Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
03-11-2017
Muse (Quick simple fun games)
Muse ofte Dixit - the card game, het lijkt raar, want Dixit is toch ook al een kaartspel. In grote lijnen komen beide spellen echt wel overeen. In de eerste plaats natuurlijk door de prachtig geïllustreerde kaarten, 84 om precies te zijn en nu ook weer in de tarot-grootte. Daarnaast omvat dit spel ook nog 30 inspiratiekaarten, deze tonen een soort sterrenbeeld, met eronder een opdracht.
In dit spel verdeel je de spelers in twee of drie groepen. Schud de meesterkaarten en inspiratiekaarten. Het team van dee jongste speler start het spel. Tijdens de beurt doorloop je volgende stappen : 1) Kies een "muze" binnen het team dat aan de beurt is (best afwisselend) 2) Het andere team (of links zittende team) neemt 6 meesterkaarten en 2 inspiratiekaarten 3) Dit team kiest 1 meesterkaart en 1 inspiratiekaart en geeft deze aan de muze 4) De inspiratiekaart wordt opengedraaid, zodat alle spelers de opdracht zien, de muze moet zich aan deze opdracht houden en voert uit 5) De meesterkaart wordt terug tussen de 5 andere kaarten geschud en de kaarten worden opengelegd op tafel 6) Het team van de muze probeert de juiste meesterkaart te achterhalen. De muze mag niet communiceren, enkel z'n opdracht terug uitvoeren mag 7) Indien je correct kiest, mag je de kaart houden als overwinningspunt. Zo niet scoort het andere team de kaart.
Alle gebruikte kaarten worden daarna afgelegd en er start een nieuwe ronde. Het volgende team kiest nu z'n muze. Zo gauw een team 5 meesterkaarten heeft verzameld, winnen ze het spel.
Enkele mogelijke opdrachten : - noem een persoon (dood of levend) - neem een pose aan - noem een feestdag - teken met je vinger een vorm in de lucht - noem een gereedschap - noem een spel dat de laatst 20 jaar gepubliceerd werd - zeg een woord van exact 6 letters - noem een plant of groente - zeg een nummer - ...
ps : dit spel voorziet ook een variant voor 2 of 3 spelers, maar ons lijkt het echt iets om in grotere groepen te gebruiken
Titel : Muse Auteur : Jordan Sorensen Uitgeverij : Quick simple fun games Aantal spelers : 2-12 Speelduur : 25 - 35 min. Leeftijd : 7+
In deze variant van het erg populaire, coöperatieve kaartspel "The game - spiele so lange du kannst" ga je slechts met 2 spelers aan de slag en is het de bedoeling om het spel alleen te winnen. Enerzijds gaan de spelers wederom hun kaarten proberen weg te spelen op hun eigen persoonlijke aflegstapel, maar gaan ze ook de tegenspeler een handje helpen (verplicht). Het wordt allemaal dus een stukje tactischer.
Het grote principe van het basisspel blijven behouden, dus ik verwijs graag naar mijn beschrijving hiervan :
"Doel van het spel is om telkens kaarten te blijven aanleggen, vertrekkende van de startkaarten in oplopende, of aflopende volgorde. Hoe groot de sprongen tussen kaarten zijn, maakt in principe niet uit, maar verkleint de opties voor volgende beurten natuurlijk.
In een beurt moet een speler minstens 2 handkaarten uitspelen een aanvullen aan één of meerdere rijen naar keuze. Uiteraard moet je rekening houden met de oplopende of aflopende volgorde van de kaarten. Na het afleggen neem je éénzelfde aantal kaarten van de trekstapel en komt de volgende speler aan de beurt. Er is een extra speciale regel die je toelaat om te zondigen tegen de standaardregel. Je mag namelijk een kaart met een exact verschil van waarde 10 op een rij leggen en hiermee zondigen tegen de regels d.w.z. een kaart met waarde 10 minder in een oplopende rij en een waarde 10 meer in een aflopende rij. Zo kan je een rij dus terug "opener" maken om nog meer kaarten aan te leggen."
In deze variant nemen beide spelers hun eigen stapel kaarten op handen. Deze kaarten tonen de waarden 1 tot en met 60. De kaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Elke speler neemt alvast 6 kaarten op handen. De nieuwe regels : - er wordt om beurten gespeeld. Als je aan de beurt bent, moet je minstens 2 kaarten op je eigen stapels afleggen. - je mag ook één kaart bij een tegenspeler gaan leggen in je beurt - leg je bij jezelf af, dan gelden de regels van het basisspel - leg je bij je tegenspeler, dan moet je hun stapel verbeteren, dwz een lager getal plaatsen in een oplopende reeks en een hoger getal in een dalende reeks (de waarde maakt niet uit) - heb je enkel bij jezelf gelegd, trek je 2 handkaarten van je trekstapel - heb je ook bij de tegenspeler gelegd, dan vul je je hand aan tot 6 handkaarten - leg je als eerste je 58 kaarten af, dan win je het spel - kan je in je beurt geen 2 kaarten afleggen, dan verlies je onmiddellijk het spel
Titel : The game - face to face Auteurs : Steffen Benndorf & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
+ tweede spel in het jonge bestaan van de uitgeverij en een tweede keer jackpot + het materiaal, de tegeltjes zijn zalig, de vormgeving fraai + dit spel puzzelt erg lekker weg + de keuzes die je moet maken zijn zo diepgaand, maar toch zo overzichtelijk en elegant + de inlay van de doos en het uitzicht van de buitenkant zijn erg fraai + dit spel is niet voor niets de hit van de beurs in Essen dit jaar (en in mijn ogen alvast grote kanshebber op Spiel des Jahres) + de verwachtingen voor dit spel waren ook bij mij bijzonder hoog en het heeft ze allemaal ingelost en meer (top!) + dit is het type spel dat je met de ganse familie gaat kunnen spelen, ieder op z'n niveau, maar iedereen ongetwijfeld met plezier
- een beetje muggenziften, maar de startspelertegel is maar povertjes ten opzichte van de andere (stenen) tegels - een tweede puntje van minimale kritiek, het puntenspoor op je spelersbordje. Op zich oké, maar je gaat tijdens het spel je scoreblokje zeker eens van het spoor vegen met je arm als je blokjes neemt (en je kan niet gaan backtracken hoeveel punten je had) - geen probleem voor mij persoonlijk, maar je kan slechts met vier spelers aan de slag
Conclusie : We zijn natuurlijk nog maar net begonnen met het uitpakken, lezen, spelen en demonstreren van de Essen-buit, maar deze titel staat al erg hoog op onze ranking. En ik vrees dat er niet veel spellen (in z'n genre) hem zullen kloppen. Het spel ademt een zekere charme uit, en zo speelt hij bovendien ook nog. Je gaat enorm veel plezier beleven aan dit spel als je houdt van een beetje puzzelen, zonder dat het een spreadsheet wordt. Mij gaf het een soort van Qwirkle-gevoel, niet qua spel, maar puur qua spelplezier en moeilijkheid. Het materiaal nodigt overigens uit om aan de slag te gaan. Een potje is zo gespeeld en je gaat proberen om de volgende keer nog beter te scoren. Het tactisch nemen van tegels, ofwel in je eigen voordeel, maar misschien daarenboven ook nog in het nadeel van de tegenspelers maakt dit spel erg sterk. Het lijkt allemaal zo makkelijk en het is fantastisch ontworpen. Als je me niet onmiddellijk weet te vinden, dan is de kans groot dat je me kan vinden in het denkbeeldige -"spellen"Portugal. Is het niet met de zware hersenkraker Lisboa, dan zeker en vast wel met deze heerlijke Azul. Topshit!
In Wat 'n dat nemen teams het tegen elkaar op in een soort "Hints" voor gevorderden. Het gekende spel waarin één speler een woord moet uitbeelden en de rest van z'n teamgenoten moet raden wat hij of zij allemaal breed zwaaiend staat uit te beelden. In dit spel gaat het er echter niet zo fysiek aan toe maar worden de woorden opgebouwd met stokjes en schijfjes.
Het spel bestaat uit 60 speelkaarten, 10 lange stokjes, 6 korte stokjes, 2 rode en 2 blauwe schijven. In een spel van 4-8 spelers gaan 2 spelers die naast elkaar zitten aan de slag. De rechtszittende neemt de bovenste kaart van de trekstapel en de beide spelers bekijken het woord op deze kaart aangegeven door de achterkant van de volgende kaart van de trekstapel (op de achterkant van de kaarten staan de nummer 1 tot en met 6). Dit woord gaan beiden samen proberen op te bouwen. De rechterpartner legt als eerste een houten speelstuk op tafel, daarna de linker, daarna weer de rechter, enz.
Er wordt onder geen beding gecommuniceerd tussen de "uitbeelders" en de rest. De houten speelstukken moeten telkens naast elkaar en vlak op de tafel terechtkomen, er mogen geen stukken op elkaar worden gelegd. Weet je niet wat leggen of duurt het te lang dan leg je één speelstuk aan de kant en is je beurt voorbij. De andere spelers gaan raden wat er tevoorschijn komt. Ze spelen gewoon door elkaar en mogen antwoorden roepen. De "uitbeelder" mag enkel maar met z'n handen zaken aanwijzen, voor het overige niets.
Als het afgebeelde object geraden wordt, eindigt de lopende ronde en ontvangt deze speler en de twee uitbeelders een punt. Al deze spelers krijgen een kaart van de trekstapel als overwinningspunt (of je noteert de punten). Zijn alle onderdelen geplaatst, krijgen de anderen nog 15 seconden om het te raden. Lukt het dan nog niet, eindigt de ronde en krijgt niemand de punten.
Nu schuift de beurt door en wordt de linkse uitbeelder de rechtse uitbeelder. Je herhaalt dit principe zo vaak je wil, maar tot alle spelers evenveel keer uitbeelder zijn geweest. Wie aan het eind het meeste punten heeft, wint het spel.
Titel : Wat 'n dat Auteur : Claude Weber Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 3-8 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
+ wie houdt er niet van een ouderwets potje BINGO? + 2 dobbelstenen en een blaadje papier met een rooster van 5 op 5, meer heb je niet nodig + de keuzes die je maakt zijn niet altijd doorslaggevend en dodelijk, maar wel redelijk belangrijk + eenvoud, eenvoud, eenvoud siert + de twee vuurrode dobbelstenen zijn mooier dan die standaarddobbelstenen + naar alle waarschijnlijkheid zal dit spel ook weer wel in het Nederlands verschijnen binnenkort (maar taal gaat het probleem niet zijn) + je kan aan de slag met belachelijk grote groepen spelers (ideaal ook om in de klas, op familiefeesten en andere aangelegenheden te gebruiken met veel volk)
- de blaadjes zullen er weer snel doorvliegen, dus hopelijk geraken we op een makkelijke manier aan navul-notitieblokjes - de achterkant van de blaadjes is niet bedrukt, jammer
Conclusie : Knister is de vernieuwde en modernere versie van Würfelbingo, een spel dat we al lang in onze collectie hebben en dat eigenlijk zelden wordt gespeeld. Ik durf te bekennen dat Knister wel erg vaak op tafel gaat komen om de simpele reden dat het gedoe met speelborden vervangen is door een simpel invulblaadje. Bij Knister krijg je een hoog Qwixx en Qwinto-gevoel, maar ééntje dat erg vertrouwd voorkomt. Bingo kent iedereen, de pokercombinaties ook, dus dan is het erg snel uitgelegd en gespeeld. De charmes van dit spelletje zitten in z'n eenvoud. Ik kan enkel positief zijn over dit spelletje en leg dit spel graag op tafel als tussendoortje.
Knister is de nieuwere versie van "dobbel-bingo" (aka Würfelbingo). Het spel bestaat enkel uit 2 dobbelstenen en een blokje scoreblaadjes. Elke speler krijgt bij aanvang van het spel zo'n blaadje en moet zelf nog op zoek gaan naar schrijfgerei. Het spelverloop gaat al even snel als de spelregels hier neerschrijven.
Het spel bestaat uit 25 dobbelrondes. Eén speler (of om beurten) gooit de dobbelstenen en telt de waarde van beiden op. Daarna zegt hij deze waarde luidop en gaan alle spelers dit getal noteren op een vrij vakje op hun scoreblaadje. Het scoreblaadje bestaat uit een grid van 5x5 vakjes. Nadat dit 25 keer herhaald is, eindigt het spel en worden de punten opgeteld. De spelers kijken nu elke horizontale rij en verticale kolom na op pokercombinaties en scoren de overeenkomstige punten. De twee diagonalen worden ook dubbel gewaardeerd. Nadien tel je alle punten op en de speler met de meeste punten wint het spel. Scores : - 2 dezelfde = 1 punt - 3 dezelfde = 3 punten - 4 dezelfde = 6 punten - 5 dezelfde = 10 punten - 2 paren = 3 punten - full house (2 en 3 dezelfde) = 8 punten - een straat met een 7 erin = 8 punten - een straat zonder een 7 = 12 punten
Titel : Knister Auteur : Heinz Wuppen Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 1-12 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
+ een spel met een thema van een boek, we zijn pro + het is een eenvoudig spel om te spelen, doch moeilijk om het laken naar je toe te trekken + er is onmiddellijk een gevorderdenvariant voorzien, die je naar alle waarschijnlijkheid onmiddellijk gaat toevoegen + het artwork is meer dan oké
- je bent in zekere zin wel redelijk afhankelijk van je handkaarten - de kwaliteit van de kaarten is niet erbarmelijk, maar de beste kwaliteit is het ook zeker niet - dit is het eerste spel waarvan ik aanpassingen moet doen in mijn eerder gemaakte beschrijving op de blog (de spelregels laten hier en daar wel wat te wensen over)
Conclusie : Volgens mij is dit ons eerste Hongaarse spel in de collectie en het is zeker niet slecht. De uitwerking van het thematische is in zekere (beperkte) zin wel duidelijk in het spelletje. Het spel zelf is echter niet veel meer dan het uitleggen van de juiste kaart op het juiste moment. Ik kan niet zeggen dat je niets in de hand hebt, maar echt het gevoel hebben dat ik het kan sturen, dat kan ik ook niet zeggen. Het spel is echter wel redelijk goed uitgebalanceerd en het kan best spannend zijn op sommige momenten. Het is dan ook een anti-climax als je net op dat moment een foute kaart op handen krijgt. Het is echter wel zo dat het mes aan twee kanten snijdt en dat je even vaak je voordeel als je nadeel zal doen. Na een eerste leessessie van de spelregels bleven er wel enkele onduidelijkheden over. Pas na een speelsessie en het in handen houden van het materiaal maakten erg veel duidelijk. Tilting at windmills is een spel voor mensen die echt houden van relatief korte 2-spelerspellen, waarbij je niet te veel abstract moet beginnen nadenken en tellen en waarbij vloeken (ten gepaste tijde) is toegestaan.
The great heartland hauling co. (Greater than games) :
+ een deftig pick-up-and-deliver spelletje in een klein doosje + de houten vrachtwagens ogen mooi en vullen de kaartjes netjes (zodat je niet vergeet dat er op elke kaart maar één mag staan) + het spel is telkens totaal anders afhankelijk van de opbouw met de diverse kaarten + er is onmiddellijk een "in"breiding voorzien bij het basisspel, zodat je na je eerste sessie direct meer diepgang kan gaan brengen
- de kleuren van de blokjes vindt ik niet echt matchen met de kleuren op de kaarten (zeker geel) - het is en blijft wel enkel en alleen pick-up-and-deliver en er zijn betere spellen in de categorie - het basisspel is goed voor één keer, maar dan ga je waarschijnlijk de "in"breiding onmiddellijk toevoegen - het is wel redelijk repetitief en éénzijdig
Conclusie : The great heartland hauling company is een tijdje een verborgen pareltje geweest. Het is zo'n spelletje waarover je iets leest en waarvan je zegt "mmm, dat zou wel eens iets kleins fijns kunnen zijn". Daarna verdwijnt het terug uit je gedachten tot het op een dag in je schoot wordt geworpen. En na het spelen ervan ben je wel overtuigd van je eerste idee, maar maak je ook direct het besluit dat je het spel nooit zou aanschaffen tegen z'n (dure) basisprijs, wegens uit Amerika weet je wel. Bovendien is het spel ook niet zo maar overal te verkrijgen. Het is een erg fijn pick-up-and-deliver-spel als je nog niet met het genre vertrouwd bent, maar als je het wel kent, dan kan je ongetwijfeld talloze andere kleppers binnen het gamma opsommen. Het grootste voordeel van deze titel is dan wel z'n omvang. Het kleine doosje, dat propvol materiaal zit, is handig om mee te nemen, snel om te spelen en is op zich zeker niet slecht. Voor wat het waard is, deze titel blijft, ondanks de flaws in mijn collectie en ik vermoed dat hij nog wel eens op tafel zal komen, al is het tijdens een jaarlijkse BBQ of op reis.
Deze mini-uitbreiding voor het populaire dobbelspel Qwixx omvat 5 kartonnen figuren die elk een specifieke eigenschap met zich meebrengen die de spelers kunnen hanteren tijdens hun doordeweekse spelletje Qwixx. Uiteraard heb je het basisspel nodig om het spel te kunnen spelen. De karakters worden gedekt geschud en elke speler ontvangt er één die hij open voor zich neer legt.
Qua spelregels verandert er totaal niets aan die van de originele Qwixx. Enkel de actieve speler kan in z'n beurt een beroep doen op de eigenschap van z'n karakter. De volgende karakters zitten in deze uitbreiding : - Double dutch : je mag in je beurt 2 maal dobbelen. Pas nadat je een tweede keer dobbelde, of hieraan verzaakte gaan de spelers aan de slag met de laatste worp. - Tina Turner : je mag in je beurt 1 dobbelsteen waarde 3 naar waarde 4 veranderen of omgekeerd. Pas nadat je dit deed of eraan verzaakte, gaan de spelers aan de slag met de worp. - Magic Mike : je mag een veld afkruisen dat ligt tussen twee afgekruiste vakjes, er mag maar exact één leeg vakje tussen zitten. Indien je in je beurt 2 kruisjes zet, mag je de eigenschap van Magic Mike zelfs voor beiden, één van beiden of geen van beiden gebruiken. - Chris Cross : je mag in je beurt tot drie kruisjes plaatsen, het eerste met de witte dobbelstenen, de volgende twee met een combinatie wit-gekleurde dobbelsteen. - Miss Take : je moet nooit een foutworp noteren. In de plaats ervan zet je vrijblijvend ergens een kruisje volgens de normale Qwixx-regels. Enkel het meest rechtse vakje (dat de rij afsluit) mag je hiermee niet aanduiden.
Titel : Qwixx characters Auteurs : Steffen Benndorf & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+ ! Enkel te spelen met Qwixx!
Vandaag stellen we niet één spel, maar een hele reeks voor. Cartamundi, de bekende kaartenfabrikant uit Turnhout (gelegen naast ons hoofdkwartier), brengt in deze reeks een heleboel kaartspellen uit. Ik geef je graag de aankondiging mee die ze zelf in hun catalogus hanteren.
"Shuffle, dat zijn de grootste licenties en de allersterkste bordspellen vertaald naar de leukste kaartspellen ter wereld. Onze leuke, snelle en makkelijke spellen speel je met je vrienden en familie, waar je maar wil, wanneer je maar wil. Kies gewoon jouw favoriete Shuffle kaartspel en je kan beginnen! Shuffle, dat is ook speels design met krachtige kleuren en een herkenbaar patroon, want kinderen moeten hun favoriete kaartspel makkelijk kunnen vinden, altijd en overal."
Ik bekijk graag voor u van naderbij of hun beschrijving wel klopt en of er eventuele aan- of opmerkingen zijn. Ik wil al wel stellen dat ik enkel de Shuffle GO reeks ga doorlichten. Er is ook nog een Shuffle AQUA-reeks met waterbestendige kaarten, een Shuffle GIFT waarbij er nog een leuk extraatje in de grote doos zit, de Shuffle FUN komt dan weer in het traditionele kartonnen doosje en met de Shuffle TWIST tenslotte ga je ook in 3D moeten bouwen.
Ten eerste, de licenties, hier is Cartamundi zeker heer en meester. Je vindt in de Shuffle-reeks zowel de gekende klassieke spellen zoals Monopoly, Wie is het?, Dokter bibber, Vier-op-één-rij, Boggle, Twister, Trivial Pursuit en Cluedo. Daarnaast zit er ook een arsenaal aan "nieuwe" spellen in met de volgende thema's : My little pony, Transformers, Disney en Star Wars. Dit zijn zeker niet de minste namen. Wat stelling 1 betreft kunnen we hen enkel bijtreden.
Daarnaast geven ze aan dat ze vertaald zijn naar de leukste kaartspellen ter wereld. Hier moeten we toch gewag maken van enige overdrijving, maar we gaan ervan uit dat men bij Cartamundi natuurlijk niet alle kaartspellen ter wereld heeft gespeeld, dus zullen we het in z'n context proberen te zien. We kunnen zeker stellen dat men echt rekening heeft gehouden om het oorspronkelijke speelgevoel van het bordspel te vertalen naar een handig kaartspel. De meeste spellen zijn ook erg toegankelijk en komen in zekere zin overeen met de gekende spelregels van hun grote broer. Qua spelgevoel en spelidee is het natuurlijk helemaal hetzelfde, maar vooral bij de licentietitels zitten er enkele verrassingen bij. Zo speelde ik op een spellenbeurs in Turnhout het Frozen-spel uit de Shuffle-reeks en dit kon me zeer bekoren. Het is wel zo dat die spelregels niet zo evident zijn, want dit is toch wel een compleet nieuw spel. (wat voor de veelspeler onder ons, die dit blog lezen, absoluut geen probleem mag zijn overigens)
Dat dit leuke, snelle en makkelijke spellen zijn staat enigszins als een paal boven water. Met een gemiddelde speeltijd van 15 à 20 minuten kunnen we moeilijk spreken over zware, heavy euro's of Ameritrashers die enkele uren in beslag nemen. De meeste spelen erg vlot en zijn zo weer opgefrist als je ze een tijdje niet meer gespeeld hebt. Alle spellen kunnen trouwens snel opgezet worden met behulp van de Shuffle-app die gratis verkrijgbaar is. Daarnaast heeft elk spel ook nog eens een eigen app waarmee je nog wat extra, digitaal speelplezier naar je tablet of telefoon haalt.
Spellen voor met je vrienden en familie is de volgende zaak. Ik moet eerlijk bekennen dat dit natuurlijk afhangt van wie je vrienden en familie zijn natuurlijk. Mijn vrienden zullen dit gamma aan spellen waarschijnlijk iets te luchtig vinden, alhoewel er wel enkele heerlijke tussendoortjes bijzitten. Mijn familie krijgt ik überhaupt al moeilijk rond de speeltafel, maar dat lukt hier bij sommige spellen dan weer wel. Vooral het feit dat het gaat om gekende, traditionele spellen spreekt in het voordeel van de Shuffle-reeks. Maar waar de echte kracht naar boven komt, is in het spelen samen met je kinderen. Zij gaan zonder enige twijfel deze handige doosjes uitroepen tot hun favoriete speelgoed. De Sint kan best de Shuffle-stand een keertje passeren binnen enkele weken, daar doet hij absoluut niets mis mee.
Tot slot kijken we nog even naar de buitenkant en kunnen we inderdaad wel stellen dat de kleurrijke doosjes onmiddellijk opvallen in de winkelrekken. Bovendien zijn ze uitermate geschikt om mee te nemen op reis, in je handtas of ergens in het handschoenenkastje van je auto. De Shuffle-reeks neem je zonder enige problemen overal mee naar toe en het harden plastic doosje beschermt je spel overigens erg goed tegen alle omstandigheden. We kunnen enkel stellen dat Cartamundi hier een ongelooflijk goede zaak mee zal doen en moeten hopen dat ze op termijn de reeks zeker zullen uitbreiden en misschien ook wel een expert-reeks in hun gamma zullen opnemen. We helpen hen graag aan enkele pareltjes uit ons spellengeheugen als deze ook in de Cartamundi-kwaliteit op de markt zouden kunnen komen.
Titel : Shuffle GO Auteurs : divers Uitgeverij : Cartamundi Aantal spelers : afhankelijk spel, maar meestal 2-4 Speelduur : 15-20 min. Leeftijd : afhankelijk spel, meestal 4+ (maar enkele ook 8+)
In "Tilting at windmills" gaan twee spelers aan de slag als "dromer" Don Quixote en z'n realistische tegenhanger Sancho Panza. Ze proberen beiden zo veel mogelijk reuzen/windmolens te verslaan om de broodnodige overwinningspunten te verzamelen. Ook wanneer een speler geen lansen meer heeft, eindigt het spel en wint de tegenstrever.
In elke ronde gaan de beide personages op een speelbordje elkaar tegemoet om de "lansen" te kruisen. Ze doen dit door het uitspelen van bewegingskaarten. Afhankelijk van waar ze elkaar tegen het lijf lopen zal Don Quixote of Sancho Panza aan het langste eind trekken.
Het spel bestaat uit een speelbordje, 30 bewegingskaarten van Don Quixote, 30 bewegingskaarten van Sancho Panza, 15 windmolen/reuzenkaarten, 11 missiekaarten, 14 lanskaarten en een figuur voor beide spelers. Schud al de bewegingskaarten en neem elk 4 kaarten op handen, de resterende vormen een trekstapel. De windmolen/reuzenkaarten worden geschud en naast het speelbord gelegd, met de reus zichtbaar. Elke speler krijgt ook 2 missiekaarten op handen. De 7 lanskaarten van z'n spelerskleur legt elke speler voor zich, met de ongebroken kant zichtbaar. Het speelbordje wordt samengesteld en tussen de spelers gelegd, hun speelfiguren worden op de plaats gezet aangegeven door het getal op de zichtbare reuskaart.
Het spel verloopt over verschillende ronden, tot de reuzenkaarten allemaal zijn uitgedeeld of tot een speler al z'n lansen is verloren.
Om beurten spelen de spelers bewegingskaarten uit en verplaatsen de afgebeelde figuur het aangegeven aantal plaatsen richting de andere figuur. Daarna vul je je hand aan tot vier handkaarten (in de normale mode van het spel 1 kaart dus).
Zo gauw beide speelfiguren samen komen te staan, eindigt de lopende ronde en wordt er gekeken wie de reuzenkaart wint.
- indien de figuren elkaar ontmoeten op de brug of aan de kant van Panza, dan wint de Don Quixote. De speler die dit initieert, neemt de reuzenkaart en legt deze open (reuskant) voor zich. Daarnaast draait hij ook het afgebeeld aantal lansen naar de kapotte kant. Indien hij zonder lansen valt, verliest hij het spel
- indien de figuren elkaar ontmoeten aan de kant van Quixote, dan wint Sancho Panza. De speler die dit initieert, neemt de reuzenkaart en draait ze naar de windmolenkant. Deze speler breekt geen lansen in dit geval.
Nadat de reuzenkaart is uitgedeeld, komt de volgende kaart tevoorschijn en worden de figuren terug op de weg geplaatst. De uitgespeelde bewegingskaarten worden afgeruimd en in een aflegstapel gelegd en een nieuwe ronde start. Indien er geen reuzenkaarten meer zijn, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten. Bij gelijkstand wint de speler met de minste reuzenkaarten.
Tijdens een beurt mag een speler z'n missiekaarten spelen, als hij aan de voorwaarde voldoet die erop staat. Deze kaarten leveren extra punten op aan het eind van het spel of staan je toe om gebroken lansen te herstellen.
Je kan het spel ook inkorten door het aantal reuzenkaarten te beperken tot 5 of 10 (ipv 15). Daarnaast is er ook een tactische variant waarbij de symbolen die op het speelbord ook gebruikt worden en er een andere vorm van bewegingskaarten trekken wordt gehanteerd.
In plaats van gewoon handkaarten bij te trekken van je trekstapel, worden er kaarten gekozen uit een vitrine die naast de trekstapel wordt gelegd. Er liggen steeds vier kaarten open waaruit de speler kan kiezen.
De symbolen kunnen enkel gebruikt worden als je je beweging exact op dit symbool eindigt :
- speel een extra bewegingskaart
- zet een pion 1 of 2 stappen naar elkaar toe
- zet een pion 1 of 2 stappen uit elkaar
- de tegenspeler moet z'n handkaarten afleggen en vier nieuwe nemen
- je mag een lans terug herstellen
- je mag twee lansen terug herstellen
- je mag naar de handkaarten van de tegenstander kijken
- je mag een aantal handkaarten ruilen met die van de vitrine
Titel : Tilting at windmills Auteur : Csepi Balazs Uitgeverij : Cogitate games Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 12+
+ een doosje tjokvol materiaal aan de gekende "Key-quality" + een spel in de geest zoals z'n voorgangers, maar toch een totaal ander speelgevoel + gekende iconografie, zoals uit de vorige spellen in de reeks, zodat het allemaal vertrouwd aanvoelt + fan van Richard Breese en z'n spellen + interactie, maar wel vooral positief getint, zodat je gedurende het spel opbouwt ipv afbreekt + fraai, tactiel materiaal in de vorm van animeeples en edelsteentjes + nieuwe spelmechanismen en materiaal, hier zijn er toch enkele te ontdekken + de positieve interactie zorgt hier soms echt voor kopzorgen, ga ik mee of niet, en bezorg ik hiermee mijn tegenspeler ook een voordeel of ga ik resoluut voor eigen winstbejag, maar dan in kleinere mate + de scores liggen aan het eind van het verhaal bijzonder dicht bij elkaar + de vouwbare bordjes leken misschien een kwetsbaar gimmick, maar deze zijn erg fraai en stevig + de spelregels zijn erg goed geschreven en er is een volledig overzicht van alle tegeltjes
- ben je geen fan van het artwork van de Key-reeks, dan ga je je nu ook weer ergeren - er zijn enorm veel mogelijkheden om aan punten te komen, maar je moet een duidelijke weg kiezen, want anders ga je de pedalen verliezen - in het begin kan het overweldigend overkomen, maar eens je er een potje hebt opzitten, is dit allemaal duidelijk - de wuivende "keypers" zijn niet erg zichtbaar tussen de andere meeples, deze hadden in mijn ogen gerust een maatje groter mogen zijn
Conclusie : Vooraleer je naar de winkel spurt om dit spel te gaan kopen, wil ik toch even duiden dat ik een grote fan ben van Richard Breese en z'n Key-reeks. Hij heeft me nog maar weinig ontgoocheld en ook nu doet hij dit niet. Keyper is een spel dat vertrouwd en herkenbaar overkomt, maar dat toch totaal anders aanvoelt. De iconografie is herkenbaar voor mensen die Keyflower hebben gespeeld, maar op zich is het een totaal ander spel. Het is een spel waarin positiviteit centraal staat, je kan elkaar een beetje de loef proberen af te steken, maar elke blokkade levert misschien weer andere voordelen op. Je gaat een goed evenwicht moeten vinden tussen meegaan met je tegenspeler of niet, een perfecte timing hanteren voor het plaatsen van je Keyper en een balans vinden tussen aankopen en bouwen van nieuwe gebouwen enerzijds en het opwaarderen van je bestaande gebouwen anderzijds. De festivals zijn leuke hebbedingetjes waar je naartoe kan spelen naar het einde van een seizoen toe, maar ze zijn ook geen must in mijn ogen. Tactisch kan je echt wel leuke combo's gaan maken en ook punten tijdens het spel sprokkelen door te optimaliseren en een teveel aan grondstoffen verkopen via de bootactie. Het is een echt optimaliseer-spel waarbij je goed in het oog moet houden waar je op lange termijn naartoe wil en welke kleine zij-sprongetjes je kan maken om punten mee te sprokkelen. Probeer vooral je keyples zo snel mogelijk in te zetten, zodat je ze een tweede keer kan laten werken en dan vooral diegene die de actie met zich meebrengen die je nodig hebt. Ik kijk al enorm uit naar mijn volgende sessie, want dit spel heeft nog héél wat geheimen en tactieken prijs te geven.
Keyper is de nieuwste telg in het gamma van R&D games, de uitgeverij van één van mijn favoriete designers Richard Breese. Ook nu weer speelt het spel zich af in de wondere wereld van Keydom. De illustraties zijn echter dit keer niet van Juliette Breese, de zus van, maar men heeft zich toch gehouden aan de gekende stijl en iconografie.
In Keyper gaan de spelers in vier seizoenen aan de slag om een zo goed mogelijke economische motor op gang te brengen die hen veel overwinningspunten oplevert. Er is een zekere portie van interactie mogelijk in dit spel, maar die is vooral positief, je gaat elkaar een beetje blokkeren, maar vooral ook verder helpen en dat is een fijn gegeven. De doos zit tjokvol materiaal. Je krijgt 4 spelersborden, 4 vouwbare (!) landborden, een heleboel tegels (in de vier seizoenen, thuistegels, festivaltegels), 4 keypers (meeples die wuiven), 32 keyples (meeples in diverse kleuren die gespecialiseerd zijn in hun domein/kleur), 8 scoremarkers en twee volle zakken met houten grondstoffen en dieren, zijnde klei/hout/rots (grondstoffen), baksteen/balk/steen (producten), graan, kippen, koeien, herten, geiten, paarden, varkens, schapen en wilde zwijnen. Tenslotte zijn er ook nog vier soorten edelstenen in het spel die je kan ontginnen, verwerken en verzamelen, zijnde emerald, goud, robijn en saffier. Ook een zakje om de tegels te bewaren en de spelregels krijg je er nog bij.
Keyper is een pure worker-placement waarbij de spelers grondstoffen gaan verzamelen door hun keyples op de landborden te plaatsen. Op deze manier komen ze gewoontegetrouw aan grondstoffen, dieren of edelstenen. Daarnaast gebruiken ze sommige plaatsen om tegels te verwerven, om tegels te mogen bouwen of eerder gebouwde gebouwen te upgraden. Aan het einde van elke ronde (als alle keyples en keypers zijn ingezet), kan je nog punten veroveren door aan het festival mee te doen. Hiervoor moet je de afgebeelde grondstoffen op de festivaltegel gewoon kunnen tonen, je hoeft ze niet af te geven. Na vier jaren tel je de punten op van alle tegels die je bouwde, de eigenschappen leveren soms extra punten op, alsook de punten van de festivals en de punten die je verzamelde tijdens het spel met de bootactie, zijnde het verkopen van grondstoffen en dieren. De speler met de meeste punten wint het spel.
Er zijn echt wel enkele twists en nieuwigheden die dit spel zeer interessant maken ten opzichte van een traditionele, gekende worker-placement. Ten eerste zijn er de landborden, deze kan je buigen en vouwen naar vier kanten, zodat je telkens andere velden beschikbaar krijgt. Na elk seizoen claimt elke speler zo'n bord en mag dit gaan vervormen naar wens. Je moet er enkel voor zorgen dat het seizoen dat je gaat spelen afgebeeld staat op het landbord. Daarnaast is er het meegaan tijdens de beurt van een andere speler. Als een speler één van z'n keyples op een veld plaatst, vraagt deze aan de medespelers (klokgewijs) of ze willen meegaan op deze actie. Is dit het geval, dan moet deze speler een keyple in dezelfde kleur (of wit, want dit is een soort joker) kunnen plaatsen op hetzelfde veld. Het voordeel is dat beide spelers nu gaan samenwerken en een extra grondstof zullen krijgen (of een extra tegel, bouwactie, upgrade, ...). Ook de kleuren van de keyples zijn belangrijk. De kleur geeft aan in welk domein de keyple gespecialiseerd is. Plaats je deze kleur op een veld met dezelfde kleur (ook via symbolen aangegeven voor kleurenblinden), dan ontvang je een extra grondstof. In het beste geval kan je dus 3 grondstoffen ontvangen met één actie, door een keyple te plaatsen op een veld in z'n eigen kleur en nog iemand te vinden die meegaat op deze actie. De keyper is een aparte meeple (die zwaait) en die je in je beurt kan plaatsen ipv een keyple. Je plaatst deze keyper op een landbord naar keuze (en dat nog vrij is) en claimt hiermee het bord voor de volgende ronde en vooral de keyples die erop staan. Dit bord bepaalt met welke kleuren van keyples je in het volgende seizoen aan de slag kan gaan en dat is reuze interessant.
Vanaf het moment dat een speler al z'n keyples en keyper heeft ingezet, mag hij in z'n beurt keyples voor een tweede keer gaan laten werken. Hiervoor mag hij de keyples op z'n geclaimde landbord en eigen speelbord gaan platleggen en wederom de grondstoffen, acties, tegels, ... verwerven. Vanaf het moment dat je een keyple plaatst, is deze overigens niet meer je eigendom. Je mag keyples gerust plaatsen op een geclaimd landbord, maar dan weet je dat je je tegenstander een keyple cadeau doet. Het is wel zo dat in elk seizoen elke speler start met max. 8 keyples. Het teveel dat een speler kan hebben, wordt op z'n torenbordje geplaatst. Wanneer hij dan in het volgend seizoen z'n keyper plaatst, krijgt hij hiervoor grondstoffen en dieren zoals afgebeeld op het torenbordje.
Als je tegels gaat bouwen (één van je starttegels of verworven tegels tijdens het spel), bouw je deze op je veld (groen) of in je stad (bruin), dit is erg duidelijk want de tegels dragen dezelfde kleuren. De kostprijs van het bouwen staat linksboven op de tegel en is vaak een grondstof of producten in een bepaalde kleur. Je kan door bepaalde acties ook de bouwkosten gaan reduceren met één, maar je moet minstens één grondstof betalen, gratis bouwen zit er op deze manier niet in. Vanaf dit moment kan je de gebouwde tegel ook gaan upgraden door hem om te draaien. De achterkant toont vaak dezelfde actie, maar voordeliger, sterker of meer overwinningspunten waard. De prijs voor het upgraden van een veldtegel is één grondstof naar keuze, het upgraden van een stadstegel kost je één product.
De boottegels zijn ter beschikking van de spelers gedurende elk seizoen. De speler neemt een boot naar keuze en plaatst deze op het water van een landbord naar keuze. Daarna kan hij de afgebeelde grondstof nemen of deze verkopen. Hiervoor ontvang je telkens 2 punten per verkocht item. Deze punten worden op het spelersbord bijgehouden met de scoremarkers. Als je een lichtblauwe keyple gebruikt hiervoor mag je 2 acties uitvoeren, gaat er nog iemand mee kan je wederom 3 keer de actie doen. Het is dan bijvoorbeeld mogelijk om 2 keer een grondstof te nemen en 1 te verkopen. Het is wel niet toegelaten om een soort te nemen en dezelfde soort te verkopen. Je hebt telkens keuze uit 2 soorten op een boottegel, vaak de combinatie grondstof en dier.
Als de laatste speler z'n laatste keyple of keyper geplaatst heeft, krijgen alle andere speler nog één "neerleg"beurt en dan eindigt het lopende seizoen. De speler die als laatste een meeple inzette, wordt ook de startspeler in het volgende seizoen. In de opschoonfase kunnen de spelers een festival houden door de gevraagde grondstoffen en dieren te laten zien en de tegel open te leggen. Daarna moet elke speler controleren of hij al z'n dieren in een stal kan plaatsen. Dieren die geen plaatsje hebben, worden afgelegd. De boottegels (6) worden terug geschud en er worden er 4 willekeurig weerhouden om in de volgende ronde mee te doen. Ook de vitrine met tegels wordt opgeruimd en terug aangevuld tot acht tegels. Dit laatste gebeurt natuurlijk niet meer na het winterseizoen, want dan tellen de spelers enkel nog hun punten.
Titel : Keyper Auteur : Richard Breese Uitgeverij : R&D games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90-120 min. Leeftijd : 14+
+ wat een fraaie inlay hebben die spellen van Space cowboys toch, hier een heuse Griekse tempel + je kan met 8 verschillende godenfamilies aan de slag gaan, in een spel gebruik je er vijf, dus héél wat combinaties mogelijk + de kaarten en iconografie is divers, gelukkig is er een volledig en handig overzicht van alle kaarten voorzien + in z'n core is dit een erg snel, makkelijk en vlot spelletje + het systeem van de gekleurde zuilen die je ter beschikking moet hebben om kaarten te claimen is tof gevonden + er is héél wat interactie mogelijk als je je tegenstanders in het oog gaat houden, maar tijdens je eerste speelsessies ga je dat nog niet doen + je hebt het gevoel dat dit spel véél te snel over is, een goed punt naar onze bescheiden mening + het spelverloop is zo uitgelegd, en eens bezig loopt dit spel als een trein + het artwork is verzorgd door verschillende illustratoren en ze zijn allemaal even geslaagd
- al die verschillende kaarten, het is wel even wennen - de tekst staat ook samengevat op de kaart, maar dan moet je toch even van naderbij gaan kijken - het spel is zo leuk dat het te snel voorbij is, 5 rondjes dat is echt wel zo voorbij - vooralsnog zijn er nog geen uitbreidingen voor het spel, maar we zien nog véél mogelijkheden voor extra godenfamilies
Conclusie : het heeft z'n tijd geduurd vooraleer dit spel aan onze collectie toegevoegd kon worden. Het spel is een tijd out-of-print geweest en dat kan enkel maar benadrukken hoe populair dit spel op korte tijd is geworden. Gelukkig is het nu terug beschikbaar voor iedereen die een goed spel wel weet te appreciëren. De mensen van Space cowboys hebben ons nog niet al te vaak ontgoocheld (lees : nooit!) en doen dit nu zeker ook niet. Je gaat onmiddellijk gecharmeerd zijn door het eenvoudige spelprincipe, maar de manier waarop de spelelementen in elkaar grijpen is erg aantrekkelijk. Bovendien is het echt ook wel een spel voor de veelspeler door de diverse mogelijkheden, de combo's die je met kaarten kan gaan maken en de kleine, doch belangrijke beslissingen die je elke beurt moet nemen.
+ Ryan Laukat z'n artwork, wederom zever die uit de mond loopt + de actieve speler krijgt een prachtige yeti-miniatuur om voor zich te zetten + het is een erg sterk bieden-aandelen-spel, je moet erg voorzichtig omspringen met je kapitaal + dit spel draait om slim bieden, goed timen en coalities om een doel te bereiken + de opdrachten vervullen zijn niet eenvoudig, dit moet je terloops proberen te doen zonder dat het je veel inspanningen (geld) kost + de speelstukken zijn prachtig vormgegeven + we zijn normaal geen fan van papieren geld, maar hier gaat het om kaarten en dat werkt wonderwel goed + Red Raven Games brengt met dit spel een ietwat atypisch spel voor de uitgeverij en deze smaakt alleszins nog naar meer + als je doorspeelt, is dit een spel met een goede speelduur
- op zich geen grote ramp, maar je moet af en toe geld gaan wisselen om te kunnen passen en naar het einde van het spel kan dit soms niet meer (als iedereen tijdens het spel af en toe gaat wisselen, is dit wel onmiddellijk verholpen) - je moet zorgvuldig met je geld omspringen, maar je moet wel investeren. Spelers die niet goed zijn in dit type spel gaan het erg moeilijk hebben tijdens een eerste sessie, je moet goed gaan inschatten wat een bepaalde investering waard gaat zijn in (of kunnen zijn in de toekomst) - als er te veel denkers rond de tafel zitten die alles gaat uittellen en berekenen, dan zou het spel wel eens kunnen gaan slepen - de kaarten hadden iets duidelijker mogen aangeven tot welke mijnmaatschappij ze behoren
Conclusie : We zijn fans van Ryan Laukat z'n spellen en artwork, dat steken we al lang niet meer onder stoelen of banken. Met Klondike Rush brengen ze ons een totaal ander type van spel dan we eigenlijk gewend zijn van hen. Persoonlijk ben ik wel fan van bied- en aandelenspellen en ik vind deze persoonlijk één van de betere in mijn collectie. Allereerst omdat er toch een thema opgeplakt zit en je niet de ganse tijd op een duffe spreadsheet zit te kijken (wat bij andere biedspellen soms wel het geval is). Het materiaal is erg fraai, de tekeningen ook. De speelkleuren hadden op de kaarten misschien wel een beetje duidelijker mogen zijn, aan de namen zie je het wel, maar als je de kaarten op elkaar legt (zodat enkel de symbolen zichtbaar zijn), dan zie je niet tot welke mijnmaatschappij ze behoren. De startspelerfiguur lijkt een beetje overbodig, maar als een andere speler dan de actieve speler een kaart aanschaft, is het toch makkelijk om onmiddellijk te zien wie er aan de beurt is. We speelden het spel onmiddellijk met de "last bid"-variant, waarbij je aan het einde van een biedronde onmiddellijk de kaart kan claimen (maar één keer in het spel per speler) en deze kaart is erg belangrijk, verkwansel deze zeker niet. Je moet dit spel eigenlijk ook wel wat leren kennen, je moet kunnen inschatten wat veel waard is en wat niet. Je moet al lerende te weten komen welke mijnen je beter wel en niet bouwt of welke je misschien zelfs bewust achterhoudt. Het verzamelen van de fiches en uitvoeren van de opdrachten zijn een fijn extraatje waar je naartoe kan gaan spelen, maar je mag hier zeker niet te veel in investeren, want ze leveren gewoon niet erg veel op ... maar op het juiste moment een opdracht kunnen vervullen om wat kapitaal te krijgen, kan dan weer doorslaggevend zijn. Ik zou nog wel een tijdje kunnen doorgaan met analyseren van bepaalde tactieken en stappen, maar ik kan je enkel aanraden om het spel zelf een keertje te proberen ... je gaat fan zijn ... of net totaal niet ... en dat gaat van jouw smaak afhangen.
+ het speelmateriaal is prima in orde (behalve de kaarten), de inlay is ook erg fraai + de eigenschappen van de piraten zijn erg duidelijk (eens een rondje doorlopen) en werken eigenlijk prima + dit is een klein pest-spelletje dat héél snel over en weer kan gaan + in dit type van spellen is het vaak zo dat eens je motor aanslaat, je vertrokken bent en niet meer terug te halen. In dit spel mag je aan het einde van een ronde maar een maximum aantal kaarten houden en dit zorgt ervoor dat het langer spannend blijft + het spel speelt vlot en heeft een sweetspot qua speelduur, dus wat dat betreft een fijn tussendoortje
- de inlay is fraai, maar ze zijn vergeten dat er ook een plaatsje moest zijn voor de kartonnen fiches (klein detail, want je kan ze nog naast de piratenmarkers steken) - de kwaliteit van de kaarten is redelijk beperkt, zeker omdat je ze veelvuldig gaat gebruiken - naar het einde toe is het vaak wel stilaan duidelijk wie het spel NIET gaat winnen - als je een beetje pech hebt met het dobbelen, kan je echt wel zielig achterblijven in dit spel (ik beëindigde ons vorige spel met nul punten)
Conclusie : Cannon buster is een exotisch spel (Koreaans) dat ons best wel wist te boeien. Tijdens het spel ga je eerst kaarten uitkiezen en dit ga me zo'n beetje een Machiavelli-gevoel. De eigenschappen van de piraten bevestigen dit gevoel eigenlijk en maken het eigenlijk wel tof om naar een bepaald doel toe te gaan. Het tweede deel van het spel, het schieten met de kanonnen brengt ons dan weer een beetje bij Piratenbaai. Uiteindelijk bepaalt de dobbelsteenrol hier wel grotendeels de uitkomst van de ronde en vooral het gevolg in de volgende ronde. Als je in dit spel instapt, is het dan ook best dat je open staat voor héél véél tegenslag. Ook al wil je graag iets opbouwen, elke ronde zal anders zijn en kansen zullen keren. Pas naar het einde van het spel wordt duidelijk welke spelers zullen kunnen meedingen voor de winst en welke totaal niet meer. Maar zelfs dan nog is het niet erg om mee verder te spelen, aangezien het lekker luchtig wegspeelt. Is dit spel een "must-have"? Neen, daarvoor is het waarschijnlijk iets te beperkt. Maar, het is zeker geen slecht spel en je gaat op zich wel plezier beleven aan Cannon buster als je houdt van onverwachte wendingen, weinig houvast als speler zelf en een hoge pestfactor (daarom niet door medespelers, maar de dobbelsteenrol).
+ het artwork van Strawberry studio is altijd fraai, dat is dit keer niet anders (illustrator is overigens Agnieszka Kopera, de sterke vrouw achter de Roemeense uitgeverij NSKN) + het is een lekker, luchtig, snel, simpel kaart-aflegspelletje dat dus volledig in het kraam van de uitgeverij past + een goed gevoel van timing is belangrijk, wanneer speel je een kaart en wanneer nog niet + het punten-scoren-systeem is op zich nog wel tof gevonden (altijd de laagst mogelijke score tussen level waarop je aanbouwt en waarde van je kaart) + een spelletje is zo afgelopen, dus dit spel spelen is zeker geen straf voor mij + prima dat ze de icoontjes hebben toegevoegd, zodat je nog iets extra's hebt om naar uit te kijken bij de "zwakkere" kaarten + een beetje chauvinisme is nooit weg, een Belgische auteur in de vorm van Fréderic Moyersoen (de man achter Saboteur) is altijd meegenomen
- het is simpel, erg simpel, je hebt weinig tactische mogelijkheden en waarschijnlijk te licht voor menig veelspeler (die nooit met kinderen of niet-spelers speelt) - je bent afhankelijk van de kaartjes die je trekt. Je kan een beetje optimaliseren, maar verliest hierdoor speelbeurten - de overgrote hoop aan punten is effectief te scoren in de laatste beurt van het spel
Conclusie : Ik had van dit spel al een redelijk negatieve recensie zien verschijnen bij de Dice Tower, en ondanks het feit dat ik de kritiek best kan begrijpen en kan volgen, ben ik toch eerder positief ingesteld. Is dit kaartspelletje simpel? Jazeker. Gaat diegene die tactisch kaarten achterhoudt met hoge waardes en deze als laatste uitspeelt met de winst lopen? Affirmatief. Maar hier moet de rest ook maar op anticiperen. In de kern is dit spel ook gewoon niet meer dan kaartjes trekken en op het juiste moment uitspelen, zodat ze jou zoveel mogelijk opleveren. Het spel pretendeert ook niet om iets anders te zijn. Dit is een spel dat gewoonweg weer perfect past in het kraam van de uitgeverij en dat ik erg graag met mijn jongere kinderen zelfs op tafel gooi. Of je nu moet overgaan tot een aanschaf of niet, dat laat ik volledig aan jou over. Als ik van jou was, dan zou ik snel een potje proberen en dan maak je zelf maar uit of het bij jou persoonlijk op tafel zou komen. Op onze Facebookpagina zal het waarschijnlijk nog wel eens verschijnen na een potje met de kinderen.
Vorig jaar mochten we al een spelletje voorstellen van deze innovatieve Koreaanse uitgeverij. In Fold-it moesten we om ten snelste doekjes gaan plooien zoals aangegeven op de opdrachtkaarten om de meeste overwinningspunten te verzamelen. Dit spel was erg innovatief in z'n spelmechanisme, maar beperkte zich tot om ten snelste de juiste combinatie vouwen. Meer info hieromtrent vind je hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2934626. Dit jaar brengt dezelfde uitgeverij "Battlefold" op de markt.
In Battlefold wordt hetzelfde principe gehanteerd. De spelers gaan weer aan de slag met doekjes. Dit keer vouwen ze geen opdrachten, maar volgen ze de gevechtskaarten. Ook nu weer grijpen ze dan om ter snelste naar een actiefiche, maar daarom niet diegene met het laagste nummer. Dit keer wordt de speelvolgorde bepaald met deze fiches. Want na het vouwwerk gaan de spelers op het speelbord aan de slag. Elke speler hanteert een held waarmee ze over het speelveld bewegen en de anderen schade proberen toe te brengen.
Bij aanvang van het spel krijgt elke speler een heldenkaart, een heldenpion (die start in een hoek op het speelbord) en een fiche om de gezondheid van hun held te tracken. Daarnaast heeft het spel ook nog 20 voorwerpkaarten en 6 schildfiches. Elke held heeft z'n eigen unieke eigenschappen die te maken hebben met z'n manier van bewegen en aanvallen. Daarnaast bepaalt de gevechtskaart telkens welke eigenschappen gebruikt kunnen worden in de gevechtsfase van een ronde.
Concreet bestaat het spel uit een serie van opeenvolgende rondes waarin we telkens 2 fasen doorlopen tot een speler het spel wint. De speler die als laatste nog energie over heeft OF de speler die al z'n levenspunten verliest en in een geest is veranderd en al z'n levenspunten (deze noemen dan zielspunten) heeft terugverdiend wint het spel.
De fasen even concreet doorgelicht :
Fase 1 : Gevechtsvolgordefase : - Draai de bovenste kaart van de trekstapel met gevechtskaarten open - Alle spelers gaan gelijktijdig hun doekje vouwen zodat dezelfde symbolen zichtbaar zijn op hun doekje als de gevechtskaart (niet meer, niet minder). Een vraagteken is een symbool naar keuze. Je mag enkel horizontaal of verticaal vouwen en moet het exact aantal symbolen overhouden. - Zo gauw een speler klaar is, grijpt hij één van de actiefiches, waarvan er net zoveel in het spel zijn als het aantal spelers min 1. - Als alle actiefiches genomen zijn, eindigt deze fase
Fase 2 : Gevechtsfase : - Er wordt gecontroleerd of elke speler die een actiefiche nam ook daadwerkelijk juist gevouwen heeft, indien niet het geval mag de speler niet spelen in deze fase. De speler die er niet in slaagde om tijdig te vouwen, komt als laatste aan de beurt en beschikt enkel over de iconen op z'n heldenkaart. - De spelers die wel juist vouwden, komen om beurten (volgens de actiefiches) aan de beurt om alle iconen op hun heldenkaart en de gevechtskaart uit te voeren in een volgorde naar keuze. - De mogelijke acties : * de botjes : laten je toe om een stapje te verplaatsen op het speelbord, je mag niet diagonaal stappen, je mag verzaken aan de beweging * de zwaarden : val een tegenstander aan volgens jouw specifieke aanvalsplan en kracht (aantal zwaarden), de bewuste speler verliest energiepunten op z'n heldenkaart. Val je aan vanop het centrale veld van het speelbord, tel je nog 1 kracht extra bovenop jouw kracht. Indien een speler z'n laatste levenspunt verliest, draait hij z'n spelersbord om en verandert in een geest (zie onder) * de schatkist : neem de bovenste kaart van de voorwerpenstapel. Je kan deze kaart in je beurt gebruiken, nadien wordt de kaart afgelegd. Deze kaarten tonen de gekende iconen of mogelijkheid tot omzetten van het ene icoon in het andere * het schild : neem een schildfiche. Je kan deze inzetten als een andere speler jou aanvalt. De kracht van de aanval neemt dan af met 1 per schildfiche dat je inlevert. Een val kan je niet tegengaan met een schild en indien er geen schildfiches in de voorraad zijn, neem je er één af van een tegenspeler * gezondheidsdrankje : win 1 energie (levenspunt) * val : verlies 1 levenspunt
Wat als je al je levenspunten verliest? Dan verander je in een geest, draai je jouw spelersbord om en zet je jouw marker op het eerste veld van de zielspunten (vergelijkbaar met levenspunten). Jouw doel verandert, in die zin dat je zo snel mogelijk jouw zielspunten tot het maximum moet krijgen om het spel te winnen. Een geest kan geen gezondheidsdrankje, schatkist of schild gebruiken. De speciale eigenschap van de speler valt ook weg, een geest beweegt standaard 1 stap en lijdt nog steeds 1 schade voor een val. Je wint zielspunten door een tegenspeler aan te vallen. De kracht van je aanval bepaalt het aantal zielspunten dat je wint. Een geest kan zelf niet aangevallen worden.
Titel : Battlefold Auteurs : Dave Choi & Yahon Goh Uitgeverij : Happy Baobab Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
Meer dan een jaar geleden presenteerden we hier op de blog al het prototype van Dracula's feast. Na een succesvolle KS en een jaartje wachten is het spel eindelijk bij ons aangekomen en stellen we het graag nog een keertje aan u voor. In hoeverre dit spel in Essen aanwezig zal zijn, dat weet ik niet. De uitgeverij zal alleszins niet op Spiel aanwezig zijn, maar misschien kan je toch een exemplaartje van dit spel bemachtigen op de beurs. Hieronder ga ik het mezelf makkelijk maken door een copy-paste van het vorige artikel omtrent het spelverloop.
Nadien geef ik graag nog een overzicht van de extra's die er zijn bijgekomen dankzij de KS-campagne. Enerzijds zijn er 4 extra karakters bijgekomen in het basisspel, daarnaast kregen de backers ook allen de 1ste uitbreiding "Cthulhu & Friends".
Het doel van het spel bestaat erin om de geheime identiteit van al je medespelers te achterhalen. Kies (of neem willekeurig) een aantal gastenkaarten gelijk aan het aantal spelers en schud ze samen met de "Dracula"gastenkaart (deze doet in alle spellen sowieso mee, want het is tenslotte hij die het feestje organiseert). Plaats de overeenkomstige beschuldigingskaarten in het midden van de tafel (van elke gast is er een beschuldigingskaart). Tenslotte krijgt elke speler een JA- en NEEN-kaartje en wordt de resterende gastenkaart gedekt in het midden van de tafel gelegd. De speler met het lekkerste bloed wordt de startspeler.
Tijdens je beurt kan je één van de volgende vier acties uitvoeren :
1) Vraag stellen : Kies één van je tegenspelers en vraag of ze een specifieke gast zijn. Ze geven je in het geheim hun JA-kaart indien ze die gast zijn en de NEEN-kaart indien dit niet het geval is (zie ook : speciale eigenschappen van karakters voor uitzonderingen). Bekijk de kaart en geef ze gedekt terug aan de speler
2) Dansen : Kies een tegenspeler om mee te dansen. Indien ze dit accepteren, ruil je beiden je gastenkaarten uit en bekijk je ze. Daarna neemt elke speler z'n gastenkaart terug. Indien een speler weigert om te dansen, gebeurt er niets. Spelers die samen hebben gedanst, mogen elkaar nooit beschuldigen (zie actie 3)
3) Beschuldigen : Kies een tegenspeler en leg één van de beschuldigingskaarten open voor hem neer. Indien de beschuldiging juist is, legt de speler z'n gastenkaart open en ligt hij uit het spel. De speler die hem beschuldigde ontvangt de gastenkaart en legt deze voor zich neer. De beschuldigingskaart gaat uit het spel. Indien je fout beschuldigt, meldt de tegenspeler dit en lig je zelf uit het spel en leg je je gastenkaart open. Je kan ook de gast in het midden van de tafel beschuldigen op dezelfde manier. Je kijkt dan of je al dan niet gelijk krijgt, met dezelfde gevolgen als hierboven.
4) Grote onthulling : Draai je eigen gastenkaart open en probeer iedereen juist te beschuldigen. Leg bij elke actieve speler een beschuldigingskaart. Elke speler legt nu z'n JA- of NEEN-kaartje gedekt op een stapel, deze wordt geschud en nadien wordt er gecheckt of de beschuldigende speler het spel wint. Indien er enkel JA-kaartjes afgelegd zijn, wint de speler. Indien er één NEEN-kaart tussen zit, lig je uit het spel. Alle speler geven hun ander JA/NEEN-kaartje gedekt af, alle kaartjes worden blind geschud en nadien krijgen alle speler terug een JA/NEEN-kaart en gaat het spel verder.
Spelers die uit het spel liggen, mogen geen informatie meer delen, vragen stellen, dansen, ...
De gastenkaarten : elke gast heeft een speciale eigenschap die je laat zondigen tegen de normale spelregels. Deze eigenschap heeft altijd voorrang op de andere spelregels (moesten er conflicten ontstaan). Indien speelvolgorde belangrijk zou zijn, heeft de actieve speler voorrang en dan de spelers met de klok mee. De eigenschappen staan netjes op de overzichtskaarten. - Dracula : mag nog één rondje spelen na z'n verbanning (en kan dus het spel nog winnen met een "Grote onthulling") - Alucard : accepteert een dans altijd, zegt ook altijd JA als men hem vraagt of hij Dracula is en wint het spel als hij beschuldigt wordt als zijnde Dracula - Boogieman : accepteert een dans altijd, mag onmiddellijk (buiten z'n beurt om) een "Grote onthulling" doen vanaf het moment dat 2 gasten uit het spel liggen - Doctor Jekyll : mag geen vragen stellen, maar speelt als de gast in het midden van de tafel verder na verbanning (indien deze nog beschikbaar is) - Trickster : accepteert een dans altijd en antwoordt op elke vraag JA (bij beschuldiging mag ze niet liegen natuurlijk) - Van Helsing : wint het spel onmiddellijk als hij Dracula weet te ontmaskeren of met hem danst - Werewolf : wint het spel als hij z'n tweede gast weet te verbannen - Zombie : wint het spel onmiddellijk na z'n derde dans
- Beelzebub : indien hij een vraag stelt en deze met JA wordt beantwoord, mag hij onmiddellijk z'n rol kenbaar maken om nog een beurt te spelen (dit werkt cummulatief, dus meerdere vragen na elkaar stellen kan, indien er telkens JA wordt geantwoord)
Extra karakters :
- Magic mirror : mag naar de gast in het midden van de tafel gaan kijken vooraleer een "Grote onthulling" te doen
- Dracula's bruid : indien iemand vraagt of ze Dracula is, antwoordt ze JA. Indien ze ooit NEE antwoordt op een vraag, dient de vragende speler zich bloot te geven en beschuldigt de bruid onmiddellijk
- Kapitein blauwbaard : wanneer er een dans plaatsvindt, mag Blauwbaard zich prijsgeven om onmiddellijk de identiteit van één van beide dansers te bekijken. Na een vraag, mag hij zich blootgeven om een JA-NEEN-kaartje te bekijken dat wordt doorgegeven. Ook tijdens een beschuldiging mag hij dit laatste doen. Nadat Blauwbaard zich heeft blootgegeven, telt z'n eigenschap niet meer mee
- Moerasding : wanneer ze beschuldigt, legt ze de beschuldigingskaarten gedekt, de spelers mogen enkel deze kaart bekijken. Enkel wanneer iedereen JA antwoordt, leg ze de kaarten open, anders worden ze gedekt teruggegeven.
1ste uitbreiding : Cthulhu & friends
Deze uitbreiding omvat 6 nieuwe VIP-karakters, 1 karakter, 1 beschuldigingskaart, 12 artefactkaarten en 20 nieuwe JA-NEEN-kaartjes.
- Artefactkaarten worden gebruikt bij bepaalde VIP-karakters of in de variant waarbij elke speler 1 artefact krijgt. De speler kan de eigenschap van de kaart éénmalig gebruiken, nadien wordt deze afgelegd in de aflegstapel.
- 1 nieuw karakter : onderzoekster : nadat ze een vraag stelt aan een andere speler, mag ze zich bekend maken om 3 artefactkaarten te trekken en er onmiddellijk één te spelen. Indien ze zich moet blootgeven na een vraag aan haar, trekt ze 1 artefactkaart.
- VIP-karakters : worden enkel gebruikt in spellen met grotere groepen, 1 bij 7-8 spelers en 2 bij 9-10 spelers. De VIP's kunnen niet de centrale kaart zijn, ze worden dus sowieso uitgedeeld aan een speler bij aanvang van het spel. Ze worden onmiddellijk open gelegd en gelden als spelers (maar niet als gasten of buren). VIPs krijgen één actie als ze aan de beurt komen. Ze kunnen niets gevraagd worden, er wordt niet mee gedanst en ze worden niet beschuldigd. Enkele VIPs zijn "de kwade massa", "Cerberus", "Cthulhu", "King Kong" en "Pietje-de-dood".
Strawberry studio staat garant voor kleine, mooi geïllustreerde kaartspelletjes (bv. What's up, Strawberry ninja & 3 Wishes) die erg licht en luchtig zijn en dat is dit keer niet anders.
In Pyramid of the sun gaan de spelers samen aan een grote Maya-pyramide bouwen om op die manier zoveel mogelijk overwinningspunten bij elkaar te sprokkelen. Het spel bestaat uit 107 kaarten (10 basis, 48 standaard, 30 hoek, 5 spelerskleur, 12 dubbelzijdige scorekaarten en 2 scorespoor) en 5 scoremarkers. Leg de 2 scorespoorkaarten tegen elkaar en leg de scoremarkers van de spelers op de nul. De scorekaarten worden terzijde gelegd (deze tonen +10/+20, +30/+40, +50/+60, +70/+80 punten). Elke speler neemt z'n spelerskleur in z'n kleur. Zoek de basiskaarten uit het deck en stel een basis van de pyramide samen. Je kan ervoor opteren om een kort spel te spelen, hiervoor gebruik je slechts 6 basiskaarten, een standaard 7 en een lang spel 8 basiskaarten. De basishoekkaarten gebruik je sowieso, daarna vul je willekeurig op, de resterende kaarten gaan terug in de doos. De andere kaarten worden in twee stapels gescheiden, de standaard en hoekkaarten, geschud en als trekstapel klaargelegd. Leg 1 hoekkaart open en geschrankt onder z'n trekstapel, zo houd je de stapels uit elkaar. Elke speler krijgt alvast 4 kaarten van de standaard trekstapel en dan kan het spel beginnen.
In een speelbeurt voer je één van volgende beide acties uit : 1) Trek 2 kaarten : Trek 2 kaarten van een trekstapel naar keuze. Je mag eerst één kaart trekken, deze bekijken en dan de volgende nemen. Indien je na het trekken meer dan 5 kaarten op handen hebt, moet je overtollige kaarten afleggen. Indien een trekstapel leeg is, wordt de aflegstapel terug geschud.
2) Speel kaarten : Je mag zo veel kaarten in je beurt spelen als je wil. Je voegt deze kaarten aan de pyramide aan. Na elke kaart moet je het spel even pauzeren om je score te bepalen en deze op het scorespoor verder te zetten. Nadat je je kaarten hebt gespeeld, eindigt je beurt, je trekt GEEN nieuwe kaarten.
Bouwregels : - een kaart mag enkel op twee onderliggende kaarten geplaatst worden (zoals een bakstenen muur) - een hoekkaart kan enkel op de daarvoor voorziene plaats (links of rechts) gespeeld worden - een standaardkaart kan ook gebruikt worden aan de zijkanten (in de plaats van een hoekkaart)
Scoren van kaarten : Er zijn telkens 2 zaken om in rekening te brengen, je scoort altijd de laagste waarde : - punten gelijk aan de waarde van de kaart - punten gelijk aan het level waarin de kaart gespeeld werd (de basis van de pyramide geldt als level 0) - een hoekkaart telt dubbel - de top van de pyramide geeft een verdrievoudiging van de punten
De iconen : Sommige kaarten tonen een icoon (helm, salamander, maïs), indien je een kaart met zo'n symbool speelt en deze grenst aan éénzelfde symbool, dan mag je één van beide zaken uitvoeren : - trek onmiddellijk 1 kaart op handen - scoor punten gelijk aan het aantal aangrenzende kaarten met hetzelfde symbool (gespeelde kaart telt niet mee)
Zo gauw een speler de top van de pyramide bouwt, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten. Bij gelijkstand wint de speler met de meeste resterende handkaarten.
Titel : Pyramid of the sun Auteur : Fréderic Moyersoen Uitgeverij : Strawberry studio Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
