Zondag 4 Juni!

" Hoelang nog mama?"

Vandaag staat er geen voetbal op het programma, maar gewoon gezellig samenzijn van de kinderen en de ouders.

Ze kijken er naar uit! Het is niet alleen het spel, het is ook het "vrienden hebben" die hier belangrijk is.

De zon is van de partij, het zorgt voor een extra glimlach op de snoeten.

Vanaf 11.30u druppelen ze binnen. De kinderen en hun ouders.

Stoelen worden versleept, tafels in de zon geparkeerd...hapjes op de tafels en de nodige verfrissing.

We zijn er klaar voor om van vandaag zo'n dag te maken waar je met plezier op terugkijkt.

Er word gepraat, gelachen, de kinderen lopen rond en hebben in een mum van tijd hun favoriete item gevonden..." Een bal!"

Nu en dan komen ze hun dorst lessen, voor de rest hebben ze ons niet echt nodig.

Wanneer de magen beginnen te vragen om eten is het tijd voor pizza!

De kinderen schuiven bij elkaar aan.

Eentje houd niet zo van de drukte aan tafel en gaat even verderop zitten. Een ander kindje schuift aan, kwestie van niet helemaal alleen te zitten. Ze hebben het best gezellig zo met hun tweetjes.

Iedereen krijgt meer pizza dan hij normaal opkrijgt, maar ach voor die ene keer

De warmte lokt ons terug naar buiten.

De kinderen dagen hun papa's uit om mee te voetballen.

Daar gaan ze...en ze geven zich niet. Ze gaan winnen, en ze winnen!

Terecht!

Hier en daar kreunt een papa dat het verdraaid lang geleden was.

We beseffen meer dan ooit hoeveel energie onze kinderen hebben. Ze zijn niet anders dan andere kinderen als het daar op aankomt.

Tijd voor een ijsje!

Tijd voor wat overleg, wat willen we? Wat kunnen we nog doen? Om in de eerste plaats onze kinderen een plaatsje te geven in de wereld van hun hobby?

Vele helpende handen maken licht werk!

De kinderen komen ons uitnodigen voor nog een partijtje voetbal.

Maar de energie ontbreekt om eraan te beginnen, en ook de kinderen raken moe.

Stilaan tijd om een fijne dag af te sluiten.

Sommigen zijn niet te houden, maar er is voor alles een tijd.

Tijd om plezier te maken, tijd om af te sluiten.

Tafels worden binnengedragen, stoelen op zijn plaats.

Ballen opgeruimd. Wie dacht dat er geen bal zou zijn om te spelen ? Zelfs als er geen voetbal is, komen ballen tevoorschijn .

Er word gezwaaid, afscheid genomen..." Tot woensdag!"

Moe en content gaan we naar huis, op de achterbank twee glunderende gezichtjes!

" Het was weer top, zo leuk!"

Ik glimlach, en merk dat ik ook een gevoel van " blij" zijn ervaar.

" Mama, hoeveel keer nog slapen voor we naar Nederland gaan?"

Ik vermoed dat ze uitkijken naar een volgende uitstap, maar ik merkte aan de verhalen van de ouders dat het de kinderen niet alleen zijn die er naar uitkijken.

G-Voetbal Marke staat voor zoveel meer dan kinderen die voetballen!

Het staat voor onze kinderen.

Het staat voor integratie!

Voor sport.

Voor vriendschap.

Voor samenhorigheid.

Voor één grote familie!

G-Voetbal Marke