Alweer een tijdje geleden. Maar geen nieuws is meestal goed nieuws.
Juli was nogal zwaar, zoektocht naar de juiste voeding in afstemming met de week waarin de pilletjes moet nemen en de week waarin niet. We hebben 2 hittegolven te verduren gehad, ik kan zo al niet goed tegen de warmte, dit keer was het wel extreem, als je buitenkwam was het net of je een oven binnenstapte. Ik heb me dan ook al die tijd als het ware opgesloten. Enkel buitengekomen om boodschappen te doen, en 's morgens vroeg - toen was het 'fris'.
We hebben onze reis naar La Douce France afgezegd, het was heel moeilijk inschatten hoe ik zou zijn, heel lang in de wagen, ik kan niet meer overnemen om enkele uren te rijden - daarvoor verlies ik mijn concentratie te vlug, ik slaap heel veel, moet soms nog overgeven. Ik zou meer een last zijn voor ons gastgezin en mijn familie en dat wil ik niet.
Augustus heeft een stukje goedgemaakt. Ik heb mijn draai wat gevonden kwa voeding, wat ik wel en beter niet eet. Ook het schema van de pilletjes te nemen begin ik gewoon te geraken, de tweewekelijkse bloedcontroles zijn iedere keer goed. Ook de pijn is voorlopig onder controle. De dochter is een weekje op paardekamp in Westouter geweest, was voor ons eventjes genieten, het huis voor ons alleen. Dat was lang geleden. Gezien ik stilletjes aan beter werd hebben we besloten om toch enkele dagen te boeken dicht bij huis, Westouter waar mijn dochter haar kamp gedaan had is een heel mooie streek, dus zijn we een 4 tal dagen gaan logeren in een vakantiehoeve in Westouter. Mocht er iets gebeuren of het ging niet, we stonden op drie kwartier weer thuis. Dit was de beste beslissing ooit. We hebben echt genoten, manlief, dochter en onze hond. Tussen de kippen, konijnen wegjagen, de confrontatie aangaan met de geitebok, zus mocht paardrijden, manlief wandelen en lekker relaxen bij een lekker aperitiefje en eten in het dorp.
Ik ben zelfs eenmaal zat geweest, ik had me aan een aperitief maison gewaagd, die zat precies in mijn hoofd en lang. Meestal na het eten voel ik er niets meer van maar dit keer wel. Een koffietje heeft me weer bij mijn positieven gebracht. Ik kon op tijd rusten in het huisje, heel basic, niet groot maar wel genoeg en gezellig en vooral heel rustig, geen blaffende honden van 's morgens 8u.
De laatste week van augustus nog een dagje naar zee geweest, voor Danitza was het heel raar om me in een rolstoel (zo'n speciale voor op het strand) te zien. Stappen in het mulle zand tot aan het water was te lastig, heb wel een korte wandeling met mijn voetjes in het water gemaakt, zalig !
Ondertussen is 't school weer gestart met alles erop en eraan, dictie, muziek, harmonie, paardrijden, elke dag vroeger opstaan, horloge in de gaten houden. Ook bij de VZW waren er enkele activiteiten gepland zoals een foto voor in de krant (waarvoor ik 5 minuten te laat was - sta er dus niet op), hoe we zelf ons gezicht kunnen masseren - een uurtje relax, en medidatie. Voor dit laatste had de lerares op het laatste afgezegd, hebben ik en mijn zus dit weten te redden met allerhande tips en trix van mensen die dit kenden of gedaan hadden. 't Was precies beetje druk aan 't worden.
Wij zijn ook op zoek gegaan naar nieuwe keukenstoelen, zijn voor de eerste keer naar den Ikea in Gent geweest. Daar heb ik mezelf verbaasd, heb wel een uur rondgedwaald in die zo grote winkel. Ook in Westouter stond ik soms versteld van mezelf dat ik meer aankon dan zelf verwacht. Soms ben ik bang dat ik niet meer teruggeraak, maar ik heb daar toch ook een goed stuk kunnen wandelen. Uiteindelijk hebben we stoelen gevonden, maar in een winkel hier nabij. Ze zijn besteld, zullen ze halfweg oktober hebben. En zo heb ik weer iets om naar uit te kijken.
Ik blijf nu gewoon verder plannen maken, begin dit jaar durfde ik niets te plannen bang om het dan weer te moeten cancelen. Maar dat is gedaan nu, ik plan en ik zie dan wel 't moment zelf.
Ik moet komende maandag terug naar Leuven voor controle, heb zo het gevoel dat ik nog zoveel mogelijk geregeld wil krijgen ervoor. Ondertussen ook mini reunie met de collega's van Izegem gehad, was super leuk om ze allemaal eens terug te zien en onze verhalen te delen, destijds deelden we bijna alles met elkaar. Ik ben ook op bezoek geweest op de volksdansrepetitie, ik zou zo kunnen meedansen, de dansen zelf zitten er nog in alleen de fysiek wil niet meer mee. Moest ervan opkijken hoe de jonge garde ook stilletjes aan ouder wordt, liefke, afgestudeerd, werk gevonden. Wat gaat de tijd vlug.
Ga subiet nog beetje slapen, dat is mijn dagschema - ik sta op voor dochterlief, van zodra zij naar school is kruip ik terug in mijn bed voor een uur of twee.
toedeloek's en tot volgende week met het verslag van Leuven
