Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
04-12-2014
imprESSEN : Spexxx
Spexxx (Waterfall games) :
+ aangenaam speelbord met volle kleuren + het dobbelen is op zich nog wel aangenaam te noemen, uiteraard is er een geluksfactor mee gemoeid, maar het stoorde me niet + de verdeling van de punten in de diverse kleuren lijkt me uitgebalanceerd + iemand die grotere risico's neemt, kan ook wel lekker scoren + je kan elkaar dwars zitten, maar kijkt uiteraard ook best eerst naar je eigen spel. Wij blokkeerden elkaar eigenlijk pas als de juiste combinatie voor onszelf niet meer haalbaar was + het spel speelt prima met 2 spelers, maar is met 3 of 4 ongetwijfeld nog spannender + een speelbeurt is lekker kort als je niet alles in overweging gaat nemen natuurlijk + de bonussen zijn wel oké, maar een grid van 3x3 scoren is ons in de verste verte niet gelukt (hoewel het misschien haalbaar was op de goedkope plaatsjes daar deze toch open bleven)
- de coördinaten aflezen is aanvankelijk een beetje zoeken (zeker omdat het nogal klein op het bord staat gedrukt) - een scorespoor dat tot over de 400 punten gaat??? Ik haalde hoop en al 128 punten in ons eerste potje (maar misschien is het voor de gevorderde speler wel nodig)
Conclusie : Spexxx is best wel een geinig dobbelspelletje dat hier nog op tafel gaat komen. Ook Annelies keurde dit spel zeker niet af. De geluksfactor is natuurlijk constant aanwezig en af en toe moet je eens alles of niets durven spelen. Zeker als je het verschil wil maken in punten mag je niet te voorzichtig spelen. Af en toe een steen niet kunnen scoren is niet erg als je met de anderen des te meer scoort. Je hebt in een beurt ongetwijfeld véél meer opties dan je voor ogen houdt en dat maakt het echt wel een interessant spel. Ik hoop het spel alleszins nog eens op tafel te kunnen leggen met een volle bezetting om dat gevoel ook eens te ervaren. Ik verwacht dan nog meer blokkages en lagere scores, maar wel spannendere potjes.
Met New Dawn brengen de Griekse jongens van Artipia een sequel op de markt van hun Among the stars. Waar je in ATS nog aan je eigen ruimteschip bouwt en in vrede met de anderen samenleeft, is het hier terug ieder voor zich en hard tegen hard. De spelers strijden om de overwinningspunten door faciliteiten op het bord te controleren, technologieën te ontwikkelen, de alliantie toch in zekere mate te ondersteunen en punten die je tijdens het spel gesprokkeld hebt.
Het materiaal is sfeervol en verzorgd te noemen. U krijgt een erg zware doos met daarin een reusachtig dubbelzijdig speelbord, 8 spelersborden (met de 8 rassen, die elk een bijzondere eigenschap hebben), 60 plastic basissen, 16 plastic hoofdkwartieren, een heleboel faciliteitenkaarten (waaronder A- en B-kaarten die respectievelijk gebruikt worden in ronde 1-2 en 3-4-5), 20 hulp aan de alliantiekaarten, 64 technologiekaarten (8 per ras), 8 ambassadeurkaarten (wiens hulp je kan inroepen om tegen de spelregels te zondigen of extra bonussen te ontvangen), 4 groene en 4 oranje basisvoordeelkaarten (die het spel wel wat uniek maken) en tenslotte nog 5 stationkaarten en 4 sectorkaarten (deze laatste twee worden voor een variant gebruikt). Er zijn ook nog een hoop credits (het geld in het spel) in drie soorten (geld, militair en wetenschap), overwinningspuntenfiches, rondemarker, actiemarker, hergooifiches, groene dobbelsteenfiches, +2-fiches, ambassadeurfiches en 15 dobbelstenen (in vijf kleuren en met verschillende waarden).
Vooraleer ik u een overzicht van een speelronde geef, bespreek ik graag even de faciliteitenkaarten en de spelersborden. De spelersborden werken een beetje zoals die van Eclipse en Terra mystica, waarbij je je spelersbord leegmaakt en alzo meer geld, wetenschap en militair zal genereren tijdens de productiefase. De faciliteitenkaarten bestaan dus uit een A- en B-deck, maar zijn onderling nog verdeeld in vier verschillende soorten (economisch, wetenschappelijk, militair en vijandig). Deze stapels worden afzonderlijk geschud en als trekstapels klaargelegd. Alle miniaturen worden op een spelersbord geplaatst en één basis naar keuze wordt op de centrale basiskaart in het midden van het speelbord geplaatst, alsook één van je vier beweegbare hoofdkwartieren. Concreet worden er nog 3 hulp aan de alliantiekaarten opengelegd, 2 groene en 2 gele basisvoordeelkaarten die aan de vier zijden van het speelbord worden geplaatst en de 8 ambassadeurskaarten worden op het speelbord geplaatst. Elke speler ontvangt nog een overzichtskaart en de technologiekaarten van z'n ras en al het resterend materiaal (fiches) worden gescheiden naast het speelbord gelegd.
Het spel verloopt over 5 ronden, die op hun beurt zijn onderverdeeld in 7 fasen : 1) productie : de spelers nemen geld, wetenschapsfiches en militaire fiches naar gelang de openstaande vakken op hun spelersbord.
2) trek faciliteitenkaarten : elke speler mag kaarten trekken naar keuze van de vier stapels tot ze vier handkaarten hebben.
3) ontdekken van een faciliteit : om beurten moeten de spelers één van hun handkaarten op het bord leggen, aangrenzend aan een eerder geplaatste kaart (mag ook diagonaal). Daarna voer je de actie uit die op de kaart staat. (je hoeft dit effect niet uit te voeren)
4) koop technologieën : elke speler mag één van z'n technologiekaarten uit z'n handen kopen (let op voor A- of B-fase) door de gevraagde fiches (geld, technologie, militair af te geven). De verworven technologiekaarten worden onder het spelersbord gelegd en ze mogen elke ronde één maal gebruikt worden (omdraaien na gebruik)
5) beweeg een hoofdkwartier : de spelers nemen in speelvolgorde hun hoofdkwartier en plaatsen het op een kaart naar keuze op het speelbord.
6) acties : tijdens deze fase voeren de spelers om beurten 3 acties uit (wordt aangegeven op het speelbord met de actiemarker). Je hebt de keuze tussen de volgende acties : - een grondstof krijgen : neem 1 geld, 1 wetenschap of 1 militaire fiche - vestig een basis : kies een niet-gecontroleerde faciliteit, betaal de kosten (rechtsonder op de kaart) en plaats een basis van het overeenkomstig compartiment (economisch, wetenschappelijk of militair) op de kaart. Nu wordt die kaart gecontroleerd door die speler. Bovendien is er nu een vak extra open op het spelersbord, dus krijg je extra inkomsten tijdens de productie. - controle overnemen : indien je een vijandige faciliteit wil overnemen moet je een hoofdkwartier op die kaart plaatsen en/of op aangrenzende kaarten. Indien de faciliteit niet wordt gecontroleerd door een tegenstander moet je met de dobbelstenen een waarde gooien hoger dan de optelsom van de kostprijs en de punten van de desbetreffende kaart. Indien er wel een tegenstander mee gemoeid is, gooien beide spelers de dobbelstenen en wint de speler met de hoogste waarde (gelijkstand, verdediger wint). De aanvaller krijgt een gele dobbelsteen voor elk hoofdkwartier op de kaart en een witte voor een hoofdkwartier op een aangrenzende kaart. De verdediger krijgt een gele dobbelsteen voor een eigen basis op de kaart, voor elk hoofdkwartier op de kaart krijgt hij ook een gele dobbelsteen en voor elk hoofdkwartier op een aangrenzende kaart krijgt hij een witte dobbelsteen. Door het afgeven van bepaalde fiches kan een speler extra groene dobbelstenen toevoegen of bepaalde dobbelstenen hergooien. - gebruik een ambassadeur : kies één van de ambassadeurs, betaal de kosten, leg de fiche op een faciliteit en voer de actie van de ambassadeur uit. Er mogen slechts 2 ambassadeurs op hetzelfde moment op dezelfde kaart staan. - koop een extra hoofdkwartier : betaal de kosten die staan aangegeven op je spelersbord, plaats het nieuwe hoofdkwartier op een vrije faciliteit op het speelbord. - hulp aan de alliantie : betaal de kosten en koop één van de openliggende kaarten. Ze leveren punten op aan het einde van het spel. De vitrine wordt onmiddellijk aangevuld.
6) aanpassen van de oriëntatie : elke keer een speler een basis op een faciliteit plaatst, mag hij de oriëntatie van de kaart wijzigen. De groene pijlen op de kaart wijzen naar de kaarten die rondom het speelbord zijn gelegd. De bonussen die worden aangewezen kunnen worden genomen (of gebruikt). De speler mag ook kiezen om de kaart niet te draaien en de bonussen te nemen die op dat moment aangewezen worden.
7) Fiches : tijdens het spel kan een speler bepaalde fiches verdienen. Je kan er net zoveel bijhouden als er vrije plaatsen op je spelersbord zijn. Heb je er teveel dan moet je de overtollige wegleggen. Enkel de overwinningspuntenfiches nemen geen plaats in op je spelersbord. Deze punten worden aan het eind van het verhaal bijgeteld.
8) Einde van een ronde : leg de ambassadeurs terug, draai gebruikte technologiekaarten terug open, verzet de rondemarker één plaats en de speler met de minste basissen op het speelbord wordt de nieuwe startspeler.
Na vijf ronden tellen de spelers de punten van hun basissen op faciliteiten, hun technologieën, hulp aan de alliantie, punten van hun hoofdkwartieren, overwinningspuntenfiches, enz. De speler met de meeste punten wint het spel.
Het spel wordt geleverd met twee extra modules die je kan toevoegen : - stations : stations zijn speciale kaarten die bij aanvang van het spel al op het speelbord worden gelegd (door het gooien van de dobbelstenen bepaal je de coördinaten). Op deze stations komen bepaalde fiches te liggen. Eens ze leeg zijn, worden ze van het bord verwijderd. Hoofdkwartieren mogen deze stations nooit betreden. - sectoren : zijn gebieden op het speelbord waar er bepaalde regels gelden. Hiervoor gebruik je de achterkant van het speelbord. Op de overzichtskaart staan de regels mooi aangeduid. Zij zijn er sectoren waar je met extra dobbelstenen mag gooien, waar er geen hoofdkwartieren mogen worden verzet, waar je grondstoffen krijgt als je er een kaart legt en waar je geen basissen mag leggen.
Titel : New Dawn Auteur : Konstantinos Kokkinis & Sotiris Tsantilas Uitgeverij : Artipia games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 Leeftijd : 12+
Die Staufer is de nieuwste release van HiG. In Essen kwamen ze op de proppen met een zoveelste Carcassonne-variant, een uitbreiding voor Russian railroads en een herdruk (met variant) van Sint-Petersburg, maar deze titel is volledig nieuw. Het moet gezegd, er was enorm weinig bekend van deze titel voor de beurs, maar hij groeide op korte tijd uit tot toch één van de smaakmakers van de beurs. Na het doornemen van de spelregels kan ik wel inbeelden hoe dit komt. Dit spel is een pure euro, waar héél wat aan de hand is, maar waar een speelbeurt erg kort en beperkt is. De speelduur van 20 minuten per speler is op z'n minst ook aangenaam te noemen, dus daarvoor moet je het zeker niet laten.
Ik moet allereerst bekennen dat het niet makkelijk zal zijn om een bespreking van dit spel te maken. Er is erg veel materiaal, verschillende fiches en kaartjes en deze kunnen we onmogelijk hier allemaal gaan voorstellen. Ik ga u echter wel een globaal spelverloop proberen mee te geven. Ook de opstelling van dit spel ga ik hier niet neerschrijven, maar liefst 13 stapjes moet u doen vooraleer u eraan kan beginnen. De slotzin van de spelvoorbereiding "Nu kan het spel EINDELIJK beginnen" laat al een beetje aanvoelen dat u toch even u tijd moet nemen om het spel op te zetten. Er zit wel een handig overzichtje bij het spel om deze tijdsduur toch in te perken.
Even een overzichtje van het materiaal (dat u ook hieronder op de foto ziet) : 1 actiebord, 6 regioborden, 6 puntenfiches, 1 bevoorradingsbord, 72 kistfiches, 1 puntenlijst, 15 +25fiches, 5 +100fiches, 35 privilegekaarten (15 met blauw zegel voor je eerste partijtjes en dan nog 20 met rood zegel voor volgende spellen), 75 gezanten, 15 adelijken, 20 familieleden, 18 opdracthkaarten, 19 rondenfiches, 1 speeloverzicht, 2 scoremarkers en 1 koningspion. De spelregels zijn stevig, maar wel prima en duidelijk geschreven. Bovendien is er een extra blad voorzien om alle kaarten en fiches nog eens uit te leggen. In de spelregels zelf is er ook ruimte gelaten om uitzonderingen en voorbeelden te gebruiken, telkens met een specifiek symbool zodat je dit tijdens een eerste lezing kan overslaan, erg aangenaam.
Het spel bestaat uit 5 ronden, waarin elke speler 3 keer aan de beurt komt, door één van z'n familieleden van het actiespoor naar de desbetreffende actie te zetten. Na een ronde volgt er een afruimfase, behalve na ronde 5 want dan is er een slottelling. In z'n beurt kan een speler één van z'n familieleden naar de bevoorradingsactie schuiven of naar de plaatsingsactie. De spelers spelen ook niet om beurten, maar volgens hun gekozen acties in de vorige ronde (zie afruimfase).
1) bevoorradingsactie : de speler kiest één van de mogelijkheden van het bevoorradingsbord en neemt de afgebeelde figuren uit de algemene voorraad. Daarna neem je de kistfiche die onder deze plek ligt (indien nog voorradig). Je kan ofwel 1gezant en 1 adelijke binnenhalen ofwel 1 adelijke ofwel 2 gezanten ofwel 1 gezant ofwel geen enkele figuur.
2) plaatsingsactie : deze actie bestaat uit 2 delen, bewegen en plaatsen. Afhankelijk van waar je jouw figuur op het speelbord wil inbrengen, moet je figuren afgeven als bewegingskosten. In de koningsregio is het plaatsen gratis, elke volgende regio vraagt één figuur. Nadien mag je een figuur in de regio zetten als je de kostprijs betaalt. Ook deze prijs dient betaald te worden in figuren die je vanaf de ingezette figuur in volgende regio's plaatst. Sommige plaatsen eisen dat er een adelijke op wordt geplaatst, uiteraard moet je hiermee rekening houden. Neem na het plaatsen van de figuur de kistfiche die eronder ligt. Het zou kunnen dat er meerdere kistfiches liggen, dan neem je ze gewoon allemaal.
Naast je reguliere beurt mag je zoveel kistfiches en privilegekaarten inzetten als je wil. Een overzicht van al deze fiches en kaarten ga ik niet geven, maar ik kan u al vertellen dat ze de kosten van bewegen en inzetten beperken, dat je soms twee figuren mag gaan plaatsen op één plaats, dat je punten krijgt, dat ze je extra figuren opleveren tijdens het bevoorraden, ...
Op het einde van een ronde, nadat elke speler z'n drie acties heeft uitgevoerd komt het tot een regiotelling. Deze telling wordt aangegeven door de rondenfiches. De twee regio's waar de scoremarkers liggen worden geteld. De speler met de meerderheid scoort de hoogste punten op de puntenfiche die op de regio ligt, de tweede scoort het tweede aantal punten, ... Bij gelijke stand wint de speler wiens figuur het meest links staat. Adelijken tellen overigens dubbel bij deze telling. Daarnaast is er ook nog een bonus te rapen in de regio's. Ook deze bonussen staan netjes op het overzichtsblad.
De afruimfase : - alle bezette plaatsen in de gescoorde regio's worden afgeruimd - er worden nieuwe kistfiches uitgelegd, ook als er nog fiches liggen komen er gewoon bij - de koning gaat een aantal stappen verder zoals aangegeven op de huidige rondenfiche. In elke regio die de koning passeert worden de figuren die er stonden als betaling voor bewegings- en plaatsingskosten afgeruimd - de drie rondenfiches van de voorbije ronde gaan terug in de doos - er wordt een nieuwe speelvolgorde gemaakt, de familieleden die op het bevoorradingsspoor staan komen bovenaan te staan, die van het plaatsinsspoor komen eronder te staan
De slottelling : Elke speler heeft bij aanvang van het spel 3 opdrachtkaarten gekregen. Er worden punten uitgereikt als je aan de voorwaarden op de opdrachtkaart voldoet. Daarnaast zijn er nog extra punten voor bepaalde kistfiches die je moet verzamelen. Je vormt hiermee setjes en scoort 2/5/9/14/20 punten voor 1/2/3/4/5 zulke fiches. De speler met de meeste punten wint het spel.
Ik kan perfect begrijpen dat u na het lezen van deze bespreking niet erg veel wijzer bent geworden. Dat komt omdat er zoveel verschillende mogelijke situaties kunnen optreden, dat alle regio's, puntenfiches, bonussen en waardering moduleerbaar zijn en elk spel anders zullen zijn. In hoofdzaak kan u dus maar 2 mogelijke acties uitvoeren, maar de kistfiches die u verzamelt, zullen erg belangrijk zijn. Meerderheden creëren is de boodschap, maar let erop dat je jezelf ook bedruipt met nieuwe gezanten, adelijken, kistfiches, ... Probeer misschien ook al een stapje vooruit te kijken en vergeet ook zeker je opdrachtkaarten niet.
Titel : Die staufer Auteur : Andreas Steding Uitgeverij : Hans im Glück Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 20 min./speler Leeftijd : 12+
Carcassonne goes around the world! Een goed half jaar geleden trokken we nog naar de Zuidzee, nu gaan we naar het Wilde Westen waar de goudkoorts zienderogen aan het stijgen is. In grote lijnen verandert dit spel totaal niets aan het spelverloop van de oorspronkelijke Carcassonne. De namen van de meeples en de artwork is natuurlijk wel verschillend. Ik geef u graag wel enkele kleine wijzigingen mee in het scoreverlooop en het gebruik van de tent (wat wel nieuw is). Het spel bevat : 72 tegels, 25 houten cowboys, 5 houten tenten, 1 scorebord, 63 opgraaffiches en de spelregels.
De speelbeurt : 1) Een tegel nemen en aanleggen (indien er gebergte bij is, opgraaffiches toevoegen afhankelijk van het aantal afgebeelde goudklompjes) 2) Een cowboy op de zojuist geplaatste tegel zetten OF je tent in- of verzetten OF een opgraaffiche nemen 3) Een eventueel afgewerkt gebied waarderen en de cowboy terugnemen
Vooral fase 2 is dus ietsje anders dan bij de gewone Carcassonne. Indien je ervoor opteert om geen nieuwe meeple (cowboy) in te zetten, kan je jouw tent plaatsen. Je mag je tent op een berggebied plaatsen naar keuze. Dit hoeft dus niet de net uitgelegde tegel te zijn. Er mogen zich reeds cowboys of andere tenten bevinden in het gebergte, maar niet op het bewuste stukje waar je jouw tent op zet. Een laatste mogelijkheid voor fase 2 is het oprapen van opgraaffiches. Indien je jouw tent in een vorige beurt op een gebergte hebt gezet met opgraaffiches mag je er hier één van nemen. (de fiches leveren aan het einde van het spel 0-5 punten op).
Dan nog enkele wijzigingen in het scoren : - de struikrovers worden in dit spel spoorwegbouwers : de wegen zijn veranderd in treinsporen, maar de puntentelling is zo goed als identiek. Enkel wanneer er op een spoorweg exact één locomotief staat, worden de punten van afgewerkte treinsporen verdubbeld. Aan het eind van het spel levert elke fiche waaruit de spoorweg bestaat ook nog één punt op - de kastelen zijn hier bergen geworden die goud herbergen : als een gebied wordt gescoord, krijg je één punt per goudblokje dat op het gebied staat afgebeeld. Daarnaast worden eerst en vooral resterende opgraaffiches in je voorraad genomen. Bij gelijke stand worden deze fiches netjes over de spelers verdeeld in volgorde (de speler die het afmaakt, kan dus bij een oneven aantal meer krijgen). Aan het eind van het spel worden deze fiches wel uit het spel genomen, maar is elk goudblokje nog één punt waard. - de kloosters maken baan steden : uit de stad vertrekken 3 of 4 spoorwegen, zo gauw deze allen een eindpunt hebben, scoor je 3 punten per spoorweg. Aan het eind van het spel scoor je ook nog 3 punten per afgewerkt spoorweg aan de stad. Onafgewerkte spoorwegen leveren niets meer op. - de boeren blijven bestaan, maar ze scoren anders : op de tegels staan hier en daar indianenkampen en hordes wilde paarden afgebeeld. Per zo'n symbool scoren de spelers op het einde van het spel respectievelijk 2 of 4 punten.
Titel : Carcassonne - Goldrausch Auteur : Klaus-Jürgen Wrede Uitgeverij : Hans im Glück Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Deus (Pearlgames) : + het is een spel van Pearlgames + het is een spel van Pearlgames en het valt zeker niet uit de toon tussen Troyes, Tournai en Bruxelles (mag ik hier stoppen) + de kaarten en de combo's in dit spel zijn erg graaf gedaan + de pasactie is minstens zo belangrijk als de bouwactie + het spel speelt relatief vlot, eens je vertrouwd bent met de kaartjes en goden, dan gaat het erg vlot + de spelregels zijn op zich erg duidelijk, eens een potje gedraaid, is dit spel erg makkelijk om te demoën + het materiaal is mooi, het speelbord en de vorm van de tegels op z'n minst "speciaal" te noemen + u kan scoren op diverse manieren + er zijn wel wat kaarten die interactie toelaten, maar niet te veel en dat is een pluspunt in dit spel + het spel zou binnenkort in het Nederlands gaan verschijnen + mogelijkheid tot uitbreidingen lijkt me reëel
- de doos heeft een ander formaat dan de andere Pearlgames, jammer omdat ze niet netjes naast elkaar in de kast kunnen - ook het artwork is anders dan dat van z'n voorgangers, op zich niet erg want dit is ook mooi, maar het spel valt alleszins uit de toon in de reeks
Conclusie : U mag mij steeds wakker maken voor een potje Deus, zeker één van de betere spellen die ik uit de Essenreeks al speelde ... en ik heb al enkele zeer leuke spellen gespeeld. Het is een spel voor véélspelers, maar is toch niet echt moeilijk te noemen, dus ook gelegenheidsspelers gaan er wel plezier aan beleven.
Massilia is een spel dat op Ulule (de Europese kickstarter) al voor de nodige commotie heeft gezorgd. Oorspronkelijk zou dit spel uitgebracht worden door Krok Nik Douil, maar de backers hebben hun spel nooit ontvangen en hun geld was foetsie. Arno Quispel van Quined games nam het heft in handen, bracht het spel uit en deed de ongelooflijke geste om de gedupeerden een gratis exemplaar te verzorgen. Driewerf hoera voor Quined en deze fantastische actie, het verdient zonder meer al onze lof.
In het spel heb je een week de tijd om je handeltje uit te breiden en de beste reputatie van de stad op te bouwen. Je marktkramen zullen koopwaren moeten aanbieden die voldaan aan de vraag en de nodige kwaliteit. Je probeert in de gunst te komen van de consul en hem op de anderen af te sturen zodat je hun plannen in de war kan sturen. Ook de goden mogen niet vergeten worden, want een offer af en toe zou je wel eens goed van pas kunnen komen.
In de masterprintdoos vindt u alvast prachtig materiaal zoals we gewend zijn. Een speelbord, 4 speelfiguren, 8 spelersstenen, 24 marktkramen (in de vier spelerskleuren), geld, 4 prijstegels, 3 volgordetegels, 20 dobbelstenen, 40 goederenstenen, 3 puntenstenen, 4 zichtschermen, 1 rondesteen, 40 straffiches, 4 +50-fiches en 48 godenkaarten. Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. De goederenblokjes op de overeenkomstige velden in de haven. Het geld en 10 straffiches per speler worden naast het bord als voorraad klaargelegd. De godenkaarten worden geschud en 2 kaarten vormen de open vitrine. De 4 speelfiguren worden willekeurig op de middelste velden van de markt geplaatst. De rondesteen wordt op het eerste veld van het rondespoor geplaatst. De prijs- en volgordetegels worden op het speelbord geplaatst. De puntenstenen starten op veld 2. Iedere speler neemt een zichtscherm, 6 marktkramen en 2 spelersstenen in z'n kleur. De grote stenen worden in een willekeurige volgorde op het volgordespoor geplaatst. Iedere speler krijgt één dobbelsteen van elke kleur en legt deze achter z'n scherm. Elke speler plaatst één marktkraam op een vrije plaats op het speelbord en legt er een roos, oranje en paars goederenblokje op. De startspeler krijgt 5 geld, de volgende spelers telkens 1 geld meer.
(foto : Henk Rolleman)
Een spel duurt 7 ronden, die elk uit 3 fases bestaan : Fase 1 : Voorbereiding (niet in ronde 1) : verplaats de prijstegels één veld met de klok mee.
Fase 2 : Gooi de dobbelstenen : gooi alle dobbelstenen in de tempel en leg ze terug op hun plek in de tempel. De startspeler neemt al de dobbelstenen achter z'n scherm en gooit deze. Hij mag er één of meer van reserveren om later te gebruiken tegen betaling van 2 geld per dobbelsteen. De niet-gereserveerde dobbelstenen worden op het overeenkomstige tempelveld gelegd. Daarna doen de andere spelers in volgorde hetzelfde.
Fase 3 : Acties : de startspeler begint, nadien voeren de spelers in volgorde één van de twee mogelijke acties uit : - een dobbelsteen nemen : neem een dobbelsteen uit de tempel of uit de gereserveerde voor je scherm en voer de desbetreffende actie uit. Nadien leg je de dobbelsteen achter je scherm. Een speler mag de kleur van de dobbelsteen negeren door het nemen van een straffiche. Ook mag de waarde van een dobbelsteen 1 verhoogt of verlaagt worden door het nemen van een straffiche. Hij mag zelfs een straffiche nemen om een tweede dobbelsteen te nemen en die waarde bij de waarde van de eerste te tellen. (deze dobbelstenen moeten wel dezelfde kleur hebben). - passen : neem de eerste vrije volgordetegel van het bord. Daarna krijgt de speler geld zoals aangegeven op deze tegel. De speler die als laatste past, krijgt geen tegel en geld meer en plaatst z'n spelerssteen op de laatste plaats. Deze fase blijft lopen tot alle spelers gepast hebben.
Einde van de ronde : alle spelers plaatsen hun grote spelerssteen op het volgordespoor op de plaats die overeenkomt met hun volgordetegel. Daarna worden de volgordetegels terug op het bord gelegd. De rondesteen wordt daarna 1 veld verder gezet.
Dobbelacties : Beige : koop goederen in de haven : je moet evenveel goederen uit de haven kopen zoals aangegeven door de waarde van de dobbelsteen. Elk blokje van de gekozen kleur kost net zoveel als aangegeven door de prijstegel die bij de desbetreffende kleur ligt. Daarna verdeelt de speler de aangekochte blokjes over z'n markten. Op elke markt mogen er max. 6 liggen. Tenslotte wordt de prijs van de aangekochte blokjes met één verlaagd. Bruin : verplaats een klant of de consul : de speler moet de consul of een klant verplaatsen, evenveel velden als de waarde van de dobbelsteen aangeeft. Je mag kiezen in welke richting je ze verplaatst. Er kunnen meerdere figuren op één veld staan. Zwart : reputatie opbouwen : scoor reputatiepunten, net zoveel als de waarde van de dobbelsteen aangeeft. Voor ieder gescoord punt moet de speler zoveel geld afgeven als het aantal geld dat op de prijstegel bij de tempel staat. Grijs : offer aan de goden : de speler moet een offer aan de goden brengen door net zoveel blokjes van z'n marktkramen te nemen en terug in de havens te leggen als aangegeven door de waarde van de dobbelsteen. Daarna neemt hij één god uit de vitrine of de bovenste van de trekstapel. De eventueel vrijgekomen plaats wordt onmiddellijk aangevuld. Je mag max. 3 godenkaarten op handen hebben. Je kan deze actie niet kiezen als je er al 3 hebt. Je mag de eigenschap van de kaart niet gebruiken in de beurt waarin je ze verwerft.
* Klanten : als een klant voor een eigen marktkraam eindigt, worden de daarliggende blokjes verkocht. De speler ontvangt hiervoor geld (zoals aangegeven op de tegel aan de tempel) en overwinningspunten (zoals aangegeven op de puntentegel bij de blokjes van de desbetreffende kleuren). Daarna wordt de steen bij de blokjes één plaats verhoogt. Als de klant stopt aan een leeg veld of naast een kraam van een tegenspeler gebeurt er niets. * Consul : wanneer de consul naast een leeg veld stopt, mag de speler 3 geld betalen om er een eigen marktkraam te plaatsen. Vervolgens mag hij tot 6 goederen naar het nieuwe kraam verplaatsen. (van andere eigen kramen). Als de consul naast een leeg marktkraam stopt, sluit hij deze en krijgt de eigenaar dit marktkraam terug. Daarna mag de speler die de consul verplaaatste voor 5 geld een eigen markt inbrengen. (je mag niet het laatste marktkraam van een speler sluiten). Als de consul stopt naast een marktkraam met goederen, moet de eigenaar ervan 1 geld betalen per blokje. Indien de speler dit niet kan of wil betalen, legt hij voor ieder niet-betaald goed één blokje terug in de haven. Indien het kraam hierdoor leeg raakt, kan deze nog niet gesloten worden in deze beurt. * Godenkaarten : in z'n beurt mag een speler één of meer godenkaarten uitspelen en de eigenschap benutten. Nadien wordt de kaart afgelegd. Godenkaarten kunnen ook gecombineerd worden met straffiches.
Na de 7de ronde eindigt het spel en tellen de spelers hun reputatiepunten op : - eigen kramen op de markt (0/4/9/16/25 punten voor 1/2/3/4/5 of 6 kramen) - 1 punt voor elke 3 geld - minpunten voor straffiches (3/6/9/12/15 punten voor 1-2/3-4/5-6/7-8/+8 fiches) De
speler met de meeste punten is de winnaar. Bij gelijke stand wint de
speler met de meeste marktkramen, daarna het meeste geld en tenslotte
het minste straffiches. De godenkaarten : 1) Jupiter : neem 2 godenkaarten als je een offer brengt 2) Mars : je mag 2 dobbelstene behouden zonder ervoor te hoeven betalen 3) Pluto : bescherm jezelf tegen de komst van de consul 4) Phoebus : verander de kleur van één van de dobbelstenen zonder er een straffiche voor te nemen 5) Neptunus : zonder kosten 2 goederenblokjes nemen 6) Mercurius : de waarde van een prijstegel met 1 verhogen of verlagen (niet lager dan 1 of hoger dan 3) 7) Minerva : de waarde van 1 dobbelsteen met 1 verhogen of verlagen zonder een straffiche te nemen 8) Juno : 2 dobbelstenen van dezelfde kleur nemen en de waarde ervan optellen zonder een straffiche te nemen 9) Venus : 2 straffiches van achter je scherm terugleggen in de algemene voorraad
Titel : Massilia Auteur : Alain Epron Uitgeverij : Quined Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
Nehemiah (Gry Leonardo) : + erg eenvoudig spelverloop en prima spelregels met handig overzicht van de kaarten + speelt supervlot, op een halfuurtje waren wij helemaal rond + er is onmiddellijk een variant voorzien, die volgens mij bij een volgend potje sowieso erbij zal komen + het blijft puntensprokkelen, niet enkel meerderheden + het plaatsen en activeren van meeples kan je erg tactisch en smerig gaan spelen + het gebruiken van de acties van anderen tegen betaling vond ik erg goed werken + eindelijk een "godsdienstig" thema
- het is eenvoudig en misschien iets te rechtlijnig, de variant wordt er volgende keer bijgegooid - het thema is een keer iets anders, maar het is allemaal nogal saai en droog
Conclusie : Nehemiah is een goed uitgewerkt spel waarop men een thema heeft geplakt dat er totaal niet toe doet. Het speelt erg vlot en geeft je toch wel wat mogelijkheden en pestgelegenheden. Ik amuseer mij prima met dit soort spellen. De variant dringt zich wel onmiddellijk op, want het basisspel is goed, maar beperkt. Vooral het plaatsen, activeren en gebruiken van de meeples werkt erg fijn. Ik kan iedereen eigenlijk wel aanraden om het een keertje te proberen. En is het niets voor u, dan verliest u slechts een halfuurtje.
Deelnemers
: Hans, Peter & Arne Gespeelde
spellen
: Deus, Nehemiah, Splendor & Netrunner Speeldatum : 29/11/'14 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: Veel nieuwe mensen hebben zich de laatste dagen aangemeld op onze FB-pagina. Aangezien het erg moeilijk was om medespelers te vinden voor dit weekend toch maar eens extra reclame gemaakt en toch enkele nieuwe "speelvrienden" kunnen strikken. Hopelijk durven ze nu ook allen de stap zetten om eens langs te komen. Alvast bedankt aan Hans om het "ijs" te breken (om in Netrunner-termen te blijven)
Deze uitbreiding is ondertussen de tweede van het fantastische spel "Hansa Teutonica", dat in het Nederlands verscheen onder de naam "Hanzesteden". De eerste uitbreiding was de East-expansion, nu zoeken we het dus noordelijker en trekken we de Noordzee over. Meer info over het basisspel vindt u hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=536727 Het materiaal van deze uitbreidingen is op z'n minst beperkt te noemen, meer bepaald "één dubbelzijdig speelbord". (één kant speciaal voor 4-5 spelers). Het spreekt voor zich dat u deze uitbreiding enkel kan gebruiken in combinatie met het materiaal uit het basisspel.
Qua voorbereiding komt er héél wat overeen met het basisspel. De tavernas moeten op andere plaatsen gelegd worden, sommige steden hebben een schipsymbool (waar enkel een rond schijfje kan geplaatst worden), er zijn permanente bonussen op het speelbord gedrukt (deze blijven altijd geldig en verhuizen uiteraard niet). Het spel eindigt ook na 8 (ipv 10) vervolledige steden, maar de steden zijn iets omvangrijker om te vullen. Het netwerk loopt hier eerder van noord naar zuid, van Oxford naar York.
De grootste verandering qua spelregels bestaan in de speciale toelatingen die je in Schotland en Wales kan bekomen. Als je in deze steden (Carlisle, Cardiff & London) de meest rechtse plaats bezet, mag je blokjes gaan toevoegen over verplaatsen in de respectievelijke landen en voor London heb je keuze uit Wales of Schotland (niet in Engeland). Bovendien zijn er extra punten te scoren voor de speler met de meeste steden in Wales (zijnde 7/4/2 punten voor de 1ste/2de/3de speler).
De voorgedrukte permanente bonussen bestaan uit : verplaatsen van grondstoffen, extra acties, een kontor verwisselen van plaats, een vaardigheid extra uitbreiden, een extra kontor plaatsen en extra grondstoffen plaatsen.
Titel : Hansa Teutonica - Britannia Auteur : Andreas Steding Uitgeverij : Argentum verlag Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45-90 min. Leeftijd : 12+
In "Cubist" gaan u en uw medespelers proberen om een Museum voor Moderne Kunsten in elkaar te knutselen met dobbelstenen, inclusief de sculpturen en installaties voor in het museum. Elke ronde ga je 2 dobbelstenen ter beschikking hebben als grondstoffen en je kan bovendien de hulp inroepen van enkele bekende artiesten om je te helpen bij je meesterwerk.
Het spel omvat 81 dobbelstenen, 1 museumbord, 4 individuele spelersborden, 9 museumkaarten, 25 artiestenkaarten en 23 installatiekaarten. Het museumbord wordt in het midden van de tafel gelegd. Zoek uit de museumkaarten de kaarten voor het correct aantal spelers, hieruit wordt er één willekeurig gekozen en op het museumbord gelegd. De rode dobbelsteen wordt in het midden op het museumbord geplaatst. De installatiekaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd, er wordt alvast een vitrine van 3 installatiekaarten open gelegd. Ook de artiestenkaarten ondergaan hetzelfde lot, maar hier komen er 4 kaarten in de vitrine. Elke speler neemt z'n individuele spelersbord en alle dobbelstenen in z'n kleur. Er wordt een startspeler gekozen en dan kan het spel beginnen.
Tijdens een speelbeurt doorloop je volgende fasen : 1) gooi twee dobbelstenen uit je voorraad en plaats ze in je voorraadkamer of in je studio
2) wijs dobbelstenen uit je voorraadkamer toe aan de werkkamer, een artiest of een voorraadplaats
- werkkamer : je hebt twee werkkamers waarin je aan de openliggende installaties kan werken. De installaties tonen een meetkundige vorm die je met de dobbelstenen moet namaken. De eerste dobbelsteen kan je vrij in de werkkamer leggen. De volgende dobbelstenen moeten voldoen aan enkele eigenschappen. In de hoogte kan er enkel een dobbelsteen gebruikt worden met dezelfde waarde. Aangrenzend mogen enkel dobbelstenen gebruikt worden met een waarde +1 of -1.
- artiestenkaart : hierop moet je meerdere dobbelstenen van eenzelfde waarde leggen (hoeveel staat aangegeven op de artiestenkaart). Vanaf een volgende ronde mag je de eigenschap van de artiest gaan gebruiken. Indien er reeds dobbelstenen van een andere speler liggen, mag je deze eraf gooien als de waarde van jouw dobbelstenen gelijk of hoger is.
- voorraadplaats : hierin mag je zoveel dobbelstenen plaatsen als je wil tijdens je beurt, maar op het einde mogen er slechts 2 dobbelstenen opgeslagen worden om te gebruiken in een volgende beurt. Alle resterende dobbelstenen moeten na je beurt terug in je voorraad worden gelegd.
3) je mag ten allen tijde tijdens je beurt de acties van de artiesten gebruiken, installaties vervolledigen of verlaten, dobbelstenen bewegen van installatiekaarten
- artiestkaart gebruiken : de artiest moet verworven zijn tijdens een vorige beurt. Je verwijdert je dobbelstenen en legt ze in je voorraad. Nadien voer je de actie van de artiest uit, leg je de artiestenkaart af en vul je de vitrine terug aan.
- installaties vervolledigen/verlaten : als je in één van je werkplaatsen een compositie hebt gebouwd overeenkomstig met die van de installatiekaart, neem je alle dobbelstenen terug in je voorraad, neem je de installatiekaart bij je (levert punten op op het einde van het spel), vul je de vitrine van de installaties terug aan. Daarna leg je een dobbelsteen uit je voorraad op de bonusplaatsen op de installatiekaart, die kan je in latere beurten gebruiken. Tenslotte mag je onmiddellijk één van deze dobbelstenen in het museum plaatsen als je wil. Je mag ook ten allen tijde dobbelstenen uit je werkkamers verwijderen (allemaal van één installatie). Je kan deze dan gebruiken voor een artiestkaart of terug in je voorraad plaatsen. Je mag deze niet gebruiken voor je andere installatie of in je voorraadkamer.
- dobbelstenen van een installatiekaart verplaatsen : de dobbelstenen die je hebt op de verworven installatiekaarten kunnen overal worden ingezet, ook in het museum. Je volgt dezelfde regels als bij het uitbouwen van een installatie. Elke dobbelsteen die je in het museum plaatst, is 2 punten waard aan het einde van het spel. Als je alle bonusdobbelstenen van een installatiekaart hebt gebruikt, draai je de kaart gedekt om aan te geven dat ze allemaal gebruikt zijn. De kaart levert punten op aan het einde van het spel (staan op de kaart afgedrukt).
4) verwijder overtollige dobbelstenen uit je voorraadkamer en beëindig je beurt : je mag slechts 2 dobbelstenen in je voorraadkamer hebben liggen, de resterende dobbelstenen komen terug in je voorraad terecht.
Vanaf het moment dat een speler 5 of meer installaties heeft gemaakt of het museum heeft afgewerkt, eindigt het spel en volgt er nog een slottelling. Je telt de overwinningspunten van je installaties bij elkaar op, daarna tel je nog 2 punten bij per dobbelsteen die je in het museum hebt. De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met meer dobbelstenen in het museum.
Titel : Cubist Auteur : Alf Seegert & Steven Poelzing Uitgeverij : Gryphon Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 7+
Naar deze titel zat ik al een tijdje uit te kijken. Ik had al enkele recensie gezien van de AEG versie en die stemden me alleszins gelukkig. Jammerlijk genoeg was de kostprijs voor het kleinood nogal duur om te laten overkomen vanuit de States. Nu is deze titel dus ook beschikbaar op de Europese markt in de vorm van de Pegasusversie. Het is wel een Duitstalige versie maar qua tekst valt het allemaal echt wel mee, enkel de technologiekaarten hebben misschien een kleine vertaling nodig.
In het doosje vindt u 4 overwinningspuntenkaarten, 4 overzichtskaarten, 3 technologiekaarten, 12 kuststedenkaarten, 4 spelerskaarten en 52 blokjes in de vier kleuren. Het doel van het spel is om zo veel mogelijk overwinningspunten te verzamelen door nieuwe kuststeden te ontdekken, goederen te verkopen, gebouwen op te richten en technologieën te ontwikkelen ... en dit allemaal in een klein kaartspelletje.
Elke speler krijgt een overwinningspuntenkaart, een spelerskaart en een overzichtskaart. De drie technologiekaarten worden naast elkaar op tafel gelegd, zodat iedereen ze goed kan lezen. De 12 kuststedenkaarten worden geschud en naast elkaar gelegd, de Lissabonkaart komt wel helemaal links te liggen. De eerstvolgende drie kaarten worden ook opengedraaid, de rest blijft gesloten. Elke speler krijgt 5 houten blokjes in z'n kleur, waarvan er één op de Lissabonkaart wordt gelegd, 1 op de scheepsbouwer op z'n spelerskaart en de 3 resterende op het wetenschappersvak van de spelerskaart. De acht resterende blokjes van elke speler worden als algemene voorraad naast de kaarten gelegd. Daarna nemen de spelers in volgorde nog een blokje uit de voorraad en plaatsen deze op hun goudspoor op hun spelerskaart (startspeler op 1, de volgende op 2 goud, ...)
In een speelbeurt voeren de spelers om beurten 2 van de onderstaande acties uit. Ze mogen een actie meermaals kiezen en ook de volgorde mogen ze kiezen. De mogelijke acties zijn:
- 1 blokje op Lissabon zetten : betaal 1 goud om 1 blokje uit de algemene voorraad op Lissabon te plaatsen.
- schip bewegen : de reikwijdte op je spelerskaart geeft aan hoeveel stappen je schepen mogen verplaatsen. Je neemt aanvankelijk één of meerdere blokjes van Lissabon om als schip in te zetten en plaatst ze onderaan op de zee. Je mag elk schip een aantal plaatsen verzetten gelijk aan de reikwijdte. Je mag van Lissabon weg varen of er naartoe. Je mag wel slechts op één onbekende kaart eindigen, want deze wordt onmiddellijk omgedraaid. Hiervoor ontvangt de desbetreffende speler 1 overwinningspunt. Als je schip op een kaart arriveert, mag je het op één van de goederen
plaatsen die op de kaart staan. Dit blokje geldt nu niet meer als schip,
maar als goed. Je mag met één actie meerdere blokjes in goederen
omzetten.
- handelgoederen verkopen : Je verkoopt goederen door de blokjes op de goederenplaats van de kuststedenkaarten terug op Lissabon te plaatsen. Je ontvangt hiervoor goud en punten. Met één actie kan je zo veel goederen verkopen als je wil. Het aantal goud en punten dat je ontvangt hangt af van het aantal verschillende goederen dat je verkoopt.
- 1 gebouw bouwen : Je betaalt 2 goud om 1 gebouw in een kuststad te bouwen. Je neemt 1 blokje van de zee (schip) en zet het op het gebouw bovenop de kaart. Of je neemt een goed van dezelfde kaart en plaatst het op het gebouw. Op elke gebouw kan slechts één blokje worden gezet en elke kaart toont 2 gebouwen. * Vesting (1 punt op het einde van het spel) : als je nieuwe schepen in het spel brengt, mag je onmiddellijk een blokje leggen onder elke kaart waarop je een vesting hebt. * Markt (1punt op het einde van het spel) : je mag bij het verkopen van goederen ook de blokjes op de markt als extra goed tellen. Deze blokjes gaan na verkoop overigens niet terug naar Lissabon, maar blijven op de markt liggen. * Kerk (2 punten op het einde van het spel)
- 1 technologie verwerven : betaal de kosten van de technologie die je wil verwerven en plaats één van je wetenschappers op het technologievak. Op elk veld kan slechts 1 blokje staan. Elke speler heeft maximum 3 wetenschappers ter zijner beschikking tijdens het spel. De technologieën staan netjes op de technologiekaarten en ook nog eens in de spelregels uitgelegd.
- de reikwijdte van je schip verhogen : betaal 2 en 4 goud om de reikwijdte respectievelijk van 1 naar 2 en van 2 naar 3 te brengen. Je mag er niet voor kiezen om voor 6 goud ineens twee sprongen te maken, het kost je sowieso twee acties.
Opmerking : zowel het goudspoor als het puntenspoor op de spelerskaarten lopen maar tot 5. Indien een speler meer goud of punten zou verwerven, moet hij een blokje van de Lissabonkaart nemen en hiermee terug over het goud- en puntenspoor gaan (het eerste blokje blijft op de vijf staan). Je mag ten allen tijde een schip, goed, gebouw, bankier (goudspoor) of geschiedschrijver (puntenspoor) terug naar de Lissabonkaart zetten.
Het spel eindigt als één van beide zaken zich voordoet : - een speler heeft India ontdekt door het opendraaien van de laatste kaart kuststedenkaart die nog gedekt lag - 2 of meer spelers geen houten blokjes meer in de algemene voorraad hebben De speler die één van deze zaken inluidt, beëindigt op een normale manier z'n beurt. Nadien mogen alle andere spelers nog één beurt spelen. Daarna eindigt het spel met de slottelling. - de punten aangegeven door hun geschiedschrijvers - 1 punt voor elke eigen markt - 1 punt voor elke eigen vesting - 2 punten voor elke eigen kerk - punten voor bepaalde technologieën Bij de slottelling worden je punten niet tegengehouden door de geschiedschrijvers zoals in het spel, je telt gewoon op. De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler die India heeft ontdekt, daarna de speler met het meeste goud en tenslotte diegene met het meeste punten door z'n geschiedschrijvers.
Titel : Sail to India (Auf nach Indien!) Auteur : Hisashi Hayashi Uitgeverij : Pegasusspiele Aantal spelers : 3-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Ook vandaag staat er nog eens een uitbreiding op het programma. De gossip-uitbreiding van CV meer bepaald. CV werd vorig jaar erg goed onthaald in Essen. Het spel draait om je hele CV die je je ganse leven probeert op te bouwen, met alle tegenslagen erbij. Meer info hierover vind je hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2496914
In dit kleine doosje vindt u : 26 nieuwe kaarten (12 fate, 12 gossip en 2 doelkaarten), 16 fiches, een scoreboekje en de spelregels. Deze uitbreiding brengt 2 nieuwe types van kaarten in het spel, nl. roddelkaarten die ook aan het CV kunnen toegevoegd worden van medespelers en fatekaarten die met pech- en gelukfiches aangeschaft kunnen worden.
Het doel van het spel verandert helemaal niet. Ook de opstelling verloopt zoals gewoonlijk. De gossipkaarten worden in drie stapels met de andere kaarten gemengd in de drie perioden die gespeeld worden. De fatekaarten vormen een aparte trekstapel, er worden er al 2 opengelegd. De twee nieuwe doelkaarten worden ook bij de gewone doelkaarten gemengd en dan ben je volledig klaar.
De roddelkaarten worden net zoals andere kaarten verworven en tellen tot de 2 kaarten die je in je beurt mag aanschaffen. Deze kaarten mag je echter voor een andere speler neerleggen. De kaarten gaan de speler een negatieve eigenschap meegeven gedurende z'n volgende beurten. Zo gauw je een tweede gossipkaart krijgt (of zelf kiest) mag je deze op de voorgaande leggen en is die eigenschap toch al verdwenen (maar zit je natuurlijk weer met die nieuwe). Elke gossipkaart is op het einde van het spel 2 punten waard.
De twee openliggende fatekaarten zijn voor iedereen beschikbaar. In je beurt mag je één van deze kaarten kopen door het afgeven van de juiste fiches. Deze kaarten tellen niet mee bij je limiet van 2 kaarten. Deze fatekaarten gaan je een beetje pech besparen wanneer je tegenslag hebt met de dobbelstenen, want je kan pechfiches kwijtspelen door de kaarten aan te kopen. Elke fatekaart heeft ook nog eens een effect, maar scoort geen punten op het einde van het spel. Ook de fatekaarten worden gestapeld, dus je hebt telkens maar één actieve (zichtbare) kaart. Tijdens de opschoonfase wordt de voorraad fatekaarten terug aangevuld tot 2. Indien er geen kaart gekocht is, wordt de meest linkse afgelegd en wordt er daarna aangevuld.
Titel : CV - gossip Auteur : Filip Milunski Uitgeverij : Granna Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Valley of the kings is een deckbuilder waarbij je tracht de meest waardevolle kaarten in je graftombe te stoppen tegen het einde van het spel. Verzamel ook zeker setjes van verschillende Oud-Egyptische snuisterijen, want deze leveren je erg veel punten op. Het spel omvat 96 kaarten, bestaande uit 40 startkaarten, 4 grafkaarten, 4 overzichtskaarten, 1 startspelerkaart, 29 kaarten ronde II, 27 kaarten ronde III. De kaarten zijn allemaal op dezelfde manier opgebouwd. Bovenaan staat hun naam en kostprijs, in de gouden scarabee staat hun goudwaarde, onderaan staat het type kaart (start-set-ronde II-ronde III) en de puntenwaarde. In het kadertje staan twee teksten, de eerste geeft eigenschap van de kaart weer, het onderste deel is puur thematische achtergrondinfo.
Elke speler neemt 1 grafkaart en overzichtskaart, alsook z'n 10 startkaarten die hij schudt en waarvan hij er 5 als handkaarten neemt. De kaarten van ronde II en III worden per soort geschud en op elkaar gelegd als trekstapel. Er wordt een piramide gevormd met zes kaarten van de trekstapel (3 basis, 2 op rij 2 en 1 kaart op de top). Er wordt ook één kaart opengedraaid en naast de trekstapel gelegd. De speler die als laatste in een museum was, wordt de startspeler en krijgt de startspelerkaart.
Als een speler aan de beurt is, doorloopt hij volgende 4 fasen in volgorde : 1) kaarten uitspelen : je mag elke handkaart gebruiken voor één van de mogelijke acties, zijnde : - een kaart uitspelen voor z'n goudwaarde om hiermee kaarten uit de piramide te kopen : leg een aantal handkaarten af met een gemeenschappelijke goudwaarde gelijk (of hoger) aan de kaart die je wenst te kopen uit de onderste rij van de piramide. Leg de gekochte kaart onmiddellijk in je persoonlijke aflegstapel. De piramide valt in elkaar en kaarten uit hogere rijen komen in de onderste rij terecht. Je mag deze actie meermaals uitvoeren, maar je moet telkens de ganse actie uitvoeren alvorens een nieuwe koop te doen. De piramide wordt niet aangevuld tijdens de speelbeurt (pas in stap 3) - de actie uitvoeren die op de kaart staat aangegeven : volg de aanwijzingen op de kaart. Deze actie mag enkel gekozen worden als je de ganse tekst op de kaart kan uitvoeren. Leg de uitgespeelde kaart voor je neer tot het einde van je beurt. Indien er meerdere acties op de kaart staan, dienen deze één voor één in volgorde te worden afgehandeld. - één kaart op je grafkaart leggen (mag maar 1x per beurt) : je mag één van je kaarten op je grafkaart leggen. Deze kaart is voor de rest van het spel niet meer beschikbaar, maar zal op het einde van het spel punten opleveren. Deze kaarten worden geschrankt open op elkaar gelegd, zodat iedereen kan zien wat je verzameld hebt.
2) afleggen resterende kaarten : wanneer je geen kaarten meer wil spelen, leg je je resterende handkaarten en je uitgespeelde actiekaarten af op je persoonlijke aflegstapel.
3) piramide terug aanvullen : zijn er geen kaarten uit de piramide verkocht, dan moet de actieve speler er één op de algemene aflegstapel plaatsen, de piramide in elkaar laten zakken en terug aanvullen van beneden naar boven.
4) nieuwe handkaarten trekken : de speler trekt terug 5 nieuwe handkaarten. Is z'n persoonlijke trekstapel op, dan schudt hij z'n aflegstapel en vormt een nieuwe trekstapel.
De spelers voeren om beurten hun acties uit totdat er aan de volgende drie zaken wordt voldaan : - de trekstapel is uitgeput - de piramide omvat geen kaarten meer - alle spelers waren even vaak aan de beurt
Daarna tellen de spelers hun punten. Ze nemen alle kaarten van hun grafkaart, deze geven enkel punten op het einde van het spel. Op de startkaarten en éénmalige artefacten staat aangegeven hoeveel punten ze opbrengen. De setkaarten worden bij elkaar gelegd en afhankelijk van de verschillende soorten wordt het kwadraat genomen aan punten (bv. 3 verschillende = 9 punten, 5 verschillende = 25 punten). De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Valley of the kings Auteur : Tom Cleaver Uitgeverij : Pegasusspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
+ erg stevig en uitdagend materiaal, ook de cover van de speldoos is aantrekkelijk + variërend speelveld, je kan het telkens weer anders opstellen + pinguïn-principe vind ik erg geslaagd, zeker het opsplitsen van je stapel fiches is prima gevonden + de tekeningen van de schaapjes zijn superschattig
- /
Conclusie : Binnen het concept van dit spel kan ik persoonlijk erg weinig negatiefs opmerken. Mensen die houden van het spel Pinguïn gaan hier zeker hun hart in ophalen. Je kan bovendien het speelbord dan nog gaan aanpassen (kon bij Pinguïn in principe ook, maar hier is in de spelregels geen rekening mee gehouden). Ook het opsplitsen van je stapel fiches vind ik schitterend gevonden. Je hebt toch wel meerdere zaken waarmee je rekening kan houden. Ik vind deze perfect in het rijtje Cappuccino, Pinguïn en deze titel thuishoren. Persoonlijk prefereer ik zelfs deze op het moment om hem op tafel te gooien. Hopelijk komt hij snel bij de collectie. Het is ook het perfecte demospel, snel, eenvoudig aan regels, toch voldoende diepgang, aantrekkelijk materiaal. Voor de veelspeler die niet echt houdt van dit abstractere werk, is het waarschijnlijk wel te beperkt. Het is ook niet meer dan een tussendoortje, zoals we van Blue Orange eigenlijk gewend zijn.
Vandaag eens een korte bespreking, maar dat mag ook al eens een keertje. Het betreft hier een uitbreiding van het spel Tash-Kalar - arena of legends, waarover u hier meer terugvindt : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2397844
In deze uitbreiding vindt u een nieuwe deck met kaarten die zich situeren in een ijswereld. Daarnaast krijg je ook de bijhorende speelfiches en een nieuw speelbordje voor de deathmatch melee-variant die u kan spelen. We kregen in Essen overigens ook nog een upgradepakket van Tash-kalar (omdat er enkele kleine wijzigingen waren ten opzichte van de eerste druk, waarvoor dank CGE).
De grootste verandering (en eigenlijk ook enige verandering) met deze nieuwe deck is dat sommige kaarten een "everfrost" symbool bevatten (sneeuwkristalletje) met een eigenschap die de speler kan lanceren in een latere beurt. In tegenstelling tot bij de andere standaarddecks van Tash-kalar waarbij je na het uitspelen van een wezen onmiddellijk de eigenschap moest gebruiken, kan je nu deze actie beter gaan plannen. Het uitspelen op het juiste moment zal dan ook de sleutel tot succes zijn in deze uitbreiding. Wanneer je een kaart moet verwijderen met zo'n symbool door de actie van de tegenspeler, blijft de everfrost-eigenschap toch actief. Je mag echter wel steeds maar één zo'n eigenschap voor je hebben liggen. Verwerf je een tweede moet je onmiddellijk belissen welke je aflegt. In de teamplay mag je deze eigenschap niet doorschuiven naar je partner trouwens.
Titel : Tash-Kalar everfrost Auteur : Vlaada Chvatil Uitgeverij : CGE Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
Dino race (Ares games) : + het materiaal is zonder meer uitdagengd en uitnodigend, ook wij stonden direct stil bij de stand + ondanks de lage verwachtingen ('t is weer een racespel) en de flaws (lees onder) hadden we toch een positief gevoel + zowel voor erg jong, als echt "gevorderd", iedereen zal hier ongetwijfeld plezier aan beleven + het is een "spel", je speelt echt een spelletje, elkaar lekker pesten, geluk hebben met de kaartjes om vooruit te komen + je kan fantastisch combo's gaan spelen, waarbij u ongetwijfeld uw speelgenoten in het gezicht bij uitlacht, bijvoorbeeld : je lapt de speler die het ei draagt en neemt het ei over, dan steel je nog gauw een kaart bij hem om hem nadien een plaatsje achteruit te stampen op een tegel die toevallig toch wel niet overstroomd is met lava zeker (erg pijnlijk, maar 't is wel lachen)
- er zijn een aantal "foutjes" in het concept (die mits enkele regelwijzigingen op te lossen zijn) zoals : * de vulkaan wordt getriggerd met een dobbelsteen, dit wil zeggen dat de uitbarsting snel, maar ook behoorlijk traag kan gaan (en dat maakt het allemaal toch minder spannend) * de straf die je krijgt als je het ei draagt en er is een vulkaanuitbarsting, is té streng * het is een race, maar je wil vooral beide dino's in het spel houden, want dan krijg je meer handkaarten * je kan het ei niet afpakken als het zich achter je bevindt * dodelijke combo's kunnen echt wel aankomen en spelbepalend zijn - ik weet niet aan welke hallocinogene drugs die dino's zitten, maar die oogjes priemen los door je heen
Conclusie : ondanks de kleine flaws in het spel, zien we een erg groot potentieel in dit spel. Het is leuk, speelt relatief snel, heeft een hoge geluksfactor (maar stoort niet) en is vooral fun. Het mooie materiaal zet aan tot spelen en zal toevallige passanten ook laten stilstaan. Dit is wel zo'n perfect beursspel, dat iedereen na het eerste potje hoogstwaarschijnlijk aanschaft. Of het spel effectief niet saai wordt op de duur is wel de vraag natuurlijk. Het is nu ook niet van dat niveau dat het alle andere racespellen onder tafel veegt. Er is nog ander en beter uitgewerkt materiaal op de markt, maar die zijn dan vaak weer niet zo mooi en zo leutig. Aan u dus de keuze!
In Royals gaat u op zoek naar invloed in het Europa van de 17de eeuw. Hier stop ik al onmiddellijk mijn verkoopspraatje, want het is gewoon een spelletje meerderheden creëren aan de hand van het uitspelen van kaarten. De spelers proberen gebieden te bezetten, bonuspunten als eerste mee te grissen en bij de tussen- en eindtelling de meerderheid te hebben in de verschillende landen, gebieden en bij de verschillende nobelen.
In de doos vindt u 1 speelbord, 99 landenkaarten, 24 intrigekaarten, 16 stadsbonusfiches, 8 landbonusfiches, 3 nobelebonusfiches, 24 tussentellingfiches, 7 nobelen (bestaande uit 2 puzzeldeeltjes) en 200 houten blokjes (waarvan 36 in elke spelerskleur en 46 in wit en zwart als je met z'n tweeën aan de slag zou gaan).
Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. De bonusfiches worden overal op de overeenkomstige plaatsen gelegd (en voor 2 spelers vallen er enkele weg), de nobelen worden in elkaar gepuzzeld en naast het bord gelegd. Er wordt een aantal landenkaarten uit het spel verwijderd afhankelijk van het aantal spelers (overzicht, zie spelregels). De resterende landenkaarten worden geschud, drie opengelegd die de vitrine vormen en de intrigekaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. De jongste speler wordt de startspelen er begint het spel.
Vooraleer het spel te kunnen beginnen, starten we met een inloopronde waarbij de spelers verplicht een aantal landenkaarten moeten nemen. Ze kunnen kiezen uit de vitrine of de dichte trekstapel. De vitrine wordt steeds aangevuld nadat de voorgaande speler z'n kaarten heeft getrokken. Na deze voorbereidende ronde gaat het echte spel van start en voeren de spelers om beurten steeds één van twee volgende kaarten-trekken-acties uit : a) 3 landenkaarten trekken : je mag kiezen uit de vitrine of dichte trekstapel. De vitrine wordt pas op het einde van de beurt aangevuld. b) 1 landenkaart en 1 intrigekaart trekken : je mag voor de landenkaart kiezen uit de vitrine of de dichte trekstapel, de intrigekaart komt sowieso van de dichte trekstapel. Aan het einde van een spelersbeurt mag een speler slechts 12 landenkaarten en 4 intrigekaarten op handen houden, tijdens z'n beurt mag hij deze limiet overschrijden.
Nadat hij kaarten heeft getrokken, mag een speler optioneel nog kaarten gaan spelen om op die manier z'n plaats te gaan innemen op het speelbord en bij de nobelen. Er kunnen zich wederom twee situaties voordoen. a) Een vacante positie innemen : geef het aantal gevraagde landenkaarten van die kleur af en plaats één blokje in de betreffende stad en één blokje op de nobele (kaart) die erbij staat afgebeeld. b) Een bezette positie overnemen : je moet één intrigekaart van de betreffende kleur uitspelen, daarna de gevraagde landenkaarten van die kleur afleggen en het huidige blokje verzetten naar het stadsymbool. Je plaatst je eigen blokje op het gebied en legt een eigen blokje bij op de nobele die erbij staat afgebeeld (het vorige blokje wordt daar niet verwijderd). Indien je een gebied aanvalt met een koning afgebeeld, moet je 2 intrigekaarten afgeven. Jokerregel : je mag ten allen tijde 3 willekeurige landenkaarten afgeven als één landenkaart naar keuze. Je mag ook ten allen tijde 2 willekeurige intrigekaarten afgeven als één intrigekaart naar keuze.
Nadat je deze actie al dan niet hebt uitgevoerd, eindigt je beurt, vul je de vitrine terug aan tot 3 landenkaarten en is de volgende speler aan de beurt.
Bonussen : - De speler die als eerste een plaats in een stad inneemt, neemt onmiddellijk de bonuspunten die erbij liggen. Deze bonuspunten worden gesloten voor de speler gelegd en op het einde van het spel geteld. - De speler die als eerste een blokje heeft liggen op alle steden in een land neemt onmiddellijk de bonuspunten. De tweede speler kan ook nog een fiche nemen, de volgende speler scoren niets meer. (ook verdreven blokjes tellen uiteraard mee) - De speler die als eerste op elke nobele een blokje heeft liggen, neemt de meest waardevolle bonus van het bord. Afhankelijk van het aantal spelers zijn er 1 of 3 bonussen te rapen hier.
Als de vitrine met landenkaarten niet kan worden aangevuld, volgt er een tussentelling. Nadien wordt de aflegstapel geschud en een nieuwe trekstapel gevormd. Nadat de stapel een derde keer is uitgeput wordt de lopende ronde nog volledig uitgespeeld, zodat elke speler evenveel beurten heeft gehad en volgt na een laatst tussentelling de eindtelling.
Tussentelling : De twee meest invloedrijke spelers in elk land scoren de bonuspunten die bij de overeenkomstige periode liggen. Om de invloed te berekenen tel je de waarde van de perkamenten die naast de blokjes staan op. In geval van gelijke stand wint de speler wiens blokje bij de meest invloedrijke nobele ligt. Indien er maar één speler aanwezig is in een land, vervalt de tweede bonusfiche.
Eindtelling : Beginnend met de minst invloedrijke nobele scoren de spelers met de meeste blokjes op deze nobelen de punten van die nobele. Is er een meerderheid, dan krijgt de betreffende speler de volledige punten. Bij gelijke stand wordt de puzzel in twee verdeeld. Bij meerdere gelijke standen vervallen de punten.
De spelers tellen al hun punten op en de speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Royals Auteur : Peter Hawes Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
