Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
09-11-2014
imprESSEN : der 7bte zwerg
Der 7bte Zwerg (Pegasusspiele) :
+ de tekeningen zijn schattig, het oogt wel mooi + een rondje duurt op zich niet zo lang + het idee is fijn en goed gevonden + je kan het wel met de ganse familie gaan spelen, niet veelspelers zullen wel eens bij dit spelletje blijven staan
- als je met zeven gaat spelen, gaat het spel toch echt wel te lang duren voor wat het is - de kans dat de speler erin slaagt om zeven op een rij te halen is klein, ik denk dat je vaak negatief gaat bieden - het scoren is te wispelturig, als je als actieve speler een goeie beurt maakt, is er veel kans dat je het spel wint
Conclusie : spelprincipe is oké en goed gevonden, uitwerking ervan is ietsje te beperkt in mijn ogen en te repetitief. Je zit met je vingers te draaien als de andere spelers aan de beurt zijn. Met een klein spelersaantal is het nog te doen, maar met een volledige bezetting vrees ik voor erg véél saaiheid.
We gaan vandaag gewoon op ons elan door met de microgames van AEG. Ook dit kaartspelletje heeft in zekere zin weer dat Love letter-gevoel, maar het is dit keer wel echt een ander spel vind ik persoonlijk. Ook de verpakking is dat ietsje anders, een te grote doos voor zo weinig materiaal, dat wel. Dit keer krijgt u maar liefst 77 kaarten (11x de verschillende helden), 5 overzichtskaarten en de spelregels.
Bij aanvang van het spel krijgt elke speler twee helden die hij voor zich open legt. Het moeten wel twee verschillende helden zijn. Daarna krijgt elke speler nog 5 handkaarten en wordt de rest van de kaarten als trekstapel in het midden van de tafel gelegd. Doel van het spel is om zes verschillende helden te verzamelen en voor je hebben liggen. De speler die hierin slaagt, is de zevende held en wint het spel.
Elke kaart bestaat uit een nummer dat aangeeft welke waarde de kaart heeft om ze rond te sturen, een speciale eigenschap die je éénmalig kan gebruiken als de kaart voor je ligt, een afbeelding en de voorwaarde die aangeeft welke kaart je mag rondsturen.
Als je aan de beurt bent, draai je de bovenste kaart van de trekstapel. Je leest de voorwaarde onderaan deze kaart. Ze vertelt je welke waarde van kaarten je mag doorsturen deze ronde. Zo moet je bijvoorbeeld een 3 of lager doorsturen, een 5 of hoger, iets tussen 3 en 5, een even of oneven nummer, de waarde van het aantal spelers en hoger of lager.
De actieve speler kiest dan een kaart uit z'n hand die aan deze voorwaarde voldoet en geeft de kaart gedekt door aan de speler links van hem. Indien hij geen geschikte kaart op handen heeft, moet hij een kaart die voor hem ligt doorgeven. Indien daar nog steeds geen gepaste kaart tussen zit, wordt de bovenste kaart van de trekstapel gedekt doorgegeven.
De speler die de kaart ontvangt, kan nu twee zaken doen. Hij mag de kaart opendraaien en proberen voor zich uit te leggen. Indien hij dit nummer van held nog niet had, legt hij de kaart voor zich neer. Indien er reeds een zelfde kaart aanwezig was, worden beide kaarten afgelegd en is de overwinning terug een stapje verder weg. De speler mag er ook voor opteren om de kaart door te schuiven naar de volgende speler. Ook die heeft op z'n beurt weer de keuze. Het kan zijn dat de kaart terug komt bij de actieve speler. Die moet de kaart nu wel aannemen en in z'n vitrine leggen of dus afleggen samen met een kaart van dezelfde waarde die er al lag. Tot slot van z'n beurt trekt de speler nog een kaart van de trekstapel. Daarna komt de volgende speler aan de beurt.
Als de helden voor je liggen, kan je ze ook nog eens gebruiken voor hun speciale actie. Je tapt de kaart dan om aan te geven dat je de eigenschap reeds hebt gebruikt : - shield maiden : je kan een eigenschap van een andere speler annuleren - wyrm slayer : je mag de rondgaande kaart laten afleggen - chieftain : je mag een getapte heldenkaart terug rechtleggen, zodat je de eigenschap nogmaals kan gebruiken - outcast : een andere speler naar je keuze kan de rondgaande held niet recruteren - oracle : bekijk de rondgaande heldenkaart - tale weaver : de actieve speler mag een held naar keuze rondsturen (geen rekening houden met de voorwaarde) - forest strider : trek twee kaarten op handen
Hints : je mag de actieve speler om hints vragen alvorens te beslissen of je een rondgaande heldenkaart al dan niet opneemt. Je legt een kaart uit je hand gedekt bij de actieve speler. De speler bekijkt de waarde van de kaart en zegt "ja" of "neen" op de vraag of de rondgaande held overeenkomt met deze kaart. Jouw kaart wordt dan afgelegd. Let wel op, want nu speel je met een handkaart minder, zodat je minder mogelijkheden hebt tijdens het spel. Je mag meerdere hints vragen in één beurt, maar dan verlies je nog meer kaarten.
Titel : Seventh hero Auteur : Buro Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
Deelnemers : Wim, Pieter & Arne Gespeelde
spellen
: Alchemists & Grog island Speeldatum : 07/11/'14 Speelplaats : Spellenzolder SpinLi Opmerkelijk
: "Slechts" twee nieuwe spellen gespeeld deze avond, maar ze konden wel tellen. Meer info in de imprESSENs binnenkort.
Deelnemers : Eveline, Pieter, Kamiel & Arne Gespeelde
spellen
: Dobble, Fun farm & Stef Stuntpiloot Speeldatum : 08/11/'14 Speelplaats : Spelen aan zee Opmerkelijk
: Even enkele spellen demoën, zodat bovenstaande spellen "verhuurd" konden worden, hopelijk beleven ze er plezier aan deze week.
+ u houdt van Love letter en wil eens een andere setting + u houdt van zéér korte, snelle spelletjes + u koopt graag onmiddellijk ook de uitbreidingen erbij omdat het basisspel niet voldoende biedt
- het basisspel is dun, iets te dun naar mijn mening, u gaat de uitbreidingen erbij halen - uit het spel zonder nog maar één kaart gespeeld te hebben, het kan - er is in mijn ogen iets te weinig variatie in de kaarten (wat bij Love letter niet het geval was)
Conclusie : dit spel is wel oké, ik neem aan dat het soms fantastische potjes kan opleveren, maar soms ook totaal niets. Dit was een euvel waar Love letter ook wel wat aan leed. Het feit dat je uit het spel wordt gegooid, is in zo'n kort spel niet erg, maar je stelt je toch de vraag waarom je het spel dan toch speelt. Ik vermoed dat de uitbreidingen een must zijn en het spel zeker zullen verrijken. Met twee spelers stelde het me wat teleur, maar ik denk dan ook dat je best met z'n vieren aan de slag zult gaan.
Met Cypher gaan we dezelfde ingeslagen weg in als gisteren met Lost Legacy. Ook dit spel heeft weer bijzonder veel weg van het Love letter spelsysteem. Het thema is weer net ietsje anders, maar de manier van spelen komt in grote lijnen overéén.
Ook nu weer krijgt u een fijne stoffen zakje met daarin 19 karakterkaarten, 4 overzichtskaarten en de spelregels. In tegenstelling tot de vorig genoemde spellen gaat u hier echter geen spelers elimineren. U gaat vooral proberen de juiste kaarten voor u uit te spelen om zoveel mogelijk invloed te verzamelen.
Elke kaart toont een invloedswaarde (nodig om het spel te winnen), de naam, een symbool dat aangeeft hoe vaak de kaart in het spel aanwezig is, het klassesymbool (hoog-midden-laag) en het effect. De effecten kunnen éénmalig zijn bij het uitspelen van de kaart of een doorlopend effect zolang de kaart voor je neerligt.
Elke speler krijgt bij aanvang 1 overzichtskaart, de karakterkaarten worden geschud. De startspeler krijgt 3 kaarten, z'n rechterbuur 1 kaart en de anderen 2 kaarten. Tot slot wordt er alvast één kaart van de trekstapel opengelegd in de vitrine. De startspeler begint en de spelers kunnen om beurten aan de slag tot de trekstapel is opgebruikt of de Cyber anomaly kaart wordt gespeeld.
In een beurt doorloopt de speler de volgende stappen. Je start je beurt overigens steeds met 3 handkaarten : - Speel een kaart voor je uit en voer het effect uit, ook al is het in je nadeel. Je mag slechts 3 kaarten voor je hebben liggen, dus als je er vier hebt, moet je er één afleggen onder de trekstapel. - Trek de bovenste kaart van de trekstapel of de bovenste kaart van de vitrine, voeg de kaart toe aan je hand (als de vitrine leeg is, wordt ze onmiddellijk aangevuld) - Geef één van je handkaarten door aan je linkerbuur en dan één kaart aan je rechterbuur. - Leg eventuele extra handkaarten af, je mag slechts één handkaart overhouden. De afgelegde kaarten komen onderaan de trekstapel.
Als de trekstapel is opgebruikt of een speler de cypher anomaly kaart speelt, komt het spel tot een einde. Alle speler mogen nog exact één beurt spelen. Nadien wordt de invloed van de uitgespeelde karakters voor de spelers opgeteld. De speler met het meeste invloed wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler die het dichtste (volgens de klok) bij de speler zit die het einde van het spel triggerde. (dus niet deze speler zelf)
De kaarten : - cypher anomaly (2x) : triggert het einde, trek 1 kaart, voeg ze toe of leg ze af - fixer (1x) : trek 1 kaart en voeg 1 kaart toe aan je speelgebied - extractor (1x) : trek 3 kaarten, verwijder dan 1 handkaart uit het spel - bodyguard (3x) : als deze kaart voor je ligt, mag je ze afleggen om het effect van een tegenspeler te negeren - hacker (1x) : als deze kaart voor je ligt, mag je ook kaarten trekken van de onderkant van de trekstapel - syndicate chief (2x) : als deze kaart voor je ligt samen met kaarten met lagere waarde stijgt de waarde van deze kaart met 3 - data runner (1x) : als deze kaart voor je ligt, negeer je het effect van een gespeelde Technomancer van een andere speler - archivist (1x) : neem "coder" uit de vitrine of het speelgebied van een andere speler en leg de kaart bij je zelf - technomancer (2x) : alle andere spelers moeten hun karakters van de hogere klasse uit hun speelgebied verwijderen - android (1x) : geen effect - coder (1x) : als deze kaart voor je ligt, mag je 2 kaarten trekken ipv 1 als je kaarten trekt - executive (1x) : ruil deze kaart met de "corp overseer" met een andere speler - aristocrat (1x) : leg alle middenklasse karakters uit je speelgebied af. Als deze kaart voor je ligt en je speelt een middenklaskarakter, moet je de aristocrat afleggen - corp overseer (1x) : leg alle lage klassekarakters uit je speelgebied af
Titel : Cypher Auteur : David Short Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 14+
+ prachtig materiaal, ook het artwork weet me te bekoren + u kan met verschillende volkeren aan de slag, elk met z'n eigenheid + lekker combo's zoeken in de kaarten en zoveel mogelijk halen uit hetgeen dat je voorhanden hebt + superduidelijke symboliek + ondanks de complexiteit van het spel zijn de spelregels duidelijk en komen er weinig conflicten en vragen voor (meestal staan deze dan nog even mooi verduidelijkt in de spelregels)
- ik weet niet of alle volkeren goed uitgebalanceerd zijn. Ik vermoed dat je echt wel moet wennen aan sommige volkeren om evenveel kans te maken op de overwinning als de anderen - alle symbolen zijn superduidelijk, maar af en toe wordt het wel klein en fijn op de kaartjes - je speelt hoofdzakelijk op je ééntje, je kan wel gaan aanvallen (maar dat zit niet echt in onze aard misschien). Dit klinkt misschien een beetje raar uit de mond van een eurogamer, maar er was misschien iets te weinig animo en interactie. Mijn medespeler stoorde zich hier wel meer aan dan ikzelf
Conclusie : Ik begrijp op zich wel waarom dit spel zo'n hype was in Amerika, in Europa daarentegen vind ik het anders liggen. Let wel, dit is totaal geen Ameritrash-spel, maar ik kan me inbeelden dat dit type van spelers wel houdt van de verschillende volkeren, de eigenheid van de decks, het feit dat er agressief kan gespeeld worden, maar toch met dat eurotintje errond. Wat de eurogamers betreft, kan ik enkel aanraden om het spel te proberen, ik vond het best wel geslaagd, maar ik kan me inbeelden dat sommigen het maar niets vinden. Je bent nog meer op jezelf bezig dan bij de gemiddelde Agricola of Caverna waarbij je elkaars acties nog kan afnemen. Ik vrees wel dat het spel met meer dan twee spelers ook dat tikkeltje te lang zal duren. Ik vind het een perfecte, lijvige tweespeler en leg hem graag snel terug op tafel en dan speel ik eens niet de barbaar!
U neme Love letter, u steke dit in een ander thematisch jasje, u bekomt Lost Legacy. AEG heeft erg ingespeeld op de Love letter hype die vorig jaar in Essen heerste. Niet enkel deze titel heeft héél wat verwijzingen naar hun toppertje, maar meer daarover de komende dagen, vandaag kijken we naar Lost Legacy - the starship. Er zijn ondertussen al een drietal uitbreidingen voor dit spel, dus echt volledig nieuw is het ook niet meer.
Lost legacy is een spelletje waarin risico, deductie en een portie geluk nodig zijn om te winnen. Elke ronde speelt een speler één kaart en probeert hiermee de andere spelers te elimineren of de lost legacy-kaart te vinden. Nadat de trekstapel is opgebruikt, komt er een nieuwe fase in het spel (nieuw ten opzichte van Love letter), namelijk de zoektocht naar de Lost legacy-kaart. De speler die deze kaart weet te vinden, wint het spel. Indien niemand de kaart vindt, zijn er geen winnaars.
Het spel bestaat uit 16 kaarten, 4 overzichtskaarten en één stoffen buidel.µ Een kaart bestaat uit 5 zaken : een onderzoekssnelheid (bepaald in welke volgorde de spelers op zoek mogen gaan naar de lost legacy-kaart), het aantal keer de kaart voorkomt in het spel, de naam, het effect dat de kaart heeft indien ze wordt gespeeld en een uitbreidingssymbool (zodat u de verschillende versies en uitbreidingen van elkaar kan onderscheiden).
De 16 kaarten worden geschud, één kaart wordt gedekt naast de trekstapel gelegd (dit is de ruïne), elke speler trekt één kaart op handen en er wordt een startspeler gekozen.
In een speelbeurt doorloopt de actieve speler 4 fasen : - een kaart trekken van de trekstapel, je hebt nu 2 handkaarten - een kaart uit je hand kiezen en uitspelen - het effect van de kaart uitvoeren (zie onder), ook al is het in je nadeel - indien er nog kaarten in de trekstapel zijn, gaat de volgende speler aan de slag. Indien de trekstapel is opgebruikt, gaan we de lost legacy-kaart zoeken
Alle afgelegde kaarten worden voor je neergelegd, zodat je de waarde nog kan zien. Indien een speler wordt geëlimineerd, legt hij z'n handkaarten open voor zich neer en neemt niet meer deel aan het spel. Indien alle spelers, behalve één, zijn geëlimineerd, wint de resterende speler het spel. Indien we op zoek gaan naar de lost legacy mogen de resterende spelers in volgorde volgens waarde van de kaart in handen op zoek gaan. Eerst komen de 2's aan de beurt, daarna de 3's, ... Bij gelijke stand mogen deze spelers niet op zoek gaan, ook een X stelt je niet in staat om te zoeken. Als je op onderzoek gaat, kies je een kaart van een tegenspeler of één uit de ruïne. Is dit de lost legacy, dan win je het spel. Is dit niet juist, gaat het onderzoek verder. Elke speler kan slechts éénmaal op onderzoek gaan. Indien je de lost legacy zelf vast hebt, mag je uiteraard je eigen kaart onderzoeken om het spel te winnen. Als niemand de lost legacy vindt, wint niemand.
De kaarten : - Sister of fate (1x) : indien iemand je hand bekijkt als je deze kaart vasthebt, wordt je geëlimineerd - General (1x) : bekijk de bovenste kaart van de trekstapel, je mag deze ruilen met de kaart in je hand - Shadow thief (1x) : kijk naar de hand van een andere speler of een kaart in de ruïne. Is dit de lost legacy, dan win je het spel - Swordsman (1x) : kijk naar de hand van een andere speler, is dit een kaart met een X, dan wordt die speler geëlimineerd - Lost legacy (1x) : deze kaart kan niet gespeeld worden - Old map (2x) : bekijk de bovenste kaart van de trekstapel en plaats ze in de ruïne, je mag nadien de ruïnes schudden - Search (3x) : bekijk een kaart uit de ruïne, je mag die kaart ruilen met je handkaart - Assault (3x) : bekijk de hand van een andere speler, je mag die kaart ruilen met je handkaart - Sneak attack (3x) : indien je deze kaart op handen hebt en een speler bekijkt je hand, leg je deze kaart af en krijg je de kaart van de tegenspeler, deze wordt geëlimineerd (behalve dus bij de Swordsman)
Titel : Lost legacy - the starship Auteurs : Hayato Kisaragi & Seiji Kanai Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 10 min. Leeftijd : 10+
+ Limes blinkt uit door z'n eenvoudigheid, maar toch wel wat diepgang + het speelt snel, erg snel + de kaarten zijn duidelijk en overzichtelijk + de scoremogelijkheden zijn niet te uitgebreid zodat het niet te complex wordt + als je de International Games Award wint, dan heeft dat toch zeker een reden
- /
Conclusie : Ik heb bij deze imprESSEN geen negatieve punten neergepend. Heeft dit spel dan geen nadelen? Waarschijnlijk wel, maar ik heb ze nog niet echt gevonden. In z'n genre is dit spel ongetwijfeld een toppertje. Dat wil zeker niet zeggen dat ik dit spel nu kost wat kost op tafel moet krijgen. Ik vind dit soort spellen altijd aangenaam om te doen, snel gespeeld, dus ik zal zeker aanschuiven. Het spel kan met meer dan twee spelers gespeeld worden (de originele "Cities" kon je volgens mij ook met 4 spelen) als je nog een extra doosje aanschaft, maar ik denk dat het op de manier waarop het nu is gepresenteerd door Abacusspiele het sterkste tot z'n recht komt. Eigenlijk is dit zo'n spel dat je met een massa volk kan gaan spelen, zoals Take it easy. Volle parochiezalen met mensen die allen dezelfde deck kaarten hebben, die allen gelijktijdig dezelfde kaart aan hun speelgebied aanpassen en hun meeples zo goed mogelijk inzetten. Op zich misschien wel een interessant gegeven om dit ooit eens te testen. Het zou volgens mij echt wel kunnen marcheren (hint naar de organisatie van Spel!). Dit spel is gewoon goed, een prima ontwerp en daarvoor kunnen we Martyn F enkel proficiat wensen.
Elke speler probeert in dit spel z'n bijtjes naarstig en vlijtig aan het werk te zetten zodat de honingproductie op volle toeren draait en je als eerst een vooraf bepaald aantal honingraten kan afwerken. Voor een kort spel staat dit getal op 5, een standaard op 7 en voor een lang spel op 9 honingraten.
Het spel wordt klaargezet zoals hieronder afgebeeld. De actiekaarten worden van A tot G op de tafel gelegd. De koninginkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Elke speler krijgt alvast 3 onafgewerkte honingraten en 6 dobbelstenen (bijen). De nectarblokjes worden bij de passende bloem gelegd. De eitjes en andere honingraten worden als voorraad klaargelegd. De startspeler legt de dag/nachtkaart voor zich neer. Speel je met minder dan 4 spelers worden enkele plaatsen op de actiekaarten afgedekt met de dobbelstenen van de neutrale kleur.
Elke ronde in Waggle dance bestaat uit een dag- en nachtfase. In de dagfase worden de dobbelstenen gegooid en één voor één door de spelers op de actiekaarten of de eigen bijenkorf geplaatst. In de nachtfase worden de acties één voor één in volgorde afgehandeld en krijgen de spelers de kans om nectar te verzamelen, hun bijenkorf uit te breiden, bijen te kweken, honing te fabriceren, ... Als op het einde van de nachtfase wordt voldaan aan de eindcondities stopt het spel en wint de speler die aan de eindconditie voldoet. Bij gelijke stand wint de speler met het meeste honing, daarna het minste bijen en het meeste resterende nectar.
De dagfase : de spelers plaatsen om beurten vertrekkende van de startspeler hun dobbelstenen op de actiekaarten of in hun bijenkorf. Op sommige actiekaarten kunnen ze enkel een bepaalde waarde van dobbelsteen leggen. Eens deze plaatsen bezet zijn, kan er geen dobbelsteen meer worden bijgelegd. De acties in de bijenkorf kunnen enkel uitgevoerd worden in je eigen bijenkorf. De actie nectar verzamelen op de bloemen vraagt ook een bepaalde waarde van dobbelsteen, maar laat je wel toe om meerdere dobbelstenen te leggen.
De nachtfase : de acties worden één voor één afgehandeld. Indien het er toe doet, worden de acties ook in speelvolgorde gedaan, maar meestal kan dit simultaan gebeuren.
A) een tegel claimen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug en neemt een nieuwe honingraat uit de voorraad die hij op de onafgewerkte kant in hun bijenkorf leggen B) een ei uitbroeden : de speler neemt z'n twee dobbelstenen met dezelfde waarde op een onafgewerkte honingraat met ei in z'n bijenkorf terug en krijgt een extra dobbelsteen voor de volgende ronde. Het ei wordt ook afgelegd. C) een ei claimen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug, neemt een ei uit de voorraad en plaatst dit op een vrije onafgewerkte honingraat in z'n bijenkorf D) nectar verzamelen : de spelers bekijken welke speler het meeste dobbelstenen op de bloemen heeft liggen. De speler met het meeste dobbelstenen krijgt 2 nectarblokjes die hij op een onafgewerkte tegel in z'n bijenkorf legt. Er mogen er slechts 4 op een tegel liggen. De speler met het tweede meeste dobbelstenen krijgt nog 1 nectar. Bij gelijke stand voor de 1ste plaats krijgen de speler 1 nectar, bij gelijke stand voor de 2de plaats krijgen de spelers niets. E) ruilen : de speler neemt z'n dobbelsteen terug en mag één ruil uitvoeren, ofwel 2 dezelfde nectarblokjes tegen 1 ander nectarblokje naar keuze ofwel 1 ei afgeven tegen 1 nectarblokje naar keuze F) maak honing & beweeg nectar : deze actie speelt zich af in je eigen bijenkorf. Je neemt 2 dobbelstenen met dezelfde waarde op een honingraat met 4 dezelfde nectarblokjes terug, verwijdert de nectar en draait de honingraattegel om naar z'n honingkant. Je mag vooraleer je dit doet ook nectar bewegen als je op de honingraten dobbelstenen met dezelfde waarde hebt liggen. G) trek een bijenkoninginkaart : je neemt een kaart van de trekstapel. Je mag zoveel kaarten op handen houden als je wil. De kaarten geven aan of je zo tijdens de dag- of nachtfase mag spelen. Ze staan je toe om tegen de normale regels te zondigen.
Titel : Waggle dance Auteur : Mike Nudd Uitgeverij : Grublin games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 8+
+ het materiaal is wederom prachtig in mijn ogen + dit spel past perfect binnen de lijn Snowdonia, Welcome to Walnut grove, ... + dit spel gaat sowieso onder de radar vliegen, dus dan kan ik hier lekker mee uitpakken bij mensen die het spel niet kennen + het kiezen van de acties met de bootjes rond het speelbord werkt echt wel lekker + het spel is ook nog eens bijzonder spannend, je doel bereiken hangt niet enkel af van jezelf, maar wordt onrechtstreeks bepaald door acties van je tegenspelers, dus begin al maar te bidden + de speciale acties van de rode gebouwen zijn erg fijn om mee te nemen gedurende het spel + geld is schaars, je zal creatief moeten zijn en af en toe durven passen
- het spel begon naar het einde een beetje te slepen - het kan wel erg frustrerend zijn als je volle bak investeert in een karakterkaart om dit dan op het allerlaatste moment in duigen te zien vallen door een actie van je tegenstrever (zeker als die daar dan totaal geen baat bij heeft) - op het juiste moment een tikkeltje geluk, zoals bij het trekken van de glassteentjes, kan wel degelijk een klein verschil maken
Conclusie : dit is zonder meer de leukste verrassing tot nog toe. Ik had deze titel hoog op mijn lijst staan, omdat ik weet dat dit soort spellen vaak links worden gelaten door veel spelers. Ik amuseer me er echter kostelijk mee. Het concept is duidelijk, een speelbeurt relatief kort en overzichtelijk, maar je zit sowieso gedurende het ganse spel te denken en opties te zoeken om toch maar je doelen te bereiken. Rustig opbouwen, mogelijkheden zien en met beide handen grijpen en hopen dat het op het einde allemaal goed uitdraait. Dit spel heeft me kunnen bekoren, graag snel een speelsessie met 3 of 4 spelers.
Limes is een spel dat reeds een tijdje op de markt was, maar dat net voor Spiel de International Gamers Award bij op z'n conto kon schrijven. Het kreeg dan ook de aandacht die het verdiende op Spiel. Limes is een spel van onze Nederlandse vriend-auteur Martyn F. Het is een herwerkte versie van z'n spel Cities dat al een tijdje in onze spellenkast zit. In deze editie van Abacusspiele kan u alleen aan de slag of met twee spelers, maar er is natuurlijk ook de mogelijkheid om met meerdere dozen toch hogere spelersaantallen te halen.
In het doosje vindt u 2 x 24 landschapskaarten (voor de rode en zwarte speler) en 14 arbeiders (meeples) in rood en zwart. Dat is alles wat je nodig hebt voor een potje Limes. Ook de voorbereiding is erg kort te noemen. Eén van beide spelers schudt z'n landschapskaarten, de andere speler laat ze op volgorde zitten (kaarten zijn genummerd). En dan kan het spel al aanvangen.
Een spel loopt over 16 ronden die op hun beurt bestaan uit 3 fasen : - een kaart trekken : de speler met de geschudde stapel kaarten trekt de bovenste kaart en zegt de nummer van de kaart luidop. De andere speler zoekt dezelfde kaart uit z'n stapel.
- een kaart aanleggen : de spelers leggen de nieuwe kaart voor zich op tafel. De eerste kaart wordt gewoon open gelegd, de volgende kaarten moeten orthogonaal grenzen aan eerder geplaatste kaarten. De spelers beslissen uiteraard zelf hoe ze hun kaart neerleggen, ook de oriëntatie kan vrij gekozen worden. Er mag wel niet buiten een kader van 4x4 kaarten gebouwd worden. De kaarten bestaan uit 4 delen, ze tonen akkers, water, woud of uitkijktorens. Indien je kaarten zo aan elkaar legt dat akkers, water of woud aan elkaar komen te liggen, vormen ze een groter gebied. Uitkijktorens staan altijd op zichzelf, ook al grenzen ze aan een andere uitkijktoren. Sommige gebieden tonen ook vissershutten, die probeer je liefst aan water te krijgen.
- een arbeider inzetten of bewegen : na het uitleggen van de kaart MAG een speler een arbeider inzetten of verplaatsen. Als je een arbeider inzet, neem je deze uit je voorraad en plaats je hem op een deel van de juist uitgespeelde kaart. Op een akker is het een boer, op het water is het een visser, op een woud is het een houthakker en op een uitkijktoren is het een wachter. Als je ervoor opteert om een arbeider te verplaatsen, mag je deze naar een aangrenzend gebied plaatsen (dit moet niet op de nieuwe kaart zijn). Er mogen meerdere arbeiders op een gebied staan.
Na het doorlopen van deze drie stappen, start een volgende ronde. Als de spelers 16 kaarten hebben uitgelegd en het volledige speelbord is opgebouwd (4x4) volgt de waardering. De resterende acht kaarten worden niet gebruikt in het spel.
De punten : Elk gebied wordt maar één keer gewaardeerd, ook al staan er meerdere arbeiders. Indien er een gelijke stand optreedt qua punten, wint de speler die met één arbeider de hoogste score behaalde. Indien dan nog gelijk, is er geen winnaar.
- Een boer levert je 1 punt op per akkerveld waaruit z'n akker bestaat - Een visser levert je 1 punt op per vissershut die grenst aan z'n watergebied - Een houthakker levert je 1 punt op per gebied dat orthogonaal grenst aan je woud - Een wachter levert je 1 punt op per woudveld dat in rechte lijn ligt (horizontaal en verticaal) van de toren. Een andere toren op je weg blokkeert je zicht (zodat je niet scoort voor woudvelden achter deze toren)
Naast de solovariant waarbij je probeert zo goed mogelijk te scoren, zijn er ook twee kleine varianten voorzien : - variant 1 : je mag de kaarten ook diagonaal aanleggen - variant 2 : de vissers kunnen gebruikt worden overzetters, je mag een arbeider verplaatsen naar een ander gebied over het water héén als er een visser staat om je over te zetten.
Titel : Limes Auteur : Martyn F Uitgeverij : Abacusspiele Aantal spelers : 1-2 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 8+
In Prohis probeert u een winstgevend handeltje op te zetten in het vervoer van legale, maar ook illegale goederen. Zéér gevaarlijke business, zeker als u weet wat uw tegenspelers de konvooien kunnen gaan controleren. Veel bluf en onderhandeling zal nodig zijn om jezelf uit hachelijke situaties te redden.
Het spel bestaat uit 110 kaarten, waarvan 58 legale goederen, 30 illegale goederen, 20 controlekaarten (8 luitenant, 6 kapitein en 6 inspecteur) en 2 hulpkaarten. De speler die op het einde van het spel de rijkste smokkelaar is, is de winnaar.
Elke speler krijgt een kapitein en inspecteur kaart, de resterende kapiteins en inspecteurs worden uit het spel verwijderd. De andere kaarten worden geschud en vormen de trekstapel (bij minder dan 5 spelers worden er ook een deel kaarten op voorhand verwijderd). Elke speler krijgt nog 4 kaarten van de trekstapel, en er wordt een vitrine gevormd van vier kaarten in het midden van de tafel.
Om beurten voeren de spelers een actie uit. Ze hebben de keuze uit twee mogelijkheden :
- 1 of 2 kaarten trekken : ofwel neem je 2 openliggende kaarten, ofwel 1 open en 1 gesloten ofwel 1 open of 1 gesloten kaart (komt weinig voor). Indien een speler reeds 8 handkaarten heeft, mag hij deze actie niet meer kiezen.
- proberen om een konvooi te laten passeren : de speler legt 2,3 of 4 handkaarten gedekt voor zich neer, dat is z'n konvooi. Op dit moment kunnen de andere spelers beslissen om je konvooi te controleren. Er kunnen zich verschillende zaken voordoen. a) geen enkele speler controleert je konvooi : de goederen bereiken je magazijn, je vormt een stapel met kaarten die je punten opleveren op het einde van het spel. Je laat de kaarten uiteraard niet zien aan de andere spelers. b) één of meerdere spelers willen je konvooi controleren : de speler met de hoogste in rang mag het konvooi controleren als er meerdere spelers zijn die willen controleren. De andere spelers nemen hun controlekaart dan terug op handen. De luitenant mag 1 kaart onderzoeken, de kapitein mag er 2 onderzoeken en de inspecteur mag er 3 onderzoeken (dit is ook hun rang ten opzichte van elkaar). Als bekend is geraakt dat er een controle zal worden uitgevoerd, mag de actieve speler steekpenningen uitdelen om de controle alsnog te verhinderen. Dit doe je door handkaarten aan te bieden. De controleur kan beslissen om de steekpenningen aan te nemen en ze in z'n magazijn te plaatsen. Of hij laat de controle gewoon doorgaan.
De controle : De speler die de controle uitvoert, draait de kaarten van het konvooi één voor één open (zo veel als z'n controleur toelaat). - Als hij enkel legale kaarten omdraait, is het konvooi geslaagd en gaan de kaarten naar het magazijn van de actieve speler. Hij krijgt ook de "controleurkaart" van de andere speler op handen - Als je een kaart met illegale goederen omdraait, neemt de controleur alle kaarten in zijn magazijn en houdt hij z'n controleurkaart - Als de controleur een controleurkaart omdraait, dan stopt de inspectie onmiddellijk, is het konvooi geslaagd en krijgt de actieve speler ook de controleurkaart van de tegenspeler
Als de trekstapel is uitgeput en er geen 4 kaarten meer in de vitrine kunnen gelegd worden, start de laatste speelronde. De laatste deelnemer is diegene die de laatste kaart van de stapel nam. Als tijdens éénzelfde ronde alle spelers passen, is het spel ook afgelopen.
Elke speler telt de punten in z'n magazijn : - 1000 dollar voor legale goederen - 4000 dollar voor illegale goederen - 3000 dollar voor een luitenant - 4000 dollar voor een kapitein - 5000 dollar voor een inspecteur Elke controleurkaart nog op handen levert je nog wat op : - 1000 dollar voor een luitenant - 2000 dollar voor een kapitein - 3000 dollar voor een inspecteur Illegale goederen nog op handen kosten je nog 4000 dollar per kaart, legale goederen zijn waardeloos. De speler met het meeste geld, wint het spel.
Titel : Prohis Auteur : Marc Brunnenkant Uitgeverij : Blackrock Editions Aantal spelers : 3-6 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 10+
+ productiekwaliteit van het materiaal is subliem + snelheid van het spel is zéér aangenaam + past perfect in de familielijn van Matagot met Takenoko, River dragons en andere Origins + het speelt met alle spelersaantallen even goed + je weet niet zeker hoeveel rondjes je zal spelen en dat is in dit spel een goeie zaak + je moet constant kiezen tussen onmiddellijk goud verzamelen of toch maar metgezellen kiezen
- voor de veelspeler die te veel verwacht, is het te simpel - het spel houdt op zich ook niet zo erg veel in, gewoon bewegen, fiches verzamelen en hopen dat je op het einde het meeste goud hebt
Conclusie : Van dit genre spellen word ik wel warm. Ik vind Korrigans in de eerste plaats een mooi, sfeervol spel. De miniaturen zijn wonderlijk mooi, het speelbord en de fiches kleurrijk. Het speelbord is dubbelzijdig bedrukt, één kant met extra speelhulp in de vorm van de metgezellen, de andere kant lekker leeg. Het spelmechanisme is makkelijk, maar verfijnd. Je kan elkaar in zekere zin wel gaan pesten, maar het hoeft helemaal niet. Je bent zo gauw rond met een potje, dat een tweede speelbeurt lekker snel kan volgen. In mijn ogen is dit zo'n spel dat een spellenprijs mag winnen en dan wel omwille van de economische gevolgen van zo'n prijs. Als je als gelegenheidspeler dit spel koopt, dan ga je nooit het gevoel hebben dat je bent afgezet, of dat je een spel in huis hebt gehaald dat niet te begrijpen is en nooit uit de kast zal komen. Ik neem hem alvast graag mee naar het volgende familiefeest ... ja, zelfs naar een spellenavond bij een spellenclub in de buurt.
Imperial settlers was misschien wel één van de meest gehypte spellen van deze Spiel-editie. Ook op GenCon gooide dit spel al hoge ogen en we wilden uiteraard niet ontbreken om deze titel in huis te halen. Zeker als je weet dat dit spel het volgende in lijn is met Robinson Crusoë. Die Ignacy Trzewiczek is goed bezig als u het ons vraagt (enkel jammer dat het zo moeilijk is om z'n naam hier neer te typen). In Imperial settlers probeert u het meeste overwinningspunten bij elkaar te sprokkelen door de samenleving van je volk zo goed mogelijk uit te breiden en dat van de andere spelers lichtelijk te verstoren. Je scoort punten door coalities te maken, gebouwen neer te zetten en bepaalde locaties aan te doen.
Op de doos staat aangegeven dat het een kaartspel is en daarom vind u naast een scorespoor inderdaad geen speelbord in dit spel. Wel 4 volkerenborden, 220 kaarten waarvan 4x 30 volkerenkaarten en 84 algemene kaarten en 16 aanvalskaarten (die enkel in de solovariant worden gebruikt). Tot slot vindt u in de doos nog een hoop houten grondstoffen en kartonnen goederen en geld, alsook enkele fiches om de punten, de ronde en de startspeler aan te geven.
Elke speler neemt een volkerenbord en de bijhorende stapel volkerenkaarten. Je hebt de keuze uit barbaren, japanners, romeinen en egyptenaren, maar het zou ons niet verbazen dat binnen afzienbare tijd hier héél wat uitbreidingen van kunnen verschijnen. Elke volkerendeck heeft overigens z'n eigenheid en speciale eigenschappen, dus elk volk zal op een andere manier spelen en aanvoelen. Elke speler legt z'n puntenfiche op de nul op het scorespoor en trekt 2 kaarten van z'n geschudde en gedekte trekstapel en 2 kaarten van de algemene trekstapel. Er wordt een startspeler gekozen en dan kan het spel al aanvangen.
Het spel bestaat uit 5 speelronden die op hun beurt zijn opgebouwd uit 4 fasen :
1) Uitkijkfase : In deze fase zullen de spelers drie nieuwe handkaarten krijgen. De eerste nemen ze gewoon van hun eigen trekstapel. De twee andere komen van de algemene voorraad. Er wordt steeds één kaart meer opengelegd dan het aantal spelers, de startspeler neemt een kaart en nadien de andere spelers in de richting van de klok. Dit wordt een tweede keer herhaald, maar nu begint de laatste speler en gaat het tegen de wijzers in. De overgebleven kaart wordt telkens afgelegd.
2) Productiefase : In deze fase krijgen de spelers een aantal grondstoffen en goederen die ze in de loop van de actiefase gaan moeten gebruiken. Je produceert standaard een aantal goederen zoals aangegeven op je volkerenbord, daarnaast ook nog de zaken die je coalities aangeven (zie later) en de zaken die op je productiekaarten staan aangegeven. (de kaarten die je bouwt gaan ofwel productiegebouwen zijn, locaties of acties, je legt deze steeds op de juiste plaats naast je spelersbordje). In deze fase kan het zijn dat je ook extra kaarten mag trekken (van de algemene stapel) of overwinningspunten scoort (die worden bijgezet op het scorespoor).
3) Actiefase : Deze fase is natuurlijk de langste fase en het hart van het spel. Iedere speler komt om beurten aan bod om één actie uit te voeren. Je hebt keuze uit 5 mogelijke acties (zie onder). Indien je geen actie meer wenst uit te voeren, pas je en neem je niet meer deel aan deze fase. Je kan dan overigens ook niet meer aangevallen worden door andere spelers. Je mag een actie meermaals herhalen in deze fase en ook de volgorde van het nemen van deze acties is volledig je eigen beslissing.
4) Opschoonfase : In deze fase doorlopen we enkele kleine stapjes om ons voor te bereiden op een nieuwe ronde. In de vijfde ronde vervalt deze fase dan ook volledig. - je kan gebruik maken van je opslagmogelijkheden om resterende grondstoffen en goederen te bewaren. Heb je dit niet gebouwd, dan zal je alle resterende grondstoffen moeten afleggen. - leg alle ongebruikte grondstoffen en gebruikte grondstoffen op actiekaarten (om ze te activeren) terug af in de algemene voorraad - geef de startspelerfiguur door naar de volgende speler - zet de rondefiche één stapje verder op het rondeverloop - begin een nieuwe ronde
Na de vijfde ronde eindigt het spel en volgt er een eindtelling : - elke algemene locatie levert je nog 1 punt op - elke eigen locatie is 2 punten waard - sommige speciale Japanse gebouwen leveren extra punten op aan het einde van het spel - tel hierbij de reeds verworven punten tijdens het spel De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijke stand wint de speler met de meeste resterende grondstoffen en arbeiders.
(u ziet roze arbeiders, bruin hout, grijze steen, rood voedsel, zwaarden, gouden munten, vermenigvuldigersfiches, startspelerfiche, verdedigingsfiches en enkele speciale fiches voor het Egyptische volk)
De acties : - Een locatie bouwen : kies een kaart uit je handen, betaal de bouwkosten (aangegeven linksboven op de kaart) en leg de kaart naast je spelersbordje. Een eigen volkerenkaart wordt langs links gelegd, een algemene kaart aan de rechterkant. Leg ze ook op de juiste plaats, naast productie, locatie of actie (staat aangegeven op de kaart). Je ontvangt onmiddellijk de voordelen van de kaart. Sommige gebouwen vragen de afbraak van een eerder gebouwd gebouw.
- Een coalitie vormen : je kan enkel een coalitie maken met een eigen specifieke volkerenkaart (niet met een algemene kaart). Je neemt de kaart uit je handen en schuift deze bovenaan onder je spelersbord. Je legt hiervoor één voedsel af. Je neemt de grondstof afgebeeld op de onderkant van je kaart en zal vanaf de volgende ronde dit ook telkens in de productiefase krijgen.
- Aanvallen : je kan ofwel een eigen handkaart aanvallen ofwel een locatiekaart van een tegenstander. In het eerste geval leg je de handkaart af samen met een zwaardfiche en neem je de aangegeven grondstoffen op de kaart (rechtsboven). In het tweede geval leg je 2 zwaardfiches af, neem je de afgebeelde grondstoffen op de aangevallen kaart (enkel algemene kaarten, nooit de volkerenspecifieke kaarten) en draai je bovendien de kaart om naar een ruïne. De aangevallen speler kan deze kaart nu niet meer gebruiken (wel als betalingsmiddel voor het oprichten van een gebouw)
- De actie van een locatie activeren : kies één van je gebouwde actiekaarten, betaal de activatiekosten door de gevraagde arbeiders/grondstoffen/goud af te leggen en gebruik de actie van de kaart
- Arbeiders inzetten om grondstoffen en kaarten te verwerven : je legt 2 arbeiders af in ruil voor een grondstof/kaart naar keuze. Je mag dit meerdere keren herhalen. Goud kan trouwens steeds als joker gebruikt worden voor een ander goed.
Titel : Imperial settlers Auteur : Ignacy Trzewiczek Uitgeverij : Portal publishing Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
+ Erg fijn concept, verfrissend + De snelste is niet altijd de beste of snuggerste + Je moet erg vlug, maar vooral ook erg goed kijken, er zijn vaak mogelijkheden die je niet direct ziet
- Spelereliminatie kan ons zelden bekoren, ook in dit spel - Als je niet echt houdt van reactiesnelheidspellen à la Jungle Speed, Halli Galli, dan valt deze waarschijnlijk ook door de mand, alhoewel ... (lees ook conclusie)
Conclusie : Hook! was voor ons dan weer een verrassing. Het spel was al even uit voor Spiel, maar we leerden het pas daar effectief kennen. Het spelsysteem is leuk, relatief vernieuwend en het werkt aanstekelijk. Je hebt op geen enkel ogenblik het gevoel dat dit spel te lang duurt (al is het met drie spelers en alle kaartjes wel net op het randje). Vooral het elimineren van spelers vind ik het allergrootste nadeel. Het is niet zo dat je superlang moet wachten, maar toch is het niet fijn, hetzelfde euvel als King of Tokyo dus. Als je nog wel in het spel bent, ben je effectief wel erg betrokken. Je moet aandachtig kijken naar alle kaarten die op tafel verschijnen en je zichttegels een beetje uit het hoofd kennen. En daarbij ze vooral kunnen inbeelden op de uitliggende kaarten ... niet gemakkelijk. De overzichtskaartjes zijn handig, maar na enkele beurten al totaal overbodig. Het spel is simpel en leuk in z'n eenvoud, een spel dat toch enkele reactiesnelheidspellenhaters gaat overhalen om zich aan een potje te wagen, neem het van mij aan!
Met Sun Tzu bracht Matagot een oudere titel in een nieuw jasje op de markt. Vroeger hadden ze al de rechten voor de Franse versie maar nu ook de internationale en daarom werd dit spel in een compleet nieuw jasje gestopt. Een gepimpt jasje overigens en dat verdient dit spel ook wel. In Sun Tzu gaan spelers met elkaar de strijd aan om de totale macht. Het spel verloopt over 9 ronden, met een mogelijkheid tot een vervroegd einde na ronde 3 en ronde 6. Indien een speler op dat ogenblik totale dominantie heeft, is het ook onherroepelijk afgelopen.
Het materiaal dat u in het doosje vindt, is zonder enige twijfel erg mooi te noemen. Een mooi speelbord, 10 scoredisplays (waarvan je er in een spel slechts 5 gebruikt), een gouden en zilveren miniatuur om respectievelijk de score en ronde aan te geven en 5 gebeurteniskaarten. Elke speler krijgt bovendien 21 legers, 5 krijgsheerkaarten en 20 actiekaarten. Elke speler begint het spel overigens met z'n 6 startactiekaarten en 4 willekeurige andere actiekaarten, de rest vormt de trekstapel.
Het spel bestaat dus uit 3, 6 of 9 ronden. Elke ronde bestaat op z'n beurt uit 5 fasen : 1) rondeteller verzetten (behalve in ronde 1) : één stapje naar beneden zetten van de gouden miniatuur 2) actiekaarten uitspelen : bij elke provincie legt elke speler aan zijn kant van het speelbord één kaart gedekt 3a) actiekaarten openleggen : de kaarten worden één voor één opengedraaid en afgehandeld. In ronde 1 van Qin naar Wu (links naar rechts), vanaf volgende ronden kiest de speler met de minste legers waar er eerst wordt gespeeld. 3b) gevechten uitvoeren : de kaarten van de spelers worden vergeleken en van elkaar afgetrokken. Het verschil bepaalt het aantal legers dat wordt ingezet door de winnende speler. Eerst wordt er gekeken of de verliezer geen eigen legers moet weghalen. Indien er nog steeds legers van de verliezer overblijven, blijft hij domineren. Indien het juist uitkomt, is de provincie ongecontroleerd. Kan je onvoldoende verliezende legers weghalen, plaatst de winnaar extra legers op het bord. Indien er nog niets stond, plaatst de winnaar natuurlijk gewoon z'n verschil in legers op het bord. (extra : er liggen 3 legers per speler in de algemene voorraad, je kan deze ten allen tijde naar je persoonlijke voorraad halen door een actiekaart definitief af te leggen. 4) scoren : na ronde 3, 6 en 9 : de scoredisplays geven aan hoeveel punten een speler krijgt voor een bepaalde provincie te domineren. Tel de punten op en vergelijk met elkaar. Het verschil wordt met de grijze miniatuur aangeduid op het scorespoor. Bevindt de miniatuur na het scoren zich op één van beide uiteinden van het scorespoor wint de betreffende speler het spel. Na ronde 9 eindigt het spel sowieso en wint de speler met de meeste punten. 5) nieuwe actiekaarten trekken : de speler neemt z'n actiekaarten waarde 1-6 terug op handen. De andere gespeelde kaarten worden afgelegd. Tot slot neemt de speler twee kaarten van z'n trekstapel, houdt er één en legt de andere onderop de stapel.
De gebeurteniskaarten : worden bij aanvang geschud en de bovenste opengedraaid. Wordt er ooit tijdens het spel voldaan aan de voorwaarde, wordt de gebeurtenis afgehandeld en afgelegd en is de volgende gebeurtenis zichtbaar. Indien aan de laatste gebeurtenis wordt voldaan, eindigt het spel ook onmiddellijk en wint de speler met de meeste punten.
Speciale kaarten : beginners worden afgeraden om met deze kaarten te spelen, maar gevorderde spelers zullen deze zeker graag willen gebruiken. Ze laten je toe extra kaarten te trekken op het einde van de ronde, legers uit de voorraad te nemen, kaarten die de waarde aannemen van de kaart van de tegenspeler +1, +2 of +3 en legers laat verliezen, maar ook een -1.
Krijgsheerkaarten : bij aanvang van het spel kiest elke speler één van deze kaarten. Ze geven de speler een bonus gedurende het spel. Zowel de blauwe, als rode speler hebben hun eigen set van krijgsheerkaarten, die elk een andere eigenschap hebben.
Titel : Sun Tzu Auteur : Alan M. Newman Uitgeverij : Matagot Aantal spelers : 2 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 10+
+ De kaarten zijn erg mooi en ook de acties zijn relatief mooi weergegeven + Thematisch zit het wel leuk in elkaar
- Alle acties van de dieren onthouden zorgt bij je eerste potjes toch voor problemen (je krijgt wel een overzichtskaartje in 4 verschillende talen, maar erg handig is het allemaal niet) - Ik vind de eigenschappen van de dieren niet echt altijd goed werken, ik snap het idee erachter wel, maar vaak komt het toch allemaal wat gekunseld over
Conclusie : Ook Beasty Bar stelde me wat teleur eerlijk gezegd. De regels klinken wel leuk en het idee is goed, maar ik vond dat het niet echt fijn wegspeelde. Om uberhaupt al dieren binnen te krijgen, is niet simpel en op het einde van de rit hadden we allemaal het gevoel dat we bijzonder weinig in de hand hadden. Ik trok zelf aan het langste eind en ik had er geen flauw benul van hoe dat nu kwam. Ik denk dat ik gewoon het geluk had dat ik de vijde kaart kon spelen, waardoor er in mijn beurt dieren werden toegelaten in de Beasty bar. We waren het er wel allemaal over eens dat het spel er erg goed uitzag, grappig en ook wel goede iconografie, maar een overzicht van de eigenschappen had ietsje duidelijker mogen zijn (en meermaals in het Engels worden toegevoegd). We begonnen ook automatisch al andere dieren te verzinnen met andere eigenschappen die het spel beter zouden kunnen maken. Enerzijds toont dit aan dat het een interessant spelletje was, maar anderzijds geeft het ook aan dat het niet helemaal pluis was.
Het is weer chaos alom bij de 7 dwergen. Probeer jij ze voor ons even op een rijtje te zetten. De speler die daarin slaagt, krijgt van ons eeuwige roem. Maar ook de spelers die kunnen voorspellen wie er al dan niet in zal slagen, verdienen eer. Wie komt er allround het meeste uit de verf?
Het spel omvat een speelbord (uit 3 delen), 14 biedfiches (2 per speler) en 7 dobbelstenen. In het spel komt elke speler 3 keer zelf als actieve speler aan de beurt. In de beurt van de andere spelers moet je niet enkel toekijken, maar zal je ook mogen bieden op het al dan niet goed aflopen van het in lijn brengen van de dwergen. De speler die na alle ronden het meeste punten scoort, wint het spel.
Het speelbord wordt bij aanvang in elkaar gepuzzeld, het stuk met de dwergen mag nog terzijde blijven liggen (wordt pas na de 2de dobbelsteen ingevoegd). Elke speler krijgt 2 biedfiches en de startspeler neemt de 7 dobbelstenen. Nadat de actieve speler de 7 dobbelstenen één voor één gooide en een plaatsje toewees, wordt er gescoord en komt de volgende speler aan de beurt.
De actieve speler neemt de eerste dobbelsteen (kleur naar keuze), gooit deze en plaats hem op een plaatsje op het speelbord. Hou er rekening mee dat je gaat proberen om de zeven dobbelstenen van klein naar groot of groot naar klein te plaatsen. Daarenboven probeer je de kleuren te laten overeenkomen met de voorgedrukte kleurencombinatie op het speelbord. Elke dobbelsteen die op het einde van de ronde op de overeenkomstige kleur ligt, scoort 1 extra punt. Dan gooit de speler z'n tweede dobbelsteen en plaatst deze weer ergens in de rij. Indien de dobbelsteen niet dezelfde waarde heeft als de eerste dobbelsteen is nu bepaald of je oplopend of aflopend gaat ordenen. Nu kan je het speelbordje langs de juiste kant in het bordje inschuiven (klein naar groot of groot naar klein). Daarna gooit de speler z'n 3de dobbelsteen en plaatst deze.
Het spel wordt even onderbroken. De andere spelers moeten bieden of de speler er al dan niet in zal slagen om een perfecte rij te creëren. Je legt de biedfiche die je wenst te leggen (groen vinkje of rood kruisje) gedekt op het biedvak van het speelbord. De actieve speler gooit nu één voor één z'n vierde tot en met zevende dobbelsteen en plaatst deze. Elke gegooide dobbelsteen die in de rij past, MOET geplaatst worden. Je mag enkel groter of lager gaan zoals gekozen na de tweede dobbelsteen of gelijke waardes leggen. Indien je een dobbelsteen niet op de overeenkomstige plaats kan leggen in de rij kan je één van beide uitvluchtplaatsen gebruiken. Deze leveren je wel 2 strafpunten op maar stellen je in staat om toch een perfecte rij te behalen. Indien je een dobbelsteen volledig niet meer kan plaatsen, leg je hem af in de drakengrot op het speelbord.
Als alle dobbelstenen gegooid zijn, komt het tot een waardering. Indien je alle 7 dobbelstenen in een rij kon plaatsen, krijg je 7 punten. Eventueel worden er nu 2 strafpunten afgetrokken voor elke gebruikte uitvluchtplaats. Indien je de rij niet kon vormen, krijg je ook geen strafpunten voor die plaatsen. Daarnaast krijg je 1 punt voor elke dobbelsteen bij de juiste kleur. Tenslotte worden de biedfiches omgedraaid en scoren de spelers die gelijk hadden 3 punten.
Titel : Der 7bte Zwerg Auteur : Peter Neugebauer Uitgeverij : Pegasus spiele Aantal spelers : 1-7 Speelduur : 25 min. Leeftijd : 7+
+ fijn dat ze onmiddellijk in Essen een tweede scoreblokje meegaven + fantastisch goeie filler in mijn ogen + het spelmechanisme werkt prima, hoewel je af en toe gewoon moet incasseren, zonder dat je dit in de hand hebt + het scoreblaadje is perfect uitgetekend, erg eenvoudig te volgen en aan de hand ervan kan je de spelregels uitleggen
- jammer dat de blaadjes niet dubbelzijdig bedrukt zijn, ecologisch was dit misschien wel verantwoorder
Conclusie : Wat een leuk spel zeg! Ik had er wel wat van verwacht en het spel lost dit ruimschoots in. Het heeft voor mij zo wat het gevoel van Roll through the ages, maar gestroomlijnder, frisser en sneller. Hou er wel rekening mee dat je hier of daar wat schrijfgerief gaat moeten zoeken, zodat je je lijntjes kan tekenen. De extra scoreblok gaan we nodig hebben als het aan mij ligt.
