Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
28-12-2012
Top 6 het oog wil ook wat
Ik had deze categorie ook "thematisch" kunnen noemen. Het zal dan ook geen verrassing zijn als er enkele Ameritrash-spellen tussen zitten. Ik had deze reeks overigens nog veel langer kunnen maken door bijna het ganse FFG-gamma toe te voegen. Sorry dus voor Chaos in the old world, Cosmic encounter, Merchant of Venus, ... en ook Eclipse, want die haalden het niet.
* City of horror Oogt niet alleen mooi, met het juiste publiek is het keihard, maar ook wel lachen geblazen. Wie offeren we dit keer op? Hopelijk die blonde del die de ganse tijd loopt te roepen en op die manier de zombies aantrekt, of toch liever oma die met haar rollator toch niet echt mobiel is. Het leven zoals het was "zombies".
* Battlestar Galactica De onbetwiste nummer 1 als het gaat om schizofrene geesten en achterdocht in een spelletje. Je moet er je tijd voor nemen, maar als je in de geest van dit spel zit, dan laat het je maar moeilijk los. Oh ja ... er zijn ook cylons aanwezig en mega "basestars".
* Collapsible D Ongetwijfeld één van de mindere spellen die ik dit jaar gespeeld heb, maar de beleving is erg leuk. Het klopt allemaal geschiedkundig nog wel. Het is mooi uitgewerkt, en die Titanic die zal vergaan ... hopelijk blijf jij overeind en geraak je in een reddingsloep. Je hebt dit zo goed als niet in de hand, en vanaf het moment dat je dit ook beseft, kan je hier wel eens van genieten.
* Mice & mystics In een imprESSEN niet zo lang geleden nog besproken. Niet mijn ding, maar erg mooi uitgewerkt. Prima materiaal en schitterende verhaallijn. Het feit dat het eindelijk zo'n type spel is dat ook toegankelijk is voor de niet Ameritrasher brengt hier een nominatie met zich mee.
* Zong shi Vooral de kwaliteit van de afwerking mag eens vernoemd worden. Gryphon games staat garant voor erg mooi materiaal. Het plastic afsluitdeksel om het materiaal op z'n plaats te houden is schitterend, de grondstoffen, de startspelerpion (Boeddha), ... alles is piekfijn in orde. Daarnaast is Zong shi ook nog eens een fantastisch goed spel.
* Tokaido Prachtige artwork, Zen-gevoel ten top, familiespel dat zelfs met de kleinere kinderen kan gespeeld worden, maar toch ook uitdagend is voor de veelspeler. Terecht uitverkocht in Essen.
+ een spelletje waar meer in zit dan je zou verwachten + aanvankelijk denk je dat je het nooit gaat halen met zo weinig kaarten om te bieden, maar het komt allemaal wonderwel goed + speelt relatief snel, slechts één actie per beurt, dus je moet nooit lang wachten + héél wat variatie in de koninginkaarten waarvan er slechts 9 in het spel zijn, deze kaarten maken het spel echt aantrekkelijk in mijn ogen + vergelijkbaar met Biblios en die kreeg van ons ook al goeie punten
- het is en blijft wel een setjes-verzamelen-spel - het artwork is niet mis, maar niet onmiddellijk iets waar je spontaan naar zal grijpen - timing is belangrijk, maar het moet ook wel een beetje meezitten
De partycategorie wordt dikwijls weggehoond door de veelspeler die zich te serieus neemt. Maar wat blijkt als je op het einde van het jaar als je de statistieken bekijkt van de gespeelde spellen? De top 10 staat boordevol met deze titels, gewoonweg omdat ze leuk zijn, snel spelen en je ze aan iedereen kan voorschotelen. Geen monopoly's echter in deze reeks, maar spellen die echt de moeite waard zijn om aan te schaffen in familieverband. De snelheids- en vaardigheidsspelletjes heb ik in deze reeks even links laten liggen.
* King of Tokyo Ook zonder meer terecht genomineerd voor een Gouden Ludo. Iedereen wil wel eens op de andere spelers kloppen tijdens een spel ... en hier is het ook nog eens de bedoeling. Het dobbelen en punten scoren is eenvoudig, de kaarten maken het vooral interessanter. Een perfecte mix tussen party, geluk en tactiek.
* Escape : curse of the temple Actie ten top op korte tijd, 10 minuten en 56 seconden duurt het spel om precies te zijn. Iedereen is geboeid, actief bezig en ook de omstaanders zullen geïnteresseerd toekijken hoe je het ervan af brengt. Zorg wel dat je een cd-speler of mp3-speler bij de hand hebt.
* Dixit Ondertussen al enkele versies van beschikbaar en extra kaarten. De tekeningen zijn magistraal, het spelverloop voor iedereen duidelijk (de puntentelling veel minder, dat is elke keer weer terug de spelregels lezen). Breng dit vooral op tafel als je geen actie wil, maar rustig met opa en oma, de zatte nonkel die aan het ontnuchteren is na een zware oudejaarsavond en met het kleine nichtje of neefje eens een spel wil spelen.
* Cthulhu dice Het spel met het minste materiaal ooit. Eén dobbelsteen en enkele steentjes. Het perfecte spel om een startspeler aan te duiden. De speelduur van 30 seconden (!) per speler zorgen ervoor dat je op korte tijd erg veel "plays" op BGG kan ingeven.
* Pecunia non olet Het thema blijft toch schitterend en voor een bulderlach hier en daar zorgen aan de speeltafel. Schitterend toch als je iemand met diarree op je pot krijgt, geef hem nog wat rotte vis erboven op en je wordt schijtend-rijk.
* Cyrano Misschien de vreemde eend in de bijt, niet iets dat iedereen leuk vindt, maar ik kan het wel smaken. Rijmen en dichten zonder je gat op te lichten. Winnen of verliezen doet er niet echt toe, maar als je tracht om grappige gedichtjes te schrijven, dan beleef je hier plezier aan.
In deze top ga ik geen "Take 5", "Grote Dalmuti" en andere "Weerwolven" presenteren. Uiteraard zijn al deze kaartspelletjes die in onze cd-koffer zitten de moeite waard en zouden ze een reeks op zich kunnen krijgen hier op de blog. Ik ben ooit al eens met zo'n reeks gestart, nl. "kaartje leggen", maar dit is wat stilgevallen. Misschien wordt deze later nog wel eens terug opgenomen.
In deze reeks zet ik enkele kaartspellen in de kijker waar er wel degelijk met kaarten dient gespeeld te worden, maar waarbij ze meer zijn dan zomaar een kaartje. Het wordt direct duidelijk. In willekeurige volgorde geef ik u zes leuke kaartspellen :
* Call to Glory Dit kaartspel van WGG verdient vooral z'n plaats in deze reeks door z'n eenvoud en z'n prachtige kaarten. Aan dit spel zal je plezier beleven als kind, familie of veelspeler.
* Hanabi Zonder meer het kaartspel met de vreemdste techniek die we in de kaartgeschiedenis al gezien hebben. U mag namelijk uw eigen kaarten niet bekijken. De eerste echte coöp waar je echt goed zal moeten overleggen om te kunnen winnen en waarbij vooral niet één speler het voortouw kan nemen (aangezien je zelf in het ongewisse bent).
* Oddville Eén van de leuke verrassingen van Essen dit jaar. Een volwaardig spel in een klein doosje, zo hebben we het eigenlijk graag, want dan kan je meer spellen op een kleine oppervlakte stapelen. De kaarten hebben een multifunctioneel gebruik, geld en gebouwen. Er zijn ook tegenstanders van dit spel, dat toch wel een racespel blijkt te zijn. De speler die als eerste zes gebouwen kan plaatsen, heeft erg veel kans op de overwinning. Maar als iedereen hier rekening mee houdt, lijkt dat probleem van de baan voor mij.
* Eminent domain In mijn ogen nog steeds de topper binnen het gamma en als ik ze hier zou genummerd hebben, kwam deze op één voor mij. Deckbuilding zoals het zou moeten zijn. Thematisch sterk uitgewerkt (maar dit is goesting natuurlijk), vlot spelverloop en redelijke diepgang.
* San Juan Aangezien ik zeker een vermelding wil in de "De Tafel plakt- awards" of zo'n award op onze virtuele schouw wil plaatsen, kon deze titel hier zeker niet ontbreken. Neen, alle gekheid op een stokje ('t is toch gemeend Dominique), dit is gewoon een fantastisch goed spel. De kaartvariant van BGG's nummer 1 (of is het nu 2 of 3) is eigenlijk beter dan z'n grote broertje. Snel opgezet, snel gespeeld, maar zoveel diepgang en mogelijkheden.
* Revolver Eén van de betere 2-persoonsspellen van de afgelopen jaren. Met een asymmetrische kaartendeck toch een leuk spel in elkaar timmeren, is niet eenvoudig. Z'n nominatie voor de Gouden Ludo is dan ook verdiend.
Met deze Kerstboodschap en vroege nieuwjaarswens sluiten we ook de erg lange Essenreeks af. Het begon allemaal ergens halverwege augustus met een ganse reeks aankondigingen. De spellen waar we naar uitkeken (en die we al op tafel hebben gebracht), hebben de hoge verwachtingen meer dan ingelost. Niet alle spellen die we aan de collectie toevoegden in deze periode zijn reeds besproken, maar dat zal ons in de loop van de volgende weken wel eens lukken. Hopelijk mag u dan ook een reeksje imprESSENs verwachten.
2012 was in mijn ogen een erg sterk spellenjaar, niet alleen door de spellen die er verschenen zijn, maar ook het aantal speelsessies dat we dit jaar hebben kunnen organiseren. Mijn eerste dank gaat dan ook uit naar iedereen die samen met mij dit jaar heeft genoten van onze favoriete hobby. Ik heb ook een nieuwe doelstelling en wens voor het nieuwe jaar, maar deze publiceer ik (zoals het hoort) pas op 31 december. Ik hoop dat jullie allemaal benieuwd zijn, komen lezen ... en vooral gehoor zullen geven.
Voor deze laatste week heb ik ook nog wat in petto. Ik ga, volledig tegen mijn gewoonte in, enkele topjes meegeven. Uiteraard zijn deze subjectief, veranderlijk van dag tot dag en onvolledig. Ik ga me beperken tot een top-6 in enkele uitgekozen categorieën. Waarom geen top-10? Wel, SpinLi bestaat 6 jaar en ik geef u graag voor elk jaar 1 spel mee. Dit wil niet zeggen dat we uit elk jaar 1 spel gekozen hebben, maar u begrijpt waar we naartoe willen. In principe zou ik u gerust een top-1000 kunnen geven, maar daar ga ik me niet mee bezighouden. Opmerkingen zijn altijd welkom zoals steeds.
Prettige feesten alvast ... en probeer een spelletje op tafel te brengen (ik ga dat ook betrachten)
Spellen met een ietwat speciaal thema komen blijkbaar nooit alleen, zeker niet in een periode als die van Spiel. Zowel in Briefcase als in Ground floor duikt u de bikkelharde zakenwereld in. Ik kan u niet zeggen wie als eerste het thema heeft gekozen (ik vermoed Ground floor, aangezien deze al geruime tijd voor de beurs werd aangekondigd, gekickstarterd en geproduceerd enkele weken voor Essen), maar dat doet er eigenlijk niet zo erg veel toe. Indien je geen echte Wallstreet-man bent, zal je misschien dan ook een beetje door het thema moeten doorkijken. Beide spellen komen wel enkel qua thema overéén, de rest is iets totaal anders.
In Ground floor bent u een CEO van een bedrijfje dat het tot de top wil maken, u gaat door middel van worker-placement je eigen kantoorgebouw uitbouwen tot één toonaangevend bedrijf. Je gaat extra personeel kunnen aanwerven, speciale bureaus installeren die je extra's opleveren en je gaat de bikkelharde strijd met de andere spelers moeten aangaan om aan populariteit te winnen. Populariteit is in dit spel erg belangrijk want deze bepaalt de speelvolgorde en de doorslag bij eventuele gelijke standen.
Er is erg veel aan de gang in een spelletje Ground floor, dus ook dit spel zou ik niet direct zo maar iedereen voorschotelen. Samen met Terra Mystica is het ongetwijfeld het lijvigste spel uit de reeks die ik hier op de blog presenteer (en die stilletjes aan op z'n eind loopt). Een echte veelspeler zal ongetwijfeld z'n hartje kunnen ophalen in dit spel. Een spel bestaat uit 3 stadia, die op hun beurt uit 3 rondes bestaan. Elke ronde wordt dan nog eens opgesplitst in 5 fases. Het spel kan dus 9 ronden maximum duren, het kan ook sneller gedaan zijn, wanneer iemand erin slaagt om z'n vijfde verdiep van z'n kantoorgebouw te bouwen.
Fase 1 : inkomsten krijgen
- afhankelijk waar je CEO pion zich bevindt op de ladder krijg je tijdfiches (4 standaard voor de CEO en 3 extra voor elk personeelslid)
- als je verbeteringen in je kantoorgebouw hebt aangebracht die je in de inkomstenfase extra geld en/of info opleveren krijg je deze nu (geld en info zijn de twee dominanties in het spel, hiermee ga je alles moeten bekostigen)
Fase 2 : werknemers aanwerven
- in speelvolgorde mag iedereen werknemers aanwerven voor geld en info (zoals aangegeven op de huidige marktprijs)
- marktprijs stijgt telkens een speler een werknemer aanwerft
- de speler mogen meerdere werknemers aanwerven als ze dit kunnen betalen
- de werknemers moeten nog wel eerst geschoold worden (dus de tijdfiches zijn nog niet beschikbaar)
Fase 3 : zaken organiseren (het worker-placement gedeelte van het spel)
- je kan tijdfiches op je eigen speelbord inzetten en de actie onmiddellijk uitvoeren
- je plaatst tijdfiches op het algemene speelbord die tijdens de volgende fase worden afgehandeld
- het plaatsen van de fiches gaat in populariteitsvolgorde !!!
- je kan ten allen tijde een kamer herinrichten, dit levert je extra acties op op je eigen speelbord (kost 3 geld en 3 info)
Fase 4 : zaken uitvoeren
- de acties van het algemene speelbord worden uitgevoerd in een vaste volgorde (ik geef u hieronder een kort overzicht, zonder in te gaan op de manier hoe het allemaal precies werkt)
- consulting firm : hier kan je extra info gaan verzamelen
- advertsising agency : hier kan je je populariteit gaan boosten
- marketing bonus : de spelers krijgen hier een bonus in populariteitsvolgorde (geld, info, tijdsfiche, voorraadblokje of kamer inrichten)
- warehouse : voorraadblokje aankopen
- factory : de voorraadblokjes proberen te verkopen voor geld
- economic forecast : de economische voorspellingskaart wordt opengelegd
- retail outlets : de spelers die producten hebben aangeboden, kunnen ze misschien verkopen (afh. aantal klanten die op voorspellingskaart staan)
- construction company : je bouwt je kantoorgebouw uit met nieuwe verdiepen over verbeteringen (die je extra opleveren)
Fase 5 : herorganiseren (klaarmaken voor nieuwe ronde)
- tijdspionnen gaan van de borden, iedereen mag inkrimpen en werknemers ontslaan, nieuwe tijdspionnen nemen
- spelerspionnen terug naar het "no bonus"-vak, 1 voorraadblokje toevoegen aan het magazijn
- iedereen verliest 1 populariteit, pas het aantal werknemers die aan te werven zijn aan volgens economische voorspellingskaart
- leg nieuwe voorspellingskaart klaar, verplaats de rondepion, voeg nieuwe onderdelen voor het gebouw toe na ronde 3 en 6
Je merkt dat er wederom erg veel gaande is. Ik heb de spelregels echter al talloze keren gelezen (ook al aangezien we ze vertaald hebben naar het Nederlands), dus indien interesse, ga even langs bij BGG en download de regels (nadat je een duimpje hebt gegeven). Het zou me zonder meer te ver leiden om alle kleine details uit te leggen, maar alles staat prima aangegeven op het materiaal. Veel talenkennis is echter niet nodig aangezien alles qua tekst zéér beperkt is, het gaat vooral om de namen van de gebouwen of delen. De speler die op het einde van het spel overigens het meeste punten heeft, wint het spel. Dus je moet altijd in je achterhoofd houden dat bouwen het belangrijkste is van allemaal, want dit levert je de punten op.
CO² was één van de spellen waar ik zonder twijfel het meeste van had verwacht voor de beurs in Essen startte. Vooral het thema sprak me enorm aan. Het is dan ook erg jammer dat ik het spel tot op heden nog steeds niet op tafel heb kunnen brengen. Het feit dat dit spel helemaal aan het einde van onze Essen-spelbesprekingen staat gepland, verraadt het ook een beetje. Is het dan geen goed spel? Toch wel volgens mij, maar het feit dat de spelregels niet super geschreven zijn, gecombineerd met de moeilijke vaktermen die worden gebruikt, hebben ervoor gezorgd dat dit spel eerder op een zijspoor terecht is gekomen. Gelukkig verschijnen er stilaan enkele video's online met een duidelijke en gestructureerde speluitleg en dit maakt het allemaal toch een beetje makkelijker.
CO² is een veelspelersspel, laat ons daar niet over zeuren. Er is héél wat gaande in dit spel en je zal hoogstwaarschijnlijk ook wel enkele beurten nodig hebben om het allemaal onder de knie te krijgen. In CO² probeer je samen met de andere spelers de aarde te behoeden van de ondergang. Een coöperatief spel dus??? Neen, niet echt, je kan wel met z'n allen tegen het verlies aanlopen, want als de aarde onleefbaar is geworden door onze overtollige uitstoot dan verliest iedereen. Maar in dit spel ga je gewoon kei hard voor een individuele overwinning. Elke speler krijgt een opdrachtkaart waarmee hij op het einde van het spel punten kan scoren en tijdens het spel liggen er enkele kleinere opdrachtkaarten voor het rapen. Er zal in ieder geval voor gevochten worden.
Afhankelijk van het aantal spelers verloopt het spel over 5 of 6 decennia. Deze bestaan op hun beurt uit een bevoorradingsfase en een aantal actieronden die ook afhangen van het aantal spelers. Het staat eigenlijk allemaal mooi aangegeven op het speelbord. Ook de rest van het materiaal is erg sfeervol, maar dit zorgt aanvankelijk toch ook voor wat onduidelijkheid. eens je de symbolen kent, blijkt het eigenlijk allemaal niet zo moeilijk en veel te zijn (maar dit is vaak het geval natuurlijk). Ik ga dan ook niet op alle kleine regeltjes ingaan, want dit zou het ogenschijnlijk moeilijker maken dan het allemaal is, dus bij deze een kort overzicht (u krijgt trouwens erg handige overzichtskaartjes bij het spel)
1) Inkomstenfase :
- verdeel inkomsten : de 1ste en 2de positie op de expertisesporen van de verschillende energiebronnen leveren geld en/of overwinningspunten op. De spelers kiezen hoeveel ze aan geld of punten willen ontvangen
- energievoorziening : de centrales in de werelddelen verbruiken energie, de uitstoot stijgt als er gebruik wordt gemaakt van kool, olie of gas. De speler die de regio controleert, dient hiervoor te betalen met een CEP (schijven die je tijdens het spel gebruikt als zijnde een soort betalingsmiddel om bepaalde zaken te mogen doen)
- gebeurtenis : indien de uitstoot bepaald niveaus haalt, volgt er een gebeurtenis. Trek een kaart, voer de gebeurtenis uit en leg de kaart af.
2) Actiefase :
De speler heeft steeds de keuze tussen drie mogelijke acties. Daarnaast zijn er enkele gratis acties die elke ronde één maal uitgevoerd mogen worden.
- Een project voorstellen : stel de bouw van een bepaalde energiecentrale voor (die het werelddeel vraagt), ontvang hiervoor geld of grondstoffen of wetenschappers
- Installeer een project : betaal 1 CEP, ontvang het éénmalig effect van het project
- Bouw een project : betaal de kosten (geld en grondstoffen) en scoor de overwinningspunten (mag enkel indien je voldoende expertise in dat vakgebied hebt). Je wint ook extra expertise indien je deze actie uitvoert.
Gratis acties : mogen ten alle tijde tijdens je beurt uitgevoerd worden
- 1 wetenschapper inzetten of bewegen :
* op een project en overéénkomstig je expertise verhogen
* op een congres en je expertise eveneens verhogen
- de markt bezoeken : 1 CEP kopen of verkopen
- een kaart spelen : één van je lobbykaarten spelen en het voordeel ontvangen of één van de openliggende opdrachtkaarten vervullen en de punten scoren
3) Regio's controleren (geen aparte stap, geldt constant)
Als je een regio controleert, dit doe je door het meest gevraagde grondstoffen te leveren, mag je CEP's van die regio nemen, krijg je op het einde van het spel alle CEP's daar aanwezig, ben je verantwoordelijk voor de energievoorziening die de regio nodig heeft tijdens de inkomstenfase.
Het spel eindigt ofwel na vijf (zes) decennia OF als er twee regio's volledig volgebouwd zijn met alternatieve energiecentrales of wanneer de uitstoot terug zakt naar een veilig punt onder 350 ppm. Als de uitstoot boven de 500 ppm stijgt, is het spel ook afgelopen en verliest iedereen.
Op het einde van het spel tel je al je CEP's in je hand en die van regio's die je controleert, verkoop je deze tegen de huidige marktprijs en ontvang je het geld. Je scoort punten voor je opdrachtkaart, 1 punt voor elke 2 geld, 3 punten voor het meeste grondstoffen in handen en 3 punten voor de speler die het meeste opdrachtkaarten wist te scoren. De speler met de meeste punten wint het spel.
+ bijzonder sfeervol spel + hoewel dit genre spellen niet onmiddellijk mijn ding is, vond ik het erg leuk + geen overrompeling aan regeltjes op de regeltjes waarin dit genre spellen soms durft vervallen + erg fijne verhaallijnen uitgewerkt + taalafhankelijk, maar perfect haalbaar om met wat basiskennis van het Engels te spelen + ettelijke uren speelplezier vooraleer je alle scenario's hebt doorworsteld
- taalafhankelijk, jammer dat er waarschijnlijk nooit een Nederlandstalige versie van zal verschijnen - dit type spellen zijn gemaakt om uitbreidingen voor te maken en nieuwe verhaallijnen, dus de kostprijs gaat de hoogte in gaan de komende tijd - relatief duur spel (maar gezien het materiaal kan ik mij daar persoonlijk bij neerleggen)
Ik ben zeker overwegend positief over dit spel. We hebben er nog bij zitten mijmeren dat men er een soort applicatie van moet maken met animaties die de verhaallijn perfect in beeld zou kunnen brengen. Of we het spel met de club aanschaffen, daar durf ik niet op antwoorden (gezien de kostprijs en het beperkte publiek bij ons in de club die dit soort spellen speelt), maar ik hou hem zeker in de gaten en misschien zal hij bij gelegenheid toch wel eens in onze kast terecht komen.
Dit spel is één van de acht titels die WGG presenteerde op Spiel. Wegens budgettaire redenen was het voor spellenclub SpinLi onmogelijk om meer van deze titels in huis te halen, maar dit spel wilden we koste wat het kost toevoegen aan de collectie. Zowel na het lezen van de spelregels, als het bekijken van het materiaal vonden we deze titel de beste uit de reeks. Het was dan ook ongetwijfeld een grote afknapper voor velen dat hij niet tijdig in Essen geraakte, niet in het minst voor de mensen van WGG. Gelukkig wordt alles met de mantel der liefde bedekt als de naleveringen toch spoedig komen en het spel voldoende kan getest worden en goed bevonden in de hallen in Essen. Wij kochten ons exemplaartje wel later aan, tijdens Spel 2012.
Nieuw Amsterdam mag je gerust catalogeren onder de expertspellen van WGG. Met z'n iets langere speelduur en hogere leeftijdsaanduiding lijkt me dat niet onlogisch. Het materiaal is zoals we gewend zijn van de Goblins van prima kwaliteit. Bovendien zijn ook de kartonnen, glanzende fiches altijd een fijne vaststelling bij het uitpunchen van het materiaal. Hout hebben ze ook nog voldoende bij onze noorderburen, iets wat toch wat aan het verdwijnen is in spellenland (waar meer en meer wordt geopteerd voor plastic miniaturen of gewoon erg veel kartonnen fiches). Wij juichen het hout alleen maar toe, dus doe zo voort WGG.
In het spel zelf kruip je in de rol van een landeigenaar en verdien je punten door land te ontginnen, gebouwen te bouwen in Nieuw Amsterdam en voor de huiden die ze naar de Oude Wereld verschepen. Het hoofdelement van het spel zijn de veilingen waarbij de spelers niet alleen extra inkomsten krijgen, maar ook de mogelijke acties die ze die ronde kunnen uitvoeren. Op het speelbord is héél wat aan de gang, je hebt er markten, indianenkampen, een veilinghuis, de stadsdelen van Nieuw Amsterdam, een scorespoor, maar vooral erg handig zijn de speeloverzichten van de acties en de ronde.
Het spel wordt gespeeld over zes ronden, die elk bestaan uit 4 fasen : 1) Voorbereidingsfase : - oude landkaarten en scheepskaarten verwijderen en nieuwe land- en scheepskaarten aanvullen (4 van elk) - lege vakjes voor de huiden van de Lenape indianen worden gevuld - actiefiches worden geschud en in het veilinghuis geplaatst
2) Biedfase : - de spelers bieden in het veilinghuis om actiefiches te bemachtigen en om de beurtvolgorde te beïnvloeden
3) Actiefase : - in beurtvolgorde gebruiken de spelers hun stadsfiches (als ze die hebben) en voeren ze een speciale actie uit - in beurtvolgorde gebruiken de spelers hun landfiches (als ze die hebben) en voeren ze een speciale actie uit - in beurtvolgorde gebruiken de spelers hun handelsfiches (als ze die hebben) en voeren ze een speciale actie uit
4) Provisie- en inkomstenfase : - iedere speler krijgt zoveel maïs als aangegeven staat op zijn ontgonnen landkaarten - iedere speler verwijdert een maïs voor elk kantoor dat hij heeft in de stad - iedere speler krijgt goederen zoals aangegeven op de scheepskaarten en bewaart deze op zijn aanlegsteigers (overschot wordt afgelegd) - iedere speler krijgt één munt per district dat hij bezet, plus één munt per district dat hij controleert
Stadsacties : - kantoren bouwen (zodat je overmacht krijgt in de districten) - verkiezingen organiseren (zo scoor je overwinningspunten voor de meerderheid in districten) Landacties : - land toevoegen (een open kaart toevoegen, één hout opleggen, een langhuis verplaatsen stroomopwaarts) - land ontginnen (als de kaart volgebouwd is met huizen, krijg hiervoor hout en punten zoals aangegeven op de kaart) Handelsacties : - huiden kopen van de lenapes (betaal zoals aangegeven op het speelbord) - huiden verschepen (leg het gevraagde huiden van een schip af, ontvang geld en punten afh. geleverde huiden) Speciale acties : mag je uitvoeren in elke stap van je beurt, kost één munt (tenzij je het district controleert dat bij de actie hoort) - houtzagerij : één munt voor één hout en omgekeerd - graanschuur : één munt voor één maïs en omgekeerd - dok : voeg een gebouw toe aan je aanlegsteiger, nu heb je meer magazijnen om goederen op te slaan - molen : voeg 1 tot 3 gebouwen toe aan landkaarten - zwarte markt : koop 1 tot 3 huiden voor munten en/of goederen (of combo), kosten zijn 3/6/9 als je 1/2/3 huiden koopt - handelspost : verplaats je handelspost één stap stroomopwaarts
Na zes ronden eindigt het spel met een slotverkiezing in de districten, krijg je nog overwinningspunten voor je volledig gevulde maar nog niet ontgonnen landkaart en voor een overschot aan huiden, geld en grondstoffen krijg je ook nog punten. De speler met de meeste punten wint het spel.
Stel dat die Maya's nu toch maar eens gelijk hebben, dan zou de wereld dus effectief vandaag vergaan. In dit Tzolkin-jaar is het dan ook niet meer dan gepast dat het laatste wat u leest iets te maken heeft met uw favoriete hobby. Ik ben dan ook zéér vereerd dat u mijn nietig blogje als laatste in uw gedachten wil stoppen. Vandaag presenteer ik dan ook geen nieuwe spelbespreking maar een opsomming van alle spellen uit de Essen-reeks die ik ondertussen al op tafel heb gekregen. Ik geef er voor één keer eens punten bij, super-subjectief, totaal nutteloos en van geen enkele relevantie. Maar voor wat het waard is, is dit mijn persoonlijke ranglijst van de gespeelde spellen. Geniet ervan en rust zacht! En moesten die indianen er toch naast zitten, dan krijgt u morgen van mij een recensie over indianen.
10 op 10 : buiten categorie - Terra mystica
- Belfort
9 op 10 : fantastische spellen die mijn collectie nooit zullen verlaten - Homesteaders - Ginkgopolis
- Seasons
8 op 10 : leuke spellen die méér dan de moeite waarde zijn en in een spellencollectie thuishoren - Escape - Suburbia - Briefcase - Tokaido - Tzolkin - Hanabi
7 op 10 : degelijke spellen die ik leuk vond - Among the stars - Animal farm - P.I. - Saint-Malo - Spellbound - Libertalia - City of horror - Oddville - Mice and mystics
6 op 10 : leuk om een keertje gedaan te hebben, maar ... - Amber - Skyline - Smash up - Courtier - Diavolo - Atlantis rising - Lady Alice - Aztlan - Qin - Rondo - Mutant meeples - Hennen Jennen - Sheepland
5 op 10 : verdienen misschien nog een waterkansje - La venise du nord - De hobbit - het kaartspel
Nog in de wachtkamer en hopelijk op korte termijn een imprESSEN ... - Yedo
- Il Vecchio
- Noblemen
- Al Rashid
- Myrmes
- Serenissima
- Asgard
- 7 Wonders cities
- Dungeon lords + exp.
- Goblins inc.
- Galaxy trucker + exp.
- The cave
- Mercurius
- Alcatraz + exp.
- Sunrise city
- Viva java
- Groundfloor
- Snowdonia
- Karnag
- CO²
- Carson city + exp.
- Dominare
- Mercante
- Guildhall
- 1969
- Keyflower
- Dr. Who
Dit is misschien wel een bespreking waarop u heeft zitten wachten ... misschien ook totaal niet, want u heeft het spel niet in huis en zal het ook niet in huis halen voor belachelijk hoge prijzen (hoe goed het spel dan ook wel zou zijn). Fragor games maakt er de laatste jaren "een spel" van om zo snel mogelijk hun kopietjes van hun nieuwe spel uit te verkopen. Op luttele dagen tijd waren de 1000 pre-orders de deur uit en moest de minder freaky gamer lijdzaam toekijken hoe er druppelgewijs informatie over het spel gelost werd. Want het moet gezegd ... toen ik de pre-order plaatste, wist ik enkel de titel van het spel (en zelfs die heb ik maar half bekeken, gewoon mailen naar die twee gekke Schotse broers). Maar was het allemaal de moeite waard?
Laten we beginnen met het stokpaardje van de Lamontbroertjes : het materiaal. Dat is werkelijk om duimen en vingers van af te likken! De doos heeft een belachelijk grote omvang. Als dit de nieuwe standaard wordt, zullen menig zolder, kelder of livingkast moeten verbouwd worden om alles nog te kunnen stapelen. De doos zit echter niet helemaal vol, maar het is vooral om de stenen figuurtjes netjes en veilig weg te bergen dat ze zo omvangrijk is. Het speelbord is erg mooi en sfeervol geïllustreerd. Het moet gezegd dat het wel oogt als je het allemaal open legt. De rest van het materiaal is prima in orde en in typische Fragorstijl. Zo zijn de kaarten eerder in een kinderachtigere tekenstijl, maar dat stoort mij persoonlijk totaal niet. Zoals reeds gezegd, het hoort wel bij de firma. De stenen figuurtjes zijn sowieso de uitschieters, de trol en de wachter zijn mijn favorieten, maar ook de magiërs, de boeken en de heks zijn adembenemend. Misschien dat het groffe schilderwerk sommigen stoort, maar ik vind het wederom toepasselijk. Het moet niet allemaal te gelikt zijn voor mij. Wat het materiaal betreft, zat dit spel dus wel in de juiste prijscategorie als je hem in Essen aanschafte, maar om er nu de gevraagde bedragen voor neer te leggen, lijkt me het een beetje te veel.
Het spel dan maar, een coöperatief spel dit keer bij Fragor. Wij zijn ondertussen vertrouwt met het gamma aan coöperatieve spelen en ik kan u nu al verklappen dat dit niet het beste spel is, dat blijft in mijn ogen nog steeds Ghost stories. Maar wat je wel moet erkennen is dat dit spel voor het eerst een deckbuildingsysteem gebruikt in een coöperatief spel, dat heb ik volgens mij nog niet gezien. Of het al dan niet werkt, kom je straks nog wel te weten. Op het eerste zicht deed dit spel me erg denken aan Shadows over Camelot of Mousquetaires du Roy, waar je ook op verschillende locaties het onheil probeert te voorkomen. Winnen is niet evident, maar als je de schade al weet te beperken, dan ben je goed bezig. Datzelfde gevoel heb je ook hier, het is dweilen met de kraan open. Je kan dan ook enkel winnen als je de heks verslaat, maar hebt héél wat manieren om het spel te verliezen : als je 2 toverboeken verliest, indien er twee slechte pionnen op het einde van hun spoor terechtkomen, indien de heks haar toren bereikt en als je een slechte kaart dient te trekken maar deze niet meer voor handen is.
Ik geef u ook graag even een kort overzicht van een speelbeurt. Kort en onvolledig zeg ik er al even bij, want er zijn wel wat kleine regeltje om mee rekening te houden. Het spel speelt wel vlot als je de regels bij de hand houdt en zijn niet moeilijk eens je bezig bent, maar het zijn er wel wat.
Als je aan de beurt komt, voer je de volgende acties in volgorde uit :
- stuur een kaart naar de toren van de heks
- speel of leg magiekaarten af
- vul de magiekaarten terug aan
(deze laatste stap kan worden onderbroken als er een gevecht ontstaat met de heks)
1) De speler moet één van de kaarten uit de rij magiekaarten naar de toren van de heks sturen. Bovenaan staan een zon- of maansymbool. Op deze manier zal de kracht van de magiërs (zon) of die van de heks (maan) vergroten als het tot een gevecht komt.
2) De speler mogen de resterende magiekaarten in een volgorde naar keuze gebruiken om acties uit te voeren. Ze mogen ook de kaarten afleggen zonder de bijhorende actie uit te voeren, maar op het einde van hun beurt mogen er slechts 2 kaarten over blijven. In je beurt moet je ervoor zorgen dat je zeker één keer bewogen hebt of de slechte pionnen gaan weer een stapje vooruit zetten (tenzij je in een dorp bent).
De mogelijke acties :
- bewegen van een stad naar de wildernis of een dorp (niet rechtstreeks naar een andere stad)
- bewegen naar een locatie (komen pas open te liggen nadat je ze gevonden hebt tussen de dorpen en leveren een speciale actie op)
- magie : hiermee kan je je persoonlijke toverstaf opladen (die je ten alle tijde kan gebruiken om één van de basisacties extra uit te voeren) OF om een slechte pion terug te dringen op één van de sporen (hiervoor trek je een steen uit het zakje, maansteen gebeurt niets- zonsteen één plaats terug)
- invloed : invloed wordt gebruikt om je deck aan te vullen met helpers die je in de dorpen haalt. Vanaf het moment dat er voldoende invloed is bijeen gesprokkeld, sluiten de helpers zich bij jou aan en verdwijnen ze in de trekstapel (één kaart onmiddellijk ter beschikking)
- op zoek naar toverboeken : sommige kaarten laten je toe om te kiezen of je één van bovenstaande basisacties uitvoert of een toverboek een plaatsje verschuift naar de goede kant. Indien de toverboeken bepaalde plaatsen passeren krijg je toverkaarten (die je extraatjes opleveren), bereikt het boek de eindplaats, dan win je het toverboek (je hebt ze nodig om de heks te gaan bekampen op het einde van het spel)
3) De vitrine van magiekaarten wordt aangevuld, indien er meer dan drie slechte kaarten worden getrokken, verschuiven de slechte pionnen en de trol een plaatsje. Komen deze slechte pionnen of de trol op een toverboek terecht, gaat het boek verloren voor altijd. Indien je de vitrine niet volledig kan aanvullen, volgt er een strijd met de heks.
Strijd met de heks :
- de slechte magiekaarten worden afgelegd, maar eerst worden ze nog uitgevoerd (verplaatsingen slechte pionnen en trol)
- de slechte pionnen en/of trol waar geen magiër staat, gaan één plaatsje vooruit
- er wordt een extra slechte kaart toegevoegd aan je kaartenstapel
- bepaal de kracht van de heks (maansymbolen op kaarten, stenen trekken en maanstenen toevoegen) en die van de magiërs (zonsymbolen op kaarten en zonstenen) en vergelijk ze. Bij winst voor de magiërs krijgt de heks steun van één van haar onderdanen voor de volgende ronden en worden de boeken allemaal een plaatsje naar de goede kant geschoven. Bij verlies hangt het ervan af hoe groot het verschil in kracht is tussen goed en kwaad (0-4 de heks zet één stapje richting top toren, 5-9, de heks zet twee stapjes, 10+ het spel is onmiddellijk verloren). Als de heks klimt naar de top van haar toren vergroot haar kracht en wordt er een onmiddellijk effect uitgevoerd (en neem van mij aan dat je dit liever hebt).
Hoe je het spel kan verliezen, heb ik al even aangehaald, maar je kan (hoop ik toch) het spel ook winnen. Hiervoor dien je volgende zaken te regelen :
- verzamel minstens 4 toverboeken
- verzamel met alle magiërs in het dorp waar de locatiekaart "de toren van de heks" zich bevindt (dus deze moet je wel eerst vinden)
- vecht een finale strijd uit met de heks (elk boek telt als een zonsymbool, voor de rest is dit als eender welk ander gevecht met de heks)
"We gaan naar de maan, we gaan naar de maan. Als je mee wil er is plaats genoeg, we blijven weg tot morgenvroeg!" Zag de wereld er maar uit zoals Samson en Gert ons voorzingen. In 1969 gaan we nu net niet samen naar de maan, maar binden we de strijd aan met de andere machtige wereldnaties om als eerste een man op de maan te zetten.
Je zal wetenschappers gaan inhuren, je kennis bijspijkeren en trainingsmissies uitvoeren om het ultieme doel ... landing op de maan te bereiken. Het spel verloopt over 7 rondes, die opgedeeld zijn in vier fasen : 1) Inkomstenfase 2) Koopfase 3) Missiefase 4) Einde van de ronde
In de inkomstenfase krijgt elke speler inkomsten zoals aangegeven op de huidige plaats op het spelrondespoor. Daarna mag je punten spenderen om extra geld in het laatje te brengen. Het aantal punten dat je mag opofferen hangt af van het speeljaar.
In de koopfase mogen de spelers wetenschappers inhuren en intelligentiekaarten kopen. Je mag zoveel aankopen als je wil (en kan) betalen. Als je wetenschappers koopt, moet je ze onmiddellijk een plaatjes geven op je spelersbord. De intelligentiekaarten kosten 2 miljoen en je mag er maximaal 6 op handen hebben. Deze kaarten tonen waardes die je kan gebruiken tijdens je missies om extra posities op te schuiven en punten te scoren.
In de missiefase kiest de speler één van de nog niet gespeelde missies, gooit de dobbelstenen (groen is positief, rood negatief en blauw neutraal), speelt intelligentiekaarten uit om de totale waarde te verhogen en andere spelers spelen eventueel intelligentiekaarten om de waarde naar beneden te halen. Uiteindelijk scoor je het aantal punten gelijk aan de plaats waar je terechtkomt in de missie.
Een nieuwe ronde wordt voorbereid door je vlag op de missie te leggen die je uitvoerde (zodat je weet dat je die al beproefd hebt) en schuif je de spelrondefiche naar de volgende plaats op het spelrondespoor. Na 7 rondes wint de speler met de meeste overwinningspunten.
De wetenschappers die je koopt leveren je extra's op afhankelijk van waar je ze plaatst op je spelersbord. Dit is een onderzoeksbord waar je op verschillende domeinen kan spelen. Sommige zaken leveren je kortingen op bij volgende aankopen, andere zorgen voor een aanpassing van de dobbelstenen, nog anderen laten je toe om extra stapjes te zetten bij bepaalde missies.
+ het moet gezegd, de artwork is fantastisch + eenvoudige gameplay, stapje zetten, kaartje nemen (en eventueel betalen) en punten bijzetten + je komt stapjes te kort om alle zaken uit te voeren die je graag wil doen (typisch voor een goed spel) + functionele inlay in de speeldoos (niet van levensbelang, maar mooi meegenomen) + prima gateway-game + de speciale acties van de karakters zijn een welgekomen toevoeging
- niet superveel diepgang - de scorepionnen zijn wel aan de ietwat kleine kant
+ de hype, het moet gezegd, was enorm voor dit spel, proficiat CGE + het spelmechanisme met de draaiende tandwielen werkt echt wel en zorgt voor een extra dimensie (geen onnodig gimmick zoals hier en daar wordt beweerd) + je kan nu ook "tijd" plannen, laat je arbeiders staan voor een rondje en ze leveren meer op (maar misschien kom je dan weer wel te laat voor hetgeen dat je echt wil hebben) + je wil weer héél veel doen, maar kan niet alles tegelijk, typerend voor een goed spel + de doelen (wonderen) waar je naartoe kan werken en zo'n technologiesporen zijn altijd leuk en een prima toevoeging aan een spel (net als Terra Mystica bijvoorbeeld) + de prijs van dit spel valt reuze mee (zeker in Essen), voor dit type van spel zijn we de laatste tijd andere bedragen gewoon + de kristallen doodshoofdjes zijn echt wel leuk speelmateriaal, toffe aanvulling op de standaard grondstoffenblokjes (ik zou er niet van verschieten moesten deze in de "Tafel-plakt-awards" een plaatsje krijgen)
- je zal je hersenen af en toe toch moeten pijnigen, want je moet je arbeiders in dit spel weer van voedsel voorzien (niet echt een minpunt voor mij persoonlijk, het hoort er nu éénmaal bij) - het hoofdtandwiel is met momenten nogal stroef, geen grote rampen hier, maar een beetje voorzichtigheid bij het doordraaien is aangeraden - als je met meer dan twee spelers speelt en je pionnetjes moeten op de technologiesporen en tempelsporen samenstaan, dan wordt het al gauw wat krap, mensen met dikke vingers laten het verzetten ervan dan ook beter over aan mensen met een goed ontwikkelde fijne motoriek. Ook de arbeiders die op de tandwielen staan vallen regelmatig om als je zelf arbeiders gaat inzetten. (maar dit heeft waarschijnlijk meer met mijn "lompigheid" te maken dan wat anders) - zie foto : mensen met verftalent kunnen er echt wel iets graaf van maken, jammerlijk genoeg ben ik niet tot zulke dingen in staat
Let wel : deze imprESSEN is gebaseerd op een solospel, dus de echte interactie heb ik nog niet kunnen aanvoelen. Desalniettemin wordt onmiddellijk duidelijk wat de mogelijkheden van dit spel zijn. Ik kijk er echt naar uit om deze op tafel te kunnen gooien bij een volgende gelegenheid. De spelregels zijn makkelijker dan het op het eerste zicht lijkt.
Tokaido was één van de spellen die in Essen zéér snel over de toonbank vloog en bijgevolg na dag één eigenlijk al uitverkocht was. Enkel voor pre-orders die reeds betaald waren, was er nog ééntje beschikbaar. Wij hebben dus even moeten wachten op ons exemplaartje, maar een dik maandje na de beurs is hij terechtgekomen.
De hype heeft volgens mij met twee zaken te maken : ten eerste is de auteur niemand minder dan Antoine Bauza, mr. 7 Wonders, die dit jaar met Hanabi ook al een sterk kaartspel op de markt bracht. Daarnaast zijn de looks van dit spel uiterst interessant. Het zen-gevoel dat men met dit spel probeert te creëren heeft ongetwijfeld ervoor gezorgd dat het spel de nodige aandacht kreeg in hal 9. (als ik me niet vergis)
Het spel zelf is een leuk familiespel waarbij je aan setcollecting gaat doen, dit wil zeggen dat je probeert om de juiste kaartjes te verzamelen en op die manier de puntjes te verzamelen waarmee je het spel wint. Het speelbeurtsysteem is dat van Thebe, nl. de speler die als laatste op het spoor staat, voert een beweging en bijhorende actie uit.
In Tokaido gaan de spelers op weg naar Edo (het vroegere Tokyo). Langsheen deze weg komen ze allerlei tempels, panorama's, dorpen, souvenirwinkeltjes en andere reizigers tegen. Als je aan de beurt bent, verplaats je je pion naar een vrije plek op de weg. Je mag zelf bepalen hoe ver je gaat (tot max. aan de volgende kroeg, want daar moet je iedereen opwachten, aangezien er daar een tussenstop wordt ingelast). Afhankelijk van de plaats waarop je terechtkomt, mag je een actie uitvoeren waarmee je de nodige kaarten verzameld. Bijna al deze acties en kaarten leveren je overwinningspunten op die je onmiddellijk bijzet.
Verschillende plaatsen : - dorp : je trekt drie souvenirskaarten en koopt er zoveel van als je wil (en kan) betalen, je scoort de punten overeenkomstig de verschillende souvenirs. Je probeert setjes te verzamelen van verschillende souvenirs. - boederij : je krijgt 3 geld - reizigers : je trekt de bovenste kaart van de stapel en voert de actie uit (geld, punten, andere kaarten, ...) - tempels : je mag 1 tot 3 geld offeren aan de tempel en scoort 1 punt per afgegeven geld - panorama (3 soorten) : neem een kaart van het soort panorama. Voor het eerste deel scoor je één punt, het tweede 2, ... Zo gauw je een panorama volledig hebt afgebouwd, krijg je bonuspunten als je het als eerste kan volbrengen. - warmwaterbronnen : neem de bovenste kaart en scoor 2 of 3 punten - kroeg : neem een aantal kaarten gelijk aan het aantal spelers +1, betaal de kosten van het eten en scoor 6 punten. De speler die eerst in de kroeg komt, kiest eerst, daarna heeft de volgende keuze uit de overgebleven kaarten, ... de laatste speler heeft nog keuze tussen twee kaarten.
Als de spelers in Edo aankomen worden nog extra punten uitgedeeld : - speler met meeste souvenirkaarten - speler met meeste warmwaterbronnenkaarten - speler met meeste reizigerskaarten - speler die het meeste geld spendeerde aan het eten in de kroegen
Tenslotte speelt elke speler ook nog met een eigen karakter. Elk karakter heeft een speciale eigenschap die hij tijdens het spel kan gebruiken.
+ het spel is gelanceerd voor de film, dat speelt in z'n voordeel waarschijnlijk + de spelregels zijn erg eenvoudig, zeker voor iemand die kan "slagen halen" + het verdeelsysteem van de karakters en de symbolen is mooi gevonden, maar we verwachten niet minder van iemand als Martin Wallace + men doet een verdienstelijke poging om met asymmetrische teams te werken
- het spel is toch wel wat beperkt - uiteindelijk is het thematisch nul komma nul, je kijkt enkel naar de cijfertjes en symbolen op de kaarten (beetje gemiste kans) - niet alle kaarten zijn in het spel, dus je kan weinig tactisch spelen
Persoonlijk vond ik ons eerste spelletje niet erg leuk. Ik had het gevoel dat we weinig in handen hadden. Ik stond aan de zijde van het "goede" en dus speelden we met z'n tweeën tegen één. Toch konden we geen greep op het spel krijgen en zijn we roemloos ten onder gegaan. Afhankelijk van de kaarten die al dan niet in het spel zijn, loopt het toch maar wat aan te modderen vind ik persoonlijk. Ik wil het spel zeker nog kansen geven met een voltallige bezetting (5 spelers), maar of het een topper zal worden ... daar heb ik mijn bedenkingen bij.
999 games brengt een kaartspel uit van niemand minder dan Martin Wallace. Echt veel werk heeft hij echter niet aan dit spel gehad, want ik kan dit spel zéér kort voorstellen : slagen halen.
Uiteraard is de puntentelling een beetje speciaal of anders dan in andere kaartspellen, maar de essentie van het spel is een spelletje slagen halen, waarbij paars altijd de troef is. Het spel omvat 60 kaarten in vijf kleuren van 1 t.e.m. 12. De illustraties op de kaarten zijn louter voor de sfeer, de symbolen onder de cijfers hebben wel een betekenis. Afhankelijk van het aantal speler speel je in 2 teams. Het ene team vertegenwoordigd het "goede", het andere team het "kwaad". De spelers van het goede krijgen aan het begin van het spel een aantal kaarten (9-8-7 voor respectievelijk 3-4-5 spelers), het kwaad start met meer handkaarten, maar ze leggen onmiddellijk een aantal kaarten af zodat iedereen met evenveel kaarten speelt. (Het kwaad kan z'n hand dus een klein beetje samenstellen, maar ze zijn dan ook in alle gevallen in ondertal (1 kwaad bij 3 of 4 spelers, 2 spelers bij het kwaad met 5 spelers)
Bij aanvang van het spel worden de karakterkaarten geschud en krijgt elke speler er één. Elke karakter geeft aan of je in het goede of het kwade kamp zit en wat er gebeurt als je een slag haalt. Elk karakter zal z'n behaalde slagen op een bepaalde manier moeten verdelen en hier zit héél het puntensysteem aan vast. Op sommige kaarten staat een stersymbool of een zwarte ork afgebeeld. Het zijn respectievelijk negatieve punten voor het kwaad en het goede. Het goede kan met een stersymbool een zwarte ork afleggen en het kwade kan met een zwarte ork een stersymbool afleggen. Indien een speler na een ronde twee negatieve punten heeft, moet hij het spel verlaten. Indien er nog niet aan de eindvoorwaarden wordt voldaan, wordt er nog een tweede (en laatste) ronde gespeeld.
Het kwaad wint als : - alle spelers van het goede zijn uitgeschakeld en er nog één speler van het kwaad overblijft (in 3 of 5 spelersspel) - er nog één goed karakter overblijft en het kwaad niet is uitgeschakeld (in 4 spelersspel) - als alle spelers zijn uitgeschakeld
Het goede team wint als : alle spelers van het kwaad zijn uitgeschakeld en er nog minstens 1 karakter van het goede team overleeft.
Hoe de kaarten van een gewonnen slag verdelen (staat ook aangegeven op karakterkaart) : - Bilbo : 1 kaart houden, 1 geven aan andere speler, de rest afleggen - Thorin : schudt alle kaarten en geeft elke speler 1 gedekte kaart - Gandalf en Smaug : mogen aan elke speler (inclusief zichzelf) 1 kaart geven. Kaarten die ze niet willen geven, leggen ze af. - Bolg : moet 1 kaart aan 1 andere speler geven, de rest afleggen
Eén van de titels waarvoor ik de vertaling van de spelregels voor mijn rekening heb genomen. Sheepland is een familiespel waarbij je tracht om je schaapjes op het droge te krijgen. Letterlijk en figuurlijk mag je deze uitspraak nemen. Je gaat de houten meeple-schapen over het speelbord bewegen en ze proberen in een wei te krijgen waarvan jij "aandelen" hebt. De speler die het beste scoort over het ganse speelbord is de winnaar.
Laten we eerste even beginnen met het materiaal, wat erg verzorgd is. Grote houten speelstukken, een kleurrijk en duidelijk speelbord, stevige kartonnen tegels en fiches. Allemaal goed dus? Ja en neen, want dankzij deze prima kwaliteit is ook de prijs van dit spel natuurlijk de hoogte ingegaan en wordt er misschien wel wat te veel gevraagd voor een spel van dit allooi.
Het spel vangt aan met alle schaapjes netjes verdeeld over alle weien op het bord. Elke speler krijgt ook alvast 1 terreintegel en 20 geld om het spel te beginnen. In een beurt voert een speler drie acties uit, waarvan één altijd het verplaatsen van een herder moet zijn. Kies je twee maal dezelfde actie moet de actie ertussen ook het verplaatsen van de herder zijn. (dit is eigenlijk de enige regel waar je op moet letten)
- je herder bewegen : gratis naar een aangrenzend veld, 1 dinar naar een veld naar keuze. Op het veld waar je vertrekt, laat je een hek achter (fiche)
- beweeg een schaap : verplaats een schaap uit een terrein naar een aangrenzend terrein
- koop een terreintegel : je betaalt voor de verschillende terreintegels zoals aangegeven op de tegel. De tegels worden steeds duurder, naarmate er verkocht raken (deze tegels zorgen voor de punten op het einde van het spel)
- het zwarte schaap kan bewogen worden zoals een ander schaap, maar ook aan het begin van je beurt moet je een dobbelsteen gooien om te zien of hij sowieso verplaatst naar een aangrenzend gebied
Wanneer alle hekkens geplaatst zijn, wordt de lopende ronde nog afgespeeld. (gebruik dan de eindhekkens)
Nadien wordt er gekeken hoeveel schapen er zich in de verschillende terreinen bevinden en wordt dit vermenigvuldigd met het aantal tegels dat je van deze terreinsoort hebt. Tel alles samen en je hebt je score.
Briefcase is een deckbuilding game, zoals Dominion of Thunderstone. Concreet wil dit zeggen dat je in de loop van het spel je eigen stapel kaarten gaat proberen uit te breiden en optimaliseren, zodat je aan het eind van de rit telkens de juiste kaarten op handen krijgt om de acties uit te voeren die je wenst uit te voeren. Het thema is in ieder geval een keertje iets anders, als ondernemer ga je aan de slag om je in te kopen bij diverse bedrijven en de voordelen ervan zo optimaal mogelijk te benutten.
Aan het einde van het spel, wanneer er twee stapels grondstofkaarten zijn opgebruikt, of wanneer alle bedrijfskaarten zijn verpatst, wint de speler met de meeste punten. Punten worden verkregen door bedrijfskaarten te bouwen, door bij de bank langs te gaan en letterlijk punten te kopen, door de resterende grondstoffen en enkele bedrijfskaarten generen nog punten afhankelijk van de kaarten die in je stapel zitten.
Je start het spel met in je deck drie soorten kaarten, koopkaarten, activeringskaarten en obstakelkaarten. Deze laatste soort is niet meer dan het woord ook zegt, ze zitten in je weg en je kan ze enkel gebruiken als een bepaald bedrijf het bijvoorbeeld toelaat om 2 (of 3) dezelfde kaarten af te leggen om een actie uit te voeren. Daarnaast kan je ze ook nog gebruiken om een "verboden-kaart" te verleggen. In het spel zijn er telkens twee stapels grondstoffen en twee soorten bedrijven afgesloten voor aankoop, maar met deze actie kan je het vrijspelen.
De spelers starten met vier handkaarten en spelen deze in hun buurt uit zoals ze willen, ze voeren de bijpassende acties uit, leggen de resterende handkaarten af en trekken terug vier handkaarten (tenzij ze reeds een bedrijf aankochten dat hen toelaat om meer handkaarten te hebben). Met de koopkaarten kan je bedrijfskaarten aanschaffen, de kosten worden betaald met een aantal koopkaarten (heb je die niet op hand, pech ...). Voor elke koopkaart kan je ook grondstoffen aanschaffen. Deze heb je nodig om bedrijven te activeren. Want als je bedrijven aankoopt, komen ze gedeactiveerd voor je te liggen. Je mag overigens maar max. 5 grondstoffen bewaren (tenzij je weer een bedrijf hebt dat er meer toelaat).
Dit brengt ons dan ook bij de tweede mogelijke actie, de activeringsactie. Door deze kaart te spelen kan je één van je bedrijven activeren. Je legt de gevraagde grondstoffen af (energie is onuitputtelijk en komt terug in de trekstapel, de rest wordt afgelegd) en ontvangt onmiddellijk het voordeel van het bedrijf en daar bovenop extra kaarten voor in je kaartenstapel. De bedrijven blijven gedurende het ganse spel voor je liggen. Sommige bedrijven leveren een constante eigenschap op, andere dienen geactiveerd te worden telkens je het wil gebruiken. Daarnaast kan je ook de bank activeren. Je legt dan koopkaarten af in ruil voor overwinningspunten. Deze actie kan gedaan worden tot de overwinningspunten op zijn gebruikt.
Tenslotte zitten er ook nog huurkaarten in het spel. Deze worden bekomen door de activatie van sommige bedrijven en stellen je in staat, als je ze uitspeelt uit de hand, om een bedrijf van een tegenspeler te activeren. Je betaalt dan de helft van de kosten in grondstoffen aan de tegenspeler en mag de actie van het bedrijf uitvoeren. De tegenspeler kan dit overigens niet verhinderen.
Al de overige regels hebben eigenlijk betrekken op de bedrijfskaarten en het hangt er dan weer van af welke in het spel zijn. De spelregels schrijven enkele setjes voor waarmee je kan beginnen, of een complex spel spelen, een competitief spel, ...
Deze titel is een remake van een spel uit 1996, dat zelfs bij 999 games is verschenen. Het enige wat eigenlijk is aangepast is de doos, die er wel redelijk graaf uitziet en de spelregels zijn in een nieuw jasje gestopt. De eigenlijk regels zijn wel totaal niet veranderd. Ook nu nog gaat u met bootjes rondvaren, grondstoffen en producten kopen en verkopen en hier en daar een robbertje uitvechten. De grootste verandering zijn echter kleine aanpassingen : - het speeloppervlak is kleiner en compacter geworden - er is één soort grondstof minder in het spel - het fase-systeem, dat je stapje voor stapje moest afhandelen is ietwat omgevormd - er is een ander vechtsysteem dat wordt gehanteerd
Er zijn verschillende galleien in het spel die om beurten worden geactiveerd. Vertrekkende van de laagst genummerde tot de laatste heeft de eigenaar steeds de keuze tussen twee opties : een actie of een investering maken. Als actie ga je het schip laden, bewegen, verkopen of vechten. 1) Laden : elk schip heeft plaats voor 5 grondstoffen/bemanningsleden, de kosten voor het laden en welke bemanningsleden waar terecht mogen en kunnen komen hangen af wie er controle heeft over de haven waar het schip ligt aangemeerd. Het spreekt voor zich dat je betere deals kan sluiten als je zelf de haven controleert. 2) Beweging : het aantal bemanningsleden bepaalt hoeveel stappen een schip kan bewegen. Een boot kan dus sneller gemaakt worden door meer bemanningsleden, maar dit zorgt voor minder ruimte voor grondstoffen 3) Verkopen of vechten : als je in een vreemde haven terechtkomt kan je grondstoffen verkopen die de haven niet zelf produceert of reeds in z'n pakhuis heeft liggen. Hopelijk ligt er geen concurrerend schip in de weg want dan dien je eerst nog uit te vechten of je al dan niet mag leveren. Een gevecht wordt afgehandeld door middel van het gooien van dobbelstenen. Gooi je een doodshoofd, vallen er slachtoffers bij de tegenstander. Zolang er bemanningsleden in het schip zitten, kan er verder gedobbeld worden. Afhankelijk van de situatie die wordt bereikt, verdwijnen er schepen van het bord, nemen spelers havens in, kunnen ze leveren of niet.
Je kan er ook voor opteren om te investeren : - bemanningsleden aanwerven : 1 ducaat per bemanningslid - galleien aankopen : 1 ducaat per gallei dat je reeds in bezit hebt - een fort kopen : 2 ducaten voor een fort te bouwen in een haven waar hout of steen wordt geproduceerd - een basiliek oprichten : 2 ducaten voor een basiliek in een haven waar goud of marmer wordt geproduceerd
Nadat elk schip z'n beurt heeft kunnen spelen, wordt de rondemarker voortgezet, een kaart getrokken en vindt er een gebeurtenis plaats. Dit brengt met zich mee dat de witte pion wordt verzet. Zo gauw deze op een scorevak komt, volgt er een telling. Elke haven levert zoveel op als er grondstoffen geleverd zijn. Elke basiliek levert nog eens 5 ducaten extra op. Na de derde telling eindigt het spel en wint de speler met het meeste geld.
Fairy land (Lo Scarabeo) :
Spellen met een ietwat speciaal thema komen blijkbaar nooit alleen, zeker niet in een periode als die van Spiel. Zowel in Briefcase als in Ground floor duikt u de bikkelharde zakenwereld in. Ik kan u niet zeggen wie als eerste het thema heeft gekozen (ik vermoed Ground floor, aangezien deze al geruime tijd voor de beurs werd aangekondigd, gekickstarterd en geproduceerd enkele weken voor Essen), maar dat doet er eigenlijk niet zo erg veel toe. Indien je geen echte Wallstreet-man bent, zal je misschien dan ook een beetje door het thema moeten doorkijken. Beide spellen komen wel enkel qua thema overéén, de rest is iets totaal anders.
CO² was één van de spellen waar ik zonder twijfel het meeste van had verwacht voor de beurs in Essen startte. Vooral het thema sprak me enorm aan. Het is dan ook erg jammer dat ik het spel tot op heden nog steeds niet op tafel heb kunnen brengen. Het feit dat dit spel helemaal aan het einde van onze Essen-spelbesprekingen staat gepland, verraadt het ook een beetje. Is het dan geen goed spel? Toch wel volgens mij, maar het feit dat de spelregels niet super geschreven zijn, gecombineerd met de moeilijke vaktermen die worden gebruikt, hebben ervoor gezorgd dat dit spel eerder op een zijspoor terecht is gekomen. Gelukkig verschijnen er stilaan enkele video's online met een duidelijke en gestructureerde speluitleg en dit maakt het allemaal toch een beetje makkelijker.
Mice and mystics (Plaid hat games) :
Dit spel is één van de acht titels die WGG presenteerde op Spiel. Wegens budgettaire redenen was het voor spellenclub SpinLi onmogelijk om meer van deze titels in huis te halen, maar dit spel wilden we koste wat het kost toevoegen aan de collectie. Zowel na het lezen van de spelregels, als het bekijken van het materiaal vonden we deze titel de beste uit de reeks. Het was dan ook ongetwijfeld een grote afknapper voor velen dat hij niet tijdig in Essen geraakte, niet in het minst voor de mensen van WGG. Gelukkig wordt alles met de mantel der liefde bedekt als de naleveringen toch spoedig komen en het spel voldoende kan getest worden en goed bevonden in de hallen in Essen. Wij kochten ons exemplaartje wel later aan, tijdens Spel 2012. 
Dit is misschien wel een bespreking waarop u heeft zitten wachten ... misschien ook totaal niet, want u heeft het spel niet in huis en zal het ook niet in huis halen voor belachelijk hoge prijzen (hoe goed het spel dan ook wel zou zijn). Fragor games maakt er de laatste jaren "een spel" van om zo snel mogelijk hun kopietjes van hun nieuwe spel uit te verkopen. Op luttele dagen tijd waren de 1000 pre-orders de deur uit en moest de minder freaky gamer lijdzaam toekijken hoe er druppelgewijs informatie over het spel gelost werd. Want het moet gezegd ... toen ik de pre-order plaatste, wist ik enkel de titel van het spel (en zelfs die heb ik maar half bekeken, gewoon mailen naar die twee gekke Schotse broers). Maar was het allemaal de moeite waard?
"We gaan naar de maan, we gaan naar de maan. Als je mee wil er is plaats genoeg, we blijven weg tot morgenvroeg!"
Tokaido (Funforge) : 
Tzolkin (CGE) :
The hobbit (999 games) :
999 games brengt een kaartspel uit van niemand minder dan Martin Wallace. Echt veel werk heeft hij echter niet aan dit spel gehad, want ik kan dit spel zéér kort voorstellen : slagen halen.
Eén van de titels waarvoor ik de vertaling van de spelregels voor mijn rekening heb genomen. Sheepland is een familiespel waarbij je tracht om je schaapjes op het droge te krijgen. Letterlijk en figuurlijk mag je deze uitspraak nemen. Je gaat de houten meeple-schapen over het speelbord bewegen en ze proberen in een wei te krijgen waarvan jij "aandelen" hebt. De speler die het beste scoort over het ganse speelbord is de winnaar.
Briefcase is een deckbuilding game, zoals Dominion of Thunderstone. Concreet wil dit zeggen dat je in de loop van het spel je eigen stapel kaarten gaat proberen uit te breiden en optimaliseren, zodat je aan het eind van de rit telkens de juiste kaarten op handen krijgt om de acties uit te voeren die je wenst uit te voeren. Het thema is in ieder geval een keertje iets anders, als ondernemer ga je aan de slag om je in te kopen bij diverse bedrijven en de voordelen ervan zo optimaal mogelijk te benutten.
Deze titel is een remake van een spel uit 1996, dat zelfs bij 999 games is verschenen. Het enige wat eigenlijk is aangepast is de doos, die er wel redelijk graaf uitziet en de spelregels zijn in een nieuw jasje gestopt. De eigenlijk regels zijn wel totaal niet veranderd. Ook nu nog gaat u met bootjes rondvaren, grondstoffen en producten kopen en verkopen en hier en daar een robbertje uitvechten. De grootste verandering zijn echter kleine aanpassingen :
