Twee weken geleden met het intreden van het wisselvallige herftweer en ook wel doordat ik meer aktief ben met mijn lessen en in het huishouden (mijn vrouw moet het even wat rustig aan doen) heb ik meer last van pijn en krampen, ik heb dan ook maar besloten om mijn dosis Baclofen weer terug te verhogen tot 75 mg/dag.
Ook het zwemmen is moeizamer geworden, ik had last van een volledig verstijfd en pijnlijk rechterbeen zodat men mij met de schietstoel in-en uit het water moesten helpen en ik op 3 wiellen moest zwemmen, gelukkig dat mijn been nog bleef drijven anders kwam er van het zwemmen helemaal miets meer in huis.
De krampen zijn nu toch al verminderd maar het zwemmen blijft nog eventjes moeilijk goewel het ook wel weer zal verbeteren - "positief denken hé"
Sinds september ben ik gestart aan een nieuwe reeks van word-2007 deel 2.
Verder ben ik ook nog begonnen met baklessen de lessen zelf zijn erg vermoeiend maar tegelijk ook zeer fijn om te doen.
Ieder week krijgen we onze resultaten ook mee naar huis (we betalen wel een bijdrage voor de ingrediënten) maar je kan er wel een week mee verder zoals bij volgende berichten van foto's wel te zien zal zijn.
We werken in 4 groepen met elk 2 recepten, en iedere week schuift de groep op zodat we na 4 weken alles eens gemaakt hebben, daarna beginnen we weer aan een volgende reeks. de foto's die later komen zullen per reeks verschijnen.
Ieder week krijgen we onze resultaten ook mee naar huis (we betalen wel een bijdrage voor de ingrediënten) maar je kan er wel een week mee verder zoals bij volgende berichten van foto's wel te zien zal zijn.
We werken in 4 groepen met elk 2 recepten, en iedere week schuift de groep op zodat we na 4 weken alles eens gemaakt hebben, daarna beginnen we weer aan een volgende reeks. de foto's die later komen zullen per reeks verschijnen.
Dit is een veel toegepaste spreuk, maar ik heb nu sinds 3 maanden geleden toen ik laats mijn medicijnen verminderde (de Baclofen met 2,5 mg) toch nog steeds meer last van krampen dan voorheen, het is wel zo dat het in de beginperiode erger was maar toch... je zit er maar mee hé. Ik wil nog even aanzien nu het weer normaal gezien wat slechter gaat worden en ik terug maar het volwassenonderwijs ga welke invloed dit geeft. Over het onderwijs dat ik zal volgen krijg je nog wel wat in een volgend bericht.
Tja, hier zijn we dan weer met een ander paar mouwen
In de eerste plaats even over mijn schouder, die is nu helemaal hersteld na 60 beurten van kiné over een 3-tal maanden verspreid en veel oefeningen thuis.
Dan het stiff-man syndroom, op dit moment ook vrij goed ik ben in verschillende stappen bezig med medicijnen wat af te bouwen: Depakine zit ik al op 3150 mg/dag wat al een aardige vermindering is baclofen heb ik pas nog verminderd tot op 72,5 mg/dag
De Depakine heb ik in 3 stappen verminderd en de baclofen nog maar net 2 weken geleden telkens had ik natuurlijk na 1 week ook weer een week met meer beperkingen, maar dan ging het ook stilaan weer beter
Ik hoop na enige tijd weer ergens iets te kunnen verminderen, maar dat zien we dan nog wel weer hé
Het is weer véél te lang geleden dat ik nog eens iets heb geschreven, maar ik ben er nog hoor. Het is nu een mooi moment om nog een bericht bij te voegen en dan om deze speciale aangelegeheid van moederdag. Zoals julie kunnen zien heb ik weer een mijn handen uit de bakkersmouwen getrokken om er iets van te maken, een beetje een speciale cake: bodem en randen van zanddeeg, een laagje appel met rozijnen en dan verder gevuld met cakebeslag. De Limburgse vlaai (zoals wij die hier noemen) is op basis van gistdeeg en blouwbessen, deze heb ik gebakken voor onze dochter die toen net terug kwam van een studiereis. Het waren weer eens 2 aangename en vooral lekkere verrassengen.
Neen hoor gelukkig is alles naar tevredenheid verlopen. nu een update na 2 maanden: zoals eerder vermeld gebeurde de ingreep op vrijdeag 30 oktober.
Eerst de operatie zelf: pas om 2h30 ik kreeg eerst een lichte verdoving in de nek om dan met een soort electrogram naar de juiste zenuw te zoeken, dit gaat met een naald in de nek waardoor lichte electrische schokken worden gegeven, AMAAI dat was afzien, maar toen ze die hadden gevonde kon de zenuw verdoofd en even later toen alle gevoel weg was werd ik onder narkose gebracht.. en dan weet je van niets ik had gelukkig geen enkel probleem met wakker worden en wer pas om 6h terug op de kamer, en ik had ook ijszakjes op de schouder liggen wel had ik de volgende dag veel pijn waarvoor dus een extra infuus. Pas om 7h kwam de arts met de verlossende ontslagbrief !
Thuis gekomen had ik weer pijn van het vervoer in de auto moest ik al gelijk een aantal oefeningen doen en nog steeds die verdomde ijszakjes wat goed was voor de schouder maar waar mijn spieren minder gelukkig mee waren ook nog wat pijnstillers en weer ontstekingremmers slikken.
Vanaf maandag kwan de kinesist wat eerst tegen viel maar na een 3 tal dagen al erg goed meeviel maar na 4 weken kwamen de zwaardere oefeningen met een soort rekker, dit ging de eerste keer heel goed maar de 2de keer was het al raak, ik was gewoon niet in staat de oef. te doen, na de 1ste werd ik al draairig en mosten we stoppen, we hebben toen wel nog wat oef al ligend op de zetel gedaan zoals heel in het begin. die draairigheid heeft toen bijna 2 dagen geduurd waarschijnlijk weer een kombinatie van de ontstikingremmers en de Depakine, ik heb toen ook gelijk mijn Depakine met 100 mg verhoogd, ook kreeg ik weer meer en meer last van krampen dus een week later ook mijn baclofen met 2.5 mg verhoogd !
Nu zijn we na 6 weken begonnen bij de kinesist aan huis in wat hijzelf noemt zijn zijn folterkamer, ook eerst weer relatief goed maar het gaat echt op en neer want hier werkt mijn stiff-man syndrom heel erg tegen ik krijg tijdens de oefeningen veel krampen vooral in mijn trieseps spier wat we voornamelijk een beetj kunnen opvange door een sjaal rond mijn arm te knopen (dit deden we thuis ook al vanaf dat de oef.met de rekker begonnen) maar nu is het wel erger.
Op dit moment gaat het al weer beter en soms zelfs zonder sjaal.
een wat droeve mededeling. vorige week is mijn vader met een epilepsie aanval opgenonen via de spoedafdeling in het ziekenhuis, deze bleek te wijten aan het feit dat een recente atibiotica kuur zijn werking van DEPAKINE heeft verminderd. nu ik op een gegeven moment op bezoek was en er een verpleegter zijn blodrud e.d. kwam meten heb ik nog eens aaangedrogen om een aantal andere symtomen te kontroleren, hij had veel last van vermoeidheid, duizeligheid, koncentratie en vooral pijnlijke en koude benen enz.
naar aanleiding hiervan kreeg hij 2 dagen later al een afspraak met een vaatspecialeist waar hij eens heen en weer moest gaan, dat was blijkbaar al voldende om te zoeken in de richting van Parkenson waarop dan ook verder werd onderzocht en in overleg met zijn neuroloog is dit dan ook bevesticht. de gradatie van de ziekte staat nog niet vast en hij krijgt ook geen verdere medicijnen omdat hij al KEPRA (antiepilepsie) had gekregen van deneuroloog. verder wordt vooralsnog een afwachtende houding aangehouden om alles verder op te volgen.
nu om jullie wat meer inlichtingen te geven heb ik hier 2 internetadressen:
ik be weer eens bij mijn orthopedist geweest voor een vedere evaluatie, nu kon hij toch nog een 3 tal keren een spuit zetten maar uiteindelijk is dit maar een lapmiddel voor telkens een korte periode. dus hebben we besloten om de zaak maar te laten opereren, het zou wel vrij pijnlijk zijn met een lange revalildatie maarja als het dan opgelost is leek het me toch het beste. nu is het wel zo dat er nooit geen garantie is want iedereen kan kalk aanzetten op allerlei plaatsen, mmaar voorlopig ben ik er dan toch voor een tijd vanaf (hopelijk voor altijd want mijn stiff-man syndroom kan al pijnlijk genoeg zijn). de ingreep zelf zal doorgaan op 30 oktober met een kijkoperatie en ik zal een nacht moeten daar blijven omdat de verdoving uitgewerkt raakt en dan kunnen ze me pijnstilling geven via het infuus.
nu even voor de grap hoop ik dat ze voorzichtiger zijn dan deze heren
vandaag (maandag) had ik iets vreemds aan de hand, rond 2 uur weerdik plots erg draaierig met een lichte hoofdpijn op de achtergrond mijn benen waren net rubber, ik ben toen maar wat gaan liggen en even later had ik ook nog een flouw gevoel, ik heb toen een kippensoep gegeten (uit zo een pakje van royko) die zijn nogal voorzien van wat zout, dat nam wel de flouwte wat weg maar de rest bleef. ik heb zo 2 dagen nadien ook nog wat last gehad.
dus besloot ik om mijn depakine een wienig op te drijven met 100 mg, mogengijk was de werking van mijn dosis depakine afgeremd doordat ik een tijd aprnax had genomen voor mijn schouder, ik neem nu dus weer 2300mg depakine per dag.
op zaterdag benik weer gaan zwzemmen maar hoewel ik mij fit voelde toen ik hier vertrok viel het erg tegen, na amper 25 min heb ik mij met de mindervalidestoel uit het water laten halen en heeft men mij tot aan de douche geholpen awaar ik mij op een stoel gezeten heb gedouchet, in de loop van de dag ging het gelukkig weer beter.
ik las op een Amerikaans forum van Stiff-mam Syndroom dat in produkten zoals Cola zero en andere licht produkten een vervangende zoetstof zit die neurostimulerend werkt, dus voor mensen met spierprobemen en zeker deze die veel krampen veroorzaken is dit niet aan te raden. welnu deze pesoon had de gewoonte om Cola licht te drinken en in een bepaalde periode dat hij eens erg veel last had heeft hij overgeschakeld op water en na enkele dagen waren de symptomen al sterk verminderd. toeval of niet... hij blijft nu bij water!
later kreeg ik ergens een reactie dat eigenlik alle frisdanken slecht zijn
onlang hoorde ik van iemand die veel last man migraine had dad zij het middel DEPAKINE gebruikte met goede resultaten hoewe dit eigenliek een antiepilepsiemiddel is. ikzelf gebruik het ook maar dan voor mijn Stiff-man Syndroom.
heeft er nog iemand ervaring met deze vorm van behandeling?
ja, mijn ambetant ding besloot weer eens een computerhellevaart te ondernemen
mijn hoofdschijf met windows XP deed het gelukkig nog maar de anadere met windows 98 deed het niet meer, en daar ik deze nodig heb voor mijn oude scanner besloot ik hem opnieuw te installeren en net daar ging het mis, op mijn tweede interne schijn waren alle partities verdwenen dus ook die met mijn recente backups van acronis (hiermee kan je in enkele minuten een hele partitie terug zetten) dus moest ik met nog wat oude backups op dvd zvel mogenlijk restoreren en de rest dan weer met mijn speciaal programma zodat ik zowat 3/4 terug had welliswaar had ik nog erg veel werk met bijwerken van gegevens en ben nu weer beckups aan het maken zodraa een partitie af is (ik heb er 8 met ieder een eigen doel, één ervan dient om backups op te zetten maar wat heb je daaraan als deze ook weg is. nu is enkel nog deze met afbeeldingen en muziebestanden beschadicht, hiervan had ik geen cd en het recuperatieprogramma heeft dit niet kunne herstellen . zoo zie je maar dat je je bacups het best op een externe schijf op op cd-dvd zet, daar ben ik dus nu mee bezig.
en dan maar weer mijn beloft na komen met het bijwerker van mijn blog, maar waar o waar was ik nu ook alweer gebleven?
het spijt me dat ik julie zolang op julie honger heb laten zitten, maar ik zal min site langzaamaan weer bijwerken en wel alles op de juste datum proberen te zetten, dus moet je een eind terug in de tijd om weer bij te zijn, mijn eerst bericht zal zijn over een paasfeest dat we heer hielden, een traditie bij mijn schoonfamilie ieder om beurt. het zal staan op 23 maart.
dit bericht zal blijven staan tot ik bijgewerkt ben daarna zal ik het weer verwijderen!!
vandag is in het bijzijn van al haar kinderen en aangetrouwden mijn schoonmoeder overleden. zij leed al een tijd aan baarmoederhalskanker maar door chemo heeft zij toch nog meer dan 2 jaar een vrij goed extra verlenging gekregen die vrij pijnloos was waarvoor we allen uiteraard erg dankbaar zijn. ze was een erg fijne vrouw waar iedereen welkom was en ze kon ook met iedereen erg goed opschietten. verder schietten mij woorden te kort en sluit ik herbij dan best maar af.
hoi, deze keer is het beter nieuws, de pijn in mijm schouder mag dan wel verergerd zijn maar ik heb de laatst tijd we wat minder last van krampen, dus heb ik nijn baclofen nu wat verminderd met 2,5mg nu neem ik dus nog 72,5mg totaal. in het begin zal ik mij wel weer wat aan iets meer krampen mogen verwachten ondat het lichaam zich hierop moet aanpassen maar als het na 2 weken weer stabiel is dan kan ik het zo houden!!!
eerste 2 weken: ja mijn voorspelling klopt eerst dus wat meer krampen en daarna heeft het zich weer gestabiliseerd. er zijn ook wat teperatuurschommelijngen geweest wat altijd slecht is en op de warmere dagen zijn we wat gaan fietsen wat achteraf ook weer krampen uitlokt.
het is weer zover, na een tijdtje meer en meer pijn in mijn schouder ben ik maar weer naar de huisarts geweest en ja weer medicijnen nemen (apranax) om te beginnen een tijd dan 2 per dag en dan proberen met 1 per dag.
vandaag heb ik samen met mijn vrouwtje de hele dag aan onze sere gewerk om ze weer zo goed mogenlijk recht en dicht te krijgen, er moesten nog 2 profielen regchtgebogen worden wat erg moeilijk is daar ze in T-vorm zijn en je ook nog rekening moet houden met alle ribben binnenin die dienen om de rubbers en de klemmem voor het glas te plaatsen, uiteraard zagen we dit pas nadat we alle voorlopige platen die voor de sere gezet waren weggehaald hadden, man man wat hebben we toen gezwoegd. terwijl mijn vrouw het laatste half uur nog voor het eten moest zorgen, had ik tegen half 6 uur alles af en was dan ook bekaf, na het eten ging ik dan ook meteen weer wat slapepen terwijl mijn vrouw alle gerief nog ging opruimen. en nu maar weer opnieuw zwarte aarde en compost indoen en ten gepaste tijde zaaien en planten om achteraf weer eigen groenten te hebben.
gelukkig heb ik de volgende dagen geen extra last van mijn speiren gehad!
naar aanleiding vans ons zilveren huwelijk kregen we van onze famielie een vakatischeque van Vlanderen Vakantieland voor 2 nachten, na enig speurwerk in de bijgeleverde gids vonden we een bestemming in een kuuroord aan zee (Koksijde) met een ruim binnenzwembad en heerlijk warm water, dus dat was voor mij ideaal en voor mijn vrouw die zo van de zee houd dus ook een goede keuze. we kozen voor de trein en tram als vervoermiddel daar ik niet ver kan auto rijden en we toch bijde genieten van een verminderd tarief, voor mij zijn tram en bus zelfs gratis, het is dan wel wat langer reizen maar lekker ontspannen met een boek of sudoku oplssen.
we hadden een erg gezellig familiehotelletje met een mooi interieur, allerlei oude keuken gereedschappen en buiten een soort pad rondom het hotel met oude landbouwwerktuigen echt groootmoeders tijdperk, en het personeel (meestal eigen familie) was lekker ontspannen met de gasten en ook wel een praatje kon er wel af, ook heerlijk eten vooral veel visgerechten. ikzelf ben er veel gaan zwemmen wat een weldaad was voor mijn spieren (het water was ± 30°) mijn vrou ging al onmiddelijk na het uitpakken naar zee (op 600 m) tewijl ik al in het zwembad ronddobberde.
de tweede dag in de voormiddag ging ik eerst in een infraroodkabiene met allerlei rustgevende lichtjes en daarna samen zwemmen en in de namiddag gingen we naar zee en hoewel de zon scheen en te temp vrij goed was sneed de koude wind als een mes door me heen en ben ik maar terug naar het hotel gegaan waar ik wat heb gelezen en toen maar weer in het zwembad wat ontspannen.
de laatste dag was het echt mooi weer en hebben we en erg lange wandeling gemaakt (met veel rustpauzes) we zijn zelfs tot boven in een windmolen geweest, erg mooi zicht rondom en met een molenaar die een goed uitleg gaf over de werking van de molen, van daaruit zijn we dan weer naar zee geweest waar het nu goe vertoeven was en terwijl mijn vrouw aan het water was op schelpenjacht heb ik nog wat gepraat met anderere hotelgasten die daar ook zaten.
toen kwan er een tijd van vertrek wat altijd veel te snel komt maar zo gaat dat nu eenmaal hé.
Ik ben Pierre Ferson
Ik ben een man en woon in As (België) en mijn beroep is houtbewerker.
Ik ben geboren op 04/02/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: brood bakken, TV kijken (politie seriers en actie films).
Vroeger gingen wij veel wandellen vooral in de Oostkantons maar dat kan nu jammer genoeg niet meer.
in-en uit het water moesten helpen en ik op 3 wiellen moest zwemmen, gelukkig dat mijn been nog bleef drijven anders kwam er van het zwemmen helemaal miets meer in huis.
