Ik ben indertijd met deze manier van bloggen begonnen omdat ik heel graag 'schrijf'.  In deze blog geef ik mijn 'geheimen' prijs, mijn fantasiën die ik met weinige mensen irl deel.  Op deze manier deel ik mijn schrijfsels zonder veroordeeld te worden.  In elk geval, tot nu toe nog niet :o).  Ik kan me indenken dat er wel al waren die dachten ... 'jawadde ...' maar ik kreeg enkel nog maar heel positieve reacties.  Reacties als : 'Goh, je schrijft wel héél open.' of 'Ik wou dat ik ook zo over mezelf kon/durfde denken.' enz ...

De laatste weken echter zit ik met bedenksels in mijn hoofd waarmee ik ook bij weinigen terecht kan.  Eens niet erotisch getint, tot spijt van de verschillende vaste lezers hier misschien :o), maar eerder spiritueel. 
Ik ben niet iemand die elke dag de kranten en tv-boekjes na-pluist om allerlei horoscopen te lezen, maar bepaalde sites hebben mijn interesse al een hele tijd.  Zoals deze bvb.  Héél dikwijls denk ik : hoe is't begot mogelijk, ze zitten er 'boenk' op ... Ook al besef ik goed genoeg dat dit een weergave is voor zovelen op onze aardbol :o).
Af en toe 'bezondig' ik me ook aan het trekken van een 'Moeder Aarde Kaart'.  Heel raar, maar ook hier wordt bijna altijd exact weergegeven waar ik mee zit.

Voor mij is er meer in dit leven dan dat wij kunnen zien met het blote oog.  Ik ben er rotsvast van overtuigd dat alles dat ik tegenkom, dat me gebeurt of overkomt, mensen die ik ontmoet op mijn weg ... alles heeft een reden.  Niets gebeurt in mijn ogen 'zomaar'. 
Op dit moment ben ik duidelijk aan't overstappen naar een ander 'niveau'.  Er gebeuren mij dingen die ik niet onmiddellijk kan verklaren, maar ik weet wél waar ze van komen.  Al jaren probeert een vriendin-medium me aan het mediteren te krijgen.  Ik was altijd veel te rusteloos, kon de eewige denkmolen in mijn hoofd onmogelijk stopzetten.  Zo lang ik me kan herinneren heb ik een allergie voor het woordje 'God'.  Als iemand me vraagt of ik geloof antwoord ik steevast : 'Ja, maar alleen in mezelf.'  Want ik blijf erbij, dat wat je wil daar moet je zélf voor gaan.  Niemand komt het je op een plaatje brengen.  Héél dikwijls heb ik gezegd dat als er idd een God bestaat, dat hij toch verdomde veel ellende en rotzooi toestaat ... Voor mezelf ben ik nogal een harde tante.  Mijn levensweg tot nu toe was niet altijd even simpel.  Ik heb (zoals zovelen) serieus moeten knokken om te komen waar ik nu ben, en dik 30 jaar geleden had niemand durven geloven dat ik er nu toch nog zou stààn. 

En dan kom ik een geneesHeer (zoals op zijn visitekaartje staat) tegen, die me blijkbaar wél kan helpen met mijn (blijkbaar mentale) klachten.  Door zijn behandeling ga ik anders denken, ga ik dingen anders zien.  Ik kwam bij hem terecht via een collega, met wie het het laatste jaar geweldig goed klikt, op vriendschappelijk vlak.  We vinden elkaar in vele opzichten, kunnen écht heel eerlijk zijn naar elkaar, wat heel aangenaam is.  En ik krijg een boek in handen ... op het goeie moment waarschijnlijk ... maar waarin de naam 'God' op elke pagina wel drie keer vermeld wordt en ik blijf lezen ... Het boek 'Eten, bidden' beminnen' heeft me in zijn ban.  Ik kan me zodanig vinden in de schrijfster dat ik verschillende momenten denk : 'ze heeft het verdorie over mij ... '.  In het deel dat ze in Italië is kan ik bijna de gerechten proeven die ze beschrijft, ik 'zie' de landschappen waarin ze vertoeft ... Zelf wil ik nl. ook héél graag eens op zo'n manier naar dat land reizen.
In deel twee leert ze mediteren en ik heb het gevoel dat ik hier de methode leer die op mij wél van toepassing zou kunnen zijn ... en hoe langer hoe meer denk ik te weten bij wie ik hiervoor terecht kan.  Praten met God lijkt me idioot (sorry voor de gelovige lezers), maar praten met een heel goeie vriend/collega die enkele jaren geleden overleed en waarvoor ik een ontzettende bewondering had omwille van zijn kracht en uitstraling lijkt me wel haalbaar.

Ik vertelde dit alles gister aan mijn liefste vriendin en wat blijkt ... Aan mijn kleding merkt ze dat ik met hem in mijn hoofd zit.  Ik sta even verstomd want ik heb dit totaal onbewust aangetrokken, maar ik moet wel lachen.  Want wat blijkt : ook zij zit in dezelfde levensfase.  We hebben een hele tijd onderuit gezakt in de zetel gepraat over de dingen die ons bezig houden en ons met momenten verwonderd over hoe dingen kunnen lopen.  Ik heb zoiets van : Ik ben heel benieuwd naar wat er mij nog te wachten staat, maar ik sta met mijn armen wijd open. 
Toen mij onlangs gezegd werd dat ik volgend jaar klaar zou zijn met mezelf had dit betrekking op een partnerkeuze.  Sinds een jaar weet ik hoe mijn levenspartner eruit moet zien, of wat hij alleszins moet 'hebben'.  Hij hoeft niet knap te zijn (is altijd meegenomen, dàt wel :o)) maar hij moet nààst me kunnen staan.  Niet onder of boven me, maar gelijkwaardig aan mij.  Ik wil iemand waar ik trots op kan zijn, en iemand waarvoor ik écht speciaal ben.  Ik heb dus geen hele waslijst van wensen, maar aan deze drie dingen zou hij/zij toch moeten voldoen. 
Dus alles bij elkaar genomen denk ik dat ik hetgene waar ik nu in zit, aan 't afronden ben (op relatievlak voor zover er eentje is :o)).
Mijn vriendin zei ook : 'Ja, jij zou ene x moeten tegenkomen.'  Zo iemand is dé match voor mij, maar minder pedant dan graag ... (knipoogje naar hem als hij dit leest ;o)).

Wie weet waar ik volgend jaar rond deze periode sta.  En met wie ...
Maar zoals gezegd : ik ben er klaar voor ...

... a massage ...

Eentje zoals deze ...

Ik weet al wie me deze zou mogen geven. 
Een man met de meest zachte handen die ik ooit tegenkwam ...
Eens kijken of ik hem kan 'verleiden' tot ... en wie weet tot wat het leidt ... ;o).

Dat we samen op vakantie waren, naar een mooi zonnig land.  De sfeer tussen ons was rustig, heel aangenaam, ongedwongen, totaal geen gevoel van negativiteit.

We maakten fijne uitstapjes, genoten van verfrissende drankjes en lekker eten op terrassen, hadden intense gesprekken en keken naar de ondergaande zon in zee …

En dan word ik wakker en vraag me af : Hoe is het in godsnaam mogelijk ? De sfeer tussen hem en mij nu is zéér negatief.  Hij kan me met zijn ogen doodschieten.  Hij heeft er plezier in om te proberen het bloed onder mijn nagels te halen.  Treitert me via onschuldige derden …

En toch, ondanks zijn haatgevoelens naar mij, beleef ik zo’n droom.  We waren nl jarenlang gelukkig samen en dat onze relatie stukliep, daar zijn we beiden verantwoordelijk voor. 

Maar hij kan het me duidelijk niet vergeven.  Blijft het me ontzettend kwalijk nemen dat ik hem verliet, dat ik het niet meer aankon om zijn leugens en bedrog te aanhoren …

Soms … héél soms voel ik zelfs een vorm van medelijden voor hem.  Ondanks zijn nieuwe ‘happy family’ nu twijfel ik of hij écht wel zo gelukkig is als hij laat uitschijnen. 

Als dat zo was zou hij mij gerust laten … Toch … ?

We liggen een hele tijd te knuffelen in de zetel, tv staat aan, maar we zien niet veel … Af en toe staat hij op om buiten een sigaretje te gaan roken en de frisse lucht die door mijn balkondeur binnenkomt doet deugd. 

Als hij terug binnenkomt zeg ik hem dat hij de deur mag laten open staan.  Er hangt een zwoele warmte binnen.

Hij neemt zijn plaatsje terug in en langzaamaan raken al onze kledingstukken uit.  Hij heeft er altijd veel meer aan dan ik, dus bij hem duurt het wel wat langer en is’t ook niet zo simpel.  Hij geeft zich niet zo makkelijk gewonnen …

Dan sta ik op, ga voor hem staan, geef hem mijn hand en hij kijkt me niet begrijpend aan … Ik zeg gewoon : ‘Pak mijn hand en volg mij …’

Ik neem hem mee naar mijn balkon, we zijn beiden naakt.  Het zuchtje wind voelt in eerste instantie koud aan en bezorgt me toch wel kippenvel.  Hij zegt ook : ‘Eih, ’t is koud joh !’ maar ik antwoord daarop dat we het snel genoeg warm zullen krijgen … J.

Ik laat hem zitten gaan in één van mijn tuinstoelen en wil zo mijn ding doen maar we vertrouwen beiden de stevigheid van de stoelen niet … In een wip heeft hij enkele dekentjes bijgehaald en liggen we op de grond van mijn balkon zalig van elkaar te genieten … 02u ’s nachts, onder een geweldig mooie sterrenhemel … Dit is voor mij een toppunt van genieten : vrijen, buiten, met veel moeite proberen mezelf stil houden, klaarkomen en sterren zien … letterlijk en figuurlijk …

If there ’s a heaven … let it be like this …

In Flair stond er enkele weken geleden een artikel over hormonen en cyclussen … Toen ik dit las zat ik nét in ‘de periode’ en ik heb het met verstomming gelezen ! Zo herkenbaar, zo juist … griezelig gewoon, maar oh zo makkelijk nu want het hangt ergens onopvallend in huis op … J.

Enkele stukjes eruit en op mij van toepassing :

-         Van de 3^e tot de 5^e dag : vermijd om een belangrijk werk voor te stellen : je zit niet aan de top van je kunnen ! Idd ja … mijn hoofd is een wattenbol, kan me niet concentreren …

-         Van de 9^e tot de 14^e dag : tijd om je liefste te bespringen … Help ! Ja ! Ik wil sex, nu, veel, maintenant, dikwijls, tout de suite !!!

-         Van de 10^e tot de 14^e dag : Je kijkt in de spiegel en denkt : ik ben sexy.   Idd.  Als ik in de spiegel van de lift kijk vind ik mezelf best de moeite waard, en niet alleen om mijn haren en mijn borsten … Ik zou sommigen zelfs gaan gelijk geven om anderen dingen … J.

-         Tegen de 14^e dag : ongeveer in de helft en om met geen tang vast te pakken.  Jankerig, lange tenen, kort van stof …

-         Tegen de 15^e en de 17^e dag : Neem het woord ! Ik voel me héél zelf verzekerd en zie dat mensen dit ook aan me zien.  Bén ook duidelijk krachtiger in mijn stem én uitspraken.

-         Van de 18^e tot de 28^e dag : Rust uit ! Ik moet het idd kalm aan doen, ben héél vlug moe, en wil op alle vlakken echt rust.  Vrijen mag (graag zelfs) maar liefst nice, slow and easy … J.

Gelukkig ben ik sinds enkele maanden  bezig met een alternatieve behandeling tegen PMS en gaat het me stukken beter.  Ik heb mezelf en mijn emoties beter onder controle en daar is iedereen in mijn omgeving mee gebaat, en niet in het minst ik zelf …

Mannen die lachen met ‘vrouwen en hun dagen’ ? Laat ze maar doen, ze weten niet beter J.

Het is lang geleden dat ik hier nog iets op zette.  Om verschillende redenen.
Maar nu wil ik mijn gal kunnen spuwen en dat kan (naar mijn gevoel) alleen effe hier ...

Ze kunnen me de boom in, sommige mannen in mijn buurt ! De hoogste boom liefst en dat ze daar maar een hele tijd blijven hangen, zitten, steken ... whatever ... Ik wil ze even niet horen, zien, voelen, ruiken ... Niks van dat alles want ik ben in een mood dat ik zou krabben, bijten, stampen, shotten waar ik ze maar zou kunnen raken !

De ene maakt het me al een hele tijd serieus lastig.  Ja, voor een groot stuk laat ik het toe, 'moedig' ik het misschien zelfs aan, maar er spelen factoren mee waardoor ik vind dat ik geen andere keus heb.  Een mens maakt keuzes in zijn/haar leven en draait er zijn/haar hele leven voor op.  Met liefde in dit geval voor de factor in kwestie.  Ik zou niet anders kunnen, ondanks het lelijke machtsspelletje dat er van de andere kant uit gespeeld wordt.  Ik zit zo niet in elkaar.  Noem me dan maar onnozel, veel te goed, veel te braaf ... Het zij zo ...

Een ander persoon daalt dezer dagen ook zwaar in mijn achting.  Al dan niet tijdelijk, hangt af waar hij het mee goed maakt als het
'voor hem uitkomt'.  Het besef dat anderen belangrijker voor hem zijn dan ik en dat ik niet op zijn eerste plaatsje sta, prikt danig. 
Hier speelt mijn ego een grote rol en ik krijg haar niet gedimd. 
Stupid foolish me ...
De tijd dat dit gebeurt is totally wrong ... Had dit een maand geleden of een maand verder gebeurd had ik er absoluut geen last van gehad. 
Maar niet nu !!!

GRMBL GRMBL GRMBL ...
Beesje met haar stekels héél erg vooruit en naar elke richting !!!

Ik keek naar ‘Imagine me & you’’.  In de voorstukjes zag ik enkele scènes die mijn aandacht trokken : een koppel, man en vrouw, waarvan de vrouw verliefd wordt op een vrouw … Een kolfje naar mijn hand ;o).

De goudeerlijke Heck en de mooie Rachel hebben het prima voor elkaar. Ze waren altijd al de beste jeugdvrienden en vormen nu het perfecte stel. Eerst verliefd, toen verloofd en nu op het punt elkaar het ja-woord te geven. Maar dan, tijdens de ceremonie, valt het oog van Rachel op één van de gasten, de mooie vrouw Luce. Niet lang daarna slaat de twijfel toe. Is Heck misschien toch niet alles wat ze zoekt? Of zijn het de zenuwen? De zelfverzekerde charmeur én beste vriend van Heck, Coop, heeft al snel een oogje op dezelfde Luce. Zelf is Luce ongelukkig in de liefde en weet ze niet wat ze in gang heeft gezet. De gevolgen zijn herkenbaar voor iedereen die zo gelukkig (of ongelukkig) is geweest om in de ban van de liefde te raken.

De film is een no-nonsens-genre.  Eentje waarbij je je verstand op nul kan zetten en gewoon even meedromen, en met momenten mee afzien.  De gevoelens waarmee Rachel te kampen krijgt worden in mijn ogen heel goed weergegeven en het deed me denken aan mijn laatste keer dat ik verliefd werd.  De twijfels, onzekerheid, wel willen maar weten dat het niet kan … Voor mij hoeft het niet meer ;o).

De film is zeker een aanrader !

In een zaal met vooral vrouwelijk schoon zie ik haar binnenkomen … Lang gitzwart haar, mooi bruin, ovaal gezichtje en sprekende ogen.  Iets groter dan ik en een heel mooi slank figuur.  Ze draagt een blauwe aansluitende jeans met daarop een zwart topje.  Haar borsten (B-cupje ?) komen heel mooi uit en het eerste wat ik me afvraag is welke lingerie ze zou dragen hieronder …

Want als ik haar zie heb ik onmiddellijk zoiets van ‘Wow … dit is een leukerdje !’ Zij ziet mij ook en er is iets waaraan ik zie dat ze hetzelfde voelt.  Er is een bepaalde reactie bij beiden, die niemand anders ziet maar die wij wel voelen.

Vriend die bij me is ziet het echter wél en ik zie hem glunderen :oD.  Ik geef hem een lieve elleboogstoot en zeg dat hij zijn commentaar maar voor zich moet houden ;o). 

Ik ben er voor mijn job dus kan mijn plaats niet zomaar verlaten, maar zij passeert wel enkele keren.  Met of zonder bedoeling is me niet duidelijk maar ze wekt mijn nieuwsgierigheid alleen maar méér op deze manier !

Vriend zijn plezier kan niet op en kan het niet laten om allerlei schuine opmerkingen te maken, terwijl hijzelf zijn ogen ook volop de kost geeft natuurlijk.  Want ook hij heeft zijn oog al op iemand laten vallen en dus zijn ook mijn commentaren niet van de poes :oD.

Als ik haar na een tijd richting toilet zie wandelen kan ik het niet laten om ‘zo nodig ook te moeten’ en volg haar.  Ze heeft me niet zien opstaan, maar als ik een tweetal meter achter haar ben in de massa draait ze zich om, ziet me, en glimlacht …

Is dit wat ik denk dat het is ? Ik duw mijn twijfel hardhandig aan de kant, ga verder met wat ik wilde doen en volg haar dus.

Ik zie haar treuzelen als ze het toiletgedeelte binnengaat … Wacht ze op mij ? Als ik binnenkom en de klink van een toiletdeur vast neem glipt ze voor mij het hokje binnen en ik volg haar zonder nadenken.  Ik weet absoluut niet of er überhaupt nog iemand was want ik zie alleen haar en voor ik het goed en wel besef bevinden we ons samen op één toilet en duwt me zachtjes met mijn rug tegen de wand …

Doordat we ongeveer even groot zijn voel ik haar borsten tegen de mijne duwen en ik ruik haar frisse geur in haar hals.  Ze drukt haar bekken tegen het mijne, haar handen pakken de mijne en ze trekt mijn armen langzaam omhoog tot net boven mijn hoofd en dan kust ze me … Ik besef niet goed wat er gebeurt maar vind het gewéldig spannend en opwindend.  Het sluimerende verlangen naar haar komt als een vulkaan omhoog vanuit mijn onderbuik en ik kus haar vol vuur terug.  Zij is heel snel en in een wip en een scheet is mijn cache-coeur los en haar topje uit … Onze huiden strelen elkaar, onze bh’s ‘springen’ open en ik zie dat ze de mooie borsten heeft die ik dacht.  Een handje vol, heel lekkere tepeltjes die rechtop staan en waarvan ik met mijn handen niet kan afblijven.  Ik krijg de kans niet om ze met mijn mond te verkennen want ze laat mijn lippen niet los.  Haar tong blijft mijn tong zoeken, plagen en verkennen en ik vind het zalig wat er gebeurt …

Tot ik hoor dat er volk binnenkomt en ik weer terug besef dat ik eigenlijk aan’t werk ben … Ik fluister dat ik echt moet gaan hoe verrekt jammer ik het ook vind en ze laat me tergend langzaam los.

Als ik enkele minuten later terug op mijn plaats ben lacht vriend … De énige commentaar die ik geef : 'Ze draagt héél mooie lingerie … ;o).'

De rest van de middag/avond kan ik aan niks anders denken dan aan haar en mijn dag eindigt zo …

en goedkoop. Dat heeft alles te maken met je hart.

elkaars hart ontdekken, waarderen en koesteren.

Ik zit lekker onderuit gezakt tv te kijken als de bel gaat.  Als ik mijn parlofoon opneem en ‘Ja ?’ zeg hoor ik een enthousiaste stem : ‘Hoi ben je thuis ? In to company ?’ Aangenaam verrast zeg ik ‘Ja hoor, kom maar binnen !’

Als ik mijn deur open komt hij naar me toe en kijkt me met pretoogjes aan.  Ik lach, vooral omdat ik écht verrast ben, maar ook om de manier waarop hij mij begroet.  Een warme knuffel, een lichte kus op mijn mond, en dan laat ik hem voorgaan naar de living.

Als ik hem vraag ‘koffie ?’ zegt hij ‘graag !’ en terwijl ik mijn Senseo-apparaat klaar zet komt hij achter mij staan en pakt me opnieuw heel lekker vast.  Ik ruik zijn aftershave en ik kan het niet laten om hardop te lachen.  Dit is opgezet spel ! Hij wéét dat deze geur mij wild maakt, hij kent me lang genoeg en zijn ervaring leert hem dat ik hierdoor heel slecht van hem kan afblijven …

Terwijl de hete koffie in de tas loopt draai ik me naar hem om, geef hem een kus op zijn wang, snuif en neem zijn geur helemaal in mij op.  Met moeite hou ik me in, maar ik wil me niet zomaar zo makkelijk gewonnen geven ;o).  Hij verrast me uitermate maar toch wil ik zelf nog een beetje de touwtjes in handen houden.

Hij nestelt zich ‘op zijn plaatsje’ in de zetel en ik breng hem de koffie waarvan hij onmiddellijk een slokje neemt.  Sterk, wolkje melk, en één suikertje.  Verder wil hij niks zegt hij.  Alleen mij … Opnieuw schiet ik in een lach en denk bij mezelf ‘What the fuck is happening ???’.  Ik kruip in de zetel naast hem, heel dicht tegen hem aan in zijn rechterarm en zo kijken we een uurtje tv.  Heel af en toe wordt er een beetje gebabbeld.  Het is een hele tijd geleden dat we elkaar zagen en het doet deugd elkaar terug te zien en vooral te voelen.

Wanneer het programma dat ik keek toen hij binnenkwam gedaan is zet ik mijn tv op 4FM-radio en voor ik het goed besef liggen we languit heel lekker kort tegen elkaar aan.  Het moet wel erg kort want mijn zetel is niet gemaakt voor twee personen liggend nààst elkaar ;o).

Ik lig met mijn gezicht in zijn hals en zijn geur maakt dat ik bijna mezelf verlies, zoooo lekker … ik zou hem kunnen opvreten … En hij … hij lacht … heel stil … maar met zijn hele lijf, ik voel het gewoon … Met hele lichte kusjes wil ik hem net zo gek maken als hij met mij doet, ik knabbel lichtjes aan zijn oor, ga met mijn lippen over zijn hals naar zijn schouder, naar het putje in zijn keel en zo omhoog …Met het puntje van mijn tong speel ik over zijn kin, ga zo naar zijn lippen en dan voel ik de reactie die ik wou.  Hij pakt mijn hoofd in zijn handen, trekt zijn been tussen mijn benen omhoog en kust me vol overgave en met een intensiteit die ik lang niet meer voelde.

Ik kan een kreun niet onderdrukken, iets wat hem nog meer aanzet tot verder gaan.  Al fluisterend en hijgend probeer ik te zeggen dat ik niet verder kan gaan … Hoe graag ik ook zou willen, in mezelf alle vloeken die er bestaan eruit gooiend, de tijd ‘leent’ zich niet.  Ik zit nl in ‘de dagen van de maand’ … Erg genoeg ben ik nét in die dagen het meest ontvlambaar en ik snak gewoon naar méér.  Al dagen ‘behelp ik mezelf’ maar kom ik niet tot de gewenste bevrediging en nu ligt hier een vent die ik zou kunnen verkrachten want ik ben intussen bloedgeil en toch … Als hij doorheeft wat er aan de hand is zegt hij : ‘Ach schat, wat vuil is maken we toch weer proper ??? Who cares ???’  Hij heeft natuurlijk gelijk en voor ik enige tegenargumentatie kan geven ‘snoert’ hij me opnieuw mijn mond met zijn lippen en tong die echt wel weten wat te doen …

Als we na een hele tijd knuffelen, voelen, prullen … in mijn bed belanden (in een oogwenk zie ik dat het ineens 1.30u al is) verlies ik alle gevoel voor tijd en ruimte.  Het is duidelijk dat het voor mij (te) lang geleden is dat ik mijn laatste vrijpartij had …en dat ik mijn regels heb.  Ik heb totaal geen remmingen meer, laat me volledig gaan, ik voel me op en top vrouw van in mijn kleine teen tot in mijn kruin … Als ik naar hem kijk zie ik hoe ook hij geniet, mijn expressie windt hem geweldig op en als ik op hem ga zitten zegt hij : ‘Rustig … ik wil nog niet klaarkomen … ik wil langer spelen …’.  Dus doe ik kalm aan.  Ik zit op hem en leun helemaal voorover zodat mijn harde tepeltjes over zijn buik wrijven, mijn borsten strelen zijn borst en ik voel zijn handen over mijn billen gaan en zijn vingers plagen mijn poep.  Ik kus hem plagend, daag hem uit met mijn tong maar mijn lange haren zitten overal tussen … (Waar was ook weer mijn haarspeld gebleven ???) Hij pakt mijn handen en duwt me terug recht zodat ik hem opnieuw diep in mij voel … Zijn ballen slaan tegen mijn poep terwijl hij in mij pompt en dan wil ik … dan moet ik … ik kan niet meer wachten … Ik kijk naar hem en ik zie dat het ook voor hem mag … We komen samen tot een climax zoals me zelden overkomt.

Beiden hebben we een hele tijd nodig om bij te komen.  Ik moet echt even op adem komen.  Hij glanst van het zweet en is ook ‘van de wereld’ … Een half uurtje later douchen we samen en kruip ik met knikkende knieën terug in mijn bed.  Hij gaat naar huis.  Moe, heel voldaan en gelukkig om wat we gehad hebben …