Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
17-08-2010
Tien
Wat meteen opvalt aan dit spel is de "retro"-editie, bij mijn weten is er zelfs geen originele editie. Mij niet gelaten natuurlijk, want ik ben persoonlijk wel voorstander van "retro", zo vindt ik de retrotruitjes van de belgische wielrennerploeg fantastisch. De retrobroekjes van hun collega's voetballers daarentegen vind ik er dan weer ietsje over. Indien u een keertje in zo'n lapje stof moet spelen, weet u ongetwijfeld wat ik bedoel.
Het spel zelf dan, het bestaat uit 10 ronden (hoe kan het ook anders). En elke ronde bestaat uit vijf fasen : - rondekaart : de bovenste kaart van de trekstapel wordt opengelegd. De waarde geeft aan hoeveel strafpunten de verliezer van de ronde krijgt - eerste kaart spelen : elke speler legt een kaart voor zich neer uit z'n hand (optie open of dicht), de kaart kan overigens beschermd worden door er fiches op te plaatsen - bieden en ruilen : je kan een bod uitbrengen op de kaart van een tegenspeler. Dit bieden gebeurt dmv de fiches. Minimumbod is één, behalve bij een beschermde kaart met 2 fiches erop, dan is het minimumbod twee. Bij een beschermde kaart betaalt de winnaar het bod aan de eigenaar van de kaart (die niet mag meebieden overigens), niet beschermde kaarten = bod in de pot. - tweede kaart spelen (eventueel) : beschermingsfiches komen in de pot, de spelers mogen een tweede kaart spelen (indien hun eerste kaart open ligt), de totale score mag niet boven de 10 uitkomen - strafpunten en fiches : de speler met de laagste score ontvangt alle gespeelde kaarten en rondekaart. Elke normale kaart telt voor 1 strafpunt, een joker voor 10 strafpunten. De speler met de hoogste score wint de pot fiches en wijst de volgende startspeler aan. Elke speler vult z'n hand aan tot vier kaarten en een volgende ronde begint.
Na 10 ronden telt elke speler z'n strafpunten en leveren elke fiche 2 pluspunten op. De speler met het minste strafpunten wint het spel.
Ik weet niet of het een waardemeter is, maar tijdens de opendeurdagen van The game master kreeg elke tiende klant een exemplaar van dit spel. Hoe groot is de kans dat je zelfs twee keer na elkaar de tiende klant bent??? En toch heb je twee exemplaren van dit spel in je zakje zitten. Ik vrees dat dit spel niet echt z'n voorzien verkoopsaantal zal gehaald hebben, maar toch willen we The game master blijven aanmoedigen om kaartspellen uit te brengen, het gaat er zeker een keertje knal opzitten, maar niet bij dit spel jammerlijk genoeg.
Titel : Tien Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-7 Leeftijd : 7+ Speelduur : 10 min.
Laat ik beginnen met het grootste minpunt. In dit hele kaartspel vind ik geen Dina Tersago terug. Ik weet niet of ze die in Nederland kennen, maar zo niet, schaam op hen.
Het spel zelf dan, dat is nog luchtiger dan de uitzendingen van boer zoekt vrouw. Relax, gooi jezelf achterover, schakel je brein uit en laat het je overkomen. De spelers proberen koeien op hun boerderij te krijgen en ze bovendien ook nog gunstig gezind te stemmen door het uitspelen van kaarten. Om het volledig leuk te maken, kan je koeien van je tegenstanders een tepelklem opzetten en ze aan het huilen brengen, wat minpunten zal opleveren.
De spelers beginnen reeds met enkele koeien, de andere kaarten worden geschud en hiervan worden er drie in de etalage gelegd. In een beurt kan een speler tussen drie opties kiezen : - een openliggende kaart spelen - een openliggende kaart wegleggen (op de aflegstapel) - een kaart van de stapel trekken en spelen
* Kies (of trek) je een koeienkaart : deze wordt voor je neergelegd zonder de gemoedstoestand te veranderen * Kies (of trek) je een boerderijkaart : voer de bijhorende actie uit, nadien komt de kaart op de aflegstapel Na je beurt wordt een nieuwe kaart van de trekstapel bijgevoegd, zodat er terug 3 kaarten openliggen. Indien dit een koeienkaart is, draait de stemming van de koe om (blij naar droevig of omgekeerd)
Vooral de boerderijkaarten zorgen voor animo. boer en regen : hiermee kan je de stemming van koeien veranderen (behalve diegene die in een koeienstal staan) koeienstal : je kan 3 koeienkaarten beschermen tegen gemoedswisselingen voederbak : je moet één van jouw koeienkaarten ruilen met die van een andere speler, de stemming van die koeien verandert niet stier : je mag twee koeienkaarten naar blij draaien honger : een andere speler moet één of twee blije koeienkaarten omdraaien naar droevig mooi weer : uit elke koeienstal van de andere spelers komt een koe naar buiten (die het dichtste bij de deur staat) boerin : één koe in de stal wordt van droevig naar blij gedraaid superboer : de speler kiest welke kleur van koeien blij wordt
Op het einde van het spel (als de gedekte kaarten zijn opgebruikt) telt elke speler z'n blije en droevige koeien en scoort z'n punten. Het spel is vooral ludiek opgevat en zo hoort het ook voor dit genre van spellen. Natuurlijk moet je wat geluk hebben met de kaartjes, maar je kan echt wel elkaar gaan pesten en dwarszitten. Aangezien er nu ook al andere spellen in de serie verschenen zijn, wijst dit toch op de positieve groei die dit spel heeft doorgemaakt. De nieuwe versies zijn dan weer gebaseerd op "gooische vrouwen" en "klussen met ...".
Titel : Koe zoekt boer Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 6+ Speelduur : 15 min.
Deze bespreking heb ik even opgehaald uit de reeks Essen 2009. Het spel verdiende toen al een uitgebreide bespreking en graag geef ik onderaan het artikel ook enkele bevindingen die ik tijdens de speelsessies heb ervaren, maar eerst even recapituleren.
Ik las al ergens dat dit spel veel weg had van Colosseum van Days of wonder ... en daar is op zich niets mis mee. In dit spel is het ook je doel om een zo succesvol mogelijke opera te organiseren. Dit kan je natuurlijk enkel als je je opera brengt in de mooiste operahuizen en met het werk van de groten der aarde zoals Mozart, Verdi, Wagner, ... Op weg naar je voorstelling doe je een beroep op bekwame vaklui zoals een impresario, de architetto, de signora, de maestro, de critico en de esperto. Wie slaagt erin het meeste overwinningspunten te verdienen?
"Opera" verloopt over negen ronden, die op hun beurt zijn onderverdeeld in vier fasen die de spelers gelijktijdig doorlopen : 1) Budgetfase : in deze fase bieden de spelers met hun geld voor hun budget tijdens die ronde, ook de spelvolgorde zal hierdoor bepaald worden. Het budget heb je nodig voor je personages te betalen.
2) Actiefase : de spelers kiezen om beurten een personage, betalen deze (en verzetten dus hun budgetmarker) en voeren de bijhorende actie uit. Dit herhaalt zich tot alle spelers hebben gepast.
3) Inkomstenfase : in deze fase leveren alle opera's die worden uitgevoerd in de verschillende gebouwen inkomsten op. De aanwezigheid van de maestro verdubbelt het inkomen. Ook de aanwezigheid van een huiscomponist levert 3 extra dukaten op.
4) Eindfase : in deze fase worden enkele zaken doorlopen om alles klaar te maken voor de volgende ronde.
Na elke 3 spelrondes volgt er een telronde. Hier krijgen de spelers punten voor opera's die ze uitvoeren in grote operahuizen. Ze krijgen bovendien extrra punten voor het opvoeren van de "opera van de eeuw". Voor een lege zaal krijgen ze een strafpunt.
(foto : spellenclub Eindhoven)
De personages : - Impressario (kost 3) : koopt de muziekstukken van een componist - Architetto (kost 2) : richt gebouwdelen op - Signora (kost 2) : verkoopt één opera om deze op te voeren aan het Palazzo - Maestro (kost 2) : verdubbelt de opbrengsten tijdens de inkomstenfase - Critico (kost 3) : mag de roem van een componist in een stad verhogen of verlagen - Esperto (kost 4) : kan punten scoren van één stad maar moet z'n beste muziekstuk afgeven
Nu kan ik na enkele sessies wel duidelijk zeggen dat het geen "Colosseum" is, verre van zelfs. Het is een spel waarbij je aanvankelijk op je geld moet letten en elk centje moet meegrabbelen dat je maar kan krijgen. Maar eens het spel draait, kan je echt aan je opera's beginnen bouwen. Een geoefend speler zal dit spel wel verpletterend kunnen winnen tegen een beginner. Aanvankelijk weet je niet goed hoeveel geld je moet bieden of welke acties je waar moet uitvoeren. Belangrijk om in je achterhoofd te houden is dat je toch steeds het nodige geld achterhoudt om bepaalde acties mee te kunnen doen, zoals het aankopen van operagebouwen en muziekstukken, want dit levert uiteraard weer inkomsten op. Als je financieel wat sterker staat ga je je de luxe kunnen permitteren om andere personages te gebruiken en bepaalde componisten op te waarderen. En mocht je naar het einde van het spel toe de luxe hebben om de esperto te gebruiken, kan je op dat ogenblik het verschil maken tussen winst en verlies.
Het spel neemt wel wat tijd in beslag, maar speelt erg vlot en je hebt zelden het gevoel dat het langdradig is. De fasen volgen elkaar redelijk snel en logisch op en het feit dat je kan meespelen zorgt ervoor dat je steeds betrokken blijft. Topspelletje van The Game Master als je het mij vraagt.
Titel : Opera Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 12+ Speelduur : 90 min.
Dit spel stond al op onze radar toen Eggertspiele het meebracht naar Nurnberg. Maar er werd al snel aangekondigd dat The Game Master dit spel in het Nederlands zou uitbrengen, dus hebben we ons geduld even op de proef gesteld.
En ik moet zeggen dat het heeft geloond, toen we de eerste keer het spel speelden, waren we direct wild enthousiast. Niet omdat dit zo'n fantastisch mooi spel is, niet omdat het nummer 1 kan worden op de BGG-ranking, niet omdat het tactisch het beste spel ooit is, maar ... mijne dames en heren, het spel heeft iets!
Dat iets is steeds moeilijk te definiëren maar ik ga me er toch aan wagen. Eerst en vooral is dit een biedspel dat zelfs de biedspelhaters wel eens zou kunnen aanspreken. Je hebt namelijk maar 3 figuren waarmee je kan bieden. En je strijdt ook telkens met dezelfde wapens, nl. die drie figuren. Je kan elkaar bovendien lekker pesten en dwarszitten aangezien het fortuin (lees : dunne portemonnee) dat je bezit open is en je dus perfect kan inschatten welke prijs je tegenstander kan betalen voor bepaalde kaarten. Het spel speelt ook vlotjes door op 45 min. en hoeveel tactischere bordspellen zitten in deze categorie? Tenslotte ook nog iets over de spelregels : die zijn poepsimpel, dus ideaal om het spel te spelen met jongere spelers, ongeoefende spelers en "spellenhaters" (zoals nonkel Richard en tante Anita, die zich op familiefeestjes beperken tot het ledigen van de frigo).
Het spel verloopt, afhankelijk van het aantal spelers, over een aantal ronden, aangeduid door de kaarten A,B,C,D en E. Elke ronde bestaat uit 5 fasen : - Aanbod - Bieden - Aanschaf - Verwerking - Inkomsten
1) Aanbod : er worden nieuwe kaarten opengelegd (1 meer dan aantal spelers) waarop geboden kan worden 2) Bieden : de spelers zetten om beurten (vertrekkende van de startspeler) hun figuren in op de verschillende kaarten. Er mogen meerdere figuren bij één kaart geplaatst worden (zelfs van dezelfde speler) 3) Aanschaf : de kaarten worden van links naar rechts verkocht, de speler die zijn figuur als eerste heeft gezet, heeft de keuze om de kaart te kopen voor een prijs gelijk aan het aantal figuren dat bij de kaart staat (inclusief eigen figuren). Indien hij past, neemt hij z'n figuur terug en wordt de prijs van de kaart op die manier verlaagd. De volgende speler heeft dan de keuze om de kaart te kopen aan een lagere prijs. 4) Verwerking : het omruilen van blokjes in geld, het afwerken van contracten, het ruilen van blokjes, ... (acties staan op de kaarten) 5) Inkomsten : elke speler krijgt één nieuwe munt. Indien een speler geen kaart heeft kunnen aanschaffen krijgt hij één munt extra als troost.
In de loop van het spel komen er 4 branden uit de kaarten. Dan wordt het spel even stilgelegd en gekeken wie het meeste en minste brandweerlieden heeft vergaard. Diegene met de meeste krijg pluspunten (afh. sterkte brand), de zwakste krijgt evenveel minpunten. Na de 4de brand eindigt het spel en worden punten uitgereikt voor volmaakte contracten, speciale kaarten die punten geven voor verzamelde blokjes, munten en schepen en sommige kaarten leveren gewoon direct punten op. De speler die het verste gevorderd is op de puntentrack is de winnaar van dit unieke en snelle biedspel.
Titel : Het koopmanshuis Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 8+ Speelduur : 45 min.
Dit spel is geen losstaand spel, het is een uitbreiding van het populaire bordspel Cuba. In de grote vierkante doos (formaat Cuba, maar een beetje dunner), vinden we niet al te veel materiaal, een kleinere doos had dan ook op z'n plaats geweest, maar misschien heeft men om esthetische redenen hetzelfde formaat van doos gebruikt.
In de doos vinden we een klein stukje spelbord dat perfect aansluit op het spelbord van Cuba, een houten presidentswagen, 6 nieuwe personagekaarten, 2 ezelskaarten, 6 grote schipkaarten, 8 statuutkaarten, 5 nieuwe gebouwen en één perstegel.
Het spelprincipe van Cuba wordt in dit spel gewoon gehanteerd, er komen slechts enkele variaties aan bod afhankelijk van het materiaal dat je gebruikt. Zowel de schipkaarten, nieuwe gebouwen als statuutkaarten zijn facultatief, je beslist aan het begin van het spel of je ze al dan niet gebruikt. Door alle statuutkaarten te gebruiken, kan je bijvoorbeeld twee ronden langer spelen. De personagekaarten en ezelskaarten die in het spel komen, hangen af van met hoeveel spelers je speelt.
En in deze personagekaarten zit nu net het verschil met het basisspel. Elke speler kan nu éénmaal in de actiefase ervoor kiezen om een nieuwe personagekaart te kiezen. Deze liggen open op het nieuwe spelbordje. Je voert de bijpassende actie onmiddellijk uit. Elk personage kan maar één keer per ronde en dus maar door één speler gebruikt worden. - de danser : je wordt de nieuwe startspeler (de oorspronkelijke regel vervalt) - de musicus : je krijgt direct 2 pesos - de dagwerker : je mag al je grondstoffen (die je op dat moment bezit) stockeren - de havenmeester : je mag 2 schepen die naast elkaar liggen van plaats verwisselen - de advocaat : je mag onmiddellijk de actie van een eigen gebouw uitvoeren, je betaalt hiervoor 1 peso - de revolutionair : je krijgt 1 overwinningspunt
Op het einde van de actiefase wordt er een evenement van de president afgehandeld, afhankelijk van de plaats waar de presidentswagen staat. De evenementen : 1. elke speler stuurt in de volgende ronde 2 personages naar het parlement 2. in de volgende ronde wordt de parlementsfase overgeslagen 3. degene die zijn foreman speelt, mag ineens zijn werker verplaatsen (deze beweegt dus twee keer) 4. iedere speler mag 1 peso betalen en één van zijn gebouwen overbouwen, hij betaalt eventueel het verschil tussen de gebouwen 5. de leider verliest 2 overwinningspunten 6. elke speler mag, beginnend van de startspeler, een grondstof van de markt nemen
Deze uitbreiding voegt echt wel iets toe aan het spel. Vond u Cuba al leuk, dan moet u het zeker eens proberen met deze uitbreiding, het vult het spel nog verder aan en maakt het mijns inziens zelfs nog beter. Gewoon eens proberen zou ik zeggen (ik ben kandidaat om mee te spelen).
Titel : Cuba : El presidente (uitbreiding) Auteur : Michael Rieneck & Stefan Stadler Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 12+ Speelduur : 120 min.
In den beginne werd dit spel nogal vaak in één adem met Puerto Rico vernoemd. Geen idee of de setting er iets mee te maken heeft of het spelprincipe, het lijkt misschien wel een beetje op elkaar, maar toch moeten we stellen dat het twee diverse spellen zijn. Ben je een spellenliefhebber pur sang, dan zal je ongetwijfeld wel plezier beleven aan Cuba, je hebt veel keuzemogelijkheden, het speelbord en de materialen zijn erg knap en de sfeer klopt eigenlijk wel volledig.
Net zoals bij Machiavelli, Koningsburcht, Puerto Rico, ... ga je hier door middel van karakterkaarten je acties kiezen. Uiteindelijk ga je zelfs alle karakters gebruiken, behalve één. Deze éne die je achterhoudt, is nochtans erg belangrijk, want die zal bepalen hoeveel stemmen je zal krijgen in de laatste fase waarin wetten zullen gestemd worden waarmee je de punten kan scoren (en hier draait het toch om). Het stemmen van de wetten maakt dit spel eigenlijk ook zo aantrekkelijk, je kan nog flink wat geld op tafel gooien om toch maar een wetsvoorstel goed te keuren en malafide praktijken horen nu éénmaal tot Cuba.
Het spel wordt gespeeld in 6 ronden, die op hun beurt bestaan uit 5 fasen : - wetsvoorstellen : de bovenste kaarten van elke stapel worden omgedraaid (elke stapel bestaat uit 6 kaarten) - actiefase : de hoofdmoot van het spel, het kiezen van karakters (4) om beurten en het uitvoeren van de bijbehorende actie - parlementsfase : de verschillende wetsvoorstellen worden gestemd (2 van de 4 worden uitgevoerd) - statuutfase : verwerven van overwinningspunten door het voldoen aan de wetten - einde van de ronde : overige grondstoffen die niet zijn opgeslagen afgeven, volle schepen verdwijnen, klaarmaken volgende ronde
Einde van het spel : Na zes ronden krijgen de spelers voor elk gebouw nog 2 overwinningspunten. De speler met de meeste punten wint het spel.
De karakters : - werkman : activeer velden op je spelersbord (pion op speelbord plaatsen en grondstoffen en producten (max. 2) verwerven) - handelaarster : kopen en verkopen op de markt of alternatieve acties één grondstof of product naar keuze - architect : betaal en bouw een gebouw uit de stock en leg het op je spelersbord of alternatief 1 of 2 punten scoren - magazijnier : activeer de gebouwen op je speelbord (in de rij en kolom waar je pion reeds staat) - burgemeester : producten verkopen in de haven en punten scoren of alternatief 2 of 4 pesos opstrijken
Zo heeft u in grote lijnen toch al een zicht op wat dit spel inhoudt. Natuurlijk draait alles weer om de gebouwen (die ik hier niet allemaal ga bespreken) en het tactisch spelen in de parlementsfase wanneer er wetten gestemd moeten worden. Het leuke hieraan is dat je in het begin van een ronde weet, waar je naartoe moet werken. Je zal dus zowel op korte, als op lange termijn moeten denken en punten sprokkelen waar mogelijk.
Titel : Cuba Auteur : Michael Rieneck & Stefan Stadler Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 10+ Speelduur : 150 min.
De koningsburcht is weer zo'n titel van Eggertspiele die The game master in huis heeft gehaald en naar mijn bescheiden mening was dit een enorm goede zet. Het spel straalt klasse uit en kan gerust de vergelijking met "de kathedraal" doorstaan. Het materiaal is prima in orde, dat is het minste wat ik kan zeggen.
In dit spel bouwen de spelers gezamenlijk aan de koningsburcht. Bovendien proberen ze ook de nuttige plaatsen in het kasteel in te nemen met hun arbeiders om aan het einde van het spel extra punten te verzamelen. In een beurt kiezen de spelers een personagekaart waarmee ze bepaalde acties kunnen uitvoeren. Deze personages worden wel in een bepaalde volgorde afgeroepen en dit maakt het allemaal nog interessanter.
In een speelronde (12 à 15 afh. aantal spelers) gaan de spelers eerst blind een karakterkaart kiezen. Daarna worden de karakters in volgorde afgehandeld : - arbeiders : op deze kaart worden grondstoffen uit de voorraad gelegd - bode : je ontvangt 8 muntstukken - handelaar : je plaatst een figuur bij een ossenkar en bekomt de overeenkomstige grondstof, ook andere spelers krijgen grondstoffen, maar moeten er één afgeven aan de wachttoren - metselaar : je neemt één soort grondstof van de wachttoren, je mag max. 2 gebouwen bouwen en krijgt hiervoor geld uitbetaald, tenslotte mag je ook max. 2 figuren in de burcht laten postvatten - steenhouwer : kan een grondstof kopen die op de arbeiderkaarten liggen, mag max. 2 gebouwen bouwen en krijgt hiervoor punten, tenslotte mag je ook max. 2 figuren in de burcht laten postvatten - arbeiders (deel 2) : je ontvangt de grondstoffen die nog op de kaart liggen, je mag max. 2 gebouwen bouwen en krijgt hiervoor de helft van de punten - bouwmeester : je krijgt 5 punten voor ieder gebouw dat die ronde is gebouwd, je ontvangt alle karakterkaarten terug op handen
Voor het oprichten van gebouwen heb je grondstoffen nodig, er moet telkens met minstens 3 verschillende bouwmaterialen gewerkt worden en bovendien moet de waarde exact overeenkomen met het gebouw (niet meer of niet minder). Indien je zilver gebruikt, wordt er één zilver in de smidse gelegd (belangrijk einde spel).
Het inzetten van figuren in de burcht is erg belangrijk, aangezien deze op het einde van het spel punten opleveren. Ik ga nu niet alle gebouwen overlopen, maar sommige leveren punten op voor aantal gebouwde torens, andere voor gebruikt zilver, nog andere voor het aantal figuren in de burcht, ...
Er is ook een variant voorzien in dit spel, dan gebruik je de winterkant van het spelbord en de winterkaarten. Deze kaarten zijn eigenlijk gewoon gebeurteniskaarten die de normale gang van zaken een beetje in de war kunnen sturen. Het is dan ook geen must, maar als je eens wat verandering wil, kan je dit gerust eens erbij nemen.
Kort maar krachtig : leuk spel, niet al te moeilijk en na één spelletje heb je de smaak zeker te pakken en wil je het opnieuw spelen om een eigen verzonnen tactiekje toe te passen (en eer er bij mij al een tactiekje te binnen schiet, dan moet het echt wel meevallen).
Titel : De koningsburcht Auteur : Inka en Markus Brand Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 10+ Speelduur : 60 min.
Het familiespel Rotterdam krijgt meer diepgang dankzij deze uitbreiding. Of de diepgang van de Westerschelde daarentegen ondertussen al verbeterd is, dat blijft een vraagteken. Het enige probleem dat ik met een uitbreiding als deze heb, is dat het niet ten goede komt aan de eenvoud van het spel. Het voegt wel ineens héél wat regeltjes toe, die het spel uiteraard tactischer maken.
De grootste verandering is dat je niet meer gezamenlijk de fasen doorloopt, maar dat je je acties gaat plannen op voorhand. Er wordt ook niet meer tot 12 maar tot 15 punten gespeeld. Door enkele kleine aanpassingen zijn de foutjes uit het basisspel weggemoffeld en wordt het spel tactischer, leuker en heb je een beetje meer in de hand. Ook de onderlinge strijd wordt opgedreven, door het openliggen van alle kaarten. Wie eerst komt, eerst maalt!
Een een opsomming van de nieuwe tactische mogelijkheden : - handelen in grondstoffen om te speculeren en voorraden aan te leggen - producten verhandelen om geld te genereren of punten te verzamelen - fabrieken bouwen om mee te profiteren van de aanlevering van grondstoffen - meerdere keren dezelfde actie in een speelronde uitvoeren - de productkaarten in de havens liggen open - de opdrachtkaarten zijn gezamenlijk waardoor de concurrentie ontstaat - de scheepskaarten liggen open en kunnen gekozen worden
De nieuwe acties waaruit een speler kan kiezen door het plaatsen van z'n dokwerkers op het extra speelbord : 1) reder : 2 schepen plaatsen en laden, ontvangst 1 grondstof en verhandelen grondstoffen 2) kapitein : varen met schepen door 2 keer een kleur tek iezen 3) scheepsmaat : ontvangst van 1 scheepskaart per schip op een ankerplaats 4) verlader : overslag en productie in alle havens 5) handelaar : producten verhandelen, max. 3 transacties 6) marketeer : 1 opdracht uitvoeren 7) kassier : geld ontvangen 8) fabrikant : 1 fabriek bouwen
De hoofdacties blijven dus in zekere mate ongewijzigd, maar de keuzemogelijkheden des te groter. Het maakt het ganse spel toch interactiever en meer geschikt voor de veelspelers onder ons.
Titel : Rotterdam : masters of trade (uitbreiding) Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Tijdsduur : 90 min.
Rotterdam is in mijn ogen het spel dat een stijlbreuk aankondigde bij the Game master. Je merkt de evolutie in de spellen enorm duidelijk en bij Rotterdam begon er stilaan iets te groeien dat zou eindigen in een zeer mooi product, nl. opera (waarover u later nog leest).
Rotterdam is een familiespel met een rondel. Dit is een spelmechanisme dat we vooral kennen van de tactische spellen van Eggertspiele zoals Imperial, Hamburgum, ... Hier duidt de rondel eigenlijk gewoon de gang van zaken aan, de diverse fasen worden hierop afgebeeld, zodat ze zeker in volgorde worden afgehandeld. En het spel is op zich ook erg eenvoudig. Je probeert punten te scoren door opdrachten uit te voeren. Deze opdrachten bestaan erin om verschillende producten te kunnen afleveren. Deze moeten op hun beurt verzameld worden door het vervoeren van grondstoffen in de haven van Rotterdam. Probeer de juiste grondstof wel in de juiste havenloods binnen te krijgen, want anders levert het echt niets op.
De spelers gaan om ter snelste voor 12 overwinningspunten, dan wordt de lopende ronde nog afgespeeld en wint de speler met de meeste punten. De ronden volgen elkaar snel op en doorlopen de volgende fasen : 1) schip plaatsen en grondstof laden : de spelers zetten om beurten een schip, beladen met een grondstof naar keuze, in een startpositie in de haven 2) varen over de Maas : elke speler kiest om beurt één kleur. Alle boten die een vaargeul voor zich hebben in die kleur worden een stap vooruit gezet. 3) scheepskaarten : indien een boot op een scheepsvak met anker terecht is gekomen, krijgt deze speler een scheepskaart, deze kunnen altijd in de eigen beurt worden uitgespeeld. 4) overslag en verwerking in de havens : de schepen die het juiste dok hebben bereikt krijgen productkaarten, de schepen gaan terug in de spelersvoorraad. Arriveert het schip met de verkeerde grondstof, gaat het schip terug naar de voorraad, maar krijgt de speler geen productkaart. 5) producten ruilen : de spelers mogen producten met elkaar ruilen, zo kunnen opdrachten sneller worden vervuld 6) opdrachtkaarten inleveren : max. één opdracht per ronde vervullen door de juiste productkaarten af te geven, je krijgt een nieuwe opdrachtkaart
De scheepskaarten die je in de loop van het spel kan verdienen, zorgen ervoor dat je hier en daar kan gaan manipuleren. Het is dus een erg makkelijk en vlot spelletje, dat zeker bij niet-veel-spelers hoog zal scoren. Het thema is mooi en het materiaal goed uitgewerkt. Er is een kleine geluksfactor in het verzamelen van productkaarten en het al dan niet aankomen van je schepen. Je kan tegenspelers echt wel pesten door een verkeerde kleur voor hen te kiezen. Het ruilen is een oplossing voor foute productkaarten, maar uit ervaring weet ik dat weinig mensen toegevingen doen en er enkel voor zichzelf gespeeld wordt.
Titel : Rotterdam : port of Europe Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 60 min.
Met dit spel volgde de grote doorbraak voor The game master. De ontembare stad was dan ook het eerste spel dat ik van hen leerde kennen en in de collectie opnam. En het is een goed spel, zeker als je terugkijkt in de tijd, moet je toegeven dat dit spel een hoog familiespelgehalte heeft en de klassiekere spellenspelers zeker zal kunnen bekoren. Om van een topspel te gaan spreken heeft het dan misschien weer net dat ietsje te weinig om het lijf, maar indien je op zoek bent naar een leuk uurtje tijdverdrijf, durf ik u deze zeker aanraden.
In dit spel ga je bouwgronden kopen en er gebouwen op plaatsen. Zoals vaak wint diegene die op het juiste moment de juiste gronden en gebouwen zal kunnen plaatsen. Het spel eindigt à la Catan vanaf het moment dat een speler een aantal punten heeft behaald (afh. aantal spelers). Het spel verloopt in verschillende fasen : 1) Inkomsten en gebeurtenissen : er wordt een kaart van de trekstapel omgedraaid en elke speler die reeds gebouwen in die kleur heeft gebouwd, ontvangt (eventueel vermeerderd met een gebiedsbonus) inkomsten. Let op, voor de kaart wordt omgedraaid is er een belasting en mag geen enkele speler meer dan 5 bouwstenen hebben (het teveel wordt afgelegd). Komt er een gebeurtenis uit de trekstapel, wordt deze afgehandeld. 2) Fase 2 is de kern van het spel waarin een speler verscheidene zaken kan gaan doen : - gebouwkaarten kopen en verkopen (tegen halve prijs) - gebieden kopen (max. 2 per beurt), door er hun ridder op te zetten - gebouwen plaatsen (max. 2 per beurt) (met aandacht voor enkele bouwregels) 3) Puntentelling (het aantal gebouwen die je op het spelbord hebt staan, zijn je punten) Tenslotte zijn er nog invloedkaarten die je krijgt als jouw scorepion exact op een rood vakje eindigt. Met deze kaarten ga je een beetje kunnen manipuleren.
Dit is het basisspel, er is ook nog een variant voorzien met enkele aanpassingen. Zo zijn er de grootmeesters, die ook punten opleveren, voor de speler die de meeste gebouwen van die bepaalde kleur hebben gebouwd. De bouwmeesters wisselen van eigenaar als er een andere speler meer gebouwen heeft in die kleur. Je kan spelen met een historische opbouw, de gebouwkaarten tonen A,B,C en D op de achtergrond en dan laat je ze gewoon in die volgorde uit de stapel komen (raad ik altijd aan om zo te doen) Overname door isolement zorgt dan weer voor wat extra tactiek. Indien je erin slaagt om de ridder van een tegenstander te isoleren, neem je het stukje land van die speler in.
Titel : De ontembare stad Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 10+ Speelduur : 75 min.
Dit spel is zonder enige twijfel de grootste teleurstelling die ik ooit had bij spellen van The game master. Het lijkt wel tof en het idee is goed, maar het doet het gewoon niet. Het werkt niet, zelfs na meerdere partijtjes heb ik mijn gevoel niet kunnen aanpassen.
Bedoeling van het spel is om jouw eigen blokken op het speelbord te krijgen. Dit doe je door de tegels te draaien en ervoor te zorgen dat er vier tegels een vierkant vormen met jouw kleur.
Eerst en vooral is de geluksfactor al doorslaggevend, aangezien een dobbelsteenrol zal bepalen wat je moet doen. De mogelijke acties : - een tegel 90° draaien met de klok mee - een tegel 90° draaien tegen de klok - een tegel 2 x 90° draaien met de klok mee of twee aparte tegels 90° draaien met de klok mee - een tegel 2 x 90° draaien tegen de klok of twee aparte tegels 90° draaien tegen de klok - twee tegels ruilen van plaats (zonder te draaien) - verwijderen van een blokje op het speeelbord (nadien heb je nog een extra beurt overigens)
Deze laatste regel maakt het ook een vogelpikspel, waarbij je het nodige geluk moet hebben om op het juiste moment nog eens blokken van een tegenstrever van het bord te gooien. Elkaar pesten is leuk, maar deze manier zorgt enkel voor een hoop frustratie en slaande ruzie als je het spel niet tijdig opbergt.
Zelf schrijft The game master dit spel aan als een familiespel om te spelen met de jongeren kinderen. Misschien dat sommige kinderen hiermee wel een kwartiertje zoet zijn, maar meer dan dat zit er volgens mij niet echt in. Misschien kan u het spel best eens onderwerpen aan een testronde, misschien heeft u een ander idee over dit spel, maar mij hoeft u niet als speelpartner te vragen.
Titel : Block it! Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 1-4 Leeftijd : 6+ Speelduur : 15 min.
Het minste wat je kan zeggen van dit spel, is dat het een vreemde eend in de bijt is. De cover doet me wat denken aan een combinatie van het windkracht 10-spel en de Rambo-reeks. Stoer ... dat wel, maar om nu te zeggen dat er een ijzersterk spel achter de gevel schuilt, dan moet ik u jammerlijk genoeg teleurstellen. Ook dit spel moet je waarschijnlijk weer binnen de juiste context bekijken. Heb je nog nooit geproefd van het "betere" spel, dan is dit misschien wel een leuk introductiespel.
De spelregels zijn dan ook vrij eenvoudig. Je probeert met je "gevangenen" een weg te banen onder de oceaan naar het aangrenzende vasteland, maar pas op, want de wachters zitten je op de hielen en tunnels zouden wel eens kunnen instorten. Bovendien is er verdeling in de gevangenis en probeert elke speler gewoon z'n eigen huid te redden en de andere clans het leven zuur te maken.
In een beurt doorloop je 3 fasen : - een tegel nemen (indien hij er nog geen drie heeft, anders moet je onmiddellijk naar fase 2) - een tegel plaatsen, verwisselen, verplaatsen of draaien - gevangen verplaatsen of deur (ver)plaatsen
Als er drie gevangenen van een speler het vasteland bereiken, worden de bewakers gealarmeerd en blazen ze de tunnels op. Enkel gevangenen die in een schuilplaats zitten (op sommige tegels) blijven leven. Indien geen enkele speler nog vijf gevangenen overheeft om in veiligheid te brengen eindigt het spel onmiddellijk, zijn er één of meerdere spelers die geen vijf gevangenen meer hebben, wordt er een laatste ronde gespeeld. De speler die het meeste gevangenen kan bevrijden wint het spel.
Dit is een kort overzicht van wat Section X te bieden heeft. De eerlijkheid gebiedt mij wel om te zeggen dat er enkele kleinere regels zijn die ervoor zorgen dat bouwen, verplaatsen, draaien, ... niet zomaar willekeurig kan gebeuren. Je kan tunnels claimen door je deur erop te plaatsen. Je kan tactisch spelen en tunnels van elkaar proberen af te nemen. Maar of dit het spel nu beter maakt ??? The game master geeft zelf ook weer varianten aan die het spel attractiever zouden moeten maken. Maar of zeven ipv vijf gevangenen die het spel beëindigen; open tegels ipv gedekte tegels of het onderling wisselen van spelbeurten daar nu echt aan tegemoet komen, dat blijft ook voor mij een open vraag.
Titel : Section X Auteur : Chislaine Van den Bulk Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 10+ Speelduur : 60 min.
Soms heb je van die spellen, ze zien er niet echt uit, maar ze zijn zo goed. Dat gevoel had ik bij Union pacific, ook bij Hanze en in zekere mate ook bij deze skyline of the world.
Moeilijk is dit spel zeker niet, de spelers trachten op de juiste momenten de juiste etages van een gebouw te bouwen. Je scoort punten voor penthouses (5de verdiep), het hoogste verdiep op bepaalde plaatsen op het speelbord en je krijgt 2 punten als je je opdracht kan uitvoeren die je aan het begin van het spel krijgt.
Een spelbeurt bestaat uit 3 fasen : een inkomstenfase, een bouwfase en een koopfase. En zoals in vele spellen het geval, is ook het geld hier het grote probleem. - In de inkomstensfase krijg je een uitbetaling voor je beste gebouw of gebouwenreeks (horizontaal en verticaal aan elkaar grenzende gebouwen) - In de bouwfase mag je etages bijbouwen op het speelbord - In de koopfase kan je etages kopen die je in volgende rondes kan inzetten
Een extraatje dat in het spel verwerkt zit, zijn de bonuskaarten. Je krijgt er al drie aan het begin van het spel en krijgt er één extra telkens een tegenspeler een penthouse bouwt. Deze bonuskaarten tonen figuren die je gaat proberen na te bouwen op het speelbord, hiervoor krijg je ook geld.
De bouwregels zijn op zich ook vrij simpel : je mag maximaal 5 verdiepen bouwen, je mag enkel een penthouse bouwen als je reeds een andere etage in het gebouw hebt, je mag niet op een eigen verdiep bouwen en je moet natuurlijk het juiste verdiep op de juiste plaats zetten. Een eerste verdiep kost 1 miljoen, het 2de kost 2 miljoen, het 3de vier miljoen, het 4de zes miljoen en het penthouse kost de volle 10 miljoen. Dit is een hele investering, want je moet eerst het verdiep aanschaffen voor tien miljoen en dan nog eens tien miljoen bouwkosten betalen. Daarnaast levert een penthouse wel overwinningspunten op en maar telt het niet bij de inkomstenfase.
Als u deze bespreking leest, is het waarschijnlijk allemaal vrij abstract, maar het speelt erg vlot en makkelijk. Net zoals bij de meeste spellen die the game master heeft uitgebracht in de beginperiode doet de auteur er enkele tips gratis bovenop.
Titel : Skyline of the world Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 60 min.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit spel er niet erg aantrekkelijk vind uitzien. Het doet me een beetje denken aan zo een gepersonaliseerd spel van één of ander bedrijf of stad. Je kent nog wel die aangepaste ganzenborden of mens-erger-je-niet-en met reclame op. Vandaar dat dit spel een beetje uit mijn gezichtsveld was verdwenen. Tot onze goede vriend Pieter Syroit me meldde dat hij dit spelletje had gespeeld en leuk had bevonden.
Mijn interesse was natuurlijk ineens gewekt en ik gaf hem carte blanche om dit spel mee te brengen uit Essen. Voor dit spel kan je zeker enkele mensen bij elkaar vinden, aangezien het een eenvoudig, redelijk snel familiespel is. De bedoeling van dit spel is als eerste een aantal bezoekers naar je hotel te lokken. Met andere woorden de proppers van Amsterdam moeten in gang schieten en volk zien te versieren.
Het spelbord is opgebouwd uit 25 tegels waarop gebouwen staan afgebeeld (koffieshops, herenhuizen, cafés, musea en de meisjes van plezier). De tegels hebben een dag- en nachtkant die kunnen worden omgedraaid door de burgemeester of nachtwachter er te laten passeren. De toeristen komen aan per bootje op de gracht die rond het spelbord ligt.
In een beurt gooi je met de dobbelstenen en plaats je de boot het aantal gegooide ogen verder op de vaart. Daarna zet je een toerist af aan het aangrenzende plaatsje (in een bocht blijft de toerist staan en kan hij later worden opgepikt). Je plaatst een hotel op een kruispunt van vier gebouwen en tot slot verplaats je de burgemeester en nachtwachter om fiches om te draaien. Indien er zich op de omgedraaide tegel toeristen bevinden verplaatsen die zich naar een andere tegel met dezelfde functie (een broek vol goesting blijft dus een broek vol goesting). Zo gauw een speler erin slaagt door tactisch te spelen 12 toeristen rond zijn hotel te krijgen, wint hij het spel onmiddellijk. (15 toeristen bij 2 spelers).
U merkt het ook : eenvoudige spelregels, toch tactische zetten mogelijk, maar wel afhankelijk van een dobbelsteenworp. Alhoewel onze goede vriend Hans van Tol ook varianten heeft voorzien waarbij iedereen een aantal zelfde stappen moet zetten met burgemeester en nachtwachter.
Dit is echt zo'n spel dat té weinig uit de speelkast komt, het zorgt in ieder geval voor het juiste gevoel bij spelers. Je kan een beetje tactiek in je spel steken, maar je moet ook niet je hoofd gaan breken.
Titel : Hotel Amsterdam Auteur : Hans Van Tol Uitgeverij : The Game Master Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 45 min.
Tactische spellen : - Het koopmanshuis - Opera - Cuba - El presidente (uitbreiding Cuba) - De ontembare stad - Het verraad (uitbreiding De ontembare stad) - De koningsburcht - Rotterdam - Masters of trade (uitbreiding Rotterdam) - Skyline of the world
Kaartspellen : - Tien - Koe zoekt boer - Gooische koeien - Klussen met koeien
Familiespellen : - Tobago - Hotel Amsterdam - Zwarte kater - Section X - Block it!
Deze onderverdeling heb ik zelf provisoire in elkaar geknutseld, dus schiet niet op de pianist aub. Ook in de familiespellen is een nodige dosis tactiek nodig en andersom zijn de tactische spellen best in familieverband te spelen. Een gedetailleerdere uitleg van de spellen mag u de komende dagen verwachten. (de spellen in blauw zitten in onze collectie)
The Game Master ontwikkelt gezelschapsspellen voor iedereen. The Game Master staat garant voor eindeloos spelplezier door de grote mate van interactie en variatie in de spellen. Het eerste strategiespel, De Ontembare Stad won De Nederlandse Spellenprijs 2005. Het jaar daarop wist The Game Master met Skyline of the World de tweede prijs te behalen. En in 2008 wint ook Cuba de Nederlandse Spellenprijs en werd genomineerd voor Speelgoed van het Jaar 2008.
Moderne thema's De bordspellen gaan niet alleen over Ridders en Grootmeesters. The Game Master kiest ook voor moderne thema's als de Rotterdamse haven en het driedimensionale bouwspel Skyline met penthouses. Met het hippe kaartspel 10, in speciale Retro uitvoering, wordt op originele en humoristische wijze ingespeeld op de populariteit van poker.
Spellen op maat voor bedrijven De spellen die The Game Master uitgeeft zijn ontwikkeld door een eigen team van specialisten. Elk nieuw spel heeft zijn eigen karakter, spelwerking, vormgeving en uitstraling. The Game Master ontwikkelt regelmatig spellen op maat voor verschillende organisaties. Uiteenlopend van een ondernemersspel voor filiaalmanagers tot een voorlichtingsspel voor tienermeisjes. En voor meerdere doeleinden: als kerstpakket, relatiegeschenk, marketing instrument, communicatiemiddel of voor trainingen op diverse niveaus.
Adres :
The Game Master Raadhuisplein 31 2914 KM Nieuwerkerk aan den IJssel Nederland Tel.nr: (+31)0180-320057 Fax nr: (+31)0180-320309 Email: info@thegamemaster.nl (bron : website The Game Master)
De ontgoocheling van de niet-stenen-husky's was nog maar pas verwerkt of dit spel kwam op de proppen. Mijn interesse was direct gewekt toen er een wedstrijd liep op BGG om dit spel te winnen. Ik heb me gewaagd aan een poging om eens mee te doen. Bedoeling was om te raden welke dieren de Lamont brothers dit maal in hun spel zouden hebben gestopt en welk genre van spel het zou zijn. Ik kwam zelf op het lumineuze idee dat het een biedspel zou worden met vlooien die het beste plekje wilden veroveren op de pels van de sledehonden uit hun vorige spel Snowtails. (u allen welgekend waarschijnlijk)
De wedstrijd zou ik uiteindelijk niet winnen, en eigenlijk moet ik toegeven dat ik een beetje teleurgesteld was in eerste instantie toen dit spel werd bekendgemaakt. Het betrof terug een racespel, maar nu met struisvogels. Ook na het lezen van de spelregels had een enorm déjà-vu gevoel en ik had toen voor mezelf al uitgemaakt dat ik dit spel zou links laten liggen in Essen.
Maar na een tijdje bezinken kwam het toch stilaan in me op om toe te happen, zeker daar de kleine ondersteuning die Fragor games ons al eens heeft gegeven. Ik ben een fan van de broertjes Lamont en het zijn toch zo'n vriendelijke Schotten en vooral kleurrijke figuren in spellenland. Gezien de beperkte uitgave (1000 exemplaren) heb ik dan toch maar gepre-ordered en op zich heb ik hier geen spijt van. De bespreking zal in ieder geval kort zijn.
Veel spelregels komen overeen met snowtails, maar de obstakels die we tegenkomen zijn weer net even anders. Ook de manier van kaartjes uitspelen is een beetje aangepast. Op het modulaire speelbord zijn vijf tracks afgebeeld in verschillende kleuren. De spelers hebben een deck handkaarten die ze in hun beurt uitspelen. Op de kaart staat een cijfer en een kleur, aan jou om na x-aantal stappen (aangegeven op de kaart) te landen op een plek in de aangegeven kleur. Maar pas op, want diverse obstakels zullen je het moeilijker maken. Zo houden leeuwen je tegen, cheetah's nemen je bonuskaarten af en stekelvarkens bezorgen je een time-out, je moet daar stoppen. Drijfzand en op een duin lopen is overigens ook niet zo makkelijk als op de open prairie.
Op het parcours staan waterplassen, deze leveren je bonussen op die je later weer kan gebruiken. In het begin van het spel dien je af te spreken welke bonuskaarten je gaat gebruiken, want alle spelers kunnen deze acties winnen. Zo kan je bijvoorbeeld over andere struisvogels, drijfzand en andere obstakels springen; kan je over andere struisvogels springen als je net achter hen uitkomt; krijg je een joker van vier stappen waarbij je op een kleur naar keuze mag eindigen; hersenen zorgen ervoor dat je een extra handkaart ter beschikking hebt; bij een déjà vu mag je een net gespeelde kaart nogmaals gebruiken en bij een nekstretch mag je op het einde van je beurt nog twee extra passen zetten.
Titel : Savannah tails Auteurs : Fraser & Gordon Lamont Uitgeverij : Fragor games Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 8+ Speelduur : 30 min.
De nieuwsbrief voor de spellenavond van augustus zou binnen de kortste keren in uw mailbox terecht moeten komen indien u ingeschreven bent hiervoor. Indien u dit nog niet deed, ga dan even naar onze website http://www.spinli.tk en schrijf u even in.
Vanaf hier gaat het jammerlijk genoeg bergaf wat de stenen speelstukken betreft. Toen dit spel werd aankondigd begon ik al de wildste dromen te krijgen over stenen husky's. Het had overigens perfect gekunnen, want nu heb je kleine houten sleetjes waarmee je gaat racen. Dat oogt toch net dat ietsje minder dan die fijne figuurtjes.
Het spel zelf daarentegen is wel de moeite. Het is een pure racewedstrijd en het is perfect binnen het thema ingekleed. Je gaat op hondensledenrace in het hoge noorden. De spelers hanteren allemaal hun slede door er hondenkaarten op te leggen, des te hoger de kaarten, des te sneller zal je kunnen voortgaan, maar pas op. Een sterkere hond links, zal je naar links laten uitwijken, een sterkere hond rechts meer naar rechts natuurlijk.
Probeer de obstakels te ontwijken, neem binnenkant bocht, probeer een bonusje mee te grabbelen en zorg er zeker voor dat je crashes vermijdt. In een beurt speelt een speler 1 tot 3 kaarten, beweegt hij z'n slee over het speelbord en trekt hij handkaarten bij tot vijf.
De speler die het verste is gevorderd op de track of indien gelijk stand, het meeste aan de binnenkant staat, mag als eerste spelen. Een speler kan kaarten uitspelen links op de slee, rechts op de slee en naast de slee (de rem). Daarna telt de speler z'n waarden op en trekt de waarde van de rem hiervan af. Er wordt ook gekeken naar het verschil tussen de linker- en rechterhond en zo kom je te weten welke beweging je slee zal maken over het parcours. Je maakt overigens extra snelheid als je ervoor zorgt dat je linker- en rechterhond even sterk zijn.
Indien je crasht tegen een boom, de zijkant van het parcours of een voorligger dien je een crashkaart op handen te nemen, hierdoor is je handlimiet kleiner geworden. Als je er zo vijf in handen hebt, is het afgelopen. Vanaf het moment dat een speler over de finish vliegt, wordt de lopende ronde nog afgespeeld en wint de speler die het verste is geraakt achter de finishlijn.
Je kan aparte races spelen of kampioenschappen organiseren met verschillende tracks of steeds dezelfde piste. Er worden dan punten uitgereikt afhankelijk van je plaats.
Titel : Snow tails Auteurs : Fraser & Gordon Lamont Uitgeverij : Fragor games (heruitgave door Asmodée) Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 10+ Speelduur : 45 min.
