|
In de stationshal ziet Zoonlief een modern kunstwerk. Het is gemaakt uit bronzen platen, buizen en staven. Wat stelt dat voor ?, vraagt hij.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Op het bordje ernaast staat: De automobiel. Een auto zeg ik dus.
Echt? Hij klinkt verbaasd.
Ik zie er ook geen auto in, reageer ik, Maar toch heeft de kunstenaar een auto bedoeld, want hij heeft zijn werk ernaar genoemd. Hij zal zelf wel weten wat elk deel van het beeld voorstelt.
Daar ziet niemand een auto in, denk ik, zegt Zoonlief gelaten.
Enkele dagen later werkt Zoonlief ijverig aan een tekening op zijn schoolbord. Er verschijnen verschillende vormen die elk op een andere manier ingekleurd zijn, nu eens met lijnen, dan met bolletjes of golven. Sommige vlakken zijn roze, andere geel, wit, blauw of groen. Hij tekent het hele bord vol.
Weet je wat dit is? vraagt hij als zijn werk af is.
Natuurlijk weet ik dat niet. Aarzelend schud ik nee.
Het is ons huis, zegt hij trots, Niemand kan dat zien, maar ik weet het, want dit is een raam, en hier de voordeur, en de verdieping, en kijk, dat zijn de pannen op het dak
Een nieuwe Picasso is geboren.
|
SPROKKELS
