Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
11-06-2010
Wikinger
Dit spelletje straalt weer veel sfeer uit. Bovendien is dit spel ook ietsje tactischer dan de meeste HiG. Je moet met meerdere zaken rekening houden, dit wil niet zeggen dat het supermoeilijk is, verre van zelfs, maar gevoelsmatig moet ik zeggen dat dit spel niet makkelijk te winnen is.
Het spel verloopt over 6 ronden, in deze ronden ga je tegels verzamelen, die je in je eigen speelveld gaat afleggen. Op deze manier ga je proberen om eilanden te creëren waarop je vikings in verschillende kleuren gaat inzetten. Deze vikings gaan je punten en geld opleveren bij waarderingen. Na elke ronde volgt er een waardering, na ronden 1,3 en 5 is dit een kleine waardering waarin er enkel goud wordt uitgedeeld, in de ronden 2,4 en 6 zijn dit grote waardering waar alles dient bekeken te worden (geld en punten). Op het einde is er dan ook nog eens een slotwaardering waarin je eerst en vooral aan de vraag naar voedsel van je vikings moet tegemoet komen, je geld wordt omgezet in punten, je overgebleven bootsmannen, afgewerkte eilanden, langste eiland en voedingspunten worden nog berekend. U merkt wat ik bedoel met ietsje moeilijker. Het feit dat er al drie verschillende soorten waarderingen zijn, maakt dat dit spel al een streepje moeilijker oogt dan andere spellen in de reeks.
Maar ... laat u zeker niet afschrikken, want er zit een superleuk spel achter de tellingen en waarderingen. Elke ronde wordt het draairad vol tegels en vikings gelegd. De spelers kiezen telkens een combinatie en leggen deze in hun eigen speelveld (winkelhaak). De manier waarop ze deze leggen gaat bepalend zijn om punten te scoren (hierover later meer). De kosten van de combinatie staan naast het draairad. Een speler mag nooit de combinatie van nul pakken, tenzij hij niet anders kan. Indien deze van nul wordt weggenomen, schuift het draairad verder naar de volgende combinatie en worden zo de andere combinaties steeds goedkoper. Maar koop jij op het juiste moment, de juiste combinatie?
De boten worden steeds in de bovenste rij gelegd, de eilanden worden in de andere rijen gelegd. Je moet ze natuurlijk rechtop leggen en probeert eilanden te maken die af zijn. Lekker puzzelen is de boodschap. De vikings moeten worden ondergebracht op een eiland op de rij van hun eigen kleur, is dit niet mogelijk worden ze linksboven bij de bootmannen gezet. (bij een grote waardering kan je een bootman opofferen om deze viking naar de eilanden te brengen. * Bij de kleine telling leveren enkel de gele vikings geld op, nl. 3 centen per viking * Bij de grote waardering wordt de ganse rij afgegaan : - boten blokkeren de waardering in hun kolom, tenzij er direct onder een krijger staat (in het voorbeeld hierboven wordt de kolom onder het groene schip dus wel gewaardeerd. - de rode vikings leveren 2 punten op per viking (adelen) - de groene vikings leveren 1 punt op per viking en 1 extra punt per gele of blauwe viking die eronder staan - de gele vikings leveren weer geld op - de blauwe vikings worden bij de slotwaardering gebruikt om in voedsel te voorzien (ze kunnen 4 vikings en zichzelf onderhouden)
Slotwaardering : - schepen die niet geblokkeerd worden brengen schade mee zoals vermeld op het schip - elke vijf goud levert nog 1 punt op - de speler die nog het meeste bootsmannen heeft, krijgt 10 punten - de speler met het meeste afgemaakte eilanden krijgt 7 punten - de speler met het langste eiland krijgt 5 punten - voor elk voedingspunt dat je overhebt, krijg je 2 punten - voor elk voedingspunt dat je te weinig hebt, geef je 1 punt af
De speler met de meeste punten wint het spel. Daarnaast heb je ook nog een variant met enkele extra tegels, maar dit heb ik persoonlijk nog nooit zelf gespeeld. Deze fiches leveren gewoon extra geld en punten op en worden links naast de winkelhaak geplaatst (zoals in bovenstaand voorbeeld). Sommige fiches zullen dan weer invloed hebben op de waarderingen. Zoals bij zo veel spellen, is het bij dit spel niet anders, het is gewoonweg al weer te lang geleden dat we dit leuke spel hebben gespeeld. Maar daarom dient deze reeks natuurlijk ook, om "vergeten" spellen terug op te vissen en een beetje op te frissen, hopelijk komt er na het lezen en bespreken nog eens een spelbeurt van.
Titel : Wikinger Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Michael Kiesling Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Titania was de nieuwste spruit van HiG op de spielwarenmesse in Nürnberg. Ik heb het spel nu reeds enkele maanden in het bezit en het moet gezegd : ik hou hiervan! Eenvoudige spelregels, voldoende diepgang, mooi materiaal, fantastisch sfeer rond het spel, een toppertje in het HiG-gamma.
In Titania ga je op zoek naar zo veel mogelijk overwinningspunten, dit is zeker niets nieuws. Je kan punten scoren door op de juiste plaatsen te gaan varen, door torens te bouwen of door zeesterren in te zetten. Diegene die dit het beste uitspeelt zal het spel winnen, en winst en verlies ligt in dit spel zééééééér dicht bij elkaar. Eerste spel, verschil tussen winst en verlies 1 luttel puntje. Tijdens het tweede spel was het verschil ietsje groter aangezien ik het speelde met allemaal mensen die het voor de eerste keer speelde, maar het blijft steeds spannend tot het allerlaatste moment.
Een belangrijk onderdeel hierin is het sparen van overwinningsfiches, deze blijven tot het einde van het spel gedekt bij de spelers liggen en zo kan je het verschil nog maken.
Eenvoudige spelregels had ik gezegd, hier krijgt u ze van mij : U mag in een beurt drie acties doen, de twee mogelijkheden zijn : een kaart spelen of geen kaart spelen! U mag dus een rondje niets doen, buiten drie nieuwe handkaarten nemen. Anderzijds kan u kaarten uitspelen, één, twee of drie. Speelt u één kaart, mag u twee kaarten bijtrekken, speelt u twee kaarten, krijgt u nog één nieuwe handkaart, speelt u drie kaarten, krijgt u logischerwijs geen handkaarten bij.
Op deze kaarten staan bootjes in de kleuren blauw, geel of rood (of een combinatie van twee kleuren). U zet een bootje in de overeenkomstige kleur op het speelbord. Het moet grenzen aan een bootje van dezelde kleur en op elke tegel mogen maar 2 boten (van verschillende kleur) staan. Daarna krijg je nog wat er op de tegel is afgebeeld. Vanaf het moment dat alle bootjes van een kleur zijn opgespeeld, eindigt een ronde. Er worden in totaal twee ronden gespeeld.
Wat kan u zoal verdienen? - mosseltjes : die gaat u gebruiken om aan torens te kunnen bouwen - zeesterren : die kan u spelen bij torens en zo punten sprokkelen - bootje : je mag onmiddellijk nog een bootje in de gespeelde kleur op het speelbord plaatsen - kaarten : je krijgt extra handkaarten (max. 7 op het einde van je beurt) - punten : onmiddellijk punten bijzetten - puntenfiches : je trekt ze blind uit de stapel en houdt ze verborgen tot het einde van het spel
Wat doe je als je op een kraanveld komt? Dan ga je moeten bouwen aan één van de aangrenzende torenvelden. Je bouwt in de kleur die op het veld staat afgebeeld. Voor het onderste deel van een toren moet je één mossel in die kleur afgeven, het 2de verdiep 2 mosselen, 3de verdiep 3 en 4de verdiep 4. Je krijgt voor elke etage die je bouwt 3 punten (4 als er een zeester bij ligt). Je mag ineens zo veel etages bouwen als je kan.
Wat doe je met een zeester? Je mag deze onmiddellijk inzetten bij een torenveld waar er één toren staat op afgebeeld. Je krijgt punten voor elke toren op dit veld en elke etage die reeds gebouwd zijn. Je kan ze ook opsparen om later op torenvelden te zetten met meerdere torens. Let op, je mag dit enkel doen op het moment dat je zeesterren in handen krijgt. Dus opsparen voor een torenveld met 4 torens houdt ook een zeker risisco in als je geen zeesterren meer zou kunnen verzamelen.
Na ronde 1 worden alle bootjes en zeesterren van het speelveld gehaald, de torens blijven staan. Alles wordt terug klaargemaakt voor ronde 2. Zo gauw deze ook afgelopen is, maken de spelers hun puntenfiches nog bekend en zetten ze de overeenkomstige punten bij. De speler met de meeste punten, wint het spel. Bij gelijkspel wint de speler die nog het meeste mosselen en zeesterren in zijn voorraad heeft.
Titel : Titania Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Rüdiger Dorn Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Ik vergelijk dit spel vaak met Ticket to Ride, en dat mag gezien worden als een compliment want dit zijn zeer goede familiespellen. Voldoende mogelijkheden, vlotte gameplay, maar zeker geen al te moeilijke spelregels. Ook dit spel klasseer ik in de categorie : typisch HiG.
Je probeert gedurende het ganse spel puntjes te verzamelen, door lange trajecten te maken, door alle steden aan te doen met je postkoets, door in alle provincies te passeren en door zo veel mogelijk huisjes op het bord te zetten, want diegene die je overhoudt zijn minpunten. Het spel eindigt als een speler er trouwens in slaagt om een koets met waarde 7 te winnen of al zijn huizen in te zetten.
Een spelbeurt is redelijk eenvoudig : - je moet één stadskaart in de hand nemen (keuze uit de zes in de vitrine of een dichte van de stapel) - je moet één stadskaart uit de hand voor je neerleggen - je mag een traject afsluiten en waarderen
Daarnaast kan de speler per beurt beroep doen op één van de functionarissen die je een beetje van de spelregels laten afwijken. - postmeester : je mag nog een tweede kaart uit de vitrine in de hand nemen (moet je kiezen als je aan het begin van je beurt geen handkaarten hebt) - ambtenaar : je mag de vitrine volledig leegmaken en zes nieuwe kaarten leggen - postiljon : je mag een tweede kaart uit de hand voor je neerleggen aan je traject - wagenmaker : je mag je traject bij de waardering denkbeeldig met twee kaarten verlengen om zo een postkoets met hogere waarde te winnen (dit geldt niet voor het verzamelen van puntenfiches)
Een traject maken : Elke beurt moet de speler een kaart aanleggen, hij moet er bovendien voor zorgen dat hij steeds een kaart in de juiste volgorde kan aanleggen. Je mag zowel aan de voorkant als de achterkant van je traject verderbouwen. Afsplitsingen in steden mag je niet maken. Je moet op het bord dus in een denkbeeldige rechte lijn je traject kunnen afrijden. Kan je geen geldige kaart leggen, moet je je huidige traject wegdoen (zonder waardering) en een nieuw traject opstarten.
Een traject afsluiten en waarderen : Je traject moet uit minstens 3 kaarten bestaan, daarna mag je het traject afsluiten. - inzetten van huizen : ofwel op alle steden van één kleur van het traject ofwel één huis op elke kleur vertegenwoordigd in het traject - ontvangen van bonuskaarten : indien je huizen hebt in alle steden van een kleur krijg je de overeenkomstige fiche, maak je een traject van 5,6 of 7 kaarten lang, kan je ook bonuskaartjes winnen. De speler die in alle kleuren vertegenwoordigd is, kan ook een puntenfiche winnen. - eventueel ontvangen van een nieuwe koets : de spelers ontvangen een nieuwe postkoets als hun traject langer is dan hun vorige postkoets (hier is het gebruik van de wagenmaker interessant) - afleggen van de stadskaarten en overtollige handkaarten (max. 3 stuks)
Er zijn ondertussen ook enkele uitbreidingen verschenen in het Thurn und taxis-gamma. Deze hebben het basisspel nodig om te kunnen spelen. Ze voegen een extra speelbord toe, enkele extra regels en een hoop bonuskaartjes die op de getrouwe en andere manieren kunnen verzameld worden. Maar het uitgangspunt en gameplay blijven eigenlijk exact hetzelfde.
Titel : Thurn und taxis Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Karen en Andreas Seyfarth Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+ Uitbreidingen : Glanz und gloria, Alle wege führen nach Rom
Taluva is zo'n spel dat makkelijk speelt, maar oh zo moeilijk te winnen valt. Maar dat kan natuurlijk ook volledig aan mezelf liggen. In Taluva ga je een spelbord opbouwen met tegels en dat bovendien nog in de hoogte ook. De speler beschikt over drie verschillende bouwwerken in houten speelstukken, tempels, torens en hutten. Je wint het spel als je erin slaagt 2 van de 3 soorten gebouwen op het speelbord te krijgen. Het spel eindigt ook als alle vulkaantegels zijn aangebouwd. Er wordt dan gekeken wie in de eerste plaats het meeste tempels heeft gebouwd, dan de torens en tenslotte de hutten. Je kan ook vroegtijdig het spel moeten verlaten : als je in je beurt geen enkel gebouw op het spelbord kan plaatsen, val je onherroepelijk uit de boot en het spel.
Een speelbeurt bestaat dan ook telkens uit 2 stappen : - een vulkaantegel aanleggen - één of meer speelstenen (gebouwen) plaatsen
STAP 1 Je trekt een vulkaantegel van de dichte stapel en legt deze aan, je kan een landschap uitbreiden of een vulkaanuitbarsting laten plaatsvinden. Om een landschap uit te breiden, leg je de tegel gewoon tegen een tegel die reeds op tafel ligt, er moet minstens één zijde grenzen, er kunnen dus eventueel ook gaten ontstaan. Bij een vulkaanuitbarsting ga je in de hoogte werken. Je moet nu wel met enkele zaken rekening houden. Het vulkaanveld van de tegel moet op het vulkaanveld van de onderliggende tegel worden geplaatst, de vulkanen van beide tegels mogen niet in dezelfde richting wijzen (2 tegels dus volledig op elkaar, hij moet verschillende tegels bedekken) en er mag geen vrije ruimte onder de tegel zijn. Als je in de hoogte gaat bouwen, kan het zijn dat je bepaalde zaken gaat bedekken : vreemde of eigen hutten worden uit het spel genomen, maar je mag geen volledige nederzetting vernietigen (je moet minsten 1 hut laten staan), torens en tempels mogen NIET bedekt worden.
STAP 2 Je mag enkel stenen inzetten op vrije velden. Vulkanen kunnen niet worden bebouwd. Je mag eigen nederzettingen verbinden. - een hut bouwen : je zet 1 hut op een veld naar keuze op niveau 1 - een toren bouwen : je zet 1 toren op een veld op het derde niveau of hoger direct grenzend aan een eigen nederzetting (er mag slechts één toren in de nederzetting) - een tempel bouwen : je zet 1 tempel op een veld dat direct grenst aan een eigen nederzetting die minstens uit 3 hutten bestaat (er mag slechts één tempel in de nederzetting) - een nederzetting uitbreiden : je kiest één landschapstype dat grenst aan een bestaande nederzetting en mag op al deze velden (van hetzelfde type) een hut zetten
U mert het dat de spelregels op zich zeer eenvoudig zijn, tegeltje leggen, huisje bouwen. Maar om nu een winnende tactiek te vinden, dat is me nog steeds niet goed gelukt. Het is een breinbrekertje dit spel, zeker als je over elke zet wil gaan nadenken. Gewoon vlot doorspelen kan evengoed en ook dan zal je er wel plezier aan beleven, maar toch ga je op het einde van het spel overdenken wat je beter had gedaan om toch die ene stap niet te kort te komen. Bovendien is dit spel redelijk snel gespeeld, zodat een tweede spelbeurt ineens kan worden aangevat. Dit spel is zonder meer één van de verborgen parels van HiG.
Titel : Taluva Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Marcel-André Casasola Merkle Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Dit spel verscheen afgelopen winter op de speelgoedbeurs in Nürnberg. Het blijkt een leuk, snel familiespel te zijn geworden met mooi materiaal en in navolging van de "Agricola"hype volledig in het boerenstielthema gegoten.
De spelers trachten de juiste dieren bij elkaar te verzamelen in vier ronden. Voor elk kwartet of straat (opéénvolgende nummers) van dieren mogen ze er in hun boerderij plaatsen en deze leveren op het einde van het spel de punten op.
Door worker-placement trachten de spelers de juiste dieren te verzamelen. Je kan ervoor opteren om zo veel mogelijk dieren in een beurt bijeen te krijgen, maar je moet er wel rekening mee houden dat je ze allemaal moet kunnen voederen om ze netjes bij te houden tot de volgende ronde. Misschien ben je iets meer op kwaliteit gericht en probeer je vooral de juiste combinatie van dieren te bemachtigen. De waarheid en winst zal hoogstwaarschijnlijk wel ergens tussen beide liggen.
Het spel bevat een speelbord dat het erf voorstelt waarop de dieren (fiches) dicht worden gelegd. Elke ronde komen er zo 25 tegels te liggen. Elke speler krijgt een boerderij (waarop hij punten verzamelt) en een aantal boeren (2 bij 4 of 5 spelers en 3 bij 2 of 3 spelers). Daarnaast worden de volgordeplaatjes (1,2,3, ... afh. aantal spelers) naast het bord gelegd en dan kan het spel beginnen.
Als je aan de beurt komt draai je een fiche om en heb je de keuze om hierop een boer te zetten of niet (à la carcassonne). Om beurten worden zo steeds meer dieren omgedraaid. Vanaf het moment dat je je boeren allemaal hebt ingezet, neem je het volgordeplaatje met de laagste nummer. Deze geeft aan wie als eerste mag verdergaan met het inzamelen van de dieren. Als alle spelers al hun boeren hebben ingezet, worden de dieren verzameld. De speler met het laagste nummer kiest als eerste één van zijn boeren en neemt alle dierenfiches die in een rechte lijn voor hem liggen (de rand en een andere boer zijn een eindpunt, lege vakken niet). De spelers nemen in volgorde van de volgordeplaatjes hun boeren terug en verzamelen op die manier de dieren. Dieren die nog blijven liggen nadat alle boeren zijn verzameld, worden uit het spel genomen.
Nu kunnen de spelers punten scoren voor elk kwartet dat ze verzamelden of een straat (dier met waarde 2,3,4,5,6,7), ze leggen één fiche op hun boerderij (bij een straat de 7 natuurlijk) de andere fiches gaan uit het spel. Dieren die geen deel uitmaken van zo'n kwartet of straat blijven liggen, ze moeten gevoederd worden. Je kan dit doen door een voederzak (fiche die je ook kan winnen zoals de dieren), of met graan (houten vegimeeples à la Agricola, die je enkel in bezit krijgt als weergave bij te veel betalen), dus je betaalt vooral met andere dieren. Als je acht dieren hebt liggen, kan je bijvoorbeeld een dier met waarde 7 afgeven om hen te voederen.
De speler die na vier ronden (als alle dierfiches op zijn) het meeste punten in zijn boerderij heeft liggen, wint het spel. Er is nog één extraatje, nl. de varkens (anders zou het niet Schweinebande heten hé). Als je die opspaart tot de laatste ronde en steeds goed vet mest, mag je ipv één fiche per kwartet, twee fiches per kwartet op je boerderij legggen.
Ik vind dit een zéér leuk spel, makkelijk aan te leren, moeilijk om te winnen. Je wil aanvankelijk véél dieren sprokkelen, maar hebt al snel door dat dat niet echt de beste tactiek is aangezien je toch dieren moet afgeven om te voederen. Langs de andere kant is een straat wel interessant, want die levert 7 punten op (tov een kwartet van tweetjes, maar 2 punten). Het geluk moet ook zeker wat meespelen, maar door het goed plaatsen van je boeren, door in de juiste volgorde te kunnen incasseren kan je ver geraken in dit spel.
Titel : Schweinebande Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Stefan Dorra Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Dit spel is een typisch worker-placement-spel, in de goede zin van het woord. Een redelijke geluksfactor, erg mooi materiaal, het gevoel dat je een echt leuk spel aan het spelen bent en een spannende strijd zijn de ingrediënten van dit spel dat reeds in diverse talen is verschenen. Het spel zelf is natuurlijk taalonafhankelijk, zodat 999 games makkelijk op de boot kon springen.
Er wordt gespeeld tot er een stapel bouwkaartjes is uitgeput of tot alle ontwikkelingskaarten zijn verdeeld. Deze twee componenten zijn nu ook net de zaken waarmee je punten scoort op het einde van het spel. Al de andere acties die je zal ondernemen hebben tot doel om deze punten te sprokkelen.
In een speelbeurt doorlopen we volgende fasen : - inzetten van de arbeiders - de acties uitvoeren waarbij de arbeiders staan - de arbeiders eten geven
Waar je je arbeiders kan inzetten staat op het overigens knappe spelbord aangegeven met een cirkel. Sommige plaatsen laten maar één arbeider toe, op andere kunnen meerdere spelers gokken. We kunnen deze plaatsen opsplitsen in drie delen : het dorp (speciale acties), het bos (grondstoffen inslaan) en het puntengedeelte (kaarten en bouwkaarten).
Waar kan je allemaal op spelen ? - gereedschapmaker : je neemt 1 nieuw gereedschap (deze kunnen in het spel gebruikt worden om een dobbelsteen te herrollen) - hut : de speler plaatst hier twee arbeiders en krijgt er een 3de uit de voorraad (voortplanting dus) - veld : je mag je voedingsmarker een stap omhoog plaatsen (deze marker geeft aan hoeveel voedsel je al standaard per ronde produceert) - jagen : hier ga je dobbelen voor voedsel, je moet zorgen dat je al je arbeiders zeker eten kan geven (elke 2 ogen = 1 voedsel) - bos, kleiput, mijn en rivier : hier ga je dobbelen voor respectievelijk hout, baksteen, steen en goud waarvoor je respectievelijk 3 ogen, 4 ogen, 5 ogen en 6 ogen moet gooien - ontwikkelingskaarten : je geeft afh. de kaart grondstoffen af en deze kaart geeft je een extraatje en telt bij de eindtelling - gebouwen : je scoort punten gedurende het spel voor het bouwen van deze gebouwen, je geeft de nodige grondstoffen af
Tot slot moet je al je arbeiders eten geven, elke arbeider heeft 1 voedsel nodig. Indien je onvoldoende voedsel hebt, kan je nog bijpassen met grondstoffen, lukt dit ook niet, verlies je onmiddellijk 10 punten.
Scoren : - gebouwen die je gedurende het spel bouwt, leveren onmiddellijk punten op - verzamelde ontwikkelingskaarten : kijk naar de kleine picto's onderaan de kaart om te bepalen waarvoor de kaart dient : 1) het aantal boeren worden vermenigvuldigd met je score op de voedseltrack 2) het aantal gereedschapsmakers wordt vermenigvuldigd met het aantal gereedschappen dat je bezit 3) het aantal huttenbouwers worden vermenigvuldigd met het aantal gebouwen dat je hebt gezet 4) het aantal shamanen wordt vermenigvuldigd met het aantal arbeiders dat je ter beschikking hebt
U merkt waarschijnlijk ook al wel bij het lezen van deze bespreking dat u een beetje geluk moet hebben bij het dobbelen. Een goeie dobbelbeurt is nodig om een gebouw te kunnen zetten, af en toe eens gokken zonder dat je zeker bent van je grondstoffen moet je doen. Verlies zeker de ontwikkelingskaarten niet uit het oog, deze tellen op het einde stevig door. Het spel heeft iets, het speelt vlot, kan je met iedereen spelen en oogt enorm aantrekkelijk. Bovendien is het altijd leuk als je je inleeft in de situatie en met die knots op je buurman z'n hoofd begint te timmeren.
Titel : Stone age Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Bernd Brunnhofer & Michael Tummelhofer Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Knizia zegt u, jawel een echte goeie Knizia. Afhankelijk van het aantal spelers worden een aantal stukken spelbord (noem het maar Japan) aan elkaar gelegd en worden schattige stenen figuren op het bord geplaatst. Eén figuur in dorpen, twee in steden en drie in de hoofdstad Edo. De spelers krijgen 20 fiches met daarop dezelfde tekeningen als de figuren, Japanse krijgers, twee ruiltegels, één Ronin (krijger te paard) en enkele boten.
Bij aanvang van het spel trekken de spelers 5 fiches uit hun dichte stapel en leggen deze open achter hun zichtscherm. In elke ronde gaat de speler minstens één fiche op het bord uitspelen (er mogen meerdere fiches met Japans teken per ronde gespeeld worden). Wanneer alle landschappen rond een figuur zijn bedekt met zo'n fiches wordt er gekeken wie er een meerderheid heeft gecreëerd en het figuurtje wint. Daarna trekken de spelers terug fiches bij tot 5.
De fiches tonen verschillende zaken : - de kleur duidt aan van welke speler de fiches is - het tekeningetje bepaalt welk figuur het beïnvloedt - de nummer bepaalt de sterkte van de fiche - de Japanse karakters duiden aan dat je meerdere fiches in deze beurt mag spelen
Als het laatste figuurtje van één van de types (helm, rijstveld of Boeddha) van het speelbord verdwenen is, eindigt het spel na de lopende ronde. Het spel kan ook eindigen als een vierde figuurtje naast het bord wordt gezet (dit gebeurt als er bij een meerderheid twee spelers gelijk zijn, niemand krijgt dan de prijs en het figuurtje verdwijnt uit het spel).
De puntentelling ten slotte is redelijk speciaal (niet voor diegene die enkele maanden geleden de bespreking van het kaartspel hier hebben gelezen) - je kan enkel winnen als je in één van de bepaalde figuren het meeste hebt gehaald - je telt daarna alle "andere" figuren, dat is je score - indien er een gelijke stand is, worden alle verzamelde figuren geteld - indien geen enkele speler het meeste figuren heeft behaald (allemaal gelijke stand), wint de speler met de meeste figuren in totaal
Snel en eenvoudig spel, met toch héél wat diepgang. De momenten waarop je bepaalde fiches trekt, kan belangrijk zijn, maar uiteindelijk ga je de meeste fiches toch in handen krijgen. Ze op het juiste moment op de juiste plaats inzetten is de boodschap.
Titel : Samurai Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Als je houdt van een opbouwspel, dan is dit zeker eentje om aan te schaffen. Het opbouwen gebeurt hier niet door acties, maar door aankopen. Elke ronde komen er vier soorten kaarten aan bod die te koop zijn, meer bepaald ambachtslieden (leveren geld op), gebouwen (leveren punten op), edelen (leveren punten en geld op) en ruilkaarten (upgrades van eerdere gebouwen, ambachtslieden en edelen).
Het spelbord toont een rij van acht kaarten die te koop worden aangeboden. De kaarten die in een ronde niet verkocht worden, schuiven een rij naar beneden en worden afgeprijs met 1 roebel. De ronde nadien verdwijnen ze. De bouwkosten hangen af van kaart tot kaart en staan linksboven vermeld. Indien je een kaart koopt die je reeds in je bezit hebt, krijg je een minprijs van 1 roebel. Alle minprijzen zijn cumulatief, dus op de duur kan je echte koopjes gaan doen. Er is wel een minimumprijs van 1 roebel.
In een spelersbeurt kan je 3 dingen doen : een kaart kopen, een kaart op handen nemen (max. 3/ op het einde van het spel 5 strafpunten per kaart in de hand) of passen (indien je past, val je nog niet uit de ronde). De gekochte kaarten worden gewoon voor de spelers neergelegd. Elke ronde bestaat uit vier fasen : fase van de ambachtslieden, gebouwen, edelen en ruilkaarten. Eerst en vooral worden de kaarten aangevuld tot acht, daarna kopen de spelers kaarten aan (of nemen ze op de hand) en tot slot wordt die categorie gewaardeerd. Voor ambachtslieden krijg je geld, voor gebouwen krijg je punten, voor edelen krijg je soms beide. Sommige gebouwen hebben nog een extra functie die je kan gaan gebruiken.
Uiteindelijk komt het erop aan om het meeste punten te verzamelen, maar je hebt natuurlijk geld nodig om deze gebouwen en edelen aan te schaffen, dus ambachtslui is je eerste bekommernis. Elke ronde krijg je punten van je gebouwen en edelen (indien vermeld op de kaart). Op het einde krijg je nog punten voor het aantal verschillende gespaarde edelen (volgens tabel op speelbord) en voor elke 10 roebel krijg je ook nog een punt. De speler met de meeste punten wint het spel.
Sint-Petersburg is een erg leuk, vlot spel, dat jammerlijk genoeg weeral te lang in de kast staat. Bij deze ook een warme oproep aan gegadigden om het spel nog eens een keertje te spelen.
Titel : Sint-Petersburg Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Bernd Brunnhofer & Michael Tummelhofer Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Xavier Georges, jawel een Belgische ontwerper die het schopt tot bij HiG. Ondertussen is er ook een ander spel van hem op de markt, dat ongetwijfeld bekender is, nl. Carson city. Maar ik moet eerlijk bekennen dat dit spel véél beter is mijn inziens. Het is sowieso een buitenbeentje, iets anders dan de andere spellen, een breinbrekertje ook wel, want je moet met héél wat zaken rekening houden. Maar wat me vooral opvalt, is dat dit spel de boot volledig gemist heeft, totaal ondergewaardeerd en enkel bekend bij enkelingen. Jammer, jammer, jammer, ... hopelijk brengt dit verslagje hier snel verandering in.
Het spelbord wordt opgebouwd uit twee delen, een deel park waarop de puntenfiches liggen en de negen actiekaarten die willekeurig eronder worden gelegd. Op deze negen actiekaarten wordt het spel eigenlijk gespeeld, in het park gaan de spelers enkel shoppen en de beste puntenkaartjes wegkapen. Neem je een kaartje weg dat aan de rand van het park ligt, moet je er overigens een dienaar (houten speelstuk) op plaatsen. Op het einde van het spel worden extra punten verdeeld voor deze dienaren.
Het belangrijkste deel van het spel zijn de actiekaarten, die ik dan ook even kort toelicht. Zie ook afbeelding boven om wat te kunnen volgen. Als een speler aan de beurt komt, worden deze actiekaarten in volgorde voor hem afgehandeld. 1a) Erehof : afhankelijk van het aantal dienaren er hier opstaan van een speler, mag de speler zo veel nieuwe dienaren op de poort inzetten 1b) De poort : hierop worden de nieuwe dienaren voor deze ronde geplaatst 2) Trappenhuis : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, mag een speler dienaren gaan verschuiven tussen de verschillende actiekaarten 3) Munterij : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, krijgt de speler goudstukken 4) Kabinet van de koning : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, krijgt een speler een aantal koninklijke zegels (geen aparte fiches, dienaren zelf zijn zegels) 5) Kabinet van Madame de Pompadour : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, krijgt een speler een aantal blauwe zegels (geen aparte fiches, dienaren zelf zijn zegels) 6) Schrijfzaal : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, mag een speler een aantal fiches gaan kopen in het park 7) Achteringang : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, mag de speler kaarten nemen, er één houden (deze kaarten zorgen dat je de spelregels wat kan manipuleren of overwinningspunten) 8) Kardinaal : afhankelijk van het aantal dienaren die er staan, verbreekt dit een gelijkspel op al de vorige actiekaarten (een meerderheid levert bijna bij alle actiekaarten een extraatje op)
Indien je fiches gaat kopen in de tuin, geef je geld, zegels (dienaren terugtrekken van het bord) af en ontvang je de extraatjes die de fiche je biedt. De fiches worden bijgehouden tot het einde van het spel en zijn overwinningspunten. Vanaf het moment dat er nog max. 12 fiches op het bord liggen, wordt de laatste ronde gespeeld en eindigt het spel daarna. De spelers tellen hun punten op hun fiches, kaarten en krijgen nog punten voor hun dienaren aan de randen van het park.
Ik neem aan dat dit verslag vrij abstract is en moeilijk om een goed beeld te vormen van het spel. Het is ook redelijk moeilijk om het exacte spelverloop te schetsen omdat het eigenlijk een vrij abstract spel is, het thema is mooi op zich, maar doet er eigenlijk niet toe. Het komt er vooral op aan om goed je acties te plannen op voorhand, hoeveel dienaren heb je nodig, hoeveel plaatsen moet je deze verzetten, waar kan je een meerderheid creëren voor een extraatje, vergeet geen dienaar op het aankoopveld, koop een nuttig fiche en zorg dat je steeds nieuwe dienaren in je voorraad hebt om in te zetten tijdens een volgende ronde. Ik geef toe dat je een rondje nodig hebt om het allemaal door te hebben, maar je gaat er zeker door uitgedaagd worden.
Titel : Palais royal Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Xavier Georges Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Ze zijn schaars bij HiG, maar hier hebben we nog eens een puur 2-persoonsspel. In Ponte del Diavolo gaan de spelers proberen om zoveel mogelijk tegels op het speelbord te krijgen en bruggen te bouwen. Deze bruggen moeten de verschillende eilanden (en zandbanken) van de spelers met elkaar verbinden.
Een eiland is een stukje land (in bepaalde tegelkleur) bestaande uit 4 aaneengesloten tegels (horizontaal en verticaal). Een zandbank is een aangesloten stuk met 1,2 of 3 tegels en zal bij de waardering op zich niet tellen. In een beurt kan een speler ofwel 2 nieuwe tegels op het bord plaatsen ofwel een brug bouwen als dat kan volgens de regels.
De bouwregels : - tegels moeten steeds gelegd worden met inachtname van de afstandsregel. Eilanden of zandbanken moeten telkens op één tegel van elkaar verwijderd liggen (dus niet raken, zelfs niet diagonaal met een puntje) - tegels van verschillende kleuren mogen elkaar natuurlijk wel raken. - de bruggen mogen enkel geplaatst worden op de eigen kleuren (ze verbinden twee eilanden/ zandbanken) - er mogen geen tegels onder een brug liggen - er mogen nadien ook geen tegels meer onder een brug worden geschoven - op elke tegel kan er maar één brug vertrekken of aankomen
Het spel eindigt als de rode speler (startspeler) geen actie meer kan doen, of nadat de witte speler niets meer kon doen en de rode speler nog z'n beurt heeft afgewerkt.
De spelers krijgen punten voor aanééngesloten en aparte eilanden (zandbanken tellen niet mee) 1 eiland = 1 punt; 2 = 3 punten; 3 = 6 punten; 4 = 10 punten; 5 = 15 punten; 6 = 21 punten; 7 = 28 punten en 8 = 36 punten. De speler met de meeste punten wint, bij gelijke stand wint de speler met de meeste eilanden op het bord, is het nog gelijk, wint de speler met de meeste bruggen.
Titel : Ponte del diavolo Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Martin Ebel Aantal spelers : 2 Speelduur : 25 min. Leeftijd : 10+
Nog ééntje die naar mijn bescheiden mening wordt ondergewaardeerd en die ikzelf ook nog maar te weinig heb gespeeld. Maar die enkele keren dat we het deden is het me steeds bevallen. Ook dit spel is weer een typische HiG. Door middel van het plaatsen van tegels en cowboys ga je punten scoren.
Een speelbeurt is vrij eenvoudig : - kaarten uitspelen : 2 kaarten uit de hand spelen en dan één van zijn cowboys ofwel één gebouw op een vrij veld plaatsen - waardering : meestal vindt deze plaats - extra beurt gebruiken : draai je fiche naar de passieve zijde en voer stap 1 en 2 terug uit - handkaarten aanvullen : terug aanvullen tot 4 stuks
1) Als een speler 2 landschapskaarten uitspeelt, moet hij een cowboy inzetten op het snijpunt dat overeenkomt met de 2 kaarten (deze symbolen staan aan de rand van het speelbord). Er mag nog geen cowboy of gebouw staan. Ook watervelden zijn taboe. Als een speler 1 landschapskaart en 1 gebouwkaart uitspeelt, moet hij het bijpassende gebouw op het overeenkomstige landschap plaatsen. Gebouwtegels moeten steeds op een passende ondergrond gebouwd worden en de haven mag enkel naburig aan water worden geplaatst. De joker kan je gebruiken ter vervanging van zowel een landschapskaart als een gebouwenkaart.
2) Als een speler een cowboy inzet, krijgt hij punten voor alle tegels die rondom hem liggen (8 velden). Voor een mijn krijg je goud- en zilverkaartjes die je verborgen houdt tot het einde van het spel, zo kan je op het einde van het spel nog een serieuze sprong maken in de puntenstand. Als een speler een groep kan vormen, die bestaat uit 3 eigen cowboys die horizontaal of verticaal aan elkaar hangen, wordt de groep gewaardeerd en krijgt hij vijf punten. Bij uitbreiding krijg je telkens 5 punten. Als er gebouwen worden gewaardeerd, kunnen ook de andere spelers scoren. Alle cowboys die rondom het geplaatste gebouw liggen (8 velden) kunnen punten scoren. Bovendien mogen ze ook hun extra beurt of joker fiche terug op de actieve kant plaatsen.
3) De speler heeft een joker en extra beurt fiche. Als deze met hun actieve kant naar boven liggen, kan je ze inzetten als extra beurt of als joker bij het uitspelen van kaarten en draai je ze op de passieve zijde.
4) De handkaarten worden terug aangevuld tot 4. (indien je een gebouwkaart hebt voor een gebouw dat niet meer voorradig is, mag je een nieuwe kaart trekken.
Het spel eindigt als er (afh. aantal spelers 2,3 of 4) 2, 3 of 4 soorten gebouwen zijn opgebruikt. De ronde wordt nog afgespeeld, de spelers draaien daarna hun goud- en zilverfiches om en tellen deze bij hun punten. De speler met het meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste cowboys op het bord.
Titel : Oregon Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Ase Berg & Henrik Berg Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Dit, dames en heren, is het ultieme reisspel. Handig om mee te nemen in uw toch al overvolle koffer. En u heeft een echt "spel" mee, niet zo maar een kaartspel. Nochtans bestaat het spel wel uit kaarten, het is toch net dat ietsje meer, laat ons zeggen dat het op dat vlak een hoog "San Juan-gehalte" heeft.
Hoe simpel het materiaal is, zo moeilijk is het om dit spel uit te leggen. Op zich is het vrij abstract en zal het voor héél wat gefronste wenkbrauwen zorgen, de eerste keer als je het tracht uit te leggen. Ik ga me er toch aan wagen, laat gerust een reactie achter als het duidelijk is ... of niet!
Je probeert in het spel de meest waardevolle gebouwen op te richten. De bouwkosten bepalen de punten die het gebouw waard zijn op het einde van het spel. Kun je gebouwen zetten in de verschillende kleuren, krijg je extra punten. Diegene die dit dan nog eens het snelstse doet, wordt hiervoor ook nog eens beloond met wat extra punten. Het spel eindigt na de lopende ronde waarin iemand z'n achtste gebouwen heeft gebouwd.
De spelers krijgen in het begin van het spel als 4 gebouwenkaarten in de hand en 2 goudstukken. Daarna gaan de spelers één van de personages kiezen. (Het aantal hangt af van het aantal spelers; ook de manier van kaarten bekijken en wegleggen hangt van het aantal spelers af). De speler die de koning heeft is de startspeler en heeft het meeste keuze, maar de volgende speler kan al een beetje voorspellen wat z'n voorganger heeft gekozen. De laatste heeft het voordeel dat hij weet welk personage niet in het spel zal zitten, maar het nadeel dat de speler voor hem een grote kans heeft om te raden welk personage hij gekozen heeft.
Als iedereen een personage heeft gekozen, roept de koning ze in volgorde aan de beurt. In een beurt kan je het volgende doen : - inkomsten : 2 goudstukken of 2 gebouwkaarten trekken, één houden en de andere terug onder de stapel steken - actie van het karakter : de actie van het karakter wordt al dan niet uitgevoerd - bouwen : je mag één gebouwenkaart voor je neerleggen als je de bouwkosten kan betalen
Zo blijf je doorspelen tot iemand z'n achtste gebouw plaatst en dan is het na die ronde afgelopen en worden de punten geteld : - elk gebouw is zoveel punten waard als z'n bouwkost - 3 punten als je gebouwen in alle kleuren bezit - 4 punten als je als eerste acht gebouwen hebt gebouwd - 2 punten als je na de laatste ronde ook acht gebouwen bezit
Nu dien je eigenlijk enkel nog de eigenschappen van de karakters te kennen om zo het spel te manipuleren ... en dit kan enkel door het spel te spelen en af en toe tegen de muur te lopen.
1) Moordenaar : dood een ander karakter dat die ronde niet aan de beurt komt 2) Dief : steelt van een karakter zo gauw dit karakter aan de beurt komt (en als die speler geld heeft liggen natuurlijk) 3) Magiër : ruilt gebouwkaarten met de stapel (aantal te kiezen 1:1) of volledige hand met andere speler (je kan bijv. nul kaarten wisselen met een andere speler en zo al z'n gebouwkaarten afpakken) 4) Koning : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk geel gebouw (mag voor of na het bouwen worden genomen) en wordt de startspeler in de volgende ronde 5) Prediker : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk blauw gebouw en is beschermd tegen de condottière 6) Koopman : krijgt 1 goudstuk extra inkomen aan het begin van de ronde en voor elk groen gebouw 7) Bouwmeester : trekt 2 gebouwkaarten extra en mag tot drie gebouwen in z'n beurt bouwen (indien hij dit kan betalen), kan dus ook als enige op het einde van het spel meer dan 8 gebouwen hebben 8) Condottière : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk rood gebouw en mag tegen betaling (kosten -1) een gebouw van een tegenstrever afbreken, hij mag geen eigen gebouw afbreken of een gebouw bij een speler die reeds 8 gebouwen heeft
Er is ondertussen ook een uitbreiding verschenen "Machiavelli-de donkere landen". Hierin krijgt u nog eens een keertje het setje personagekaarten van het basisspel, 15 paarse gebouwen (deze hebben extra eigenschappen) en daarnaast 10 totaal nieuwe karakters. Deze karakters zijn tegenhangers van de personages uit het basisspel. Aan het begin moet je dan ook kiezen welke van de personage je gaat gebruiken in het spel.
1) Heks : de heks bezweert een personage, ze wacht tot deze aan de beurt is, deze persoon krijgt wel het inkomen, maar de heks voert de actie uit 2) Belastinginner : ontvangt van elke speler die deze ronde een gebouw heeft gebouwd een goudstuk (indien ze goud hebben) 3) Bezweerder : mag de handkaarten van een medespeler bekijken, er één uitkiezen en houden, hij mag dit gebouw overigens ineens bouwen (buiten de bouwfase) en kan dus 2 gebouwen oprichten (indien hij het geld ervoor heeft) 4) Intrigant : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk geel gebouw en geeft de koning aan een speler naar keuze (niet bij oorspronkelijke eigenaar en bij zichzelf) 5) Aflaatprediker : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk blauw gebouw, de speler met het meeste goud, moet 1 betalen aan de aflaatprediker (bij meerdere spelers of zichzelf, ontvangt de aflaatprediker niets) 6) Alchemist : ontvangt al het goud, dat hij voor het bouwen van gebouwen heeft betaald, aan het einde van de beurt weer terug 7) Veroveraar : krijgt 4 goudstukken of 4 gebouwkaarten extra in z'n inkomstenfase, maar mag geen gebouwen zetten 8) Diplomaat : krijgt 1 goudstuk extra inkomen voor elk rood gebouw en mag een gebouw wisselen met een gebouw van een tegenspeler, een verschil betaalt hij aan die speler 9) Kunstenaar : mag 1 of 2 gebouwen in zijn stad verfraaien door er een goudstuk op te leggen, deze gebouwen zijn op het einde van het spel 1 punt meer waard 10) Koningin : ontvangt 3 goudstukken aan het begin van de beurt als hij naast de koning zit
Titel : Machiavelli Uitgeverij : Hans im Glück (uitgegeven in het Nederlands door 999 games) Auteur : Bruno Faidutti Aantal spelers : 2-7 (uitbreiding met 8) Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Af en toe verschijnt er zo wel eens een spel dat er eens tussenuit schiet, een thema dat niet alledaags is. Weg met de piraten, Rome, Egypte, fantasiewezens en andere ontdekkingsreizigers. Tijd voor een portie cultuur in spellenland. Modern art is een spel voor kunstkenners, niet zo zeer voor mensen die denken en pretenderen dat ze weten wat kunst inhoudt, maar mensen die met de financiële kant van de zaak overweg kunnen.
In dit spel probeert u uw schilderen voor een zo hoog mogelijke prijs te verkopen en aankopen te doen tegen een ... natuurlijk zo laag mogelijke prijs. Elke ronde wordt er bepaald welke kunstenaars hoge ogen gooien en wiens kunstwerken waardeloos worden weggegooid met het grof huisvuil. Ben jij diegene die het meeste zicht heeft op de nieuwste trends en kan jij een stevig potje bieden, dan maak je veel kans om dit spel te winnen.
Het spel bestaat uit 70 schilderijkaarten van 5 schilders, de spelers krijgen er aan het begin van het spel enkele op de hand (afh. aantal spelers). Als een speler aan de beurt is, speelt hij één van deze kaarten op tafel en veilt hij dit schilderij als zijnde de veilingmeester. Hoe het werk zal verkocht worden hangt af van het pictogram dat op de kaart staat (zie ook afbeelding boven), er zijn verschillende veilmogelijkheden. Bij deze veilingen betalen de spelers aan de veilingmeester, tenzij hij het werk zelf aanschaft en betaalt aan de bank. - open veiling : iedereen mag roepen wat hij wil bieden, de veilingmeester rondt af met éénmaal, andermaal ... verkocht - één ronde veiling : beginnend bij de speler naast de veilingmeester mag iedereen om beurten één bod uitbrengen, de volgende speler mag overbieden of passen, de veilingmeester kan op het einde weer beslissen of hij zelf koopt of niet - in de hand veiling : alle spelers nemen een bedrag in de hand, tonen het gelijktijdig, diegene die het meeste biedt, wint de veiling - vaste prijs veiling : de veilingmeester legt een bedrag vast, in volgorde mogen de andere spelers ervoor opteren om het werk te kopen, passen ze allemaal, is de veilingmeester verplicht het werk zelf te kopen tegen de gevraagde prijs - dubbele veiling : wordt er een kaart met dit symbool gespeeld, mag er onmiddellijk een kaart van dezelfde artiest worden bijgelegd en worden beide kaarten in één keer geveild volgens het symbool van de tweede kaart
Vanaf het moment dat er een vijfde kaart van een kunstenaar op tafel komt te liggen, eindigt de ronde onmiddellijk, deze kaart wordt niet meer geveild. Er wordt nu nagegaan welke schilderijen het meeste op tafel liggen, deze krijgen een waarde (1ste 30 000, 2de 20 000 en 3de 10 000) Daarna worden alle schilderijen verkocht tegen de huidige waarde van de artiest. Haalden bepaalde werken deze ronde geen waarde, worden ze kosteloos afgelegd. Zo worden er in totaal 4 ronden gespeeld, de speler met het meeste geld op het einde van het spel, wint.
Modern art is een echt biedspel, maar het leuke is dat het bieden elke keer weer anders is. Je moet constant overwegen wat een schilderij voor jou waard is (of wat niet). Ik moet toegeven dat het op de duur wel een echt telspel kan worden, dus er een bepaalde "nadenkduur" opplakken lijkt me een goede zaak. Af en toe moet er maar eens impulsief geboden worden, dat maakt het allemaal leutiger. De sfeer zit er sowieso wel in bij dit spel, er zal regelmatig gevloekt worden en de decibelmeter durft ook wel uitschieters vertonen.
Titel : Modern art Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door Matagot Editions) Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
In dit spel probeer je de macht te grijpen en een meerderheid te creëren in de provincies, maar je zal nooit kunnen winnen als je die macht niet deelt en op verschillende paarden gokt. Het is constant afwegen of je bepaalde gebieden gaat scoren en zo familieleden uit het spel verliezen, of ze terugtrekken en bij de volgende waardering toch weer meedoen voor de prijzen.
Het spel verloopt over 6 rondes, die op hun beurt zijn onderverdeeld in volgende fasen : 1) Familieleden op provincievelden plaatsen 2) Bewegingskaarten kiezen 3) Prins bewegen en familieleden inzetten 4) Waardering (enkel in rondes 2,4 en 6) 5) Einde van de ronde
De afzonderlijke fases worden in deze volgorde afgehandeld. De spelers doen om beurten een volledige fase alvorens naar de volgende fase over te gaan. De speler die na de waardering van de zesde ronde het meeste punten heeft gehaald, wint het spel.
1) In het begin van deze fase nemen de spelers 5 familieleden in hun voorraad. Alleen deze familieleden worden in deze fase geplaatst. Om beurten plaatsen de spelers een familielid in de verschillende provincies, tot alle 5 de familieleden zijn ingezet. 2) Een speler mag nooit meer dan 5 kaarten op handen houden. Te beginnen met de startspeler moeten de spelers ofwel één van de zes open bewegingskaarten of één drakenkaart in de hand nemen. Zodra de speler 5 handkaarten heeft, eindigt deze fase voo rhem. 3) Iedere speler moet nu zijn prins bewegen. Hij mag deze zo ver verplaatsen als hij wil, maar moet wel voor elke provinciegrens die hij oversteekt een passende bewegingskaart afspelen. Na de beweging kan de speler 0-3 familieleden inzetten in het district waar zijn prins zijn beweging heeft beëindigd. 4) In ronde 2, 4 en 6 volgt er een waardering en worden volgende stappen voor alle 6 de provincies doorgevoerd : - in elk district worden de meerderheden van de familieleden bepaald, diegene met de meeste familieleden verschuift er twee naar de stad van dit district. De speler die het tweede meeste familieleden heeft, plaatst er 1 naar de stad. Voor elk familielid in de stad ontvangt de speler een fiche van de betreffende kleur - daarna bepalen de spelers hoeveel familieleden ze uit de stad willen terugtrekken naar het district en leggen hiervoor terugzendkaarten neer. Voor de leden in de stad ontvangen de spelers onmiddellijk punten, deze familieleden worden uit het spel genomen en in de doos gestopt. Voor elk familielid in een klooster ontvangt men 4 punten. 5) Aan het einde van een ronde wordt de rondenteller één positie verder geschoven en de startspelerfiguur aan de linkerbuurman gegeven
Ik ben er nog steeds niet toe gekomen om dit spel eens volledig door te spelen. Aan wat het ligt, weet ik niet, waarschijnlijk te weinig kandidaten om mee te spelen. Het ziet er op zich niet slecht uit, maar het is wel redelijk muf en saai op het eerste zicht. Misschien ligt het thema gewoon niet goed in onze groep, want ook Im jahr des drachen, Shogun en andere Japans-Chinees-Aziatisch-getinte spellen doen het niet echt goed. Dit neemt niet weg dat het hoog tijd wordt om dit spel te spelen, want volgens mij zit er héél wat in dit spel.
Titel : Ming dynastie Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Robert F. Watson Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+
Ik heb dit spel slechts één keer gespeeld en ik was toen eigenlijk een beetje teleurgesteld. Raar op zich, want ik had ook al héél wat goede reacties over dit spel gelezen, misschien is het gewoon niet mijn ding???
Het materiaal is alleszins prachtig, allemaal houten materiaal waarmee je de stad Medina gaat opbouwen. De spelregels zijn nochtans héél erg simpel, je moet in je beurt telkens twee bouwstukken op het speelbord inbrengen, elke bouwstuk met z'n eigen bouwvoorwaarden en -regels en eigen manier van scoren op het einde. Het is misschien al voldoende als ik deze speelstukken even voorstel. - bouwsegmenten in de vier kleuren : aanbouwen om een paleis groter te maken (1 punt per segment) - dakkoepels worden op de segmenten geplaatst, je eigent een paleis toe, er mag hieraan niet meer gebouwd worden vanaf nu - stallen : worden naast de paleizen gebouwd en vermeerderen het puntentotaal met 1 punt per stal die horizontaal of verticaal aan het paleis grenst - markten : lopen in één lange lijn over het speelbord en verhogen de punten van het paleis ook met 1 punt per markt die grenst aan het paleis - de stadsmuur : idem stallen en markten, deze muren lopen tussen de hoektorens van de stad, er moet wel telkens één muurdeel open blijven waar zo gezegd de stadspoorten zijn.
Daarnaast kunnen de spelers nog extra puntenfiches winnen : - paleisfiche voor het grootste paleis in een bepaalde kleur (1 punt voor grijs, 2 voor groen, 3 voor rood en 4 voor oranje) - torenfiches voor diegene die als laatste aan een muur bouwt (1,2,3,4 punten voor de vier hoeken), deze fiche verandert telkens van eigenaar als er een nieuwe speler tegen die muur bouwt
Voilà, daar houdt het eigenlijk allemaal al mee op, goed bouwen is de boodschap, je kan de ander een hak zetten door op bepaalde plaatsen te gaan bouwen, maar ik denk dat mijn kleine brein het niet toelaat om alle mogelijkheden goed te doorzien, vandaar waarschijnlijk dat ik het allemaal maar een beetje tam vond. Maar indien je van dit soort spellen houdt, is het ongetwijfeld een aanrader.
Titel : Medina Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Stefan Dorra Aantal spelers : 3-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 10+
Ze volgen elkaar nu erg snel op, de spellenavonden. Na een weekje pauze is hier al onze nieuwsbrief voor de spellenavond van juni. Veel leesplezier ... en vergeet uw huistaak niet !!! By the way : vindt u de afbeelding hiernaast een beetje klein? Klik er dan op, zo wordt alles een beetje duidelijker.
Even uw aandacht voor een wederom ondergewaardeerd biedspelletje. In dit spel ga je goed doordacht moeten bieden op verschillende ontdekkingsreizigers. Sommigen leveren geld op, waarmee je natuurlijk weer meer kan bieden. Anderen leveren punten op, maar dat is pas op het einde van het spel, dus een serieuze investering.
Het spelbord bestaat uit 2 borden die langs twee kanten bedrukt zijn, dus je kan in vier mogelijk combinaties spelen. De eigenschappen van de verschillende ontdekkingsreizigers veranderen hierdoor. Ik ga me dan ook enkel beperken tot de basisopstelling die wordt aangeraden voor de eerste spelbeurten.
Elke speler krijgt 6 schepen en een setje geldkaarten. De ontdekkingsreizigerskaarten worden in hun drie stapels onderling geschud en op elkaar gelegd. Het spel verloopt dan ook over drie grote perioden. In periode 1 worden er van elke reiziger 3 kaaten geveild, in periode 2 nog maar 2 en in periode 3 slechts 1 kaart. Dit is erg belangrijk : indien je in periode 1 niet op een ontdekkingsreiziger gegokt hebt en hem gekocht hebt, mag je in periode 2 en 3 hier niet meer meedoen. Je zal dus keuze moeten maken.
Een beurt bestaat uit volgende fasen : - een ontdekkerkaart omdraaien en veilen (door veilingmeester) - 1 schip inzetten (periode 1) of 1 veld verder bewegen (periode 2 en 3) en de betreffende actie uitvoeren - punten 1 en 2 worden herhaald tot alle ontdekkerkaarten van die periode zijn geveild - als de periode gedaan is, krijgen de spelers nieuwe geldkaarten van de stapel (2 kaarten) - de volgende fase begint
Eigenlijk is dit alles wat er te vertellen valt over dit biedspel, maar natuurlijk moet je nu nog weten wat de verschillende ontdekkers opleveren en op welk paard je kan gaan gokken, of welke combinatie wel interessant is. Wel, ik kan het je niet echt vertellen, meerdere speelbeurten zijn dan ook aangewezen. Maar zelfs bij een eerste speelbeurt, ga je al wel genieten van dit spannende biedspel.
Ontdekkers : (in de basisversie) - Columbus : levert één geldkaart op en op het einde punten (1,5, 10 afh. waar je schip strandt) en in fase 1 een vetorecht, deze wordt ingezet bij het veilen van een kaart (die kaart wordt dan niet op dat moment geveild maar later) - Pizarro : levert één geldkaart op (fase 1), 2 geldkaarten (fase 2), x punten (fase 3), kaarten trekken van de stapel met max. waarde 20, punten optellen, trek je meer dan 20 geld krijg je niets - Magellan : je mag elke keer je een Magellankaart koopt een geldkaart onder de kaart schuiven. Op het einde worden de punten die hierop staan vermenigvuldigt met 1, 2 of 3 (afh. fase 1,2 of 3) - Polo : levert geldkaarten op en wisselen van geldkaarten en in fase 3 ook nog 3 overwinningspunten - Vasco da Gama : levert geldkaarten op en punten 1, 3 en 6 (afh. fase 1, 2 of 3) - Cook : je moet open spelen met je geldkaarten, je scoort 5, 10, 20 punten (afh. fase 1, 2 of 3)
Titel : Magellan Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Thomas Lehmann Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 12+
Oh nee, weer een carcassonne afkooksel??? Zo nam ik de aankondiging van dit nieuwe spel op. Ik heb het dan ook aanvankelijk links laten liggen in Essen en me geconcentreerd op andere spellen. Maar na enkele besprekingen te hebben gelezen van het spel, lijkt dit een alleraardigst spelletje dat eigenlijk niets van Carcassonne wegheeft qua gameplay. Natuurlijk heeft men de naam gelinkt, dat zal commercieel wel interessant zijn. Ook hier en daar wat spelmateriaal recuperen is een goed idee in volle crisis, maar het spel zelf is toch vernieuwend.
In Cardcassonne ga je door het afleggen van kaarten en het verzekeren van een kaartenrij punten proberen te scoren. Het spel bevat vier speelborden die tegen elkaar worden gelegd, achter dit spelbord worden de kaarten gelegd en er staat een scorespoor op afgebeeld waar de spelers met hun kleine meeple de score bijhouden. Daarnaast krijgt elke speler een schatkist (gewone kartonnen fiche) en een grotere meeple om kaartenrijen te verzekeren. De rest van het spel bestaat eens een keer niet uit tegels, maar uit kaarten. Op deze kaarten staan personen, gebouwen en dieren afgebeeld in vier verschillende kleuren. (er zijn ook nog enkele jokers in de drie categoriën)
Het spel wordt over een aantal ronden gespeeld (afhankelijk van het aantal spelers). Elke ronde krijgen de spelers een aantal handkaarten (ook afhankelijk van het aantal spelers). Deze kaarten houden de spelers verdekt in de hand. Een ronde eindigt als alle spelers hun handkaarten hebben uitgespeeld, hun volgeling hebben geplaatst en de waardering hebben doorgevoerd. De speler links van de kaartgever opent het spel.
In je beurt moet je ofwel een kaart aanleggen ofwel je volgeling plaatsen. De kaart wordt aangelegd aan een open zijde van het speelbord of aan de laatst liggende kaart van deze rij. De eerste kaart van een ronde moet steeds verdekt worden gelegd door alle spelers, daarna speel je altijd open. Uiteraard moet de kleur overeenkomen met de kleurenrij (uitzondering verdekte kaart). Een joker mag aan een rij naar keuze.
Je volgeling plaatsen doe je aan het einde van een rij. Hiermee verzeker je je van de kaarten die voor deze volgeling liggen of tot een voorliggende volgeling. Een geplaatste volgeling blijft staan tot de waardering. De speler die als laatste zijn volgeling plaatst, legt deze neer en wordt kaartgever in de volgende ronde.
Alles draait natuurlijk om de waardering (dus toch nog een stukje Carcassonne erin) : Alle kaarten die zijn verzekerd worden gewonnen, kaarten die niet verzekerd zijn, blijven liggen voor de volgende ronde. - Persoonkaarten (waarde 1 t.e.m. 3) : je telt de getalwaardes op en vermenigvuldigt met het aantal persoonskaarten. Deze kaarten verdwijnen uit het spel. - Dierkaarten : het aantal dierkaarten bepaald het aantal punten (overzichtstabel). Deze kaarten tellen bij elke waardering. Indien je een dierjoker afruimt en nog geen dierkaarten hebt, ontvang je onmiddellijk drie punten. - Gebouwkaarten : worden onder de schatkist gelegd en tellen enkel bij de eindtelling. Deze kaarten mogen gedurende het spel niet meer bekeken worden. - Jokers draak en fee : leveren onmiddellijk 10 punten op. - Foute kaarten (gedekte kaarten) : persoonskaarten = 10 punten en uit het spel; dierkaarten en gebouwkaarten = ofwel 10 punten en uit het spel OF scoren volgens de gekende methode.
U merkt zelf al wel door het lezen van de regels of dit een spel is voor u of niet. Ik vind het in ieder geval een leuk tussendoortje. Je moet er niet té veel van verwachten, maar een ontgoocheling is het zeker niet.
Titel : Cardcassonne Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 8+
Weer zo'n doos vol houten materiaal, waarbij je best een gasmasker gebruikt om de doos voor de eerste keer te openen. Dit is meer positief dan negatief, want het materiaal is weer erg mooi en kleurrijk.
De spelers bouwen muren op het speelbord en zo ontstaan er ommuurde steden die je punten kunnen opleveren als je een passende gildenkaart kan uitspelen. De speler die het meeste punten weet te scoren, wint het spel.
Een speler die aan de beurt is, moet de volgende stappen doorlopen : - muur bouwen : op een vrije bouwlijn op het speelbord
- dobbelen : dobbelen met de torendobbelsteen en twee huisdobbelstenen, inzetten van passende toren(s) en huizen. De gegooide toren moet aan één van beide zijden van de muur worden geplaatst, de andere vrije plaats mag de speler een toren naar keuze zetten. De huizen worden in de gegooide kleur langs beide kanten van de muur geplaatst. Zodra er in een afgesloten stad 2 huizen van eenzelfde kleur staan, worden deze vervangen door een paleis (groter houten huisje), dit gebeurt voor de waardering.
- waarderen : in geval er een stad wordt afgesloten door het plaatsen van een muur, indien er grenzende steden zijn, kunnen de tussenmuren worden verwijderd om een grotere stad te creëren, de speler kan 1 of 2 gildenkaarten afleggen en punten scoren, nadien trekt iedere speler 1 gildenkaart (diegene die laatst staat in de stand, mag gildenkaarten ruilen). Je kan er ook voor opteren om geen gildenkaarten te spelen, maar er 1 weg te gooien en twee nieuwe in de plaats te trekken.
- doorgeven : dobbelstenen doorgeven aan de volgende speler
Gildenkaarten : je kan op verschillende manieren punten scoren afhankelijk van de gildenkaarten die je krijgt.
Je kan punten scoren met bepaalde kleuren huizen, kleuren torens, alle torens langs de kust, vrije muren op het speelbord, vrije huizen op het bord, huizen in een bepaalde provincie, steden met een zekere grote, ...
Zodra de laatste muur of laatste toren of laatste huis of laatste paleis wordt gebouwd, eindigt het spel. Als er met dit laatste onderdeel nog een stad wordt afgewerkt, wordt deze stad nog gewaardeerd en eindigt het spel. Als er geen stad wordt afgewerkt, mag iedereen nog één stad uitzoeken en waarderen met 1 of 2 gildenkaarten naar keuze.
Titel : Mauerbauer Uitgeverij : Hans im Glück (in het Nederlands uitgebracht door 999 games) Auteur : Leo Colovini Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 8+
In dit spel is het vooral puzzelen geblazen. Elke speler bezit een eigen speelbord waarop hij tegels gaat leggen. Het spel eindigt als het speelbord bij een speler vol ligt en dan volgt een telling. Ik begin hier met de telling aangezien je dan ook direct weet waar je eigenlijk naartoe moet werken : - onafgewerkte eilanden worden eerst verwijderd van het bord - elk leeg veld dat op deze manier ontstaat = -1 punt - elke palmboom op een eiland zonder hut = 1 punt - elke palmboom op een eiland met een hut = 2 punten - een complete bloemenkrans = 10 punten - de speler met de meeste boten = aantal punten gelijk aan aantal boten - de speler met de meeste mosselen (witte, houten blokjes) = aantal punten gelijk aan aantal mosselen
In het begin van het spel worden zestien fiches in een vierkant gelegd, het ontdekkersschip wordt naast één van de fiches gezet. De spelers krijgen een leeg bord en 5 mosselen.
Als je aan de beurt bent : - moet je het ontdekkersschip verplaatsen (minstens 1, max. aantal boten op je speelbord (begin = 2)) - eilandfiches ontdekken : de speler moet één van volgende acties doen : 1) een fiche nemen uit het rooster (kosten rand = gratis, één van de kant kost één mossel, twee van de kant 2, ...) en op zijn speelbord leggen 2) een fiche nemen uit het rooster en op zijn reserve leggen (je mag één fiche opsparen voor later) 3) een fiche uit je reserve op het bord leggen 4) niets doen Nog enkele regeltjes : de palmbomen moeten steeds naar jezelf wijzen, staat er een mossel op de fiche, mag je een mossel nemen uit de voorraad. Er is nog één speciale fiche, nl. de vulkaan : deze kan je zelf niet nemen en vormt tevens een blokkade voor alle achterliggende fiches
Het spel eindigt zo gauw een speler zijn speelbord heeft volgelegd.
U kan het al raden, dit is een lekker, luchtig puzzelspel, waarbij je hier en daar wel eens een slag kan slaan (als je over de nodige mosselen beschikt). Leuk zonder meer, maar daar houdt het ook wel op.
Titel : Maori Uitgeverij : Hans im Glück Auteur : Günter Burkhardt Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
(Spaanse versie van de karakters)
