Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
31-07-2015
Spelen met SpinLi 298
Deelnemers : Mart, Davy, Annelies & Arne
Gespeelde spellen : The game, Kolonisten het dobbelspel, Qwixx & Geharrewar in de Sushibar Speeldatum : 28/07/15
+ prachtige artwork en dito materiaal, erg sfeervol allemaal + het uitdelen van de rollen is nog wel leuk gevonden + diegene die het beste bluft, kan dit spel wel winnen + vooral leuk met grotere spelersaantallen (3 was wat weinig)
- het spel heeft op zich weinig diepgang, enkel bluffen moet je kunnen - je moet al wel enkele spelers kunnen optrommelen om dit spelletje uit de kast te halen
Conclusie : "Eat me if you can!" is een perfect gekozen titel, het uitdagende karakter waarbij je tracht je tegenspelers te misleiden is gans het spel. Op zich redelijk beperkt, maar daar zit 'm nu net de kracht. Zeker met een goeie groep spelers, waarbij je elkaar zo'n beetje kan inschatten zorgt dit zeker voor leuke taferelen aan een luchtige speeltafel. Gezellig met een glaasje op een terrasje, dan kan dit spel zeker z'n waarde bewijzen.
+ dexterity die voor veel mensen toegankelijk is (jawel, ook die met dikke-worsten-vingers) + leuk materiaal en toffe puntentelling waarbij je kartonnen fiches krijgt als de tegenstanders in de fout gaan + de houten draken zijn stevig en mooi vormgegeven
- dexterity, u krijgt er koude rillingen van - als je geluk hebt, is het plateau net terug wat vrij gekomen en kan u makkelijk een monster plaatsen, heeft u telkens pech, dan moet u proberen zo weinig mogelijk schade op te lopen - wederom een iets te hoge basisprijs voor wat het is
Conclusie : Op zich kan ik voor dit spel weinig plus- en minpunten geven omdat het zo éénvoudig, maar toch goed is. Eigenlijk doet dit spel perfect waarvoor het gemaakt is. U tracht behendig een monster op het plateau te krijgen door het gedobbelde monster op een latje te leggen. Met een ander latje duwt u het monster op het plateau en tracht u vooral de andere monsters er niet af te duwen. Valt er één, dan ontvangen de andere spelers een fiche van dit monster. Het leuke is dat de fiches allemaal een verschillende lengte hebben, dus je kan beter een groen dan een paars monster eraf stoten. Uiteindelijk is dit een erg fijn spel dat in mijn ogen zeker een plaatsje heeft in de spellenkast van de kinderen. Moesten we dit spel ergens op de kop kunnen tikken, zullen we het niet nalaten.
Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk : Charon inc. van Ornella is nog eens uit de kast gekomen, hopelijk volgt de iets geavanceerdere versie "Hermagor" ook nog eens een keertje één van de volgende spellenavonden.
+ leuke memory-variant, geeft een soort "spokentrap"-gevoel en dat kan enkel positief zijn + de potjes zijn wel leuk gedaan + je mag in de potjes gaan kijken, je moet enkel de anderen overbluffen, dus als je het niet meer weet, kan je je toch terug in het spel spelen + het materiaal is erg fijn, de Queen-kwaliteit die we kennen
- het is en blijft wederom een memory, en zo hebben we al véél spellen de revue zien passeren - de nieuwprijs van de Queenspellen liggen iets aan de hoge kant de laatste tijd, maar in de uitverkoop kan je deze misschien volgend jaar wel op de kop tikken voor een interessantere prijs
Conclusie : Chef Alfredo is wat het is, een onvervalste memory met mooi materiaal. Ik kan me perfect inbeelden dat gezinnen met kinderen hier erg veel plezier aan gaan beleven. Hou je van Spokentrap, dan is dit misschien wel iets voor jou. Ik ben er zelfs niet uit welke van de twee ik het leukste vind. Qua thema is dit erg leuk en ook het feit dat je in de potten mag gaan "neuzen" zorgt dat de kleine "flaw" van Spokentrap verdwijnt. Uiteraard is er in dit spel nog een extra pigment door het bluffen. Eigenlijk hoef je helemaal niet zo sterk te zijn in memory, zolang je de tegenspeler maar kan overtuigen van je gelijk.
+ van de maker van Love letter en het heeft wel een soortgelijk gevoel, maar dan voor 2 spelers + de tekeningen zijn leuk + de acties op de kaarten erg duidelijk, dus speelt het ook erg vlot
- het is redelijk beperkt, met iets te weinig diepgang naar mijn persoonlijke mening - ik heb het gevoel dat je vaak op een gelijke stand eindigt als je ongeveer hetzelfde niveau behaalt - uiteindelijk is het een eenvoudig principe waarbij je een kaartje kiest, gelijktijdig omdraait en gaat vergelijken
Conclusie : Braverats is een zéér eenvoudig 2-persoonsspel dat leuk is om een keertje te spelen. Of het nu echt een grote herspeelbaarheid heeft, daar twijfel ik echter aan. Het is wat dat betreft iets te weinig uitdagend. Bovendien is het naarmate het spel vordert steeds duidelijker wat de andere speler gaat spelen en dan kan je bijna alles gaan cancellen. Het principe is goed, het artwork ook, maar voor mij hoeft dit spel niet noodzakelijk in de collectie, er zijn er betere in deze soort.
+ erg vlot en toegankelijk familiespel + prachtig materiaal, sfeervol thema + dit is een gateway-spel dat je kan gebruiken om tot Fresco en andere spellen in dit genre te komen + je bent afhankelijk van een dobbelsteenrol, maar je kan gaan hergooien of zelfs je resultaat aanpassen (als je maar waterfiches afgeeft) + het is een beetje puzzelen om goede combinaties te vinden, maar vooral om een goeie timing te hebben + het vasthangen van meerdere acties aan later opstaan is hier prima uitgewerkt
- de gebruikte kleuren op het speelbord vind ik persoonlijk eerder muf - het blijft allemaal nogal beperkt (zeker voor de véélspeler) - als je echt pech hebt met gooien, heb je soms een pasrondje (maar dat moet je bij een dobbelspel natuurlijk bijnemen) - een parfum bij in de doos had een meerwaarde geweest om het geheel wat op te "geuren"
Conclusie : Parfum is een mooi, vlot spel dat bij iedereen in de smaak valt. Véélspelers gaan echter na één (of twee) potjes misschien al wel een minder gevoel hebben qua herspeelbaarheid, gewoon omdat er te weinig uitdaging in zit. Je moet wel enkele keuzes maken, maar deze zijn al bij al beperkt. Een goeie timing, een goede gooi op het juiste moment, de juiste klanten op het juiste ogenblik, ... je kan er wel een beetje naar toe werken, maar echte AP ga je hier niet meemaken. Mij stoort dit alles me echter totaal niet. Ik hou ook van spellen à la Ticket to Ride, pure familiespellen met eenvoudige regels, straight forward in de punten en dus weet ik dit spel ook zeker te appreciëren. Het is een spel dat naar alle waarschijnlijkheid niet vaak uit de kast zal komen als mijn vaste speelkompanen langskomen, maar ongetwijfeld wel met mijn vriendin en binnen enkele jaren met de kids en van dit soort spellen heb je er nooit genoeg.
Gespeelde spellen : Dragon valley, La granja, Veel soeps, Lost legacy starship, Lost legacy Hyakunen senso to ryu no miko (2 verhalen), Geharrewar in de sushibar & Zombie dice Speeldatum : 17/07/15
In Parfum gaat u uw eigen parfums samenstellen en trachten deze aan de rijkste klanten te verkopen. De speler die de geurendste combo's maken en vooral een goede timing hebben, zullen uiteindelijk aan het langste eind trekken. Parfum is een spel van de makers van Fresco en in zekere zin is dit wel te merken. Er zijn enkele spelmechanismen die terugkomen, maar om nu te zeggen dat dit een Fresco light is of Fresco het dobbelspel, vind ik persoonlijk iets te kort door de bocht. Vooral het thema ligt er mijlenver vanaf ... een dikke pluim overigens om voor dit unieke thema te kiezen en ons niet in een middeleeuwse stad te laten dobbelen.
In de keurige, kleurige doos vindt u het gekende Queen games materiaal, hoogstaand dus, alhoewel de eerlijkheid mij gebiedt te zeggen dat ik de kleuren nogal muf vind. U krijgt een dubbelzijdig speelbord (voor 2-4 en 3 spelers), 4 spelersborden, 42 parfumdelen, 15 aromadobbelstenen, 25 klanten (verdeeld in A en B), 25 waterdruppels, 25 flesjes, 7 volgordefiches, 4 scoremarkers, 1 sluitingsfiche en een stoffen zakje (dat naar goede gewoonte wederom is samengesteld met restjes uit het bedrijf van familie Gupta).
Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. De parfumdelen worden in het zakje gestopt en er worden er 5 of 6 (afh. spelers) uitgelegd op het bord. De klanten worden gesorteerd op A en B, in de onderste vijf wordt de sluitingsfiche toegevoegd en nadien worden ze als trekstapel klaargelegd. De bovenste 4 of 5 klanten worden opengelegd. De volgordefiches worden klaargelegd (afh. spelers). De 15 dobbelstenen worden op hun plaatsen op het speelbord gelegd, de waterfiches gemengd en elke speler ontvangt er alvast 2. Elke speler legt z'n parfumerie (spelersbord) voor zich klaar en z'n scoremarker op de nul op het scorespoor rond het speelbord.
Parfum wordt gespeeld over enkele ronden. Deze worden herhaald tot de klanten (tot het sluitingsfiche verschijnt) of de parfumdelen (of beiden) zijn opgebruikt. Een ronde bestaat uit 3 fasen. In de eerste fase gaan de spelers kiezen wanneer ze opstaan, daarna voeren ze acties uit en creëren ze parfums om ze tenslotte te gaan verkopen.
Fase 1 : Opstaan De spelers die als laatste op het scorespoor staat, kiest als eerste één volgordetegel. Deze tegels geven aan in welke volgorde er gespeeld zal worden. De spelers die vroeger opstaan, gaan meerdere keuzes hebben, diegene die later opstaan, hebben dan weer meer acties. Bij gelijke stand op het scorespoor speelt de bovenste scoremarker als eerste.
Fase 2 : Parfums maken In speelvolgorde voeren de spelers al hun beschikbare acties uit. Ze kunnen tussen drie acties kiezen : - een waterfiche nemen - een parfumdeel aanvullen (als er nog ruimte is op het speelbord) - aromadobbelsteen nemen (dit is de hoofdactie) Elke van bovenstaande acties mag meermaals worden gekozen en in een willekeurige volgorde. Als een speler al z'n dobbelstenen heeft gekozen, gooit hij deze en gaat hij parfumdelen kunnen aanschaffen. Een flesje is een geslaagd ingrediënt, een vlieg is een misser. Door waterfiches in te zetten, mag je dobbelstenen hergooien (1 waterfiche om alle vliegen in één kleur te hergooien OF alle dobbelstenen te hergooien) of omdraaien naar een flesje (voor 2 waterfiches). Gooit een speler een correcte combinatie aan dobbelsteenaroma's mag hij het passend parfumdeel toevoegen aan z'n parfumerie, daarnaast scoort hij de punten die op het deel staan. Elk parfumdeel is een bodem, top of middenstuk. Aan de linkerkant van je parfumerie stel je parfums samen uit 2 delen (top en bodem), rechts uit 3 delen (top, midden en bodem). Je moet het deel onmiddellijk leggen en mag niet meer verleggen. Je mag echter aan zoveel mengsels gelijktijdig werken als je wil. Zo gauw een parfum klaar is, krijg je 2 of 3 houten flesjes.
Fase 3 : Verkoop In speelvolgorde mogen de spelers een afgewerkt parfum verkopen aan de klanten. Ze moeten voldaan aan de vraag van de klant. Hun parfum moet dus de aroma's bevatten die op de klant staan afgebeeld. Je legt terug een flesje in de voorraad, neemt de klant en het overéénkomstig aantal punten. Nadat alle spelers éénmaal hebben kunnen verkopen, volgt er nog een tweede verkoopsronde. De spelers mogen ook steeds hun flesje voor 2 (klein flesje) of 3 (groot flesje) aan de bank verkopen. Als een speler z'n laatste flesje verkoopt van een parfum ontvangt hij 2 waterfiches.
Op het einde van een ronde worden de klanten en parfumdelen terug aangevuld en moeten de spelers die meer dan 4 waterfiches hebben deze afleggen. Als het einde van het spel wordt ingeluid door het verschijnen van het sluitingsfiche wordt er een finale ronde gespeeld. Zijn de parfumdelen op, dan eindigt het spel onmiddellijk. De spelers scoren nog punten voor waterfiches waarop punten staan (0-3). De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Parfum Auteurs : Marcel Süsselbeck & Marco Ruskowski Uitgeverij : Queen games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Gespeelde spellen : Braverats, Coconuts, Waggle dance, Chef Alfredo, Push-a-monster, Eat me if you can, Villanex & Nations dice game Speeldatum : 12/07/15
Speelplaats : Spelen aan zee Opmerkelijk : Heel wat kunnen spelen aan zee, dus u mag de komende dagen héél wat imprESSENs verwachten, daarom niet van de nieuwste spellen, maar ook enkele "oudere" spellen die herspeeld werden.
+ thema, thema, thema ... u leert hier wel het één en ander over kopermijnbouw (bovendien hanteert men hier en daar een spatje humor dat ik wel kan appreciëren) + handig overzicht die spelersmat, want het zijn toch wel wat regeltjes + het lijkt een complex spel, maar eens je vertrokken bent, valt dit echt wel reuze mee + er worden enkele gekende mechanismen netjes met elkaar vermengd ... en dit in een uniek thema + het materiaal is méér dan oké, het artwork op de kaarten ook + de eindscore blijft voor iedereen verborgen, dus het is spannend tot het einde, bovendien liggen de scores erg dicht bij elkaar + er worden enkele varianten voorzien die ik onmiddellijk zou toevoegen als u een veelspeler bent (de lokale middenstand, de gebeurtenissen, de koperfabrieken, de persoonlijke eigenschappen voegen allen iets toe, maar niets doorslaggevend)
- het speelbord is voor velen ongetwijfeld een afknapper om dit spel op tafel te leggen - er is hier weinig echt nieuws onder de zon, u heeft het allemaal al wel eens een keertje gedaan
Conclusie : dit spel wordt vaak een gevorderde Ticket to Ride genoemd en ergens kan ik dit ook wel beamen. U gaat ongeveer hetzelfde ritme moeten zoeken in je spel. De nodige grondstoffenkaarten verzamelen om dan koper te gaan opgraven. U gaat in dit spel echter meer mogelijkheden hebben. De keuzes liggen echter vaak voor de hand, echt spectaculaire zaken gaat u waarschijnlijk niet doen. Er zit een leuke flow in dit spel en dat zorgt ervoor dat het niet gauw gaat vervelen en snel z'n einde nadert. Het wordt naarmate het spel vordert moeilijker om koper te gaan ontginnen, maar je voorzieningen zijn dan weer beter dus gaat het toch weer net lukken. Dit spel is vooral een positief spel waarbij je enkel positieve zaken op je brood krijgt bij evenementen en extra's. Enkel het push-your-luck-gedeelte van de opdrachten zou voor enige frustratie kunnen zorgen, maar je hebt ook daar meestal keuze tussen enkele mogelijkheden. Voor mij is dit een zeer solide en interessante titel die gerust in onze collectie mag blijven zitten. Of het spel effectief erg vaak op tafel zal komen, is voorlopig nog een vraag, maar als u zin heeft, laat het dan zeker weten, dan gooi ik hem met plezier open!
+ de kaarten zijn prachtig vormgegeven + het concept is intrigerend + de kwaliteit van de kaarten is fantastisch, het artwork evenzeer
- het concept is intrigerend, het spelverloop héél wat minder - de opdrachtkaarten zijn niet echt in verhouding, met een beetje geluk scoor je wel erg makkelijk veel punten - bij ons was één potje wel echt erg snel afgelopen
Conclusie : Fidelitas is zo'n spelletje dat je op voorhand al erg leuk wil vinden. Prachtig artwork, mooi materiaal, goede ideeën, maar de uitwerking ervan is héél wat minder. In realiteit is het enkel en alleen een geschuifel met kaarten en iets te makkelijk je punten binnenhalen (dit was bij ons eerste potje toch het geval). Ik ga dit spel zeker nog een kans geven en hopelijk draait het dan helemaal anders uit. Ik heb het gevoel dat dit hoogstwaarschijnlijk ook wel zo zal zijn, maar het feit dat je een potje kan beleven zoals wij dat hadden, is eigenlijk not-done! Als je slechts zes punten moet halen om het spel te beëindigen en je kan in je eerste beurt al een opdrachtkaart van vier punten verwezenlijken, door het toeval van de setup, dan is dit geen reclame. De spelregels stellen met vier spelers wel een team-variant voor waarbij je speelt tot acht punten (deze hebben wij links laten liggen, dat is zeker onze fout). Dus ... hopelijk binnenkort nog een keer (met 2 of 3 spelers) en dan wellicht wat anders, anders sterft dit spel een stille spellendood!
+ Alea kwaliteit, dus u kan niet gefopt worden + het leuke spelconcept van Wie Verhext! blijft hier ook netjes overeind + onmiddellijk enkele varianten voorzien (die je er ook direct kan bijgooien, zelfs in een eerste speelsessie) + de gebeurtenissen zijn erg leuk, je houdt er echt wel rekening mee in een ronde + de scores liggen aan het einde van het verhaal relatief dicht bij elkaar
- jammerlijk genoeg zal dit spel niet direct in het Nederlands verschijnen waarschijnlijk (niet dat het mij erg stoort, maar er zijn ongetwijfeld héél wat spelers die ervoor terugdeinzen en dat is erg jammer in dit geval) - de tekeningen zijn mooi, maar naar mijn mening eerder retro (had ietsje andere stijl mogen zijn voor mij)
Conclusie : in deze slotmening zou ik graag Wie verhext! en Broom service even naast elkaar leggen, aangezien vele mensen ongetwijfeld de vraag stellen of ze deze titel moeten aanschaffen als ze de "kleine broer" al hebben. Qua spelconcept lijken deze spellen enorm op elkaar, de kaartenkeuze, de moedige of laffe actie die je uitvoert, de acties op zich, ... het lijkt allemaal verdacht veel op elkaar. Toch speelt Broom service dat net ietsje anders. Het speelbord dat werd toegevoegd zorgt toch voor meer mogelijkheden en tactiek. Je keuzes zullen met momenten nog belangrijker zijn. Toch durf ik dit spel niet noodzakelijk beter noemen. Ik vind Wie verhext! eigenlijk iets effeciënter en de gestripte versie van dit spel. Wie verhext! gaat meer naar de essentie van de karakterkeuze, terwijl je bij dit spel daarnaast ook naar gebeurtenissen en het speelbord ligt te loeren. Eigenlijk durf ik een klein bruggetje te maken naar Puerto Rico en San Juan. Ook hier hetzelfde systeem, maar toch een wereld van verschil qua gevoel. Hier is dat verschil misschien ietsje kleiner, maar het is er wel. Het feit dat Broom service Kennerspiel des Jahres werd, is voor mij niet onmiddellijk een referentie. Ik had het eerder dan gewoon Spiel des Jahres gegeven, want zo moeilijk is dit spel niet. Het is erg toegankelijk, ook voor kinderen (maar dan misschien zonder de varianten). Anderzijds impliceert zo'n titel natuurlijk wel dat u hier met een deftig product te maken hebt en dat je zeker geen kat in een zak koopt. Ik geef u dan ook graag de volgende raad : kom het spel gerust een keertje met mij spelen en beslis daarna zelf of u het aanschaft of niet. Ik speel érg graag nog een keertje mee!
+ het concept op zich is wel leuk gevonden, hoe kan je in godsnaam 2de eindigen? + prima dat men een tactische variant heeft toegevoegd (deze is aanzienlijk beter dan de basisversie) + is ook in het Nederlands verschenen bij 999 games (onder de naam Runner-up) + de tekeningen zijn nog wel oké en grappig
- je hebt toch echt wel weinig in de hand - vijf ronden spelen is net dat tikje te lang, drie lijkt me voldoende - het spel is wel erg repetitief en weinig uitdagend op die manier - een scorespoor rond het speelbord zou zéér handig zijn geweest
Conclusie : Why first is zo'n spel dat misschien wel in goede aarde zal vallen bij beginnende spelers. Maar als u een beetje ervaring heeft in de spellenwereld ga je onmiddellijk een aantal spellen voor de geest kunnen halen die ongeveer hetzelfde brengen maar beter zijn dan dit spel. Het concept is op zich leuk (zeker in de tactische variant), maar het is zo beperkt en je hebt zo weinig in de hand. Het enige unieke aan dit spel is het feit dat je voor een tweede plaats speelt, zowel in de rondes als aan het einde van de rit. Wat mij betreft, komt dit spel dan ook op een tweede plek als ik moet kiezen tussen twee spellen (en dat is niet goed, zoals dat in dit spel wel is).
Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk : na een spellenarme junimaand nu een blitsstart begin juli. Hopelijk kunnen we nu consolideren en de teller stelselmatig opdrijven de komende dagen en weken. Geïnteresseerden zijn steeds welkom!
