Oog hebben voor..sprokkels van geluk...ATELJEE ONT-MOET-ING
mik naar de maan... Dag lieve mensen,
Ik hoop jullie via mijn creativiteit wat geluksmomenten te schenken.
Met veel liefde maak ik schilderijen, mandala's, zendala's, kalligrafiewerkjes, foto-boodschappen...
Met mijn fototoestel in de hand ga ik door gans het land :) .
Mooie teksten kunnen mij bekoren en wil ik verder met jullie delen.
Ik hoop dat mijn boodschappen verder uitdeinen. Dit is mijn bescheiden bijdrage op dit aardbolleke voor wat meer liefde en geluk.
13-11-2013
DE REGENBOOG IS NOOIT ECHT WEG!
DE REGENBOOG IS NOOIT ECHT WEG!
Een jonge vrouw zat bovenop een heuvel te kijken hoe een regenboog de
hemel vulde. Ze was verrukt over de schoonheid en de intensiteit
hiervan. Na een tijdje begon de regenboog te vervagen, en de vrouw
maakte zich gereed om terug te gaan naar huis. De vrouw stond op om te
vertrekken. Er was niet langer vreugde in haar hart, of een glimlach op
haar gezicht. De Regenmaker vroeg: 'Waarom heeft de vreugde je verlaten?' De jonge vrouw was verbaasd dat de Regenmaker voldoende om haar gaf om dit te vragen.
Verlegen antwoordde ze: 'Het is prettig om je stem te horen,
Regenmaker. Ik voel verdriet in me opkomen. De regenboog was
schitterend, maar het was alleen maar een illusie. De kleuren vervaagden
zodra de zon niet langer door de regendruppels scheen. En mijn geluk
lijkt ook alleen maar op illusies gebaseerd te zijn. Ik word nu weer erg
verdrietig.'
De Regenmaker luisterde. Hij sprenkelde nog een
paar regendruppels rond en vroeg: 'Is er nog steeds water? Is er nog
steeds een zon? Zo ja, dan is de regenboog er ook nog steeds. Hij is
alleen maar verborgen in de plooien van de tijd, en je kunt hem
uitsluitend zien als de zon en de regendruppels elkaar ontmoeten en de
tijd en ruimte met elkaar delen.'
De jonge vrouw dacht na over
de woorden van de Regenmaker. Toen vroeg ze: 'Als de regenboog weg is,
Regenmaker, mist de hele natuur hem dan niet?' 'Nee' antwoordde
Regenmaker, 'want hij is nooit weg, hij is alleen uit het zicht
verdwenen. Hij is nog steeds aanwezig in de herinnering van iedereen die
hem gezien heeft, en in je gedachten kun je hem ogenblikkelijk
terughalen. De herinnering aan het geluk is in je geest opgesloten. Je
hoeft die herinnering alleen maar op te roepen om het geluk weer in je
hart te voelen. Dit kun je op elk moment doen waarop je bedroefd bent.'
De vrouw opende haar geest en riep de herinnering van de regenboog op.
En haar hart zwol op door de schoonheid ervan, alsof de regenboog vlak
voor haar gezicht aanwezig was. 'Het werkt, Regenmaker. De schoonheid van de regenboog is in mijn geheugen bewaard gebleven.' zei de jonge vrouw.
'Ja, jonge vrouw, de herinnering aan alle schoonheid in je leven blijft
in je geheugen bewaard. Je kunt je verdriet altijd verdrijven door
jezelf in die herinneringen aan de vreugde te koesteren.' antwoordde de
Regenmaker.
De jonge vrouw haastte zich om haar gevoelens over de schoonheid van de regenboog met anderen te delen. Tussen Hemel en Aarde. (chance plus)