Dag allemaal

Omdat ik wel vermoed dat er een aantal van jullie willen weten hoe het hier afgelopen is, neem ik nog 1 keer het heft in eigen handen en schrijf een klein tekstje om de wereld in te sturen. Hopelijk voelt Stijn zich binnenkort wat beter zodat hij zelf z’n verhalen opnieuw kan vertellen.

De transplantatie op zich is redelijk goed verlopen. Rond 17.00u kwamen de cellen toe op de afdeling. De procedure werd dadelijk in gang gezet en het zakje werd zo snel mogelijk aangekoppeld. Want volgens de artsen is de beste plaats voor stamcellen in het menselijk lichaam en niet in een plastic zakje… Tijdens het inlopen waren er continu 4 personen aanwezig: een verpleegkundige, een arts-stagiaire, een arts-assistent en de prof. En ik
Het bleek al snel dat de zuurstof in Stijn z’n bloed wat laag was, dus werd er dadelijk gestart met het bijgeven van zuurstof (via zo’n slangetje onder zijn neus). Niet veel later begon hij ook te rillen (van de koorts) dus werd er gestart met paracetamol en één of andere spierontspanner om het rillen tegen de gaan. Deze bijwerkingen waren gelukkig wel normaal en de artsen maakten zich geen zorgen.
Na ongeveer 45 minuten waren alle stamcellen ingelopen en was het gevaar geweken. De artsen vertrokken maar gaven de opdracht om Stijn tijdens de volgende 2 uren nog vaak te controleren (temperatuur, bloeddruk, pols en zuurstofgehalte in het bloed). Maar hij heeft al die tests goed doorstaan!

De nacht is ook vrij goed verlopen. Van slapen komt er hier echter niet veel in huis want hij wordt constant gestoord voor zijn parameters maar hij laat het niet aan zijn hart komen en rust zoveel hij kan.  Hij zal de volgende 2-3 weken hier in het ziekenhuis ook nog héél veel slapen.

Ook van eten komt voorlopig niet veel meer in huis. Hij probeert dagelijks wel zelf íets te eten/drinken (een Fortimel-drankje, een fruitsapje, een cola, …) maar dat lukt niet altijd even goed. Daardoor zal hij waarschijnlijk nog wel 3 à 5 kg afvallen. Er werd vanmorgen al gestart met bijvoeding maar dit bleek te belastend voor zijn lever, dus dat is al afgekoppeld. Ze houden nu zijn leverwaarden in de gaten en zullen dan leversparende bijvoeding geven als het nodig is.

Vandaag werd de buitendeur hier ook op slot gedraaid: al het bezoek moet binnen via de verpleegpost en moet uitgebreide maatregelen nemen: jassen uit, juwelen uit, handen en voorarmen wassen en ontsmetten, schort aandoen, mondmasker opzetten, handschoenen aandoen, … Elk risico op infectie wordt vermeden.

Groetjes
Karolien.

23-02-2017 om 14:53 geschreven door Stijn  

Dag allemaal,

Vandaag neem ik voor een keertje de blog over. Ik = Karolien, de echtgenote van Stijn. Stijn is jammer genoeg te ziek om zelf te bloggen, maar omdat het vandaag de GROTE dag is, wil ik jullie toch graag op de hoogte houden.

Ik vroeg Stijn of hij graag wilde dicteren wat ik moest typen, maar meer dan ‘ziek’ en ‘voel me ellendig’ kwam er niet uit. Dus daarom maak ik er zelf maar wat van

De laatste chemo’s en het ‘konijnenserum’ hebben Stijn echt doen crashen. Afgelopen weekend kon hij geen eten of drinken binnenhouden, dat gaat sinds gisteren gelukkig iets beter. Maar veel eten of drinken doet hij niet; hij heeft geen honger en is veel te moe. Voorlopig starten ze nog niet met bijvoeding. Als dat nodig moest zijn, wachten ze daar sowieso mee tot na de transplantatie.

Verder wordt hij hier nog volop bestookt met de voorbereidingen: bloed aftappen via de katheter, perifeer bloedstalen nemen (dus wel in z’n arm prikken), tientallen keren per dag parameters nemen (bloeddruk, pols, temperatuur), medicatie geven, … Ze laten hem niet gerust! Maar, allemaal voor het goede doel en de goede afloop, dus laat die verpleegsters maar komen! Ik ben ze dankbaar.

Straks, tussen 17.00u en 19.00u is het dan eindelijk zover: de stamceltransplantatie!  De cellen zijn momenteel onderweg naar hier. We zullen ze met open armen ontvangen! Op zich zal het niet meer zijn dan een zakje dat wordt aangekoppeld aan zijn katheter en dat moet inlopen over een uurtje, dus echt spectaculair zal het er niet uitzien. Maar wat de inhoud van dat ene zakje met Stijn zal doen, is wél spectaculair! Wat ben ik toch blij dat de wetenschap zo ver gevorderd is… 

Allee, dan nu alle duimpjes omhoog bij jullie allemaal en dan komt dat helemaal goed met Stijn! We gaan ervoor!

Karolien.

22-02-2017 om 16:04 geschreven door Stijn