Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
10-09-2010
Metropolys
Deze titel is buitenbeentje in de Ystari-familie, maar het is wel een spel naar mijn hart. De spelregels zijn superéénvoudig, maar de diepgang is enorm. Af en toe heb je bij het spelen van een spel onmiddellijk het idee "dit is iets goed", wel schrijf deze maar bij op de lijst. De cover alleen al doet je watertanden, maar de rest van de artwork is redelijk sober. Het speelbord vind ik persoonlijk zelfs een beetje donker. De spelers krijgen elk een setje gebouwen van verschillende hoogten en genummerd van 1 t.e.m. 13.
Dit spel omvat een familieversie en een gevorderde variant, het verschil is er enkel in het begin van het spel. Je krijgt namelijk een geheime opdracht, waarop staat afgebeeld waar jij je gebouwen op het speelbord moet proberen te plaatsen. Bij de expertenvariant krijg je een moeilijkere opdracht te verwerken en krijg je bovendien nog een tweede opdracht waarbij je punten scoort door op bepaalde kleuren te bouwen. Enkele mogelijke opdrachten zodat u een idee heeft : aangrenzende gebouwen aan een brug, drie gebouwen rond een toren, drie gebouwen rond een meer, drie gebouwen in een stadsdeel, ...
In een beurt wordt er geboden om te bouwen op bepaalde bouwplaatsen. De startspeler plaatst een gebouw op een willekeurige (leeg) bouwplaats. De andere spelers plaatsen om beurten een gebouw van hogere waarde aan een aangrenzend gebied of passen. Als je past, mag je niet meer meedoen in deze ronde. De spelers blijven doorgaan tot alle spelers behalve één gepast hebben of tot een speler een gebouw met de hoogste mogelijke waarde plaats. Enkel dit gebouw wordt gebouwd (omgedraaid). De speler krijgt de eventuele fiches die op de bouwplaats liggen ook mee. Dit kunnen zowel plus- als minpunten zijn. De speler die laatst bouwde, start de volgende ronde. Het spel eindigt als één speler al zijn gebouwen heeft kunnen inzetten. De spelers krijgen punten voor hun verzamelde fiches en hun uitgevoerde opdracht (kan meermaals bekomen worden). Tenslotte worden er ook nog punten uitgedeeld voor de hoogste gebouwen. In elk stadsdeel wordt gekeken wie het hoogste gebouw heeft geplaatst, bij gelijke stand wordt er naar het tweede, derde, ... gebouw gekeken. Hier zijn ook telkens vijf punten mee te verdienen. Deze puntentelling is voor de expertenvariant. De familieversie houdt het enkel bij de fiches en opdrachten.
Titel : Metropolys Auteur : Sébastien Pauchon Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 10+ Speelduur : 30 min.
Elke topper moet toch z'n kaartspel hebben, moet men bij Ystari gedacht hebben, zo ook Caylus. In caylus magna carta hanteren we eigenlijk dezelfde speelwijze als bij z'n grote broer. Ook nu weer verdienen de spelers punten door te bouwen aan het kasteel, volgen ze ongeveer dezelfde fasen en bouwen ze aan de weg.
Ik zal even de verschillen voor u op een rijtje zetten, dan is onmiddellijk duidelijk wat u wel en niet mag verwachten : - er is geen spelbord voorzien (maar dit is redelijk logisch bij een kaartspel, alhoewel ...) - de koninklijke privileges zijn volledig weggelaten - de te bouwen gebouwen zijn niet meer een algemene voorraad, maar elke speler heeft dezelfde handkaarten met hierop de gebouwen - de huisjes die in het basisspel op de gebouwen werden geplaatst, zijn hier te onderscheiden door de kleur van de kaart - de huisjes die je op het kasteel moest zetten, krijg je hier in de vorm van fiches, die overwinningspunten voorstellen - ipv overwinningspunten krijg je een extraatje als een andere speler jouw gebouw gebruikt (extra's staan op de kaarten) - diegene die het beste werkt aan het kasteel, krijgt een goud blokje (geen privilege) - voor elke drie denirs krijg je op het einde van het spel één punt (ipv 4 in het basisspel)
Wat blijft er wel allemaal hetzelfde : - nog steeds beweegt er een provoost over de weg - de weg bestaat ook nu nog uit neutrale gebouwen, eigen gebouwen, een brug en kasteel (deze twee laatste worden boven de weg gelegd) - de houten blokjes hebben dezelfde kleuren - de spelers bezitten 4 arbeiders om in te zetten - ook nu moeten denirs betaald worden om arbeiders te mogen inzetten - je krijgt inkomen + extra voor residentieel gebouw en hotel (de bib is er niet meer bij) - enkel de gebouwen die zich voor de provoost op de weg bevinden, worden geactiveerd - in het kasteel dienen er nog steeds drie verschillende grondstoffen te worden afgegeven voor een fiche - voor een goudblokje krijg je op het einde nog één punt, voor elke drie grondstoffen ook - ook nu verloopt de actiefase om beurten, het inzetten van arbeiders tegen betaling, die omhoog gaat als er iemand past
De mogelijke acties : - neem een extra handkaart van je trekstapel - vervang al je handkaarten - plaats een arbeider op een gebouw - bouw een gebouw uit je hand - bouw een prestige gebouw (uit de voorraad, komt op je residentieel gebouw te liggen) - passen
Zoals steeds zijn er voor- en tegenstanders van dergelijke kaartspellen, het is natuurlijk een afkooksel van het bordspel. Maar net zoals bij San Juan is het hier wel goed gedaan. Het spelconcept boet weinig of niets in, het idee is gelijklopend, het is gewoon allemaal iets handiger (of toch eenvoudiger) geworden qua spelmateriaal. Hoewel San Juan toch nog meer vernuft in zich heeft als kaartspel, aangezien de kaarten echt verschillende functies hebben, is dat hier wel niet het geval. Je moet nog steeds met blokjes rommelen, arbeiders inzetten, fiches verzamelen. Eigenlijk heeft men hier gewoon het speelbord weggenomen en getracht om toch hetzelfde spel te kunnen spelen, ... en ze zijn er aardig in gelukt. Mijn bescheiden mening als u toch moet kiezen tussen Caylus en Caylus magna carta : koopt u gerust het basisspel, een spel van dit allooi, die speelduur en moeilijkheidsgraad verdient eigenlijk wel een deftig bordspel te zijn. Het kaartspel is daarentegen sneller gespeeld, ook ietsje makkelijker (denk ik gevoelsmatig) en handiger om mee op reis te nemen. Aan u de keuze, maar mocht uw budget het toelaten, haal ze dan gewoon maar allebei in huis.
Titel : Caylus magna carta Auteur : William Attia Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 10+ Speelduur : 75 min.
Wat Agricola twee jaar geleden in Essen was, was Caylus vier jaar geleden. Dit spel was net zoals Agricola een aanval op de top 10- ranking op Boardgamegeek. Dit spel omvatte zo ook een beetje alles, bieden, arbeiders inzetten, bouwen, punten scoren, voordelen meenemen, grondstoffen verwerven, ...
Ondertussen is de lijst van zulke spellen al redelijk lang geworden, maar toch blijft dit één van de toppers. In de eerste plaats verdient dit spel gewoon z'n plaats in die top 10 omdat het prima uitgebalanceerd is, je constant het gevoel hebt dat je meespeelt, elkaar een beetje kan pesten door het vooruit of achterschuiven van de provoost en thematisch en grafisch zit ook alles wel snor.
Zoals bij veel spellen tellen uiteindelijk de punten, maar de speler die z'n spel het beste opbouwt en z'n arbeiders op het juiste moment op de juiste plaats weet in te brengen zal enkel kans maken om dit spel te winnen. Je kan dit spel ook echt wel leren en verbeteren door het vaak te doen. Voor mij persoonlijk is het weeral te lang geleden dat we dit spel uit de kast hebben gesleurd, dus voor mij zou het terug van nul beginnen zijn, maar we hebben het indertijd enkele malen na elkaar gespeeld en vonden al snel goede strategieën.
Er is al zeer veel inkt gevloeid bij besprekingen van dit spel, dus ik verwijs ook voor meedere opinies graag door naar deze besprekingen. Ik geef een vluchtig verloop van een ronde weer. Het spel is ten einde als het kasteel volledig is afgebouwd. Dit kasteel bestaat uit drie sectoren : kerken, muren en torens. Elke ronde bestaat op z'n beurt uit zeven fasen : 1) incasseren van inkomen : 2 dinars + eventuele extra's voor residentieel gebouw, bib en hotel 2) arbeiders aan het werk zetten : op de verschillende gebouwen inbrengen tegen betaling, prijs wordt opgedreven naarmate meerdere spelers passen, éérste passer krijgt 1 dinar 3) activeren van de speciale gebouwen : inzetten extra arbeider, geld ontvangen, provoost verzetten, koninklijk privilege vergaren, spelersvolgorde wisselen en korting bij het inzetten van arbeiders 4) het verplaatsen van de provoost : tegen betaling vooruit of achteruit op de weg (enkel gebouwen voor provoost worden afgehandeld) 5) activeren van gebouwen : opbrengen grondstoffen, mogelijkheid tot bouwen, omzetten geld in grondstoffen/punten, goud vergaren, ... 6) het bouwen aan het kasteel : betalen 3 verschillende grondstoffen (waarvan zeker één voedsel), punten hiervoor, ontvangen privileges 7) einde van een ronde : verzetten van provoost en stadshouder
Punten kan je extra verdienen door het bouwen van monumenten, die pas later in het spel zullen komen aangezien je hiervoor steen en goud zal nodig hebben. Vaak geven deze bouwwerken de doorslag bij winst of verlies. Indien een deel van het kasteel werd afgebouwd volgt er een tussentelling (slottelling op het einde) waarbij spelers die meebouwden aan het kasteel privileges bemachtigen. Deze privileges zijn vrij te kiezen en leveren geld, punten, grondstoffen of bouwkorting op. Op het einde van het spel krijgen de spelers nog 3 punten voor elk goud, 1 punt voor elke 3 willekeurige grondstoffen en 1 punt voor elke 4 dinars. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Caylus Auteur : William Attia Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 12+ Speelduur : 120 min.
De spelers nemen de rol aan van handelaars in India. Ze rijden op olifanten rond Bombay en bouwen paleizen, kopen zijde op de handelsposten en verkopen het in de steden. De rijkste speler op het einde van het spel wint.
Spelmateriaal :
-1 spelbord
-1 olifant, 1 scherm en 5 paleizen per speler (in vijf kleuren)
-1 zak met 17 blokjes zijde
-12 grote vraagblokjes
-75 rupee-fiches
-5 actiefiches
-8 paleisfiches
-8 handelspostfiches
-16 stedenfiches
-16 klantenfiches
Spelverloop :
Een spel bestaat uit vier sets. Een set bestaat uit herstockeren en vier speelrondes. In elke ronde hebben de spelers om beurten drie acties ter beschikking.
De startspeler neemt 9 blokjes uit de zak en sorteert ze per kleur. Diegene waar er het meeste van zijn worden op de meest linkse markt geplaatst, de tweede op de tweede markt, enz.
De handelspostfiches waarvan de kleur niet vertegenwoordigt is in de markten worden omgedraaid en zijn deze ronde onbeschikbaar.
De startspeler legt elke ronde een actiefiche af zodat duidelijk is in welke ronde we zitten. Dan nemen de spelers om beurten drie acties. Je mag minder acties spenderen, maar deze acties ben je kwijt en kan je niet meenemen naar een volgende ronde. Je mag éénzelfde actie meermaals uitvoeren, met uitzondering van het aankopen van een blokje zijde.
Mogelijke acties :
-je fortuin consolideren
-je olifant verplaatsen
-een blokje zijde kopen in een handelspost
-een blokje zijde verkopen in een stad
-een paleis bouwen
1)je fortuin consolideren :
je mag je drie acties omruilen tegen 1 rupee van de bank 2)je olifant verplaatsen :
je mag je olifant verplaatsen van de ene plaats naar de andere, de kosten hangen af van waar de olifant eindigt. Is dit op een heuvel, kost het je 2 acties, op de andere velden kost het 1 actie. Meerdere olifanten mogen op eenzelfde plaats staan.
3)een blokje zijde kopen in een handelspost :
je moet met je olifant in een open handelspost staan en mag een overeenkomstig blokje kopen van de markt. De prijs hangt af van de positie op de markt. De linkse markt vraagt 1 rupee en 1 actie als prijs, de middelste markt kost 1 rupee en 2 acties en de rechtse markt kost 2 rupees en 2 acties. De speler plaatst het blokje op de rug van zijn olifant, je kan slechts twee blokjes vervoeren, dus je mag niets kopen als de olifant al twee blokjes draagt. (deze actie mag slechts één maal per beurt)
4)een blokje zijde verkopen in een stad :
je moet met je olifant in een stad staan om een blokje te verkopen. Het kost je één actie om het blokje af te geven (terug in de zak steken). Het blokje dat je afgeeft moet wel overeenkomen met de vraagblokjes die in de stad liggen. De opbrengst hangt af van de positie van het vraagblokje. Het bovenste blokje levert 4 rupees op, het middelste levert 3 rupees op en het onderste 1 rupee en 1 klantfiche. Daarna wordt het vraagblokje van de verkochte kleur naar de onderste positie verschoven. Een geel blokje levert 1 extra rupee op, een paars blokje levert 1 extra klantfiche op. Tenslotte mag de speler een stadfiche nemen van de overeenkomstige stad, indien hij nog geen fiche had van deze stad. Indien er geen fiche meer beschikbaar is, heb je pech.
5)een paleis bouwen :
als je olifant op een plaats staat waar geen gebouw op staat, mag je een paleis bouwen door 1 actie en 1 blokje (eender welke kleur) af te geven. Daarna plaats je je paleis op deze plaats. Indien er een paleisfiche ligt, mag de speler deze fiche nemen en het effect uitvoeren. Als er later in het spel tegenstanders passeren langs het paleis, krijgt de eigenaar van het paleis 1 rupee van de bank.
Als er vier rondes zijn gespeeld, worden de actiefiches doorgegeven aan de volgende startspeler. Dit gaat zo door, tot elke speler startspeler is geweest.
Speleinde :
Op het einde van het spel worden nog geld uitgereikt :
-paleizen en klanten : je telt je paleis- en klantenfiches op. De speler met de meeste punten, krijgt 8 rupees, de tweede krijgt er 4 en de derde 2. Bij gelijke stand krijgen beide spelers hetzelfde aantal
-stedenfiches : elke speler met drie stedenfiches krijgt 4 rupees, elke speler met 4 stedenfiches krijgt 8 rupees.
De speler met het meeste geld wint het spel. Bij gelijke stand tellen het aantal klantenfiches.
Titel : Bombay Auteur : Cyril Demaegd Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 10+ Speelduur : 30-60 min.
Dit is de voorlopig laatste telg uit het Ystari-gamma. En het lijkt wel een trend te zijn, maar elke uitgeverij heeft wel een racespel. Ook Ystari kon niet ontbreken en bracht Asteroyds uit. Eigenlijk kan je dit spel een beetje vergelijken met Roborally, of nog beter, het minder gekende Duck, duck, go. De spelers plannen op voorhand hun acties en daarna begint alles op het speelbord te verschuiven en te bewegen. En dan maar hopen (in mijn geval toch), dat je niet te veel obstakels tegenkomt op je weg, zodat je zonder te veel schade je einddoel bereikt.
Waarom Ystari dit spel eigenlijk uitbrengt, is me een raadsel, want het past totaal niet in de kraam van deze uitgeverij. Ik meen ergens gelezen te hebben dat zij zich, net als andere uitgeverijen, op diverse doelgroepen wil storten en vandaar verschillende lijnen wil uitbrengen. Het verschil in lijn zou duidelijk gemaakt worden door de vorm van de doos. Dit is het tweede spel in de vierkante "kosmos"-doos, na Bombay en dit blijken dan ook de meer familiegerichte spellen te gaan worden.
In de doos vindt u een speelbord, planningsbordjes voor de spelers, drie dobbelstenen, asteroïden voor op het bord, enkele fiches en een klokje. Deze klok speelt een belangrijke rol in het spel, want u gaat uw planning op tijd moeten doen. U kan zelf kiezen hoeveel tijd u zichzelf en uw medespelers geeft. Zo kan er gedifferentieerd worden, ook de startopstelling van het speelbord is moduleerbaar en volledig te veranderen naar uw smaak en goesting.
Bovendien schrijven de spelregels diverse modussen voor, maar het hoofdidee blijft wel telkens hetzelfde. U moet zo snel mogelijk naar de verschillende gates vliegen en diegene die dit het snelste doet en met het minste schade wint het spel. In een speelbeurt worden eerst de dobbelstenen gegooid, de rode, witte en blauwe. Zij stellen de verplaatsing van de asteroïden voor. Het nummer geeft aan naar waar de asteroïden zich verplaatsen. Daarna beginnen alle spelers deze asteroïden in gedachten te verplaatsen en hun bewegingen met hun ruimteschip te plannen op hun spelersbord. Als de tijd afgelopen is, dan worden eerst alle asteroïden verplaatst en komen dan de spelerschepen in beweging. Veel meer houdt dit spel op zich niet in. Oké, de ene piloot heeft een ander extraatje dan de ander, er zijn enkele regels omtrent botsingen met vaste voorwerpen of bewegende voorwerpen en je kan in de variant ook gaan schieten op asteroïden, maar daar blijft het bij. Op zich is het speelprincipe eenvoudig, maar indien u niet zo'n held bent in op voorhand plannen en denkbeeldige bewegingen uit te voeren, dan is dit spel misschien niets voor u. Raak u lichtjes gestresseerd of volledig in paniek als u onder tijdsdruk uw spel moet spelen, dan laat u dit misschien ook best aan de kant. Maar ... hou je wel van zo'n kort spel, waarin je toch het nodige denkwerk moet verrichten en het spel telkens anders verloopt, dan zou ik het toch een keertje aanbevelen.
Titel : Asteroyds Auteur : Frédéric Henry & Guillome Blossier Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 2-6 Leeftijd : 10+ Speelduur : 30 min.
U zat er misschien al een tijdje op te wachten. Mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik fan ben van Ystari. De Franse uitgeverij die er probeert een erezaak van te maken om in al hun titels de letters Y en S te steken, u weet wel : ys, yspahan, metropolys, mykerinos, sylla, caylus, ... Dit keer kwamen ze in Essen met de titel : Assyria. Een spel van Emanuele Ornella, die ook het nieuwe 2-persoonsspel van QWG "Martinique" voor zijn rekening nam. (De illustrator van beiden spellen is trouwens ook dezelfde) Of dit een referentie is, laat ik in het midden, maar na het lezen van de spelregels is mijn interesse in dit spel zeker aangewakkerd.
In Assyria staat iedere speler aan het hoofd van een nomadenstam. Zij reizen door de woestijn om voedsel te vinden, waterputten en zigguratste bouwen. Gedurende drie perioden proberen ze te domineren in het land "Assyria". De meest invloedrijke stam zal zegevieren.
Het spel bestaat uit een spelbord, dat tweestromenland toont en voor de rest woestijn, met verschillende voedselbronnen. Er zijn 54 kaarten (eten, uitbreiding, bonus en ploegkaarten) en 16 grijze fiches die de waterputten voorstellen. Daarnaast krijgt elke speler 10 hutten, 4 zigguratbasissen, 4 zigguratmiddenstukken, 4 zigguratdaken en 4 fiches in hun kleur.
Een spel verloopt dus over drie periodes. De periodes bestaan uit 3 ronden, behalve de 1ste periode die slechts 2 ronden telt. Na elke periode volgt er een overstroming, waar het spelbord veranderingen ondergaat en waar de spelers punten scoren. Een spelronde op zich bestaat dan ook weer uit drie fasen : 1) landbouwfase (zaaien, oogsten, nieuwe spelersvolgorde) 2) uitbouwfase (nieuwe hutten, voedselvoorziening, hongersnood, waterputten, bereik en prestige) 3) actiefase (bouwen of uitbouwen ziggurat, intrigeren, offeren aan de goden, kopen van een ploeg/voedselkaart)
1) LANDBOUWFASE - zaaien : afhankelijk van het aantal spelers worden de voedselkaarten uitgelegd en vijf kolommen van elk twee kaarten. de kaarten met minder symbolen worden links gelegd, meer symbolen rechts en de jokers sowieso helemaal rechts - oogsten : de spelers kiezen in spelersvolgorde een kolom met kaarten uit en nemen deze open voor zich - nieuwe spelersvolgorde : de fiches van de spelers worden zo gelegd in de volgorde dat ze kaarten kozen, diegene die de meest linkse kaarten koos, wordt dus de startspeler
2) UITBOUWFASE - nieuwe hutten : neem het aantal hutten uit de voorraad aangegeven op de uitbreidingskaart van deze ronde, de hutten moeten op lege plaatsen worden gezet die grenzen aan eigen hutten of ziggurats - voedselvoorziening : voor elke hut moet het afgebeelde voedsel op de tegel worden betaald in de vorm van voedselkaarten, er wordt niet weergegeven, je zet de hut op het symbool als je het voedsel hebt geleverd - hongersnood : de hutten die niet zijn voorzien van voedsel worden van het bord genomen - waterputten : deze worden geplaatst op een kruispunt van tegels waar de speler drie hutten heeft, je kan er geen bouwen naast een ziggurat, niet tussen de twee rivieren, niet op andere waterputten - bereikbaarheid : voor elke hut gebouwd op de rivier krijgt de speler kamelen (1ste hut op een rivier = 3 kamelen, elke volgende hut = 2 kamelen), de limiet van kamelen is 10 - prestige : elke hut tussen de rivieren levert 2 punten op, de hutten erbuiten 1, elk deel van een ziggurat levert 1 punt op, waterputten leveren in periode één 6 punten op, in periode 2 nog 5 en in periode 3 nog 4 punten.
3) ACTIEFASE In de actiefase gebruiken de spelers hun kamelen om acties uit te voeren. De mogelijke acties zijn : - bouwen of uitbouwen van een ziggurat : in de plaats van een hut, niet op een rivier, niet naast een waterput; kostprijs = 6 kamelen voor basis, 3 voor een middenstuk en 2 voor een dak (uitbreiden slechts één stuk per ronde) - intrigeren : hutten op invloedstracks plaatsen; kostprijs = 3 voor bovenste, 2 voor middelste en 1 voor onderste track - offeren aan de goden : 1 tot 3 kamelen offeren en fiche evenveel plaatsen verderschuiven - koop een ploeg/ voedselkaart : kopen van een niet gekozen kaart; kostprijs = aantal kamelen op de kaart
Op het einde van een ronde volgt er een overstroming. Er wordt een nieuwe uitbreidingskaart getrokken. Alle hutten worden terug van het symbool gezet.
OVERSTROMING - alle hutten op de rivieren gaan terug naar de voorraad - punten voor invloed (bovenste = 3 punten per hut; middelste = 2 punten per hut; onderste = 1 punt per hut) - meeste invloed krijgt nog extra aantal punten gelijk aan de hoogste waarde van de uitbreidingskaarten, de tweede krijgt de tweede waarde, de derde krijgt tenslotte de laagste - daarnaast zijn er nog de bonussen van de invloeden (bovenste = 1, 4 of 8 punten afhankelijk van het aantal hutten; middelste = een ploegkaart indien je een hut plaatste; onderste = één kameel per hut) - offers = een aantal punten gelijk aan het aantal ziggurats (hoeft niet voltooid te zijn) x de waarde van hun offers, de offerfiche start daarna terug op nul
Titel : Assyria Auteur : Emanuele Ornella Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 12+ Speelduur : 60 min.
In dit spel bouwen we aan de hangende tuinen van Babylon. Des te hoger de tuinen gelegen, des te meer punten, maar des te duurder ook qua planten, bevloeiing en bouwgrond. Amyitis is naar mijn inziens één van de moeilijkste spellen van Ystari. Misschien omdat ik het nog maar weinig heb gespeeld in vergelijking met de andere spellen, maar toch. Amyitis speelt op zich wel vlot eens je vertrokken bent, maar een winnende tactiek heb ik nog niet gevonden. (maar dat zal eerder aan mij liggen)
Er zijn twee spelborden : één stelt de tuinen voor, met daarrond een scoretrack, drie tempeltracks, een pasveld en de akkers. Het tweede speelbord is Mesopotamië waar je met je kamelenkaravaan doorreist op zoek naar planten en ontwikkelingen om op een hoger niveau te kunnen bouwen. De kern van het spel zijn karakterkaarten die elke ronde worden opengelegd en wiens kunde kan worden ingeroepen door de spelers. Maar telkens worden ze duurder om te gebruiken.
Het spel verloopt over verschillende ronden, die op hun beurt bestaan uit 3 fasen : 1) voorbereiding 2) acties uitvoeren 3) einde van de ronde
1) De karakterkaarten worden in groepjes van drie opengelegd (afh. aantal spelers). De spelers krijgen inkomen afhankelijk van de bankierkaart die ze bezitten. Je start zonder bankierkaart, dus hebt aanvankelijk geen inkomen. Ook de bankierkaart kan worden ontwikkeld.
2) De kern van het spel. De spelers hebben de mogelijkheid tussen passen, rekruteren van karakters of de karavaan verplaatsen. Als je past, mag je deze ronde niet meer meespelen, maar krijg je elke keer als de anderen acties blijven uitvoeren een munt (als het terug jouw beurt zou zijn). Om te rekruteren kies je een kaart uit de setjes van drie en gebruikt de eigenschap van het karakter. De eerste kaart van een setje is gratis, je draait ze om na gebruik. De tweede kaart kost daarna één munt, de derde kaart zelfs twee munten. BOER : je kan gaan werken op de akkers om grondstoffen in te slaan PRIESTER : je plaatst een blokje in de tempel (in fase 3 leveren deze een bonus op) INGENIEUR : plaats een irrigatieblokje in de tuinen (beginnend aan de rivier en telkens verder omhoog) en scoor 2 punten HANDELAAR : neem een kameel uit de voorraad Opteer je voor het verplaatsen van de karavaan, verzet je de karavaan een aantal plaatsen gelijk aan het niveau van je kameeldrijver en geef je sowieso een kameelfiche af. Geef je meer fiches af, mag je meer stappen zetten. In de karavaan kan je goederen verkopen voor prestigepunten, hofkaarten kopen om tot een hoger niveau te komen (bank, kameeldrijver, ...), planten kopen (afh. eigen niveau) en onmiddellijk planten indien er voldoende irrigatie is en het niveau van de plant op het juiste niveau van de tuinen kan worden gezet (de tuinmankaarten kunnen dit een beetje manipuleren). Wanneer er wordt gepland krijgt de speler die het stuk tuin het meest bevloeid een bonus, prestigepunten gelijk aan het niveau van de plant.
3) Eerst komt het tot een processie waarbij alle spelers om beurten één blokje in een tempel naar keuze zetten. Daarna worden de tempels beloond met kamelenfiches, punten, munten of blokje op de akkers.
Het spel eindigt als er nog maar een bepaald aantal tegels in de tuinen aanwezig zijn (afh. aantal spelers). De spelers krijgen nog een bonus voor het aantal verzamelde tegels. Elke goederenfiche levert ook nog één punt op, kamelen en geld niets. De speler met de meeste punten wint, indien gelijk zijn er meerdere winnaars.
Titel : Amyitis Auteur : Cyril Demaegd Uitgeverij : Ystari Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 12+ Speelduur : 75 min.
Wederom een uitgeverij naar mijn hart. Net zoals bij Aleaspiele, staat een nieuwe titel van deze uitgeverij sowieso op ons verlanglijstje. Ystari is een redelijk kleine Franse uitgeverij onder leiding van Cyril en Arnaud Demaegd. Samen kiezen ze zorgvuldig de spellen uit die ze uitgeven en zijn ze ook bedenker en illustrator van talloze kwalitatieve hoogstaande spellen, zoals u in het vervolg van de reeks zal lezen.
Een héél deel van de spellen is ondertussen ook vertaald in het Nederlands. Vooral QWG heeft een nauwe samenwerking met deze sympathieke Fransozen.
Ystari streeft naar kwaliteit op alle niveau's, zowel qua spelmateriaal als spelplezier. Het heeft enkele tactische spellen in z'n rangen, maar daarom hoeven deze spellen ook niet aartsmoeilijk te zijn. Metropolys is een erg mooi voorbeeld hoe een spel fantastisch goed kan zijn in z'n eenvoud en op die manier toegankelijk voor een erg breed publiek.
Het allergrootste succes was ongetwijfeld Caylus, dit was ongetwijfeld de hype van 2005 in Essen en dit liet zich resulteren en een hoop awards in 2006. Een kaartspel kon dan ook niet uitblijven. Eigenlijk kan je deze twee spellen best vergelijken met wat Puerto Rico en San Juan zijn voor Alea spiele.
Ystari is ondertussen ook een andere weg ingeslagen, die de meeste kleinere uitgevers doen, namelijk het verdelen van topgames uit andere landen, vertalen in het Frans en distributeren op de plaatselijke markt, voorbeelden als Le havre, Agricola en Endeavor liegen niet om de perfecte kennis en kunde qua spellen van de Demaegdjes.
Het is niet van mijn gewoonte maar voor de bespreking van dit spel, ga ik gewoon wat knip-en-plak-werk uitvoeren. U krijgt hieronder integraal de bespreking die u ook kan terugvinden op de site van spellenclub13. (met dank aan Fabrice) Ik durf er gewoonweg niet aan beginnen, want ondanks het feit dat ik nu al zo'n 5-tal keren de spelregels heb doorgenomen, snap ik er nog steeds de ballen van. Dit is waarschijnlijk echt zo'n spel dat je gewoon met spelen om het door te hebben, maar puur op spelregels komt mijn verstand dus serieus wat strepen te kort. En ik mag toch stellen dat ik al méér dan één handleiding heb gelezen. Bon soit, niet getreurd, hieronder dus de bespreking van het spel en de toch wel erg lovende woorden van mijn collega.
De speldoos bevat 155 gebouwen, 100 controle-stenen (25 per kleur), 10 tijdreizigers (2 per kleur), 33 actiekaarten (11 per tijdperk), voldoende ecu's en een rondeteller-pion.
Elke speler krijgt 2 tijdreizigers en 25 controle-stenen in zijn kleur. Elke speler ontvangt 4 ecu en 4 actiekaarten. Het spelbord wordt in het midden van de tafel geplaatst en de spelers plaatsen hun tijdreizigers in het militaire tijdperk.
Khronos spelbord
Spelverloop
Als een speler aan de beurt is kan hij tot 4 actiekaarten spelen. Het spelbord is verdeeld in drie tijdperken. Het militair, het religieus en het burgerlijke tijdperk. Het militaire tijdperk is het oudste, het burgerlijke het jongste tijdperk. Een speler beschikt over 2 tijdreizigers die voor 1 ecu van het ene naar het andere tijdperk kunnen reizen. Per tijdreiziger mag een speler maximum 2 actiekaarten spelen. Een spelersbeurt bestaat uit 3 fasen. Tijdens deze fasen moet telkens met de bouwregels en de tijdecho rekening gehouden worden.
Fase 1: bouwkaarten ruilen.
Voor 2 ecu handkaarten afleggen en ruilen.
Kaarten van één soort van de stapel nemen en handkaarten in de plaats leggen.
Fase 2: acties uitvoeren (alleen waar tijdreiziger staat 2 kaarten per tijdreiziger).
Bouwen : alleen in militair en religieus tijdperk. Leg evenveel handkaarten af als de waarde van het gebouw. Op militaire en religieuze gebouwen leg je een blokje. Bouw je een gebouw van minstens waarde 2 dan ontvang je 1 ecu in militair tijdperk en 2 ecu in religieus tijdperk.
Verbouwen : alleen eigen gebouwen in militair en religieus tijdperk. Leg evenveel handkaarten af als het verschil in waarde van de gebouwen. Plaats een blokje op militaire en religieuze gebouwen. Ontvang 1 ecu in militair tijdperk en 2 ecu in religieus tijdperk.
Vernietigen : 1 ecu en 1 kaart afleggen, vernietig eender welk gebouw met waarde 1.
Bevolken : alleen in civiel tijdperk, speel blauwe kaart en plaats blokje op blauw gebouw. Maximum aantal = waarde gebouw. Verschillende blokjes mogen op eenzelfde gebouw liggen.
Renoveren : alleen in civiel tijdperk, speel kaart en leg blokje op gebouw. Vesting en klooster 1 blokje, kasteel en abdij 2 blokjes. Na renovering blokjes wegleggen en gebouw omdraaien.
Fase 3: hand aanvullen.
Hand aanvullen tot 4, eventueel eerst handkaarten afleggen.
Bouwregels !!! (vormen de kern van het spel)
Geografisch
Op rivieren mogen enkel dorpen en steden staan.
Bouwen in een bos kost één extra handkaart.
Bouwen op een berg kost twee extra handkaarten.
Rangorde
Alleenstaande gebouwen en gebouwen die elkaar horizontaal of verticaal raken vormen een domein.
Domeinen mogen alleen verbonden worden door civiele gebouwen.
Een domein.
Autoriteit
In een domein mag maar één grootste militair en één grootste religieus gebouw staan.
Tijdecho
Normaal
Een gebouw dat in het militaire tijdperk gebouwd wordt, verschijnt ook in religieus en civiel tijdperk. In religieus tijdperk vergezeld van een blokje. In civiel tijdperk verschijnen militaire en religieuze gebouwen als ruïnes.
Er is geen tijdecho als gezondigd wordt tegen autoriteit en rangorde regel.
Tijdparadox
Als gebouwen door een tijdecho andere gebouwen overlappen, dan worden de overlapte gebouwen vernietigd.
Domein herdefiniëren.
Door samenvoegen van domeinen kunnen bouwregels overtreden worden. Wordt gezondigd tegen de autoriteit regel, dan wordt één gebouw verkleind. In het militaire tijdperk is dat het gebouw in het domein met de kleinste militaire macht. In het religieuze domein het gebouw in het domein met de kleinste religieuze macht.
Bij gelijkstand moet de speler zijn eigen gebouw verkleinen of verwijderen, is hij in het domein niet aanwezig, dan kiest hij het gebouw dat vernietigd moet worden.
Tijdechos van verkleinde gebouwen gelden alleen als de gebouwen hetzelfde type en dezelfde eigenaar hebben. Blokjes in het civiele tijdperk worden verwijderd en er komt een ruïne in de plaats.
De winnaar
In de 4de ronde en de 7de ronde scoren de spelers na hun beurt punten. Elk punt is 1 ecu waard. De speler met de meeste ecu's wint het spel.
In het militair tijdperk scoor je in alle domeinen waar je het grootste militaire gebouw bezit. De civiele gebouwen bepalen de score.
In het religieus tijdperk scoor je in alle domeinen waar je het grootste religieuze gebouw bezit. De civiele gebouwen bepalen de score.
In het civiel tijdperk scoor je in alle domeinen waar je het meeste blokjes hebt. Militaire en religieuze gebouwen bepalen de score.
SPELBEOORDELING (volgens Fabrice van spellenclub 13)
Reizen in de tijd als thema voor een gezelschapsspel moet op zijn minst een gedurfde keuze genoemd worden. Probeer dat maar eens zonder op je bek te gaan. Het thema zelf spreekt ongetwijfeld heel wat personen aan maar helaas is het dikwijls zo dat heel wat spellen weinig met het thema te maken hebben. Khronos daarentegen voldoet met stip aan de verwachtingen die het thema creëert. Reeds tijdens het lezen van de spelregels wist ik dat Khronos mij niet zou ontgoochelen. Khronos is een fantastisch spel dat op fantastische wijze de fantasie van het tijdreizen weet aan te wakkeren. Thema en spelbeleving gaan dus hand in hand. Een leuk thema is mooi meegenomen, maar is natuurlijk niet zaligmakend. Liever een goed spel met een zwak thema dan een een zwak spel met een goed thema. Logische vraag: wat heeft Khronos naast een leuk thema als extra troef? Antwoord:
Khronos is een spel met een thema dat de verbeelding en de fantasie meer dan aanspreekt, bovendien bevat het spel heel wat tactische mogelijkheden.
Je strijdt telkens op drie domeinen. Wat je in het militaire domein bouwt, heeft immers impact op wat in het religieuze en het burgerlijke tijdperk gebeurt.
De tijdecho zorgt voor heel wat extra mogelijkheden. Zo kan je door het plaatsen van gebouwen in het militaire tijdperk ofwel gebouwen van anderen vernietigen ofwel eigen gebouwen beschermen.
De bouwregels geven het spel een zalige diepgang. Als je domeinen op een verstandige manier samenvoegt of splitst, kan dat heel wat punten opleveren.
Omdat je maar met twee tijdreizigers speelt, kan je maar in twee tijdperken scoren, toch moet je voortdurend de drie tijdperken in de gaten houden.
Khronos haalt op BoardGameGeek een mindere score maar dat zou te wijten zijn aan de eerste uitgave waarbij het spelmateriaal een nogal kwalijke geur meedroeg. In ieder geval kan ik zeggen dat Khronos bij mij meer dan in de smaak valt. Ook op onze spellenavonden krijgt Khronos veel positieve kritiek. De spelregels liggen misschien wat zwaar op de maag, maar nadat ze verteert zijn, smaken ze naar meer. Khronos vind ik een fantastisch spel met een origineel thema en heel wat tactische mogelijkheden. Een aanrader voor elke spellenfreak die op zoek is naar net wat meer. Ik geef het een tien en weet dat heel wat personen dat overdreven vinden, maar het thema is zo uniek en zit zo goed in het spelmechanisme verweven dat dit spel volgens mij een 10 verdient.
Voilà, u leest het een tien volgens Fabrice, bij mij kan het op minder sympathie rekenen, want ondanks dat het thema ongetwijfeld uniek is en de gameplay misschien erg veel diepgang heeft, verdient een spel waarbij, een-toch-doorwinterde-spellenspeler als ikzelf de spelregels totaal niet kan omzetten in spelen, geen maximale score. Desalniettemin ben ik op zoek naar iemand die het spel een keertje voor mij kan demonstreren en eens een potje laat spelen. Kandidaten? U weet mij te vinden.
Titel : Khronos Auteur : Ludovic Vialla & Arnaud Urbon Uitgeverij : Matagot Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 12+ Speelduur : 90 min.
Utopia, het spel waarmee het allemaal echt begon voor Editions du matagot. Op enkele jaren tijd heeft deze uitgeverij zich toch opgewerkt naar een respectabele uitgeverij wiens spellen worden vertaald en verdeeld in diverse landen, waaronder België (door Asmodée). Hun nieuwste telg "Cyclades", daar zitten we nog even op te wachten, maar binnen een niet al te lange tijd zal deze titel toch ook wel op onze spellenlijst prijken hoop ik.
Daarmee geef ik al een beetje aan waar ik naartoe wil. Deze uitgeverij brengt goeie spellen op de markt, net zoals Giants heeft ook dit spel fantastisch speelmateriaal en hoe je het ook stelt, in de hedendaagse spellenwereld, wil het oog ook wat. Misschien laten we ons hierdoor zelfs al te vaak misleiden, maar hier is dat niet echt nodig. Utopia is een vrij eenvoudig familiespel, waarin de spelers trachten punten te scoren door de grootste beschavingen uit de geschiedenis te verwelkomen in de stad utopia.
In utopia probeer je zoveel mogelijk prestigieuze gebouwen op te richten, dit doe je door prinsen van de verschillende beschavingen in jouw kleur op de verschillende eilanden te krijgen. Het spelbord is opgedeeld in 4 eilanden. De verschillende beschavingen krijgen ook een verschillende waarde die wordt aangegeven door een prestige schaal (je zal deze schaal ook kunnen aanpassen en ervoor zorgen dat de beschavingen waarin jij scoort, bovenaan staan).
De spelersvolgorde is niet alledaags, de speler wiens minister (puntenfiche) het verst gevorderd is op de puntentrack is de startspeler. Een speelbeurt verloopt over drie fasen : de prinsen verwelkomen, stadsontwikkeling en prestigepunten verdienen.
1) prinsen verwelkomen : er worden gasten getrokken uit het zakje afh. aantal spelers en op het speelbord gelegd, daarna kiezen de spelers om beurten één van deze gasten en plaatsen hun fiches op dat eiland. De speler kan er ook voor opteren om 1 x per beurt een verrassingsgast uit het zakje te trekken ipv op het bord te kiezen (een andere speler neemt dan een gast van het speelbord). Als er tijdens de beurt een speler 5 verschillende beschavingen op 1 eiland heeft, mag hij een wonder bouwen. De fiches gaan terug naar de eigenaar. De speler legt z'n kleur van basis onder het gebouw en ontvangt onmiddellijk 6 punten. Er mag slechts één wonder per eialnd worden gebouwd. Een speler is niet verplicht om een wonder te bouwen aangezien hij misschien andere acties wil uitvoeren met z'n fiches. Indien een speler 3 fiches van dezelfde beschaving in een wijk heeft liggen, kan hij de controle van de wijk op zich nemen (als nog niemand de controle had). De fiches gaan terug en er wordt een gebouw in de wijk gezet (er mag er slechts één per wijk staan). Voor de controle over een wijk scoort de speler punten in fase 3. Indien er op dat moment al een wonder is gebouwd, krijgt de speler van dit wonder de punten zoals vermeld op het speelbord.
2) stadsontwikkeling : Elke speler krijgt 5 handkaarten en moet er een deel afgeven afh. van hun positie op het scorespoor. De 1ste speler moet 2 kaarten afleggen, de laatste geen en de anderen 1 kaart. Nu mogen de spelers in volgorde hun kaarten spelen of opsparen (max. 5) voor een volgende ronde. Er zijn vier mogelijke acties, die mogen meerdere keren gespeeld worden in dezelfde beurt : - verplaats 1 of 2 prinsen : de prinsen moeten zich in dezelfde wijk bevinden en dezelfde verplaatsing maken, een verplaatsing over zee verloopt van havenwijk naar aangrenzende havenwijk. - plaatsen van een prins : plaats een prins bij een monument van die beschaving, de speler die de controle over de wijk heeft, krijgt onmiddellijk één punt (tenzij je zelf de controle hebt, dan krijg je niets). Je kan ook een prins op een willekeurige wijk plaatsen als je drie kaarten van dezelfde beschaving kan uitspelen. - verwijder een prins : speel een kaart van de beschaving van de prins die je terugtrekt en ontvang 2 prestigepunten. - beïnvloed de koning : beïnvloeden van de prestigeschaal, speel een kaart om die beschaving een stapje hoger te brengen of speel 2 dezelfde beschavingskaarten om die beschaving naar onderen te laten tuimelen
3) prestigepunten verdienen : Elke speler scoort punten voor de wijk waarover ze controle hebben afhankelijk van de prestigeschaal. Zo gauw een speler 50 of meer punten heeft verdiend, eindigt het spel. De speler met de meeste punten wint.
Titel : Utopia Auteurs : Arnaud Urbon & Ludovic Vialla Uitgeverij : Matagot Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Dat Matagot aandacht heeft voor het materiaal is in dit spel zeker te zien. Het enorm frustrerende aan het materiaal is wel dat het niet echt allemaal fantastisch werkt en niet allemaal netjes op elkaar past. De inlay van de doos is ook erg mooi met een uitgehouwen moaï in de plastic, maar daar krijg je ook al niet echt alles netjes in opgestopt, maar dit terzijde.
Het spel zelf is zeker wel de moeite. Ik heb het jammerlijk genoeg nog maar één keer kunnen spelen en ik ben toen (zoals zo vaak) serieus de boot in gegaan. Dit spel is zo ééntje dat je eigenlijk wel wat kan leren. Als beginneling zal je héél wat fouten maken, die je onmiddellijk met de neus op de feiten zal drukken. Het is zo'n beetje bieden, maar je weet aanvankelijk niet op wat, maar dat heb je altijd wel met zulke spellen.
Een beurt bestaat uit 5 fasen : - het trekken van moaïs - veiling - het plaatsen van figuren - vervoer en markeren van de moaïs en hoofdtooien - einde van de beurt en het bepalen van de volgende startspeler
1) het trekken van moaïs : gooi een aantal dobbelstenen gelijk aan aantal spelers en neem de moaïs zoals aangegeven op de dobbelstenen (er zijn moaïs met waarde 1, 2 en 3. 2) veiling : in de linkerhand nemen de spelers een aantal stamfiches, deze bepalen wie als eerste een moaï mag nemen, in de rechterhand nemen ze een aantal werkers, deze bepalen de grootte van beeld dat je kan nemen (1,2 of 3) 3) het plaatsen van figuren : om beurten zetten de spelers hun figuren in, dit kan op gewone of speciale hexagonen, deze laatste leveren iets op (dorp = extra werker, hut van sjamaan = etra stamfiche, woud = aantal boomstammen). Je kan een werker, sjamaan of stamhoofd inzetten. Deze figuren hebben een verschillende sterkte bij het verplaatsen van de beelden. Aan de randen van het spelbord kan je overigens bouwplaatsen reserveren waarop de maoïs dienen gebouwd te worden en tenslotte kan je figuren inzetten om een hoofdtooi te maken door je sjamaan in te zetten. Als je een tablet afgeeft, kan je overigens een extra sjamaanactie uitvoeren. Deze tabletten kan je winnen door een stamfiche af te geven, dan krijg je een half tablet. Tenslotte kan een speler ook passen, hij neemt dan geen deel meer aan de rest van deze fase. 4) vervoer en markering van de moaïs en hoofdtooien : om beurten brengen de spelers hun moaï in en vervoeren deze over de weg die ze uitstippelden door hun figuren te zetten. Er kan gebruik worden gemaakt van figuren van tegenstanders, maar deze krijgen daarvoor overwinningspunten afh. van de waarde van de figuur en moaï. Voor een hoofdtooi volgen we dezelfde werkwijze. Op het einde van de verplaatsing, en als de moaï nog niet aan de eindbestemming is geraakt, kan je best je moaï of/ en hoofdtooi markeren met een stamfiche. Doe je dit niet dan zijn beeld en hoofdtooi open voor andere spelers. 5) einde van de beurt en het opschuiven van de startspeler : terugnemen van figuren en stamfiches, gebruikte boomstammen gaan uit het spel, de startspeler schuift door naar de speler links van de vorige startspeler.
Dit is in het zéér kort het verloop van een ronde. Zo eenvoudig het lijkt, is het misschien niet echt, maar supermoeilijk is het ook niet eens je doorhebt wat de mogelijkheden van de verschillende figuren zijn. Het spel eindigt als een speler moaïs heeft geplaatst op al z'n voetstukken. Dan worden de punten nog uitgedeeld. De punten worden bepaald door de bouwplaats en de eventuele versiering met een hoofdtooi.
Titel : Giants Auteur : Fabrice Besson Uitgeverij : Matagot Aantal spelers : 3-5 Leeftijd : 10+ Speelduur : 60 min.
Een spel over Egypte ... of toch niet? Eigenlijk is het thema hier ondergeschikt, het handelt hier over een typisch biedspel. Spelers zetten om beurten handelaars in op diverse markten en proberen waardevolle voorwerpen en snuisterijen te verzamelen. De grote punten zijn er voor een monopolie in voorwerpen, en met de personages wiens hulp je kan inroepen kan je hier en daar zondigen tegen de regels en het spel een beetje manipuleren.
Het speelbord toont de Nijl, met daarrond 4 markten gelegen. Eén markt is telkens gesloten en niet beschikbaar tot er een andere markt wordt afgesloten. Een markt bestaat op z'n beurt uit 2 delen, deze delen geven aan hoe er zal worden geboden. In sommige markten dienen handelaars op een bepaalde volgorde staan, op andere dient een bepaalde hoeveelheid handelaren ingezet te worden vooraleer het komt tot een waardering. Als aan de voorwaarde van de markt wordt voldaan, worden de prijzen verdeeld.
De speler die het meeste heeft geboden, mag als eerste twee schatten kiezen (of één schatkaart met zegel; dit zegel kan ingeruild worden om beroep te doen op één van de personages). Daarna krijgen de volgende de keuze om andere schatten aan te schaffen of de helft van het betaalde geld te nemen. De volgende markt wordt opengesteld en klaargemaakt voor verkoop. Als de Akhenaton-kaart uit de stapel schatkaarten komt, luidt dit het einde van het spel in. Vanaf dat moment worden geen nieuwe markten meer geopend. Als alle markten zijn afgesloten, eindigt het spel en worden de punten uitgedeeld. Elk geschenk is punten waard afhankelijk van het aantal spelers dat beschikt over geschenken van deze soort (staat aangegeven op de kaarten), voor elke 2 geld is er ook nog één punt en je krijgt ook nog 3 punten voor elk koninklijk zegel.
Titel : Nefertiti Auteurs : Jacques Bariot, Thomas Cauet & Guillaume Montiage Uitgeverij : Matagot Aantal spelers : 3-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Na mr. Jack kwamen onze vriendelijke zwitsers met een racespel, maar dat is niet verwonderlijk, aangezien dat bijna 50% van de verschenen spellen in Essen deze weg opgingen (met lichte overdrijving natuurlijk).
In hurry cup kruipen de spelers in de huid van enkele snelheidsduivels die meedoen aan de Cannes-Monaco autorally. Het speelbord is moduleerbaar en dus telkens weer anders. Er zijn zes pionnen en bijbehorende dobbelsteen, troeffiches die je in de loop van de race kan verzamelen en uitspelen en voor elke speler natuurlijk een raceauto.
Eigenlijk is dit een snelheidsspel in de letterlijke betekenis van het woord. In een beurt, gooit de startspeler de dobbelstenen. Nadien grijpen de spelers om ter snelste de teerling die voor hen het beste blijkt te zijn. De dobbelstenen geven aan hoeveel plaatsen een speler vooruit zou kunnen gaan. Let wel, je moet ervoor zorgen dat je wagen tegen een juiste snelheid over de wegen raast en dat je dus af en toe moet oppassen in bochten en wegversmallingen.
Nadat alle spelers een dobbelsteen hebben gegrepen en de bijbehorende pion hebben gekregen, gooien ze om beurten met de kleurloze dobbelsteen om hun snelheid te bepalen. Ze tellen de waarde van de twee dobbelstenen samen en dit vormt hun snelheid (als je x 10 gedaan hebt, komt het nog wat beter over, bv. een 5 en een 4 is 90 km/uur). De gekleurde dobbelsteen die je hebt gepakt, bepaalt het aantal plaatsen dat je mag vooruit gaan, maar dit kan enkel als je geen snelheidsovertreding begaat, anders dien je te stoppen op de tegel voor de aangegeven snelheid.
Kom je op bepaalde tegels kan je bonusfiches winnen. Deze kan je in latere beurten uitspelen. Zo is er bijvoorbeeld een fiche voor de rode lantaarn, deze mag in zijn volgende beurt sowieso al een stap vooruit zetten. Enkele andere fiches : snelheidsduivel (niet gooien met kleurloze dobbelsteen), nitro (gratis een extra plaatsje na een succesvolle beurt), toeter (pion nemen voor de anderen kunnen grijpen), tweede kans (kleurloze dobbelsteen opnieuw gooien), sluiproute (een stuk weg afslaan), gas geven (je voorganger inhalen vooraleer je je beurt speelt), hulpverlening (eerder gebruikte fiches hergebruiken), olie (snelheidslimiet op 50 km/uur instellen voor volgende wagens), verwisseling (omwisselen van pion en dobbelsteen voor het spelen van de beurten), lege tank (dobbelsteen voor verplaatsen krijgt maximum waarde 1).
De spelregels voorzien ook een puntentelling om eventueel kampioenschappen te spelen die bestaan uit verschillende races. Speel je één race is het uitgangsprincipe simpel : als eerste over de streep komen.
Titel : Hurry'cup! Auteur : Antoine Bauza Uitgeverij : Hurrican games Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 9+
In dit spel trekt onze moordenaar over de Atlantische oceaan. Mr. Jack in NY is een apart spel en geen uitbreiding. Beginnende spelers raadt men toch aan om met het basisspel van Mr. Jack te beginnen aangezien dit spel toch iets meer moeilijkheden met zich meebrengt.
Eigenlijk is moeilijkheden niet het juiste woord, meer mogelijkheden is misschien beter op z'n plaats. In de eerste plaats is het speelbord een beetje anders dan dat van het basisspel. Als je het basisspel een beetje kent, zie je hier onmiddellijk al enkele mogelijkheden die je normaal niet hebt qua ontsnappen voor Mr. Jack. Bovendien worden er enkele extraatjes ingevoegd die het spel nog tactischer zullen maken.
Het basisprincipe blijft nochtans volledig hetzelfde : één speler Jack, één detective, er wordt maximum 8 ronden gespeeld, Jack probeert te ontsnappen, de detective probeert te ontmaskeren. Ook nu weer worden personages gebruikt, vier per ronde, met elk hun eigen mogelijkheden. Daarnaast zijn er ook enkele andere tegels op het speelbord, die zorgen vooral voor de vernieuwing. Ik zal steeds in cursief de verschillen even aangeven met het basisspel.
Personages : - Alfred Ely Beach : verplaats 1 tot 3 vakken en open een nieuwe metrotoegang (op een leeg vak dat niet grenst aan een ander metrostation) De putdeksels zijn hier weggelaten en vervangen door de metrostations - Cloud Rider : verplaats 1 tot 3 vakken en open een nieuw bouwterrein (op een leeg vak). Cloud Rider kan los door bouwterreinen lopen zonder dat dit als bewegingspunt telt. Ze moet haar beweging wel eindigen op een straatveld. Net zoals miss Stealthy, maar daarbij telden de bewegingsstappen wel mee - Lewis Howard Latimer : verplaats 1 tot 3 vakken en steek een gaslantaarn aan op een leeg straatvak In tegenstelling tot het basisspel waar de lantaarns ronde na ronde gedoofd worden, worden ze hier pas in het spel aangestoken - Mevrouw Emma Grant : verplaats 1 tot 3 vakken en leg eeen park aan, door het omdraaien van een bouwterrein, gaslantaarn of metrotoegang, parken kunnen aan elkaar grenzen, een metrotoegang mag zelfs bezet zijn als hij wordt omgedraaid. Personages die op een park staan zijn NIET zichtbaar (ook al grenst er een personages aan) - James H. Callahan : verplaats 1 tot 3 vakken en verplaats de onderzoekstegel. Deze zorgen dat de bezette tegels niet passeerbaar zijn en de tegels hun functie op dat moment verliezen In het basisspel was deze functie weggelegd voor de politie-escadrons die enkel aan de hoeken van het speelbord werden gelegd, nu kan je alle plaatsen op het speelbord gaan blokkeren - Monk Eastman : verplaats 1 tot 3 vakken OF een ander persoon in dezelfde toestand (zichtbaar-niet zichtbaar) 1 tot 3 stappen verplaatsen - Francis J. Tumblety : verplaats 1 tot 3 vakken en wissel een personage dat eventueel aan hem grenst met een ander personage - Edward Smith : verplaats 1 tot 3 vakken en verpaats een stoomschip naar een ander leeg havenvak
De informant tenslotte is gewoon een pion op het bord die je z'n hulp kan inroepen als hij met z'n spraakzame kant naar boven ligt. Je kan dit personage ook verplaatsen met bepaalde personages en gebruiken door op hem te springen. Je krijgt dat een beschuldingskaart van de stapel. Hij neemt eigenlijk de functie van Sherlock Holmes over Nadien wordt hij op z'n zwijgzame kant gedraaid en kan hij deze ronde niet meer gebruikt worden. In de volgende ronde wordt hij terug omgedraaid.
Speciale vakken en nieuwe tegels : - straatvakken : hierop komen metrotoegangen, gaslantaarns, bouwterreinen en parken - kadevakken : geven toegang tot Liberty Island - toegang tot Liberty Island : maak gebruik van de veerponten om voor één bewegingspunt tot op het eiland te geraken - havenvakken : Jack kan aan boord van een stoomschip gaan om te ontsnappen in een ronde waarin hij onzichtbaar is - uitgangvakken : Jack kan langs hier ontsnappen in een ronde waarin hij onzichtbaar is - gebouwvakken en bouwterrein tegels : zijn obstakels, Cloud Rider kan erdoor lopen zonder bewegingspunten - metrotoegangen : voor één verplaatsingspunt kan je van de ene naar de andere metrotoegang - onderzoektegels : blokkeren de tegels waarop ze liggen - gaslantaarns : plaatsen aangrenzende personen in het licht (behalve in park) - parktegels : personages op deze tegels zijn onzichtbaar
Titel : Mr. Jack in NY Auteurs : Bruno Cathala & Ludovic Maublanc Uitgeverij : Hurrican Aantal spelers : 2 Leeftijd : 10+ Speelduur : 30 min.
Ook van Mr. Jack is er een uitbreiding verschenen, en vooral de manier waarop kan enkel toegejuicht worden. De nieuwe personages zijn ontsproten uit het brein van de spelers. Mensen konden zelf inbreng doen en er is blijkbaar rekening mee gehouden.
De regels van het basisspel blijven behouden. Voor je begint te spelen neem je de beschuldigingskaarten van de uitbreiding en vier van het basisspel. Vier personages van het basisspel doen sowieso mee : Jeremy Bert, Sherlock Homes, Inspecteur Lestrade, John Smith. De spelers kiezen nu zelf de vier andere personages, de detective mag er twee kiezen uit vier kaarten, mr. Jack mag er ook twee kiezen uit de overige vijf kaarten.
De nieuwe personages : - John Pizer : verplaats 1 tot 3 vakken en alle personen die naast Pizer staan, moeten één vak verder geplaatst worden - Joseph Lane : verplaats 1 tot 3 vakken en verplaats de barricade tussen twee straatvakken - Madame : verplaats 1 tot 6 vakken, maar gebruik geen riool - Inspecteur Abberline : verplaats 1 tot 3 vakken en aangrenzende personages mogen maximum één plaats verzetten - Springveren man : verplaats 1 tot 3 vakken, dit mogen sprongen zijn
De uitbreiding is geen must voor dit topspel, maar het voegt toch enkele leuke extra's toe. Vooral het ontsnappen van mr. Jack lijkt hiermee makkelijker te zijn geworden, of er zijn alleszins meerdere mogelijkheden om hem te laten ontsnappen aan de aandacht van de detective.
Titel : Mr. Jack extension Auteurs : Bruno Cathala & Ludovic Maublanc Uitgeverij : Hurrican Games Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 9+
Nu is het de beurt aan, in mijn ogen, één van de beste (al dan niet het beste) tweepersoonsspel in onze collectie. Mr. Jack is een beetje vier-op-één-rij en schaken, maar dan voor diegene die die moeilijke schaakregels maar niet kan onthouden (lees ondergetekende). Mr. Jack is uitgegeven door het Zwitserse Hurrican games. De namen Bruno Cathala & Ludovic Maublanc staan te prijken als auteurs en dat is al zeker geen slecht teken.
In Mr. Jack kruipen de spelers in de huid van detective of moordenaar. De detectieve tracht de moordernaar de ontmaskeren, Mr. Jack probeert te ontsnappen aan de arm der wet. Uit ervaring vertel ik u dat het makkelijker is om te winnen als detective dan als Jack. Je kan het spel dan ook best twee maal na elkaar spelen, éénmaal als detective, één maal als Jack. Diegene die in het minst aantal beurten Jack weet te ontmaskeren wint dan het spel.
Het speelbord toont Whitechapel, met z'n donkere stegen en hier en daar een lantaarnpaal. Er lopen enkele figuren rond, die allen de mogelijke dader kunnen zijn. De speler die Jack speelt trekt één van de beschuldigingskaarten en houdt deze verborgen. De detective tracht dit personage te achterhalen. Dit gaan de spelers doen door de acties van de karakterkaarten goed uit te spelen. De verschillende karakters hebben elk een eigen actie. Na het inzetten van vier karakters, dient Jack aan te geven of hij in het zicht staat of niet (dwz in het licht staan of een getuige naast zich hebben). Door het plaatsen van deze karakters kan de detective bepaalde personages uitsluiten. Indien de detective zeker is van z'n stuk of als de tijd begint te dringen (max. acht ronden) probeert hij met een personage op het personage te springen dat hij wil beschuldigen. Heeft hij gelijk, wint de detective, is hij fout, wint Jack.
De mogelijke acties van de personages : - Sherlock Homes : verplaats 1 tot 3 vakken en daarna een beschuldigingskaart trekken - John H. Watson : verplaats 1 tot 3 vakken en daarna de lamp in een steeg richten, alle personages in deze steeg staan in het licht - John Smit : verplaats 1 tot 3 vakken en verplaats een lamp - Inspecteur Lestrade : verplaats 1 tot 3 vakken en verleg een politieblokkade - Juffrouw Stealthy : verplaats 1 tot 4 vakken (je mag door donkergrijze vakken heenlopen, maar niet op eindigen) - Sergeant Goodley : verplaats 1 tot 3 vakken en fluit enkele personages naar jou toe (exact 3 stappen) - William Gull : verplaats 1 tot 3 vakken of verplaats met een ander personage - Jeremy Bert : verplaats 1 tot 3 vakken en verleg een putdeksel
Dit spel is ook online gratis te spelen en het is best de moeite. Enige nadeel is dat je tegen een echte tegenspeler zult moeten aantreden en in de meeste gevallen is dit een voordeel, maar als je nog niet echt een specialist bent, krijg je ongetwijfeld serieus op je donder. Langs de andere kant is het dan weer erg leerrijk, want dan zie je onmiddellijk de kneepjes van het vak en mogelijke zetten waarmee je de tegenstrever pijn kan doen. U vindt het spel hier : http://mrjack.hurricangames.com/
Titel : Mr. Jack Auteur : Bruno Cathala & Ludovic Maublanc Uitgeverij : Hurrican games Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 9+
Jamaica, ofte het mooiste bordspel van 2007. Het mooiste wil natuurlijk niet zeggen het beste spel. Verre van zelfs, eigenlijk is Jamaica een veredeld ganzenbordspel. Maar het rare is, dat ondanks het eenvoudige spelprincipe dit spel toch erg geliefd is bij de veelspelers. Gewoonweg omdat het zo erg mooi is. Het speelbord is netjes, de fiches, dobbelstenen, bootjes, munten fantastisch, maar dan heb ik nog niets gezegd over de kaarten. Die zijn SCHITTEREND !
Deze kaarten zijn ook de kern van het spel, zij bepalen welke acties je in je beurt gaat mogen uitvoeren. Ga je met je boot stapjes terug zetten, vooruit, eten inslaan, ... Bovendien kan je je kaarten allemaal netjes naast elkaar leggen en dan krijg je een panorama van het eiland, gewoonweg fantastisch gedaan.
Het spel zelf dan : racen! Je gaat om ter snelste je rondje rond het eiland proberen af te werken. In de loop van de race probeer je hier en daar een schat mee te sprokkelen die je plus-, maar ook minpunten kan opleveren. Het is dus niet zo dat de winnaar van de race zeker het spel wint, maar de kans is wel groot. Diegene die net stranden voor de meet krijgen ook punten. Belangrijk is dat je je ruim van je schip belaadt met het nodige materiaal. Eten, kanonnen, geld, die zaken heb je nodig als je op de gevaarlijke wateren rond Jamaica ronddobbert.
Want je tegenspelers zullen proberen om je gewonnen schatkaarten te stelen, je te gebruiken als kanonnenvlees of misschien heeft één van je tegenspelers wel kannibalistische trekjes en heeft hij zin in een stukje van jouw vlees. Het gaat er in ieder geval hard tegen onzacht aan toe.
Dit spel blinkt dus vooral uit door z'n artwork en materiaal, dat voel je ook aan de prijs want zo'n 45 à 50 euro voor een spel van dit kaliber is redelijk veel. Veel hangt natuurlijk af van het doelpubliek, want als je wel houdt van zo'n ganzenbordvariant is dit in ieder geval een erg mooie om in je spellenkast te hebben.
Titel : Jamaica Auteur : Uitgeverij : Gameworks Aantal spelers : 2-6 Leeftijd : 8+ Speelduur : 45 min.
