Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
28-10-2015
imprESSEN : Dice city
Dice city (AEG) :
+ citybuilding met dobbelstenen die me voor een keer wel ligt (geen fan van Machi Koro hier) + het materiaal is erg deftig te noemen, alsook de doos + het artwork vind ik persoonlijk wel leuk, zo cartoony + je kan echt wel dodelijke combo's gaan samenstellen
- met z'n vieren vind ik de wachttijd tussen de beurten té groot (ook met drie is het op het nippertje) - er zijn combo's te vormen die te krachtig zijn en heel het spel uit verhouding trekken (en uiteindelijk nog laten aanslepen ook) - je bent wel wat afhankelijk van je dobbelsteenrol, hoewel je dit stapsgewijs volledig kan wegwerken door het aanschaffen van de juiste gebouwen - de punten van onze tweede sessie lagen belachelijk ver uit elkaar (winnaar had het dubbel aantal punten van de twee andere spelers)
Conclusie : Ik weet het niet goed met deze titel. Dit is zo'n spel dat ik weer echt leuk wou vinden, maar met vier spelers was ik absoluut teleurgesteld. Ik zag wel potentieel met minder spelers. Na een speelsessie met drie ben ik al meer overtuigd van het spelverloop op zich, maar ook nu vormde zich toch wat problemen en dat is een tendens die ik van vele mensen hoor die het spel reeds speelden. Iedereen vindt het wel oké, maar ... Ik heb ook het gevoel dat het hier en daar rammelt en niet in verhouding is, zowel de puntenverdeling als de beperkte schade die je kan aanrichten als je voor militaire zaken gaat. Het gaat in tegen mijn natuur maar ik heb ook eens militair proberen te spelen, een redelijke combo opgebouwd, maar we werden gewoon verpletterd door de speler die enkel aandacht had voor bouwen. Het eerste spelletje dat we speelden gingen we voor 2 vol gebouwde rijen (omdat het gewoon te lang duurde), de tweede sessie waren de boten uitgeput en waren de andere eindcondities ook dichter bij. Om een slotmening te vormen is het misschien nog net iets te vroeg en zou ik graag nog een spel met z'n tweeën afwerken, maar dat het hier en daar rammelt, dat staat zeker vast. Het duurt ook net ietsje te lang voor wat het is (als je niet voor die 2 afgewerkte rijen gaat tenminste) en je blijft toch met een dubbel gevoel achter.
Simurgh was één van de eerste spellen die we oppikten op Spiel Essen. Aangezien ik 's morgensvroeg al een afspraak had met persverantwoordelijke Agnieszka. NSKN bracht overigens 3 nieuwe spellen mee naar Spiel, Mistfall & Simurgh in eigen beheer en ze deden daarnaast ook de distributie van Fool's gold, waarover u binnenkort hier ook wel wat meer te weten komt. Wij focussen ons vandaag op de eerste titel "Simurgh". Toen we het artwork en het materiaal voorgeschoteld kregen, begrijp je onmiddellijk dat fantasie en een onrealistisch thema je deel zijn tijdens dit spel. Maar dat het materiaal ook allemaal van een prima kwaliteit is en dat het artwork erg fijn, maar wel druk, om aan te zien is. Onmiddellijk toch ook een puntje van kritiek, het punchen verliep bij dit spel alles behalve makkelijk. Het snijwerk was niet naar behoren uitgevoerd bij mijn exemplaar, maar met geduldig monnikenwerk ben ik toch tot een mooi eindresultaat gekomen.
In de fraaie doos vind je 1 speelbord, 5 spelersborden, 99 kartonnen tegels (productie-, onderzoeks-, transformatie-, kracht-, ontdekkings-, draken- en doeltegels), 25 miniaturen in blinkend kunststof en staander, 5 scorefiches en 170 kartonnen fiches (diverse grondstoffen en betaalmiddelen). Het spel komt ook met deftige spelregels die zowel een variant voorzien voor beginnende spelers, als ervaren spelers. Ik raad na het lezen van de spelregels u echter aan om onmiddellijk met het ganse pakket van start te gaan. Het lijkt allemaal veel en complex, maar in het hart zit een redelijk eenvoudige worker-placement die erg rechtlijnig en duidelijk is. Uit deze voorstelling zal echter blijken dat het onontbeerlijk is om het materiaal ter hand te nemen om dit alles duidelijk uit te leggen, het zijn véél verschillende fiches en mogelijkheden, maar alles staat overal netjes bij (zie bijv. foto onder).
Bij aanvang van het spel moet je bepalen of je een kort, middellang of lang spel wil spelen. Het aantal doeltegels en tegels die naar de chronieken moeten verhuizen in de loop van het spel hangen van deze keuze af. Het spel verloopt over een aantal ronden tot aan de eindcondities wordt voldaan. Tijdens een beurt moet een speler z'n hoofdactie uitvoeren, zijnde één arbeider inzetten en de gekozen actie uitvoeren OF arbeiders naar keuze terugtrekken van het bord. Daarnaast kan je voor, na of tijdens het uitvoeren van deze acties ook een aantal gratis acties uitvoeren, zoals het plaatsen van een tegel in de wildernis, een drakenrijder een stap laten zetten op een ontdekkingstegel of de eigenschap van de eigen draak gebruiken door een fiche en de gevraagde grondstoffen af te geven.
Op het einde van je beurt mag je slechts 5 tegels meenemen naar de volgende ronde, een teveel wordt afgelegd (krachttegels mag je niet afleggen). Daarnaast mag je ook maar 12 grondstoffen overdragen, elk teveel moet ook hier afgelegd worden.
Het plaatsen van een arbeider doe je op de daarvoor voorziene plaatsen op het bord en de tegels, aangegeven door een cirkel, met of zonder draak. Uiteraard kunnen op de draken enkel je drakenrijders geplaatst worden, op de gewone cirkels kan een gewone arbeider geplaatst worden. Sommige acties hebben maar één cirkel, anderen hebben plaats voor meerdere arbeiders. De acties komen in twee diverse types, de ene geeft je gewoon iets, bij een andere moet je iets afgeven om er iets voor in de plaats te krijgen. Bij sommige acties moet je een arbeider volledig opgeven, deze actie mag je natuurlijk niet uitvoeren als dat je laatste arbeider is.
De acties in de stad : 1) ontvang 1 wapen 2) ontvang 2 wijsheid 3) betaal 1 hout en 1 steen voor 2 wapens 4) ontvang 1 wijsheid 5) ontvang 1 groente OF 1 krachtpunt 6) ruil 3 groenten en 1 vlees voor 1 arbeider 7) ruil 2 groenten en 3 vlees voor een drakenrijder 8) ruil 3 hout voor 2 drakenfiches (waarmee je de eigenschap van de draak kan activeren, zie gratis acties) 9) ruil 2 steen voor 2 drakenfiches 10) ruil 1 groente, 1 vlees, 1 hout, 1 steen en 1 wapen om 3 drakentegels te trekken en er 1 van te houden (gevuld met 3 drakenfiches) 11) ontvang 1 steen en 1 hout en neem onmiddellijk één van de opentegels op het speelbord (de kosten betalen!) 12) trek 3 doeltegels van de stapel, kies er één en leg deze op het speelbord en ontvang de afgebeelde krachtpunten
De gratis acties : * Een tegel op het speelbord plaatsen : Betaal 1 wapen om 1 tegel van het speelbord te verwijderen (optioneel, als er geen vrije plaatsen meer zijn). Daarna mag je een nieuwe actietegel op een vrije plaats leggen op het speelbord. Je ontvang hiervoor de grondstoffen die je afdekt. Plaats tenslotte een eigen arbeider op deze tegel. (indien je dit niet kan, mag je deze actie zelfs niet uitvoeren) * Drakenrijder bewegen op ontdekkingstegel : Een ontdekkingstegel bevat een spoor waarover een drakenrijder kan bewegen. Betaal de grondstof om er een drakenridder op te zetten. Bij elke stap die je vanaf de volgende ronden zet, krijg je de afgebeelde grondstoffen. (max. 1 stap per beurt). Zo gauw de drakenrijder op het onderste vak van de tegel komt, wordt de tegel in de chronieken geplaatst (eindcondities) * Actietegels van de wildernis halen : als er geen arbeider meer opstaat, er 4 arbeiders op de tegel staan, een speler 1 wapen afgeeft om de tegel te verwijderen (ontdekkingstegels mogen nooit op deze manier verwijderd worden). Deze verwijderde tegels komen in de chronieken terecht.
Speleinde : Het einde van het spel wordt getriggerd als er een aantal doeltegels op het bord liggen (4 of 5) en een aantal tegels in de chronieken terecht is gekomen (8-11-14). Elke speler krijgt nu nog één beurt. Daarna worden de punten opgeteld. De doeltegels worden afgehandeld en gescoord. Als je geen grondstoffen overhebt, dan krijg je 5 punten. Heb je tussen 1-3 grondstoffen krijg je nog 3 punten, 1 punt voor 4-6 grondstoffen en 0 punten als je er nog meer dan 6 hebt. De speler met de meeste punten is de winnaar van het spel.
Titel : Simurgh Auteur : Pierlucca Zizzi Uitgeverij : NSKN Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
+ stevige tegeltjes, prachtig artwork (zoals we dat van Iello gewend zijn) + het is een geluksspel, waarop je op het juiste moment aan de beurt moet komen, maar echt storen doet het hier niet + hilariteit alom als je het nét niet haalt in de dungeon + er zijn vier verschillende helden voorzien met elk hun eigen eigenschappen en ze voelen ook anders aan
- het is en blijft een typisch push-your-luck-spel, en er zijn er betere op de markt - dungeoncrawling is niet echt mijn ding, maar het houdt niet op wat dat thema betreft met nog andere titels als Dungeon of Fortune en Dungeon roll, ik vind ze eigenlijk zelfs héél erg dicht tegen elkaar aanleunen (hoewel het spelconcept telkens wel iets anders is) - de verhouding materiaal-doosje is hier prima, maar waarom geen hoger tussenschot voorzien zodat alles beter op z'n plaats blijft?
Conclusie : Welcome to the dungeon is oké, niet meer dan dat. Het is een typisch push-your-luck spel waar je eigenlijk niet echt veel in de hand hebt. Timing is het belangrijkste en als je het geluk hebt dat de beurt op het juiste moment naar jou komt, kan het meezitten of net kei hard tegen. Ik begrijp persoonlijk niet goed waarom er zo veel buzz is rond dit spel. Het is misschien niet onmiddellijk mijn thema, maar het is allemaal toch maar erg dunnetjes. Langs de andere kant vormt dat misschien nu ook net de kracht van dit spel. Het is toegankelijk, één rondje draaien en iedereen is mee met het principe. Je hoeft geen hersenbrekende keuzes te maken, gewoon een beetje inschatten van de situatie en klaar is kees, dus waarschijnlijk zal er een groot publiek zijn die dit wel weet te appreciëren.
Dice city is één van die titels die bij verschillende uitgeverijen verscheen, enerzijds bij AEG, anderzijds bij Artipia. Dit is natuurlijk geen garantie voor succes, maar wel teken dat er vanuit verschillende kanten interesse is in het spel. Vaak wordt dit spel al afgewogen tegen Machi Koro. Waarschijnlijk dat de city-building en dobbelstenen daar voor het één en ander tussen zitten. Of het spel véél overeenkomsten heeft en hetzelfde aanvoelt, zal nog moeten blijken, maar na het lezen van de regels heb ik alleszins wel zin gekregen om het eens op tafel te gooien.
In de doos vind je 4 spelersborden waarop hun persoonlijke stad staat afgebeeld (zie afbeelding onder). De stad is ingedeeld in 6 kolommen met waarden 1 tem 6 en 5 rijen in de vijf aanwezige kleuren. Daarnaast zijn er 45 oogst grondstoffen-kaarten (15 mijnen, 15 groeven en 15 zagerijen), alsook 15 legerkaarten (rood), 60 locatiekaarten (met elk hun unieke eigenschap), 18 bandietkaarten en 11 handelsscheepkaarten. De grondstoffen worden weergegeven door kartonnen fiches steen, hout en ijzer. Daarnaast is er nog wat kartonnen materiaal in de vorm van 16 de-activatiefiches, 16 pasfiches, 1 startspelerfiche en 30 overwinningspuntenfiches (sterren). Tenslotte bevat de doos ook nog 20 dobbelstenen in de vijf kleuren (wit, geel, rood, blauw en zwart).
Een locatiekaart bevat altijd de volgende zaken : titel, locatietype, kosten, eigenschap, verdedigingswaarde, locatietype en de overwinningspunten die ze oplevert aan het einde van het spel. De bandietkaarten tonen enkel de verdedigingswaarde en de overwinningspunten en de handelsschepen tonen welke grondstoffen afgegeven moeten worden en de punten die je ervoor in ruil krijgt.
Elke speler neemt een spelersbord en een dobbelsteen in elke kleur. De oogst grondstoffen-kaarten worden per soort als stapel klaargelegd, alsook de bandietkaarten en handelsschepen (aantal afhankelijk van het aantal spelers). Alle kartonnen fiches worden netjes gesorteerd en klaargelegd en er wordt een startspeler gekozen. Elke speler gooit z'n vijf dobbelstenen in legt ze op de overeenkomstige plaats op hun spelersbord (volgens kolom (waarde) en rij (kleur)). Tenslotte worden de locatiekaarten geschud en er 8 opengelegd als vitrine.
Het spel verloopt over een aantal ronden, tot aan één van de eindcondities wordt voldaan (zie later). De spelers voeren hun acties uit in speelvolgorde rond de tafel. Tijdens een beurt doorloopt een speler steeds 4 fasen : 1) Gebruik dobbelstenen : Je kan opteren uit volgende mogelijke acties door het verwijderen van een dobbelsteen : - gebruik de eigenschap van de locatie waarop de dobbelsteen ligt - beweeg een andere dobbelsteen naar een aangrenzende locatie in dezelfde rij - leg vier kaarten uit de vitrine af en trek vier nieuwe kaarten - heractiveer een eigen locatie waarop een de-activatiefiche ligt (door het fiche terug in de voorraad te leggen) - pas en ontvang een pasfiche
Daarbovenop mag je zo vaak als je wil en in de mogelijkheid bent 2 pasfiches inruilen voor : - één grondstof naar keuze te nemen - je aanvalskracht voor deze beurt met 1 te verhogen (zie fase 2) - de andere spelers te verplichten om 1 van hun dobbelstenen te hergooien (jij kiest welke dobbelsteen) Nadat je al je dobbelstenen gebruikt hebt, leg je deze even terzijde en ga je verder met fase 2.
2) Aanvallen : In deze fase bereken je jouw aanvalskracht door het aantal geactiveerde zwaarden op te tellen bovenop eventuele extra aanvalskracht die je verwierf door pasfiches af te geven. Deze aanvalspunten mag je vrij gebruiken om bandieten aan te vallen (neem de kaart en leg ze gedekt voor je neer, ze levert het afgebeeld aantal punten op aan het einde van het spel) OF locaties van een tegenstander aan te vallen door het aantal aanvalspunten te spenderen gelijk aan de verdedigingswaarde van de locatie. Leg op deze locatie een de-activatiefiche en krijg het overeenkomstig aantal overwinningspunten OF val de voorraad van een tegenspeler aan. Je betaalt 2 aanvalspunten om 1 grondstof naar keuze af te pakken van deze speler. Niet gebruikte aanvalspunten vervallen en kunnen niet overgedragen worden naar de volgende beurt.
3) Bouwen en handelen : Je mag nieuwe locaties bouwen door de gevraagde kostprijs in grondstoffen terug in de algemene voorraad te leggen. Leg de kaart op een locatie naar keuze op je spelersbord. De oorspronkelijke locatie levert je geen punten of voordelen meer op. Sommige kaarten leveren je een onmiddellijk voordeel op, anderen blijven constant geldig en nog anderen moeten geactiveerd worden in fase 1. Daarnaast mag je ook grondstoffen leveren aan de handelsschepen. Leg de gevraagde grondstoffen terug in de voorraad, neem de handelsschepenkaart en op het einde van het spel krijg je de afgebeelde punten hiervoor.
4) Einde van je beurt : Je mag slechts één grondstof van elke soort meenemen naar je volgende beurt. Leg overtollige grondstoffen af. Pasfiches mag je echter wel opsparen. Hergooi je vijf dobbelstenen en leg ze op de overéénkomstige plaats van je spelersbord. Daarna is de volgende speler aan de beurt.
Het einde van het spel wordt ingeluid als : - alle bandietkaarten weggenomen zijn - twee of meer stapels handelsschepenkaarten weggenomen zijn - de locatiekaarten zijn opgebruikt - een speler twee of meer rijen heeft gevuld met gebouwen en er geen van gede-activeerd zijn. In dit geval moet die speler zelf beslissen of hij het spel wil beëindigen of niet
Als één van deze situatie zich voordoet, wordt de lopende ronde afgewerkt en volgt de waardering. Tel hiervoor het volgende op : - alle verzamelde punten (sterrenfiches) - alle punten op vergaarde handelsscheepskaarten en bandietkaarten - alle punten afgebeeld op de zichtbare locaties op hun spelersbord (ook al zijn ze gede-activeerd), afgedekte kaarten tellen niet meer
De speler met de meeste punten wint. Bij gelijkstand wint de speler met de meeste locaties op z'n spelersbord, dan diegene met de meeste punten aan handelsschepen en bandieten. Is het dan nog gelijk wint de speler het dichtste bij de startspeler.
Titel : Dice City Auteur : Vangelis Bagiartakis Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 14+
+ de dobbelstenen zijn mooi + het coöp-gedeelte met backstabbing zorgt altijd wel voor een "vrolijke" noot + er zijn 4 verschillende scenarioborden voorzien (al goed) + artwork is wel oké, alhoewel sommige iconografie beter had gemogen
- er zit bijzonder weinig materiaal in de grote doos - er zijn maar 4 verschillende scenarioborden, misschien voer voor uitbreidingen, maar het mag toch iets hebben - ons scenario was misschien niet het beste, maar het spel was redelijk saai en repetitief - het artwork is mooi, maar waarom geen grotere fiches en borden? Waar zit die Kraken? In mijn ogen ziet een kanonskogel er toch anders uit en zouden rondvliegende stukken piratenschip toch fraaier kunnen worden weergegeven.
Conclusie : Dit spel hebben we in Essen aan onze neus laten voorbij schieten en na onze speelsessie van zaterdag weet ik weer exact waarom. The curse of the black dice is een aardig dobbelspelletje met enkele leuke elementen, maar daar houdt het helemaal op. Het zou best wel eens kunnen dat er een hilarisch dobbelmoment plaatsvindt, maar toch een beetje te weinig. Ik had niet echt het gevoel dat ik op een piratenschip tegen zeemonsters aan het vechten was eerlijk gezegd. Over de ganse lijn vond ik dit spel gewoon té weinig. Te weinig inhoud, te weinig materiaal, te weinig animo. Uiteindelijk versloegen wij héél eenvoudig de Kraken en was het eerder zaak om voor eigen succes te gaan en goud in te zamelen. Het feit dat de winnaar dubbel zoveel punten had als de andere spelers geeft voor mij genoeg aan dat het niet echt spannend was. Voor mij niet onmiddellijk een titel die ik opnieuw wil spelen.
Solitaire domino voor gevorderden, daar lijkt deze Sapiens op uit te draaien na het lezen van de spelregels. Maar ga zeker nog niet lopen, want dit zou wel eens verrassend leuk en puzzelachtig kunnen zijn. In de mooie doos, met prima inlay vind je erg deftig en stevig materiaal. Meer bepaald : 1 scorebord, 4 spelersborden (bestaande uit 8 halve dubbelzijdige borden), 63 tegels, 12 vechtfiches (in de vier kleuren), 32 bergfiches (een set van 8 per speler), 4 voedselfiches en 4 onderdakfiches, startspelerfiche, 18 berenfiches en 18 steakfiches.
Leg het scorebord in het midden van de tafel en leg de voedselfiches en onderdakfiches ernaast. De tegels worden gedekt geschud en als trekstapels klaargelegd. In elk spel worden er enkel uit het spel verwijderd (afh. aantal spelers). Vijf tegels worden opengedraaid en vormen de vitrine. Elke speler neemt 2 halve borden en puzzelt deze willekeurig in elkaar. De set bergfiches schud je en plaats je willekeurig open op je spelersbord (op de daarvoor voorziene plaaten), daarnaast neemt elke speler 4 tegels van de trekstapel die hij open naast z'n spelersbord legt. Ook de drie vechtfiches in z'n kleur legt hij naast z'n bord. Er wordt willekeurig een startspeler gekozen die de startspelerfiche ontvangt. (deze dient enkel om aan te geven dat het spel bij deze speler startte en zorgt ervoor dat iedereen evenveel beurten kan spelen).
Het doel van het spel is het verzamelen van voedselpunten en onderdakpunten. Het is echter je laagste score van deze twee die voor je eindtotaal zal tellen en de winnaar zal bepalen. Je verzamelt deze punten door het plaatsen van tegels op je spelersbord. In een beurt ga je dan ook een tegel uit je voorraad aanleggen, punten scoren en eventuele bonussen uitvoeren en een nieuwe tegel trekken.
De legregels : - een tegel moet steeds aan een vorig geplaatste tegels grenzen met een volledige zijde - de landschapstypes van de aangrenzende tegels moeten overal overeenkomen - je mag geen tegels over elkaar leggen - tegels mogen niet buiten het speelveld worden gelegd - "pluk"tegels mogen niet op grasvelden worden gelegd en moeten in bossen terecht komen
De voedselpunten scoor je door de punten af te dekken die op het spelersbord staan. Je scoort enkel diegene die afgedekt worden door een landschapstype dat grenst aan z'n soortgenoten. Daarnaast ontvang je ook de overeenkomstige bonus van het landschapstype. (zie later) Indien je erin slaagt om bergfiches af te dekken met je tegel, scoor je de afgebeelde onderdakpunten (het grote getal als er nog een fiche lag, het kleine getal als er geen bergfiche meer aanwezig was). Nadat je een tegel plaatste, kies je een nieuwe uit de vitrine in het midden van de tafel en vul je daarna onmiddellijk de vitrine aan tot vijf tegels. Eénmaal per beurt mag je één van je verzamelde bergfiches inzetten. De functies van deze tegels komen in grote lijnen overeen met de bonussen die je ontvangt van de tegels.
Indien je geen passende tegel kan aanleggen, draai je alle eerder geplaatste tegels om (je verlaat deze stam) en begint op een andere plaats opnieuw. Hiervoor verwijder je het bergfiche dat er ligt, scoor je de kleine onderdakpunten en begin je een nieuwe stam. Het kan op deze manier ook voorvallen dat een speler het spel eerder beëindigt dan de andere spelers.
Het einde van het spel wordt getriggerd als de vitrine volledig leeg is. De lopende ronde wordt netjes afgerond, zodat alle spelers evenveel rondes hebben gespeeld. De puntenfiches die het verste zijn geraakt van de verschillende spelers worden verwijderd. Nu worden de punten van de tweede fiches vergeleken en wint de speler die het meeste punten heeft.
De bonussen : - bot : leg een extra tegel (dubbele beurt) : je scoort geen voedselpunten of andere bonussen met deze actie, maar wel eventuele onderdakpunten - pluk : +1 voedselpunt - rots : neem een bergfiche van je spelersbord of één die je reeds gebruikte als er geen meer beschikbaar is - vechten : neem een vechtfiche en plaats deze op een tegel uit de vitrine of de voorraad van een tegenspeler. Als de speler deze tegel plaatst, krijgt hij 1 voedselpunt minder en krijg jij er 1 bij. - water : ruil een tegel uit je voorraad voor één uit de vitrine of de voorraad van een andere speler - kamp : +3 onderdakpunten - jagen : neem een steak-fiche OF lever je verzamelde steak-fiches in voor voedselpunten (zoals aangegeven in tabel) - vuur : neem een beerfiche en leg deze op het spelersbord van een andere speler. Dit vak is niet meer beschikbaar. Scoor daarna voedselpunten gelijk aan het aantal aangrenzende tegels. OF verwijder één berenfiche van jouw spelersbord.
2 verschillen met het gebruiken van een bergfiche tov de bonussen - jagen : neem een steak-fiche, je mag ze niet inruilen voor voedselpunten - pluk : je mag "pluk"tegels op grasvelden leggen deze beurt
Titel : Sapiens Auteur : Cyrille Leroy Uitgeverij : Iello Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
+ stevige kaarten (erg dikke kwaliteit), met artwork van Dennis Lohausen (need to say more?) + het spelprincipe is erg éénvoudig, slechts 3 stapjes in je beurt (meestal zelfs maar 2) + het herkenbare karakter van het spel voor "Het Dorp"-spelers + héél veel mogelijkheden om punten te scoren zorgen voor razendspannende eindstrijd + het unieke concept van de stervende arbeiders blijft een sterk gegeven + de zwarte markers die allerhande zaken kunnen voorstellen (à la grondstoffen van La Granja) werkt wel lekker + de iconografie!!! Lieve spellenmakers, neem een voorbeeld aan dit soort spellen, dit is topshit + er zijn héél wat kaarten, maar als je er één snapt, dan is de rest ook piece-of-cake
- de spelregels zijn wel stevig, maar eens je bezig bent vormt dit geen enkel probleem meer (op 2 kleine uitzondering na, een reistegel en de tegels van de kerk en gemeentehuis met hun speciale eigenschap moesten nog even opgezocht worden) - het is niet hetzelfde spel als Het Dorp, maar het neigt er natuurlijk wel héél erg naar. Als je het één hebt, moet je het ander dan nog hebben? (zie onder) - je hebt een grote tafel nodig om alle kaarten netjes uit te stallen
Conclusie : in mijn conclusie wil ik het vooral even hebben over de vergelijking tussen My village en The village, aangezien deze laatste erg populair is en door de meeste lezers onder u misschien toch al eens gespeeld is geweest. In mijn bescheiden ogen is My village een erg fijne, goed doordachte implementatie van Het dorp naar een spel met vooral kaarten en dobbelstenen (als actiekeuzesysteem). Het grote verschil tussen beide spellen is dat je nu op je eigen bordje probeert je dorpje uit te bouwen, terwijl je in Het Dorp samen op het centrale spelersbord zit te spelen. Qua interactie neem je bij het dorp misschien (toevallig) het blokje voor de tegenspeler z'n neus weg, hier doe je dat met een combinatie aan dobbelstenen. Qua puntentelling, artwork, gebruikte iconografie, spelgevoel, ... komen beide spellen dan weer héél erg overeen. Je behoudt de klok van het spel, zijnde de overleden familieleden (afh. aantal spelers), de tijd die je verliest door te opteren voor de zwarte dobbelstenen komt overeen met de zwarte blokjes uit het Dorp. De verschillende kleuren van gebouwen komen in dit spel volledig terug (geel voor landbouw, blauw voor handel, bruin voor religie, rood voor politiek, oranje voor ambachten), de grondstoffen, het tijdspoor, ... je ziet waar de mosterd werd gehaald. Zijn er dan geen unieke elementen? Jawel, in My village kan je nog op een extra manier scoren, namelijk door het verzamelen van "verhaalpunten". Deze punten worden op de boom op je spelersbord gelegd en zijn pas veilig als je ze met je boer binnenhaalt. De boer die over de binnenkoer van je boerderij struint is ook iets dat nieuw is. Als er een overlijden is, dan dien je ook met de rattendobbelsteen te gooien en kan er op termijn een rattenplaag zijn die je de helft van je verhaalpunten (op je boom) doet verliezen. Een extra mogelijkheid dus om te scoren en voor te opteren tijdens je beurt. Persoonlijk weet ik eigenlijk niet goed welk van beide spellen ik beter vind. Het dorp heeft natuurlijk z'n reputatie al, maar My village is ook erg verfijnd en heeft gevoelsmatig volgens mij meer mogelijkheden. Het Dorp vind ik dan weer gestroomlijnder en misschien ietsje makkelijker om uit te leggen aan nieuwe spelers (je bent op hetzelfde bord bezig, dus het is iets overzichtelijker). Misschien is het verschil tussen beiden spellen iets te klein om een voorkeur voor één van beiden te hebben en ik zou dan ook niet speciaal beide spellen aankopen als ik ze nog niet had. Probeer ze beiden en maakt vooral zelf de keuze, maar bij mij blijven ze wel lekker beiden in de collectie
Deelnemers : héél wat spelers van Pallieter & Arne
Gespeelde spellen : Dice city, 5 x Codenames, Gold West, The curse of the black dice, Welcome to the dungeon, My village & 2 x Eén nacht weerwolven Speeldatum : 24/10/15
Speelplaats : Spellenclub Pallieter Lier Opmerkelijk : Het was weer véél te lang geleden dat ik nog in Lier was geraakt (op zich natuurlijk logisch met de zomerstop en het feit dat ik er in september niet geraakte). Ik kon pas in de late namiddag beginnen aan het spellenplezier. Er zijn weer héél wat nieuwigheden getest, dus voer voor de imprESSENs de volgende dagen. Let wel, het zou nu kunnen voorvallen dat de imprESSEN verschijnt voor de beschrijving die ergens in november staat gepland.
(het centrale bord en het materiaal van één speler!)
Trickerion (Mind Games) :
+ ik heb dit spel via KS in mijn bezit gekregen, er zal dus alvast een reden zijn waarom ik dit spel een pluspuntje geef + het materiaal is fantastisch in alle opzichten, je krijgt tonnen materiaal, prachtig geïllustreerd, mooie houten functionele speelstukken + er zijn wel wat spelregeltjes, maar er zijn handige overzichtjes voorzien en de symboliek is erg duidelijk + er is voor elke speler een overzichtsboekje gemaakt met alle kaarten, fiches en overzichtjes, erg knap ding + dit spel is zo'n workerplacement waar je al een plan moet hebben op lange termijn, je wil dit en dat en wil dit zus en zo + thematisch zit het allemaal wel snor, het gaat tot in de kleinste details + het basisspel is misschien relatief simpel, maar om alvast wegwijs te worden met alle mogelijke acties is dit fijn + de variant voegt zoveel toe dat het een veel dieper spel wordt, donkere steegjes waar je leuke actiekaarten kan gaan halen, de voorspellingen die de boel op z'n kop kunnen zetten, de krachten die je ongetwijfeld leuke combo's kunnen bezorgen en indien je dat wenst kan je ook nog eens met een specifieke en unieke eigenschap het spel van start gaan + ik wil dit spel opnieuw spelen ... en snel + de wegen naar de overwinning zijn erg talrijk, optredens, speciale krachten, combo's tussen kaarten en acties, ...
- het zijn wel véél regeltjes, een eerste keer kan dit erg overweldigend zijn - de setup had in mijn ogen ietsje duidelijker moeten zijn in de spelregels, zeker als je met de variant speelt, nu moet je een beetje héén en weer springen tussen het blad van de standaardopstelling en dat van de variant - er zijn na een speelsessie niet erg veel, maar toch nog enkele kleine vraagjes, niet spelbepalend, maar wel jammer - er is een ongelooflijke leercurve mogelijk ongetwijfeld, dit is zo'n spel dat je best een aantal keer op korte termijn speelt, zodat het netjes in je hoofd zit hoe alles in elkaar zit - het artwork en materiaal is prachtig, maar vergeet niet dat je een erg grote tafel nodig hebt om alles uberhaupt op tafel te krijgen
Conclusie : Ik zou ongetwijfeld nog een tijdje kunnen doorgaan, maar dan zou het misschien een te lange imprESSEN worden. Trickerion was voor mij de eerste echte blinde KS. Ik had me er niet echt in verdiept, maar ging op gevoel af en daar heb ik absoluut geen spijt van. Trickerion is een spel voor de gevorderde veelspeler, die houdt van mogelijkheden, een strakke planning en hier en daar ... een vleugje magie. In dit spel zitten zoveel spelmechanismen en kleine zaken van diverse spellen die echt in elkaar haken. Het plannen van Shogun, de workerplacement volgens het principe van Viticulture (bonussen), het optreden à la Colosseum, grondstoffen verzamelen om je trucks te leren en aan te schaffen, de dobbelstenen die mogelijke acties al dan niet openstellen, ... Trickerion zorgt voor een diepe, intense ervaring waar je nog even mee in je hoofd zal zitten en dit gemixt met het fantastische materiaal zorgt het voor een unieke speelervaring. Ik raad u wel aan om het spel een eerste keer te spelen met iemand die het spel al kent, die alle regels netjes kan uitleggen, zodat je onmiddellijke en positieve ervaring hebt. Als je zelf de spelregels moet gaan uitpuzzelen en dit niet je favoriete bezigheid is, dan zou dit wel eens zo'n stofvanger in je spellenkast kunnen worden en dat zou bijzonder jammer zijn.
Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk : het is ondertussen een maand geleden dat er nog eens een "spelen met SpinLi" verscheen. Enerzijds door de drukke periode van Essen, waar er meer werk gaat naar beschrijven van spellen en voorbereiden voor de beurs, anderzijds de drukte op school. Niet dat er niet gespeeld is, maar zoals beloofd geen "spelen met SpinLi's" voor speelsessies met de kindjes. De komende weken hoop ik u alleszins nog héél wat speelsessies en bijpassende imprESSENs te kunnen voorschotelen.
We zijn nu zo'n 2 weken onderweg met onze Essen-recensies, de hoogste tijd dus om een geflipt dexterity-spel tussen te gooien. En waar kunnen we dan beter zijn bij die gekke Italianen van Cranio creations. Dit jaar brachten ze "Monsters' tower" mee naar Essen. Een spel in een zeer onhandig formaat van doos, het doet me zelfs een beetje denken aan die goeie ouwe "Toren van Pisa" qua formaat.
In de doos vind je een toren met aan de kant allerlei gaten (ramen), 40 monsterfiches (in 4 verschillende vormen), 1 zandloper, 4 doeltegels en 32 trofeefiches. De speler die overigens als eerste zo'n 15 trofeefiches weet te verzamelen, wint dit spel.
Bij aanvang van een ronde worden alle monsterfiches voorzichtig door het gat boven in de toren gegooid. Daarna trekken alle spelers een doeltegel die aangeeft welk type van monster ze moeten aanvallen. De zandloper wordt omgedraaid en dan gaat het helemaal los. De spelers moeten gelijktijdig hun vingers door de openingen in de toren steken en trachten hun monsters naar beneden te duwen door de openingen in de verdiepen. Als er een speler merkt dat de zandloper is doorgelopen, mag deze "Opgepast monsters" roepen en eindigt de ronde. De toren wordt voorzichtig opgeheven en opzij gezet en er wordt gekeken welke monsters er allemaal volledig door de toren zijn gevallen. Voor elk eigen monster dat helemaal tot beneden is geraakt, krijg je een trofeefiche.
Titel : Monsters' tower Auteur : Simone Luciani & Antonio Tinto Uitgeverij : Cranio creations Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 5+
Portal publishing, de uitgeverij van Ignacy Trzewiczek, kwam dit jaar met héél wat nieuwe titels naar Spiel, waaronder 2 uitbreidingen en een herwerkte versie van Stronghold. Deze titels lieten we, omwille van financiële plafonds, aan ons voorbijgaan. De 2 andere titels mag u hier wel op de blog verwachten en we beginnen met het 2-spelersspel "Tides of time".
Tides of time kunnen we catalogeren als een micro-game, een spel dat bestaat uit bijzonder weinig materiaal, maar toch héél wat diepgang herbergt. In het doosje vind je welgeteld 19 kaarten, waarvan 1 overzichtskaart, 1 potlood, 1 scoreblokje en 4 fiches. Elke kaart bevat een naam en een eigenschap, alsook de punten die de kaart je kan opleveren en de meeste kaarten behoren ook nog tot één van de vijf categorieën (paleis, bibliotheek, tuin, tempel en fort). Bij aanvang van een ronde worden de kaarten geschud, krijgt elke speler 5 handkaarten en wordt de rest terzijde gelegd, deze doen niet mee in de lopende ronde.
Een spel bestaat uit drie ronden waarin de spelers uit de beschikbare kaarten gaan draften om zo een koninkrijk op te bouwen. Je tracht vooral een goeie combo te maken tussen de beschikbare kaarten om zoveel mogelijk punten te sprokkelen. Beide spelers kiezen één van hun handkaarten, leggen deze gedekt voor zich en draaien gelijktijdig om. Deze kaart wordt in hun koninkrijk gelegd. Daarna wisselen ze van handkaarten en doen ze identiek hetzelfde. Dit wordt herhaald tot alle kaarten zijn uitgespeeld. Dan worden de scores bepaald. Na het scoren van de eerste ronde leggen de spelers op één van hun kaarten een fiche. Deze kaart blijft gedurende het ganse spel in hun koninkrijk. Daarnaast wordt er één kaart uit het spel verwijderd. Tenslotte trekken de spelers drie handkaarten bij en vullen hun hand terug aan tot 5. De 2de ronde verloopt identiek, alleen blijven er nu op het einde 2 kaarten liggen met een fiche. Ook de derde ronde verloopt hetzelfde, maar deze eindigt bij de score (er moeten geen kaarten meer geselecteerd worden om een fiche op te leggen of te verwijderen uit het spel). De spelers tellen hun scores van de drie ronden op en de speler met de meeste punten wint het spel.
De locaties op de kaarten en hun effecten : 1) Kings nest : je wint alle gelijke standen die betrekking hebben op één van de scores 2) Ancient divide : indien je meer fort-kaarten hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 3) Eternal palace : voor elke bibliotheek-kaart ontvang je 3 punten 4) The great library of Ahm : indien je meer tempel-kaarten hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 5) The mana well : voor elke set van 1 paleis, 1 fort en 1 tempel ontvang je 9 punten 6) The citadel of the prophets : voor elke tuin ontvang je 3 punten 7) Golden ziggurat : indien je meer paleizen hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 8) Gods baths : voor elk fort ontvang je 3 punten 9) The maze of the damned : indien je 1 paleis, 1 fort, 1 tuin, 1 bib en 1 tempel hebt, ontvang je 13 punten 10) The eye of the north : voor elke categorie van kaarten dat je niet hebt ontvang je 3 punten 11) The jinn shackles : voor elke tempel ontvang je 3 punten 12) Old man's pass : indien je meer bibliotheek-kaarten hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 13) Blood-tear spring : indien je meer tuin-kaarten hebt dan je tegenspeler ontvang je 7 punten 14) The sky pillars : voor elke set van 1 bibliotheek en 1 tuin ontvang je 5 punten 15) The vestibule : voor elk paleis ontvang je 3 punten 16) The molehill : indien je meer solitaire kaarten van een categorie in je koninkrijk hebt dan je tegenspeler ontvang je 8 punten 17) The roof of the world : verdubbel de waarde van de categorie waarvan je het meeste kaarten hebt (kunnen meerdere categorieën zijn) 18) The sapphire port : indien je hoogste score van een kaart je meer punten geeft dan je tegenspeler ontvang je 8 punten
Als er niet aan de voorwaarden van de kaart is voldaan, scoor je uiteraard geen punten.
Titel : Tides of time Auteur : Kristian Curla Uitgeverij : Portal publishing Aantal spelers : 2 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
Welcome to the dungeon is één van die kaartspellen van Iello die verpakt zitten in de kleine doosjes. Hier betreft het een push-your-luck spel waarin je in de kerkers naar schatten moet gaan delven. Alhoewel er niet echt schatten aan te pas komen. Je overleeft een tripje naar de kelder ... of net niet. De speler die als eerste 2 delvingen weet te doorstaan of de speler die als enige overlevende overblijft, wint het spel.
In het doosje vind je 13 monsterkaarten, 4 speelhulpen, 4 avonturiertegels, 24 uitrustingstegels en 8 succeskaarten. Je kiest een willekeurige avonturier en legt z'n uitrustingtegels er netjes in een rij onder. De monsterkaarten worden geschud en klaargelegd. De succeskaarten worden voorlopig terzijde gelegd, deze ontvang je als je succesvol door de kerker bent gedwaald. Elke speler krijgt een overzichtskaart en het spel kan beginnen.
Een speelronde bestaat uit 2 fasen : een biedfase en een kerkerfase.
In de biedfase spelen de spelers volgens de wijzers van de klok. Als je aan de beurt bent, trek je een nieuwe kaart van de monsterstapel of pas je en doe je niet langer mee aan de biedfase. Indien alle kaarten van de monsterstapel zijn opgebruikt, moet je passen natuurlijk. Als je ervoor opteert om een kaart te trekken, bekijk je deze in het geheim en heb je 2 keuzes. Of je legt de kaart in de kerker (gedekt op tafel) of je legt de kaart gedekt voor je neer en neemt één van de uitrustingstegels in het midden van de tafel. Deze uitrusting wordt vernietigd door de kaart die je uit het spel neemt op deze manier. Indien er geen uitrusting meer is nadat je een kaart trok, moet je ze in de kerker leggen. Zo gauw alle spelers, behalve één, gepast hebben, eindigt de fase.
In de kerkerfase gaat de speler die nog niet paste de kerker induiken. Bereken de kracht van de avonturier door z'n initiële waarde te verhogen met de kracht van de uitrustingstegels die nog op tafel liggen. Daarna draaien we de monsterkaarten uit de kerker één voor één open. Indien je nog voldoende uitrusting hebt om het monster te verslaan (z'n kracht staat linksboven op de kaart), wordt het monster afgelegd. Heb je geen uitrusting meer, brengt het monster jou schade toe. Dit gaat zo door tot alle monsters zijn afgehandeld en de speler nog kracht overheeft, hij wint de ronde en krijgt een succeskaart. Ofwel heeft de avonturier te weinig kracht om alle monsters te verslaan en verliest de speler deze ronde. Hij draait z'n overzichtskaart naar de rode kant of indien ze al op deze kant lag, wordt de speler volledig geëlimineerd.
Daarna volgt er een nieuwe ronde waarbij de monsterkaarten terug geschud worden. De speler die de vorige ronde in de kerker zat, kiest een nieuwe avonturier, legt de bijpassende uitrusting erbij en de volgende ronde kan beginnen met deze speler. Het spel eindigt zo gauw een speler z'n 2de succeskaart wint of tot er nog maar één speler overblijft.
De verschillende uitrustingstegels hebben elk hun eigenschap die de avonturiers hulp kunnen bieden tijdens hun toch door de kerker.
Titel : Welcome to the dungeon Auteur : Masato Uesugi Uitgeverij : Iello Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
Soms krijgen we de opmerking dat we te veel beschrijvingen op onze blog plaatsen en geen eigen mening formuleren bij de spellen. Ik wil dit hier graag even nuanceren en voor iedereen verduidelijken. Als tegemoetkoming voor de recensie-exemplaren die we van uitgeverijen krijgen, willen we effectief iets terugdoen. Een spelbeschrijving is een eerste zaak, die we quasi onmiddellijk kunnen doen. Op deze manier zetten we het spel alvast in the picture en kan u de spelregels in vogelvlucht eens doornemen (in het Nederlands!) en voor u zelf uitmaken of het iets voor u is of niet. Bent u eerder geïnteresseerd in onze mening, dan verwijs ik u graag door naar onze imprESSENs, waarin wij onze persoonlijke plus- en minpunten van een spel beschrijven. Uiteraard plaatsen we dit pas nadat we het spel één of meerdere keren konden proberen, dus hiervoor moet u wat meer geduld hebben. Je vindt alle imprESSENs op de blog door hier rechts op het mapje "imprESSEN" te klikken of de titel van het gezochte spel in de zoekfunctie in te geven. Bij deze wens ik u nog veel leesplezier! Let op! Dit berichtje blijft hier even bovenaan staan, scroll dus zeker naar hier vlak onder, voor een volgende beschrijving (of bespreking).
Toen ik deze titel voor het eerst onder ogen kreeg, kwam deze me onmiddellijk bekend voor. Na een snel bezoekje aan BGG was het dan ook al gauw duidelijk dat het een herwerkte versie (qua artwork) was van de Amigo-titel die we vroeger in onze collectie hebben gehad. Op een gegeven moment is die uit onze collectie verdwenen, de exacte reden weet ik niet meer, maar ik kan me wel herinneren dat het geen slecht spel was. Nu komt de nieuwe Poolse uitgeverij Trefl met enkele herwerkte versies van oudere spellen op de markt (en ook enkele nieuwe trouwens), waarover ik zeer te spreken ben. Allereerst is er het bloedmooie artwork, dat dit spel ongetwijfeld sneller tot z'n recht zal laten komen. De kleuren zijn voller, de tekeningen mooi en grappig en ook het overige materiaal is zeer te pruimen.
U krijgt een bord, met een scorespoor (dit was in de oude versie niet het geval), 110 boeren (blokjes in de spelerskleuren), 3 houten palmbomen, 15 blauwe kanaalstaafjes, 5 kanaalstaafjes in de kleuren van de spelers, 1 startspelerfiche, 45 plantagefiches, 72 geldbriefjes (jammerlijk genoeg van papier) en één bronmarker. Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd en de bronmarker wordt op een donkerbruine splitsing naar keuze geplaatst. Daarnaast worden de drie palmbomen verspreid over het speelbord in een vakje gezet. Elke speler krijgt de blokjes in z'n kleur, alsook een blauw kanaalstaafje en één in z'n eigen spelerskleur en 10 geld. De plantagetegels worden geschud en als vier gedekte trekstapels klaargelegd (bij 5 spelers worden er 5 stapels gemaakt).
In het spel proberen de spelers hun boeren op de vruchtbare landerijen te krijgen, zodat deze aan het eind het meeste opbrengen. Ook niet te veel geld over de balk gooien is de boodschap, want je resterende centen zijn ook nog iets waard.
(foto van de originele Amigo-versie)
Een spel verloopt over 11 ronden (9 ronden bij 5 spelers), die op hun beurt bestaan uit 7 fasen. 1) Bieden : draai de bovenste tegels van de plantagefichestapels om, iedere speler vanaf de startspeler mag één bod doen of passen. 2) De nieuwe startspeler bepalen : de speler die als eerste past tijdens de bieding wordt de nieuwe startspeler. Indien niemand past, gaat hij naar de speler met het laagste bod. 3) Plantagefiches ontvangen : van hoogste tot laagste bieder nemen de spelers om beurten één van de openliggende plantagetegels en betaalt z'n bod aan de bank. Daarna legt de speler deze tegel op het speelbord op een plaats naar keuze en legt er z'n boeren op zoals afgebeeld op de tegel (1 of 2 boeren). De spelers die pasten, komen als laatste aan de beurt. Bij 3 spelers blijft er één tegel over die door de hoogste bieder op het speelbord wordt gelegd. Hierop worden geen boeren geplaatst, de tegel blijft neutraal. Je kan best grotere plantages maken door fiches van eenzelfde grondstof tegen elkaar te leggen, aangezien aan het einde van het spel het aantal fiches vermenigvuldigd worden met het aantal boeren. 4) Het kanaal bouwen : elke speler mag om beurten de startspeler proberen te overtuigen om het kanaal op z'n favoriete plek te bouwen. Hij plaatst hiervoor z'n kanaalstaafje op de plaats waar hij dat wil (volgens de aanbouwregels) en kan de startspeler hiervoor wat smeergeld geven. Nadat iedereen z'n voorstel heeft gedaan (al dan niet met smeergeld), bepaalt de startspeler waar hij het kanaal aanbouwt. Neemt hij het aanbod van een speler aan, dan neemt hij dat bedrag van die speler en plaatst het kanaal op de gevraagde plaats. Hij mag echter ook beslissen om het kanaal ergens anders te bouwen, maar betaalt hiervoor het hoogste bod +1 aan de bank. 5) Extra kanaalbouw : in speelvolgorde heeft elke speler de kans om z'n blauw kanaalstaafje aan te bouwen. Je hebt er wel maar één voor het ganse spel en er mag elke ronde slechts één extra bouw zijn, dus als iemand je voor is, heb je pech. 6) Droogte : de plantagefiches die niet grenzen aan het kanaal drogen uit. Indien er nog boeren op liggen, wordt er een boer van verwijdert. Is de tegel dan leeg, wordt deze neutraal. Was de tegel al neutraal, dan droogt hij uit en wordt de tegel omgedraaid. Deze tegel is vanaf nu waardeloos en kan zelfs grotere plantages opsplitsen. In de laatste ronde worden alle plantagefiches die niet aan het kanaal grenzen uitgedroogd. 7) Geld verzamelen : elke speler krijgt 3 geld voor de volgende ronde. In de laatste ronde wordt dit geld niet meer uitgereikt.
De spelers bepalen hun punten na 11 (9) ronden door hun resterende geld op te tellen bij de punten die ze scoren door de boeren op hun plantages te vermenigvuldigen met het aantal tegels waaruit de plantage bestaat. Plantagefiches waarop een palmboom staat en een boer, telt als een extra boer voor de desbetreffende speler.
Titel : Santiago Auteur : Claudia Hely & Roman Pelek Uitgeverij : Trefl Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Een korte interventie wegens het behalen van een nieuwe kaap wat bezoekers betreft. De teller staat in zo'n zeven jaar tijd op 200.000, niet slecht voor een nederlandstalige blog in een toch redelijk kleine markt.
Ik ben erg blij dat zo velen onder jullie ons terug weten te vinden de laatste weken. In de zomermaanden was het bijzonder rustig. Dit zal zonder twijfel te maken hebben gehad met het feit dat er minder post verschenen, maar ook met de opkomst van zo veel andere Facebookpagina's, websites en blogs.
Hou onze blog de komende zeker in het oog voor nog erg veel nieuw lekkers op spellengebied. Hopelijk kan ik er ook op regelmatige basis een imprESSEN tussen gooien, want dat is een teken dat we vooral de spellen hebben kunnen spelen.
Bedankt aan één ieder van u en tot ziens hier op de blog!
Een nieuwe week, een eerste uitbreiding. Spiel Essen leek dit jaar wel overspoeld met uitbreidingen. Gelukkig heb ik in vele gevallen de lokroep kunnen weerstaan, want de traditie leert ons dat uitbreidingen vaak toch niet echt aan de bak komen bij ons. Dat is een nadeel van steeds met andere mensen een spel te spelen, dan beperk je je meestal tot het basisspel.
Aan de stand van Zoch verlag lag er dit jaar echter een uitbreiding die je niet mocht laten liggen, nl. die van het populaire Regenwormen. In deze uitbreiding krijg je 2 extra tegels, 5 specialisten en 7 wormfiches. Je hebt natuurlijk het basisspel nodig om dit spel te kunnen spelen. In de voorbereiding verandert er niet zo erg veel. De twee nieuwe tegels met waarde 11 en 13 worden voor de normale rij gelegd, de wormfiches worden nog terzijde gelegd en de vijf specialisten worden op de volgende tegels geplaatst :
- rode worm : op tegel 11 - blauwe hen : op tegel 21 - zwarte raaf : op tegel 23 - witte wezel : op tegel 25 - gele dobbelsteen : op tegel 27
De basisregels van Regenwormen blijven met deze uitbreiding gewoon van tel. In de uitbreiding geldt dat je steeds een tegel mag nemen met een waarde 1 lager dan het gegooide resultaat als de gegooide waarde niet zichtbaar is in de rij of bovenop de stapel van een tegenspeler. De extra's in het kort :
- De tegels 11 en 13 : je kan deze tegels enkel nemen als je exact 11 of 13 gooit. Je mag deze tegels niet van een andere speler stelen of nemen als één waarde lager dan de gegooide waarde. - Je wint de specialisten als je de tegel wint waarop ze staan. In sommige gevallen moet je ze ook terugplaatsen of verplaatsen in de rij, bv. bij het verliezen van een tegel of het winnen van een tweede specialist aangezien je er maar één mag hebben. De specialisten worden steeds teruggeplaatst op de laagst mogelijke vrije tegel. Indien alle tegels bezet zijn, wordt de specialist uit het spel genomen. - gele dobbelsteen : je hebt 9 dobbelstenen ter beschikking in je beurt ipv 8 - rode worm : telt als een wormpje waarde 5 als je geen wormen gooi hebt. Indien je al wormen hebt, mag je de specialist niet gebruiken. - witte wezel : leg hem plat en hergooi de dobbelstenen die je net gooide (één maal per beurt) - blauwe hen : beschermt je tegen het verlies van tegels. Indien je je kapot gooit, gaat de hen terug in de rij ipv een tegel, als een tegenspeler komt stelen, neemt hij de hen ipv de tegel en tenslotte verlies je ook nooit wormfiches. - zwarte raaf : de raaf blijft in de rij tot hij uit het spel verdwijnt. Niemand kan de raaf nemen. Indien je de tegel zou mogen nemen waarop de raaf staat, neem je onmiddellijk een wormfiche en de tegel en herpositioneer je de raaf naar de laagste vrije tegel. - dubbele 1 : indien een speler minstens 2 dobbelstenen met waarde 1 terzijde legt, ontvangt hij direct een wormfiche - indien de voorraad wormfiches op is, steel je deze bij een tegenspeler (tenzij de hen in z'n bezit is). De wormfiches tellen op het einde van het spel voor 1 punt.
Het spel eindigt zoals gewoonlijk wanneer de laatste wormtegel uit de rij wordt genomen. De speler met de meeste wormen + punten voor wormfiches wint het spel.
Titel : Heckmeck extrawurm Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-7 Speeltijd : 20-30 min. Leeftijd : 8+
+ de mooie diamantjes zijn altijd welkom in een spel + de eenvoud en het principe, het 21-en op zich, is wel een leuk push-your-luck-systeem
- ondanks het feit dat het een eenvoudig spelletje is, stelden we ons bij de eerste sessie toch veel vragen - de spelregels waren ons niet altijd duidelijk, ondanks het feit dat ze wel correct zijn waarschijnlijk - het steeds doorgeven van stapel kaarten om kaarten uit te delen vond ik ergerlijk - ik vond het met z'n zessen nogal repetitief en saai
Conclusie : Ik zou eigenlijk nog een tijdje kunnen doorgaan met het opsommen van negatieve puntjes, maar dat zou misschien een te zwaar verdict opleveren. Mijn eerste speelsessie van dit spel was nu éénmaal niet geweldig. We speelden eerst wat foutjes, pasten dan logisch aan, maar het kwaad was eigenlijk al geschied. Met z'n zessen (maximale bezetting) vond ik dit een redelijk saai en repetitief spelletje. Je vraagt een kaart bij of past, heb je pech ben je kapot, heb je geluk dan stop je en kan je misschien incasseren, tenzij er iemand natuurlijk het geluk heeft om 8 en 28 te hebben, want dan gaat die met alles aan de haal. Misschien dat je met 3 à 4 spelers meer plezier zal hebben, ik zou het dan ook graag nog eens testen. Het feit dat je de stapel kaarten doorgeeft om elke keer van deler te wisselen, daar zit zeker een logica in, maar ik ervaarde het toch eerder ergerlijk. Neen, geen positieve kaartspelervaring dit keer voor mij, maar misschien moet ik hier na een volgende sessie natuurlijk op terugkomen.
+ na Qwixx, de broertjes gemixt en big points en het Qwixx het kaartspel zou z'n neefje Qwinto wel eens hetzelfde succes kunnen ervaren + het spelconcept is gelijklopend met Qwixx, maar het voelt toch weer net dat ietsje anders + het inschatten van de grootte van getallen is een fijne meerwaarde, zeker aangezien de rijen schuin op elkaar staan + de potloodjes worden ineens mee in het doosje geleverd, dat is iets dat we te weinig zijn + de keuze of je met 1, 2 of 3 dobbelstenen mag gooien is erg mooi
- de gekozen kleuren en de combinatie ervan is niet alledaags en vind ik persoonlijk niet zo mooi, het doosjes spreekt ook niet zo aan - misschien is het iets minder toegankelijk dan Qwixx voor jongere spelertjes aangezien er hier toch iets inzichtelijker moet gewerkt worden - de blaadjes mochten dubbelzijdig bedrukt zijn, als we toch eens ecologisch willen doen
Conclusie : Ik ga hier niet te veel woorden aan vuil maken. Qwinto is een must-have voor elke collectie, zeker als je fan bent van het genre en genoten hebt van Qwixx. Ook Qwinto is weer zo elegant, eenvoudig op zich, maar heeft toch weer telkens dat momentum waarop je belangrijke beslissingen moet maken. Het blijft lekker luchtig dobbelen, maar is helemaal niet hersenloos. Ik stel wel voor dat je best de blaadjes kopieert, want ze gaan er erg snel doorgaan
De titel die we u vandaag presenteren is niet meteen een gloednieuw spel, het is al een tijdje op de markt, maar we hebben het in Essen opgepikt, dus we zetten hem lekker hier in de lijst. Musée is een kaartspel voor 2 of 3 spelers, met z'n vieren kan u ook aan de slag maar dan moet u in paren gaan spelen. Mijn gevoel zegt me dat dit vooral een erg leuk spel voor twee is.
Wat onmiddellijk opvalt als je dit spel in handen krijgt, is de fantastische artwork. Het spel bestaat uit een heleboel klassieke kunstwerken en staan op de gekende kwaliteitsvolle kaarten die Gryphon games ons steeds aanbiedt. 60 kaarten om precies te zijn, allen genummerd van 1 tem 60 en een uniek kunstwerk erop. Daarnaast zitten er in het doosje nog 3 gallerijbonussen, 30 dubbelzijdige tegels (trap-luchter) en 4 overzichtskaarten. De inlay, afdekplaat en doos zijn ook weer prima in orde.
Elke speler gaat z'n eigen gallerij uitbouwen. Hiervoor neemt hij 12 dubbelzijdige fiches die je in 2 rijen van zes open voor je op tafel legt. Boven en onder deze kaarten moet ruimte zijn om kaarten te plaatsen, zodat je een bovenste, middelste en onderste rij van zes kaarten kan vormen. In elke rij draai je drie fiches naar keuze op de trapkant, de andere liggen op de luchterkant. Het enige verschil tussen deze twee is dat een fiche met een trap aangeeft dat de kaart erboven en eronder met elkaar in verbinding staan en je hiervoor kan gaan scoren op het einde van het spel. Elke speler krijgt nog vijf handkaarten en de rest wordt als trekstapel klaargelegd.
Tijdens een beurt voert een speler twee eenvoudige stappen uit : één kaart uit je hand spelen en een nieuwe kaart van de trekstapel trekken. Als je een kaart speelt, mag je deze eender waar in je gallerij leggen. Je moet er enkel rekening mee houden dat de kaarten in een rij steeds in oplopende volgorde moeten liggen. Indien je geen handkaart meer kan spelen omdat je geen geschikte plaatsen meer hebt, eindigt de ronde voor jou. De andere speler(s) mogen nog rustig doorspelen tot ook zijn niet meer kunnen.
Daarna worden de punten uitgereikt : - 1 punt voor elke kaart in je gallerij - 2 punten voor 2 kaarten met hetzelfde thema die aan elkaar grenzen (aangegeven door de kleur, boord van de kaart) - 3 punten voor 2 kaarten met hetzelfde thema die met elkaar verbonden zijn via een trapfiche - 4 punten voor elke gallerijbonus die je hebt (de speler die als eerste een volledige rij, 6 kaarten, kan maken, krijgt zo'n bonus) (Voor het scoren mag een kaart meerdere malen gebruikt worden!) De speler met de meeste punten wint de ronde. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste kaarten in z'n gallerij. De speler die als eerste 2 ronden kan winnen, wint het spel.
Titel : Musée Auteur : Alf Seegert Uitgeverij : Eagle-Gryphon games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
