Hier volgt, bij uittreksel, gezegd artikel over AEL, waarna er niet eens meer een gerechtelijk vonnis nodig is. Beide voormannen moet 1° in de bloemekens worden gezet, en 2° levenslang een volwaardig leefoon krijgen van de belse Staat, uitaard na een fenomenale schdevergoeding, een 3° een standbeeld krijgen van minstens dezelfde allure als dat van Pieter Deconinck en Jan Breyndel op de Brugse (autovrije) Grote Markt.
'Het gaat over wat toen écht is gebeurd'
Tom Naegels interviewt Dyab Abou Jahjah
Het was een merkwaardig zicht, maandagochtend in zaal 15 van het Antwerpse hof van beroep. Drie Vlaamse rechters die zes jaar na de feiten, op basis van pv's en enkele televisiebeelden, zicht moeten krijgen op de chaotische gebeurtenissen van november 2002, toen Antwerpen even in brand stond na de moord op Mohamed Achrak. Beter: ze moeten een oordeel vellen over de schuld van Dyab Abou Jahjah en Ahmed Azzuz, destijds de nummers een en twee van de Arabisch-Europese Liga.
Dat de tijd voor duidelijkheid zorgt, lijkt in deze zaak niet op te gaan. Of toch: voor een steeds groeiende groep mensen, waaronder ook ik, is het vrij duidelijk dat de aanklacht tegen Abou Jahjah en Azzuz op bijzonder weinig en op erg betwistbare bewijsstukken gebaseerd is.
/
Abou Jahjah is er gerust op dat ook de rechters zullen besluiten dat zelfs deze laatste klacht - de laatste uit een dossier van 4.000 bladzijden - ongegrond is. En dan is het zijn beurt.
/
'Maar men is erin geslaagd is om onze invloed en onze groei in te perken. Je moet de campagne tegen de AEL niet alleen juridisch bekijken. Er is in de pers geschreven dat wij geld witwasten, dat we geld kregen van Al Qaeda, dat ik wapens verborg in mijn flat, dat wij bewust rellen hebben uitgelokt om van Borgerhout een no-go area te maken. Onze telefoons werden afgetapt, onze e-mails gelezen, we werden gevolgd door de staatsveiligheid - toen ik je destijds sprak, leek dat nog paranoïde, maar ondertussen heb ik mijn dossier kunnen inkijken en dat gebeurde allemaal écht.'
/
'Als we binnenkort worden vrijgesproken - en dat zal gebeuren - dan zullen wij die mensen voor de rechter slepen. Antoine Duquesnne, Brice De Ruyver, zij zullen zich moeten verantwoorden voor hun uitspraken. Dat is een principiële kwestie voor ons: het gaat om een normalisering van de verhoudingen.'
/..
We hebben getuigenissen genoeg, van Marokkanen én van Vlamingen, over kinderen die door de politie uit de tram werden gesleurd, soms zelfs uit de auto van hun ouders geplukt. Je gaat me toch niet vertellen dat de korpschef van de politie daar niet van op de hoogte was? Hij hoeft dus niet te denken dat hij ervan afkomt door één positieve verklaring over ons af te leggen, over één specifieke avond. Nee: de politie is zwaar in de fout gegaan, en iemand moet zich daarvoor verantwoorden.'
/
? Er bestaan situaties waarin het zinvol is om rel te schoppen - denk aan Leuven Vlaams, toen een paar woelige betogingen het laatste zetje gaven dat nodig was om het unitaire België te laten kraken. Maar als je zwak staat zoals wij, dan is zo'n strategie zinloos. Daarom hebben we ook alles gedaan om rellen te beletten. Als wij rellen hadden gewild, dan waren ze van een totaal andere orde geweest dan je nu hebt gezien.'
'Laat ik je een anekdote vertellen. Toen ik in de gevangenis zat, deed het parket me een voorstel: ze zouden zich niet verzetten tegen mijn vrijlating als ik drie maanden lang niet aan politiek zou doen. Alles in mij wilde dat weigeren. Maar ik kreeg boodschappen van de AEL dat onze achterban niet meer te houden was. Ze waren honderden molotovcocktails aan het maken. De basis had de leiding van de AEL een ultimatum gesteld: als ik die dinsdag niet vrij zou komen, dan zouden er gewonden of doden vallen. En de AEL zei: je moét dat compromis aanvaarden, anders wordt het een catastrofe.'
'En ik heb het aanvaard. Moreel, omdat ik er niet verantwoordelijk voor wil zijn dat mensen gewond zouden kunnen raken.
/
Onlangs verscheen er in De Standaard en De Morgen het opgemerkte stuk 'Wij zijn de AEL-generatie', waarin een groep jonge mensen, ondertussen in verantwoordelijke functies op de universiteit, in de politiek of bij de televisie, beschrijven hoe belangrijk de AEL geweest is voor hun politieke bewustwording.
'Dat zijn leden die een stap verder gedaan hebben. Wie toen nog bezig was aan zijn doctoraat, heeft nu een contract bij de universiteit. Wie toen journalistiek studeerde, werkt nu op een redactie. Ze staan steviger in hun schoenen, waardoor het makkelijker is om te tonen dat ze achter ons staan. De verontwaardiging over dit proces speelt daar ook een rol in. Het is nooit eenvoudig geweest voor onze leden om uit te komen voor hun lidmaatschap, zeker niet voor mensen met ambitie, die een carrière nastreven.'
'Herinner je je de kerel die destijds de meest woelige, de meest rellerige was van allemaal? Hij die tijdens een debat in Het Zuiderpershuis een dreigend gebaar maakte naar een meisje in de zaal dat een kritische vraag stelde? Dat is nu een papa van een dochtertje. Hij heeft een vaste baan, en nu keert hij terug naar de AEL. Andere jongens, die toen zestien waren, zitten nu op de universiteit. Ze zijn politiek gevormd door de AEL, waardoor ze intellectueel sterker in hun schoenen staan dan anderen.'
De jonge leeftijd van de AEL-militanten vond ik destijds het grootste probleem. Ze waren te onervaren, te impulsief, te agressief soms om een beweging te trekken met zo'n symboolgehalte.
'Het is een jonge gemeenschap. Denk je dat je die baardmannen van de moskeeverenigingen warm lopen voor een emancipatiebeweging? Zij zijn het grootste blok aan het been van onze gemeenschap, na het Belgische racisme. Zij zijn tégen emancipatie. De AEL is een beweging die het moest hebben van de tweede generatie. En die is jong: tieners, twintigers. Met alles wat daarbij hoort.'
/
Men vermoedt dat de tweede generatie radicaler is, zowel politiek als religieus. Men ziet de ouderen als gematigd.
'Ze zijn ook radicaler, niet zozeer religieus maar vooral politiek. Omdat ze vertrekken vanuit het besef van burgerschap: wij zijn hier geboren. De vaders en de imams lopen rond met een mentaliteit van gast: het is hun land, we moeten tevreden zijn dat we hier mogen zijn. Als het mijn land is, als ik een burger van dit land ben, dan aanvaard ik niet dat ik als tweederangsburger wordt behandeld.'
Er loopt toch een behoorlijk aantal religieus radicalen rond onder de tweede generatie?
'Heel zeker. De salafisten zijn force number one in onze gemeenschap. Vroeger hadden wij een grotere aanhang, maar het feit dat men de AEL heeft onderdrukt, heeft de hunne doen stijgen. Ik zie veel jongeren die vroeger bij de AEL waren, nu met geschoren hoofd en een baard tot hier rondlopen. Jongeren die na het neerslaan van de AEL benaderd worden door een Saoedische moskee in Brussel, waar ze lessen volgen, waarna je hun kleding ziet veranderen - en plotseling hebben ze hun eigen organisatie opgericht, die zelf mensen tracht te bekeren.'
'Het salafisme heeft een gevaarlijke variant en een dociele variant, die alleen gevaarlijk is omdat hij sectair is. Dat laatste is een fundamentalisme dat vergelijkbaar is met dat van de getuigen van Jehovah, of het orthodoxe jodendom: het haalt mensen uit de maatschappij, creëert een parallelle werkelijkheid, maar het is geen gevaar voor de veiligheid. Maar de stap naar het jihadistische salafisme is niet zo groot. Het is dezelfde mentale structuur, de analyse en de visie is dezelfde, er is alleen een verschil in visie op wat je het beste doet: mensen bekeren, of een zwaard nemen.'
/
'Ik hoop dat het een voorbijgaande fase is, al heb ik weinig hoop met de huidige internationale context. Maar de basis voor een democratische, seculiere emancipatiebeweging die vertrekt vanuit het burgerschapsprincipe is er ook nog altijd. Geef ons nog een paar jaar, en dan heeft de AEL zich herpakt. De komende jaren zijn voor ons cruciaal: als we de brug kunnen maken naar een volgende generatie, dan gaat de AEL het nog beter doen. Ik reken zelf twee à drie jaar. Ik ben hoopvol. En als dat niet lukt, dan zal er een nieuwe beweging komen waar de AEL aan de basis ligt. Andere naam, zelfde strijd. En hopelijk is men er tegen dan meer aan gewend.
Ik zeg wel mooi in het midden, daar waar er eerder zou moeten gezegd worden: kijk hoe twee (of drie) dwangmatige clichés stilaan definitief in elkaar schuiven, om samen de spreekbuis te vormen, die van zichzelf zegt de elite onder de persbladen te zijn.
Vroeger had men de AVV-VVK-krant (die bij mij al lang afgeschreven was wegens onduidelijke flermigheid maar toch!) en de Libre Belgique, waarvan men de inhoud kende nog voor ze was opengeslagen: rot en door-en-door bevooroordeeld, de spreekbuis van de koloniale overheersers. Naarmate de Vlaamse idee voor zelfstandigheid en de hang naar conservatieve denkbeelden in de brede massa meer opgang maakten, smolten beide dagbladen zo goed als samen met De Morgen, zodat de drie hoofdredacteuren onderling bijna zouden kunnen ingewisseld worden. Onnozele en destructieve gedachte, waarop de Dames en Heren, nota bene, nog fier waren ook
Vandaag las ik in Le Standaer on-line twee interviews. Eentje met Aboe Ja!Ja! van diverse A4-tjes, overlopend van sympathie, (zie verder) en eentje met Bruno Valkeniers van het Vlaams Belang. Een half A4-tje voor deze laatste volstond.Ik zou gezegd hebben, denkend aan de reputatie van deze krant (maar voorbijgaand aan het afkalvend lezersaantal) Ach Ja! Het vat kan maar geven wat het inhoudt. Naar wie de sympathie uitgaat lekt zó van tussen de regels .Maar dan dacht ik aan de verantwoordelijkheid van de kleine man. Als die zwijgt, en blijft zwijgen, wordt dat steevast uitgelegd als instemming.
Welnu, neen, Heren professionele volksmisleiders. Kijk eens achterom: de massa volgt U niet meer. U moogt gerust uzelf verder in de verdoemenis rijden: wij weten beter. Wij volgen niet de vreemde oproerkraaiers, die U zo gaarne van alle schuld wilt vrijpleiten. Wij volgen de mensen die uit onze rangen zijn opgestaan en ons de weg tonen naar een Land waar er voor mensen zoals U geen plaats meer is, zolang jullie halsstarrig de verkeerde signalen blijfven uitzenden.
Zie naar de tekenen des tijds. In de jaren 70 was Barst Belgie nog de strijdkreet van een nietige minderheid. Nu is al meer dan 50% overtuigd en de strijd gaat verder Het is zoals Breughel-de-Oude het schilderde: als blinden wilt U andere blinden leiden. U weet ook waartoe dat leidt.....Ondertussen is de Geuzentitel van Inciviek weer uit de koelkast gehaald
Valkeniers in De Standaard
13.09.2008 13.37u - In een weekendinterview met De Standaard blikt Bruno Valkeniers terug op zes maanden in de voorzitterstoel van het Vlaams Belang. Bij ons komt het ideaal voor de partij en de partij voor het ik, zegt Valkeniers.
Wat hij verwacht van de volgende verkiezingen? Procenten zijn belangrijk voor ons, maar onze boodschap verspreiden is nog veel belangrijker, zo klinkt het. Het is minstens zo belangrijk om ideeën te propageren, zelfs als anderen die realiseren. Vlaams Belang is dertig jaar geleden begonnen met het onafhankelijkheidsidee. Dat werd toen afgedaan als een marginaal idee en een idee van marginalen. Maar ondertussen is de geest uit de fles. Ook rond het vreemdelingenthema en het hoofddoekendebat worden onze ideeën overgenomen.
Over de zoveelste poging tot onderhandelen en de communautaire dialoog heeft de voormalige havenbaas een duidelijke mening: Onderhandelen in de Belgische context heeft geen zin, we moeten daar buiten stappen. We staan exact even ver als een jaar geleden: bij de raad der wijzen. Alleen sturen de Franstaligen hun B-ploeg daarin heeft Kris Peeters (CD&V) volstrekt gelijk. Alleen is Peeters teruggefloten door Open VLD en SP.A, twee van zijn coalitiepartners die onder de knoet zitten van hun Franstalige zusterpartij. Waar is de geloofwaardigheid?
Het is net daar waar de volgende verkiezingen volgens Valkeniers zullen om draaien: geloofwaardigheid. Alléén het Vlaams Belang zegt voor én na verkiezingen hetzelfde. De traditionele partijen hebben allen boter op het hoofd, óók de partij van Jean-Marie Dedecker. Kijk maar naar de spagaat waar ze nu al in staan met hun standpunt over Vlaamse onafhankelijkheid. Met België als het kan, zonder België als het moet? Die slogan veegde de Vlaamse beweging twintig jaar geleden al van tafel. Jean-Marie is nen toffe knul, maar die komt uit het establishment. Hij wordt door dat establishment aan de boezem gedrukt als de nieuwe grote kans om Vlaams Belang kapot te maken, en hij zal opnieuw door het establishment opgeslorpt worden.
Bruno Valkeniers kondigt een nieuwe grote najaarscampagne en een congres in november aan. Het Vlaams Belang is springlevend, en voorzitter Valkeniers voelt zich duidelijk goed in zijn vel. Of hij dan niet teveel hinder ondervindt van de vijandige reacties van (Franstalige) tegenstanders? Bij mijn eerste optreden op het spreekgestoelte begon Flahaux (van de MR) incivique te roepen, zoals men vroeger naar collaborateurs riep. Maar als ik dan een België-onwaardige moet zijn, dan vind ik dat een van de grootst mogelijke complimenten.
Dat de naam Vlaams, of Vlaanderen (en afgeleiden) niet gebrevetteerd is. Ons blijft alleen de vuisten in de broekzakken te ballen, als er onverantwoord gebruik gemaakt wordt van onze naam.
Lees mee wat de man met de Arabisch klinkende naam op de mail van Bert-den-Bleiter mag schrijven, zonder dat zijn vingers door zijn eigen Allah afgebliksemd worden. Wat hij vertelt is klinkklare onzin, en vooral zijn laatste zin is o zo verhelderend. Woont waarschijnlijk in de ZONDER HAAT STRAAT;
Ik heb maar éénn kleine opmerking: wil hij zo goed zijn het geweld te vergelijken overal waar moslims zijn of ooit kwamen, en daar waar Vlaams Belangers leven? Meet (in hectoliters) het vergoten bloed, en tel in zeeën van tranen het verdriet van de overlevenden.
Voorwaar, de doodgraver van wijlen de Volksunie verkeert in goed gezelschap.
Fouad Ahidar, die voor VlaamsProgressieven zetelt in het Brussels Hoofdstedelijk parlement, steunt het verbod op een Vlaams Belang betoging tegen wat zij noemen de islamisering van de grootsteden. Dat het Vlaams Belang zich alweer tegen de islam keert, heeft alles te maken met interne verdeeldheid en slechte opiniepeilingen. Daarom zoeken ze de confrontatie.
Vlaams Belang heeft problemen met twee soorten mensen: enerzijds dé Franstaligen en anderzijds dé moslims. Volgens Fouad Ahidar van VlaamsProgressieven opent VB de aanval op de moslims, omdat ze tactisch geen andere keuze hebben: We zitten momenteel in een politiek klimaat waarbij ook andere partijen voortdurend de Franstaligen aanvallen. Daar halen ze dus niet echt de media mee. Bovendien is de sfeer binnen Vlaams Belang zelf momenteel verziekt. Ze rollen nog net niet vechtend over straat, maar ze zitten duidelijk in de problemen. Dan is het logisch dat er opnieuw gefocust wordt op de oude, externe vijand volgens het Vlaams Belang, nl. de moslims.
De Brusselaars (Nederlandstaligen, Franstaligen, maar ook Marokkanen, Algerijnen, van welke origine ook) weten wel beter : natuurlijk zijn er problemen met onaanvaardbare vormen van extremisme, maar we moeten dat extremisme samen bestrijden zonder een hele groep mensen aan te vallen die net zoals iedereen gelukkig wil worden in een open samenleving.
De islam als zondebok aanwijzen voor al wat er misloopt in Brussel, dat doet Vlaams Belang al heel lang, maar is volgens Fouad Ahidar bijzonder kortzichtig. We weten dat het racisten zijn die stemmen willen halen door haat te prediken en mensen tegen elkaar op te zetten. Wij willen vreedzaam samenleven en als VlaamsProgressieven op een constructieve manier alle Brusselaars, autochtoon én allochtoon, vertegenwoordigen. Als parlementsleden van sp.a en VlaamsProgressieven steken wij de hand uit naar alle mensen die willen meewerken aan een verdraagzame samenleving en zijn we bereid tot een debat over rechten en plichten van elke burger. Voor alle duidelijkheid: de moslimhaters van het Vlaams Belang horen daar niet bij.
Om nog even terug te komen op de algemene labiele toestand van het land, deze randbemerking.
Het establishment en de collaborateurs in eigen rangen (syndicaten, kerk en belgicisten inhet algemeen) willen niet horen, dus moeten ze voelen. Er blijft geen andere keus. Zolang wij niet kunnen spreken en gehoord worden, maar gesmoord, moeten er andere middelen op tafel komen.
Als men het cordon sanitaire nu al 30 jaar verdraagt, samen met de scheldwoorden en de vernederingen die er inherent aan zijn, dan begint dat stilaan te lijken op lafheid. Op schuldig verzuim. Op nalatigheid.
Nood breekt wet.
In Ierland heeft het al te lang geduurd, zelfs met de schoften van het Ira in de voorspits. Wat, Dames en Heren van de Partijleiding, hebben jullie meer nodig om tot de actie over te gaan? Al 30 jaar wordt U gevolgd en vervolgd bij de minste van Uw voetstappen door de Veiligheid van de belseStaat. Er moeten tonnen verslagen bestaan, en kilometer-lange lijsten met verdachten. Toch heeft men niet één er van kunnen betichten van zelfs maar iets onwettelijk te denken. Ondertussen is de derde hond, de Islam, gaan lopen met het been. Via die rangen is heet internationaal terrorisme in ons land binnengedrongen. En de Gedapo? Die stond er bij en keek er naar. Zelfs een van de leiders van gezegd terrorisme stond op hun loonlijsten, en kon in dit lanf maar zes keer met eigen hand overgaan tot moord en doodslag.
Nood breekt wet.
Jullie zeggen in de komende verkiezingsstrijd de nadruk te leggen op jullie standvastigheid. Mooi zo. Maar kilometers naast het gestelde doel. Dat doel zou toch de Vrijheid-Blijheid van Vlaanderenland moeten zijn? Welaan aan: ga dan daarvoor! Roep te wapen! Schudt de lamlendigen uit hun verdoving, want zij wentelen zich in zelfbeklag en zelfverheerlijking.
Nood breekt wet.
Als er ingebroken wordt in mijn woning mag ik mij teweer stellen en beroep doen op Gerechtigheid. Waarom dan niet als er ingebroken wordt in mijn land? Als mijn land beroofd wordt van de welstand waarvoor onze ouders, grootouders en voorouders hebben gevochten?! Waarom moeten wij nog verder de ketenen verdragen van dat cordon sanitaire? O ja, als provocatie is het nu genoeg geweest. Verwittig de goegemeentedat de opstand er aan komt. Niet met miljoenen op straat te roepen, daar zijn ze te laf voor, maar door enkele tientallen voldoende uit te rusten, die de massa moeten overtuigen. Het uur is daar.
Nood breekt wet.
Het uur laten voorbij gaan, zal jullie nooit vergeven worden. De tijd van parlesanten is gedaan. Nu valt er alleen nog de daad, en daar zal de Geschiedenis moeten over oordelen.
Eindelijk is het mij gedaagd. Inderdaad, nooit van de slimste geweest, moet er nu ook geen verbetering meer verwacht worden.
Ik verneem zojuist dat die Vélo de Ravel ingericht wordt door de RTBF, maar gesponsord wordt door de Franse Gemeenschap. Dat t Stad De Panne dan daarenboven denkt van een handje te moeten toesteken, om de tweetaligheid te promoten, is niet één brug, maar 100 bruggen te ver.
Vandaar nogmaals het licht laten schijnen op wat daar vandaag, zaterdag 13 september 2008gebeurt. Met in het achterhoofd: wat zien we er van in Het Nieuws?
Maak van de gelegenheid gebruik, om de website van Bjôrn Roose bij Uw favorieten te zwieren? Ik ken de man niet, maar zijn taal bevalt mij zeer.
Le beau vélo de Ravel aan de Vlaamse Kust Voorpost voert actie
Op zaterdag 13 september gaat de 12de etappe van Le beau vélo de Ravel door. Deze Waalse organisatie, uitgaand van de Franstalige zender RTBF en gepromoot door Toerisme Wallonië-Ardennen, gaat echter niet door in Wallonië, maar aan de Vlaamse Kust. Meer bepaald in De Panne.
Laat duidelijk zijn dat Voorpost geen probleem heeft met toerisme, noch met het promoten van de Vlaamse Kust overal ter wereld, dus ook bij de Waalse buren, maar wij kunnen ons niet vinden in het feit dat met geld van de Franstalige Gemeenschap een volledig Franstalige organisatie wordt op poten gezet aan de Vlaamse Kust. Die Vlaamse Kust is nog steeds en we wensen dat dat zo blijft een eentalig Nederlands gebied (hoezeer toeristen er ook geliefd zijn en op hun wenken bediend worden) en het is onaanvaardbaar dat de Franstalige Gemeenschap een organisatie betaalt die actief meewerkt aan de verfransing van dat gebied.
We kunnen ons zo mogelijk nog minder vinden in het feit dat de gemeente De Panne aan dit Franstalige evenement zijn medewerking verleent. Meer nog, dat de gemeente De Panne dit evenement via zijn toeristische dienst zelfs promoot en aangeeft zelf verantwoordelijk te zijn voor de organisatie (zie: http://www.depanne.be/frame.aspx?page=/Toerisme/Français.aspx ). Terwijl vorig jaar deze organisatie ook al in De Panne geheel in het Frans verliep en daartegen vanuit de gemeenteraad geprotesteerd werd, stelt het gemeentebestuur van De Panne dit jaar zelfs een medewerker van de toeristische dienst ter beschikking om de tweetaligheid van de gemeente te bevorderen. Frans op de eerste plaats wellicht
Voorpost zal dan ook bij aanvang van de manifestatie actie voeren tegen deze door de Franstalige Gemeenschap betaalde en door de Vlaamse gemeente De Panne gesteunde organisatie.
De Panne is Vlaams, onze kust is Vlaams !
Johan Vanslambrouck Voorzitter
Luc Vermeulen Actieleider 0475 / 29 57 65
Björn Roose Verantwoordelijke actie en pers 0476 / 45 34 19
Het moet voor die Koninklijke Knullen, die in eeuwigdurende aanbidding neergeknield liggen voor de suprematie van de culture Française wel een serieuze steek in het hart zijn, van zo n vooraanstaand royalty whatcher als het Parijse POINT DE VUE een stamp onder hun Koninklijke Derrière te krijgen. En dat precies juist in die dagen, waar hun haring aan het aanbranden is in eigen land.
In ieder geval weten 5 van die 20 commandos wat te doen, eenmaal ze in actie geschoten zijn, bij de inname van het Paleis. Alle prominenten veilig stellen, in een soort Schutshaft maar dan op een efficiëntere manier dan hun lotgenoten in Roemenie, de familie Ceascescu, die na een paar uur terecht werd gesteld onder het oog van de cameras. Opladen en wegwezen, liefst naar een ver onbewoond eiland, waar ze kunnen leven van jacht en visvangst, na eerst afstand te hebben gedaan van al hun gestolen fortuinen. Voordien liefst bindende afspraken maken met CNN, voor breaking neuws à la minute, naar waarheid en zonder opsmuk opgenomen. Geen andere cameras toelaten, want anders herbegint de manipulatie.
Welopgevoede mensen als wij zijn, houden wij het bij deze bespiegelingen, die in een nabije toekomst misschien als werkelijkheid voor het grijpen zullen liggen. De verdere afbraak van het Koninklijk Circus laten wij over aan de jongens en meisjes van Point de Vue., maar wij hebben wel hetzelfde standpunt: saai, bespottelijk, nutteloos en vooral veel te kostelijk!
Ons koningshuis is saai, bespottelijk, verstard, en flets. Althans als we het Franse royalty magazine 'Point de Vue' mogen geloven. Zij wijden in hun laatste editie een heel dossier aan onze monarchie.
Koning Albert is niet charismatisch, Prins Filip is het mikpunt van spot, Koningin Paola is een grootmoeder met een verstarde gelaatsuitdrukking, Fabiola is verzonken in een cultus rond haar man zaliger, Mathilde is saai en flets geworden, en Laurent mag dan wel turbulent zijn, hij is eveneens erg desastreus. Tot dat besluit kwamen de journalisten van Point de Vue tijdens de bestudering van ons koningshuis. Hoofdredactrice Colombe Pringle was alvast duidelijk tegen Het Nieuwsblad. "Jullie koningshuis is niet bepaald fantastisch. De Belgische monarchie is niet vrolijk, glamoureus, of dynamisch. De leden hebben niets, maar dan ook niets zinnigs te zeggen. Ik hoop dat ze zichzelf snel kunnen heruitvinden."
Het moet voor die Koninklijke Knullen, die in eeuwigdurende aanbidding neergeknield liggen voor de suprematie van de culture Française wel een serieuze steek in het hart zijn, van zo n vooraanstaand royalty whatcher als het Parijse POINT DE VUE een stamp onder hun Koninklijke Derrière te krijgen. En dat precies juist in die dagen, waar hun haring aan het aanbranden is in eigen land.
In ieder geval weten 5 van die 20 commandos wat te doen, eenmaal ze in actie geschoten zijn, bij de inname van het Paleis. Alle prominenten veilig stellen, in een soort Schutshaft maar dan op een efficiëntere manier dan hun lotgenoten in Roemenie, de familie Ceascescu, die na een paar uur terecht werd gesteld onder het oog van de cameras. Opladen en wegwezen, liefst naar een ver onbewoond eiland, waar ze kunnen leven van jacht en visvangst, na eerst afstand te hebben gedaan van al hun gestolen fortuinen. Voordien liefst bindende afspraken maken met CNN, voor breaking neuws à la minute, naar waarheid en zonder opsmuk opgenomen. Geen andere cameras toelaten, want anders herbegint de manipulatie.
Welopgevoede mensen als wij zijn, houden wij het bij deze bespiegelingen, die in een nabije toekomst misschien als werkelijkheid voor het grijpen zullen liggen. De verdere afbraak van het Koninklijk Circus laten wij over aan de jongens en meisjes van Point de Vue., maar wij hebben wel hetzelfde standpunt: saai, bespottelijk, nutteloos en vooral veel te kostelijk!
Ons koningshuis is saai, bespottelijk, verstard, en flets. Althans als we het Franse royalty magazine 'Point de Vue' mogen geloven. Zij wijden in hun laatste editie een heel dossier aan onze monarchie.
Koning Albert is niet charismatisch, Prins Filip is het mikpunt van spot, Koningin Paola is een grootmoeder met een verstarde gelaatsuitdrukking, Fabiola is verzonken in een cultus rond haar man zaliger, Mathilde is saai en flets geworden, en Laurent mag dan wel turbulent zijn, hij is eveneens erg desastreus. Tot dat besluit kwamen de journalisten van Point de Vue tijdens de bestudering van ons koningshuis. Hoofdredactrice Colombe Pringle was alvast duidelijk tegen Het Nieuwsblad. "Jullie koningshuis is niet bepaald fantastisch. De Belgische monarchie is niet vrolijk, glamoureus, of dynamisch. De leden hebben niets, maar dan ook niets zinnigs te zeggen. Ik hoop dat ze zichzelf snel kunnen heruitvinden."
Dit artikeltje uit mijn Wereldkrant voor hoofdzakelijk drie redenen.
1° Om Berlusconi-land, dat door de poco linkie-winkies om de haverklap en om de minste reden in een slecht daglicht wordt geplaatst, bij te springen. Zij het dan met zeer bescheiden middelen maar wat zei de muis ook weer, als die kon plassen in de zee? Juist!Alle beetjes helpen!
2° Om de stad Bolzano te feliciteren met deze ver-eremerking, die, uit onverdachte hoek komende, in een uitgesproken rechts gebied dat daarenboven nog half Oostenrijks/Duitstalig is, wel niet zal gestolen zijn. Bolzano in het Duits immers luidt nog altijd Bozen .
3° Om de vrienden en magen, die van ons horen over Bolsena, in midden Italië, steevast reageren met Ha Ja, Bolzano, nu eindelijk klaar en duidelijk op het goede spoor te zetten. Bolzano, Bozen, is te vinden in de Oostenrijkse Alpen, in Triool, helemaal in het Noorden, en Bolsena is een pre-historisch Etruskenstadje, gelegen aan het grootste vulkanisch meer van Italië. (18 Km doorsnede meteen diamanten krans van hoge bergen Monte Amiata 1874 m - of lagere vulkanische heuvels, zoals de Monte Volsinii en onze berg, deMonte Landra (600 m)
Zuid-Tiroolse Bolzano is Alpenstad van 2009
Elk jaar wordt het predikaat Alpenstad van het jaar verleend aan een stad die zich bijzonder inzet om de doelstellingen van de Alpenconventie in praktijk te
brengen. Kandidaatsteden voor de titel moeten zich aantoonbaar inzetten voor een balans tussen de kwetsbare en unieke natuur, economische activiteiten
en leefbaarheid van het gebied.
Andere doelstellingen van de Vereniging Alpenstad van het jaar zijn het versterken van het alpiene bewustzijn, het actief betrekken van de bevolking bij projecten, het versterken van de relaties met regio en het verstevigen van
Vandaag vind ik een tweede signaal dat voor Vlaanderen de tijden veranderen, en stilaan op een point of no return zijn gekomen. Eerst waren er de 20 getrainde commandos van Luc van Braekel, dan de stelling van VOKA, en nu komt het vlijmscherp standpunt van de meer dan 5.000 leden van de VVB (Vlaamse Volksbeweging) waarvan de Voorzitter (Eric Defoort) beweert geen pensen-kermis-burgemeester te willen zijn, maar een echte voorganger in de eindstrijd.
Voeg daarbij de oorlogstaal van beneden de taalgrens, en vooral van de Fransdolle Brusselaars, en het plaatje wordt helemaal duidelijk: rien ne va plus. Alea jacta est: we staan aan de boorden van de Rubicon, en aan de overkant wenkt ons de Vrijheid ende bevrijding van het slavenjuk der vreemde dwingelandij.
Als nu in de eerste dagen iemand met durf , gezag en welsprekendheiddurft te verkondigen dat de Rubicon isover gestoken, dan begint voor mij het aftellen naar DAG EEN VAN HET GODSGESCHENK. Want zo heb ik in gedachten, de situatie genoemd waarin er, eindelijk, na 178 jaar, het einde van de kolonisatie (bezetting) van Vlaanderen door de vreemde uitbuiters uit het Zuiden, onafwendbaar naderbij komt.
In feite zou deze titelGODSGESCHENK DAG I, Dag 2, Dag 3, enz mogen gebruikt worden, sedert het VOKA-ultimatum. Daarin stond, dat men ten hoogste 2 tot 3 maand geduld zou oefenen, vooraleer zij definitief tot het einde van het onland b. zouden benaarstigen. Moesten deze woorden van politici komen, dan wisten we op voorhand dat het maar lijdwinst zoeken was. Aangezien VOKA bestaat uit zakenmensen, zal ik even de puntjes op de I plaatsen. Hun stelling dateert van begin 9de maand. Negen + drie= 12. Dat wil dus zeggen, dat begin december 2008 de strijd moet beklonken zijn.
Maar ik wil niemand blij maken met een dode mus. Niet in het minst mezelf. Dus wacht ik om het aftellen te beginnen, tot er minstens 5 definitieve signalen binnen zijn. In dit opstelletje staan er reeds drie vermeld: de 20 gewapende commandos, de stellingname van VOKA, en het artikel van de VVB van 11/9.Als ik zie hoe in de USA voor de Republikeinen, bij wie het water aan de lippen stond, tot zij dat wonder, SarahPalin geheten, uit hun hoge hoed toverden om op slag de zegezekere tegenkandidaatin de touwen te doen belanden, dan hoop en bid ik voor eenzelfde fenomeen in Vlaanderen. Voordien zullen echter een paar heilige koeien dienen te worden geslacht, en dat is alleen mogelijk als de schutkring begeeft. Langs die kant verwacht ik het 4de en 5de feit om mijn cyclus der DAGEN te laten beginnen.
De leuze EENDRACHT MAAKT MACHT heeft een negatieve bijklank, en toch bevat ze (tenminste) twee keer waarheid. Zolang er schijnbaar eendracht was, hield bij de bezetter, de bezetting stand. Eenmaal de eendracht verbroken begon de ondergang. Als dus de Vlamingen bij een eendrachtige godsvrede blijven, dan hebben en houden ze de macht.
VVB roept Vlaamse partijen op federale regering te verlaten
Peter De Roover 11-09-2008
Politiek moet ernstig blijven. Resoluties van het Vlaams Parlement zijn 'geen vodjes papier', de regeringsnota (5/9) is geen wegwerptekst. De 'federale' gijzeling duurde lang genoeg. De VVB roept de Vlaamse partijen op de federale regering te verlaten.
Op 31 juli 2008 gaven CD&V en N-VA gezamenlijk een tekst uit, waarin zeven uitgangspunten naar voor werden geschoven voor een zinvolle communautaire dialoog. De Vlaamse regering onderhandelde een akkoord op 5 september, waarin alle Vlaamse regeringspartijen de strikte en noodzakelijke voorwaarden vastlegden om deel te nemen aan een gemeenschapsdialoog.
Het antwoord dat de Franstalige partijen formuleerden op 9 september geeft geen enkele waarborg dat ze akkoord gaan met de geformuleerde strikte en noodzakelijke voorwaarden. In feite hernemen de Franstalige partijen gewoon wat ze al maanden herhalen: ze gaan akkoord om te praten, zonder enige verduidelijking waarover ze wel en niet praten, zonder waarborgen dat ze niet op die manier de noodzakelijke staatshervorming op de lange baan willen schuiven.
Eigenlijk negeren ze het Vlaamse akkoord van 5 september volkomen.
We verwachten dat de Vlaamse regeringspartijen niet elk uur van mening veranderen en klaarheid eisen van de Franstalige partijen omtrent de gestelde strikte en noodzakelijke voorwaarden, onder meer dat er een onderhandeling komt tussen beide grote gemeenschappen, met door die gemeenschappen gemandateerde onderhandelaars; een engagement van de Franstalige partijen dat ze een akkoord ook goedkeuren in het federale parlement; een akkoord dat BHV verder wordt afgehandeld in de kamer op basis van de voorliggende voorstellen; een akkoord dat het zwaartepunt van de bevoegdheden naar de deelstaten verschuift; een akkoord dat er concrete resultaten worden geboekt voor de deelstaatverkiezingen van juni 2009.
Aan geen van deze strikte en noodzakelijke voorwaarden is momenteel voldaan, zodat de Vlaamse partijen bij de huidige stand van zaken moeten besluiten dat de uitnodiging door de Franstalige partijen werd afgewezen.
In het bijzonder CD&V en N-VA kunnen, gezien de tekst van 31 juli, geen vrede nemen met het antwoord van de Franstalige partijen. De Vlaamse Volksbeweging roept deze partijen op consequent te blijven met hun engagement van 31 juli en de regering te verlaten.
Weliswaar bindt de verklaring van 31 juli niet VLD en SP.a, maar ook van deze partijen verwachten we enige consequentie met de Vlaamse regeringsnota van 5 september. Ook zijn mogen het geweer niet elke dag van schouder veranderen en kunnen niet akkoord gaan met het Franstalige antwoord. Ook in de politiek mag verwacht worden dat men ernstig blijft.
Vanwege het ANZ ontving ik zojuist hun NIEUWSBRIEF SEPTEMBER 2008en ben maar al te blij te kunnen medewerken aan de verspreiding ervan.
Hieronder vindt U alvast het programma van de geplande optredens. Om deze hardwerkende steunpilaren van de Vlaamse Ontvoogdingsstrijd aan Uw favorieten toe te voegen: http://www.anz.be/