De nieuwe Europese grondwet komt eraan en blijkbaar is het niet belangrijk omdat wij burgers geen inspraak krijgen. Is het normaal dat een interim regering zomaar even tussen de soep en de petatten deze nieuwe grondwet gaat stemmen zonder haar burgers hiervan op de hoogte te hebben gebracht en zonder hen te hebben gehoord ?
Dit staat op de site te lezen :
De nieuwe Europese grondwet komt eraan en blijkbaar is het niet
belangrijk omdat wij burgers geen inspraak krijgen. Is het normaal dat
een interim regering zomaar even tussen de soep en de petatten deze
nieuwe grondwet gaat stemmen zonder haar burgers hiervan op de hoogte
te hebben gebracht en zonder hen te hebben gehoord ? Het volgende staat
op de site te lezen :
Het hele proces over de Europese grondwet beoogt nu een volgend Verdrag goed te keuren voor de Europese verkiezingen van 2009.
Maar dit proces kan niet doorgaan zonder de directe medewerking en goedkeuring van de Europese volkeren. Het volgende EU verdrag kan er niet komen zonder een beslissing van het volk!
X09.eu is opgezet om over heel de EU handtekeningen te verzamelen om voor het komende verdrag een referendum te eisen.
X09.eu kwam er na de Open brief aan de Regeringsleiders na de Top
van Berlijn van 25 maart( 2007, en werd getekend door de volgende
De vakbonden bij supermarktketen Carrefour vrezen een
tweede herstructureringsgolf in 2008. Ze reageren daarmee op het nieuws
dat 16 bedreigde Super GB's vanaf donderdag 3januari heropenen onder
een franchise-formule. 'Voor elk van de winkels werd blijkbaar in zeer
korte tijd een overnemer gevonden', luidt het cynisch bij de
bediendebond LBC. 'Voor het personeel gelden evenwel slechtere loon- en
arbeidsvoorwaarden. Ze moeten 40procent inleveren.'
Volgens de bonden zitten er in totaal 33GB-supermarkten in
moeilijkheden en geldt hetzelfde voor 55hypermarkten. Een woordvoerster
van Carrefour weerlegde maandag de vakbondsvrees voor nieuwe sluitingen.
Ontslagen werknemers van het GB-warenhuis aan het Hendrik Heymanplein
in Sint-Niklaas, hebben een cadeautje gekregen. Actievoerders van SP.A
zorgden voor een symbolisch geschenk om hun solidariteit te betuigen
met het getroffen personeel. In principe heropent het warenhuis op 3
januari onder de vleugels van een franchisenemer. De meeste
ex-personeelsleden kunnen er niet aan de slag blijven.
Volgend schrijven was te lezen in de weekend editie van De Morgen. Misschien dat mensen dan gaan beseffen dat ook de werkgevers hun plichten hebben ten overstaan van hun werknemers. Werkgevers weten ook wel dat de publieke opinie zich tegen de stakers keert ook al hebben zij overschot van gelijk. Dat sterkt de werkgever om niet toe tot sociaal overleg over te gaan of bepaalde afspraken niet na te komen. Met de minimum dienstverlening zouden de hemelpoorten voor hen dan ook volledig opengaan natuurlijk !
Met dit schrijven wil ik proberen de reizigers uit te leggen waarom we staken. Het gaat over veel meer dan wat je ziet in journaals of leest in de kranten. Het ongenoegen, het protest en de nood aan verandering is gegroeid vanuit de basis van rollend personeel en dan vanuit het kader van treinbestuurders.Begin dit jaar deed de heer Pardon, een hoge piet bij de NMBS die op pensioen ging, een uitspraak in de media over het feit dat treinbestuurders en begeleiders te veel verdienen en te weinig productief zijn. Als werknemer onderaan op de ladder schrik je dan wel even. De traditionele bonden zwegen. Nochtans werd er duidelijk één werknemersgroep geviseerd. De OVS gedraagt zich zoals je van een vakbond verwacht. Dat lijken andere bonden en sommige intellectuelen te vergeten.
We vragen niet gewoon opslag. Wat gevraagd wordt, is een correctie in het basisloon en een degelijke vergoeding om op zaterdag te werken, vandaar ook de zaterdagstakingen. In 2006 heb ik met vier jaar dienst gemiddeld 1.682,33 euro netto per maand ontvangen. Ik ben 34 jaar, heb twaalf jaar in de privésector gewerkt en heb geen kinderen ten laste. ) Dat is exclusief maaltijdcheques, maar inclusief eindejaarspremie en vakantiegeld. Voor dit geld moet ik mijn eigen wagen gebruiken zonder compensaties, op elk uur van de dag mijn werk kunnen aanvangen, thuis aan zelfstudie doen om de nieuwe reglementatie te leren en last but not least mij volop concentreren op mijn werk in de stuurpost met snelheden van 160 kilometer per uur, en achter me wagons die gevuld zijn met reizigers of met vloeibaar gas. Geloof me, reiziger, het is in uw belang dat wij om meer personeel vragen.
In de loop der jaren is de volgende stelling gegroeid over de NMBS: Rijden wij met een trein om de nevenafdelingen een job te geven of hebben zij een job om de treinen veilig en op tijd te laten rijden? Ik merk dat de NMBS verre van bezig is met haar corebusiness, met name het vervoeren van mensen en goederen op een veilige manier. Is het niet erg dat de NMBS er vandaag niet in slaagt een deftige beurt- en dienstregeling uit te werken na al die jaren expertise? Is het niet erg dat ze er evenmin in slaagt om overleg te plegen met de basis zonder dat er effectief overgegaan moet worden tot staking? En is het niet triest te moeten vaststellen dat de veiligheid van de treinen en hun inhoud vandaag nog altijd voor het grootste deel afhangt van menselijke handelingen, terwijl de privésector miljoenen investeert in veiligheid?
Een trein rijdt vandaag zonder moeite aan een snelheid van 160 kilometer per uur door een rood sein als de treinbestuurder er zelf geen aandacht aan schenkt. Deuren kunnen tijdens de rit ontgrendeld worden en vertrekken met open deuren is eveneens mogelijk. De bestuurder is voor een groot deel zowel de uitvoerder van als de eerstelijnsverantwoordelijke voor een veilige rit. Het veiligheidssysteem zit vooral vervat in de reglementatie die de bestuurder uit het hoofd moet kennen en toepassen. De traditionele bonden zeggen dat ze in het overleg bezig zijn met onze problemen. Hoe komt het dan dat het vertrouwen weg is? Maar ik ken het wel: Ik had je toch een mailtje gestuurd?, klinkt het dan. Mailboxen zitten er vol van. Vandaag is het echter tijd voor resultaten en actie. Ik pik deze behandeling door mijn werkgever en de bevriende syndicale partijen niet langer.
Wil een minimum dienstverlening en de oplossing ligt bij de
vakbonden en het stakingsrecht. Vakbonden moeten creatieve voorstellen doen die
de publieke opinie niet meer zullen schaden. Laat dat nu net één van de
krachten zijn van een staking. Dat de publieke opinie hierdoor betrokken raakt
en dat de discussie eindelijk gevoerd kan worden.
Een minimum dienstverlening ten overstaan van de vakbonden is
dan ook een plicht van de werkgevers. Sociaal overleg heet dat dan. Blijkbaar
is dat niet belangrijk meer. Werkgevers die gemaakte afspraken aan de laars
lappen worden er nog dagelijks voor beloond ook.
Zou hij ook creatieve voorstellen hebben voor
werkgevers die de afspraken niet nakomen ? Zou hij creatieve voorstellen hebben
voor werkgevers die het sociaal overleg weigeren ? En voor werkgevers die elke
vakbondsvertegenwoordiging proberen in de kiem te smoren, vaak met bedreigingen
en ontslagen als gevolg ?
Delegee in âsoldenâ bij rederij De Keyser Thornton
Volgend jaar zijn er sociale verkiezingen. De nummers zijn geloot. Het
ABVV heeft nr. 1, ACV 2 en de Liberale vakbond nr. 3. De vier jaar
geleden verkozen afgevaardigden waren deze hele periode beschermd en
konden in theorie niet ontslagen worden wegens hun syndicale
activiteiten. In theorie, want het patronaat zette regelmatig de meest
geëngageerde wél aan de poort. Wat tot vakbondsacties en processen
leidde. Een lastige delegee is voor de bazen soms geld waard, om hem
met een foefje aan de poort te kunnen zetten.
Naar het einde toe van de vierjarige beschermingsperiode enkele
maanden voor de nieuwe sociale verkiezingen in mei 2008 is het
solden ! Om te beletten dat de in het bedrijf door de collegas
gerespecteerde vakbondsafgevaardigden opnieuw verkozen worden, wordt
alles uit de kast gehaald om van hen af te raken. Ze zijn gezien de
kortere periode, goedkoper te ontslaan. Intimidatie en onwettelijke
methodes worden niet geschuwd.
De Keyser Thornton in Antwerpen
Woensdag ochtend 19/12/07 stonden tientallen personeelsleden en
solidaire vakbondsleden van andere centrales, reeds om 7 u in de
vrieskou voor de toegangspoort van de rederij De Keyser Thornton (DKT)
aan de Oude Leeuwenrui nabij de Antwerpse Schelde. Dergelijke maritieme
bedrijven zijn typisch voor de havenstad en organiseren het
vrachtvervoer per schip over de hele wereld. De belangrijkste klant van
DKT ligt in de Arabische Emiraten, Dubay. De actievoerders met rode
vakbondsvlaggen werden er al snel honderd. De toegang tot het bedrijf
werd met een piket verhinderd. De directie weigerde te praten.
De Keyser Thornton is één van de groten in haar soort. Het bedrijf
werd in 1853 opgericht en een van de eerste eigenaars was familie van
de kunstschilder Nicaise De Keyser, naar wie De Keyserlei genoemd is.
Vandaag maakt DKT deel uit van een kluwen aan partners in de
internationale scheepvaart en is ondermeer verbonden met een firma die
cruise vaarten organiseert. Het gaat dus niet om arme lui.
Waarom deze syndicale actie van de BBTK-ABVV, gesteund door de
LBC-NVK en de ACLVB ?. De vakbondsafgevaardigde Ellen werkt al 16 jaar
bij de DKT Groep, ook als kaderlid. Ze is een zeer gewaardeerde delegee
van de socialistische vakbond die de belangen van haar collegas
intensief verdedigt. Uit het vakbondspamflet: tegen de ongezonde hoge
werkdruk. Overuren worden bij DKT massaal gepresteerd,maar nooit
correct betaald, evenmin werd inhaalrust toegekend. Kortom, DKT is
zon bedrijf waar een cultuur van minachting voor de medewerkers
heerst. Van uit de vakbonden wordt gesproken over louche praktijken
De belofte van de directie om het personeel te belonen indien DKT
winst zou maken werd aan de laars gelapt. DKT maakte vorig jaar 800.000
winst en de werknemers kregen een aalmoes met een waardebon van 100
. De winst werd aan de aandeelhouders uitgekeerd. Voor de overuren was
er niets. En Ellen moest er na 16 jaar uit, nog voor de kandidaten
lijsten voor de sociale verkiezingen van volgend jaar opgesteld werden.
Zij blijkt een gevaar voor de directie en de aandeelhouders. Ellen is
zegt de BBTK ontslagen zonder één enkele wettelijke procedure te
volgen. Uitbetalen en er uit, was het motto. Op een namiddag werd
haar bureau leeggehaald en kon ze na 16 jaar opkrassen.
Hier was een maandenlange intimidatie aan vooraf gegaan. Men moet op
zulke bedrijven gewerkt hebben om dat sfeertje te kennen. Zij, een
vrouw met een gezin, werd vaag een job in Dubay voorgeschoteld. Bij een
firma waarmee DKT handel drijft. Niets werd duidelijk gemaakt over haar
toekomst binnen DKT. Deze door de directie geschapen onduidelijkheid
werd tenslotte als voorwendsel gebruikt om haar onmiddellijk op straat
te zetten. In de periode van de solden.
De laatste kans
Pascal De Bel ( Secretaris Logistiek & Maritiem van de
BBTK-Antwerpen) : Ellen is niet ontslagen omdat ze werk zou geweigerd
hebben. Ze werd als syndicaal afgevaardigde en lid van de
ondernemingsraad aan de deur gezet wegens haar correcte syndicale
activiteiten. Het is opvallend hoe Ellen ontslagen werd een dag nadat
de Centrale der Werkgevers aan de Haven van Antwerpen (CEPA) aan
haar leden liet weten dat het voor de bedrijven in de logistiek de
laatste kans was om beschermde werknemers te ontslaan voor de sociale
verkiezingen.
Pascal De Bel sprak de honderd actievoerders toe en er werd in groep
naar de zetel van de CEPA, even verder, gestapt voor een onderhoud met
de woordvoerder. En kleine groep syndicalisten mocht binnen, waarbij
Indymedia. Het ontslag van Ellen werd in klare taal door de drie
vakbonden aangeklaagd. Ze werd omschreven als een syndicaal trekpaard
dat er uit moest en waarvoor men een grote ontslagvergoeding veil
heeft, die nog niet volledig uitbetaald werd. De drie vakbonden vormen
één front en dreigen met nieuwe acties. De woordvoerder van CEPA
reageerde op de gekende vage wijze bij dergelijke patroonorganisaties.
Op het moment van het gesprek tussen vakbonden en patroonorganisatie
CEPA werd bekend dat bij de Antwerpse Douane & Accijzen en op privé
adressen grootschalige huiszoekingen plaatshadden op het spoor van
louche praktijken. Bedrijven in de haven en expediteurskantoren
zouden middels corruptie bij de Douane grote bedragen aan accijnzen
ontduiken. De Gerechtelijke Politie en de Centrale Dienst ter
Bestrijding van de Corruptie (CDBC) kwamen op dit spoor via een kleiner
gerechtelijk dossier. Niet alleen in de diamant stinkt het.
Pascal De Bel :We eisen de reïntegratie van Ellen in het bedrijf.
Delegees moeten hun syndicaal werk kunnen uitoefenen zonder de
voortdurende dreiging van een nakend ontslag, zonder permanente
intimidatie. Het kan niet dat tegen het einde van bescherming, het
ontslag van een afgevaardigde goedkoper wordt. Van uit de
patroonorganisatie CEPA werd via een omzendbrief brutaal gewezen op de
laatste kans voor directies om van lastige syndicale afgevaardigden
af te raken. Deze solden pikken we niet en we plannen zo nodig nieuwe
acties. Tevens zou een werkgever, die de procedures tot ontslag niet
volgt, een fikse boete moeten krijgen. De wetgeving moet hier aangepast
worden. De interim regering en de rechts nationalistische manipulaties
daar bij, beloven niet veel goeds voor de werkende mensen, hun
koopkracht en de rechten van syndicale militanten als Ellen.
Met deze een oproep aan alle delegees en militanten van alle
sectoren:
Protest-actie op woensdag 19/12/2007 om 7.45u aan de deuren van DKT
(De Keyser Thornton-groep)!
Omwille van het onterechte ontslag van onze delegee Ellen
(logistieke sector) organiseren wij volgende woensdag een actie aan haar
bedrijf DKT.
Ellen werkte 16 jaar in dit bedrijf en nam daarbij ook haar taak als
S.A. en lid van de OR naar harte. Ze kwam op voor het personeel !
Zij is ontslagen op vrijdag 30/11 late namiddag nadat er door de
werkgeversorganisatie CEPA een schrijven was gestuurd naar de bedrijven van de
logistiek om te melden dat dit moment, de laatste kans was om mensen te
ontslaan, voordat de volgende beschermingsperiode voor syndicale afgevaardigden
aanvangt. De werkgever heeft van deze nota dankbaar gebruik gemaakt.
Dit kan niet !!
Dit mogen wij niet zomaar laten passeren !!
Zij is op staande voet, als een dief in de nacht moeten vertrekken,
onder constante supervisie van de directie.
Laat het duidelijk zijn: zij is werkelijk ontslagen om syndicale
redenenen en niet zoals de directie wenst duidelijk te maken omdat ze zogezegd
werk zou geweigerd hebben.
Het is niet verwonderlijk dat Ellen, na 16 jaar dienst, enorm
aangedaan is door dit ontslag en ze wenst jullie nu reeds van harte te bedanken
voor de steun
Maar dit gaat alle delegees en kandidaten aan !
Wij rekenen op jullie solidariteit, binnen en buiten de sector, en
hopen op een grote hoeveelheid delegees en militanten om deze protest-actie
kracht bij te zetten !
De delegees staan niet in solden, laat dit duidelijk zijn !
Haal jullie rode jassen en petten boven: het is tijd voor actie !
Tijd dat we ons laten horen !
Het is de bedoeling enkele uren (van 7u30 tot 10u) aan de deur van
het gebouw te staan en daarna in stoet naar het gebouw van de CEPA te wandelen
om daar onze actie te vervolgen.
Afspraak: om 7.45u aan het gebouw van DKT
(AHRANT-gebouw) Oude leeuwenrui 25-27.
Een plannetje vindt u in bijlage.
Tip voor diegenen die met de auto komen: tot 9u hoef je niet te
betalen in de parkeermeters in de buurt. Als je met een smske betaalt (info op
de parkeermeters) dan is dit gratis de eerste keer dat je dit doet in een
bepaalde zone.
Op
30 november is er een syndicale afgevaardigde ontslagen bij de firma DKT(De
Keyzer Thornton). Een bedrijf actief in de logistieke sector.
Volgens
ons en volgens haar collegas een volledig onterecht ontslag vanwege de
directie. Haar ontslag heeft duidelijk alles te maken met haar syndicale
activiteiten.
Volgende
week woensdag 19 december zouden wij een actie willen voeren voor de deuren van
DKT. De actie start om 7u30 en eindigt om 9u30. Vermits DKT in dezelfde straat
ligt als de werkgeversfederatie CEPA zouden wij de Cepa een bezoekje willen
brengen met een klein delegatie van actievoerders.
DKT
is gelegen in de Oude leeuwenrui 25/27 te 2000 Antwerpen.
Mag
ik u vragen een brede oproep te doen binnen uw militanten groep om een
delegatie te sturen en aanwezig te zijn op deze actie.
Wij
zullen aan het personeel van DKT (een honderdtal) pamfletten uitdelen.
Om
praktische reden kunnen wij nog geen pamflet bijvoegen, zodra dit pamflet
klaar is zullen wij een copij naar u opsturen.
Meer en meer worden de rechten van werknemers en delegees geschonden door werkgevers.
Werknemers hebben recht op vertegenwoordiging maar zelfs de Europese richtlijn, om ook afgevaardigden te hebben in bedrijven vanaf tien werknemers, weigeren de werkgevers in te vullen. Maar bij elke vorm van actie zijn het wel de werkgevers die elke keer vingerwijzen naar het sociale overleg. Maar zonder vertegenwoordiging, zonder delegees zitten er duizend werknemers zonder sociaal overleg ! En spijtig genoeg moeten wij vast stellen dat werkgevers zelf geen vragende partij zijn om de vrede hierin te bewaren.
Meer met minder is het devies. Werknemers worden van hun recht bestolen omdat zij geen vertegenwoordiging kunnen opzetten. In bedrijven waar dit toch gebeurt beginnen werkgevers delegees onder druk te zetten en gaat men zelfs vaker over tot ontslag. Het gevolg is dan een proces dat jarenlang kan aanslepen. De ex-werknemer is werkloos en slechts enkele kunnen die strijd blijven voeren.
Maar het gaat nog verder dan dit. Ook al is de uitspraak in het voordeel van de ontslagen delegee dan nog weigeren werkgevers om de delegee in kwestie opnieuw aan te werven. Dus niet enkel het recht op vertegenwoordiging, het recht op uitoefenen van een mandaat maar ook de rechtspraak wordt niet meer gevolgd door werkgevers !
Tenslotte worden alle delegees om de vier jaar gekozen door de werknemers. Zij zullen dan een oordeel vellen over het werk dat de voorbije jaren werd geleverd. Maar daar waar men geen vertegenwoordiging toelaat, of daar waar men alles in het werk stelt om deze vertegenwoordiging te breken wordt ook dit recht compleet aan de werknemers ontzegd.
Daarom, ben je van mening dat je rechten als werknemer of delegee worden geschonden laat het ons dan weten. Wij verspreiden de boodschap en via het netwerksyndicalisme gaan we dan op zoek naar steun en een oplossing !
