Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
16-05-2016
Dream islands (Schmidt spiele)
Schmidtspiele staat bij ons bekend als een uitgeverij voor de familiespellen. Vaak brengen zij echt degelijke spellen op de markt die voor een erg ruim publiek toegankelijk zijn en die eigenlijk te weinig in de picture worden gezet bij de die-hard-spelers. Ook Dream islands hoort in deze categorie thuis. Erg korte, duidelijke spelregels, maar toch voldoende diepgang lijkt ons.
In de kleurrijke doos vinden we 1 speelbord, 4 superdikke spelersbordjes, 24 meeples (in de vier spelerskleuren), 16 houten schelpen (in spelerskleuren) en 64 missiekaarten (in de spelerskleuren). Weinig materiaal, maar netjes en overzichtelijk weg te stoppen per kleur in een ziplockzakje dat meegeleverd wordt.
Het speelbord toont een verzameling van eilanden die met pijlen verbonden zijn. Je start linksonder met 5 meeples en in de loop van het spel beweeg je rond het speelbord om in het centrum te eindigen. De zesde meeple van de startspeler wordt op het eerste eiland gezet, die van de tweede speler op het 2de eiland enzovoort. De spelers nemen hun spelersbord voor zich en de vier schelpen. Tenslotte schudt elke speler z'n 16 missiekaarten, vormt en trekstapel en neemt er drie op handen.
In een beurt doorlopen de spelers telkens 3 fasen :
1) Dek een nummer op je spelersbord af met een schelp en verplaats je meeples het aangegeven plaatsen. Je mag de stappen verdelen over verschillende meeples. Je moet de pijlen volgen en mag niet terugkeren. Je moet alle bewegingspunten opgebruiken. Kom je op de middelste eilanden, dan zet de eerste meeple zich op het eiland met de 3 punten, de volgende 2 op 2 punten en de resterende op het eiland van 1 punt. Deze punten scoor je aan het einde van het spel.
2) Vervolledig missies die je op handen hebt. Je mag er meer dan één in een beurt vervolledigen indien dit lukt. Je mag dezelfde meeples gebruiken voor meerdere missies. De soorten missies zijn : een exact aantal meeples op een eiland hebben, een aantal meeples op aangrenzende eilanden hebben en de meerderheid hebben qua meeples (dan de totale som van de andere spelers) op bepaalde eilanden.
3) Ruil missiekaarten en vul je hand terug aan tot 3 kaarten (indien nog voorradig). Je mag eerst opdrachtkaarten onder de stapel schuiven, missies die je niet onmiddellijk mogelijk acht.
Het spel eindigt zo gauw een speler z'n laatste missie volbrengt of een speler z'n 6 meeples in het centrum van het bord heeft staan. De lopende ronde wordt nog afgewerkt en dan volgt de slottelling.
Je scoort 2 punten per vervolledigde missie. Je scoort 3/2/1 punt(en) voor je meeples in het centrum van het speelbord en 3 punten extra als je alle missies hebt kunnen vervolledigen. De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste vervolledigde missies.
+ sfeer, sfeer, sfeer en nog eens sfeer, dit spel ademt uit waar het voor gemaakt is
+ het artwork past gewoon bij de sfeer en het extra Charlie Hebdo-sausje maakt het toch nog een stuk sterker
+ je gaat niet vechten in deze oorlog, je gaat voor vrede, dat is eens een nieuw gegeven
+ dit is een coöp die moeilijk, erg moeilijk te winnen valt
+ het materiaal is fraai, compact, in een klein doosje waarop je verliefd gaat worden
+ de spelregels en spelverloop zijn eenvoudig, maar dat deert hier absoluut niet
+ er wordt gevloekt, gezucht en af en toe een beetje gejuicht rond de speeltafel
- je moet je wel een beetje kunnen inleven, anders wordt dit spel al gauw een kaarten-afleg-spel à la The game (wat op zich niet slecht hoeft te zijn, maar dan komt het toch niet volledig tot z'n recht)
- de communicatie is in dit spel beperkt, ik vind dit jammer omdat dit toch een spelmechanisme is dat thuishoort bij een coöp
Conclusie :
The grizzled is een spel dat in elke collectie thuishoort! Voilà, dat gezegd zijnde wil ik even nuanceren. Als je ietwat voeling hebt met de materie van WOI, je jezelf een beetje kan inleven en houdt van sfeer, dan is dit toch een spel dat je eens moet proberen. Het spel op zich is eenvoudig, het winnen allerminst (de kans bestaat dat je hier nooit in zal slagen). De communicatie die afgesloten wordt, vind ik persoonlijk een minpuntje en laat me voorlopig twijfelen tussen een goed spel en een fantastisch spel. Ik denk dat ik volgende sessie deze regels eens aan mijn laars zal lappen en eens proberen met open communicatie. Wordt het spel dan te makkelijk gewonnen, is het natuurlijk een maat voor niets, maar anders lijkt me dat een meerwaarde.
+ een eenvoudig dobbelspel à la Regenwormen, maar nu met wat extra thema
+ de handige overzichtjes maken het erg makkelijk en aangenaam om het spel uit te leggen
+ het is en blijft dobbelen, maar je kan toch wel wat keuzes maken
+ de eindscores lagen bijzonder dicht bij elkaar
+ de eindconditie die rechtstreeks uit Rattlebones komt, is een spannend gegeven
+ je speelt slechts 4 à 5 beurten en dan is het over
+ het aantal dobbelstenen dat kan fluctueren afhankelijk het weer werkt hier wel
+ er is onmiddellijk een variant voorzien in de basisdoos
- het materiaal is nogal klein, niet alle cijfers goed leesbaar en de schattige yeti staat nogal wankel
- tegenstanders zullen de doos te groot vinden voor zo'n simpel dobbelspelletje, dit had ook in een Regenwormdoosje gepast
- het is en blijft dobbelen, een slechte beurt kan je de overwinning kosten
- je speelt slechts 4 à 5 beurten en dan is het over, je wil nog, want je komt waarschijnlijk net dat tikje te kort om te winnen
Conclusie : Yeti is een erg fijn dobbelspelletje dat een goed tussendoortje kan zijn of een slotspel van de avond. De vraag die je je echter wel gaat stellen is of zo'n simpel spel, zo'n grote doos nodig heeft. Het materiaal is mooi en grappig, maar niet echt supernoodzakelijk vind ik persoonlijk. De doos past wel in de serie van Pegasus naast Camel up, zowel qua artwork als speelniveau, maar ik denk niet dat Yeti diezelfde hoge toppen zal scheren als Camel up. Om af te sluiten ook nog een vraagje aan Pegasus : "zouden jullie jullie spelregels willen drukken op een standaard A4-formaat of toch iets dat beter in de hand ligt, die grote vierkante boeken hanteer je niet zo handig.
+ na ZhanGuo een nieuwe topper in het gamma van WYG? Ik denk het zeker wel! + je gaat weer punten sprokkelen, op alle mogelijke manieren (zowel links als rechts) + alles hangt ook netjes aan elkaar, de acties beïnvloeden ongetwijfeld je volgende actie + het consolideren is een graaf mechanisme dat dit spel een meerwaarde geeft + een ander leuk aspect is het verzamelen van arbeiders in éénzelfde kleur zodat de kosten gedrukt kunnen worden, het hoeft je acties niet te bepalen, maar je gaat er toch op proberen te letten + verschillende sporen opwaarderen, daar moet je toch wel van houden + veel keuzes, het gevoel dat je alles wil, maar je zal moeten selecteren ... vaak een goede eigenschap van een spel + ieder speelt z'n eigen spel, maar je moet in confrontatie gaan in het centrum van het speelbord, daar vallen de grote punten te rapen. Daarnaast is er ook nog wel wat interactie bij het wegnemen van arbeiders in bepaalde kleuren + de bonussen die je opraapt optimaliseren om zo een goed mogelijke motor te laten aanslaan, is uitdagend te noemen
- voor de niet-eurogamers, dit is wederom een droge, opgepast dus (maar ik zou 'm toch eens proberen) - de eindscores lagen belachelijk ver uit elkaar tijdens onze eerste sessie, maar alle partijen hebben zich wel geamuseerd - in deze tijden van mini's, heavy artwork en prachtig materiaal blijft WYG misschien een beetje achter, ze houden vast aan hun kwaliteit (die in mijn ogen prima is en perfect gekozen voor het speelplezier en de kwaliteit van hun spellen)
Conclusie : Zoals je uit voorgaande bedenkingen wel kan afleiden vind ik Nippon zonder meer een topper. Vorig jaar riep ik ZhanGuo uit tot mijn persoonlijke favoriet van dat jaar (in het euro-gamma) en ik denk dat Nippon zeer dicht bij komt dit jaar. Dit spel heeft in mijn ogen zowat alles wat je van een abstracte, redelijk droge euro mag verwachten. Een thema dat er volledig is opgeplakt en niets toe doet (mij lijk het indsustriële Engeland à la Brass zelfs beter), maar een gameplay die je toch in vervoering gaat brengen. Je gaat interessante keuzes moeten maken en bij aanvang van je eerste sessie weet je waarschijnlijk niet onmiddellijk waar naartoe. Dit komt echter snel, ondanks de moeilijkheid en hoeveelheid van de spelregels speelt dit spel vlot, supervlot. Nippon oogt in mijn ogen dan toch erg mooi overigens. Het is niet allemaal zo flashy, maar alle gekozen symbolen zijn goed gedaan, het is duidelijk. Tot slot nog dit : WYG bracht 2 spellen uit in Essen, ook Signorie ligt hier nog te blinken en ons te aanroepen. We kunnen niet meer wachten om het te spelen, zeker na al het positieve wat we er al van hoorden. Ik ken weinig uitgeverijen die in Essen met zo'n twee kleppers komen.
+ het omgekeerde Coloretto-principe werkt erg fijn en kan supertactisch zijn + het spel is licht en luchtig, maar er zijn toch duchtige beslissingen te maken + het artwork van de diertjes valt zeker in de smaak + het spelprincipe is eenvoudig, snel uitgelegd en bovendien ook nog eens snel gespeeld + de puntentelling is méér dan oké, duidelijk en snel + het materiaal is prima in orde, stevig karton en past netjes in de doos
- vatbaar voor AP met de foute spelers, want als je ook nog gaat onthouden welke dieren andere spelers genomen hebben, kan dit erg tactisch worden allemaal ... en ten koste gaan van het speelplezier - ik vind de doos niet echt aantrekkelijk, het artwork is op zich leuk, maar niet iets waar je onmiddellijk naar grijpt
Conclusie : Animals on board is een erg goede filler in mijn ogen. Je hebt toch wel wat mogelijkheden en keuzes te maken voor zo'n eenvoudig spel. Het spel duurt zo'n 4 à 5 rondjes dus op een klein halfuurtje ben je normaal zeker rond. Spelers met AP laat je beter links liggen tijdens dit spel, want het zou een verkrachting voor het spel zijn als er té lang wordt nagedacht. Zonder meer een aanwinst voor Eggert/Pegasus in het familiespelgamma. Het feit dat dit spel in de VS zal verdeeld worden door Stronghold verklapt ook al wel wat goeds.
Tweede nieuwe spruit bij Pegasus is wederom een familiespel, maar dit keer een tactisch dobbelspel. De spelers wanen zich bergbeklimmers in de Himalaya op zoek naar de wereldberoemde Yeti. De spelers die de mooiste foto's nemen van de Yeti, die naar de bergtop dartelen en het juiste materiaal aanschaffen kunnen misschien aanspraak maken op de winst.
In de doos vinden we 1 speelbord (uit 2 delen), 1 berg (die je moet opbouwen, bestaande uit 3 verdiepingen), 5 toptegels, 1 yeti en 5 kampen, 6 weertegels (voor de variant), 1 startspelerfiche, 7 speciale dobbelstenen, 5 bergbeklimmers en 5 scorepionnen in de spelerskleuren, 7 uitrustingstegels, 5 overzichtskaartjes en 1 fotospoor (uit 2 delen).
Leg het speelbord in het midden van de tafel en zet de opgebouwde berg in het midden op het speelbord. Stapel de toptegels in oplopende volgorde op de top. Het fotospoor wordt naast het speelbord gelegd en de uitrustingstegels worden op waarde erboven gelegd. Elke speler krijgt een overzichtskaartje, 1 kamp, 1 bergbeklimmer en 1 scorepion. De yeti wordt op plaats 50 van het scorespoor geplaatst, de scorepionnen op nul. De bergbeklimmer start onderaan de berg, net als het kamp. Kies een willekeurige startspeler die 5 dobbelstenen op handen neemt en de volgende twee spelers één dobbelsteen geeft (om het startvoordeel weg te werken).
In een beurt gooi je de zeven (behalve in sommige situaties, zoals bij aanvang van het spel) dobbelstenen. Je legt alle dobbelstenen met een "sneeuw"symbool sowieso terzijde. Indien je geen "sneeuw" gooide, moet je alle dobbelstenen van één soort opzij leggen. Indien je wel "sneeuw" gooide, mag je alle dobbelstenen van één soort opzij leggen (bovenop de sneeuw). Herhaal al de bovenstaande stappen tot je alle dobbelstenen opzij hebt gelegd. Voer alle acties van de dobbelstenen uit.
1) Sneeuw : vermoeilijkt de weg naar de yeti - indien je minder dan 3 sneeuw gooide, gebeurt er niets - indien je exact 3 sneeuw gooide, mag je één dobbelsteen draaien in een symbool naar keuze - indien je meer dan 3 sneeuw gooide, volgt er een sneeuwstorm die effect heeft op alle spelers. Deze effecten zijn : verplaats de yeti richting nul punten op het scorespoor (aantal stappen is afh. aantal spelers), plaats alle dobbelstenen (boven 3) met sneeuw op je overzichtskaart (ze blijven daar tot je terug aan de beurt bent, dus de andere spelers spelen ook met minder dobbelstenen), tenslotte mag je één van de drie resterende "sneeuw" draaien in een symbool naar keuze.
2) Geldmunten : hiermee kan je uitrustingstegels aanschaffen Je mag één item per beurt aanschaffen. Indien je een foto koopt, betaal je de afgebeelde munten en scoor je de afgebeelde punten. Koop je uitrusting dan betaal je de kosten aangegeven linksboven. Je mag de tegel uit de voorraad kopen of van een andere speler, deze krijgt dan wel de afgebeelde punten op de tegel.
3) Sherpa : helpt je met het beklimmen van de berg 1/3/6 sherpa('s) laat je toe 1/2/3 niveau(s) te stijgen De eerste keer dat je op de top komt, neem je de toptegel en het overeenkomstig aantal punten. Je kan er maar één van winnen.
4) Voetstappen : je vond de voetstappen van de yeti en verdient hiervoor punten afh. van de plaats waar je kamp op de berg staat. 1/2/3/4 punten voor je tent op begane grond/niveau 1/ niveau 2/ top
5) Tenten : je gebruikt je tent en maakt een kamp op de berg 0/1/2/3 tenten laten je jouw tent plaatsen op de begane grond/niveau 1/ niveau 2/ top. Aan het eind van je beurt valt je bergbeklimmer sowieso terug tot de plaats waar je jouw kamp hebt geplaatst.
Zo gauw een speler de yeti-figuur tegenkomt op het scorespoor wordt de lopende ronde nog uitgespeeld zodat elke speler evenveel beurten heeft gespeeld. De speler met de meeste punten wint het spel.
Eigenschappen van de uitrustingstegels : - één extra munt (éénmalig te gebruiken) - één extra tent of sherpa (éénmalig te gebruiken) - je mag een tweede soort symbolen opzij leggen in een dobbelronde - indien je 1 of 2 sneeuw hebt gegooid, mag je er één van hergooien - één extra voetstap per ronde - één extra sherpa per ronde - één extra tent per ronde
Variant met de weertegels : draai 3 van de 6 weertegels naar de goed-weer-kant, de andere op de slecht-weer-kant (willekeurig), schud deze tegels en stapel ze bij de startspeler. Telkens wanneer de startspeler aan de beurt komt, draait hij de bovenste tegel om en plaatst deze onder de stapel. De zichtbare tegel geeft de eigenschap aan die voor de lopende ronde geldt.
Titel : Yeti Auteur : Benjamin Schwer Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Animals on board is één van de nieuwe Pegasus-spellen die in de zomervakantie op de markt zal komen (voor het grote publiek). In Animals on board nemen de spelers de handschoen op tegen Noah. Ook zij proberen dieren naar hun ark te lokken, maar stoten wel op de anti-paren-wet van hun concurrent Noah. Het is namelijk verboden om exact twee dezelfde diersoorten te verzamelen. Een enkeling levert je iets op en een kudde (min. 3) nog meer. Wie vult z'n ark met de meest waardevolle collectie?
In de doos vinden we 4 arken die je in elkaar moet zetten en waarop de dieren kunnen gezet worden, 20 voedselfiches, 4 vlagfiches, 1 startspelerfiche en 60 dierentegels (12 diersoorten genummerd van 1 tot en met 5). Elke speler krijgt een ark en plaatst deze voor zich, daarnaast leg je één vlagfiche. Afhankelijk van het aantal spelers worden er eventueel diersoorten uit het spel verwijderd. De voedselfiches vormen een algemene voorraad en elke speler krijgt alvast 1 fiche. Er wordt een willekeurige startspeler gekozen die de startspelerfiche krijgt en tenslotte trekken de spelers 3 gedekte dierentegels uit de gemengde voorraad. Eén ervan houden ze en plaatsen deze in hun ark, de overige twee worden in het midden van de tafel in de vitrine gelegd.
Het spel verloopt over een aantal ronden, tot een speler z'n ark volledig gevuld heeft met 10 (of meer) dieren. Bij aanvang van elke ronde worden dierentegels toegevoegd aan de vitrine (afhankelijk van het aantal spelers), er wordt ook steeds één gedekte tegel in de vitrine gelegd (tenzij deze er nog ligt van de vorige ronde). De dieren moeten niet echt gesorteerd worden per soort, maar dit maakt het misschien wel overzichtelijker.
Wanneer een speler aan de beurt is, heeft deze de keuze tussen twee mogelijke acties : A) een groep dierentegels splitsen in 2 verschillende groepen en 1 voedselfiche nemen B) een groep dierentegels nemen, hiervoor betalen met voedselfiches en uit de lopende ronde stappen
Actie A : splitsen van dierengroepen De speler neemt één dierengroep uit het midden van de tafel en deelt deze in exact 2 groepen. De hoeveelheid dieren in elke groep mag je kiezen, alsook de samenstelling ervan. Daarna neem je één voedselfiche. Indien je reeds 5 voedselfiches voor je hebt liggen, krijg je geen extra fiche meer. Je moet zelfs één fiche afgeven, waardoor je dus met 4 fiches achterblijft.
Actie B : dierentegels nemen De speler kiest één dierengroep en neemt alle aanwezige dieren bij zich in de ark. Per genomen tegel moet je 1 voedselfiche betalen. Indien je dit niet kan betalen, mag je die groep niet nemen. Indien je een dichte tegel neemt, plaats je deze open in je ark (zichtbaar voor jezelf, maar onzichtbaar voor de anderen). Nadat je een dierengroep hebt genomen, plaats je je vlagfiche op je ark. Dit geeft aan dat je niet meer meedoet in de lopende ronde.
- De speler die als eerste deze actie kiest, wordt ook de startspeler in de volgende ronde. Zo gauw een speler 10 of meer dierentegels heeft, moet hij dit melden. - Indien alle spelers, behalve één een diergroep hebben genomen, krijgt de laatste speler nog één actie om actie A of B uit te voeren. - Voedselfiches moeten steeds zichtbaar voor iedereen naast je ark gelegd worden.
Als een speler 10 of meer dieren heeft, wordt de lopende ronde uitgespeeld en volgt de slotwaardering. - alle dieren waarvan je er exact twee hebt in je ark worden afgelegd en leveren je niets op - als je dan nog meer dan 10 dierentegels hebt, moet je afleggen tot 10. Je kiest zelf welke je houdt en welke niet, maar je mag niet reduceren tot een paartje - bereken daarna je punten : een enkeling levert je de punten op zoals aangegeven op de tegel (1-5), elke tegel van een kudde (min. 3 dieren) levert je 5 punten op. Tenslotte krijg je voor elke voedselfiche ook nog 1 punt. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Animals on board Auteurs : Ralf zur Linde & Wolfgang Sentker Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
+ een "dobbelfiller" vinden wij altijd wel interessant + het spel hoort thuis in een totaal ander gamma, maar het niveau van Orléans wordt in zekere zin aangehouden + de meeples zijn geen standaard-Carcassonne-meeples wat fijn is + de diverse manieren van scoren : onmiddellijke, korte termijn of langere termijn + de speloverzichten (maar deze zijn dan ook een must) + het maken van de combinaties met je dobbelstenen zorgt voor toch wat mogelijkheden en keuzes + de strijd is kort, maar spannend, de scores gaan normaliter redelijk kort bij elkaar liggen + het terug vrijkomen van plaatsen, het kunnen verdringen van de tegenstander = fijn + de veranderlijke startopstelling door de dubbelzijdige speelborden is ook prima +/- : die verduivelde denk-voor-het-dobbelen-aan-het-nemen-van-je-geld-regel, aaaahhhh!
- de speloverzichten zijn goed, maar er hadden nog enkele toevoegingen bij gemogen (zoals welke gebouwen je kan overnemen en welke niet en bij sommige gebouwen is het niet onmiddellijk duidelijk of de score onmiddellijk gebeurd, op het einde van het spel, ...) - de speelborden zijn erg mooi, maar als ze vol meeples staan, is het overzicht soms wel wat zoek - je bent en blijft natuurlijk wel afhankelijk van een dobbelresultaat. In het uitzonderlijke geval dat je steeds erg laag gooit, ga je bepaalde strategieën natuurlijk niet spelen (maar dan heb je andere keuzes genoeg) - het thema is dun, erg dun, men had ongetwijfeld ook een spectaculairder thema kunnen kiezen
Conclusie : Bohemian villages is een meevaller geworden. Het spel is snel, interessant, een klein beetje vernieuwend. We houden de laatste tijd wel van spellen waarbij je bepaalde gebouwen gebruikt (of bouwt) die je dan op de één of andere manier punten opleveren (denk maar aan Quadropolis, Between two cities, ...). In dit spel wordt er erg clever gebruikt gemaakt van het Can't stop-systeem van de dobbelstenen (of een beetje Kingsburg als u dat wenst). De waardes van de diverse gebouwen lijken me ook redelijk gebalanceerd te zijn. Er zijn interessante keuzes te maken en ongetwijfeld verschillende strategieën om de overwinning naar je toe te trekken. Je kan elkaar een beetje pesten, maar het is zeker niet overheersend. Af en toe ga je wel eens vloeken op een slechte dobbelsteenrol, maar je hebt steeds keuzes, alleen valt "die éne fantastische zet" dan misschien niet te doen. Absoluut een spelletje om zeker eens te proberen. Of het spel ook de tand des tijds zal doorstaan, dat is dan weer een andere vraag. Ik ga zeker nog enkele leuke speelsessies beleven aan deze titel!
De makers van Citrus, Siberia, Bangkok klongs en de wereldhit Orléans brengen ons nu een eenvoudige filler. Een tussendoortje stond voorlopig nog niet echt in hun gamma en met deze Bohemian villages vullen ze die leegte in één keer netjes op. "This is like Bohemian villages to me" is een uitdrukking in het Duits die aangeeft dat je niet weet waarover het gaat, een beetje zoals "dat is Latijn voor mij". Gelukkig is het spel wel erg goed te begrijpen, een juiste dosis geluk en strategie kunnen je misschien aan de winst helpen.
In de doos vinden we 9 dubbelzijdige speelborden (met daarop de Bohemian villages), 5 overzichtskaarten (erg nuttig), 4 zeszijdige dobbelstenen, 81 geldmunten (waarden 1,5 en 10), 1 bisschopsfiche, 7 glasfiches, 6 bloemfiches, 8 tavernefiches, 7 speciale actiefiches en 65 meeples (13 in de vijf spelerskleuren). Afhankelijk van het aantal spelers worden een aantal speelborden in het midden van de tafel gelegd, op een willekeurige kant. Nadien krijgen de speler 10 (bij 4 en 5 spelers) of 13 meeples in hun kleur. Je gebruikt een aantal glas-, taverne- en bloemfiches afhankelijk van het aantal glasfabrieken, tavernes en bloemmolens op de speelborden. De speciale actiefiches, geld en bisschopsfiche worden terzijde klaargelegd. Er wordt willekeurig een startspeler bepaald.
Als je aan de beurt bent, neem je de vier dobbelstenen, gooi je ze en stel je een combinatie samen. Elke combinatie moet minstens bestaan uit 2 dobbelstenen. Je mag ook drie dobbelstenen samen nemen, maar dan zal de resterende dobbelsteen niets waard zijn. Kies je voor een combinatie van de vier dobbelstenen, tel je alle waardes op. De opgetelde waarde van je combinatie(s) geven aan op welk gebouw je een eigen meeple gaat mogen plaatsen op de speelborden. Je moet in je beurt overigens steeds 1 geldige actie uitvoeren, zijnde het plaatsen van je meeples, het nemen van de bisschopsfiche of een speciale actiefiche (zie later).
Op elk gebouw op de speelborden kan hoogstens één meeple staan. De verschillende gebouwen hebben elk een eigen waarde (bv. de boerderijs is waarde 8), deze geeft aan welke dobbelcombinatie je moet hebben om er een meeple te mogen plaatsen. Indien alle gebouwen van een bepaalde soort opgebruikt zijn, kan je soms een tegenstander eruit gooien. Dit is van toepassing op een boerderij, taverne, gemeentehuis en kerk. In de 4 verschillende winkels (bakker, kleermaker, slager en zuivelhandel) mag je enkel een tegenspeler eruitgooien als je die bepaalde winkel nog zelf niet bezet en uit het landhuis, bloemmolen en glasfabriek kan je niemand gooien.
Zo gauw een speler aan de beurt komt die geen meeples meer heeft om in te zetten, eindigt het spel en volgt de eindtelling. Let wel, het spel is niet afgelopen als een speler z'n laatste meeple inzet, het kan gebeuren dat hij nog meeples terugkrijgt tijdens de beurten van andere spelers.
De gebouwen : (dit overzichtje moet je begrijpen en beheersen vooraleer het spel aan te vatten) - Bakker (waarde 2), slager (waarde 3), zuivelhandel (waarde 4), kleermaker (waarde 5) : dit zijn de vier verschillende winkels. Aan het einde van het spel leveren ze je punten op voor elke set verschillende winkels. 1 goud voor 1 winkel, 5 voor 2 diverse winkels, 12 goud voor 3 verschillende winkels en 20 goud als je ze alle vier bezet. Elke extra winkel telt als zijnde een nieuwe set. - Bloemmolen (waarde 6) : als je een bloemmolen bezet, neem je één bloemfiche uit de voorraad. Zo gauw deze vergeven zijn (zijn alle bloemmolens volzet), lever je de fiches terug in en scoor je 2 goud per fiche. Je meeples op de bloemmolen komen terug naar je voorraad. - Glasfabriek (waarde 7) : als je een glasfabriek bezet, neem je één glasfiche uit de voorraad. Zo gauw deze vergeven zijn (zijn alle glasfabrieken volzet), lever je de fiches terug in en scoor je 3 goud per
fiche. Je meeples op de glasfabrieken komen terug naar je voorraad. - Boerderij (waarde 8) : je scoort een aantal goud afhankelijk van hoeveel boerderijen je al bezet op dat ogenblik. (inclusief de nieuwe boerderij) - Taverne (waarde 9) : neem onmiddellijk een tavernefiche en check of je het op de actieve kant mag leggen. Indien er reeds 3 andere gebouwen bezet zijn op het speelbord, mag je de fiche naar de actieve kant draaien. Deze blijft nu voor de rest van het spel actief, ook als er meeples van het speelbord zouden verdwijnen. Wanneer een tegenspeler de taverne overneemt, neemt deze ook de fiche over in de staat waarin deze zich bevindt. Voor elke actieve fiche scoor je 1 goud vooraleer je de dobbelstenen gooit. Indien je deze inkomsten vergeet te nemen voor je dobbelt, krijg je deze nadien niet meer. - Gemeentehuis (waarde 10) : ze worden aan het einde van het spel gescoord. Indien je geen gemeentehuis bezet, verlies je 5 goud. Indien de stad volledig is volgebouwd (op elke gebouw een meeples) scoort de speler die het gemeentehuis bezet het afgebeelde aantal goud. - Kerk (waarde 11) : de speler die de meeste kerken bezet aan het einde van het spel scoort 10 goud, de tweede krijgt nog 6 goud. Bij gelijke stand scoren alle spelers 6 goud en is er geen 2de plaats. Daarnaast krijg je voor kerken ook tijdens het spel goud als je de bisschopsfiche hebt. Je krijgt 1 goud per kerk die je bezit vooraleer je de dobbelstenen
gooit. Indien je deze inkomsten vergeet te nemen voor je dobbelt, krijg
je deze nadien niet meer. - Landhuis (waarde 12) : je krijgt onmiddellijk het afgebeelde aantal goud
De bisschopsfiche : Indien je dobbelresultaat een combinatie is van twee dobbelstenen met dezelfde waarde (bv. 3+3), dan mag je de bisschopsfiche nemen. Deze kan uit de voorraad komen of van bij een andere speler. Deze fiche levert je 1 goud op per kerk die je bezit aan het begin van je beurt.
De speciale actiefiche : Je mag eender welke combinatie van twee dobbelstenen opgeven om een speciale actiefiche te nemen. Je mag zo slechts één fiche voor je hebben. Vanaf een volgende ronde kan je de fiche gaan inzetten om een willekeurig aantal dobbelstenen te hergooien. Je mag dan geen nieuwe fiche nemen. Eens je de fiche gebruikt, wordt deze uit het spel verwijderd.
De eindwaardering : - punten voor de gemeentehuizen - punten voor de sets aan winkels - punten voor de meerderheid aan kerken - resterende glasfiches en bloemfiches zijn nog de helft van hun originele waarde waard (naar beneden afgerond) De speler met het meeste goud wint het spel.
Titel : Bohemian villages Auteur : Reiner Stockhausen Uitgeverij : DLP games Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
+ coöperatief spelen met de kindjes is altijd leuk + het spel is best wel makkelijk te winnen + het materiaal nodigt uit tot spelen, kleurrijke tegels en kaarten, de leeuw en z'n manen + de spelregels zijn klaar en duidelijk + je moet elke ronde met andere kaarten aan de slag en dit zorgt ervoor dat je ook een stapje vooruit moet gaan denken, dit is toch even wennen voor de 4-jarige in huis (na een rondje had hij er wel al zicht op)
- het is een coöp waarin er overlegd mag (moet) worden, dus iemand kan het ganse spel in handen nemen (typisch fenomeen) - het spel is misschien iets te makkelijk te winnen - weer een memory-variant in een kinderspel, die mannen hun hersenen worden nogal getraind
Conclusie : Leo heeft vooral een erg grappig thema. Je moet proberen om op één ronde tot bij de kapper (aap) te geraken. Het materiaal spreekt jongere kinderen absoluut aan. Ronde 1 en 2 zijn verkenningsronden waarin je een deel van het parcours blootlegt. In ronde 3 of 4 kan je volgens mij het spel meestal wel winnen (zeker als je een beetje geheugen hebt). Probleem is vooral dat je dit spel niet zomaar door jongere kinderen alleen kan laten spelen, tenzij ze het spel echt al kennen. En als volwassene neem je toch iets te veel het heft in handen, durven lossen is de boodschap volgens mij ... maar dan gaat er misschien op puur geluk gespeeld worden. Het kan ook, maar is niet echt de bedoeling natuurlijk. Proberen vooraleer te kopen zou ik zeggen.
+ Toppertje in het "filler-segment" + het gekende puzzelaspect à la Betoverde doolhof of die oude schuifpuzzels geeft een retro-gevoel + het spel speelt zo onnoemelijk vlot, 2 stappen en je kent het spel + het spel kan in principe met zoveel spelers gespeeld worden als je wenst + alle spelers zijn gelijktijdig bezig, dus geen downtime + een spelletje is zo afgelopen, maar het gaat niet bij één sessie blijven + het is dermate verslavend dat ze het zouden moeten verbieden zo'n spellen
- uiteraard kan je met een beetje geluk een rondje winnen, als net de kaart wordt opengedraaid van een tegel die op de juiste plaats ligt - de achterkant van de tegels zijn mooi, maar gelijken wel allemaal erg op elkaar - het schuiven blijft soms wel wat gedoe, zeker als de tegels nogal stroef over je tafel schuiven - de tegels zijn een nogal klein formaat, deze hadden gerust de Carcassonne-grootte mogen hebben (anderzijds heb je nu niet veel ruimte nodig)
Conclusie : hou je van een goed puzzelspel, dat je met iedereen op tafel kan gooien, met een hoge herspeelbaarheid en een verslavend effect. Aanschaffen die handel!
Dingo's dream is een titel van Red raven games die onmiddellijk onze aandacht trok toen de Kickstarter online kwam. Het was overigens een speciaal project, want het zat in combinatie met de 2de druk van City of Iron. Het moet gezegd dat de KS niet echt van stapel liep en dat er slechts 3 stretchgoals behaald werden, 2 voor deze titel en 1 voor City of Iron 2nd edition. Maar ondanks het feit dat de KS niet echt van stapel liep, was ik toch geïntrigeerd door dit spel. Allereerst de auteur, die gekend is bij mij als iemand met vakkennis, die steeds iets unieks tracht te brengen. Andere titels van zijn hand zijn bijvoorbeeld Fantastiqa, The road to Canterbury, Cubist, Trollhalla, Musée & Bridgetroll. Stuk voor stuk speciale titels, daarom niet altijd even geslaagd, maar telkens toch de moeite om aan je collectie toe te voegen voor mijn part. Ook het artwork van onze goede vriend Ryan Laukat (van Red Raven Games) wist me onmiddellijk te overtuigen.
In Dingo's dream kruipen we in het hoofd van enkele dieren die aan het dromen zijn. Ze dromen dat ze gevangen zijn in een doolhof en het is onze taak om hen zo snel mogelijk uit de nachtmerrie wakker te maken door ze uit die doolhof te leiden. Dit doe je door een vooropgestelde puzzelcombinatie tevoorschijn te toveren op je persoonlijke grid van tegeltjes.
In het doosje vinden we 25 doolhofkaarten (met alle landschapstypes in de diverse kleuren), 104 droomtegels (26 per speler, 25 zijn er hieronder afgebeeld en elke speler heeft nog 1 eigen dier), 18 droomkaarten (waarvan 3 blanco om zelf een combinatie samen te stellen), 1 gevarenkaart en 5 gevarenfiches, 5 overwinningspuntenkaarten en de spelregels. De KS-editie herbergt ook nog tegels voor een vijfde speler en een mini-variant waarbij elke speler nog een unieke diertegel ontvangt. Elke speler kiest een dier en neemt de 25 landschapstegels en dierentegel van dit dier. De tegels tonen aan de ene kant het dier en aan de andere kant de diverse landschapstypes in de verschillende kleuren. Leg deze tegels willekeurig in een grid van 5 x 5 tegels. Daarna schud je de droomkaarten en leg je er één open in het midden van de tafel zodat iedereen deze goed kan zien. Deze kaart toont ook een grid van 5 x 5 met op sommige plaatsen een markering. De spelers trachten deze combinatie in hun persoonlijke doolhof te bewerkstelligen. Tenslotte worden alle doolhofkaarten geschud en als trekstapel klaargelegd. Indien je het spel wat uitdagender wil maken kan je ook met e gevarenfiches werken. Je legt deze dan op vier (of vijf) mogelijke plaatsen op de droomkaart zoals aangegeven op de gevarenkaart. Je bepaalt voor aanvang van het spel hoeveel rondjes je wenst te spelen, of tot een aantal overwinningspunten of een variant waarbij je aan het einde van de ronde punten scoort en na x aantal rondjes een eindtotaal maakt.
Het spel zelf is erg simpel. Een ronde bestaat uit twee delen : 1) Doolhof : een speler draait de bovenste doolhofkaart open en zegt de naam luidop. Alle spelers draaien deze tegel in hun grid naar de dierenkant. Hebben ze de bewuste tegel op handen, draaien ze deze ook gewoon naar de dierenkant. 2) Droomtijd : elke speler duwt z'n vrije tegel (bij aanvang van het spel z'n dierentegel) in een rij of kolom naar keuze en duwt op die manier aan de andere kant een andere tegel vrij (die in de volgende ronde zal gebruikt worden). Op die manier trachten ze met hun dieren de combinatie te vormen die op de droomkaart staat.
Zo gauw een speler de juiste combinatie heeft gevormd, roept hij de naam van z'n dier (bv. Dingo) en scoort hij de droomkaart als punt. Indien meerdere spelers gelijktijdig de combinatie hebben, neemt één speler de kaart en de anderen een overwinningspuntenkaart. Let wel: als je de juist combinatie behaalt in de doolhof-fase, heeft deze voorrang op de droomtijd-fase.
De gevarenfiches geven aan dat je enkel de overwinning kan claimen als je geen tegel met dierenkant op de bewuste plaatsen hebt liggen. Met de KS-uitbreiding moet je jouw unieke dier in het midden van je grid krijgen vooraleer je overwinning mag claimen.
Titel : Dingo's dream Auteur : Alf Seegert Uitgeverij : Red Raven Games Aantal spelers : 2-4 (5 met KS-editie) Speelduur : 20-30 min. Leeftijd : 8+
In Leo goes to the barber krijgen de spelers samen 5 ronden de tijd om een parcours te memoriseren zodat ze binnen de tijdspanne van één dag vanuit Leo z'n bed tot aan de kapper te geraken. Dit coöperatieve kinderspel bestaat uit 30 wegtegels, 20 bewegingskaarten, 1 starttegel (Leo z'n bed), 1 doeltegel (kapper), 5 puzzelstukken (Leo z'n haar die de 5 ronden voorstellen), 1 klok en 1 houten Leo-figuur.
Vorm met de wegtegels een lange sliert vertrekkende vanuit de starttegel tot aan de doeltegel (zie ook afbeelding onder). Zet de Leo-figuur op de starttegel. Leg de puzzelstukken naast het speelveld en zet de klok op 8 uur. De speler met de langste haren wordt de startspeler. Schud de bewegingskaarten en verdeel ze netjes onder de spelers. Dit zijn je handkaarten die je persoonlijk mag bekijken. De wegtegels tonen vijf verschillende dieren in vijf diverse kleuren en 5 wegwijzers. Enige verschil zijn het aantal uren dat je verliest als je op het éne of andere dier terechtkomt (zie later). De bewegingskaarten tonen Leo en hebben ook de vijf verschillende kleuren en een waarde (zijnde de snelheid van Leo).
Het spel is dus opgesplitst in vijf dagen. Indien de spelers een weg vinden om, binnen de tijd, vanuit de starttegel tot aan de kapper te geraken winnen ze het spel. Slagen ze hier niet in in de loop van vijf dagen (ronden) verliezen ze het spel. In je beurt speel je één van je handkaarten uit en zet je Leo het aangegeven aantal stappen vooruit. Daarna draai je de tegel waarop je terechtkomt open en kunnen zich drie situaties voordoen : 1) de kleur van de uitgespeelde kaart en de tegel komen niet overeen : Leo verliest tijd, zet de klok een aantal uren verder zoals aangegeven op de opengedraaide tegel (1-5 uren). 2) de kleur van de uitgespeelde kaart en de tegel komen overeen : Geluk! Je verliest geen tijd! 3) de omgedraaide tegel toont een wegwijzer : Geluk! Je verliest geen tijd! Daarna is de volgende speler aan de beurt om een kaart te spelen, Leo te verzetten en te kijken of er tijd verloren gaat of niet.
Zo gauw de klok terug op (of voorbij) acht uur passeert, eindigt de lopende ronde. Zet Leo terug op de starttegel, pas één puzzelstukje aan Leo's hoofd aan (om aan te geven dat er een ronde voorbij is) en zet de klok terug op acht uur. Draai alle wegtegels terug naar hun gedekte kant (zonder ze van plaats te wisselen), deel alle bewegingskaarten terug uit zoals bij de beginopstellingen. De speler die normaal aan de beurt zou zijn, wordt de startspeler van deze ronde. In de volgende rondes moeten de spelers gebruik maken van hun kennis om zo zuinig mogelijk verder te geraken op de weg naar de kapper. Spelers mogen overleggen met elkaar, maar de actieve speler maakt de uiteindelijke keuze.
Zo gauw Leo bij de kapper geraakt vooraleer de klok acht uur bereikt, winnen de spelers het spel. Als de puzzel echter volledig is gemaakt en Leo geraakt ook die laatste ronde niet tot bij de kapper verliezen de spelers.
Varianten : - Te moeilijk? : leg je handkaarten open voor je neer, zodat iedereen kennis heeft van de kaarten - Te makkelijk? : de spelers mogen niet onderhandelen met elkaar, enkel als Leo op een tegel met een papegaai komt, mag er overlegd worden tot het einde van de lopende dag. Nog een extra mogelijkheid is dat spelers sowieso nog moeten stoppen op de laatste wegtegel vooraleer op de kapperstegel te komen. Ze moeten ook deze eventueel verloren tijd nog overleven.
Titel : Leo goes to the barber Auteur : Leo Colovini Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 6+
Cacao - Chocolatl is de eerste volwaardige uitbreiding voor het populaire spel Cacao (nadat er al enkele mini-promo's verschenen waren). Deze uitbreiding omvat enkele modules die je naar hartelust kan toevoegen aan het basisspel (dat je uiteraard wel nodig hebt om het spel te spelen). Ik geef u graag een overzichtje van de verscchillende modules en hun materiaal.
1) Kaartmodule : (afbeelding linksboven) Materiaal : 1 kaartbordje en 8 kaartfiches Elke speler krijgt bij aanvang van het spel 2 kaartfiches. Naast de jungle (openliggende tegels) leg je het kaartbordje met daarop twee extra tegels. Tijdens het spel mag je je kaartfiches gebruiken om ook tegels van het kaartbordje te nemen. Indien je de fiches niet gebruikt, leveren ze ook niet extra op aan het einde van de rit. Na elke beurt schuiven de tegels van het kaartbordje eerst naar de jungle en daarna vul je terug aan.
2) Watermodule : (afbeelding rechtsonder) Materiaal : 3 bewateringstegels Voeg de 3 bewateringstegels toe in ruil voor 1 enkele plantatietegel en 2 dubbele plantatietegels. In plaats van een markt met waarde 2 plaats je een reguliere watertegel in de startpositie. Tijdens het spel komen de bewateringstegels in het spel en elke arbeider die je eraan legt, stelt je in staat om één stap terug te gaan op het waterspoor. In ruil hiervoor krijg je 4 cacaobonen (indien je ruimte hebt om ze te herbergen). Je mag dit niet doen als je al op de "-10" van het waterspoor staat.
3) Chocolademodule : (afbeelding linksonder) Materiaal : 6 jungletegels (zijnde 3 chocoladekeukens en 3 chocolademarkten), 20 houten chocoladestaven Verwijder de 3 goudmijnen en 3 markten waarde 3 uit het basisspel en vervang ze door de chocoladetegels. De chocoladestaven worden als voorraad klaargelegd. Voor elke arbeider naast de chocoladekeuken mag je 1 cacaoboon inleveren en omruilen tegen een chocoladestaaf. Ook deze leg je in je voorraad (die nog steeds beperkt is tot 5 cacaobonen/chocoladestaven). Voor elke arbeider die grenst aan de chocoladekeuken kan je cacaobonen verkopen voor 3 goud en chocoladestaven voor 7 goud. Resterende chocoladestaven aan het einde van het spel leveren niets meer op.
4) Hutmodule : (afbeelding rechtsboven) Materiaal : 12 dubbelzijdige huttegels Gooi de 12 huttegels in de lucht en gebruik de kant waarop ze terechtkomen. Leg de tegels naast het speelveld in oplopende volgorde qua kosten (staat bovenaan aangegeven op de tegel). Op het einde van een beurt mag een speler één van de hutten aanschaffen door de kostprijs in goud te betalen. Dit goud moet je al beschikbaar hebben. Je mag meerdere hutten bouwen tijdens het spel, maar nooit één met dezelfde eigenschap. De hut geeft een voordeel tijdens de rest van het spel of levert punten op aan het einde van het spel. Bij de eindtelling wordt ook de waarde van de hut (kostprijs) opgeteld bij je puntentotaal. - verkoop cacaobonen op een markt van waarde 2 voor 3 goud - 1 goud voor elke arbeider die niet aan een tegel grenst op het einde van het spel - 1 goud voor elke arbeider in de kolom of rij waarin je het meeste tegels hebt - resterende cacaobonen op het einde van het spel leveren 1 goud op - als je exact 4 cacaobonen krijgt tijdens je beurt, krijg je er 1 extra - om een tegel te overbouwen moet je geen zonnenfiche afgeven - 1 goud op het einde van het spel voor elke tempel waar je minstens 1 arbeider hebt naastliggen - 1 goud voor elke andere hut die je hebt vergaard tijdens het spel - wanneer je een tegel speelt met drie arbeiders aan één kant, mag je deze gebruiken als zijnde vier arbeiders - 4 goud op het einde van het spel als je waterdrager op "16" staat op het waterspoor aan het einde van het spel - 4/5/6 goud aan het einde van het spel
Titel : Cacao - chocolatl Auteur : Phil Walker-Harding Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 8+
Indien je al lang fan bent van dit blog en al onze artikels er nauw op hebt nagelezen, dan heeft u de recensie van de grote broer (Ricochet robots) van dit spel al eerder zien passeren. Je vindt het overigens hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=667758 In dit kleine broertje ervan gaat u aan de slag kunnen met een onbegrensd aantal spelers, hoewel er in realiteit natuurlijk wel wat ruimte ronde de tafel zal moeten zijn.
In het minidoosjes (formaat à la Regenwormen) vinden we 4 dubbelzijdige speelbordjes, 1 zeszijdige dobbelsteen met nummers en 1 met kleuren, 1 transparante robot, 1 transparante startfiche en 25 transparantie puntenfiches.
In Micro robots trachten de spelers gelijktijdig een parcours in hun hoofd uit te stippelen die de robot zal moeten afleggen van de startplaats naar het einddoel. In dit spel speelt (in tegenstelling tot de grote broer) niet de kortste route een rol, maar mag de speler die het snelste is z'n oplossing voorstellen. Diegene die daarin slaagt, krijgt een overwinningspunt. De speler die als eerste 5 punten heeft (of een afgesproken aantal) wint het spel.
Voor je begint te spelen beslis je samen met welke kant van de speelborden je aan de slag gaat (de koperkleurige of zwarte kant). Je maakt met de vier speelborden een groot vierkant van 6 op 6 vakken. Deze 36 vakken tonen alle waarden van 1 tot en met 6 in de 6 verschillende kleuren. Je gooit beide dobbelstenen en bepaalt de startpositie van de robot en plaatst er de startfiche (de robot wordt enkel gebruikt als je jouw gevonden weg gaat demonstreren). Daarna gooi je de dobbelstenen nog een keer om het einddoel te bepalen. Je legt op deze plaats een puntenfiche. (je kan ook afspreken dat je deze fiche niet legt, zodat alle spelers onmiddellijk kunnen beginnen denken, ze moeten dan zelf maar zien waar het einddoel is --> zeker interessant als je het spel kent).
Vanaf nu beginnen alle spelers gelijktijdig naar de oplossing te zoeken. De speler die denkt dat hij (of zij) een oplossing heeft gevonden, roept in hoeveel stappen hij (zij) dit kan doen. Daarna toont de speler hoe hij dit heeft opgelost. Er zijn eigenlijk slechts 2 regels qua verplaatsing. Je mag enkel horizontaal of verticaal bewegen met de robot. Daarnaast mag je naar vakken van eenzelfde kleur of éénzelfde waarde als de plaats waarop je staat. Indien het de speler lukt om de juiste route af te leggen in het gezegd aantal stappen win je de puntenfiche. De eindpositie wordt overigens de startpositie voor de volgende ronde. Indien de speler er niet in slaagt om in het aangegeven aantal stappen de eindpositie te bereiken, geeft hij een puntenfiche (van zichzelf) aan de speler met de minste punten. Indien er meerdere spelers het minste punten hebben, gaat deze naar de speler die het eerste aan de beurt zou komen. Indien er na 3 minuten niemand met een oplossing komt, wordt er gedobbeld voor een nieuwe eindbestemming.
Zo gauw een speler vijf punten weet te verzamelen, wint deze het spel. Of als alle 25 puntenfiches zijn opgebruikt, wint de speler met de meeste punten. Bij gelijkstand wordt de overwinning gedeeld.
Titel : Micro Robots Auteur : Andreas Kuhnekath Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-99 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
imprESSEN : Het stenen tijdperk - huttenbouw & avontuur
Het stenen tijdperk - huttenbouw & avontuur (999 games) :
+ fantastische vertaling van de grote broer naar dit "kinder"spel + dit spel is effectief een fantastische opstap voor de jongere spelers naar een hoger niveau te tillen + ik heb het spel gespeeld met mijn zoontje van 4 en die deed vlotjes mee + het ruilen van de bosfiches zorgt ervoor dat zelfs volwassenen dit spel best wel kunnen pruimen + het materiaal is fantastisch mooi, tactiel, daagt uit, prachtig artwork overigens
- als volwassenen speel je zonder schroom of tegenzin mee met jongere spelers, maar het spel op tafel leggen met doorwinterde spelers ga je dan weer niet doen (dan ga je beter voor de grote broer) - persoonlijk vind ik bijzonder weinig fout aan deze titel, wel jammer dat er toch weer naar het concept "memory" wordt gegrepen. Het werkt uiteraard wel, maar ik vind dat al te veel kinderspellen blijkbaar dit spelmechanisme erin moeten verwerkt hebben. Ik had hier eventueel ook al graag een opstapje naar "worker-placement" willen zien.
Conclusie : heb je kinderen die graag een spel spelen (dus alle kinderen), wil je ze eens uitdagen om stilaan de overstap te maken van de kinderspellen naar een titel à la Stenen tijdperk, dan is dit spel een must om in huis te halen. De speelduur is perfect, na een dik kwartier nadert u de ongetwijfeld spannende ontknoping van je speelsessie. Het spel heeft ook een leercurve, goederen verzamelen, tactisch gaan inruilen, goed gebruik van de joker, op het juiste moment gaan hutten bouwen, ... wat dat betreft heeft het spel het allemaal. SpinLi-oordeel : méér dan goedgekeurd!
+ ik had het in mijn bespreking al over Halli Galli meets Jungle speed, wel ze hebben van beide spellen de beste eigenschappen genomen en gecombineerd + in de familie van de reactiesnelheidspellen gaat deze een mooi plaatsje innemen + er zijn varianten voorzien, niets spectaculairs, maar ze zijn er wel + het jutten zakje grijpt zoveel leuker dan die houten totem of het rammelende belletje + kinderen zijn verzot op dit type van spellen, maar dit spel is toch eerder voor de grotere kinderen (aangezien je constant diverse zaken in het oog moet houden)
- het is nog steeds oppassen geblazen voor mensen met scherpe vingernagels - indien je niet houdt van reactiesnelheidspellen moet je deze absoluut links laten liggen - puur persoonlijk, maar ik vind de afbeeldingen op de kaarten niet super geslaagd
Conclusie : Pak die zak! is voor mij in z'n genre een topper. Halli Galli was het eerste spel dat we leerden kennen in dit genre en die sloeg enorm aan. Maar na een tijdje heb je het wel gehad met die ambetante bel (die overigens helemaal stuk is geklopt). Jungle speed was meer van hetzelfde, maar daar was het grabbelen ongetwijfeld het spannendste van het spel. In pak die zak! worden eigenlijk de leuke zaken van beide spellen genomen en uitgediept. Je moet niet meer één zaak in het oog houden, maar vier verschillende. Daarenboven kan je met de variant het nog complexer gaan maken (je kan eigenlijk zo ver gaan als je zelf wil). Dit zorgt ervoor dat je met de basisversie nog steeds het snelheidsaspect zal hebben, maar met de varianten gaat er toch iets meer denkwerk aan vooraf. Diegene die in dit type spel het beste is, zal naar alle waarschijnlijkheid wel vaak winnen (of anders gezegd, als je dit niet goed kan, dan sla je ook nu de bal (of de zak) waarschijnlijk vaak mis) . Erg leuk spel in z'n gamma, wederom een prima spel voor in de camper of de party-spellen-doos toe te voegen.
+ een erg vlot woordspelletje met erg toegankelijke regels (je leest ze in één minuut, vierentwintig seconden) + weinig tot geen problemen qua opzoekwerk in woordenboek wegens algemene regel (als iemand het woord/naam kent, is het oké) + speciale dobbelstenen zijn mooi en duidelijk + het spel is kort, erg kort, een rondje is zo afgelopen
- de dobbelstenen zien er erg mooi uit en duidelijk, maar nogal licht van gewicht (als je een beetje onhandig bent, draaien ze nogal snel) - de overwinningsvoorwaarde maakt het spel redelijk beperkt
Conclusie : Crox word is een meer dan aardig woordspelletje, dat gerust mee mag in de camper of in de koffer op vakantie. De beperkte overwinningsvoorwaarde bezorgt me wel een dubbel gevoel. Langs de ene kant zorgt deze voor een zeer kort, snel spel. Langs de andere kant baseert deze zich enkel en alleen op snelheid. Heb je een beetje pech met het dobbelen, dan moet je op zoek naar iets moeilijkere combinaties en kom je sowieso te laat. Je wordt overigens niet beloond voor langere woorden, gewoon zo snel mogelijk bestaande woorden combineren. Een variant had makkelijk toegevoegd kunnen worden. Ik denk bijvoorbeeld aan punten voor het langste woord, de beste combinaties, punten voor snelheid, ... Misschien hadden ze op die manier ietsje meer diepgang in het spel kunnen stoppen. Langs de andere kant ga je dan natuurlijk weer de Scrabble-toer op, waarbij je meer gaat puzzelen. In z'n gamma is dit zonder meer een woordspelletje dat z'n mannetje zal staan, want de combinatie snelheid en woorden vormen kom je niet al te vaak tegen. Crox word is weer zo'n perfect extra-muros spel, snel opgezet, snel gespeeld en uitdagend genoeg voor een klein tussendoortje. Wil je echter gaan puzzelen en je verstand aan het werk zetten, zijn er betere opties.
Het stenen tijdperk - huttenbouw & avontuur (999 games)
Ik hoef u naar alle waarschijnlijkheid "Het Stenen Tijdperk" (ofte Stone age) niet meer moeten voorstellen. Indien u een klein beetje vertrouwd bent met de spellenwereld, is de kans dat u dit spel reeds speelde relatief groot. Om maar even aan te geven dat de grote broer van deze titel zonder meer z'n strepen al verdiend heeft, en dit met recht en rede. Vandaag presenteren we jullie de "kinder"versie van het spel. En het moet gezegd, op het eerste gezicht ziet het er prachtig uit. Huttenbouw & avontuur belooft een prima opstap te zijn om samen met je kinderen te spelen, zodat ze binnen de kortste keren ook aan het grotere werk kunnen beginnen.
In de doos vinden we een overzichtelijk speelbord, 4 spelersbord (dorp genoemd), 4 markeerfiches (in 4 kleuren), 4 pionnen, 20 houten goederen (bessen, vissen, kruiken, pijlpunten en tanden, 4 elk), 15 huttentegels, 2 hondenfiches en 14 bosfiches. Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. Elke speler neemt een dorp voor zich waar hij z'n grondstoffen en hutten kan bewaren. Iedere speler neemt de pion en markeerschijf in z'n kleur. De pion wordt in het midden van het speelbord geplaatst. Leg van elke goederensoort er één op het ruilplein. De andere goederen worden op hun betreffende plaats gelegd op het speelbord (met 2 spelers neem je van elk goed er één uit het spel). De huttentegels worden geschud en vormen drie stapels van vijf hutten op het speelbord. De 2 hondenfiches worden op de daarvoor voorziene plaats gelegd en tenslotte worden de bosfiches gedekt geschud en rond het bord gelegd (4 langs de lange zijde en 3 langs de korte zijde).
In dit spel trachten de spelers om ter snelste 3 hutten te bouwen, door de juiste grondstoffen te verzamelen. De jongste speler begint het spel en daarna wordt er met de klok mee gespeeld. Als je aan de beurt bent, doorloop je 3 fasen :
1) Bosfiche omdraaien : de speler die aan de beurt is, draait één gedekte bosfiche om. Deze fiche bepaalt wat de speler zal moeten doen in de volgende fasen. 2) Pion verzetten : indien het bosfiche een dobbelsteen vertoont, verzet je je pion een aantal plaatsen, aangegeven door de waarde op de dobbelsteen. Je volgt de pijlen op het speelbord. Is het omgedraaide bosfiche een symbool, verplaats je je pion naar de overeenkomstige plaats op het speelbord. 3) Actie uitvoeren : afhankelijk van het veld waarop je pion terechtkomt, voer je de desbetreffende actie uit. - Staat je pion op een goederenveld (bes, vis, kruik, pijlpunt of tand) dan neem je 1 goed van die plaats en leg ze onder je dorp. Is het veld leeg, dan heb je pech. - Staat je pion op het ruilplein dan mag je zoveel goederen als je wil vanuit je dorp ruilen met de goederen op het ruilplein. (er liggen er dus steeds vijf) - Komt je pion op het hondenveld terecht, neem je een hondenfiche van het speelbord en leg je deze open voor je neer. Indien de hondenfiches reeds bij andere spelers liggen, krijg je de fiche van de speler die als eerste terug aan de beurt komt. Heb je zelf al de 2 fiches, dan krijg je niets. - Als je op de bouwplaats komt tenslotte, mag je één van de openliggende hutten op het speelbord proberen aan te schaffen door de gevraagde goederen vanuit je dorp terug op het speelbord te leggen. De hut wordt in je dorp geplaatst. Je mag niet meer dan één hut bouwen in één beurt. Indien je een hut aanschaft, wordt de eerstvolgende hut van de stapel opengedraaid. Een hondenfiche kan ingezet worden als joker voor éénder welk goed. Tenslotte moet de speler die op de bouwplaats terechtkwam alle open bosfiches terug gedekt leggen en er twee van plaats verwisselen.
Zo gauw een speler z'n derde hout bouwt, wint deze speler het spel!
Titel : Het stenen tijdperk - huttenbouw & avontuur Auteur : Marco Teubner Uitgeverij : 999 games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 5+
Toen ik de spelregels van "Pak die zak!" een eerste keer doornam, had ik onmiddellijk een hoog "Halli Galli meets Jungle speed"-gevoel. Het spel omvat 1 jutten zak, 6 doelfiches (waarvan je er slechts één voor het basisspel gebruikt, de anderen zijn voor varianten) en 60 zakkaarten (14 elk van de vier soorten zakken en 4 jokers).
Doel van het spel is de waarde van de openliggende doelfiche bereiken met de openliggende kaarten en de kaart die wordt opengedraaid. Zo gauw deze situatie zich voordoet, grabbelen de spelers om ter snelste naar de zak. De speler erin slaagt de zak te pakken, krijgt alle kaarten van de betrokken zaksoort als overwinningspunten. De speler die aan het einde van het spel, nadat alle trekstapels van de spelers zijn uitgeput, het meeste overwinningspunten (kaarten) heeft verzameld, wint het spel.
Zet de zak in het midden van de tafel. Leg van elke zaksoort één kaart rondom de zak en plaats de doelfiche met waarde zes naast de zak. (je kan ook opteren voor een andere doelfiche of meerdere doelfiches om een variant te spelen). De resterende zakkaarten worden allemaal geschud en gelijkmatig onder de spelers verdeeld. Elke speler legt z'n trekstapel gedekt voor zich neer.
Als je aan de beurt bent, draai je de bovenste kaart van je trekstapel open. Je doet dit door de kaart van je weg te bewegen, zodat iedereen de kans heeft om de kaart gelijktijdig te zien. Alle spelers gaan na of er een combinatie mogelijk is met de reeds openliggende kaarten van de omgedraaide zaksoort zodat de waarde van het doelfiche (6) kan worden bereikt. Je kan aan de voorwaarde voldoen door de kaart toe te voegen aan de openliggende kaarten of door ze op een reeds openliggende kaart te leggen.
Concreet voorbeelden (zie afbeelding boven) : - als je een kaart met twee blauwe zakken zou omdraaien, is het totaal zes blauwe zakken. Je mag dus naar de zak grabbelen. - als je een kaart met één gele zak zou omdraaien, kan je deze op de kaart met vijf gele zakken leggen. Daardoor wordt het totaal zichtbare gele zakken wederom zes, dus grabbelen maar.
Indien er geen correcte combinatie kan gemaakt worden, wordt de kaart aan de juiste rij aangelegd. Is het totaal van de reeds openliggende kaarten meer dan zes wordt de kaart met de meeste zakken afgedekt. Is het totaal nog niet meer dan zes, wordt de kaart naast de reeds openliggende kaarten gelegd. Daarna draait de volgende speler een kaart van z'n trekstapel open.
Indien een speler valselijk de zak grijpt, moet hij één van z'n overwinningspuntenkaarten terug onder z'n trekstapel stoppen. Nadat alle trekstapels van de spelers zijn opgebruikt, eindigt het spel en wint de speler met de meeste kaarten in z'n overwinningspuntenstapel (het aantal zakken op de kaarten doet er niet toe). Bij gelijke stand delen de spelers de winst.
Titel : Pak die zak! Auteur : Wolfgang Kramer Uitgeverij : 999 games Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
