Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
26-04-2010
Easy play reeks
U heeft de afgelopen dagen een opsomming gekregen van de Easy play reeks. Normaal mogen de spelregels niet zo'n groot probleem zijn, maar misschien stelt u zich hier en daar toch nog een vraagje.
Bent u nu toevallig gezegend met een kleine kennis van het Duits of bekijkt u gewoon graag beeldjes, dan raad ik u aan om op de website van Schmidtspiele de filmpjes te bekijken waar de spelregels vluchtig worden uitgelegd bij deze (en andere) spellen.
Bovendien zijn er ook al enkele spellen verschenen in een Easy play reeks voor kinderen. Misschien komen we hier ooit nog wel eens een keertje op terug .
Voor diegenen die mijn weblog wel leuk vinden, maar niet graag al te lange teksten lezen : Gemblo is een variant van Blokus en Blokus trigon.
Het spelconcept is eigenlijk identiek, de spelers leggen om beurten hun speelstukken op het speelbord. Ze proberen zo lang mogelijk speelstukken kwijt te spelen en diegene die als eerste al zijn blokjes weg krijgt wint. Of wanneer dit niet lukt, wint diegene met het minste strafpunten over. Elke zeshoekje van een blokje is een strafpunt. Zelfde als Blokus, niet waar?
Neen? Er is een klein verschil in het plaatsen van de blokjes. Bij blokus mochten ze enkel met een hoekje elkaar raken. In Gemblo moeten ze één "open" speelveld van elkaar verwijderd zijn. Je kan dus ook afgeblokt worden door de blokjes van andere spelers. Daarnaast hebben de blokjes weer een andere vorm (zeshoekig).
In de spelregels staat ook een variant voor 1 speler, maar ik vrees dat Schmidt dit vooral heeft toegevoegd vanuit hun puzzelachtergrond, want dit is niet echt een spel, maar gewoon creatief bezig zijn met de blokjes om mooie tekeningetjes te maken. (als voorbeeld geven ze een tulp)
Ben je dus een fan van dit soort spellen, dan is Gemblo zeker een uitdaging. Ben je Blokus beu gespeeld en wil je wel eens andere vormen qua blokjes, dan kan je je deze aanschaffen. Voor de rest kan ik u enkel aanraden om mijn bespreking van Blokus er nog eens op na te lezen (u vindt deze terug in de categorie van Winning moves)
Titel : Gemblo Uitgeverij : Schmidt spiele Auteur : Justin Oh Aantal spelers : 1-6 Leeftijd : 8+ Speelduur : 30 min.
Elk zichzelf respecterend spel heeft tegenwoordig toch wel een dobbelsteen- of kaartversie zeker. Ik kan u talloze voorbeelden opsommen : Through the ages, Ra the dice game, Samurai, Puerto rico, Ticket to ride, ... Ik denk wel dat dit één van de enige kaartspellen is die een eigen dobbelversie heeft.
Men wijkt erg weinig af van het principe en maar goed ook. Het spel gaat nog steeds snel, zenuwachtig en wederom voor motorisch-gestoorden te heftig vooruit. Afhankelijk van het aantal spelers, trekken de spelers een aantal dobbelstenen uit de zak en plaatsen ze in hun dobbelbeker. Eén van de spelers roept "Ligretto start" en de hectiek kan beginnen.
- de spelers gooien hun dobbelstenen en leggen deze indien mogelijk op het speelbord - de dobbelstenen moeten in stijgende volgorde worden afgelegd - eerst komt, eerst maalt - kan je geen dobbelstenen meer afleggen, gooi je opnieuw en kan je terug proberen
Zodra een speler al z'n dobbelstenen kwijt is, roept hij "Ligretto stop". Er mogen geen dobbelstenen meer worden afgelegd. De winnaar krijgt voor elke niet afgelegde dobbelsteen van de tegenspelers een punt. De andere spelers krijgen voor elke niet afgelegde dobbelsteen een minpunt. Na 12 ronden te hebben gespeeld, is de winnaar bekend.
Titel : Würfel-Ligretto Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidt spiele Auteur : Inka & Markus Brand Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 20 min.
Het doel van het spel is om door goeie dobbelsteencombinaties te gooien punten te scoren. Probeer op de X te komen van de rijtjes, maar je zal merken dat je er erg snel terug afvliegt.
De spelers spelen om beurten hun beurt. Je gooit alle dobbelstenen en probeert combinaties te maken tussen 5 en 10. - een groep mag bestaan uit verschillende dobbelstenen, maar ook uit één (5 of 6) - elke dobbelsteen kan maar tot één groep behoren - dobbelstenen kunnen ook niet gebruikt worden
Na deze keuze plaatst de speler z'n pionnen op de overeenkomstige rijen of zet een reeds aanwezige pion één stap verder. Komt een pion op een X, dan krijgt de speler onmiddellijk een puntenfiche. Stond hij reeds op de X, krijgt hij voor elke combinatie in die hoeveelheid een puntenfiche. Kom je op een X terecht waar reeds een speler staat, dan vliegt deze af de track en gaat naar de eigenaar terug. Vanaf het moment dat de puntenfiches van een reeks weg zijn, kan er niet meer op deze reeks gespeeld worden.
Indien een speler een setje puntenfiches kan verzamelen (5,6,7,8,9,10) krijgt hij een bonusfiche. Hij kan er meer van deze verzamelen. Hebben 2,3 of 4 dobbelstenen een "1", dan mag je deze stenen als joker gebruiken in de te maken combinaties.
Als er drie setjes puntenfiches of alle bonuskaartjes zijn uitgedeeld, eindigt het spel. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Level X Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidt spiele Auteur : Stefan Risthaus Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 20 min.
In dit spel proberen de spelers hun stenen te plaatsen op de meest geschikte plaatsen, die de grootste vermenigvuldigingsfactor hebben. Op het einde van het spel worden de waardes van de stenen vermenigvuldigt met de vermenigvuldigingsfactor van de plaats waar ze staan.
De spelers gooien om beurten met de dobbelsteen en zetten de steen met die waarde op het volgende lege veld op het speelbord. In de loop van het spel worden reeds ingezette pionnen ook steeds naar het volgende lege veld geplaatst. Gooi je een ster, dan mag je zelf kiezen welke steen je verzet. Vanaf het moment dat er een speelsteen over een barrière is gegaan (deze staan afgebeeld op het speelbord), dan mag een dobbelsteenworp worden opgesplitst over twee stenen. (bv. bij een 5 worden steen 1 & 4 verzet). De volgorde waarin je deze stenen dan verzet, mag je zelf kiezen, maar dit kan belangrijk zijn.
Indien je er in slaat om drie stenen van jezelf vlak na elkaar te plaatsen, dan krijg je een extra beurt. Dit geldt wel enkel als je de ketting in de vorige beurt hebt gevormd of verplaatst. Je kan zelfs meerdere beurten na elkaar blijven spelen, als je de juiste combinatie gooit.
Van zodra de laatste drie velden zijn bezet, eindigt het spel meteen. De punten worden bepaald, zoals reeds besproken in de inleiding. Een niet ingezette steen levert strafpunten op, nl. de waarde van de steen x 5. De speler met de hoogste score is uiteraard de winnaar.
Titel : Numeri Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidt spiele Auteur : Rudi Hoffmann Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 30 min.
U merkt in bovenstaande afbeelding een andere titel dan die van dit bericht, de verklaring is zéér eenvoudig. Hierboven ziet u een foto van de Poolse versie van dit spel. Kwestie van het internationaal te houden ;-)
Dit spel is naar mijn bescheiden mening het meest tactische spel uit de easy-play reeks. Dit wil zeker niet zeggen dat het geen luchtig spelletje is met een zeker geluksfactor, want dat blijft zeker het geval, maar je moet dit keer met kaarten gaan manipuleren en de dobbelstenen laten we nu even aan de kant.
De spelers krijgen een opdrachtkaart, op deze kaart staan drie kleuren die in de totem zitten. Ze proberen deze drie kleuren bovenaan de totem te krijgen tegen het einde van het spel, want dan levert dit hen het meeste punten op. Elke speler krijgt een setje handkaarten. Hiervan worden er twee al afgeworpen die niet kunnen worden ingezet deze ronde. Daarna worden twee kaarten blind getrokken, dit zijn de handkaarten waaruit de speler kan kiezen.
Als een speler aan de beurt komt, speelt hij een kaart, voert de actie uit en trekt een nieuwe handkaart. Als er nog maar drie tiki's (delen van de totem) op het bord liggen of als elke speler z'n handkaarten heeft uitgespeeld, eindigt de ronde. Afhankelijk van de opdrachtkaart scoren de spelers nu punten.
Mogelijke acties : - tiki up : zet een tiki een aantal plaatsen (aangegeven op kaart) omhoog (je moet dit aantal stappen kunnen zetten) - tiki puh : zet een tiki een aantal plaatsen (aangegeven op kaart) omlaag (je moet dit aantal stappen kunnen zetten) - tiki topple : verplaats een tiki naar de laatste (onderste) plaats (mag niet voor onderste tiki gespeeld worden) - tiki wiki : wissel twee tiki's van plaats - tiki toast : verwijder een tiki uit de totem (mag niet bij eerste kaart)
Titel : Tiki topple Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidt spiele Auteur : Keith Meyers Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 20 min.
Dit is een spel voor 2 spelers dat steunt op het pokergegeven, dat de laatste tijd ook erg vaak wordt gebruikt in spellen. We herinneren ons allemaal wel Dicetown, Pony express, Yahtzee, ...
In los banditos proberen de spelers om ter snelste de goede buit binnen te halen. In een bepaald opzicht is het spelconcept te vergelijken met Ballonrace, maar dan met dobbelstenen. Pas op, begrijp me niet verkeerd. Ballonrace is buiten categorie ten opzichte van dit spel, maar ik denk dat weinig spellen aan Ballonrace kunnen tippen.
De speler die de beste combinatie van drie dobbelstenen kan leggen aan een buit, wint de buit. Als je aan de beurt bent, neem je blind twee dobbesltenen uit het zakje, gooi je deze en leg je ze aan één of twee verschillende buiten.
Tijdens een beurt mag je voor of na het dobbelen een buit opeisen of weggeven. - opeisen : je moet minstens drie dobbelstenen aan de buit hebben liggen en natuurlijk ook een beter combinatie dan de tegenspeler - weggeven : de tegenspeler wint de buit (je doet dit om een nieuwe buit te krijgen op deze plaats) De dobbelstenen van de gewonnen buit, gaan terug in het zakje. De speler die als eerste 10 buitpunten heeft binnengehaald, wint het spel.
Mogelijke combinaties in aflopende sterkte : - kleur-drieling : drie dobbelstenen van één kleur en zelfde waarde - kleur-straatje : drie dobbelstenen van één kleur met opéénvolgende waarden - drieling : drie dobbelstenen van verschillende kleuren maar met dezelfde waarde - straatje : drie dobbelstenen van verschillende kleuren met opéénvolgende waarden - kleur paartje : twee dobbelstenen van één kleur en gelijke waarde en 1 willekeurige dobbelsteen - paartje : twee dobbelstenen met gelijke waarde en verschillende kleuren en 1 willekeurige dobbelsteen - enkeling : iedere andere combinatie
Titel : Los banditos Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidt spiele Auteur : Reiner Knizia Aantal spelers : 2 Leeftijd : 8+ Speelduur : 20 min.
Dit is een 2-persoonsspel waarbij de spelers proberen te bouwen aan hun drie kastelen (geel, blauw, rood) Elk kasteel wordt opgebouwd uit verschillende burgkaarten die door dobbelsteenworp of vooruit schuiven van de koningskroon kunnen bekomen worden. Op het einde van het spel worden de kastelen van de spelers met elkaar vergeleken en worden punten uitgedeeld.
De spelers starten allemaal met één muurdeel van de drie kleuren en een dobbelsteen (zwart of wit). In een beurt gooit de actieve speler een dobbelsteen en verzet de kroon met de klok mee op het speelbord. De plaats waar je terechtkomt geeft aan welk deel van het kasteel je uit de voorraad mag nemen of hoeveel extra dobbelstenen (rood) je mag nemen. Bouwregels : er mag enkel links en rechts worden aangebouwd, een gebouwkaart kan enkel aan muurkaarten worden gelegd. Extra dobbelstenen : je kan deze bij je dobbelsteenworp voegen (je mag kiezen hoeveel dobbelstenen), je hebt nu meer keuze om de kroon te verzetten, de gegooide dobbelstenen gaan terug in de voorraad.
Op sommige velden staat ook een kroon, dit geeft een telling aan. Je hebt ook velden met een kroon en een muur, hier mag de speler kiezen of hij waardeert of een muurtegel neemt om aan te bouwen. Bij een waardering worden de burchten van beide spelers (in die kleur!) vergeleken. Het verschil in punten wordt aangeduid op de scoretrack. (bv. speler A heeft 14 punten, speler B 12 punten, dan gaat speler A 2 punten vooruit op de scoretrack).
Er zit nog wel een addertje onder het gras. Als de kroon in een bepaalde kleur start, moet je deze proberen in de kleur te houden, lukt je dat niet, dan moet je het waardevolste deel van je kasteel afgeven in de beginkleur. Op een gegeven moment in het spel kan het ook zijn dat bepaalde bouwdelen opgebruikt zijn, je mag die dan bij je tegenstander wegplukken. Het gat dat dan valt bij de tegenstander blijft zo liggen en kan in een volgende beurt worden opgevuld met een ander bouwdeel. Bij een eventuele waardering wordt wel enkel het beste deel gewaardeerd.
Vanaf het moment dat een speler de 30 punten haalt, is het spel afgelopen en wint deze speler.
Titel : Burgenland Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidt spiele Auteur : Wolfgang Lehmann Aantal spelers : 2 Leeftijd : 8+ Speelduur : 30 min.
Zoals de titel ook bij deze verraad, gaat het wederom om een luchtig dobbelspel. Ik ga ervan uit dat sommige mensen het thema helemaal niets zullen vinden (diegene die fantasy niet kunnen pruimen), maar het thema is in dit spel totaal van ondergeschikt belang. Ze hadden het bij wijze van spreken ook met kabouters kunnen maken.
De spelers proberen in de loop van het spel draken te winnen om hiermee op het einde punten te scoren. De draken hebben verschillende kleuren en ook verschillende achtergronden. Bedoeling is dat je draken van éénzelfde kleur of met éénzelfde achtergrond verzamelt, want dat gaat je meer punten opleveren : 1 enkeling = 1 punt; 2 = 4 punten; 3 = 9 punten; 4 = 16 punten; 5 = 25 punten; 6 = 36 punten; drakenei = 1 punt.
Elke speler krijgt een drakenbasis waarin vier draken kunnen worden gelegd. Er is wel een voorwaarde aan verbonden. Je moet een bepaalde kleur 2,3,4 of 5 keer gooien om de draak daar te mogen leggen. Bij het begin van een ronde worden drie draken opengelegd en krijgt de speler de dobbelstenen. Hij gooit en moet elke keer minstens één geldige dobbelsteen aan een draak leggen (zelfde kleur natuurlijk). Je kan deze dobbelstenen zowel aan de nieuwe plaatjes leggen als aan plaatjes van een medespeler. Kan men geen dobbelsteen leggen, is het dobbelen afgelopen.
Je neemt de draken en legt ze op de juiste plaats aan je basis. Er kunnen meerdere plaatjes aan één kant liggen. Ga je een plaatje stelen bij je tegenstrever, krijgt deze een drakenei. Dit ei kan worden ingezet als eender welke dobbelsteen in de dobbelfase of gehouden worden tot de telling. Om een plaatje van je tegenstrever af te nemen, moet je trouwens één dobbelsteen meer gooien dan de waarde op dat moment.
Als een speler terug aan de beurt komt, brengt hij eerst zijn draken in veiligheid en mag hij alle fiches die er nog liggen opzij leggen. Deze zijn veilig en blijven liggen tot de telling. In principe mag een afgelegde draak niet meer van plaats veranderen. Dit kan wel nog gedaan worden door het afgeven van drakeneieren.
Als het laatste drakenplaatje verdwenen is van de speeltafel, volgt de telling. De speler met de meeste punten, wint het spel.
Titel : Drachenwurf Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidt spiele Auteur : Wolfgang Panning Aantal spelers : 2-6 Leeftijd : 8+ Speelduur : 30 min.
Dit spel is een abstracte versie van Atlantis van Amigo vind ik persoonlijk. Je probeert zo veel mogelijk fiches van bepaalde kleuren te verzamelen. De pion die als eerste aankomt bij de finish zal meer punten waard zijn dan de volgende.
Het podium wordt opgesteld, de fiches allemaal in willekeurige volgorde als slang erachter gelegd. De pionnen starten aan het begin van de slang. Indien je aan de beurt komt, kies je een willekeurige pion en plaatst deze naar de eerst volgende fiche in dezelfde kleur. Daarna neemt hij het eerste vrije, onbezette schijfje voor of achter de net geplaatste pion. Deze fiches worden opgespaard tot de telling.
Een speler die een zwart schijfje wint, kan dit schijfje tijdens een volgende beurt afgeven om een extra keer te spelen. In zo'n extra zet mag de speler ook een pion achteruit zetten naar het dichtsbijzijnde schijfje in dezelfde kleur. Het is niet mogelijk om meerdere zwarte schijfjes in één beurt te gebruiken.
Als de laatste pion het podium heeft bereikt worden de punten geteld. Elke schijf levert zoveel punten op als de plaats waar de pion op het podium staat. Een zwart schijfje levert nul punten op. Een witte schijf levert zoveel punten op als de speler verschillende kleuren fiches heeft verzameld.
Titel : Big points Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Brigitte & Wolfgang Ditt Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 8+ Speelduur : 20 min.
Met dit spel begin ik aan een speciale Schmidtspiele-reeks, die ik bewust erg graag in onze collectie wou zien verschijnen. Bij het lezen van de volgende negen artikels zal u ongetwijfeld merken waarom, maar ik licht hier toch al een tipje van de sluier. Wat zoeken de meeste spelers van onze spellenclub in een spel : niet te lange speelduur, eenvoudige spelregels, tikkeltje geluksfactor mag wel, speelplezier, ... wel deze spellen leunen daar prima bij aan. U zal ook merken dat bij deze spellen als leeftijdsgrens 8 jaar zal staan, maar ze kunnen best ook door jongere spelertjes gespeeld worden onder begeleiding.
Fantastich toch, we gaan BINGO spelen. Elke speler krijgt een spelersbordje en 12 fiches met de waardes 1-12. De speler die er als eerste in slaagt om deze fiches in oplopende volgorde op zijn bordje te krijgen, wint het spel.
De spelers leggen al hun fiches dicht voor zich neer en draaien er drie willekeurig om. Een willekeurige speler dobbelt met de 20-zijdige dobbelsteen. Dit getal geeft aan waar je een fiche mag leggen. Het kan zijn dat er twee vakjes vrij zijn van deze waarde, dan mag je kiezen waar je de fiche legt. De spelers plaatsen een steen en draaien direct een nieuwe om, zodat je steeds keuze uit drie fiches hebt. Is het vakje met het gedobbelde getal al bezet dan wordt er een steen op het vakje net voor of net achter dit getal gezet.
Als alle 12 stenen op het bord liggen (en nog niet in volgorde), gaat de volgende stap beginnen. Je neemt nu elke keer een willekeurige steen van het bord en verplaatst het naar het gegooide getal. Heeft een speler zijn stenen in oplopende volgorde op het bord liggen (er mogen wel lege plaatsen tussen zitten), roept hij "finito" en heeft het spel gewonnen. Natuurlijk kan je ook weer meerdere ronden spelen.
Titel : Finito Extra : Easy play reeks Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Hartmut Kommerell Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 20 min.
Dit is zonder twijfel één van de topproducten van Schmidtspiele. U zal dit al merken als u even op de website gaat kijken welke versies er allemaal beschikbaar zijn. Eigenlijk is dit spel een beetje hun Carcassonne of Kolonisten van Catan, met grote uitzondering dat dit een eenvoudig kaartspel is.
Het spel is snel, zenuwslopend en uiterst ongeschikt voor hartpatiënten en mensen met trage oog-hand-coördinatie zoals ondergetekende. Het spelconcept is eigenlijk het wereldberoemde kaartspel "patience", maar dan met meerdere spelers. Een basissetje kan gespeeld worden met 4 spelers, maar als je de andere doosjes (kleuren) bijkoopt, kan je ook met 8 of 12 spelers aan de slag. Daarnaast is er ook nog een speciale tweespelervariant in de handel en enkele thematische versies bv. Kim Possible, een junior versie, een speed machine, een 2-persoonsvariant, ...
Elke speler krijgt een deck van 40 kaarten, die bestaat uit vier kleuren met kaarten genummerd van 1 tot 10. Een speler schudt de kaarten en trekt er 10 uit, dit is zijn ligrettostapel. Drie kaarten hiervan draait hij open. Daarna gaat het spel van start. Alle spelers spelen gelijktijdig en proberen om te snelste zo veel mogelijk kaarten af te spelen en vooral dan van hun Ligrettostapel. Vanaf het moment dat een speler z'n ligrettostapel heeft opgespeeld, roept hij ligretto, eindigt de ronde en volgt een telling.
- het afspelen van kaarten : in het midden van de tafel worden stapels gevormd in de verschillende kleuren. Uiteraard begint men telkens met een 1 en gaat men zo stilaan tot de 10. Zo gauw de tien op de stapel ligt, is deze stapel afgesloten. - afspelen van de ligrettostapel : als een speler één van z'n drie openliggende kaarten kan spelen doet hij dit natuurlijk, daarna wordt een nieuwe kaart van de trekstapel toegevoegd - afspelen van handkaarten : de resterende kaarten houdt de speler in zijn hand, hij voert hiermee de gekende patienceregel uit, drie kaarten omdraaien, de bovenste mag uitgespeeld worden indien mogelijk, zo blijven ze het ganse spel draaien met deze kaarten - speelregels : er wordt slechts met één hand afgelegd, eerst is eerst, voor de rest zijn er geen regels
Telling : - voor elke niet gespeelde ligrettokaart die nog in de trekstapel zit = -2 punten - voor elke afgespeelde kaart op tafel = 1 punt
Je kan stoppen na één spelletje, maar eigenlijk is het de bedoeling om meerdere spellen na elkaar te spelen. Je kan bijvoorbeeld spelen tot een speler 100 punten heeft gescoord.
Mijn eigen mening : snel, kort, zenuwslopend, niets voor mij, maar ik doe het wel mee als ze het vragen. Iets voor jou? Lees het bovenstaande en beslis lekker zelf.
Titel : Ligretto Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Werner Ernst George Muller Aantal spelers : 2-12 Leeftijd : 6+ Speelduur : 10 min.
Hands up is een zeer eenvoudig kaartspelletje. We hebben hier weer te maken met een jungle speed, halli galli, ... variant waarbij het de bedoeling is om je motorische vaardigheden in de verf te zetten. In hands up draait alles, u raadt het al, om de handen. U zal die afhankelijk van de opdracht in een bepaalde vorm moeten draaien. Doe je dit het traagst, dan verlies je en krijg je de opdrachtkaart. De speler die het minste kaarten weet te verzamelen, wint het spel. Zo eenvoudig en simpel is het, niet méér, maar ook zeker niet minder.
De opdrachtkaarten bestaan zowel uit opdrachten met één hand als met twee handen. Bovendien heeft men enkele opdrachten toegevoegd die niet uit te voeren zijn, als zo'n kaarten worden omgedraaid, dienen de spelers dit aan te geven met een ander symbool.
Titel : Hands up Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Jacques Zeimet Aantal spelers : 2-8 Leeftijd : 5+ Speelduur : 20 min.
Eigenlijk is Livingstone het laatste spel van Schmidtspiele voor de veelspeler, hoewel het niveau wel familiespel is natuurlijk. Dit is misschien een gedurfde uitspraak, maar u zal merken aan de volgende besprekingen dat Schmidtspiele zich op een ander doelpubliek zal gaan richten. De spellen die binnen deze categorie vallen, laten ze nu volledig over aan Hans im Glück. Ik veronderstel dat u deze spellen erg interessant vindt, dus ik zal mijn best doen om zeker deze uitgeverij ook toe te lichten in één van onze volgende reeksen.
In dit spel kruipt u in de huid van Livingstone en vaart u over de Zambezi het binnenland in tot aan de Victoriawaterallen. Zo'n expedities werden natuurlijk enkel gehouden om het "thuisland" rijker te maken, en dat is hier evenzeer het geval. Je gaat op zoek naar goud, rijkdom en mooie edelstenen. Maar pas op dat je niet te egoïstisch wordt, je moet geld schenken aan de kroon, steek dus regelmatig wat poen in je schatkist, want de speler die het minste geld schonk, verliest sowieso het spel.
De stoomboot wordt op het speelbord helemaal links gezet en toont het aantal speelrondes. De bovenkant van het speelbord wordt gebruikt om hutten op te bouwen, die op het einde van het spel extra punten zullen opbrengen. Elke speler krijgt een schatkist, alle hutten in z'n kleur een markeringssteen en 3 geld. Alle edelstenen worden in de zak gestopt. Per speler worden er twee dobbelsteen genomen.
De startspeler gooit alle dobbelstenen, deze worden per soort bij elkaar gelegd. De startspeler kiest een dobbelsteen en voert een actie uit, daarna volgen de andere spelers. Daarna mogen de spelers nog een dobbelsteen nemen en een actie uitvoeren, op voorwaarde dat deze een hogere waarde heeft dan hun vorige dobbelsteen. Kunnen ze geen dobbelsteen nemen, eindigt hun beurt hier.
Een speler kan kiezen uit vier mogelijke acties : - een actiekaart trekken : de speler neemt een aantal kaarten, gelijk aan het aantal ogen van de dobbelsteen en houdt één kaart - geld nemen : de speler neemt geld, gelijk aan het aantal ogen van de dobbelsteen - de mijn ontginnen : de speler neemt een aantal stenen uit de zak, gelijk aan het aantal ogen van de dobbelsteen. Hij kan de stenen die hij vindt verkopen of verzamelen. Opgepast als je edelstenen verzamelt, want bij de kaart mijninstorting, verlies je alle edelstenen. Elke edelsteen die de spelers op het einde van het spel overhebben, is één punt waard. - hut bouwen : de spelers bouwen een hut in de rij, gelijk aan het aantal ogen van de dobbelsteen. Ze betalen de kosten die onderaan de kolom staan. Indien je op een plaats bouwt, waar reeds een speler een hut heeft staan, betaal je één geld extra aan die speler.
Ten allen tijde mag je geld schenken en in je schatkist stoppen. Je moet dit wel netjes melden aan je medespelers. Het geld kan niet meer uit de schatkist genomen worden.
Op het einde van elke ronde is er een waardering. Enkel de kolom waar de stoomboot staat, wordt gewaardeerd. De spelers krijgen voor elk van hun hutten het aantal punten dat links in de rij staat. Na de waardering vaart de boot één stap verder naar de watervallen. Na de laatste waardering volgt er nog een slotwaardering. Er wordt in elke rij gekeken welke speler het meeste hutten heeft gebouwd en deze krijgt de punten die rechts naast de rij staan. Bij gelijke stand worden de punten verdeeld. Elke edelsteen is nog één punt waard. Diegene die het minste geschonken heeft, verliest sowieso. De speler met het meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand, wint de speler die het meeste geschonken heeft.
Livingstone is wederom een erg leutig spel, geen zware tactische overwegingen nodig. Gewoon een beetje geluk hebben met de kaarten die je krijgt (hiermee kan je heel wat plannen in de war sturen), geluk met het trekken van de edelstenen uit de zak. Een beetje blufpoker spelen bij het kiezen van de dobbelstenen. U merkt dat er wel wat geluk mee gemoeid is, maar desalniettemin vind ik het een erg leuk spel dat steeds alle kanten op kan gaan. Ook het schenkingssysteem kan erg zenuwslopend zijn, zeker als je aan tafel zit met een hoop angsthazen die om de twee voeten geld dumpen in hun schatkistje.
Titel : Livingstone Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Benjamin Liersch Aantal spelers : 2-5 Leeftijd : 8+ Speelduur : 45 min.
In dit tactische 2-persoonsspel is het de bedoeling om zes knikkers van je tegenstrevers over de rand te duwen. Er is slechts éénvoorwaarde, je moet sterker zijn dan de tegenstrever, dwz dat je meer knikkers op één lijn moet hebben dan de andere. Je kan pas een rij verderduwen als er minstens drie van je eigen knikkers op een rij liggen.
In een beurt mag je een knikker of een rij één plaats in een richting naar keuze verplaatsen. Dit kan zowel vooruit, als achteruit, maar je kan ook een ganse rij opzij schuiven van je eigen kleur.
Eigenlijk is dit alles wat ik over de spelregels kwijt kan, u zal het echter wel een aantal keren moeten spelen om er een goede tactiek in te steken. Ik wens u in ieder geval veel succes, want het zou best wel eens erg spannend kunnen worden.
Titel : Abalone Uitgeverij : Schmidt spiele Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 7+
Dit spel is verschenen bij een Nederlandstalige uitgeverij, nl. PS-games onder de naam "spel der torens". Dit spel was de laatste jaren tegen stuntprijs te koop tijdens dé spellenbeurs in Vlaanderen "spel". We hebben dit spel al geruime tijd, het was zelfs één van onze eerste dertig aankopen die we deden toen we de club oprichtten.
Het gaat hier om een vrij abstract spel waarbij de spelers trachten om torens te maken en deze te beheersen door hun kleur van tegels bovenaan te krijgen. Het materiaal van dit spel is wederom schitterend. Een eenvoudig speelbord, maar mooie houten speelstukken in de spelerskleuren en verschillende symbolen. Het speelbord toont 8 stadswijken met elk 4 verschillende bouwpercelen (komen overeen met symbolen). Buiten de stadswijken zie je de stegen van de stad waarop alle houten tegels aanvankelijk willekeurig worden gelegd.
Om beurten verplaatsen de spelers één van hun eigen stenen. Een stapel van twee of meerdere stenen wordt een toren genoemd. In een toren mogen enkel stenen met hetzelfde symbool zitten. Een toren behoort tot de speler wiens steen bovenop ligt. De maximale hoogte van een toren is 5 stenen. Torens worden niet meer afgebroken. Ze worden overigens verplaatst net als enkelvoudige stenen.
- een steen/toren mag horizontaal of verticaal verplaatst worden - de steen/toren mag over vrije velden of eigen velden (kleur) verplaatst worden, er is geen afstandslimiet - een steen/toren mag op een vrij veld of op een steen/toren met hetzelfde symbool worden geplaatst (max. 5 stenen) - een steen/toren mag dus niet op een ander symbool geplaatst worden - een steen/toren mag over vrije of eigen symboolvelden (in stadswijk) springen - een steen/toren mag op een vrij symboolveld (in stadswijk) worden geplaatst - een steen/toren die op een symboolveld staat mag niet meer verplaatst of vergroot worden - als je een steen/toren naar een symboolveld verplaatst, mag je onmiddellijk een nieuwe zet doen
Zodra een stadswijk volledig wordt bezet door stenen/torens van dezelfde kleur, eindigt het spel onmiddellijk. - je krijgt punten voor stenen/torens op de symboolvelden - je krijgt één punt voor elke eigen steen of vreemde steen die deel uitmaakt van een toren die je beheerst - de stenen/torens die in de stadswijk staan die het spel beëindigde tellen dubbel
De speler met het meeste punten, wint het spel.
Er wordt in de spelregels nog een variant gemaakt voor 2 of 3 spelers en een variant waar je torens zo hoog mag maken als je maar wil, maar we houden het voorlopig toch maar bij het origineel, dat lijkt ons toch het beste en spannendste. Ook dit spel is misschien weer wat ondergewaardeerd. Het is een héél tactisch en strategisch spel, waarin je elke zet moet overwegen. Af en toe moet je geven om te kunnen nemen. Ik krijg dikwijls een vier-op-één-rij-gevoel bij dit spel. Je krijgt constant dat gevoel van "ik mag die hier niet zetten, want dan ..." en aangezien dit toch de bedoeling is van dit soort spellen, vind ik dit een geslaagd spel.
Titels : Spel der torens Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Rudi Hoffmann Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 12+ Speelduur : 45 min.
Oasis is een doodgewoon leuk spel, een familiespel met mooi materiaal, dito puntentelling en vooral een vrij uniek actiesysteem. Uniek omdat u voor u tegenstrevers zal beslissen in de meeste gevallen welke acties ze zullen gaan uitvoeren.
Het speelbord toont twee grote delen die ook apart zullen gescoord worden op het einde van het spel : langs de ene kant heb je de kamelenroute waar alle kamelen zullen geplaatst worden, langs de andere kant zijn er de gronden waarop tegels (oase, woestijn, steen) zal worden gelegd. Daarnaast zijn er waarderingsfiches die je in handen moet proberen te krijgen aangezien deze op het einde je puntentotaal vermenigvuldigen. Daarnaast zijn er een aantal personages in het spel die de speelvolgorde bepalen. Ten slotte zijn er de actiekaarten die beslissen welke acties je zal kunnen doen.
Elke speler start met 5 kaarten, deze worden blind voor zich op tafel gelegd. Een beurt bestaat uit volgende acties : 1) maken van de offers : in speelvolgorde maken de spelers een offer dat max. uit 3 kaarten bestaat. Ze draaien de bovenste kaart van hun trekstapel op en beslissen of ze een hoger offer maken door nog een kaart open te draaien of dat ze stoppen en kaarten bijtrekken, die ze blind onder hun stapel leggen. Indien je een offer maakt van 1 kaart, mag je 2 nieuwe kaarten trekken, een offer van 2 betekent 1 kaart trekken en een offer van 3 betekent geen kaarten meer bijtrekken. Je mag nooit eindigen zonder kaarten!
2) aannemen van de offers : in speelvolgorde nemen de spelers een bod dat op tafel ligt, voeren de bijhorende acties uit en geven hun volgordepersonage aan de betreffende speler. Je mag nooit je eigen offer nemen, tenzij je de laatste speler bent en enkel je eigen offer overblijft. De speler die de startspeler krijgt op deze manier mag op het einde een extra actie uitvoeren (tegel leggen of een kameel zetten)
3) acties : de actiekaarten tonen wat je kan doen : - kamelen op het kamelenpad zetten - oase-, woestijn- en steentegels op het bord plaatsen - diverse waarderingsmarkers winnen - kaarten bijtrekken en blind onderaan stapel toevoegen
Bouwregels voor de tegels : - Je plaatst een oasetegel aan de rand van het bouwgebied of tegen een reeds liggende oasetegel, je zet je waarderingspion erop, als je later aanbouwt doe je dit horizontaal of verticaal. Je mag nooit oases van verschillende spelers verbinden. Onbezette oases natuurlijk wel. - Je plaatst een woestijntegel aan de kamelenroute of tegen een reeds liggende woestijntegel, je zet je waarderingspion erop, als je later aanbouwt doe je dit horizontaal of verticaal. Je mag nooit woestijnen van verschillende spelers verbinden. Onbezette woestijnen natuurlijk wel. - Je plaatst een steentegels op eender welke vrije plaats op het speelbord, je zet je waarderingspion erop, als je later aanbouwt doe je dit horizontaal of verticaal. Je mag nooit stenen van verschillende spelers verbinden. Onbezette stenen natuurlijk wel. Verschillende landschappen van verschillende spelers mogen wel met elkaar owrden verbonden. Indien je start met een nieuw landschap en je hebt geen waarderingspion meer, mag je er een andere verzetten.
Plaatsen van de kamelen : - Een kameel wordt gewoon op een vrij veld op het kamelenpad gezet. Indien je alle kamelen hebt ingezet en je krijgt terug een kamelenkaart, mag je kamelen verzetten.
Het spel eindigt als de laatste tegel van een landschapstype op het bord is verschenen of wanneer een speler een offer aanneemt waarin een kaart zit die een onspeelbare tegel bevat. Daarna wordt er gescoord : - Zoek je grootste groep aaneengesloten kamelen op het kamelenpad en vermenigvuldig met de commoditywaarderingsfiche - Tel het aantal aangrenzende landschapsfiches waarop je waarderingspion staat en vermenigvuldig met de overeenkomende waarderingsfiche (indien je geen waarderingsfiche hebt is de score 0; dit is in alle gevallen, ook bij de kamelen) Bij gelijke stand wint de speler die op dat ogenblik het personage met de laagste nummer voor zich heeft liggen.
Titel : Oasis Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Alan R. Moon & Aaron Weissblum Aantal spelers : 3-5 Leeftijd : 10+ Speelduur : 45 min.
Dit is een spelletje "alles-of-niets", zowel qua inhoud, gameplay als eigen menig die je erover zal hebben. In het spel komt het erop neer of je voldoende lef en durf hebt om door te spelen, maar met kans om alles te verliezen. Of op safe te spelen en gewonnen diamanten verzilveren, maar met het idee dat het waarschijnlijk te weinig is om te winnen.
Het spel "diamant" verloopt over vijf ronden. In deze vijf ronden gaan we telkens een tunnel verkennen waar we diamanten gaan vinden, maar ook gevaren zullen tegenkomen. Eénmalig zo'n eng beest tegen het lijf lopen of een instorting ontwijken zal nog wel lukken, maar bij een tweede identieke verschijning, gaat het licht uit en moeten we met lege handen terugkeren uit de tunnel.
Er zullen stelselmatig steeds kaarten worden aangelegd aan de tunnels. Op deze kaarten staan ofwel getallen (het aantal diamanten die er te rapen vallen) of gevaren. Na elke kaart bepalen de spelers of ze doorspelen of niet door hun mannetje in hun hand te steken of niet. Hebben ze het mannetje niet in hun hand, dan spelen ze door. Is hun avonturier wel in hun hand, dan stappen ze uit de lopende ronde en sprokkelen ze de diamanten die ze tot dan hebben verzameld.
Bij elke diamantkaart die wordt uitgespeeld, worden de diamanten onmiddellijk over de spelers verdeeld. Resterende diamanten worden op de kaart gelegd. Indien een speler er tussenuit knijpt, neemt hij alle overgebleven diamanten op de kaarten mee naar de uitgang en legt hij al z'n verzamelde diamanten in z'n schatkist.
Een ronde loopt net zolang tot alle spelers zijn gestopt, of tot een gevaar voor de tweede keer verscheen. De spelen die na vijf ronden het meeste diamanten heeft verzameld, wint het spel.
Het spel is ondertussen al in verschillende versies verschenen. Ook Incan gold is gebaseerd op hetzelfde systeem. Enkele kleine regelwijzigingen kunnen we wel terugvinden, maar het basisconcept blijft behouden in de verschillende versies.
Titel : Diamant Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Alan R. Moon & Bruno Faidutti Aantal spelers : 3-8 Leeftijd : 8+ Speelduur : 20 min.
Bouwen, bouwen en nog eens bouwen ... Rome werd niet op één dag gebouwd, wel in dit spel doen we het in een uurtje. De spelers zijn bouwmeesters die trachten om de overhand te nemen met hun gebouwen in de negen prefecturen van de stad. Diegene die de beste timing en sterkste gebouwen neerpoot, kroont zich op het einde van dit mooie spel tot winnaar.
Het spel verloopt over vier ronden die elk bestaan uit vier fasen. Op het einde van elke ronde volgt er een telling. De speler die na vier rondes het meeste punten sprokkelde, wint het spel.
Fase 1 : Bouwfase : - een bouwsteenkaart uitspelen : neem twee stenen uit de voorraad en bouw een nieuw huis of breidt een huis uit - een dakkaart spelen : pak een dak uit de voorraad en werk een eigen huis af door het dak erop te plaatsen - een bouwvergunning spelen : plaats een eigen huis op het speelbord, overeenkomstig met de kleur op de kaart (bouwregels : eerste huis in een prefectuur mag max. uit 1 bouwsteen bestaan, volgende huizen moeten minstens zoveel bouwstenen bevatten als het hoogste huis) - passen : je stapt uit deze fase
Fase 2 : Veilingfase : Er worden 3 klaarliggende gebouwen geveild (fontein, tempel of amfitheater) d.m.v. het gebruik van je handkaarten, nu tellen enkel de getallen op de kaarten. De speler die de kaarten met de hoogste waarde aflegt, wint de veiling en mag het gebouw op het speelbord plaatsen. Deze gebouwen hebben invloed op de punten en het bijtrekken van kaarten : - fontein : één extra punt voor elke fontein in dit prefectuur (zowel voor de beste als tweede speler) - amfitheater : twee extra kaarten trekken voor de beste in dit prefectuur, één kaart voor de tweede (dit is cumulatief) - tempel : verdubbeling van de scores bij de scorefase in dit prefectuur
Fase 3 : Scorefase : Eerste plaats : 2 punten voor de speler met het meeste bouwstenen + 1 punt voor iedere fontein Tweede plaats : 1 punt voor iederen fontein in dit prefectuur Tempel : verdubbel de puntenwaarde van dit prefectuur
Fase 4 : Kaartentrekfase : Elke speler kiest zes nieuwe kaarten van de stapels (bouw-, dak- en bouwvergunningkaarten) naar keuze, de speler die in een prefectuur met een amfitheater winnaar is mag twee extra kaarten nemen, de tweede mag één extra kaart nemen.
Titel : Capitol Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Alan R. Moon & Aaron Weissblum Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 10+ Speelduur : 60 min.
Ik veronderstel dat ik niemand moet uitleggen wat een aquaduct is? Er zijn al enkele spellen verschenen met dit thema. De Romeinen zijn overigens erg populair in de spelwereld. We kunnen overigens met gemak onze spellenavonden thematisch maken als we willen en een avondje "Rome" zou er dan zeker bij zijn.
In aquädukt probeer je huizen te bouwen op een braakliggend terrein, maar je moet wel voor één ding zorgen : water. Jammerlijk genoeg helpt het bellen naar de PIDPA niet in dit geval. Alhoewel, als je de prijzen even bekijkt voor het aansluiten van een waterleiding, kan je misschien toch beter even terug naar de antieke tijd. Op verschillende plaatsen zijn bronnen, maar het spreekt voor zich dat de bouwgronden in de omgeving dan ook zeer gegeerd zijn. Een waterkanaal aanleggen is ook een optie, maar hier profiteren je buren ook zeker van mee. Wie is het handigste met het water en naar welke zee loopt het water tegen het einde van het spel?
De spelers spelen om beurten en mogen één actie uitvoeren. Ze kunnen kiezen uit drie opties : - huizen bouwen (tot drie maal dobbelen en huizentegels leggen) - bron ontginnen (bron op een kruispunt plaatsen op het speelbord) - kanalen bouwen (twee kanalen aan een bron of kanaal leggen)
1) Huizen bouwen : de spelers dobbelen drie maal en leggen een huistegel naar keuze (1-4 huizen) op deze bouwgronden. Indien er geen grond meer vrij is, mag je opnieuw dobbelen. Een veld dat reeds voorzien is van water mag enkel bebouwd worden met een tegel van de laagste waarde.
2) Bron ontginnen : de speler legt een bron op een kruispunt op het speelbord, er moeten wel minstens 5 kruispunten tussen de verschillende bronnen zijn.
3) Kanalen bouwen : de speler legt twee kanalen aan een bron of kanaal. Kanalen mogen van richting veranderen, maar niet vertakken. Vanuit iedere bron kunnen maximaal kanalen in twee richtingen vertrekken. Er kunnen ook twee kanalen naast elkaar worden gelegd in dubbelkanalen. Een afzonderlijk kanaal zorgt voor water aan een volledig veld aan iedere kant van het kanaal. Een dubbelkanaal voorziet twee volledige velden aan iedere kant van het kanaal.
Indien door het afleggen van huizentegels een gebied is volgebouwd, worden alle niet met water voorziene huizen onmiddellijk verwijderd. De vrij gekomen plaatsen kunnen terug bebouwd worden. Zodra alle kanalen zijn gelegd, wordt de actuele ronde uitgespeeld, daarna volgt een waardering. Alle huizen die niet van water zijn voorzien worden verwijderd. De spelers tellen nadien het aantal huizen dat wel van water voorzien zijn. De speler met het meeste huizen is de winnaar. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste tegels op het speelbord.
Er is ook nog een variant voorzien : deze zorgt voor meer onzekerheid in het spel. Er worden bergtegels op het bord gelegd. Sommige bergtegels brengen positieve gevolgen, andere negatieve. Bij het positieve brengen de huizen naast de bergtegel extra punten op aan het einde van het spel. Bij de negatieve tegels moeten de aanliggende tegels van dubbelkanalen worden voorzien vooraleer ze punten waard zijn.
Aquadukt is een eenvoudig, tactisch spel voor tussendoor. Het past dan ook perfect in de stal van Schmidt. Is dit dan een topspel? Neen, zeker weer niet. Schmidt levert de kwaliteit die je er mag van verwachten. Het is leuk en snel, maar je hebt hier wel het gevoel dat je iets kunstmatig aan het doen bent. Tegels leggen, zorgen dat er blauwe stokjes naast komen te liggen, zodat je punten scoort. Beetje geluk hebben bij het dobbelen is mooi meegenomen.
Titel : Aquadukt Uitgeverij : Schmidtspiele Auteur : Bernhard Weber Aantal spelers : 2-4 Leeftijd : 8+ Speelduur : 45 min.
.
