Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
27-10-2017
Qwixx characters
Deze mini-uitbreiding voor het populaire dobbelspel Qwixx omvat 5 kartonnen figuren die elk een specifieke eigenschap met zich meebrengen die de spelers kunnen hanteren tijdens hun doordeweekse spelletje Qwixx. Uiteraard heb je het basisspel nodig om het spel te kunnen spelen. De karakters worden gedekt geschud en elke speler ontvangt er één die hij open voor zich neer legt.
Qua spelregels verandert er totaal niets aan die van de originele Qwixx. Enkel de actieve speler kan in z'n beurt een beroep doen op de eigenschap van z'n karakter. De volgende karakters zitten in deze uitbreiding : - Double dutch : je mag in je beurt 2 maal dobbelen. Pas nadat je een tweede keer dobbelde, of hieraan verzaakte gaan de spelers aan de slag met de laatste worp. - Tina Turner : je mag in je beurt 1 dobbelsteen waarde 3 naar waarde 4 veranderen of omgekeerd. Pas nadat je dit deed of eraan verzaakte, gaan de spelers aan de slag met de worp. - Magic Mike : je mag een veld afkruisen dat ligt tussen twee afgekruiste vakjes, er mag maar exact één leeg vakje tussen zitten. Indien je in je beurt 2 kruisjes zet, mag je de eigenschap van Magic Mike zelfs voor beiden, één van beiden of geen van beiden gebruiken. - Chris Cross : je mag in je beurt tot drie kruisjes plaatsen, het eerste met de witte dobbelstenen, de volgende twee met een combinatie wit-gekleurde dobbelsteen. - Miss Take : je moet nooit een foutworp noteren. In de plaats ervan zet je vrijblijvend ergens een kruisje volgens de normale Qwixx-regels. Enkel het meest rechtse vakje (dat de rij afsluit) mag je hiermee niet aanduiden.
Titel : Qwixx characters Auteurs : Steffen Benndorf & Reinhard Staupe Uitgeverij : NSV Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+ ! Enkel te spelen met Qwixx!
Vandaag stellen we niet één spel, maar een hele reeks voor. Cartamundi, de bekende kaartenfabrikant uit Turnhout (gelegen naast ons hoofdkwartier), brengt in deze reeks een heleboel kaartspellen uit. Ik geef je graag de aankondiging mee die ze zelf in hun catalogus hanteren.
"Shuffle, dat zijn de grootste licenties en de allersterkste bordspellen vertaald naar de leukste kaartspellen ter wereld. Onze leuke, snelle en makkelijke spellen speel je met je vrienden en familie, waar je maar wil, wanneer je maar wil. Kies gewoon jouw favoriete Shuffle kaartspel en je kan beginnen! Shuffle, dat is ook speels design met krachtige kleuren en een herkenbaar patroon, want kinderen moeten hun favoriete kaartspel makkelijk kunnen vinden, altijd en overal."
Ik bekijk graag voor u van naderbij of hun beschrijving wel klopt en of er eventuele aan- of opmerkingen zijn. Ik wil al wel stellen dat ik enkel de Shuffle GO reeks ga doorlichten. Er is ook nog een Shuffle AQUA-reeks met waterbestendige kaarten, een Shuffle GIFT waarbij er nog een leuk extraatje in de grote doos zit, de Shuffle FUN komt dan weer in het traditionele kartonnen doosje en met de Shuffle TWIST tenslotte ga je ook in 3D moeten bouwen.
Ten eerste, de licenties, hier is Cartamundi zeker heer en meester. Je vindt in de Shuffle-reeks zowel de gekende klassieke spellen zoals Monopoly, Wie is het?, Dokter bibber, Vier-op-één-rij, Boggle, Twister, Trivial Pursuit en Cluedo. Daarnaast zit er ook een arsenaal aan "nieuwe" spellen in met de volgende thema's : My little pony, Transformers, Disney en Star Wars. Dit zijn zeker niet de minste namen. Wat stelling 1 betreft kunnen we hen enkel bijtreden.
Daarnaast geven ze aan dat ze vertaald zijn naar de leukste kaartspellen ter wereld. Hier moeten we toch gewag maken van enige overdrijving, maar we gaan ervan uit dat men bij Cartamundi natuurlijk niet alle kaartspellen ter wereld heeft gespeeld, dus zullen we het in z'n context proberen te zien. We kunnen zeker stellen dat men echt rekening heeft gehouden om het oorspronkelijke speelgevoel van het bordspel te vertalen naar een handig kaartspel. De meeste spellen zijn ook erg toegankelijk en komen in zekere zin overeen met de gekende spelregels van hun grote broer. Qua spelgevoel en spelidee is het natuurlijk helemaal hetzelfde, maar vooral bij de licentietitels zitten er enkele verrassingen bij. Zo speelde ik op een spellenbeurs in Turnhout het Frozen-spel uit de Shuffle-reeks en dit kon me zeer bekoren. Het is wel zo dat die spelregels niet zo evident zijn, want dit is toch wel een compleet nieuw spel. (wat voor de veelspeler onder ons, die dit blog lezen, absoluut geen probleem mag zijn overigens)
Dat dit leuke, snelle en makkelijke spellen zijn staat enigszins als een paal boven water. Met een gemiddelde speeltijd van 15 à 20 minuten kunnen we moeilijk spreken over zware, heavy euro's of Ameritrashers die enkele uren in beslag nemen. De meeste spelen erg vlot en zijn zo weer opgefrist als je ze een tijdje niet meer gespeeld hebt. Alle spellen kunnen trouwens snel opgezet worden met behulp van de Shuffle-app die gratis verkrijgbaar is. Daarnaast heeft elk spel ook nog eens een eigen app waarmee je nog wat extra, digitaal speelplezier naar je tablet of telefoon haalt.
Spellen voor met je vrienden en familie is de volgende zaak. Ik moet eerlijk bekennen dat dit natuurlijk afhangt van wie je vrienden en familie zijn natuurlijk. Mijn vrienden zullen dit gamma aan spellen waarschijnlijk iets te luchtig vinden, alhoewel er wel enkele heerlijke tussendoortjes bijzitten. Mijn familie krijgt ik überhaupt al moeilijk rond de speeltafel, maar dat lukt hier bij sommige spellen dan weer wel. Vooral het feit dat het gaat om gekende, traditionele spellen spreekt in het voordeel van de Shuffle-reeks. Maar waar de echte kracht naar boven komt, is in het spelen samen met je kinderen. Zij gaan zonder enige twijfel deze handige doosjes uitroepen tot hun favoriete speelgoed. De Sint kan best de Shuffle-stand een keertje passeren binnen enkele weken, daar doet hij absoluut niets mis mee.
Tot slot kijken we nog even naar de buitenkant en kunnen we inderdaad wel stellen dat de kleurrijke doosjes onmiddellijk opvallen in de winkelrekken. Bovendien zijn ze uitermate geschikt om mee te nemen op reis, in je handtas of ergens in het handschoenenkastje van je auto. De Shuffle-reeks neem je zonder enige problemen overal mee naar toe en het harden plastic doosje beschermt je spel overigens erg goed tegen alle omstandigheden. We kunnen enkel stellen dat Cartamundi hier een ongelooflijk goede zaak mee zal doen en moeten hopen dat ze op termijn de reeks zeker zullen uitbreiden en misschien ook wel een expert-reeks in hun gamma zullen opnemen. We helpen hen graag aan enkele pareltjes uit ons spellengeheugen als deze ook in de Cartamundi-kwaliteit op de markt zouden kunnen komen.
Titel : Shuffle GO Auteurs : divers Uitgeverij : Cartamundi Aantal spelers : afhankelijk spel, maar meestal 2-4 Speelduur : 15-20 min. Leeftijd : afhankelijk spel, meestal 4+ (maar enkele ook 8+)
In "Tilting at windmills" gaan twee spelers aan de slag als "dromer" Don Quixote en z'n realistische tegenhanger Sancho Panza. Ze proberen beiden zo veel mogelijk reuzen/windmolens te verslaan om de broodnodige overwinningspunten te verzamelen. Ook wanneer een speler geen lansen meer heeft, eindigt het spel en wint de tegenstrever.
In elke ronde gaan de beide personages op een speelbordje elkaar tegemoet om de "lansen" te kruisen. Ze doen dit door het uitspelen van bewegingskaarten. Afhankelijk van waar ze elkaar tegen het lijf lopen zal Don Quixote of Sancho Panza aan het langste eind trekken.
Het spel bestaat uit een speelbordje, 30 bewegingskaarten van Don Quixote, 30 bewegingskaarten van Sancho Panza, 15 windmolen/reuzenkaarten, 11 missiekaarten, 14 lanskaarten en een figuur voor beide spelers. Schud al de bewegingskaarten en neem elk 4 kaarten op handen, de resterende vormen een trekstapel. De windmolen/reuzenkaarten worden geschud en naast het speelbord gelegd, met de reus zichtbaar. Elke speler krijgt ook 2 missiekaarten op handen. De 7 lanskaarten van z'n spelerskleur legt elke speler voor zich, met de ongebroken kant zichtbaar. Het speelbordje wordt samengesteld en tussen de spelers gelegd, hun speelfiguren worden op de plaats gezet aangegeven door het getal op de zichtbare reuskaart.
Het spel verloopt over verschillende ronden, tot de reuzenkaarten allemaal zijn uitgedeeld of tot een speler al z'n lansen is verloren.
Om beurten spelen de spelers bewegingskaarten uit en verplaatsen de afgebeelde figuur het aangegeven aantal plaatsen richting de andere figuur. Daarna vul je je hand aan tot vier handkaarten (in de normale mode van het spel 1 kaart dus).
Zo gauw beide speelfiguren samen komen te staan, eindigt de lopende ronde en wordt er gekeken wie de reuzenkaart wint.
- indien de figuren elkaar ontmoeten op de brug of aan de kant van Panza, dan wint de Don Quixote. De speler die dit initieert, neemt de reuzenkaart en legt deze open (reuskant) voor zich. Daarnaast draait hij ook het afgebeeld aantal lansen naar de kapotte kant. Indien hij zonder lansen valt, verliest hij het spel
- indien de figuren elkaar ontmoeten aan de kant van Quixote, dan wint Sancho Panza. De speler die dit initieert, neemt de reuzenkaart en draait ze naar de windmolenkant. Deze speler breekt geen lansen in dit geval.
Nadat de reuzenkaart is uitgedeeld, komt de volgende kaart tevoorschijn en worden de figuren terug op de weg geplaatst. De uitgespeelde bewegingskaarten worden afgeruimd en in een aflegstapel gelegd en een nieuwe ronde start. Indien er geen reuzenkaarten meer zijn, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten. Bij gelijkstand wint de speler met de minste reuzenkaarten.
Tijdens een beurt mag een speler z'n missiekaarten spelen, als hij aan de voorwaarde voldoet die erop staat. Deze kaarten leveren extra punten op aan het eind van het spel of staan je toe om gebroken lansen te herstellen.
Je kan het spel ook inkorten door het aantal reuzenkaarten te beperken tot 5 of 10 (ipv 15). Daarnaast is er ook een tactische variant waarbij de symbolen die op het speelbord ook gebruikt worden en er een andere vorm van bewegingskaarten trekken wordt gehanteerd.
In plaats van gewoon handkaarten bij te trekken van je trekstapel, worden er kaarten gekozen uit een vitrine die naast de trekstapel wordt gelegd. Er liggen steeds vier kaarten open waaruit de speler kan kiezen.
De symbolen kunnen enkel gebruikt worden als je je beweging exact op dit symbool eindigt :
- speel een extra bewegingskaart
- zet een pion 1 of 2 stappen naar elkaar toe
- zet een pion 1 of 2 stappen uit elkaar
- de tegenspeler moet z'n handkaarten afleggen en vier nieuwe nemen
- je mag een lans terug herstellen
- je mag twee lansen terug herstellen
- je mag naar de handkaarten van de tegenstander kijken
- je mag een aantal handkaarten ruilen met die van de vitrine
Titel : Tilting at windmills Auteur : Csepi Balazs Uitgeverij : Cogitate games Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 12+
+ een doosje tjokvol materiaal aan de gekende "Key-quality" + een spel in de geest zoals z'n voorgangers, maar toch een totaal ander speelgevoel + gekende iconografie, zoals uit de vorige spellen in de reeks, zodat het allemaal vertrouwd aanvoelt + fan van Richard Breese en z'n spellen + interactie, maar wel vooral positief getint, zodat je gedurende het spel opbouwt ipv afbreekt + fraai, tactiel materiaal in de vorm van animeeples en edelsteentjes + nieuwe spelmechanismen en materiaal, hier zijn er toch enkele te ontdekken + de positieve interactie zorgt hier soms echt voor kopzorgen, ga ik mee of niet, en bezorg ik hiermee mijn tegenspeler ook een voordeel of ga ik resoluut voor eigen winstbejag, maar dan in kleinere mate + de scores liggen aan het eind van het verhaal bijzonder dicht bij elkaar + de vouwbare bordjes leken misschien een kwetsbaar gimmick, maar deze zijn erg fraai en stevig + de spelregels zijn erg goed geschreven en er is een volledig overzicht van alle tegeltjes
- ben je geen fan van het artwork van de Key-reeks, dan ga je je nu ook weer ergeren - er zijn enorm veel mogelijkheden om aan punten te komen, maar je moet een duidelijke weg kiezen, want anders ga je de pedalen verliezen - in het begin kan het overweldigend overkomen, maar eens je er een potje hebt opzitten, is dit allemaal duidelijk - de wuivende "keypers" zijn niet erg zichtbaar tussen de andere meeples, deze hadden in mijn ogen gerust een maatje groter mogen zijn
Conclusie : Vooraleer je naar de winkel spurt om dit spel te gaan kopen, wil ik toch even duiden dat ik een grote fan ben van Richard Breese en z'n Key-reeks. Hij heeft me nog maar weinig ontgoocheld en ook nu doet hij dit niet. Keyper is een spel dat vertrouwd en herkenbaar overkomt, maar dat toch totaal anders aanvoelt. De iconografie is herkenbaar voor mensen die Keyflower hebben gespeeld, maar op zich is het een totaal ander spel. Het is een spel waarin positiviteit centraal staat, je kan elkaar een beetje de loef proberen af te steken, maar elke blokkade levert misschien weer andere voordelen op. Je gaat een goed evenwicht moeten vinden tussen meegaan met je tegenspeler of niet, een perfecte timing hanteren voor het plaatsen van je Keyper en een balans vinden tussen aankopen en bouwen van nieuwe gebouwen enerzijds en het opwaarderen van je bestaande gebouwen anderzijds. De festivals zijn leuke hebbedingetjes waar je naartoe kan spelen naar het einde van een seizoen toe, maar ze zijn ook geen must in mijn ogen. Tactisch kan je echt wel leuke combo's gaan maken en ook punten tijdens het spel sprokkelen door te optimaliseren en een teveel aan grondstoffen verkopen via de bootactie. Het is een echt optimaliseer-spel waarbij je goed in het oog moet houden waar je op lange termijn naartoe wil en welke kleine zij-sprongetjes je kan maken om punten mee te sprokkelen. Probeer vooral je keyples zo snel mogelijk in te zetten, zodat je ze een tweede keer kan laten werken en dan vooral diegene die de actie met zich meebrengen die je nodig hebt. Ik kijk al enorm uit naar mijn volgende sessie, want dit spel heeft nog héél wat geheimen en tactieken prijs te geven.
Keyper is de nieuwste telg in het gamma van R&D games, de uitgeverij van één van mijn favoriete designers Richard Breese. Ook nu weer speelt het spel zich af in de wondere wereld van Keydom. De illustraties zijn echter dit keer niet van Juliette Breese, de zus van, maar men heeft zich toch gehouden aan de gekende stijl en iconografie.
In Keyper gaan de spelers in vier seizoenen aan de slag om een zo goed mogelijke economische motor op gang te brengen die hen veel overwinningspunten oplevert. Er is een zekere portie van interactie mogelijk in dit spel, maar die is vooral positief, je gaat elkaar een beetje blokkeren, maar vooral ook verder helpen en dat is een fijn gegeven. De doos zit tjokvol materiaal. Je krijgt 4 spelersborden, 4 vouwbare (!) landborden, een heleboel tegels (in de vier seizoenen, thuistegels, festivaltegels), 4 keypers (meeples die wuiven), 32 keyples (meeples in diverse kleuren die gespecialiseerd zijn in hun domein/kleur), 8 scoremarkers en twee volle zakken met houten grondstoffen en dieren, zijnde klei/hout/rots (grondstoffen), baksteen/balk/steen (producten), graan, kippen, koeien, herten, geiten, paarden, varkens, schapen en wilde zwijnen. Tenslotte zijn er ook nog vier soorten edelstenen in het spel die je kan ontginnen, verwerken en verzamelen, zijnde emerald, goud, robijn en saffier. Ook een zakje om de tegels te bewaren en de spelregels krijg je er nog bij.
Keyper is een pure worker-placement waarbij de spelers grondstoffen gaan verzamelen door hun keyples op de landborden te plaatsen. Op deze manier komen ze gewoontegetrouw aan grondstoffen, dieren of edelstenen. Daarnaast gebruiken ze sommige plaatsen om tegels te verwerven, om tegels te mogen bouwen of eerder gebouwde gebouwen te upgraden. Aan het einde van elke ronde (als alle keyples en keypers zijn ingezet), kan je nog punten veroveren door aan het festival mee te doen. Hiervoor moet je de afgebeelde grondstoffen op de festivaltegel gewoon kunnen tonen, je hoeft ze niet af te geven. Na vier jaren tel je de punten op van alle tegels die je bouwde, de eigenschappen leveren soms extra punten op, alsook de punten van de festivals en de punten die je verzamelde tijdens het spel met de bootactie, zijnde het verkopen van grondstoffen en dieren. De speler met de meeste punten wint het spel.
Er zijn echt wel enkele twists en nieuwigheden die dit spel zeer interessant maken ten opzichte van een traditionele, gekende worker-placement. Ten eerste zijn er de landborden, deze kan je buigen en vouwen naar vier kanten, zodat je telkens andere velden beschikbaar krijgt. Na elk seizoen claimt elke speler zo'n bord en mag dit gaan vervormen naar wens. Je moet er enkel voor zorgen dat het seizoen dat je gaat spelen afgebeeld staat op het landbord. Daarnaast is er het meegaan tijdens de beurt van een andere speler. Als een speler één van z'n keyples op een veld plaatst, vraagt deze aan de medespelers (klokgewijs) of ze willen meegaan op deze actie. Is dit het geval, dan moet deze speler een keyple in dezelfde kleur (of wit, want dit is een soort joker) kunnen plaatsen op hetzelfde veld. Het voordeel is dat beide spelers nu gaan samenwerken en een extra grondstof zullen krijgen (of een extra tegel, bouwactie, upgrade, ...). Ook de kleuren van de keyples zijn belangrijk. De kleur geeft aan in welk domein de keyple gespecialiseerd is. Plaats je deze kleur op een veld met dezelfde kleur (ook via symbolen aangegeven voor kleurenblinden), dan ontvang je een extra grondstof. In het beste geval kan je dus 3 grondstoffen ontvangen met één actie, door een keyple te plaatsen op een veld in z'n eigen kleur en nog iemand te vinden die meegaat op deze actie. De keyper is een aparte meeple (die zwaait) en die je in je beurt kan plaatsen ipv een keyple. Je plaatst deze keyper op een landbord naar keuze (en dat nog vrij is) en claimt hiermee het bord voor de volgende ronde en vooral de keyples die erop staan. Dit bord bepaalt met welke kleuren van keyples je in het volgende seizoen aan de slag kan gaan en dat is reuze interessant.
Vanaf het moment dat een speler al z'n keyples en keyper heeft ingezet, mag hij in z'n beurt keyples voor een tweede keer gaan laten werken. Hiervoor mag hij de keyples op z'n geclaimde landbord en eigen speelbord gaan platleggen en wederom de grondstoffen, acties, tegels, ... verwerven. Vanaf het moment dat je een keyple plaatst, is deze overigens niet meer je eigendom. Je mag keyples gerust plaatsen op een geclaimd landbord, maar dan weet je dat je je tegenstander een keyple cadeau doet. Het is wel zo dat in elk seizoen elke speler start met max. 8 keyples. Het teveel dat een speler kan hebben, wordt op z'n torenbordje geplaatst. Wanneer hij dan in het volgend seizoen z'n keyper plaatst, krijgt hij hiervoor grondstoffen en dieren zoals afgebeeld op het torenbordje.
Als je tegels gaat bouwen (één van je starttegels of verworven tegels tijdens het spel), bouw je deze op je veld (groen) of in je stad (bruin), dit is erg duidelijk want de tegels dragen dezelfde kleuren. De kostprijs van het bouwen staat linksboven op de tegel en is vaak een grondstof of producten in een bepaalde kleur. Je kan door bepaalde acties ook de bouwkosten gaan reduceren met één, maar je moet minstens één grondstof betalen, gratis bouwen zit er op deze manier niet in. Vanaf dit moment kan je de gebouwde tegel ook gaan upgraden door hem om te draaien. De achterkant toont vaak dezelfde actie, maar voordeliger, sterker of meer overwinningspunten waard. De prijs voor het upgraden van een veldtegel is één grondstof naar keuze, het upgraden van een stadstegel kost je één product.
De boottegels zijn ter beschikking van de spelers gedurende elk seizoen. De speler neemt een boot naar keuze en plaatst deze op het water van een landbord naar keuze. Daarna kan hij de afgebeelde grondstof nemen of deze verkopen. Hiervoor ontvang je telkens 2 punten per verkocht item. Deze punten worden op het spelersbord bijgehouden met de scoremarkers. Als je een lichtblauwe keyple gebruikt hiervoor mag je 2 acties uitvoeren, gaat er nog iemand mee kan je wederom 3 keer de actie doen. Het is dan bijvoorbeeld mogelijk om 2 keer een grondstof te nemen en 1 te verkopen. Het is wel niet toegelaten om een soort te nemen en dezelfde soort te verkopen. Je hebt telkens keuze uit 2 soorten op een boottegel, vaak de combinatie grondstof en dier.
Als de laatste speler z'n laatste keyple of keyper geplaatst heeft, krijgen alle andere speler nog één "neerleg"beurt en dan eindigt het lopende seizoen. De speler die als laatste een meeple inzette, wordt ook de startspeler in het volgende seizoen. In de opschoonfase kunnen de spelers een festival houden door de gevraagde grondstoffen en dieren te laten zien en de tegel open te leggen. Daarna moet elke speler controleren of hij al z'n dieren in een stal kan plaatsen. Dieren die geen plaatsje hebben, worden afgelegd. De boottegels (6) worden terug geschud en er worden er 4 willekeurig weerhouden om in de volgende ronde mee te doen. Ook de vitrine met tegels wordt opgeruimd en terug aangevuld tot acht tegels. Dit laatste gebeurt natuurlijk niet meer na het winterseizoen, want dan tellen de spelers enkel nog hun punten.
Titel : Keyper Auteur : Richard Breese Uitgeverij : R&D games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90-120 min. Leeftijd : 14+
+ wat een fraaie inlay hebben die spellen van Space cowboys toch, hier een heuse Griekse tempel + je kan met 8 verschillende godenfamilies aan de slag gaan, in een spel gebruik je er vijf, dus héél wat combinaties mogelijk + de kaarten en iconografie is divers, gelukkig is er een volledig en handig overzicht van alle kaarten voorzien + in z'n core is dit een erg snel, makkelijk en vlot spelletje + het systeem van de gekleurde zuilen die je ter beschikking moet hebben om kaarten te claimen is tof gevonden + er is héél wat interactie mogelijk als je je tegenstanders in het oog gaat houden, maar tijdens je eerste speelsessies ga je dat nog niet doen + je hebt het gevoel dat dit spel véél te snel over is, een goed punt naar onze bescheiden mening + het spelverloop is zo uitgelegd, en eens bezig loopt dit spel als een trein + het artwork is verzorgd door verschillende illustratoren en ze zijn allemaal even geslaagd
- al die verschillende kaarten, het is wel even wennen - de tekst staat ook samengevat op de kaart, maar dan moet je toch even van naderbij gaan kijken - het spel is zo leuk dat het te snel voorbij is, 5 rondjes dat is echt wel zo voorbij - vooralsnog zijn er nog geen uitbreidingen voor het spel, maar we zien nog véél mogelijkheden voor extra godenfamilies
Conclusie : het heeft z'n tijd geduurd vooraleer dit spel aan onze collectie toegevoegd kon worden. Het spel is een tijd out-of-print geweest en dat kan enkel maar benadrukken hoe populair dit spel op korte tijd is geworden. Gelukkig is het nu terug beschikbaar voor iedereen die een goed spel wel weet te appreciëren. De mensen van Space cowboys hebben ons nog niet al te vaak ontgoocheld (lees : nooit!) en doen dit nu zeker ook niet. Je gaat onmiddellijk gecharmeerd zijn door het eenvoudige spelprincipe, maar de manier waarop de spelelementen in elkaar grijpen is erg aantrekkelijk. Bovendien is het echt ook wel een spel voor de veelspeler door de diverse mogelijkheden, de combo's die je met kaarten kan gaan maken en de kleine, doch belangrijke beslissingen die je elke beurt moet nemen.
+ Ryan Laukat z'n artwork, wederom zever die uit de mond loopt + de actieve speler krijgt een prachtige yeti-miniatuur om voor zich te zetten + het is een erg sterk bieden-aandelen-spel, je moet erg voorzichtig omspringen met je kapitaal + dit spel draait om slim bieden, goed timen en coalities om een doel te bereiken + de opdrachten vervullen zijn niet eenvoudig, dit moet je terloops proberen te doen zonder dat het je veel inspanningen (geld) kost + de speelstukken zijn prachtig vormgegeven + we zijn normaal geen fan van papieren geld, maar hier gaat het om kaarten en dat werkt wonderwel goed + Red Raven Games brengt met dit spel een ietwat atypisch spel voor de uitgeverij en deze smaakt alleszins nog naar meer + als je doorspeelt, is dit een spel met een goede speelduur
- op zich geen grote ramp, maar je moet af en toe geld gaan wisselen om te kunnen passen en naar het einde van het spel kan dit soms niet meer (als iedereen tijdens het spel af en toe gaat wisselen, is dit wel onmiddellijk verholpen) - je moet zorgvuldig met je geld omspringen, maar je moet wel investeren. Spelers die niet goed zijn in dit type spel gaan het erg moeilijk hebben tijdens een eerste sessie, je moet goed gaan inschatten wat een bepaalde investering waard gaat zijn in (of kunnen zijn in de toekomst) - als er te veel denkers rond de tafel zitten die alles gaat uittellen en berekenen, dan zou het spel wel eens kunnen gaan slepen - de kaarten hadden iets duidelijker mogen aangeven tot welke mijnmaatschappij ze behoren
Conclusie : We zijn fans van Ryan Laukat z'n spellen en artwork, dat steken we al lang niet meer onder stoelen of banken. Met Klondike Rush brengen ze ons een totaal ander type van spel dan we eigenlijk gewend zijn van hen. Persoonlijk ben ik wel fan van bied- en aandelenspellen en ik vind deze persoonlijk één van de betere in mijn collectie. Allereerst omdat er toch een thema opgeplakt zit en je niet de ganse tijd op een duffe spreadsheet zit te kijken (wat bij andere biedspellen soms wel het geval is). Het materiaal is erg fraai, de tekeningen ook. De speelkleuren hadden op de kaarten misschien wel een beetje duidelijker mogen zijn, aan de namen zie je het wel, maar als je de kaarten op elkaar legt (zodat enkel de symbolen zichtbaar zijn), dan zie je niet tot welke mijnmaatschappij ze behoren. De startspelerfiguur lijkt een beetje overbodig, maar als een andere speler dan de actieve speler een kaart aanschaft, is het toch makkelijk om onmiddellijk te zien wie er aan de beurt is. We speelden het spel onmiddellijk met de "last bid"-variant, waarbij je aan het einde van een biedronde onmiddellijk de kaart kan claimen (maar één keer in het spel per speler) en deze kaart is erg belangrijk, verkwansel deze zeker niet. Je moet dit spel eigenlijk ook wel wat leren kennen, je moet kunnen inschatten wat veel waard is en wat niet. Je moet al lerende te weten komen welke mijnen je beter wel en niet bouwt of welke je misschien zelfs bewust achterhoudt. Het verzamelen van de fiches en uitvoeren van de opdrachten zijn een fijn extraatje waar je naartoe kan gaan spelen, maar je mag hier zeker niet te veel in investeren, want ze leveren gewoon niet erg veel op ... maar op het juiste moment een opdracht kunnen vervullen om wat kapitaal te krijgen, kan dan weer doorslaggevend zijn. Ik zou nog wel een tijdje kunnen doorgaan met analyseren van bepaalde tactieken en stappen, maar ik kan je enkel aanraden om het spel zelf een keertje te proberen ... je gaat fan zijn ... of net totaal niet ... en dat gaat van jouw smaak afhangen.
+ het speelmateriaal is prima in orde (behalve de kaarten), de inlay is ook erg fraai + de eigenschappen van de piraten zijn erg duidelijk (eens een rondje doorlopen) en werken eigenlijk prima + dit is een klein pest-spelletje dat héél snel over en weer kan gaan + in dit type van spellen is het vaak zo dat eens je motor aanslaat, je vertrokken bent en niet meer terug te halen. In dit spel mag je aan het einde van een ronde maar een maximum aantal kaarten houden en dit zorgt ervoor dat het langer spannend blijft + het spel speelt vlot en heeft een sweetspot qua speelduur, dus wat dat betreft een fijn tussendoortje
- de inlay is fraai, maar ze zijn vergeten dat er ook een plaatsje moest zijn voor de kartonnen fiches (klein detail, want je kan ze nog naast de piratenmarkers steken) - de kwaliteit van de kaarten is redelijk beperkt, zeker omdat je ze veelvuldig gaat gebruiken - naar het einde toe is het vaak wel stilaan duidelijk wie het spel NIET gaat winnen - als je een beetje pech hebt met het dobbelen, kan je echt wel zielig achterblijven in dit spel (ik beëindigde ons vorige spel met nul punten)
Conclusie : Cannon buster is een exotisch spel (Koreaans) dat ons best wel wist te boeien. Tijdens het spel ga je eerst kaarten uitkiezen en dit ga me zo'n beetje een Machiavelli-gevoel. De eigenschappen van de piraten bevestigen dit gevoel eigenlijk en maken het eigenlijk wel tof om naar een bepaald doel toe te gaan. Het tweede deel van het spel, het schieten met de kanonnen brengt ons dan weer een beetje bij Piratenbaai. Uiteindelijk bepaalt de dobbelsteenrol hier wel grotendeels de uitkomst van de ronde en vooral het gevolg in de volgende ronde. Als je in dit spel instapt, is het dan ook best dat je open staat voor héél véél tegenslag. Ook al wil je graag iets opbouwen, elke ronde zal anders zijn en kansen zullen keren. Pas naar het einde van het spel wordt duidelijk welke spelers zullen kunnen meedingen voor de winst en welke totaal niet meer. Maar zelfs dan nog is het niet erg om mee verder te spelen, aangezien het lekker luchtig wegspeelt. Is dit spel een "must-have"? Neen, daarvoor is het waarschijnlijk iets te beperkt. Maar, het is zeker geen slecht spel en je gaat op zich wel plezier beleven aan Cannon buster als je houdt van onverwachte wendingen, weinig houvast als speler zelf en een hoge pestfactor (daarom niet door medespelers, maar de dobbelsteenrol).
+ het artwork van Strawberry studio is altijd fraai, dat is dit keer niet anders (illustrator is overigens Agnieszka Kopera, de sterke vrouw achter de Roemeense uitgeverij NSKN) + het is een lekker, luchtig, snel, simpel kaart-aflegspelletje dat dus volledig in het kraam van de uitgeverij past + een goed gevoel van timing is belangrijk, wanneer speel je een kaart en wanneer nog niet + het punten-scoren-systeem is op zich nog wel tof gevonden (altijd de laagst mogelijke score tussen level waarop je aanbouwt en waarde van je kaart) + een spelletje is zo afgelopen, dus dit spel spelen is zeker geen straf voor mij + prima dat ze de icoontjes hebben toegevoegd, zodat je nog iets extra's hebt om naar uit te kijken bij de "zwakkere" kaarten + een beetje chauvinisme is nooit weg, een Belgische auteur in de vorm van Fréderic Moyersoen (de man achter Saboteur) is altijd meegenomen
- het is simpel, erg simpel, je hebt weinig tactische mogelijkheden en waarschijnlijk te licht voor menig veelspeler (die nooit met kinderen of niet-spelers speelt) - je bent afhankelijk van de kaartjes die je trekt. Je kan een beetje optimaliseren, maar verliest hierdoor speelbeurten - de overgrote hoop aan punten is effectief te scoren in de laatste beurt van het spel
Conclusie : Ik had van dit spel al een redelijk negatieve recensie zien verschijnen bij de Dice Tower, en ondanks het feit dat ik de kritiek best kan begrijpen en kan volgen, ben ik toch eerder positief ingesteld. Is dit kaartspelletje simpel? Jazeker. Gaat diegene die tactisch kaarten achterhoudt met hoge waardes en deze als laatste uitspeelt met de winst lopen? Affirmatief. Maar hier moet de rest ook maar op anticiperen. In de kern is dit spel ook gewoon niet meer dan kaartjes trekken en op het juiste moment uitspelen, zodat ze jou zoveel mogelijk opleveren. Het spel pretendeert ook niet om iets anders te zijn. Dit is een spel dat gewoonweg weer perfect past in het kraam van de uitgeverij en dat ik erg graag met mijn jongere kinderen zelfs op tafel gooi. Of je nu moet overgaan tot een aanschaf of niet, dat laat ik volledig aan jou over. Als ik van jou was, dan zou ik snel een potje proberen en dan maak je zelf maar uit of het bij jou persoonlijk op tafel zou komen. Op onze Facebookpagina zal het waarschijnlijk nog wel eens verschijnen na een potje met de kinderen.
Vorig jaar mochten we al een spelletje voorstellen van deze innovatieve Koreaanse uitgeverij. In Fold-it moesten we om ten snelste doekjes gaan plooien zoals aangegeven op de opdrachtkaarten om de meeste overwinningspunten te verzamelen. Dit spel was erg innovatief in z'n spelmechanisme, maar beperkte zich tot om ten snelste de juiste combinatie vouwen. Meer info hieromtrent vind je hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2934626. Dit jaar brengt dezelfde uitgeverij "Battlefold" op de markt.
In Battlefold wordt hetzelfde principe gehanteerd. De spelers gaan weer aan de slag met doekjes. Dit keer vouwen ze geen opdrachten, maar volgen ze de gevechtskaarten. Ook nu weer grijpen ze dan om ter snelste naar een actiefiche, maar daarom niet diegene met het laagste nummer. Dit keer wordt de speelvolgorde bepaald met deze fiches. Want na het vouwwerk gaan de spelers op het speelbord aan de slag. Elke speler hanteert een held waarmee ze over het speelveld bewegen en de anderen schade proberen toe te brengen.
Bij aanvang van het spel krijgt elke speler een heldenkaart, een heldenpion (die start in een hoek op het speelbord) en een fiche om de gezondheid van hun held te tracken. Daarnaast heeft het spel ook nog 20 voorwerpkaarten en 6 schildfiches. Elke held heeft z'n eigen unieke eigenschappen die te maken hebben met z'n manier van bewegen en aanvallen. Daarnaast bepaalt de gevechtskaart telkens welke eigenschappen gebruikt kunnen worden in de gevechtsfase van een ronde.
Concreet bestaat het spel uit een serie van opeenvolgende rondes waarin we telkens 2 fasen doorlopen tot een speler het spel wint. De speler die als laatste nog energie over heeft OF de speler die al z'n levenspunten verliest en in een geest is veranderd en al z'n levenspunten (deze noemen dan zielspunten) heeft terugverdiend wint het spel.
De fasen even concreet doorgelicht :
Fase 1 : Gevechtsvolgordefase : - Draai de bovenste kaart van de trekstapel met gevechtskaarten open - Alle spelers gaan gelijktijdig hun doekje vouwen zodat dezelfde symbolen zichtbaar zijn op hun doekje als de gevechtskaart (niet meer, niet minder). Een vraagteken is een symbool naar keuze. Je mag enkel horizontaal of verticaal vouwen en moet het exact aantal symbolen overhouden. - Zo gauw een speler klaar is, grijpt hij één van de actiefiches, waarvan er net zoveel in het spel zijn als het aantal spelers min 1. - Als alle actiefiches genomen zijn, eindigt deze fase
Fase 2 : Gevechtsfase : - Er wordt gecontroleerd of elke speler die een actiefiche nam ook daadwerkelijk juist gevouwen heeft, indien niet het geval mag de speler niet spelen in deze fase. De speler die er niet in slaagde om tijdig te vouwen, komt als laatste aan de beurt en beschikt enkel over de iconen op z'n heldenkaart. - De spelers die wel juist vouwden, komen om beurten (volgens de actiefiches) aan de beurt om alle iconen op hun heldenkaart en de gevechtskaart uit te voeren in een volgorde naar keuze. - De mogelijke acties : * de botjes : laten je toe om een stapje te verplaatsen op het speelbord, je mag niet diagonaal stappen, je mag verzaken aan de beweging * de zwaarden : val een tegenstander aan volgens jouw specifieke aanvalsplan en kracht (aantal zwaarden), de bewuste speler verliest energiepunten op z'n heldenkaart. Val je aan vanop het centrale veld van het speelbord, tel je nog 1 kracht extra bovenop jouw kracht. Indien een speler z'n laatste levenspunt verliest, draait hij z'n spelersbord om en verandert in een geest (zie onder) * de schatkist : neem de bovenste kaart van de voorwerpenstapel. Je kan deze kaart in je beurt gebruiken, nadien wordt de kaart afgelegd. Deze kaarten tonen de gekende iconen of mogelijkheid tot omzetten van het ene icoon in het andere * het schild : neem een schildfiche. Je kan deze inzetten als een andere speler jou aanvalt. De kracht van de aanval neemt dan af met 1 per schildfiche dat je inlevert. Een val kan je niet tegengaan met een schild en indien er geen schildfiches in de voorraad zijn, neem je er één af van een tegenspeler * gezondheidsdrankje : win 1 energie (levenspunt) * val : verlies 1 levenspunt
Wat als je al je levenspunten verliest? Dan verander je in een geest, draai je jouw spelersbord om en zet je jouw marker op het eerste veld van de zielspunten (vergelijkbaar met levenspunten). Jouw doel verandert, in die zin dat je zo snel mogelijk jouw zielspunten tot het maximum moet krijgen om het spel te winnen. Een geest kan geen gezondheidsdrankje, schatkist of schild gebruiken. De speciale eigenschap van de speler valt ook weg, een geest beweegt standaard 1 stap en lijdt nog steeds 1 schade voor een val. Je wint zielspunten door een tegenspeler aan te vallen. De kracht van je aanval bepaalt het aantal zielspunten dat je wint. Een geest kan zelf niet aangevallen worden.
Titel : Battlefold Auteurs : Dave Choi & Yahon Goh Uitgeverij : Happy Baobab Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
Meer dan een jaar geleden presenteerden we hier op de blog al het prototype van Dracula's feast. Na een succesvolle KS en een jaartje wachten is het spel eindelijk bij ons aangekomen en stellen we het graag nog een keertje aan u voor. In hoeverre dit spel in Essen aanwezig zal zijn, dat weet ik niet. De uitgeverij zal alleszins niet op Spiel aanwezig zijn, maar misschien kan je toch een exemplaartje van dit spel bemachtigen op de beurs. Hieronder ga ik het mezelf makkelijk maken door een copy-paste van het vorige artikel omtrent het spelverloop.
Nadien geef ik graag nog een overzicht van de extra's die er zijn bijgekomen dankzij de KS-campagne. Enerzijds zijn er 4 extra karakters bijgekomen in het basisspel, daarnaast kregen de backers ook allen de 1ste uitbreiding "Cthulhu & Friends".
Het doel van het spel bestaat erin om de geheime identiteit van al je medespelers te achterhalen. Kies (of neem willekeurig) een aantal gastenkaarten gelijk aan het aantal spelers en schud ze samen met de "Dracula"gastenkaart (deze doet in alle spellen sowieso mee, want het is tenslotte hij die het feestje organiseert). Plaats de overeenkomstige beschuldigingskaarten in het midden van de tafel (van elke gast is er een beschuldigingskaart). Tenslotte krijgt elke speler een JA- en NEEN-kaartje en wordt de resterende gastenkaart gedekt in het midden van de tafel gelegd. De speler met het lekkerste bloed wordt de startspeler.
Tijdens je beurt kan je één van de volgende vier acties uitvoeren :
1) Vraag stellen : Kies één van je tegenspelers en vraag of ze een specifieke gast zijn. Ze geven je in het geheim hun JA-kaart indien ze die gast zijn en de NEEN-kaart indien dit niet het geval is (zie ook : speciale eigenschappen van karakters voor uitzonderingen). Bekijk de kaart en geef ze gedekt terug aan de speler
2) Dansen : Kies een tegenspeler om mee te dansen. Indien ze dit accepteren, ruil je beiden je gastenkaarten uit en bekijk je ze. Daarna neemt elke speler z'n gastenkaart terug. Indien een speler weigert om te dansen, gebeurt er niets. Spelers die samen hebben gedanst, mogen elkaar nooit beschuldigen (zie actie 3)
3) Beschuldigen : Kies een tegenspeler en leg één van de beschuldigingskaarten open voor hem neer. Indien de beschuldiging juist is, legt de speler z'n gastenkaart open en ligt hij uit het spel. De speler die hem beschuldigde ontvangt de gastenkaart en legt deze voor zich neer. De beschuldigingskaart gaat uit het spel. Indien je fout beschuldigt, meldt de tegenspeler dit en lig je zelf uit het spel en leg je je gastenkaart open. Je kan ook de gast in het midden van de tafel beschuldigen op dezelfde manier. Je kijkt dan of je al dan niet gelijk krijgt, met dezelfde gevolgen als hierboven.
4) Grote onthulling : Draai je eigen gastenkaart open en probeer iedereen juist te beschuldigen. Leg bij elke actieve speler een beschuldigingskaart. Elke speler legt nu z'n JA- of NEEN-kaartje gedekt op een stapel, deze wordt geschud en nadien wordt er gecheckt of de beschuldigende speler het spel wint. Indien er enkel JA-kaartjes afgelegd zijn, wint de speler. Indien er één NEEN-kaart tussen zit, lig je uit het spel. Alle speler geven hun ander JA/NEEN-kaartje gedekt af, alle kaartjes worden blind geschud en nadien krijgen alle speler terug een JA/NEEN-kaart en gaat het spel verder.
Spelers die uit het spel liggen, mogen geen informatie meer delen, vragen stellen, dansen, ...
De gastenkaarten : elke gast heeft een speciale eigenschap die je laat zondigen tegen de normale spelregels. Deze eigenschap heeft altijd voorrang op de andere spelregels (moesten er conflicten ontstaan). Indien speelvolgorde belangrijk zou zijn, heeft de actieve speler voorrang en dan de spelers met de klok mee. De eigenschappen staan netjes op de overzichtskaarten. - Dracula : mag nog één rondje spelen na z'n verbanning (en kan dus het spel nog winnen met een "Grote onthulling") - Alucard : accepteert een dans altijd, zegt ook altijd JA als men hem vraagt of hij Dracula is en wint het spel als hij beschuldigt wordt als zijnde Dracula - Boogieman : accepteert een dans altijd, mag onmiddellijk (buiten z'n beurt om) een "Grote onthulling" doen vanaf het moment dat 2 gasten uit het spel liggen - Doctor Jekyll : mag geen vragen stellen, maar speelt als de gast in het midden van de tafel verder na verbanning (indien deze nog beschikbaar is) - Trickster : accepteert een dans altijd en antwoordt op elke vraag JA (bij beschuldiging mag ze niet liegen natuurlijk) - Van Helsing : wint het spel onmiddellijk als hij Dracula weet te ontmaskeren of met hem danst - Werewolf : wint het spel als hij z'n tweede gast weet te verbannen - Zombie : wint het spel onmiddellijk na z'n derde dans
- Beelzebub : indien hij een vraag stelt en deze met JA wordt beantwoord, mag hij onmiddellijk z'n rol kenbaar maken om nog een beurt te spelen (dit werkt cummulatief, dus meerdere vragen na elkaar stellen kan, indien er telkens JA wordt geantwoord)
Extra karakters :
- Magic mirror : mag naar de gast in het midden van de tafel gaan kijken vooraleer een "Grote onthulling" te doen
- Dracula's bruid : indien iemand vraagt of ze Dracula is, antwoordt ze JA. Indien ze ooit NEE antwoordt op een vraag, dient de vragende speler zich bloot te geven en beschuldigt de bruid onmiddellijk
- Kapitein blauwbaard : wanneer er een dans plaatsvindt, mag Blauwbaard zich prijsgeven om onmiddellijk de identiteit van één van beide dansers te bekijken. Na een vraag, mag hij zich blootgeven om een JA-NEEN-kaartje te bekijken dat wordt doorgegeven. Ook tijdens een beschuldiging mag hij dit laatste doen. Nadat Blauwbaard zich heeft blootgegeven, telt z'n eigenschap niet meer mee
- Moerasding : wanneer ze beschuldigt, legt ze de beschuldigingskaarten gedekt, de spelers mogen enkel deze kaart bekijken. Enkel wanneer iedereen JA antwoordt, leg ze de kaarten open, anders worden ze gedekt teruggegeven.
1ste uitbreiding : Cthulhu & friends
Deze uitbreiding omvat 6 nieuwe VIP-karakters, 1 karakter, 1 beschuldigingskaart, 12 artefactkaarten en 20 nieuwe JA-NEEN-kaartjes.
- Artefactkaarten worden gebruikt bij bepaalde VIP-karakters of in de variant waarbij elke speler 1 artefact krijgt. De speler kan de eigenschap van de kaart éénmalig gebruiken, nadien wordt deze afgelegd in de aflegstapel.
- 1 nieuw karakter : onderzoekster : nadat ze een vraag stelt aan een andere speler, mag ze zich bekend maken om 3 artefactkaarten te trekken en er onmiddellijk één te spelen. Indien ze zich moet blootgeven na een vraag aan haar, trekt ze 1 artefactkaart.
- VIP-karakters : worden enkel gebruikt in spellen met grotere groepen, 1 bij 7-8 spelers en 2 bij 9-10 spelers. De VIP's kunnen niet de centrale kaart zijn, ze worden dus sowieso uitgedeeld aan een speler bij aanvang van het spel. Ze worden onmiddellijk open gelegd en gelden als spelers (maar niet als gasten of buren). VIPs krijgen één actie als ze aan de beurt komen. Ze kunnen niets gevraagd worden, er wordt niet mee gedanst en ze worden niet beschuldigd. Enkele VIPs zijn "de kwade massa", "Cerberus", "Cthulhu", "King Kong" en "Pietje-de-dood".
Strawberry studio staat garant voor kleine, mooi geïllustreerde kaartspelletjes (bv. What's up, Strawberry ninja & 3 Wishes) die erg licht en luchtig zijn en dat is dit keer niet anders.
In Pyramid of the sun gaan de spelers samen aan een grote Maya-pyramide bouwen om op die manier zoveel mogelijk overwinningspunten bij elkaar te sprokkelen. Het spel bestaat uit 107 kaarten (10 basis, 48 standaard, 30 hoek, 5 spelerskleur, 12 dubbelzijdige scorekaarten en 2 scorespoor) en 5 scoremarkers. Leg de 2 scorespoorkaarten tegen elkaar en leg de scoremarkers van de spelers op de nul. De scorekaarten worden terzijde gelegd (deze tonen +10/+20, +30/+40, +50/+60, +70/+80 punten). Elke speler neemt z'n spelerskleur in z'n kleur. Zoek de basiskaarten uit het deck en stel een basis van de pyramide samen. Je kan ervoor opteren om een kort spel te spelen, hiervoor gebruik je slechts 6 basiskaarten, een standaard 7 en een lang spel 8 basiskaarten. De basishoekkaarten gebruik je sowieso, daarna vul je willekeurig op, de resterende kaarten gaan terug in de doos. De andere kaarten worden in twee stapels gescheiden, de standaard en hoekkaarten, geschud en als trekstapel klaargelegd. Leg 1 hoekkaart open en geschrankt onder z'n trekstapel, zo houd je de stapels uit elkaar. Elke speler krijgt alvast 4 kaarten van de standaard trekstapel en dan kan het spel beginnen.
In een speelbeurt voer je één van volgende beide acties uit : 1) Trek 2 kaarten : Trek 2 kaarten van een trekstapel naar keuze. Je mag eerst één kaart trekken, deze bekijken en dan de volgende nemen. Indien je na het trekken meer dan 5 kaarten op handen hebt, moet je overtollige kaarten afleggen. Indien een trekstapel leeg is, wordt de aflegstapel terug geschud.
2) Speel kaarten : Je mag zo veel kaarten in je beurt spelen als je wil. Je voegt deze kaarten aan de pyramide aan. Na elke kaart moet je het spel even pauzeren om je score te bepalen en deze op het scorespoor verder te zetten. Nadat je je kaarten hebt gespeeld, eindigt je beurt, je trekt GEEN nieuwe kaarten.
Bouwregels : - een kaart mag enkel op twee onderliggende kaarten geplaatst worden (zoals een bakstenen muur) - een hoekkaart kan enkel op de daarvoor voorziene plaats (links of rechts) gespeeld worden - een standaardkaart kan ook gebruikt worden aan de zijkanten (in de plaats van een hoekkaart)
Scoren van kaarten : Er zijn telkens 2 zaken om in rekening te brengen, je scoort altijd de laagste waarde : - punten gelijk aan de waarde van de kaart - punten gelijk aan het level waarin de kaart gespeeld werd (de basis van de pyramide geldt als level 0) - een hoekkaart telt dubbel - de top van de pyramide geeft een verdrievoudiging van de punten
De iconen : Sommige kaarten tonen een icoon (helm, salamander, maïs), indien je een kaart met zo'n symbool speelt en deze grenst aan éénzelfde symbool, dan mag je één van beide zaken uitvoeren : - trek onmiddellijk 1 kaart op handen - scoor punten gelijk aan het aantal aangrenzende kaarten met hetzelfde symbool (gespeelde kaart telt niet mee)
Zo gauw een speler de top van de pyramide bouwt, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten. Bij gelijkstand wint de speler met de meeste resterende handkaarten.
Titel : Pyramid of the sun Auteur : Fréderic Moyersoen Uitgeverij : Strawberry studio Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
In Cannon buster gaan de spelers op zoek naar de sterkste piraten om bij hun crew te laten aansluiten en alzo het meeste goud weg te kapen. Vergeet ook zeker niet op regelmatige basis je kanonnen leeg te schieten op de tegenstand, want hiermee zou je ze wel eens pijn kunnen doen. In de fraaie, kleurrijke doos vinden we 1 speelbord (dat dienst doet als rondeoverzicht en opslagplaats voor schatten en goudstukken), 36 piratenkaarten (met waarden 1 tot en met 8), 10 kanonkaarten, 8 piratenmarkers, 1 achtzijdige dobbelsteen, 10 gouden munten en 9 schatkisten (met waarden 0 tot en met 3).
Een potje Cannon buster loopt over 6 ronden. In deze zes ronden trachten de spelers zo veel mogelijk piraten toe te eigenen en hun specifieke eigenschappen uit te spelen om op die manier aan de meeste schatten en goud te komen. Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd, de piraat met nummer 8 doet dienst als rondemarker (en wordt enkel bij de eindtelling aan de speler gegeven die het meeste piratenkaarten met waarde 8 wist te verzamelen). De schatfiches en gouden munten worden op de voorziene plaatsen van het speelbord gelegd. De piraten- en kanonkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Er wordt een willekeurige startspeler gekozen.
Het is belangrijk te weten dat de piratenkaarten genummerd zijn van 1 tot en met 8. Dit getal geeft aan over welke piraat het gaat, hoe vaak ze in het spel zitten en welke waarde ze hebben als je aan het einde van het spel de meerderheid hebt van deze piraten. Bij deze ook al een overzichtje van hun eigenschappen : 1) neem een willekeurige schatfiche en leg deze gedekt voor je neer (je mag ze zelf wel bekijken) 2) steel een schatfiche of gouden munt van een tegenspeler. Indien niemand dit heeft, heeft de dief geen effect 3) neem een kanonkaart van een andere speler af 4) neem gouden munten van het speelbord (of tegenspeler als er geen meer voorradig zijn), gelijk aan het aantal kanonkaarten die voor je uitleggen 5) leg een kanonkaart van een tegenspeler af 6) neem een gouden munt van het speelbord (of tegenspeler als er geen meer voorradig zijn) 7) ruil een kanonkaart van jezelf met die van een andere speler. Indien je zelf geen kanonkaart hebt, heeft deze kaart geen effect 8) levert je enkel aan het einde van het spel punten op als je de meerderheid hebt
Een ronde bestaat telkens uit 6 fasen : 1) Trek kaarten : elke speler krijgt een aantal kaarten zoals aangegeven op het rondeoverzicht
2) Kies 3 kaarten : elke speler kiest 3 van zijn handkaarten, legt deze gedekt voor zich neer en legt de andere kaarten af
3) Check meerderheid : alle spelers draaien hun gekozen kaarten om en leggen zij op volgorde. De piraten worden per soort afgehandeld. Indien een speler een unieke meerderheid heeft van een bepaalde piraat ontvangt hij de piratenmarker die erbij hoort. Zo worden alle piratenmarkers tot en met waarde 7 afgehandeld. Bij gelijkstand krijgt niemand de marker.
4) Speciale eigenschappen van de piraten : vertrekkende van de startspeler mogen de spelers om beurten de speciale eigenschappen van de piraten uitvoeren (zoals hierboven beschreven) waarvan ze de marker hebben. Na het gebruik van de eigenschap wordt de marker terug in de voorraad gelegd. Nadat alle eigenschappen al dan niet gebruikt zijn, zet je ook je kanonkaarten in werking. Je mag ze afschieten in een volgorde naar keuze, maar ze moeten afgeschoten worden. - normaal kanon : gooi de dobbelsteen en leg één kaart met de gegooide waarde af bij een tegenspeler. Je mag geen eigen kaarten afleggen. - krachtig kanon : gooi met de dobbelsteen en leg één kaart met de gegooide waarde af bij al je tegenspelers. Je mag geen eigen kaarten afleggen. - antiek kanon : gooi met de dobbelsteen en leg één kaart met de gegooide waarde van jezelf af. Indien je deze waarde niet hebt, krijg je 1 gouden munt en leg je een kaart met de gegooide waarde van een tegenspeler af. Bovendien leveren deze kanonnen je 2 overwinningspunten op aan het einde van het spel
5) Kaartenlimiet : kijk na of je niet te veel kaarten voor je hebt uit liggen, zoals aangegeven op het rondeoverzicht. Een eventueel teveel aan kaarten wordt afgelegd.
6) Klaarmaken volgende ronde : schud alle kaarten van de trekstapel en aflegstapel en vorm een nieuwe trekstapel om een nieuwe ronde te beginnen.
Na zes ronden berekenen de spelers hun scores. In deze laatste ronde wordt er nog gekeken voor meerderheden (ook van piraat waarde 8) en dan eindigt het spel. De spelers tellen hun verzamelde markers op (de piraten waarvan ze de meerderheid hebben), de waarde van hun schatfiches en hun verzamelde gouden munten. Tenslotte tel je ook nog 2 punten bij voor elk antiek kanon dat je voor je hebt liggen.
Titel : Cannon buster Auteur : Gary Kim Uitgeverij : Happy Baobab Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
+ zonder twijfel, arbeiders gaan moduleren is supertof
+ dit is een brainburner, je gaat verschroeiend veel keuzes hebben en hier houden we wel van
+ dit is een spel voor mensen die houden van opportuniteiten zien en benutten
+ punten sprokkelen en intuïtief spelen lijken hier de boodschap
+ de strijd is superspannend, ondanks de hoog oplopende scores gaat het erg gelijk op
+ er zijn erg veel kleine regeltjes, maar the Game Brewer heeft een fantastische zaak gedaan met het "versymboliseren" van de tegels
+ dit spel is lekker meaty, je gaat er een flinke kluif aan hebben en gaat sowieso in het spel zitten
+ ondanks het feit dat het spel stevig is, is het in z'n core best eenvoudig en niet veel meer dan een simpele worker-placement
+ er is een voedingsfase, maar je gaat op zich nooit veel schade lijden tijdens het spel (en dat is prima, want hier houd ik niet van)
+ alle tegels en kaarten staan netjes en overzichtelijk in de spelregels uitgelegd, ook het extra overzichtsblad is geen overbodige luxe
- de eerste keer dat je het spel speelt, ga je wel serieus moeten sleuren aan de arbeiders om ze te splicen, het verloopt soms nog stroef (maar dit komt allemaal goed na enkele speelsessies)
- het is echt wel een stevige kluif aan symbolen en diverse tegels en kaarten (gelukkig is er een overzichtje voorzien), hier moet je je wel even doorbijten
- dit spel zou wel eens erg AP-gevoelig kunnen zijn, dus pas op dat je het met de juiste medespelers op tafel legt
- combo's maken is leuk, maar soms kan een beurt hierdoor wel een beetje uitlopen en zit de rest te wachten (op zich geen probleem, want dan kan je al een klein beetje vooruit denken)
- de kwaliteit van het spel is meer dan gemiddeld, maar die piepkleine scorefiches bezorgen me steeds koude rillingen
Conclusie : Ik kan niet anders dan zeggen dat ik fan ben van dit spel. Sinds de aankondiging bij TMG volg ik dit spel al op en ik was dan ook erg blij dat een Belgische uitgeverij deze titel in z'n gamma zou opnemen. De Kickstarter verliep iets minder dan verwacht en dat vind ik eigenlijk ook best jammer, want dit is één van de betere euro, worker-placement-spellen van dit jaar en misschien zelfs wel in mijn collectie. Het thema is misschien niet voor iedereen weggelegd, maar hier kan je erg snel doorkijken en die arbeiders die je zelf kan gaan samenstellen laten je dit onmiddellijk vergeten. Alles is weer piekfijn uitgewerkt, alle zaken die je moet weten staan afgebeeld op het bord, de tegels of je spelersbordje. Een dikke pluim ook voor de spelregels, want die zijn duidelijk en overzichtelijk en het extra blad is een zegen voor je eerste speelsessies. Mocht je hier en daar dan toch nog een vraagje hebben, dan voel je al snel dat het spel erg intuïtief is en dat de juiste oplossing en zo goed als alle gevallen de logische oplossing is. Ik heb me kostelijk vermaakt met dit spel en ik hoop dit op korte (en lange) termijn nog vaak te doen.
+ het moet gezegd, het spel heeft een prachtige cover (het artwork samengevat in de prent van een koning)
+ het artwork zelf is erg fraai, de symbolen ook prima gekozen
+ een beetje draften, een beetje bouwen, op korte termijn en een stukje lange-termijn-denken, het zit er allemaal in
+ 4 ronden lijken te kort, maar zijn het niet, dit is een goed teken
+ de speeloverzichtjes zijn duidelijk en eens je alle symbolen even doorlopen hebt, is het eigenlijk zeer duidelijk
+ de ultieme strijd bleek spannend, de één focust zich op oorlogen tijdens het spel, de ander op gebouwen en het komt erg dicht bij elkaar aan het einde van het verhaal
- dit is zo'n spel waar je voor of tegen gaat zijn
- op zich loopt het allemaal wel vlot, maar het vraagt toch wat abstract en vooruit denken
- sommige mensen gaan gewoon de combinaties niet zijn, en dan is het draften al erg moeilijk
- 4 ronden lijken te kort, maar voor mij had het spel ook niet langer hoeven te duren
Conclusie : Met Paper Tales komen we terecht in de categorie van spellen die erg moeilijk te recenseren zijn. Als spelliefhebber ben ik eerder fan van dit spel. Het heeft mooi artwork, fijne spelmechanismen en vooral een apart gevoel dat moeilijk met andere spellen te vergelijken valt. Het is echter wel zo, dat als je het systeem niet ziet, dit spel erg stroef en frustrerend kan verlopen en dan heb je absoluut geen fijne tijd ... ook al duurt een potje hooguit 45 minuutjes (zelfs minder als je de kaarten wat kent). Het spelverloop is zeker vlot te noemen, het lijkt allemaal evident en na het lezen van de spelregels ga je enorm veel zin hebben om het een keertje te proberen, maar de uitwerking valt dan op zich wel een klein beetje tegen. Voor mij persoonlijk viel het zeker nog mee, ik hou wel van verdoken combo's zoeken en opportuniteiten zien. Qua speelduur lijkt dit spel op het eerste zicht ook perfect voor de niet-veelspeler, maar dan mispak je je er wel aan. Enige speelervaring is toch wel vereist om van dit spel te houden. Je mag het spel gerust vergelijken met een stevige, rode wijn. Je ziet ongetwijfeld de kwaliteit aan de buitenkant van de mooie fles en dito etiket, maar als je geen liefhebber bent en je krijgt het in een gewoon glas voorgeschoteld zou het wel eens kunnen zijn dat je er niet erg warm voor loopt.
+ Reiner Knizia en spellen die lopen als een trein, dit is er weer eentje
+ de beurten zijn zo kort, dat je nooit het gevoel hebt dat je lang moet wachten
+ het spel is letterlijk een race, je zit met dichtgeknepen billen tot de laatste beurt
+ het deckbuilding-principe eindelijk goed uitgevoerd in een racespel
+ de ruime keuze aan parcours en de dubbelzijdige tegels maken elk avontuur weer net ietsje anders
+ de tegeltjes om nog meer te gaan variëren zijn een fijne toevoeging
+ de kaarten zijn prima uitgebalanceerd met de actieplaatsen op de tegels, je gaat gericht kaarten aanschaffen,
het is dan nog enkel zaak om ze op het juiste moment in handen te krijgen
- het is een luchtig spelletje, verwacht er ook niet al te veel van
- de obstakels op de tegels maken het verschil, als die op een strategisch juiste of foute plaats liggen ('t is maar hoe je het bekijkt), kan er een speler weglopen om hem nooit meer terug te zien en dit zorgt voor een anti-climax
- aan vorig puntje gekoppeld, de laatste beurt is meestal overbodig aangezien je dan al vaak ziet wie kan binnenlopen en het spel winnen
- op zich had dit spel ook totaal taalonafhankelijk gemaakt kunnen worden, voor spelers die niet echt
Duitsgezind zijn (en ik ken er zo), is het jammer dat er tekst op de speelbordjes en kaartjes gedrukt staat
- wederom het aparte blad om de opstelling te maken, dat hoeft niet echt voor mij persoonlijk
Conclusie : Wettlauf nach El Dorado is een typisch familiespel dat je ongetwijfeld met iedereen op tafel kan gooien. Het speelt vlot, is op zich nog best spannend en is erg makkelijk om uit te leggen en te vatten. Er is zeker wat variatie voorzien in de vorm van verschillende parcours en de extra tegels om zelf nog meer variatie te gaan toevoegen, maar of er effectief ook veel veranderd aan het spelverloop, daar twijfel ik aan. Misschien is dit ook ineens de zwakte van het spel. Eens je het een keertje hebt doorgespeeld weet je wel wat er komt. Misschien had men nog wat extra kaarten kunnen toevoegen met verschillende speciale eigenschappen. Zoals bij de typische Knizia heeft men het ook hier gewoon simpel gehouden, simpel en goed ... en dat is eigenlijk de beste omschrijving die ik dit spel kan meegeven.
In Paper Tales gaan de spelers met elkaar de strijd aan om in vier rondes de tijd zo veel mogelijk overwinningspunten te sprokkelen. Je doet dit in de vorm van het winnen van oorlogen en het bouwen van je gebouwen. Het spel bestaat uit een fraai vormgegeven doos met als afbeelding een koning opgebouwd uit het artwork dat je terugvindt op de kaarten. In de doos vinden we een speelbord (dat eigenlijk niet meer is dan een scorespoor en rondespoor), 1 houten rondemarker, 40 munten, 30 verouderingsfiches, 5 speeloverzichten, 25 gebouwkaarten (5 per speler), 81 karakterkaarten en 5 houten scoremarkers.
Je legt het scorespoor in het midden van de tafel en plaatst de rondemarker op de 1ste ronde. Vorm 2 voorraden met respectievelijk goud en verouderingsfiches. Elke speler kiest een kleur en ontvangt een overzichtskaart, de scorepion (die je op de nul plaatst) en 5 gebouwkaarten (stad, taverne, mijn, tempel en barakken). Alle karakterkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd.
Paper Tales loopt over vier ronden, die telkens 6 fasen omvatten die alle spelers simultaan uitvoeren. 1) Rekruteren : Elke speler krijgt 5 karakterkaarten van de trekstapel. De spelers gaan dan hun hand draften. Ze kiezen één van de kaarten en leggen deze gedekt voor zich neer. De resterende kaarten geven ze door aan de buur (links doorgeven in ronde 1 en 3, en rechts doorgeven in ronde 2 en 4). Je herhaalt dit principe tot elke speler terug een hand van 5 kaarten heeft samengesteld.
2) Uitzenden : Elke speler gaat nu handkaarten gedekt voor zich op tafel leggen om uit te spelen. Elke speler heeft standaard 4 plaatsen (2 vooraan en 2 achteraan) waar hij kaarten kan leggen (door het bouwen van een gebouw van niveau 2, krijg je 1 plaatsje extra in de voorste rij). Je kan in deze fase opteren om bepaalde kaarten in je vitrine eerst af te leggen vooraleer nieuwe kaarten te leggen. Eens alle spelers klaar zijn, worden de gekozen kaarten opengedraaid, betaald en hun eventuele effect bij omdraaien uitgevoerd. Indien ze bepaalde kaarten niet willen uitspelen, worden al deze kaarten afgelegd behalve één. Deze kaart wordt op de overzichtskaart geplaatst om aan te geven dat je de kaart meeneemt naar de volgende ronde.
3) Oorlogen : Elke speler telt de kracht (aangeven door een schild in het midden van de kaart) van z'n kaarten in z'n voorste rij en vergelijkt deze met de kracht van de buren. Indien je een gelijkstand of sterker bent, scoor je 3 punten en verzet je je scoremarker op het scorespoor. Eventuele eigenschappen van kaarten die betrekking hebben op fase 3 dienen ook in acht te worden genomen.
4) Inkomsten : Elke speler krijgt standaard 2 goud in deze fase, aangevuld met eventuele extra inkomsten aangegeven op de uitgespeelde kaarten (karakter en gebouwen) in hun vitrine. Dit staat steeds aangegeven met het symbool van fase 4.
5) Constructie : In deze fase mag elke speler OF één nieuw gebouw oprichten OF één gebouw opwaarderen. Als je een nieuw gebouw opricht, kies je een gebouwkaart uit je voorraad, betaalt de landkosten (zijnde 2 goud voor elke gebouwkaart die je reeds hebt gebouwd) en de bouwkosten zoals aangegeven op de kaart. Deze bouwkosten zijn vaak grondstoffen, je kan deze betalen als ze zichtbaar zijn in je openliggende karakterkaarten. Je kan ook onmiddellijk het gebouw bouwen op niveau 2 als je hiervoor de nodige grondstoffen kan afgeven (zowel niveau 1 als niveau 2). Als je een gebouw wil opwaarderen, betaal je enkel de grondstoffen, geen landkosten meer. De gebouwen van niveau 2 staan op de achterkant van de kaart en leveren je betere eigenschappen en meer overwinningspunten op aan het einde van het spel. Voer ook eventuele effecten uit van karakterkaarten met het symbool van deze fase.
6) Verouderen : Verwijder eerst alle karakterkaarten in je vitrine waarop één of meer verouderingsfiches liggen. Nadien plaats je op de alle andere kaarten een verouderingsfiche. Voer ook eventuele effecten uit van karakterkaarten met het symbool van deze fase.
Nadat een ronde is afgelopen, wordt de rondemarker verplaatst en begin je terug met fase 1, tenzij er reeds vier ronden gespeeld zijn. De spelers tellen na vier ronden de punten van hun gebouwen op en voegen deze toe aan hun puntentotaal. De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijkstand wint de speler met het meeste resterende geld.
Titel : Paper Tales Auteur : Masato Uesugi Uitgeverij : Catch Up Games Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 12+
Chimera Station is de tweede spruit van de Belgische uitgeverij Game Brewer. Dit keer geen eigen werk, maar een licentie in samenwerking met Tasty Minstrel Games. Chimera Station - the Euro edition (languit) zag het levenslicht dankzij een ietwat turbulent KS-project, maar we zijn erg blij dat het spel eindelijk beschikbaar is, want dit is er eentje om duimen en vingers van af te likken. Game Brewer heeft alles in het werk gezet om het spel taalonafhankelijk te maken door symbolen te verzinnen voor de tegels en de kaarten werden in verschillende talen gedrukt, dus het wordt nog mooier, want je kan dit spel volledig in het Nederlands aanschaffen en dat is altijd fijn. In Chimera Station gaan de spelers op zoek naar de meeste overwinningspunten door samen een station op te bouwen en de modules in werking te zetten. Het unieke aan dit worker-placementspel is dat de werkers aanpasbaar zijn. Je gaat je "aliëns" splicen (opsplitsen en laten adapteren) om ze specifieke eigenschappen te geven. Je moet ook steeds je tegenstanders in het oog houden, want ook zij zullen scoren als je de betere modules gaat activeren. Het wordt een constant balanceren en doordachte keuzes maken.
Qua opstelling wordt het speelbord in het midden van de tafel gelegd en de countdownfiches en rondefiches op hun plaatsen gelegd. De componenten (om je arbeiders aan te passen) vormen een voorraad naast het bord. De 40 modules worden geschud en als trekstapel klaargelegd, er worden er al 6 in de vitrine klaargelegd. De voordeelkaarten worden geschud en er worden er 3 als vitrine uitgelegd. De muntfiches en voedselfiches vormen een algemene voorraad. De spelers ontvangen een puntenfiche (starten op 10 op het scorespoor), een spelersbord, 4/3/2 werkers bij 2/3/4 spelers en 2 werkers in de algemene voorraad (resterende terug in de doos). Elk speler plaatst ook een onderzoeksfiche op z'n spelersbord, kiest een startmiddelenkaart (tegen de speelrichting om beurten kiezen) en neemt de betreffende startmiddelen. De willekeurig gekozen startspeler kan dan het spel aanvangen.
Een rondje Chimera Station loopt over 5 ronden. Elke ronde wordt op z'n beurt opgedeeld in 3 fasen : 1) Plaatsingsfase : Tijdens deze fase plaatsen de spelers om beurten hun arbeiders op de mogelijke plaatsen, zijnde module, splicing-lab of worker-lounge. De modules zijn zeshoekige tegels die tijdens het spel op het speelbord in het spel komen. Nadat je er een arbeider op plaatst, voer je onmiddellijk het desbetreffende effect uit. In het splicing-lab kan je je arbeider gaan aanpassen en adapteren met de componenten die je reeds verzamelde in de volgende fase. De worker-lounge is de enige plaats een onbeperkt aantal arbeiders mag staan. Je krijgt er 1 voedsel of 1 munt per geplaatste arbeider. Als elke speler al z'n arbeiders heeft geplaatst, eindigt deze fase.
2) Splicing-labfase : In deze fase gaan de spelers in volgorde (de arbeiders staan op genummerde plaatsen) hun arbeiders aanpassen. Je mag je arbeiders volledig gaan samenstellen met de componenten die je in je voorraad hebt. Elke arbeider kan maximaal 2 componenten bezitten. Nadat je je arbeider hebt aangepast, mag je deze onmiddellijk op een andere plaats inzetten (cfr. plaatsingsfase). Mocht je op de één of andere manier in deze fase een arbeider terug in je voorraad krijgen, dan mag je ook deze onmiddellijk inzetten, vooraleer de volgende speler gaat splicen.
3) Voedingsfase : Je neemt alle geplaatste arbeiders terug in je voorraad. In deze fase moet je 1 voedsel voorzien voor elke arbeider. Kan je een arbeider niet voeden, moet deze een component afgeven. Is dit niet mogelijk, dan verlies je 2 punten.
Afhankelijk van de ronde gaan er ook enkele spelregels lichtjes aanpassen : - in ronde 2 verwijder je één van de countdownfiches - in ronde 3 verwijder je de tweede countdownfiche, voeg je drie nieuwe voordeelkaarten toe aan de rij, stijgt elke speler een onderzoeksniveau en krijg je dubbele punten voor het bouwen van modules - in ronde 5 voeg je drie nieuwe voordeelkaarten toe, stijgt elke speler een onderzoeksniveau en ontvang je driedubbele punten voor het oprichten van een module
Na de laatste ronde ontvang je nog punten voor : - 1 punt voor elke 3 munten - 1 punt voor elke 2 voedsel - 2 punten voor elke component (zowel gekoppeld, als in je voorraad) - specifieke speleindebonus van sommige voordeelkaarten
(foto : Henk Rolleman)
De componenten : - 1 brein : wanneer je deze arbeider op een module plaatst, krijg je naast de eigenschap ook de punten van de module - 2 breinen : als je het "station commandeert" (module), scoor je naast de bezette modules van tegenstanders ook punten voor zelf bezette modules - 1 klauw : je mag een arbeider van een tegenstander met 0 of 1 component wegsturen van een plaats en er zelf plaatsnemen (deze wordt op de worker lounge gezet) - 2 klauwen : je mag eender welke arbeider van een tegenstander wegsturen en er zelf plaatsnemen - 1 blad : deze arbeider heeft geen voedsel nodig in de voedingsfase - 2 bladeren : deze arbeider voedt zichzelf en produceert dan nog eens 2 voedsel extra tijdens de voedselfase - 1 tentakel : wanneer je munt(en) of voedsel ontvangt, krijg je 1 munt/voedsel extra - 2 tentakels : als je een component ontvangt, ontvang je een extra component van hetzelfde type (zijn er geen meer beschikbaar scoor je 2 punten)
Een module bouwen : - kies een module uit de vitrine en betaal de kosten (linksboven op de tegel) - ontvang de overwinningspunten die op de tegel staan (eventueel dubbel of driedubbel afhankelijk van de ronde) - leg de module aangrenzend aan een eerder gebouwde module of het command hub slot A of B - schuif de modules in de vitrine door - ontvang de bouwbonus van de plaats waarop je de module bouwde (munten, voedsel, punten, componenten, onderzoeksniveau stijgen, arbeider terugroepen, ...)
De vitrine van de modules (reactor) opladen : - er komen steeds minder en minder keuzes - als je de boiler room activeert met een arbeider ontvang je de bonussen op basis van de gekoppelde componenten en de zichtbare reactorbonussen - vul de reactor aan met modules van de trekstapel - je kan de reactor ook één keer tijdens het spel "spoelen" door je startbonussenkaart af te geven. Alle modules die je wil verwijderen, worden uit de reactor afgelegd en nadien aangevuld. (je krijgt nu geen reactorbonussen, dit is extra bovenop je beurt)
De modules en voordeelkaarten : Het zou ons te ver leiden om al deze modules en voordeelkaarten te beginnen omschrijven. Gelukkig zit er een prima overzicht in de spelregels (met afbeeldingen) en nog een extra blad met een overzicht (met de titels erbij), dit is een erg fijne aanvulling voor een spel waarvan de materialen echt top zijn.
Tenslotte vermelden we nog graag dat ook de spelersborden dubbelzijdig zijn, zodat je met de standaardkant aan de slag kan gaan ofwel met een specifieke eigenschap per speler. Ook deze staan allemaal netjes uitgelegd in de spelregels. Vooral de onderzoeksbonussen zijn divers, iedereen start al met gekoppelde componenten en je wordt beter in het gebruik ervan.
Titel : Chimera station Auteur : Mark Major Uitgeverij : Game Brewer Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 - 90 min. Leeftijd : 13+
+ prachtig uitgewerkte avonturen + een spel dat je gewoon op tafel gooit en begint te spelen, met zéér weinig spelregels, fantastisch toch + de app werkt goed, zonder meer, hij is functioneel, maar nu ook niet megacool + je hebt zeker en vast een Escape Room-gevoel, maar dan gezellig in je eigen living + dit is een coöp waar iedereen waarschijnlijk wel een taak op zich kan nemen en mee zal puzzelen + je moet af en toe echt out-of-the-box denken om verder te geraken + gelukkig kan je via de app ook hints vragen, want misschien heb je die toch eens nodig hier of daar
- eens de avonturen afgewerkt is het natuurlijk afgelopen wat dit spel betreft, doorverkopen is een mogelijkheid - als je met een grotere groep mensen aan de slag wil gaan (wat op zich wel kan), zijn de kaarten eerder klein gedrukt, zeker omdat je soms goed de details moet kunnen bekijken - als je een denkfout maakt, dan bestaat de kans dat je een strafkaart krijgt, maar voor hetzelfde geld maak je een link naar een kaart die normaal later in het spel zou moeten komen, daar ben je dan op zich ook niets mee - als je echt volledig vast hangt, kan het best frustrerend zijn, ik weet niet of je dit avontuur dan onmiddellijk terug wil spelen (maar om drie onafgewerkte avonturen in je doos te hebben zitten, daar doe je het ook niet voor)
Conclusie : Ik wil in deze imprESSEN zeker geen spoilers geven, dus over de inhoud van de avonturen kan ik niet al te veel kwijt. Sommige puzzels zijn echt wel een uitdaging en zelfs een tikje vergezocht. Ons beviel het spel zeker goed en we zijn van zin om ze allemaal te proberen en diegene die fout lopen zeker nog een te proberen. Je bent echter wel te fier om zo maar de kaarten te gaan lezen om de oplossing te vinden, want dan is de leute er ook af. De Escaperooms zijn alleszins een hype op dit moment en dan kan de bordspelwereld niet achter blijven. Ik kan dit spel nog niet vergelijken met andere spellen in hetzelfde genre, zoals EXIT, dus hiervoor moet je nog een keertje terugkomen, want die wil ik zeker ook wel eens proberen. Al bij al vond ik het een fijne ervaring met het genre en wil ik zeker nog meer, maar het grootste nadeel, namelijk de beperkte herspeelbaarheid blijft staande.
+ de kwaliteit van de bruggen en torens is erg stevig en fraai + de doos zit echt wel vol materiaal, lucht ga je er niet veel in vinden
- de spelregels zijn erg kort gehouden, het heeft z'n voordelen, maar hier hadden toch wat meer voorbeelden mogen gegeven worden - de kwaliteit van het materiaal is in orde, maar een inlay in de doos had makkelijk geweest - de opgestapelde torens zijn wel erg labiel (zie ook onder) - ondanks het feit dat dit spel maar een kwartiertje in beslag neemt, zijn we het eerste spel na tien minuten gestopt (enerzijds omdat we er met z'n allen niets aan vonden en anderzijds omdat ons bouwsel deels in elkaar stortte en we totaal niet meer wisten hoe het in elkaar stond)
Conclusie : Persoonlijk vind ik dat ik erg kort moet zijn in deze imprESSEN. Het spel probeert een gevoelige abstract-bouwen-snaar te raken, maar feit is dat Torres reeds bestaat en hierin de top is. Zeker nu er hiervan een tweede print komt (zelfs in het Nederlands), is dit spel echt een beetje overbodig en bovendien veel slechter. De spelregels zijn beknopt, te beknopt, want mij is het niet helemaal duidelijk hoe het bouwen op zich moet verlopen. Het lijkt wel of er enkele blaadjes uit het spelregelboekje verdwenen zijn en dat je het spel zelf nog in elkaar moet knutselen met huisregeltjes. Misschien heb ik het spel totaal niet begrepen, maar ik vrees dat dit spel het niet lang zal uitzingen in onze collectie. Jammer!
