Bij het visverwerkende bedrijf Marine Harvest Pieters in Brugge
hebben de 246 arbeiders rond 11 uur het werk neergelegd. De directie
denkt dat ze zich laten inspireren door de stakingen bij
toeleveranciers van Ford Genk.
De arbeiders willen meer loon omdat het leven duurder is geworden.
Ze willen 1,5 euro per uur meer verdienen, bovenop de loonsverhoging die al beloofd werd in de visserijsector.
Volgens de directie is deze actie geïnspireerd op de nieuwsberichten
van de laatste dagen over stakende werknemers in andere bedrijven die
ook een hoger loon willen. "De acties in de toeleveringsbedrijven van
Ford Genk zijn volgens ons de aanleiding. We begrijpen het echter niet
goed, want we onderhandelen reeds geruime tijd in een goede sfeer
omtrent de functiespecificatie van onze mensen."
Die onderhandelingen verlopen, volgens het ABVV, vlot. "Maar de mensen
hebben daar nu geen boodschap aan. Het leven wordt almaar duurder en de
mensen hebben hun loon de laatste 5 jaar niet zien stijgen", zegt
Maurice Devos van het ABVV.
Vakbonden en directie praten sinds 14.00u over een oplossing.
De arbeiders van Lear Corporation eisen dezelfde loon- en arbeidsvoorwaarden als hun collega's bij Syncreon
In Genk-Zuid heeft de sociale onrust bij Syncreon zich verspreid
naar de andere toeleveraars van Ford. De arbeiders van Lear Corporation
eisen dezelfde loon- en arbeidsvoorwaarden als hun collega's bij
Syncreon. Daar is het akkoord tussen bonden en directie vanochtend
aangenomen.
De
directie van toeleveringsbedrijf Syncreon bereikte gisteravond met de
vakbonden een ultiem akkoord over de gevraagde loonsverhoging. De
directie verklaarde zich bereid om 47 en 32 cent per uur meer te
betalen, afhankelijk van de functie en ook 2 brutopremies van 500 euro
uit te keren. De premies, een in april en een in december, gelden enkel
indien de sociale rust in het bedrijf bewaard blijft.
Een kleine meerderheid van de arbeiders van de ochtend- en middagploeg,
53,5 procent, stemde tegen. Zij bleven bij hun eis tot een
loonsverhoging van 1 euro per uur. Voor een voortzetting van de staking
waren minstens 66 procent nee-stemmen nodig en dus is het voorstel
alsnog aanvaard.
Bij de vakbonden werd opgelucht gereageerd op het beëindigen van de
staking. En ook bij Ford dacht men al dat het einde van de ellende in
zicht was. Door de staking bij Syncreon lag ook daar de productie 2
dagen stil en dat resulteerde in een productieachterstand van 2.000
wagens.
Verwarring alom
Maar
dat was buiten de waard gerekend. Bij de andere toeleveringsbedrijven
van Ford was immers met spanning uitgekeken naar de uitslag van het
referendum bij Syncreon.
Toen bekend raakte dat bij dat laatste bedrijf een loonsverhoging bekomen was, kwamen de arbeiders van Lear op straat.
De vakbonden hadden de arbeiders op het hart gedrukt dat ook bij hen zo
snel mogelijk onderhandelingen gestart zouden worden maar daar namen
die geen genoegen mee. De arbeiders bij Lear eisen dezelfde voorwaarden
als hun collega's bij Syncreon en zolang de directie niet aan die eis
tegemoetkomt, staken ze.
Lear maakt zetels voor de Ford Mondeo, er werken zo'n 300 mensen.
Voorlopig ligt enkel bij Lear de band stil. Bij Ford is de productie
weer opgestart, de zetels van bij Lear zullen achteraf in de wagens
gemonteerd worden. Ook de arbeiders van Syncreon zijn intussen weer aan
de slag gegaan. Bij de andere toeleveranciers, SML en IAC, verloopt de
productie normaal.
De syndicale organisaties ACOD, ACV-OD, NSPV en VSOA vragen de
dringende behandeling van een aantal eisen die ze gebundeld hebben. Dat
hebben ze vandaag in gemeenschappelijk vakbondsfront gemeld in een
brief aan minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael.
Meer vakantiegeld De
vakbonden willen, na een periode van zes jaar zonder loonsverhoging,
een verhoging van alle personeelsbarema's en de toekenning van een
perequatiecoëfficiënt voor politieambtenaren die voor de
politiehervorming met pensioen gegaan zijn. Ook vragen ze een verhoging
van het vakantiegeld van het operationeel personeel en een herziening
van het systeem van de maaltijdvergoedingen.
"Absolute prioriteit" Bijkomende
prestaties zijn voor de vakbonden uitzonderlijk en moeten dat ook
blijven. "Wij eisen dat deze prestaties aan 125 procent betaald worden.
De aanwerving blijft voor ons een absolute prioriteit", luidt het.
Eindejaarspremie De
vakbonden vragen verder de verhoging van de eindejaarspremie, de
eenvormigheid van de pensioenleeftijd op 58 jaar, de toegang tot het
systeem van de gezondheidszorg voor het administratief en logistiek
personeel en de valorisering van de anciënniteit voor het personeel dat
deeltijds gepresteerd heeft.
"Tal van problemen" Tot
slot eisen de syndicale organisaties de realisatie van de nog niet
uitgevoerde punten van het protocol dat afgesloten werd na de
onderhandelingen over de herevaluatie van het statuut. "We stellen vast
dat binnen de politiediensten tal van problemen blijven bestaan. Om die
op te lossen en de werkvoorwaarden te verbeteren, zal elke
vakorganisatie de punten die ze gepast acht inschrijven op de dagorde
van het onderhandelingscomité voor de politiediensten", besluiten de
vakbonden.
Ontslag delegee:Vakbonden delen pamfletten uit bij Philips Brugge
De vakbonden bij televisieproducent Philips in
Brugge hebben donderdag pamfletten uitgedeeld aan de bedrijfspoorten.
De vakbonden protesteerden daarmee tegen het ontslag van een
afgevaardigde van de BBTK. Volgens de vakbonden werd hij om subjectieve
redenen afgedankt. De vakbonden beraden zich nu over de toekomst.
Mogelijks komen er hardere acties tegen het ontslaan van beschermde
werknemers.
We hebben nog niets gehoord van de directie", zegt vakbondssecretaris
Christel Burke. "Intussen stelden we vast dat bij een zusterbedrijf van
Philips in Leuven ook een vakbondsafgevaardigde werd ontslaan vlak voor
een nieuwe beschermingsperiode. Het is onze bedoeling om het probleem
nu ruimer te bekijken en daarna de nodige acties te plannen."
De vakbonden vrezen dat ze door de ontslagen monddood zullen worden gemaakt.
Het gemeenschappelijk vakbondsfront (ACOD, ACV-OD en ACLVB) gaat
morgen/vrijdag tussen 9 en 12 uur prikacties houden bij De Lijn in
Antwerpen. Met hun actie klagen de bonden de gebrekkige doorstroming
van het busverkeer in Antwerpen aan, waardoor buschauffeurs niet
voldoende rusttijden kunnen nemen.
De prikacties vinden plaats
aan de Rooseveltplaats in Antwerpen. Het busverkeer zal er belemmerd
worden, maar volgens vakbondsman Hicham El Mzairh van de liberale bond
zal er nog een "minimumdienstverlening" worden gegarandeerd. "We voeren deze actie omdat alle communicatiemiddelen uitgeput zijn", verklaarde hij donderdagavond.
Volgens
de vakbonden bestaat het probleem van de slechte doorstroming al lang
maar blijven structurele oplossingen vanwege de directie en de stad
Antwerpen uit.
ACV en ABVV voeren vrijdag symbolische schoonmaakactie op Meir
Vakbonden ABVV en ACV zullen vrijdagvoormiddag een symbolische
schoonmaakactie houden op de Meir in Antwerpen. Met de actie willen de
bonden de weinig aantrekkelijke werkomstandigheden in de
schoonmaaksector aanklagen. Vooral de talloze besparingen in de sector,
die "uitsluitend de werknemers treffen", zijn de bonden een doorn in
het oog.
Een
van de zaken die de bonden aankaarten, is de snel stijgende werkdruk in
de sector. "Om een voorbeeld te geven: 5 jaar geleden diende een
schoonmaker per uur gemiddeld 300m2 te onderhouden. Vandaag is dit meer
dan verdubbeld, tot 700m2 per uur. Dat is een ondraaglijke situatie",
luidt het. De jaarlijkse besparingen op de onderhoudscontracten wijzen
de bonden aan als oorzaak van de stijgende werkdruk.
Om
hieraan enigszins te verhelpen pleiten de bonden voor vaste afspraken
die de prijsconcurrentie moeten helpen indammen. "Dat kan enerzijds
door een standaard lastenboek in te voeren. Anderzijds moet ook de
onderaanneming bestreden worden omdat die aanleiding blijft geven tot
zwartwerk en fraude", sommen de bonden op. De symbolische actie vindt
nu vrijdag plaats tussen 10 en 11 uur.
In de bijtende kou van de ochtend van 5 januari staat een groep
rode syndicalisten aan de GB van Ans bij Luik. Ze eisen de heropname
van hun kameraad Guy Wosny.
Personeel wil zijn delegee terug
Het bizarre verhaal begint op 23 december.
SETca-delegee Guy Wosny is zijn portefeuille kwijt. SETca is de
Franstalige bediendenvakbond van het ABVV. Op 24 december signaleert de
politie hem dat hij alles kan komen ophalen op het commissariaat. Dat
duurt langer dan verwacht, hij komt pas om 16 uur op zijn werk, twee
uur te laat. Op zijn volgende werkdag, 27/12 beseft hij plots dat die
twee uren als vakantie-uren moeten geregistreerd worden. Hij verandert
dat op zijn prikkaart en neemt zich voor zijn chef te informeren zodra
hij hem ziet. Zoals vaak gebeurt bij de GB in Ans.
Op 31 december wordt Guy bij de veiligheidsdienst geroepen. Guy: Ik heb daar gewoon mijn verhaal gedaan, ik heb niets verkeerd gedaan!.
Dezelfde dag deelt de directie aan SETca-secretaris
Jacqueline Orval mee dat ze Guy wil afdanken wegens zware fout, het
overtreden van het bedrijfsreglement. Na uren discussie wisten ze me alleen te zeggen dat ze nog eens zouden nadenken. Dat was al een slecht teken.
Op 2 januari bevestigt de directie per telefoon de
afdanking en vraagt ze de opheffing van de syndicale bescherming.
Jacqueline Orval roept onmiddellijk alle delegees van de winkel bijeen.
Intussen valt de afdeling waar Guy werkt, al stil.
Twee maten, twee gewichten
Jacqueline Orval: We willen de actie
verhuizen naar de winkel van Flémalle. Daar zijn er problemen met het
uitbetalen van de overuren. Omdat de directie prikkaarten heeft
kwijtgespeeld! En ze geeft de overuren van de 50-plussers met een
halftijdse loopbaanonderbreking niet door aan de RVA.
Jacqueline Orval besluit dat de directie zelf de
indruk wekt dat sommige regels wel en andere niet hoeven te worden
nageleefd. Daarmee heeft ze altijd een stok waarmee ze om het even wie
kan slaan. Het vakbondspamflet voor de klanten schrijft daarom: Waarom
twee maten en twee gewichten? Omdat er rijken zijn die altijd gelijk
hebben en werkende mensen die zich altijd maar moeten aanpassen aan de
grillen van het bedrijf. Wij eisen de heropname.
Experts van de Vlaamse en Franstalige Gemeenschap onderzoeken vanaf
18 januari of Specialty Sugars, een afdeling van de suikerfabriek in
Moerbeke, kan blijven bestaan, rekening houdend met de Europese
wetgeving rond de suikerproductie.
Dat is vandaag overeengekomen tijdens een overlegronde tussen vakbonden
en directie van Iscal Sugar, de groep achter de suikerfabriek in
Moerbeke die de deuren sluit.
Op 23 januari zullen vakbonden en directie opnieuw samenkomen en
bekijken of een klein deel van de fabriek alsnog open kan blijven.
Volgens de directie van Iscal Sugar is dit "bijna zeker", zegt Björn Desmet, gewestelijk secretaris ABVV Voeding.
Het zou in totaal evenwel om amper vijf tot zeven arbeidsplaatsen gaan. In de suikerfabriek van Moerbeke werkten 95 mensen.
De Luikse staalindustrie staakt op 21 januari
gedurende 24 uur indien hoogoven 6 van ArcelorMittal tegen die datum
niet opnieuw is opgestart. Dat heeft ABVV Metaal Luik-Luxemburg maandag
aangekondigd tijdens een persconferentie.
"Dit is "een eerste waarschuwing", zegt ABVV Metaal. Er volgt nog een
kalender met activiteiten voor Mittal, de Belgische staat, het Waalse
gewest en Europa.
De vakbond is ongerust over de toekomst van de staalindustrie in Luik.
ABVV Metaal is bezorgd wegens de problemen met de CO2-quota. "Mittal
voert zwaarder druk uit dan verwacht en dreigt te vertrekken naar
landen waar ze zoveel mogen uitstoten als ze willen", legt Francis
Gomez, leider van de Luikse metaalarbeiders, uit.
De socialistische vakbond vraagt aan Mittal om intern oplossingen te
vinden en te investeren in middelen om de CO2-productie te verminderen.
ABVV Metaal richt zich ook tot het Waals gewest en de federale staat om
zo snel mogelijk een oplossing te vinden. Tot slot vraagt de vakbond
aan Europa om te stoppen met een beleid dat indruist tegen een
industriële activiteit en zorgt voor de verplaatsing van de uitstoot
naar Afrika en Azië."
Bij Opel Antwerpen is een spontane staking uitgebroken. De
arbeiders weigerden na de voormiddagpauze opnieuw aan het werk te gaan.
Ze protesteren tegen het feit dat de lonen niet correct worden
uitbetaald.
Drie jaar geleden werd de loonadministratie bij General Motors verhuisd van Antwerpen naar Barcelona.
Volgens de vakbonden loopt het sindsdien geregeld mis.
"De lonen zijn opnieuw niet correct uitbetaald", zegt Rudi Kennes van
de socialistische vakbond. "Sommigen worden te weinig betaald, bij
anderen gaan attesten verloren."
"Door al die problemen raken sommige mensen in financiële problemen. Dit kan zo niet langer."
De productielijn werd om 10.30 uur stilgelegd. De staking brak uit in
de assemblage-afdeling, maar breidde al snel uit naar de rest van de
fabriek.
Bij Opel in Antwerpen werken zo'n 3.500 mensen. Het personeel wil pas
opnieuw aan het werk gaan als de directie belooft dat het probleem
structureel wordt aangepakt.
WAAROM KANDIDATEN BIJ SOCIALE VERKIEZINGEN BESCHERMING VERDIENEN
Sinds gisteren is elk
ontslag 'verdacht'. Maar de ontslagbescherming is niet absoluut. Misbruik
van kandidatuur is moeilijk te bewijzen
Tussen 5 en 18 mei
zullen zowat 1,3 miljoen werknemers, uit 6.000 bedrijven, hun stem uitbrengen
bij de sociale verkiezingen. Dan duiden ze hun vertegenwoordigers aan in de
informatie- en overlegorganen van het bedrijf: de ondernemingsraad en/of het
preventiecomité.
De drie vakbonden zullen samen zowat 120.000 kandidaten weten te
verzamelen. Dat is een heuse krachttoer. Want het gaat niet alleen om 'oude
vakbondsgetrouwen'. Voor zowat 20.000 kandidaten zal het de eerste keer zijn.
De rekruteringscampagne is dan ook al enkele maanden bezig. De beroepscentrales
en de regionale afdelingen van ACV, ABVV en ACLVB voeren een affiche-, folder-
en internetslag om potentiële kandidaten warm te maken. Het voornaamste
wervingsnetwerk blijft echter dat van de informele contacten tussen actieve
vakbondsmilitanten en -gekozenen en hun collega-werknemers.
Er staat veel op het spel, want de stem van de meeste werknemers
gaat in de eerste plaats naar een kandidaat, veel minder naar de kleur van de
vakbondslijst of naar de standpunten van de vakbondsleiders.
Het moeten dus 'goede' kandidaten zijn. Sterke figuren, met de
nodige kennis over het bedrijf, met de mondigheid om standpunten te verkondigen
en met de nodige 'autoriteit' op de werkvloer èn in de directiezaal om de
spreekbuis van het personeel te kunnen zijn.
Dat is al niet weinig en voor heel wat kandidaten ligt de lat hier
al erg hoog. Maar daarnaast moeten ze ook 'bestand zijn' tegen de stress die
eigen is aan confrontaties met de directie. Dat is niet vanzelfsprekend.
Verstandige bedrijfsleiders weten maar al te best hoe waardevol een
'sterke' stem van het personeel kan zijn. Iemand die ook voor de managers kan
dienen als referentiepunt, als aanspreekpunt, zelfs als medestander in het
zoeken naar sociaal verantwoorde oplossingen voor economische problemen.
Helaas zijn er nog altijd veel werkgevers die de vakbondsjongens-
en meisjes alleen maar 'een last' vinden en die de personeelsafgevaardigden
liever kwijt dan rijk zijn. In zo'n sfeer komt het vaak tot bitse conflicten.
Om de haverklap duiken berichten op over stakingen in bedrijven waar het
personeel het ontslag van hun délégué niet pikt.
Om die reden bestaat er een speciale, wettelijke bescherming voor
de kandidaten bij sociale verkiezingen. Bescherming tegen ontslag of tegen
andere sancties, zoals ongewilde overplaatsing. Eigenlijk is elk ontslag van
een personeelsafgevaardigde 'verdacht', tenzij het bewijs wordt geleverd van
beroepsfouten (ontslag om dringende redenen) of van 'economische
omstandigheden', zoals de herstructurering van een bedrijf.
Die bescherming geldt in principe vier jaar, ook voor de kandidaten
die niet verkozen raken. Wie twee keer op de lijst staat en telkens niet
verkozen raakte, geniet slechts twee jaar bescherming.
Het aantal beschermde werknemers ligt dus heel wat hoger dan het
aantal gekozenen in de overlegorganen en dat zint veel werkgevers niet. Toch is
de ontslagbescherming niet absoluut. Een werkgever kan een
personeelsafgevaardigde wel degelijk ontslaan, maar zal daarvoor diep in de
geldbuidel moeten tasten. Bij 'onrechtmatig ontslag' moet een forse extra
opzegvergoeding worden uitbetaald.
Voor alle kandidaten bij de verkiezingen op 5 mei, de eerste
stembusdag, is die speciale beschermingsperiode gisteren, 6 januari, al van
start gegaan. Voor de andere kandidaten geldt hetzelfde, in de komende dagen,
tot uiterlijk 19 januari (voor kandidaten in bedrijven met verkiezingen op 18
mei).
Eigenlijk moeten de vakbonden hun officiële kandidatenlijsten pas
tussen 1 en 24 maart bekendmaken. Toch voorziet de wet dus in een bescherming,
met terugwerkende kracht, nog vóór de kandidaten bekend zijn. Op die manier
wordt het voor een werkgever onmogelijk om nog snel iemand te ontslaan van wie
hij vermoedt dat die (in maart) op de lijst zal staan.
Maar hoe kan een bedrijf weten dat iemand op de lijst zal staan?
Het ontslag kan 'te goeder trouw' zijn, zonder anti-syndicale bijbedoelingen.
De ervaring wijst uit dat het in deze 'occulte periode' (tussen januari en
maart) voor bedrijven niet zonder gevaar is om werknemers te ontslaan. Want de
betrokkenen kunnen in maart op de kandidatenlijst prijken en dus van een
speciale bescherming genieten. Werkgevers die hun onschuld bepleiten, halen
zelden of nooit gelijk voor de rechtbank. De rechtbank mag de motivatie van een
kandidatuurstelling van een werknemer immers niet in vraag stellen. Ook de
kandidatuur van iemand die zijn ontslag voelde aankomen, is rechtmatig. Zelfs
wanneer hij voordien nooit enige vakbondsactiviteit heeft laten zien. De
werkgever moet het bewijs van misbruik van de kandidatuur kunnen voorleggen. En
dat is zelden mogelijk.
Veel werkgevers hekelen het misbruik van het beschermingssysteem.
Ze fulmineren - terecht - tegen kandidaten die alleen het eigenbelang, de eigen
redding, als doel hebben. Eigenlijk zouden ook de andere werknemers dat moeten
doen. Ze kunnen in mei hun afkeuring laten zien door niet op dit soort kandidaten
te stemmen. En dan zullen ook de vakbonden inzien dat ze hiermee geen stemmen
kunnen halen.
Bron :Johan Rasking redacteur economie, De Standaard
De geplande vermindering van de 500
zogenaamde 'mailcentra' (uitreikingskantoren) bij De Post tot 150
blijft voor onrust zorgen bij het personeel. Nogal wat postbodes vrezen
dat ze langer zullen moeten werken omdat ze verdere verplaatsingen
zullen moeten maken.
In de provincie Antwerpen gaan volgens voorlopige onderzoeken 28 van de
huidige 51 mailcentra dicht, in Limburg zelfs 34 van de 43. Waar dat
concreet moet gebeuren is nog onderwerp van overleg met de vakbonden.
Nogal wat personeelsleden, postbodes en vooral postbedienden, maken
zich zorgen.
De maatregel past in het toekomstplan van topman Johnny Thijs.
De nieuwe Europese grondwet komt eraan en blijkbaar is het niet belangrijk omdat wij burgers geen inspraak krijgen. Is het normaal dat een interim regering zomaar even tussen de soep en de petatten deze nieuwe grondwet gaat stemmen zonder haar burgers hiervan op de hoogte te hebben gebracht en zonder hen te hebben gehoord ?
Dit staat op de site te lezen :
De nieuwe Europese grondwet komt eraan en blijkbaar is het niet
belangrijk omdat wij burgers geen inspraak krijgen. Is het normaal dat
een interim regering zomaar even tussen de soep en de petatten deze
nieuwe grondwet gaat stemmen zonder haar burgers hiervan op de hoogte
te hebben gebracht en zonder hen te hebben gehoord ? Het volgende staat
op de site te lezen :
Het hele proces over de Europese grondwet beoogt nu een volgend Verdrag goed te keuren voor de Europese verkiezingen van 2009.
Maar dit proces kan niet doorgaan zonder de directe medewerking en goedkeuring van de Europese volkeren. Het volgende EU verdrag kan er niet komen zonder een beslissing van het volk!
X09.eu is opgezet om over heel de EU handtekeningen te verzamelen om voor het komende verdrag een referendum te eisen.
X09.eu kwam er na de Open brief aan de Regeringsleiders na de Top
van Berlijn van 25 maart( 2007, en werd getekend door de volgende
De vakbonden bij supermarktketen Carrefour vrezen een
tweede herstructureringsgolf in 2008. Ze reageren daarmee op het nieuws
dat 16 bedreigde Super GB's vanaf donderdag 3januari heropenen onder
een franchise-formule. 'Voor elk van de winkels werd blijkbaar in zeer
korte tijd een overnemer gevonden', luidt het cynisch bij de
bediendebond LBC. 'Voor het personeel gelden evenwel slechtere loon- en
arbeidsvoorwaarden. Ze moeten 40procent inleveren.'
Volgens de bonden zitten er in totaal 33GB-supermarkten in
moeilijkheden en geldt hetzelfde voor 55hypermarkten. Een woordvoerster
van Carrefour weerlegde maandag de vakbondsvrees voor nieuwe sluitingen.
Ontslagen werknemers van het GB-warenhuis aan het Hendrik Heymanplein
in Sint-Niklaas, hebben een cadeautje gekregen. Actievoerders van SP.A
zorgden voor een symbolisch geschenk om hun solidariteit te betuigen
met het getroffen personeel. In principe heropent het warenhuis op 3
januari onder de vleugels van een franchisenemer. De meeste
ex-personeelsleden kunnen er niet aan de slag blijven.
Volgend schrijven was te lezen in de weekend editie van De Morgen. Misschien dat mensen dan gaan beseffen dat ook de werkgevers hun plichten hebben ten overstaan van hun werknemers. Werkgevers weten ook wel dat de publieke opinie zich tegen de stakers keert ook al hebben zij overschot van gelijk. Dat sterkt de werkgever om niet toe tot sociaal overleg over te gaan of bepaalde afspraken niet na te komen. Met de minimum dienstverlening zouden de hemelpoorten voor hen dan ook volledig opengaan natuurlijk !
Met dit schrijven wil ik proberen de reizigers uit te leggen waarom we staken. Het gaat over veel meer dan wat je ziet in journaals of leest in de kranten. Het ongenoegen, het protest en de nood aan verandering is gegroeid vanuit de basis van rollend personeel en dan vanuit het kader van treinbestuurders.Begin dit jaar deed de heer Pardon, een hoge piet bij de NMBS die op pensioen ging, een uitspraak in de media over het feit dat treinbestuurders en begeleiders te veel verdienen en te weinig productief zijn. Als werknemer onderaan op de ladder schrik je dan wel even. De traditionele bonden zwegen. Nochtans werd er duidelijk één werknemersgroep geviseerd. De OVS gedraagt zich zoals je van een vakbond verwacht. Dat lijken andere bonden en sommige intellectuelen te vergeten.
We vragen niet gewoon opslag. Wat gevraagd wordt, is een correctie in het basisloon en een degelijke vergoeding om op zaterdag te werken, vandaar ook de zaterdagstakingen. In 2006 heb ik met vier jaar dienst gemiddeld 1.682,33 euro netto per maand ontvangen. Ik ben 34 jaar, heb twaalf jaar in de privésector gewerkt en heb geen kinderen ten laste. ) Dat is exclusief maaltijdcheques, maar inclusief eindejaarspremie en vakantiegeld. Voor dit geld moet ik mijn eigen wagen gebruiken zonder compensaties, op elk uur van de dag mijn werk kunnen aanvangen, thuis aan zelfstudie doen om de nieuwe reglementatie te leren en last but not least mij volop concentreren op mijn werk in de stuurpost met snelheden van 160 kilometer per uur, en achter me wagons die gevuld zijn met reizigers of met vloeibaar gas. Geloof me, reiziger, het is in uw belang dat wij om meer personeel vragen.
In de loop der jaren is de volgende stelling gegroeid over de NMBS: Rijden wij met een trein om de nevenafdelingen een job te geven of hebben zij een job om de treinen veilig en op tijd te laten rijden? Ik merk dat de NMBS verre van bezig is met haar corebusiness, met name het vervoeren van mensen en goederen op een veilige manier. Is het niet erg dat de NMBS er vandaag niet in slaagt een deftige beurt- en dienstregeling uit te werken na al die jaren expertise? Is het niet erg dat ze er evenmin in slaagt om overleg te plegen met de basis zonder dat er effectief overgegaan moet worden tot staking? En is het niet triest te moeten vaststellen dat de veiligheid van de treinen en hun inhoud vandaag nog altijd voor het grootste deel afhangt van menselijke handelingen, terwijl de privésector miljoenen investeert in veiligheid?
Een trein rijdt vandaag zonder moeite aan een snelheid van 160 kilometer per uur door een rood sein als de treinbestuurder er zelf geen aandacht aan schenkt. Deuren kunnen tijdens de rit ontgrendeld worden en vertrekken met open deuren is eveneens mogelijk. De bestuurder is voor een groot deel zowel de uitvoerder van als de eerstelijnsverantwoordelijke voor een veilige rit. Het veiligheidssysteem zit vooral vervat in de reglementatie die de bestuurder uit het hoofd moet kennen en toepassen. De traditionele bonden zeggen dat ze in het overleg bezig zijn met onze problemen. Hoe komt het dan dat het vertrouwen weg is? Maar ik ken het wel: Ik had je toch een mailtje gestuurd?, klinkt het dan. Mailboxen zitten er vol van. Vandaag is het echter tijd voor resultaten en actie. Ik pik deze behandeling door mijn werkgever en de bevriende syndicale partijen niet langer.
Wil een minimum dienstverlening en de oplossing ligt bij de
vakbonden en het stakingsrecht. Vakbonden moeten creatieve voorstellen doen die
de publieke opinie niet meer zullen schaden. Laat dat nu net één van de
krachten zijn van een staking. Dat de publieke opinie hierdoor betrokken raakt
en dat de discussie eindelijk gevoerd kan worden.
Een minimum dienstverlening ten overstaan van de vakbonden is
dan ook een plicht van de werkgevers. Sociaal overleg heet dat dan. Blijkbaar
is dat niet belangrijk meer. Werkgevers die gemaakte afspraken aan de laars
lappen worden er nog dagelijks voor beloond ook.
Zou hij ook creatieve voorstellen hebben voor
werkgevers die de afspraken niet nakomen ? Zou hij creatieve voorstellen hebben
voor werkgevers die het sociaal overleg weigeren ? En voor werkgevers die elke
vakbondsvertegenwoordiging proberen in de kiem te smoren, vaak met bedreigingen
en ontslagen als gevolg ?
Delegee in âsoldenâ bij rederij De Keyser Thornton
Volgend jaar zijn er sociale verkiezingen. De nummers zijn geloot. Het
ABVV heeft nr. 1, ACV 2 en de Liberale vakbond nr. 3. De vier jaar
geleden verkozen afgevaardigden waren deze hele periode beschermd en
konden in theorie niet ontslagen worden wegens hun syndicale
activiteiten. In theorie, want het patronaat zette regelmatig de meest
geëngageerde wél aan de poort. Wat tot vakbondsacties en processen
leidde. Een lastige delegee is voor de bazen soms geld waard, om hem
met een foefje aan de poort te kunnen zetten.
Naar het einde toe van de vierjarige beschermingsperiode enkele
maanden voor de nieuwe sociale verkiezingen in mei 2008 is het
solden ! Om te beletten dat de in het bedrijf door de collegas
gerespecteerde vakbondsafgevaardigden opnieuw verkozen worden, wordt
alles uit de kast gehaald om van hen af te raken. Ze zijn gezien de
kortere periode, goedkoper te ontslaan. Intimidatie en onwettelijke
methodes worden niet geschuwd.
De Keyser Thornton in Antwerpen
Woensdag ochtend 19/12/07 stonden tientallen personeelsleden en
solidaire vakbondsleden van andere centrales, reeds om 7 u in de
vrieskou voor de toegangspoort van de rederij De Keyser Thornton (DKT)
aan de Oude Leeuwenrui nabij de Antwerpse Schelde. Dergelijke maritieme
bedrijven zijn typisch voor de havenstad en organiseren het
vrachtvervoer per schip over de hele wereld. De belangrijkste klant van
DKT ligt in de Arabische Emiraten, Dubay. De actievoerders met rode
vakbondsvlaggen werden er al snel honderd. De toegang tot het bedrijf
werd met een piket verhinderd. De directie weigerde te praten.
De Keyser Thornton is één van de groten in haar soort. Het bedrijf
werd in 1853 opgericht en een van de eerste eigenaars was familie van
de kunstschilder Nicaise De Keyser, naar wie De Keyserlei genoemd is.
Vandaag maakt DKT deel uit van een kluwen aan partners in de
internationale scheepvaart en is ondermeer verbonden met een firma die
cruise vaarten organiseert. Het gaat dus niet om arme lui.
Waarom deze syndicale actie van de BBTK-ABVV, gesteund door de
LBC-NVK en de ACLVB ?. De vakbondsafgevaardigde Ellen werkt al 16 jaar
bij de DKT Groep, ook als kaderlid. Ze is een zeer gewaardeerde delegee
van de socialistische vakbond die de belangen van haar collegas
intensief verdedigt. Uit het vakbondspamflet: tegen de ongezonde hoge
werkdruk. Overuren worden bij DKT massaal gepresteerd,maar nooit
correct betaald, evenmin werd inhaalrust toegekend. Kortom, DKT is
zon bedrijf waar een cultuur van minachting voor de medewerkers
heerst. Van uit de vakbonden wordt gesproken over louche praktijken
De belofte van de directie om het personeel te belonen indien DKT
winst zou maken werd aan de laars gelapt. DKT maakte vorig jaar 800.000
winst en de werknemers kregen een aalmoes met een waardebon van 100
. De winst werd aan de aandeelhouders uitgekeerd. Voor de overuren was
er niets. En Ellen moest er na 16 jaar uit, nog voor de kandidaten
lijsten voor de sociale verkiezingen van volgend jaar opgesteld werden.
Zij blijkt een gevaar voor de directie en de aandeelhouders. Ellen is
zegt de BBTK ontslagen zonder één enkele wettelijke procedure te
volgen. Uitbetalen en er uit, was het motto. Op een namiddag werd
haar bureau leeggehaald en kon ze na 16 jaar opkrassen.
Hier was een maandenlange intimidatie aan vooraf gegaan. Men moet op
zulke bedrijven gewerkt hebben om dat sfeertje te kennen. Zij, een
vrouw met een gezin, werd vaag een job in Dubay voorgeschoteld. Bij een
firma waarmee DKT handel drijft. Niets werd duidelijk gemaakt over haar
toekomst binnen DKT. Deze door de directie geschapen onduidelijkheid
werd tenslotte als voorwendsel gebruikt om haar onmiddellijk op straat
te zetten. In de periode van de solden.
De laatste kans
Pascal De Bel ( Secretaris Logistiek & Maritiem van de
BBTK-Antwerpen) : Ellen is niet ontslagen omdat ze werk zou geweigerd
hebben. Ze werd als syndicaal afgevaardigde en lid van de
ondernemingsraad aan de deur gezet wegens haar correcte syndicale
activiteiten. Het is opvallend hoe Ellen ontslagen werd een dag nadat
de Centrale der Werkgevers aan de Haven van Antwerpen (CEPA) aan
haar leden liet weten dat het voor de bedrijven in de logistiek de
laatste kans was om beschermde werknemers te ontslaan voor de sociale
verkiezingen.
Pascal De Bel sprak de honderd actievoerders toe en er werd in groep
naar de zetel van de CEPA, even verder, gestapt voor een onderhoud met
de woordvoerder. En kleine groep syndicalisten mocht binnen, waarbij
Indymedia. Het ontslag van Ellen werd in klare taal door de drie
vakbonden aangeklaagd. Ze werd omschreven als een syndicaal trekpaard
dat er uit moest en waarvoor men een grote ontslagvergoeding veil
heeft, die nog niet volledig uitbetaald werd. De drie vakbonden vormen
één front en dreigen met nieuwe acties. De woordvoerder van CEPA
reageerde op de gekende vage wijze bij dergelijke patroonorganisaties.
Op het moment van het gesprek tussen vakbonden en patroonorganisatie
CEPA werd bekend dat bij de Antwerpse Douane & Accijzen en op privé
adressen grootschalige huiszoekingen plaatshadden op het spoor van
louche praktijken. Bedrijven in de haven en expediteurskantoren
zouden middels corruptie bij de Douane grote bedragen aan accijnzen
ontduiken. De Gerechtelijke Politie en de Centrale Dienst ter
Bestrijding van de Corruptie (CDBC) kwamen op dit spoor via een kleiner
gerechtelijk dossier. Niet alleen in de diamant stinkt het.
Pascal De Bel :We eisen de reïntegratie van Ellen in het bedrijf.
Delegees moeten hun syndicaal werk kunnen uitoefenen zonder de
voortdurende dreiging van een nakend ontslag, zonder permanente
intimidatie. Het kan niet dat tegen het einde van bescherming, het
ontslag van een afgevaardigde goedkoper wordt. Van uit de
patroonorganisatie CEPA werd via een omzendbrief brutaal gewezen op de
laatste kans voor directies om van lastige syndicale afgevaardigden
af te raken. Deze solden pikken we niet en we plannen zo nodig nieuwe
acties. Tevens zou een werkgever, die de procedures tot ontslag niet
volgt, een fikse boete moeten krijgen. De wetgeving moet hier aangepast
worden. De interim regering en de rechts nationalistische manipulaties
daar bij, beloven niet veel goeds voor de werkende mensen, hun
koopkracht en de rechten van syndicale militanten als Ellen.
Met deze een oproep aan alle delegees en militanten van alle
sectoren:
Protest-actie op woensdag 19/12/2007 om 7.45u aan de deuren van DKT
(De Keyser Thornton-groep)!
Omwille van het onterechte ontslag van onze delegee Ellen
(logistieke sector) organiseren wij volgende woensdag een actie aan haar
bedrijf DKT.
Ellen werkte 16 jaar in dit bedrijf en nam daarbij ook haar taak als
S.A. en lid van de OR naar harte. Ze kwam op voor het personeel !
Zij is ontslagen op vrijdag 30/11 late namiddag nadat er door de
werkgeversorganisatie CEPA een schrijven was gestuurd naar de bedrijven van de
logistiek om te melden dat dit moment, de laatste kans was om mensen te
ontslaan, voordat de volgende beschermingsperiode voor syndicale afgevaardigden
aanvangt. De werkgever heeft van deze nota dankbaar gebruik gemaakt.
Dit kan niet !!
Dit mogen wij niet zomaar laten passeren !!
Zij is op staande voet, als een dief in de nacht moeten vertrekken,
onder constante supervisie van de directie.
Laat het duidelijk zijn: zij is werkelijk ontslagen om syndicale
redenenen en niet zoals de directie wenst duidelijk te maken omdat ze zogezegd
werk zou geweigerd hebben.
Het is niet verwonderlijk dat Ellen, na 16 jaar dienst, enorm
aangedaan is door dit ontslag en ze wenst jullie nu reeds van harte te bedanken
voor de steun
Maar dit gaat alle delegees en kandidaten aan !
Wij rekenen op jullie solidariteit, binnen en buiten de sector, en
hopen op een grote hoeveelheid delegees en militanten om deze protest-actie
kracht bij te zetten !
De delegees staan niet in solden, laat dit duidelijk zijn !
Haal jullie rode jassen en petten boven: het is tijd voor actie !
Tijd dat we ons laten horen !
Het is de bedoeling enkele uren (van 7u30 tot 10u) aan de deur van
het gebouw te staan en daarna in stoet naar het gebouw van de CEPA te wandelen
om daar onze actie te vervolgen.
Afspraak: om 7.45u aan het gebouw van DKT
(AHRANT-gebouw) Oude leeuwenrui 25-27.
Een plannetje vindt u in bijlage.
Tip voor diegenen die met de auto komen: tot 9u hoef je niet te
betalen in de parkeermeters in de buurt. Als je met een smske betaalt (info op
de parkeermeters) dan is dit gratis de eerste keer dat je dit doet in een
bepaalde zone.
Op
30 november is er een syndicale afgevaardigde ontslagen bij de firma DKT(De
Keyzer Thornton). Een bedrijf actief in de logistieke sector.
Volgens
ons en volgens haar collegas een volledig onterecht ontslag vanwege de
directie. Haar ontslag heeft duidelijk alles te maken met haar syndicale
activiteiten.
Volgende
week woensdag 19 december zouden wij een actie willen voeren voor de deuren van
DKT. De actie start om 7u30 en eindigt om 9u30. Vermits DKT in dezelfde straat
ligt als de werkgeversfederatie CEPA zouden wij de Cepa een bezoekje willen
brengen met een klein delegatie van actievoerders.
DKT
is gelegen in de Oude leeuwenrui 25/27 te 2000 Antwerpen.
Mag
ik u vragen een brede oproep te doen binnen uw militanten groep om een
delegatie te sturen en aanwezig te zijn op deze actie.
Wij
zullen aan het personeel van DKT (een honderdtal) pamfletten uitdelen.
Om
praktische reden kunnen wij nog geen pamflet bijvoegen, zodra dit pamflet
klaar is zullen wij een copij naar u opsturen.
>
