Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
15-01-2010
Waar zijn die ... hutjes ???
't Zou zo te horen kunnen zijn op een live concert van Milk inc., maar dan niet in het Sportpaleis, maar op een spellenavond ergens in de Stille Kempen tijdens het spelen van een rondje "Clans".
Het speelbord toont een prehistorische landschap dat opgedeeld is in steppe, bos, gras, gebergte. Bovendien omringt het water telkens vijf van deze gebieden. Bij aanvang van het spel worden allerlei gekleurde hutjes (5 kleuren) verdeeld over deze gebieden, je zorgt er wel voor dat in elk gebied elke kleur vertegenwoordigd is. De vijf markers in de spelerskleuren worden op de nul van het scorespoor gezet, de bonusfiches op de track gelegd en na het blind trekken van de clankaarten (die bepalen met welke kleur je speelt) start het spel.
Het is vooral erg belangrijk dat je je eigen clankleur verborgen houdt voor de medespelers, want als ze er snel achter komen, kan je winst zeker vergeten. In een spelbeurt doe je eigenlijk niet meer dan een hut (of een groep hutten) te verschuiven naar een aangrenzend gebied. Behalve als zo'n groep uit 7 of meer hutten bestaat mag deze niet meer verplaatst worden. Er mogen nog wel hutten bij gezet worden.
Vanaf het moment dat door het verschuiven van hutten een dorp wordt gevormd, dwz dat er rond die hutten enkel nog lege gebieden zijn, wordt het spel even stilgelegd en volgt er misschien een telling. Misschien ... want afhankelijk van het tijdperk worden bepaalde landschapstypes niet gewaardeerd, gewoon gewaardeerd of krijgen ze zelfs bonuspunten. (je kan dit volgen op het speelbord) Als een speler zo'n dorp vormt, krijgt hij eerst de bovenste bonusfiche (deze tellen als punt op het einde van het spel). Daarna wordt er gekeken uit hoeveel hutten het dorp bestaat. Je telt ze op en alle kleuren die in het dorp vertegenwoordigd zijn, krijgen deze punten. Er is echter één uitzondering : zijn alle kleuren vertegenwoordigd, dan volgt er een stammenstrijd. Van elke kleur wordt er één hut verwijderd. (het kan dus zelfs zijn dat alle hutten dan verwijderd worden, als er slechts één van elke kleur is). Daarna wordt er weer gewaardeerd zoals gewoonlijk. - staat het dorp op het landschapstype dat niet wordt gewaardeerd in het tijdperk, worden er geen punten verdeeld - staat het dorp op het landschapstype dat bonuspunten krijgt, worden er bonuspunten toegevoegd aan de normale punten - staat het dorp op een ander landschapstype, worden gewoon punten uitgereikt
Nadat het 12e dorp is gesticht en gewaardeerd, bekent iedereen zijn kleur en worden er nog punten bijgeteld voor de bonusfiches. De speler die het verst gevorderd is op de scorelijst, wint het spel.
Wat dit spel betreft, kan ik niet meer zeggen dan : ... typisch winning moves, zo simpel als het groot is qua gameplay, maar zo moeilijk om het te winnen. Schitterend spelconcept, mooi uitgebalanceerd, spannend tot het einde. Je kan elkaar (on)bewust een pee stoven.
Titel : Clans Auteur : Leo Colovini Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
Eindelijk ontdekt of beter gezegd, ik heb er eens tijd voor gemaakt.
Als u aandachtig kijkt in de rechterkolom van deze blog, zal u merken dat er iets is toegevoegd. Het onderdeel "Categorieën" om concreter te zijn. Dit wil zeggen dat sommige artikels werden samengezet in een mapje, zodat ze makkelijker zijn terug te vinden.
Voorlopig heb ik er twee aangemaakt, alle spelbesprekingen van Essen en daarnaast al de artikels van Winning moves, die reeds gepubliceerd zijn of die in de loop van de volgende weken verschijnen. U ziet aan het aantal dat er dus nog wel enkele klaar staan.
Hopelijk vindt u dit alvast een vooruitgang, laat het ons zeker weten !
Wie kent deze klassieker niet meer? Mens-erger-je-niet, was het perfecte spel om te spelen samen met een broer of zus, neef of nicht, vader of moeder, die zich de haren uit het hoofd trekken als de dobbelsteen niet wil doen, wat ze ervan verwachten. Animo gegarandeerd, hoge bloeddruk evenzeer.
Ook Winning moves vond dit spelconcept de moeite en maakte een spel voor de kids, nl. Squeeky. In Squeeky speelt de speler met zeven muizen (van verschillende waarde; plakkertje op de onderkant van de muis) die hij probeert tot aan de kaas te krijgen in het midden van het spelbord. Ditmaal gaan de spelers dus allemaal op hetzelfde doel af in plaats van naar de eigen thuisplaat.
In een beurt gooien de spelers met twee dobbelstenen en zetten twee muizen exact het aantal gegooide ogen verder op hun pad. (Gooi je een nul, dan beweegt één muis niet, heb je nog maar één muis in het spel, mag je één van de dobbelstenen kiezen) In het begin verloopt het pad nog in de eigen kleur en zijn de muisjes veilig, maar op een gegeven moment komen ze in gemeenschappelijk vaarwater en kunnen ze gevangen worden door medespelers. Indien een tegenspeler een muis inhaalt tijdens zijn bewegingsfase, neemt hij de muis gevangen, toont het aantal punten en plaatst ze op z'n muizenkaart. Het kan zelfs zijn dat je op die manier je eigen muis vangt, maar je moet de waarde dan niet bekend maken. Als een muis de kaas bereikt (moet niet het juiste aantal ogen zijn, overblijvende stappen vervallen), toont de speler de waarde aan z'n medespelers en plaatst hij de muis naast z'n muizenkaart.
Het spel eindigt zodra er nog één speler nog maar één muis op het spelbord heeft. Als de laatste muis gevangen wordt genomen, mag de speler die de muis net ving, zijn eigen muis nog verder naar de kaas verplaatsen en de punten van die muis nog aan zijn punten toevoegen. Je krijgt voor elke muis het aantal punten dat op het stickertje staat aangegeven, zowel voor de eigen muizen die de kaas bereikten, als de muizen die je gevangen nam, daar trek je het aantal punten van af van je eigen gevangengenomen muizen (een eigen muis die je zelf gevangen hebt, levert noch plus- noch minpunten op). De speler met het meeste punten wint het spel.
Titel : Squeeky Auteurs : Rosanna Leocata & Gaetano Evola Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 6+
Als de woorden "draak" en "schat" samen in één titel staan, dan kan je wel een superspannend spel verwachten, niet? Nou ... als je van memory helemaal opgewonden wordt, dan is dit het geval, anders moet je een kat een kat noemen. Maar natuurlijk doet de aankleding van een spel ook iets, zeker als het over mensen gaat die toch nog een greintje fantasie in hun hersenen, lichaam en ziel hebben, de kids dus.
"Drakenschat, wie verzamelt de meeste voorwerpen uit de drakengrot?", klinkt toch in ieder geval veel beter dan : "Stofzuigongelukjes, wie verzamelt het meeste rommel dat verborgen zit onder het tapijt in de living?" Misschien is deze laatste wel de werktitel geweest voor het spel, want de spelers gaan in dit spel op zoek naar verdwaald speelgoed : ballen, auto's, poppen, kandelaars, ringen en ook wel schatkisten. Maar pas op : spinnen liggen op de loer en ook kleine draakjes (anders zou de titel helemaal belachelijk zijn natuurlijk).
Persoonlijk vind ik dit spel zelfs één van de beste, al dan niet hét beste, klassieke memoryspel dat we in onze collectie hebben. Zoals bekend worden de plaatjes blind op tafel gelegd in een rooster van 7 x 7. Als een speler aan de beurt is, draait hij tegels om en probeert gelijke afbeeldingen te zoeken. In dit spel komen er nog enkele extra's bij. In principe mag je blijven tegels omdraaien, tot je op een spin of de draak botst, dan is je beurt afgelopen en moet je de omgedraaide tegels terug blind leggen.
Enkele speciale regels : - draai je een spin om, is je beurt onmiddellijk afgelopen, je draait de kaarten terug om en mag de spin ergens op een leeg veld leggen (ze veranderen dus van plaats, je kan deze regel laten vallen, als je met kleinere kinderen speelt). - schatten en draken gaan niet goed samen : indien je reeds schatten (speelgoed, ringen of schatkisten) hebt omgedraaid en je draait dan een draak om, eindigt je beurt en moet je alle kaarten terug omdraaien. - zelf stoppen : het is enkel als je zelf stopt dat je tegels kan gaan verzamelen, maar dan moeten enkele voorwaarden worden vervuld. 1) diamanten ringen en draken mogen als enkele kaarten opgeraapt worden (dus als je enkel draken omdraait, kan je deze verzamelen). 2) de stukken speelgoed kunnen enkel als paar worden opgeraapt (zoals klassieke memory). 3) kandelaars mogen slechts per groep van drie worden genomen. 4) schatkisten mogen enkel per groep van vier worden genomen. Je neemt alle tegels die aan de voorwaarden voldoen en draait de andere tegels terug om. De voorwaarden staan trouwens netjes op de tegels, bij elke prent staan 1, 2, 3 of 4 witte bolletjes die aangeven hoeveel je er moet verzamelen om een set te hebben.
Wanneer er nog maar 3 kaarten op tafel liggen (de 3 spinnen) stopt het spel. De speler met de meeste draken in zijn verzameling, krijgt deze spinnentegels. De speler met de meeste tegels in totaal wint het spel.
Titel : Drakenschat Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 6+
Ik heb de eer en het genoegen om u te mogen vertellen dat we enkele spellen gaan uitdelen. Aangezien Winning moves in het middelpunt van de belangstelling staat, gaan we enkele spellen uit hun gamma uitdelen.
We verdelen vier spellen : 2 x aber bitte mit sahne en 2 x coda da vinci.
Meespelen is erg eenvoudig :
- u komt dagelijks hier langs op de weblog en leest aandachtig de verslagjes - u komt op 5 februari naar onze spellenavond, vult enkele vraagjes in omtrent hetgeen dat u hier gelezen heeft - u maakt kans om één van de vier prijzen te winnen
Durft u sinds de feestdagen niet meer op uw weegschaal gaan staan? Spant uw beste jeans een beetje als je ze 's morgens aantrekt? Waarschijnlijk heeft u dan ook te maken gehad met iets te zware (vr)eet- en drankfestijnen de afgelopen weken. Bij Winning moves doen ze er nog een schepje bovenop. En dat schepje mag u zeer letterlijk nemen ... een toefje slagroom meer of minder, daar kijken we niet naar.
Aber bitte mit sahne ... een spel waar u probeert de stukjes taart te verorberen die het meeste slagroomtoefjes tellen. U kan ook opteren voor het verzamelen van een complete taartencollectie. Minder zwaar op de maag, en het kan bovendien winstgevend zijn op het einde van het spel.
Het spel verloopt in vijf rondes. Elke ronde maakt een startspeler een taart door 11 stukjes in een ronde te leggen. Daarna snijdt deze speler de taart in een aantal stukken (max.= aantal spelers). Dit hoeven niet zoveel stukken te zijn als het aantal spelers (mij is wel een raadsel waarom je dit niet zou doen, want diegene die snijdt, mag pas als laatste een deel nemen). Als je een stuk hebt genomen, kan je twee zaken doen, ofwel eet je stukjes taart op. Je legt de stukjes opzij en scoort op het einde punten afhankelijk van het aantal toefjes slagroom dat je hebt verorberd. Ofwel ga je bepaalde soorten taart verzamelen. Je legt deze open voor je neer en probeert op het einde van het spel het meeste stukken van deze welbepaalde taart te hebben en de overeenkomstige punten (afgebeeld op taartjes) te scoren. Bij gelijke stand scoren al deze spelers de punten.
Nadat de vijf taarten zijn verdeeld en opgegeten, worden de punten verdeeld en opgeteld. De speler met de meeste punten wint dit "heerlijke" spel.
Het spel is ondertussen ook aangevuld met een jokertaartstukje. Dit stukje taart kan gebruikt worden voor eender welke taartsoort en is bij de telling dan misschien wel erg belangrijk.
Dit was voor mij dé verrassing van spiel 2008. Ik had dit spel niet op voorhand onder ogen gekregen, maar toen ik het in Essen zag liggen was ik direct geïnteresseerd. Het is eigenlijk weer zo eenvoudig als het groot is, is mooi en lekker afgebeeld, speelt snel en vraagt toch niet al te veel denkwerk van de spelers. (enkel het verdelen van de taart kan je wel eens voor dilemma's doen staan) Blij dat ik deze in onze clubcollectie heb!
Titel : Aber bitte mit sahne Auteur : Jeffrey d' Allers Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 25 min. Leeftijd : 8+
Mocht ik u met mijn vorig verslag van Trans America en Trans Europa overtuigd hebben, zou u het spel hebben aangeschaft en ondertussen al beu gespeeld zou zijn, dan biedt deze mini-uitbreiding een welgekomen meerwaarde.
Qua materiaal moet ik zeggen dat het allemaal zéér beperkt is, maar ook dit is weer typisch Winning moves. Met weinig materiaal iets kunnen voorleggen dat kwalitatief iets voorstelt. De Vexation-uitbreiding is hiervan een erg mooi voorbeeld. 18 houten staafjes om precies te zijn, drie van elke spelerskleur.
Het basisspel blijft exact hetzelfde, maar elke speler heeft tijdens het spel 3 gekleurde rails ter beschikking om de tegenspelers een beetje te dwarsbomen. In het basisspel kan je gebruik maken van het spoorwegennet van je tegenstanders als je je eigen netwerk erop aansluit, maar met deze gekleurde staafjes, die je volgens de gebruikelijke regels plaatst, blokkeer je je tegenstander. Indien deze toch van jouw netwerk gebruik wil maken, moet hij rondom gaan.
Titel : Vexation (enkel speelbaar met Trans America of Trans Europa) Auteur : Manfred Keller Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Treinspellen, het zijn er ondertussen al een heleboel in spellenland. Meestal koopt u wel een leuk spel, ik denk persoonlijk direct aan Ticket to ride, Age of Steam, Stoom, Union pacific, Days of steam, ..., maar meestal heeft u dan ook een spel op tafel liggen dat toch wel een paar uren van uw tijd vergt.
Dit spel wordt op de spelregels aangekondigd als een snel treinspel en dat kunnen we wel stellen. Op een halfuurtje bent u er al vanaf. Als u dit leest, denkt u waarschijnlijk dat het een draak van een spel is en kostbare speeltijdverspilling, maar ... niets is minder waar. Qua spelprincipe is dit een spel dat vrij uniek is (ik weet dat ik natuurlijk nu mensen op mijn dak krijg die andere spellen gaan ophoesten uit hun immense spellengeheugen) en dat zeker de moeite waard is om eens te proberen.
Het speelbord toont, zoals de titel reeds aangeeft, een kaart van Amerika. Op diverse plaatsen staan steden in vijf verschillende kleuren. De bedoeling is om vijf steden van verschillende kleur met elkaar te verbinden dmv uw ijzeren netwerk. Natuurlijk doet u dit niet willekeurig. U krijgt aan het begin van het spel vijf stedenkaarten die u vertellen naar waar u overal moet geraken. U houdt deze steden verborgen voor de tegenstanders. Zodra een speler er in slaat om de vijf steden te verbinden, krijgen de andere spelers strafpunten. Winnaar is diegene die na een aantal spelrondes het meeste punten over heeft. In de eerste speelbeurt zet elke speler zijn vertrekstation op een onbezet kruispunt (van lijnen) op het speelbord. Dit mag een stad zijn, maar hoeft niet. Dit is het startpunt van het eigen spoorwegennet. In de volgende rondes worden treinrails gelegd. U heeft hierin twee mogelijkheden : - 1 tot 2 trainrails op onbebouwde enkele lijnen (over land) - 1 treinrail op een onbebouwde dubbele lijn (brug over rivier of tunnel door berg) Je mag enkel aan het eigen spoorwegennet aanbouwen en moet ten alle tijde verbonden zijn met je vertrekstation. Je moet tenminste 1 rail aanleggen in je beurt. Spelers mogen hun spoorwegennetten met elkaar verbinden en het op dat moment als eigen netwerk gebruiken. Als je er voor opteert om 2 rails aan te leggen, moet dit op twee verschillende plaatsen van het net zijn.
Een speelronde eindigt als een speler zijn vijf steden verbindt (toon de kaarten als bewijs) of als alle 84 spoorwegstaafjes op zijn (hoogst uitzonderlijk). Dan worden de minpunten van de andere spelers berekend. De spelers verbinden hun vijf steden fictief en rekenen 1 verliespunt voor elke nog benodigde treinrail over een enkele lijn en 2 verliespunten voor een dubbele lijn.
Vanaf het moment dat een speler al zijn punten heeft verloren, wint de speler met de meeste punten op dat ogenblik.
Ik vind dit een erg leuk spel, snel, eenvoudig en superspannend. Indien u over zou gaan tot een aankoop, vertel ik er u nog graag even bij dat ook "Trans Europa" bestaat. Zelfde spel, enkel een ander speelbord (dat van Europa natuurlijk, deuh). Nadeel voor de niet-Europa-kenners is dat de stadskaarten niet voorzien zijn van een overzicht met stip waar de stad zich bevindt, dat is bij Trans America wel het geval (en maar goed ook in mijn geval). Sommigen beweren dat de Europese kaart niet zo uitgebalanceerd zou zijn als de Amerikaanse, dus in gedachtenname van de voorgaande punten raad ik u aan om dan Trans America aan te schaffen.
Titel : Trans America - Trans Europa Auteur : Franz-Benno Delonge Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Gisteren was het besproken spel een doordenkertje, vandaag slaan we een andere weg in en gaan we voor observatie en reflexen. Chicken party is een spel voor 2 tot 4 spelers en kan al gespeeld worden met kleuters, op voorwaarde natuurlijk dat de competitiedrang van de medespelers niet van die mate is dat ze over lijken zouden gaan.
In dit spel proberen de spelers om als eerste al hun nesten in het kippenhok te bezetten met 9 kippen. Elke speler ontvangt aan het begin van het spel een spelersbord waarop de 9 nesten te zien zijn. Deze nesten zijn op elk bord een klein beetje anders ingedeeld. Het gaat telkens om nesten met de kleuren rood, blauw, geel of groen met daarin 1, 2 of 3 eieren. De spelers bestuderen best al even hun spelersbord zodat ze weten over welke nesten zij beschikken (en misschien ook wel de tegenstrevers).
In een speelbeurt gooit de speler met twee aangepaste dobbelstenen. Op één dobbelsteen staan de vier kleuren en twee specials (alle kleuren), op de andere dobbelsteen staan de getallen één tot en met drie (aantal eieren), een joker en twee pluimen. Afhankelijk van de gegooide combinatie gaan de spelers om ter snelste het houten ei, dat in het midden van de tafel ligt, grijpen.
In de meeste gevallen gooi je een bepaalde kleur en een nummer, de spelers die een leeg nest hebben met dezelfde kleur en hetzelfde aantal eieren grijpen om ter snelste het houten ei. Toont de dobbelsteen een special (alle kleuren), mag je het ei proberen te grijpen als je nesten hebt met evenveel eieren als aangegeven op de dobbelsteen. Hetzelfde geldt voor het gooien van een joker, dan moet de kleur nog vrij zijn, maar speelt het aantal eieren geen rol. Gooi je een veer tenslotte, dan mag de gooier een kip gaan stelen bij een andere speler in de gegooide kleur op voorwaarde dat hij zelf nog een leeg nest heeft in deze kleur.
De speler die als eerste zijn 9 nesten bezet heeft met een kip, wint het spel.
Wat mij betreft een erg leuk observatie en relfexspel. Je moet constant op je hoede zijn voor wat de andere spelers gooien. Om het spel te winnen is er natuurlijk weinig tactiek mee gemoeid. De dobbelsteenworp bepaalt uiteindelijk of je dat laatste nestje kan bezetten. Dit is een no-nonsens-spel dat leuk is voor iedereen en dat erg snel tussendoor kan gespeeld worden.
Titel : Chicken party Auteur : Max Gerchambeau Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 5+
(foto van de nederlandstalige versie van Identity Games)
Onze reeks spelbesprekingen starten we met "Coda da Vinci". Die titel kan wel eens afwijken bij diverse uitgeverijen. In de nederlandstalige winkels zal u het vinden onder "Da Vinci code". Neen, niet het wereldberoemde boek, dito film, zelfs niet het bordspel.
Dit spelletje van Winning moves bestaat uit een set plastic speelstenen in wit en zwart. 13 witte en 13 zwarte om precies te zijn, hierin zijn dan al wel twee jokers voorzien, die nodig zijn voor de variant die het spel nog een extra touch geven.
Zoals de titel u waarschijnlijk al doet vermoeden, is dit een tactisch spel waar de spelers elkaar "code" proberen te achterhalen. Wie heeft er nooit mastermind gespeeld in zijn jeugd? Bent u één van hen, dan geef ik snel een overzicht van de bedoeling. Bij mastermind zet één speler een kleurcode uit in de vorm van pinnetjes, wij noemen dit bij ons "stekenagels" (daar hebben we superveel mee gespeeld, op zo'n wit bord met gaatjes allemaal figuren maken met die nagels in diverse kleuren en vormen), de andere speler moest de code proberen te raden. Hij maakt zelf een combinatie en krijgt dan te horen hoeveel pinnetjes hij juist heeft qua kleur en plaats. Door deductie zou je dan uiteindelijk tot een correcte code moeten komen. En liefst dan nog in zo weinig mogelijk stappen.
Dit spel gaat uit van hetzelfde doel, maar de weg ernaartoe is toch ietsje anders. Alle zwarte en witte tegels met daarop de cijfers 0 tot en met 11 worden door elkaar geschud en blind in het midden van de tafel gelegd. De spelers nemen willekeurig 4 stenen (3 stenen bij 4 spelers) en plaatsen deze voor zich neer, zodat de tegenspelers niet zien welke stenen ze getrokken hebben. Ze zetten de stenen van klein naar groot (dwz kleinste links, grootste rechts). Indien een speler twee dezelfde getallen heeft van zwart en wit, plaats je zwart links en wit rechts.
Daarna gaat het spel van start. Als je aan de beurt bent, trek je een nieuwe tegel (bekijkt deze zelf). Daarna duidt je een tegel aan van een tegenspeler en raadt wat er daarachter verborgen zit. (bv. een witte 4) Aanvankelijk is dit echt een pure gok, maar naarmate het spel vordert en de codes zichtbaar worden, wordt de gok steeds kleiner en kleiner. Na een gok kunnen zich twee gevallen voordoen : - Ofwel heb je fout gegokt, dan eindigt je beurt, je plaatst de net getrokken steen op de juiste plaats in je code, maar met het getal zichtbaar voor de andere spelers - Ofwel is je gok juist, de geraden tegel wordt zichtbaar voor de medespelers omgedraaid en je mag ofwel verder gokken (ook bij andere spelers) ofwel je beurt doorgeven en de net getrokken tegel verdekt in je code stoppen (je code wordt hierdoor groter).
Indien je hele code ontdekt is, verlaat je het spel. Diegene die als laatste overblijft, met een nog niet volledig ontcijferde code, wint het spel.
Er is een expertenvariant voorzien. Hiervoor gebruik je de tegels met het streepje. Deze zorgen voor meer mogelijkheden. Ze worden ergens tussen twee getallen (niet opéénvolgend) in de code gezet en misleiden de tegenspelers. In de spelregels wordt er ook een toernooivariant voorgesteld waarbij je punten scoort voor elk ontcijferd speelstuk (10), ontcijferde joker (20) en het uitschakelen van een tegenspeler (50).
Titel : Coda da Vinci Auteur : Eiji Wakasugi Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
Toptrumps-reeks (kwartet) Een hele reeks kwartetten die inspelen op de actuele rages en de klassieke toppers met oa : spongebob, harry potter, trance formers, ice age, ben 10, littlest pet shop, simpsons horror, 007 james bond, superautos, star wars : the clone wars, asterix, star wars I-III, star wars IV-VI, star wars raumschiffe, internat. voetbalsterren, 1899 hoffenheim, Borussia Dortmund 2010, world wrestling entertainment, NBA allstars, dierenbaby's, achtbanen, het zonnestelsel, het oude Egypte, bedreigde dieren, gevaarlijke zeedieren, honden, paarden, ...
Monopoly-reeks Ook wat het spel der spellen betreft voldoende keuze hier. U kan het zo gek niet bedenken of Winning moves kan het u voorleggen. Monopoly's speciaal voor steden, voetbalclubs, ... Bedrijven kunnen gerust een aanvraag indienen om een Monopoly op hun maat te maken zodat ze het kunnen gebruiken als relatiegeschenk. Wat de kosten hiervan zijn? Daar heb ik geen idee van.
Familiespellen Naar deze spellen zit u waarschijnlijk uit te kijken, maar de bovenstaande spellen zijn waarschijnlijk broodnodig om financieel voldoende gewapend te zijn om eigen spellen uit te geven. Uiteindelijk is de doelgroep toch nog steeds kleiner dan het Monopoly-publiek.
- Hab & gut - Vineta - Sequence - Aber bitte mit sahne - Trans Europa - Trans America - Cirkis - Inkognito - Da vinci code - Cartagena I - die flucht - Cartagena II - Cartagena III - die goldinsel - Cartagena IV - die meuterei - Schweinerei - Schatz der drachen - Schildpaddenrace - Squeeky - Bunte runde - Chicken party - Caribic - Wind und wetter - Zanzibar - Submarine - Vabanque - Terra nova - Alexandros - Carolus Magnus - Dschingis khan - Kurier des Zaren - Da Vinci code board game - Blokus - Blokus Duo - Blokus Trigon - Blokus 3D
(De spellen die in blauw staan gemarkeerd, zitten in onze collectie of zouden onderweg moeten zijn naar ons en zullen dan ook binnenkort hier besproken worden en op onze spellenavond gespeeld kunnen worden)
PS : heeft u spellen uit deze lijst die nog in het zwart staan en u wil ons hieraan helpen, dan hoor ik het graag
De beslissende zet, de zet die de speler aan de winst helpt, dat is de "winning move". We weten ineens van waar ze hun fantastische naam gevonden hebben.
Deze uitgeverij wil garant staan voor spanning, creativiteit, gezelligheid. Klevere ideeën, kwaliteit en onconventionele aanpak, dit zijn de codewoorden in hun spellenrepertoire. In hun 14 jarig bestaan hebben ze hun verdeelgebied verspreid over de Verenigde staten, Engeland, Frankrijk en natuurlijk Duitsland.
Winning moves brengt spellen voor iedereen, tactisch, strategisch, familiespellen of spelletjes om alleen te spelen. Vooral spelplezier dragen ze hoog in het vaandel.
Even toch ook mijn licht laten schijnen op de ganse zaak. Ik ga in grote mate akkoord met hun uitgangspunten en vind dat ze zeker in hun opzet slagen. De spellen die we in de loop van de maand gaan bespreken, zullen deze uitspraak enkel bevestigen en verstevigen. Als ik denk aan Winning moves spellen, dan denk ik vooral aan eenvoudige spelregels. Deze regels maken van deze spellen perfecte spellen voor beginnende spelers, voor spellenclubs, om voor te leggen aan de familie, of om niet-spelers te overtuigen. Meestal gaat hier ook een aangename speelduur mee gepaard. Een dik halfuurtje en je bent rond met de meeste spellen van deze uitgever.
Nog enkele concrete gegevens :
Winning Moves Deutschland Lindemannstrasse 13 40237 Düsseldorf info@winningmoves.de
Na een periode van relatieve rust (en veel feesten) zal ik binnenkort op deze weblog van start gaan met een nieuwe reeks. We zullen elke maand een uitgeverij in het middelpunt van de belangstelling zetten. Deze spellenuitgever zal voorgesteld worden, u krijgt wat extra informatie, die ook een beetje afhangt van de inbreng van de uitgeverij zelf. Daarnaast, de hoofdbrok, zullen natuurlijk hun spellen extra aandacht krijgen hier.
U krijgt een overzichtje van het gamma aan spellen, de spellen worden even doorgelicht, de spelregels samengevat, ... zodat u een goede kijk krijgt op wat u te wachten staat op onze volgende spellenavond. Want de spellenavond sluit telkens een reeks af. Op deze avond zal u natuurlijk de kans krijgen om alle besproken spellen uit te proberen en als u aandachtig leest hier op de blog, dan heeft u uw spellenkeuze op voorhand gemaakt, kent u alvast de spelregels en kan u op de bewuste spellenavond serieus doorspelen. Of ... dat is toch de bedoeling.
We gaan alvast een keertje proberen voor de spellenavond van februari en we gaan dan ook van start in de loop van deze of volgende week, afhankelijk of ik groen licht krijg van de eerst gekozen uitgever.
Hopelijk bevalt de reeks u en komt u op regelmatige basis een keertje langs om te lezen (en/of te reageren)
De nieuwsbrief voor onze spellenavond van januari staat online. Aangezien we hem in een nieuw jasje hebben gestopt, zal ik hem hier ook een keertje publiceren. U mag hem trouwens één van de volgende dagen ook in uw mailbox verwachten.
Wenst u zich in te schrijven voor deze maandelijkse nieuwsbrief, dan kan u op onze website terecht of u laat gewoon een seintje via mail of als een reactie op dit bericht.
Onze spellenavond van vrijdag 5 maart 2010 zal worden verzet naar vrijdag 12 maart 2010. Noteer het zeker en vast al in uw agenda. Ik zal u daartegen ook nog op de hoogte houden, maar moest u al een folder hebben meegenomen van volgend jaar dan zit u met een foute datum.
Het einde van het jaar nadert met rasse schreden. Reden te meer om jullie alvast de beste wensen over te maken en iedereen een fantastisch en speels 2010 toe te wensen. Wij doen in ieder geval nog een duit in het zakje en voegen enkele spellen toe die u op onze volgende spellenavond kan komen spelen, met dank aan CGE :
Kaaskasteel is de Nederlandse versie van Burg Appenzell ofte Chateau Roquefort, dus kaas is zeker de boodschap in het spel. De spelers trachten om de vier verschillende kaassoorten die verstopt zitten in het kasteel te vinden. Dit spel is een memoryvariant die in een erg mooi jasje zit. De doos vormt het decor van een kasteel. Vanuit de vier hoeken (kantelen) starten de spelers met hun muizen op zoek naar een lekker stukje kaas. Deze kaas zit verborgen onder de daken van de huizen die zich in de burcht bevinden. Maar daarbij komt nog dat hun positie vaak verandert aangezien de spelers langs de zijkanten telkens een fiche in het speelvlak schuiven. Kan jij als snelste achterhalen waar de verschillende kazen zitten? Dan win je dit spannende spel!
Het enige nadeel van het spel is dat je het spel wel telkens netjes moet opstellen vooraleer je kan beginnen. De opbergmogelijkheden zijn relatief klein, maar met een beetje creativiteit kom je erg ver. Zo lang je de doos niet door elkaar schudt of ondersteboven houdt, is het zelfs mogelijk om met een vorige setup te spelen.
In een beurt doorloopt de speler telkens volgende fasen : - wegnemen van een dak (zodat een deel van het speelbord zichtbaar wordt) - verplaatsen van de muizen (je mag één muis één stap horizontaal of verticaal verplaatsen) - tegels schuiven (je schuift de overblijvende tegel ergens aan de zijkant van het speelbord in) - muizenvallen (als je door het schuiven in een gat valt, is je muis verloren tot het einde van het spel) - kaas verzamelen (kom je met twee van je muizen op dezelfde soort kaas terecht, win je de tegel van deze kaas, je kan elke soort max. 1 keer verzamelen) - terugleggen van het dak (indien mogelijk leg je het dak terug, er mag zich geen muis bevinden op deze plaats)
Het spel eindigt zo gauw de spelers alle vier de soorten kaas hebben kunnen verzamelen.
Besluit : een mooi spel, geheugentraining en een beetje tactiek door het schuiven van de tegels, aanpasbaar aan de leeftijd van de kids
Titel : Kaaskasteel Uitgeverij : 999 games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 6+
Goa is al een tijdje op de markt, maar verdient zeker zijn strepen en dus ook een bespreking hier op de weblog. In Goa ben je een Portugese ontdekkingsreiziger en zak je naar Indië en omliggende regio af om specerijen te gaan halen. Goa een opbouwspel, dus je kan je er wel degelijk in bijwerken en bijscholen.
Elke speler krijgt twee spelerstableaus, één spelersbord geeft aan hoeveel je reeds hebt opgebouwd op de diverse vlakken (schepen, specerijen, geld, expeditiekaarten en kolonies), op het andere bord ga je je plantages en kolonies met bijbehorende specerijen plaatsen. Het centrale spelbord bevat hoofdzakelijk tegels die elke ronde geveild worden en een plaatsje om het geld, scheepskaarten, kolonistenkaarten en expeditiekaarten onder te brengen.
Het spel verloopt over twee grote delen (deel A en B, gebruik van de A en B- tegels). Elke deel bestaat op zijn beurt uit vier ronden. Een ronde is opgedeeld in 3 fasen : 1) veilingroute bepalen 2) veilingronde houden 3) acties uitvoeren
1) De startspeler legt de startspelervlag aan de rand van de tegels of op een open plek aan een tegel en start vanaf daar de veilingroute, de volgende speler kiest een tegel horizontaal, verticaal of diagonaal aan de vlag om te veilen, de volgende speler gaat verder, ... tot de startspeler een laatste tegel kiest. (de startspeler heeft dus het voordeel dat hij zowel de startspelervlag als een tegel mag veilen).
2) De eigenaar veilt de tegel en start steeds met een bod van nul, alle andere spelers mogen om beurten het bod verhogen. De veilingmeester mag dan uiteindelijk beslissen om de tegel te verkopen tegen het hoogste bod (hij krijgt het geld) of de tegel zelf te kopen en te betalen aan de bank. Zo worden de tegels in volgorde geveild
3) De kern van het spel is de actiefase. De spelers mogen om beurten, vertrekkende van de startspeler, drie acties uitvoeren. Met extra actiekaarten die ze verdienen in de loop van het spel (bv. kopen van de startspelervlag, alle blokjes op een nieuwe rij krijgen) kunnen ze extra acties ondernemen in deze fase. De mogelijke acties : - scheepskaarten nemen (overeenkomstig met het aantal waar je blokje zich bevindt) - specerijen aanvullen (overeenkomstig met het aantal waar je blokje zich bevindt) - geld nemen (overeenkomstig met het aantal waar je blokje zich bevindt) - expeditiekaarten nemen (overeenkomstig met het aantal waar je blokje zich bevindt, geeft ook het max. handkaarten aan) - een kolonie stichten (aantal is gelijk aan plaats van blokje + 2 omgedraaide expeditiekaarten + eigen kolonisten) - een blokje laten zakken (je geeft het juiste aantal schepen en specerijen af)
Zo ga je gaandeweg je blokjes laten zakken en opbouwen. De expeditiekaarten die je verzamelt kan je bewaren om op het einde punten te claimen of kan je inzetten om het spel een beetje te manipuleren en buiten de lijntjes te kleuren.
Op het einde van de acht ronden worden overwinningspunten uitgedeeld : - rij waarin je blokjes zich bevinden, waarden optellen (0,1,3,6 of 10 punten) - meeste geld op het einde = 3 punten - aantal gestichte kolonies (1,3,6 of 10 punten) - speciale tegels die punten opleveren (2,3 of 4 punten)
Besluit : Persoonlijk vind ik dit spel één van mijn toppers. Het is sfeervol, werkt vlot, is makkelijk in uitleg, kan je iedereen voorleggen maar vraagt toch wat oefening om een goede tactiek te verwerven. Je hebt héél wat keuzes en moet een eigen strategie uitwerken om zover mogelijk te komen. Bovendien zal iedereen z'n eigen weg gaan en zal de eindscore vaak erg dicht bij elkaar liggen. Het blijft dus spannend tot het laatste moment.
Titel : GOA Uitgeverij : 999 games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Ik veronderstel dat ik u Agricola niet meer moet voorstellen. Nu komt er met "de veenboeren" een eerste grote uitbreiding. Groot aangezien er een spelconcept bijkomt. Voorlopig waren al wel héél wat kaartendecks ontstaan overal ter lande. Een Oostenrijks deck, een Tsjechische deck, een buitenaardse deck, ... De echte liefhebbers en freaks hebben deze natuurlijk allemaal trachten te verzamelen, maar met deze uitbreiding wordt er ook echt iets aan het spel toegevoegd.
Of het spel nog niet hard en moeilijk genoeg was om je boeren te voeden, komt er nu een extra aspect bij. Je moet je huisje natuurlijk ook kunnen verwarmen. Dus bij elke oogstfase wordt er naast VW (voedingswaarde) ook BW (brandwaarde) van de spelers verwacht. De spelers gaan bossen en venen ontginnen en trachten dit om te zetten in akkerbouw en veeteelt. Bovendien komt er een extra diersoort in het spel. Nobele dieren dit keer, paardjes verzamelen, de dames zullen er waarschijnlijk blij mee zijn.
Je kan het spel enkel spelen met het basisspel, hiervan heb je al het materiaal en speelborden nodig. Deze uitbreiding levert : 2 extra bordjes voor grote investeringen, 1 ziekenboeg (als je niet genoeg verwarmt, verlies je boeren aan de ziekenboeg), 25 paarden, 27 brandstoffenfiches (vgl met voedingswaarde), 42 veen- en bosstegels, 6 extra akkertegels, 10 speciale actiekaarten, 14 kaarten grote investering, 9 startkaarten (die bepalen hoe je spelersbord er aanvankelijk uitziet), 118 nieuwe kleine investeringen, enkele nieuwe fiches en een nieuwe scoreblok.
Het spel kan op 3 niveaus gespeeld worden, je kan dit vergelijken met de familieversie van het basisspel, een niveau zonder kaarten, één met kaarten en één met enkele extra regeltjes. Bij aanvang zijn er enkele nieuwe speciale actiekaarten die betrekking hebben op het kappen van bossen en droogleggen van venen, ook de nieuwe investeringen zijn op deze spelstrategie aangepast. Enkele van die speciale acties zijn : turfsteken, brandontginnen, houthakken, arbeidsmarkt, zwarte markt, zwart werk en paardenmarkt.
Zoals reeds gezegd moet je je huis dus verwarmen bij elke oogstfase. Per houten kamer betaal je 1 BW, bij een lemen huis 1 BW per kamer -1 op het totaal, bij een stenen huis 1 BW per kamer - 2 op het totaal. Dit keer neem je geen bedelkaart als je niet kan betalen, maar leg je een bedfiche op een actieschijf en kan deze in de volgende ronde enkel in de ziekenboeg leggen (levert 1 voedselwaarde op).
Besluit : eerst en vooral moet ik zeggen dat dit een mooie uitbreiding is die echt wel iets toevoegt aan het basisspel. Is het echt nodig? Geen idee, als je het basisspel echt al beu bent gespeeld, wat toch al héél wat potjes moet inhouden gezien het aantal kaarten, is deze uitbreiding een goede aanvulling. Maar de prijs van de uitbreiding (toch 25) kan je misschien wel tegenhouden, voor dit geld heb je een volledig ander spel natuurlijk. Dus, echte agricolafreaks kopen deze uitbreiding zeker. Anders heb je ruim voldoende met de basisversie van het spel.
Titel : Agricola - de veenboeren Uitgeverij : 999 games Aantal spelers : 1-5 Speelduur : 30 min. per speler Leeftijd : 12+
