+ sfeer, sfeer, sfeer en nog eens sfeer, dit spel ademt uit waar het voor gemaakt is

+ het artwork past gewoon bij de sfeer en het extra Charlie Hebdo-sausje maakt het toch nog een stuk sterker

+ je gaat niet vechten in deze oorlog, je gaat voor vrede, dat is eens een nieuw gegeven

+ dit is een coöp die moeilijk, erg moeilijk te winnen valt

+ het materiaal is fraai, compact, in een klein doosje waarop je verliefd gaat worden

+ de spelregels en spelverloop zijn eenvoudig, maar dat deert hier absoluut niet

+ er wordt gevloekt, gezucht en af en toe een beetje gejuicht rond de speeltafel

- je moet je wel een beetje kunnen inleven, anders wordt dit spel al gauw een kaarten-afleg-spel à la The game (wat op zich niet slecht hoeft te zijn, maar dan komt het toch niet volledig tot z'n recht)

- de communicatie is in dit spel beperkt, ik vind dit jammer omdat dit toch een spelmechanisme is dat thuishoort bij een coöp

Conclusie : 

The grizzled is een spel dat in elke collectie thuishoort! Voilà, dat gezegd zijnde wil ik even nuanceren. Als je ietwat voeling hebt met de materie van WOI, je jezelf een beetje kan inleven en houdt van sfeer, dan is dit toch een spel dat je eens moet proberen. Het spel op zich is eenvoudig, het winnen allerminst (de kans bestaat dat je hier nooit in zal slagen). De communicatie die afgesloten wordt, vind ik persoonlijk een minpuntje en laat me voorlopig twijfelen tussen een goed spel en een fantastisch spel. Ik denk dat ik volgende sessie deze regels eens aan mijn laars zal lappen en eens proberen met open communicatie. Wordt het spel dan te makkelijk gewonnen, is het natuurlijk een maat voor niets, maar anders lijkt me dat een meerwaarde.