichten.
******************************
Psst Ik wil echt niet verwijzen naar de oorlogsjaren. Maar zijn dat geen beelden die sinds lang op onze netvliezen gebrand staan? Toen droegen de beulen Feldgrau of SS-Zwart. En de wereld zwoer toen: dat mag nooit meer gebeuren . In het Oosten hadden de beulen tenminste nog het excuus dat het om Untermenschen ging. Hier zien we moslimbroeders andere moslimbroeders executeren, met een duivels plezier, wat we niet zagen bij hun voorgangers .
13-01-2009 - Peter Henk Steenhuis / Jan Papy - Trouw
De baanbrekende Rede over de menselijke waardigheid van Pico della Mirandola (1463-1494) is opnieuw vertaald. Hoe relevant is deze Italiaanse filosoof voor onze tijd? De Vlaamse latinist Jan Papy geeft antwoord.
Het verhaal van Pico della Mirandola is een renaissancistisch succesverhaal. Pico werd in 1463 geboren op het kasteel Mirandola, erfde een fortuin, werd beschouwd als een geleerdheidswonder en was als een ware adonis verzot op wereldse geneugten.
Pico is een van de grote genieën die we allemaal zouden willen zijn, zegt de Vlaamse hoogleraar Latijnse en Neolatijnse Literatuur Jan Papy. Hij was schatrijk, bloedmooi en ook nog eens superintelligent, hij verorberde alle talen die hij tegenkwam, hij was een intellectuele omnivoor.
Zijn moeder had de uitzonderlijke begaafdheid van haar zoon al vroeg door en stuurde hem op veertienjarige leeftijd naar de faculteit kerkelijk recht van de befaamde universiteit van Bologna. Toen Pico na haar overlijden financieel onafhankelijk was, begon hij aan een onstuitbare intellectuele reis langs allerlei universiteiten, waarbij het hem niet ging om het vergaren van titels, maar van kennis.
Het ging Pico om de waardigheid van de mens, zegt Papy, en daar moeten we het nog steeds over hebben.
Om die waardigheid goed te beschrijven, zocht hij naar universele kennis. Papy: Hij zocht naar een weten dat de mens voor de zondeval ooit gehad moet hebben, maar dat nu verloren is gegaan.
Waaruit bestaat die kennis? Papy: In zijn tijd was Europa een groot ideologisch strijdtoneel. En Pico had het idee dat er pas vrede zou kunnen ontstaan als de verschillende intellectuele stromingen met elkaar in overeenstemming zouden kunnen worden gebracht. Daarbij moesten vooral de aristotelische en platoonse doctrines met elkaar in overeenstemming worden gebracht. In het aristotelische denken zou de waarheid te vinden zijn in de dagelijkse werkelijkheid, terwijl bij Plato de ware werkelijkheid ons te boven gaat. Maar Pico wilde meer, hij was op zoek naar de diepste gemeenschappelijke waarheid van al het denken.
Als twintigjarige heeft hij toen de arrogantie gehad de hele wereld uit te nodigen in Rome te komen luisteren naar een betoog waarin hij alle filosofische stromingen zou samenbrengen: het westerse denken, het oosterse denken, het joodse denken, de mystiek, het kabbalistisch gedachtegoed wilde je werkelijk tot een eenheidsdenken komen, dan mocht je geen stroming overslaan.
Dit huzarenstuk vatte Pico della Mirandola samen in 900 stellingen over religie, filosofie, natuurfilosofie en magie die hij wilde verdedigen ten overstaan van andere filosofen. Daarvoor had hij een inleidende rede opgesteld. Deze rede is beroemd gebleven onder de titel De Dignitate Hominis Rede over de waardigheid van de mens. Papy: De Kerk heeft er een stokje voor gestoken. Gij snotneus, zo werd hem duidelijk gemaakt, wat denk je wel ons even te komen vertellen hoe de waarheid in elkaar zit?
Er volgde een pauselijke veroordeling. Pico mocht de rede niet uitspreken en ook het debat over zijn stellingen ging niet door. Pico vluchtte in 1488 naar Frankrijk, waar hij werd gearresteerd door Philip II van Savoye, op verzoek van pauselijke diplomaten. Verscheidene Italiaanse prinsen, aangezet door Lorenzo de Medici, haalden de paus over Pico vrij te laten en hem toe te staan zich te vestigen in Florence. Daar leefde hij onder de bescherming van Lorenzo de Medici tot diens dood in 1492, maar de pauselijke censuur en beperkingen op zijn werk werden niet opgeheven.
Centraal in het denken van Pico staat de voortreffelijkheid, dat wil zeggen, de waardigheid van de mens die gelegen is in zijn vrijheid: als enige wezen is de mens door God geschapen met de vrijheid om te worden wat hij wil. Of zoals Pico schrijft: Wat een uitzonderlijke vrijgevigheid van God de Vader en wat een uniek en wonderlijk geluk van de mens! Het is hem gegeven te hebben wat hij verlangt en te zijn wie hij wil.
De Vader heeft volgens Pico bij de geboorte van de mens veelsoortige zaden neergelegd. Brengen we die zaden tot wasdom dan zullen zij elk hun specifieke vruchten voortbrengen. Pico: Zijn ze vegetatief, dan wordt hij een plant. Zijn ze zinnelijk, dan wordt hij een dier. Zijn ze verstandelijk, dan ontstaat een hemels wezen. Zijn ze geestelijk, dan wordt hij een engel en een zoon van God. Daarom noemde Pico de mens een werkstuk zonder vastomlijnde gedaante.
Om zijn mensbeeld te verduidelijken, gebruikte Pico de Adam van vóór de zondeval. Papy: Adam was het gegeven zijn eigen lot te kiezen, te hebben en te zijn wat hij wilde. Door zijn vrije wil kon de onschuldige Adam opteren voor een lagere bestiale existentie of voor het hogere leven van de godheid.
In Florence werd Pico della Mirandola later een volgeling van Savonarola, een Dominicaanse priester die een fel tegenstander was van de corruptie in de kerk en het vertoon van rijkdom, en die zich, na hun aanvankelijke bescherming te hebben genoten, ook tegen de Medici keerde.
Pico overleed onder mysterieuze omstandigheden. Het gerucht ging dat hij op bevel van Lorenzos zoon en opvolger, Piero de Medici, was vergiftigd vanwege zijn omgang met Savoranola. Uit forensisch onderzoek in 2007 blijkt dat Pico waarschijnlijk inderdaad is vergiftigd met arsenicum.
Pico della Mirandola: Rede over de menselijke waardigheid. vert. Michiel Op de Coul, en ingeleid en van een nawoord voorzien door Jan Papy, Historische Uitgeverij, Groningen. ISBN 978 90 6554 4520; 164 blz. 24,95.
We beleven historische dagen! Dat we historische dagen beleven!
Eerst was er de BWP, de Belgische Werkliedenpartij van het Plan Deman, maar waarschijnlijk omdat er communautair geen land te bezeilen viel met het buitenland (voorlopig nog altijd binnenland, zegt een spuiter!) werd het na de oorlog alras de SP, de Socialistische Partij. Met de Petriek, aan het roer, die toen ook al, zoals later bij zijn Burgemeesters verkiezing, beschaamd was socialist te zijn, werd het SP-A
En straks is het helemaal niets meer ..De kopstukken kunnen bij de Pest voor Vlaanderen, en het voetvolk zal met vreugde ontvangen worden door het Vlaams Belang .voor zover die daar nu al niet zitten ..Houd moed, jongens en meisjes! Als de nood het hoogst is, is de redding nabij!
Weeral een poot van onder des Keunings troon weggezaagd ..Ja! Ja! Ooit won den Toebak de verkiezingen met de slogan omdat wij nodig zijn ..
Nu zijn ze niet meer nodig .Integendeel. Als ze straks onder de kiesdrempel vallen, wie zal het bewenen?
Maar laten we de Messias van de Linlse Kerk aan het woord ..
Zelfdestructief
Een paar weken terug deed de sp.a meewarig over Geert Lambert die in zijn eentje partijtje bleef spelen. Nu vallen diezelfde sp.a'ers over Anciaux als die toch bij hen aansluit. Voor het eerst hoort men de opstand prediken in deze anders zo gezagsgetrouwe partij. Hoe kon dat gebeuren?
'Operatie-Bert' is slecht ingezet. Dat is de fout van Bert Anciaux en Caroline Gennez. Anciaux had voor zijn komst een klein prijsje bedongen (de naamsverandering) en het spreekt niet voor Gennez dat ze zo'n kleine toegift zo moeilijk verkocht krijgt in haar eigen club. Het was niet handig, zelfs niet gepast Anciaux de nieuwe naam te laten aankondigen. Het was niet wijs die kwestie niet explicieter aan bod te laten komen op het partijbureau. En de latere uitleg was praat voor de vaak.
Maar voorzitters als Tobback of Stevaert schoffeerden meer dan eens de leden van het eigen partijbureau. Geen van hen riskeerde echter een defenestratie zoals Gennez. Het illustreert de wanhoop die sinds de verkiezing in de sp.a-rangen sloop. Door de slechte peilingen is de partij inmiddels in lichte staat van paniek. Veel verkozenen weten dat het straks gedaan is. De twee eerste openlijke anti-Anciauxstemmen, Dany Vandenbossche en Mia De Vits, zijn niet toevallig twee parlementsleden voor wie een nieuwe verkiesbare plaats geen evidentie is. En dus gedragen ze zich als alle mensen die weinig te verliezen hebben: redelijk rücksichtlos.
Bovendien werkt de naam 'Bert Anciaux' als een rode lap op een stier. Het is de prijs die Anciaux moet betalen voor zijn jarenlange aanstellerige opstelling als solospeler. Zijn nieuwe lidkaart, zelfs zijn potentieel aan stemmen, ze vermogen niet om de emotionele aversie te milderen: van hoog tot laag moeten de meeste sp.a'ers hem niet.
Janssens en Stevaert konden op hun gezag destijds hun kartel doordrukken. Gennez krijgt Anciaux amper aangepraat. De sp.a-achterban is al lang gefrustreerd over gebrek aan inspraak, maar tegen Stevaert of Vande Lanotte durfde niemand dapper te zijn. Tegen Gennez verdringen de heldhaftigen zich in drommen.
Zo zitten de Vlaamse socialisten in een zelfdestructieve mood. Eerst verklaarden ze het kartel dood. Dan duwden ze het groepje van Lambert weg. Vervolgens was de kliek rond Anciaux niet echt welkom. Nu schimpen ze ook op de voorzitter. 'We zijn tegen' als opperste uiting van een bepaald socialisme. Hoeveel Vlamingen op die manier straks 'voor' de sp.a zullen stemmen, is nu niet hun zorg.
28-05-2008 - Benno Barnard itv. Hans Jansen - knack
In een nieuw boek beantwoordt Hans Jansen, hoogleraar hedendaags islamitisch denken, 267 vragen van leken over de islam. Hij spaart de profeet en vooral diens imams niet.
In Nederland werd het boek Islam voor varkens, apen, ezels en andere beesten van Hans Jansen, hoogleraar aan de universiteit van Utrecht en 'politiek incorrecte arabist', zoals hij zichzelf omschrijft, een controversiële bestseller. Maar om in Vlaanderen aan een exemplaar te komen, moest de boekhandel de uitgever bellen.
U doet nogal wat stof opwaaien met uw televisieoptredens en nu weer met dit boek.
HANS JANSEN: Ik maak hier in Amsterdam Marokkaanse winkelmeisjes mee die tegen me zeggen: 'Hou vol, hoor, het is nog veel erger dan je zegt.' Maar als ik dan vraag of ze dat een keer op televisie willen komen vertellen, verbergen ze zich meteen tussen de T-shirts.
De islam predikt vrede, maar die komt er pas als iedereen zich aan de islam heeft onderworpen, schrijft u in uw boek. Het lijkt wel alsof u gespecialiseerd bent in iets wat u eigenlijk verafschuwt.
JANSEN: Ik vind de islam een van de meest fascinerende dingen die er zijn. In het Arabische taalgebied is er natuurlijk ook niets belangrijkers te beleven dan de islam. Wat ik verafschuw zijn die moslims die te vuur en te zwaard de islam willen opleggen aan andere mensen. Maar de islam als zodanig is een heel interessante cultuur.
De islam heeft een sterk territoriale traditie: eenmaal veroverd gebied blijft ten eeuwigen dage islamitisch. Hebben we redenen om ons daarover zorgen te maken?
JANSEN: In zoverre wel dat er binnen de islam een elite van misschien 20 procent bestaat die wel degelijk op verovering uit is en de rest van de moslims onderdrukt. Die elite is machtig en heeft slechte plannen, daar komen ze ook openlijk voor uit, dat zeggen ze in hun preken. Die elite is werkelijk heel boosaardig. Waar wij een vijand in hebben, is niet in de gewone moslim - dat is meestal een fatsoenlijk mens. Wij hebben een vijand in die elite, in de imams en in de jongens die als hun Sturmabteilung optreden.
In Le Monde stond onlangs een stuk waarin de 'demografische vrees' werd uitgedrukt: over zoveel jaar is de hoofdstad van Europa in meerderheid islamitisch.
JANSEN: Dan zitten we met een probleem. We zullen ervoor moeten zorgen dat moslims die afvallig willen zijn, die niet meer geloven in de dictatuur van de wetgeleerden van de islam, binnen afzienbare tijd in de openbaarheid treden. Ik denk dat de meeste moslims in principe even vredelievend zijn en even vrijheidsminnend als de meeste Europeanen. Maar wanneer ze dan hier in Europa zijn en willen uittreden, wordt ze dat door terreur in eigen kring heel erg moeilijk gemaakt. Kijk maar naar Ayaan Hirsi Ali, maar er zijn natuurlijk honderden minder spectaculaire voorbeelden. Er valt in de islam nauwelijks een kritisch gesprek te voeren over het geloof of over aspecten van het geloof. Maar we zullen het in de komende strijd toch moeten hebben van moslims die uit de kast willen komen. Als dat taboe blijft, dan hangen we.
In hoeverre is Osama bin Laden ook voor ex-moslims een held? Ik hoorde het verhaal van een hoofddoekloos Marokkaans meisje dat op 12 september 2001 de dood van een paar duizend Amerikanen en Joden in de kroeg zat te vieren.
JANSEN: De moslims zijn meer dan 1000 jaar superieur geweest, vanaf de dood van Mohammed in 632 tot de bevrijding van Wenen in 1683. Dat was - of is in de ogen van velen - een verworven recht. En moslims, ook al tobben ze niet zo heel erg over het geloof en het hiernamaals, vinden toch dat dit verworven recht niet behoort te worden afgepakt. Hier is de oplossing: met hun kop onder de koude kraan en goed nadenken. Er zijn heel wat moslims die inmiddels tot het inzicht zijn gekomen dat deze jihad heel akelige consequenties heeft voor iedereen. Maar die moefti's en imams en sharia- fanaten zijn ook niet door een zekere ontnuchtering ertoe te brengen een redelijk standpunt in te nemen.
De Vlaamse islamoloog Urbain Vermeulen zei ooit dat de westerse journalisten heel wat minder relativerend over de islam zouden berichten als ze Arabisch zouden kennen en bijvoorbeeld de antisemitische geluiden verstonden die via de schotelantennes binnenkomen.
JANSEN: Urbain Vermeulen heeft daar volkomen gelijk in. Laten we wel wezen, de titel van mijn boekje - Islam voor varkens, apen, ezels en andere beesten - is aan de Koran ontleend. De Koran noemt de Joden en ongelovigen zo. En dan heb ik de rest van de kinderboerderij nog verzwegen. Wat er in de islamitische wereld aan haat wordt gezaaid in de kranten, in de preken, in de soaps op televisie, dat is verschrikkelijk. En ook bij ons poogt de islamitische elite de massa te vergiftigen. Als je daarginds rondloopt, reageren mensen helemaal niet zo agressief. Maar de Arabische dictaturen hebben belang bij het kweken van een antiwesterse stemming. Het volk wil gewoon werk en Kentucky Fried Chicken.
Onlangs stelde u in een krant de Nederlanders gerust met de mededeling dat ze een heel geschikt doelwit voor terroristen vormden: 'Nederland is een dichtbevolkt land, de politieagenten zijn aardig en er zijn heel veel bange mensen.' Die kwalificaties gelden ook voor België, en bovendien huisvesten wij de Europese Unie en de NAVO.
JANSEN: Brussel is een heerlijke plek voor terroristen. Je kunt bijvoorbeeld altijd beweren dat je een of andere duistere delegatie bent die iets belangrijks komt doen.
U distantieert zich in uw boek van de controversiële Nederlandse politicus Geert Wilders, onder meer door te zeggen dat het een daad van barbarij zou zijn de Koran te verbieden.
JANSEN: De dingen waar de Koran toe oproept, zijn al verboden. En een oude tekst verbieden, is altijd barbaars. Wat Wilders betreft, ik weet niet in hoeverre je hem kunt vergelijken met het Vlaams Belang. Hij heeft te maken met politiek bijzonder correcte partijen, die buitengewoon wereldvreemd zijn, de sociaaldemocraten voorop. De raarheid van Wilders komt voor een deel door de raarheid van zijn tegenstanders.
Wat vond u van zijn film, Fitna, even afgezien van de cinematografische kwaliteiten?
JANSEN: Het zijn weliswaar allemaal oude beelden, maar we moeten ze niet te snel vergeten. Er was ook absoluut niets beledigends aan. Het bleef volkomen binnen de Nederlandse wet, binnen de sharia zelfs. Die dingen zijn nu eenmaal gebeurd. De wereld is geen prettige plaats, dat blijkt maar weer. En bepaalde mannetjes hebben dingen gedaan met het argument dat ze moslim waren. Die mannetjes had niemand voordien verdacht van terreur. Dat is het meest schokkende ervan. Jongens die in Duitsland studeerden en zich ineens op Manhattan stortten.
Volgens de Duitse politicoloog Matthias Küntzel was dat laatste geen toeval. Hij wijst op de diepgaande invloed van het nazisme op de moslimbroederschap en Al-Qaeda.
JANSEN: Dat is misschien wat al te fantastisch. Maar er is onmiskenbaar een band tussen het fascisme en het islamisme. Hassan Al-Bana, de eerste ideoloog van de moslimbroederschap, heeft in 1929 een pamflet geschreven waarin hij zijn vreugde over het staatsmanschap van Benito Mussolini uitdrukte. Hij probeerde ook net als Mussolini een gedisciplineerde massabeweging op te richten. En dat het Duitse antisemitisme al in de jaren dertig is overgeslagen naar de Arabische wereld, valt niet te ontkennen.
U schrijft dat de islam als zodanig niet te verenigen valt met de democratie. Er bestaat ook geen enkele moslimdemocratie. Zelfs Turkije moet een politiestaat zijn om de islam onder controle te houden.
JANSEN: Katholicisme is ook niet ver- enigbaar met democratie. Godsdienst is niet democratisch, zomin als kunst of wetenschap. Maar dat heeft de katholieken toch niet verhinderd om zich democratisch te organiseren, of wetenschappers en kunstenaars om democratische sympathieën te koesteren? Alles wat je daarvoor nodig hebt, is een scheiding van Kerk en Staat.
De islam kent de sharia, de eigen wetgeving. Hoe verzoen je dat met de democratie?
JANSEN: Daarom moeten we ook heel erg opletten dat we ten aanzien van die sharia geen millimeter wijken. Die moeten we ten koste van alles tegenhouden. Dat is geen religieuze kwestie, dat is een kwestie van mensenrechten. De moslims zelf voeren de sharia niet eens in, alleen in Iran en Saudi-Arabië en een deel van Nigeria. Want er is iets mis met de sharia. Die is namelijk buitengewoon mensvijandig.
Vindt u dat Turkije tot de EU moet worden toegelaten?
JANSEN: Al mijn instinct zegt nee. Maar intellectueel weet ik het niet.
U noemt het Westen 'verregaand supe- rieur' en u schrijft letterlijk: 'Deze multiculti's zijn in moslimse ogen stuurloze sukkels, eerder deerniswekkende onnozelaars dan serieuze gesprekspartners.' Hebben moslims dan meer respect voor een christelijke islamcriticus die zijn eigen cultuur verdedigt?
JANSEN: Zo iemand zou, als de discussie oplaait, waarschijnlijk gedemoniseerd worden. Maar die multiculti's worden als nuttige idioten van de imams beschouwd. Die worden niet helemaal als mensen gezien. En terecht ook. Die verloochenen zichzelf aan een stuk door, dat is een vorm van tegennatuurlijk gedrag.
Veel westerse intellectuelen menen dat het hele probleem van het islamitische terrorisme zou zijn opgelost als er maar een volgroeide Palestijnse staat was.
JANSEN: Dat is volkomen en volledig onjuist. Als je leest wat Hamas en ook Fatah in hun ideologische geschriften zeggen, begrijp je dat die bewegingen de strijd tegen de Joden beschouwen als een fase in de jihad. Nadat ze Israël verslagen hebben, is de rest van de wereld aan de beurt. Meestal wordt dat zo geformuleerd: 'Na de zaterdag komt de zondag'. Na de Joden komen dus de christenen. En op maandag zullen de atheïsten wel eieren voor hun geld gekozen hebben. Alles wat je leest van Palestijnse kant wijst erop dat een overwinning in Palestina niets zou helpen. Die zou het probleem alleen maar verschuiven.
Wat vindt u van de opvatting dat de Gazastrook 'de grootste openluchtgevangenis ter wereld' is?
JANSEN: In die openluchtgevangenis neemt de bevolking voortdurend toe, terwijl de bevolking in de Duitse concentratiekampen voortdurend afnam. Dat zeg ik ten behoeve van degenen die zo graag de subtiele vergelijking tussen Israël en nazi-Duitsland maken. De Gazastrook is eerder de derde totalitaire islamitische staat, na Iran en Saudi-Arabië.
U zei eerder dat het Duitse anti- semitisme van grote invloed was geweest, maar begint het antismitisme niet bij Mohammed? U omschrijft hem tenminste als een vervaarlijke antisemiet.
JANSEN: Mohammed had de pest aan Joden, als de uitspraken die aan hem worden toegeschreven tenminste kloppen. En als Mohammed echt bestaan heeft.
Is dat dan aan twijfel onderhevig?
JANSEN: In de wetenschap wel. Misschien is het Mohammedpersonage een composiet van diverse historische figuren. Al die verhalen zijn ook weleens over iemand anders verteld, ze zijn onderling tegenstrijdig, er zijn geen documenten, er is geen archeologisch bewijs... Het zou kunnen dat hij bestaan heeft. Maar het is even flauw te zeggen dat hij niet bestaan heeft als te zeggen dat de Odyssee geschreven is door een onbekende blinde dichter die we voor het gemak Homerus noemen.
Wat is wijsheid in het hoofddoekendebat?
JANSEN: Hoofddoekjes zijn niet zo belangrijk, behalve in het domein van de overheid. Daar moet je ze absoluut niet accepteren, anders geef je een heel verkeerd signaal.
Volgens veel mensen is de islam net zoiets als de beide andere monotheïstische godsdiensten.
JANSEN: Dat is onzin. De Bijbel is een heel ander boek dan de Koran. De Koran is een monoloog van God, terwijl de Bijbel verhalen over God bevat, verhalen van feilbare mensen. De Koran roept op tot bloedvergieten, terwijl de Bijbel wel over allerlei bloederige gebeurtenissen vertelt maar niet tot geweld oproept. In de islam heeft Allah altijd gelijk, terwijl er in de Bijbel, maar ook in latere teksten als de Talmoed, flink met God wordt geredetwist. Voor de rest is het een eigenaardige gedachte dat linkse intellectuelen met enige geestdrift het christendom beschimpen, maar boos worden als je kritiek uit op de islam.
Een meerderheid van de christenen heeft geen enkel probleem met het darwinisme, maar gelovige moslims schijnen niet van de apen te willen afstammen.
JANSEN: Dat is iets recents. Tot het midden van de vorige eeuw was Darwin reçu in de islamitische wereld. Sterker nog, moslims waren er trots op dat zij Darwin wel accepteerden, terwijl zoveel christenen daar moeite mee hadden. Maar dat is dus veranderd: ze hebben ergens tussen 1950 en 2000 het oude christelijke standpunt aangenomen. Vermoedelijk omdat ze de behoefte hebben iets anders te vinden dan het Westen.
De christelijke Syrische filosoof Antoun Maqdesi verklaarde in december 2001 in NRC Handelsblad dat er geen Arabische filosofen bestonden, omdat de islam het kritisch denken onmogelijk maakte.
JANSEN: In de westerse cultuur bestaat een soort metafysische naïviteit: de wereld is er gewoon en mensen kunnen die veranderen. Maar in de islam leeft de gedachte dat Allah de wereld elke seconde opnieuw herschept. En bij dat voortdurende herscheppen is Hij niet gehouden aan welke regels of voorschriften dan ook. Vandaar de kreet Insjallah - zo Allah het wil - want alles wat gebeurt, hangt heel letterlijk van Allah af. Abstract denken is dus verder overbodig.
Heeft dat iets te maken met het gebrek aan intellectuele zelfkritiek in de islamitische wereld? We wachten nog altijd op een veroordeling van de genocide in Darfur.
JANSEN: Die kritische intellectuelen zijn er wel, maar ze worden onmiddellijk door de plaatselijke Gestapo monddood gemaakt. Maar er zijn niet veel kritische intellectuelen, en hun positie is ook heel anders dan bij ons. Intellectuelen hebben daar helemaal niets te zeggen. De geest is altijd in staatsdienst. En als een intellectueel iets kritisch durft te roepen, dan krijgt hij een kogel door zijn kop. In elk geval luistert er niemand. Er is gewoon geen maatschappelijke basis voor intellectueel prestige.
U verdedigt de toespraak van de paus in Regensburg, die zoveel tumult heeft veroorzaakt vanwege dat antieke citaat van keizer Michaël over de krijgszuchtige mohammedanen.
JANSEN: De antikatholieken moeten toch even beseffen dat de paus het hier gewoon bij het rechte eind had. De islam is niet vies van enige dwang om u en mij het heil binnen te leiden. Dat doen wij als christenen niet, zegt Michaël. Onze god is redelijk, onze god respecteert het gezonde verstand en de vrije wil van zijn schepselen. Die dwang is er natuurlijk historisch wel geweest, maar die druist toch in tegen het evangelie. Terwijl geweld eenvoudig bij de islam hoort.
Gelooft u dat de islam de ontwikkeling van het christendom zal doormaken? Dat er een verlichte islam zal ontstaan, waarin de volgelingen van de profeet zich verzoenen met de democratie en het kritische denken?
JANSEN: Ook dan zal ik geen moslim worden. Ik ben gewoon katholiek, dus ik heb al genoeg te geloven. Maar ik kan me voorstellen dat je als moslim het bevel tot de jihad flauwekul vindt. Alleen heb je dan wel een probleem, want in je maandafrekening van de halal-apotheek zit ook een bijdrage aan de jihad. Maar op zichzelf kun je de jihad en het renteverbod en de kledingvoorschriften gewoon naast je neerleggen. Ook afvallig worden is eenvoudig - mits je je mond maar houdt. Het punt is: als ze mensen blijven wegpesten, zoals Ayaan Hirsi Ali, of vermoorden, zoals Theo van Gogh, loopt het verkeerd af. Daarom is het ook zo belangrijk wat de politie doet. Maar als er eenmaal een beweging van uittreding in Europa op gang komt, dan is het snel gedaan met de macht van de imams. Daar ben ik diep van overtuigd.
HANS JANSEN, ISLAM VOOR VARKENS, APEN, EZELS EN ANDERE BEESTEN, UITGEVERIJ VAN PRAAG, AMSTERDAM, 2008.
De stoet van linkse prominenten die quasi dagelijks voorbij trekt doet mij denken aan een hemelse stoet van fijne engeltjes en glorieuze serafijnen, zoals deze ooit opdoken in de verhalen van onze Moeder de Heilige Kerk.
Beiden (Kerk en Stoet) zijn ontsproten aan de rijke verbeeldingskracht van half gare bedriegers. Van de Kerk kunnen we dat aanvaarden omdat haar doelstellingen op een hoger niveau liggen (het Hiernamaals) maar van de Sossen is dat een wraakroepende zonde, net als het achterhouden van het loon der werklieden, als die oud-kerkelijke termen U nog iets zeggen ..
Zij ontstelen het geld aan de kleine man, louter en alleen ten eigen bate, bovenop hun al zo riante vergoedingen. Gisteren was hier het lijstje van Stoofvlees met Frieten en voilà, der kan weer een naam aan toegevoegd worden. Dit keer niet met tuttefrut, maar liefst met 1.600.000 Bef over 4-5 jaar .. Dat is méér dan een hardwerkende sukkelaar in doorsnee verdient op een jaar!
En vergeet niet: het zijn maar de topjes van de ijsberg die uitkomen! Wat zou dat niet zijn, moesten de mandatarissen van het Vlaams Belang eens kunnen snuffelen onder de mat!
Ten dien einde is het de moeite waard om nog eens de vragen van de Raad van State van gisteren te herlezen ..daar waar de vraag komt over het intrekken van de partijfinanciering in geval van fraude .
Is er iemand die weet, of denkt te weten waarom alleen de BRT en de Concentrakranten dit bericht brachten? Tenminste, als ik mij niet vergis .
*********.
15/01Lizin soupeert 40.000 euro met Visakaart ziekenhuis Hoei
PS-politica Anne-Marie Lizin ligt opnieuw zwaar onder vuur. Ze zou met de Visakaart van een ziekenhuis allerlei onverklaarbare uitgaven hebben gedaan. Haar partij is een intern onderzoek gestart.
Tussen 1998 en 2002 deed Lizin, burgemeester van Hoei, zo'n 40.000 euro op met de kaart van het lokale ziekenhuis. In die vier jaar tijd ging ze met de Visa niet alleen naar de kapper of de chocolatier. Ze betaalde er ook haar hotel- en restaurantrekeningen mee en haar 23 reizen die zogezegd in het kader stonden van de sociale rol van het ziekenhuis.
Bolivië
Zou zou Lizin op de kosten van het ziekenhuis Parijs, Barcelona, Genève, de VS, Japan, Frankrijk, Gabon, Bolivië en Ecuador aangedaan hebben.
Normaal moest Lizin bij elke uitgave met de kaart toestemming hebben van de raad van bestuur van het ziekenhuis, maar die gaven nooit een goedkeuring.
Hartaanval
De PS reageert verbolgen. "De inventaris toont immers dat er onverklaarbare uitgaven zijn gemaakt. Alle PS-leden moeten een gedrag vertonen dat conform is aan de waarden van de partij. Afhankelijk van het onderzoek zullen we maatregelen treffen."
Lizin kan nog niet reageren op de nieuwe hetze. Ze verblijft momenteel in Zuid-Frankrijk, waar ze herstelt van een hartaanval.
Dat geld geen kleur heeft, wisten we al lang Maar dat de bank, die in feite bijna zo goed als de eigendom is van de kleursyndicaten (en de Gemeenten) zo maar geld verdient in immer gistende oorlogsgebieden!
Mocht de wereld dat wel weten?
Kijk,Geert Bourgeois draagt, sedert ik geboren ben, mijn sympathie niet weg. Niet consequent genoeg. De man kan er ook niet aan doen. Maar dat hij op deze manier het bestuur van Dexia op de pot zet, maat het een beetje goed. Nu nog zijn overstap naar de Forza Flandria, de kracht waar rond het draait in Vlaanderen, en dan hij rekenen op een trouwe mede-West Vlaming, die helpt trekken ook aan zijn kar!
Jean Luc, Steve: wie had het ooit gedacht: marchands in bloedgeld ..
Wanneer komt nu de oproep van de linkse kerk, om naast Aldi en Lidl, nu ook nog Dexia te gaan boycotten?
************************
Vlaams volksvertegenwoordiger Geert Bourgeois wil dat Dexia onmiddellijk stopt met het verstrekken van leningen voor Israëlische kolonies in de bezette Palestijnse gebieden.
De financiering van de Israëlische nederzettingen druist immers frontaal in tegen de Conventie van Genève en de VN-resoluties. N-VA-parlementslid Geert Bourgeois vindt deze praktijk onethisch. Tijdens de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement vroeg hij minister-president Peeters om de Vlaamse bestuurders van Dexia opdracht te geven de kredietverstrekking aan de nederzettingen zo snel mogelijk stop te zetten.
Sinds 2001 is Dexia meerderheidsaandeelhouder van een Israëlische bank, die intussen de naam Dexia Israël Bank Ltd. draagt. De dochtervennootschap van Dexia is gespecialiseerd in de financiering van lokale besturen in Israël. De Israëlische bank verstrekt ook leningen aan de nederzettingen in de Palestijnse gebieden, zo blijkt uit een brief van de gedelegeerd bestuurder van Dexia.
Duistere Middeleeuwen? Sprookjes van Duizend en Eén Nacht? Of nachtmerries? Neen, het zijn dag-dagelijkse beslommeringen van vandaag in het rijke olie-land Saoudi Arabia .waar het o.a. ook niet toegelaten is om ongesluierd op straat te komen, en waar inRyad joggende jonge vrouwen moeten vluchten voor de zedenpolitie, omdat zij met opgesloofde mouwen lopen .
Inderdaad, het is juist wat ik ergens vandaag las, dat de Islammer nu in het jaar 1400 en centiemen van zijn tijdrekening leeft .Hij heeft nog 600 jaar te gaan vooraleer beschaafd te zijn .
Gadverdamme! Kennen sommige mensen dan echt geen enkele schaamte?
Het is prima dat 10-jarige meisjes kunnen trouwen. Wie zegt dat ze daar te jong voor zijn doet dergelijke meisjes tekort. Deze pedofiele hersenaderlating komt uit de zieke kinnebak van groot-moefti Sheik Abdul-Aziz bin Baz + nog 125 achternamen.
Dit heerschap is de hoogste islamitische geestelijke in Saudi Arabië en zijn volgelingen zullen deze stelling slikken als zoete koek. Een prima excuus om hun ijzingwekkende, pedofiele lusten te kunnen botvieren op kindren die gewoon buiten horen te spelen.
Nogmaals, kennelijk kennen sommige mensen geen enkele schaamte, zijn wars van fatsoen, beschaving en wat dies meer zij.
Voor deze titel stond er eerst een andere, maar die was te lang, en die draaide trpuwens twee spreekwoorden in één. Die Wordt luidde dan ook: Over het muurtje is het gras altijd groener en was nu niet direct wat ik bedoelde.
Lees mee met de brave doordrukkertjes van AFF: het gezwam is deze keer leerzaam, en wat meer is, ons aller Marie Rose (niet vernoemd, spijtg!) komt er niet in uit als een splijtzwam. Nu we beschikkingen over deze onthullingen stelt zich trouwens de vraag of ze het niet bij het rechte eind had .
JMDD is een brilboei en U weet ook waarvoor een boei in zee dient. Ze dient om te waarschuwen voor gevaar, of als richting-aanduiding voor voorbij varende schepen. Een boei is een nuttig ding, en zeker een brilboei, want mist is er in overvloed in het politieke landschap. Maar een boei is nooit doel op zich! Want dan blijft men steken in het zicht van de haven ..
De meest verlopen politicus? Anciaux of JMDD? Dat is kiezen tussen Lucifer en Beëlzebub!....
DEDECKER BIJNA MUSSOLINI ACHTERNA
Het kolderniveau in de politiek is dezer dagen weer bijzonder hoog, en niet alleen bij het (Belgisch) Front National (zie het artikel hieronder). Neem nu de SP.A. Maandag werd op het partijbureau het programma voor de Vlaamse verkiezingen besproken, en in de rand daarvan ging het even over een naamsverandering. Er was weinig enthousiasme voor Socialisten en Progressieven Anders. Zaak opzijgeschoven tot Bert Anciaux dolenthousiast als altijd later diezelfde maandag aan De Morgen meldt dat hij zich aangesloten heeft bij de SP.A nu die partij haar naam veranderd heeft. Gennez zegt vervolgens aan de pers dat het partijbureau inderdaad beslist heeft de naam Socialistische Partij Anders zo te veranderen, maar op de evidente kritiek van partijgenoten antwoordt ze dat toch niets veranderd is aan de afkorting en het logo. Vertrouwenwekkend in de partijleiding is dit niet.
Al evenmin vrolijk lopen ze rond bij Lijst Dedecker (LDD) nu Wim Schamp er de vuile was heeft buiten gegooid. Je zal ons geen goed woord horen vertellen over Schamp wiens dikke nek en politiek opportunisme legendarisch zijn. Schamp acht zich belangrijker dan hij is, maar het blijft natuurlijk wel interessant om naar zijn versie te luisteren. In de pers spitste men zich gisteren toe op het te koop zetten van het LDD-logo, en in het beste geval vernemen we ook dat de ambras tussen Dedecker en Schamp gestart is na een Lucky Luke-parodie als LDD-affiche (foto). Maar in P-magazine vertelde Schamp meer over het politiek parcours van Dedecker. Dedecker en Schamp leerden elkaar kennen toen ze samen in de jury zaten van een of ander programma van VRT-icoon Jan Van Rompaey. Schamp: Onze gesprekken gingen altijd over onze afkeer van de politieke correctheid. Wij voelden dat het klikte tussen ons. Als Jean-Marie Dedecker buitengegooid wordt bij de VLD belt Dedecker Schamp op. De voormalige judocoach wil weten hoe hij een overstap naar de N-VA kan verkopen, vervolgens hoe hij daarover de CD&V kan lijmen Dan staken geruchten op dat Dedecker naar het VB over wilde stappen, wat zijn zoon Dimitri én Schamp niet zouden pikken van Dedecker. De voormalige judocoach zegt dat hij niet naar het VB overstapt. Schamp: Achteraf heb ik vernomen dat Dedecker zum bitteren Ende naar een positie bij het VB heeft gehengeld. Als Dedecker niet was afgewezen door het VB, was er vandaag geen sprake geweest van Lijst Dedecker, laat staan van het Dedecker-effect.
Volgens Schamp maakte hij vervolgens niet alleen het LDD-logo maar schreef hij ook de beginselverklaring van de LDD. Je hoeft dat niet noodzakelijk te geloven want als je ooit Schamps boek over tien jaar politieke campagnes hebt gelezen, weet je dat Schamp zowat alles in de Belgische politiek zou bedacht hebben. Schamp: Ik had alleen een andere ondertitel bedacht: De nieuwe volkspartij. Dat klonk nogal Mussoliniaans. De achterliggende idee was: Dedecker praat in naam van het volk en moet als politicus dus met een volks programma naar buiten komen. Het was in feite de partijpolitieke vertaling van het populisme. Maar uiteindelijk werd gekozen voor de ondertitel Gezond verstand, het begrip waarmee ik op de proppen was gekomen om (We schreven het al, Schamp heeft naar eigen zeggen zowat alles bedacht in de Belgische politiek red.) Na het logo en het programma moesten er ook nog mensen gevonden worden om de kieslijsten te vullen. Als er sprake is dat Jurgen Verstrepen wil overstappen naar het kamp van Dedecker, zegt die laatste volgens Schamp Verstrepen is ne lafaard. Als Schamp Martine De Maght, dochter van de vroeger immens populaire Aalsterse burgemeester, aan Dedecker voorstelt voor de LDD-lijst in Oost-Vlaanderen, zou Dedecker gezegd hebben dat de herseninhoud van Martine De Maght omgekeerd evenredig (is) met de omvang van bepaalde lichaamsdelen, waarmee hij wellicht haar billen bedoelde. We waren er niet bij, maar we kunnen ons wel best voorstellen dat Jean-Marie Dedecker zich toen zo over Verstrepen en De Maght heeft uitgelaten.
t Is dat het LDD-logo niet langer via eBay te koop is, maar bij het VB waren ze niet van plan om het logo en de partijnaam van LDD over te kopen. Wij overigens ook niet.