Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
08-11-2017
Istanbul - the dice game (Pegasus spiele)
In Istanbul - the dice game gaan de spelers zo snel mogelijk op zoek naar 6 robijnen (5 bij 4 spelers) en ze gaan dit doen op de traditionele manier, gekend uit het basisspel "Istanbul" dat talloze spellenprijzen in de wacht sleepte. Ik vermoed dat ik het bordspel niet meer moet voorstellen aan jullie, maar mocht je het nog nooit gespeeld hebben of er iets over gelezen hebben, verwijs ik je graag naar hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2494841
Zowel qua speeldoel als qua speelmateriaal doet deze dobbelversie erg denken aan z'n voorganger. Er is één speelbordje (geen aparte locatietegels meer), 42 goederentegels (in de vier gekende kleuren en een joker), muntenfiches, 7 dobbelstenen, bazaarkaarten, moskeetegels, robijnen en kristallen (nieuw). Daarnaast krijgt elke speler een overzichtje van alle actiemogelijkheden die je kan ondernemen met je dobbelworp.
Er worden ronden gespeeld tot een speler de nodige robijnen heeft weten te verwerven, door enerzijds goederen te verzamelen en anderzijds geld om het kleinood aan te schaffen. In een beurt doorloopt een speler telkens 4 fasen :
1) Neem inkomsten : sommige moskeetegels geven een permanent voordeel aan het begin van je beurt. Ze leveren je geld, 1 kristal of 1 bazaarkaart op. 2) Gooi de dobbelstenen : standaard gooi je 5 dobbelstenen, sommige moskeetegels stellen je in staat om er extra te gooien. Je mag in deze fase kristallen afleggen om te hergooien. 3) Voer de acties uit : standaard voert een speler 2 acties uit, maar sommige moskeetegels laten je toe om extra acties uit te voeren. 4) Geef 5 dobbelstenen door aan de volgende speler
De acties en de regels hierbij : - je kan een dobbelsteen slechts voor één actie gebruiken - je mag goederen afleggen als zijnde symbolen van de desbetreffende kleur - een bruin goed is een joker (en kan voor elke kleur gebruikt worden) - je kan éénzelfde actie meermaals uitvoeren - je moet een actie volledig uitvoeren vooraleer te beginnen met de volgende actie - indien je iets krijgt dat niet meer beschikbaar is in de voorraad, geven de andere spelers elk 1 van deze soort af
1) 2 identieke goederen : neem 1 goederenfiche van die kleur 2) 2 verschillende goederen : neem 1 kristal 3) 3 verschillende goederen : neem 1 bruine goederenfiche 4) 4 verschillende goederen : neem 2 goederenfiches naar keuze 5) alle symbolen met geld afleggen : ontvang het afgebeelde aantal geld 6) alle kaartsymbolen afleggen : leg bazaarkaarten open gelijk aan het aantal afgelegde dobbelsteensymbolen en kies er één kaart uit, de andere kaarten worden afgelegd 7) neem een openliggende moskeetegel door de gevraagde goederen af te leggen (dobbelstenen). Vul de vitrine moskeetegels terug aan. Indien je 5 moskeetegels hebt verzameld (4 bij 4 spelers), neem je onmiddellijk en éénmalig een robijn van de moskee op het speelbord. 8) leg het gevraagde aantal goederen (dobbelstenen) af om robijnen te kopen van het speelbord. Je kan bij de diverse goederen zelf gaan aanschaffen (zelfde kleur) of bij de handelspost waar je de gevraagde (diverse) kleuren moet afleggen. Tenslotte kan je ook geld afgeven om de eerstvolgende robijn aan te kopen bij de juwelier.
In de spelregels krijg je ook nog een mooi overzichtje van de moskeetegels en bazaarkaarten, maar deze zijn allemaal erg logisch en intuïtief.
Titel : Istanbul - the dice game Auteur : Rüdiger Dorn Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
In Azul gaan de spelers de wereldberoemde Moorse tegeltjes verzamelen om mooie patronen te vormen in de muren van het paleis van Alhambra. Elke speler krijgt een speelbord (dubbelzijdig om eventueel met een variant te spelen), 1 scoremarker die je op nul plaatst op je scorespoor. Er wordt een aantal fabriekstegels in het midden van de tafel gelegd, afhankelijk van het aantal spelers (5/7/9 bij 2/3/4 spelers). Alle 100 tegels (20 van elke kleur) worden in het zakje gestopt en er worden er vier op elke fabriekstegel gelegd. De speler die meest recentelijk Portugal bezocht, wordt de startspeler en krijgt de startspelerfiche.
Doel van het spel is zoveel mogelijk punten verzamelen vooraleer één speler een volledige rij kan vullen met tegels. Na de lopende ronde waarin dit gebeurt, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten na nog extra punten toe te kennen voor afgewerkte rijen, kolommen en volledig opgevulde kleuren. Het spel verloopt over verschillende ronden, die op hun beurt bestaan uit 3 fasen :
1) fabrieksaanbod : vertrekkende van de startspeler gaan de spelers tegels nemen van de fabriekstegels. Ofwel neem je alle tegels van één kleur van een fabriekstegel en leg je de andere tegels in het midden van de tafel. Ofwel neem je alle tegels van één kleur uit het midden van de tafel. De eerste speler die deze tweede optie kiest, krijgt ook de startspelertegel en legt deze op z'n strafpuntenrij. Nadat je tegels neemt, plaats je deze op je speelbord in een rij naar keuze. Hou er rekening mee dat in elke rij maar één kleur mag vertegenwoordigd zijn (en dat deze kleur nog beschikbaar is op dezelfde rij in je muur). Een teveel aan tegels (die je niet in je gekozen rij kan plaatsen) wordt op je strafpuntenrij gelegd. Deze fase eindigt zo gauw alle tegels weggenomen zijn, zowel op de fabriekstegels als het midden van de tafel.
2) betegelen van de muren : de spelers checken hun rijen (van boven naar onder) of deze volledig gevuld zijn. Rijen die niet vol zijn, blijven liggen voor de volgende ronde. Uit rijen die wel afgewerkt zijn, neem je één tegel en plaats je deze op het veld met de overeenkomstige kleur in dezelfde rij in de muur. De resterende tegels van de rij worden terzijde gelegd. Ze komen enkel terug in het spel als de zak leeg is. Je scoort onmiddellijk punten voor het leggen van een tegel in je muur. De puntentelling is eenvoudig. Je scoort één punt als er geen aangrenzende tegels zijn. Elke aangrenzende tegel en volgende tegel(s) (horizontaal of verticaal) leveren extra punten op, gelijk aan het aantal tegels in dit rijtje of kolom. Trek ook nog punten af voor de tegels in je strafpuntenrij en leg deze tegels dan af.
3) klaarmaken voor de volgende ronde : indien nog steeds geen speler een rij heeft afgewerkt, trekt de startspeler (diegene met de tegel) vier nieuwe tegels per fabriekstegel en start een nieuwe ronde. Indien er onvoldoende tegels in de zak zitten, plaats je alle afgelegde tegels terug in de zak. Aan het einde van het spel scoor je nog 2 punten per afgewerkte rij, 7 punten per afgewerkte kolom en 10 punten per afgewerkte kleur. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Azul Auteur : Michael Kiesling Uitgeverij : Plan B games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30-45 min. Leeftijd : 8+
Nadat we vrijdag al een partyspel à la Dixit presenteerden, zetten we deze trend nog even door met deze "When I dream". Het spel verscheen vorig jaar al in de originele versie van Hobby Japan, maar krijgt nu z'n grote uitgave door de Belgische uitgeverij Repos. In het spel gaan de spelers om beurten in slaap vallen om te dromen over allerhande mooie zaken, maar laat jij je beïnvloeden door elfjes, het zandmannetje of de boogeyman? Slaag je er als dromer in om de juiste elementen te achterhalen aan de hand van tips van je medespelers? Hebben sommige spelers een verborgen agenda? Ieder probeert natuurlijk zo goed mogelijk te scoren en dit is afhankelijk van de rol die je elke ronde krijgt toebedeeld.
Het spel bestaat uit een prachtig vormgegeven doos, met dito inlay. We vinden 11 geestkaarten (5 elfje, 4 boogeyman en 2 zandmannetje), 110 droomkaarten (dubbelzijdig en elke kaart heeft 4 elementen (dit zijn begrippen)), 104 puntenfiches, 1 bed, 1 hoofdbord, 1 speelbord, 1 blinddoek en 1 zandloper (2 minuten). Plaat het speelbord in het midden van de tafel met het bed erop. Leg alle droomkaarten geschud in het bed en plaats het hoofdbord op één element. De puntenfiches en zandloper worden klaargezet. Afhankelijk van het aantal spelers worden bepaalde geestkaarten gebruikt. De oudste speler wordt de "dromer" en zet de blinddoek op.
Er wordt een aantal ronden gespeeld, gelijk aan het aantal spelers, zodat iedereen even veel keer "dromer" is geweest. Een ronde bestaat telkens uit een nacht- en dagfase. In de nachtfase krijgt elke speler een rol toegewezen in de vorm van een geestkaart. Je houdt deze rol verborgen voor de tegenspelers. De resterende kaart wordt gedekt in het midden van de tafel gelegd. De "dromer" zet z'n blinddoek op en de bovenste droomkaart wordt onderop de stapel gelegd. Draai de zandloper om en begin aan 2 dolle minuten tips geven.
De speler links van de "dromer" begint met het geven van een tip over het zichtbare element op de bovenste kaart van het bed. Deze tip mag slechts bestaan uit 1 woord. Om beurten geven de spelers een tip. Je tip mag geen rijmwoord zijn of lijken op het element en ook geen vertaling ervan. De "dromer" mag op elk moment tussenkomen en het element proberen te raden. Indien de dromer juist raadt, leg je de kaart aan de gele zijde van het speelbord. Bij een fout leg je de kaart aan de blauwe zijde. Daarna gaan de spelers verder met de volgende kaart ... tot de 2 minuten opgebruikt zijn. - de "dromer" mag altijd passen, de kaart wordt dan aan de blauwe zijde gelegd - indien een speler geen hint kan geven, zegt deze ook gewoon pas - indien een speler langer dan 5 seconden moet nadenken over een hint, moet hij ook passen - indien een speler een slechte, totaal irrelevante tip geeft, krijgt deze de droomkaart voor zich, deze levert een strafpunt op aan het einde van het spel - als je de kaarten op het speelbord legt, zorg er dan voor dat je de elementen nog kan zien
Na 2 minuten belanden we in de dagfase. In deze fase gaat de dromer z'n droom navertellen en probeert hij zoveel mogelijk elementen op te sommen die hij die nacht heeft tegengekomen. Je mag altijd thematisch een verhaaltje breien rond je opsomming. Na het verhaal mag je de blinddoek afzetten en worden de punten uitgedeeld. - de elfjes scoren 1 punt voor elke kaart aan de gele zijde van het speelbord - de boogeyman scoort 1 punt voor elke kaart aan de blauwe zijde van het speelbord - de dromer scoort 1 punt voor elke kaart aan de gele zijde van het speelbord en 2 extra punten als je alle elementen van de gele zijde hebt opgesomd in je verhaal - het zandmannetje scoort afhankelijk van het aantal kaarten aan beide zijden van het bord, nl. als er aan beide zijden even veel kaarten liggen, 1 punt per gele kaart en 2 extra punten. Als er 1 kaart verschil is, een aantal punten gelijk aan het aantal kaarten waarvan er het meeste zijn. Als er 2 of meer kaarten verschil zijn tussen geel en blauw, dan scoor je de punten van het laagste aantal van deze kleuren.
De volgende ronde wordt gestart, de volgende speler wordt de dromer. De gebruikte droomkaarten worden willekeurig geschud en gedraaid en onder de stapel geplaatst. Wanneer alle spelers een keertje "dromer" zijn geweest, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten. Vergeet niet strafpunten af te trekken van droomkaarten die voor je liggen.
Titel : When I dream Auteur : Chris Darsaklis Uitgeverij : Repos productions Aantal spelers : 4-10 Speelduur : 20-40 min. Leeftijd : 8+
Je hebt altijd voor- en tegenstanders voor bepaalde spelsystemen en memorie is er daar zeker één van. Heb je het geheugen van een lekke zeef, dan kijk je er toch altijd tegen op om een spel op tafel te gooien met een memorie-aspect erin. Maar vooraleer je onmiddellijk wegklikt, zou ik toch even verder lezen. Misschien vinden we met deze Memoarrr! wel de memory-variant die je wel weet te appreciëren. Ben je wel een fan van het systeem, dan raad ik je alvast aan om naar de winkel te spurten, want dan ga je hier sowieso fan van zijn.
In een doosje Memoarrr! vinden we 40 kaarten, bestaande uit 25 locaties, 3 vulkanen, 7 schatkaarten, 4 overzichtskaarten en 1 opstellingskaart. De locatiekaarten tonen telkens de 5 verschillende dieren in de 5 verschillende landschappen. Schud deze kaarten en leg ze in een grid van 5x5. De middelste kaart van de opstelling wordt uit het spel verwijderd en zonder te bekijken terug in de doos gelegd. De schatkaarten worden gedekt geschud en als trekstapel in het midden van het speelveld gelegd. Neem een aantal vulkaantegels, gelijk aan het aantal spelers minus één, schud deze en leg ze bovenop de schatkaarten. Elke speler ontvangt daarnaast ook nog een overzichtskaartje.
Voor aanvang van de eerste ronde mag elke speler de drie binnenste kaarten aan de rand van het speelveld aan z'n kant bekijken en terug gedekt neerleggen. Er mag hier uiteraard niet over gecommuniceerd worden. De speler die het meeste als een emotionele vulkaan uitbarst, mag het spel beginnen. Als je aan de beurt bent, draai je één van de gedekte kaarten open. Er kunnen zich twee situaties voordoen :
- de kaart komt overeen met de vorige opengedraaide kaart qua landschap of qua dier, je blijft in de lopende ronde en de volgende speler is aan de beurt - de kaart komt niet overeen met de vorige opengedraaide kaart qua landschap of qua dier, je ligt uit de lopende ronde, neemt de bovenste vulkaankaart en legt deze voor je neer. De volgende speler is aan de beurt. Vanaf nu wordt je beurt steeds overgeslagen.
Enkele bijzonderheden : - tijdens de eerste beurt van de startspeler mag deze geen kaarten opendraaien die hij bij aanvang van het spel heeft bekeken - de startkaart is altijd vrij natuurlijk, aangezien er nog geen overeenkomsten met andere kaarten kunnen zijn - wanneer je aan de beurt komt en alle 24 kaarten opengedraaid zijn, moet je een vulkaankaart nemen als je aan de beurt bent
De speler die als laatste overblijft (diegene zonder vulkaankaart voor zich), krijgt de bovenste schatkaart en legt deze gedekt voor zich neer. Daarna worden alle kaarten terug dichtgedraaid en start de volgende ronde met de speler op wiens vulkaankaart de meeste vogels stonden. Dit principe wordt 7 keer herhaald tot alle schatkaarten vergeven zijn. Na 7 ronden tellen de spelers het aantal robijnen op hun schatkaarten en wint de speler die er het meeste heeft verzameld.
Minder geluk? Sorteer de stapel met schatkaarten met bovenaan de zwakste en onderaan de beste schat.
Expertspel? De bovenstaande regels zijn die van het basisspel. In het expertspel ga je na het opendraaien van een kaart (die matcht) de eigenschap van het afgebeelde dier extra uitvoeren. - pinguïn : bekijk in het geheim een gedekte locatiekaart en leg ze gedekt terug - octopus : ruil deze kaart met een orthogonaal aangrenzende kaart, het maakt niet uit of deze open of gedekt ligt - walrus : duid een locatie aan die in de volgende beurt niet omgedraaid mag worden - krab : de speler neemt onmiddellijk nog een beurt. Indien je nog een krab omdraait, moet je weer een beurt spelen, ... - schildpad : er gebeurt niets
Titel : Memoarrr! Auteur : Carlo Bortolini Uitgeverij : Edition Spielwiese & Pegasus spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
In "Booo!" nemen de spelers deel aan een spookwedstrijd waarin ze proberen om de bezoekers aan hun kasteel de stuipen op het lijf te jagen. De speler die als eerste het spookje richting de bezoekers kan verplaatsen, zal hiervoor beloond worden.
Het speelveld wordt gevormd door acht puzzelstukken die de omranding vormen en 9 kasteeltegels die telkens anders in elkaar zullen gepuzzeld worden. Daarnaast zijn er 15 bezoekersfiches die van lage naar hoge waarde als een stapel worden klaargelegd (9/12/15 fiches bij 2/3-4/5-6 spelers). De zes muurfiches worden op het scorespoor geplaatst en afhankelijk van de gekozen moeilijkheidsgraad worden 4 speciale verplaatsingsfiches toegevoegd of niet. Tenslotte is er één spookfiguurtje dat centraal op het speelveld start. De speler die het meeste witte kleren aanheeft, begint het spel en kiest onmiddellijk een route door 1,2,3 of 4 te zeggen.
In een speelbeurt doorlopen we 4 fasen :
1) plaats de bezoekersfiche : de startspeler neemt de bovenste bezoekersfiche van de stapel en bekijkt de achterkant. Deze toont telkens een combinatie schilderij-wapenschild (deze staan ook op het scorespoor afgebeeld) in de vier mogelijke looproutes. De speler legt de fiche op het veld op het speelbord dat overeenkomt met de looproute die hij bij aanvang van de ronde koos. 2) simultaan zoeken naar de route van het spookje : de spelers gaan gelijktijdig aan de slag om zo snel mogelijk een weg te zoeken van het spookje naar de bezoeker. Het spookje kan door muren, gangen en kamers gaan, zolang deze allen dezelfde kleur hebben. Het spook moet de bezoeker bereiken door slechts één kleur op z'n route aan te doen. Indien de speciale bewegingsfiches in het spel zijn, kan het spook van één val naar een andere val op het speelbord of kan hij zelfs van kleur veranderen nadat hij op het fiche is aanbeland. 3) bewegen van het spook : indien een speler de route heeft gevonden, roept hij "Booo!". Daarna toont hij de gevolgde weg. Is de route correct, dan ontvangt deze speler de bezoekersfiche en de muurfiche in de kleur die hij hanteerde op z'n weg. Indien de muurfiche reeds bij een andere speler ligt, neem je deze over. Tijdens een speelbeurt mag een speler de kleur(en) in de muurfiche(s) die voor zich lig(gen) niet gebruiken. Indien de route fout is of de speler een foute kleur heeft gebruikt, gaat de zoektocht verder voor alle spelers. 4) de volgende speler (kloksgewijs) wordt de nieuwe startspeler en kiest een looproute.
Het spel eindigt als : - 1 speler erin slaagt om 4 muurfiches te verzamelen, hij wint het spel - 1 speler erin slaagt om 5 bezoekersfiches te verzamelen, hij wint het spel - de bezoekersfiches zijn opgebruikt, de spelers tellen de waarden van hun bezoekers op bij hun muurfiches. De hoogste score wint, bij gelijkstand wint de speler die als laatste een bezoekersfiche won.
Titel : Booo! Auteur : Christophe Gonthier Uitgeverij : Blackrock games Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 7+
zoals u waarschijnlijk wel weet, zijn dit erg drukke tijden voor de bordspelrecensenten met de talloze eindejaarsbeurzen en belachelijk veel nieuwe spellen die op de markt komen. Wij zullen de komende weken (maanden) hier zeker de spellen blijven voorstellen, maar zoals je reeds kon lezen, zijn we ook gestart met onze nieuwe blog ... die op termijn dit blog moet vervangen.
Aangezien dubbel werk op dit moment een tikje te veel energie vergt, verwijs ik je voor de populaire imprESSENs al graag door naar ons nieuwe adres. De spelbeschrijvingen verschijnen voorlopig dus nog hier, de imprESSENs vind je op volgend adres : spinli.wordpress.com Abonneer je misschien maar op de nieuwe site, zodat je op de hoogte kan gehouden worden bij het verschijnen van nieuwe besprekingen.
Muse ofte Dixit - the card game, het lijkt raar, want Dixit is toch ook al een kaartspel. In grote lijnen komen beide spellen echt wel overeen. In de eerste plaats natuurlijk door de prachtig geïllustreerde kaarten, 84 om precies te zijn en nu ook weer in de tarot-grootte. Daarnaast omvat dit spel ook nog 30 inspiratiekaarten, deze tonen een soort sterrenbeeld, met eronder een opdracht.
In dit spel verdeel je de spelers in twee of drie groepen. Schud de meesterkaarten en inspiratiekaarten. Het team van dee jongste speler start het spel. Tijdens de beurt doorloop je volgende stappen : 1) Kies een "muze" binnen het team dat aan de beurt is (best afwisselend) 2) Het andere team (of links zittende team) neemt 6 meesterkaarten en 2 inspiratiekaarten 3) Dit team kiest 1 meesterkaart en 1 inspiratiekaart en geeft deze aan de muze 4) De inspiratiekaart wordt opengedraaid, zodat alle spelers de opdracht zien, de muze moet zich aan deze opdracht houden en voert uit 5) De meesterkaart wordt terug tussen de 5 andere kaarten geschud en de kaarten worden opengelegd op tafel 6) Het team van de muze probeert de juiste meesterkaart te achterhalen. De muze mag niet communiceren, enkel z'n opdracht terug uitvoeren mag 7) Indien je correct kiest, mag je de kaart houden als overwinningspunt. Zo niet scoort het andere team de kaart.
Alle gebruikte kaarten worden daarna afgelegd en er start een nieuwe ronde. Het volgende team kiest nu z'n muze. Zo gauw een team 5 meesterkaarten heeft verzameld, winnen ze het spel.
Enkele mogelijke opdrachten : - noem een persoon (dood of levend) - neem een pose aan - noem een feestdag - teken met je vinger een vorm in de lucht - noem een gereedschap - noem een spel dat de laatst 20 jaar gepubliceerd werd - zeg een woord van exact 6 letters - noem een plant of groente - zeg een nummer - ...
ps : dit spel voorziet ook een variant voor 2 of 3 spelers, maar ons lijkt het echt iets om in grotere groepen te gebruiken
Titel : Muse Auteur : Jordan Sorensen Uitgeverij : Quick simple fun games Aantal spelers : 2-12 Speelduur : 25 - 35 min. Leeftijd : 7+
In deze variant van het erg populaire, coöperatieve kaartspel "The game - spiele so lange du kannst" ga je slechts met 2 spelers aan de slag en is het de bedoeling om het spel alleen te winnen. Enerzijds gaan de spelers wederom hun kaarten proberen weg te spelen op hun eigen persoonlijke aflegstapel, maar gaan ze ook de tegenspeler een handje helpen (verplicht). Het wordt allemaal dus een stukje tactischer.
Het grote principe van het basisspel blijven behouden, dus ik verwijs graag naar mijn beschrijving hiervan :
"Doel van het spel is om telkens kaarten te blijven aanleggen, vertrekkende van de startkaarten in oplopende, of aflopende volgorde. Hoe groot de sprongen tussen kaarten zijn, maakt in principe niet uit, maar verkleint de opties voor volgende beurten natuurlijk.
In een beurt moet een speler minstens 2 handkaarten uitspelen een aanvullen aan één of meerdere rijen naar keuze. Uiteraard moet je rekening houden met de oplopende of aflopende volgorde van de kaarten. Na het afleggen neem je éénzelfde aantal kaarten van de trekstapel en komt de volgende speler aan de beurt. Er is een extra speciale regel die je toelaat om te zondigen tegen de standaardregel. Je mag namelijk een kaart met een exact verschil van waarde 10 op een rij leggen en hiermee zondigen tegen de regels d.w.z. een kaart met waarde 10 minder in een oplopende rij en een waarde 10 meer in een aflopende rij. Zo kan je een rij dus terug "opener" maken om nog meer kaarten aan te leggen."
In deze variant nemen beide spelers hun eigen stapel kaarten op handen. Deze kaarten tonen de waarden 1 tot en met 60. De kaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Elke speler neemt alvast 6 kaarten op handen. De nieuwe regels : - er wordt om beurten gespeeld. Als je aan de beurt bent, moet je minstens 2 kaarten op je eigen stapels afleggen. - je mag ook één kaart bij een tegenspeler gaan leggen in je beurt - leg je bij jezelf af, dan gelden de regels van het basisspel - leg je bij je tegenspeler, dan moet je hun stapel verbeteren, dwz een lager getal plaatsen in een oplopende reeks en een hoger getal in een dalende reeks (de waarde maakt niet uit) - heb je enkel bij jezelf gelegd, trek je 2 handkaarten van je trekstapel - heb je ook bij de tegenspeler gelegd, dan vul je je hand aan tot 6 handkaarten - leg je als eerste je 58 kaarten af, dan win je het spel - kan je in je beurt geen 2 kaarten afleggen, dan verlies je onmiddellijk het spel
Titel : The game - face to face Auteurs : Steffen Benndorf & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
+ tweede spel in het jonge bestaan van de uitgeverij en een tweede keer jackpot + het materiaal, de tegeltjes zijn zalig, de vormgeving fraai + dit spel puzzelt erg lekker weg + de keuzes die je moet maken zijn zo diepgaand, maar toch zo overzichtelijk en elegant + de inlay van de doos en het uitzicht van de buitenkant zijn erg fraai + dit spel is niet voor niets de hit van de beurs in Essen dit jaar (en in mijn ogen alvast grote kanshebber op Spiel des Jahres) + de verwachtingen voor dit spel waren ook bij mij bijzonder hoog en het heeft ze allemaal ingelost en meer (top!) + dit is het type spel dat je met de ganse familie gaat kunnen spelen, ieder op z'n niveau, maar iedereen ongetwijfeld met plezier
- een beetje muggenziften, maar de startspelertegel is maar povertjes ten opzichte van de andere (stenen) tegels - een tweede puntje van minimale kritiek, het puntenspoor op je spelersbordje. Op zich oké, maar je gaat tijdens het spel je scoreblokje zeker eens van het spoor vegen met je arm als je blokjes neemt (en je kan niet gaan backtracken hoeveel punten je had) - geen probleem voor mij persoonlijk, maar je kan slechts met vier spelers aan de slag
Conclusie : We zijn natuurlijk nog maar net begonnen met het uitpakken, lezen, spelen en demonstreren van de Essen-buit, maar deze titel staat al erg hoog op onze ranking. En ik vrees dat er niet veel spellen (in z'n genre) hem zullen kloppen. Het spel ademt een zekere charme uit, en zo speelt hij bovendien ook nog. Je gaat enorm veel plezier beleven aan dit spel als je houdt van een beetje puzzelen, zonder dat het een spreadsheet wordt. Mij gaf het een soort van Qwirkle-gevoel, niet qua spel, maar puur qua spelplezier en moeilijkheid. Het materiaal nodigt overigens uit om aan de slag te gaan. Een potje is zo gespeeld en je gaat proberen om de volgende keer nog beter te scoren. Het tactisch nemen van tegels, ofwel in je eigen voordeel, maar misschien daarenboven ook nog in het nadeel van de tegenspelers maakt dit spel erg sterk. Het lijkt allemaal zo makkelijk en het is fantastisch ontworpen. Als je me niet onmiddellijk weet te vinden, dan is de kans groot dat je me kan vinden in het denkbeeldige -"spellen"Portugal. Is het niet met de zware hersenkraker Lisboa, dan zeker en vast wel met deze heerlijke Azul. Topshit!
In Wat 'n dat nemen teams het tegen elkaar op in een soort "Hints" voor gevorderden. Het gekende spel waarin één speler een woord moet uitbeelden en de rest van z'n teamgenoten moet raden wat hij of zij allemaal breed zwaaiend staat uit te beelden. In dit spel gaat het er echter niet zo fysiek aan toe maar worden de woorden opgebouwd met stokjes en schijfjes.
Het spel bestaat uit 60 speelkaarten, 10 lange stokjes, 6 korte stokjes, 2 rode en 2 blauwe schijven. In een spel van 4-8 spelers gaan 2 spelers die naast elkaar zitten aan de slag. De rechtszittende neemt de bovenste kaart van de trekstapel en de beide spelers bekijken het woord op deze kaart aangegeven door de achterkant van de volgende kaart van de trekstapel (op de achterkant van de kaarten staan de nummer 1 tot en met 6). Dit woord gaan beiden samen proberen op te bouwen. De rechterpartner legt als eerste een houten speelstuk op tafel, daarna de linker, daarna weer de rechter, enz.
Er wordt onder geen beding gecommuniceerd tussen de "uitbeelders" en de rest. De houten speelstukken moeten telkens naast elkaar en vlak op de tafel terechtkomen, er mogen geen stukken op elkaar worden gelegd. Weet je niet wat leggen of duurt het te lang dan leg je één speelstuk aan de kant en is je beurt voorbij. De andere spelers gaan raden wat er tevoorschijn komt. Ze spelen gewoon door elkaar en mogen antwoorden roepen. De "uitbeelder" mag enkel maar met z'n handen zaken aanwijzen, voor het overige niets.
Als het afgebeelde object geraden wordt, eindigt de lopende ronde en ontvangt deze speler en de twee uitbeelders een punt. Al deze spelers krijgen een kaart van de trekstapel als overwinningspunt (of je noteert de punten). Zijn alle onderdelen geplaatst, krijgen de anderen nog 15 seconden om het te raden. Lukt het dan nog niet, eindigt de ronde en krijgt niemand de punten.
Nu schuift de beurt door en wordt de linkse uitbeelder de rechtse uitbeelder. Je herhaalt dit principe zo vaak je wil, maar tot alle spelers evenveel keer uitbeelder zijn geweest. Wie aan het eind het meeste punten heeft, wint het spel.
Titel : Wat 'n dat Auteur : Claude Weber Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 3-8 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
+ wie houdt er niet van een ouderwets potje BINGO? + 2 dobbelstenen en een blaadje papier met een rooster van 5 op 5, meer heb je niet nodig + de keuzes die je maakt zijn niet altijd doorslaggevend en dodelijk, maar wel redelijk belangrijk + eenvoud, eenvoud, eenvoud siert + de twee vuurrode dobbelstenen zijn mooier dan die standaarddobbelstenen + naar alle waarschijnlijkheid zal dit spel ook weer wel in het Nederlands verschijnen binnenkort (maar taal gaat het probleem niet zijn) + je kan aan de slag met belachelijk grote groepen spelers (ideaal ook om in de klas, op familiefeesten en andere aangelegenheden te gebruiken met veel volk)
- de blaadjes zullen er weer snel doorvliegen, dus hopelijk geraken we op een makkelijke manier aan navul-notitieblokjes - de achterkant van de blaadjes is niet bedrukt, jammer
Conclusie : Knister is de vernieuwde en modernere versie van Würfelbingo, een spel dat we al lang in onze collectie hebben en dat eigenlijk zelden wordt gespeeld. Ik durf te bekennen dat Knister wel erg vaak op tafel gaat komen om de simpele reden dat het gedoe met speelborden vervangen is door een simpel invulblaadje. Bij Knister krijg je een hoog Qwixx en Qwinto-gevoel, maar ééntje dat erg vertrouwd voorkomt. Bingo kent iedereen, de pokercombinaties ook, dus dan is het erg snel uitgelegd en gespeeld. De charmes van dit spelletje zitten in z'n eenvoud. Ik kan enkel positief zijn over dit spelletje en leg dit spel graag op tafel als tussendoortje.
Knister is de nieuwere versie van "dobbel-bingo" (aka Würfelbingo). Het spel bestaat enkel uit 2 dobbelstenen en een blokje scoreblaadjes. Elke speler krijgt bij aanvang van het spel zo'n blaadje en moet zelf nog op zoek gaan naar schrijfgerei. Het spelverloop gaat al even snel als de spelregels hier neerschrijven.
Het spel bestaat uit 25 dobbelrondes. Eén speler (of om beurten) gooit de dobbelstenen en telt de waarde van beiden op. Daarna zegt hij deze waarde luidop en gaan alle spelers dit getal noteren op een vrij vakje op hun scoreblaadje. Het scoreblaadje bestaat uit een grid van 5x5 vakjes. Nadat dit 25 keer herhaald is, eindigt het spel en worden de punten opgeteld. De spelers kijken nu elke horizontale rij en verticale kolom na op pokercombinaties en scoren de overeenkomstige punten. De twee diagonalen worden ook dubbel gewaardeerd. Nadien tel je alle punten op en de speler met de meeste punten wint het spel. Scores : - 2 dezelfde = 1 punt - 3 dezelfde = 3 punten - 4 dezelfde = 6 punten - 5 dezelfde = 10 punten - 2 paren = 3 punten - full house (2 en 3 dezelfde) = 8 punten - een straat met een 7 erin = 8 punten - een straat zonder een 7 = 12 punten
Titel : Knister Auteur : Heinz Wuppen Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 1-12 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
+ een spel met een thema van een boek, we zijn pro + het is een eenvoudig spel om te spelen, doch moeilijk om het laken naar je toe te trekken + er is onmiddellijk een gevorderdenvariant voorzien, die je naar alle waarschijnlijkheid onmiddellijk gaat toevoegen + het artwork is meer dan oké
- je bent in zekere zin wel redelijk afhankelijk van je handkaarten - de kwaliteit van de kaarten is niet erbarmelijk, maar de beste kwaliteit is het ook zeker niet - dit is het eerste spel waarvan ik aanpassingen moet doen in mijn eerder gemaakte beschrijving op de blog (de spelregels laten hier en daar wel wat te wensen over)
Conclusie : Volgens mij is dit ons eerste Hongaarse spel in de collectie en het is zeker niet slecht. De uitwerking van het thematische is in zekere (beperkte) zin wel duidelijk in het spelletje. Het spel zelf is echter niet veel meer dan het uitleggen van de juiste kaart op het juiste moment. Ik kan niet zeggen dat je niets in de hand hebt, maar echt het gevoel hebben dat ik het kan sturen, dat kan ik ook niet zeggen. Het spel is echter wel redelijk goed uitgebalanceerd en het kan best spannend zijn op sommige momenten. Het is dan ook een anti-climax als je net op dat moment een foute kaart op handen krijgt. Het is echter wel zo dat het mes aan twee kanten snijdt en dat je even vaak je voordeel als je nadeel zal doen. Na een eerste leessessie van de spelregels bleven er wel enkele onduidelijkheden over. Pas na een speelsessie en het in handen houden van het materiaal maakten erg veel duidelijk. Tilting at windmills is een spel voor mensen die echt houden van relatief korte 2-spelerspellen, waarbij je niet te veel abstract moet beginnen nadenken en tellen en waarbij vloeken (ten gepaste tijde) is toegestaan.
The great heartland hauling co. (Greater than games) :
+ een deftig pick-up-and-deliver spelletje in een klein doosje + de houten vrachtwagens ogen mooi en vullen de kaartjes netjes (zodat je niet vergeet dat er op elke kaart maar één mag staan) + het spel is telkens totaal anders afhankelijk van de opbouw met de diverse kaarten + er is onmiddellijk een "in"breiding voorzien bij het basisspel, zodat je na je eerste sessie direct meer diepgang kan gaan brengen
- de kleuren van de blokjes vindt ik niet echt matchen met de kleuren op de kaarten (zeker geel) - het is en blijft wel enkel en alleen pick-up-and-deliver en er zijn betere spellen in de categorie - het basisspel is goed voor één keer, maar dan ga je waarschijnlijk de "in"breiding onmiddellijk toevoegen - het is wel redelijk repetitief en éénzijdig
Conclusie : The great heartland hauling company is een tijdje een verborgen pareltje geweest. Het is zo'n spelletje waarover je iets leest en waarvan je zegt "mmm, dat zou wel eens iets kleins fijns kunnen zijn". Daarna verdwijnt het terug uit je gedachten tot het op een dag in je schoot wordt geworpen. En na het spelen ervan ben je wel overtuigd van je eerste idee, maar maak je ook direct het besluit dat je het spel nooit zou aanschaffen tegen z'n (dure) basisprijs, wegens uit Amerika weet je wel. Bovendien is het spel ook niet zo maar overal te verkrijgen. Het is een erg fijn pick-up-and-deliver-spel als je nog niet met het genre vertrouwd bent, maar als je het wel kent, dan kan je ongetwijfeld talloze andere kleppers binnen het gamma opsommen. Het grootste voordeel van deze titel is dan wel z'n omvang. Het kleine doosje, dat propvol materiaal zit, is handig om mee te nemen, snel om te spelen en is op zich zeker niet slecht. Voor wat het waard is, deze titel blijft, ondanks de flaws in mijn collectie en ik vermoed dat hij nog wel eens op tafel zal komen, al is het tijdens een jaarlijkse BBQ of op reis.
Deze mini-uitbreiding voor het populaire dobbelspel Qwixx omvat 5 kartonnen figuren die elk een specifieke eigenschap met zich meebrengen die de spelers kunnen hanteren tijdens hun doordeweekse spelletje Qwixx. Uiteraard heb je het basisspel nodig om het spel te kunnen spelen. De karakters worden gedekt geschud en elke speler ontvangt er één die hij open voor zich neer legt.
Qua spelregels verandert er totaal niets aan die van de originele Qwixx. Enkel de actieve speler kan in z'n beurt een beroep doen op de eigenschap van z'n karakter. De volgende karakters zitten in deze uitbreiding : - Double dutch : je mag in je beurt 2 maal dobbelen. Pas nadat je een tweede keer dobbelde, of hieraan verzaakte gaan de spelers aan de slag met de laatste worp. - Tina Turner : je mag in je beurt 1 dobbelsteen waarde 3 naar waarde 4 veranderen of omgekeerd. Pas nadat je dit deed of eraan verzaakte, gaan de spelers aan de slag met de worp. - Magic Mike : je mag een veld afkruisen dat ligt tussen twee afgekruiste vakjes, er mag maar exact één leeg vakje tussen zitten. Indien je in je beurt 2 kruisjes zet, mag je de eigenschap van Magic Mike zelfs voor beiden, één van beiden of geen van beiden gebruiken. - Chris Cross : je mag in je beurt tot drie kruisjes plaatsen, het eerste met de witte dobbelstenen, de volgende twee met een combinatie wit-gekleurde dobbelsteen. - Miss Take : je moet nooit een foutworp noteren. In de plaats ervan zet je vrijblijvend ergens een kruisje volgens de normale Qwixx-regels. Enkel het meest rechtse vakje (dat de rij afsluit) mag je hiermee niet aanduiden.
Titel : Qwixx characters Auteurs : Steffen Benndorf & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+ ! Enkel te spelen met Qwixx!
Vandaag stellen we niet één spel, maar een hele reeks voor. Cartamundi, de bekende kaartenfabrikant uit Turnhout (gelegen naast ons hoofdkwartier), brengt in deze reeks een heleboel kaartspellen uit. Ik geef je graag de aankondiging mee die ze zelf in hun catalogus hanteren.
"Shuffle, dat zijn de grootste licenties en de allersterkste bordspellen vertaald naar de leukste kaartspellen ter wereld. Onze leuke, snelle en makkelijke spellen speel je met je vrienden en familie, waar je maar wil, wanneer je maar wil. Kies gewoon jouw favoriete Shuffle kaartspel en je kan beginnen! Shuffle, dat is ook speels design met krachtige kleuren en een herkenbaar patroon, want kinderen moeten hun favoriete kaartspel makkelijk kunnen vinden, altijd en overal."
Ik bekijk graag voor u van naderbij of hun beschrijving wel klopt en of er eventuele aan- of opmerkingen zijn. Ik wil al wel stellen dat ik enkel de Shuffle GO reeks ga doorlichten. Er is ook nog een Shuffle AQUA-reeks met waterbestendige kaarten, een Shuffle GIFT waarbij er nog een leuk extraatje in de grote doos zit, de Shuffle FUN komt dan weer in het traditionele kartonnen doosje en met de Shuffle TWIST tenslotte ga je ook in 3D moeten bouwen.
Ten eerste, de licenties, hier is Cartamundi zeker heer en meester. Je vindt in de Shuffle-reeks zowel de gekende klassieke spellen zoals Monopoly, Wie is het?, Dokter bibber, Vier-op-één-rij, Boggle, Twister, Trivial Pursuit en Cluedo. Daarnaast zit er ook een arsenaal aan "nieuwe" spellen in met de volgende thema's : My little pony, Transformers, Disney en Star Wars. Dit zijn zeker niet de minste namen. Wat stelling 1 betreft kunnen we hen enkel bijtreden.
Daarnaast geven ze aan dat ze vertaald zijn naar de leukste kaartspellen ter wereld. Hier moeten we toch gewag maken van enige overdrijving, maar we gaan ervan uit dat men bij Cartamundi natuurlijk niet alle kaartspellen ter wereld heeft gespeeld, dus zullen we het in z'n context proberen te zien. We kunnen zeker stellen dat men echt rekening heeft gehouden om het oorspronkelijke speelgevoel van het bordspel te vertalen naar een handig kaartspel. De meeste spellen zijn ook erg toegankelijk en komen in zekere zin overeen met de gekende spelregels van hun grote broer. Qua spelgevoel en spelidee is het natuurlijk helemaal hetzelfde, maar vooral bij de licentietitels zitten er enkele verrassingen bij. Zo speelde ik op een spellenbeurs in Turnhout het Frozen-spel uit de Shuffle-reeks en dit kon me zeer bekoren. Het is wel zo dat die spelregels niet zo evident zijn, want dit is toch wel een compleet nieuw spel. (wat voor de veelspeler onder ons, die dit blog lezen, absoluut geen probleem mag zijn overigens)
Dat dit leuke, snelle en makkelijke spellen zijn staat enigszins als een paal boven water. Met een gemiddelde speeltijd van 15 à 20 minuten kunnen we moeilijk spreken over zware, heavy euro's of Ameritrashers die enkele uren in beslag nemen. De meeste spelen erg vlot en zijn zo weer opgefrist als je ze een tijdje niet meer gespeeld hebt. Alle spellen kunnen trouwens snel opgezet worden met behulp van de Shuffle-app die gratis verkrijgbaar is. Daarnaast heeft elk spel ook nog eens een eigen app waarmee je nog wat extra, digitaal speelplezier naar je tablet of telefoon haalt.
Spellen voor met je vrienden en familie is de volgende zaak. Ik moet eerlijk bekennen dat dit natuurlijk afhangt van wie je vrienden en familie zijn natuurlijk. Mijn vrienden zullen dit gamma aan spellen waarschijnlijk iets te luchtig vinden, alhoewel er wel enkele heerlijke tussendoortjes bijzitten. Mijn familie krijgt ik überhaupt al moeilijk rond de speeltafel, maar dat lukt hier bij sommige spellen dan weer wel. Vooral het feit dat het gaat om gekende, traditionele spellen spreekt in het voordeel van de Shuffle-reeks. Maar waar de echte kracht naar boven komt, is in het spelen samen met je kinderen. Zij gaan zonder enige twijfel deze handige doosjes uitroepen tot hun favoriete speelgoed. De Sint kan best de Shuffle-stand een keertje passeren binnen enkele weken, daar doet hij absoluut niets mis mee.
Tot slot kijken we nog even naar de buitenkant en kunnen we inderdaad wel stellen dat de kleurrijke doosjes onmiddellijk opvallen in de winkelrekken. Bovendien zijn ze uitermate geschikt om mee te nemen op reis, in je handtas of ergens in het handschoenenkastje van je auto. De Shuffle-reeks neem je zonder enige problemen overal mee naar toe en het harden plastic doosje beschermt je spel overigens erg goed tegen alle omstandigheden. We kunnen enkel stellen dat Cartamundi hier een ongelooflijk goede zaak mee zal doen en moeten hopen dat ze op termijn de reeks zeker zullen uitbreiden en misschien ook wel een expert-reeks in hun gamma zullen opnemen. We helpen hen graag aan enkele pareltjes uit ons spellengeheugen als deze ook in de Cartamundi-kwaliteit op de markt zouden kunnen komen.
Titel : Shuffle GO Auteurs : divers Uitgeverij : Cartamundi Aantal spelers : afhankelijk spel, maar meestal 2-4 Speelduur : 15-20 min. Leeftijd : afhankelijk spel, meestal 4+ (maar enkele ook 8+)
In "Tilting at windmills" gaan twee spelers aan de slag als "dromer" Don Quixote en z'n realistische tegenhanger Sancho Panza. Ze proberen beiden zo veel mogelijk reuzen/windmolens te verslaan om de broodnodige overwinningspunten te verzamelen. Ook wanneer een speler geen lansen meer heeft, eindigt het spel en wint de tegenstrever.
In elke ronde gaan de beide personages op een speelbordje elkaar tegemoet om de "lansen" te kruisen. Ze doen dit door het uitspelen van bewegingskaarten. Afhankelijk van waar ze elkaar tegen het lijf lopen zal Don Quixote of Sancho Panza aan het langste eind trekken.
Het spel bestaat uit een speelbordje, 30 bewegingskaarten van Don Quixote, 30 bewegingskaarten van Sancho Panza, 15 windmolen/reuzenkaarten, 11 missiekaarten, 14 lanskaarten en een figuur voor beide spelers. Schud al de bewegingskaarten en neem elk 4 kaarten op handen, de resterende vormen een trekstapel. De windmolen/reuzenkaarten worden geschud en naast het speelbord gelegd, met de reus zichtbaar. Elke speler krijgt ook 2 missiekaarten op handen. De 7 lanskaarten van z'n spelerskleur legt elke speler voor zich, met de ongebroken kant zichtbaar. Het speelbordje wordt samengesteld en tussen de spelers gelegd, hun speelfiguren worden op de plaats gezet aangegeven door het getal op de zichtbare reuskaart.
Het spel verloopt over verschillende ronden, tot de reuzenkaarten allemaal zijn uitgedeeld of tot een speler al z'n lansen is verloren.
Om beurten spelen de spelers bewegingskaarten uit en verplaatsen de afgebeelde figuur het aangegeven aantal plaatsen richting de andere figuur. Daarna vul je je hand aan tot vier handkaarten (in de normale mode van het spel 1 kaart dus).
Zo gauw beide speelfiguren samen komen te staan, eindigt de lopende ronde en wordt er gekeken wie de reuzenkaart wint.
- indien de figuren elkaar ontmoeten op de brug of aan de kant van Panza, dan wint de Don Quixote. De speler die dit initieert, neemt de reuzenkaart en legt deze open (reuskant) voor zich. Daarnaast draait hij ook het afgebeeld aantal lansen naar de kapotte kant. Indien hij zonder lansen valt, verliest hij het spel
- indien de figuren elkaar ontmoeten aan de kant van Quixote, dan wint Sancho Panza. De speler die dit initieert, neemt de reuzenkaart en draait ze naar de windmolenkant. Deze speler breekt geen lansen in dit geval.
Nadat de reuzenkaart is uitgedeeld, komt de volgende kaart tevoorschijn en worden de figuren terug op de weg geplaatst. De uitgespeelde bewegingskaarten worden afgeruimd en in een aflegstapel gelegd en een nieuwe ronde start. Indien er geen reuzenkaarten meer zijn, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten. Bij gelijkstand wint de speler met de minste reuzenkaarten.
Tijdens een beurt mag een speler z'n missiekaarten spelen, als hij aan de voorwaarde voldoet die erop staat. Deze kaarten leveren extra punten op aan het eind van het spel of staan je toe om gebroken lansen te herstellen.
Je kan het spel ook inkorten door het aantal reuzenkaarten te beperken tot 5 of 10 (ipv 15). Daarnaast is er ook een tactische variant waarbij de symbolen die op het speelbord ook gebruikt worden en er een andere vorm van bewegingskaarten trekken wordt gehanteerd.
In plaats van gewoon handkaarten bij te trekken van je trekstapel, worden er kaarten gekozen uit een vitrine die naast de trekstapel wordt gelegd. Er liggen steeds vier kaarten open waaruit de speler kan kiezen.
De symbolen kunnen enkel gebruikt worden als je je beweging exact op dit symbool eindigt :
- speel een extra bewegingskaart
- zet een pion 1 of 2 stappen naar elkaar toe
- zet een pion 1 of 2 stappen uit elkaar
- de tegenspeler moet z'n handkaarten afleggen en vier nieuwe nemen
- je mag een lans terug herstellen
- je mag twee lansen terug herstellen
- je mag naar de handkaarten van de tegenstander kijken
- je mag een aantal handkaarten ruilen met die van de vitrine
Titel : Tilting at windmills Auteur : Csepi Balazs Uitgeverij : Cogitate games Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 12+
+ een doosje tjokvol materiaal aan de gekende "Key-quality" + een spel in de geest zoals z'n voorgangers, maar toch een totaal ander speelgevoel + gekende iconografie, zoals uit de vorige spellen in de reeks, zodat het allemaal vertrouwd aanvoelt + fan van Richard Breese en z'n spellen + interactie, maar wel vooral positief getint, zodat je gedurende het spel opbouwt ipv afbreekt + fraai, tactiel materiaal in de vorm van animeeples en edelsteentjes + nieuwe spelmechanismen en materiaal, hier zijn er toch enkele te ontdekken + de positieve interactie zorgt hier soms echt voor kopzorgen, ga ik mee of niet, en bezorg ik hiermee mijn tegenspeler ook een voordeel of ga ik resoluut voor eigen winstbejag, maar dan in kleinere mate + de scores liggen aan het eind van het verhaal bijzonder dicht bij elkaar + de vouwbare bordjes leken misschien een kwetsbaar gimmick, maar deze zijn erg fraai en stevig + de spelregels zijn erg goed geschreven en er is een volledig overzicht van alle tegeltjes
- ben je geen fan van het artwork van de Key-reeks, dan ga je je nu ook weer ergeren - er zijn enorm veel mogelijkheden om aan punten te komen, maar je moet een duidelijke weg kiezen, want anders ga je de pedalen verliezen - in het begin kan het overweldigend overkomen, maar eens je er een potje hebt opzitten, is dit allemaal duidelijk - de wuivende "keypers" zijn niet erg zichtbaar tussen de andere meeples, deze hadden in mijn ogen gerust een maatje groter mogen zijn
Conclusie : Vooraleer je naar de winkel spurt om dit spel te gaan kopen, wil ik toch even duiden dat ik een grote fan ben van Richard Breese en z'n Key-reeks. Hij heeft me nog maar weinig ontgoocheld en ook nu doet hij dit niet. Keyper is een spel dat vertrouwd en herkenbaar overkomt, maar dat toch totaal anders aanvoelt. De iconografie is herkenbaar voor mensen die Keyflower hebben gespeeld, maar op zich is het een totaal ander spel. Het is een spel waarin positiviteit centraal staat, je kan elkaar een beetje de loef proberen af te steken, maar elke blokkade levert misschien weer andere voordelen op. Je gaat een goed evenwicht moeten vinden tussen meegaan met je tegenspeler of niet, een perfecte timing hanteren voor het plaatsen van je Keyper en een balans vinden tussen aankopen en bouwen van nieuwe gebouwen enerzijds en het opwaarderen van je bestaande gebouwen anderzijds. De festivals zijn leuke hebbedingetjes waar je naartoe kan spelen naar het einde van een seizoen toe, maar ze zijn ook geen must in mijn ogen. Tactisch kan je echt wel leuke combo's gaan maken en ook punten tijdens het spel sprokkelen door te optimaliseren en een teveel aan grondstoffen verkopen via de bootactie. Het is een echt optimaliseer-spel waarbij je goed in het oog moet houden waar je op lange termijn naartoe wil en welke kleine zij-sprongetjes je kan maken om punten mee te sprokkelen. Probeer vooral je keyples zo snel mogelijk in te zetten, zodat je ze een tweede keer kan laten werken en dan vooral diegene die de actie met zich meebrengen die je nodig hebt. Ik kijk al enorm uit naar mijn volgende sessie, want dit spel heeft nog héél wat geheimen en tactieken prijs te geven.
Keyper is de nieuwste telg in het gamma van R&D games, de uitgeverij van één van mijn favoriete designers Richard Breese. Ook nu weer speelt het spel zich af in de wondere wereld van Keydom. De illustraties zijn echter dit keer niet van Juliette Breese, de zus van, maar men heeft zich toch gehouden aan de gekende stijl en iconografie.
In Keyper gaan de spelers in vier seizoenen aan de slag om een zo goed mogelijke economische motor op gang te brengen die hen veel overwinningspunten oplevert. Er is een zekere portie van interactie mogelijk in dit spel, maar die is vooral positief, je gaat elkaar een beetje blokkeren, maar vooral ook verder helpen en dat is een fijn gegeven. De doos zit tjokvol materiaal. Je krijgt 4 spelersborden, 4 vouwbare (!) landborden, een heleboel tegels (in de vier seizoenen, thuistegels, festivaltegels), 4 keypers (meeples die wuiven), 32 keyples (meeples in diverse kleuren die gespecialiseerd zijn in hun domein/kleur), 8 scoremarkers en twee volle zakken met houten grondstoffen en dieren, zijnde klei/hout/rots (grondstoffen), baksteen/balk/steen (producten), graan, kippen, koeien, herten, geiten, paarden, varkens, schapen en wilde zwijnen. Tenslotte zijn er ook nog vier soorten edelstenen in het spel die je kan ontginnen, verwerken en verzamelen, zijnde emerald, goud, robijn en saffier. Ook een zakje om de tegels te bewaren en de spelregels krijg je er nog bij.
Keyper is een pure worker-placement waarbij de spelers grondstoffen gaan verzamelen door hun keyples op de landborden te plaatsen. Op deze manier komen ze gewoontegetrouw aan grondstoffen, dieren of edelstenen. Daarnaast gebruiken ze sommige plaatsen om tegels te verwerven, om tegels te mogen bouwen of eerder gebouwde gebouwen te upgraden. Aan het einde van elke ronde (als alle keyples en keypers zijn ingezet), kan je nog punten veroveren door aan het festival mee te doen. Hiervoor moet je de afgebeelde grondstoffen op de festivaltegel gewoon kunnen tonen, je hoeft ze niet af te geven. Na vier jaren tel je de punten op van alle tegels die je bouwde, de eigenschappen leveren soms extra punten op, alsook de punten van de festivals en de punten die je verzamelde tijdens het spel met de bootactie, zijnde het verkopen van grondstoffen en dieren. De speler met de meeste punten wint het spel.
Er zijn echt wel enkele twists en nieuwigheden die dit spel zeer interessant maken ten opzichte van een traditionele, gekende worker-placement. Ten eerste zijn er de landborden, deze kan je buigen en vouwen naar vier kanten, zodat je telkens andere velden beschikbaar krijgt. Na elk seizoen claimt elke speler zo'n bord en mag dit gaan vervormen naar wens. Je moet er enkel voor zorgen dat het seizoen dat je gaat spelen afgebeeld staat op het landbord. Daarnaast is er het meegaan tijdens de beurt van een andere speler. Als een speler één van z'n keyples op een veld plaatst, vraagt deze aan de medespelers (klokgewijs) of ze willen meegaan op deze actie. Is dit het geval, dan moet deze speler een keyple in dezelfde kleur (of wit, want dit is een soort joker) kunnen plaatsen op hetzelfde veld. Het voordeel is dat beide spelers nu gaan samenwerken en een extra grondstof zullen krijgen (of een extra tegel, bouwactie, upgrade, ...). Ook de kleuren van de keyples zijn belangrijk. De kleur geeft aan in welk domein de keyple gespecialiseerd is. Plaats je deze kleur op een veld met dezelfde kleur (ook via symbolen aangegeven voor kleurenblinden), dan ontvang je een extra grondstof. In het beste geval kan je dus 3 grondstoffen ontvangen met één actie, door een keyple te plaatsen op een veld in z'n eigen kleur en nog iemand te vinden die meegaat op deze actie. De keyper is een aparte meeple (die zwaait) en die je in je beurt kan plaatsen ipv een keyple. Je plaatst deze keyper op een landbord naar keuze (en dat nog vrij is) en claimt hiermee het bord voor de volgende ronde en vooral de keyples die erop staan. Dit bord bepaalt met welke kleuren van keyples je in het volgende seizoen aan de slag kan gaan en dat is reuze interessant.
Vanaf het moment dat een speler al z'n keyples en keyper heeft ingezet, mag hij in z'n beurt keyples voor een tweede keer gaan laten werken. Hiervoor mag hij de keyples op z'n geclaimde landbord en eigen speelbord gaan platleggen en wederom de grondstoffen, acties, tegels, ... verwerven. Vanaf het moment dat je een keyple plaatst, is deze overigens niet meer je eigendom. Je mag keyples gerust plaatsen op een geclaimd landbord, maar dan weet je dat je je tegenstander een keyple cadeau doet. Het is wel zo dat in elk seizoen elke speler start met max. 8 keyples. Het teveel dat een speler kan hebben, wordt op z'n torenbordje geplaatst. Wanneer hij dan in het volgend seizoen z'n keyper plaatst, krijgt hij hiervoor grondstoffen en dieren zoals afgebeeld op het torenbordje.
Als je tegels gaat bouwen (één van je starttegels of verworven tegels tijdens het spel), bouw je deze op je veld (groen) of in je stad (bruin), dit is erg duidelijk want de tegels dragen dezelfde kleuren. De kostprijs van het bouwen staat linksboven op de tegel en is vaak een grondstof of producten in een bepaalde kleur. Je kan door bepaalde acties ook de bouwkosten gaan reduceren met één, maar je moet minstens één grondstof betalen, gratis bouwen zit er op deze manier niet in. Vanaf dit moment kan je de gebouwde tegel ook gaan upgraden door hem om te draaien. De achterkant toont vaak dezelfde actie, maar voordeliger, sterker of meer overwinningspunten waard. De prijs voor het upgraden van een veldtegel is één grondstof naar keuze, het upgraden van een stadstegel kost je één product.
De boottegels zijn ter beschikking van de spelers gedurende elk seizoen. De speler neemt een boot naar keuze en plaatst deze op het water van een landbord naar keuze. Daarna kan hij de afgebeelde grondstof nemen of deze verkopen. Hiervoor ontvang je telkens 2 punten per verkocht item. Deze punten worden op het spelersbord bijgehouden met de scoremarkers. Als je een lichtblauwe keyple gebruikt hiervoor mag je 2 acties uitvoeren, gaat er nog iemand mee kan je wederom 3 keer de actie doen. Het is dan bijvoorbeeld mogelijk om 2 keer een grondstof te nemen en 1 te verkopen. Het is wel niet toegelaten om een soort te nemen en dezelfde soort te verkopen. Je hebt telkens keuze uit 2 soorten op een boottegel, vaak de combinatie grondstof en dier.
Als de laatste speler z'n laatste keyple of keyper geplaatst heeft, krijgen alle andere speler nog één "neerleg"beurt en dan eindigt het lopende seizoen. De speler die als laatste een meeple inzette, wordt ook de startspeler in het volgende seizoen. In de opschoonfase kunnen de spelers een festival houden door de gevraagde grondstoffen en dieren te laten zien en de tegel open te leggen. Daarna moet elke speler controleren of hij al z'n dieren in een stal kan plaatsen. Dieren die geen plaatsje hebben, worden afgelegd. De boottegels (6) worden terug geschud en er worden er 4 willekeurig weerhouden om in de volgende ronde mee te doen. Ook de vitrine met tegels wordt opgeruimd en terug aangevuld tot acht tegels. Dit laatste gebeurt natuurlijk niet meer na het winterseizoen, want dan tellen de spelers enkel nog hun punten.
Titel : Keyper Auteur : Richard Breese Uitgeverij : R&D games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90-120 min. Leeftijd : 14+
+ wat een fraaie inlay hebben die spellen van Space cowboys toch, hier een heuse Griekse tempel + je kan met 8 verschillende godenfamilies aan de slag gaan, in een spel gebruik je er vijf, dus héél wat combinaties mogelijk + de kaarten en iconografie is divers, gelukkig is er een volledig en handig overzicht van alle kaarten voorzien + in z'n core is dit een erg snel, makkelijk en vlot spelletje + het systeem van de gekleurde zuilen die je ter beschikking moet hebben om kaarten te claimen is tof gevonden + er is héél wat interactie mogelijk als je je tegenstanders in het oog gaat houden, maar tijdens je eerste speelsessies ga je dat nog niet doen + je hebt het gevoel dat dit spel véél te snel over is, een goed punt naar onze bescheiden mening + het spelverloop is zo uitgelegd, en eens bezig loopt dit spel als een trein + het artwork is verzorgd door verschillende illustratoren en ze zijn allemaal even geslaagd
- al die verschillende kaarten, het is wel even wennen - de tekst staat ook samengevat op de kaart, maar dan moet je toch even van naderbij gaan kijken - het spel is zo leuk dat het te snel voorbij is, 5 rondjes dat is echt wel zo voorbij - vooralsnog zijn er nog geen uitbreidingen voor het spel, maar we zien nog véél mogelijkheden voor extra godenfamilies
Conclusie : het heeft z'n tijd geduurd vooraleer dit spel aan onze collectie toegevoegd kon worden. Het spel is een tijd out-of-print geweest en dat kan enkel maar benadrukken hoe populair dit spel op korte tijd is geworden. Gelukkig is het nu terug beschikbaar voor iedereen die een goed spel wel weet te appreciëren. De mensen van Space cowboys hebben ons nog niet al te vaak ontgoocheld (lees : nooit!) en doen dit nu zeker ook niet. Je gaat onmiddellijk gecharmeerd zijn door het eenvoudige spelprincipe, maar de manier waarop de spelelementen in elkaar grijpen is erg aantrekkelijk. Bovendien is het echt ook wel een spel voor de veelspeler door de diverse mogelijkheden, de combo's die je met kaarten kan gaan maken en de kleine, doch belangrijke beslissingen die je elke beurt moet nemen.
