‘Papa papa, volgende week beginnen mijn examens’ vertelde de kleine hangoor .
‘Rustig jongen. Dat weet ik wel, je mama heeft het me verteld.’
‘Ik zou het fijn vinden als je dan, in de week dat ik in jouw holletje woon, probeert om er voor mij en mijn zusje te zijn, papa. Zou dat lukken dat je misschien probeert om ’s middags als we blokverlof hebben thuis te zijn, papa, zouden we fijn vinden’. Verwachtingsvol keek kleine hangoor naar papa hangoor.
‘Dat zal niet lukken, jongen, dat weet je toch, dan moet ik ofwel verlof nemen ofwel uren inzetten, en dat wil ik niet.’
Ontgoocheld keek kleine hangoor papa aan. ‘En waarom wil je dat niet?’
‘Euh…. Gewoon dat gaat niet, dat lukt niet, dat wil ik niet’ zei papa terwijl hij druk bezig bleef op zijn computerscherm.

Kleine hangoor wist het antwoord op zijn vraag eigenlijk zelf al, maar hij had het zijn papa eens graag horen zeggen. Hij wist heel goed dat papa hangoor enkel verlof nam om alleen te gaan short-skiën of alleen op vakantie te gaan naar Turkije of om met de moto te gaan rijden. En uren nam hij alleen terug in de week dat zijn zus en hij bij mama hangoor waren, want dan wilde papa met andere vrouwelijke konijntjes gaan daten en dan moet hij vroeger thuis zijn van zijn werk in de grote stad, of gaan tennissen, of ook dan met de moto gaan rijden als het mooi weer was. Die andere vrouwelijke konijntjes waar papa iets mee ging eten vond hij op een datingsite voor konijntjes, www.bunny.be, waar hij élke avond uren naar zat te turen, mailtjes sturen, foto’s bekijken…..

‘maar papa, je bent er dan ’s avonds toch, hé papa, om ons te steunen, om ons te motiveren, dat wel, hé papa, en je zorgt toch dat we ’s middags eten hebben, en dat er wat fruit is en zo, hé papa, en wat lekkere dingen om tussendoor op te knabbelen??’

‘Tuurlijk jongen, dat is toch altijd in orde’ zei papa hangoor verstrooid. Vermits hij op zijn computerscherm bleef kijken, zag hij niet dat zoon hangoor met zijn ogen draaide en heel bedenkelijk keek. Zoon hangoor wist immers héél goed dat dat van dat eten in huis meer niet in orde was dan wel….. met hangende schouders ging zoon hangoor weer bij zijn zus aan de tv zitten..

Op donderdag begonnen kleine hangoor zijn examens. Al eerste examen onmiddellijk Frans, een moeilijk vak waar hij in het verleden al behoorlijk wat moeite mee had gehad. Woensdagmorgen zei papa hangoor: ‘vanavond kom ik na het werk niet naar huis, en als ik ’s nachts thuis kom dan liggen jullie al in bed, maar jullie trekken jullie plan wel, hé’. Met grote ogen vol ongeloof staarden kleine hangoor en zijn zus papa hangoor aan.

‘euh…waar ga je dan naar toe, papa, waarom kom je niet naar huis?’ vroeg de kleine hangoor
‘Ik ga op stap.’ Zei papa hangoor.
‘Maar papa, maar papa, dat kan je toch niet maken, broer zijn examens beginnen morgen. Dan kan je ons toch niet de ganse dag alleen laten tot ’s nachts. Je moet er toch zijn om te steunen, om structuur te bieden, om te motiveren. Je kan toch weg gaan zoveel je wil in de week dat wij in mama haar holletje wonen’. De blik van kleine hangoor en zus sprak boekdelen. Ongeloof en de zoveelste ontgoocheling, dat kon je er in lezen.

‘De plannen voor die avond staan al lang vast, kunnen niet gewijzigd worden. Warm maar een pizza op vanavond’ zei papa hangoor zonder op te kijken.

‘Dat kan je echt niet maken, papa’ probeerde kleine hangoor nog, maar opnieuw dezelfde reactie: ‘De plannen voor die avond staan al lang vast, kan niet gewijzigd worden’ zei papa hangoor zonder op te kijken. En om de confrontatie niet aan te gaan, pakte papa hangoor zijn jas en vertrok naar zijn werk, twee zielig kijken konijntje achter latend… Alweer beseften kleine hangoor en zijn zus dat voor papa hangoor maar één ding telt: papa hangoor en zijn eigen pleziertjes…. Ik, ik, ik……

Kleine hangoor was al gewend dat papa van elke confrontatie wegliep, dus hij liet ‘m maar.

Wat bleek ? Wat was zo belangrijk dat papa hangoor zijn kleine konijntjes de avond voor de examens gewoon aan hun lot overliet? Papa hangoor ging naar een after-work-party, een beetje staan geilen op konijntjes van midden twintig….. een after-work-party die elke maand georganiseerd wordt, ging voor op de kleine konijntjes… zelfs dàt kon hij niet één keer eens overslaan voor zijn kind-konijntjes. Zoveel betekenen die kleine konijntjes dus voor hem….