Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
24-07-2010
Wadi & Wadi - de wachters
Het spel met de stromende rivier. Wadi bestaat uit een aantal tegels die willekeurig kunnen worden opgebouwd. Er worden enkele scenario's beschreven in de spelregels en ook op de website kan u terecht voor andere startopstellingen. Dit is zeker al een pluspunt van dit spel. Het spel zelf is eenvoudig en goed. Vaak heb ik het over het opbouwen van de kunde van auteurs, wel Martyn is naar mijn bescheiden mening begonnen met z'n voorlopig beste spel.
De spelers proberen in dit spel zoveel mogelijk punten te scoren door hun sjadoefs (pompen) op strategische plaatsen in het spel te brengen en de omringende gronden te bevloeien met waterfiches. Natuurlijk zullen ook de tegenspelers profiteren van je goedheid. 't Is maar kwestie van op de juiste manier van al die goedheid te profiteren. Na elke ronde verhuist het water stroomafwaarts en komt de rivier stilaan droog te staan. Als alle waterfiches zijn verdwenen van het spelbord, eindigt het spel en worden de punten geteld.
Enkel de landtegels waarop een waterfiche ligt, zijn geldig. Een speler kan de punten enkel incasseren als ze in rondom een eigen sjadoef staan (horizontaal, verticaal en diagonaal). Bovendien is het speelbord onderverdeeld in stukken door de vertakkingen van de rivier. Een sjadoef kan enkel punten scoren in z'n eigen regio.
In een beurt kan een speler opteren voor twee mogelijke actites : - een sjadoef bouwen en een waterschijfje pompen - twee waterschijven pompen
Een sjadoef bouwen moet op een leeg veld gebeuren dat niet horizontaal of verticaal grenst aan een reeds bezette landtegel met sjadoef. Ook als er een waterschijfje ligt, mag er geen sjadoef worden gebouwd. Tenslotte zijn ook de waditegels (rivier) verboden terrein. Enkel wanneer het niet meer anders kan (naar het einde van het spel toe) mag een speler ervoor opteren om z'n sjadoef op een plaats te zetten grenzend aan een vreemde sjadoef.
Je kan waterfiches pompen die horizontaal, verticaal of diagonaal aan je sjadoef grenzen. Deze fiche kan uit de rivier komen, maar evengoed vanop een landtegel. Op elke landtegel mag wel maar één waterfiche liggen. Je mag niet naar de rivier pompen. Dezelfde sjadoef kan meer dan 1 keer per beurt pompen.
Titel : Wadi Auteur : Martyn F Uitgeverij : Emma games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30-40 min. Leeftijd : 8+
Tijdens Spiel 2009 kwam Martyn F met een uitbreiding op de proppen voor zijn eerste telg Wadi. Met "de wachters" wordt het spel nog een beetje tactischer en strategischer aangezien elke speler nu een gebied kan gaan reserveren. Op zich heeft de uitbreiding weinig om het lijf : het omvat vier kegelvormige pionnen in de 4 spelerskleuren. Daarnaast is er ook nog een extra doorschijnend tegeltje toegevoegd met een pijl erop (deze uitbreiding noemt "de splitsing", maar hierover later meer)
Als je de uitbreiding gebruikt, hanteer je de basisregels zoals gewoonlijk. De auteur vermeldt wel dat je bouwregel B (het plaatsen van een sjadoef horizontaal of verticaal aan een andere sjadoef omdat je geen andere mogelijkheden meer hebt), best weg laat vallen.
Na de eerste speelronde zetten de spelers om beurt hun wachter in op het speelbord (op een leeg vak). Ze reserveren hiermee de tegel waarop en de omliggende tegels (horizontaal en verticaal) van de wachter. Sjadoefs en waterschijven die in het verboden gebied liggen blijven gewoon staan. Het is echter wel verboden om in dit gebied nieuwe sjadoefs of wachters te plaatsen. Ook waterschijven mogen niet van of naar dit gebied verplaatsen. Een sjadoef die in een verboden gebied staat mag wel pompen naar een landtegel die niet in het verboden gebied ligt.
Voor elke speelbeurt dient de speler z'n wachter te verplaatsen naar een nieuwe plaats. Ook nu gelden de normale plaatsingsregels. In plaats van de te verplaatsen, mag een speler z'n wachter ook terugtrekken. Hij kan dan niet meer op het speelbord geplaatst worden. Indien de waterschijven van het speelbord verdwenen zijn, mag je je wachter zelfs niet meer terugtrekken. De speler die als eerste z'n wachter terugtrekt, krijgt 2 punten, de tweede krijgt er nog één, de andere spelers krijgen geen punten meer voor het terugtrekken van de wachter. Wie z'n wachter niet terugtrok, krijgt zelfs vier strafpunten.
De splitsingstegel wordt gebruikt bij een scenario waarbij de rivier zich in twee delen splitst. Als het water op de splitsingspijl komt, wordt de helft van de waterfiches over de ene arm, en het andere deel over de andere arm verdeeld. Bij oneven aantal gaat de overschot mee in de richting van de pijl.
Deze mini-uitbreiding is niet direct een superuitbreiding, maar het is wel een leuk hebbeding en het maakt het spel toch weer net ietsje anders.
Titel : Wadi - de wachters Auteur : Martyn F Uitgeverij : Emma games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30-40 min. Leeftijd : 8+
We sluiten met Goldsieber even de langere reeksen van uitgeverij van de maand. De volgende dagen gaan we even kennis maken met kleinere uitgeverijen, of uitgeverijen waarvan we maar enkele spellen in de collectie hebben zitten.
Dit geeft ons ook de gelegenheid om de iets onbekendere spellen en uitgeverijen eens aan bod te laten komen. Hopelijk vinden jullie het even interessant en niet te willekeurig, want er kan elke dag weer iets anders verschijnen.
We beginnen alvast met onze eerste "kleine" uitgeverij : Emma Games
Op hun website vinden we volgende inleidende tekst over de uitgeverij :
"Emma Games geeft spellen uit die bestemd zijn voor een breed publiek. Je zult in het assortiment geen zwaar strategische spellen vinden. Maar ook geen pure geluksspellen.
Voor mensen die niet vaak spelen is er een online (voorbeeld)spel. Bovendien zijn de spelregels helder gestructureerd.
Om de veelspeler tegemoet te komen, bevat elk spel genoeg tactische mogelijkheden en beslismomenten. En in de meeste gevallen is een extra verdiepingsslag mogelijk met varianten of enkele extra spelregels."
Gegevens :
Emma Games Van der Duyn van Maasdamstraat 95 6535 VT Nijmegen The Netherlands +31-(0)6-47055481 http://www.emmagames.nl
De spellen van Emma games : Wadi Wadi uitbreiding : de wachters Cities TWRS
Deze laatste titel staat als enkele niet in het blauw en het ziet er niet naar uit dat dit snel zal zijn. Martyn F kwam dit jaar in Essen op de proppen met dit stratische, abstracte spel bestaande uit een titanium gelaserd spelbord en mondgeblazen glazen speelstukken. Klinkt toch allemaal mooi hoor ik u denken. Wel u kan dit spel vergelijken met een nieuwe Aston Martin DB9; mooi qua vormgeving, maar ook belachelijk duur. (een slordige 500!) Toch is er één verschil : een autoliefhebber zou indien hij het budget had zeker overgaan tot een aankoop van zo'n stalen ros, maar of de die-hard-spellenliefhebber zijn duurverdiende euro's gaat besteden aan TWRS daar heb ik mijn bedenkingen bij.
Nog één bedenking bij Emma games, de auteur is wel erg trots op z'n werk. Zo erg zelfs dat hij de speldozen voorziet van z'n naam. Niets ongewoons, ware het niet dat de naam de ganse zijkant van de dozen bedekt. Een beetje chauvinisme mag, maar trop is teveel.
Dit is er zo ééntje als formule dé, maar dan op het water, een racespel eerste klas. Houdt u van dit genre en konden ook snowtails of savannah tails u bekoren, dan is dit misschien wel een must-have. De spelers gaan om ter snelste met hun scheprad-stoomboot over de Mississippi varen om Mississippi Queen te worden.
Het startveld wordt klaargelegd, de spelers zetten hun boot met het rode rad (snelheid) op 1 en het zwarte rad (kolen) op 6 klaar in de vaarrichting die ze wensen. In een beurt mag een speler steeds eerst kosteloos de snelheid met 1 vermeerderen of verminderen, wil hij nog verzetten betaalt hij voor elke zet 1 kool extra. Daarna wordt de boot voortgezet in de vaarrichting. Het aantal vakjes dat hij mag doen, komt overeen met de snelheid. Moet een boot ergens wenden (om bijvoorbeeld niet op de kant te geraken), dienen er kolen te worden ingezet. De eerste wending van 60° is bij elke zet gratis. Kom je toevallig op een vakje waar een tegenstander staat, dan kan je die opzij duwen, maar moet je een punt van je zet opgeven.
Vanaf het moment dat een speler op een lege tegel komt in de rivier, wordt een nieuw deel aangebouwd. Afhankelijk de moeilijkheidsgraad kan je de rivier kort houden of langer maken. De speler gooit met de richtingsdobbelsteen om te bepalen naar waar de rivier zal kronkelen. Indien je het spel wil beëindigen wordt de landingsmodule aangebouwd volgens dezelfde methode. De speler die als eerste zijn boot tot aan de landingsmodule krijgt, wint het spel. Kom je ooit in het spel zonder kolen te zitten, mag je nog varen zolang je geen kolen meer nodig hebt. Gebeurt dit toch val je uit het spel.
Dit is in het kort de basisversie van het spel. Hiermee moet je beginnen om het principe te leren kennen, maar dan komt de tactischere variant op de proppen. Nu dienen de spelers ook passagiers gaan op te halen. Als er rivierdelen in het spel komen met huizen op, worden er passagiers opgezet. Je kan deze oppikken door aan te leggen aan de aanlegsteiger, maar dit kan enkel met de snelheid 1. Je mag maximum 2 passagiers meenemen en deze moeten van verschillende eilanden zijn. De volgorde van zetten komt overeen met die van de eerdergenoemde racespellen. Diegene die het verste vooropligt, maakt de eerste move. Je kan nu enkel winnen als je als eerste aankomt op de landingsmodule met twee passagiers.
Er is ook een uitbreiding verschenen "the black rose" waarin er nieuwe riviertegels komen met zandbanken (waarop je kan vastlopen), drijvend hout (waardoor je snelheid vermindert), kolenmijnen (waar je je koolvoorraad terug kan bijvullen). Daarnaast zijn er wat extra regels als je bijvoorbeeld met twee boten speelt, er kunnen nu kolen worden overgegeven als je naast elkaar ligt. Voor de variant is een extra boot voorzien die wordt ingezet door de speler die als laatste speelt, deze boot kan de wedstrijd niet winnen, maar kan roet in het eten gooien van andere spelers. Het zetten van de Black rose verloopt zoals voor de andere boten, maar mag maximaal 1 kolenpunt in z'n beurt gebruiken.
Titel : Mississippi Queen Auteur : Werner Hodel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Weer zo'n mooie, oudere Goldsieber staat er vandaag op het programma. Pfeffersacke ofte Medieval merchants is een overheersingsspel. Je gaat proberen om over het ganse bord je kantoren (huisjes) te plaatsen en indien mogelijk de meerderheid te halen. Hiervoor zal je grote winsten en vooral invloed kunnen opstrijken en het spel winnned afsluiten.
Qua speelbord en materiaal doet dit spel me erg denken aan Funkenschlag. Ook hier worden huisjes geplaatst op dorpen en steden, zijn er verbindingswegen die aangeven hoeveel het kost om van de ene naar de andere stad te geraken, is er een tellijst die bijhoudt hoeveel huisjes je op het spelbord hebt, zet er papieren geld, maar daar stopt het dan ook wel. Thematisch en qua gameplay zijn het toch nog wel verschillende spellen.
De spelers krijgen aan het begin van het spel startkapitaal, al hun huisjes (waarvan ze één op de waarderingslijst zetten), twee geleidebrieven (waarmee ze in de loop van het spel even kunnen manipuleren bv. 2 huizen bouwen ipv 1, verdubbeld inkomen of twee kantoren openen ipv 1), de stadzegels worden netjes onder de spelers verdeeld en men richt in een willekeurige kleine stad een kantoor op als startplaats. De pion op de lijst wordt één plaats naar beneden gezet.
Het spelverloop : - een stadszegel leggen - kantoren uitbreiden en/of ontvangsten innen - basisinkomen innen - een nieuw kantoor openen - invloedspunten ontvangen
1) In het begin van de beurt moet een speler een stadszegel plaatsen op een stad met hetzelfde aantal punten (in grote steden). Het getal duidt ook aan hoeveel huisjes er kunnen worden opgericht en hoeveel punten er verdiend kunnen worden.
2) Voor elke stad waar de speler een huisje heeft, moet hij nu beslissen of hij het kantoor uitbreidt of dat hij de winsten wil ontvangen. Deze keuze kan voor elke stad verschillend zijn. Je krijgt enkel winsten in grote steden (kleine steden leveren niets op) - om een kantoor uit te breiden moet er nog een vrije plaats in de stad zijn. De speler plaatst één huisje erbij, op de stadszegel indien die er nog ligt zonder kosten, op het bord als de stadszegel al wel weg is, maar ook vergoeding voor de bank (afh. aantal spelers) - om winsten te innen mag de stadszegel nog niet uitgereikt zijn, de speler krijgt inkomen afhankelijk van het aantal vrije velden in die stad (ook afh. van aantal spelers). De winst hangt dus niet af van het eigen aantal huizen, maar van het aantal lege plaatsen.
3) Iedereen krijgt een basisinkomen (afh. aantal spelers bv. 4 spelers = 6 gulden)
4) Een nieuw kantoor openen : - in een grote stad : indien je nog geen kantoor had daar, als de stad verbonden is met een stad waar je al een kantoor hebt, waar natuurlijk nog plaats is voor één huisje en waar het stadszegel nog ligt of heeft gelegen. De speler betaalt het bedrag dat op de handelsweg staat aangegeven aan de bank. - in een kleine stad : er kan slechts één kantoor worden geopend in een kleine stad, je verplaatst je huisje op de lijst en op de waarderingslijst een vak verder.
5) Invloedspunten ontvangen : De speler plaatst nu al z'n huisje die in het midden van de steden staan op de eerste vrije plaats op de ring rond de stad en scoort afhankelijk de meerderheid. Heeft de speler absolute meerderheid dan krijgt de speler de stadszegel (er kan niemand meer huizen plaatsen dan de actieve speler), indien er nog geen absolute meerderheid is en alle huizen zijn gebouwd, krijgt de speler die de meerderheid heeft de helft van de punten en het stadszegel, indien er nog geen absolute meerderheid is en alle huizen zijn nog niet gebouwd, er gebeurt voorlopig niets.
Het spel eindigt direct als alle kleine steden een kantoor hebben (de lijst staat dan op nul) of als alle stadszegels zijn uitgereikt of als er gedurende een hele ronde geen enkele speler een nieuw kantoor geopend heeft. De spelers krijgen nu nog 2 invloedspunten voor elke gebied waarin ze minstens één kantoor hebben en per schijf van 20 gulden die de speler nog heeft, krijgt hij een punt.
Titel : Pfeffersäcke Auteur : Christwart Conrad Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Löwenherz is de oorspronkelijke versie van het gekende spel "Domain" ofte "Leeuwenhart" (van 999 games). In dit spel trachten de spelers hun eigendom gedurende het spel uit te breiden en vast te houden. Dit kan door te veroveren, maar ook door compromissen te sluiten met de buren, zodat deze je alleszins niet meer aanvallen.
De spelers dienen het bord op te zetten zoals in de spelregels is aangegeven, geoefende spelers kunnen een speelbord at random opstellen. De startspeler draait telkens eerst een actiekaart om, hierop staan 3 acties afgebeeld of een speciale "zilverfonds". Daarna beslissen de spelers met hun stemkaarten voor welke actie ze kiezen. Nu voeren eerst de spelers die actie 1 wilden uitvoeren, hun actie uit, daarna voeren de andere spelers actie 2 en 3 uit (naar gelang ze hebben gekozen). Zijn er echter 2 of meer spelers die dezelfde actie kozen, volgt er een machtsproef aangezien de meeste acties slechts door één speler kunnen uitgevoerd worden. Bij de actie "zilverfonds" krijgen de spelers voor elk gebergte in hun gebieden één punt op de machtstabel. Uiteraard draait het in het spel ook altijd hierom, de machtspunten.
De acties : - dukaten : iedereen kan deze actie kiezen, de spelers krijgen het aantal dukaten afgebeeld op de kaart - grenzen plaatsen : je plaatst deze om een gebied te kunnen bezetten, afh. de kaart mag de speler 1, 2 of 3 grenzen zetten (volgens de regels die ik hier niet ga beschrijven) - ridder plaatsen of gebied uitbreiden : een ridder uit de voorraad inzetten of een gebied (afgesloten met grenzen) met twee velden uitbreiden - twee ridders plaatsen of één ridder plaatsen en een gebied uitbreiden met 1 of 2 velden - politieke kaart : je krijgt een politieke kaart op handen
Machtsproef : De betrokken spelers bieden tegen elkaar op met dukaten om de bewuste actie uit te voeren, komt er geen akkoord dan volgt er een duel. In een duel nemen de spelers een aantal geldkaarten in de hand die ze willen inzetten. De winnende speler voert de actie uit, geeft het geld aan de bank, de andere spelers behouden hun geld. Bij gelijke stand mag niemand de actie uitvoeren en behouden de spelers hun geld.
Waardebepaling : Als een gebied volledig wordt omsloten door grenzen dan behoort het gebied tot de speler die in het gebied staat. Hij krijgt hiervoor machtspunten, overeenkomstig met de tabel die op de overzichtskaart staat afgebeeld. Verliest een speler in de loop een deel van het gebied, verliest hij eveneens de machtspunten van dat stuk gebied.
De politieke kaarten zorgen op hun beurt voor een manipulatie van de spelregels : met een bondgenootschap kan je je gebuur tot bondgenoot maken, je valt elkaar niet meer aan. Een overloper mag een ridder verwijderen bij een tegenstander en een eigen ridder inbrengen. De dukatenschat levert natuurlijk dukaten op en de leenkaarten leveren machtspunten op aan het einde van het spel.
Einde van het spel : Als de actiekaart "de koning is dood" wordt omgedraaid eindigt het spel onmiddellijk. de spelers krijgen nog één keer punten voor elk gebergte dat in hun gebied ligt en punten voor de leenkaarten. De speler die het meeste punten heeft, wint het spel.
Titel : Löwenherz Auteur : Klaus Teuber Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
We gaan met onze goede vriend Kramer op schattenzoektocht. Het speelbord wordt elke keer weer opnieuw opgebouwd en is dan ook elk spel weer anders. De spelers spelen avonturiers die rijkdom gaan zoeken diep in een onontgonnen land. Na het lezen van de spelregels kwam ik al gauw tot de conclusie dat er recent nog een spel met hetzelfde concept werd uitgebracht, nl. Bakong van Asmodée.
De spelers zijn in het bezit van een rugzak waarin ze diverse voorwerpen verzamelen. Deze hebben ze nodig om bepaalde gevaren te kunnen doorstaan. Als je een gevaar hebt doorstaan, mag je een kamp opslaan op deze tegel, later mag je dan ook zonder problemen deze tegel passeren. Op sommige plaatsen kan je schatten gaan opgraven, als je twee eenheden voorraad kan opgeven. Deze schatten zijn 3 goud waard. De spelers gaan ook steeds werken naar een eindveld waar ze een amulet kunnen ophalen, ook dit amulet levert 3 goud op.
Ook avonturierschijven leveren tussen 2 en 5 punten op. Deze kan een speler verkrijgen door de meerderheid aan kampen te bezitten op een welbepaald gevaar. Om zo'n gevaar te trotseren geef je de gevraagde voorwerpen af en plaats je een kamp (je mag er overigens meerdere plaatsen als je elke keer de nodige voorwerpen kan afgeven).
In een beurt mag een speler drie acties uitvoeren in willekeurige volgorde. Hij mag ook afzien van één of meerdere acties. - avonturiersfiguur bewegen : afhankelijk van hoe vol zijn rugzak zit, kan een speler meer of minder stappen zetten, de vrije plaatsen in de rugzak geven aan hoeveel stappen je kan zetten over de ononderbroken wegen. Onderbroken wegen kunnen ook gepasseerd worden, maar dan dienen er extra voorwerpen te worden afgegeven. - uitrustingsgoederen verwerven : de speler krijgt de uitrusting die op de tegel staat afgebeeld, voorwerpen die overlappen krijg je allemaal, voorwerpen die naast elkaar staan, daaruit mag je kiezen. Je moet niet alles meenemen. - ontdekken : je legt een nieuwe tegel aan en bouwt aan het speelbord horizontaal of verticaal aan het reeds opgebouwde bord.
Dit spel is dus weer overduidelijk een actiepuntenspel. Het blijft in mijn ogen toch wel steeds overeind. Je komt steeds meer te weten over het speelbord. Je kan resoluut gaan voor avonturen, het amulet op het einddoel of schatten opgraven. Welke de juiste winnende combinatie zal blijken te zijn, laat ik u weten als ik er een partijtje heb opzitten.
Titel : Goldland Auteur : Wolfgang Kramer Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Houdt u van Morgenland? Blind bieden en hopen dat u het overwicht haalt? Dan is dit spel zeker iets voor u. De spelers krijgen elk stemschijven met waarden 0,1,1,2,2,3,3 en 7 kaarten met de provincies op van de stad Venetië. Door het inzetten van deze stemschijven proberen ze huizen te bouwen in de provincies, die later kunnen worden omgezet in paleizen. Het eerste paleis mag je bij 3 huizen inruilen, het 2de bij 4, het 3de bij 5 huizen, enz. Ben jij overigens het sterkst vertegenwoordigd in een provincie dan kan je ook de raadsheren voor je kar spannen, zij leveren een extra stem op bij het bepalen van de winnaar bij de stemming.
Een speelbeurt verloopt telkens in 2 grote delen : stemschijven in gebieden plaatsen - stemming in de gebieden en bouw van de paleizen 1) de spelers kiezen gelijktijdig dicht een provinciekaart en leggen hierop dichte stemschijf(ven). De kaarten worden opengedraaid en de stemschijven worden blind op het speelbord geplaatst. Dit wordt 3 of 4 keer herhaald (afh. aantal spelers). 2) de volgorde van de stemmingen wordt bepaald door de kaarten die onderaan op het speelbord liggen. Nadat alle provincies zijn gedaan, worden de kaarten terug geschud en voor de volgende beurt klaar gelegd (afwisselend de bruine en blauwe kaarten). De winnaar van de stemming wordt bepaald door de waarde van de stemschijven op te tellen (evt. 1 extra punt voor een raadsheer die de speler willekeurig op het spelbord mag plaatsen, met uitzondering van z'n eigen provincie). De winnaar van een stemming krijgt de controle over de raadsheer en mag twee huizen bouwen , de tweede mag één huis uit z'n voorraad op het bord plaatsen. Bij gelijke stand mogen meerdere winnaars 2 huizen plaatsen, niemand krijgt controle over de raadsheer. De huizen worden zoals bovenstaande regel omgeruild in paleizen.
Je wint het spel als je aan één van de volgende drie voorwaarden voldoet : - in elk stadsdeel een paleis - in 5 stadsdelen in totaal 7 paleizen hebben - in 4 stadsdelen in totaal 8 paleizen hebben
Titel : Doge Auteur : Leo Colovini Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 3-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 12+
In deze knotsgekke race gaat u uw vliegtuig als snelste proberen tot de eindbestemming te krijgen en als het even kan nog passagiers mee te nemen onderweg ook. U heeft 3 mogelijke vliegroutes, de binnenbaan is de kortste, maar ook de gevaarlijkste. De relatief veilige buitenbaan is dan misschien weer niet snel genoeg, dus kiest u voor de gouden middenweg, maar dan vliegen daar weer te veel tegenstanders in de weg die u moet ontwijken. Een racespel, zo zijn er ondertussen al wel erg veel, het unieke aan dit spel is dat u niet met dobbelstenen moet gooien om uw stapjes vooruit te zetten, ook geen kaarten uitspelen. U dient te schudden met het donderwolkje, waarin gekleurde knikkers zitten. De kleur bepaalt de snelheid die je haalt, maar pas op voor de zwarte knikker want deze veroorzaakt een orkaan.
In een beurt sprokkel je eerst reserveonderdelen en nadien ga je vliegen. - Je trekt de bovenste kaart van de reserveonderdelen en legt deze open voor je af, maar pas op, als je een derde rode driekaart trekt verlies je al je driekaarten. - Nadien mag je gaan vliegen, als je reserveonderdelen hebt ter waarde van minstens 4 punten. Je schudt het wolkje en zet het aantal stappen vooruit aangegeven door de gekleurde knikker (groen = 2; blauw = 3; rood = 4 en geel = 5). Je mag tegenstrevers voorbijsteken, eindig je op hetzelfde veld, dien je achter het reeds aanwezige vliegtuig te blijven. De start en aankomst moet wel in dezelfde baan zijn. Is er een zwarte knikker zichtbaar, is het orkaan en worden alle spelers getroffen. Afhankelijk van de baan waarin je je bevindt, dien je reserveonderdelen te gebruiken om je vliegtuig te herstellen (binnenbaan = 8; midden = 4; buitenbaan = 2). Wie niet genoeg reserveonderdelen bezit, moet al zijn kaarten afleggen en terug opnieuw beginnen. - De speler die als eerste in de helft van het bord geraakt, neemt de passagier mee, hij legt de kaart voor zich af (deze levert extra punten op aan het eind van de rit). Indien een speler door een orkaan opnieuw dient te beginnen, kan iemand anders de passagier oppikken.
Zodra het eerste vliegtuig het doelvliegveld haalt, eindigt de lopende ronde en worden punten verdeeld. (winnaar = 7; 2de = 5; 3de = 4; 4de = 3; 5de = 2; 6de = 1 punt, vliegtuig op startveld = 0 punten, passagierkaart = 2 punten). Er worden wedstrijden gehouden tot een speler aan de 15 punten komt.
Titel : Ab die post Auteurs : Helga Huber & Hermann Huber Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Vandaag kom ik met extra goed nieuws. Vol trots kan ik u aankondigen dat vanaf vandaag een nieuw nederlandstalig forum zal worden opgestart. We nodigen u allen vriendelijk uit om eens langs te komen op http://www.bordspelplaza.eu
Als u zich even registreert, kan u ook deelnemen aan de gesprekken, vragen stellen, spellen zoeken, aankopen of verkopen, ... Het is vooral de bedoeling op een gezellige manier over onze hobby te keuvelen en de laatste nieuwtjes mee te pikken. Ik hoop dan ook dat u in grote getale zal langskomen op het nieuwe forum.
We bouwen de gallische provincie van het Romeinse rijk netjes uit in dit spel. We bouwen onze kastelen in de steden en plaatsen de mijlstenen op de wegen en in de stad. Van zo gauw een volledige route volzet is, zowel de weg als aangrenzende steden, volgt er een waardering en kunnen er stadmarkers (punten) en extra handkaarten verdiend worden.
In een beurt volgt de speler volgende acties : 1) aan het begin van een beurt mag een speler niet meer dan 7 handkaarten hebben, heeft hij er meer moet hij het teveel onmiddellijk afleggen. 2) bouwen door het uitspelen van kaarten : hier kunnen zich vijf situaties voordoen (zie onder), een speler mag tot 3 kaarten spelen in een beurt 3) twee extra handkaarten nemen en de beurt beëindigen
Bouwregels : - twee kaarten van dezelfde kleur uitspelen : bouwen van een kasteel in een lege stad van de gespeelde kleur - één kaart in een kleur : een mijlsteen zetten in een lege stad van de uitgespeelde kleur - één kaart in een kleur : een mijlsteen zetten op een weg (de weg geeft aan welke kleur kan worden gespeeld), de mijlsteen moet steeds grenzen aan een bezette stad of vorige mijlsteen - één kaart in een kleur met bepaald symbool : twee mijlstenen op een weg zetten (de kleur en het symbool moeten overeenkomen met de kleur van de weg en het symbool van de aangrenzende stad), de mijlsteen moet steeds grenzen aan de stad of vorige mijlstenen - joker = twee willekeurige kaarten : een mijlsteen zetten in een lege stad of op een weg
Indien er een weg volledig is volgebouwd en de aangrenzende steden ook zijn voorzien van een kasteel of mijlsteen volgt er een waardering. De speler die het sterkst vertegenwoordigd is, neemt de stadmarker, dit zijn punten op het einde van het spel. De andere spelers nemen een aantal extra handkaarten (gelijk aan het aantal mijlstenen die ze hebben). Alle mijlstenen worden van de weg genomen en er wordt een wegwijzer geplaatst (deze weg is nu niet meer beschikbaar).
Als alle wegwijzers zijn geplaatst, wordt er nog één ronde gespeeld en eindigt het spel. De spelers krijgen punten voor hun stadsmarkers, de waarde van de steden waar hun kastelen staan, de speler die het spel beëindigt krijgt twee extra punten en tenslotte kan de speler ook vijf extra punten winnen als hij de vier stadsmarkers verzameld die op z'n opdrachtkaart staan (die aan het begin van het spel wordt uitgedeeld)
Titel : Via Romana Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Paleisopbouw, waar hebben we dat nog gezien? Oh ja, bij "Cleopatra and the society of architects" van Days of Wonder. Eigenlijk is het idee compleet hetzelfde, maar de gameplay van dit spel is dan toch maar een flauw afkooksel. In een speelbeurt gaan de spelers grondstoffen verzamelen, deze inruilen om een stuk van het paleis te bouwen en dan een speelfiguur inzetten. Een torenboog is minder waard dan een bron en deze is dan weer ietsje minder waard dan een zuil. Tenslotte krijg je op het einde van de beurt een actiekaart waarmee je leuke dingen gaat kunnen doen in de volgende ronden. Je mag op het einde van je beurt trouwens maar 3 actiekaarten en 7 grondstoffen meenemen. Als alle paleisonderdelen gebouwd zijn of wanneer de eindkaart verschijnt, eindigt het spel en wint de speler met de meeste figuren op het paleis. Er is ook nog een expertenvariant voorzien in het spel, waarbij er extra actiekaarten worden gebruikt.
Even toegelicht : - nemen van grondstoffen : de spelers hebben twee grondstofkaarten die langs beide kanten bedrukt zijn (zodat de vier verschillende grondstoffen vertegenwoordigd zijn). In een beurt kiest de speler één van de openliggende kaarten, neemt de grondstoffen van de markt (2,3 of 4), schuift de andere grondstoffen een plaatsje op, draait de gebruikte grondstoffenkaart om en vult de markt terug aan met de genomen grondstof (uiterst links = 2 stuks) - paleisdelen bouwen : op het spelbord liggen drie bouwkaarten open, indien een speler beschikt over de nodige grondstoffen om één deel te bouwen mag hij deze kaart nemen en bouwen (let op : de 2de kaart kost 1 munststuk extra, de 3de kaart 2 muntstukken). De speler bouwt het passende paleisonderdeel op de juiste plaats en zet er een speelfiguur op. De bouwkaarten worden naar boven geschoven en aangevuld. Waardeer je een onderdeel op, dan geef je de reeds aanwezige figuur terug aan de bewuste spelen. Deze mag als troostprijs zijn pion verzetten op de "serail", deze is bepalend bij gelijke spelen. - de schattenkamer : sommige actiekaarten tonen een schattenkaart, bij het uitspelen van deze worden het aantal figuren in de schattenkamer en op de balkonnen geteld en gewaardeerd. De winnaar mag een extra figuur op de schattenkamer zetten. - de stadsdelen : bij het inbrengen van een figuur gaat een speler delen van de stad bezetten. Deze delen leveren extraatjes op vanaf de volgende beurten. De eerste figuur die je in de stad zet, kost overigens één goudstuk, de tweede kost twee goudstukken.
Titel : Saba Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Pizza's maken en om ter snelste leveren, dat is hier de boodschap. Het speelbord wordt samengesteld uit verschillende tegels, zodat het steeds anders is. Je kan netjes werken in een vierkant, waarbij alle winkels en klanten netjes rond het centrum zitten of in een lange straat zo dat je kilometers zal moeten malen om tot de klant te geraken. Naast het bord liggen de opdrachten, de ingrediënten en deeg en bij elke opdracht ligt nog een gesloten huisnummer.
In een beurt gooi je met drie dobbelstenen, deze leg je bij je voertuigen : je brommertje (1 dobbelsteen) en je auto (2 dobbelstenen). Het aantal ogen gaan bepalen hoeveel vakjes je je brommertje en auto mag verzetten. Er liggen drie opdrachten open, je gaat alle ingrediënten kopen in de winkels en stelt zo snel mogelijk de gevraagde pizza samen. In elke winkel mag je max. 3 zaken kopen (1ste kost 1, 2de kost 2 en 3de kost 3).
Als je een pizza hebt samengesteld, meld je dat en dan mag je het huisnummer dat bij de opdracht ligt omdraaien. In de volgende ronde ga je dan zo snel mogelijk naar dit huis proberen te geraken, voor eventueel andere spelers het kaas van je brood snoepen (als ze ook deze pizza kunnen vormen). Diegene die eerst arriveert krijgt zijn verdiende loon, geld en de opdrachtkaart. Nadat alle 15 opdrachten zijn gespeeld wordt het geld en de gewonnen opdrachtkaarten opgeteld en de speler met de grootste som, wint het spel.
Titel : Pizza paletti Auteur : Udo Schotten Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 6+
In dit leuke spelletje probeer je Pedro niet ten prooi te laten vallen aan de piranha's. De spelers spelen in elke ronde in het geheim een handkaart uit. Daarna worden de kaarten opengedraaid en wordt Pedro verzet op het spelbord. Indien Pedro over watervakken passeert, dient de speler stenen op die plaatsen te leggen zodat Pedro telkens op het droge blijft. Indien de speler geen stenen meer heeft, valt Pedro in het water en moet deze speler een piranha (minpunt) nemen van het bord. Ook wanneer Pedro op een piranha zou botsen, verliest hij deze beurt.
Na elke beurt worden er nieuwe stenen uitgedeeld afhankelijk van de niet uitgespeelde handkaarten. Op deze handkaarten staan telkens een aantal stappen en de richting waarin ze dienen worden gezet. Sommige handkaarten tonen ook stenen, als je deze kaarten dan achterhoudt, krijg je nieuwe stenen voor de volgende ronde.
De opzet van het spel is dus de tegenstand een beetje inschatten en trachten over de reeds bewandelde wegen te gaan met Pedro zodat je zo weinig mogelijk stenen verliest en natuurlijk geen piranha's meesleept. Als een speler 2 piranha's heeft ontmoet, eindigt het spel en winnen al de andere spelers. Deze laatste regel zorgt er ook voor dat het een echt kinderspel is, als volwassene blijf je dan wat op je honger zitten, want wie heeft nu eigenlijk gewonnen. Een beetje creativiteit hier kan dan wonderen doen, bv. de speler met de meeste stenen wint na nog een uitbetaling van de achtergehouden handkaarten.
Titel : Piranha pedro Auteur : Jens-Peter Schliemann Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Geld stinkt niet! U droomde er ongetwijfeld ooit al van om als wc-madam door het leven te gaan. Het thematische deel van dit spel zit wel snor. Waar ik dit spel ook al heb bovengehaald, hilariteit is er telkens weer. Ook het spelplezier qua spelverloop zit goed. De spelers proberen om ter snelste een bepaald bedrag (afh. aantal spelers) bij elkaar te sparen in hun sanitaire ruimte.
De spelers hebben elk drie toiletten ter beschikking waar ze zowel senatoren, slaven en het Romeinse plebs ontvangen. De ene kakker is al wat guller dan de andere en het spreekt voor zich dat een snelle, rijke kakker interessanter is dan een trage, gierige schijter. Er zijn wel enkele kleine regels waarmee je rekening moet houden. Een senator zal bijvoorbeeld nooit naast een slaaf zijn behoefte doen. Vrouwen gingen ook in die tijd al met z'n tweeën naar toilet, dus die mag je samen op één pot zetten en wachtenden blijven netjes in de rij staan.
In een beurt doorloopt een speler vier acties : - hij laat elke toiletbezoeker een kakje doen en neemt een "bruin staafje" weg van de kaarten - indien een kaart leeg is, m.a.w. is de Romein leeggekakt, dan betaalt hij en verlaat hij de sanitaire voorziening - lege plaatsen worden opgevuld met de eerste wachtenden uit de rij (indien de rij leeg is, krijg je vijf nieuwe kaarten) - om een beurt af te sluiten, neem je een actiekaart
Zo éénvoudig is het allemaal, ware het niet dat de actiekaarten nu net het verschil maken. Je mag in je beurt zoveel actiekaarten spelen als je wil. Deze kaarten manipuleren de normale gang van zaken. Toiletbezoekers kruipen voor, veranderen van toilet tussen de verschillende spelers, hebben diarree en kakken ietsje sneller, ... Voor deze kaarten is er maar één woord : HILARISCH !!!
Voor de spellenkenners kan je dit spel wat vergelijken met Opus Dei en Guillotine, maar ik vind deze toch wel de allerbeste.
Titel : Pecunia non olet Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Thematisch zit het hier wel weer snor moet ik zeggen. U bent de trotse eigenaar van drie dochters die niet van straat geraken. Wat doe je dan? Inderdaad, je gaat zelf op zoek naar de meest geschikte vent, duwt je dochter vol alcohol, beschermt ze tegen de casanova's, probeert haar wat standing en verstand bij te brengen en zo aan de interessantste partij uit te huwelijken.
Elke speler krijgt drie dochterborden en gaat z'n dochters proberen te verkopen op drie domeinen : aanzien, schoonheid en vorming. (deze laatste gaat dan niet over eventuele bijgestoken ronde siliconen vormen, maar een algemene pedagogische vorming). In een beurt gaat de speler rond op het speelbord, waarop verschillende locaties zijn afgebeeld. Op al deze locaties kan je potentiële mannen tegenkomen. In de bar zijn er erg veel mannen, maar heb je een risico dat er dronkelappen tussenzitten. Ook een wandeling in het park is niet zonder gevaar, want een verkrachting in de bosjes is dan nabij. Afhankelijk van de locatie waarnaar je gaat, moet je met dobbelstenen werpen die hopelijk voor jou goed uitvallen. Op die manier ga je de verschillende mannen ronselen op deze plaatsen. Vanaf het moment dat je drie keert dezelfde mannenkaart hebt verzameld en je dochter voldoet aan de voorwaarden om met deze heer te trouwen, dan volgt er een huwelijk.
Zo gauw je je drie dochters van straat hebt gekregen, eindigt het spel en worden overwinningspunten uitgereikt voor de mannen waarmee ze getrouwd zijn (adel en rijkdom zijn inzake verstandshuwelijk natuurlijk belangrijk), gebeurteniskaarten die je verzameld hebt in het spel en die punten opbrengen en eventuele medailles (deze worden gegeven aan de familie waarvan de dochters het meeste aanzien, schoonheid en vorming hebben). De speler met de meeste punten wint dit thematische spel, met prachtige materiaal (en lelijke venten) overigens.
Titel : Liebe und intrige Auteurs : Ellen Maria Ernst & Kira Verena Samol Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Kupferkessel co is een erg leuk tweepersoonsspel. In de regels staat ook een variant voor drie spelers, maar het feit dat u dan zelf op zoek moet gaan naar een bijpassende pion in een kleur die overeenkomt met één van de kaarten, verraad toch al dat het hier niet echt op voorzien is.
Het concept van dit spel is redelijk eenvoudig, u gaat ingrediënten verzamelen om in uw toverketel te gooien. Wat u verzamelt is erg belangrijk, en de memoryfactor gaat dan ook dit spel bepalen. Voor u begint, dient u vooral de puntentelling te kennen : - minpunten zijn er voor kaarten waarvan u maar één exemplaar wist te bemachtigen - twee kaarten met hetzelfde ingrediënt leveren u nul punten op - kaarten in uw eigen kleur (zwart of wit) leveren u dubbele punten op van de waarde van de kaart (1 t.e.m. 4) - drie kaarten levert de som van de waarde van deze kaarten op - bij vier kaarten van dezelfde soort krijgt u nog een bonus van vijf punten - de speler met de meeste waarde 1-kaarten krijgt 5 bonuspunten
In een beurt doet een speler twee zaken : zijn pion verzetten en een ingrediënt nemen uit de rij waaraan hij stopte. - De pion verzetten : de speler moet exact het aantal stappen verzetten dat is aangegeven op de bovenste kaart van zijn toverketel - Indien de pion niet op een hoek terecht komt, moet je nu een kaart nemen uit de rij waaraan je bent gestopt : je mag kiezen welke - Nadien wordt het gat terug opgevuld met kaarten van de trekstapel
Er zullen op de duur gaten ontstaan in het rooster en op het moment dat een speler de laatste kaart uit een rij neemt, volgt de slottelling.
Belangrijk is dat de spelers nooit in hun stapel mogen gaan kijken, dus dat je moet onthouden wat je allemaal reeds verzamelde. Daarnaast bevatten sommige kaarten ook nog een extra symbool : een ontploffende ketel, je mag de bovenste kaart van je tegenstander zijn stapel verwijderen (en onder de trekstapel stoppen) en een toverhoed en stok, je mag nog een beurt spelen (max. één extra beurt)
Het spel voorziet ook nog een variant waarbij je in het begin van het spel opdrachtkaarten krijgt. Je gaat deze opdrachten proberen te vervullen om zo nog extra punten te krijgen. Het gaat hier dan bijvoorbeeld over het verzamelen van bepaalde kaarten, de laatste kaart te nemen, kaarten van één kleur verzamelen, het minste kaarten in totaal verzamelen, het minste ontploffende ketels of toverhoeden en stok, ...
Korte mening : snel, tof, leuk, mooi spelletje voor het ganse gezin.
Titel : Kupferkessel co. Auteur : Günter Burkhardt Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 6+
De bedoeling van dit spel is om zoveel mogelijk invloed te krijgen in de verschillende provincies van Kreta. Door het inbrengen van volkeren, abten, boten, kastelen en steden kun je je invloed doen stijgen. Wanneer er een waardering plaatsvind worden al deze zaken opgeteld om te bekijken wie met de punten aan de haal gaat (elke pion telt voor 1, een stad voor 2 invloedspunten). Het inbrengen van deze pionnen gebeurt door het kiezen van personagekaarten. Deze kaarten zijn dan ook de kern van het spel (u vindt hieronder een overzicht, met dank aan Rudi Vanderzeypen).
Elke keer als de torenwachter wordt uitgespeeld volgt er een waardering in de provincie aangegeven door de kasteelkaarten, waarvan er 11 worden klaargelegd aan het begin van het spel. De andere kaarten gaan uit het spel. De provincie op de kaart en alle aangrenzende provincies worden gewaardeerd volgens deze regels :
Het aantal zegepunten van een provincie wordt bepaald door de aard van het landschap en kan worden afgelezen op de zeshoekige markeringen : - het hooggebergte (bruin) levert 2 zegepunten op - het heuvelland (groen) levert 3 zegepunten op - de vruchtbare vlakte (geel) levert 4 zegepunten op Als er zich een haven bevindt in de provincie dan wordt het aantal zegepunten met 2 verhoogd.
Personages :
Admiraal : De speler die een admiraal uitspeelt, plaatst één van zijn beide schepen in een haven naar keuze (vóór een provincie die is gekenmerkt door een stuurwiel) of hij verplaatst zijn schepen (één of de beide schepen) die zich al op het speelbord bevinden naar een willekeurige haven.
Beperking : De beide schepen van een speler mogen zich niet in dezelfde haven bevinden. Bovendien mogen er zich maximaal twee schepen in een haven bevinden. In een spel met twee spelers mag in elke haven maar één schip liggen.
Veldheer : De speler die een veldheer uitspeelt, plaatst één volk in een provincie naar
keuze of hij verplaatst één of meerdere eigen volkeren, die zich al op het speelbord bevinden. Volkeren worden altijd via de oranje grens van de ene naar de andere provincie gezet. Het is niet mogelijk om een volk via het ronde kasteelveld in een diagonaal aangrenzende provincie te zetten. De speler beschikt over 4 zetpunten.
Beperking : In één provincie mogen maximaal 7 spelfiguren (abten, volkeren, steden) staan. Als er in een provincie al vijf volkeren en 2 steden staan dan mag er in deze provincie geen nieuw volk meer worden gezet. Het is wel toegelaten om met een abt of volkeren zulk een provincie te doorkruisen. Als er zich al 7 spelfiguren (abten, volkeren, steden) in een provincie bevinden dan kan men zijn invloed nog verhogen door een schip in de haven te zetten of een kasteel te bouwen.
Abt : De speler die een abt uitspeelt, plaatst zijn abt in een provincie naar keuze of hij verplaatst zijn abt, die zich al op het speelbord bevindt, over maximaal 3 provincies.
Beperking : Als er zich al 7 spelfiguren (abten, volkeren, steden) in een provincie bevinden dan mag de abt niet in deze provincie worden gezet. Zodra een abt in een provincie wordt geplaatst, pacificeert hij deze provincie. Dit betekent dat de andere medespelers voortaan in deze provincie geen volkeren of steden meer mogen inzetten.
Boer : De speler die een landbouwer uitspeelt, mag (respectievelijk moet) een uitgestald landbouwkaartje oogsten en op de markt brengen. Om dit te kunnen doen heeft hij een schip nodig en één of meer volkeren. Als er zich een schip vóór een provincie bevindt en de speler beschikt over een volk in deze provincie dan mag hij het landbouwkaartje van deze provincie nemen. Als de speler in een naburige provincie eveneens over een volk beschikt dan mag hij ook dit landbouwkaartje nemen in plaats van het vorige. Als de speler in meerdere naburige provincies over minstens één volk beschikt, dan vormen deze volkeren zogezegd een ononderbroken handelsketen die met een schip is verbonden. De speler mag dan uit deze provincies kiezen welk landbouwkaartje hij wil nemen. De speler legt het geoogste landbouwkaartje open vóór zich op de tafel. Voor het eerste landbouwkaartje van een soort ontvangt hij onmiddellijk 1 zegepunt. Voor het tweede, derde of vierde landbouwkaartje van dezelfde soort ontvangt hij respectievelijk 2, 3 of 4 zegepunten. De ronde marker wordt onmiddellijk het desbetreffende aantal punten op de scoretabel verschoven.
Bouwmeester : De speler die een bouwmeester uitspeelt, bouwt een stad of een kasteel.
Een kasteel wordt op het snijpunt van meerdere provincies gebouwd. Een stad wordt in een provincie naar keuze gebouwd. De speler mag pas een stad bouwen zodra hij een landbouwkaartje bezit. Hij mag maar een tweede, derde respectievelijk vierde stad op het speelbord bouwen als hij twee, drie of vier landbouwkaartjes bezit.
Beperking : Als er zich al 7 spelfiguren (abten, volkeren, steden) in een provincie bevinden of bevindt zich een provincie enkel een vreemde abt en niet de eigen abt, dan
mag in deze provincie geen stad worden gebouwd. Aandacht : In tegenstelling tot de volkeren, de schepen en de abt die allen mobiel zijn en in de loop van het spel kunnen worden verplaatst, blijven de steden en de kastelen op hun positie staan.Tip : Omdat de kastelen en de steden zeer sterke spelfiguren zijn, is het belangrijk om deze spelfiguren niet te vroeg maar pas aan het einde van het spel in te zetten.
Koning : De koning kan iedere al uitgespeelde kaart vervangen. Voorbeeld : Als een speler in de vorige 3 rondes al de veldheer, de admiraal en de landbouwer heeft uitgespeeld, dan liggen deze kaarten open voor hem op de tafel. De speler legt de koning half over één van deze kaarten en voert de actie van de desbetreffende kaart nogmaals uit. Legt hij bijvoorbeeld de koning op de veldheer dan mag hij opnieuw één volk in een provincie zetten of mag hij eigen volkeren verplaatsen (4 zetpunten).
Torenwachter : De speler die een torenwachter uitspeelt, voert onmiddellijk een waardering uit. De uitgespeelde kasteelkaarten geven aan welke provincies in de loop van het spel worden gewaardeerd. Altijd de kasteelkaart die uiterst links open ligt, komt aan de beurt. Alle provincies die grenzen aan dit kasteelveld worden gewaardeerd.
Titel : Kreta Auteur : Stefan Dorra Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 11+
We komen met deze titel terecht bij een ondergewaardeerd spelletje van onze uitgever van de maand. In die saulen von Venedig gaan de spelers de stad op palen opbouwen en trachten punten te scoren. Dit kan je op verschillende manieren doen : door het bouwen van gebouwkaarten, het aaneensluiten van gebouwen van éénzelfde soort, palen die jouw marker hebben maar door anderen worden gebruikt om op te bouwen en als je de gondel bezit scoor je punten als er iemand aan de Canal Grande bouwt.
Het spelverloop is ook redelijk uniek. De spelers krijgen verschillende handkaarten. Deze tonen diverse personages waarmee je bepaalde acties gaat kunnen uitvoeren. Met de raadsheer kan je gebouwen aanschaffen. Met de pekpunter kan je palen op het speelbord plaatsen. Met de bouwmeester kan je gebouwen op het speelbord zetten (indien aan de voorwaarden wordt voldaan natuurlijk) en de startspelerkaart levert ook gebouwen op en wordt dan doorgegeven. Dit zijn de basispersonages, daarnaast zijn er nog enkele andere waarmee je hier en daar kan manipuleren, gebouwen afbreken, de gondel overnemen, ...
In een speelbeurt mag de startspeler eerst een kaart van een tegenspeler trekken en hem één teruggeven naar keuze. Daarna kiezen alle spelers de kaart die ze die ronde willen spelen. Dan worden de acties uitgevoerd en tenslotte worden de kaarten doorgegeven naar links. Het spel eindigt onmiddellijk wanneer de laatste paal op het speelbord wordt gezet. De speler die op dat ogenblik het meeste punten heeft, wint.
Titel : Die Säulen von Venedig Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Stoere prent op de doos, ridders en kruistochten dat spreekt ons allen wel aan. Jammerlijk genoeg moet ik u melden dat ik van al dat stoere gedoe weinig merk in dit spelletje. Het is bieden op kaarten en dan jouw blokjes zo goed mogelijk kunnen opschuiven. Je gaat je proberen op te waarderen in goud, geloof, macht en aanzien. Op het einde tel je je hoogste score bij je laagste score om je eindtotaal te bekomen.
De speelronden bestaan uit twee delen, een biedronde en een kaartronde. In de biedronde spelen de spelers om beurten hun biedblokjes blind uit bij de kaarten die openliggen. Deze blokjes tonen ridders met een waarde van 5 tot 8, daarnaast is er ook nog een ridder die voor elk ingezet blokje zijn waarde ziet stijgen met 2, een andere vermenigvuldigt je bod met twee en een monnik wordt gebruikt om te bluffen. De startspeler bezit ook nog een extra biedblokje van waarde 4 (als zijnde zijn startspelervoordeel). Nadat alle blokjes zijn ingezet wordt de kaart gegeven aan de speler die het meeste bood. Bij gelijke stand wint niemand de kaart.
In de kaartronde spelen de spelers hun gewonnen kaarten terug uit. De kaarten zorgen voor een opwaardering op de diverse vlakken en daarnaast zijn er nog kaarten waarbij je kan wisselen, waarbij biedblokjes worden afgenomen voor een ronde, ...
Dus als u een spannende kruistocht verwacht komt u bedrogen uit. Wil u een (echt) luchtig biedspelletje (à la Morgenland of Revolution), dan zit deze Akkon wel goed, maar of ik hem speciaal zou aankopen??? Dat laat ik aan u over.
Titel : Akkon Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Het originele aan dit spel is onmiddellijk ook het zwakste punt. Dit spel wordt namelijk gespeeld in het donker. Het spelmateriaal bestaat dan ook uit kaarten en fiches die met kunstlicht moeten worden opgeladen. Zo gauw dit gebeurd is, moet je alles verduisteren en kan het spel beginnen.
Het spel op zich is niet zo spectaculair, het is een variant van zwarte pieten, kwartetten of moderner Pit (van Asmodée). Afhankelijk van het aantal spelers worden er kwartetten uit het spel genomen. Hier worden nog enkele spoken aan toegevoegd en dan kan het spel beginnen. Het spel loopt over acht ronden.
Er wordt een spelleider aangeduid die telkens "SPUK-IM-SCHLOSS" roept. Op "spuk" leggen de spelers een handkaart op tafel, bij "im" wordt de kaart in wijzerszin doorgeschoven en bij "schloss" worden de kaarten terug opgeraapt. Zo gauw een speler een kwartet heeft verzameld, slaat hij op Johan de butler (die in het midden van de tafel ligt). Deze speler wint de ronde en krijgt een grote kasteelfiche (2 punten waard), de andere spelers bekijken nu hun hand en kijken of ze een blij of droevig spookje hebben (verschil zie je niet in het donker). Voor elk blij spook krijg je een klein kasteel, voor elk droevig spook moet je er ééntje afgeven.
De speler die na acht ronden het meeste kastelen heeft verzameld, wint het spel. Bij gelijke stand zijn er meerdere winnaars.
Titel : Spuk im Schloss Auteur : Ellen Maria Ernst Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 3-8 Speelduur : 10 min. Leeftijd : 5+
