Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
16-07-2010
Via Romana
We bouwen de gallische provincie van het Romeinse rijk netjes uit in dit spel. We bouwen onze kastelen in de steden en plaatsen de mijlstenen op de wegen en in de stad. Van zo gauw een volledige route volzet is, zowel de weg als aangrenzende steden, volgt er een waardering en kunnen er stadmarkers (punten) en extra handkaarten verdiend worden.
In een beurt volgt de speler volgende acties : 1) aan het begin van een beurt mag een speler niet meer dan 7 handkaarten hebben, heeft hij er meer moet hij het teveel onmiddellijk afleggen. 2) bouwen door het uitspelen van kaarten : hier kunnen zich vijf situaties voordoen (zie onder), een speler mag tot 3 kaarten spelen in een beurt 3) twee extra handkaarten nemen en de beurt beëindigen
Bouwregels : - twee kaarten van dezelfde kleur uitspelen : bouwen van een kasteel in een lege stad van de gespeelde kleur - één kaart in een kleur : een mijlsteen zetten in een lege stad van de uitgespeelde kleur - één kaart in een kleur : een mijlsteen zetten op een weg (de weg geeft aan welke kleur kan worden gespeeld), de mijlsteen moet steeds grenzen aan een bezette stad of vorige mijlsteen - één kaart in een kleur met bepaald symbool : twee mijlstenen op een weg zetten (de kleur en het symbool moeten overeenkomen met de kleur van de weg en het symbool van de aangrenzende stad), de mijlsteen moet steeds grenzen aan de stad of vorige mijlstenen - joker = twee willekeurige kaarten : een mijlsteen zetten in een lege stad of op een weg
Indien er een weg volledig is volgebouwd en de aangrenzende steden ook zijn voorzien van een kasteel of mijlsteen volgt er een waardering. De speler die het sterkst vertegenwoordigd is, neemt de stadmarker, dit zijn punten op het einde van het spel. De andere spelers nemen een aantal extra handkaarten (gelijk aan het aantal mijlstenen die ze hebben). Alle mijlstenen worden van de weg genomen en er wordt een wegwijzer geplaatst (deze weg is nu niet meer beschikbaar).
Als alle wegwijzers zijn geplaatst, wordt er nog één ronde gespeeld en eindigt het spel. De spelers krijgen punten voor hun stadsmarkers, de waarde van de steden waar hun kastelen staan, de speler die het spel beëindigt krijgt twee extra punten en tenslotte kan de speler ook vijf extra punten winnen als hij de vier stadsmarkers verzameld die op z'n opdrachtkaart staan (die aan het begin van het spel wordt uitgedeeld)
Titel : Via Romana Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Paleisopbouw, waar hebben we dat nog gezien? Oh ja, bij "Cleopatra and the society of architects" van Days of Wonder. Eigenlijk is het idee compleet hetzelfde, maar de gameplay van dit spel is dan toch maar een flauw afkooksel. In een speelbeurt gaan de spelers grondstoffen verzamelen, deze inruilen om een stuk van het paleis te bouwen en dan een speelfiguur inzetten. Een torenboog is minder waard dan een bron en deze is dan weer ietsje minder waard dan een zuil. Tenslotte krijg je op het einde van de beurt een actiekaart waarmee je leuke dingen gaat kunnen doen in de volgende ronden. Je mag op het einde van je beurt trouwens maar 3 actiekaarten en 7 grondstoffen meenemen. Als alle paleisonderdelen gebouwd zijn of wanneer de eindkaart verschijnt, eindigt het spel en wint de speler met de meeste figuren op het paleis. Er is ook nog een expertenvariant voorzien in het spel, waarbij er extra actiekaarten worden gebruikt.
Even toegelicht : - nemen van grondstoffen : de spelers hebben twee grondstofkaarten die langs beide kanten bedrukt zijn (zodat de vier verschillende grondstoffen vertegenwoordigd zijn). In een beurt kiest de speler één van de openliggende kaarten, neemt de grondstoffen van de markt (2,3 of 4), schuift de andere grondstoffen een plaatsje op, draait de gebruikte grondstoffenkaart om en vult de markt terug aan met de genomen grondstof (uiterst links = 2 stuks) - paleisdelen bouwen : op het spelbord liggen drie bouwkaarten open, indien een speler beschikt over de nodige grondstoffen om één deel te bouwen mag hij deze kaart nemen en bouwen (let op : de 2de kaart kost 1 munststuk extra, de 3de kaart 2 muntstukken). De speler bouwt het passende paleisonderdeel op de juiste plaats en zet er een speelfiguur op. De bouwkaarten worden naar boven geschoven en aangevuld. Waardeer je een onderdeel op, dan geef je de reeds aanwezige figuur terug aan de bewuste spelen. Deze mag als troostprijs zijn pion verzetten op de "serail", deze is bepalend bij gelijke spelen. - de schattenkamer : sommige actiekaarten tonen een schattenkaart, bij het uitspelen van deze worden het aantal figuren in de schattenkamer en op de balkonnen geteld en gewaardeerd. De winnaar mag een extra figuur op de schattenkamer zetten. - de stadsdelen : bij het inbrengen van een figuur gaat een speler delen van de stad bezetten. Deze delen leveren extraatjes op vanaf de volgende beurten. De eerste figuur die je in de stad zet, kost overigens één goudstuk, de tweede kost twee goudstukken.
Titel : Saba Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Pizza's maken en om ter snelste leveren, dat is hier de boodschap. Het speelbord wordt samengesteld uit verschillende tegels, zodat het steeds anders is. Je kan netjes werken in een vierkant, waarbij alle winkels en klanten netjes rond het centrum zitten of in een lange straat zo dat je kilometers zal moeten malen om tot de klant te geraken. Naast het bord liggen de opdrachten, de ingrediënten en deeg en bij elke opdracht ligt nog een gesloten huisnummer.
In een beurt gooi je met drie dobbelstenen, deze leg je bij je voertuigen : je brommertje (1 dobbelsteen) en je auto (2 dobbelstenen). Het aantal ogen gaan bepalen hoeveel vakjes je je brommertje en auto mag verzetten. Er liggen drie opdrachten open, je gaat alle ingrediënten kopen in de winkels en stelt zo snel mogelijk de gevraagde pizza samen. In elke winkel mag je max. 3 zaken kopen (1ste kost 1, 2de kost 2 en 3de kost 3).
Als je een pizza hebt samengesteld, meld je dat en dan mag je het huisnummer dat bij de opdracht ligt omdraaien. In de volgende ronde ga je dan zo snel mogelijk naar dit huis proberen te geraken, voor eventueel andere spelers het kaas van je brood snoepen (als ze ook deze pizza kunnen vormen). Diegene die eerst arriveert krijgt zijn verdiende loon, geld en de opdrachtkaart. Nadat alle 15 opdrachten zijn gespeeld wordt het geld en de gewonnen opdrachtkaarten opgeteld en de speler met de grootste som, wint het spel.
Titel : Pizza paletti Auteur : Udo Schotten Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 6+
In dit leuke spelletje probeer je Pedro niet ten prooi te laten vallen aan de piranha's. De spelers spelen in elke ronde in het geheim een handkaart uit. Daarna worden de kaarten opengedraaid en wordt Pedro verzet op het spelbord. Indien Pedro over watervakken passeert, dient de speler stenen op die plaatsen te leggen zodat Pedro telkens op het droge blijft. Indien de speler geen stenen meer heeft, valt Pedro in het water en moet deze speler een piranha (minpunt) nemen van het bord. Ook wanneer Pedro op een piranha zou botsen, verliest hij deze beurt.
Na elke beurt worden er nieuwe stenen uitgedeeld afhankelijk van de niet uitgespeelde handkaarten. Op deze handkaarten staan telkens een aantal stappen en de richting waarin ze dienen worden gezet. Sommige handkaarten tonen ook stenen, als je deze kaarten dan achterhoudt, krijg je nieuwe stenen voor de volgende ronde.
De opzet van het spel is dus de tegenstand een beetje inschatten en trachten over de reeds bewandelde wegen te gaan met Pedro zodat je zo weinig mogelijk stenen verliest en natuurlijk geen piranha's meesleept. Als een speler 2 piranha's heeft ontmoet, eindigt het spel en winnen al de andere spelers. Deze laatste regel zorgt er ook voor dat het een echt kinderspel is, als volwassene blijf je dan wat op je honger zitten, want wie heeft nu eigenlijk gewonnen. Een beetje creativiteit hier kan dan wonderen doen, bv. de speler met de meeste stenen wint na nog een uitbetaling van de achtergehouden handkaarten.
Titel : Piranha pedro Auteur : Jens-Peter Schliemann Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Geld stinkt niet! U droomde er ongetwijfeld ooit al van om als wc-madam door het leven te gaan. Het thematische deel van dit spel zit wel snor. Waar ik dit spel ook al heb bovengehaald, hilariteit is er telkens weer. Ook het spelplezier qua spelverloop zit goed. De spelers proberen om ter snelste een bepaald bedrag (afh. aantal spelers) bij elkaar te sparen in hun sanitaire ruimte.
De spelers hebben elk drie toiletten ter beschikking waar ze zowel senatoren, slaven en het Romeinse plebs ontvangen. De ene kakker is al wat guller dan de andere en het spreekt voor zich dat een snelle, rijke kakker interessanter is dan een trage, gierige schijter. Er zijn wel enkele kleine regels waarmee je rekening moet houden. Een senator zal bijvoorbeeld nooit naast een slaaf zijn behoefte doen. Vrouwen gingen ook in die tijd al met z'n tweeën naar toilet, dus die mag je samen op één pot zetten en wachtenden blijven netjes in de rij staan.
In een beurt doorloopt een speler vier acties : - hij laat elke toiletbezoeker een kakje doen en neemt een "bruin staafje" weg van de kaarten - indien een kaart leeg is, m.a.w. is de Romein leeggekakt, dan betaalt hij en verlaat hij de sanitaire voorziening - lege plaatsen worden opgevuld met de eerste wachtenden uit de rij (indien de rij leeg is, krijg je vijf nieuwe kaarten) - om een beurt af te sluiten, neem je een actiekaart
Zo éénvoudig is het allemaal, ware het niet dat de actiekaarten nu net het verschil maken. Je mag in je beurt zoveel actiekaarten spelen als je wil. Deze kaarten manipuleren de normale gang van zaken. Toiletbezoekers kruipen voor, veranderen van toilet tussen de verschillende spelers, hebben diarree en kakken ietsje sneller, ... Voor deze kaarten is er maar één woord : HILARISCH !!!
Voor de spellenkenners kan je dit spel wat vergelijken met Opus Dei en Guillotine, maar ik vind deze toch wel de allerbeste.
Titel : Pecunia non olet Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Thematisch zit het hier wel weer snor moet ik zeggen. U bent de trotse eigenaar van drie dochters die niet van straat geraken. Wat doe je dan? Inderdaad, je gaat zelf op zoek naar de meest geschikte vent, duwt je dochter vol alcohol, beschermt ze tegen de casanova's, probeert haar wat standing en verstand bij te brengen en zo aan de interessantste partij uit te huwelijken.
Elke speler krijgt drie dochterborden en gaat z'n dochters proberen te verkopen op drie domeinen : aanzien, schoonheid en vorming. (deze laatste gaat dan niet over eventuele bijgestoken ronde siliconen vormen, maar een algemene pedagogische vorming). In een beurt gaat de speler rond op het speelbord, waarop verschillende locaties zijn afgebeeld. Op al deze locaties kan je potentiële mannen tegenkomen. In de bar zijn er erg veel mannen, maar heb je een risico dat er dronkelappen tussenzitten. Ook een wandeling in het park is niet zonder gevaar, want een verkrachting in de bosjes is dan nabij. Afhankelijk van de locatie waarnaar je gaat, moet je met dobbelstenen werpen die hopelijk voor jou goed uitvallen. Op die manier ga je de verschillende mannen ronselen op deze plaatsen. Vanaf het moment dat je drie keert dezelfde mannenkaart hebt verzameld en je dochter voldoet aan de voorwaarden om met deze heer te trouwen, dan volgt er een huwelijk.
Zo gauw je je drie dochters van straat hebt gekregen, eindigt het spel en worden overwinningspunten uitgereikt voor de mannen waarmee ze getrouwd zijn (adel en rijkdom zijn inzake verstandshuwelijk natuurlijk belangrijk), gebeurteniskaarten die je verzameld hebt in het spel en die punten opbrengen en eventuele medailles (deze worden gegeven aan de familie waarvan de dochters het meeste aanzien, schoonheid en vorming hebben). De speler met de meeste punten wint dit thematische spel, met prachtige materiaal (en lelijke venten) overigens.
Titel : Liebe und intrige Auteurs : Ellen Maria Ernst & Kira Verena Samol Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Kupferkessel co is een erg leuk tweepersoonsspel. In de regels staat ook een variant voor drie spelers, maar het feit dat u dan zelf op zoek moet gaan naar een bijpassende pion in een kleur die overeenkomt met één van de kaarten, verraad toch al dat het hier niet echt op voorzien is.
Het concept van dit spel is redelijk eenvoudig, u gaat ingrediënten verzamelen om in uw toverketel te gooien. Wat u verzamelt is erg belangrijk, en de memoryfactor gaat dan ook dit spel bepalen. Voor u begint, dient u vooral de puntentelling te kennen : - minpunten zijn er voor kaarten waarvan u maar één exemplaar wist te bemachtigen - twee kaarten met hetzelfde ingrediënt leveren u nul punten op - kaarten in uw eigen kleur (zwart of wit) leveren u dubbele punten op van de waarde van de kaart (1 t.e.m. 4) - drie kaarten levert de som van de waarde van deze kaarten op - bij vier kaarten van dezelfde soort krijgt u nog een bonus van vijf punten - de speler met de meeste waarde 1-kaarten krijgt 5 bonuspunten
In een beurt doet een speler twee zaken : zijn pion verzetten en een ingrediënt nemen uit de rij waaraan hij stopte. - De pion verzetten : de speler moet exact het aantal stappen verzetten dat is aangegeven op de bovenste kaart van zijn toverketel - Indien de pion niet op een hoek terecht komt, moet je nu een kaart nemen uit de rij waaraan je bent gestopt : je mag kiezen welke - Nadien wordt het gat terug opgevuld met kaarten van de trekstapel
Er zullen op de duur gaten ontstaan in het rooster en op het moment dat een speler de laatste kaart uit een rij neemt, volgt de slottelling.
Belangrijk is dat de spelers nooit in hun stapel mogen gaan kijken, dus dat je moet onthouden wat je allemaal reeds verzamelde. Daarnaast bevatten sommige kaarten ook nog een extra symbool : een ontploffende ketel, je mag de bovenste kaart van je tegenstander zijn stapel verwijderen (en onder de trekstapel stoppen) en een toverhoed en stok, je mag nog een beurt spelen (max. één extra beurt)
Het spel voorziet ook nog een variant waarbij je in het begin van het spel opdrachtkaarten krijgt. Je gaat deze opdrachten proberen te vervullen om zo nog extra punten te krijgen. Het gaat hier dan bijvoorbeeld over het verzamelen van bepaalde kaarten, de laatste kaart te nemen, kaarten van één kleur verzamelen, het minste kaarten in totaal verzamelen, het minste ontploffende ketels of toverhoeden en stok, ...
Korte mening : snel, tof, leuk, mooi spelletje voor het ganse gezin.
Titel : Kupferkessel co. Auteur : Günter Burkhardt Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 6+
De bedoeling van dit spel is om zoveel mogelijk invloed te krijgen in de verschillende provincies van Kreta. Door het inbrengen van volkeren, abten, boten, kastelen en steden kun je je invloed doen stijgen. Wanneer er een waardering plaatsvind worden al deze zaken opgeteld om te bekijken wie met de punten aan de haal gaat (elke pion telt voor 1, een stad voor 2 invloedspunten). Het inbrengen van deze pionnen gebeurt door het kiezen van personagekaarten. Deze kaarten zijn dan ook de kern van het spel (u vindt hieronder een overzicht, met dank aan Rudi Vanderzeypen).
Elke keer als de torenwachter wordt uitgespeeld volgt er een waardering in de provincie aangegeven door de kasteelkaarten, waarvan er 11 worden klaargelegd aan het begin van het spel. De andere kaarten gaan uit het spel. De provincie op de kaart en alle aangrenzende provincies worden gewaardeerd volgens deze regels :
Het aantal zegepunten van een provincie wordt bepaald door de aard van het landschap en kan worden afgelezen op de zeshoekige markeringen : - het hooggebergte (bruin) levert 2 zegepunten op - het heuvelland (groen) levert 3 zegepunten op - de vruchtbare vlakte (geel) levert 4 zegepunten op Als er zich een haven bevindt in de provincie dan wordt het aantal zegepunten met 2 verhoogd.
Personages :
Admiraal : De speler die een admiraal uitspeelt, plaatst één van zijn beide schepen in een haven naar keuze (vóór een provincie die is gekenmerkt door een stuurwiel) of hij verplaatst zijn schepen (één of de beide schepen) die zich al op het speelbord bevinden naar een willekeurige haven.
Beperking : De beide schepen van een speler mogen zich niet in dezelfde haven bevinden. Bovendien mogen er zich maximaal twee schepen in een haven bevinden. In een spel met twee spelers mag in elke haven maar één schip liggen.
Veldheer : De speler die een veldheer uitspeelt, plaatst één volk in een provincie naar
keuze of hij verplaatst één of meerdere eigen volkeren, die zich al op het speelbord bevinden. Volkeren worden altijd via de oranje grens van de ene naar de andere provincie gezet. Het is niet mogelijk om een volk via het ronde kasteelveld in een diagonaal aangrenzende provincie te zetten. De speler beschikt over 4 zetpunten.
Beperking : In één provincie mogen maximaal 7 spelfiguren (abten, volkeren, steden) staan. Als er in een provincie al vijf volkeren en 2 steden staan dan mag er in deze provincie geen nieuw volk meer worden gezet. Het is wel toegelaten om met een abt of volkeren zulk een provincie te doorkruisen. Als er zich al 7 spelfiguren (abten, volkeren, steden) in een provincie bevinden dan kan men zijn invloed nog verhogen door een schip in de haven te zetten of een kasteel te bouwen.
Abt : De speler die een abt uitspeelt, plaatst zijn abt in een provincie naar keuze of hij verplaatst zijn abt, die zich al op het speelbord bevindt, over maximaal 3 provincies.
Beperking : Als er zich al 7 spelfiguren (abten, volkeren, steden) in een provincie bevinden dan mag de abt niet in deze provincie worden gezet. Zodra een abt in een provincie wordt geplaatst, pacificeert hij deze provincie. Dit betekent dat de andere medespelers voortaan in deze provincie geen volkeren of steden meer mogen inzetten.
Boer : De speler die een landbouwer uitspeelt, mag (respectievelijk moet) een uitgestald landbouwkaartje oogsten en op de markt brengen. Om dit te kunnen doen heeft hij een schip nodig en één of meer volkeren. Als er zich een schip vóór een provincie bevindt en de speler beschikt over een volk in deze provincie dan mag hij het landbouwkaartje van deze provincie nemen. Als de speler in een naburige provincie eveneens over een volk beschikt dan mag hij ook dit landbouwkaartje nemen in plaats van het vorige. Als de speler in meerdere naburige provincies over minstens één volk beschikt, dan vormen deze volkeren zogezegd een ononderbroken handelsketen die met een schip is verbonden. De speler mag dan uit deze provincies kiezen welk landbouwkaartje hij wil nemen. De speler legt het geoogste landbouwkaartje open vóór zich op de tafel. Voor het eerste landbouwkaartje van een soort ontvangt hij onmiddellijk 1 zegepunt. Voor het tweede, derde of vierde landbouwkaartje van dezelfde soort ontvangt hij respectievelijk 2, 3 of 4 zegepunten. De ronde marker wordt onmiddellijk het desbetreffende aantal punten op de scoretabel verschoven.
Bouwmeester : De speler die een bouwmeester uitspeelt, bouwt een stad of een kasteel.
Een kasteel wordt op het snijpunt van meerdere provincies gebouwd. Een stad wordt in een provincie naar keuze gebouwd. De speler mag pas een stad bouwen zodra hij een landbouwkaartje bezit. Hij mag maar een tweede, derde respectievelijk vierde stad op het speelbord bouwen als hij twee, drie of vier landbouwkaartjes bezit.
Beperking : Als er zich al 7 spelfiguren (abten, volkeren, steden) in een provincie bevinden of bevindt zich een provincie enkel een vreemde abt en niet de eigen abt, dan
mag in deze provincie geen stad worden gebouwd. Aandacht : In tegenstelling tot de volkeren, de schepen en de abt die allen mobiel zijn en in de loop van het spel kunnen worden verplaatst, blijven de steden en de kastelen op hun positie staan.Tip : Omdat de kastelen en de steden zeer sterke spelfiguren zijn, is het belangrijk om deze spelfiguren niet te vroeg maar pas aan het einde van het spel in te zetten.
Koning : De koning kan iedere al uitgespeelde kaart vervangen. Voorbeeld : Als een speler in de vorige 3 rondes al de veldheer, de admiraal en de landbouwer heeft uitgespeeld, dan liggen deze kaarten open voor hem op de tafel. De speler legt de koning half over één van deze kaarten en voert de actie van de desbetreffende kaart nogmaals uit. Legt hij bijvoorbeeld de koning op de veldheer dan mag hij opnieuw één volk in een provincie zetten of mag hij eigen volkeren verplaatsen (4 zetpunten).
Torenwachter : De speler die een torenwachter uitspeelt, voert onmiddellijk een waardering uit. De uitgespeelde kasteelkaarten geven aan welke provincies in de loop van het spel worden gewaardeerd. Altijd de kasteelkaart die uiterst links open ligt, komt aan de beurt. Alle provincies die grenzen aan dit kasteelveld worden gewaardeerd.
Titel : Kreta Auteur : Stefan Dorra Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 11+
We komen met deze titel terecht bij een ondergewaardeerd spelletje van onze uitgever van de maand. In die saulen von Venedig gaan de spelers de stad op palen opbouwen en trachten punten te scoren. Dit kan je op verschillende manieren doen : door het bouwen van gebouwkaarten, het aaneensluiten van gebouwen van éénzelfde soort, palen die jouw marker hebben maar door anderen worden gebruikt om op te bouwen en als je de gondel bezit scoor je punten als er iemand aan de Canal Grande bouwt.
Het spelverloop is ook redelijk uniek. De spelers krijgen verschillende handkaarten. Deze tonen diverse personages waarmee je bepaalde acties gaat kunnen uitvoeren. Met de raadsheer kan je gebouwen aanschaffen. Met de pekpunter kan je palen op het speelbord plaatsen. Met de bouwmeester kan je gebouwen op het speelbord zetten (indien aan de voorwaarden wordt voldaan natuurlijk) en de startspelerkaart levert ook gebouwen op en wordt dan doorgegeven. Dit zijn de basispersonages, daarnaast zijn er nog enkele andere waarmee je hier en daar kan manipuleren, gebouwen afbreken, de gondel overnemen, ...
In een speelbeurt mag de startspeler eerst een kaart van een tegenspeler trekken en hem één teruggeven naar keuze. Daarna kiezen alle spelers de kaart die ze die ronde willen spelen. Dan worden de acties uitgevoerd en tenslotte worden de kaarten doorgegeven naar links. Het spel eindigt onmiddellijk wanneer de laatste paal op het speelbord wordt gezet. De speler die op dat ogenblik het meeste punten heeft, wint.
Titel : Die Säulen von Venedig Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Stoere prent op de doos, ridders en kruistochten dat spreekt ons allen wel aan. Jammerlijk genoeg moet ik u melden dat ik van al dat stoere gedoe weinig merk in dit spelletje. Het is bieden op kaarten en dan jouw blokjes zo goed mogelijk kunnen opschuiven. Je gaat je proberen op te waarderen in goud, geloof, macht en aanzien. Op het einde tel je je hoogste score bij je laagste score om je eindtotaal te bekomen.
De speelronden bestaan uit twee delen, een biedronde en een kaartronde. In de biedronde spelen de spelers om beurten hun biedblokjes blind uit bij de kaarten die openliggen. Deze blokjes tonen ridders met een waarde van 5 tot 8, daarnaast is er ook nog een ridder die voor elk ingezet blokje zijn waarde ziet stijgen met 2, een andere vermenigvuldigt je bod met twee en een monnik wordt gebruikt om te bluffen. De startspeler bezit ook nog een extra biedblokje van waarde 4 (als zijnde zijn startspelervoordeel). Nadat alle blokjes zijn ingezet wordt de kaart gegeven aan de speler die het meeste bood. Bij gelijke stand wint niemand de kaart.
In de kaartronde spelen de spelers hun gewonnen kaarten terug uit. De kaarten zorgen voor een opwaardering op de diverse vlakken en daarnaast zijn er nog kaarten waarbij je kan wisselen, waarbij biedblokjes worden afgenomen voor een ronde, ...
Dus als u een spannende kruistocht verwacht komt u bedrogen uit. Wil u een (echt) luchtig biedspelletje (à la Morgenland of Revolution), dan zit deze Akkon wel goed, maar of ik hem speciaal zou aankopen??? Dat laat ik aan u over.
Titel : Akkon Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Het originele aan dit spel is onmiddellijk ook het zwakste punt. Dit spel wordt namelijk gespeeld in het donker. Het spelmateriaal bestaat dan ook uit kaarten en fiches die met kunstlicht moeten worden opgeladen. Zo gauw dit gebeurd is, moet je alles verduisteren en kan het spel beginnen.
Het spel op zich is niet zo spectaculair, het is een variant van zwarte pieten, kwartetten of moderner Pit (van Asmodée). Afhankelijk van het aantal spelers worden er kwartetten uit het spel genomen. Hier worden nog enkele spoken aan toegevoegd en dan kan het spel beginnen. Het spel loopt over acht ronden.
Er wordt een spelleider aangeduid die telkens "SPUK-IM-SCHLOSS" roept. Op "spuk" leggen de spelers een handkaart op tafel, bij "im" wordt de kaart in wijzerszin doorgeschoven en bij "schloss" worden de kaarten terug opgeraapt. Zo gauw een speler een kwartet heeft verzameld, slaat hij op Johan de butler (die in het midden van de tafel ligt). Deze speler wint de ronde en krijgt een grote kasteelfiche (2 punten waard), de andere spelers bekijken nu hun hand en kijken of ze een blij of droevig spookje hebben (verschil zie je niet in het donker). Voor elk blij spook krijg je een klein kasteel, voor elk droevig spook moet je er ééntje afgeven.
De speler die na acht ronden het meeste kastelen heeft verzameld, wint het spel. Bij gelijke stand zijn er meerdere winnaars.
Titel : Spuk im Schloss Auteur : Ellen Maria Ernst Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 3-8 Speelduur : 10 min. Leeftijd : 5+
We beginnen met een echt kinderspelletje. Fijne motoriek en oog-hand-coördinatie zijn de sleutel om dit spel te winnen. De veelspeler onder u weet nu al voldoende en beseft dat hij volledig kansloos is tegen éénder welke kleuter, maar als u toch de strijd wil aangaan of uw jongste schatten wil plezieren, dan kan dat met dit spel.
In het kasteel van koning Konrad gebeurt er altijd wel iets. In de torenkamer, aan de kasteelpoort, op de kantelen, ... daar verschijnen de verschillende figuren die in het kasteel wonen, zijnde koning Konrad, ridder Robert, geest Gunter, kasteelwachter Bodo, prinses Paula, tovenaar Tapperlap (even de naam aangepast) en draak Delb.
Het is erg belangrijk dat u deze zeven inwoners van het kasteel memoriseert, want u gaat in elke ronde op zoek gaan naar het personage dat ontbreekt op één van de zestien kasteelkaarten. Dan komt het erop neer om om ter snelste het fiche te grabbelen met het ontbrekende personage. Fout grabbelen is sowieso verloren en dan hebben de andere spelers nog de kans. De winnaar krijgt de kasteelkaart, de speler die het meeste kasteelkaarten verzamelt, wint het spel. Bij gelijke stand zijn er meerdere winnaars.
Qua spelconcept kan je dit spel vergelijken met Oeps mis (Haba) of Beestenboel (999 games), maar het is wel de minste van de drie voor mij persoonlijk. De twee anderen hebben telkens nog iets extra's, dat ook voor volwassenen het spel nog interessant maakt. Dit is echt wel een spelletje voor de jongste spelertjes onder ons, maar zij zullen zonder enige twijfel veel plezier beleven aan dit spelletje, want het is toch oh zo spannend als het om ter eerste gaat.
Titel : Schnappburg Auteurs : Christian Fiore & Knut Happel Uitgeverij : Goldsieber Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 10 min. Leeftijd : 4+
Goldsieber heeft al een redelijke staat van dienst en heeft dan ook al een erg ruim assortiment aan spellen aan te bieden. Veel van deze spellen zijn echter al moeilijk vindbaar of zelfs helemaal niet meer verkrijgbaar. Ik heb deze dan ook uit de lijst gelaten (tenzij we ze in de collectie hebben). Wenst u deze lijst toch even na te kijken, verwijs ik u door naar BGG.
Kinderspellen : - die diebische elster - die ritter von der haselnuss (ook uitgebracht door 999 games) - farben fische - ox in die box - schnappburg - spuk im schloss
Volwassenenspellen : - akkon - der verrückte räuber - die säulen von venedig - gegen den wind - kreta - kupferkessel co. - liebe und intrige - pecunia non olet - piranha pedro - pizza paletti - psychopet - saba - via romana - willis wilde wühlerei - xtreme limits
Oudere spellen : - ab die post - das amulett - africa (ook uitgebracht door 999 games) - big city (ook uitgebracht door 999 games) - doge - entdecker (ook uitgebracht door 999 games onder de naam Land in zicht) - galopp royal - geheime wilt idhun - goldland - hallo das (ook uitgebracht door 999 games) - isis & osiris (ook uitgebracht door 999 games) - jungle speed - kontor (ook uitgebracht door 999 games onder de naam Packhuys) - löwenherz (ook uitgebracht door 999 games onder de naam Leeuwenhart (kleine variant)) - pfeffersäcke - mississippi queen + uitbreiding - new england - pitchcar - web of power (ook uitgebracht door 999 games onder de naam Kardinaal & koning) - wooly bully (ook uitgebracht door 999 games onder de naam Herders en schapen)
Gisteren was het onze heetste spellenavond ongetwijfeld. Gelukkig had Pieter z'n Kubb meegebracht zodat we ook buiten in de schaduw onze geliefkoosde hobby konden uitoefenen. Voor de rest waren er toch zo'n 20 spelers, wat niet slecht is met dit hete weer.
Een spelletje Castle panic, Chocolatl en een heleboel demo's van HiG vulden de ganse avond. Tussendoor nog snel even een spannende penaltyreeks van Uruguay en Ghana en een vruchtbaar gesprek inzake internetforaperikelen. We voegen ook nog twee nieuwe spellen toe van WGG : Hotel Samoa en Galapagos.
Dit spel is al een tweede uitgave. Er is ook een originele Tomb, die vergelijkbaar is met dit spel, maar aangezien we deze in de collectie hebben, gaan we deze even toelichten. Tomb is wederom een spel in de fantasy-sfeer. De spelers gaan een team samenstellen dat monsters het leven (of de dood) zuur gaat maken en ze trachten af te maken in hun tombes. Vooraleer je dit kan gaan doen, moet je natuurlijk een zo degelijk mogelijke uitrusting bij elkaar sprokkelen om de strijd te kunnen aangaan.
In de cryptes liggen verschillende zaken op de spelers te wachten. Je kan stuiten op schatkaarten, vloeken, monsters en valkuilen. Je zal al deze vloeken en valkuilen moeten trachten te ontwijken en levend je weg uit de tombe te vinden. Het verslaan van monsters en verzamelen van schatten is dan natuurlijk weer nodig om het spel te kunnen winnen, want beide kaarten leveren XP (overwinningspunten) op.
In de herberg, waar je je bevindt voor je de tombe ingaat, kan je je uitrusting versterken. Je hebt gebeden (die kunnen gebruikt worden door klerken en heilige mensen die in je team zitten), toverspreuken (door tovenaars en andere magische schepsels te gebruiken), voorwerpen (door alle avonturiers), tactiek (voor in de strijd te gebruiken) en cryptmasterkaarten (die je het beroven van een crypte kunnen vergemakkelijken of bemoeilijken).
In een beurt kan een speler : - vrije acties gebruiken - een actie per ronde gebruiken - ronde beëindigen
Vrije acties zijn : 1) uitrusten van teamleden met voorwerpen 2) delen van items tussen teamleden 3) incasseren van punten 4) rusten om je wondefiches te verwijderen en te recuperen van de strijd 5) een vloek opheffen door een goede dobbelsteenworp
Ronde-acties : 1) trekken van handkaarten 2) recruteren van karakters voor je team (max. 5) 3) bewegen tot 10 plaatsen in de tombe 4) genezen indien je een klerk in je team hebt, voor elke goeie dobbelsteenworp kan je genezen 5) stelen indien je een dief in je team hebt, kan je van een ander team zaken stelen 6) terugkeren naar de herberg 7) een crypte overvallen
Ronde beëindigen : 1) betaal huurlingen 2) aanvullen van je team (dode teamleden vervangen) 3) extra leden ontslaan (indien meer dan 5 leden) 4) opruimen van alle gespeelde kaarten 5) lege tombe = einde van het spel De speler met de meeste XP-punten is de winnaar.
Indien je opteert om een crypte te overvallen kan je dus verschillende zaken tegenkomen. Wat er exact gebeurt, hangt dan ook af van hetgeen je tegenkomt. In een gevecht ga je de kracht van je team en hun voorwerpen gebruiken tegen het monster. De dobbelsteenworpen gaan uiteindelijk over winst of verlies beslissen. Een tegenspeler speelt het monster. Hoeveel je kan incasseren hangt dan ook weer af van je sterkte. Het volledige vechtsysteem hier uit de doeken doen, is misschien een beetje overbodig, zeker als je reeds spellen speelde waarbij er moet gevochten worden. Je speelt eerst speciale kaarten, berekent je sterkte, gooit dobbelstenen, legt wondefiches voor elke hit, de verdediger is nu aan de beurt, ... Dit proces wordt herhaald tot er iemand de strijd verliest.
Titel : Tomb (cryptmaster) Auteur : Brent Keith Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 120 min. Leeftijd : 13+
Om het zeer kort te houden : Dominion in een fantasy-jasje!
Natuurlijk is dit wel redelijk kort door de bocht, maar qua gameplay is het effectief wel een Dominion-kloon. Het grote verschil is het behalen van punten. Bij dominion kon je de punten gewoon kopen, hier moet je de strijd aangaan met angstaanjagende geesten, monsters en andere vieze ventjes. (Ignace Crombé-uitbreiding zou in de maak zijn)
Dit spel is een deckbuilding-game. Je gaat door het uitspelen van kaarten, acties ondernemen en nieuwe kaarten verzamelen om zo je deck voldoende te stofferen om tegen de monsters te gaan vechten. Taaie tegenstanders leveren natuurlijk meer op dan zwakkelingetjes, maar deze zijn dan weer easy money en ze tellen uiteindelijk toch ook door. Ik heb het spel één keer gespeeld toen het pas in Essen was verschenen en ik was er eigenlijk onmiddellijk door gecharmeerd. De enige reden waarom het zo'n tijdje geduurd heeft, vooraleer het bij SpinLi te spelen was, is dan ook dat we Dominion al in de kast hadden staan en er zoveel lekkers was verschenen die periode rond Spiel.
Uiteindelijk zijn we wel zeer blij dat dit spel eindelijk in onze collectie hebben kunnen bijschrijven. De kaarten zijn fantastisch mooi getekend, de gameplay is eenvoudig (zoals u reeds weet van Dominion) en het biedt toch iets extra's aan de mensen die wel van fantasy houden. Bovendien kan dit soort spellen best wel eens een opstapje zijn voor het grotere werk, dat van Fantasy Flight. Eens je door de microbe gebeten wordt om je een beetje in de duistere wereld in te leven, ga je graag een stapje verder.
Meer uitleg : lees ons verslagje van Dominion bij HiG zou ik zeggen en anders een partijtje op onze spellenavond.
Titel : Thunderstone Auteur : Mike Elliott Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Dit spel is een coöperatief spel, ondertussen een wereldberoemd spelmechanisme na kleppers als Pandemie, Shadows over Camelot, Battlestar Galactica, Red November, ... De spelers zijn een team wereldverbeteraars die de kwaadaardige dr. Necreaux moeten tegenhouden, want deze wil de aarde verwoesten. Bovendien heeft hij voor zijn snode plan wetenschappers ontvoert en deze moet jij trachten te bevrijden.
Elke speler is in het bezit van drie karakters, wiens eigenschappen hij kan gebruiken. Afhankelijk van het aantal spelers wordt een bepaalde tijd gespeeld. Deze tijdsfactor is erg belangrijk in het spel, want indien het team dr. Necreaux niet kan stoppen binnen de aangegeven tijd : BOEM !!! In een deck avonturenkaarten worden de wetenschappers en ontsnappingsvliegtuig onderaan gestopt. Er wordt in dit spel trouwens ook niet individueel gespeeld, maar als team, je zal samen moeten beslissen welke actie je gaat ondernemen.
Er zijn eigenlijk twee grote opties die je kan doen : rusten of bewegen. Indien je rust, kan je je karakters opladen (zodat ze terug speciale eigenschappen kunnen gebruiken) en kan je als extraatje de bovenste avonturenkaart bekijken en beslissen of je ze bovenaan of onderaan de deck steekt. Deze avonturenkaarten bepalen het verloop van het spel en de gevaren die je tegenkomt. Indien je opteert om te bewegen, wordt er beslist met welke snelheid. Maar des te hoger de snelheid, des te meer avonturenkaarten moet je onder handen nemen. (maar hoe sneller je dan ook weer bij de wetenschappers en de shuttle komt) In deze avonturenkaarten zitten allerlei gebeurtenissen die worden uitgevoerd zoals op de kaart vermeld. Daarnaast kan je ook monsters tegenkomen, die je moet trachten te verslaan met al je karakters en hun eigenschappen. Welke offer je op, welke nog niet als je weet dat er nog x-aantal avonturenkaarten volgen?
Het spel kan op verschillende manieren eindigen : - de tijdsklok komt op nul (je ontploft met het ganse eiland) - de wetenschappers en het vliegtuig zijn gevonden (de wereld staat bij jou in schuld) - het vliegtuig is gevonden en je beslist om te vertrekken (nog een keertje proberen, want dr. Necreaux is met de wetenschappers ontsnapt)
Het scenario lijkt er wel één uit een fantastische Austin Powers-film en daar doet het spel me ook een beetje aan denken. Op zich is het concept weer erg leuk, maar mensen die totaal niet voor coöperatieve spellen zijn, zullen dit helemaal niets vinden. Overleggen is iets dat ook niet voor iedereen gegeven is natuurlijk. Er zijn ook enkele varianten voorzien die het spel telkens een andere wending moeten geven, maar het basisprincipe blijft identiek.
Titel : The isle of doctor Necreaux Auteur : Jonathan Leistiko Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 1-5 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 15+
Vandaag gooi ik speciaal een extraatje op de weblog. En ééntje die er mag wezen. Een spel van een piepkleine uitgever uit Frankrijk.
Dixit is de naam, de naam van het spel van het jaar in Duitsland en dat wil toch wat zeggen. Een Frans spel dat de hoofdvogel afschiet in het almachtige spellenland Duitsland. Spiel des Jahres prijkt vanaf nu op de vierkante doos met met de prachtige tekeningen op de doos en vooral op de kaarten.
Dixit is een atypisch spel, een spel dat u aan een zeer ruim publiek kan voorstellen. Het gaat hier niet om spelstructuren doorgronden of tactisch zware overwegingen te doen, maar u moet wel creatief zijn en een beetje vindingrijk. U probeert punten te scoren door andere spelers hun psychologie te doorgronden en af en toe met een beetje geluk te gokken.
De spelers krijgen elk zes "wondermooie" handkaarten. De startspeler kiest één van z'n handkaarten en omschrijft de kaart, verzint een uitspraak die er bij past, maar mag dit niet té duidelijk doen. De andere spelers kiezen uit hun hand ook allen een kaart die aan de beschrijving voldoet en geven deze dicht af. De kaarten worden geschud en nadien netjes naast elkaar open gelegd. Nu gokken alle spelers (behalve de verteller) welke de oorspronkelijke kaart van de startspelers is, door het inzetten van fiches.
Kan de verteller anderen misleiden, dan scoort hij 3 punten. Ook diegene die het wel bij het juiste einde hebben, krijgen drie punten. Raadt niemand de kaart of iedereen, dan krijgt de verteller 2 strafpunten. Elke speler (behalve de verteller) krijgt één punt per stem op zijn kaart. Nadien vult elke speler zijn hand terug aan tot zes kaarten, de volgende speler wordt verteller.
Het spel eindigt wanneer de laatste kaart getrokken wordt, de speler met de meeste punten, wint het spel.
Titel : Dixit Auteur : Jean-Louis Roubira Uitgeverij : Libellud Aantal spelers : 4-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
