1 dag voor D-day

Op zaterdagmorgen vertrok ik samen met trainingsmakkers Kim Barbé en Tom Vanslambrouck richting Eindhoven voor mijn marathondebuut. Tegen 12 u kwamen we aan bij het Novotel, iets buiten het centrum. We werden er opgewacht door Peter Van Velden van de organisatie. Na de eerste richtlijnen installeerden we ons op de kamer en daarna trokken we meteen de loopkleren aan om een half uurtje te gaan loslopen. Het gevoel was goed, enkel de hamstrings trokken wat tegen en ik had wat last van slijmen door mijn snotvallingske.

In de namiddag namen we deel aan de verkenning van het parkoer met autobus. Om 17u30 vond in het Sofitel in het centrum van Eindhoven de technische bespreking plaats voor de atleten van het subtoparrangement. Daar kregen we de laatste richtlijnen, de hazen werden er voorgesteld alsook de verschillende groepjes. Onze groep bestond uit zo'n 10 atleten, een deel van die groep wilde vertrekken op schema van 2u25', andere wilden liever 2u26'. Er werd besloten de groep niet te splitsen en te vertrekken op het tempo voor 2u26'. Onze hazen waren Hans Reigel, die mijn geblesseerde trainingsmakker Dieter Brouckaert verving en de Nederlander Alex Van der Meer. Tom Vanslambrouck was de haas van de groep die voor 2u30’ ging, Tom ging proberen tot 25km a 30km te hazen.

's Avonds was er nog een pasta party in het Sofitel met de genodigde atleten, we speelden nog de nodige koolhydraten naar binnen en het smaakte. Ook de sfeer was tof, toch was ik blij dat ik tegen 20u30 terug op onze kamer was in het Novotel. Van de organisatie kregen we 7 drinkbussen van AA drink om onze eigen drank in te doen. Deze drinkbussen moesten we dan inleveren op zondag tegen 8u10 en die werden dan op de verschillende drankposten geplaatst, ongeveer om de 5km. Ik maakte vlaggetjes om aan mijn drinkbussen te doen, zodat ik ze beter zou herkennen en dat nam toch wel wat tijd in beslag.  Nadien werd mijn nummer op mijn truitje gespeld en de chip op mijn wedstrijdschoen, dan was alles klaar voor de grote dag. Rond 22u30 ging ik slapen, het duurde wel een tijd voor ik de slaap kon vatten, maar al bij al heb ik een redelijke nachtrust gehad.

D-day

Om 6u45 ging de wekker af, ik bleef nog wat liggen tot 7u en dan maakte ik mijn sportdrank om in mijn drinkbussen te doen, nadat alle drinkbussen gevuld waren nam ik een koude douche en zo was ik meteen goed wakker. Nadat we de drinkbussen hadden ingeleverd bij de organisatie gingen we ontbijten, ik beperkte mij tot enkele sneetjes met confituur. Om 8u40 vertrokken we dan met de bus naar het Sofitel nabij de startplaats. Rond 9u kwamen we aan in het Sofitel en daar was een ontspanningsruimte voor ons voorzien met zelfs enkele bedden, zo konden we nog zo’n uurtje rusten voor we naar de start vertrokken.

Ik dronk af en toe nog wat en at nog een banaan en hield mij voor de rest rustig. Het toilet werd nog geregeld eens opgezocht, wellicht van de zenuwen of was het van al die koolhydraten. Intussen waren mij ouders toegekomen samen met mijn vriendin Charlotte en haar zus Justine, ik was blij hen te zien. De tijd ging zo nog wat sneller voorbij en omstreeks 10u20 vertrokken we met alle genodigde atleten te voet richting de startplaats en vanaf dan kon de beperkte opwarming beginnen. Ik liep zo'n 10' los, intussen zag ik ook enkele Molenlopers waaronder Steve en Nathalie (Pluvier), Dieter (Brouckaert) met vrouwtje Sylvia en dochtertje Emma en Lieven (Vandenbroucke) met zijn vrouwtje Nathalie en zoontje Ward. Ik was ook blij hen te zien, het is toch een extra steun omdat je weet dat ze van zover zijn gekomen om je aan te moedigen.

Iets voor 11u, iedereen neemt zijn plaats aan de startlijn in, ik neem plaats achter de grote bende Kenianen, want die zijn toch meestal sneller. Om 11u ging het startschot af en weg waren we, de start van mijn eerste marathon was een feit. Het weer was echt ideaal, bijna geen wind en het was nog betrekkelijk fris omdat het bewolkt was boven Eindhoven. De eerste kilometer was wat zoeken naar de overige atleten van mijn groepje alsook naar de hazen. Al snel kreeg ons groepje vorm met de twee hazen op kop. De eerste kilometer kwamen we maar enkele seconden te snel door, maar het duurde niet lang of we zaten perfect op schema voor 2u26’. Bij de eerste drankpost na 4,6km bevond ik mij wat achteraan de groep en daardoor zag ik niet meteen mijn drank op de tafels staan en miste daardoor mijn persoonlijke drank. Gelukkig ging Filip Steenlandt, de trainer van Francies Van steenbrugge, mijn drank halen en kreeg ik hem iets verder aangereikt, oef. Je drank missen kan je wel eens bekopen in de laatste kilometers.

Bij het naderen van de volgende drankposten maakte ik telkens dat ik vooraan van mijn groep zat. Bij sommige drankposten riepen ze de nummers door van de aankomende lopers en dan stond iemand klaar met je drinkbus, bij andere drankposten moest je zelf nog zoeken waar je drank stond en daardoor verloor je toch heel wat kostbare seconden en was je op achtervolgen aangewezen, want wachten deden de andere atleten niet. Eén keer vond ik niet meteen mijn persoonlijke drank en ik besloot dan maar gewoon verder te lopen, 2,5km verder nam ik in de plaats wat water om toch maar gedronken te hebben.

Tot halfweg bleef onze groep mooi samen en we kwamen dan ook perfect door voor een eindtijd van 2u26’, halfweg klokten we 1u12’58”, vanaf dan hielden de hazen het voor bekeken en was het aan ons. Het tempo ging meteen wat in de hoogte en met zo’n 5 atleten konden we ons afscheiden, waaronder nog één belg Patrick Vanderstraeten, maar nog voor kilometer 25 moest Patrick lossen en zo bleven we met z’n vieren over. Bij mij ging het nog bijzonder goed en ik besloot dan maar ook wat kopwerk voor mijn rekening te nemen, we bleven het tempo mooi aanhouden, zonder bruuske versnellingen bij het overnemen. Ik wist dat ik niet te zot moest doen voor de 35^ste kilometer, want vanaf dat punt begint de marathon. Na 30km versnelde één van de Nederlanders in de groep, waardoor één atleet de rol moest lossen. We liepen op schema van 2u25’ en ik was tevreden dat het nog zo goed ging.

Aan kilometerpunt 33 moest ik zelf lossen van mijn twee Nederlandse gezellen, zij kregen te horen dat ze voor de 3^de plaats liepen in het Nederlands kampioenschap marathon en versnelden wat. Ik besloot gewoon mijn eigen tempo verder te lopen, de marathon was blijkbaar begonnen. De energievoorraad was stilaan aan het opgeraken, waardoor het afzien kon beginnen. Aan kilometer 35 zat ik nog altijd op schema voor een eindtijd van 2u25’, maar ik voelde dat ik toch iets trager begon te lopen. Ik telde de kilometers af, gelukkig zag ik in de slotfase opnieuw mijn vertrouwde supporters en dat hielp me enorm, ik beet door, want de finish was in zicht. Ik merkte dat de atleet die aan km 30 gelost was opnieuw op mij naderde en mijn twee metgezellen van enkele kilometers terug steeds verder van me wegliepen. Ik moest en ik zou doorbijten. Echt compleet stilvallen deed ik niet. Aan de laatste drankpost na zo’n 36km moest ik opnieuw volledig stilstaan om mijn drank te zoeken, na opnieuw heel wat kostbare seconden te hebben verloren kon ik de laatste energiedrank tot mij nemen.

Met nog twee kilometer te gaan kreeg ik het gezelschap van de atleet die aan het naderen was, ik probeerde aan te pikken, maar moest toch meteen enkele meters laten op hem. Ik hoopte dat we snel in de centrumstraten zouden zijn, want daar stond echt een massa volk en dat kon me wel nog eens extra oppeppen en dat was ook het geval, ik kreeg weer een extra boost en kwam opnieuw aansluiten, met nog een kilometer te gaan kwamen we ook nog eens bij een van de atleten die van me weg waren gelopen, hij zat volledig leeg. Ik wist dat ik in aanmerking kwam voor de 8ste plaats van het Benelux kampioenschap en daarvoor wou ik wel nog eens spurten. Ik won uiteindelijk het spurtje voor die 8ste plaats en werd in totaal 26ste en met mijn eindtijd van 2u26'10" was ik dan ook heel tevreden. Ik liep een heel constante wedstrijd, want mijn tweede helft was amper 12 seconden trager dan mijn eerste.

Ik werd meteen na mijn aankomst naar een tentje gebracht waar ik eerst wat kon bekomen, ik was blij dat ik even kon zitten. Ik dronk zo vlug mogelijk iets en at een banaan om weer op krachten te komen. Toen ik me weer iets warms en droogs had aangetrokken kon ik naar mijn vriendin, ouders, vrienden, ...!Het wandelen ging heel moeilijk en mijn benen deden enorm pijn, maar ik was zo tevreden dat ik mijn debuut tot een goed einde had gebracht. Het wandelen naar het Sofitel was een zware opgave en ik was dan ook blij dat we daar weer even konden zitten en weer wat energie konden opdoen met cola en sportdrank. Na een deugddoende douche ging het weer richting België waar we nog iets gingen eten en zo kwam er een eind aan het heel mooi, leuk, maar ook zwaar weekend.

Proficiat

Ik wil nog enkele andere marathonlopers die in Eindhoven liepen  proficiat wensen met hun prestatie.

Francies Van Steenbrugge, die aan zijn derde marathon toe was en opnieuw zijn PR wist aan te scherpen met een heel knappe 2u22’27, spijtig dat hij veel alleen moest lopen.

Olivier Vanhoutteghem, liep een heel verstandige en knappe wedstrijd, hij scherpte zijn PR aan tot een heel mooie 2u28’48”, hij dook voor het eerst onder de magische grens van 2u30’.

Nico Serroen, liep ook een heel knappe wedstrijd, dit één maand na zijn marathonzege in Ieper (Flanders Fields). Net als een maand geleden liep hij een PR, dit keer dook hij met 2u29’50” voor het eerst onder de 2u30’ en zo behaalde hij zijn vooropgestelde doelstelling. Zowel Nico als Olivier werden tot 30km perfect op sleeptouw genomen door haas Tom Vanslambrouck.

Team Vijverman atleten en mijn clubmakkers Wim Van de Verre (2u42’41),  Thierry Duquet (2u48’55”), Bart De Smet (2u49’39”), Jan Vijverman (2u50’59”), Koen Gardeyn (3u03’23”). Voor Wim, Jan en Koen was het hun debuutmarathon, voor Bart werd het zijn laatste marathon.

Steven Van Nieuwenhove, liep een heel mooie wedstrijd, tot 10km voor het einde het noodlot toesloeg, Steven kreeg last van pijnlijke steken en moest gas terugnemen, waardoor hij een tijd net onder de 2u30’ mocht vergeten. Steven liep op karakter door en finishte uiteindelijk teleurgesteld in 2u41’38”.  Spijtig dat Steven steken kreeg , want hij was op weg naar een mooie debuutchrono, maar net als ik kijkt hij al uit naar een volgende marathon. Steven kan nu eerst en vooral uitkijken naar zijn eerste zoon of dochter, want zijn vrouwtje is hoogzwanger.

Patricia Delvael, liep in Eindhoven ook haar eerste marathon en liep een heel verstandige wedstrijd. Ze hoopte op een tijd onder de 3u en met een chrono van 2u59’42” bereikte ze heel mooi haar doelstelling.

Kathleen Steenhaut was niet aan haar proefstuk toe, ze wilde opnieuw onder de 3u duiken, met een eindtijd van 3u00’46” lukte dat net niet, maar toch alweer een mooie marathon van Kathleen.

Vincent Vantieghem, een Molenloper die met 3u00’40” ook net boven de magische 3u grens bleef, ook hij mag terugkijken op een prachtige marathon.

Verder proficiat aan alle deelnemers met hun prestatie in Eindhoven, iedereen die een marathon tot een goed einde brengt verdient respect en bewondering!

Het zit erop

Mijn debuutmarathon zit erop, het doel was een tijd proberen te halen van rond de 2u26' en dat is me met 2u26'10" ook mooi gelukt. Bij de drankposten verloor ik nog heel wat kostbare tijd, want soms stond ik compleet stil om mijn persoonlijke drank te zoeken en dan weer optrekken en je tempo zoeken wanneer je je drank gevonden had. Ook drinken terwijl je loopt is niet zo vanzelfsprekend, dit was allemaal nieuw voor mij. Ik heb alvast heel wat opgestoken tijdens mijn eerste marathon en dat de marathon zijn eigen wetten heeft dat kon ik nu ook ondervinden. Het gevoel dat de energievoorraad bijna op is heb ik nu ook eens kunnen ondervinden en dat de marathon pas begint na 35km dat kan ik alleen maar bevestigen, maar daar had ik me al op voorbereid door tot dit punt niet met mijn krachten te woekeren. De spierpijn achteraf is wel verschrikkelijk, maar dat neem je er met plezier bij, dat zal er wellicht allemaal bijhoren. De charme van de marathon zeker!

De zware lange en vermoeiende voorbereiding zit erop. Het was doorbijten bij momenten, zeker de laatste zware weken, maar het was echt de moeite waard. Jullie konden alles vanop de eerste rij volgen en ik wil dan ook jullie bedanken voor de steun en de intresse in mijn marathonbeleving. Momenteel ben ik aan rust toe, deze week blijven de loopschoenen op stal en geef ik mijn spieren de tijd om te recupereren. Ik ga wat fietsen, doe een sauna en brubbelbadje aan, relaxen dus!Vanaf november begin ik dan weer op te bouwen voor het winterseizoen, er staan opnieuw enkele crossen op het programma alsook enkele stratenlopen in Nederland. Komende zondag zit ik samen met trainer Raymond Van Paemel om mijn marathonvoorbereiding en mijn marathon te evalueren, ook zullen we dan eens kijken om de wedstrijden voor de winter vast te leggen. Wellicht plannen we in het voorjaar van 2009 opnieuw een marathon, want na Eindhoven heb ik de smaak wel te pakken.

Bedankt

Ik wil tot slot nog enkele mensen bedanken, eerst en vooral mijn vriendin Charlotte die er altijd voor mij is en me enorm steunt, verder ook mijn ouders die mij enorm steunen, Charlotte haar ouders, haar broer en zus Justine, die er zondag ook bij was om mij aan te moedigen. Mijn trainer Raymond Van Paemel wil ik zeker ook bedanken voor het vertrouwen in mij en voor de steun, hopelijk kunnen we nog heel wat mooie successen beleven!Ook mijn trainingsmakkers mag ik niet vergeten, want zij zijn ook een enorme steun geweest tijdens mijn voorbereiding, bedankt Kim, Jerry, Jo, Stijn, Tiemen, Lander, Koen, Tom, Tim, Davy, Dieter, Lieven en Kris. Speciale dank aan Kim voor het regelen van mijn buitenlandse wedstrijden. Verder nog bedankt voor de steun aan mijn clubmakkers van de Molenlopers en Eendracht Aalst. Ook bedankt aan mijn collega atleten voor de steun. Ook mijn familie wil ik bedanken, ook zij leefden met me mee naar mijn marathondebuut. Ook een woordje van dank aan mijn collega's op het werk, zij volgen ook steeds mijn loopprestaties op de voet en zijn toch ook een steun voor mij. Verder wil nog de sponsors bedanken voor het vertrouwen, bedankt Argenta Poperinge, bedankt Running Center Brugge, bedankt Adidas, bedankt Herzog medical. Bedankt verder aan mijn vrienden en vriendinnen en iedereen die ik zou vergeten zijn!

Deze blog stopt niet na deze marathon, je kan via deze blog mijn prestaties verder op de voet blijven volgen! In de loop van de week komen nog heel wat foto's online van mijn marathon in Eindhoven, dus hou het hier in de gaten. Ik wil nog alle atleten succes wensen voor het komende winterseizoen, geef er maar een lap op.

Je kan al foto's bekijken via http://www.firstfotofactory.com/cgi-bin/cosmoshop/lshop.cgi en dan op marathon Eindhoven klikken en dan mijn startnummer ingeven en dat is 336.

Alle details van mijn wedstrijd:

Gemiddelde snelheid: 17,321 km/uur
Netto tussentijden: 5 kilometer 17:08 10 kilometer 34:27 15 kilometer 51:49 Halve marathon 1:12:58 25 kilometer 1:26:13 30 kilometer 1:43:20 35 kilometer 2:00:36 40 kilometer 2:18:51

De volledige uitslag: http://evenementen.uitslagen.nl/2008/marathoneindhoven/ , als je op de naam van de atleten klikt kan je van hen verschillende filmpjes tijdens de wedstrijd bekijken.

Groetjes en tot binnenkort,

Stijn