Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
Titel : Space cadets - dice duel Auteurs : Geoff & Sydney Engelstein Uitgeverij : Stronghold games Aantal spelers : 4-8 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 14+
+ op zich wel oké als kaartspelletje + het artwork op de kaartjes is mooi, maar ook wel redelijk raar te noemen (ik kan er niet echt het tovenaarsthema opplakken) + wij speelden twee potjes en merkten al dat het tweede totaal anders verliep dan het eerste, dus echt stereotyp spelen doe je blijkbaar niet + mooi dat men een "inleefvariant" bij de spelregels stopt, maar dit mag van mij sowieso standaard gebeuren, ik zou nog wel een straf voorzien voor mensen die de toverspreuken niet correct weten uit te spreken
- de leeftijd van 7+ op het doosje is toch wat hoog gegrepen, daarvoor zijn de spelregels toch een beetje te moeilijk (maak er maar 10+ van) - er zijn op zich weinig mogelijke combinaties om te leggen en dan blijf je al gauw met veel strafpunten zitten - de spelregels zijn misschien gewoon iets te moeilijk geschreven voor een toch wel redelijk eenvoudig spel
Erg veel is er eigenlijk over dit tussendoortje niet te vertellen. Het is wederom één van die kaartspelletjes waar je setjes van kaarten tracht te verzamelen en zo snel mogelijk de juiste combinatie probeert te leggen. Als je erg goed bent in het onthouden van wie welke kaarten heeft genomen, zal er ongetwijfeld de nodige uitdaging in het spel zitten, maar voor mijn beperkt memory-talent is het niet echt weggelegd.
Pentos is een kaartspelletje van uitgeverij Asynchron die vorig jaar in Essen z'n debuut maakte met "La Venise du Nord", een spel over Brugge, dat op zich wel mooi eruit zag, maar hier en daar toch te wensen overliet. Dit jaar hebben ze twee nieuwe releases in Essen, enerzijds is er het deftige, avondvullende bordspel "L'aéropostale" en daarnaast dus dit kleine kaartspelletje van niemand minder dan Bruno Cathala.
Wij hebben het recent aan onze collectie kunnen toevoegen aangezien wij de spelregels netjes naar het Nederlands hebben mogen vertalen. En over die spelregels valt eigenlijk al wel wat te zeggen (zoals u ook in onze imprESSEN morgen zal lezen), het spel is helemaal niet moeilijk, maar de manier waarop de regels soms staan omschrijven maakt het toch af en toe een beetje onduidelijk. Eens je echter een potje achter de rug hebt en de mogelijkheden zo'n beetje doorhebt, is er echter geen probleem meer.
In Pentos probeer je bepaalde setjes van kaarten te verzamelen. Het ultieme doel is het vormen van een Megalos, dit zijn 9 kaarten van één kleur op een rij. Bijna onmogelijk om te realiseren aangezien je weet dat er van de vijf kleuren effectief ook maar 9 kaarten zijn (van 1-9). Dus als iemand anders een kaart in jouw kleur meeneemt, dan kan je dit scenario dat tot onmiddellijke winst leidt al vergeten. Meestal duurt het spel dan ook 3 ronden die lopen tot alle kaarten in het spel zijn en een speler geen actie meer kan uitvoeren of wanneer een speler een "Pentos" kan afleggen. Dit zijn vijf kaarten van dezelfde waarde (dus in de vijf verschillende kleuren). De andere spelers tellen dan hun negatieve punten, zijnde de waarde van de kaarten in hun hand. Je mag echter nog wel proberen om opéénvolgende kaarten in "straatjes" te leggen, deze leveren slechts één strafpunt per kaart op. Tijdens het spel kan je ook drie kaarten afleggen, ofwel drie opéénvolgende van dezelfde kleur of drie verschillende kleuren, maar dezelfde waarde. Als je dit doet, speel je vooraleerst al handkaarten weg en mag je één van de openliggende bonuskaarten nemen (joker, kaarten stelen, kaarten weggeven, kaarten nemen uit aflegstapel, ...)
In een beurt kies je één van de volgende acties : 1) kaarten aanvullen : er liggen drie kolommen met kaarten op tafel waarbij je steeds één kaart van de trekstapel in volgorde bij legt. Indien in elke kolom twee gelijke kaarten liggen (kleur en/of waarden) moet je één kaart naar keuze op handen nemen. 2) van een drankje drinken : neem alle kaarten van één kleur of één waarde uit één van de kolommen op tafel (je mag niet slechts één kaart nemen) 3) een toverspreuk spelen uit je hand : zoals hierboven al vermeld
De speler die een Megalos speelt of die na drie ronden het minste strafpunten heeft, wint het spel.
Titel : Pentos Auteur : Bruno Cathala Uitgeverij : Asynchron Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 7+ (lees ook imprESSEN)
+ kwaliteit van het materiaal, tot op het belachelijke na af, superdik karton, prachtig vormgegeven, zware munten, startspelerring met ingegraveerd dat je bij gelijkspel de doorslag geeft, ... + interactie is het codewoord bij dit spel, indien u dit spel met de juiste groep speelt (mensen die zich wat kunnen inleven in het thema), mensen die zonder boe of ba elkaar een mes in de rug steken (zonder dat er dan ruzie van komt) en elkaar verwijten, bedreigingen en omkopingen naar het hoofd zwieren, dan gaat u enorm veel plezier beleven op uw spelavond + het spelconcept bestaat uit nogal wat stapjes, maar eens je een rondje gedraaid hebt, wijst het zich allemaal wel uit + over alles mag je gaan onderhandelen (sommige spelers vinden dit waarschijnlijk storend), maar ik houd hier op zich wel van, jammerlijk genoeg wordt een grote mond nogal vaak afgestraft (vandaar mijn laatste plaats misschien ) + je merkt aan alles, en dan vooral de details, dat dit spel is ontwikkeld door mensen die al erg veel spellen speelden, met zo goed als alles is er rekening gehouden (vooral naar materiaal en artwork toe) + de video's van Tom Vasel op BGG geven een perfect overzicht van hoe het spel te spelen, stuur een linkje naar uw speelpartners, laat ze het bekijken en na 25 minuten weten zij ook waar de klepel hangt en kan u 's avonds onmiddellijk beginnen spelen
- het bord is soms wel wat druk en onoverzichtelijk als het helemaal vol ligt met fiches en kaarten - de eigenschappen van de kaarten nemen steeds de overhand op de spelregels, maar wij kwamen dan al voor een klein vraagje te staan (de capo werd "gewackt", maar wie beslist er dan bij gelijke standen? - al het materiaal is van superdegelijke kwaliteit, maar de kaarten zijn dan in verhouding nogal licht bevonden (zeker als je weet dat je hiermee het spel vooral speelt). Pas op, de kwaliteit van de kaarten is nog steeds goed en de illustraties zijn fantastisch, maar in verhouding met het dikke karton vallen ze qua kwaliteit een beetje door de mand - indien u dit spel speelt met eurogamers van het puurste soort, die niet echt open staan voor willekeurigheid en een nodige portie geluk, laat u de doos echt wel beter dicht - vijf rondes zorgt voor de iets langere speelduur, misschien had men beter 4 ronden als basis genomen, 3 voor een kort en 5 voor een lang spel (maar dat is mijn gevoel, misschien is 2 uur voor dit spel dat net ietsje te veel, zeker als je toch nog een halfuurtje spelregeluitleg erbij neemt) - zoals reeds in de recensie vermeld, zijn de spelregels misschien nog het grootste hiaat in deze speldoos
+ Ravensburger combineert twee zaken waarin ze top zijn : familiespellen en puzzelen = TOP + erg éénvoudige spelregels, maar toch wel wat denkwerk eens je vertrokken bent + als je houdt van een beetje puzzelen, is dit een must + aanvankelijk denk je weinig opties te hebben, maar niets is minder waar + je moet vooral op zoek gaan naar combinaties die er niet liggen, dan ga je meer mogelijkheden creëren + de scores gaan steeds gelijk op, dus je hebt het gevoel dat je altijd meedoet om te winnen + het spel lijkt er uitgebalanceerd, je gaat momenten hebben dat er voor jou niets nuttig ligt op het speelbord, dan weer te veel goede tegels + zowel voor 2, 3 of 4 spelers werkt het best goed
- het gekozen thema bij dit spel is weer niet het spannendste (een tuin aanleggen), het hadden evengoed mijnwerkers kunnen zijn die op zoek gaan naar waardevolle edelstenen - de tegeltjes zijn 9 verschillende tuinornamenten, maar men had per type beter dezelfde afbeelding gebruikt, je moet af en toe goed kijken tot welke categorie een tegeltje behoort - met 4 spelers kan het even duren voor je aan de beurt komt (hangt af van de bedenktijd) en je kan nog niet echt gaan plannen buiten je beurt omdat jouw tegel misschien wordt weggenomen - het spel is goed, maar voor de veelspeler misschien iets te weinig uitdagend om meermaals te spelen
Deelnemers : Nico, Waut, Michel & Arne Gespeelde spellen : Sylla, Nothing Personal, Sanssouci & Pentos Speeldatum : 20/09/'13 Speelplaats : spellenzolder SpinLi Opmerkingen
: 3 nieuwe spellen deze avond (die normaal in het teken van Ystari stond, vandaar toch alvast begonnen met Sylla), elk van een totaal ander allooi. U mag dus wederom enkele imprESSENs van ons verwachten de komende dagen.
ps : wij kijken alvast uit naar de volgende Spelen met SpinLi. Volgende week hebben we enkele Noorderburen op bezoek, dat belooft alleszins een gezellige bedoening te gaan worden. Heeft u ook zin om eens langs te komen op onze zolder, twijfel dan niet om ons te contacteren!
Enkele weken geleden kreeg ik een zeer aangename mail in mijn mailbox van Gamesalute. Ze vroegen mij om een spel te recenseren van één van de bekendste bordspelrecensenten in onze spellenwereld, nl. Tom Vasel. Ik ben alleszins een erg grote fan van de Dicetower, dus was dan ook erg opgetogen over het feit dat zijn Nothing personal onze richting uitkwam. Uiteraard moesten we wederom afrekenen met de douane die alles wat niet uit de EU komt even dient tegen te houden. Maar soit, uiteindelijk na drie weken vertraging is het spel dan toch in onze handen terecht gekomen.
(afbeelding : Gamesalute)
Waar draait "Nothing personal" rond? In dit ongetwijfeld erg interactief spel ga je gangsters van diverse maffiabenden proberen te controleren en hun acties uitspelen, zodat je vooral de andere spelers het leven zuur kan maken. Elkaar constant een mes in de rug steken lijkt me hier de beste speeltactiek, zo lang je dan niet zelf het deksel op de neus krijgt. In eerste instantie doet het spel me erg denken aan "Chicken caesar", maar na het lezen van de spelregels en het bekijken van de fantastische uitlegfilmpjes op BGG (van Tom Vasel) lijkt dit spel me iets toegankelijker. Het kan puur gevoelsmatig zijn of het thema dat misschien iets vlotter is, maar we zullen het u weten te zeggen na enkele speelsessies.
Alvast een eerste indruk : Wat een zware doos, boordevol kwaliteitsvol speelmateriaal, gouden en zilveren munten en zelfs een gouden ring voor de capo (leider van de bende). Ons exemplaar werd ook ineens voorzien van de Young Turks expansion waarin we nog eens een héle set aan nieuwe gangsters erbij kregen. Het karton is werkelijk van een ongeziene dikte en misschien zelfs een beetje té (of kan dit niet?). Onze allereerste bemerking gaat echter uit naar de spelregels. Deze zijn in een leuke kleurendruk en een relatief vlot lezend regelboekje vervat, maar men springt af en toe toch wel van de hak op de tak. Na het bekijken van de begeleidende filmpjes op BGG werd veel duidelijk, maar het is alvast een kleine krasje op de carrosserie van deze bolide, zeker als je weet dat onze vriend Tom Vasel zelf ook regelmatig zwaar tilt aan de "iets mindere" spelregels. Dat gezegd zijnde, enkel dikke duimen voor de kwaliteit en uitvoering van dit spel.
(foto : Will Baker, BGG)
"Nothing personal" wordt gespeeld in 5 jaren, die elk op hun beurt bestaan uit 5 fasen. Bij een eerste speelbeurt of voor een korter spel wordt er echter aangeraden om 4 jaar te spelen.
Fase 1 : The commission : In deze fase gaan de spelers in speelvolgorde invloedskaarten kunnen uitspelen. Elke kaart kan voor drie zaken gebruikt worden : - het plaatsen van een aantal invloedsfiches op het soort gangster aangegeven door de kaart - het uitvoeren van de eventuele tekst op de invloedskaart (zal erg vaak gaan over ruilen van invloed, plaatsen en verwijderen ervan, incasseren van geld en eventuele pestfactoren) - het weggooien van een kaart voor het plaatsen van een invloedsfiche op een gangster naar keuze Tenslotte kan je ook gewoon passen, je stapt dan uit de lopende ronde en kan geen invloedskaarten meer uitspelen. De fase loopt door tot alle spelers gepast hebben. Vanaf de 2de uitspeelronde kan er bij het uitspelen van een kaart ook geld worden bijgelegd. Alle volgende kaarten die dan nog gespeeld worden moet ook hetzelfde bedrag (of hoger) meegeven, zo kan je tegenspelers onder druk zetten en voorkomen dat ze nog kaarten kunnen uitspelen.
(foto : Schwartzkopf, BGG)
Fase 2 : The crew : In deze fase overlopen we de verschillende gangsters en gaan we : - vertrekkende van de capo naar onder bekijken wie de gangsters controleert (het meeste invloedsfiches erop heeft liggen). - berekenen van de respectpunten en geld voor het controleren van deze gangsters - vertrekkende van de laatste gangster naar boven een actie uitvoeren met de gangsters : a) de actie die hoort bij de positie van de gangster (zelfverklarend, zie speelbord) b) de speciale actie die bij de gangsterkaart hoort (zelfverklarend, zie kaarten) c) opwerken op de criminele ladder d) passen Om jezelf op te werken op de criminele ladder moet je de pijlen (afgedrukt op het speelbord volgen). Je gooit met de dobbelsteen en telt de waarde bij de respectwaarde van de gangster. Indien het resultaat hoger is dan het beoogde resultaat, klim je op de ladder en wissel je van positie met de andere gangster (de winnende speler krijgt 4 respectpunten, de verliezende geeft er 4 af). Gooi je de ring is het sowieso een succes, gooi je een zwaard dan sterf je en verlies je 4 respectpunten. (foto : Tom Vasel, BGG)
Fase 3 : The fence : Deze fase is een soort van opschoonfase waarin je nieuwe invloedskaarten trekt, gangsters worden opgepakt en lege posities door nieuwe gangsters worden ingenomen. - Invloedskaarten trekken : afh. van het aantal gangsters dat je controleert (4 bij 0 gangsters, 3 bij 1 gangster en 2 bij 2 of meer gangsters), bovendien kan je extra kaarten kopen voor 10 dollar per kaart - Elke gangster die een bepaald aantal invloedsfiches heeft (5 spelers 11+, 4 spelers 10+, 3 spelers 9+), wordt in de gevangenis gestopt, de invloedsfiches gaan terug naar de betrokken spelers - Tenslotte worden de lege plaatsen opgevuld vertrekkende van de capo. Op het bord staat aangegeven wie mag bepalen welke gangster in rang zal stijgen. Indien er geen gangsters meer open liggen, worden de resterende gewoon van de trekstapel aangevuld.
Na 5 jaren wordt er nog een laatste keer voor alle gangsters respectpunten uitgedeeld. Alle resterende handkaarten worden ingeruild voor 8 dollar en je scoort nog een punt voor elke 10 dollar in je voorraad. De speler met het meeste respect, wint het spel!
(foto : Jumpseat, BGG)
Enkele algemene regels die gedurende het ganse spel van kracht zijn : Bij alle beslissingen die de spelers nemen, is het mogelijk om te onderhandelen. Er mag steeds gedreigd worden met afslachtingen, represailles en eventuele omkopingen. Daarenboven zijn afspraken niet bindend, dus kan je zonder enige schroom na het ontvangen van een afkoopsom, het mes in de rug van je medespelers steken. Bij het gooien van de dobbelsteen (wanneer je een gangster zich wil opwerken in rang of een tegenstander het hoekje om te helpen) kan er steeds 10 dollar betaald worden om de speler een hergooi te verplichten. Ook spelers die niet betrokken partij zijn, kunnen een handje toesteken. Het is altijd mogelijk om een invloedskaart weg te gooien voor 8 dollar, kwestie dat je steeds centjes kan binnenhalen. Sommige kaarten stellen je in staat om chantage toe te passen. Je legt een gouden munt onder je invloedsfiche en bij het uitvoeren van de acties van de gangster heb je het laatste woord. Indien je niet tot een overeenkomst komt met de speler met de meeste invloedsfiches doet deze gangster niets.
Titel : Nothing personal Auteur : Tom Vasel & Stephen Avery Uitgeverij : Gamesalute Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 120 min. Leeftijd : 8+
imprESSEN : Lords of waterdeep - Scoundrels of Skullport
LoW - Scoundrels of Skullport (Wizards of the coast) :
+ mensen die we kennen, weten dat ik geen uitbreidingenman ben, wil ik heb deze in huis + u krijgt er ineens twee uitbreidingsmodules bij, die u perfect samen of afzonderlijk kan toevoegen aan het basisspel + u krijgt toch wel héél wat materiaal voor uw zuurverdiende centjes in vergelijking met sommige andere uitmelktoestanden + de blauwe doodshoofdjes zijn gewoon een erg leuk extraatje + vooral de skullport-uitbreiding geeft toch een ander speelgevoel (lees ook onder) + u kan met een extra speler aan de slag, altijd fijn om het spel ook met een grotere groep op tafel te kunnen gooien + grijs is de nieuwe spelerskleur, dus ze gaan met de mode mee
- het basisspel vind ik persoonlijk sowieso al erg leuk, dus een uitbreiding is op zich geen must - de scores lopen bij het basisspel belachelijk hoog op, met de skullport uitbreiding ga je toch iets gereserveerder (moeten) spelen - jammer dat de andere gekleurde blokjes niet vervangen zijn door meeples (zijn wel verkrijgbaar, maar belachelijk duur om ze tot in Europa te krijgen) - één van de speelborden is niet afgewerkt met een linnen omranding (jammer)
Enerzijds kan u gaan spelen met de Undermountain uitbreiding, deze gaat het spel nog opener maken. U heeft meer plaatsen waar u uw agenten kan gaan inzetten, dus zal makkelijker aan grondstoffen geraken die u nodig heeft. Ik denk dat deze uitbreiding vooral noodzakelijk is als u met z'n zessen aan de slag gaat, zodat er toch voldoende plaats is. Er komen extra queestkaarten, intrigekaarten en lords in het spel. Ook de nieuwe spelerskleur gaat u hier goed kunnen gebruiken. Ook de optie om een "lang spel" te spelen zit verbonden aan deze uitbreiding aangezien iedere speler dan één agent extra ter beschikking heeft. Voor de rest verandert deze uitbreiding weinig aan het oorspronkelijke speelgevoel.
Daarnaast is er de Skullport uitbreiding en deze zorgt toch voor een andere gevoel en sfeer. U gaat straffere queesten kunnen uitvoeren, maar zal hiervoor corruptiefiches moeten nemen, dus u op het einde van het spel negatieve punten gaan opleveren. Er is aanzienlijk meer animo en interactie door deze uitbreiding. U gaat elkaar onder druk kunnen zetten door corruptie op te dringen, uit het spel te verwijderen en zo de kostprijs (negatieve punten) van corruptie te verhogen. Een extra lord die samenwerkt met het kwaad gaat dan weer optimaal gebruik proberen te maken van deze corruptie. Wat deze uitbreiding betreft, kan ik u enkel aanraden om het eens te proberen en zelf uit te maken of het voor u een must is of niet.
Tenslotte is er nog een héél kleine toevoeging, namelijk dat er kaarten je de opdracht geven om bepaalde grondstoffen of corruptie toe te voegen aan actieplaatsen. De speler die z'n agent dan op deze plaats zet, neemt dit mee. Vooral de corruptiefiches kunnen dan tactisch worden toegewezen aan bepaalde plaatsen.
Titel : Countdown - special ops Auteur : Hans Van Tol & Gertjan Oomis Uitgeverij : The Game master Aantal spelers : 1-6 Speelduur : 30 min. Leeftijd :12+
+ knap materiaal en prima inlay in de doos + moeilijk om te winnen (wat prima is voor een coöp), maar kan ook het gevoel zijn (je zal er ongetwijfeld beter in worden na wat spelen)
- ik hoopte op een ander gevoel dan Forbidden island, maar dat had ik dan weer niet - het verhoopte zandstormsysteem bleef wat uit en liep niet echt zoals ik verwacht had
Dit keer niet al te veel plus- en minpuntjes, maar een iets uitgebreidere algemene uitleg omdat dit toepasselijker is. Laat me vooral beginnen met te zeggen dat Forbidden desert weer van een hoge kwaliteit is, dat de onderdelen van het vliegtuig erg leuk gemaakt zijn en dat de inlay in deze doos echt wel nuttig is.
Het spel is zeker oké, maar je hebt het echt allemaal al wel eens gezien. Als je Forbidden island kent, ga je weinig nieuws vinden in dit spel. Het is echt wel een broertje of zusje, waarbij we van het water naar het zand zijn "gevlogen". Het systeem van de zandstorm ging bij ons echt niet van een leien dakje, we hadden de pech (of vanuit ons oogpunt het geluk) dat de storm steeds van het bord vloog. We hadden dan ook het gevoel dat we erg makkelijk zouden winnen in het eerste deel van het spel. Nadien liep het echter totaal in het honderd en gingen we roemloos ten onder, vooral omdat we de coördinaattegels niet wisten te vinden. En dan sterft er altijd wel eentje van de dorst, in dit geval ondergetekende.
Persoonlijk heb ik het gevoel dat dit spel qua moeilijkheidsgraad (om te winnen) wel een stukje hoger is dan Forbidden island en zelfs Pandemie, maar ook bij deze titels hadden we aanvankelijk dit gevoel en moesten we na verloop van tijd de moeilijkheidsgraad ook aanpassen. Ook nu weer is hier rekening mee gehouden en kan u op een moeilijker niveau starten, maar dat is voor ons nog zeker niet van toepassing.
Bent u dus van plan om één van deze titels aan te schaffen, kan ik u erg weinig kooptips geven. Misschien dat u best gewoon kiest welk thema u het meeste ligt : woestijn, water of vuile ziektes. Ik zou gaan voor de grote broer, waarbij u een mooi bord krijgt. Pandemie heeft toch net dat ietje meer in zich, zeker als u de uitbreiding er nog bij aanschaft. Bovendien is er een nieuwe gepimpte editie verkrijgbaar.
Deelnemers : Ann, Elke, Sven, Johan & Arne Gespeelde spellen : Forbidden desert, Lords of Waterdeep + expansion, Ticket to Ride Europe + dice expansion Speeldatum : 13/09/'13 Speelplaats : spellenzolder SpinLi Opmerkingen
: 3 x is scheepsrecht om te winnen, behalve op vrijdag de 13de blijkbaar ... maar ik heb me reuze geamuseerd.
Pentos (Asynchron) :
Nothing personal (Gamesalute) :
)
Sanssouci (Ravensburger) :
LoW - Scoundrels of Skullport (Wizards of the coast) :
Forbidden desert (Gamewright) :
