Wil een minimum dienstverlening en de oplossing ligt bij de
vakbonden en het stakingsrecht. Vakbonden moeten creatieve voorstellen doen die
de publieke opinie niet meer zullen schaden. Laat dat nu net één van de
krachten zijn van een staking. Dat de publieke opinie hierdoor betrokken raakt
en dat de discussie eindelijk gevoerd kan worden.
Een minimum dienstverlening ten overstaan van de vakbonden is
dan ook een plicht van de werkgevers. Sociaal overleg heet dat dan. Blijkbaar
is dat niet belangrijk meer. Werkgevers die gemaakte afspraken aan de laars
lappen worden er nog dagelijks voor beloond ook.
Zou hij ook creatieve voorstellen hebben voor
werkgevers die de afspraken niet nakomen ? Zou hij creatieve voorstellen hebben
voor werkgevers die het sociaal overleg weigeren ? En voor werkgevers die elke
vakbondsvertegenwoordiging proberen in de kiem te smoren, vaak met bedreigingen
en ontslagen als gevolg ?
Delegee in solden bij rederij De Keyser Thornton
Volgend jaar zijn er sociale verkiezingen. De nummers zijn geloot. Het
ABVV heeft nr. 1, ACV 2 en de Liberale vakbond nr. 3. De vier jaar
geleden verkozen afgevaardigden waren deze hele periode beschermd en
konden in theorie niet ontslagen worden wegens hun syndicale
activiteiten. In theorie, want het patronaat zette regelmatig de meest
geëngageerde wél aan de poort. Wat tot vakbondsacties en processen
leidde. Een lastige delegee is voor de bazen soms geld waard, om hem
met een foefje aan de poort te kunnen zetten.
Naar het einde toe van de vierjarige beschermingsperiode enkele
maanden voor de nieuwe sociale verkiezingen in mei 2008 is het
solden ! Om te beletten dat de in het bedrijf door de collegas
gerespecteerde vakbondsafgevaardigden opnieuw verkozen worden, wordt
alles uit de kast gehaald om van hen af te raken. Ze zijn gezien de
kortere periode, goedkoper te ontslaan. Intimidatie en onwettelijke
methodes worden niet geschuwd.
De Keyser Thornton in Antwerpen
Woensdag ochtend 19/12/07 stonden tientallen personeelsleden en
solidaire vakbondsleden van andere centrales, reeds om 7 u in de
vrieskou voor de toegangspoort van de rederij De Keyser Thornton (DKT)
aan de Oude Leeuwenrui nabij de Antwerpse Schelde. Dergelijke maritieme
bedrijven zijn typisch voor de havenstad en organiseren het
vrachtvervoer per schip over de hele wereld. De belangrijkste klant van
DKT ligt in de Arabische Emiraten, Dubay. De actievoerders met rode
vakbondsvlaggen werden er al snel honderd. De toegang tot het bedrijf
werd met een piket verhinderd. De directie weigerde te praten.
De Keyser Thornton is één van de groten in haar soort. Het bedrijf
werd in 1853 opgericht en een van de eerste eigenaars was familie van
de kunstschilder Nicaise De Keyser, naar wie De Keyserlei genoemd is.
Vandaag maakt DKT deel uit van een kluwen aan partners in de
internationale scheepvaart en is ondermeer verbonden met een firma die
cruise vaarten organiseert. Het gaat dus niet om arme lui.
Waarom deze syndicale actie van de BBTK-ABVV, gesteund door de
LBC-NVK en de ACLVB ?. De vakbondsafgevaardigde Ellen werkt al 16 jaar
bij de DKT Groep, ook als kaderlid. Ze is een zeer gewaardeerde delegee
van de socialistische vakbond die de belangen van haar collegas
intensief verdedigt. Uit het vakbondspamflet: tegen de ongezonde hoge
werkdruk. Overuren worden bij DKT massaal gepresteerd,maar nooit
correct betaald, evenmin werd inhaalrust toegekend. Kortom, DKT is
zon bedrijf waar een cultuur van minachting voor de medewerkers
heerst. Van uit de vakbonden wordt gesproken over louche praktijken
De belofte van de directie om het personeel te belonen indien DKT
winst zou maken werd aan de laars gelapt. DKT maakte vorig jaar 800.000
winst en de werknemers kregen een aalmoes met een waardebon van 100
. De winst werd aan de aandeelhouders uitgekeerd. Voor de overuren was
er niets. En Ellen moest er na 16 jaar uit, nog voor de kandidaten
lijsten voor de sociale verkiezingen van volgend jaar opgesteld werden.
Zij blijkt een gevaar voor de directie en de aandeelhouders. Ellen is
zegt de BBTK ontslagen zonder één enkele wettelijke procedure te
volgen. Uitbetalen en er uit, was het motto. Op een namiddag werd
haar bureau leeggehaald en kon ze na 16 jaar opkrassen.
Hier was een maandenlange intimidatie aan vooraf gegaan. Men moet op
zulke bedrijven gewerkt hebben om dat sfeertje te kennen. Zij, een
vrouw met een gezin, werd vaag een job in Dubay voorgeschoteld. Bij een
firma waarmee DKT handel drijft. Niets werd duidelijk gemaakt over haar
toekomst binnen DKT. Deze door de directie geschapen onduidelijkheid
werd tenslotte als voorwendsel gebruikt om haar onmiddellijk op straat
te zetten. In de periode van de solden.
De laatste kans
Pascal De Bel ( Secretaris Logistiek & Maritiem van de
BBTK-Antwerpen) : Ellen is niet ontslagen omdat ze werk zou geweigerd
hebben. Ze werd als syndicaal afgevaardigde en lid van de
ondernemingsraad aan de deur gezet wegens haar correcte syndicale
activiteiten. Het is opvallend hoe Ellen ontslagen werd een dag nadat
de Centrale der Werkgevers aan de Haven van Antwerpen (CEPA) aan
haar leden liet weten dat het voor de bedrijven in de logistiek de
laatste kans was om beschermde werknemers te ontslaan voor de sociale
verkiezingen.
Pascal De Bel sprak de honderd actievoerders toe en er werd in groep
naar de zetel van de CEPA, even verder, gestapt voor een onderhoud met
de woordvoerder. En kleine groep syndicalisten mocht binnen, waarbij
Indymedia. Het ontslag van Ellen werd in klare taal door de drie
vakbonden aangeklaagd. Ze werd omschreven als een syndicaal trekpaard
dat er uit moest en waarvoor men een grote ontslagvergoeding veil
heeft, die nog niet volledig uitbetaald werd. De drie vakbonden vormen
één front en dreigen met nieuwe acties. De woordvoerder van CEPA
reageerde op de gekende vage wijze bij dergelijke patroonorganisaties.
Op het moment van het gesprek tussen vakbonden en patroonorganisatie
CEPA werd bekend dat bij de Antwerpse Douane & Accijzen en op privé
adressen grootschalige huiszoekingen plaatshadden op het spoor van
louche praktijken. Bedrijven in de haven en expediteurskantoren
zouden middels corruptie bij de Douane grote bedragen aan accijnzen
ontduiken. De Gerechtelijke Politie en de Centrale Dienst ter
Bestrijding van de Corruptie (CDBC) kwamen op dit spoor via een kleiner
gerechtelijk dossier. Niet alleen in de diamant stinkt het.
Pascal De Bel :We eisen de reïntegratie van Ellen in het bedrijf.
Delegees moeten hun syndicaal werk kunnen uitoefenen zonder de
voortdurende dreiging van een nakend ontslag, zonder permanente
intimidatie. Het kan niet dat tegen het einde van bescherming, het
ontslag van een afgevaardigde goedkoper wordt. Van uit de
patroonorganisatie CEPA werd via een omzendbrief brutaal gewezen op de
laatste kans voor directies om van lastige syndicale afgevaardigden
af te raken. Deze solden pikken we niet en we plannen zo nodig nieuwe
acties. Tevens zou een werkgever, die de procedures tot ontslag niet
volgt, een fikse boete moeten krijgen. De wetgeving moet hier aangepast
worden. De interim regering en de rechts nationalistische manipulaties
daar bij, beloven niet veel goeds voor de werkende mensen, hun
koopkracht en de rechten van syndicale militanten als Ellen.