Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
06-11-2014
imprESSEN : Limes
Limes (Abacusspiele) :
+ Limes blinkt uit door z'n eenvoudigheid, maar toch wel wat diepgang + het speelt snel, erg snel + de kaarten zijn duidelijk en overzichtelijk + de scoremogelijkheden zijn niet te uitgebreid zodat het niet te complex wordt + als je de International Games Award wint, dan heeft dat toch zeker een reden
- /
Conclusie : Ik heb bij deze imprESSEN geen negatieve punten neergepend. Heeft dit spel dan geen nadelen? Waarschijnlijk wel, maar ik heb ze nog niet echt gevonden. In z'n genre is dit spel ongetwijfeld een toppertje. Dat wil zeker niet zeggen dat ik dit spel nu kost wat kost op tafel moet krijgen. Ik vind dit soort spellen altijd aangenaam om te doen, snel gespeeld, dus ik zal zeker aanschuiven. Het spel kan met meer dan twee spelers gespeeld worden (de originele "Cities" kon je volgens mij ook met 4 spelen) als je nog een extra doosje aanschaft, maar ik denk dat het op de manier waarop het nu is gepresenteerd door Abacusspiele het sterkste tot z'n recht komt. Eigenlijk is dit zo'n spel dat je met een massa volk kan gaan spelen, zoals Take it easy. Volle parochiezalen met mensen die allen dezelfde deck kaarten hebben, die allen gelijktijdig dezelfde kaart aan hun speelgebied aanpassen en hun meeples zo goed mogelijk inzetten. Op zich misschien wel een interessant gegeven om dit ooit eens te testen. Het zou volgens mij echt wel kunnen marcheren (hint naar de organisatie van Spel!). Dit spel is gewoon goed, een prima ontwerp en daarvoor kunnen we Martyn F enkel proficiat wensen.
Elke speler probeert in dit spel z'n bijtjes naarstig en vlijtig aan het werk te zetten zodat de honingproductie op volle toeren draait en je als eerst een vooraf bepaald aantal honingraten kan afwerken. Voor een kort spel staat dit getal op 5, een standaard op 7 en voor een lang spel op 9 honingraten.
Het spel wordt klaargezet zoals hieronder afgebeeld. De actiekaarten worden van A tot G op de tafel gelegd. De koninginkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Elke speler krijgt alvast 3 onafgewerkte honingraten en 6 dobbelstenen (bijen). De nectarblokjes worden bij de passende bloem gelegd. De eitjes en andere honingraten worden als voorraad klaargelegd. De startspeler legt de dag/nachtkaart voor zich neer. Speel je met minder dan 4 spelers worden enkele plaatsen op de actiekaarten afgedekt met de dobbelstenen van de neutrale kleur.
Elke ronde in Waggle dance bestaat uit een dag- en nachtfase. In de dagfase worden de dobbelstenen gegooid en één voor één door de spelers op de actiekaarten of de eigen bijenkorf geplaatst. In de nachtfase worden de acties één voor één in volgorde afgehandeld en krijgen de spelers de kans om nectar te verzamelen, hun bijenkorf uit te breiden, bijen te kweken, honing te fabriceren, ... Als op het einde van de nachtfase wordt voldaan aan de eindcondities stopt het spel en wint de speler die aan de eindconditie voldoet. Bij gelijke stand wint de speler met het meeste honing, daarna het minste bijen en het meeste resterende nectar.
De dagfase : de spelers plaatsen om beurten vertrekkende van de startspeler hun dobbelstenen op de actiekaarten of in hun bijenkorf. Op sommige actiekaarten kunnen ze enkel een bepaalde waarde van dobbelsteen leggen. Eens deze plaatsen bezet zijn, kan er geen dobbelsteen meer worden bijgelegd. De acties in de bijenkorf kunnen enkel uitgevoerd worden in je eigen bijenkorf. De actie nectar verzamelen op de bloemen vraagt ook een bepaalde waarde van dobbelsteen, maar laat je wel toe om meerdere dobbelstenen te leggen.
De nachtfase : de acties worden één voor één afgehandeld. Indien het er toe doet, worden de acties ook in speelvolgorde gedaan, maar meestal kan dit simultaan gebeuren.
A) een tegel claimen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug en neemt een nieuwe honingraat uit de voorraad die hij op de onafgewerkte kant in hun bijenkorf leggen B) een ei uitbroeden : de speler neemt z'n twee dobbelstenen met dezelfde waarde op een onafgewerkte honingraat met ei in z'n bijenkorf terug en krijgt een extra dobbelsteen voor de volgende ronde. Het ei wordt ook afgelegd. C) een ei claimen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug, neemt een ei uit de voorraad en plaatst dit op een vrije onafgewerkte honingraat in z'n bijenkorf D) nectar verzamelen : de spelers bekijken welke speler het meeste dobbelstenen op de bloemen heeft liggen. De speler met het meeste dobbelstenen krijgt 2 nectarblokjes die hij op een onafgewerkte tegel in z'n bijenkorf legt. Er mogen er slechts 4 op een tegel liggen. De speler met het tweede meeste dobbelstenen krijgt nog 1 nectar. Bij gelijke stand voor de 1ste plaats krijgen de speler 1 nectar, bij gelijke stand voor de 2de plaats krijgen de spelers niets. E) ruilen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug en mag één ruil uitvoeren, ofwel 2 dezelfde nectarblokjes tegen 1 ander nectarblokje naar keuze ofwel 1 ei afgeven tegen 1 nectarblokje naar keuze F) maak honing & beweeg nectar : deze actie speelt zich af in je eigen bijenkorf. Je neemt 2 dobbelstenen met dezelfde waarde op een honingraat met 4 dezelfde nectarblokjes terug, verwijdert de nectar en draait de honingraattegel om naar z'n honingkant. Je mag vooraleer je dit doet ook nectar bewegen als je op de honingraten dobbelstenen met dezelfde waarde hebt liggen. G) trek een bijenkoninginkaart : je neemt een kaart van de trekstapel. Je mag zoveel kaarten op handen houden als je wil. De kaarten geven aan of je zo tijdens de dag- of nachtfase mag spelen. Ze staan je toe om tegen de normale regels te zondigen.
Titel : Waggle dance Auteur : Mike Nudd Uitgeverij : Grublin games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 8+
+ het materiaal is wederom prachtig in mijn ogen + dit spel past perfect binnen de lijn Snowdonia, Welcome to Walnut grove, ... + dit spel gaat sowieso onder de radar vliegen, dus dan kan ik hier lekker mee uitpakken bij mensen die het spel niet kennen + het kiezen van de acties met de bootjes rond het speelbord werkt echt wel lekker + het spel is ook nog eens bijzonder spannend, je doel bereiken hangt niet enkel af van jezelf, maar wordt onrechtstreeks bepaald door acties van je tegenspelers, dus begin al maar te bidden + de speciale acties van de rode gebouwen zijn erg fijn om mee te nemen gedurende het spel + geld is schaars, je zal creatief moeten zijn en af en toe durven passen
- het spel begon naar het einde een beetje te slepen - het kan wel erg frustrerend zijn als je volle bak investeert in een karakterkaart om dit dan op het allerlaatste moment in duigen te zien vallen door een actie van je tegenstrever (zeker als die daar dan totaal geen baat bij heeft) - op het juiste moment een tikkeltje geluk, zoals bij het trekken van de glassteentjes, kan wel degelijk een klein verschil maken
Conclusie : dit is zonder meer de leukste verrassing tot nog toe. Ik had deze titel hoog op mijn lijst staan, omdat ik weet dat dit soort spellen vaak links worden gelaten door veel spelers. Ik amuseer me er echter kostelijk mee. Het concept is duidelijk, een speelbeurt relatief kort en overzichtelijk, maar je zit sowieso gedurende het ganse spel te denken en opties te zoeken om toch maar je doelen te bereiken. Rustig opbouwen, mogelijkheden zien en met beide handen grijpen en hopen dat het op het einde allemaal goed uitdraait. Dit spel heeft me kunnen bekoren, graag snel een speelsessie met 3 of 4 spelers.
Limes is een spel dat reeds een tijdje op de markt was, maar dat net voor Spiel de International Gamers Award bij op z'n conto kon schrijven. Het kreeg dan ook de aandacht die het verdiende op Spiel. Limes is een spel van onze Nederlandse vriend-auteur Martyn F. Het is een herwerkte versie van z'n spel Cities dat al een tijdje in onze spellenkast zit. In deze editie van Abacusspiele kan u alleen aan de slag of met twee spelers, maar er is natuurlijk ook de mogelijkheid om met meerdere dozen toch hogere spelersaantallen te halen.
In het doosje vindt u 2 x 24 landschapskaarten (voor de rode en zwarte speler) en 14 arbeiders (meeples) in rood en zwart. Dat is alles wat je nodig hebt voor een potje Limes. Ook de voorbereiding is erg kort te noemen. Eén van beide spelers schudt z'n landschapskaarten, de andere speler laat ze op volgorde zitten (kaarten zijn genummerd). En dan kan het spel al aanvangen.
Een spel loopt over 16 ronden die op hun beurt bestaan uit 3 fasen : - een kaart trekken : de speler met de geschudde stapel kaarten trekt de bovenste kaart en zegt de nummer van de kaart luidop. De andere speler zoekt dezelfde kaart uit z'n stapel.
- een kaart aanleggen : de spelers leggen de nieuwe kaart voor zich op tafel. De eerste kaart wordt gewoon open gelegd, de volgende kaarten moeten orthogonaal grenzen aan eerder geplaatste kaarten. De spelers beslissen uiteraard zelf hoe ze hun kaart neerleggen, ook de oriëntatie kan vrij gekozen worden. Er mag wel niet buiten een kader van 4x4 kaarten gebouwd worden. De kaarten bestaan uit 4 delen, ze tonen akkers, water, woud of uitkijktorens. Indien je kaarten zo aan elkaar legt dat akkers, water of woud aan elkaar komen te liggen, vormen ze een groter gebied. Uitkijktorens staan altijd op zichzelf, ook al grenzen ze aan een andere uitkijktoren. Sommige gebieden tonen ook vissershutten, die probeer je liefst aan water te krijgen.
- een arbeider inzetten of bewegen : na het uitleggen van de kaart MAG een speler een arbeider inzetten of verplaatsen. Als je een arbeider inzet, neem je deze uit je voorraad en plaats je hem op een deel van de juist uitgespeelde kaart. Op een akker is het een boer, op het water is het een visser, op een woud is het een houthakker en op een uitkijktoren is het een wachter. Als je ervoor opteert om een arbeider te verplaatsen, mag je deze naar een aangrenzend gebied plaatsen (dit moet niet op de nieuwe kaart zijn). Er mogen meerdere arbeiders op een gebied staan.
Na het doorlopen van deze drie stappen, start een volgende ronde. Als de spelers 16 kaarten hebben uitgelegd en het volledige speelbord is opgebouwd (4x4) volgt de waardering. De resterende acht kaarten worden niet gebruikt in het spel.
De punten : Elk gebied wordt maar één keer gewaardeerd, ook al staan er meerdere arbeiders. Indien er een gelijke stand optreedt qua punten, wint de speler die met één arbeider de hoogste score behaalde. Indien dan nog gelijk, is er geen winnaar.
- Een boer levert je 1 punt op per akkerveld waaruit z'n akker bestaat - Een visser levert je 1 punt op per vissershut die grenst aan z'n watergebied - Een houthakker levert je 1 punt op per gebied dat orthogonaal grenst aan je woud - Een wachter levert je 1 punt op per woudveld dat in rechte lijn ligt (horizontaal en verticaal) van de toren. Een andere toren op je weg blokkeert je zicht (zodat je niet scoort voor woudvelden achter deze toren)
Naast de solovariant waarbij je probeert zo goed mogelijk te scoren, zijn er ook twee kleine varianten voorzien : - variant 1 : je mag de kaarten ook diagonaal aanleggen - variant 2 : de vissers kunnen gebruikt worden overzetters, je mag een arbeider verplaatsen naar een ander gebied over het water héén als er een visser staat om je over te zetten.
Titel : Limes Auteur : Martyn F Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 1-2 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
In Prohis probeert u een winstgevend handeltje op te zetten in het vervoer van legale, maar ook illegale goederen. Zéér gevaarlijke business, zeker als u weet wat uw tegenspelers de konvooien kunnen gaan controleren. Veel bluf en onderhandeling zal nodig zijn om jezelf uit hachelijke situaties te redden.
Het spel bestaat uit 110 kaarten, waarvan 58 legale goederen, 30 illegale goederen, 20 controlekaarten (8 luitenant, 6 kapitein en 6 inspecteur) en 2 hulpkaarten. De speler die op het einde van het spel de rijkste smokkelaar is, is de winnaar.
Elke speler krijgt een kapitein en inspecteur kaart, de resterende kapiteins en inspecteurs worden uit het spel verwijderd. De andere kaarten worden geschud en vormen de trekstapel (bij minder dan 5 spelers worden er ook een deel kaarten op voorhand verwijderd). Elke speler krijgt nog 4 kaarten van de trekstapel, en er wordt een vitrine gevormd van vier kaarten in het midden van de tafel.
Om beurten voeren de spelers een actie uit. Ze hebben de keuze uit twee mogelijkheden :
- 1 of 2 kaarten trekken : ofwel neem je 2 openliggende kaarten, ofwel 1 open en 1 gesloten ofwel 1 open of 1 gesloten kaart (komt weinig voor). Indien een speler reeds 8 handkaarten heeft, mag hij deze actie niet meer kiezen.
- proberen om een konvooi te laten passeren : de speler legt 2,3 of 4 handkaarten gedekt voor zich neer, dat is z'n konvooi. Op dit moment kunnen de andere spelers beslissen om je konvooi te controleren. Er kunnen zich verschillende zaken voordoen. a) geen enkele speler controleert je konvooi : de goederen bereiken je magazijn, je vormt een stapel met kaarten die je punten opleveren op het einde van het spel. Je laat de kaarten uiteraard niet zien aan de andere spelers. b) één of meerdere spelers willen je konvooi controleren : de speler met de hoogste in rang mag het konvooi controleren als er meerdere spelers zijn die willen controleren. De andere spelers nemen hun controlekaart dan terug op handen. De luitenant mag 1 kaart onderzoeken, de kapitein mag er 2 onderzoeken en de inspecteur mag er 3 onderzoeken (dit is ook hun rang ten opzichte van elkaar). Als bekend is geraakt dat er een controle zal worden uitgevoerd, mag de actieve speler steekpenningen uitdelen om de controle alsnog te verhinderen. Dit doe je door handkaarten aan te bieden. De controleur kan beslissen om de steekpenningen aan te nemen en ze in z'n magazijn te plaatsen. Of hij laat de controle gewoon doorgaan.
De controle : De speler die de controle uitvoert, draait de kaarten van het konvooi één voor één open (zo veel als z'n controleur toelaat). - Als hij enkel legale kaarten omdraait, is het konvooi geslaagd en gaan de kaarten naar het magazijn van de actieve speler. Hij krijgt ook de "controleurkaart" van de andere speler op handen - Als je een kaart met illegale goederen omdraait, neemt de controleur alle kaarten in zijn magazijn en houdt hij z'n controleurkaart - Als de controleur een controleurkaart omdraait, dan stopt de inspectie onmiddellijk, is het konvooi geslaagd en krijgt de actieve speler ook de controleurkaart van de tegenspeler
Als de trekstapel is uitgeput en er geen 4 kaarten meer in de vitrine kunnen gelegd worden, start de laatste speelronde. De laatste deelnemer is diegene die de laatste kaart van de stapel nam. Als tijdens éénzelfde ronde alle spelers passen, is het spel ook afgelopen.
Elke speler telt de punten in z'n magazijn : - 1000 dollar voor legale goederen - 4000 dollar voor illegale goederen - 3000 dollar voor een luitenant - 4000 dollar voor een kapitein - 5000 dollar voor een inspecteur Elke controleurkaart nog op handen levert je nog wat op : - 1000 dollar voor een luitenant - 2000 dollar voor een kapitein - 3000 dollar voor een inspecteur Illegale goederen nog op handen kosten je nog 4000 dollar per kaart, legale goederen zijn waardeloos. De speler met het meeste geld, wint het spel.
Titel : Prohis Auteur : Marc Brunnenkant Uitgeverij : Blackrock Editions Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 10+
+ productiekwaliteit van het materiaal is subliem + snelheid van het spel is zéér aangenaam + past perfect in de familielijn van Matagot met Takenoko, River dragons en andere Origins + het speelt met alle spelersaantallen even goed + je weet niet zeker hoeveel rondjes je zal spelen en dat is in dit spel een goeie zaak + je moet constant kiezen tussen onmiddellijk goud verzamelen of toch maar metgezellen kiezen
- voor de veelspeler die te veel verwacht, is het te simpel - het spel houdt op zich ook niet zo erg veel in, gewoon bewegen, fiches verzamelen en hopen dat je op het einde het meeste goud hebt
Conclusie : Van dit genre spellen word ik wel warm. Ik vind Korrigans in de eerste plaats een mooi, sfeervol spel. De miniaturen zijn wonderlijk mooi, het speelbord en de fiches kleurrijk. Het speelbord is dubbelzijdig bedrukt, één kant met extra speelhulp in de vorm van de metgezellen, de andere kant lekker leeg. Het spelmechanisme is makkelijk, maar verfijnd. Je kan elkaar in zekere zin wel gaan pesten, maar het hoeft helemaal niet. Je bent zo gauw rond met een potje, dat een tweede speelbeurt lekker snel kan volgen. In mijn ogen is dit zo'n spel dat een spellenprijs mag winnen en dan wel omwille van de economische gevolgen van zo'n prijs. Als je als gelegenheidspeler dit spel koopt, dan ga je nooit het gevoel hebben dat je bent afgezet, of dat je een spel in huis hebt gehaald dat niet te begrijpen is en nooit uit de kast zal komen. Ik neem hem alvast graag mee naar het volgende familiefeest ... ja, zelfs naar een spellenavond bij een spellenclub in de buurt.
Imperial settlers was misschien wel één van de meest gehypte spellen van deze Spiel-editie. Ook op GenCon gooide dit spel al hoge ogen en we wilden uiteraard niet ontbreken om deze titel in huis te halen. Zeker als je weet dat dit spel het volgende in lijn is met Robinson Crusoë. Die Ignacy Trzewiczek is goed bezig als u het ons vraagt (enkel jammer dat het zo moeilijk is om z'n naam hier neer te typen). In Imperial settlers probeert u het meeste overwinningspunten bij elkaar te sprokkelen door de samenleving van je volk zo goed mogelijk uit te breiden en dat van de andere spelers lichtelijk te verstoren. Je scoort punten door coalities te maken, gebouwen neer te zetten en bepaalde locaties aan te doen.
Op de doos staat aangegeven dat het een kaartspel is en daarom vind u naast een scorespoor inderdaad geen speelbord in dit spel. Wel 4 volkerenborden, 220 kaarten waarvan 4x 30 volkerenkaarten en 84 algemene kaarten en 16 aanvalskaarten (die enkel in de solovariant worden gebruikt). Tot slot vindt u in de doos nog een hoop houten grondstoffen en kartonnen goederen en geld, alsook enkele fiches om de punten, de ronde en de startspeler aan te geven.
Elke speler neemt een volkerenbord en de bijhorende stapel volkerenkaarten. Je hebt de keuze uit barbaren, japanners, romeinen en egyptenaren, maar het zou ons niet verbazen dat binnen afzienbare tijd hier héél wat uitbreidingen van kunnen verschijnen. Elke volkerendeck heeft overigens z'n eigenheid en speciale eigenschappen, dus elk volk zal op een andere manier spelen en aanvoelen. Elke speler legt z'n puntenfiche op de nul op het scorespoor en trekt 2 kaarten van z'n geschudde en gedekte trekstapel en 2 kaarten van de algemene trekstapel. Er wordt een startspeler gekozen en dan kan het spel al aanvangen.
Het spel bestaat uit 5 speelronden die op hun beurt zijn opgebouwd uit 4 fasen :
1) Uitkijkfase : In deze fase zullen de spelers drie nieuwe handkaarten krijgen. De eerste nemen ze gewoon van hun eigen trekstapel. De twee andere komen van de algemene voorraad. Er wordt steeds één kaart meer opengelegd dan het aantal spelers, de startspeler neemt een kaart en nadien de andere spelers in de richting van de klok. Dit wordt een tweede keer herhaald, maar nu begint de laatste speler en gaat het tegen de wijzers in. De overgebleven kaart wordt telkens afgelegd.
2) Productiefase : In deze fase krijgen de spelers een aantal grondstoffen en goederen die ze in de loop van de actiefase gaan moeten gebruiken. Je produceert standaard een aantal goederen zoals aangegeven op je volkerenbord, daarnaast ook nog de zaken die je coalities aangeven (zie later) en de zaken die op je productiekaarten staan aangegeven. (de kaarten die je bouwt gaan ofwel productiegebouwen zijn, locaties of acties, je legt deze steeds op de juiste plaats naast je spelersbordje). In deze fase kan het zijn dat je ook extra kaarten mag trekken (van de algemene stapel) of overwinningspunten scoort (die worden bijgezet op het scorespoor).
3) Actiefase : Deze fase is natuurlijk de langste fase en het hart van het spel. Iedere speler komt om beurten aan bod om één actie uit te voeren. Je hebt keuze uit 5 mogelijke acties (zie onder). Indien je geen actie meer wenst uit te voeren, pas je en neem je niet meer deel aan deze fase. Je kan dan overigens ook niet meer aangevallen worden door andere spelers. Je mag een actie meermaals herhalen in deze fase en ook de volgorde van het nemen van deze acties is volledig je eigen beslissing.
4) Opschoonfase : In deze fase doorlopen we enkele kleine stapjes om ons voor te bereiden op een nieuwe ronde. In de vijfde ronde vervalt deze fase dan ook volledig. - je kan gebruik maken van je opslagmogelijkheden om resterende grondstoffen en goederen te bewaren. Heb je dit niet gebouwd, dan zal je alle resterende grondstoffen moeten afleggen. - leg alle ongebruikte grondstoffen en gebruikte grondstoffen op actiekaarten (om ze te activeren) terug af in de algemene voorraad - geef de startspelerfiguur door naar de volgende speler - zet de rondefiche één stapje verder op het rondeverloop - begin een nieuwe ronde
Na de vijfde ronde eindigt het spel en volgt er een eindtelling : - elke algemene locatie levert je nog 1 punt op - elke eigen locatie is 2 punten waard - sommige speciale Japanse gebouwen leveren extra punten op aan het einde van het spel - tel hierbij de reeds verworven punten tijdens het spel De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste resterende grondstoffen en arbeiders.
(u ziet roze arbeiders, bruin hout, grijze steen, rood voedsel, zwaarden, gouden munten, vermenigvuldigersfiches, startspelerfiche, verdedigingsfiches en enkele speciale fiches voor het Egyptische volk)
De acties : - Een locatie bouwen : kies een kaart uit je handen, betaal de bouwkosten (aangegeven linksboven op de kaart) en leg de kaart naast je spelersbordje. Een eigen volkerenkaart wordt langs links gelegd, een algemene kaart aan de rechterkant. Leg ze ook op de juiste plaats, naast productie, locatie of actie (staat aangegeven op de kaart). Je ontvangt onmiddellijk de voordelen van de kaart. Sommige gebouwen vragen de afbraak van een eerder gebouwd gebouw.
- Een coalitie vormen : je kan enkel een coalitie maken met een eigen specifieke volkerenkaart (niet met een algemene kaart). Je neemt de kaart uit je handen en schuift deze bovenaan onder je spelersbord. Je legt hiervoor één voedsel af. Je neemt de grondstof afgebeeld op de onderkant van je kaart en zal vanaf de volgende ronde dit ook telkens in de productiefase krijgen.
- Aanvallen : je kan ofwel een eigen handkaart aanvallen ofwel een locatiekaart van een tegenstander. In het eerste geval leg je de handkaart af samen met een zwaardfiche en neem je de aangegeven grondstoffen op de kaart (rechtsboven). In het tweede geval leg je 2 zwaardfiches af, neem je de afgebeelde grondstoffen op de aangevallen kaart (enkel algemene kaarten, nooit de volkerenspecifieke kaarten) en draai je bovendien de kaart om naar een ruïne. De aangevallen speler kan deze kaart nu niet meer gebruiken (wel als betalingsmiddel voor het oprichten van een gebouw)
- De actie van een locatie activeren : kies één van je gebouwde actiekaarten, betaal de activatiekosten door de gevraagde arbeiders/grondstoffen/goud af te leggen en gebruik de actie van de kaart
- Arbeiders inzetten om grondstoffen en kaarten te verwerven : je legt 2 arbeiders af in ruil voor een grondstof/kaart naar keuze. Je mag dit meerdere keren herhalen. Goud kan trouwens steeds als joker gebruikt worden voor een ander goed.
Titel : Imperial settlers Auteur : Ignacy Trzewiczek Uitgeverij : Portal publishing Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
+ Erg fijn concept, verfrissend + De snelste is niet altijd de beste of snuggerste + Je moet erg vlug, maar vooral ook erg goed kijken, er zijn vaak mogelijkheden die je niet direct ziet
- Spelereliminatie kan ons zelden bekoren, ook in dit spel - Als je niet echt houdt van reactiesnelheidspellen à la Jungle Speed, Halli Galli, dan valt deze waarschijnlijk ook door de mand, alhoewel ... (lees ook conclusie)
Conclusie : Hook! was voor ons dan weer een verrassing. Het spel was al even uit voor Spiel, maar we leerden het pas daar effectief kennen. Het spelsysteem is leuk, relatief vernieuwend en het werkt aanstekelijk. Je hebt op geen enkel ogenblik het gevoel dat dit spel te lang duurt (al is het met drie spelers en alle kaartjes wel net op het randje). Vooral het elimineren van spelers vind ik het allergrootste nadeel. Het is niet zo dat je superlang moet wachten, maar toch is het niet fijn, hetzelfde euvel als King of Tokyo dus. Als je nog wel in het spel bent, ben je effectief wel erg betrokken. Je moet aandachtig kijken naar alle kaarten die op tafel verschijnen en je zichttegels een beetje uit het hoofd kennen. En daarbij ze vooral kunnen inbeelden op de uitliggende kaarten ... niet gemakkelijk. De overzichtskaartjes zijn handig, maar na enkele beurten al totaal overbodig. Het spel is simpel en leuk in z'n eenvoud, een spel dat toch enkele reactiesnelheidspellenhaters gaat overhalen om zich aan een potje te wagen, neem het van mij aan!
Met Sun Tzu bracht Matagot een oudere titel in een nieuw jasje op de markt. Vroeger hadden ze al de rechten voor de Franse versie maar nu ook de internationale en daarom werd dit spel in een compleet nieuw jasje gestopt. Een gepimpt jasje overigens en dat verdient dit spel ook wel. In Sun Tzu gaan spelers met elkaar de strijd aan om de totale macht. Het spel verloopt over 9 ronden, met een mogelijkheid tot een vervroegd einde na ronde 3 en ronde 6. Indien een speler op dat ogenblik totale dominantie heeft, is het ook onherroepelijk afgelopen.
Het materiaal dat u in het doosje vindt, is zonder enige twijfel erg mooi te noemen. Een mooi speelbord, 10 scoredisplays (waarvan je er in een spel slechts 5 gebruikt), een gouden en zilveren miniatuur om respectievelijk de score en ronde aan te geven en 5 gebeurteniskaarten. Elke speler krijgt bovendien 21 legers, 5 krijgsheerkaarten en 20 actiekaarten. Elke speler begint het spel overigens met z'n 6 startactiekaarten en 4 willekeurige andere actiekaarten, de rest vormt de trekstapel.
Het spel bestaat dus uit 3, 6 of 9 ronden. Elke ronde bestaat op z'n beurt uit 5 fasen : 1) rondeteller verzetten (behalve in ronde 1) : één stapje naar beneden zetten van de gouden miniatuur 2) actiekaarten uitspelen : bij elke provincie legt elke speler aan zijn kant van het speelbord één kaart gedekt 3a) actiekaarten openleggen : de kaarten worden één voor één opengedraaid en afgehandeld. In ronde 1 van Qin naar Wu (links naar rechts), vanaf volgende ronden kiest de speler met de minste legers waar er eerst wordt gespeeld. 3b) gevechten uitvoeren : de kaarten van de spelers worden vergeleken en van elkaar afgetrokken. Het verschil bepaalt het aantal legers dat wordt ingezet door de winnende speler. Eerst wordt er gekeken of de verliezer geen eigen legers moet weghalen. Indien er nog steeds legers van de verliezer overblijven, blijft hij domineren. Indien het juist uitkomt, is de provincie ongecontroleerd. Kan je onvoldoende verliezende legers weghalen, plaatst de winnaar extra legers op het bord. Indien er nog niets stond, plaatst de winnaar natuurlijk gewoon z'n verschil in legers op het bord. (extra : er liggen 3 legers per speler in de algemene voorraad, je kan deze ten allen tijde naar je persoonlijke voorraad halen door een actiekaart definitief af te leggen. 4) scoren : na ronde 3, 6 en 9 : de scoredisplays geven aan hoeveel punten een speler krijgt voor een bepaalde provincie te domineren. Tel de punten op en vergelijk met elkaar. Het verschil wordt met de grijze miniatuur aangeduid op het scorespoor. Bevindt de miniatuur na het scoren zich op één van beide uiteinden van het scorespoor wint de betreffende speler het spel. Na ronde 9 eindigt het spel sowieso en wint de speler met de meeste punten. 5) nieuwe actiekaarten trekken : de speler neemt z'n actiekaarten waarde 1-6 terug op handen. De andere gespeelde kaarten worden afgelegd. Tot slot neemt de speler twee kaarten van z'n trekstapel, houdt er één en legt de andere onderop de stapel.
De gebeurteniskaarten : worden bij aanvang geschud en de bovenste opengedraaid. Wordt er ooit tijdens het spel voldaan aan de voorwaarde, wordt de gebeurtenis afgehandeld en afgelegd en is de volgende gebeurtenis zichtbaar. Indien aan de laatste gebeurtenis wordt voldaan, eindigt het spel ook onmiddellijk en wint de speler met de meeste punten.
Speciale kaarten : beginners worden afgeraden om met deze kaarten te spelen, maar gevorderde spelers zullen deze zeker graag willen gebruiken. Ze laten je toe extra kaarten te trekken op het einde van de ronde, legers uit de voorraad te nemen, kaarten die de waarde aannemen van de kaart van de tegenspeler +1, +2 of +3 en legers laat verliezen, maar ook een -1.
Krijgsheerkaarten : bij aanvang van het spel kiest elke speler één van deze kaarten. Ze geven de speler een bonus gedurende het spel. Zowel de blauwe, als rode speler hebben hun eigen set van krijgsheerkaarten, die elk een andere eigenschap hebben.
Titel : Sun Tzu Auteur : Alan M. Newman Uitgeverij : Matagot Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
+ De kaarten zijn erg mooi en ook de acties zijn relatief mooi weergegeven + Thematisch zit het wel leuk in elkaar
- Alle acties van de dieren onthouden zorgt bij je eerste potjes toch voor problemen (je krijgt wel een overzichtskaartje in 4 verschillende talen, maar erg handig is het allemaal niet) - Ik vind de eigenschappen van de dieren niet echt altijd goed werken, ik snap het idee erachter wel, maar vaak komt het toch allemaal wat gekunseld over
Conclusie : Ook Beasty Bar stelde me wat teleur eerlijk gezegd. De regels klinken wel leuk en het idee is goed, maar ik vond dat het niet echt fijn wegspeelde. Om uberhaupt al dieren binnen te krijgen, is niet simpel en op het einde van de rit hadden we allemaal het gevoel dat we bijzonder weinig in de hand hadden. Ik trok zelf aan het langste eind en ik had er geen flauw benul van hoe dat nu kwam. Ik denk dat ik gewoon het geluk had dat ik de vijde kaart kon spelen, waardoor er in mijn beurt dieren werden toegelaten in de Beasty bar. We waren het er wel allemaal over eens dat het spel er erg goed uitzag, grappig en ook wel goede iconografie, maar een overzicht van de eigenschappen had ietsje duidelijker mogen zijn (en meermaals in het Engels worden toegevoegd). We begonnen ook automatisch al andere dieren te verzinnen met andere eigenschappen die het spel beter zouden kunnen maken. Enerzijds toont dit aan dat het een interessant spelletje was, maar anderzijds geeft het ook aan dat het niet helemaal pluis was.
Het is weer chaos alom bij de 7 dwergen. Probeer jij ze voor ons even op een rijtje te zetten. De speler die daarin slaagt, krijgt van ons eeuwige roem. Maar ook de spelers die kunnen voorspellen wie er al dan niet in zal slagen, verdienen eer. Wie komt er allround het meeste uit de verf?
Het spel omvat een speelbord (uit 3 delen), 14 biedfiches (2 per speler) en 7 dobbelstenen. In het spel komt elke speler 3 keer zelf als actieve speler aan de beurt. In de beurt van de andere spelers moet je niet enkel toekijken, maar zal je ook mogen bieden op het al dan niet goed aflopen van het in lijn brengen van de dwergen. De speler die na alle ronden het meeste punten scoort, wint het spel.
Het speelbord wordt bij aanvang in elkaar gepuzzeld, het stuk met de dwergen mag nog terzijde blijven liggen (wordt pas na de 2de dobbelsteen ingevoegd). Elke speler krijgt 2 biedfiches en de startspeler neemt de 7 dobbelstenen. Nadat de actieve speler de 7 dobbelstenen één voor één gooide en een plaatsje toewees, wordt er gescoord en komt de volgende speler aan de beurt.
De actieve speler neemt de eerste dobbelsteen (kleur naar keuze), gooit deze en plaats hem op een plaatsje op het speelbord. Hou er rekening mee dat je gaat proberen om de zeven dobbelstenen van klein naar groot of groot naar klein te plaatsen. Daarenboven probeer je de kleuren te laten overeenkomen met de voorgedrukte kleurencombinatie op het speelbord. Elke dobbelsteen die op het einde van de ronde op de overeenkomstige kleur ligt, scoort 1 extra punt. Dan gooit de speler z'n tweede dobbelsteen en plaatst deze weer ergens in de rij. Indien de dobbelsteen niet dezelfde waarde heeft als de eerste dobbelsteen is nu bepaald of je oplopend of aflopend gaat ordenen. Nu kan je het speelbordje langs de juiste kant in het bordje inschuiven (klein naar groot of groot naar klein). Daarna gooit de speler z'n 3de dobbelsteen en plaatst deze.
Het spel wordt even onderbroken. De andere spelers moeten bieden of de speler er al dan niet in zal slagen om een perfecte rij te creëren. Je legt de biedfiche die je wenst te leggen (groen vinkje of rood kruisje) gedekt op het biedvak van het speelbord. De actieve speler gooit nu één voor één z'n vierde tot en met zevende dobbelsteen en plaatst deze. Elke gegooide dobbelsteen die in de rij past, MOET geplaatst worden. Je mag enkel groter of lager gaan zoals gekozen na de tweede dobbelsteen of gelijke waardes leggen. Indien je een dobbelsteen niet op de overeenkomstige plaats kan leggen in de rij kan je één van beide uitvluchtplaatsen gebruiken. Deze leveren je wel 2 strafpunten op maar stellen je in staat om toch een perfecte rij te behalen. Indien je een dobbelsteen volledig niet meer kan plaatsen, leg je hem af in de drakengrot op het speelbord.
Als alle dobbelstenen gegooid zijn, komt het tot een waardering. Indien je alle 7 dobbelstenen in een rij kon plaatsen, krijg je 7 punten. Eventueel worden er nu 2 strafpunten afgetrokken voor elke gebruikte uitvluchtplaats. Indien je de rij niet kon vormen, krijg je ook geen strafpunten voor die plaatsen. Daarnaast krijg je 1 punt voor elke dobbelsteen bij de juiste kleur. Tenslotte worden de biedfiches omgedraaid en scoren de spelers die gelijk hadden 3 punten.
Titel : Der 7bte Zwerg Auteur : Peter Neugebauer Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 1-7 Speelduur : 25 min. Leeftijd : 7+
+ fijn dat ze onmiddellijk in Essen een tweede scoreblokje meegaven + fantastisch goeie filler in mijn ogen + het spelmechanisme werkt prima, hoewel je af en toe gewoon moet incasseren, zonder dat je dit in de hand hebt + het scoreblaadje is perfect uitgetekend, erg eenvoudig te volgen en aan de hand ervan kan je de spelregels uitleggen
- jammer dat de blaadjes niet dubbelzijdig bedrukt zijn, ecologisch was dit misschien wel verantwoorder
Conclusie : Wat een leuk spel zeg! Ik had er wel wat van verwacht en het spel lost dit ruimschoots in. Het heeft voor mij zo wat het gevoel van Roll through the ages, maar gestroomlijnder, frisser en sneller. Hou er wel rekening mee dat je hier of daar wat schrijfgerief gaat moeten zoeken, zodat je je lijntjes kan tekenen. De extra scoreblok gaan we nodig hebben als het aan mij ligt.
Houdt u ook zo van mooie spellen? Vindt u het ook fijn om spellen af te handelen binnen een klein uurtje, zodat een rematch onmiddellijk mogelijk is? Houdt u van de Ierse setting, dwergen, potten goud aan het einde van de regenboog en een heleboel fauna en een beetje flora? Heeft u geen schrik van elfjes, goblins, dwergen en kobolden? Dan is Korrigans iets voor u!
Als deze intro u alvast heeft opgewarmd en verlekkerd, dan geef ik graag even een opsomming van het schitterende materiaal dat u in de stevige doos met prachtige inlay krijgt. 1 kleurrijk speelbord, dubbelzijdige gedrukt (met spelershulp en zonder), 10 korriganminiatuurtjes (schattig zijn ze zeker wel), 1 potje met goud (daar droomt iedereen toch van), 48 fiches (met goud of metgezellen) en nog 17 extra jetons voor een spel met 4 of 5 spelers, 5 bloedmooie zichtschermen om je verworven tegels te verstoppen, 16 menhirs die voor een extra dimensie op het bord zorgen (die van de hoogte), 14 regenboogfiches die in een stoffen buidel worden gestopt en nog enkele kartonnen fiches die een beloning (of straf) zijn voor het oppikken van de menhirs. Bovendien is er ook een stickervel bijgeleverd die je onderaan op de menhirs kan kleven om de symbolen zichtbaarder te maken.
In dit spel draait alles om het goud, het goud dat je vindt in de vorm van fiches die je tijdens het spel opraakt en in de vorm van de pot goud die op het einde van het spel aan het einde van de regenboog verschijnt. Je kan dit echter enkel met hulp van de metgezellen, fijne diertjes die jouw beste vrienden zijn. Je roept de hulp in van konijnen, eekhoorns, vogels, muizen, mollen en kikkers om je over het bord te bewegen. Het bord op z'n beurt bestaat uit verschillende regio's in verschillende kleuren waarin je fiches kan gaan oprapen, maar die enkel met bepaalde metgezellen te betreden zijn.
Een speelronde bestaat telkens uit twee fasen : - Verschijning van de regenboog : de startspeler trekt één houten fiche uit de zak en legt deze op één van de zonnen (rijen) op het speelbord. Als hij een kleur trekt die reeds getrokken is, dan legt hij de fiche op een vrije donderwolk (kolom). Als een speler de 7de kleur uit de zak trekt, dan gaat het spel naar de eindfase "verschijning van de pot met goud". De startspeler bepaalt zelf in welke rij of kolom de fiche terechtkomt. Door het plaatsen van de fiche weet je al zeker dat de pot met goud NIET in de rij of kolom terecht zal komen. - Verplaatsing van de Korrigans : de spelers MOETEN om beurten één van hun Korrigans verplaatsen. Hiervoor doet hij een beroep op een eerder gevonden metgezel (de spelers starten al met twee fiches, goud of metgezellen). Indien ze geen metgezel hebben, moeten ze een goudfiche afgeven om een hulpmetgezel (5 jokers die bij aanvang van het spel naast het bord worden gelegd) inhuren. Na het inhuren moet hij onmiddellijk beslissen of hij de fiche gebruikt als konijn of eekhoorn (voor de rest van het spel). Indien de speler wel een metgezel open voor z'n scherm heeft liggen of verdekt achter z'n spelerscherm, mag hij deze fiche openleggen voor z'n zichtscherm en de bijhorende beweging uitvoeren. Vanaf het moment dat een fiche voor het scherm ligt, mag je het dus elke ronde gebruiken. Als je op de eindbestemming bent aangekomen, neem je alle daar liggende fiches, bekijk je ze en kies je er één uit om achter je scherm te leggen. Neem je de laatste fiche, dan krijg je ook de menhir daar aanwezig. Bekijk de onderkant, meld wat erop staat en ontvang de bonus (zie onder). Daarna is de volgende speler aan de beurt om een korrigan te bewegen. Als alle spelers een beweging gedaan hebben, wordt de startspeler doorgeschoven en wordt alles herhaald ... tot de pot goud dus tevoorschijn komt.
Metgezellen : - Konijn : laat je bewegen naar een aangrenzende regio (zonder afgesloten deur) - Eekhoorn : laat je bewegen naar een aangrenzende regio door een deur - Mol : laat je verplaatsen van een regio met een molshoop naar een andere regio met een molshoop - Vogel : laat je toe om je te verplaatsen van een regio naar een regio in dezelfde kleur - Veldmuis : laat het oversteken van een brug toe - Kikker : laat je toe om te bewegen van een kade naar een andere kade
De menhirs : - dwerg : neem de fiche en plaats rond je Korrigan, deze levert 2 extra goud op aan het einde van het spel. Komt er ooit een andere Korrigan bij je staan, neemt deze de fiche over. - kobold : idem dwerg, maar met 2 strafpunten. Je geeft de fiche door als je zelf beweegt naar een regio met een andere Korrigan. - Elf : neem het scherm van een tegenspeler weg, hij speelt met al z'n fiches zichtbaar. - Fee : je mag onmiddellijk nog een extra verplaatsing uitvoeren en een nieuwe jeton oppikken. - Trol : plaats de trolfiche tussen twee regio's, hier kan niet meer door bewogen worden. - Gouden munten : worden bijgehouden tot het einde van het spel.
Zo gauw dus de 7de kleur uit de zak wordt getrokken, komt de pot goud tevoorschijn. De actieve speler plaatst de pot goud in een regio liggende op een coördinaat waar er geen fiches op de rij of kolom liggen. Indien mogelijk moet het wel op een regio waar hij geen korrigans heeft. Nu mogen alle spelers nog proberen om hun korrigans tot in deze regio te krijgen. Ze mogen hiervoor alle verzamelde metgezellen éénmalig gebruiken. Raken ze met één korrigan in de regio scoren ze 10 punten, met 2 korrigans scoren ze 15 punten. Daarna worden alle punten opgeteld : verzamelde goudfiches, goud op menhirs, punten voor de korrigans die bij de pot goud zijn geraakt. De speler met het meeste punten wint het spel.
Titel : Korrigans Auteurs : Arnaud Urbon & Ludovic Vialla Uitgeverij : Matagot Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
+ dit is puzzelen op niveau = toppie + voor de fans noem ik dit spel graag "Tetris - het bordspel" + het tijd- beurtensysteem werkt wel + kleurrijk en mooi materiaal + investeren, maar niet te veel, want je geld levert op het einde ook nog punten op + Uwe Rosenberg durft ook spellen uit te brengen onder de 3kg
- jammer genoeg een 2-spelerspel, ik zou er niet van verschieten dat er binnenkort ook een 4-spelervariant op de markt verschijnt
Conclusie : hoe groot voor mij de ontgoocheling van Gold ahoy! was, zo groot is ook mijn enthousiasme voor deze Patchwork. Het is klein, fijn en elegant. Het speelt vlot, je kan elkaar echt wel hier en daar de loef afsteken. Dit is een 2-speler die wel vaak op tafel mag komen voor mij.
Deelnemers : Kevin, Katrien, Wim, Ann & Arne Gespeelde
spellen
: Colt express, Eight minute empire, Black fleet, Korrigans, Seventh hero & Cypher Speeldatum : 30/10/'14 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: De Essen nieuwigheden volgen elkaar nu lekker op, fijn ook om op die manier sneller een imprESSEN aan u te kunnen meegeven. Bovendien blijven die spelregels toch ietsje makkelijker hangen als je het spel een keertje kan spelen. Hopelijk krijgen we nog speelmomentjes de komende dagen.
In dit knotsgekke, supersnelle piratenspel probeert u uw tegenstanders te vlug af te zijn. U kan individueel tegen elkaar aan de slag gaan, of in teams. Uiteraard prefereren wij de eerste versie, ieder voor zich, dat is nog altijd het hardste. U gaat op zoek naar hetgeen waarvan elke piraat droomt ... neen, niet goud, maar papegaaien. U doet dit door de juiste doelkaarten te grijpen en als het even kan hierbij ook nog even uw tegenstanders aan diggelen te schieten, zichzelf verbergend achter een ton of rum drinkend om je zorgen te vergeten.
Het spel bestaat uit : 6 spelerskaarten, 18 zichttegels (3/speler), 96 doelkaarten, 54 kanonballen, 1 kompaskaart (voor de startspeler - die totaal overbodig is) en 5 overzichtskaarten. De kanonskogels worden terzijde gelegd, elke speler neemt een spelerskaart, 3 overeenkomstige zichtkaarten en de doelkaarten worden geschud en gelijkwaardig verdeeld over de spelers. Er wordt een startspeler gekozen en elke ronde doorgeschoven, maar het nut hiervan ontgaat mij volledig.
Een ronde verloopt steeds op dezelfde manier. De startspeler geeft het startsein en dan leggen alle spelers de bovenste doelkaart van hun trekstapel open voor zich neer in het midden van de tafel. Alle spelers gaan gelijktijdig op zoek naar één van hun zichtkaarten en plaatsen deze op één van de doelkaarten op tafel. Ze kunnen zelf roteren en spiegelen met de zichtkaarten zoals gewenst. Er zijn slechts enkele kleine regels, namelijk als je een zichtkaart vastneemt, mag je deze niet meer ruilen. Je mag je zichtkaart roteren boven een doelkaart (zonder tegenspelers te hinderen), maar eens ze gelegd is, blijft ze liggen. De zichtkaart moet volledig op de doelkaart gelegd worden en mag niet "overhangen", maar dit is ook erg logisch.
Nadat alle spelers hun zichtkaart op een doelkaart hebben gelegd, worden de zichtbare symbolen van de doelkaarten (door de kogelgaten) afgehandeld : - Indien er een piraat/matroos zichtbaar is, dan krijgt de desbetreffende piraat een kanonskogel op z'n spelerskaart. Bij 9 kanonskogels ligt de speler uit het spel. Ook een afbeelding van zichzelf leidt tot een pijnlijke zelfverminking, je had maar voorzichtiger moeten zijn met die wapens. - Komt er een zwarte piraat tevoorschijn dan bepaalt de speler zelf wie er een kanonskogel op z'n spelerskaart moet leggen. - Tonnen en vogelkooien beschermen je tegen de twee bovenstaande aanvallen. Ze laten je echter wel toe om andere spelers aan te vallen. - Een bom raakt alle tegenstanders, ook al staan ze netjes achter een ton of vogelkooi. Als er een papegaai zichtbaar is (zie later), moet de kaart toch afgelegd worden. - Een fles rum laat je jouw zorgen even vergeten, je verwijdert een kanonskogel van je spelerskaart per fles rum die zichtbaar is. - Een papegaai is datgene waar de piraten zo naarstig naar op zoek zijn. Is er een papegaai zichtbaar, dan neem je de kaart in je persoonlijke voorraad en levert je op het einde van het spel punten op, gelijk aan het aantal papegaaien op de kaart. Als er een papegaai zichtbaar is in combinatie met een bom, verdwijnt de kaart uit het spel.
Alle gespeelde kaarten worden afgelegd, tenzij reeds verzameld voor de papegaaien, en er kan een nieuwe ronde beginnen, met een nieuwe startspeler door de startspelerkaart door te geven.
Het spel eindigt wanneer er slechts één speler overblijft. Hij of zij is dan natuurlijk de winnaar. Of wanneer alle doelkaarten zijn opgebruikt. Dan worden alle papegaaien geteld die de nog levende spelers hebben verzameld tijdens het spel. In geval van gelijke stand wint de speler met de meeste doelkaarten.
Titel : Hook! Auteur : Marco Teubner Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
(de tegels even vergeleken met die van Carcassonne)
Gold ahoy! (Lookout games) :
+ dit tegellegspel is vooral puzzelen, dus als u dit graag doet, is het misschien iets voor u + het is handig om te transporteren (met de stoffen buidel) en is ook erg snel tussendoor gespeeld + het vergt wel enige potjes om in te zien welke tegel je best waar aanbouwt
- er is een pestfactor aanwezig, maar de spelregel die zegt dat je niet aan de andere speler z'n startplaatsen mag beginnen, verhindert toch wel wat (maar is dan weer wel logisch dus ...) - het spel kan snel of traag gespeeld worden, maar gaat op het eind volgens mij totaal geen verschil maken, ik vrees dat dit spel voor mij meer geluk dan kunde is
Conclusie : Ik vind dit tegellegspel dun, erg dun. Het heeft een beetje weg van Carcassonne, maar daar heb je nog wel keuzes te maken omtrent het inzetten van je meeples. Hier is het enkel leggen, puzzelen en hopen dat het op het einde in je voordeel uitdraait. Uiteraard heb je dit wel in de hand, iemand met de nodige ervaring gaat dit wel naar z'n hand kunnen zetten. Ik ga het spel niet al te vaak meer op tafel gooien vrees ik. Ik ben al niet zo'n twee-speler-fan en de imprESSEN van morgen zal duidelijk maken dat ik andere spellen prefereer boven deze titel. Jammer!
Deelnemers : Nico & Arne Gespeelde
spellen : Aquasphere, Limes, Murano, Stef stuntpiloot, Lost legacy, Der 7bte Zwerge, Imperial settlers, Mangrovia, Johari, Planes, Patchwork & Doodle city Speeldatum : 28/10/'14 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: De eerste volwaardige spellenavond met het nieuwe Essenmateriaal, stevig doorspelen met z'n tweeën. Jammerlijk genoeg gooide ziekte roet in het eten bij onze twee andere spelers, maar ik vermoed en hoop dat ze er volgende keer zeker terug bij zijn.
+ mooie meeples (zitten er wel niet standaard bij) + supereenvoudig push-your-luck-spelletje
- het is dun, héél er dun - de epic dice expansion is volgens mij een must (en die hebben we jammerlijk genoeg nog niet)
Conclusie : De imprESSEN is kort, erg kort. Maar het kan ook moeilijk anders. Over dit spel valt bijzonder weinig te zeggen. Het materiaal is erg beperkt, maar in orde. De maidenmeeples zijn erg mooi, maar een (dure) optie. Het is push-your-luck zoals zovelen, maar je hebt niet echt het gevoel dat je veel keuzes hebt, wat je bijvoorbeeld bij Martian dice wel nog wat hebt. Ik zou het dan eerder vergelijken met Zombie dice. Zeker geen slecht spel dus, en vooral ééntje dat erg veel gespeeld kan worden (door de zeer korte speelduur), maar nu ook geen must-have voor je collectie in mijn ogen.
Na Mangrovia gisteren is het maar een kleine stap naar Doodle city vandaag. Niet zozeer omwille van het materiaal, de gameplay, de uitgever, het spelersaantal, de speelduur, ... want dat kan bijna niet verder uit elkaar liggen. Maar beide spellen komen van de hand van dezelfde auteur. Ik kende Eilif Svensson nog niet, maar had de eer en het genoegen om hem in Essen te mogen spreken over z'n nieuwe creaties. Wat deze Doodle city betreft, denk ik dat liefhebbers van het betere tussendoortje, een hoog Qwixxgehalte en dobbelen met een reden zich aangesproken zullen voelen om deze titel aan te schaffen.
In het kleine doosje zitten welgeteld 8 dobbelstenen en de spelregels. Gelukkig voorziet men ook 100 speelblaadjes, want u gaat weer mogen tekenen om het meeste punten te scoren. De gelukkigen die in Essen het spel aanschaften, kregen er nog 100 extra blaadjes bovenop. Van de acht dobbelstenen worden er overigens maar enkele gebruikt. De blauwe zit sowieso in het spel en van de zeven witte gebruik je er één meer dan het aantal spelers. Elke speler neemt een speelblaadje en een pen of potlood. De speler die laatst is gaan winkelen wordt de startspeler en gooit de blauwe dobbelsteen 5 keer, 1 keer voor elke kolom waar de spelers de startwegen aanduiden zoals aangegeven in de desbetreffende vakjes. Zo starten alle spelers met dezelfde startwegen, maar is elk spel weer dat net ietsje anders. (zie afbeelding onder, de groene vakjes)
Gooien De startspeler neemt alle dobbelstenen in het spel en gooit deze. De blauwe dobbelsteen legt hij voor zich om aan te geven dat hij de startspeler is. De waarde van deze dobbelsteen geeft aan in welke kolom we deze beurt gaan tekenen. Nadien nemen alle spelers, in speelvolgorde, één van de witte dobbelstenen. De waarde van die dobbelsteen geeft aan in welke rij er getekend zal worden. Nadat alle spelers dit deden, worden de dobbelstenen terug verzameld en schuift de startspeler door.
Tekenen Als een speler een witte dobbelsteen heeft gekozen, tekent hij een straat in het bewuste vakje. Je kan een rechte straat tekenen door het vakje of een bocht. De wegen moeten nog niet aan elkaar grenzen, maar kunnen dat in de loop van het spel wel doen. In vakken waar huizen staan, teken je geen straat, maar doorkruis je een huis (indien nog voorradig). Indien je een vak hebt waar al een straat getekend is of waar alle huizen al zijn aangekruist, moet je een boom doorkruisen. Een blauwe zes laat elke speler vrij kiezen in welke rij hij wil gaan tekenen. Een witte zes verplicht je een boom te doorkruisen.
Scoren Als je een straat door een hotel- of winkel tekent, volgt er onmiddellijk een waardering hiervan. Taxi's en bomen worden pas op het einde van het spel gewaardeerd. Bij een hotel tel je de lengte van de weg die door het hotel loopt. Voor elk stuk weg scoor je 1 punt. Je duidt met een cirkel het eerste vrije vakje aan bij de hotelscore. (lager mag je aanduiden, hoger uiteraard niet, je kan 2,3,5,8,11 of 15 punten halen). Als je een winkel waardeert, tel je alle doorkruiste huizen op de desbetreffende weg. Je mag weer een cirkel trekken rond de desbetreffende winkelscore (of lager). De eerste speler die 3,5,7 of 10 scoort voor een winkel, krijgt ook de bonuspunten. Hij duidt dit aan met een cirkel, de andere spelers doorkruisen deze bonus en kunnen die niet behalen.
Eindigen Zo gauw een speler de hoogste hotelscore haalt, of de hoogste winkelscore of iemand al z'n bomen heeft afgekruist, eindigt het spel en worden de punten geteld : - de waarde van de omcirkelde hotelpunten - de waarde van de omcirkelde winkelpunten en bonuspunten - 4 punten per taxi die met minstens één andere taxi verbonden is door straten - de speler met de meeste bomen doorkruist, krijgt 4 strafpunten, diegene met de minste doorstreepte bomen krijg 4 pluspunten. Bij gelijke stand krijgen al deze spelers de plus- of minpunten. De speler met de hoogste score wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de minst doorkruiste bomen.
Ik hoor u al denken, dit spel kan je perfect alleen spelen. Dat is het ook, u houdt zich aan de gewone spelregels en probeert een bepaald puntenaantal te scoren om de wereldmacht te grijpen (hiervoor moet u wel een score van 120 of hoger halen)
Titel : Doodle city Auteur : Eilif Svensson Uitgeverij : Aporta games Aantal spelers : 1-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
