Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
05-12-2010
Alhambra
In Alhambra bouwen de spelers allen aan een eigen alhambra. Ze proberen gebouwen van een bepaalde kleur in meerderheid te krijgen en een zo lang mogelijk muur te bouwen rond hun alhambra. Dit zal bij de tussen- en eindtelling punten opleveren.
Iedere speler krijgt een startkaart waarrond hij z'n alhambra opbouwt, een pion op de scoretabel, een speelbord met reserveveld en puntenoverzicht. Elke speler krijgt bovendien startgeld ten waarde van minimum 20. De geldkaarten komen in vier verschillende kleuren en verschillende waarden voor. De speler met het minste geld mag starten.
In een spelbeurt heeft een speler keuze tussen drie mogelijke acties : - geld nemen : neem een willekeurige kaart of meerdere geldkaarten met max. waarde 5 - gebouwkaartjes kopen en plaatsen : u kan een gebouwplaatje kopen tegen de aangeduide prijs. U mag te veel betalen, maar er is geen wisselgeld. Kan u gepast betalen, bent u nog eens aan de beurt en kan u terug kiezen tussen de drie acties. Na het kopen legt u het plaatje in uw alhambra of in het reserveveld (bouwvoorschriften laten) - het verbouwen van het alhambra : een kaartje vanuit de reserve aanbouwen, een deel afbreken en in de reserve leggen, een bouwdeel van het alhambra ruilen tegen een deel van uw reserveveld. Ook hier dient u rekening te houden met de bouwvoorschriften.
De bouwvoorschriften : - alle gebouwkaartjes dienen in dezelfde richting te liggen - alleen gelijke zijden mogen aan elkaar grenzen dwz beide zijden die elkaar raken, tonen beide een stadsmuur of niet - ieder kaartje moet bereikbaar blijven, zonder dat er een muur overschreden dient te worden - ieder kaartje moet minstens met één zijde aan het alhambra grenzen - er mogen geen gaten ontstaan in het bouwsel
In het spel zitten twee waarderingskaarten netjes verdeeld, zo gauw er één uitkomt, vindt er een waardering plaats. Je volgt de puntenverdeling op de kaart afgebeeld. Ook voor de langstsamenhangende muur scoren de spelers één punt per muurdeel. Indien er onvoldoende gebouwkaartjes kunnen worden bijgevuld, eindigt het spel. De resterende gebouwtegels wint de speler met het meeste geld in die kleur. De bouwdelen worden nog aangebouwd. Er volgt nog een eindwaardering volgens de punten op je overzicht. De speler met de meeste punten wint het spel.
Ondertussen zijn er al héél wat uitbreidingen verschenen. Jammerlijk genoeg kan ik u hierover weinig vertellen aangezien ze niet in de clubkast zitten en ik ze nog nooit onder ogen heb gekregen. Meestal gaat het over extra tegels en manieren om punten te scoren. Je kan het een beetje vergelijken met de gewone uitbreidingen van Carcassonne. Ook deze koe is al redelijk uitgemelkt, ook een dobbelspel en een kaartspel mochten niet in deze reeks ontbreken natuurlijk.
Titel : Alhambra Auteur : Dirk Henn Uitgeverij : Queen games Aantal spelers : 2-6 Leeftijd : 8+ Speelduur : 60 min.
Al dobbelend een zeppelin-imperium opbouwen, daar draait het in dit spel om. De spelers dobbelen voor alle kaarten. Uitbouwkaarten op het spelersbord bepalen hoeveel dobbelstenen een speler kan inzetten. Je gaat dus systematisch je kans op een goed dobbelresultaat vergroten, maar je bent en blijft wel afhankelijk van de uiteindelijk worp. Let wel, dit spelletje is niet louter geluk, het komt er echt wel op aan om gestructureerd op te bouwen, maar een beetje geluk is nooit weg.
Als je aan de beurt bent, voer je volgende acties uit : 1) een nieuwe uitbouwkaart trekken : de speler trekt een nieuwe kaart van de trekstapel en legt deze op de eerste vrije plaats van het betreffende onderdeel (investeerders, piloten, ingenieurs, loodsen, materiaal en motoren) In het midden van het spel wordt het spelersbord omgedraaid en beschikt iedereen over een extra dobbelsteen. 2) een kaart uitkiezen en ervoor dobbelen : op de kaart staat linksboven aangegeven met welke dobbelstenen mag worden gegooid, rechtsboven staat hoeveel moet worden gegooid. Onderaan op de kaart staan de voordelen die de kaart oplevert. De kaarten die een speler reeds op z'n spelersbord heeft liggen, geven aan hoeveel dobbelstenen hij uit de voorraad mag gebruiken. (per worp kunnen max. 3 dobbelstenen worden gebruikt). De speler gooit éénmaal. Is de worp geslaagd, dan neem je de kaart en leg je ze op het bestemde veld. Je mag per soort maar één kaart hebben, een oude kaart moet dan ook plaatsruimen voor de nieuwe. Is de worp niet toereikend, kan je nog bonussen gebruiken om het resultaat wel te behalen (max. 1 bonusfiche, houten schip, motoren). Kom je er nog steeds niet, dan krijg je een bonusfiche als troostprijs. Tegen inlevering van 3 fiches mag je overigens nog eens een volledige beurt spelen.
Je kan op dezelfde wijze ook dobbelen voor zeppelinkaarten, deze leg je op een stapeltje en tellen wel allemaal mee, je moet er geen van afleggen. Tenslotte kan je ook bouwen aan de Hindenburg. Als je het beoogde resultaat haalt, leg je één van je vlaggen (bonusfiche) op de Hindenburg. Deze geven aan dat je de punten die eraan vasthangen hebt verdiend.
Het spel eindigt als op elk van de vier velden zeppelinkaarten nog maar 1 kaart ligt of wanneer de Hindenburg voltooid is. De spelers tellen het aantal punten op hun zeppelinkaarten, andere kaarten en de Hindenburg op. De speler met de meeste punten, wint het spel.
Titel : Airships (Giganten der lufte) Auteur : Andreas Seyfarth Uitgeverij : Queen games Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 10+ Speelduur : 45 min.
De kamelenrace is zonder twijfel één van de spectaculairste attracties op Lille kermis. U kent het wel, het spel waarbij je balletjes moet rollen in de gaten met de meeste punten om alzo je kameel te laten bewegen. De kameel die als eerste aankomt, wint het spel. Hier is het niet echt een race, je kameel zal ongetwijfeld aankomen, meer zelfs ... allemaal tegelijkertijd ... maar of u dan nog steeds volgeladen bent met kostbaar goed, dat is een andere vraag.
De spelers bewegen zich door de woestijn in een aantal ronden afh. van het aantal spelers. Elke ronde duiken er rovers op op andere plekken in de woestijn. Het komt erop aan om deze vakkundig te ontwijken met de beperkte kennis die je hebt. Je kan te weten komen waar de rovers opduiken, maar ook welke goederen ze meepikken. Speel slim en onthoud de combinaties en hou op het einde van de rit het meeste kostbaarheden over.
Elke ronde loopt over drie fasen : - verdelen van de dievenkaarten - verplaatsen van de kamelen - diefstal
1) De diefkaarten worden geschud en er worden setjes gevormd van drie kaarten (1 x kleur, 1 x exacte plaats, 1 x producten die gestolen worden). Deze setjes worden onder de spelers verdeeld (bij minder als vijf spelers komen er stapels tussen de spelers te liggen). Zo weet elke speler in het begin één combinatie.
2) In speelvolgorde worden om beurten de kamelen verplaatst. De spelers kiezen een kamelenkaarten, draaien gelijktijdig om en verplaatsen de overéénstemmende kameel. Je moet de voorgedrukte routes volgen. Kan of wil je dit niet, moet je één product van je kameel afgeven. Dit wordt herhaald tot alle kamelen zijn verzet. Indien een kameel op een plaats komt met kaartjes erop afgedrukt worden de kaartenstapels één plaats doorgeschoven en kom je een nieuwe combinatie te weten.
3) Alle kaartenstapels worden om beurten omgedraaid en uitgevoerd. Er vindt een diefstal plaats op de aangegeven plaatsen en met de aangegeven producten. Deze komen in een algemene stapel te liggen, want producten die vaak zijn gestolen leveren op het einde van het spel meer op.
Zo gauw alle etappes doorheen de woestijn zijn afgelopen volgt de slottelling. Elk product heeft een waarde gelijk aan het aantal gestolen kaartjes hiervan. De spelers tellen hun totaal aantal punten op, diegene met het meeste punten, wint uiteraard dit fantastische spel. Je kan de kaartencombinaties laten opschrijven, maar ik ben meer te vinden voor de memory-variant, hoewel dit mijn winstkansen nogmaals verkleinen. Ik heb dit spel nog nooit gewonnen volgens mij, maar ik heb er altijd al wel plezier aan gehad, dus dit vertelt al veel over de kwaliteit van dit spel. Geef het zeker een testrondje en je zal misschien wel gecharmeerd worden door dit toppertje.
Titel : Timbuktu Auteur : Dirk Henn Uitgeverij : Queen games Aantal spelers : 3-5 Leeftijd : 10+ Speelduur : 45 min.
Turbo taxi is eigenlijk een puzzelspelletje. Iedere speler krijgt een setje van 12 straatkaarten. In het midden wordt het speelbord gelegd, met de straatkaartjes met medaille op de achterkant als verdekte stapel op het centrale veld.
Eén speler is de opdrachtgever. Hij verdeelt vier houten pionnen (twee gele en twee zwarte) op verschillende randvelden van het speelbord. Minstens twee pionnen dienen op groene hoekvelden te worden geplaatst. De posities van deze pionnen bepalen de begin- en eindpunten van de twee routes, die de pionnen van dezelfde kleur moeten verbinden. Dan draait de speler de bovenste straatkaart (met medaille) om en begint het spel.
Iedere speler zoekt uit zijn setje hetzelfde kaartje en legt exact hetzelfde als het straatkaartje op het speelbord. Nu legt iedereen z'n andere straatkaartjes aan zodat de plattegrond uit 3x3 kaartjes bestaat. Iedere straat moet op het volgende kaartje doorlopen, de straten moeten naar de randvelden met een houten pion leiden, de straten mogen niet naar een randveld zonder pion leiden, de twee figuren van dezelfde kleur moeten door straten met elkaar worden verbonden. Alle spelers bouwen tegelijkertijd.
Wie als eerste klaar is, roept "stop"! Samen met de andere speler wordt er gecontroleerd of aan de voorwaarden wordt voldaan. Is dit het geval, wint de speler het bovenste kaartje van het centrale speelbord (medaille als overwinningspunt). Is hij fout, spelen de andere spelers door tot één van hen de medaille wint. De winnaar van de ronde wordt de volgende opdrachtgever.
Het spel eindigt na 12 ronden als alle straatkaartjes zijn verdeeld. Diegene die de meeste medailles heeft verzameld, wint het spel.
Titel : Turbo taxi Auteur : Friedemann Friese Uitgeverij : Queen games Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 30 min.
Uwe Rosenberg, als de naam u niets zegt, dan doen Agricola, Le Havre of Loyang dat waarschijnlijk wel. We keken in Essen weer halstarrig uit naar de nieuwe release van deze auteur, want we moeten eerlijk wezen : met voorgaande titels, aangevuld met Boonanza heeft hij ons al veel plezier bezord. Merkator pas wel niet meer in bovenstaand rijtje, het spelconcept is anders, het artwork is anders, maar ook wel mooi.
Aanvankelijk hebben we deze titel in Essen links laten liggen omdat we niet goed wisten wat er van te denken, maar na goedkeuring van één van onze leden, die het spel aan een testfase kon onderwerpen ginder, hebben we het toch aangeschaft. Mijn bevindingen na één potje (is natuurlijk te weinig, dus daarom zeker nog geen definitief oordeel) zijn niet al te best. Hoe graag ik dit spel ook wil leuk vinden, ik vond er weinig aan. Ik heb me al suf gezocht naar eventuele fouten die we zouden gemaakt hebben tegen de spelregels, maar voorlopig heb ik er nog geen gevonden.
Traditiegetrouw krijgt u wel héél wat mooi materiaal voor uw geld : 2 spelborden, 4 spelersborden, 4 scoreborden, 4 goederentegels, 1 tijdbord, 1 Merkatorpion, 120 kaarten (waaronder bonuskaarten, gebouwkaarten en contracten), 66 fiches (waaronder geld en tijdfiches), zo'n 320 (!) houten kubusjes en 9 toffe kartonnen doosjes (waarin de blokjes worden opgeborgen tijdens het spel).
Bij aanvang van het spel krijgen de spelers een spelersbord, vier contracten met waarde 2,3,4 en 5 en afhankelijk van hun speelvolgorde enkele tijdfiches. Twee bonuskaarten (1 waarde 3 en 1 waarde 4) en een gevulde goederentegel en alles staat klaar om te beginnen. Het speelbord wordt in elkaar gezet, de kistjes met blokjes erop, de contracten per waarde gesorteerd en het geld en tijdbord, gevuld met fiches, klaargelegd. Er wordt bovendien een vitrine gemaakt met bonuskaarten en gebouwkaarten.
Een spel Merkator loopt over verschillende ronden. Net zolang tot één van de spelers een contract met waarde 10 vervuld of tot de laatste tijdfiche van het bord is genomen. Een beurt bestaat steeds uit vier fasen : 1) investeren 2) reizen 3) contracten vervullen 4) aansluiten bij een reis
Bij het investeren kan de speler enkele van z'n openliggende contracten verkopen in ruil voor geld. Als een speler aan de beurt is, en hij heeft meer dan zes contracten voor zich liggen, is hij zelfs verplicht om te verkopen (max. 5 contracten). Het geld dat je in ruil krijgt, kan je investeren in bonuskaarten of gebouwkaarten uit de vitrine. Je hebt een geldlimiet van 15 taler, dus let op dat je geen talers moet afgeven, investeer ze onmiddellijk in kaarten.
De reisstap is de belangrijkste uit het spel. De speler neemt de Merkatorpion en plaatst deze op één van de plaatsen op het speelbord. Voor sommige dienen kosten (tijdsfiches) te worden betaald aan de bank, bij andere krijg je zelfs tijdfiches van het tijdsbord. Daarna neem je alle blokjes die op deze locatie aanwezig zijn en leg je ze op je spelersbord. Elke kleur blokje staat voor 2 soorten grondstoffen, als je één blokje wint, mag je kiezen voor welke grondstof je het gebruikt, heb je er meerdere, moet je minstens 1 blokje op elk van de grondstoffen leggen. Nadien vul je terug blokjes aan. Bezocht je een grote locatie, dan vul je alle omliggende gebieden (verbonden met touw) met één blokje. Bezocht je een kleine locatie dan vul je blokjes aan afhankelijk van de voorwaarde (bv. overal een blokje aanvullen waar er al minstens één ligt). Heb je een tijdfiche gekregen van het tijdsbord en dit was het laatste van een rij, dan wordt er bovendien ook gecontroleerd of er goederen worden verloren. Op de achterkant van de tijdfiches staat een letter (soms meerdere). Alle spelers verliezen dan een grondstof uit de rij van de betreffende letter op hun spelersbord. Hebben ze er geen grondstof liggen, hebben ze geluk.
Voor het vervullen van een contract moet je natuurlijk de juiste grondstoffen verzameld hebben en op je spelersbord hebben liggen. Bovendien mag je enkel het contract vervullen op de plaats die erop staat. U begrijpt dat dit de nodige planning vereist, want de grondstoffen die je nodig hebt, moet je overal op andere plaatsen gaan halen natuurlijk. U geeft de desbetreffende grondstoffen af en ontvangt een contract met een hogere waarde. Let op, u behoudt ook uw vorig contract. Er mag ook altijd gewisseld worden met grondstoffen, 4 tegen 1, zelfs met tijdfiches, om uw contract te vervullen.
Een reis vergezellen kan zeer handig zijn, vooral als u een bonuskaart van de locatie heeft of als u uw contract van die plaats wil vervullen. U dient tijdfiches te betalen aan de actieve speler (1 voor grote locatie en 2 voor kleine locatie) en mag dan ook contracten vervullen op die locatie.
Elke speler heeft ook een grondstoffenbordje waarop alle mogelijke grondstoffen liggen. Gedurende het spel mag je hier steeds de blokjes van gebruiken als joker bij het vervullen van contracten. De bonuskaarten leveren je extra blokjes op als je een bepaalde locatie bezoekt (2 voor actieve speler, 1 voor meereizende speler). De gebouwkaarten leveren je overwinningspunten op aan het einde van het spel als aan de voorwaarden wordt voldaan die op de kaart staan.
Nadat iemand dus een waarde 10 contract heeft vervuld of de tijdfiches van het tijdsbord zijn, wordt er nog een laatste ronde gespeeld en worden de punten uitgedeeld. U krijgt punten voor uw vijf waardevolste contracten en de helft van de andere contracten die u nog verzamelde in de laatste ronde (want u moet in de laatste ronde niet verkopen in fase 1). Daarnaast scoor je nog punten voor je gebouwkaarten waaraan is voldaan. Geld, grondstoffen en tijdfiches leveren niets meer op, maar dienen vaak gebruikt te worden voor de gebouwen. Bij gelijkspel geven de resterende tijdfiches de doorslag.
Ook nu weer is er een solovariant en een lange variant voorzien door Uwe Rosenberg, maar meestal waag ik me daar niet aan. Het is en het blijft een gezelschapsspel en zeker voor dit spel zoek ik nog gezelschap (evt. nu vrijdag op de spellenavond) om het nog eens een kans te geven.
Titel : Merkator Auteur : Uwe Rosenberg Uitgeverij : Lookout games Aantal spelers : 1-4 Leeftijd : 12+ Speelduur : 120 min.
Queen games heeft al een redelijke staat van dienst in de spellenwereld. Toch is de uitgeverij pas de laatste jaren echt enorm gegroeid en hebben ze erg veel spellen op de markt gebracht. Vooral de "Alhambra"-reeks is welbekend in spellenland, maar ook hun andere spellen staan garant voor familiaal spelplezier. De laatste tijd hebben ze ook meer aandacht voor de veelspeler, maar verloochenen ze hun stijl niet met eenvoudige spelregels, prachtig speelmateriaal (dat taalonafhankelijk is) en alzo ook in meerdere talen gepubliceerd wordt.
Spellen in alfabetische volgorde (de oudere spellen die niet meer beschikbaar zijn, zijn er tussen uit gelaten) Bovendien geef ik u de engelse titels mee, vaak vindt u de spellen met de duitse titel of zelfs de nederlandse.
- Airships (Giganten der lufte) - Alhambra (uitbreidingen : power of the sultan, the city gates, the treasure chamber, the vizier's favor, thief's turn) - Alhambra - het dobbelspel - Alhambra - het kaartspel - Aqua romana - Architekton - Arena : Roma II - Atlantic star - Aton - Batavia - Buccaneer - Cable car (San Francisco Cable Car) - Cash-a-catch (Fangfrish) - Chicago express - Colonia - Dschunke - Eketorp - Enuk - Flandern 1302 - Fresco - Gardens of Alhambra - Granada - Hexen rennen - Indus - Industria - Inka - It happens ... - Krone & schwert - Lucky loop - Mac robber - Magier von Pangea - Metro - Montego bay - Nelly nilpferd - New york - Port royal - Rat hot - Robber knights - Roma - Samarkand - Shogun - Silberzwerg - Sultan - Thebes - Thief of baghdad - Timbuktu - Turbo taxi - Venezia - Wallenstein
In Essen zijn er bovendien weer enkele uitbreidingen verschenen : - Fresco - Samarkand - Shogun
Op deze koude, winterse dag geef ik u graag een toemaatje en met welk spel kan ik dit beter toepasselijk doen dan met K2. In dit spel probeer je met je bergbeklimmers de K2, de tweede hoogste berg ter wereld, te bestijgen. Maar let op, koude, onweer, zuurstofgebrek en moeilijke hindernissen zullen je het leven zuur en moeilijk maken. De speler die met z'n twee bergbeklimmers opgeteld het hoogste raakt en niet sterft (!), wint dit thematisch zeer goed uitgewerkt spel.
In de speeldoos vind je in de eerste plaats stevig, maar ook mooi materiaal. Een dubbelzijdig speelbord met een beklimming langs de "makkelijke" kant en de moeilijkere kant van de 8611 m hoge berg, 4 spelerspionnen (2 om de score aan de tegen, 2 om te klimmen op het speelbord), 12 weertegels (waarvan 6 zomertegels voor een "makkelijke" versie en 6 wintertegels voor de "dodelijke" versie), een weermarker, een startspelerfiche, 2 tenten per speler, 2 acclimatisatiemarkers per speler, risicofiches, 5 spelersborden en een set van 19 kaarten per speler (18 actiekaarten en 1 reddingskaart).
Het spel bestaat uit 18 rondes, die op hun beurt steeds bestaan uit 5 fasen : - kaarten kiezen - risicofiches uitdelen - actiefase - acclimatisatie controleren en aanpassen - einde van een ronde
1) De spelers schudden hun set kaarten en nemen er zes op handen. Uit deze zes kiezen ze er drie en leggen deze dicht voor zich neer. Op deze kaarten staan ofwel bewegingspunten (groen) of acclimatisatiepunten (blauw).
2) De speler draaien gelijktijdig hun gekozen kaarten om en tellen hun aantal bewegingspunten op. Diegene met de meeste bewegingspunten neemt het meeste risico en dient één van de drie openliggende risicofiches te nemen. Deze zullen je beperken in bewegen of acclimatisatie.
3) In spelersvolgorde voeren de spelers hun acties op de kaarten uit. Ze bewegen één (of beide) van hun bergbeklimmers. Dit kan zowel bergop als bergaf zijn, op de vakjes op het speelbord staat aangegeven hoeveel stappen je nodig hebt om dit stuk te bereiken. Voor de acclimatisatiekaarten wordt er een punt bijgezet op het spelersbord. Dit toont het acclimatisatieniveau van de twee beklimmers. Let op : op sommige plaatsen kunnen maar x aantal beklimmers samenstaan (zie speelbord), je mag zo'n vak wel passeren maar er niet gaan bijstaan als de maximumlimiet al is bereikt. Als je beklimmer op een hoger niveau geraakt, wordt ook onmiddellijk de overeenkomstige scoremarker hoger gezet. Het laatste wat je kan doen is een tent oprichten. Elke speler heeft twee tenten ter beschikking (voor elke beklimmer één). Je moet evenveel bewegingspunten afgeven als het vak aangeeft waarop je de tent bouwt. Een tent zal je beschermen en je één extra acclimatisatiepunt geven elke ronde.
4) Na de acties check je de acclimatisatie : - op sommige plaatsen op de berg dien je zulke punten af te geven of win je er bij (onderaan berg) - je checkt de weercondities en verliest overeenkomstig eventueel extra acclimatisatiepunten - heb je op het eind nog meer dan 6 punten, zak je sowieso terug tot op 6 acclimatisatiepunten Moest één van je bergbeklimmers onder 1 zakken, dan sterft hij. Eénmalig kan je je reddingskaart inzetten om de beklimmer te redden. Desalniettemin dient hij dan onderaan de berg terug te starten, ook z'n scorepion start terug onderaan.
5) Op het einde van de ronde wordt de weermarker een plaatsje verschoven, neem je drie extra kaarten zodat je weer keuze hebt uit zes (behalve als het de drie laatste kaarten zijn, dan moet je het daar mee doen) en begint er een nieuwe ronde.
De speler die na 18 ronden het meeste punten scoort met z'n beide beklimmers opgeteld wint het spel. Bij gelijke stand wint diegene die als eerste het hoogste punt (de top) heeft bereikt. Heeft niemand de top bereikt, dan is er een gelijkspel.
Titel : K2 Uitgeverij : Rebel Auteur : Adam Kaluza Aantal spelers : 1-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
U krijgt hier alvast een kort overzichtje van de manier van werken van Queen Games, een uitgeverij die de spellen van allerhande auteurs uitbrengt. Misschien kan u uw eigen spel ook een keertje opsturen naar hen, maar u zal erg veel geduld moeten uitoefenen vooraleer het spel in de handel ligt, als het al gekozen wordt natuurlijk.
Een spel ontstaat... ... vanaf een eerste spelidee, over het eerste prototype tot een afgewerkt spel, dat je als klant in de winkel koopt, loopt meestal een lange weg. Er moeten verschillende beslissingen worden genomen om u een kwalitatief hoogstaand product te kunnen afleveren. Graag toont men u bij Queen games de geheimen van de spelproductie en de wereld van de spellenmaker...
1. Het prototype... Wat is dat nu, een prototype? Er liggen zo'n 300 prototypen en ideeën klaar van verschillende auteurs. Ze moeten allemaal bekeken, gespeeld en getest worden natuurlijk. Maar hoe vindt men hiertussen het juiste spel? Voor deze vraag staan ze telkens er een nieuw te produceren spel dient te worden gekozen. Meestal gaat een zeer lange tijd van testen hieraan vooraf. Ze schakelen testspelers en spellenclubs in, die deze taak lichter maken en hen de nodige feedback en kritieken geven.
2. Het idee... ... na een lange testfase staat de keuze vast. Het spel wordt in het programma opgenomen. Met kleine aanpassingen weliswaar om het een kans te geven op de markt. Ook al is de intensieve testfase voorbij, het spel moet nog steeds enkele horden nemen, vooraleer het eindelijk geproduceerd kan worden. Kloppen de spelmechanismen? Speelt het vloeiend? Zijn er materialen in het spel die nog overdacht moeten worden? Is het een passend thema? Dat zijn maar enkel van de vele vragen die moeten gesteld worden.
3. De eerste stapjes... ... nu kan het eigenlijke werk stilaan beginnen. Toch moeten nog enkele vragen beantwoord worden. Wie staat in voor de graphics en geeft het spel een persoonlijkie toets. Vaak wordt dit echter snel gevonden en kan het brainstormen beginnen. Hoe moet de cover eruit zien? Hoe ziet het speelbord, de kaarten, het materiaal eruit? Door een mooie lay-out en het juiste artwork komt een spel echt tot leven.
4. Het afgewerkte spel... Volledig klaar, de gegevens zijn doorgestuurd, het werk van de uitgever is klaar. Nu maar wachten op de productie. Meestal bedraagt dit zo'n zestal weken. Deze kunnen af en toe best lang duren. Er kan trouwens erg veel mislopen bij zo'n productie. We kijken dan ook gespannen af naar de dag dat we het spel in handen krijgen.
Adres :
Queen Games GmbH Langbaurghstraße 7 53842 Troisdorf Germany
Laat ons voor één keer eens beginnen met het minder positieve nieuws : - te weinig parking (ondanks de twee grote parkingen), wij waren gelukkig op tijd en hadden wel makkelijk een plaatsje - de iet-wat-koude pizzabaguette 's middags (maar niet abnormaal met zo'n drukte) - de immense kijkfile in de winkel zodat je kostbare speeltijd verliest (misschien toch nog eens over nadenken zou ik zeggen tegen de organisatie) - de belachelijk goedkope koopjes die Adriaensen aanbood, slecht voor éénieders portemonnee - de in mijn ogen "onverdiende, of beter ongelukkig-gekozen" Gouden Ludo (zie vorig bericht) - de immense drukte en groei van de afgelopen jaren en geen mogelijkheid om echt uit te breiden naar volgende edities toe - zeer weinig tot geen persbelangstelling voor het evenement, wat toch een uitgelezen kans is om onze hobby bij een groter publiek voor te stellen (kom op ATV zou ik zo zeggen)
Maar gelukkig weegt dit alles niet op tegen de massale positieve punten : - de tomeloze inzet van de vele vrijwilligers - de perfecte en juiste speluitleg aan bijna alle standen - de belachelijk goedkope koopjes die Adriaensen aanbood (voor ons niet echt nuttig aangezien wij deze spellen hebben, maar we kunnen het enkele toejuichen als ze spellen als Goa e.d. aan de man willen brengen voor een spotprijs) - het organiseren van een Gouden Ludo (die hopelijk z'n reglement een klein beetje aanpast, zodat 7 Wonders volgend jaar met de buit kan gaan lopen) - de goede keuze aan imprESSENs - de verscheidenheid in aanbod (jong-oud, veelspeler-beginner, partyspel, 2-persoons, ...) - de fantastisch draaiende tweede-handsmarkt die supermakkelijk is voor de verkopers - de prima sfeer, gezelligheid en ontmoetingen (voor ons zijn het al mini-reünies) - de cultuurprijs die Forum Ranst ontvangen heeft - de mogelijkheid voor spellenclubs om mogen mee te stemmen voor de Gouden Ludo - de democratische prijzen voor de drank en versnaperingen (probeer op eender welke andere beurs maar eens wat vocht binnen te krijgen) - de lage instap qua entreegeld, zodat mensen op z'n minst met hun gezin naar zo'n evenement kunnen komen - een extra ruimte voor de tweepersoonsspellen op het verdiep - de blackstories-kaarten verspreid doorheen de zaal (toilet inclusief), ik persoonlijk snap er wel geen fluit van, maar leuk om te lezen als je in het toilet staat - de ideale gelegenheid om spellen te ruilen, kopen en verkopen met andere spelliefhebbers op de parking (waar het gelukkig niet regende ten opzichte van vorig jaar en dit brengt me onmiddellijk tot mijn volgende punt - een dikke pluim voor de parkeerwachters die een ganse dag in de koude staan en een oogje in het zeil houden - mijn portemonnee verliet spel met de grote glimlach, slechts 2 aankopen (Cyclades en K2), memorabel moment in vergelijking met de vorige edities (misschien stilaan toch een gevoel van verzadiging ??? nee toch niet!) - een leuke afterplay na de beurs mag ik zeker niet onthouden van dit lijstje - de goede bereikbaarheid voor ons natuurlijk ook (wat een luxe toch dat je niet naar het noorden van Nederland moet rijden) - ...
Ik zou ongetwijfeld nog een tijdje kunnen doorgaan, en misschien vul ik nog wel verder aan de volgende dagen, maar ik denk dat mijn punt duidelijk is. Spel was weer een feest en zo hoort het ook! Dank u Forum voor de organisatie, dank u alle vrijwilligers die Spel maken.
Een spel van Zoch, dat spreekt ons altijd wel aan. Ook dit spel is na het lezen van de spelregels weer ééntje waarvan ik van overtuigd ben dat het een succes zal worden in de spellenclub. U hoeft niet te veel van dit spel verwachten, maar ook niet minder, als u me begrijpt. In dit spel proberen de spelers om ter snelste drie kruidenmengsels te maken.
Het speelbord toont de negen beschikbare specerijen en vier mogelijke acties. Er zijn specerijenkaarten, 1 startspeler-pepermolen, 6 fiches per kleur en de opdrachtkaarten waarvan u er drie dient te winnen om het spel te winnen.
Het spel draait in zekere zin om behendigheid. De spelers gooien om beurten hun fiches op het speelbord, volgens enkele regels. Nadat alle fiches zijn gegooid, worden de acties uitgevoerd waarop een fiche ligt, daarna worden de specerijen verkocht en gekocht en tenslotte worden de kruidenmengsels gemaakt. Dus u mag zich verwachten aan vier fasen.
1) het gooien van de fiches : beginnend met de startspeler gooit iedereen om beurten een fiche op het speelbord. Er zijn eigenlijk maar twee regels, je mag je hand niet boven het speelbord bewegen, dus gooien vanaf de kant en een fiche waarvan het centrum (gaatje) niet op de actie of de specerij ligt, telt niet mee. Fiches die van het bord worden gegooid, tellen niet mee en zijn out voor de huidige ronde.
2) evalueren van de acties : de startspeler draait de fiches op de actieplaatsen om en bekijkt wie ze mag uitvoeren, dit is de speler wiens fiche de hoogste waarde aangeeft (fiches hebben waarden 10-20-30-40-50-60). Bij gelijke stand mag diegene die het dichtste bij de startspeler zit (of startspeler zelf) de actie uitvoeren. De acties : - extra worp van een fiche (indien deze terug op deze actie landt, wordt deze niet meer uitgevoerd) - extra specerijkaart (afh. van de waarde van de fiche mag je x aantal specerijkaarten van de trekstapel nemen en één ervan op handen houden) - kruidenmengsel reserveren (neem de bovenste kaart van de trekstapel en houd deze exclusief voor jou, let op, ze is nog niet vervuld) - startspeler (neem de pepermolen en wordt onmiddellijk nieuwe startspeler)
3) verkopen en kopen specerijen : de startspeler kiest in welke volgorde de specerijen worden verhandeld. Hij kiest een schotel waar minstens een fiche ligt, handelt eerst de verkoop af en nadien de aankoop van dit specerij. Zo worden de specerijen allen afgehandeld. verkoop = alle spelers mogen het desbetreffende kruid verkopen, je krijgt de totale waarde van de fiches op de schotel uitbetaald door de bank, de verkochte kaarten gaan op de aflegstapel. De spelers die dit specerij verkopen, mogen nadien niet onmiddellijk dit specerij aankopen. kopen = indien er een kaart van dit specerij ligt, is het te koop, je kan enkel kopen als jouw fiche aanwezig is in deze schotel, de speler met de hoogste waarde mag als eerste kopen, maar dient ook deze waarde te betalen. Indien er meerdere kaarten beschikbaar zijn, worden deze allen verkocht. Onverkochte specerijen blijven rond het speelbord liggen.
4) kruidenmengsel samenstellen : beginnend met de startspeler mag elke speler om beurten een openliggende opdrachtkaart proberen te vervullen door de drie gevraagde specerijen uit de hand af te leggen. De opdrachtkaart wordt open voor je neergelegd. Eventuele gereserveerde kaarten mogen ook vervuld worden ipv een openliggende opdrachtkaart.
Een nieuwe ronde : de pepermolen gaat naar de linkerbuurman van de huidige startspeler, de opdrachtkaarten en specerijkaarten worden aangevuld. Einde van het spel : wanneer een speler z'n derde opdrachtkaart binnenhaalt, wint deze speler onmiddellijk.
Titel : Safranito Auteur : Marco Teubner Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 10+ Speelduur : 30 min.
Aan de vooravond van Spel 2010 werd er weer de spellenprijs uitgereikt voor het beste nederlandstalige spel. De vier genomineerden kon u hier een tijdje geleden al bekijken en u kon bovendien ook stemmen. Al de stemmen van Forumfederatie en de spellenclubs in Vlaanderen zijn opgeteld en het bleek een zeer spannende strijd tussen drie genomineerden.
Tobago van The Game Master moest de duimen leggen tegen geduchte concurrenten, maar de andere drie speelden, naar horen zeggen, vaak haasje-over in de tussenstand. Uiteindelijk ging Hoogspanning aan de haal met de Gouden Ludo. Dit spel van 999 games is van de hand van Friedemann Friese, u misschien beter bekend als die rare auteur met z'n knalgroene haar. Groen is trouwens de kleur van al z'n speldozen.
Het is overigens niet de eerste prijs die Funkenschlag (originele naam) binnensleept. Het spel won reeds heel wat prijzen en is dan ook misschien wel een verwachte winnaar. Iedereen had natuurlijk wel z'n mening over de winnaar en hier en daar was er misschien toch een teleurstelling, maar dat is logisch als je bekijkt dat het op tienden van procenten aankwam.
Fresco werd een mooi tweede (maar het is natuurlijk de stomste plaats om te eindigen) en Smallworld (onze favoriet) eindigde een procentje lager op de derde plaats. Hoe je het ook draait of keert, het was een spannende en waardevolle editie van de Gouden Ludo die weer werd opgevrolijkt met een receptie, waarvoor dank Forumfederatie. Bovendien heeft forum Ranst dit jaar de cultuurprijs van de gemeente Ranst gekregen en dat verdient ons applaus.
Hopelijk wordt het weer een fantastische beursgang dit jaar, maar daar twijfel ik niet aan. Misschien tot straks of morgen beste lezer, want een ontmoeting zit er zeker in dezer hoogdagen van het spel.
Dit spel is de nieuwe masterprint van Quined games, dwz dat u weer kon kiezen uit twee versies. De masterprint is diegene die u netjes verticaal kan classeren in uw spellenkast met het uitzicht van een boekenkaft. De "gewone" versie doet voor mij weinig onder qua lay-out en grafiek, maar als je de reeks spaart, is een masterprint misschien een logischere keuze. Al een geluk dat het spel dat in de doos zit, in ieder geval, hetzelfde is.
De masterprint-reeks wordt vooral gekenmerkd door tactischere spellen voor de iets doorwinterde speler. Met "Chocolatl" heeft Quined dan ook héél wat spelers een beetje teleurgesteld aangezien dit echt wel een zeer luchtig biedspelletje bleek te zijn. Persoonlijk kon ik het nog wel pruimen, maar om nu van de daken te schreeuwen dat ik dat elke dag op tafel wil leggen, neen, dan is dit spel terug een stap voorwaarts. Ik durf het gevoelsmatig dan ook een tactisch familiespel noemen, in de goede zin van het woord. De spelregels zijn erg duidelijk, maar de keuzes die je hebt, zijn uitgebreid. Je zal je best kunnen amuseren met dit spelletje.
In dit spel ga je overwinningspunten scoren door uitvindingen te produceren en ze zelf uit te vinden natuurlijk. Afhankelijk van het aantal spelers worden enkele ronden gespeeld. Het speelbord klaarzetten vraagt een kleine inspanning, maar kan u stapsgewijs netjes volgen in de spelregels. De speelronden zijn vergelijkbaar met Agricola, u zet uw actieschijven (2, met 3 spelers 3) om beurten in op de zes mogelijke actievelden, waarbij er slechts 2 schijven per actie gekozen kunnen worden. Nadien voeren de spelers in spelersvolgorde hun acties om beurten uit. (2 of bij 3 spelers dus drie ronden).
De mogelijke acties : - fabrieken bouwen : je geeft de grondstoffen af en koopt tot max. 3 openliggende fabrieken - grondstoffen produceren : de fabrieken die je bezit leveren de grondstoffen zoals op de fabriek vermeld - grondstoffen kopen : tegen betaling van 1 munt per schip of loods de grondstoffen kopen die hierop liggen (max. 3 schepen en/of loodsen) - uitvindingen produceren : max. 3 uitvindingen, betaal de kosten en krijg de opbrengst, de uitvinders van de uitvindingen scoren ook punten of geld - ruilmarkt : neem 1 ontwikkelinsblokje of voer max. 5 handelingen uit op de ruilmarkt (ruil 2 munten voor 1 ontwikkelingsblokje of omgekeerd, ruil 2 munten of 1 ontwikkelingsblokje om in een punt, ruil 2 grondstoffen en/of munten in voor een ander grondstofblokje en/of munt, koop met 2 munten een zwarte actieschijf) - uitvindingen ontwikkelen of patenten vastleggen : uitvindingen kosten ontwikkelingsblokjes, patenten geld. Je hebt keuze uit 9 uitvindingen in een originele en doorontwikkelde vorm, betaal het aantal gevraagde ontwikkelingsblokjes en scoor de opbrengst, plaats daarna je uitvindingsmarker op de uitvinding. Je mag max. 7 ontwikkelingsblokjes per actie inleveren. De kaarten van deze uitvindingen komen vanaf nu in het spel en kunnen geproduceerd worden. Er zijn drie kaarten van elke uitvinding in het spel, de derde is de namaakuitvinding. Deze mag niet door de uitvinder zelf worden geproduceerd en je kan hier kiezen welke grondstoffen je afgeeft. Indien andere spelers zo'n namaakuitvinding produceren loop je de inkomsten mis, tenzij je een patent hebt aangeschaft. Betaal hiervoor het aantal gevraagde munten, scoor de punten en plaats je patentmarker op de uitvinding.
Per ronde kan de speler een extra zwarte actieschijf inzetten na elke gespeelde actie om onmiddellijk een extra actie uit te voeren. Voor zo'n zwarte schijf kan je 1 uitvinding produceren; de opbrengst van 1 fabriek ontvangen, de lading van 1 schip of loods opkopen, 1 handeling op de ruilmarkt doen, 1 uitvinding ontwikkelen, 1 patent vastleggen of 1 fabriek kopen.
Nadat alle acties zijn uitgevoerd wordt het bord terug klaargemaakt voor een nieuwe ronde. Na een aantal ronden (afh. aantal spelers) wint de speler die het verste is gevorderd op het telspoor. De punten zijn de punten die in de loop van het spel zijn vergaard, de opbrengsten van éénmalige toepassing van de ruilmarkt (ruilen van geld, grondstoffen en ontwikkelingsblokjes naar punten) en de bonuspunten (meeste patenten = 5 punten; meest geïnvesteerd in ontwikkelen van uitvindingen = 5 punten; grootste productiecapaciteit met z'n fabrieken = 5 punten). Indien er zich een gelijke stand zou voordoen, wint de speler met de meeste uitvindingen.
Titel : Era of inventions Auteur : Anthony Daamen Uitgeverij : Quined games Aantal spelers : 3-5 Leeftijd : 12+ Speelduur : 90 min.
Dit is een uitzonderlijk spelletje in de Essen-reeks. Waarom? Omwille van verschillende zaken. Ten eerste zit het in een doos met een raar formaatje. Daarnaast is dit een "groot" spel met een zeer korte speelduur, 15 minuutjes en je bent rond. Het spel heet dan ook niet voor niets "het laatste rondje". Tenslotte is het speelmateriaal erg kleurrijk en zijn de flesjes erg tof om mee te spelen. Eén klein nadeel was het opplakken van de stickers, bij de meeste was het totaal geen probleem, maar er was een klein productiefoutje bij de groene stickers die net ietsje te breed bleken om op de flesjes te plakken. Gevolg is een kreukje hier en daar, maar met de nodige liefde is dit allemaal zo goed mogelijk weggewerkt.
Het spel zelf doet me erg denken aan Fangfrish van Queengames (waarvan u in de maand december ook een bespreking zal krijgen). In het spel is er steeds een deler, die kaarten één voor één omdraait en bij de passende barman legt. Als de uitgespeelde kaarten voor een speler nuttig zijn, dan mag deze "order" roepen en gaan we verder met een volgende fase. Er is wel een klein verschil inzake het roepen. Bij fangfrish won de speler die als eerste riep, hier wordt er een prioriteitenlijst aangelegd. Dus wanneer meerdere spelers een order claimen, mag diegene met een hogere prioriteit spelen.
Na een "order" mag de speler een flesje verzetten van de ene naar de andere barman. Let wel, er dienen kaarten te liggen bij deze beide barmannen, de kaarten worden nadien verwijderd en de prioriteit van de speler zakt tot onderaan de lijst. Hij wordt ook de nieuwe deler. Na het verplaatsen van een fles, kan je een drank brouwen. De spelers krijgen bij aanvang van het spel vier kaarten met drankjes. Hierop staat de samenstelling van de drankjes. Indien er op een gegeven moment bij een barman de nodige flesjes staan, kan het drankje gebrouwen worden. Maar pas op, voor elk extra flesje dat er staat, dien je een ijsblokje te nemen (dit zijn strafpunten op het einde van het spel). Alle spelers mogen trouwens een drankje produceren, niet enkel diegene die een fles verzet. Wanneer iemand z'n laatste kaart speelt, geeft hij het sein "last call". Alle andere spelers produceren hun overige drankjes (met zo weinig mogelijk strafpunten natuurlijk). De speler met de minste ijsblokjes wint het spel.
Titel : Last call, the bartender game Auteur : Kris Gould Uitgeverij : Wattsallpoag games Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 8+ Speelduur : 15 min.
Een familiespel van Ravensburger? Met deze auteurs? Altijd interessant zou ik zo zeggen. In Asara nemen 2 tot 4 spelers de rol aan van rijke bouwmeesters die hun aanzien in het rijk van de kalief willen verhogen. In vier jaar tijd trachten de spelers de meeste, hoogste en mooiste torens te bouwen.
Ze doen dit door inkopers naar de verschillende markten te sturen om de mooiste bouwmaterialen aan te schaffen. Er zijn bouwmaterialen in diverse kleuren, sommigen zijn zelfs versierd met goud en zullen dan ook extra aanzien opleveren. De speler die na vier jaar het meeste aanzien heeft verworven wint het spel.
Ook in dit spel hebben ze bij Ravensburger weer aandacht voor de ganse familie. Er is een familieversie en een variant die het spel nu net dat ietsje interessanter maakt. Bovendien kon je in Essen ook een gratis uitbreiding oppikken bij het Oostenrijks spellenmuseum waarin er een geest in een fles z'n opwachting maakt in Asara.
In een beurt doet een speler slechts twee zaken : 1) inkoper op pad sturen (uitspelen van een handkaart) 2) actie uitvoeren (5 mogelijkheden)
De inkopers (kaarten) hebben verschillende kleuren. Het inzetten van deze inkopers kan je een beetje vergelijken met slagen halen. Op het speelbord zijn verschillende markten waaraan je je inkopers kan leggen. De eerste speler die er komt te liggen, bepaalt de kleur die dient gevolgd te worden. Indien je ook op deze markt wil inkopen, dien je dezelfde kleur uit te spelen. Kan je deze kleur niet uitspelen, mag je ook twee willekeurige kaarten blind op een plaats op de markt leggen.
De mogelijke acties : - Torenelement kopen : je kan basiselementen, middenelementen, vensters en torenspitsen kopen op de markten. Je neemt 1 openliggend torenelement naar keuze en legt het achter je zichtscherm. Je betaalt de kosten zoals aangegeven op de markt (afh. kleur). Een torenelement met goud kost hetzelfde als een element zonder goudversiering. - Torenbouw : in het midden van het speelbord kan je een inkoper leggen bij de bouwvergunningen. Afhankelijk van de plaats die je kiest, kan je een overeenkomend aantal torendelen bouwen en betaal je ook overeenkomstig het aangegeven Asari (geld). De bouwvoorwaarden zijn éénvoudig (een toren bestaat uit één kleur; een toren bestaat uit minstens één basiselement en torenspits; je mag meerdere torens bouwen in je beurt; het achteraf verhogen van torens is toegelaten; het ombouwen van torens is niet toegestaan; complete torens worden voor het zichtscherm gelegd) - Extra geld : de speler legt z'n inkoper op één van de open velden aan de bank en krijgt de overéénkomstige Asari van de bank. Als je de kleur niet kan volgen, kan je hier een inkoper blind op het anderskleurige veld leggen voor 5 Asari. (er mogen zoveel inkopers hier liggen als je wil en hier geldt geen kleurendwang) - Omkoping : De speler betaalt 3 resp. 5 Asari aan de bank als hij hier een inkoper legt en kiest een torendeel uit één van de stapels. Hij laat het torendeel zien aan de medespelers, betaalt ervoor en legt het achter z'n zichtscherm. De stapel torendelen wordt geschud en teruggelegd. - De gunst van de Kalief : De speler legt een inkoper op dit veld en neemt de Gunst van de Kalief. Hij is in de volgende ronde de startspeler.
Als de spelers al hun handkaarten hebben uitgespeeld (kan in verschillende rondes zijn), eindigt er een jaar en volgt er een tussentelling. De spelers krijgen 1 punt voor elke gebouwde toren, 1 punt per toren met goud, 1 punt voor de gunst van de kalief. Een nieuwe ronde wordt voorbereid : inkopers van het bord, schudden en terug uitdelen, 20 Asari van de bank per speler, lege velden op de markten aanvullen met torenelementen, jaarteller 1 veld verzetten. Na vier jaren eindigt het spel met een slottelling.
Slottelling : - voor elke torenkleur worden punten uitgedeeld voor de hoogste en één-na-hoogste toren (bruin 4/2; groen 6/3; rood 8/4; zwart 10/5; wit 12/6) - de optelling van alle torenonderdelen : meeste 8 punten, tweede meeste 4 punten - de speler met de meeste torens : 12 punten, tweede meeste 6 punten - elke 10 Asari = 1 punt (goudversiering en de gunst van de kalief leveren nu geen punten meer op)
Variant voor gevorderden : de regels van het basisspel blijven gelden, daarnaast kan je een inkoper aannemen door het vermelde bedrag te betalen aan de bank. Vervolgens mag je twee inkopers van de stapel nemen. Tenslotte is er ook het huis met de verlichte vensters. Indien je hier een inkoper legt en je betaalt 4 Asari, dan neem je de 3 bovenste verlichte vensters van de stapel en houdt je er 1 van. Als je 10 Asari betaalt, mag je 5 vensters nemen en er 2 houden. Deze verlichte vensters kunnen geïntegreerd worden in een toren van diezelfde kleur, en mag enkel op een ander venster worden geplaatst. Bij de jaarlijkse telling levert zo'n verlicht venster een extra punt op. Bij de slottelling en eventuele gelijke stand wint diegene met de meeste verlichte vensters.
Titel : Asara Uitgeverij : Ravensburger Auteur : Michael Kiesling & Wolfgang Kramer Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 9+
Houdt u van een potje "Weerwolven van Wakkerdam"? Speelde u in uw studententijd vol overgave een spelletje maffiosi, dan is dit spel zeker iets voor u. In "the resistance" worden de spelers onderverdeeld in twee kampen, nl. het verzet en de spionnen. Het verzet tracht de malafide regering ten val te brengen en de spionnen doen er alles aan om dit het verzet te verhinderen.
Het spel is voorzien van een vrij sober en gestroomlijnd basisconcept, maar daarnaast kan je met enkele varianten aan de slag gaan en dit lijkt me eerlijk gezegd wel aangeraden.
Zoals steeds brengt Indie boards & cards weer een kwalitatief hoogstaand product op de markt, het doosje, de kaarten, het speelbordje en de houten fiches zijn van een prima kwaliteit. Dit spel zit in hetzelfde formaat doosje als Haggis en Triumvirate (waarover ik u waarschijnlijk later nog wel wat meer zal vertellen), een doosje ter grootte van een handpalm. Wat bevindt zich hier allemaal in? 1 speelbordje waarop de overwinningspunten voor het verzet en de spionnen worden gezet en een overzicht van het aantal aanwezige kaarten in het spel afhankelijk het aantal spelers. Daarnaast zijn er 10 karakterkaarten (zes verzet en vier spionnen), één leiderskaart, 20 stemkaarten (10 voor en 10 tegen), 10 missiekaarten (5 geslaagde missie en 5 niet-geslaagde missie), 5 teamkaarten, 7 houten fiches (1 zwart om het spelverloop aan te duiden, 3 rode en 3 blauwe om respectievelijk de geslaagde en niet-geslaagde missies aan te geven) en een set van 15 plotkaarten (voor de variant).
Het speelbord wordt in het midden van de tafel geplaatst, er wordt een leider aangeduid. De spelers krijgen blind een karakterkaart toegeschoven (die ze niet tonen aan de tegenspelers) en ze krijgen 2 stemkaarten. De spionnen mogen van elkaar weten wie ze zijn, dus de spelleider maant iedereen er toe aan om de ogen te sluiten, de spionnen openen even en sluiten terug. Nadien kan het spel van start gaan. Je kan ook een variant spelen waarbij de spionnen elkaar niet kennen.
Elke ronde bestaat uit een teamopbouwfase en een missiefase. De leider selecteert een aantal spelers (zoals aangegeven op het overzicht) en geeft deze een teamkaart. Nu wordt er door iedereen gediscussieerd en gedebatteerd of deze gekozenen wel voldoen om een missie te gaan vervullen. De leider geeft op een moment de opdracht om de stemmen. Alle spelers stemmen voor of tegen het team. Indien er meer voor stemmen zijn, gaat dit team op missie, bij meer tegenstemmen of gelijke stand wordt het team ontbonden. In dit laatste geval, schuift de leiderkaart een plaatsje op en en beginnen we met een nieuwe formatie van een team. Indien er vijf keer na elkaar een negatieve uitkomst zou zijn, winnen de spionnen overigens.
Indien het team groen licht krijgt, mogen ze op missie. De leden van het team leggen een geslaagde of niet-geslaagde missiekaart, de leider verzamelt deze, schudt ze en draait ze dan pas open. Indien er een niet-geslaagde kaart tussen ligt, is de missie mislukt en winnen de spionnen één punt. Indien er enkel geslaagde missiekaarten liggen, scoort het verzet een punt. (iemand van het verzet moet natuurlijk een geslaagde missie spelen, en in een spel met 7 of meer spelers dienen er minstens twee mislukte missiekaarten gespeeld worden om de missie te verknoeien).
Het spel eindigt als het verzet of de spionnen drie punten hebben gescoord of als er vijf keer op een rij geen formatie heeft kunnen plaatsvinden.
In de uitbreiding gaan we gebruik maken van plotkaarten. Er staat jammerlijk genoeg wel een foutje in de spelregels, de correcte zijn me toegestuurd door de uitgeverij (waarvoor dank). Indien je met 5-6 spelers speelt, gebruik je 7 plotkaarten, met 7 of meer spelers gebruik je ze alle 15. In het begin van een ronde trekt de leider plotkaarten (1 bij 5-6 spelers, 2 bij 7-8 en 3 bij 9-10). Hij deelt deze kaarten uit onder de spelers (inclusief zichzelf). Sommige kaarten worden onmiddellijk uitgevoerd, andere worden bijgehouden en later gebruikt en één kaart geldt voor het ganse spel.
De plotkaarten : - kijk naar de karakterkaart van een speler die naast je zit - speel je stemkaart open voor de anderen stemmen - geef je karakterkaart aan iemand door om in te kijken - de leider geeft z'n karakterkaart door aan iemand om in te kijken - laat een gekozen team vallen door het uitspelen van de kaart - bekijk een missiekaart van een teamlid vooraleer deze worden opengedraaid - wordt onmiddellijk de nieuwe leider (aan begin van een ronde eis je dit op) - je dient je missiekaart open te spelen - neem een plotkaart van een andere speler af
Titel : The resistance Auteur : Don Eskridge Uitgeverij : Indie boards & cards Aantal spelers : 5-10 Leeftijd : 13+ Speelduur : 30 min.
Wat onmiddellijk opvalt bij het verwijderen van de plastic van dit spel, is dat de doos self-made is. De doos is langs de kanten beplakt met de kaft en dat is toch onmiddellijk een domper op de feestvreugde. In de spelregels staan ook mooie houten meeples, maar in de doos zelf vind je kleine houten kubusjes van een redelijk bedenkelijke kwaliteit. Jammer, maar dat doet natuurlijk op zich weinig afbreuk aan het eigenlijke spel.
In King's vineyard tracht je om een zo succesvol mogelijke wijngaard te onderhouden. Ga op een slimme manier om met je wijnranken, druiven en godendrank. Drie maal in het spel zal de koning z'n ronde maken en je belonen voor de geleverde inspanningen. Diegene die na het laatste bezoek het meeste bekers, flessen en vaten (normaal dus meeples, nu blokjes in groen, rood en bruin) heeft verzameld, wint het spel.
Het spel verloopt over verschillende ronden die elk bestaan uit zeven fasen : trekken, afleggen, verwelken, oogsten, planten, groeien en rijpen. - Trekken : je vult je hand terug aan tot zes kaarten, indien de koning eruit getrokken wordt, wordt de ronde eerst afgespeeld en nadien gewaardeerd. - Afleggen : je mag zoveel kaarten afleggen als je wil, maar met de resterende handkaarten moet je het wel doen. - Verwelken : laat één wijnsegment van elke rijpe wijnrank verwelken (draai de tegel naar de bruine, barre zijde). Indien geen rijpe wijnranken, sla je deze stap over (je kan de gieter spelen om te voorkomen dat rijpe wijnranken verwelken) - Oogsten : wijnranken die volledig zijn verwelkt, dienen geoogst te worden, de wijntegels gaan in de algemene stock, de druivenkaarten gaan in de stock van de speler (tellen op het einde van het spel bij een gelijke stand). Je mag ook wijnranken oogsten die je niet meer wil gebruiken. Onrijpe worden op de aflegstapel gelegd, rijpe komen in de persoonlijke voorraad. - Planten : je moet elke ronde een nieuwe druivenkaart leggen, tot je minstens drie ranken hebt (max. 5 ranken) (je kan tijdens deze fase de schopkaarten spelen om meer druivenkaarten te spelen. - Groeien : je voegt een wijntegel toe aan een reeks onrijpe druivenkaarten, rijpe groeien niet, elke ronde groeien de planten een stapje meer tot ze volgroeid zijn (wijntegel wordt dan omgedraaid of ingeruild) (je kan mestkaarten spelen om extra groei te verkrijgen, upgrade wijntegel) - Rijpen : de wijnranken mogen van hun minimumlengte rijpen, maar moeten het vanaf hun maximum. De wijntegel wordt omgedraaid en vanaf de volgende ronde zal deze rank beginnen te verwelken.
Bij een telling krijg je punten voor : - 1 punt voor een gewone wijnrank - 2 punten voor een zoete wijnrank - 2 punten voor de meeste druiven van dezelfde kleur - 1 punt voor 2 druiven van dezelfde kleur (2 voor 3 druiven, 4 voor 4 druiven, 7 voor 5 druiven van dezelfde kleur) - 1 punt voor 2 ranken van dezelfde lengte (3 voor 3 ranken, 4 voor 4 ranken en 7 voor 5 ranken van dezelfde lengte)
Titel : King's Vineyard Auteur : David Haslam, Sandeep Kharkar Uitgeverij : Mayday games Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 45 min.
Vaak kunnen we ze u niet voorstellen, de Finse spellen, maar nu brachten we er uit Essen toch ééntje mee. Aether is een tile-placement-game van een auteur met onuitspreekbare naam, dat was me nog al een gebrabbel aan de booth van Onni games. U moet weten dat je er in Essen regelmatig begint naast te slaan als u Duits, Frans, Engels, Italiaans, Nederlands, ... om beurten nodig heeft, maar als ze je dan nog vragen om zo'n Finse naam er tussen te vlammen, dan lukt het niet, gelukkig had ik een afdruk van een mailtje om het te laten zien. Touko Tahkokallio, dat is 'm, de man van Aether.
Alles draait in dit spel om de vier basiselementen : aarde, wind, water en vuur en het vijfde element van de goden Aether. Het spelconcept is vrij eenvoudig. U gaat de tegels leggen en punten scoren volgens een soort blad-steen-schaar principe. Daarnaast probeer je je zo sterk mogelijk te vertegenwoordigen rond de Aetherfiches aangezien deze op het speleinde punten opleveren.
De spelers krijgen een zichtscherm, 4 elemententegels blind getrokken uit de zak en een aantal glazen stenen (afh. aantal spelers). Het spelbord wordt klaargemaakt, de Aethertegels erop gelegd (er is een standaard en variant beginopstelling) en het spel kan beginnen. In je beurt mag je eerst eventueel je tegels inruilen (dit kost je wel een glazen steen, deze worden verzameld op een aflegstapel, je legt al je tegels af, trek vier nieuwe en steekt dan je oude tegels terug in de zak), daarna moet je een elementtegel op het speelbord plaatsen, tenslotte mag je een glazen steen op de juist geplaatste tegel leggen. Om je beurt af te sluiten trek je een nieuwe elementtegel uit de zak.
Als je een glazen steen op een elementtegel plaatst wordt z'n waarde bepaald. De waarde is gelijk aan het aantal tegels van dezelfde soort die aan de tegel grenzen (plus de tegel zelf), hiervan trek je een aantal af als er een element aan grenst dat het element countert. Dit laatste klinkt misschien verwarrend, maar hier komt dat blad-steen-schaar-principe in het spel. Water verslaat vuur, vuur verslaat aarde, aarde verslaat wind en wind verslaat water.
Het spel eindigt als alle lege plaatsen op het speelbord zijn opgevuld of wanneer alle spelers samen beslissen dat er geen verandering meer kan komen in de plaatsen rond de Aethertegels. Spelers scoren punten voor de aethertegels die ze controleren aan het speleinde (de waarde van hun glazen stenen rond de tegels worden berekend en opgeteld, de hoogste scoort het aantal punten aangegeven op de aethertegels, bij gelijke stand worden de punten verdeeld en eventueel naar beneden afgerond). En elke glazen steen die niet in het spel is gekomen of die is afgelegd scoren drie punten). De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Aether Auteur : Touko Tahkokallio Uitgeverij : Onni games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
De nieuwste telg van Ystari is een buitenbeentje in de reeks van spellen die ze tot nog toe hebben uitgegeven (maar dat was Asteroyds ook). Dit keer opteerden ze voor een coöperatief spel à la "Shadows over Camelot", maar dan met ietsje meer mogelijkheden. Het grootste verschil bestaat erin dat je het niet opneemt tegen een hoop karton, hout en plastic, maar nu heb je een tegenstander van vlees en bloed.
Eén van de spelers neemt de rol aan van Milady en de andere spelers zijn samen de musketiers. De opdracht van de musketiers is op zich erg simpel, vervul vier opdrachten die de koningin je oplegt. Maar dat is natuurlijk buiten Milady gerekend, deze dame is allesbehalve een katje om zonder handschoenen aan te pakken en zal trachten je het leven zuur te maken.
Ze zal overal in de stad Parijs brandjes aansteken die jij moet proberen te blussen (neen, dit is geen brandweerspel of afkooksel van great fire of London), ze heeft een legertje trawanten die je het hoofd zal moeten bieden. Milady kan dan ook op verschillende manieren winnen : wanneer de musketiers hun opdrachten niet tijdig gedaan krijgen, wanneer de Rochelle wordt overgenomen door Richelieu, wanneer de koningin haar macht wordt afgenomen door Richelieu of wanneer Constance is gewurgd in Parijs.
Al deze zaken zijn netjes te volgen op het speelbord, dat bestaat uit verschillende delen. Milady gaat in haar beurt kaarten uitspelen en al deze events triggeren, daarna is het aan de musketiers om het gevaar letterlijk en figuurlijk te pareren. Het vechtsysteem is dan ook gebaseerd op het schermen. Zowel de musketiers als Milady gooien met dobbelstenen. Er staan zwaarden en schilden op om aan te vallen of te pareren en bij de musketiers is er ook de special move (gooi je de juiste combinatie van dobbelstenen voert je musketier zijn special move uit en wint hij sowieso onmiddellijk).
Het spel omvat wel héél wat regeltjes en kleine uitzonderingen die teweeg worden gebracht door de kaarten die kunnen worden uitgespeeld. Deze ga ik u hier dan ook niet allemaal voorstellen. Ik wil het spel zelf ook eerst nog beter leren kennen vooraleer ik me hierover uitlaat. Ik denk dat u dit spel vooral in het oog moet houden als u houdt van spellen zoals Shadows, want nu gaat de uitdaging nog groter zijn. Er zit iemand aan tafel die u een hak wil zetten en uw speelpartners kennende zal dat niet mals zijn. Werk samen als musketiers om Milady en haar handlangers in bedwang te houden, maar vergeet ook de queesten van de koningin niet, want deze moeten ook binnen de tijd worden uitgevoerd. Eén voor allen, alles voor één!
Titel : Mousquetaires du Roy Auteur : François Combe, Gilles Lehmann Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 1-5 Leeftijd : 12+ Speelduur : 90 min.
