Wie geeft nu een topfunctie op? dat was de eerste vraag die iedereen me stelde toen ik mijn ontslag gaf bij de EC....de val van dit "imperium" veroorzaakt door fraude, ik had het allemaal wel gehad. Kwam er bovenop dat er bij mij kanker vastgesteld werd. En volgens de dokters was alles zo ver gevorderd dat 3 maanden de maximum tijd zou zijn die ik nog had!!!Het doet een mens nadenken. Ik bad om hulp,tierde,weende maar met alleen woede in mijn lichaam zou ik er niet geraken. Ging huilend naar "mijn kerk" in het dorp waar ik een heel gelukkige jeugd had, waar mijn spiritualiteit en paranormale gave vanaf mijn 7 jaar echt tot uiting kwamen.
De kerk waar ik mijn 1ste communie deed,mijn plechtige communie en die mijn toevluchtsoord was in minder goede dagen. Bijna mocht ik mijn 1ste communie niet doen van "meneer pastoor" Waarom? Tijdens de godsdienstlessen leerde hij ons: als het lichtje brand dan is Jezus thuis. (rare gedachte nu, maar ja destijds - ik spreek hier van meer dan 50 jaar geleden). Ik woonde op een paar stappen van de kerk en die lag op weg naar school. Dus ik elke morgen "crossen" door de kerk, achter het altaar en roepen. Dag "Jezeke", "ik ga nu naar school,ik kom straks terug." Dit deed ik 3 keer per dag. Tot "meneer pastoor" op een woensdag in de keuken stond bij mijn grootmoeder. Ik was een onhandelbaar kind en had geen respect voor God en liep zomaar zijn kerk binnen om te roepen en te praten met Jezus. Dit kon niet, nog 1 keer en ik mocht mijn 1ste communie niet doen. Mijn grootmoeder die zelf paranormaal begaafd was glimlachte en zei : "wel wat heb je te vertellen, waarom doe je dit?" Ja "meneer pastoor "zei dat als het lichtje brandde, "Jezeke" thuis is, dus ga ik elke dag met hem praten en hem goededag zeggen." "Jij kunt dit niet zomaar" riep hij. Ik dacht: "help Jezeke wa nu, nu mag ik niet meer komen" En plots zeg ik: "meneer pastoor gij moogt zo'n dingen niet zeggen,ik mag Jezeke groeten wanneer IK wil en daarbij gij blijft hier toch gene pastoor want gij gaat trouwen met mijn juffrouw" (mijn juf van het 1ste leerjaar). De pastoor zei niks meer, groette mijn grootmoeder en was weg. "Waarom heb je dit gezegd? vroeg mijn grootmoeder "het is zo" zei ik. Het begin van alles..... want ik begon meer en meer te zien, zag engelen, praatte met Jezus, kende zijn parabels alsof ik ze zelf gehoord had en erbij was geweest in die tijd. Effectief toen ik in het 6de leerjaar zat, trouwde die pastoor met de juf van het eerste en ze vertrokken naar Afrika. groot schandaal destijds in ons dorp. Maar ik was van de pastoor vanaf die me in de kerk weigerde!
En dus ging ik om hulp vragen, op de plaats waar alles begon. Ik kreeg hele mooie beelden te zien, en de muren binnen in de kerk openden zich, het was een prachtig tafereel, ik had het al eens in mijn dromen gezien,maar hier was het zalig vertoeven. Ik zag Jezus afkomen, gekleed in een purper gewaad en met een brede glimlach. Hij reikte me de hand en zei: het komt goed! Maar luister naar wat We je zeggen, je doet het wel voor de anderen allemaal, zeggen wat ze moeten doen, de boodschappen doorgeven, luister nu ook es als het om jou draait. Vannacht in je droom zal duidelijk worden wat er gebeurt en je ziekte zal verdwijnen. Je moet wel je taak, je gave beter aanvaarden en er iets meedoen. meer dan dat je nu doet!
Daar zat ik dus, mijn tranen vloeiden niet meer, ik reed naar huis met zo'n warm en goed gevoel en wist Alles Komt Goed!! Ik droomde die nacht en zag wat er zou gebeuren. 2 weken verder was het zover,ik kon mijn bed niet meer uit, heb gedurende 7 dagen en nachten bloed verloren, denkend, dit is het einde. Maar ik wist dat het zo moest gebeuren. Effectief toen ik naar de dokter terug ging zei ik dat ik alle medische onderzoeken terug wou ondergaan. Normaal doen ze dit niet, neen mevrouw wat vastgesteld is blijft zo en spijtig genoeg u wilt geen chemo,u wilt geen behandeling, dan kunnen we niets meer doen voor u. Ik zei dat ik de onderzoeken zelf zou bekostigen maar hen wou aantonen dat mijn kanker verdwenen was. Mevrouw dat zou een mirakel zijn. Ik zei dat is het ook. Eindelijk gaf de dokter toe en groot was de verwondering, de 2 andere artsen die erbij kwamen konden het ook niet geloven. Dit kan echt niet en ik zei heel blij: "zie je wel, mirakels bestaan!!!"
Nu mijn belofte nog houden: mij volledig toewijden aan mijn spiritualiteit, mijn paranormale gave," medium zijn" en mijn praktijk. Alles ging redelijk goed, maar ik kreeg ook mensen over de vloer die het zo breed niet hadden en toch om hulp vroegen. Uiteraard resulteert dit dat als zelfstandige je op de duur zelf de eindjes aan elkaar moest knopen. En het moeilijke tijden werden. Dus weer op zoek naar een vaste job en weer mijn praktijk in bijberoep. Weer ééntje waar ik van 9 tot 21 zou werken.... maar met plezier. Had ondertussen ook nog mijn praktijk te runnen en mezelf te verzorgen. En een huishouden. Alles verliep wel vlot. Na 2 jaar zou mijn baas naar Amerika verhuizen, het filiaal overnemen mocht ik van hem gratis,maar het hoofdkantoor plakte er een onhaalbaar bedrag op voor de overname. Ik heb hem dan maar bedankt.
Smeekte weer om hulp, dit keer onder de vorm van een lange brief aan Vader, Jezus, mijn engelen. Wat er 2 weken nadien gebeurde lees je in het volgende artikel: Witte broederschap
