Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
18-11-2009
Essen 28 : Valdora Extra
Met dank aan Pieter Syroit die alle eer verdient voor deze vertaling van de uitbreiding van Valdora. Indien u de pdf zoekt, verwijs ik u graag door naar de website van Michael Schacht (of BGG). Of u stuurt ons gewoon even een mailtje.
Uitbreiding voor 2 tot 5 spelers vanaf 10 jaar; enkel te spelen met Valdora.
Spelmateriaal
1 laatste speler miniatuur (metalen boekje) 6 concurrentenfiches voor het 2-persoonsspel 20 speciale kaarten (5 met een donkere achterkant, 15 met een lichte) 4 blanco kaarten (om zelf in te vullen) 1 spelregels 5 overzichten
Laatste speler miniatuur
Bij aanvang van het spel, wordt de laatste spelerminiatuur gezet bij de speler rechts van de startspeler. Als een het spel eindigt komen alle spelers nog aan de beurt tot en met de speler met het miniatuur. Hierna is het spel afgelopen.
Valdora Het Duel(2-speler variant)
De regels van het basisspel blijven hetzelfde. Volgende wijzigingen zijn van toepassing.
Spelvoorbereiding
Plaats de werkplaatsfiches in een tweede buitenring rond de arbeiderfiches zodat de werkplaats naast de arbeiderfiches van dezelfde kleur ligt. Leg de 6 concurrentenfiches zichtbaar in een rij.
Actie c) Opdrachten vervullen
Als een speler in zijn beurt één of meer opdrachten heeft vervuld, wordt de meest linkse concurrentenfiche opgelost aan het einde van zijn beurt. Met andere woorden, de fiches die op de concurrentenfiche staan afgebeeld, worden uit de algemene voorraad gehaald en uit het spel verwijderd.
Als niet alle (arbeiders-)fiches meer in het spel zitten, worden fiches van de volgende (in wijzerzin) beschikbare arbeidersplaats genomen.
Indien er een arbeiderfiche met een vraagteken op staat afgebeeld, mag de actieve speler een arbeidfiche naar keuze uit het spel halen.
De concurrentenfiche wordt nu omgedraaid en opzij gelegd.
Als al de 6 concurrentenfiches zijn opgelost worden ze goed gemengd en weer in een open rij naast het bord gelegd.
Valdora met speciale kaarten (Variant voor 2 tot 5 spelers)
Noot: De 4 blancokaarten kunnen gebruikt worden om eigen speciale kaarten te maken, verder worden ze niet gebruikt.
De regels van het basisspel blijven hetzelfde. Volgende wijzigingen zijn van toepassing.
Spelvoorbereiding
Sorteer de speciale actiekaarten op achterkant, schud ze en leg ze vervolgens in 2 dichte stapels naast het bord. Elke speler krijgt 1 kaart met een donker achter kant en 3 met een lichte achterkant. De spelers houden hun speciale kaart geheim voor de ander spelers. Bij minder dan 5 spelers, gaan de overige kaarten, gedekt, zonder dat iemand ze ziet, terug in de doos.
Het spel
Om gebruik te kunnen maken van een speciale kaart, moet de speler deze in de vorige ronden hebben uitgespeeld spelers mogen de speciale kaart niet spelen in de ronde waarin ze deze hebben uitgespeeld. Je mag zoveel kaarten uitspelen als je wilt.
De spelers mogen de krachten van de kaarten met de lichte achtergrond elke beurt één keer gebruiken, tenzij anders is aangegeven. Ze mogen niet gebruikt worden in de beurt waarin ze zijn uitgespeeld..
De speciale kaarten met de donkere achter kant geven aan het einde van het spel extra punten. Ze moeten hiervoor wel zijn uitgespeeld en er moet aan de voorwaarden voldaan zijn die op de kaart staan.
Het duel en de speciale kaarten kunnen samen gespeeld worden.
De speciale kaarten overzicht
Links boven op elke kaart staat een nummer. Dit nummer verwijst naar de uitleg die hieronder vermeld staat.
Lichte achtergrond op de rugzijde
Bewegen
1) Als je op het einde van je beurt op een plaats komt, waar een of meer medespelers staan, betaald de bank in jouw plaats de kosten.
Actie a) Koop uitrusting of opdrachten
2) Je mag één extra pagina omdraaien zonder kosten. (deze kaart zit 2 keer in het spel)
Noot: Als je beide kaarten hebt, mag je 2 extra kaarten gratis omdraaien.
3) Eén keer in het spel mag je een uitrusting kopen die je reeds bezit, Plaats deze kaart onder de tweede uitrusting.
4) Je mag in totaal 4 onafgewerkte opdrachten op hand houden> De vierde opdracht die je koopt kost echter 2 munten.
5) In een stad mag je tegen betaling van 2 munten je proviand aanvullen en een andere actie van die stad (uitrusting of opdracht kopen of edelstenen nemen in een havenstad) uitvoeren.
Actie b) Edelstenen verzamelen
6) Betaal 2 munten om een edelsteen naar keuze uit het edelstenenaflegveld te nemen en deze te leggen op de plaats waar je spelfiguur staat.
Noot: Je mag de net verplaatste edelsteen meenemen als je hiervoor nog plaats hebt.
7) Op deze kaart staat een kar afgebeeld. Je mag deze kaart alleen spelen als je al een kar hebt gekocht. Je kar wordt uit het spel verwijderd en vervangen door deze speciale kaart.
Noot: Het vullen van de kar kost vanaf nu slechts 1 munt in plaats van 2.
8) Op deze kaart staat een paard afgebeeld. Je mag deze kaart alleen spelen als je al een paard hebt gekocht. Je paard wordt uit het spel verwijderd en vervangen door deze speciale kaart.
Noot: Het beladen van het paard kost vanaf nu slechts 1 munt in plaats van 3.
9) De speciale kaart is een uitrustingskaart met een pollepel, een nieuwe uitrusting voor goud. Om deze uitrusting te vullen moet je 1 munt betalen.
Noot: Een goudpan en pollepel zijn 2 verschillende soorten uitrustingen!
10) In een haven of in de stad met een haven mag je 1 edelsteen meer inladen dan het aantal schepen in die haven.
Noot: Je mag enkel edelstenen laden waarvoor je een uitrusting en plaats hebt.
11) Als je minstens 2 edelstenen laadt in je beurt, krijg je 1 munt van de bank nadat je ingeladen hebt. (deze kaart zit 2 keer in het spel)
Noot: Als je beide kaarten hebt, krijg je 2 munten als je minstens 2 edelstenen geladen hebt. JE mag nooit meer dan 6 munten hebben.
Actie c) Opdrachten vervullen
12) Je mag 3 munten betalen om een edelsteen naar keuze door goud te vervangen bij het vervullen van een opdracht.
Einde van je beurt
13) Als je aan het einde van je beurt geen munten hebt, krijg je één munt van de bank.
Donkere achtergrond op de rugzijde
14) Je krijgt 10 punten voor deze kaart als je geen onvervulde opdrachten meer hebt aan het einde van het spel.
15) Je krijgt 5 extra punten voor elke werkplaats die je aan het einde van het spel hebt.
16) Je krijgt 10 punten voor deze kaart als je 3 of meer bonusfiches hebt aan het einde van het spel.
17) Elke edelsteen die nog op je uitrusting ligt levert aan het einde van het spel 3 punten op in plaats van 1.
18) Je krijgt 10 punten voor deze kaart als je een kar en paard hebt aan het einde van het spel.
Reiner Knizia's Samurai is in mijn ogen een ondergewaardeerd spel. De spelregels zijn kristalhelder, maar de tactische mogelijkheden zijn redelijk groot. Nu heeft Rio Grande en Abacusspiele een kaartspel uitgebracht en is het misschien wel interessant om het spel eens van naderbij te bekijken. Het spelprincipe blijft in beide spellen exact hetzelfde. Het enige verschil is dat het spelbord nu wordt opgebouwd uit dorptegels ipv de vaste borden bij het bordspel. Het is ook wel jammer dat de mooie stenen scoremarkers zijn omgeruild in houten saaie driehoeken, cirkels en vierkanten. Jammer! jammer! jammer! want voor de prijs die in Essen werd gevraagd had dat er toch wel mogen bijzitten mijns inziens.
De bedoeling van het spel is om zoveel mogelijk scoremarkers te winnen in de loop van het spel. Als alle markers verdeeld zijn, eindigt het spel en wordt er vergeleken. Je kan enkel winnen als je van een soort markers het meeste hebt, is dit niet het geval, val je al sowieso uit de race. Nadien tel je de verworven markers van hetgeen waar je niet het meeste hebt gescoord, dit is je uiteindelijke score. (bv. Je scoort het meeste met de driehoeken, dan tel je de cirkels en vierkanten om je score te bepalen).
Elke speler krijgt een stapel kaarten waarmee hij het spel moet rondkomen. De volgorde waarin ze voor de spelers tevoorschijn komen, is verschillend, maar op het einde van de rit heb je allemaal dezelfde kaarten ter beschikking gehad. De kaarten tonen steeds de soorten markers en een sterkte of samurai's (joker voor alle soorten markers). Vanaf het moment dat een dorpstegel volledig is omringd door spelerskaarten wordt gekeken wie de markers van de dorpstegel wint.
Als een speler aan de beurt komt, kiest hij één van z'n vijf handkaarten, legt de kaart aan een dorpstegel en neemt een nieuwe handkaart. Daarbij checkt hij ook of er een nieuwe dorpstegel dient te worden aangelegd of dat er dorpstegels worden gescoord. Een speler voegt een nieuwe dorpstegel toe als zijn gespeelde kaart de tweede aangrenzende kaart zou worden van de dorpstegel die dan wordt ingebracht. (dus er dient al een aangrenzende kaart te liggen van een andere speler, niet van zichzelf) Als een dorpstegel werd gescoord, wordt deze omgedraaid.
Kortom : een fijn tussendoortje, met héél wat diepgang, een kleine geluksfactor, maar vooral inschatten wat je tegenstanders aan markers zouden kunnen winnen. Zuinig zijn met je sterke kaarten en ze ten gepaste tijde uitspelen en vooral af en toe ook eens iets kunnen laten schieten. Vergeet zeker niet om één soort markers zeker het meeste te verzamelen, zodat je tenminste mag meestrijden voor de overwinning.
Titel : Samurai the card game Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30-60 min. Leeftijd : 12+ (volgens mij 10+)
Is het nu Alcazar of Big boss? Wanneer je deze doos opent, vind je een handleiding terug die langs twee kanten is bedrukt, ééntje met de naam Alcazar, het andere met de naam (das neue) Big boss. Big boss is een spel van Wolfgang Kramer, dat best wel succesvol was en gegeerd wild op de tweedehandsmarkt in bordspellenland. Misschien daarom dat Kosmos het tijd vond voor een facelift van het spel. Heb je dan twee spellen voor de prijs van één??? Neen, als je de spelregels doorneemt, ben je precies een kopietje aan het lezen, enkel de manier waarop punten kunnen gescoord worden is ietsje anders. Laat het ons stellen dat je een alcazar en een alcazar light (of toch een variant)krijgt voorgeschoteld. De originele big boss ken ik persoonlijk niet, dus hier kan ik ook geen vergelijkingen mee maken.
Het spelmateriaal is totaal taalonafhankelijk, maar daar proberen ze bij Kosmos wel meer op te letten. Enkel de overzichten, die wel erg nuttig zijn, komen in het Duits. Hiervan is het misschien wel handig om een vertaling van te hebben. Indien ik de tijd vind, zal ik me er wel eens achter zetten. Wat direct opvalt als je de "grote, dikke" doos opent, zijn de bouwelementen, die kennen we nog van Torres (Ravensburger), al is het gebruikte materiaal lichtjes gewijzigd. Het spelidee is ook vergelijkbaar, probeer zo hoog mogelijk te bouwen en je mannetjes op het hoogst mogelijke verdiep te zetten. Daarmee houdt de vergelijking wel bijna op. Bij Torres, wat ik persoonlijk een fantastisch spel vind, kan je acties uitvoeren in de vorm van actiepunten, in Alcazar is dit tactische aspect een heel deel minder.
Het spelprincipe van dit spel is erg eenvoudig, je zou het zelfs een beetje kunnen vergelijken met Carcassonne, kaartje leggen, bouwen en je mag een mannetje inbrengen. Het enige wat voor wat moeilijkheden kan zorgen is het scoren van punten, wat bij Alcazar omvangrijker is dan bij Big boss. In een beurt kan een speler dan ook niet veel meer doen dan ofwel : een kaart te kopen (5 real voor een bouwkaart en 10 real voor een torenkaart) of een kaart uit te spelen en te bouwen volgens de regels. Na het bouwen scoor je punten en kan je eventueel nog een mannetje (Grande of Baron) inzetten.
Bedoeling is dat na verloop van tijd de bouwwerken steeds groter en hoger zullen worden, dat je probeert bruggen te bouwen (enkel bij Alcazar) en op die manier je geldreserve te spijzen. Op het einde van het spel draait het echter wel om de punten. Je mannetjes scoren punten afhankelijk van de hoogte van het gebouw waar ze staan en er wordt ook nog geld ingeruild voor punten (50 real voor 1 punt). Om nu alle situaties die zich kunnen voordoen uit de doeken te doen in dit verslag, vind ik een beetje overbodig. De spelregels spelen hier wel goed op in met mooie voorbeelden.
Titel : Alcazar (Big boss) Uitgeverij : Kosmos Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+ (10+)
De nieuwe van Z-man games, de uitgeverij waar we met z'n allen in de loop van onze bordspellenclubcarrière meer en meer zijn van gaan houden. In Essen waren er nog niet zo héél veel exemplaren van dit spel te vinden, daarom was ik er ook als de kippen bij om het aan te schaffen. Ik begin onmiddellijk met een groot plus- en minpunt van het spel.
Pluspunt : ondanks het feit dat het spel gaat over wereldoverheersing, multinationals runnen, andere bedrijven verwoesten, monopoliseren in bepaalde werelddelen, politiek incorrecte acties, ... telt dit spelregelboek maar 4 bladeren (ofte 8 bladzijden, inclusief voorkant met tekening) als u dat prefereert).
Minpunt : van mij hadden de spelregels wel wat gestoffeerder mogen zijn en toch wat meer voorbeelden mogen tonen. Het feit dat het thema niet alledaags is voor mij persoonlijk, maakt dat ik de regels toch al zo'n keer of drie heb gelezen. Wel ... ik denk niet dat ik het spel zal kunnen uitleggen, zonder dat ik het eens een keertje heb kunnen spelen, want op zich, lijkt het weer allemaal makkelijker dan dat het verwoord staat. Misschien moeten de heren, spelregelschrijvers, toch eens proberen een betere structuur te hanteren of de mosterd halen bij grofweg Aleaspiele, waar de spelregels voor mij zowat perfect geschreven zijn. Nog een klein puntje van kritiek : het speelgeld, jongens toch, 't doet me denken aan het goedkopere Monopolyspel op de eerste de beste rommelmarkt.
Maar dit alles totaal terzijde, over het spel nu. Bedoeling is om economische dominatie te krijgen met jouw bedrijven, klinkend naar de fantastische namen als : Nonintendo, Mokia, Windoze, Lenogo, ... Dus de speler met het meeste geld op het einde van het spel mag zich tot winnaar kronen. Het spel verloopt over verschillende rondes. In een ronde wordt er een gebeurteniskaart getrokken door de actieve speler, deze mag dan ook als eerste een actie uitvoeren. Daarna komen alle andere spelers aan de beurt om één actie uit te voeren. Als iedereen dit heeft gedaan, wordt de volgende speler actieve speler en trekt hij een gebeurteniskaart, ...
Acties : 1) koop een bedrijf : je betaalt 4 euro en plaatst een marker op het speelbord 2) uitbetaling van een industrie : deze actie mag in elke ronde maar één keer gekozen worden (kan nog wel een keertje extra met een gebeurteniskaart voorvallen) : er wordt onmiddellijk uitbetaald aan alle bedrijven binnen één gekozen industrie. 3) tussenkomst van de regering : je moet op z'n minst één land bezitten om deze actie te mogen kiezen, je kan de politiek van een land wijzigen (democratie (bedrijf wordt verkocht voor 4 euro), keptocratie (stelen van een land), dictatuur (nationaliseren van een bedrijf)) 4) koop huurlingen : deze kan je gebruiken als iemand je aanvalt of als je iemand wil steunen in een oorlog 5) lanceer een oorlog : vergelijk je sterkte + huurlingen met die van de verdediger en tracht een bedrijf over te nemen 6) passen
Van alle nieuwigheden uit Essen, is dit misschien wel het spel dat ik eerst eens moet spelen vooraleer ik u kan vertellen wat ik er echt van vind. Ik ben zeker en vast geïntrigeerd door het thema en ik denk dat er héél wat strijd schuil gaat in dit spel. Maar hopelijk binnenkort meer hierover op onze weblog.
Titel : Megacorps Uitgeverij : Z-man games Aantal spelers : 3-6 Leeftijd : 13+ Speelduur : 60-90 min.
We zijn al een tijdje bezig met de reeks, dus het is hoog tijd om er de nieuwe van Hans im Glück tussen te gooien. U kent deze uitgeverij zeker van hun spellen "Carcassonne, Dominion, Amon Ra, El grande, Finca, Goa, Oregon, Wikinger, Hazienda, Modern art, ..." en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. HiG staat garant voor speelplezier op familiaal niveau, maar met voldoende uitdaging om de veelspeler ook te overtuigen. En daar zijn ze met Egizia weer prima in geslaagd. Net zoals zovele spellen uit Essen, komt dit spel uit het land van de pizza en de pasta, dat leek de enige echte trend uit Essen te zijn. Ze zijn daar goed bezig in de laars van Italië.
Egizia is weer een typisch HiG-spel, een mooi spelbord, kaartjes, fiches en het draait vooral weer om bouwen. In Egizia gaan de spelers bouwen aan de piramide, de tempel en de obelisk. Hiervoor hebben ze sterke arbeiders en veel grondstoffen nodig. Maar om je arbeiders sterk te houden, moet je natuurlijk voldoende voedsel in huis hebben. U hoort het al, opbouwen, verzamelen, inleveren en ... punten scoren. Het lijkt of we het allemaal al eens een keertje meegemaakt hebben, maar het blijft gewoon grandieus leuk en goed, dus ... ons hoor je zeker niet klagen.
Het spel verloopt over vijf ronden. Elke ronde kunnen de spelers hun arbeiders sterker maken, nieuwe steenmijnen ontginnen, Nijl- en Sfinxkaarten nemen en deelnemen aan de bouw van de antieke wereldwonderen. Hiervoor krijgen ze onmiddellijk punten, voor de verzamelde kaarten worden op het einde van het spel nog punten uitgedeeld.
Een ronde bestaat op zijn beurt dan weer uit zeven fasen : 1) Nijlkaarten uitspelen : elke ronde worden 10 nieuwe kaarten op het spelbord gelegd 2) Nijl bevaren : de spelers plaatsen om beurten hun bootjes bij de acties die ze graag willen uitvoeren (nijlkaarten verzamelen, acties van rondevelden, bouwvelden) 3) Arbeiders voeden : de waarde van de arbeiders en het voedsel worden opgeteld en vergeleken, een te weinig aan voedsel wordt gecompenseerd met overwinningspunten af te geven 4) Steen produceren : afhankelijk van het aantal steenmijnen krijgt elke speler nieuwe stenen in zijn voorraad 5) Bouwen : kan zowel bouwen aan de gebouwen inhouden, als sfinxkaarten nemen, als graaffiches nemen 6) Bonus krijgen voor het bouwen aan de bouwwerken : de speler krijgt bonuspunten voor het aantal deelnames aan het bouwen van gebouwen 7) Spelersvolgorde voor de volgende ronde vastleggen : de speler met het minste punten wordt in de volgende ronde speler 1, enz.
Na vijf ronden volgt er een slottelling : - per twee resterende stenen in de voorraad één punt - de totaalwaarde van hun graaffiches geeft punten (1-10 = 2 punten; 11-20 = 5 punten; 21+ = 9 punten - de spelers krijgen punten voor vervulde sfinxkaarten
Een volledige opsomming van deze sfinxkaarten is interessant, maar ga ik hier niet plaatsen, dat zou me te ver leiden. Het is wel zo dat ik het jammer vind, dat ze niet enkel met symbolen hebben kunnen werken op deze kaarten. Het Duits dat erop staat is erg beperkt en op zich wel duidelijk, maar misschien hadden ze dit beter op een blad in een bijlage geplaatst en de kaartjes zonder tekst gemaakt, dat toont toch altijd iets strakker vind ik persoonlijk. Desalniettemin is dit maar een beetje muggenziften en is dit gewoon weer een oerdegelijk, leuk spel!
Titel : Egizia Uitgeverij : Hans im Glück Aantal spelers : 2-4 Tijdsduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Argentum verlag is een "kleinere" Duitse uitgeverij, die ons nauw aan het hart ligt. Zo bezorgden ze ons vorig jaar Wind River van Dirk Liekens, vaste klant op bordspelforum.com. Daarnaast brachten ze reeds hilarische spellen uit zoals "Seenot im rettungsboot" en "Gartenzwerge". In de eerste ga je elkaar uit een reddingsbootje gooien om te overleven en bij de tweede komt het erop neer om te paren met tuinkabouters... HILARISCH !!! (moet gezegd, na enkele flessen wijn en enkele vrijgezellen rond de tafel).
Nu brengen ze met Hansa Teutonica toch iets serieuzer op de markt. Alles draait in dit spel om de hanzesteden. Er is ooit al eens zo'n spel geweest "Hanze" (999 games) en dat spel vind ik persoonlijk een ondergewaardeerd spel. In Hansa Teutonica draait het terug om hetzelfde thema en ook de artwork komt eigenlijk wel overeen. Geen frisse kleurtjes, eerder een spelbord dat precies te lang in de zon heeft gestaan, tekeningentjes die de kleinsten in onze school misschien ook nog wel kunnen maken, ... maar dat maakt het wel tot een spel dat me interesseert. Het sprak me eigenlijk vanaf het eerste moment aan en toen ik de spelregels doornam had ik dubbele gevoelens.
Gevoel 1 : belachelijk klein lettertype en veel tekst op een korte ruimte, dit gecombineerd met een vreemde taal, maakte het niet echt aantrekkelijk om eraan te beginnen. Gevoel 2 : toch doorgebeten en eraan begonnen en direct meer en meer geïnteresseerd geraakt in het spel zelf en daar draait het toch om.
In dit spel proberen de spelers zoveel mogelijk punten te scoren. Ze doen dit door hanzesteden te bezetten. Vooraleer ze in een stad kunnen postvatten, moeten ze wel eerst de handelsweg ernaartoe kunnen monopoliseren. Het leuke aan dit spel is dat het zo'n beetje een mix is van "GOA", waarbij je op je eigen spelersbord gaat uitbouwen en op het grote spelbord volgt er een potje "kardinaal en koning". En laat deze twee spellen mij nou net aanspreken.
Op het eigen spelersbord worden de tracks in het begin van het spel bezet met markers, die in de loop van het spel kunnen worden verwijderd als je hier of daar een upgrade wint. De markers kunnen dan weer gebruikt worden om in te zetten op het spelbord als handelaars. Op je eigen spelersbord staan vijf tracks afgebeeld. De sleutels tonen de coëfficiënt waarmee de overwinningspunten op het einde van het spel worden vermenigvuldigd. De actietrack geeft aan hoeveel acties je mag doen in een beurt. De priviligetrack geeft aan welke huizen je in een stad mag innemen (basis - minimum - gemiddelde - maximum). Daarnaast is er nog een track die zegt hoeveel handelaars je per actie kan inzetten en de geldbuidel geeft aan hoeveel handelaren hij uit de algemene voorraad naar de eigen voorraad mag nemen indien hij deze actie opteert.
Het spel kan op diverse manieren eindigen : - een speler scoort 20 of meer punten - er zijn geen bonusmarkers meer om aan te vullen - er zijn tien steden volgebouwd
Nadien worden er nog prestigepunten uitgedeeld : vier punten voor elke track die tot het maximum is geraakt, bonusmarkers, prestigepunten voor huizen in Coellen, twee punten per stad, het grootste netwerk (aaneengesloten steden)
De acties die een speler kan kiezen in zijn beurt : 1) Handelaren naar de eigen voorraad halen 2) Handelaren inbrengen op het spelbord (op een handelsweg) 3) Een handelaar verwijderen van een tegenstrever 4) Bewegen van handelaren op het speelbord 5) Een handelsroute bezetten (volledig met eigen handelaren; deze actie moet gekozen worden en wordt niet automatisch uitgevoerd)
Titel : Hansa Teutonica Uitgeverij : Argentum verlag Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Twee jaar geleden kwam er in Essen een spel uit onder de naam "die Saulen der Erde", het spel omvatte een prachtig speelbord, fantastisch speelmateriaal en vooral een vlotte gameplay. Vandaar dat het ook al gauw werd opgepikt door 999 games en uitgebracht onder de naam "De kathedraal". Nu is er een vervolg voor dit spel, wederom gebaseerd op een boek van Ken Follett. En ook nu weer zal er een Nederlandse vertaling komen onder de naam "Een brug naar de hemel".
In dit spel krijg je dezelfde ingrediënten van z'n voorganger terug : prachtig spelbord, veel houten materiaal, geldmunten, markers, stevige zichtschermen, gebeurteniskaarten en actiekaarten. In het spel ga je weer trachten deel te nemen aan de bouw van allerlei gebouwen in de stad, beginnend met de brug en eindigend met de toren. Maar bouwen is niet je enige zorg, je kan ook punten scoren door zieke mensen te verzorgen en hun te behouden tegen de pest, die halverwege het spel in omloop komt.
Het spel wordt onderverdeeld in vier kapitels, die op hun beurt 6 ronden duren. Elke ronde bestaat uit 5 fasen : 1) bovenste gebeurteniskaart omdraaien en uitvoeren 2) gebeurteniskaart op het speelbord spelen 3) de spelers bekomen hun inkomen 4) de gunststeen wordt verzet op de track 5) elke speler speelt een actiekaart en voort de actie uit
Het spel verloopt dus erg stapsgewijs, is makkelijk te volgen en je opties zijn niet zo talrijk. Enkel bij het uitkiezen van je actiekaart, kan je een beetje tactiek in het spel brengen.
In de eerste fase wordt een gebeurteniskaart opengedraaid, sommige gebeurtenissen worden onmiddellijk uitgevoerd, andere gelden gedurende een ganse ronde en sommigen blijven een gans kapitel liggen. De startspeler kiest daarna hoe hij de gebeurteniskaart op het spelbord plaatst. Afhankelijk van deze oriëntatie van de gebeurteniskaart ontvangen alle spelers inkomsten (geld, goederen of punten) en wordt bepaald hoeveel stappen de gunststeen wordt verdergezet op de track. Deze gunststeen zorgt voor een extraatje voor de beginspeler. Pas nadat deze plichtplegingen zijn gepleegd, komen de spelers individueel aan zet en kiezen ze een actiekaart uit. Ze beschikken elk kapitel over 12 actiekaarten. In elke ronde spelen ze twee actiekaarten kwijt, één spelen ze open uit en voeren ze de actie van uit, een andere kaart spelen ze weg (deze zijn ze volledig kwijt dit kapitel), zo wordt de keuze per ronde meer en meer beperkt.
Met deze actiekaarten kan een speler : - 1 graan winnen - 1 fiche "vroomheid" - 1 grondstof (steen of hout) winnen - bouwen aan een gebouw : per afgegeven bouwstof krijg je 3 punten - wol- en doekenverkoop : de speler verkoopt wol en doek op de markt, hiervoor krijgt hij respectievelijk 2 en 4 geld - privilege : de speler gebruikt de vorig uitgespeelde actiekaart een tweede maal - huisbouw : de speler geeft 1 passende grondstof en 1 geld af en plaatst een huis - huispacht : de speler krijgt geld voor tot 2 van zijn reeds geplaatste huizen - spenderen : de speler geeft 1 geld af en legt zijn zegel bij het bijhorende bouwwerk - doekherstelling : je kan 1 of 2 wol inruilen voor evenveel doek - medicijn : de spelers krijgen 1 geld en 1 punt voor een kleine medische dienst of 2 geld en 2 punten voor het verzorgen van een zieke geplaagd door de pest - gunst : je mag de gunststeen 1 plaats verder zetten en het voordeel opstrijken
Op het einde van een kapitel wordt alles klaar gemaakt voor een volgend kapitel, gebouwen worden afgewerkt, overtollige fiches worden verwijderd van het bord, de spelers moeten taksen betalen in de vorm van vroomheid, graan en geld. Indien hij niet kan voldoen aan deze verplichte taksen, krijgt hij nog een straf.
Na kapitel vier eindigt het spel, de spelers ruilen hun grondstoffen die ze nog hebben in voor punten en de speler met de meeste punten wint het spel.
Het spijt me zeer dat jullie er zo lang op hebben moeten wachten, maar hier is dan het eerste kinderspel uit Essen. Het verbaast waarschijnlijk niet dat hij uit de Drei Magier Spiele - stal komt. Na de hilarische momenten die we in de club reeds beleefden met Kakkerlakkensalade, Kakkerlakkensoep, Haai alarm, Kakkerlakkenpoker, ... kon dit spel zeker niet ontbreken in deze reeks.
Na sterren op de dansvloer en so you think you can dance kon een dansspel niet uitblijven. In dit kaartspel ga je een tango dansen met een tarantula. Probleem is natuurlijk dat niemand met dit vieze, harige beest op de dansvloer wil springen.
Het spel omvat 115 dierenkaarten (hond, koe, ezel, geit, kat en papegaai), 5 tarantulakaarten en 1 tarantulaspelbordje. Het spelbordje wordt in het midden van de tafel gelegd, de kaarten geschud en eerlijk verdeeld onder de spelers. Bedoeling is om als eerste weer van je kaarten zien af te komen. (à la Kakkerlakkensalade)
De jongste speler vangt het spel aan door de bovenste kaart van z'n gedekte stapel kaarten om te draaien en aan een zijde van het spelbordje te leggen. Daarna legt de volgende speler een kaart af. Er kunnen nu verschillende scenario's voorvallen : - op de kaart van je voorganger staat een dier met één tarantula : maak eerst het geluid van het afgebeelde dier en leg je eigen kaart aan de volgende zijde van het spelbord - op de kaart van je voorganger staat een dier met twee tarantulas : boots het geluid van het afgebeelde dier tweemaal na en leg je eigen kaart aan de volgende zijde van het spelbord - op de kaart van je voorganger staat een dier zonder tarantula : je legt je kaart vliegensvlug langs de volgende zijde van het spelbord en maakt geen geluid - op de kaart van je voorganger staan twee dieren zonder tarantula : je legt je eigen kaart niet langs de volgende zijde maar twee zijden verder, zonder geluid te maken - op de kaart van je voorganger staat een tarantula : alle spelers slaan met vlakke hand op de tafel, de laatste neemt alle afgespeelde kaarten als straf
Uiteraard gelden ook weer de gekende regels : * er moet vlot gespeeld worden, maximum 2 seconden bedenktrijd * een speler mag niet stotteren of een verkeerd geluid maken * een speler mag niet op een fout moment kloppen Indien hier inbreuken tegen worden begaan, neemt de betreffende speler alle afgelegde kaarten als straf bij in zijn stapel. Tip : wees streng voor iedereen (ook jezelf )
Diegene die als eerste al zijn kaarten wegspeelt, wint het spel.
U merkt dat dit weer een leutig, leuk tussendoortje betreft, dat volledig binnen het gamma past van Drei Magier Spiele. Op het eerste zicht is het spel wel ietsje makkelijker dan Kakkerlakkensalade, vandaar ook waarschijnlijk dat ze ook enkele regels voor gevorderden hebben toegevoegd . Deze zorgen dat de speelrichting kan draaien, dat je twee beurten na elkaar kan spelen, dat je een vorige speler moet imiteren of die je aanzet om je kaart op een andere plaats aan te leggen.
Titel : Tarantula Tango Uitgeverij : Drei Magier Spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 15-20 min. Leeftijd : 7+
De laatste trein naar Wensleydale maar of dit nu het laatste treinspel zal worden van onze vriend Martin Wallace, dat is nog maar de vraag. De auteur van klassiekers als Stoom, Age of steam, Railroad Tycoon, Steel driver, schrikt niet meer terug voor een spelletje méér of minder met treinen.
Dit spel kwam er eigenlijk op vraag van zn vrouw die verzot blijkt te zijn aan een welbepaalde kaas uit de regio rond Wensleydale. Dit zal dan ook waarschijnlijk wel het enig spel zijn waarbij het de bedoeling is om kaas te vervoeren van de ene naar de andere stad. Aangezien er blijkbaar in die regio erg weinig accommodatie is omtrent spoorwegen, leek het Martin een fijn idee om er een treinspel rond te maken. Dit keer mixt hij de gekende ingrediënten : sporen bouwen, goederen en passagiers vervoeren, met enkele nieuwe ideeën nl. je kleine, financieel niet te onderhouden, spoorwegen verkopen aan de grote maatschappijen, kaas vervoeren ipv kool, staal, Alhoewel ik een oranje blokje nu niet onmiddellijk zou linken aan kaas, maar goed.
Het speelmateriaal is zoals steeds bij Treefrog erg verzorgd, mooi speelbord, veel houten materiaal, de gekende fiches voor op de tracks en blokjes die goederen voorstellen of die worden gebruikt als betaal / biedmiddel. Het spel situeert zich zeker ook tussen de lichtere spellen in de reeks en mag je gerust in het rijtje tussen Steel driver, Automobile en Tinners trail plaatsen. Dus dit keer geen heftige wargame of Brass. Dat laten we dit keer over aan het andere spel van Martin dat in Essen uitkwam Gods playground (hiervan hebben we voorlopig nog geen exemplaar).
Afhankelijk van het aantal spelers bestaat het spel uit 4 of 5 ronden. Elke ronde is opgebouwd uit maar liefst 10 fasen, die stapsgewijs worden overlopen. Een overzichtje met de fasen is dan ook geen overbodige luxe. Je kan er trouwens al één vinden in het Engels op BGG. Indien ik de tijd vind, ga ik het voor mezelf wel eens vertalen en zal ik het ook op BGG posten of op de weblog.
Een overzichtje van de fase :
-Investeerblokjes nemen : elke ronde 12 nieuwe blokjes nemen
-Invloedsfiches trekken : uit een zak worden fiches getrokken
-Bieden voor de invloedsfiches : met behulp van de investeerblokjes volgt er een biedsysteem, waarbij je elkaar mag overbieden, de fase stopt als elke speler twee zaken kan kopen
-Speelvolgorde wijzigen : enkele verschillende tracks worden aangepast, de track om eerst te mogen bouwen, de track om eerst te mogen kopen en gebruiken van treinen)
-Bouwen van spoorwegen : betalen met investeerblokjes en invloedspunten
-Kopen van treinen en stukken bewegen : treinen aankopen en ze volstouwen met passagiers en grondstoffen indien mogelijk
-Bepalen van de winst of verlies : aantal vervoerde passagiers en grondstoffen, min de kosten aan je sporennetwerk
-Speelvolgorde : de speelvolgorde voor de volgende ronde vastleggen
-Overname van kleine maatschappijen : nieuw element in het spel, je geeft je eigen spoorwegen af aan de grote maatschappijen, nadat je natuurlijk de nodige voordelen hier hebt uitgehaald.
-Einde van een ronde : verplaats de rondemarker
Kortom : een spelprincipe dat op zich misschien vrij herkenbaar is, maar toch met enkele nieuwe elementen. Wederom een spelbord waar alle informatie opstaat die nodig is, de acties, de biedingen, de tracks, alles staat op het bord afgebeeld, zoals we gewoon zijn van Treefrog. Persoonlijk vind ik het spelbord wel een van de mindere qua artwork. Of dit spel nu potten gaat breken, valt nog wel even af te wachten. Ik zou het binnenkort toch eens aan een effectieve testbeurt willen onderwerpen, maar afgaande op de spelregels, denk ik wel dat het best wel leuk kan zijn. Desalniettemin vind ik sommige zaken redelijk ver gezocht bv. wanneer je een grondstof wel of niet mag transporteren, hiervoor zal ik de handleiding waarschijnlijk ernaast moeten leggen bij het spelen, de rest is duidelijk.
Dit spel van Da Vinci games wordt ook uitgegeven door Abacusspiele, zodat het toch een grotere markt bereikt en misschien maar goed ook. U kan al een uitgebreid verslag lezen over dit spel op "de tafel plakt!", de weblog van Dominique, maar ik wil u hier ook een kort overzicht geven van het materiaal en het spelverloop.
Het spelbord toont een kaart van het oude Europa dat verdeeld is in 6 regio's, er zijn 16 verschillende scenario's (die afhankelijk van het aantal spelers gebruikt worden), 6 zegels van de verschillende regio's, een bonustegel, 1 overzichtskaart, 16 opdrachtkaarten en per speler : 1 spelersbord, 12 plastic speelstukken, 12 kaarten (met speelstukken op afgebeeld), 6 plastic ringen, 1 scoremarker, 11 planningskaarten (7 regiokaarten en 4 actiekaarten).
Bedoeling van het spel is om het grootste gebied te creeëren en punten te scoren door steden en havens te bezetten.
Het spel wordt gespeeld over verschillende ronden (minimum 6, maximum 12). Elke ronde wordt verdeeld over vier fasen. 1) een speelstuk nemen : de spelers draaien de bovenste kaart om en nemen het bijpassende speelstuk 2) plan je acties: de spelers kiezen in het geheim hun acties en plaatsen hun planningskaarten 3) leg de spelersvolgorde vast 4) plaats je speelstuk : in spelersvolgorde legt iedereen zijn speelstuk en scoort hij punten
Hoe plan je je acties? Je kiest uit je planningskaarten één regiokaart en één actiekaart. De regiokaart duidt natuurlijk aan waar je je speelstuk mag plaatsen. De actiekaarten die je speelt bepalen waar je de speelstukken specifiek moet leggen (bv. op een haven, op steden, op vrije vakjes, op een combinatie van stad/haven) Daarnaast heb je ook een koninklijk privilege dat je in de mogelijkheid stelt om als eerste te spelen. Qua actie gebruik je dan een extra actiekaart (de bovenste van je dichte stapel, die je ook zelf bepaald), maar je verliest wel één van je ringen. De ringen kan je eigenlijk zien als speelstukken die één vakje bezetten, die kan je vooral gebruiken om speelstukken aan elkaar te koppelen en op andere speelstukken te placeren en zo punten te scoren voor een bepaalde stad. De kaarten die je in een ronde speelt, blijven een extra ronde liggen en zijn niet direct terug bruikbaar.
Je mag er ook voor kiezen om je speelstuk niet te plaatsen, hiervoor krijg je drie punten. Voor het plaatsen van speelstukken op steden en havens krijg je 3 punten in een actieve regio en 1 punt in een passieve regio. (actief en passief worden in het begin van het spel aangeduid door het getrokken scenario) Indien je de drie of vier havens van éénzelfde symbool kan bezetten, krijg je een bonus van 10 punten. De speler die uiteindelijk op het einde van het spel het grootste aaneengesloten gebied van speelstukken heeft, krijgt 15 bonuspunten. Nu laat iedereen zijn opdrachtkaart zien en iedereen krijgt punten afhankelijk van het aantal bezette steden.
Het spel is afgelopen indien er na een ronde 3 of minder steden nog onbezet zijn op het spelbord. De speler met de meeste punten wint.
Titel : Gonzaga Uitgeverij : Abacusspiele / Da Vinci games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Dit spel was er ook al even voor Essen, maar hebben we pas nu kunnen bemachtigen aangezien het blijkbaar overal uitverkocht was. Misschien zegt dit op zich al wel redelijk veel. Het zal u misschien verbazen, maar dit spel is tegelijk wat je van Fantasy Flight kan verwachten en ook totaal weer niet. Laat me mezelf even verduidelijken. Fantasy Flight Games staat voor mooi, fantasierijk materiaal, plastieken figuurtjes, stevige kaartjes, prachtige graphics, ... en dat is bij "Chaos in the old world" zeker niet anders. Anderzijds staat FFG ook voor een lijvig spelregelboek, enorm veel kleine regeltjes, minimum 3 uur spelplezier, ... en daar brengt dit spel nu eens verandering in. Oké, de spelregels zijn nog 26 bladzijden, maar ze zijn overzichtelijk en met de nodige voorbeelden (toch al iets anders dan 80 bladzijden). Het spelverloop is ook erg duidelijk, niet al te veel "als ... dan ... regeltjes" en indien je het spel kent, speel je het toch vlotjes op een uurtje door (en dat is echt wel kort voor een FFG).
Misschien zal de doos u een beetje afschrikken, niet omdat er een doodshoofd opstaat, want dat is misschien nog wel redelijk cool, maar omdat het volgende woord erop prijkt "WARHAMMER". U kent het wel, de volledige fantasywereld, van poppetjes die tegen elkaar vechten, mijn ventje heeft die kracht, dat wapen, dus ... dan ... Wel, mij schrikte het aanvankelijk ook af omdat ik toch wat sceptisch tegenover heel die Warhammerwereld sta, maar enkel het thema is in het spel behouden. Wat de gameplay betreft, hebben we te maken met een echt Eurogame, stapsgewijs afhandelen van de acties. Ik begeef me misschien op glad ijs, maar ik zou durven stellen : wie houdt van een geavanceerde Risk met een magistrale artwork gaat met dit spel zijn gading vinden.
Het unieke aan dit spel is dat de spelers elk met hun eigen volk spelen, dat specifieke eigenschappen heeft. Dus voor iedereen zal het spel anders verlopen. Je kan het spel winnen door om ter snelste 50 punten te scoren, of door je draaischijf op het speelbord als eerste tot "victory" te krijgen. Daarnaast wanneer vijf regio's zijn verwoest en jij het meeste punten hebt Wanneer de deck met oldworld-kaarten is opgebruikt tenslotte wint niemand en wint het spelbord.
Het spelverloop : 1) Old world - fase : in deze fase wordt er een gebeurteniskaart getrokken die gevolgen gaat hebben op wat er op dat moment (twee ronden) in de wereld gebeurd. 2) Trek - fase : de spelers krijgen nieuwe handkaarten bij 3) Inbreng - fase : de spelers gaan hun actiepunten opgebruiken om figuurtjes in het spel te brengen of kaarten uit te spelen 4) Vecht - fase : spreekt voor zich denk ik, je gaat elkaar gewoon proberen af te maken (dobbelsteenrol, dus geen oneindig gedoe met wapens, upgrades, splashdamage, ...) 5) Corruptie - fase : de regio's worden stilaan gecorrupteerd door de oorlogsgoden, je legt je markers in de regio, zo gauw er 12 liggen, wordt de regio vernietigd en worden er punten uitgereikt. 6) Eind - fase : de kaarten worden van het bord gehaald, er worden punten gescoord, de spelersschijven worden doorgedraaid, we checken of iemand de overwinning kan claimen.
Dit is een summiere samenvatting van het spelverloop, maar is op zich toch erg duidelijk. Ik zou zeggen, koop het spel niet blindelings, probeer het gewoon eens een keertje en misschien raak jij wel even overtuigd als ikzelf. Wat wel een nadeel is aan dit spel, is dat je met z'n vieren moet spelen. In principe kan je met drie spelen, maar de rassen zijn zo uitgebalanceerd dat je eigenlijk met vier moet spelen.
Titel : Chaos in the old world Uitgeverij : Fantasy flight games Aantal spelers : (3) - 4 Speelduur : 60-120 min. Leeftijd : 13+
U weet ondertussen al wel dat ik dit jaar niet zelf naar Essen ben kunnen trekken, nog steeds tot mijn diepe spijt. Maar elk nadeel heb z'n voordeel (of was het omgekeerd?). Natuurlijk volgde ik alles op de voet wat er in het verre Duitsland gebeurde en zo kwam ik op de website van BGG terecht waar je via livestreaming het wel en wee op de beurs kon volgen. Toevallig was er een chatsessie met Uwe Rosenberg, u weet wel, mr. Agricola (of mr. Boonanza als u dat prefereert).
Ik was in de mogelijkheid om vragen te stellen omtrent zijn nieuwe spel "At the gates of Loyang", dit spel werd aangekondigd als het derde deel van de "oogsttrilogie". Na Agricola en Le havre moest dit het slot worden van een fantastisch drieluik. Mijn vraag of hij al wist wat hij ging forceren nu de trilogie af was, veegde hij spontaan van tafel. Voor hem zijn deze spellen gewoon op elkaar gevolgd en hebben de media en bordspellenland ervoor gezorgd dat het zo'n hype werd. Hij ging gewoon doorgaan met het ontwerpen van spellen die naar zijn mening goed zijn en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Misschien nu dan een woordje over die nieuwe "at the gates of loyang". Ik vrees dat het spel al bij voorbaat een beetje werd afgeschoten door velen. Agricola was top, haalde alle prijzen die je maar kan indenken en was door zo goed als iedereen geliefd, gezien het thema, de schattige animeeples en de mogelijkheid van de familievariant. Le havre werd dan weer een stuk langer en zwaarder dan zijn voorganger, alhoewel ik het spelverloop bij le havre veel makkelijker vind dan Agricola. Na het lezen van de spelregels van Loyang ben ik er persoonlijk van overtuigd dat dit spel mij meer zal bekoren dan de andere twee, waarschijnlijk fronst u nu de wenkbrauwen, maar ik hou wel van underdogs en dit spel is er zeker één tegen zijn illustere voorgangers.
In dit spel gaat elke speler op zoek naar overwinningspunten (maar in welk spel tegenwoordig niet). Je doet dit door zo goed mogelijk winkeltje te spelen. Dus haal dat plastieken winkeltje, met bijhorende stukjes fruit en rinkelende kassa maar terug van zolder. De spelregels zijn op zich zeer duidelijk en gestructureerd, dus ik denk dat je sowieso sneller weg bent met dit spel, ook de speelduur is volgens mij een pluspunt met z'n 60 à 120 min. (afh. van het aantal spelers).
Elke speler heeft een eigen speelbord, waarop hij zijn hof, winkel, klanten, marktkraam en helpers kan plaatsen. Het spelbord heeft de vorm van een T (zoals u hierboven kan zien). Over het bord loopt je scorespoor. Punten worden in de spel gekocht voor geld. (Punt 1 kost 1, punt 2 kost 2, punt 3 kost 3 yuan, ...). Bovenaan zie je je winkel, daar kan je grondstoffen kopen of verkopen. Natuurlijk is de verkoopprijs weer een stuk lager dan de koopprijs (wat had je gedacht). Boven het spelbord ga je je akkers spelen, waar je de diverse grondstoffen gaat planten. Als je een grondstof plant, wordt onmiddellijk het hele veld volgelegd met vegimeeples. In de volgende ronden kunnen deze dan geoogst worden. Links en rechts naast de T worden de kaarten gelegd. Je hebt klanten die sporadisch langskomen (rood), vaste klanten (blauw), helpers (beige) en marktkramen (oranje).
Het spel verloopt over negen ronden, die elk bestaan uit drie overzichtelijke fasen.
Fase 1 : oogstfase : In deze fase spelen de spelers simultaan. De spelers plaatsen een nieuw veld boven hun speelbord. Daarna oogsten ze een grondstof van elk veld en plaatsen deze in hun voorraad. Indien de laatste grondstof van een veld wordt geoogst, wordt de kaart op de aflegstapel gelegd.
Fase 2 : kaartfase : Aan het begin van de kaartfase wordt er telkens een nieuwe trekstapel samengesteld (dus kaarten die in vorige rondes gebruikt zijn, kunnen direct terug in het spel komen). Elke speler krijgt vier kaarten, daarna volgt er een distributieronde waarin de spelers 2 kaarten uitspelen (één handkaart en één van de stock). Op het einde van deze fase wordt de nieuwe startspeler benoemd. (diegene die als laatste kaarten speelde)
Fase 3 : actiefase : Deze fase is het hart van het spel. De spelers gaan nu in spelersvolgorde acties uitvoeren en het afsluiten door punten te scoren en hun overige grondstoffen in de opslagplaats te zetten.
De mogelijke acties : - zaai groenten als zaad : neem 1 groente van je voorraad, plaats op een veld en leg het veld vol - koop groenten van de winkel : koop 1 groente van de winkel en plaats in je voorraad - verkoop groenten aan de winkel : neem 1 groente van je voorraad en verkoop aan de winkel (enkel als er plaats voor is) - wissel groenten aan een marktkraam : de kaart duidt aan in welke verhouding er kan geruild worden en tegen welke groenten - speel een helper of leg hem af : deze kaarten zorgen ervoor dat je bepaalde zaken kan manipuleren of bij anderen gaan stelen - lever aan vaste klanten : leg de nodige groenten uit je voorraad op de klantenkaart en wordt uitbetaald - lever aan sporadische klanten : leg de nodige groenten uit je voorraad op de klantenkaart, wordt uitbetaald en leg de kaart af - koop een "two-pack" : deze actie kan maar éénmalig gebeuren in je actiefase, je koopt twee actiekaarten, houdt er 0,1 of 2 en legt deze op de juiste plaats op je speelbord, hou je twee kaarten leg je deze opéén zodat enkel de bovenste kaart actief is. Zo gauw deze kaart verdwijnt uit het spel, wordt de onderste kaart actief.
Op het einde van de actiefase worden de overige groenten in je voorraad naar de opslagplaats gebracht (aanvankelijk kan je maar 1 groente houden, na een upgrade vier) en scoor punten zoveel je kan en wil betalen. Een speler kan ook ten allen tijde een lening nemen, je krijgt direct 5 yuan, maar op het einde van het spel moet je voor elke lening 1 stap terugzetten op de scoretrack.
Titel : At the gates of Loyang Uitgeverij : Hall games Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 60-120 min. (afh. aantal spelers) Leeftijd : 10+
Dit spel heeft waarschijnlijk geen aankondiging meer nodig. QWG is de laatste tijd, naar mijn bescheiden mening, goed bezig en bracht in Essen weer een spel uit in eigen beheer. Wat het nog leuker maakt, is dat dit een spel is van een Belg, nl. Xavier Georges, die vorig jaar in mindere mate scoorde met het spel Palais Royal bij Hans im Glück. Deze laatste vind ik een ondergewaardeerd spel, een spel waar je zeker je gedachten bij moet houden en waar je alles netjes moet plannen.
Ook in Carson city gaat hij weer die kant op. Toen ik de spelregels voor de eerste maal las, vielen mij twee zaken op. Het spelverloop op zich is vrij eenvoudig, de regeltjes voor het scoren van de punten jammerlijk genoeg des te minder. Waarschijnlijk zal het allemaal wel logisch zijn als je het spel speelt, maar als je het gewoon leest en in de spelregels is het niet eenvoudig.
De spelregels van dit spel kan u in allerlei talen (ook Nederlands) terugvinden op Boardgamegeek, dus ook nu weer ga ik me beperken tot het spelverloop. Dit lijkt me ook het interessantste voor dit spel om in te schatten of het iets voor jou is of niet.
Carson city is in mijn ogen een mix van diverse spellen : planet steam, caylus, oregon, ... Indien u bij het horen van deze namen al geïnteresseerd bent, lees dan zeker verder.
Het spel bestaat uit vier ronden, die op hun beurt bestaan uit vier fasen. Nadien worden nog enkele punten uitgedeeld en de speler met de meeste punten wint het spel.
1) Uitkiezen van de personages : De spelers kiezen om beurten een personage, dit personage bezorgt hen een extraatje en geeft ook de speelvolgorde aan voor de volgende ronde. Deze speelvolgorde kan belangrijk zijn, zeker bij duels die onbeslecht blijven.
2) Het plaatsen van de cowboys : Deze fase kan u vergelijken met het inzetten van de werkers bij Caylus, maar u dient niet te betalen. Je kan een cowboy plaatsen op een actieveld, op een kavel, op een gebouw of u kan passen. Indien u past, mag u geen cowboys meer inzetten, maar neemt u de overige cowboys wel mee voor de duels en de volgende ronde.
3) Het uitvoeren van de acties en duels : Dit mag u wederom vergelijken met caylus, waarbij de verschillende acties in volgorde worden uitgevoerd. Wanneer meerdere spelers dezelfde actie kozen, volgt er eerst een duel (aantal cowboys in voorraad + aantal verzamelde revolvers + dobbelsteenworp) om te zien wie de actie mag uitvoeren.
4) Het einde van een ronde : de rondeteller wordt verzet, de spelers krijgen nieuwe cowboys, de spelers ruilen hun teveel aan geld in voor overwinningspunten, personagekaarten terugleggen, gebouwen aanvullen.
Dit is in grote lijnen het spelverloop. U merkt het al, een tactisch spel, met héél wat mogelijke keuzes. Bent u dus op zoek naar een tactisch spel voor veelspelers, kan u bij QWG terecht. U heeft zelfs de keuze tussen een gewone uitgave en een Masterprint. Deze laatste bevat hetzelfde speelmateriaal, maar heeft een andere doos (in boekvorm getekend, zodat je ze op hun kant netjes naast elkaar kan plaatsen, andere masterprints waren Leonardo da vinci, Yspahan, ...)
Voor de liefhebbers zet ik hier nog even een overzicht van de acties en de personages.
Mogelijke acties : - salaris : voor elke cowboy die je hier plaatst, krijg je 4 dollar (er wordt niet geduelleerd) - munitie : de speler krijgt de 3 revolvertegel voor de rest van de ronde - wegen : de speler krijgt 3 wegen uit de voorraad die hij in zijn persoonlijke voorraad legt en ten allen tijde kan gebruiken - weg : voor elke cowboy die je hier plaatst, krijg je 1 weg (er wordt niet geduelleerd) - aankoop van kavels : je plaatst de cowboy op een vrij plekje bouwgrond, de prijs is 1 dollar + 1 dollar voor elk aangrenzend gebouw, gebergte of huis - bouwen van gebouwen : de speler betaalt de kosten van het gebouw waarop hij een cowboy had geplaatst, mag het gebouw plaatsen als hij reeds een bouwgrond heeft en aan de bouwvoorschriften voldaan wordt. - inkomsten van kavels : 2 dollar voor elke eigen kavel - inkomsten door cowboys : 2 dollar voor elk sterktepunt in zijn bezit (som cowboys in persoonlijke voorraad en revolvers) - inkomsten van de dobbelstenen : aantal geworpen ogen van de twee dobbelstenen worden uitbetaald - inkomsten van gebouwen : moet je geen cowboys plaatsen, wordt sowieso uitgevoerd - overwinningspunten voor kavels : voor elke twee kavels die je bezit één overwinningspunt - overwinningspunten voor de sterkte van de cowboys : voor de helft van zijn sterkte overwinningspunten - overwinningspunten voor gebouwen : één overwinningspunt per gebouw (huizen en gebergtes leveren niets op) - aankoop van overwinningspunten : per 2, 3, 4 of 5 dollar een punt aankopen
Personages : - Sheriff : extra witte cowboy om in te zetten - Bankier : onmiddellijk 9 dollar - Winkeljuffrouw : ofwel 8 dollar onmiddellijk, ofwel inkomsten verdubbeld voor een specifieke gebouwsoort - Chinese koelie : 2 wegenstaafjes onmiddellijk en helft van de bouwkosten voor gebouwen - Kolonist : eigendomstegel mag deze ronde ten allen tijde op een vrije kavel worden gelegd - Kapitein : onmiddellijk 1, 4 of 9 dollar betalen om 1, 2 of 3 cowboys naar de persoonlijke voorraad te halen - Huurmoordenaar : gedurende deze ronde 3 sterktepunten extra in duels
Dit spel werd reeds vorig jaar op Spiel gepresenteerd, maar is toen een beetje aan onze aandacht ontglipt. Dit jaar kwam Peter Struijf, de sympathieke auteur van dit spel, met een originele uitbreiding. Dit keer geen uitbreiding om het spel met méér spelers te kunnen spelen, maar juist met minder. Het aanvankelijke spel is een spel voor exact vier spelers.
Je zou het spel qua concept kunnen vergelijken met slagen halen. Je speelt in teams van twee spelers tegen elkaar en probeert intriges (slagen) binnen te halen. Maar er zit nog een addertje onder het gras, elke speler heeft een geheime identiteit en speelt dan ook ineens individueel voor de overwinning, zonder zijn identiteit prijs te geven natuurlijk.
Dit spel valt dan ook op door originaliteit, maar het artwork mag er ook best wezen. Het spel omvat een kleurrijk speelbord, 56 mooie intrigekaarten, 4 geheime identiteitskaarten en 4 seizoenskaarten. Daarnaast zijn er nog 110 houten blokjes (wit-zwart voor de twee teams), 2 rondetellers, 8 winstpuntentellers, 4 schatkisten en 4 bestedingskaarten (spelersborden).
De spelregels hier volledig uit de doeken doen, is een beetje overbodig, want er is een knappe site (www.krakowgame.com) die je alle info, afbeeldingen en regels aanbiedt, vandaar gewoon een kort overzicht van het spelverloop.
Het spel verloopt in jaren, elk opgebouwd uit zeven rondes. (de vier seizoenen en drie eindejaarsronden). In elk seizoen worden er zeven slagen gespeeld (de spelers hebben negen handkaarten, de niet-gebruikte worden na zeven slagen afgelegd)
De bedoeling is om in team intriges te laten slagen. Een speler start een intrige in een bepaalde kleur en met een bepaalde waarde, de medespeler kan deze waarde opwaarderen. De tegenstrevers gaan minpunten uitspelen en trachten de intrige te laten mislukken. Een gelukt intrige levert punten op voor die bepaalde kleur van kaart en het winnende team plaats overwinningsmarkers op het spelbord.Lukt de intrige niet, dan neemt de tegenpartij over en beginnen zij een intrige.
Zo worden er vier rondes van zeven slagen gespeeld. Nadien volgen de eindejaarsacties. Eerst wordt het goud op het spelbord gelegd. Goud kunnen de spelers ook winnen door intriges te laten slagen, ze bewaren het goud in de schatkist en pas in deze fase worden ze (blokjes) op het spelbord gelegd. Daarna worden er punten uitgereikt per team. Het team met het meeste blokjes in de verschillende gebieden van het spelbord krijgen hiervoor punten. Tenslotte worden de groepen (kleuren) gescoord. De geslaagde intrigekaarten worden naast elkaar gelegd en punten worden uitgedeeld voor de meeste geslaagde kleuren en minpunten voor de slechtste groep.
Nadat je een vooraf afgesproken jaren hebt gespeeld (1 tot 3) volgt er na deze fase het bekendmaken van je identiteit en wordt vastgesteld wie de winnaar is.
Dit is natuurlijk een zeer beknopte samenvatting, want het spel omvat eigenlijk wel wat info. Het is zeker geen supermoeilijk spel, want met wat voorbeelden en afbeeldingen snap je het direct. Het pluspunt van dit spel, namelijk het originele, creatieve is onmiddellijk ook het grootste minpunt : je moet met vier spelers zijn om dit spel te spelen. Tot onze uitbreiding van dit jaar in Essen natuurlijk, nu kan je ook met zn drieën aan de slag. Maar in deze variant speelt gewoon ieder voor zich en gaat een deel van de kracht van het spel verloren vind ik.
Titel : Krakow 1325 AD Uitgeverij : Geode games Aantal spelers : 4 (3) Speelduur : 45 min. (120 min. afh. aantal jaren) Leeftijd : 10+
In Peloponnes gaan de spelers hun eigen civilisatie proberen optimaal uit te breiden. In de loop van 8 ronden proberen de spelers inkomsten te verwerven door het aanleggen van landtegels en het oprichten van prestigieuze gebouwen door gebouwtegels.
Het spel bevat : 20 bouwtegels, 20 landtegels, 5 rampentegels, 16 rampenfiches, 7 civilisatietegels, 5 spelersborden, 25 houten markers, 50 houten muntstukken, 3 ronde-overzichten, 1 opdrachttegel en 16 fiches in de spelerskleuren.
Bij aanvang van het spel trekken de spelers een civilisatie, die hen al een beginbudget en een aantal burgers opleveren. Ze geven dit aan met hun markers op hun spelersbord. Wanneer spelers in de loop van het spel bepaalde zaken winnen of inleveren wordt dit onmiddellijk aangepast op hun bord.
Een ronde bestaat uit vijf opéénvolgende fasen :
-opendraaien nieuwe tegels
-bieden
-spelersvolgorde aanpassen
-tegels toevoegen aan een civilisatie
-vergroot de populatie en krijg éénmalig inkomen
-ontvang inkomen voor de ronde
-draai rampenfiches open
Opendraaien van nieuwe tegels : Er worden vijf tegels omgedraaid. Eerst worden de tegels van stapel A gebruikt, daarna B en C.
Bieden : De startspeler biedt op één van de tegels door het minimumbod (of meer) boven de tegel te leggen. Andere spelers mogen overbieden door meer te bieden. De oorspronkelijke speler mag zijn bod bij een andere tegel leggen (indien het voldoet) of hij neemt zn bod terug op handen + 1 munt ter compensatie. Indien hij dit doet, kan hij geen tegel meer aankopen. Een speler kan ook volledig verzaken aan het bieden en 3 munten nemen ter compensatie. Er kan ook een tegel gekocht worden die achter de opdrachttegel ligt tegen een vaste prijs (minimumbod + 3), deze tegel kan niet worden overboden.
Spelersvolgorde aanpassen : De hoogste bieder wordt in de volgende ronde startspeler. Indien er een gelijke stand is, verandert de speelvolgorde tussen de betrokken spelers niet.
Tegels toevoegen aan de civilisatie : Gebouwtegels worden links naast de civilisatietegel geplaatst. De speler levert de nodige grondstoffen in (hout en/of steen). Indien hij dit niet kan, legt hij een munt op de tegel en moet hij dit in de volgende ronde betalen. Kan hij dit niet (leggen munt of volgende ronde grondstoffen), dan verwijdert hij de tegel uit het spel. Landtegels worden rechts naast de civilisatietegel geplaatst. Hij moet wel minstens één grondstof gemeenschappelijk hebben met de vorige landtegel (hout, steen of eten). Indien een speler de landtegel niet kan leggen, wordt deze verwijderd uit het spel.
Vergroot de populatie en krijg éénmalig inkomen : De spelers krijgen éénmalig inkomen en nieuwe burgers afhankelijk van de aangelegde tegels.
Ontvang inkomen voor de ronde : Het inkomen van een speler vind je rechtsonder op de tegels terug, de spelers verplaatsen hun markers op hun spelersbord.
Draai rampenfiches open : Op het einde van elke ronde worden twee rampenfiches opengedraaid. Vanaf het moment dat de derde fiche van een ramp tevoorschijn komt, zal deze ramp plaatsvinden.
Rampen :
-Aardbeving : voor ELKE bouwtegel moet de speler 1 hout en 1 steen afgeven. Indien hij dit niet kan, moet hij bouwtegels afleggen
-Droogte : elke speler geeft onmiddellijk 1/3 van zijn eten af
-Plaag : elke speler geeft onmiddellijk 1/3 van zijn burgers af
-Storm : voor ELKE landtegel moet de speler 1 eten en 1 munt afgeven. Indien hij dit niet kan, moet hij landtegels afleggen
-Verval : elke speler geeft onmiddellijk 10 luxe goederen af, indien hij dit niet heeft, geeft hij af wat hij heeft
Indien er tijdens het opendraaien van tegels een aanvoertegel wordt getrokken, moeten de spelers hun burgers te eten geven. Indien ze onvoldoende eten hebben, sterven de burgers die geen eten krijgen. Elk gebouw met een munt op moet ook onmiddellijk worden betaald. Indien dit niet mogelijk is, wordt de tegel verwijderd uit het spel.
Vanaf het moment dat spelers meer burgers en grondstoffen krijgen dan ze kunnen aanduiden op hun spelersbord, worden deze omgezet in luxe goederen. Een speler mag trouwens ten allen tijde deze luxegoederen inruilen volgens 2:1 tegen eender welke grondstof en munten (om te bieden, indien de speler onvoldoende geld heeft)
Als alle tegels zijn omgedraaid en geplaatst eindigt het spel. Er worden nog twee rampenfiches omgedraaid en eventuele rampen uitgevoerd. Daarna volgt de telling plaats.
De spelers tellen de punten van al hun land- en gebouwtegels op en voor elke drie munten krijgen ze ook een extra punt. Voor elke burger krijgen ze ook 3 punten. Dan worden de algemene punten vergelijken met de burgerpunten. De kleinste som telt als eindscore. De speler met de meeste punten wint.
Ga jij mee op schattenjacht? Laat me eerst al het mooie materiaal van dit spel toejuichen. Er is gezorgd voor knappe standbeeldjes, palmbomen, leuke houten autootjes en ook het artwork op het speelbord en de kaarten mag er wezen. Driewerf hoera!
Maar Tobago heeft meer te bieden dan enkel mooi materiaal. Al vlug bleek dit spel toch wel één van de hits te zijn in Essen en desondanks de enorme stapels dozen dat er van dit spel voorzien waren, kon je ze op zondag bijna nergens meer bespeuren. Is dit een waardemeter? Ja en neen. Vandaar toch nog even een korte samenvatting van dit spel.
Voor je begint te spelen, stel je een spelbord samen, het bord bestaat uit drie delen die zowel aan de voor- als achterkant bedrukt zijn en je mag ze in alle mogelijke combinaties aan elkaar leggen. Dan worden de palmbomen, auto's en beeldjes random geplaatst op het spelbord (enkel de beeldjes mogen niet direct naast water). Er worden vier schattenzoektochten opgestart (bij 4 spelers) door een hintkaart uit te spelen. Rond deze hints draait het hele spel. Je gaat eigenlijk een schatkaart samenstellen door enkele hintkaarten bij elkaar te leggen. Bv. de eerste kaart zegt dat de schat op een woudtegel ligt, de tweede hintkaart zegt dat de schat naast een hut ligt, ... Op deze manier ga je een exacte plaats bepalen van een schat. Daarna komt het erop aan om zo snel mogelijk naar de schat toe te karren om hem te claimen en extra goud op te strijken bij de verdeling van de schat. Elke speler die een bijdrage heeft geleverd aan de schatkaart krijgt een deel van de buit. Wanneer alle buitkaarten zijn uitgedeeld eindigt het spel en wint de rijkste speler.
Het spelverloop is eigenlijk héél erg simpel, maar desondanks de makkelijke regels is er toch wel wat diepgang in het spel. U heeft in een beurt keuze uit twee mogelijke acties : aan hintkaart uitspelen of met je autootje rijden.
Bij het uitspelen van een hintkaart, leg je deze onder een schattentocht en neemt een nieuwe kaart op handen. Je moet er wel voor zorgen dat je kaart geen andere kaart tegenspreekt, dat er sowieso plaatsen wegvallen waar de schat niet kan liggen (deductie) en je mag de schat ook niet laten verdwijnen (geen plaatsen mogelijk). Op je uitgespeelde kaart leg je een kompasmarker van je eigen kleur zodat je bij de buitverdeling sowieso je deel krijgt.
Voor het verplaatsen van je auto mag je drie delen rijden. Een deel bestaat ofwel uit overal bewegen over één bepaald landschap en het overschreiden van een grens naar een nieuw soort landschap. Bij sommige uitzondering moet je direct stoppen : een amulet meenemen beëindigd een deel, een schat opwaarderen eindigt je gehele beweging.
Vanaf het moment dat er een schatkaart is gevormd die maar één plaats overlaat voor de schat, kan je met je auto tot aan de schat rijden en de schat opwaarderen (je legt een kompasfiche onder de hintkaarten). Dan worden de buitkaarten verdeeld (evenveel als er kompassen zijn). Elke speler krijgt het aantal buitkaarten te zien als hij kompasfiches heeft liggen. Daarna worden de kaarten opgehaald en geschud. Nu worden de kaarten één voor één uitgedeeld. De speler met het kompas op de laagste plaats mag als eerste opteren om een kaart te houden of door te laten gaan. Zo krijgt iedereen om beurten de kans om een kaart (of kaarten) op te eisen. Er zitten ook twee behekste schatkaarten in de deck, wanneer deze eruit zouden komen bij het verdelen van de buit, worden de resterende buitkaarten niet meer verdeeld en diegene die op dat moment nog een kompasfiche hebben liggen op de schatkaart moeten ofwel een amulet afgeven of hun beste buitkaart.
Na het uitdelen van een buit worden er steeds nieuwe amuletten op het spelbord gelegd. Deze worden vanuit het gezichtspunt van de beelden op het vakje tegen de oceaan gelegd. De spelers kunnen er met hun auto naar toerijden en het ophalen. Het wegnemen van een amulet is geen bewegingsactie op zich, maar je moet er je bewegingsdeel wel eindigen dan.
Met deze amuletten kan je een beetje gaan manipuleren. Je kan het gebruiken om een schattenmarker weg te nemen (deze duiden de mogelijke plaatsen van een schat aan). Je kan direct een tweede hintkaart spelen (extra beurt), of een extra beweging maken. Het beschermt je tegen de behekste schatkaarten of je kan je hintkaarten ruilen (dit mag anders ook, maar dan ben je een beurt kwijt).
Kortom : een mooi, spannend spel op zoek naar de schat!
Titel : Tobago Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-4 spelers Leeftijd : 10+ Speelduur : 60 min.
In Essen komen er altijd weer enkele spellen uit van uitgevers van de niet-zo-bekende spellenlanden. Krysis is er zo ééntje. Oorspronkelijk kan je dit spel vinden bij Gem Klub, een Hongaarse uitgeverij. Maar al gauw werd dit spel opgepikt door de grotere uitgevers zoals Rio Grande Games en Heidelberger Spieleverlag. Dankzij deze laatste was dit spel ook makkelijk te krijgen in Essen.
Het spel draait om edelstenen, je gaat in grotten, steeds dieper en dieper op zoek naar de meest waardevolle edelstenen en hoopt die veilig en wel boven te krijgen, vooraleer je wordt bestolen of afgemept. Het spel verloopt over vijf ronden. In deze vijf ronden gaan de spelers steeds dieper in de mijn. De speler die na vijf ronden het meeste edelstenen en schattenkaarten heeft verzameld, wint dit spel.
Elke ronde bestaat uit vier fasen : - Mijnfase - Een team samenstellen - Actie uitvoeren (edelstenen inladen, edelstenen stelen, overuren mijnen) - Einde van een ronde
1) Mijnfase : elke speler neemt een aantal edelstenen uit zijn voorraad en zet deze in als bieding. Alle spelers openen gelijktijdig hun hand. De speler met de meeste edelstenen kiest eerst een plaats in de mijn, daarna de volgende spelers. De geboden edelstenen gaan naar de bank. Bij het kiezen van een plaats in de mijn vinden de spelers edelstenen en kaarten. Ze leggen deze voor hun scherm, ze kunnen deze gebruiken, maar zijn nog niet veilig voor diefstal.
2) Een team samenstellen : De spelers nemen een agentkaart uit hun hand en tonen deze gelijktijdig, dit doen ze drie keer. Dit is hun team. Het sterkste team mag als eerste spelen, de andere spelers volgen.
3) Actie uitvoeren : De spelers gaan edelstenen laden (veilig stellen), edelstenen stelen of overuren maken in de mijn. Afhankelijk van de gekozen agentkaarten hebben de spelers een laadcapaciteit. Ze kunnen niet meer meenemen dan deze waarde. De spelers kunnen edelstenen naar hun kamp halen (veilig stellen) of ze verkopen aan de bank. Voor elke verkochte edelsteen of schattenkaart krijgt de speler twee overwinningspunten. Een speler kan er ook voor opteren om een andere speler te bestelen, indien zijn combatwaarde hoger is dan de tegenstrever. Hij mag evenveel edelstenen stelen als zijn capaciteit aangeeft. Ook schattenkaarten kunnen gestolen worden. Deze kaarten kunnen wel nooit naar het kamp worden gebracht, ze blijven in het spel en leveren op het einde van het spel punten op. Na het spelen kan de speler ervoor opteren om de gestolen goederen naar zijn kamp te brengen (verlies je agenten), ze te verkopen aan de bank, ze voor je neerleggen (niet veilig voor andere dieven, maar je verliest je agenten nog niet, dus ben je toch nog een beetje beschermd tegen andere dieven). Tenslotte kan je er ook voor opteren om extra te gaan werken in de mijn en voor een waarde van 6 aan edelstenen verzamelen van de bank.
Het spel eindigt na vijf ronden. Elk rode edelsteen zorgt voor 3 punten, een blauwe voor 2 en een witte 1. De schattenkaarten moeten in setjes worden ondergebracht. Voor dezelfde symbolen (1,5,10,20,30 punten), voor verschillende symbolen (1,5,10,20,30,40).
Titel : Krysis Uitgeverij : Gem Klub/Heidelberger/Rio Grande Aantal spelers : 2-4 Tijdsduur : 45-90 min. Leeftijd : 10+
Havana, de hoofdstad van Cuba, en misschien ook wel het kaartspel van Cuba? Niet helemaal correct, het betreft hier een totaal nieuw spel, met een volledig ander spelmechanisme. Enkel de lay-out en artwork zijn vergelijkbaar met het bordspel "Cuba".
Havana is een bouwspel, waarin je probeert zo snel mogelijk een aantal gebouwen (en bijbehorende overwinningspunten) op te richten door middel van het uitspelen van verschillende karakterkaarten. Dit uitspelen van karakterkaarten is voor mij een mix van Machiavelli en Puerto Rico. Op zich zit het spel best wel vernuftig in elkaar.
In een beurt doet een speler niet meer dan : - een karakterkaart uitspelen - de acties van de karakters uitvoeren - eventueel een gebouw oprichten - een karakterkaart verwijderen
Het ludieke aan het systeem is de manier van speelvolgorde. Bij aanvang van het spel kiezen de spelers twee karakters. Elk karakter heeft een nummer. Wanneer iedereen heeft gekozen, worden de karakterkaarten omgedraaid en vormen de beide nummers een getal. Je vormt steeds het kleinste getal (bv. 06 ipv 60). Diegene met de laagste combinatie mag als eerste spelen. Dit kan erg belangrijk zijn aangezien bepaalde eigenschappen van karakters betrekking hebben op spelers die na jouw beurt komen. De spelers voeren om beurten de acties uit die op de kaarten staan en kunnen indien mogelijk een gebouw kopen met hun verzamelde arbeider, grondstoffen en peso's. Tenslotte kiezen ze een nieuw karakter en dekken hiermee één van de reeds voor zich liggende karakters af. Deze afgedekte kaart verdwijnt uit het spel, tot een speler slechts twee handkaarten overhoudt, dus denk goed na welke kaart je weggooit.
Een overzichtje van de karakters verklaart misschien al héél wat : Siesta (0) : dit is eigenlijk een rondje pas, je speelt deze kaart uit om hoogstwaarschijnlijk als eerste te mogen spelen Refreshment (1) : Protection (2) : beschermt je peso's tegen de dief Debris (2) : je verzamelt de grijze blokjes (bouwmateriaal) die in de vitrine liggen Conservation (3) : een gebouw dat aan de rand ligt, mag worden verwijderd (enkel gebouwen aan de rand mogen gekocht worden) Tax collector (3) : je krijgt 1 peso van de bank, de medespelers leggen 1 peso of 1 bouwmateriaal af Worker (4) : je krijgt 2 arbeiders (als eerste die deze actie speelt, indien er nog iemand deze kaart kiest, krijgt hij er één arbeider bij) Architect (4) : je krijgt 1 arbeider en je mag een gebouw kopen waarvoor je de architect nodig hebt (staat op het gebouw afgebeeld) Pesos thief (5) : steelt de helft van de peso's van een medespeler die na hem aan de beurt komt (indien er geen spelers meer na hem komen mag hij van eender wie stelen Materials thief (6) : idem pesos thief maar dan met bouwmaterialen Black market (7) : je mag twee bouwmaterialen uit de zak trekken (indien nog iemand deze kaart speelt, mag hij 1 bouwmateriaal trekken) Pesos (8) : je neemt de helft van de peso's in de vitrine Mama (9) : je neemt de helft van de gekleurde bouwmaterialen uit de vitrine
Op zich is dit wel een vrij abstract spel en ik had toch enkele rondjes nodig om te wennen aan het systeem, een echte tactiek erin steken en het spel winnen, dat zal pas lukken na enkele potjes denk ik, maar ik vond het op zich een leuk spel, een hersenkrakertje toch ook, want elke keuze die je maakt, kan erg belangrijk zijn.
Titel : Havana Uitgeverij : Eggertspiele Aantal spelers : 2-4 Tijdsduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit spel er niet erg aantrekkelijk vind uitzien. Het doet me een beetje denken aan zo een gepersonaliseerd spel van één of ander bedrijf of stad. Je kent nog wel die aangepaste ganzenborden of mens-erger-je-niet-en met reclame op. Vandaar dat dit spel een beetje uit mijn gezichtsveld was verdwenen. Tot onze goede vriend Pieter Syroit me meldde dat hij dit spelletje had gespeeld en leuk had bevonden.
Mijn interesse was natuurlijk ineens gewekt en ik gaf hem carte blanche om dit spel mee te brengen uit Essen. Ik ga proberen dit weekend een speelsessie te houden, en dat zou wel moeten lukken. Voor dit spel kan je zeker enkele mensen bij elkaar vinden, aangezien het een eenvoudig, redelijk snel familiespel is. De bedoeling van dit spel is als eerste een aantal bezoekers naar je hotel te lokken. Met andere woorden de proppers van Amsterdam moeten in gang schieten en volk zien te versieren.
Het spelbord is opgebouwd uit 25 tegels waarop gebouwen staan afgebeeld (koffieshops, herenhuizen, cafés, musea en de meisjes van plezier). De tegels hebben een dag- en nachtkant die kunnen worden omgedraaid door de burgemeester of nachtwachter er te laten passeren. De toeristen komen aan per bootje op de gracht die rond het spelbord ligt.
In een beurt gooi je met de dobbelstenen en plaats je de boot het aantal gegooide ogen verder op de vaart. Daarna zet je een toerist af aan het aangrenzende plaatsje (in een bocht blijft de toerist staan en kan hij later worden opgepikt). Je plaatst een hotel op een kruispunt van vier gebouwen en tot slot verplaats je de burgemeester en nachtwachter om fiches om te draaien. Indien er zich op de omgedraaide tegel toeristen bevinden verplaatsen die zich naar een andere tegel met dezelfde functie (een broek vol goesting blijft dus een broek vol goesting). Zo gauw een speler erin slaagt door tactisch te spelen 12 toeristen rond zijn hotel te krijgen, wint hij het spel onmiddellijk. (15 toeristen bij 2 spelers).
U merkt het ook : eenvoudige spelregels, toch tactische zetten mogelijk, maar wel afhankelijk van een dobbelsteenworp. Alhoewel onze goede vriend Hans van Tol ook varianten heeft voorzien waarbij iedereen een aantal zelfde stappen moet zetten met burgemeester en nachtwachter.
Titel : Hotel Amsterdam Uitgeverij : The Game master Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Pif, poef, paf ... indiaantje neerschieten! Lang geleden dat ik nog zoveel vooroordelen, rollenpatronen en clichés in een spel heb gezien.
- U kiest een karakter en heeft de keuze tussen vijf mannen, misschien hadden de makers er toch een vrouw tussen kunnen steken, Calamity Jane draait zich om in haar graf. - Daarnaast kunnen twee mannen elkaar niet dulden op dezelfde plaats en moet er een duel worden uitgevoerd, maar zijn ze met drie of meer, dan gaan ze gezellig een potje pokeren. - Zie je hier of daar een tipi staan, dan knal je toch gewoon die indiaantjes af, voor elke dode indiaan krijg je trouwens ook nog eens geld, (mooi voorbeeld voor de kids) maar als je de indiaantjes niet raakt, dan komen ze op jou af en ga je maar snel lopen. - Kruip je tijdens je tocht in de kroeg, moet je betalen afhankelijk van het pokerresultaat van je dobbelsteenrol. Kan je niet betalen, ga je naar de gevangenis. Logisch toch! - Kom je aan één of andere goudader, tja, dan neem je toch hier en daar een klompje goud mee - Heb je nagel om aan je gat te krabben, dan is er een wilde weldoener uit het niets die je toch een troostgoudklompje schenkt - ...
Tot zover onze clichés, nu over tot het spel op zich. In dit luchtige racespel gaan de cowboys op stap naar Sacramento. Hiervoor moeten ze door enkele dorpen reizen, kunnen ze hier en daar de trein nemen, maar moeten ze ook door vijandelijk terrein. diegene die de beste dobbelresultaten gooit, maar vooral het beste kan bluffen, heeft kans om dit spel te winnen.
Het materiaal komt in ieder geval overeen met dat van dicetown, nu is er wel maar één dobbelbeker, vijf dobbelstenen, 20 actiekaarten en 30 goudklompjes. Briefjesgeld had men jammerlijk genoeg nog niet in de tijd, dus om een rol te hernemen betaal je gewoon met goud.
In een beurt mag een speler gooien (en eventueel betalen voor bepaalde dobbelstenen te hergooien), dan kan de speler beginnen bluffen (of de waarheid vertellen). De speler wiens pion het dichtst in de buurt is, kan hem geloven of niet. Indien men de actieve speler gelooft, mag deze stapjes zetten richting Sacramento. Indien men hem niet gelooft, wordt even gecheckt, de leugenaar gaat naar de gevangenis (beurt overslaan). Na het zetten van stappen kan je in een café, een station, een indianenkamp of een goudmijn terechtkomen. Hier en daar win je ook een actiekaart.
Oh ja, dat had ik nog niet gezegd : elk duel (met een tegenspeler of indianen) wordt beslecht met een dobbelsteen-knikker-worp diagonaal over het speelbord. Onthoud vooral de plaats waar jouw figuur staat, want het zou wel eens kunnen zijn, dat je onheroepelijk van je plaats wordt geknald.
Kortom : tof, leutig tussendoortje, maar niet meer dan dat. Na één speelbeurt moet ik eerlijk bekennen dat ik Dice town voorlopig leuker vind.
Titel : Pony express Uitgeverij : Funforge Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45-60 min. Leeftijd : 8+
)
