Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam de belleman.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Belleman, Snorrenclub en reuzen.
Sinds enkele jaren ben ik alle Belgische, Noord-Franse en Nederlandse stadsreuzen aan te inventariseren.
Algemene info Sinds 1978 worden er om de tien jaar in Wambeek de Wammekes Feesten gehouden. Vanaf de eerste editie was het de bedoeling om er een echt Wambeeks dorpsfeest van te maken. In 1977 was de fusie van gemeenten een feit. Voor heel wat Vlaamse zelfstandige dorpen was dat een moeilijk verteerbare appel. Vele dorpelingen vreesden dat hart en ziel van het dorpsleven en de eigenheid van het dorp zouden teloorgaan. In Wambeek zijn ze toen ook niet bij de pakken blijven zitten, want in 1978 werd er gestart met de actie en de herwaarderingsgedachte: het jaar van het dorp, uiteindelijk zijn daaruit de Wammekes Feesten gegroeid. Het hoogtepunt van de Wammekes Feesten is de Wammekes Stoet, die een ode aan het dorp van weleer is. Fanfares, ruiters, vlaggenzwaaiers en tal van reuzen stappen fier mee op in de stoet.
Naam organiserende vereniging feestcomité Wammekse Feesten
Werking van de vereniging Op initiatief van K.W.B, gesteund door het Davidsfonds, werden op zondag 5 februari 1978 de Wammekse verenigingen uitgenodigd op de stichtingsvergadering van een feestcomité Wammekse Feesten met als hoofddoel een groots Wambeeks dorpsfeest. Belangrijk voor deze feesten was dat de creatieve inbreng van de verenigingen en de Wambekenaren via wijkwerking verzekerd bleef!
Al eeuwenlang slagen reuzen er moeiteloos in om hopen harten te veroveren, kinderen te fascineren, massas volk op de been te brengen,... In Vlaanderen leeft de reuzencultuur nog sterk. Verschillende organisaties zorgen ervoor dat deze eeuwenoude traditie niet verloren gaat. Nochtans is het leven van een reus allesbehalve vanzelfsprekend. De Kortrijkse reuzen Manten en Kalle, die in 1853 het levenslicht zagen zijn dé symboolfiguren van onze stad. Tot 1992 verschenen de poppen regelmatig in het straatbeeld, onder meer tijdens de opening van de braderie. Sindsdien raakten de poppen in de vergeethoek. Ook in de Kortrijkse deelgemeenten leefde de reuzencultuur. Bijna elke deelgemeente, en zelfs sommige wijken hebben of hadden ooit een reus. Vaak kwam het tot reuzenhuwelijken, onder meer in Marke, Bellegem en Rollegem. Reuzen zijn onafscheidelijk verbonden met kermissen, wijkfeesten of jaarmarkten. Helaas kennen reuzen ook vaak kommer en kwel. Reuzencomités leiden dikwijls een kortstondig bestaan. Opslagruimte is niet altijd permanent voorhanden. Op stap gaan met reuzen is omslachtig, en schade is niet te vermijden. Zo kennen reuzen vaak een triestig lot. Manten en Kalle liggen al jaren te verkommeren. Enkel de hoofden en handen zijn er nog. Ook heel wat reuzen uit de deelgemeenten zijn hetzelfde lot beschoren. Toch zijn er lichtpunten. Reus Baziel uit Bellegem is onlangs in ere hersteld. De reuzen uit Rollegem, Heule en Sente zijn springlevend. En in Bissegem droomt men luidop van een nieuwe reus. We moeten dus dringend de bekendste figuren van Kortrijk in hun eer herstellen en uit de vergeethoek halen. Maar hoe pakken we het aan? Hoe vermijden we dat binnen enkele jaren dezelfde problemen opnieuw opduiken? En hoe maak je de gemeenschap warm voor deze giganten, zodat vrijwilligers zich melden om zich er over te ontfermen? Wij stellen geen kant- en klare oplossing voor, maar lanceren een oproep naar ideeën. Praktische ideeën, oplossingen, eigentijdse varianten, creatieve ideeën, fantastische voorstellen die de verbeelding prikkelen
Lees hieronder de oproep en meer over de reuzen, en laat de reuzenideeën opborrelen!
Wout Maddens Schepen van bouwen en wonen
An Vandersteene Schepen van cultuur
Heb jij een reuzenidee?
De Kortrijkse reuzen Manten en Kalle zijn aan een opknapbeurt toe. De stad wil haar ambassadeurs niet zomaar aan hun lot overlaten en roept daarom jouw hulp in! Wil jij meehelpen om onze mascottes in eer te herstellen? Laat je fantasie en je creativiteit de vrije loop, denk na over een mooier en beter ontwerp, geef je mening en verras ons. Welke eigenschappen moeten de Kortrijkse reuzen volgens jou weerspiegelen? Hou je vast aan ons traditioneel koppel Manten en Kalle, of is het tijd voor alternatieve en eigenzinnige mascottes die de diversiteit en het bonte karakter van onze stad verbeelden?
Laat het weten via erfgoedcel@kortrijk.be. Je kan deelnemen met je klas, vrienden, je sportclub, vereniging, straatcomité of individueel. Alle ideeën en ontwerpen worden in het voorjaar van 2014 aan de inwoners voorgesteld. Met de mooiste en waardevolste bijdragen wil de stad tegen Sinksen 2015 iets uniek realiseren. Tegelijk willen we alle reuzen van Kortrijk beter leren kennen en hun toekomst verzekeren. Hierbij dus tevens een oproep aan iedereen die informatie heeft over de reuzen van vroeger, van nu en van morgen.
Reuzen in Kortrijk en deelgemeenten Manten en Kalle zijn twee volksfiguren, die bekend staan als een onafscheidelijk koppel, symbool voor eeuwige trouw. De herkomst is niet helemaal duidelijk, maar de figuren verschijnen eerst als onderdeel van een uurwerk-klokkenautomaat op de Halletoren. Voor die periode (veertiende eeuw) was dit een vernuftig en vooruitstrevend mechanisme. In 1382 (na de slag van Westrozebeke) werd het door de Fransen geroofd en in Dijon als pronkstuk opgesteld. In die zin staan Manten en Kalle ook symbool voor de vindingrijkheid en innovatie van onze streek. Tegelijk worden ze als torenwachters ook beschouwd als de behoeders van onze stad en van zijn handelsactiviteiten.
Niet toevallig zijn het in de 20e eeuw voornamelijk de handelscomités die de reuzen hebben in leven gehouden. In de negentiende eeuw zien we de legendarische figuren verschijnen als 'reuzen'. De oudste vermelding dateert van 1853, als ze optreden in een Vastenavondstoet. Tussen 1926 en 1937 dook een tweede versie op, ontworpen door beeldhouwer Victor Acke. In 1926 'ontmoetten' de beide poppen elkaar voor het stadhuis en vroegen elkaar ten huwelijk. Daarna 'stapten' ze naar Overleie waar een andere reus, burgemeester Schinkel hun huwelijk feestelijk inzegende. De derde uitgave van Manten en Kalle ontstond in 1938 op initiatief van het feestcomité Kortrijk Centrum.
De reuzen speelden nu een hoofdrol bij de feestelijke opening van de braderie. In 1961 werd een nieuw klokkenspel met Manten en Kalle op de belforttoren geïnstalleerd. Vanaf 1992 beheert de dienst evenementen van de stad een vijfde uitvoering van de reuzen, gemaakt door Dries Vandenberghe. Sinds een aantal jaren is er geen comité meer dat zich het lot van deze reuzen aantrekt. Het is ook niet duidelijk wie de reuzen verder zou kunnen beheren.
De reuzen kwamen na 2000 bijna niet meer buiten. Ze werden in een stadsdepot ondergebracht maar niet onderhouden. Van deze reuzen zijn enkel de koppen en handen nog bewaard. Het skelet en de kledij waren niet meer in goede staat, een herstelling leek niet verantwoord.
Andere reuzen
Eén van de oudste gekende reuzen is burgemeester De Schinkel, een reuzebeeld dat in de 19de eeuw door de Schinkelzonen werd rondgedragen. In 1896 werd een nieuwe reus vervaardigd, die tot aan de Tweede Wereldoorlog steevast verscheen op de Schinkelkermis.
In Marke kennen we in de jaren 80 de reus Jan de Vuilnisman. Op 6 september 1986, tijdens de septemberstoet in Marke werd het huwelijk tussen Jan de Vuilnisman en Dulle Griet voltrokken. Men hoopte toen op een baby-reus en inderdaad, het jaar daarop werd baby Désiré geboren. In de jaren '50 zou op initiatief van onderpastoor Leo Verstraete een reus gemaakt zijn, met name "Brosen". De naam komt van Ambrosius Wackens, dit was een volksfiguur die geboren werd in Anzegem en stierf in Marke. Pastoor Slosse beweert dat hij op de Pauvre Leute woonde en dat hij de streek onveilig maakte rond 1800. Hij zat het meest verscholen in de bossen tussen de molen "Boondries" en café "De Keizer". De reus ging nooit mee in de stoeten , maar kwam buiten op Markerkermis (september). Waar die nu is , is een raadsel.
Rietje Vlas is een traditionele vlasser uit Sente. Het is de mascotte van de volksdansgroep 'Scarminkel'. Met zijn zondagse pak en een vlasstreng in de hand, verbeeldt hij de vlasser die in zijn vrije tijd houdt van plezier maken, dansen en een pintje drinken. Deze reus van vier meter hoog staat op wielen, zodat hij door één persoon kan voortbewogen worden.
Stijntje Freule, voluit Stijn Emiel Renaat Van Die Freule, is de reus van de Heulse studentenclub Die Freule. Stijntje Freule werd gedoopt door pastoor Debaere, op 9 september 1995 ter gelegenheid van de Tinekesfeesten. De ouders waren Jan De Zerewever en Tineke van Heule, beiden uit Deerlijk. Peter en meter zijn Frederik Mahieu (toen studentenpraeses) en Seine van de Heerlijkheid.
In Rollegem werd in 1981 de reus Rollo boven de doopvont gehouden, op 29 augustus, ter gelegenheid van het lustrum van de Folklorefeesten. De meter was Bientje Vanryckegem en de peter Boerie Ginste. Deze reus is vanaf dan een vaste verschijning op de feesten. Op zondag 26 augustus 2001 - op zijn 20ste verjaardag trad Rollo in het huwelijk met de reuzin Flore. Het huwelijk kende geen lang leven en de reuzin is intussen spoorloos.
Ook op de wijk Tombroek hebben ze een reus: Tom. De reus, die een smid uitbeeldt, zou het evenbeeld zijn van een zekere burgemeester Van Heren(mogelijk een wijkburgemeester van Tombroek). Die persoon heeft in ieder geval echt bestaan.
In Aalbeke traden Kor en Nele in 1985 in het huwelijk tijdens de Sint-Corneliusfeesten. Bij die gelegenheid was er een reuzenstoet. Helaas is het feestcomité enkele jaren geleden ontbonden. Vervolgens kampten de reuzen met een stockageprobleem en op zeker ogenblik heeft men de skeletten weggegooid. De hoofden en de kledij zijn evenwel nog goed bewaard.
In Bellegem werd in 1951 de reus Basiel geboren als mascotte van de wijkfeesten van de Statie en Processiestraat. De reus verdween 15 jaar later in een brand maar in 1990 werd met het oorspronkelijke hoofd een nieuwe Basiel gemaakt en gedoopt. Deze werd onlangs nog van nieuwe kledij voorzien. Te Bellegem zag ook de reuzin Belle het licht in 1975, op initiatief van het feestcomité. In 1998 traden Belle en Basiel in het huwelijk.
In Bissegem is niet veel bekend over lokale reuzen. In juni 1979 zag de reus Sybilla het levenslicht, ter gelegenheid van de jaarmarkt. Het was een creatief werk van kunstkring KRJEU. Sibylla (Sebelge) zou de eerst gekende vrouwelijke naam zijn in Bissegem. Ze was gehuwd met Wufraerde Ghistel en werd vernoemd in een proces verbaal in verband met onroerende goederen in 1398. Bertrand Coussens, één van de organisatoren van de septemberkermis, ook betrokken bij de jaarmarkt e.d. , loopt met het idee om een nieuwe Bissegemse reus het licht te laten zien , nl. Minneke. De inspiratie komt van het standbeeldje op de Bissegemplaats, het meisje in haar deuregatje uit het liedje Minne kjé noa Bissegem gewist.
De erfgoedcel verzamelt verder informatie over de reuzen in Kortrijkse wijken en deelgemeenten. Alle verdere inlichtingen zijn welkom.
REUZEN IN VLAANDEREN ANNO 2014
Wat kan de reuzentraditie anno 2014 nog betekenen voor een stad? Meer in het bijzonder voor een stad als Kortrijk die gericht is op de toekomst, op jonge gezinnen, op vernieuwing? Wij menen dat hier geen tegenspraak in ligt, en dat de reuzen integendeel kansen kunnen creëren voor het beleid. We beleven tegenwoordig een ware erfgoedrevival. Of het nu te maken heeft met crisis, nostalgie, identiteitsbesef of andere motieven laten we in het midden. Belangrijk is wel dat een nieuwe visie op erfgoed ontstaan is. Erfgoed wordt niet meer benaderd op een conservatieve, elitaire of overdreven respectvolle wijze; men probeert daarentegen het erfgoed nieuw leven in te blazen met een creatieve, drempelverlagende en participatieve aanpak.
Immaterieel erfgoed
De laatste jaren is er steeds meer aandacht voor het immaterieel erfgoed. Tradities, gebruiken, rituelen, volksverhalen en sagen, liedjes, dansen, ommegangen enz In het reuzenerfgoed is het immateriële minstens even belangrijk als het materiële. Typisch voor immaterieel erfgoed is dat dit niet beheerd wordt door erfgoedinstellingen, maar van onderuit, door lokale comités, actiegroepen enz. in stand gehouden wordt.
Grensoverschrijdend
Het fenomeen van de reuzen leeft nog sterk in Noord Frankrijk en Wallonië, en is alvast een thema dat in heel de eurometropool terug te vinden is. Het idee van een grensoverschrijdend netwerk, met concrete initiatieven als Le bal des géants biedt mogelijkheden tot uitwisseling en ontmoetingen over de (taal)grens heen.
Streekidentiteit
Reuzen hebben altijd ingespeeld op het eigen karakter van een stad, gemeente of streek. Manten en Kalle en de andere reuzen kunnen het profiel van Kortrijk benadrukken door nog meer op te treden als de ambassadeurs van het ondernemerschap, van innovatie, van de textielnijverheid, enz.
Duurzaamheid
Reuzen moeten vandaag aan andere normen beantwoorden dan vroeger. Ze moeten mobiel zijn, vriendelijk in gebruik, gemakkelijk te monteren en te bedienen, uit duurzaam materiaal, licht, flexibel. Ze moeten onderhoudsvriendelijk zijn, eenvoudig te reinigen, bestand tegen klimaat en ongedierte kortom een vernuftig concept met toepassing van nieuwe mogelijkheden. Kortrijk kan zich profilern als eencentrum van innocatie en creatief ondernemerschap door uit te pakken met een nieuw concept van reuzen.
Gemeenschapsvorming
Uiteindelijk is het de bedoeling van mensen samen te brengen, een draagvlak te creëren waarbij iedereen het gevoel heeft dat de reuzen ook een beetje van hem of haar zijn, dat hij of zij mee verantwoordelijk is voor het voortleven van de reuzen. Zonder sturend op te treden moet er ergens wel over gewaakt worden dat iedereen zich kan terugvinden in hetgeen er uit de bus komt (makelaardij). We denken aan verenigingen, gebiedswerking, sociaal-artistiek werk, kunstonderwijs, hogescholen, de creatiesector (Designregio, Budafabriek ), jeugd, de enkelingen
PRAKTISCH
Iedereen kan meedenken en meewerken. In een eerste fase worden zoveel mogelijk ideeën verzameld en wordt er een grote betrokkenheid gegenereerd (oproepen, inspraak- en toonmomenten, sociale media, ). Daarna volgt een produktiefase waarin een kern van gemotiveerde partners kan werken naar een creatie. Tegelijk moet een structuur ontwikkeld worden waarbinnen vrijwilligers op lange termijn de nieuwe reuzen op verantwoorde manier kunnen verder beheren en inzetten.
Als gevolg van de thematische bijeenkomst van 19 november 2013 wordt een werkgroep Reuze Groot Kortrijk opgericht. Deze groep is bedoeld voor de praktische noden en vragen i.v.m. de bestaande reuzen, bedreigde reuzen, nieuw te maken traditionele reuzen, enz. Mogelijke werkpunten: vervangen of herstellen van karkassen, handige oplossingen voor opslag, preventieve maatregelen, tips i.v.m. transport en dragen, publieke verschijningen van de reus, het doorgeven van immaterieel erfgoed enz.
Iedereen wordt uitgenodigd voor deze werkgroep, met dien verstande dat dit echt een groep van werkers en wervers wordt, voor de traditionele reuzen (voor de creatie van eigentijdse nieuwe reuzen wordt later nog een aparte bijeenkomst voorzien).
De eerste bijeenkomst is gepland op vanavond donderdag 16 januari om 19.30 uur in OC De Wervel in Bellegem.
Contactpersoon : Bernard Pauwels
|Publiekswerking Stad Kortrijk |Erfgoedcel | Onze-Lieve-Vrouwestraat 45 | 8500 Kortrijk
De bakermat van de Canteclaerstoet ligt in het toenmalige café "Pomierken" op de markt te Deinze.Op initiatief van Eugène Duyck waren daar in het voorjaar van 1961 een aantal verenigingen samengekomen om rond de lentefoor van Deinze en de installatie van de Nationale Prijzencommissie voor het levend pluimvee in onze stad een meer folkloristisch gebeuren te bouwen. Heel wat namen werden vorgesteld tot tenslotte de naam "canteclaer" werd gekozen. Canteclaer is de centrale kippenfiguur uit het dierenepos "De vos Reynaert". In november besloot het "comité van Canteclaer" een stoet in te richten met als thema de kiekenmarkt. Tijdens het weekend van 7-8 april 1962 was het dan zover... de éérste Canteclaerfeesten !!
Om het belang van Deinze als centrum van de eier- en kippenhandel te benadrukken en om zijn pluimveemarkt meer luister bij te zetten trekt om de vijf jaar de stoet van Canteclaer nog eens door de centumstraten. In deze optocht lopen verschillende reuzen mee zoals de "Canteclaer" en de "Roede".
Datum 13 mei 2012
Naam organiserende vereniging Stoet van Canteclaer vzw
Algemene info De Kattenstoet is gebaseerd op de sage van Boudewijn III, graaf van Vlaanderen, die in 962 aan zijn onderdanen zou hebben bevolen om katten van de grafelijke burcht naar beneden te werpen. Katten waren namelijk een teken van heidens geloof en dus in strijd met het christendom. Elke drie jaar wordt die traditie in Ieper hernomen met weliswaar fluwelen katjes en snoepgoed als munitie. De kattenstoet is een kleurrijk spektakel met muziek en dans als vaste ingrediënten. De stoet geeft een overzicht van alle domeinen waar de kat ooit een rol heeft gespeeld. Zo komt bijvoorbeeld de verering van de kat door de eeuwen heen steevast aan bod. Bijna 2000 figuranten en een groot aantal reuzen maken van deze stoet een enorm spektakel.
Datum 13 mei 2012
Naam organiserende vereniging Stad Ieper - Kattenstoetcomité
Werking van de vereniging Sinds 2003 geeft de Stad Ieper de organisatie aan het Kattenstoetcomité dat voornamelijk uit stadsambtenaren bestaat. De voorzitter is de schepen van feestelijkheden van de stad.
Publicatie(s) van de vereniging Naar aanleiding van de stoet is er een speciale editie van De Belleman, de stadskrant. Voor de figuranten en andere sympathisanten worden twee of drie edities van Het Kattenbelletje uitgegeven.
Contactgegevens van de vereniging Michelle Martens (Regie- assistente + directiesecretariaat) Lakenhallen - Grote Markt 34 8900 Ieper Telefoon: 057 239 220 E-mail: kattenstoet@ieper.be
De foto (van ene Cerile Deltombe) toont de kattenstoet in Ieper, tussen 1950-1960. Aan de hand van de heropgebouwde Lakenhallen, moet het na 1945 zijn geweest, vermoedelijk tussen 1950 en 1960. .
Baafmiskermis met reuzenommegang Moerzeke (Hamme) 1 okt 2011
Baafmiskermis met reuzenommegang Moerzeke (Hamme) 1 okt 2011
Algemene info De kermis in Moerzeke, een deelgemeente van Hamme, staat bekend als Baafmiskermis. Baafmis is de naamdag van Sint-Bavo. Deze heilige wordt gevierd op 1 oktober. Sint-Bavo is een belangrijke heilige. Hij is onder meer de patroonheilige van de stad Gent, die haar kathedraal naar hem genoemd heeft. Sint-Bavo wordt traditioneel aanbeden voor een goede oogst. 1 oktober was vroeger het moment om de landpacht uit te betalen of de zogenaamde bamispacht.
Op Baafmiskermis zijn er volkspelen bij de cafés van de wijk en een jeugdkaatstornooi. De kaatsers kunnen er kampen om de Grote Prijs Baafmiskermis mee naar huis te nemen. Verder zijn er loopwedstrijden. Op zondag is er een eucharistieviering in de Sint-Martinuskerk. In de namiddag worden er een pompoenwedstrijd en pompoententoonstelling op het Molenplein gehouden.
Het hoogtepunt van de kermis is de Reuzenommegang. Moerzeke telt drie reuzen: Bavo, Nele en Sjiksken. Bavo is de oudste en werd gedoopt in 1960. Tijdens de Reuzenommegang stappen naast de reuzen van Moerzeke nog tal van andere Vlaamse reuzen mee op.
Na de stoet wordt de Gouden Notenworp gehouden op het Molenplein. Op maandag staat er een kaarting in de volkscafés van Moerzeke op het programma.
Datum Van 1 oktober 2011 tot 2 oktober 2011 Molenstraat 1 9220 Moerzeke (Hamme)
Naam organiserende vereniging : Baafmiskermiscomité
Contactgegevens van de vereniging : Patrick Goossens (Voorzitter) Stationsstraat 33 A 9220 Hamme Telefoon: 0476 53 13 94 E-mail: reuzenmoerzeke@gmail.com
Algemene info Kovekenskermis is een jaarlijkse traditie in de Heirbrugwijk te Lokeren. Elke vierde zondag van september trekt er een reuzenstoet door de wijk met meer dan 50 giganten. En er is meer... tijdens het laatste weekend van september worden allerlei activiteiten georganiseerd: een kwis, barbecue, rommelmarkt, volksspelen, petanque, een ballonvaart enz. Het unieke volksfeest wordt in gang gespeeld door het mini-muziek Koveken dat jaarlijks het muzikale startschot geeft van deze vierdaagse.
Het is een ingebakken traditie dat al sinds de 19de eeuw bestaat dat de bewoners van de Heirbrugstraat en enkele aanpalende straten hun huizen versieren met één of meer poppen (ze "steken ne koven") al dan niet in het teken van een thema dat door het bestuur van Koveken jaarlijks gekozen wordt. Het publiek kiest bovendien een winnaar: de bewoner(s) van het het huis dat het mooist/meest origineel uitgedost is, ontvangt een prijs.
Andere activiteiten van de vereniging Daarnaast organiseert de vzw enkele evenementen (eetfestijn, Sinterklaasronde) om financiële middelen bij elkaar te krijgen om de kermis te kunnen financieren. Bovendien neemt de vzw geregeld deel aan andere volksculturele evenementen in binnen- en buitenland om de naambekendheid van Koveken binnen de sector te doen toenemen én voor uitwisseling met andere groepen.
Contactgegevens van de vereniging Wilfried Van Rostenberghe (Voorzitter) Hoogstraat 63 9160 Lokeren Telefoon: 09 348 97 44 E-mail: info@koveken.be
Septemberfeesten met Reuzenommegang Borgerhout (Antwerpen)
Septemberfeesten met Reuzenommegang Borgerhout (Antwerpen)
Algemene info
In september 2011 start in Borgerhout een reuzejaar en een 'Reuzenjaar'. Dan is het 175 geleden dat Borgerhout een zelfstandige gemeente werd en in 2012 is 300 jaar geleden dat de eerste Reuzenstoet uitging.
Wie de Borgerhoutse Septemberfeesten kent, denkt dadelijk aan de jaarlijkse Reuzenommegang. Al bijna 300 jaar lang wordt de Reuzenommegang georganiseerd en het blijft een echte voltreffer. De Borgerhoutse reuzekens zijn dan ook echt wel uniek. De reuzenfamilie van Borgerhout bestaat uit vier personen: Reus - Reuzin - het kind Kinnebaba - en de Dolfijn. Ze hebben allen bolle wangen en dikke buiken en zijn niet echt reusachtig hoog, het zijn dan ook dwergreuzen. De 18de eeuwse dwergreuzen dansen het reuzenfeest in gang met hun typische danspasjes (een menuet). De reuzekens zijn niet alleen: reuzen uit binnen- en buitenland vieren mee, vier showkorpsen maken de stoet volledig. De showkorpsen passeren nog een tweede keer, voor de niet te missen taptoe. De liefhebbers kunnen ook zelf een dansje plasseren op het Reuskensbal in de Roma.
Hierbij geven we als smaakmaker graag het reuzekenslied:
De reuzekens dansen in Borgerhout Ze draaien eens rond want hun voetjes zijn koud Trala, trala, tralalalala Tralalalalalalala ...De Reuzekens maken de pap zo dik Dat iedere lepel een is ne slik Trala, trala, tralalalala Tralalalalalalala
Datum 17 september 2011
Naam organiserende vereniging Reuzekens van Borgerhout
Algemene info De volksfiguur Pierlala zou geboren zijn in Ursel, wanneer weet men niet meer precies te vertellen. Maar men kent hem er al honderden jaren, bovendien viert men er al sinds jaar en dag kermis rond zijn figuur. Pierlala lijkt een beetje op de volksheld Tijl Uilenspiegel, maar Pierlala is minder dapper en houdt zich niet bezig met politiek. Hij gaat problemen uit de weg met een klucht en een kwinkslag. Hij is te herkennen aan zijn pijp en zijn bierpot. Wat hem echt bijzonder maakt is dat Pierlala ziek kan worden en zelfs kan sterven, maar telkens opnieuw slaagt hij er wonder boven wonder in om uit zijn kist te ontsnappen.
Ursel is dan ook terecht fier op dit vrolijke personage en zet hem tijdens de kermis met een stoet in de bloemetjes. De stoet is al bijna 50 jaar lang een vaste waarde in het feestgebeuren en natuurlijk is Pierke er als reus ook echt bij. Tijdens de stoet wordt zijn leven van wieg tot graf in een dertigtal taferelen uitgebeeld. Er is muziek en dans. Alle groepen en wagens zijn van eigen makelij.
Algemene info Al een kleine 40 jaar worden er in Tervuren Reuzenfeesten georganiseerd tijdens het eerste weekend van september. Het hele weekend lang worden er activiteiten georganiseerd. Er is een avondmarkt op zaterdag, muziek en een klank- en lichtspectakel met vuurwerk. Op zondag worden de reuzen van Tervuren in de bloemetjes gezet, soms worden er reuzen uit andere (deel)gemeenten uitgenodigd om het feest compleet te maken. In 2009 werd de geboorte van Pompoenweger gevierd, de nieuwste telg in de reuzenfamilie.
Datum Van 3 september 2011 tot 4 september 2011
Naam organiserende vereniging Feestcomiteit der Reuzen vzw
Werking van de vereniging De reuzenfeesten worden jaarlijks georganiseerd door de leden van het 'Feestcomiteit Der Reuzen'.
Oprichtingsdatum van de vereniging Bestaat sinds de jaren 1960
Andere activiteiten van de vereniging Feestcomiteit der Reuzen vzw werkt mee aan de Parkfeesten in Sterrebeek. Verder gaan de reuzen ook naar de Schellekensfeesten in Rupelmonde en De Druivenstoet in Overijse.
Contactgegevens van de vereniging Stefaan Beyen (Voorzitter) Leuvensesteenweg 62 3080 Tervuren Telefoon: 02 768 18 68 E-mail: info@reuzen.be
Algemene info Tijdens de Bevrijdingsfeesten wordt er duchtig gevierd op de pleintjes en in de wijken van Deurne. Er is een vuurwerk en een concert in het Openluchttheater van het Rivierenhof, het cultureel centrum Den Tip Feest, er zijn braderijen en reuzenommegang.
De reuzenommegang gaat door op de zaterdag van het feestweekend. Het is een grootse stoet met wel meer dan 100 deelnemende reuzen. Deurnse kent een rijke reuzentraditie met 8 eigen reuzen. De reuzen zijn op de Rode Ridder na allemaal volksfiguren uit Deurne. Er is een reus, de Preutelmadam, een grote dame van wel 150 jaar oud. De reuzenstoet ging een eerste keer uit in 1978, toen vierde men het jaar van het dorp. De stoet groeide jaar, na jaar. Vandaag is het een van de grootste reuzenstoeten van Vlaanderen.
Datum Van 2 september 2011 tot 4 september 2011
Naam organiserende vereniging De Reuzen van Deurne
Werking van de vereniging De Reuzen van Deurne onstonden in 1977 in de schoot van de vzw Turninum, aan de vooravond van het jaar van het Dorp 1978. De doelstelling was met onze Reuzin deel te nemen aan stoeten overal te lande. Tot 1996 bleven we deel van de vzw Turninum. In 2006 werden we vzw De Reuzen van Deurne.
De eerste Reuzenommegang ging uit tijdens de Bevrijdingsfeesten in 1978. Er is in 1985 een Reuzenbal gehouden, en behalve in 1983 is er sedert 1978 Het Jaar Van Het Dorp, telkens een Reuzenommegang geweest.
Straks hebben ze daar weer de heksenstoet en naar aanleiding van dit tweejaarlijks evenement wil ik hier even de reuzenheksen in de bloemetjes zetten. Zie www.heksenstoet.be.
Leeme Caduul.
Een lange, magere heks, altijd en overal met een valse witte kat. Kinderen die met haar kat in aanraking kwamen, mergelden uit en kwijnden weg.
Fyte Kwick
Ze woonde in een verrotte stulp aan de rand van het 'Vuilewaesbusch'. Met Bâmis 1699, het jaar dat de pestziekte veel slachtoffers maakte, was ze daar toegekomen. Niemand wist vanwaar ze kwam, een miswassen en verschrompeld schepsel, haar gezicht een derde te lang, men hoorde haar 'asem' piepen van op een boogscheut afstand, zo geweldig aamborstig was zij. Fyte Kwick was een waarzegster. Ze kreeg veel vreemd bezoek, vooral bijgelovige mislukkelingen kwamen bij haar te rade. Door die kunst werd zij bij de toveressen gerekend die een akkoord met de duivel hadden aangegaan. In de winter van 1739-'40 is Fyte plots verdwenen, zonder het minste teken van leven achter te laten. Het 'Vuilewaesbusch' is in de Eerste Wereldoorlog verdwenen en niet meer herplant, maar voor de oorlog woonde daar een bejaarde boerenwerkman E.B., die nog de plaats wist aan te wijzen waar Fyte Kwicks stulpje gestaan had. Het stond op een driehoekig stuk grond van een tiental meter, overgroeid met biezen, duivelsklauw en kwikkruid dat men vruchteloos probeert uit te roeien.
Tanneke van Hulle
Ze bewoonde haar eigendom 'den Slangenmeersch' aan het gehucht ''t Vergif'. In haar schortenzak had ze een 'dozeke... slangenzalf'. Waar ze kwam, zaten de doeken van 't kind vol teenbijters of vonden ze orenkruipers in de wieg. Zijzelf zou aan haar einde gekomen zijn door de beet van een giftige slang.
Sefa Bubbels
Jozefa Bubbels is DE HEKS der heksen in Beselare. In de eerste stoet trok ze alleen op als 'ferme klosse', breedgeschouderd, 'streus' en sterk als een eikenboom. Achter haar rug noemde men haar 'de Reuzenheks'.
Dokke van d'Heulebeke
Ze woonde aan de 'Mispelaerebeek' en was vermaard als kaartlegster en handkijkster. Het liep in het woord dat ze met de duivel omging. Toen ze stervende was, zat er aan het einde van haar bed een zwarte geit. Toen ze niets meer hoorden en durfden binnengaan, vonden ze Dokke morsdood, het hoofd achterste voren gekeerd. De duivel had haar nek omgedraaid... 's Nachts laaide heel het kotje af, met het lijk van Dokke erin. Niemand durfde het ooit nog aan daar een huis te bouwen.
Meele Crotte
Zij was portierster op het kasteel. Als de Markies niet thuis was, zond ze de schooiers schimpend weg met de woorden: "'t Es crotte". Op het kasteel had ze een grote kennis van kruiden en planten opgedaan en ze kweekte vooral reuzenpaddenstoelen. Ze verwierf grote vermaardheid als 'karrenlapster', maar ze kwakzalverde zodanig dat er op de duur meer geiten stierven dan dat ze er genas.
Treeze Belle
Ze woonde in ' 't Hoenstraetje' en leurde met galgenjongen en allerlei verdachte waren. Ze was bij wet verplicht haar bezoek met een handbel aan te kondigen. Op die manier konden de moeders tijdig hun kinderen in veiligheid brengen, om zeker niet met haar in aanraking te komen.
Calle Bletters
Haar ware naam was Katrien Belettere, dochter van smid Pieter uit de 'betoverde smesse' in de Wervikstraat. Calle leerde haar kunsten uit een groot toverboek. Ze kon de paarden schuw en koppig maken, zodat die weigerden te werken, tot wanneer ze belezen werden.
Clette t'Aendgat
Haar echte naam was Coleta Vandendycke. Ze was immers gevonden langs de 'stratendijk' bij het 'Crampebusch'. Later woonde ze bij de 'Gavermeerschen'. Het was een teilematooie (= belachelijk opgetooide vrouw) met een gegoten 'zeemtote'. In haar baalschorte zat er altijd een pulleke met toverdrank, een afkooksel van 'rode smerte' en 'siljadoone' en op haar rug droeg ze een wissen mande om 'overscheuten' (= overschot) en brokkeling van brood in te bergen voor de 'keuns' die ze kweekte. Het was wel een heel speciaal soort konijnen... met drie oren. Vrouwen in verwachting haastten zich een greep zout aan de deur te leggen. Dat hield het kwaad tegen.
Babbe van D'Eijerpanders
Babbe was een lelijk, oud, versleten vrouwtje dat ervan verdacht werd kleine kinderen te laten wegkwijnen. Opvallend was dat Babbe bij jonge moeders met een boreling als allereerste op bezoek was geweest. Dat was blijkbaar genoeg om van die vreemde oude vrouw een heks te maken.
Algemene info Het is pas sinds begin van de jaren 2000 dat er in Nieuwpoort een Reuzenstoet wordt georganiseerd. De stoet trekt om de twee jaar door de straten en langs de dijk van Nieuwpoort. Een jonge stoet, maar niet minder indrukwekkend. De Reuzenstoet brengt immers meer dan 100 reuzen uit binnen- en buitenland op de been.
Nieuwpoort heeft een rijke reuzentraditie, die tot de 15de eeuw terug gaat. Sinds jaar en dag wordt de reuzentraditie in stand gehouden door de gilde. Ze bezit een reuzenfamilie die uit 7 leden bestaat: waaronder Goliat, Griete, Puptje, Rozalinde en natuurlijk Jan Turpijn. Reus Jan is de grootste gedragen reus van Europa en is een echte mastodont. Hij heeft een lengte van 10,4 meter, weegt 750 kg en wordt gedragen door 24 dragers. Hij is ereburger van Nieuwpoort en gekend in binnen- en buitenland.
Datum 10 juli 2011
Naam organiserende vereniging Reuzengilde Jan Turpijn van Nieuwpoort i.s.m. gemeente Nieuwpoort
Werking van de vereniging De reuzengilde telt vandaag nog een 45-tal leden, waarvan 28 reuzendragers. Ze organiseren i.s.m. het stadsbestuur de Reuzenstoet.
Oprichtingsdatum van de vereniging 1923
Andere activiteiten van de vereniging Ze staan in voor het onderhoud van hun reuzen en hun erfgoed. Verder nemen ze deel aan tal van reuzenstoeten in binnen- en buitenland.
Contactgegevens van de vereniging Maria Degroote (Voorzitter) Ollevierslaan 22 8630 Veurne Gsm: 0477 81 35 56 E-mail: maria.de.groote@skynet.be
Op 10 juli 2011 ziet Nieuwpoort het opnieuw groot, heel groot. De gastheer van het gebeuren Jan Turpijn en de andere Nieuwpoortse reuzen Goliath, Griete, Rosalinde, Puuptje, Jacqueline verwelkomen er telkens een 135-tal reuzen uit binnen- en buitenland. Met zijn 10,60m. lengte en een gewicht van 760 kg. is Jan Turpijn meteen de grootste gedragen reus van Europa. Hij is de afbeelding van de burgemeester van Nieuwpoort anno 1489 die de vrouwen smeekte met de afgematte mannen mee te strijden voor de vrijwaring van de stad. En, zij vochten zo "cloeckelijck", dat Fransen, Bruggelingen en Gentenaars mochten ophoepelen. Meteen een internationale primeur voor Nieuwpoort, die daarmee in 1489 het eerste jaar van de vrouw kon vieren.
Algemene info Vroeger kwamen bedevaarders door Anzegem op weg naar het Sint-Arnolduspark om daar Sint-Jan de Doper te aanbidden voor de genezing van epilepsie.
De inwoners van Anzegem openden hun winkeltjes om koopwaar te verkopen aan de voorbijkomende bedevaarders. Omdat de meeste pelgrims ongeletterd waren, hing men aan de gevels borden met een tekening. Bijvoorbeeld een oog, dan betekende dit dat daar iets te koop was tegen oogziekten. Hierdoor "gaapten" de mensen naar de borden, vandaar de naam van 't 'Gaperke '.
Tot op heden is Anzegem nog altijd een Gapersgemeente en sedert de jaren 1960 zijn de Gapersfeesten daaruit ontstaan. Traditioneel wordt er het laatste weekend van juni eindeloos gefeest in Anzegem. Door de jaren heen zijn er Gapersstoeten met hun vermaarde reuzen, dorpsfiguren en notabelen geweest. Heel het dorp komt op straat om het dorpsfeest compleet te maken.
Algemene info De Beverenaars werden vroeger wel eens spottend 'Puitenslagers' genoemd omdat zij 's avonds met een tak van een wilgenboom de velden introkken om kikkers te vangen en die als delicatesse te verkopen.
De Puitenslagersfeesten bestaan inmiddels 30 jaar en zijn opgebouwd rond de reus Sefken De Puitenslager. De Puitenslagersfeesten zijn een volksfeest met de nadruk op traditionele elementen zoals een ambachtenmarkt, jaarmarkt, kermis, stoeten enz
Er is ook een Puitenworp, 100 000 snoepjes worden ingepakt.
Tiense reuzen verenigd... maar zonder Delta Kweiker !
Op 22 maart organiseerden ze naar aanleiding van de Nacht van de Geschiedenis in inin in Tienen een reuzenfeest met Jan, Mie, Tiske en Nieke en een reuzenstoet samen met het Davidsfonds Tienen . In samenwerking met t Havermeuleke, de Tiense Straatmuzikanten en de Ridders van Brunengeruz.
Een beeldverslag van Jannes de Leest en Vincent Agten op onderstaande links.
Er was een grote afwezige: de Delta Kweiker, het kleinkind van de reuzenfamilie. In 1980 werd het reusje in het geboorteregister van de stad ingeschreven. Sindsdien ontbreekt elk spoor...
Even terugblikken op de bijzondere levensloop van de jongste reuzen-telg. Jan en Mie, beide geboren in 1927, kregen op 12 februari 1956 een zoon, Tiske. De familie werd in 1975 uitgebreid met de vondeling Nieke, die een paar vormde met Tiske.
Het koppel werd in 1980 naar jeugdhuis De Knapzak ontvoerd door de Delta Club (Tiense radioamateurs), die een eigen reusje aan de familie wilden toevoegen. Op 22 februari 1980 (of was het nu januari... de meningen verschillen) was het zover. Bijgestaand door doker Janssen beviel Nieke van een gezonde zoon : Delta Kweiker. In hetzelfde jaar ging de Delta Kweiker mee in de carnavalsstoet en werd hij door schepen Miel Gillis in het geboorteregister ingeschreven.
Geboortakte van de Delta Kweiker. Merk op dat het geboortejaar van Nieke verkeerdelijk in 1957 wordt gesitueerd ipv 1975.
(de Tiense reuzen met de Delta Kweiker (met wit jasje), 1980, stadsarchief Tienen)
Sinds april 1980 ontbreekt elk spoor van de Delta Kweiker. Er doen verschillende verhalen de ronde over de mysterieuze verdwijning. Volgens sommigen ligt hij nog steeds in het stadsmagazijn (wat we ondertussen konden uitsluiten). Andere beweren dat hij in een vroegere manège in Utsenaken zou worden bewaard. Maar ook daar liep het spoor dood. Ondertussen zijn we de vroegere eigenaar op het spoor. Tegen beter weten in blijven we verder zoeken. Wordt vervolgd?
Weet jij waar de Delta Kweiker is of wat er met het reusje gebeurd is? Laat het ons weten via opgewekTienen@opgewekTienen.be of 0498 68 44 10. Alle tips zijn welkom !
Het Carnaval van Wellin werd voor het eerst georganiseerd in 1987 door de verrijzenis van de "Bon Géant" Wandalino (een reus van 6 meter hoog). In 1988 werd de reus vergezeld door zijn Nutons (kabouters). Pas het jaar daarop echter, in 1989, kwam dit carnaval echt tot bloei door de creatie van een serie historische reuzen door de verenigingen van elke sectie van de gemeente (in Chanly : de molenaar Henry de Thrisnes, in Halma : ridder Lambert, in Daverdisse : Jean de Daverdisse, ...). In 1990 en 1994 werd het gezelschap aangevuld met vrouwe Wellin en Godefroid van Wellin. Dit indrukwekkende en levendige carnaval wordt opgeluisterd door acrobaten en de befaamde macrâles de Lomprez. Ook met vele groepen uit de gemeente Wellin, maar eveneens uit Frankrijk, Nederland, ...
We zijn niet verantwoordelijk voor mogelijke wijzigingen van data en/of programma's. Gelieve contact op te nemen met de organisator voor uw vertrek.
Mythische stadsfiguren, dat is een van de onderwerpen die aan bod komen in de veertiende editie van de Venlose Katernen.
Jac Geurts schreef het verhaal over de mythische stadsreuzen Valuas en Guntrud. Daarin komt ook Gertruid Bolwater terug. Bolwater speelde volgens de overlevering een heldhaftige rol tijdens het beleg van Venlo in 1511.
De huidige Valuas-pop werd voor het eerst genoemd in de Venlose stadsrekening van 1486, als deelnemer aan de Onze Lieve Vrouwe-processie. In deze processie werden allerlei Bijbelse figuren uitgebeeld, zoals de Keulse Sint Ursula met haar elfduizend maagden en de heilige Christoffel met het Jezuskind op zijn schouders. De reuzenpop stelde de reus Goliath voor, die werd verslagen door de kleine David. Later werd de naam Goliath soms vervangen door (of verbasterd tot?) 'Vulluijes', 'Volluas', 'Falluijes', 'Falluus', 'Voluis' en - voor het eerst in 1708 - 'Valuas'. Vanaf 1536 vermelden de stadsrekeningen ook een vrouwelijke reuzenpop; 'de vrouw van Goliath', 'de reuzinne' en later ook 'de Goliathinne' genoemd. Het geliefde tweetal nam niet alleen deel aan de processie, maar verscheen ook op de Sint Janskermis (rond 24 juni).
Toch was niet iedereen gecharmeerd van Goliath en zijn vrouw. In de periode 1632-1637, toen een protestantse magistraat in Venlo de scepter zwaaide, gold er een verbod op het uittrekken van de Mariaprocessie, waaraan ook de reuzen deelnamen. Bovendien kwam de bisschop van Roermond tot twee keer toe tegen het reusachtige echtpaar in het geweer. In 1719 drong bisschop D'Ongnies er bij de Venlose magistraat op aan om de 'soogenoemde Folias ofte Goliath' en diens vrouw uit de Mariaprocessie te verbannen, omdat de dansende reuzen en hun dorstige dragers de plechtigheid van de stoet zouden verstoren. Vanwege de populariteit van de poppen kon de magistraat dit niet over zijn hart verkrijgen, maar hij bepaalde wel dat het echtpaar voortaan helemaal vooraan moest lopen. Waarschijnlijk kwamen Goliath en zijn vrouw zo voor het eerst in contact met schutterij het Akkermansgilde, waaraan ze tot op de dag van vandaag verbonden zijn; de schutters beten namelijk van oudsher de spits af in de processie.
In de zomer van 1747 zette bisschop De Robiano opnieuw de aanval in op Goliath en zijn Goliathinne. De bisschop wilde de processie vrijwaren van alle soorten pracht en praal, die volgens hem alleen maar de aandacht afleidden van het allerheiligste. In een boze brief aan de Venlose magistraat schreef hij dat de 'stomme en versmaedelijcke statuen' van Goliath en zijn vrouw voorgoed uit de processie moesten verdwijnen. De magistraat gehoorzaamde, tot groot verdriet van de Venlonaren. Men bedacht echter een ingenieuze oplossing om de reuzen terug te halen: na enkele jaren te zijn opgeborgen, werden de poppen in 1751 weer opgeknapt en omgedoopt tot Valuas en zijn (vooralsnog naamloze) gade. Valuas zou de hoofdman zijn geweest van de Bructeren, een Germaanse stam die aan het begin van onze jaartelling op de rechteroever van de Rijn woonde. Na een verloren oorlog met naburige stammen leidde hij zijn volk in 96 na Christus naar de Maas, waar hij Venlo stichtte. Dit verhaal, dat zoals gezegd in 1754 voor het eerst werd opgetekend, was volkomen fictief; waarschijnlijk werd het speciaal voor deze gelegenheid verzonnen.
Nu ze van hun religieuze identiteit waren ontdaan, kunnen de poppen opnieuw hun opwachting maken op de Sint Janskermis. Sindsdien zijn ze nooit meer uit het stadsbeeld verdwenen. Valuas en zijn vrouw Guntrud - zoals ze in de twintigste eeuw is gedoopt - hebben de tand des tijds glansrijk doorstaan. Hoewel de reuzen in de loop der eeuwen zowel van uiterlijk als van identiteit zijn veranderd, laten ze bij speciale gelegenheden nog steeds graag hun gezicht zien en maken ze een dansje. Bij het afscheid van Hotel-Restaurant Valuas gaf Frans Swaghoven in 1998 opdracht voor het vervaardigen van een sculptuur die Valuas en Guntrud (volgens de legende de stichtersvan Venlo) moest voorstellen. Van het kleine formaat werden 300 beeldjes verkocht. Het origineel (1999) is geplaatst op de hoek Deken van Oppensingel - Keulsepoort naast het oudste tankstation van Nederland bij het Limburgs Museum.
Sinds 1959 kun je de reuskens van Borgerhout opeten.
Ze zijn te koop bij Driessen.
Daar kreeg ik ook dit boekje.
Vraag: Als de reuzekens Borgerhout verlieten om koning Boudewijn te vieren, was dat dan naar Parijs? Wie deze vraag omstandig en gemotiveerd beantwoordt, krijgt van een pakje reuskens.
Pagina uit "De zoete provincie. Ambachtelijke specialiteiten uit Antwerpen", p. 8. Een uitgave van de Syndicale Unie voor het Brood-, Banket-, Chocolade- en IJsbedrijf
2011 is voor Landen een belangrijke datum, een verjaardag ! Landen viert dan zijn 800ste jaar als stad. Het kreeg omstreeks 1211 zijn stadrechten uit de handen van hertog Hendrik I van Brabant.
Om deze verjaardag te vieren zullen in de loop van het jaar 2011 meerdere feestelijke activiteiten opgezet worden. De rijke geschiedenis van Landen, het grote potentieel en diversiteit van zijn bewoners, de vele organisaties en de zeer diverse locaties vormen de basis van deze projecten. Iedereen uit Landen en deelgemeentes wordt erbij betrokken: als toeschouwer, medewerker of organisator. "Iedereen out Attenhoave, Bets, Eiliksem, Eizemoal, Laene, Loar, Neerlaene, Neirewing, Rumsduirp, Woasmont, Houtem, Uiverwing, Wang en Weizere zen wellekome. Een van de pijlers van de 800-jaar viering is Reuzenachtig Landen : de bouw van 4 nieuwe reuzen !
In 1957 zagen de reuzen Tits en Tra in Landen het levenslicht, zij werden plechtig ingehaald met een parade door de Stationstraat. Netske en Tinneke kwamen uit Walshoutem : op 8 maart 1970 werden zij ereburger van hun gemeente, ze zijn het laats gesignaleerd in 1998 tijdens de Landense carnavalstoet.
Landen wil tijdens het feestjaar van 'Landen800' een eeuwenoude traditie in ere herstellen. We werken samen aan REUSACHTIG LANDEN. We willen met de hulp van iedereen reuzen maken, veel reuzen, elk dorp zijn reus, elke groep zijn reus, ...
Op vrijdag 24 juni 2011 komen alle reuzen uit alle uithoeken van Landen naar de Stationsstraat. Zij zullen tijdens het grote Défile zich van hun beste kant laten zien, en vieren Het Reuzenfeest.
