Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
24-03-2017
imprESSEN : Tenno
Tenno (Huch & Friends) :
+ cool artwork + Stratego het kaartspel in zekere zin, daar zaten we op te wachten + tot 7 spelers kan je hiermee aan de slag gaan + er kunnen zich af en toe wel toffe combinaties voordoen, maar dit is eerder toeval dan kunde
- je hebt bijzonder weinig in de hand als je geen zin hebt om alles te gaan memoriseren en uit te denken - met een hoger spelersaantal kan ik me niet voorstellen dat je maar enig zicht krijgt op de situatie die op tafel ligt - de winnaar van het spel gaat volgens mijn vaak niet beseffen waar hij of zij het spel gewonnen heeft
Conclusie : Tenno is voor mij persoonlijk een moeilijke om te beoordelen. Dit is zo'n spel dat je erg leuk wil vinden, maar dat gewoon niet zo vlot werkt als je hoopt. Het opzet is tof en erg cool, maar de uitwerking is eerder saai en met een erg hoge geluksfactor. Ik snap het idee van het bluffen op zich wel, maar dit draait onherroepelijk uit in "duid een kaartje aan en hoop dat je een sterkere kaart hebt". Na één sessie ben ik niet overtuigd, maar ik ga het zeker nog wel kansen geven.
+ eerste indruk : joepie! My little pony, het bordspel deel 2 + tweede indruk : de tegels van het formaat Kingdomino, leutig + derde indruk : eigenlijk best wel fraai artwork in dit fantasierijke spel, zal ongetwijfeld veel jongere spelers lokken. Eindelijk een doos die wel opvalt in het rek + vierde indruk : ook de spelregels zijn erg duidelijk, rechtlijnig en goed geschreven + vijfde indruk : het spel loopt wel fijn, is erg spannend qua puntentelling en is zo voorbij + zesde indruk : er zit wel wat tactiek in dit eerder eenvoudige spel, je kan toch enkele kleinere keuzes maken die belangrijk zijn, bewust voor jezelf, onbewust tegen je tegenspelers
- het spel loopt fijn, maar je hebt op zich niet superveel in de hand, je bent wel afhankelijk van wat de anderen doen (maar mij persoonlijk stoort dit niet in dit type spellen) - voor de rest weinig negatief op te merken, dit spel doet en brengt waarvoor het ontworpen is, lijkt me
+ prachtig materiaal dat schreeuwt om mee gespeeld te worden + de uitleg is superkort, het spelplezier enorm hoog + Dr. Eureka copy-paste, maar toch net iets makkelijker deze + het perfecte beurs/extra-muros-spel om véél volk naar je stand te lokken
- nog meer van die dexterity games waar je om ter snelste een opdrachtkaartje moet namaken, je krijgt er de kriebels van - als je rond een tafel zit, kijk je allemaal langs een andere kant naar het kaartje, als je deze volledig na probeert te maken en als regel vooropstelt dat ook de onderlinge posities moeten kloppen, dan moeten sommige spelers ook nog eens in spiegelbeeld beginnen werken en hebben ze ongetwijfeld een nadeel - je mag de bollen niet met je handen aanraken, maar dan zou je al een jury moeten aanstellen die de spelers in het oog houdt, want je bent zo bezig met je eigen spel dat er sowieso vals gespeeld kan worden (maar dat heb je bij al dit type spellen natuurlijk)
Conclusie : Go go gelato is fraai en kleurrijk vormgegeven. Het is ongetwijfeld een spel waar de jongere spelertjes erg veel plezier aan zullen beleven. Voor de volwassenen raad ik dan eerder Dr. Eureka aan, waar het toch ietsje doordachter en langzamer gaat.
+ dit spel kan vlekkeloos naast de smartgames gaan staan + de productiekwaliteit van de blokken is erg fraai te noemen + de puzzels lijken makkelijk, maar zijn zonder meer een uitdaging + de opdrachten zijn divers en gaan niet enkel in moeilijkheid omhoog, maar ook de denkwijze moet je aanpassen
- het wegstoppen van de opdrachtkaarten had in een mooi houdertje gemogen
Conclusie : Cobra twist is een erg fijne aanvulling in mijn collectie één-persoons-puzzel-spellen. Zeker met twee kids thuis die erg graag met deze spellen aan de slag gaan, is dit een meerwaarde. Voor jongere kinderen is dit soort puzzels nog wel te moeilijk, omdat zij het concept van 3D nog niet volledig beheersen. Als oefening op meetkundig inzicht, lijkt dit spel me wel te tellen. Gebruik het in je klas, voor je kinderen of gewoon voor jezelf omdat je zelf ook zo slecht bent in dit type puzzels.
Tenno is een taktisch blufspel dat in zekere zin een "Stratego - het kaartspel" lijkt te zijn op het eerste gezicht. Het spel bestaat uit 77 kaarten, waarbij er telkens 11 van een kleur zijn. Elke speler neemt bij aanvang van het spel de 11 kaarten in z'n kleur en legt de 3 boeren (waarden 1-2-3) gedekt voor zich op tafel in een zelfgekozen volgorde, de andere kaarten zijn z'n handkaarten.
In Tenno tracht je zoveel mogelijk kaarten van tegenstanders gevangen te nemen door de kaarten die voor een speler liggen aan te vallen en ervoor te zorgen dat jouw kaart (waarmee je aanvalt) een hogere waarde heeft dan die van je tegenstander. De startspeler kiest als eerste één van z'n kaarten (die voor hem ligt), draait deze open en duidt dan een kaart van een tegenstander aan. Deze wordt ook opengedraaid en vergeleken. De hoogste waarde wint, tenzij de kaart een speciale eigenschap heeft (zie onder). De verslagen kaart(en) gaan uit het spel (als punt of volledig uit het spel - zie onder) en nadien aangevuld met handkaarten.
De volgende situaties kunnen zich voordoen : 1) de aanvaller wint, neemt de kaart van de tegenstander en stopt deze in z'n overwinningspuntenstapel, z'n eigen gebruikte kaart wordt terug gedekt gelegd en nadien mag deze speler één van z'n kaarten ruilen tegen één van z'n handkaarten 2) de verdediger wint, verwijdert de verslagen kaart van de aanvaller uit het spel, legt z'n eigen kaart terug gedekt en mag één van de drie kaarten van z'n aanvaller bekijken en terug op z'n plaats leggen 3) geen van beiden wint, beide kaarten worden uit het spel verwijderd, beide spelers vullen het gat aan met een handkaart
Zo gauw een speler z'n kaarten (3) niet meer kan aanvullen, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten in z'n overwinningspuntenstapel. Dit is de gezamenlijke waarde van alle gevangengenomen kaarten in z'n stapel.
De speciale eigenschappen : - ninja : verdediging sterkte 4, maar aanval sterkte 8 - monnik : waarde 5 en mag je opendraaien als één van je kaarten wordt aangevallen en telt als +2 verdedigingswaarde, na het gevecht wordt de monnik terug dichtgedraaid - ronin : waarde 6 en mag na een gevecht beslissen of hij met één van de twee andere kaarten ook nog een aanval wil inzetten. Het maakt niet uit of het eerste gevecht gewonnen werd of niet. Gaten worden pas aangevuld na het tweede gevecht. - shogun : waarde 10, mag niet aanvallen, maar mag de aanvaller gevangen nemen als hij wint als verdediger, kan enkel door een geisha gevangen worden - geisha : sterkte is altijd één hoger dan de tegenstander, maar wordt na een gevecht altijd uit het spel verwijderd. Als 2 geisha's tegen elkaar komen worden ze beiden uit het spel verwijderd.
Titel : Tenno Auteur : Lukas Zach & Michael Palm Uitgeverij : Huch & friends (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-7 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Cobra twist gaat u niet op de website van Boardgamegeek vinden. Net als de gekende smartgames wordt deze solospeler gezien als een puzzel en niet als een spel. Echter hebben deze spellen ook zeker hun plaats op onze blog, omdat ze interessant, leerrijk en gewoon leuk zijn. Ook dit keer is de werkwijze gekend, je neemt één van de opdrachtkaarten en gaat door middel van het plaatsen van blokken de puzzel proberen op te lossen. 20 dubbelzijdige kaarten zorgen voor 40 uitdagende opdrachten waarbij je probeert om de slang (of slangen) in 3D te vervolledigen. Ook in dit spel zijn er verschillende speelniveaus.
categorie groen : op de opdracht staat aangeduid welke kleur blokken je dient te gebruiken, aan jou om ze juist te plaatsen categorie geel : op sommige plaatsen dienen twee of meer blokken op elkaar te worden geplaatst. De kaart geeft niet aan in welke volgorde, dat dien je zelf uit te zoeken categorie blauw : enkel het aantal kubussen staat aangegeven, de rest is aan jou categorie rood : alle puzzels moeten opgelost worden, alle kanten van de kubussen dienen te kloppen (360°)
Titel : Cobra twist Auteur : Ariel Laden Uitgeverij : Huch & friends Aantal spelers : 1 Speelduur : 10 min. Leeftijd : 7+
Vorig jaar bracht Blue orange "King domino" uit en dat bleek een enorm succes. In dit spel hanteren ze ongeveer dezelfde basisprincipes, maar ga je op andere manieren scoren. In grote lijnen gaan de spelers met de gekende dominostenen (tegels) aan de slag en bouwen deze op en naast elkaar om een speelveld te vormen. Deze stenen bestaan uit combinaties van allerhande fantasiedieren. Sommige tegels tonen 2 keer hetzelfde dier, terwijl andere tegels twee diverse dieren tonen (het dominoprincipe dus).
Deze tegels zijn het hart van het spel, er zitten er 55 in de doos. Daarnaast krijg je ook nog een scorebordje en 5 houten gidsen (scorepionnen) en een startspelerfiche. Afhankelijk van het aantal spelers krijgen de spelers bij aanvang van het spel 4 of 5 (bij 2 spelers) tegels op handen. De oudste speler is de eerste startspeler en neemt de startspelerfiche.
Om beurten leggen de spelers één van hun handtegels in het midden van de tafel. Dit wordt herhaald tot alle spelers nog één tegel op handen hebben. Deze tegel wordt dan gewaardeerd en punten gescoord. Daarna wordt de hand terug aangevuld en de startspelerfiche één plaats opgeschoven en speel je een nieuwe ronde. Afhankelijk van het aantal spelers doorloop je enkele ronden en blijven er al dan niet enkele tegels over. De speler die na deze ronden het meeste punten heeft gescoord in totaal wint het spel.
Legregels : - de nieuwe tegel moet met tenminste één zijde grenzen aan een eerder gelegde tegel of bovenop 2 andere tegels gelegd worden - een tegel mag niet "overhangen", dwz moet steeds volledig ondersteund worden - een tegel mag nooit volledig op een andere tegel geplaatst worden (moet op 2 verschillende tegels steunen)
Het scoren : - de dieren die op je overgebleven tegel staan leveren je punten op - je zoekt de grootste aaneengrenzende keten (enkel orthogonaal, niet diagonaal) in deze kleur in het speelveld en scoort deze punten - heb je 2 verschillende dieren op je resterende tegel, scoor je voor beide dieren de punten - heb je 2 keer hetzelfde dier, dan scoor je de punten van dit dier gewoon dubbel - als je een dier hebt dat niemand anders heeft om te scoren, dan verdubbel je de waarde nog een keer als bonus
Titel : Fantastic park Auteur : Brett J. Gilbert Uitgeverij : Blue orange Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Treasure rush is nog één van die spelletjes in de metalen doosje van Blue orange. Ook dit keer mag u zich verwachten aan de gekende ronde kaarten, meer bepaald 24 dubbelzijdige avonturierkaarten (6 per speler) en 50 schatkaarten. Daarnaast is er 1 houten schatkist en 1 eindpuntkaart.
Deze eindpuntkaart (met het gekende kruis "hier ligt de schat") wordt in het midden van de tafel geplaatst met de schatkist erop. Elke speler neemt z'n avonturierkaarten en legt deze naast elkaar (willekeurige zijden naar boven) op een afstand van ongeveer 5 kaarten van de schat. De schatkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd.
Het spel wordt over meerdere ronden gespeeld. In een ronde wordt de bovenste schatkaart omgedraaid en gaan alle spelers gelijktijdig aan de slag. Ze proberen zo snel mogelijk de afgebeelde weg op de schatkaart na te bouwen met hun persoonlijke avonturierkaarten. De weg moet exact kloppen. De gevraagde voorwerpen moeten in de juiste volgorde zichtbaar zijn en er mogen geen voorwerpen zichtbaar zijn die ook niet op de kaart staan (deze moet je onder de andere kaarten stoppen dan). Je weg moet steeds starten van aan de cirkelkaart en dan over 2,3,4 of 5 avonturierkaarten lopen om bij de eindpuntkaart te belanden.
De speler die denkt dat z'n route klaar is, grijpt zo snel mogelijk de schatkist. Maakte hij geen fouten, dan scoort hij de schatkaart als overwinningspunt. Bij een fout dien je een eerder gewonnen kaart af te geven. De speler die als eerste vijf kaarten weet te verzamelen, wint het spel.
De spelregels voorzien ook nog een variant tot 8 spelers, waarbij er telkens in teams van 2 spelers wordt gespeeld. Er moet dan snel en goed samengewerkt worden om de routes na te bouwen.
Titel : Treasure rush Auteur : Nicolas Bourgoin Uitgeverij : Blue orange (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 10 min. Leeftijd : 7+
In Quizoo testen we je kennis van diertjes en je snelheid. Het spel bestaat uit 60 dubbelzijdig bedrukte opdrachtkaarten en vier overzichtskaarten. In het normale spel worden de overzichtskaarten rondom het speelveld (midden tafel) gelegd. Op deze overzichtskaarten zie je alle dieren die in het spel zitten afgebeeld volgens lengte, gewicht, levensduur en snelheid. De opdrachtkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd met de symbolen naar boven.
De bovenste kaart wordt opengedraaid en er komen enkele dieren (3-5) tevoorschijn. De nieuwe bovenste kaart op de trekstapel geeft aan wat de eigenlijke opdracht is. De spelers gaan dan ook zo snel mogelijk op zoek naar het grootste, kleinste, lichtste, zwaarste, snelste, traagste, langstlevende of kortstlevende dier op het kaartje. De spelers duiden zo snel mogelijk met hun vinger het juiste dier aan.
De speler die het juiste antwoord geeft, ontvangt de dierenkaart als punt. De speler die als eerste acht kaarten wint, wint het spel. Bij een fout antwoord dient de speler één van z'n puntenkaarten terug af te geven. Je kan ook een variant spelen waarbij je twee dierenkaarten gelijktijdig opendraait of waarbij je de overzichtskaarten weglaat.
Titel : Quizoo Auteur : Thierry Denoual Uitgeverij : Blue orange (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-8 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 6+
Go go gelato is een spel dat perfect past in het rijtje Dr. Eureka en andere Top thats. Ook in dit spel gaan 2 tot 4 spelers de snelheidsuitdaging aan om om ter snelste een voorgestelde opdracht tot een goed einde te brengen. Het spel komt met 16 kleurrijke hoorntjes (in 4 kleuren), 12 bollen (in 3 kleuren) en 54 opdrachtkaarten.
Bij aanvang van het spel neemt elke speler een hoorntje van elke kleur en plaatst het bijpassend bolletje op de hoorntjes. Er zijn geen blauwe bollen, dus het blauwe hoorntje blijft leeg. Daarna worden alle opdrachtkaarten geschud en als trekstapel klaargelegd. Bij aanvang van een ronde draait een speler de bovenste kaart open in het midden van de tafel, zodat alle spelers deze goed kunnen zien. De spelers gaan gelijktijdig aan de slag en trachten de afgebeelde combinatie samen te stellen. Ze mogen hiervoor de bollen niet met hun handen aanraken. Ze dienen de bollen over te gieten van het ene in het andere hoorntje. Valt er een bol mag deze ook niet met je handen aangeraakt worden, maar moet je twee hoorntjes gebruiken.
De speler die als eerste de combinatie maakt, roept "go go gelato". De andere spelers controleren de combinatie. Is deze juist wint de speler de opdrachtkaart. Bij een foute combinatie dient hij een eerder gewonnen kaart af te geven. De speler die als eerste vijf kaarten wint, wint het spel. Je kan ervoor opteren om elke ronde terug vanuit de startopstelling te beginnen of door te gaan met de combinatie die je op dat ogenblik voor je hebt staan.
Titel : Go Go Gelato Auteur : Roberto Fraga Uitgeverij : Blue orange (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 6+
+ een Schacht in een kaartdoosje is meestal wel de moeite + het spel heeft een mini-economic-engine die op zich wel werkt + het is een race naar de beste kaarten en opdrachten, die erg snel verloopt
- ondanks het feit dat dit een nieuw spel is, lijkt het artwork zo uit de jaren 90 te komen - het speelt vlot, het werkt allemaal wel, maar het is ook niet meer dan dat - qua herspeelbaarheid lijkt me dit niet onmiddellijk de sterkste titel
Conclusie : Das Vermächtnis des Maharaja is een oké kaartspel, dat snel tussendoor gespeeld kan worden. Het ziet er eigenlijk wel niet erg fraai uit, de gebruikte munten en het artwork komen zo uit de vorige eeuw. De iconografie is ietwat aan de kleine kant, de ganse kaart is gevuld met een perkament dat er niet toe doet en de symbolen zijn petieterig klein zodat je ze vanop een afstand moeilijk kan onderscheiden (en zo is een foutje snel gebeurd)
+ het materiaal is oké, maar niet uitzonderlijk + je vindt wel enige uitdaging in het puzzelen met deze moeilijke puzzelstukken + iedereen is gelijktijdig bezig en erg betrokken + qua gevoel heeft dit spel een deftig "Traxx"-gehalte
- het is fijn om een keertje te doen, maar daar blijft het voor mij toch wat bij - het puzzelen is uitdagend, maar voor mij eerder frustrerend - je gaat ongetwijfeld beter worden in dit spel als je de vormen van de puzzelstukken beter kent, maar ik weet eigenlijk niet of ik dat wel wil
Conclusie : Na het lezen van de spelregels en het bekijken van het materiaal leek dit spel wel eens een leuk tussendoortje te kunnen worden, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het allemaal wat tegenviel. Op zich straalt het spel nog wel iets uit, maar al gauw heb je het gevoel dat er weinig nieuws onder de zon is bij dit spel. Voor mij komt dit spel persoonlijk zelfs niet aan de enkels van andere tussendoortjes zoals Traxx, Qwixx, Quinto of Keer op keer.
In Maharaja gaan de spelers in een race strijden om de meeste antiquiteiten. Neem je geld in je beurt of koop je een voorwerp? Ben jij de eerste die een set verzamelt, dan scoor jij een collectiekaart. De speler die de meeste punten heeft verzamelt in de vorm van collectiekaarten en antiquiteiten wint het spel.
In het kleine "kaart"doosje vinden we 36 antiquiteitskaarten (6 types in de 6 kleuren), 9 handelskaarten, 15 collectiekaarten, 14 gouden munten (waarde 3) en12 zilveren munten (waarde 1). Schud de antiquiteitskaarten en leg als trekstapel klaar. Trek de bovenste vier kaarten en leg deze als vitrine klaar. Leg de handelskaarten in een aflopende rij in het midden van de tafel (afh. aantal spelers gebruik je bepaalde kaarten wel/niet) en plaats een gouden munt op elke kaart. De collectiekaarten worden gesorteerd per soort en overzichtelijk terzijde gelegd. De startspeler ontvangt 1 gouden en 1 zilveren munt, de andere spelers ontvangen 1 zilveren munt extra.
Het spel verloopt over verschillende ronden. Tijdens een beurt doorloopt de speler volgende fasen : 1) voer een actie uit : de speler kiest uit één van beide acties : - neem een gouden munt : neem de gouden munt van de meest linkse handelskaart waarop nog een munt ligt - koop een antiquiteitskaart : neem een kaart uit de vitrine en betaal de kostprijs (tussen 2 en 4). De kosten worden bepaald door de meest linkse handelskaart waarop nog een gouden munt ligt.
2) neem een collectiekaart (optioneel) : indien je aan de voorwaarde op de collectiekaart voldoet, mag je de kaart nemen. Je mag slechts één kaart per beurt nemen. Je mag deze stap ook uitvoeren als je een gouden munt neemt in fase 1, als je aan de voorwaarde van een kaart voldoet.
3) betaal belastingen : indien je meer dan waarde 8 aan munten hebt, leg je het teveel af.
De lopende ronde eindigt na de beurt waarin de laatste gouden munt van een handelskaart wordt genomen OF de laatste antiquiteitskaart uit de vitrine wordt gekocht. Doorloop de volgende stappen om de volgende ronde voor te bereiden. Verwijder de resterende antiquiteitskaarten (indien deze er nog zijn), trek er vier nieuwe en vorm een nieuwe vitrine (indien dit niet mogelijk is omdat de stapel is uitgeput, eindigt het spel), leg één gouden munt op elke lege handelskaart. De speler die normaal aan de beurt zou zijn, begint de nieuwe ronde.
Einde van het spel : - elke speler legt de antiquiteiten af waarvan hij slecht één exemplaar heeft weten te verzamelen - tel de waarden op van alle resterende antiquiteitskaarten en collectiekaarten De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met het meeste antiquiteiten.
De collectiekaarten : Deze vergen het verzamelen van bepaalde antiquiteiten en komen vaak voor in dezelfde vorm maar verschillende waarden, we noemen deze kleine en grote collecties. Je mag er meerdere van dezelfde soort verzamelen, maar als je reeds een grote collectie hebt, mag je de kleine collectie niet meer nemen. Je moet dus het risico nemen en eerst de kleine collectie nemen vooraleer voor de grote te gaan.
Titel : Das vermächtnis des Maharaja Auteur : Michael Schacht Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
Met NMBR9 brengt Abacusspiele een spel voort dat in het rijtje met Qwixx, Quinto en vooral Träxx zou passen. De doos omvat 80 puzzelstukken, waarvan telkens 8 stukken met de nummers 0 t.e.m. 9, alsook 20 cijferkaarten (2x de waarden 0 t.e.m. 9). Deze cijferkaarten worden geschud en als trekstapel in het midden van de tafel gelegd en het spel kan beginnen.
Eén van de spelers draait de bovenste cijferkaart om en vernoemt het cijfer op de kaart. Alle spelers krijgen nu een puzzelstuk met het desbetreffende cijfer en gaan dit voor zich leggen. Daarna wordt het volgende kaartje omgedraaid en wordt dit herhaald. Dit gaat zo door tot alle 20 kaarten zijn omgedraaid en elke speler dus 20 puzzelstukken heeft gebruikt.
De puzzelstukken dienen volgens enkele regels geplaatst (gebouwd) worden. - het cijfer van het puzzelstuk moet zichtbaar zijn, maar mag wel georiënteerd worden zoals je wil - op niveau nul (tafel) mogen zo veel stukken liggen als je wil - elk puzzelstuk moet grenzen met één zijde (van één vierkantje) aan een puzzelstuk op hetzelfde niveau (tenzij dit het eerste puzzelstuk op dit niveau is) - als je een puzzelstuk op een hoger niveau plaatst, moet dit volledig ondersteund worden met onderliggende tegels - het puzzelstuk moet ook op minstens twee andere puzzelstukken geplaatst worden en mag dus niet volledig op één stuk gelegd worden
Nadat alle puzzelstukken gelegd zijn, breken de spelers hun bouwsel terug af, niveau per niveau. Je scoort de waarde van de tegel vermenigvuldigt met het niveau waarop de tegel zich bevindt. Op niveau nul scoren alle tegels dus nul punten. De speler met de meeste punten wint het spel.
+ wat een doos, wat een enorm goed gevulde doos + de miniaturen zijn erg fraai en voor mij persoonlijk een must + speel je liever met de kartonnen fiches? Geen probleem, deze zitten er ook bij + dit spel is een pure worker-placement, maar meaty en heavy, net waar we van houden + het spel heeft een hogere speelduur, maar de tijd vliegt voorbij + het thema is erg grondig uitgewerkt, val je hiervoor dan is het totaal je ding + de spelregels zijn erg lijvig, maar prima geschreven (er is overigens een fantastische Nederlandse vertaling online te vinden) + de vormgeving is fraai, de iconografie erg duidelijk en intuïtief, proficiat Mindclash + eens je bezig bent, is alles zo duidelijk en wordt het een erg toffe puzzel + de diverse arbeiders die hun voordeeltjes hebben, de keuzes die je moet maken, de diverse einddoelen waarop je kan spelen, ...
- de grondstofblokjes zijn niet altijd even duidelijk van elkaar te onderscheiden (afh. de ondergrond waarop ze liggen) - de speelduur zal spelers ook afschrikken, net als de hoeveelheid materiaal en de regels als je die voor een eerste keer moet vatten - de kostprijs van dit spel ligt hoog, erg hoog, het lijkt een beetje standaard te worden, maar je betaalt voor de kwaliteit alleszins
Conclusie : Anachrony bombardeert zich onmiddellijk tot één van mijn persoonlijke favorieten. Ik wil dit spel terug herspelen, en liever snel dan laat. Enerzijds omdat de regels natuurlijk nu nog fris in het geheugen zijn geprent en het dan toch iets handiger is om uit te leggen en te spelen, maar anderzijds gewoon omdat de eerste sessie me zo goed bevallen is. De exosuits zijn machtig om te zien en geven het spel zeker een meerwaarde. Het spel is stevig, maar toch gestroomlijnd. Het tijdreizen lijkt op het eerste zicht complex, maar eens je bezig bent, loopt dit erg vlot en heb je echt het gevoel dat het spel je wil overbrengen. Ik zou je niet aanraden om dit spel blindelings te kopen, daarvoor is het net dat tikje te duur (zeker omdat je het best met de miniaturen koopt), maar probeer het alleszins eens een keertje en beslis dan zelf maar of het iets voor jou is of niet.
+ méér dan fantastisch artwork + een overfunded KS-project, dit wil zeggen héél wat stretchgoals + variatie, variatie, variatie ... door alle mogelijke goden tegen elkaar uit te spelen + herspeelbaarheid is enorm + speelduur is kort, zodat je verschillende potjes na elkaar kan doen + spelregels zijn superkort en superduidelijk + dit spel kan je aan het kleinste kind aanleren, maar is oh zo moeilijk om te winnen + de uitvoering van dit spel is fraai, erg fraai, je laat het zonder problemen op je salontafel staan prijken + ...
- totaal geen negatieve punten op te merken hier
Conclusie : het is wel duidelijk dat ik in de wolken ben (letterlijk en figuurlijk) van dit spel. Santorini is zo'n abstract hebbedingetje dat in elke collectie thuishoort. Ook al ben je niet onmiddellijk fan van het abstracte genre, dan gaat dit spel, door z'n schoonheid je toch bekoren. Het herbergt zo veel mogelijkheden en diversiteit en is toch oh zo simpel om uit te leggen. Elke keer dat je met een unieke combinatie aan goden speelt zal je spel totaal anders zijn, ga je anders moeten denken en je strategie aanpassen. De leuze "30 seconds to teach, a lifetime to master" is volledig van toepassing. Ik zou zelfs durven stellen dat, indien mijn partner me hierbij wil helpen, dit spel meer dan 100 plays zou kunnen halen op een jaar. Dit spel zal op die manier elke euro waard zijn. Moest er al zoiets bestaan als een "seal of excellence van SpinLi", dan gaat Santorini hier zeker mee aan de haal.
+ het artwork is erg fraai en thematisch + de miniatuurtjes zijn fijn, maar ook weer geen must voor de gameplay op zich + het is een relatief toegankelijk familiespel waarvan de moeilijkheidsgraad te vergelijken is met Ticket to Ride + het spel speelt op zich erg vlot, eens je de diverse acties kent, loopt het als een trein
- als je met de volle bezetting speelt, is er te veel downtime, uiteindelijk speelt iedereen z'n beurt volledig apart - de spelregels zijn op zich erg duidelijk, maar gezien de hoeveelheid aan diverse acties en mogelijkheden had een overzichtje of verduidelijkende symboliek op het speelbord erg handig (een must!) geweest - qua herspeelbaarheid weet ik het niet zo goed met deze titel, het lijkt me vaak hetzelfde te zijn - de speelduur is volgens mij enkel met drie spelers in verhouding tot het speelplezier (misschien lukt vier ook nog als iedereen stevig doorspeelt)
Conclusie : In the name of Odin is één van de Essen-titels die redelijk lang is blijven liggen ondanks het feit dat het een erg toegankelijk spel is. Ik ben wel erg blij dat ik hem eindelijk op tafel heb gekregen en ik heb me zeker wel geamuseerd. We speelden met de volle bezetting en dan kom je al gauw de sterkere en mindere punten te weten. Het spel is toegankelijk, echt wel gericht op de niet-veelspeler ook, maar zal ook zeker liefhebbers weten te boeien. Of het echter een blijvertje is, dat durf ik te betwijfelen, daarvoor omvat het spel misschien net iets te weinig. Het grootste probleem vond ik de wachttijden tussen de beurten. Elke speler speelt z'n beurt volledig af vooraleer de volgende speler aan de beurt is en je beurt is niet één actie, maar kan wel wat zaken omvatten. Je kan wel enigszins anticiperen en op voorhand je acties plannen, maar vaak wordt dit nog in de war gestuurd doordat iemand anders met je favoriete gebouw weg is of net op raid is gegaan en net die kaart heeft weggenomen waarvoor je ging. Liefhebbers van het thema kan ik het wel aanbevelen om een keertje te genieten van het prachtige artwork en vooral de eigenschappen van de gebouwen en helden trachten te combineren. Solide ... ja, slecht ... zeker niet, altijd zin om dit te spelen ... dat nu ook weer niet!
+ zéér kwalitatief materiaal + speelbaar vanaf jonge leeftijd, maar ook boeiend voor de veelspeler + supersnel tussendoortje dat zeker weet te boeien + interessant keuzesysteem om de tegels te veroveren + beetje puzzelen, beetje dominoën, dat beviel ons wel + korte spelregels, je bent onmiddellijk bezig + variantjes voorzien voor extra punten, gooi ze gelijk in de strijd zou ik zeggen + je kan dit spel zelfs 2 keer in het Nederlands aanschaffen, Blue orange heeft de internationale versie (met Nederlandstalige spelregels incluis), WGG heeft de Nederlandstalige versie.
- voor de die-hards sowieso te weinig inhoud (maar dat wil dit spel ook helemaal niet pretenderen)
Conclusie : ons is Kingdomino absoluut bevallen. Het is een charmant tussendoortje met kwalitatief stevig materiaal. Het oogt mooi, is kleurrijk, snel uitgelegd en nog sneller gespeeld. Dit is het perfecte tussendoortje of spel om niet-spelers te overtuigen. Iedereen gaat zich toch op zijn manier geamuseerd hebben bij dit spel. Het puzzelaspect is fijn, maar niet overheersend en vooral het tegel-neem-systeem leent zich tot hergebruik in andere "grotere" spellen. Ik kan je enkel aanraden om dit spel een keertje op tafel te gooien, het is alleszins geen verloren tijd. Op beurzen lijkt mij dit het perfecte demo-spel.
The oracle of Delphi (TMG/Pegasus spiele/999 games) :
+ als Feld-fan kunnen we dat enkel als positief puntje neerpennen + Feld brengt dit keer een a-typisch Feld-spel, met toch de gekende Feld-ingrediënten + het race-aspect van het spel is wel tof, je moet echt optimaliseren, want elke actie telt + er zijn héél erg veel mogelijkheden en routes naar de overwinning volgens mij + er is al bij aanvang van het spel discussie over de speciale eigenschappen van de boottegels die elke speler heeft, maar toch komt alles netje bij elkaar + gelukkig is het spel relatief kort, want AP loert achter de hoek + het materiaal is rijkelijk aanwezig, kleurrijk en speelt lekker
- de speciale eigenschappen van de boottegels zullen wel uitgebalanceerd zijn, maar er is wel het risico dat het ene makkelijker te spelen is als de andere, of dat de situatie zich meer leent tot de ene dan de andere eigenschap - het speelbord durft wel héél druk te worden met al die kleurtjes, als je te veel gaat nadenken, dan zie je sowieso scheel - het is de bedoeling dat je buiten je beurt je acties al overdenkt, maar afhankelijk van de situatie kan héél wat veranderen, dit leidt toch wel tot wat AP - in ons exemplaar zat een drukfoutje in de groene opdrachttegels waar er één kant niet bedrukt was (erg raar en nog nooit meegemaakt, het lijkt me ook raar dat dit enkel bij mijn exemplaar zou zijn) - het opbouwen van het speelbord is al een moeilijke puzzel op zich, dat is de tol die je betaalt voor een modulair speelbord dat je dan toch probeert op te bouwen zoals in het voorbeeld
Conclusie : The oracle of Delphi is een typische euro met als extraatje het race-aspect. En het is volgens mij nu net dat aspect dat ervoor zorgt dat ook niet-Feld-fans dit spel absoluut ook een keer moeten proberen. Het vechten tegen de monsters is een lichte sluier Ameritrash, maar je kan ook op andere manieren zorgen dat je sowieso wint, dat kost tijd en is je eigen keuze. Het spel heeft zeker een leercurve en de mogelijkheden zijn enorm, zeker omdat het bord er telkens helemaal anders zal uitzien. De speciale eigenschappen van de boottegels gaan je ook in een bepaalde speelstijl duwen, dus elk spel zal anders zijn. Ik ben alleszins fan van dit spel en leg het graag meer op tafel. Maar het is in mijn ogen niet de beste Feld, daar moet het nog opboksen tegen andere kleppers à la Burgundy en Trajan.
+ prachtig geïllustreerde unieke kaarten + fraaie dobbelstenen + de eindscores liggen zéér dicht bij elkaar (5 spelers, slechts 2 punten tussen winnaar en laatste) + het verdelen van de buit is een erg fijn systeem vind ik persoonlijk + zelfs met de volle bezetting is de speelduur nog oké (maar misschien iets te lang voor een tussendoortje) + de gebruikte iconografie is even wennen, maar nadien erg duidelijk, bovendien worden alle kaarten netjes overlopen op de achterkant van de spelregels
- de geld- en puntenfiches zijn oké, maar in vergelijking met de kaarten en dobbelstenen wat minnetjes - de eindscores liggen zéér dicht bij elkaar dat je je afvraagt of het er toe doet wat je eigenlijk doet tijdens het spel - het verdelen van de buit is een fijn systeem, maar kan wel wat AP in de hand werken, als je buit gestolen wordt, moet je helemaal overnieuw gaan denken over de situatie die op dat ogenblik op tafel ligt - tijdens je eerste spel lijkt de iconografie wel wat overheersend
Conclusie : Als ik een tip mag geven, als je dit spel voor de eerste keer speelt, laat je het allemaal even gebeuren. Overloop elke kaart pas als deze in het spel komt en dan heb je geen last meer met de iconografie. Thief's market heeft een erg fijn verdeelsysteem van de buit, soms gebeuren er extreem interessante dingen. Je moet je keuze ook erg goed overwegen aangezien elk puntje echt wel telt. Ga je op lange termijn werken of op korte termijn? Ik weet nog niet welke het meest succesvol is, maar het zal spannend zijn. Hou altijd in je achterhoofd dat de punten het belangrijkste zijn, dus te extreem opbouwen is er hier niet bij. Af en toe kan het ook een beetje frustrerend zijn als je buit telkens weer wordt gestolen, maar dan wordt ook plotsklaps de centrale buit weer veel interessanter. Ik ga het dan ook bij dit woord houden voor dit spel "interessant". Ik heb er persoonlijk plezier aan beleefd, maar of het als tussendoortje op tafel komt, daar heb ik mijn twijfels over. Het spel zit zo in een schemerzone wat dat betreft, te kort en te beperkt voor een deftig spel, te lang en complex voor het snelle tussendoortje.
