Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
18-03-2016
New York 1901 (Blue orange)
New York 1901 is de eerste big-box van Blue Orange, de uitgeverij die ons vooral verrast met kleine, maar erg fijne spelletjes. Nu krijg je echt wel een doosje vol spelmateriaal, prachtig materiaal overigens, allemaal opgeborgen in een goede inlay. Zo vind je in de doos een speelbord, 5 persoonskaarten, 5 NY-bonuskaarten, 5 uitdagingsbonuskaarten (voor variant), 65 perceelkaarten, 4 wolkenkrabberpionnen (om de score aan te geven), 16 arbeiders (vier per speler), 4 koningsfiches (1 per speler), 12 actiekaarten (3 per speler), 72 wolkenkrabbertegels (18 per speler) en 1 startperceel-tegel per speler. Tenslotte zijn er ook nog 4 monumentale wolkenkrabbertegels.
In het spel proberen de spelers de meeste punten te scoren door wolkenkrabbers te bouwen. Je scoort punten door wolkenkrabbers te bouwen, NY-bonuskaarten te winnen, uitdagingsbonuskaart uit te voeren en ongebruikte actiekaarten over te hebben aan het einde van de rit. De speler met de meeste punten wint.
Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. Elke speler neemt in z'n kleur 1 scorepion (plaatst deze op nul van het scorespoor), 18 wolkenkrabbertegels, 1 koningsfiche, 4 arbeiders en 3 actiekaarten. Elke speler krijgt daarnaast 1 persoonskaart met bijpassende perceelkaart en plaatst de startperceeltegel op de aangegeven plaats op het speelbord. De andere perceelkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd, vier kaarten worden als vitrine opengelegd naast de trekstapel. Neem 3 willekeurige NY-bonuskaarten en leg ze boven het speelbord klaar. Neem 1 willekeurige uitdagingsbonuskaart en leg deze boven het speelbord. De resterende bonuskaarten worden in dit spel niet gebruikt. De 4 monumentale wolkenkrabbers worden naast het speelbord gelegd. De jongste speler begint het spel.
Als je aan de beurt bent, voer je één van beide acties uit : 1) Land verwerven/bouwen : - neem een perceelkaart uit de vitrine en plaats een arbeider op het speelbord met dezelfde kleur en grootte van de kaart - leg facultatief een eigen wolkenkrabbertegel op een eigen perceel en scoor de aangegeven punten (indien je geen arbeider meer hebt, kan je toch nog een tegel leggen zonder een kaart te nemen) Bouwregels : * wolkenkrabbers moeten voldoen aan de regels van opvolging (brons-zilver-brons en min. aan punten 6-18) * één kan van het gebouw moet grenzen aan één of meer straatkanten * een gebouw kan op percelen van verschillende kleuren gebouwd worden * 2 of 3 gebouwen van één speler kunnen op éénzelfde perceel staan * een gebouw kan niet meer verplaatst worden na het bouwen * als een speler één van de monumentale wolkenkrabbers bouwt, plaatst hij z'n koningsfiche erop (je kan er dus maar één bouwen)
2) Afbreken en herbouwen : Breek één of meer aaneengrenzende gebouwen af en plaats 1 nieuw gebouw van een hogere categorie op de vrijgekomen percelen. Scoor nadien de punten van de nieuwe wolkenkrabber, je verliest geen punten voor de afgebroken gebouwen. Afbraak- en heropbouwregels : * de nieuwe wolkenkrabber moet van een hogere categorie zijn (zie boven) * je kunt je startperceel afbreken * gouden en monumentale wolkenkrabbers kunnen niet afgebroken worden * het nieuwe gebouw moet aan minstens één straat grenzen * de nieuwe wolkenkrabber kan groter of kleiner zijn dan de afgebroken gebouwen * je raakt geen punten kwijt door afbraak * indien er door afbraak volledige percelen vrijkomen, moet je hier een eigen arbeider zetten. Indien je dit niet kan doen, mag je het gebouw niet afbreken
Aan het einde van je beurt vul je de vitrine met perceelkaarten terug aan tot vier. Indien er geen kaarten meer in de trekstapel zitten om de vitrine aan te vullen, wordt de eindfase van het spel ingeluid. Ook wanneer een speler nog maar 4 ongebouwde wolkenkrabbers voor zich heeft liggen, wordt er enkel nog een slotronde gespeeld door alle andere spelers. Daarna volgt de eindtelling. - 5 punten voor elke straten van NY-bonuskaart die je hebt (meeste aangrenzende wolkenkrabbers aan de aangegeven straten) - punten voor het eventueel volbrengen van de uitdagingsbonuskaart - 1 punt voor elke niet-gebruikte actiekaart
Actiekaarten : - construction boom : je mag in je beurt een tweede wolkenkrabber bouwen (zowel bij bouwen of herbouwen) - market shift : de 4 perceelkaarten in de vitrine vervangen door 4 nieuwe kaarten - land grab : je mag twee perceelkaarten nemen uit de vitrine (geen perceel met 3 vakjes) Uitdagingsbonussen : - 3 punten per wijk waarin ze 2 gouden/monumentale gebouwen hebben - 3/6/10 punten voor 3/4/5+ bijzondere gebouwen (met veelhoek in de rechteronderhoek) - 5/10/15 punten voor 4/5/6 bronzen gebouwen - 5 bonuspunten voor de speler met de meeste bronze/zilveren/gouden gebouwen - 1 bonuspunt bij het bouwen van een gouden gebouw voor elke aangrenzende wolkenkrabber van een lagere orde van een tegenspeler
Titel : New York 1901 Auteur : Chénier La Salle Uitgeverij : Blue orange (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 - 60 min. Leeftijd : 8+
Gum gum machine is zeker geen alledaags spel. Het spel draait om het verzamelen van "gums", de gekleurde schijfjes die de spelers overwinningspunten opleveren. Het spel komt met héél wat mooi materiaal, voornamelijk het speelbord dat erg dik is en op diverse plaatsen inhammen heeft om het spelmateriaal op z'n plaats te houden. Daarnaast valt ook het extra materiaal op dat de speelsituatie totaal verandert. Je kan dit naar hartelust toevoegen aan het speelbord en op die manier een totaal andere machine creëren waarmee je het spel zal spelen.
In de doos vind je het speelbord, 1 startschuiver met houten pion, 4 tandwielen die dienst doen als scorepion, 2 ketelafdekkingen, 2 dubbelzijdige draaischijven (zodat je vier mogelijke combinaties hiermee kan vormen), 7 schakelaars, 1 lopende-band-afdekking, 2 gum-gum-o-meters (die de punten bepalen voor een snel of langer spel), 16 machine-elementen die er dus voor zorgen dat je telkens een diverse beginsituatie kan creëren, 1 stoffen zakje en 42 gums (telkens 6 in 7 kleuren, waarvan 6 zwarte die als deksel gelden voor je gum-gums). Bij aanvang van het spel leg je het speelbord in het midden van de tafel, vul je de inlay's met eventuele machine-elementen, leg je de startschuiver klaar, plaats je de ketelafdekkingen willekeurig op de ketels, kies je een draaischijf en plaats hierop de daarvoor voorziene pijl en dek je de lopende band af. Tenslotte vul je alle vakken met gum-gums, alsook de volledige lopende band. Zorg ervoor dat er minstens 3 zwarte gum-gums zichtbaar zijn. Kies één van beide gum-gum-meters, deze bepalen hoeveel punten je scoort voor het aantal gum-gums dat je verzamelt.
(foto : Henk Rolleman)
Als je aan de beurt bent, doorloop je de volgende stappen : 1) startschuiver verschuiven, houten pion opheffen en getal bekijken en terug afdekken 2) schakelaar met hetzelfde getal van de startschuiver verzetten 3) vanuit deze schakelaar de buis in de aangeduide kleur volgen 4) acties uitvoeren : (afh. van de plaats waar je aankomt met de buis) - een gum opslagplaats : kies een gum (die je nog niet hebt) en leg deze in je voorraad. Is er een symbool zichtbaar, ga je daar weer verder. Is er geen symbool zichtbaar kan je de volgende gum op de lijn ook nemen - draaischijf : afh. van de gebruikte schijf de bijhorende actie uitvoeren - groene of blauwe ketel : draai de afdekking een kwartslag en voer de desbetreffende actie uit - lopende band : trek 2 gum-gums uit de stoffen zak en steek ze in de lopende band, de gums die uit de lopende band komen mag je houden (indien je de kleur nog niet had) of gaan terug in de stoffen buidel - kruisschakelaar : verzet één van de schakelaars en voer de actie uit die tussen de schakelaars ligt 5) gum-gum berekenen : indien je een zwarte gum opraapt, eindigt je beurt onmiddellijk en bereken je met de gum-gum-o-meter je punten. De gums gaan terug in de stoffen buidel. 6) Indien iemand minstens 30 punten heeft verzameld, komt het spel in de eindfase. De andere spelers krijgen nog één beurt en de speler met de meeste punten wint het spel.
Symbolen en componenten : als je je buis aan het volgen bent en gums neemt, komen er soms symbolen of componenten te voorschijn. Je gaat dan op die bewuste plaats verder. Dit kan een tandwiel, kolf of vlam zijn (die wederom een eigen buis hebben om te volgen). Kom je in de ketels terecht, kom je afhankelijk van de ketel-inlay die je gebruikt wederom bij verschillende onderdelen terecht. Je kan ook bij een nieuwe schakelaar terechtkomen die dan wederom een nieuw circuit in gang zet. De lopende band is sowieso een eindstation, alsook het einde van een buis kondigt het einde van je beurt aan. De vier diverse draaischijven zijn : kwaliteitscontrole (waarbij je gums van een tegenstander mag afnemen), onderhoudswijzer (waarbij je een symbool moet zoeken op het speelbord, memory-gewijs, indien je erin slaagt om dit binnen de twee keer te doen, activeer je het bijpassende machinedeel), drukwijzer (je kijkt hoeveel zwarte gums er op het speelbord liggen en activeert de schakelaar met diezelfde nummer) en toevallige steekproef (je draait de pijl en activeert de schakelaar waarop je eindigt).
Titel : Gum gum machine Auteurs : Stefan Dorra & Ralf zur Linde Uitgeverij : Huch & friends (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
De spelers zijn avonturiers in de fantasierijke wereld van Celestia. In hun luchtballon reizen ze steeds verder en hoger naar de hemelse steden om er geheimzinnige schatten, de beoogde overwinningspunten, te zoeken. In dit push-your-luck-spel zullen de spelers gezamenlijk op reis gaan en beslissen wanneer ze van boord springen of nog een station verder proberen te reizen. Uiteraard zal de beloning telkens groter worden, maar ook de kans dat je niets zal kunnen meegrabbelen stijgt aanzienlijk.
In het fraaie doosje zit prachtig materiaal. Een luchtvaartuig dat je nog wel even in elkaar moet knutselen, 6 pionnen, 6 avonturiertegels, 9 stadstegels, 4 gebeurtenisdobbelstenen, 78 schatkaarten (die bij de steden passen), 68 uitrustingskaarten, 8 turbokaarten en 8 machtskaarten. De negen stadstegels worden in oplopende volgorde naast elkaar gelegd. De schatkaarten worden geschud en gedekt bij de bijhorende stad geplaatst. Het luchtvaartuig wordt voor de eerste stad geplaatst. Elke speler kiest een avonturier, legt de tegel voor zich en zet de pion in het luchtvaartuig. De uitrusting-, macht- en turbokaarten worden in een stapel geschud en elke speler ontvangt 8 (6) kaarten bij 2/3/(4) spelers. Elke speler mag z'n eigen handkaarten bekijken, maar niet tonen aan de andere spelers. Er wordt een willekeurig speler gekozen die als eerste kapitein zal fungeren.
Een spel verloopt over verschillende ronden waarin de spelers steeds opnieuw op reis gaan naar de hogere steden van Celestia. Om beurten worden de spelers kapitein van het luchtvaartuig en doorlopen ze de volgende stappen.
1) de kapitein ontdekt de gebeurtenissen van de etappe : gooi het aantal dobbelstenen zoals aangegeven op de stadskaart waarnaar je gaat reizen. De mogelijke resultaten en de kaarten die de kapitein in fase 3 moet kunnen afleggen: blanco (geen kaart voor nodig), wolken (kompaskaart), bliksem (bliksemafleiderkaart), vogel (misthoornkaart) of zwaarden (kanonkaart).
2) elke passagier beslist of hij de reis voortzet : de spelers die afstappen in de huidige locatie nemen een schatkaart van de daar aanwezige trekstapel en spelen niet meer mee in de lopende ronde. De spelers die beslissen om mee door te reizen kondigen dit aan en ondernemen voor de rest niets. De kapitein mag nooit uitstappen, hij moet mee verder reizen.
3) de kapitein trotseert de gebeurtenissen van de etappe : de kapitein geeft de kaarten af om de gegooide gebeurtenissen te overkomen. De turbokaarten zijn jokers en kunnen voor elke gebeurtenis gebruikt worden.
4) het luchtvaartuig wordt verplaatst : indien de kapitein alle gebeurtenissen heeft overkomen, wordt het luchtvaartuig naar de volgende stad geplaatst. De gespeelde kaarten worden afgelegd. Indien de kapitein niet de nodige kaarten kan uitspelen, speelt hij geen enkele kaart uit. Geen enkele passagier (en kapitein) krijgt deze ronde een schatkaart en er dient aan een nieuwe reis begonnen te worden.
5) de kapitein geeft de controle door aan de volgende speler : de passagier aan de linkerzijde van de kapitein wordt de nieuwe kapitein, ongeacht of het nu gaat om een nieuwe reis of een volgende etappe. Een speler die al is uitgestapt, kan geen kapitein worden en wordt gewoon overgeslagen in een lopende reis. Bij een nieuwe reis trekken alle spelers overigens een nieuwe uitrustingskaart van de trekstapel en plaatsen hun pion terug in het luchtvaartuig dat terug voor de eerste stad vertrekt.
Zo gauw een speler de kaap van de 50 punten rondt, kondigt hij dit aan en wordt er geen nieuwe reis gestart. De speler met de meeste punten op dit ogenblik wint het spel.
Nog enkele speciale kaarten uitgelicht : - landing : je verplicht een andere passagier om in een stad uit te stappen, deze neemt een schatkaart, maar mag niet meer verder reizen - alternatieve route : de kapitein mag de dobbelstenen van zijn keuze hergooien - zonder vrees : als het luchtvaartuig strandt, speel je deze kaart en kan je toch nog snel een schatkaart van de huidige stad meegraaien - tegenslag : ze verplicht de kapitein om de blanco gebeurtenisdobbelstenen te hergooien - magische verrekijker : de kapitein kan deze kaart spelen om de gebeurtenissen te negeren en onmiddellijk naar de volgende stad te reizen. Een niet-gebruikte magische verrekijker levert op het einde van het spel nog 2 punten op
Titel : Celestia Auteur : Aaron Weissblum Uitgeverij : BLAM! (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Haru Ichiban betekent in het Japans "Eerste lentewind". De spelers nemen de rol aan van tuiniers die hun kunde willen bewijzen aan de keizer. Die eerste lentewind zorgt voor het verplaatsen van leliebladen, springende kikkers in de vijver en groeiende en bloeiende lelies. De spelers gaan in dit abstracte spel op zoek naar vijf overwinningspunten. Deze punten kunnen gescoord worden door de eigen lelies in een patroon op het speelbord te krijgen. Zo scoor je 1 punt voor vier lelies in een vierkant, 2 punten voor vier lelies op een rij (orthogonaal), 3 punten voor 4 lelies diagonaal op een rij en 5 punten (en onmiddellijke winst) voor 5 lelies op een rij (diagonaal of orthogonaal).
In de stijlvolle witte doos vinden we een speelbord, 8 rode en 8 gele bloemen (lelies), 16 leliebladeren, 1 rode en 1 gele kikker, 2 pionnen in de spelerskleuren en 1 scorebordje. Leg het speelbord in het midden tussen de spelers, leg de 16 leliebladeren in het patroon zoals aangegeven in de spelregels (1 lelieblad is donkerkleurig langs beide kanten, de andere leliebladeren worden allen op de lichte kant klaargelegd). De spelers zetten hun kikkers op de leliebladeren waarop de eieren in de kleur van de kikker zijn afgebeeld. Het scorebord wordt naast het speelbord gelegd en de pionnen van de spelers worden naast dit bordje gelegd. De pionnen dienen enkel om de overwinningspunten aan te geven op het scorebord. Tenslotte neemt elke speler z'n 8 bloemen (met waarden 1-8) en legt deze gedekt voor zich neer. De bloemen worden geschud en elke speler neemt er drie op handen, zonder deze te tonen aan de tegenspeler.
In een beurt kiezen de spelers één van hun drie bloemen en leggen deze gedekt op het speelbord. Daarna draaien ze de bloemen gelijktijdig om. Als de spelers een verschillende waarde kozen, worden de rollen verdeeld. De speler met de hoogste waarde wordt de grote tuinman genoemd, de speler met de laagste waarde van bloem de kleine tuinman. Daarna doorlopen ze de volgende stappen :
1) de kleine tuinman plaatst z'n gekozen bloem op het donkere lelieblad 2) de grote tuinman plaatst z'n gekozen bloem op een lelieblad naar keuze 3) de kleine tuinman gebruikt de lentewind en schuift één (of meerdere naast elkaar liggende) leliebladeren één vak in één richting. Er mogen geen leliebladeren van het bord geduwd worden op deze manier 4) de grote tuinman kiest een nieuw donker lelieblad door het van de lichte naar de donkere kant te draaien
Indien er een bloem wordt geplaatst op een lelieblad met een kikker of een lelieblad met een kikker naar de donkere kant wordt gedraaid, verplaatst de bewuste speler de kikker (eigen of vreemd) naar een leeg lelieblad (zonder bloem of kikker) naar keuze. Tenslotte nemen de spelers een nieuwe bloem in hun voorraad zodat ze terug uit drie kunnen kiezen. Dit principe wordt herhaald tot één van de spelers één van bovenstaande combinaties scoort. Indien nog geen speler vijf punten heeft, wordt een nieuwe ronde gespeeld. Je kan ervoor opteren om het volledige spel te resetten door alle leliebladeren terug op de startpositie te leggen of je kan deze ook laten liggen en gewoon de bloemen er terug af te halen (deze laatste mogelijkheid zorgt natuurlijk voor meer variatie).
Speciaal geval : indien de spelers tijdens het kiezen van hun bloem een bloem met dezelfde waarde kiezen en deze omdraaien, kwaken ze om ter snelste. De speler die als eerste kwaakt, mag z'n bloem als eerste op het lelieblad met z'n kikker plaatsen en de kikker naar een andere leeg lelieblad verhuizen. Daarna doet de andere speler hetzelfde met zijn bloem en kikker. (Wanneer er nog slechts 2 leliebladeren vrij zijn op het speelbord worden de kikkers uit het spel verwijderd voor de lopende ronde).
Titel : Haru Ichiban Auteur : Bruno Cathala Uitgeverij : Blackrock games (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
In dr. Eureka duiken de spelers met z'n allen in het labo om de doctor te helpen met z'n experimenten. Zorg ervoor dat jij de juiste elementen in de juiste reageerbuizen krijgt en doe dit zo snel mogelijk. Dit is de enige manier om uitgeroepen te worden tot beste en slimste wetenschapper.
In de kleurrijke, aantrekkelijke speeldoos vinden we 12 reageerbuizen (3 per speler), 24 ballen (8 groene, 8 rode, 8 paarse) en 54 opdrachtkaarten. Bij aanvang van het spel nemen alle spelers 3 reageerbuizen, zetten deze in een rij voor zich en vullen deze met (van links naar rechts) 2 paarse, 2 rode en 2 groene ballen. Doel van het spel is om als eerste 5 punten te scoren in de vorm van opdrachtkaarten. Deze opdrachtkaarten worden geschud en als gedekte trekstapel in het midden van de tafel gelegd.
Als alle spelers klaar zijn met hun voorbereiding wordt de bovenste opdrachtkaart omgedraaid. Op deze opdrachtkaarten staan telkens 3 reageerbuizen afgebeeld met telkens een andere combinatie aan gekleurde ballen. De spelers gaan nu gelijktijdig aan de slag om deze opdrachtkaart na te bootsen met hun eigen reageerbuizen en ballen. Je mag de ballen nooit met de handen aanraken en ze mogen ook niet op de grond vallen. Gebeurt dit toch, dan lig je uit de lopende ronde. Je mag de reageerbuizen van plaats veranderen, maar het is wel belangrijk dat ze in exact dezelfde volgorde staan als op de opdrachtkaart. Door de ballen tactisch in de reageerbuizen over te gieten, trachten de spelers zo snel mogelijk de opdracht te klaren. Lukt hen dat, roepen ze luid "Eureka". De speler die hier als eerste in slaagt, krijgt de opdrachtkaart (die 1 punt waard is). De spelers laten de ballen in hun reageerbuizen zitten zoals ze op het einde van een ronde zaten en beginnen een nieuwe ronde. Zo gauw een speler z'n vijfde punt (opdrachtkaart) scoort, wint deze speler het spel.
Variant : De opdrachtkaart wordt omgedraaid en alle spelers geven in speelvolgorde aan hoeveel handelingen ze moeten ondernemem om in hun opdracht te slagen. De speler die het laagste aantal stappen voorziet, mag als eerste proberen. Slaagt hij in z'n opzet, krijgt hij het punt. Lukt hem dit niet, mag de volgende speler (met het op-na-laagste aantal handelingen) proberen. De speler die als eerste vijf punten behaald, wint ook deze variant.
Titel : Dr. Eureka Auteur : Roberto Fraga Uitgeverij : Blue orange (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 6+
The castles of Burgundy - the cardgame (Alea spiele)
Toen dit spelletje in onze brievenbus terecht kwam, zijn we toch een beetje geschrokken. Aleaspiele komt met een totaal nieuw formaat van speeldoosjes. Dit spel is dan ook de nummer 1 van deze nieuwe reeks. Als begintitel kan deze overigens tellen. Als de nieuwe reeks allemaal kaartspellen gaat omvatten van dit niveau en moeilijkheidsgraad zou dit wel eens een erg interessante reeks kunnen worden. In The castles of Burgundy - the cardgame gaan de spelers als edelen uit de 15de eeuw op zoek naar overwinningspunten door strategische acties te ondernemen zoals handel drijven, steden opbouwen, wetenschappelijke kennis vergaren of te gaan ontginnen in mijnen. De speler met de meeste overwinningspunten wint het spel.
In het doosje zijn enkel kaarten voorzien, maar wel een heleboel, 240 in totaal. Waarvan 114 actiekaarten (rode achterkant) en 126 extra kaarten. In deze laatste zitten goederenkaarten, dierenkaarten, bonussen, arbeiders, zilver, de kaarten die worden uitgelegd om het algemene en persoonlijke speelveld op te bouwen, startspelerkaart en overwinningspuntenkaarten. De 114 actiekaarten zijn echter de belangrijke kaarten waarmee er gespeeld zal worden. Deze omvatten de gekende gebouwen vanuit het basisspel, zijnde de donkergroene kastelen, de grijze mijnen, de paarse kloosters, gele wetenschappelijke kennis, blauwe schepen, lichtgroene weien en beige gebouwen.
Erg belangrijk is de opbouw van deze kaarten (zie afbeelding onder). Bovenaan staat een dobbelsteenwaarde, dit is een puur speeltechnisch aspect (zodat men niet volledig afstapt van de werking van de grote broer), een centrale tekening (puur illustratief) met daaronder de specifieke eigenschap van de kaart (die je onmiddellijk uitvoert als je de kaart bouwt) en de mogelijke overwinningspunten onderaan (als je een set van drie kaarten verzameld tijdens het spel).
Elke speler krijgt een project-, landgoed- en opslagkaart en legt deze open voor zich neer. Elke speler krijgt bij aanvang ook al één willekeurig goed en dier en 1 zilverkaart. Deze kaarten worden onder de opslagkaart gelegd. De resterende goederenkaarten worden op twee open trekstapels gelegd. Ook voor de dierenkaarten is dit het geval. De zilverkaarten en arbeiderskaarten vormen ook een trekstapel. De jongste speler krijgt de startspelerkaart, de volgende twee spelers krijgen één arbeiderkaart en de vierde speler krijgt twee arbeiderkaarten op handen. De kaarten met waarden 1-6 worden netjes onder elkaar uitgelegd in een algemeen gebied. De bonuskaarten worden boven dit gebied opengelegd. De spelers die als eerste aan de voorwaarden voldoen winnen deze bonussen. De vijf rondekaarten worden alfabetisch gerangschikt en als stapel klaargelegd (A-kaart bovenaan). De 114 actiekaarten worden geschud, elke speler ontvangt er zes en de rest vormt de trekstapel. Afhankelijk van het aantal spelers worden een aantal actiekaarten uitgelegd in het centrale gebied (7/10/13 voor 2/3/4 spelers). De eerste zes worden gewoon van boven naar onder aangevuld, de volgende worden bij de desbetreffende dobbelsteenwaarde gelegd. (bij 4 spelers leg je twee rijen willekeurig en de laatste kaart bij z'n waarde)
Het spel verloopt over 5 ronden (A-E), die op hun beurt bestaan uit zes beurten. Bij aanvang van de eerste beurt nemen de spelers twee actiekaarten van hun stapel van zes. Ze kiezen één van deze kaarten, voeren een actie uit en trekken een actiekaart bij op handen. Zo gauw alle zes de kaarten zijn uitgespeeld, eindigt de lopende ronde. De resterende kaarten in het centrale gebied worden verwijderd, nieuwe uitgelegd, de rondekaart vervangen en alle spelers krijgen terug zes actiekaarten voor de volgende ronde. Na vijf ronden eindigt het spel en scoren de spelers punten voor hun setjes (3 kaarten van dezelfde soort) en punten voor de verzamelde dieren (2/3/4 verschillende leveren 1/2/4 punten op). De startspelerkaart levert nog 1 punt op aan het eind. Alle punten van verzamelde kaarten, bonussen, setjes, dieren en eventueel startspelerkaart worden opgeteld en de speler met de meeste punten wint.
De acties : - neem een kaart uit het centrale speelveld : de actiekaart die je aflegt bepaald welke kaarten je mag nemen. De waarde (dobbelsteen) op de actiekaart geeft aan uit welke rij je een kaart mag nemen. Daarna leg je de kaart bij je projecten. Je mag max. 3 projecten hebben liggen. Als je deze actie kiest als je al drie kaarten hebt liggen, moet je eerst een project afleggen. - een project bouwen en verplaatsen naar je vastgoed : de waarde van je actiekaart moet overeenkomen met de waarde van het project. Je legt de kaarten per kleur (soort) op elkaar onder je vastgoedkaart en voert onmiddellijk de actie van de gebouwde kaart uit (zie later) - verkoop goederen : de waarde van de actiekaart bepaald welke goederen je mag verkopen (1/2 of 3/4 of 5/6). Leg alle goederenkaarten van deze soort vanuit je voorraad naast je vastgoedkaart met de punten zichtbaar. Daarnaast krijg je 1 zilverkaart per verkochte goederenkaart. Tenslotte krijg je de startspelerkaart en leg deze gedekt voor je neer. De speelvolgorde wordt niet gewijzigd in de lopende speelronde! - vul je arbeiders aan tot 2 : neem 0,1 of 2 arbeiders uit de algemene voorraad (ongeacht waarde actiekaart) - neem 1 zilver uit de algemene voorraad (ongeacht waarde actiekaart) - zet arbeiders en/of zilver om in overwinningspunten : voor elke 3 afgelegde kaarten scoor je 1 punt. De kaarten komen terug in de algemene voorraad te liggen. De puntenkaarten naast je landgoedkaart.
De arbeiderkaarten : Zij worden gebruikt om de waarde van je actiekaart die je speelt met één te verhogen of te verlagen. Je mag van 1 naar zes gaan en omgekeerd. Je mag meerdere arbeiders gebruiken om meerdere waarden te stijgen of te dalen. De gebruikte arbeiders gaan terug in de voorraad.
Het zilver : Voor, tijdens of na je reguliere beurt mag je drie zilverkaarten afleggen om een extra beurt uit te voeren. Hiervoor neem je drie kaarten van de trekstapel met actiekaarten. Daarna heb je de keuze om één van deze drie kaarten onmiddellijk bij je projecten te leggen (max. 3) of één van deze kaarten te gebruiken als actiekaart om een extra actie uit te voeren. De twee resterende kaarten worden afgelegd.
De eigenschappen van de gebouwen : - mijn (grijs) : neem 2 zilverkaarten uit de algemene voorraad - kennis (geel) : neem 2 arbeiderkaarten uit de algemene voorraad - schip (blauw) : neem 1 goederenkaart van één van beide trekstapels - weide (lichtgroen) : neem 1 dierenkaart van één van beide trekstapels - kasteel (donkergroen) : voer onmiddellijk één extra actie uit met een willekeurige dobbelsteenwaarde - klooster (paars) : geen onmiddellijk effect maar mogen gebruikt worden als joker in een setje van drie. In een eigen set leveren ze 6 punten op. - gebouwen (beige) : unieke eigenschappen voor de verschillende kaarten (zie spelregels). Zo mag je onder andere kaarten uit de voorraad naar je projecten verplaatsen, overwinningspuntenkaarten ontvangen, 3 zilver krijgen, goederenkaart of dierenkaart krijgen, een type goed verkopen of een extra project bij je vastgoed leggen
Titel : The castles of Burgundy - the cardgame Auteur : Stefan Feld Uitgeverij : Alea spiele Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 20-45 min. Leeftijd : 12+
+ verrassend leuk (het zijn die spellen waar je niet veel van verwacht, die vaak enorm meevallen) + je moet ook je partner enorm goed in de gaten houden, zodat je ten gepaste tijde een steun kan zijn + de opdrachten zijn duidelijk, uitdagend en niet té moeilijk om te vervullen + de strijd is spannend, het is een race naar de streep en dat maakt het een vlot, gestroomlijnd spel
- het artwork is niet je dat, het daagt de meeste mensen zeker niet uit (maar eens je daardoor kijkt) - als je de juiste kaarten trekt, kan je natuurlijk makkelijker opdrachten vervullen, er is zeker ook een geluksfactor aanwezig (in mijn ogen niet erg in dit type van spel)
Conclusie : Team play is een spel dat al een tijdje in onze speelkast stond. De cover van het doosje spreekt nu niet onmiddellijk aan en daarom werd er altijd naast gepakt. Bovendien lijkt me dit spel ook het beste te werken met 4 of 6 spelers. Met een oneven aantal hebben we nog niet geprobeerd, maar ik vermoed dat het spelgevoel niet echt hetzelfde zal zijn. Team play is in mijn ogen een verrassend leuk, toegankelijk kaartspel dat je makkelijk op tafel kan gooien met beginnende spelers. De opdrachten die je moet vervullen zijn erg gevarieerd en sommige zijn effectief een uitdaging om te halen, maar het is dan oh zo leuk als je erin slaagt (samen met je partner). Thema is er uiteraard niet aanwezig, maar dat zou hier ook totaal overbodig zijn. Dit is zeker zo'n spelletje dat in onze "kaartspellen-met-een-twist-koffer" terecht zal komen en hopelijk nog vaak de tafel zal zien.
+ big-box van Days of Wonder = kwaliteitsvol materiaal, een doosje vol + fantastische inlay die ervoor zorgt dat je onmiddellijk aan het spelen bent en dat al het materiaal netjes kan worden weggestopt + een waarschuwingsblaadje om de gebruikte stanskartons onder de inlay te stoppen (handig) + de spelregels in het Nederlands zijn mijn inziens flawless, geen foutjes gevonden + het spel speelt vlot, maar heeft toch voldoende diepgang + het spelprincipe is eenvoudig, het winnen al héél wat minder + er is een basis- en expertvariant voorzien zodat je met alle mogelijke speelgroepen aan de slag kan + het karton dat gebruikt wordt in dit spel is dik, erg dik, op deze manier is hout of plastic absoluut niet nodig + de overzichtjes met de eindwaardering zijn erg nuttig en prima gedaan + je bouwt een beetje op jezelf en bent ook vooral met jezelf bezig (zeker tijdens de eerste sessies), sommigen zullen dit ook eerder als een minpunt ervaren natuurlijk
- je moet goed weten wat de score op het einde van het spel inhoudt, de eerste speelsessie is het toch gewoon wat proberen - je kan elkaar in zekere zin wel blokkeren, maar volgens mij enkel als dit jou ook goed uitkomt, het blijft een "positief" bouwspel (in mijn ogen niet echt een nadeel, maar spelers die een grotere pestfactor in een spel willen misschien wel)
Conclusie : Quadropolis is een erg solide euro die zonder meer thuishoort in het rijtje illustere voorgangers van de big-box-games van Days of Wonder. Het is voor ons dan ook sowieso een blinde aankoop geworden en we hebben er absoluut geen spijt van. Dit is een spel dat je met héél veel spelers op tafel kan gooien. Het is erg toegankelijk, maar heeft toch voldoende diepgang. Een nadeeltje is misschien dat er de laatste tijd wel erg veel city-builders op de markt zijn gekomen. Bij ons kwam spontaan Between 2 Cities in gedachten, zeker qua score. Het spel is nochtans anders, misschien wel iets meer spel, terwijl bij de andere titel vooral (enkel) gedraft moet worden. Quadropois is een titel die ongetwijfeld nog vaak op tafel zal komen, omdat héél wat spelers die bij ons passeren die waarschijnlijk graag zullen proberen. Ik doe graag met ze mee!
Exact één jaar en één maand geleden gooide ik hier de imprESSEN van Orléans op de blog. Toen vond ik het alvast een fantastisch spel, maar er waren enkele kleine flaws waaraan gewerkt moest worden. Nu hebben we ondertussen de deluxe editie van TMG in ons bezit en geven we nog eens graag een overzichtje van de pro's en cons.
+ we startten het spel met hoge verwachtingen en deze zijn volledig ingelost, ook in de nieuwe editie +
het spel is erg gestroomlijnd, duidelijk en de spelregels zijn prima
geschreven. Dit is zo'n steviger spel dat je toch makkelijk kan
uitleggen en dat voor de meeste spelers ongetwijfeld erg duidelijk zal
zijn + er zijn héél wat mogelijkheden, maar toch heb je wel door waar
je naartoe wil. (of dit een overwinning oplevert, dat is een andere
zaak) + dit is een titel die we absoluut in de collectie wilden en we zijn er in geslaagd + aanvankelijk vrees je een lange speelduur, maar met de maximum bezetting speelde wij hem in een anderhalf uur ongeveer + het spel is nu ook te spelen met vijf spelers + het houten materiaal is zoveel mooier, tactieler en nuttiger (zie onderstaande minpuntjes van vorige editie) + in de deluxe editie zit zowel het kartonnen als houten materiaal, dus je hebt nog de optie met het één of ander te spelen + er zitten twee bladeren met stickers in de deluxe versie, handig als er stickers lossen van de schijfjes. Ik raad u aan om de schijven niet dubbelzijdige te bekleven. Hou een reserve en tijdens het spel kan je de fiches omdraaien om te zien welke fiches in de huidige ronde geplaatst werden (zodat je geen oudere fiches verplaatst) + ook het geldprobleem (tekort bij standaardspel) is opgelost, de spelregels zijn ook aangepast hieromtrent. Aangezien resterend geld punten opleveren, mogen deze uiteraard niet uitgeput geraken. + Ook de functie van het badhuis is aangepast, dit gebouw werd als te sterk bestempeld en is lichtjes gewijzigd. Het spel laat je wel toe om te kiezen met welke versie je graag speelt.
-
het overzicht dat je aanvankelijk bij het spel krijgt, is erg droog en
onduidelijk te noemen, maar dit verdwijnt als sneeuw voor de zon als je
de regels begint uit te leggen - de spelregels in de deluxe-editie zijn geschreven voor 4 personen, als je met z'n vijven aan de slag gaat, is het even zoeken. Al bij al gebruik je dan gewoon al het materiaal en hanteer je dezelfde spelregels. Speel je met minder moet je wel materiaal in de doos laten en dit zoek je best even op op BGG (er is daar een handig overzichtje voor) - de fiches die uit de zak worden
getrokken, beginnen na verloop van tijd wat sleet te vertonen en dat is
erg jammer. Houten schijfjes zou hier geen overbodige luxe zijn.
Bovendien zou je deze ook makkelijker kunnen detecteren op je
spelersbord. Dank je wel TMG om naar deze suggestie te luisteren, probleem volledig opgelost
Conclusie
: Orléans is z'n buzz op Essen echt wel waard geweest. Het speelt enorm
lekker weg, is iets voor de eurospeler en iemand die graag
worker-placement doet, die wel in is voor fiche-building en die graag
met blokjes schuifelt op diverse sporen. Optimaliseren, opportuniteiten
zien en vooral de juiste arbeiders op het juiste moment en de juiste
plaats hebben. Alles aan dit spel klopte bijna, met uitzondering van het
"saaiere" materiaal. TMG, de Amerikaanse uitgeverij, bracht dit spel ondertussen op de markt met houten speelstukken en na het
behalen van alle stretchgoals van de KS zijn er zelfs helemaal geen kartonnen
fiches meer in het spel te vinden. Enige nadeel was dat Europese backers
niet welkom waren. Via DLP games kan je wel een luxe-setje aanschaffen en zo toch al wat je spel pimpen. Aanrader! Ondertussen is er ook al een uitbreiding op de markt en deze zou ook zondermeer de moeite zijn (maar hebben wij nog niet kunnen testen)
Een nieuwe big-box van Days of Wonder, wij zijn geïnteresseerd. In Quadropolis kruipen de spelers in de huid van architecten en proberen hun eigen stad op te bouwen. In vier (5) speelrondes zoeken ze de meest geschikte gebouwen bij elkaar en proberen ze deze tactisch op hun spelersbord te plaatsen. Diegene die het beste combo's weet te creëren gaat met de winst lopen. Quadropolis komt in twee varianten, de basic-versie en de expert-versie. Men raadt aan om met de basic te beginnen en na enkele spellen over te schakelen op de expert-versie. De fantastische inlay maakt dit allemaal erg makkelijk, want meer dan enkele tegels toevoegen en je spelersbord en overzichtskaartje omdraaien, moet je niet doen.
In de mooie doos, volgepakt met materiaal vind je : 1 centraal speelbord (bouwwerf), 4 dubbelzijdige spelersborden (basic en expert), 142 gebouwtegels, 20 architecttegels, 1 bouwmeesterpion, 1 burgemeesterpion, 65 inwoners (blauwe meeples), 50 energie-eenheden (rode hexagonale blokjes), 1 scoreblok (vergelijkbaar met die van Five tribes), 4 overzichtskaarten en een stoffen zak. Bij deze stel ik alvast de basisversie van het spel voor, aan het einde som ik de verschillen met de expertversie even op. Leg de centrale bouwwerf in het midden van de tafel. De inwoners en energie-eenheden worden terzijde gelegd. Elke speler krijgt 1 spelersbord, overzichtskaart en de 4 architecten in z'n kleur. Sorteer alle gebouwen (dit kan netjes in de inlay) en stop de tegels met een 1 op de achterkant in de stoffen zak. Trek er tegels uit en leg deze gedekt op de centrale bouwwerf. Als alle gebouwen er liggen, draai je alle gebouwen om afh. aantal spelers (op de achterkant van de tegels staat vermeld of ze in een spel met 3 of 4 spelers gebruikt worden. Leg de bouwmeester voorlopig naast het speelbord. Kies een willekeurige startspeler en geef hem de burgemeesterpion.
Een spel Quadropolis bestaat uit 4 ronden. Elke ronde telt 4 beurten waarin de spelers telkens vier fasen doorlopen : 1) Neem een gebouw van de bouwwerf : plaats één van je architecten naast een rij of kolom van de centrale bouwwerf. Je moet ermee rekening houden dat je jouw architect niet op een andere architect mag plaatsen en je architect niet naar de bouwmeester mag wijzen. Neem daarna het gebouw uit de rij of kolom die op de plaats ligt die wordt aangegeven door het nummer van je architect (1-4). Het zou kunnen zijn dat er geen gebouw meer op deze plaats ligt, dan heb je pech. Je moet je architect inzetten, al is het maar om andere spelers te blokkeren.
2) Beweeg de bouwmeester : verzet de bouwmeester naar de plaats waar je jouw tegel genomen hebt.
3) Plaats het gebouw in je stad : je legt de tegel op de rij of de kolom met het nummer dat overeenkomt met je ingezette architect. Sommige gebouwen mogen op elkaar gebouwd worden (appartementen bijv.), het nummer van je architect bepaalt de hoogte van het verdiep, dus je mag de tegel ook daar leggen als je net aan dat niveau bent toegekomen.
4) Inkomsten van het gebouw (indien van toepassing) : neem het aantal inwoners en/of energie-eenheden die linksboven op de geplaatste tegel staan afgebeeld. Hou deze terzijde. Op het einde van het spel activeer je hiermee de gebouwen in je stad. Een gebouw moet geactiveerd worden om het te kunnen waarderen. De activatiekosten staan rechtsonder op de tegels.
Op het einde van een ronde, nadat alle spelers hun vier architecten hebben ingezet, gebouwen hebben gebouwd en inkomsten hebben verworven, wordt de centrale bouwwerf leeggemaakt en terug gevuld met tegels van de volgende ronde. Zo gauw de vierde ronde is afgelopen, eindigt het spel en worden de punten voor je stad berekend.
Waardering : - 1 punt voor elke niet gebruike inwoner of energie-eenheid (je mag per park één energie-eenheid die je overhebt eerst nog verwijderen) - flatgebouwen : kost 1 energie-eenheid, max. 4 hoog en scoren 1/3/6/10 punten voor 1/2/3/4 hoog - winkels : kost 1 energie-eenheid, kan 4 klanten aantrekken en scoren 1/2/4/7 punten voor 1/2/3/4 inwoners op de tegel - openbare gebouwen : kost 1 inwoner, leveren sowieso 0,1 of 2 punten op en scoren 2/5/9/14 punten voor 1/2/3/4 districten met ten minste één openbaar gebouw (een district is een kwart van je spelersbord, in verschillende kleuren aangegeven) - parken : kost niets, absorberen 1 overgebleven energie-eenheid en scoren 2/4/7/11 punten voor 1/2/3/4 aangrenzenden flatgebouwen - fabrieken : kost 1 inwoner en scoren 2 punten per aangrenzende winkel en 3 per aangrenzende haven - havens : kost 1 inwoner, levert eventueel sowieso al punten op en scoren 0/3/7/12 punten voor 1/2/3/4 uitgelijnde havens (horizontaal of verticaal naast elkaar gebouwd)
De expert-variant : Deze variant verloopt over 5 rondes. Elke speler gebruikt nu de achterkant van z'n spelersbord. Deze is ietwat anders ingedeeld, niet in rijen en kolommen, maar in districten en een centrale rij en kolom. Daarnaast worden nu de tegels met expert gebruikt en die met basis terug in de doos gestopt. Per speler worden vijf architecten gebruikt, nu komen deze echter in een algemene voorraad te liggen, zodat ze voor iedereen toegankelijk zijn. Als je aan de beurt bent, kies je een vrije architect. Dit stelt je in staat om meermaals een architect met hetzelfde nummer te spelen, of een nummer uiteraard ook niet te spelen. De grootste wijzigingen bevinden zich in de puntentelling voor de gebouwen die wat wordt aangepast. Ten eerste zijn er de expertgebouwen, zijnde : - kantoorgebouwen : kosten 1 energie-eenheid en 1 inwoner, je kan zo max. 5 hoog stapelen en scoren punten afhankelijk hoogte en aangrenzende kantoorgebouwen (zie overzichtje in de spelregels of je overzichtskaartje) - monumenten : kosten niets, scoren punten afh. gebouwen die er naast liggen, haven = -5, flatgebouw of kantoorgebouw of monument = 0, openbaar gebouw = 2, winkel = 3, park = 5 Ook de andere gebouwen hun scorebereik wordt ietwat aangepast, maar dat staat allemaal netjes op de achterkant van je overzichtsblaadje.
Titel : Quadropolis Auteur : François Gandon Uitgeverij : Days of Wonder Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30-60 min. Leeftijd : 8+
World of Yo-ho : war of the orchids is de volledige naam van dit spel dat een ietwat andere aanpak zal vergen dan we gewend zijn hier op de blog. Een bordspel waarbij er een app wordt gebruikt, dat zien we de laatste tijd meer en meer, maar een app waarvoor er een speelbord wordt gebruikt, dat is de eerste keer. In World of Yo-ho speelt elke speler een piraat die op zoek is naar rijkdom en glorie en verplaatst hij zich op het speelbord met z'n eigenste schip (gsm). De speler die het snelst een vooropgesteld aantal punten haalt door zeeslagen te winnen en opdrachten uit te voeren, wint het spel.
Qua materiaal vind je dan ook niet zo superveel in de doos. Een erg stevig en groot speelbord, dat wel, bestaande uit grid van 60 vakken waarop telkens een smartphone moet passen. Op het speelbord zijn enkele eilanden afgebeeld en vaarroutes die je al dan niet mag volgen. Het is op zich wel fraai vormgegeven moet ik zeggen. Daarnaast zitten er 8 kaarten in het spel, waarvan 4 piratenkaarten en 4 scheepskaarten. Je krijgt deze overigens ook netjes in het overzicht op je gsm. 4 kapiteinsfiches en scheepsfiches gebruik je enkel als niet iedereen een gsm heeft en je met de pass-and-play-optie aan de slag gaat. Erg fijn over nagedacht zijn dan weer de acht zuignapjes in de vorm van de kapiteins en schepen om op je gsm te zetten, je zou maar eens met vier exact dezelfde toestellen rond het bord zitten. Meer zit er niet in de doos, maar alles zit netjes in de app die je gratis kan downloaden.
De app gaat je overigens vlekkeloos doorheen je eerste partijtje loodsen. Je kan de tutorial inschakelen, zodat je geen spelregels moet lezen op voorhand. Ik vind het echter eerder storend als er telkens pop-ups komen tijdens het spelen en lees de regels liever op papier, maar het is wel erg handig moet ik zeggen. Voor je het spel begint, start je de app op en moet je enkele korte plichtplegingen doen. Zo kiest elke speler om beurten een kapitein (elk met z'n eigenschappen) en nadien in omgekeerde volgorde een schip (ook weer met unieke kenmerken). Tenslotte kies je het aantal overwinningspunten waarnaar je wil gaan spelen (zo bepaal je enigszins of je een kort, middelmatig of lang spel wil spelen). Deze overwinningspunten vergaar je door missies te volbrengen, andere spelers te verslaan tijdens een zeegevecht en zeemonsters te verslaan die je sporadisch tegenkomt in de open zee. Je start ook met een aantal schelpen, dit zijn het geld gedurende het spel, waarmee je uitrusting en wapens kan gaan kopen, je schip kan herstellen, ...
In een speelbeurt heeft elke speler 2 acties. Op je scherm wordt onmiddellijk duidelijk welke acties je op welke plaatsen kan ondernemen. Zo zal je altijd in de mogelijkheid zijn om te bewegen (roer) naar een orthogonaal aangrenzend veld. Een andere speler aanvallen (kanon) kan als die zich in het veld naast dat van jou bevindt. Af en toe kan je een specfieke actie uitvoeren in een veld (fles). Je kan je schip op open-zee proberen te herstellen (sleutel en hamer). Indien je aan een haven komt, kan je deze bezoeken (piratenhoed) en één van de vier mogelijke acties uitvoeren : missies aanschaffen (perkament), de tussenstand bekijken van alle spelers qua punten (beker), je schip repareren (hamer en sleutel), uitrusting en wapens kopen (kist).
Missies die fungeren in dit spel als de ticketjes van Ticket to ride. In de havens kan je er tot 3 gaan ophalen om op die manier aan de noodzakelijke overwinningspunten te geraken. Je mag 3 actieve missies bezitten en kan ze ten allen tijde cancellen of vervangen door andere missies. Een deel van de missies moeten binnen een aantal beurten afgewerkt worden, anders faal je. Meestal krijg je zowel schelpen als punten als beloning. De meeste missies omvatten het wegbrengen van mensen van het éne naar het andere eiland. Er zit echter ook de nodige dynamiek in de opdrachten. Als je een haven verlaat en betaald voor de missies die je nam, blijven je opdrachten verborgen voor de tegenstanders. Betaal je echter niet, dan gaan de tegenspelers missies krijgen die vooral in jouw vaarwater terechtkomen of net het tegenovergestelde vragen van jouw missie. Mislukt één van je missies krijgen andere spelers vaak een wraakmissie waarbij ze als opdracht jou zullen moeten aanvallen.
Een gevecht tussen twee spelers doorloopt telkens 3 stappen : - aanval aankondigen (door op het symbool te klikken als actie) - programmeren : beide spelers nemen hun telefoon in de hand en kunnen een aantal gevechtsvoorwerpen programmeren die ze in de havens hebben aangeschaft. Het aantal items dat je kan programmeren hangt af van de status van de vlag van de aanvaller. Deze vlag verandert automatisch naar zwart als je een andere speler aanvalt. Elke gevechtsfase doorloopt eerst een schietronde en nadien een close-combat. Enkele items die je kan lanceren zijn kanonskogels, werphaken, zwaarden, rookbommen en ook mogelijke cancel-effecten die andere wapens annuleren. - uitkomst : beide spelers leggen hun telefoon terug op het speelbord en het gevecht wordt in een animatie afgehandeld. De winnaar krijgt overwinningspunten en kan tot 3 items van de verliezer stelen.
Een gevecht met zeemonsters (die je terloops kan ontmoeten in open zee) loopt ietwat anders en je kan nu ook vluchten. Als je vlucht onderga je een kleine aanval en loop je wat schade op. Als je beslist te vechten, worden de verhoudingen onmiddellijk berekend en kan je overwinningspunten verdienen door het monster te verslaan. Indien je verdedigingspunten ooit op nul terechtkomen, ga je KO. Je
verliest alle actieve missies, kan geen gevecht meer aangaan zolang je
op nul staat en tegenstanders krijgen geen punten als ze je op dit
moment aanvallen.
Gebeurtenissen komen ook terloops in het spel. Als je een nieuw gebied betreedt, kan het voorvallen dat je een gebeurtenis tegenkomt. Een fles zorgt voor een speciale missie (die je al dan niet accepteert), een scheepswrak stelt je in staat om items te zoeken of je komt in een storm terecht en kan niet meer bewegen tijdens deze beurt.
Zo gauw een speler het vooropgesteld aantal overwinningspunten heeft vergaard, wint deze het spel.
Titel : World of Yo-ho : war of the orchids Auteur : Etienne Mineur Uitgeverij : Volumique Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45-90 min. Leeftijd : 10+
+ zoals steeds bij de Tiny-reeks : erg veel spel in een erg klein doosje = we love it + ook hier krijg je tonnen KS extra's bij de deluxe editie, zeker een meerwaarde + het spel oogt klein, maar is echt wel groots + het materiaal is erg netjes afgewerkt en het artwork idem dito + de strijd om de 21 punten is erg spannend, de einddoelen laten héél vaak veel samenlopen aan het einde + ook buiten je beurt speel je mee (als je cultuur kan spenderen) + het spel bouwt erg snel op, je hebt al gauw héél wat mogelijkheden, hoewel het aanvankelijk beperkt begon
- in het begin zijn het wel wat zaken om mee rekening te houden, alles is aan elkaar verbonden - dit spel zit voor mij tussen een snel tussendoortje en een redelijk spel, dus ik ben niet zeker of het vaak op tafel komt in één van beide categorieën - er zit wel wat cutt-throat in het spel, met een beetje pech word je netjes van de kaarten gegooid (kan frustrerend zijn) - als de dobbelstenen echt niet meewillen, is het soms om je haar van uit te trekken, super frustrerend. Gelukkig kan je hier en daar gaan aanpassen en heb je wel wat mogelijkheden
Conclusie : ongeveer dezelfde conclusie als gisteren. Het spel in de deluxe-versie omvat toch een stukje meer dan de standaardeditie, dus misschien wachten tot een volgende KS waarbij je hem kan bijbestellen. Vaak houdt de prijs je ook tegen omdat zo'n klein spel toch de prijs hanteert van een volwaardig bordspel, maar hierdoor mag je je niet laten misleiden. Tiny epic galaxies is een volwaardig spel in een erg klein doosje. Ik wil het zeker nog spelen, want het is de moeite waard!
+ sfeervolle worker-placement in combinatie met een storytelling, een niet frequente combo + het materiaal is erg mooi, het artwork zoals we gewend zijn van Ryan Laukat prachtig + de story's zijn kort, maar erg duidelijk en sfeervol, ook mensen die niet volledig thuis zijn in het Engels gaan hier toch plezier aan beleven + er zijn vele wegen naar de overwinning, grondstoffen verzamelen, avonturen ondernemen, reputatie verwerven, gebouwen zetten, ... + de extra's van de KS voegen echt leuke zaken toe, bovendien is een extra verhalenboek een prachtige toevoeging + de keuze die je maakt tijdens een avontuur, heeft een logisch gevolg (dit is bij andere storytelling-spellen à la Tales of the Arabian nights niet altijd het geval) + dit is een spel waar zowel de euro-liefhebbers als de storytelling-liefhebbers van gaan genieten
- de KS-extra's zijn niet te verkrijgen, dus als je de basisdoos koopt, heb je maar een half spel (bij wijze van spreken) = jammer - het storytelling-gedeelte wordt nog afgehandeld met een dobbelsteenworp, dus je kan wel eens een rondje met lege handen blijven zitten
Conclusie : Het lijkt jammerlijk genoeg een trend te worden. De KS-edities van spellen zijn van prima kwaliteit en erg tof, maar de extra's die ze erbij voegen, zijn echt een meerwaarde. Op zich natuurlijk allemaal prima, maar als je de KS hebt gemist, houdt dit je wel tegen om de retailversie van het spel aan te schaffen. In dit spel heb ik dat gevoel héél erg hard. De KS extra's zijn enerzijds mooi (houten materiaal), maar dit zou ik nog zeker kunnen laten vallen. De kartonnen fiches (met extra mogelijkheden) en het extra verhalenboek zijn in mijn ogen een must om het spel dat extraatje te geven. Ik twijfel dus nog erg hard of ik dit spel wel zal aanschaffen. Ik vond het aangenaam om te spelen, vernieuwend en relatief uniek, maar ... Misschien is er bij een volgende KS van de uitgever wel de mogelijkheid om deze titel erbij te nemen met de extra's en dan spring ik graag op de kar.
+ spielworxx wilde dit 3de spel in de "kolen-reeks" niet uitbrengen, gelukkig heeft Quined het spel opgepikt en uitgebracht ... en dan nog wel in een masterprint + het artwork zal ongetwijfeld voor- en tegenstanders hebben, maar het is wel passend bij de tijdsgeest van het thema + het mechanisme dat gebruikt wordt om de actieschijven te nemen is erg leuk, af en toe een doordenker + de strijd wordt op enkele terreinen gestreden en je zal ongetwijfeld tot het einde meedoen voor de overwinning + er zijn al enkele leuke ontwikkelingstegels, maar ik zou er niet van verschieten als er nog extra op de markt komen (er is alleszins ruimte voor) + dit spel is een erg solide euro, dus hou je wel van dit werk, dan ga je er sowieso plezier aan beleven + mensen die lijden aan verzamelwoede wat betreft het verzamelen van de Masterprints gaan deze titel geen zotte kosten vinden, er huist een erg goed spel in deze doos
- de kwaliteit van het papier van de spelregels is niet echt lekker, het lijkt me herbruikbaar papier. Op zich geen probleem, dit zou zelfs een pluspuntje moeten zijn, maar het voelt wel raar in de hand (zeker als je gewend bent van veel spelregels te lezen) - de spelregels!!! Het moet gezegd, hoe jammer het ook is. De spelregels zijn erg slecht geschreven, staan boordevol fouten en tekortkomingen en doen afbreuk aan de kwaliteit van dit spel. Wij moesten regelmatig zaken gaan opzoeken die we dan niet terugvonden, of wel terugvonden, maar in vier verschillende versies in de vier verschillende talen die in de doos zitten. Wij hebben ons altijd gehouden aan de Duitstalige regels (welke de oorspronkelijke zijn). Ik voel me genoodzaakt om van dit spel een samenvatting te maken en deel deze dan graag met u allen via BGG
Conclusie : Hij stond al een tijdje naar mij te staren, dit spel, maar het kwam er maar niet van. Ik was dan ook zeer blij dat hij eindelijk op tafel is verschenen. Ik heb er absoluut geen spijt van. Haspelknecht is een erg leuk spel, met héél wat toffe mogelijkheden, op zich zeker niet moeilijk, maar af en toe wel een moeilijkere beslissing. Het spel is sfeervol en het materiaal is oké te noemen. Het enige jammerlijke zijn zoals hierboven vermeld de spelregels. Hopelijk vinden ze bij Quined te tijd om deze te herschrijven (of te laten herschrijven) en bieden ze deze aan via BGG of op hun website, dit zou véél mensen gelukkig maken en het spel nog toegankelijker maken voor het grote publiek. Ik denk dat dit een spel is voor de veelspeler, maar tegelijk ook een poort kan zijn voor de occasionele speler om een stapje verder te gaan. Deze titel blijft alleszins netjes in onze collectie en komt hopelijk gauw nog een keertje op tafel.
+ het artwork is ronduit fantastisch en hilarisch + het thema kan ook niet anders dan uitdagen, cowboys die samenleven met natives en aliëns en samen de gekste voorwerpen bouwen?!?! + het materiaal is netjes, stevige doos en speelbord, leuke meeples en scoremarkers en prachtige kaarten + het spelverloop is netjes afgebeeld op de spelersborden, alles is hierop terug te vinden + de scores lopen lekker op, maar echt veel afscheiding is er niet op het einde, het blijft spannend + de namen van de combinaties die je maakt, zijn erg tof gevonden + de gebeurteniskaarten zijn echt wel hatelijke gebeurtenissen en kunnen een volledige ronde in de war sturen
- sommige kaarten zijn sterker dan andere, maar deze zijn talrijk, dus iedereen zal wel eens een goede en minder goede hand hebben - het spel kan simultaan gespeeld worden (en dit is het beste, want anders kan het lang duren), maar kan ervoor zorgen dat spelers (ongewild) foutjes maken en valsspelen - je moet een beetje geluk hebben met het trekken van de feat-kaarten, sommige kan je snel incasseren - de gebeurtenissen kunnen serieus roet in het eten gooien, als je hier niet van houdt, moet je misschien gewoon heel het spel laten links liggen
Conclusie : Area 1851 is zo'n spel dat voor- en tegenstanders gaat hebben. You love it or you hate it! Het artwork is prachtig (zelfde maker als die van Nothing personal). De mogelijke combinaties dat je kan gaan maken met kaarten zijn hilarisch te noemen. Het spel zelf is redelijk simpel eens je bezig bent. Het worker-placement-gedeelte op het speelbord is toch even wennen, daar je jouw acties eigenlijk al op voorhand moet proberen te gaan doorzien. Soms kan je een erg goede beurt maken, maar soms zit je ook een rondje vast. Het draften van de kaarten is oké, maar voor ons (tijdens de eerste sessie) zeker geen must. Het brengt natuurlijk weer een extra pigment met zich mee, maar ik heb geen één keer gekeken naar wat mijn tegenspelers nodig hadden van kaarten. In de spelregels wordt gewag gemaakt van simultaan spelen, maar dan zit je nog meer op je uppie te spelen en kan er natuurlijk wel iets fout lopen (wat ongetwijfeld niet intentioneel is). De acties zijn daarentegen wel erg eenvoudig en eens je het spel een keertje deed, kunnen volgens mij ook jongere spelers (die het Engels niet machtig zijn) hiermee aan de slag. Voor mij persoonlijk is het weer zo'n spel dat perfect in de Gamesalute-stal thuishoort : een spel dat je leuk wil vinden, maar waar toch wat aan hapert. Het oogt fantastisch, maar voldoet niet volledig aan de verwachtingen door de te beperkte gameplay.
+ Cool mini or not? Very cool minis, zoals je gewend bent van deze uitgeverij + ook de kwaliteit van het plastic is erg fraai te noemen, zware mini's in de hand speelt lekker + een euro in een thematisch jasje, wij willen het graag proberen + er zijn veel wegen naar de overwinning, dat maakt het toch ietsje anders dan de harde ameritrash-games + het artwork is erg mooi, alles is erg sfeervol + verrassend weinig regelwerk en gestroomlijnd spelverloop in de gevechtsfase + de verpakking van de mini's vereist ook een apart puntje hier, netjes in die bedrukte doosjes
- het artwork is sfeervol, maar ik vind het persoonlijk niet consistent. Er worden verschillende stijlen gebruikt op de verschillende borden, kaarten en het speelbord. Dit laatst vind ik persoonlijk niet mooi, maar wel functioneel (dus dat compenseert dan weer) - qua spelregels hebben de Amerikanen nog steeds wat te leren van de euro's. Een handig speeloverzichtje had tof geweest, vooral enkele kleine regeltjes die snel vergeten worden. Het dient wel gezegd dat de spelregels netjes zijn, voorzien van voorbeelden en volledig.
Conclusie : Ik wilde Blood rage zeer graag eens proberen, na al het goede dat ik ervan gehoord had. Ik had het spel overigens al op onze wishlist geplaatst, maar nu moest er toch eerst een speelsessie aan vooraf gaan. Dankzij mijn medespelers, die het spel in hun bezit hadden, is me dat gelukt en ik heb het me zeker niet beklaagd. Gelukkig hadden meerdere spelers het al gespeeld en konden we kleine foutjes en misinterpretaties snel rechtzetten. Het is een eurogame in een erg fraai jasje, die vlot speelt, volwassen overkomt (hoewel het thema ook weer even goed iets totaal anders had kunnen zijn) en die echt wel indruk maakt. De spelmechanismen lopen vlot in elkaar over. Er is volgens mij geen manier om een runaway-leader te krijgen, je wordt toch terug van het bord geveegd. En wat erg interessant voor mij persoonlijk is, is dat van het bord geveegd worden hier geen slecht teken hoeft te zijn. Het spel omvat voldoende variatie om niet te lang te hoeven stil te staan bij een nederlaag. De miniaturen zijn echt fantastisch, maar maken natuurlijk ook wel de prijs van dit spel. Je gaat het spel op dit ogenblik ook niet zo makkelijk vinden. Bovendien zijn er enkele Kickstarter-exclusives die je helemaal op je buik kan schrijven, tenzij je echt veel geld over de toonbank wil gooien. Bij het artwork heb ik dubbele gevoelens. De mini's zijn mooi, de doos ook zeker. Het artwork op de kaarten vind ik van een totaal andere stijl, de opbouw van de spelersborden had mijns inziens nog grootser gemogen en het speelbord vind ik persoonlijk niet echt mooi, maar wel erg functioneel. Dit laatste doet anderzijds niet af aan mijn eindoordeel en dat is dat dit spel zeker aan onze collectie mag toegevoegd worden. Het zal waarschijnlijk wel wachten zijn tot de herdruk om makkelijker aan dit spel te geraken. Of ik er eventuele uitbreidingen bij ga aanschaffen, daar ben ik nog wel niet over uit. Het basisspel is volgens mij meer dan voldoende speelplezier gegarandeerd en het is toch al een stevige investering om dit spel in je kast te krijgen.
+ sfeervol speelmateriaal, wel eerder vintage te noemen + redelijk duidelijk en rechtlijnig spelverloop + de kaarten zijn overduidelijk, ondanks het feit dat ze toch wel voor wat mogelijke interactie + het afhandelen van een gevecht is erg makkelijk en voor iedereen toegankelijk (maar het kan wel wat telwerk zijn als er erg veel invloedsfiches liggen) + de strijd voor de overwinning is spannend, erg spannned. Bij ons volledig gelijk en tie-breaker draaide om één blokje verschil, dus uitgebalanceerd is het spel zeker + een variantje met historische gebeurtenissen brengt nog wat meer animo in het spel, dus als je er wat op uitgekeken bent, kan je deze snel toevoegen
- een overzichtje voor het afhandelen van de kolonisatieperiode had handig geweest, nu moet je de eerste keren toch de spelregels erbij nemen zodat je niets vergeet - na één speelsessie weet ik nog zeker niet hoe ik dit spel moet spelen om te winnen, er zijn zo veel zaken om rekening mee te "kunnen" houden, maar echt alles voorzien lijkt me onmogelijk
Conclusie : Ik kon Colonialism op de kop tikken voor een prijsje en daarom heb ik dat ook gedaan. Ik heb er zeker geen spijt van. Dit is zo'n euro die een ander type publiek wel zal aanspreken dan de traditionele euro-grondstoffen-punten-sprokkel-speler. Het mag gerekend worden tot één van de lichtere spellen van Spielworxx, ondanks het feit dat het thema nogal zwaar oogt (qua slavernij heb ik niets gemerkt in dit spel, dus thematisch is het zeker geen hoogvlieger). In Colonialism draait het vooral om het uitoefenen van invloed, area-control en het gebruiken van de juiste invloedskaaten op het juiste moment. Er zitten voldoende leuke mechanismen en twisten in het spel die het boeiend maken. Het spel duurt net lang genoeg, (de eerste keer misschien net ietsje te lang) voor het gaat vervelen. Ik vermoed dat ik dit spel zeker in de collectie ga houden, maar ik durf nu nog niet te beweren dat het spel ook erg veel gespeeld gaat worden.
+ een micro-game met zoveel variëteit en afwisseling = TOP!!! + afhankelijk van de samenstelling van de kaarten waarmee je speelt, krijg je telkens een ander spel + een spelletje is zo afgelopen, revanche kan erg snel genomen worden + men is trouw gebleven aan het Eminent domain-artwork, dat is zéér zeker naar onze zin
- de negatieve effecten zijn nogal klein geprint op de kaarten, niet onoverkomelijk maar bij slechte belichting wel een klein probleempje - er zijn zeker ook combinaties van kaarten die minder leuk spelen dan de andere, de juiste keuze maken met een bepaald type spelers is de boodschap, maar dat is niet altijd makkelijk - het hoofdprincipe "kaart kiezen, opendraaien, unieke kaart proberen te spelen of pech" is niet altijd even leuk, zeker als je zo'n speler bij je aan tafel hebt die altijd identiek hetzelfde denkt als jij zelf
Conclusie : voorlopig heb ik nog maar met twee combinaties kaarten gespeeld. Enerzijds een erg agressieve variant waarbij de last man-standing de overwinning naar zich toe trok, anderzijds een puntensalade waarbij het een strijd bleek te worden tot de vijftien punten. In het eerste spel ging het erg snel vooruit en waren de laatste beurten compleet overbodig. Bij het vergaren van de punten bleef het meer in balans, dit zou kunnen te maken hebben met de speelstijl van de spelers of de combinatie aan kaarten. We hebben ons echter in beide scenario's geamuseerd. Ik moet zeggen dat ik gecharmeerd ben door dit spelletje. Het is eenvoudig qua spelconcept, enorm variërend afhankelijk van de kaarten die je gebruikt en het kan dienen voor allerhande spelers met diverse speelstijlen. Het spel is daarenboven kort en je gaat zonder enige twijfel een volgend potje willen spelen. Ik vermoed dat dit spel nog wel meer op tafel zal verschijnen, telkens met een andere kaartencombo.
+ de bagpipe-kaarten herbergen héél wat leuke interacties + het cartoony-artwork kan ons wel bekoren + het opzet van het spel op zich is wel leuk + de regels voorzien onmiddellijk enkele varianten (die je na een eerste sessie best integreert) + de kans dat Engeland wint is inderdaad bijzonder klein, het gaat om gepast en getimed samenspannen met de vijand
- het materiaal van Rightgames blijft toch nog steeds van beperkte kwaliteit - het basisspel zelf is ietsje te beperkt - als je het spel start met 3 handkaarten ipv 1 is er meer animo in het spel, maar ook héél wat meer willekeur - dit spel moet je spelen met de juiste groep medespelers of het is een flop - het spel doet het beste verwachten, maar stelt toch enigszins teleur en is net ietsje te dun naar mijn bescheiden mening
Conclusie : Als je houdt van een spel waar er de nodige animo kan zijn (met het juiste publiek), waar je lekker aan backstabbing kan doen en elkaar voortdurend in de zak zet, waar je zelf niet al te veel in de hand hebt en waar het vooral draait om de sfeer en het gevoel van verraad of niet, ... dan is dit spel misschien iets voor u. Pas op, er zijn véél betere spellen in z'n genre, dus probeer het misschien eerst een keertje. Ik vond het persoonlijk zeker niet slecht, maar ik vrees dat het zo'n spel is dat gewoon weinig uit de kast zal komen omdat je er enerzijds het juiste publiek voor moet hebben en anderzijds er betere spellen in het gamma zijn.
Battlecruisers is een microgame die zich afspeelt in het Eminent domain-universum. Let wel, dit is geen uitbreiding op het spel, maar een stand-alone spel voor 3 tot 5 spelers. In het "dikke" kaartendoosje vind je 165 kaarten (5 x dezelfde deck in de spelerskleuren), 34 overwinningspuntfiches, 5 spelersbordjes en 5 herinneringsfiches. Meer heb je niet nodig om een supergevarieerd spel te produceren.
De spelersborden omvatten een speeloverzichtje en drie aflegplaatsen voor je kaarten. De kaarten die je links legt, vormen je aflegstapel. Bovenaan plaats je de kaarten die uit je hand in het spel worden gebracht om een actie uit te voeren en aan de rechterkant komen de kaarten te liggen in de zogenaamde "recovery zone". De gespeelde kaarten komen hier een rondje te liggen, vooraleer ze terug jouw hand vervoegen.
Doel van het spel is om zo snel mogelijk 15 overwinningspunten te vergaren of last-man-standing te zijn, door netjes je tegenstrevers van de tafel te spelen. Dit gebeurt zo gauw je geen kaarten meer ter beschikking hebt om te spelen (dus een lege hand, lege recovery en geen kaarten meer in het spel).
Bij aanvang van het spel beslissen de spelers welke kaarten ze uit de deck gaan gebruiken. Bij 3 spelers zijn dit zes kaarten, bij 4 spelers zeven en bij 5 spelers ga je met acht kaarten aan de slag. Alle spelers spelen met dezelfde kaarten gedurende het spel. De spelregels voorzien alvast 21 mogelijke combinaties. Sommige combinaties zijn erg agressief, terwijl bij andere de nadruk eerder op punten sprokkelen ligt. Je kan ook volledig willekeurige combinaties gaan maken en je spel dus een beetje afstemmen op het type van spelers dat rond de tafel zit. Als je een combinatie hebt gekozen, leg je één willekeurige kaart op je aflegstapel en één willekeurige kaart in je recovery zone. Je ontvangt alvast één overwinningspunt (want je kan ook punten verliezen) en dan kan het spel van start gaan.
In een ronde kiest elke speler één kaart uit z'n hand en legt deze gedekt boven z'n spelersbord. Als alle spelers klaar zijn, worden de gekozen kaarten gelijktijdig opengedraaid. Zijn alle kaarten uniek, dan worden ze in volgorde (van klein naar hoog) uitgevoerd. Je voert de actie uit die centraal op de kaart staat. Zijn er echter spelers die dezelfde kaart kozen, ondergaan ze het effect onderaan op de kaart, wat in vele gevallen een soort van straf zal zijn.
Nu checken de spelers hoeveel kaarten ze nog in het spel hebben. Is dit slechts één kaart, draaien ze hun spelersbord op de rode kant. Dit geeft enerzijds aan dat ze bijna uit het spel zijn, anderzijds stelt hen dit in staat om hun gespeelde kaart onmiddellijk te recupereren zonder dat deze naar de recovery zone moet. Je kan die ene kaart dan dus blijven spelen (tot een andere speler je dwingt om ze af te leggen). Is dit alles niet het geval, dan neem je de kaart die eventueel in de recovery zone ligt op handen en verschuif je je gespeelde kaart van deze ronde naar de recovery zone.
Je herhaalt dit concept tot één van de overwinningsvoorwaarden voldaan is. In een zeldzaam geval kan het voorvallen dat er een impasse wordt bereikt. Als je vijf ronden na elkaar geen enkel overwinningspunt binnenrijft of geen kaarten dienen te worden afgelegd, moet je het spel opnieuw starten. Dit is een beetje raar en ambetant, maar voor een spelletje van 15 minuutjes is het ook geen ramp. Indien er meerdere spelers gelijktijdig 15 punten scoren, wint de speler met de meeste punten, de meeste resterende kaarten en tenslotte met de hoogste waarde aan resterende kaarten. Is het dan nog steeds gelijk dient er een extra potje gespeeld te worden.
Titel : Eminent domain - Battlecruisers Auteur : Philip Dubarry Uitgeverij : TMG Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 13+
