Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
20-12-2012
Spellbound (Fragor games)
Dit is misschien wel een bespreking waarop u heeft zitten wachten ... misschien ook totaal niet, want u heeft het spel niet in huis en zal het ook niet in huis halen voor belachelijk hoge prijzen (hoe goed het spel dan ook wel zou zijn). Fragor games maakt er de laatste jaren "een spel" van om zo snel mogelijk hun kopietjes van hun nieuwe spel uit te verkopen. Op luttele dagen tijd waren de 1000 pre-orders de deur uit en moest de minder freaky gamer lijdzaam toekijken hoe er druppelgewijs informatie over het spel gelost werd. Want het moet gezegd ... toen ik de pre-order plaatste, wist ik enkel de titel van het spel (en zelfs die heb ik maar half bekeken, gewoon mailen naar die twee gekke Schotse broers). Maar was het allemaal de moeite waard?
Laten we beginnen met het stokpaardje van de Lamontbroertjes : het materiaal. Dat is werkelijk om duimen en vingers van af te likken! De doos heeft een belachelijk grote omvang. Als dit de nieuwe standaard wordt, zullen menig zolder, kelder of livingkast moeten verbouwd worden om alles nog te kunnen stapelen. De doos zit echter niet helemaal vol, maar het is vooral om de stenen figuurtjes netjes en veilig weg te bergen dat ze zo omvangrijk is. Het speelbord is erg mooi en sfeervol geïllustreerd. Het moet gezegd dat het wel oogt als je het allemaal open legt. De rest van het materiaal is prima in orde en in typische Fragorstijl. Zo zijn de kaarten eerder in een kinderachtigere tekenstijl, maar dat stoort mij persoonlijk totaal niet. Zoals reeds gezegd, het hoort wel bij de firma. De stenen figuurtjes zijn sowieso de uitschieters, de trol en de wachter zijn mijn favorieten, maar ook de magiërs, de boeken en de heks zijn adembenemend. Misschien dat het groffe schilderwerk sommigen stoort, maar ik vind het wederom toepasselijk. Het moet niet allemaal te gelikt zijn voor mij. Wat het materiaal betreft, zat dit spel dus wel in de juiste prijscategorie als je hem in Essen aanschafte, maar om er nu de gevraagde bedragen voor neer te leggen, lijkt me het een beetje te veel.
Het spel dan maar, een coöperatief spel dit keer bij Fragor. Wij zijn ondertussen vertrouwt met het gamma aan coöperatieve spelen en ik kan u nu al verklappen dat dit niet het beste spel is, dat blijft in mijn ogen nog steeds Ghost stories. Maar wat je wel moet erkennen is dat dit spel voor het eerst een deckbuildingsysteem gebruikt in een coöperatief spel, dat heb ik volgens mij nog niet gezien. Of het al dan niet werkt, kom je straks nog wel te weten. Op het eerste zicht deed dit spel me erg denken aan Shadows over Camelot of Mousquetaires du Roy, waar je ook op verschillende locaties het onheil probeert te voorkomen. Winnen is niet evident, maar als je de schade al weet te beperken, dan ben je goed bezig. Datzelfde gevoel heb je ook hier, het is dweilen met de kraan open. Je kan dan ook enkel winnen als je de heks verslaat, maar hebt héél wat manieren om het spel te verliezen : als je 2 toverboeken verliest, indien er twee slechte pionnen op het einde van hun spoor terechtkomen, indien de heks haar toren bereikt en als je een slechte kaart dient te trekken maar deze niet meer voor handen is.
Ik geef u ook graag even een kort overzicht van een speelbeurt. Kort en onvolledig zeg ik er al even bij, want er zijn wel wat kleine regeltje om mee rekening te houden. Het spel speelt wel vlot als je de regels bij de hand houdt en zijn niet moeilijk eens je bezig bent, maar het zijn er wel wat.
Als je aan de beurt komt, voer je de volgende acties in volgorde uit :
- stuur een kaart naar de toren van de heks
- speel of leg magiekaarten af
- vul de magiekaarten terug aan
(deze laatste stap kan worden onderbroken als er een gevecht ontstaat met de heks)
1) De speler moet één van de kaarten uit de rij magiekaarten naar de toren van de heks sturen. Bovenaan staan een zon- of maansymbool. Op deze manier zal de kracht van de magiërs (zon) of die van de heks (maan) vergroten als het tot een gevecht komt.
2) De speler mogen de resterende magiekaarten in een volgorde naar keuze gebruiken om acties uit te voeren. Ze mogen ook de kaarten afleggen zonder de bijhorende actie uit te voeren, maar op het einde van hun beurt mogen er slechts 2 kaarten over blijven. In je beurt moet je ervoor zorgen dat je zeker één keer bewogen hebt of de slechte pionnen gaan weer een stapje vooruit zetten (tenzij je in een dorp bent).
De mogelijke acties :
- bewegen van een stad naar de wildernis of een dorp (niet rechtstreeks naar een andere stad)
- bewegen naar een locatie (komen pas open te liggen nadat je ze gevonden hebt tussen de dorpen en leveren een speciale actie op)
- magie : hiermee kan je je persoonlijke toverstaf opladen (die je ten alle tijde kan gebruiken om één van de basisacties extra uit te voeren) OF om een slechte pion terug te dringen op één van de sporen (hiervoor trek je een steen uit het zakje, maansteen gebeurt niets- zonsteen één plaats terug)
- invloed : invloed wordt gebruikt om je deck aan te vullen met helpers die je in de dorpen haalt. Vanaf het moment dat er voldoende invloed is bijeen gesprokkeld, sluiten de helpers zich bij jou aan en verdwijnen ze in de trekstapel (één kaart onmiddellijk ter beschikking)
- op zoek naar toverboeken : sommige kaarten laten je toe om te kiezen of je één van bovenstaande basisacties uitvoert of een toverboek een plaatsje verschuift naar de goede kant. Indien de toverboeken bepaalde plaatsen passeren krijg je toverkaarten (die je extraatjes opleveren), bereikt het boek de eindplaats, dan win je het toverboek (je hebt ze nodig om de heks te gaan bekampen op het einde van het spel)
3) De vitrine van magiekaarten wordt aangevuld, indien er meer dan drie slechte kaarten worden getrokken, verschuiven de slechte pionnen en de trol een plaatsje. Komen deze slechte pionnen of de trol op een toverboek terecht, gaat het boek verloren voor altijd. Indien je de vitrine niet volledig kan aanvullen, volgt er een strijd met de heks.
Strijd met de heks :
- de slechte magiekaarten worden afgelegd, maar eerst worden ze nog uitgevoerd (verplaatsingen slechte pionnen en trol)
- de slechte pionnen en/of trol waar geen magiër staat, gaan één plaatsje vooruit
- er wordt een extra slechte kaart toegevoegd aan je kaartenstapel
- bepaal de kracht van de heks (maansymbolen op kaarten, stenen trekken en maanstenen toevoegen) en die van de magiërs (zonsymbolen op kaarten en zonstenen) en vergelijk ze. Bij winst voor de magiërs krijgt de heks steun van één van haar onderdanen voor de volgende ronden en worden de boeken allemaal een plaatsje naar de goede kant geschoven. Bij verlies hangt het ervan af hoe groot het verschil in kracht is tussen goed en kwaad (0-4 de heks zet één stapje richting top toren, 5-9, de heks zet twee stapjes, 10+ het spel is onmiddellijk verloren). Als de heks klimt naar de top van haar toren vergroot haar kracht en wordt er een onmiddellijk effect uitgevoerd (en neem van mij aan dat je dit liever hebt).
Hoe je het spel kan verliezen, heb ik al even aangehaald, maar je kan (hoop ik toch) het spel ook winnen. Hiervoor dien je volgende zaken te regelen :
- verzamel minstens 4 toverboeken
- verzamel met alle magiërs in het dorp waar de locatiekaart "de toren van de heks" zich bevindt (dus deze moet je wel eerst vinden)
- vecht een finale strijd uit met de heks (elk boek telt als een zonsymbool, voor de rest is dit als eender welk ander gevecht met de heks)
"We gaan naar de maan, we gaan naar de maan. Als je mee wil er is plaats genoeg, we blijven weg tot morgenvroeg!" Zag de wereld er maar uit zoals Samson en Gert ons voorzingen. In 1969 gaan we nu net niet samen naar de maan, maar binden we de strijd aan met de andere machtige wereldnaties om als eerste een man op de maan te zetten.
Je zal wetenschappers gaan inhuren, je kennis bijspijkeren en trainingsmissies uitvoeren om het ultieme doel ... landing op de maan te bereiken. Het spel verloopt over 7 rondes, die opgedeeld zijn in vier fasen : 1) Inkomstenfase 2) Koopfase 3) Missiefase 4) Einde van de ronde
In de inkomstenfase krijgt elke speler inkomsten zoals aangegeven op de huidige plaats op het spelrondespoor. Daarna mag je punten spenderen om extra geld in het laatje te brengen. Het aantal punten dat je mag opofferen hangt af van het speeljaar.
In de koopfase mogen de spelers wetenschappers inhuren en intelligentiekaarten kopen. Je mag zoveel aankopen als je wil (en kan) betalen. Als je wetenschappers koopt, moet je ze onmiddellijk een plaatjes geven op je spelersbord. De intelligentiekaarten kosten 2 miljoen en je mag er maximaal 6 op handen hebben. Deze kaarten tonen waardes die je kan gebruiken tijdens je missies om extra posities op te schuiven en punten te scoren.
In de missiefase kiest de speler één van de nog niet gespeelde missies, gooit de dobbelstenen (groen is positief, rood negatief en blauw neutraal), speelt intelligentiekaarten uit om de totale waarde te verhogen en andere spelers spelen eventueel intelligentiekaarten om de waarde naar beneden te halen. Uiteindelijk scoor je het aantal punten gelijk aan de plaats waar je terechtkomt in de missie.
Een nieuwe ronde wordt voorbereid door je vlag op de missie te leggen die je uitvoerde (zodat je weet dat je die al beproefd hebt) en schuif je de spelrondefiche naar de volgende plaats op het spelrondespoor. Na 7 rondes wint de speler met de meeste overwinningspunten.
De wetenschappers die je koopt leveren je extra's op afhankelijk van waar je ze plaatst op je spelersbord. Dit is een onderzoeksbord waar je op verschillende domeinen kan spelen. Sommige zaken leveren je kortingen op bij volgende aankopen, andere zorgen voor een aanpassing van de dobbelstenen, nog anderen laten je toe om extra stapjes te zetten bij bepaalde missies.
+ het moet gezegd, de artwork is fantastisch + eenvoudige gameplay, stapje zetten, kaartje nemen (en eventueel betalen) en punten bijzetten + je komt stapjes te kort om alle zaken uit te voeren die je graag wil doen (typisch voor een goed spel) + functionele inlay in de speeldoos (niet van levensbelang, maar mooi meegenomen) + prima gateway-game + de speciale acties van de karakters zijn een welgekomen toevoeging
- niet superveel diepgang - de scorepionnen zijn wel aan de ietwat kleine kant
+ de hype, het moet gezegd, was enorm voor dit spel, proficiat CGE + het spelmechanisme met de draaiende tandwielen werkt echt wel en zorgt voor een extra dimensie (geen onnodig gimmick zoals hier en daar wordt beweerd) + je kan nu ook "tijd" plannen, laat je arbeiders staan voor een rondje en ze leveren meer op (maar misschien kom je dan weer wel te laat voor hetgeen dat je echt wil hebben) + je wil weer héél veel doen, maar kan niet alles tegelijk, typerend voor een goed spel + de doelen (wonderen) waar je naartoe kan werken en zo'n technologiesporen zijn altijd leuk en een prima toevoeging aan een spel (net als Terra Mystica bijvoorbeeld) + de prijs van dit spel valt reuze mee (zeker in Essen), voor dit type van spel zijn we de laatste tijd andere bedragen gewoon + de kristallen doodshoofdjes zijn echt wel leuk speelmateriaal, toffe aanvulling op de standaard grondstoffenblokjes (ik zou er niet van verschieten moesten deze in de "Tafel-plakt-awards" een plaatsje krijgen)
- je zal je hersenen af en toe toch moeten pijnigen, want je moet je arbeiders in dit spel weer van voedsel voorzien (niet echt een minpunt voor mij persoonlijk, het hoort er nu éénmaal bij) - het hoofdtandwiel is met momenten nogal stroef, geen grote rampen hier, maar een beetje voorzichtigheid bij het doordraaien is aangeraden - als je met meer dan twee spelers speelt en je pionnetjes moeten op de technologiesporen en tempelsporen samenstaan, dan wordt het al gauw wat krap, mensen met dikke vingers laten het verzetten ervan dan ook beter over aan mensen met een goed ontwikkelde fijne motoriek. Ook de arbeiders die op de tandwielen staan vallen regelmatig om als je zelf arbeiders gaat inzetten. (maar dit heeft waarschijnlijk meer met mijn "lompigheid" te maken dan wat anders) - zie foto : mensen met verftalent kunnen er echt wel iets graaf van maken, jammerlijk genoeg ben ik niet tot zulke dingen in staat
Let wel : deze imprESSEN is gebaseerd op een solospel, dus de echte interactie heb ik nog niet kunnen aanvoelen. Desalniettemin wordt onmiddellijk duidelijk wat de mogelijkheden van dit spel zijn. Ik kijk er echt naar uit om deze op tafel te kunnen gooien bij een volgende gelegenheid. De spelregels zijn makkelijker dan het op het eerste zicht lijkt.
Tokaido was één van de spellen die in Essen zéér snel over de toonbank vloog en bijgevolg na dag één eigenlijk al uitverkocht was. Enkel voor pre-orders die reeds betaald waren, was er nog ééntje beschikbaar. Wij hebben dus even moeten wachten op ons exemplaartje, maar een dik maandje na de beurs is hij terechtgekomen.
De hype heeft volgens mij met twee zaken te maken : ten eerste is de auteur niemand minder dan Antoine Bauza, mr. 7 Wonders, die dit jaar met Hanabi ook al een sterk kaartspel op de markt bracht. Daarnaast zijn de looks van dit spel uiterst interessant. Het zen-gevoel dat men met dit spel probeert te creëren heeft ongetwijfeld ervoor gezorgd dat het spel de nodige aandacht kreeg in hal 9. (als ik me niet vergis)
Het spel zelf is een leuk familiespel waarbij je aan setcollecting gaat doen, dit wil zeggen dat je probeert om de juiste kaartjes te verzamelen en op die manier de puntjes te verzamelen waarmee je het spel wint. Het speelbeurtsysteem is dat van Thebe, nl. de speler die als laatste op het spoor staat, voert een beweging en bijhorende actie uit.
In Tokaido gaan de spelers op weg naar Edo (het vroegere Tokyo). Langsheen deze weg komen ze allerlei tempels, panorama's, dorpen, souvenirwinkeltjes en andere reizigers tegen. Als je aan de beurt bent, verplaats je je pion naar een vrije plek op de weg. Je mag zelf bepalen hoe ver je gaat (tot max. aan de volgende kroeg, want daar moet je iedereen opwachten, aangezien er daar een tussenstop wordt ingelast). Afhankelijk van de plaats waarop je terechtkomt, mag je een actie uitvoeren waarmee je de nodige kaarten verzameld. Bijna al deze acties en kaarten leveren je overwinningspunten op die je onmiddellijk bijzet.
Verschillende plaatsen : - dorp : je trekt drie souvenirskaarten en koopt er zoveel van als je wil (en kan) betalen, je scoort de punten overeenkomstig de verschillende souvenirs. Je probeert setjes te verzamelen van verschillende souvenirs. - boederij : je krijgt 3 geld - reizigers : je trekt de bovenste kaart van de stapel en voert de actie uit (geld, punten, andere kaarten, ...) - tempels : je mag 1 tot 3 geld offeren aan de tempel en scoort 1 punt per afgegeven geld - panorama (3 soorten) : neem een kaart van het soort panorama. Voor het eerste deel scoor je één punt, het tweede 2, ... Zo gauw je een panorama volledig hebt afgebouwd, krijg je bonuspunten als je het als eerste kan volbrengen. - warmwaterbronnen : neem de bovenste kaart en scoor 2 of 3 punten - kroeg : neem een aantal kaarten gelijk aan het aantal spelers +1, betaal de kosten van het eten en scoor 6 punten. De speler die eerst in de kroeg komt, kiest eerst, daarna heeft de volgende keuze uit de overgebleven kaarten, ... de laatste speler heeft nog keuze tussen twee kaarten.
Als de spelers in Edo aankomen worden nog extra punten uitgedeeld : - speler met meeste souvenirkaarten - speler met meeste warmwaterbronnenkaarten - speler met meeste reizigerskaarten - speler die het meeste geld spendeerde aan het eten in de kroegen
Tenslotte speelt elke speler ook nog met een eigen karakter. Elk karakter heeft een speciale eigenschap die hij tijdens het spel kan gebruiken.
+ het spel is gelanceerd voor de film, dat speelt in z'n voordeel waarschijnlijk + de spelregels zijn erg eenvoudig, zeker voor iemand die kan "slagen halen" + het verdeelsysteem van de karakters en de symbolen is mooi gevonden, maar we verwachten niet minder van iemand als Martin Wallace + men doet een verdienstelijke poging om met asymmetrische teams te werken
- het spel is toch wel wat beperkt - uiteindelijk is het thematisch nul komma nul, je kijkt enkel naar de cijfertjes en symbolen op de kaarten (beetje gemiste kans) - niet alle kaarten zijn in het spel, dus je kan weinig tactisch spelen
Persoonlijk vond ik ons eerste spelletje niet erg leuk. Ik had het gevoel dat we weinig in handen hadden. Ik stond aan de zijde van het "goede" en dus speelden we met z'n tweeën tegen één. Toch konden we geen greep op het spel krijgen en zijn we roemloos ten onder gegaan. Afhankelijk van de kaarten die al dan niet in het spel zijn, loopt het toch maar wat aan te modderen vind ik persoonlijk. Ik wil het spel zeker nog kansen geven met een voltallige bezetting (5 spelers), maar of het een topper zal worden ... daar heb ik mijn bedenkingen bij.
999 games brengt een kaartspel uit van niemand minder dan Martin Wallace. Echt veel werk heeft hij echter niet aan dit spel gehad, want ik kan dit spel zéér kort voorstellen : slagen halen.
Uiteraard is de puntentelling een beetje speciaal of anders dan in andere kaartspellen, maar de essentie van het spel is een spelletje slagen halen, waarbij paars altijd de troef is. Het spel omvat 60 kaarten in vijf kleuren van 1 t.e.m. 12. De illustraties op de kaarten zijn louter voor de sfeer, de symbolen onder de cijfers hebben wel een betekenis. Afhankelijk van het aantal speler speel je in 2 teams. Het ene team vertegenwoordigd het "goede", het andere team het "kwaad". De spelers van het goede krijgen aan het begin van het spel een aantal kaarten (9-8-7 voor respectievelijk 3-4-5 spelers), het kwaad start met meer handkaarten, maar ze leggen onmiddellijk een aantal kaarten af zodat iedereen met evenveel kaarten speelt. (Het kwaad kan z'n hand dus een klein beetje samenstellen, maar ze zijn dan ook in alle gevallen in ondertal (1 kwaad bij 3 of 4 spelers, 2 spelers bij het kwaad met 5 spelers)
Bij aanvang van het spel worden de karakterkaarten geschud en krijgt elke speler er één. Elke karakter geeft aan of je in het goede of het kwade kamp zit en wat er gebeurt als je een slag haalt. Elk karakter zal z'n behaalde slagen op een bepaalde manier moeten verdelen en hier zit héél het puntensysteem aan vast. Op sommige kaarten staat een stersymbool of een zwarte ork afgebeeld. Het zijn respectievelijk negatieve punten voor het kwaad en het goede. Het goede kan met een stersymbool een zwarte ork afleggen en het kwade kan met een zwarte ork een stersymbool afleggen. Indien een speler na een ronde twee negatieve punten heeft, moet hij het spel verlaten. Indien er nog niet aan de eindvoorwaarden wordt voldaan, wordt er nog een tweede (en laatste) ronde gespeeld.
Het kwaad wint als : - alle spelers van het goede zijn uitgeschakeld en er nog één speler van het kwaad overblijft (in 3 of 5 spelersspel) - er nog één goed karakter overblijft en het kwaad niet is uitgeschakeld (in 4 spelersspel) - als alle spelers zijn uitgeschakeld
Het goede team wint als : alle spelers van het kwaad zijn uitgeschakeld en er nog minstens 1 karakter van het goede team overleeft.
Hoe de kaarten van een gewonnen slag verdelen (staat ook aangegeven op karakterkaart) : - Bilbo : 1 kaart houden, 1 geven aan andere speler, de rest afleggen - Thorin : schudt alle kaarten en geeft elke speler 1 gedekte kaart - Gandalf en Smaug : mogen aan elke speler (inclusief zichzelf) 1 kaart geven. Kaarten die ze niet willen geven, leggen ze af. - Bolg : moet 1 kaart aan 1 andere speler geven, de rest afleggen
Eén van de titels waarvoor ik de vertaling van de spelregels voor mijn rekening heb genomen. Sheepland is een familiespel waarbij je tracht om je schaapjes op het droge te krijgen. Letterlijk en figuurlijk mag je deze uitspraak nemen. Je gaat de houten meeple-schapen over het speelbord bewegen en ze proberen in een wei te krijgen waarvan jij "aandelen" hebt. De speler die het beste scoort over het ganse speelbord is de winnaar.
Laten we eerste even beginnen met het materiaal, wat erg verzorgd is. Grote houten speelstukken, een kleurrijk en duidelijk speelbord, stevige kartonnen tegels en fiches. Allemaal goed dus? Ja en neen, want dankzij deze prima kwaliteit is ook de prijs van dit spel natuurlijk de hoogte ingegaan en wordt er misschien wel wat te veel gevraagd voor een spel van dit allooi.
Het spel vangt aan met alle schaapjes netjes verdeeld over alle weien op het bord. Elke speler krijgt ook alvast 1 terreintegel en 20 geld om het spel te beginnen. In een beurt voert een speler drie acties uit, waarvan één altijd het verplaatsen van een herder moet zijn. Kies je twee maal dezelfde actie moet de actie ertussen ook het verplaatsen van de herder zijn. (dit is eigenlijk de enige regel waar je op moet letten)
- je herder bewegen : gratis naar een aangrenzend veld, 1 dinar naar een veld naar keuze. Op het veld waar je vertrekt, laat je een hek achter (fiche)
- beweeg een schaap : verplaats een schaap uit een terrein naar een aangrenzend terrein
- koop een terreintegel : je betaalt voor de verschillende terreintegels zoals aangegeven op de tegel. De tegels worden steeds duurder, naarmate er verkocht raken (deze tegels zorgen voor de punten op het einde van het spel)
- het zwarte schaap kan bewogen worden zoals een ander schaap, maar ook aan het begin van je beurt moet je een dobbelsteen gooien om te zien of hij sowieso verplaatst naar een aangrenzend gebied
Wanneer alle hekkens geplaatst zijn, wordt de lopende ronde nog afgespeeld. (gebruik dan de eindhekkens)
Nadien wordt er gekeken hoeveel schapen er zich in de verschillende terreinen bevinden en wordt dit vermenigvuldigd met het aantal tegels dat je van deze terreinsoort hebt. Tel alles samen en je hebt je score.
Briefcase is een deckbuilding game, zoals Dominion of Thunderstone. Concreet wil dit zeggen dat je in de loop van het spel je eigen stapel kaarten gaat proberen uit te breiden en optimaliseren, zodat je aan het eind van de rit telkens de juiste kaarten op handen krijgt om de acties uit te voeren die je wenst uit te voeren. Het thema is in ieder geval een keertje iets anders, als ondernemer ga je aan de slag om je in te kopen bij diverse bedrijven en de voordelen ervan zo optimaal mogelijk te benutten.
Aan het einde van het spel, wanneer er twee stapels grondstofkaarten zijn opgebruikt, of wanneer alle bedrijfskaarten zijn verpatst, wint de speler met de meeste punten. Punten worden verkregen door bedrijfskaarten te bouwen, door bij de bank langs te gaan en letterlijk punten te kopen, door de resterende grondstoffen en enkele bedrijfskaarten generen nog punten afhankelijk van de kaarten die in je stapel zitten.
Je start het spel met in je deck drie soorten kaarten, koopkaarten, activeringskaarten en obstakelkaarten. Deze laatste soort is niet meer dan het woord ook zegt, ze zitten in je weg en je kan ze enkel gebruiken als een bepaald bedrijf het bijvoorbeeld toelaat om 2 (of 3) dezelfde kaarten af te leggen om een actie uit te voeren. Daarnaast kan je ze ook nog gebruiken om een "verboden-kaart" te verleggen. In het spel zijn er telkens twee stapels grondstoffen en twee soorten bedrijven afgesloten voor aankoop, maar met deze actie kan je het vrijspelen.
De spelers starten met vier handkaarten en spelen deze in hun buurt uit zoals ze willen, ze voeren de bijpassende acties uit, leggen de resterende handkaarten af en trekken terug vier handkaarten (tenzij ze reeds een bedrijf aankochten dat hen toelaat om meer handkaarten te hebben). Met de koopkaarten kan je bedrijfskaarten aanschaffen, de kosten worden betaald met een aantal koopkaarten (heb je die niet op hand, pech ...). Voor elke koopkaart kan je ook grondstoffen aanschaffen. Deze heb je nodig om bedrijven te activeren. Want als je bedrijven aankoopt, komen ze gedeactiveerd voor je te liggen. Je mag overigens maar max. 5 grondstoffen bewaren (tenzij je weer een bedrijf hebt dat er meer toelaat).
Dit brengt ons dan ook bij de tweede mogelijke actie, de activeringsactie. Door deze kaart te spelen kan je één van je bedrijven activeren. Je legt de gevraagde grondstoffen af (energie is onuitputtelijk en komt terug in de trekstapel, de rest wordt afgelegd) en ontvangt onmiddellijk het voordeel van het bedrijf en daar bovenop extra kaarten voor in je kaartenstapel. De bedrijven blijven gedurende het ganse spel voor je liggen. Sommige bedrijven leveren een constante eigenschap op, andere dienen geactiveerd te worden telkens je het wil gebruiken. Daarnaast kan je ook de bank activeren. Je legt dan koopkaarten af in ruil voor overwinningspunten. Deze actie kan gedaan worden tot de overwinningspunten op zijn gebruikt.
Tenslotte zitten er ook nog huurkaarten in het spel. Deze worden bekomen door de activatie van sommige bedrijven en stellen je in staat, als je ze uitspeelt uit de hand, om een bedrijf van een tegenspeler te activeren. Je betaalt dan de helft van de kosten in grondstoffen aan de tegenspeler en mag de actie van het bedrijf uitvoeren. De tegenspeler kan dit overigens niet verhinderen.
Al de overige regels hebben eigenlijk betrekken op de bedrijfskaarten en het hangt er dan weer van af welke in het spel zijn. De spelregels schrijven enkele setjes voor waarmee je kan beginnen, of een complex spel spelen, een competitief spel, ...
Deze titel is een remake van een spel uit 1996, dat zelfs bij 999 games is verschenen. Het enige wat eigenlijk is aangepast is de doos, die er wel redelijk graaf uitziet en de spelregels zijn in een nieuw jasje gestopt. De eigenlijk regels zijn wel totaal niet veranderd. Ook nu nog gaat u met bootjes rondvaren, grondstoffen en producten kopen en verkopen en hier en daar een robbertje uitvechten. De grootste verandering zijn echter kleine aanpassingen : - het speeloppervlak is kleiner en compacter geworden - er is één soort grondstof minder in het spel - het fase-systeem, dat je stapje voor stapje moest afhandelen is ietwat omgevormd - er is een ander vechtsysteem dat wordt gehanteerd
Er zijn verschillende galleien in het spel die om beurten worden geactiveerd. Vertrekkende van de laagst genummerde tot de laatste heeft de eigenaar steeds de keuze tussen twee opties : een actie of een investering maken. Als actie ga je het schip laden, bewegen, verkopen of vechten. 1) Laden : elk schip heeft plaats voor 5 grondstoffen/bemanningsleden, de kosten voor het laden en welke bemanningsleden waar terecht mogen en kunnen komen hangen af wie er controle heeft over de haven waar het schip ligt aangemeerd. Het spreekt voor zich dat je betere deals kan sluiten als je zelf de haven controleert. 2) Beweging : het aantal bemanningsleden bepaalt hoeveel stappen een schip kan bewegen. Een boot kan dus sneller gemaakt worden door meer bemanningsleden, maar dit zorgt voor minder ruimte voor grondstoffen 3) Verkopen of vechten : als je in een vreemde haven terechtkomt kan je grondstoffen verkopen die de haven niet zelf produceert of reeds in z'n pakhuis heeft liggen. Hopelijk ligt er geen concurrerend schip in de weg want dan dien je eerst nog uit te vechten of je al dan niet mag leveren. Een gevecht wordt afgehandeld door middel van het gooien van dobbelstenen. Gooi je een doodshoofd, vallen er slachtoffers bij de tegenstander. Zolang er bemanningsleden in het schip zitten, kan er verder gedobbeld worden. Afhankelijk van de situatie die wordt bereikt, verdwijnen er schepen van het bord, nemen spelers havens in, kunnen ze leveren of niet.
Je kan er ook voor opteren om te investeren : - bemanningsleden aanwerven : 1 ducaat per bemanningslid - galleien aankopen : 1 ducaat per gallei dat je reeds in bezit hebt - een fort kopen : 2 ducaten voor een fort te bouwen in een haven waar hout of steen wordt geproduceerd - een basiliek oprichten : 2 ducaten voor een basiliek in een haven waar goud of marmer wordt geproduceerd
Nadat elk schip z'n beurt heeft kunnen spelen, wordt de rondemarker voortgezet, een kaart getrokken en vindt er een gebeurtenis plaats. Dit brengt met zich mee dat de witte pion wordt verzet. Zo gauw deze op een scorevak komt, volgt er een telling. Elke haven levert zoveel op als er grondstoffen geleverd zijn. Elke basiliek levert nog eens 5 ducaten extra op. Na de derde telling eindigt het spel en wint de speler met het meeste geld.
Suburbia is één van die buitenbeentjes uit onze Essen-buit. Het is één van de spellen die mij erg bevallen is, maar dat oh zo moeilijk op tafel komt. Hoe dat komt, weet ik niet, maar wat ik wel weet, is dat dit spel echt wel de moeite is. Het is geen zwaar tactisch spel, het gaat allemaal om opportuniteiten zien, verstandig opbouwen en toeslaan op het juiste moment (als je er dan natuurlijk de middelen voor hebt).
Suburbia valt misschien vooral op door de ietwat niet-alledaagse cover en dito speelmateriaal. Het is niet allemaal éénheidsworst als je deze titel vergelijkt met andere spellen. Zo is al het materiaal van een ongezien kartonkwaliteit, stevige tegels, en ook de opdrachtentegels zijn met hun ronde vorm niet alledaags. De startspelerpion is misschien een beetje overdreven, maar toch fijn dat ze oog hebben voor detail en zo'n gadget (want dat is het toch eigenlijk wel) in het spel voorzien.
In dit spel bouw je aan je persoonlijke stad, maar heb je toch wel wat invloed op de tegenstanders. Je bouwt je stad met behulp van tegels die één voor één in het spel komen. Het is aan jou om de beste combinaties eruit te zoeken, of de minst slechte optie te kiezen af en toe. Door het aanbouwen van tegels ga je extra inkomsten en populariteit krijgen en deze kan je dan weer gebruiken in de volgende ronden.
Een ronde bestaat telkens uit het aanschaffen van een tegel of passen. Als je past, dient er ook een tegel te worden afgelegd en komt deze blind tussen je stad te liggen. Als je een tegel koopt, kies je er één uit de openliggende tegels of één van de drie standaardtegels. Je betaalt de kosten en plaatst de tegel in je stad. Nadien voer je de actie van de desbetreffende tegel uit en volgt er een domino-effect waarbij aangrenzende tegels worden gewaardeerd en in sommige gevallen zelfs tegels van tegenstanders. Sommige tegels zullen je inkomsten en populariteit doen stijgen, andere doen dalen. Je bekomt elke ronde de inkomsten zoals aangegeven op je persoonlijke track en ook het aantal overwinningspunten zoals aangegeven op je populariteitsspoor.
Nog een uniek systeem dit laatste, want als je op het scorebord een rode lijn overschrijdt, zullen je inkomsten en populariteit wederom dalen. Je moet dus erg goed opbouwen, niet te snel te veel punten scoren, want dan kom je later weer in de problemen. Probeer ook zeker je inkomstenstroom te onderhouden, want zonder financiële middelen wordt het erg moeilijk om de juiste tegels aan te schaffen.
Erg diep op details ingaan, kan ik dan ook niet in deze recensie aangezien elke tegel weer iets anders zal opleveren. Het is het eerste spel wel even zoeken naar de beste oplossing, maar al gauw ben je ermee weg en heeft dit spel geen geheimen meer voor jou. In de stapel tegels zit in het laatste gedeelte een slottegel. Indien deze tevoorschijn komt, eindigt het spel na de lopende ronde. Daarna worden de opdrachten (enkele liggen open, enkele heb je persoonlijk van aan het begin van het spel) gewaardeerd. De speler met de meeste punten wint het spel!
+ prima Nederlandstalige spelregels (sorry, ik kon het niet laten) + eenvoudige spelregels, maar erg moeilijk om het spel te winnen (in mijn geval toch) + kwaliteit van het materiaal + zéér snel tussendoortje, beurten zijn kort
- kwaliteit van het materiaal zorgt voor een te hoge verkoopprijs, zeker voor wat het spel (maar) is - het is een leuk spel, maar of het nu erg vaak uit de kast zal komen, dat blijft wel een open vraag voorlopig
Op een dag dat cijfers tellen, 12-12-12 bereikt onze blog een mijlpaal. Maar liefst 100.000 bezoekers bezochten deze website over de afgelopen vijf jaar. Aan elk van hen een dikke merci en hopelijk blijft u dagelijks langskomen!
Speciale aandacht vandaag voor één van de toppers van Essen voor mij persoonlijk. We waren al grote fan van de vorige creaties van Pearlgames en aanvankelijk was dit spel wel wat een stijlbreuk met Troyes en Tournay. Het was aanvankelijk dan ook koffiedik kijken wat we ervan moesten verwachten. De spelregels waren op het eerste zicht ook al niet echt verhelderend, want het ging duidelijk om een vrij abstract spel. Hoe het zou uitdraaien, daar moesten we eigenlijk op wachten tot we er een speelbeurtje hadden opzitten.
En jawel, het is moeilijk te beschrijven wat het is, maar dit spel straalt weer een bepaalde sfeer uit. Het heeft iets wat een goed spel in mijn ogen moet hebben. Die X-factor is niet (of toch erg moeilijk) te beschrijven in een recensie als deze, maar we gaan ons best doen om u zo goed mogelijk overzicht te geven van de spelregels. Ik neem aan dat dit vrij abstract zal overkomen, maar met de voorbeeldjes in de handleiding is het allemaal erg duidelijk. Een overzichtje op het zichtscherm is zeker een welgekomen hulp bij je eerste potje.
Het thema zelf is nogal futuristisch, u gaat een stad bouwen (dat gegeven hebben we nog al eens gehad), maar u probeert dit te doen in harmonie met de natuur want in de erg nabije toekomst zullen we niet meer de grondstoffen en middelen ter beschikking hebben om te blijven bouwen zoals we nu doen. Concreet probeert u vooral weer de nodige overwinningspunten te verzamelen. U zal deze kunnen verdienen tijdens het spel, door bonuskaarten op het einde van het spel, voor ongebruikte "nieuwe handfiches" en door het sterkst vertegenwoordigd te zijn in de ontstane districten.
Het spel wordt eigenlijk enkel gespeeld met tegels en de bijbehorende kaarten. U gaat de stad opbouwen vertrekkende vanuit een rooster 3 X 3 met de eerste tegels. Een beurt bestaat telkens uit drie stappen : een kaart kiezen, de actie uitvoeren en een nieuwe ronde voorbereiden.
- Een speler start z'n beurt steeds met vier handkaarten, één ervan kiest hij en speelt hij uit volgens één van de volgende drie manieren. Indien de vier kaarten op hand niet voldoen, kan je een "nieuwe hand"fiche afgeven en mag je vier nieuwe kaarten trekken. - De acties uitvoeren : afhankelijk van welke kaart je speelde met of zonder tegel zijn er drie soorten acties : 1) exploiteren : je speelt enkel een kaart en neemt bij een stadskaart een grondstof of een tegel en bij een gebouwkaart het voordeel van de kaart (zijnde grondstoffen, tegels of overwinningspunten). Het aantal voordelen hangt af van het verdiep waarop het gebouw staat. Daarnaast krijg je ook bonussen voor kaarten die voor je open liggen met een exploitatiebonus. Tenslotte wordt de kaart afgelegd.
2) de stad uitbouwen : speel een stadskaart samen met een tegel. Leg de tegel op de plaats van de stadskaart en leg een grondstof op de tegel om aan te geven dat hij van jou is, verplaats de stadsfiche naar een aangrenzend veld, krijg de bonussen van de aangrenzende velden en eventuele bonussen voor kaarten die voor je open liggen met een stadsuitbouwbonus. Tenslotte wordt de kaart afgelegd.
3) een verdiep bouwen : speel een gebouwkaart samen met een tegel. Geef de grondstoffen terug aan de eigenaar (hij scoort punten hiervoor). Leg de nieuwe tegel bovenop de oude en betaal het eventuele verschil als de nieuwe tegel lager is. Indien de tegel van een andere kleur is, dien je ook nog een grondstof terug in de voorraad te leggen. Plaats één grondstof per niveau op de pas geplaatste tegel. Ontvang de eventuele bonussen voor kaarten die voor je open liggen met een verdiepbouwbonus. Leg de kaart open voor je af, vanaf nu krijg je hiervoor ook bonussen.
Nadat elke speler z'n beurt heeft uitgevoerd, worden de kaarten doorgegeven aan de speler die links van je zit en trek je één kaart bij. Indien de stapel is opgebruikt, komen de nieuwe gebouwde kaarten in het spel. Als de stapel tegels is opgebruikt, mag elke speler éénmalig een aantal tegels inleveren voor overwinningspunten. Indien de stapel tegels voor een tweede keer is opgebruikt of een speler al z'n grondstoffen op het speelbord heeft staan, eindigt het spel na de lopende ronde. De speler met de meeste punten wint het spel.
Myrmes, ofte "het spel van de mier" is een typische euro-game die zeker en vast past in het kraam van één van onze favoriete uitgeverijen, nl. Ystari games. In het spel tracht je om ter meeste punten te scoren door je mieren op te leiden tot werkers, soldaten, voedsters, feromonen te verspreiden, prooien te gaan vangen, ...
Laat ons eerst misschien beginnen met te zeggen dat je wederom mooi materiaal krijgt in dit spel. Er zijn kleine plastic mieren voorzien, héél wat blokjes, een overzichtelijk speelbord en leuke dobbelstenen en tegels. De opdrachttegels en de prooien daarentegen vind ik nogal sober, het werkt allemaal wel, maar het is nogal bleekjes (letterlijk en figuurlijk). De persoonlijke spelersborden zijn daarentegen weer netjes uitgewerkt, de acties staan er iconografisch op vermeld, wel even wennen wat alles doet, maar het is eigenlijk prima uitgevoerd als u het ons vraagt. De startopstelling verandert ook afhankelijk van het aantal spelers op het algemene speelbord en ook dit is op zich netjes en duidelijk uitgewerkt.
Het spel is opgebouwd rond drie jaren die worden gespeeld. Elk jaar is opgedeeld in de vier seizoenen, waarbij er drie gelijklopende seizoenen zijn (lente, zomer en herfst) en een scoreseizoen (winter). Elk seizoen is op z'n beurt dan nog eens opgesplitst in zes fasen. Het lijkt nogal veel, maar het valt allemaal best mee. Eens je er een rondje op zitten hebt, is het meeste wel duidelijk.
1) gebeurtenis : elk seizoen wordt er een nieuw evenement gekozen door middel van een gegooide dobbelsteen. De spelers mogen deze nog aanpassen door larven die ze ter beschikking hebben in te zetten. Deze evenementen ga je tijdens het seizoen kunnen gebruiken aangezien ze bij de verschillende acties voor een extraatje zorgen (ik ga deze nu niet allemaal overlopen) 2) geboortes : de spelers plaatsen hun voedsters op de geboortesporen of in het atelier (voorbereiding op fase 5). Afhankelijk van waar ze ze plaatsen, krijg je extra larven, soldaten of werkers ter beschikking 3) werkers : om beurten gaan de spelers hun werkers inzetten, zie het gerust als de actiefase. Ze hebben keuze uit een aantal acties : - mierenkolonie : afhankelijk van het niveau van de kolonie krijg je een bonus - uitgang : de spelers beslissen dat een werker buiten de mierenhoop moet gaan om prooi te gaan zoeken, feromonen te gaan plaatsen, een speciale tegel te gaan plaatsen of feromonen van tegenstanders te verwijderen. De werkers die buiten gaan mogen drie stappen zetten op het centrale speelbord, vertrekkende vanuit één van hun uitgangen (je begint met één, maar kan er bijbouwen). Kom je op een prooi terecht dien je afhankelijk van de prooi een aantal soldaten af te geven en krijg je er voedselblokjes voor terug. Feromonen zijn tegels die je kan leggen, zo kan je makkelijker en sneller terrein bestrijken aangezien het slechts als één bewegingspunt geldt om hierover te gaan en brengen extra voedselblokjes met zich mee. De speciale tegels kan je plaatsen en leveren je punten op. Feromonen kunnen ook opgeruimd worden indien ze leeg zijn. 4) oogsten : de blokjes worden van de speciale tegels genomen en gaan naar de eigenaar, of je scoort overwinningspunten 5) atelier : als je hier voedsters hebt geplaatst tijdens fase 2 kan je een upgrade gaan doen op één van de vier domeinen : - tunnel : een nieuwe uitgang bouwen op het algemene speelbord en je krijgt een aardeblokje - mierenkolonie niveau : je laat het niveau van je kolonie stijgen en kan extra inkomsten verwerven als je later voor deze actie kiest - nieuwe voedster : je krijgt een nieuwe voedster uit de voorraad voor 2 larven en 2 voedselblokjes, deze kan je in de volgende ronde al inzetten - doel : je plaatst je voedster bij de opdrachten, deze dienen in volgorde te worden uitgevoerd (level 1,2 en 3) en je krijgt er overwinningspunten voor. 6) einde van de ronde : alles wordt in gereedheid gebracht voor de volgende ronde. 7) winter : enkel als vierde seizoen natuurlijk, de spelers dienen een aantal grondstoffen af te geven die ze in de voorgaande seizoenen hebben vergaard, zijnde 4,5 en 6 voedselblokjes in de jaren 1,2 en 3. Er kunnen soldaten worden opgeofferd om één voedsel minder af te geven. Indien je niet voldoende voedsel kan afgeven, verlies je 3 punten per tekort.
Nadat er een jaar is afgelopen worden de seizoensdobbelstenen hergooid en start een nieuw jaar. Na drie jaren eindigt het spel en wint de speler met de meeste overwinningspunten.
Yedo is een spel van Belgische makelij, Thomas Vande Ginste en Wolf Plancke zijn de auteurs van deze titel. Het begon voor hen eigenlijk allemaal een beetje met een kleine tegenslag, hun originele naam "EDO" werd namelijk letterlijk voor hun neus weggekaapt door Queengames. Daarom hebben ze er netjes een "y" voorgesmeten. Qua spelverloop lijkt dit spel echter voor geen sikkepit op de Queen-titel.
Na het lezen van de spelregels ontdekte ik een deel "Vorsten van Florence" in dit spel. De spelers gaan door middel van veiling diverse zaken verzamelen. Nadat ze dit alles hebben verzameld proberen ze opdrachtkaarten te vervullen in ruil voor geld en punten. Waar er in de "Vorsten van Florence" nog diende gebouwd te worden, is dit hier echter niet het geval. In Yedo zit ook nog eens een worker-placement vervat. Ik kan u alvast vertellen dat er héél wat gaande is in Yedo en bij een eerste lezing van de spelregels durft dit al behoorlijk heftig zijn.
Ik geef u graag even een kort speeloverzicht : Het spel duurt 11 ronden, waarbij elke ronde bestaat uit 7 fasen die steeds in dezelfde volgorde worden afgehandeld : 1) de voorbereidingsfase : rondemarker verzetten, biedspoor leegmaken, geld toevoegen aan de kerk, 1 geld ontvangen voor diegene die een dojo heeft 2) de biedfase : de spelers kunnen bieden op allerhande zaken die ze nodig hebben om hun opdrachtenkaarten te vervullen, zoals actiekaarten, bonuskaarten, wapens, gebouwen, geishas, volgelingen en extra opdrachtenkaarten. De startspeler kiest één van de categorieën en start de bieding (startbod is steeds 3 of 5 geld afh. het materiaal), de andere spelers krijgen één kans om erover te gaan, de startspeler ten slotte mag een laatste bod doen. De speler met het hoogste bod neemt het materiaal tegen betaling en mag deze ronde niet meer meebieden. Daarna is de volgende speler aan de beurt om te bieden (of de startspeler terug indien hij het materiaal niet zelf kon bemachtigen). Dit gaat zo verder tot elke speler één zaak heeft kunnen aanschaffen. 3) de gebeurtenisfase : de markt wordt aangepast (hier zijn wapens te koop), de bovenste gebeurteniskaart wordt opengelegd en uitgevoerd (soms onmiddellijk, soms gedurende een ganse ronde) 4) de toewijsfase : de arbeiders worden op het speelbord of op een eigen gebouw geplaatst 5) de wachtersfase : in het centrum van het bord beweegt een wachter, deze gaat in deze fase bewegen en kan gemanipuleerd worden. Het district waar hij eindigt, zal deze ronde niet uitgevoerd worden in de volgende fase. Heb je een volgeling staan in het district, wordt deze gearresteerd en uit het spel genomen 6) de ruilfase : de spelers mogen wapens wisselen met de markt of allerhande zaken met elkaar (wapens, geishas, geld, onvervulde opdrachtkaarten, actiekaarten en bonuskaarten) 7) de actiefase : de spelers activeren om beurten één van hun volgelingen. Ze voeren ofwel één van hun opdrachten uit of voeren de actie uit die hoort bij de plaats waar de volgeling is geplaatst. Indien je een volgeling op een gebouw plaatste, voer je de actie van het gebouw uit.
Uiteraard zijn er nog héél wat kleine regeltjes omtrent het vervullen van opdrachten, het krijgen van beloningen en bonussen, de verschillende acties van de plaatsen op het bord en de eigen gebouwen, maar deze zijn wel redelijk eenvoudig en goed te begrijpen. Yedo is dus zeker geen spelletje om snel even tussendoor te spelen. De opdrachten komen in vier soorten qua moeilijkheidsgraad, maar een hogere moeilijkheidsgraad levert natuurlijk wel meer op. Het spel eindigt na 11 ronden of na de ronde waarin een speler de opdracht "dood de Shogun" kan uitvoeren. Er komt nog een slottelling met de bonuskaarten die vaak punten opleveren op het einde van het spel als er aan bepaalde voorwaarden voldaan wordt.
In deze bespreking ga ik gewoonweg even overlopen wat deze uitbreiding aan het basisspel van Xavier Georges toevoegt. Erg diep kan ik er vooralsnog niet op ingaan, daar ik het basisspel in al die tijd nog steeds niet op tafel heb gekregen. De spelregels heb ik echter al vaak doorgenomen, dus op zich heb ik wel een redelijk zicht op wat het spel allemaal inhoudt.
Deze uitbreiding is een aanvulling op een spel dat toch al héél wat mogelijkheden herbergt, dus misschien wel echt iets voor de fans van Carson city. De uitbreiding bestaat uit verschillende varianten die onafhankelijk of allen samen met het basisspel kunnen worden gecombineerd. Bij deze even een opsomming van de aanvullingen :
1) Herenhuizen en gebouwen met een hoger inkomen : - de herenhuizen zijn identiek aan de gewone huizen van het basisspel, maar wordt behandeld als zijnde 2 huizen (dus ook dubbel zoveel inkomsten) - gebouwen met hogere inkomsten : deze vervangen de gebouwen uit het basisspel en zorgen gewoon voor meer en hogere inkomsten, zodat je wederom meer mogelijkheden hebt
2) 7 nieuwe personagekaarten : voor aanvang van het spel wordt bepaald welke 7 karakters je gaat gebruiken, je kan ze gewoon mixen met de karakters uit het basisspel. Elke kaart heeft ook weer een basisversie (gele zijde) of een variant (rode zijde). Ik geef u even een opsomming van de karakters, niet van hun eigenschappen (dat vindt u gerust in de spelregels) - indiaan - goudzoeker - wapensmid - zangeres - veilingmeester - gouverneur - arts/begrafenisondernemer
3) Nieuwe gebouwen : - station (extra overwinningspunten op het einde van het spel voor elke 2 huissymbolen) - school (wordt beschouwd als een huis voor het berekenen van de inkomsten) - general store (6 dollar per aangrenzend huis en 3 dollar voor elk aangrenzend huis dat niet het eigen bezit is) - stadhuis (wordt beschouwd als een huis voor het berekenen van de inkomsten en verhoogt de inkomsten van alle gebouwen van de speler die het stadhuis heeft met 1 niveau) - smidse (5 dollar in 1ste ronde, 10 in de tweede, 15 in de derde en 20 in de vierde en bovendien 5 dollar voor elke ranch in het bezit)
4) De outlaws : misschien wel de grootste verandering in het spelconcept - de outlaws arriveren (in de 2de,3de en 4de ronde) : witte dobbelsteen bepaalt het aantal outlaws, de zwarte dobbelsteen hun kracht - verplaatsen van de outlaws : alle outlaws verplaatsen één stap (orthogonaal of diagonaal). De startspeler kiest de volgorde waarin ze worden verplaatst. Ze gaan steeds naar het gebouw met de hoogste inkomsten, gaan niet naar een kavel waar reeds een outlaw is en verplaatsen niet als er geen gebouwen met inkomsten grenzen aan z'n huidige positie - effecten van de outlaws : een kavel waar een outlaw staat kan niet worden gekocht of bebouwd, een gebouw verliest de helft van z'n inkomsten, een outlaw heeft geen invloed op aangrenzende gebouwen - vechten tegen een outlaw : stuur een cowboy af op de outlaw en vecht een duel uit zoals gebruikelijk. Als je wint, scoor je het aangegeven aantal punten of krijg je de helft van de inkomsten van het aangevallen gebouw - kerken en gevangenissen : een outlaw wordt niet beïnvloed door de aanwezigheid van kerken. Een outlaw kan binnenstappen in de gevangenis en wordt dan van het speelbord genomen. De eigenaar van de gevangenis krijgt de overwinningspunten voor de outlaw.
+ vlotte gameplay (totaal niet verwacht na het bekijken van wat online reviews) + spelverloop is Dominion-kloon, maar met een ander thema erop geplakt + er zijn verschillende startdecks in de spelregels aangegeven + veel verschillende mogelijkheden qua gebouwen + de iconografie is op zich wel duidelijk, bij aanvang wel even overlopen
- Indiegogo extra's zijn niet bereikbaar - een aanschaf is misschien niet aan de orde als je al Dominion of Thunderstone hebt - de kaarten zijn mooi, maar nogal druk met de oranje en rode kaders (de inactieve kant is grijs, maar de acties zijn altijd gekleurd, we zijn er nog niet achter waarom dat zo is) - we waren aanvankelijk fout begonnen, ondanks het feit dat het in de spelregels correct stond, misschien enkele extra voorbeeldjes erbij had tof geweest om enkele misverstanden uit de weg te helpen
Toen ik de spelregels las voor het spel op de markt was, was ik onmiddellijk gecharmeerd en is hij op de aankooplijst beland. Achteraf verschenen er echter minder positieve besprekingen en kritische bedenkingen zodat het spel maar niet op tafel kwam. Jammer vind ik nu achteraf bekeken, want dit spel is echt wel leuk. Ik zou het zelfs zo snel mogelijk terug op tafel willen leggen. Het staat alvast in mijn agenda gepland voor een volgende gelegenheid. Briefcase is een sterke, snelle deckbuildinggame die gerust z'n voet mag plaatsen naast kleppers zoals Dominion, Eminent domain en Thunderstone. Iedereen gaat waarschijnlijk z'n voorkeur hebben qua thema en daar scoort deze misschien het minste van voorgenoemde, alhoewel. Ik heb in ieder geval plezier beleefd aan het spel en mijn speelgenoten evenzeer.
Atlantis rising is nog eens een puur coöperatief spel dat perfect binnen het rijtje Pandemie, Ghost stories en Forbidden island thuishoort. Vooral deze laatste, want ook het thema is in dit geval gelijklopend. U probeert in het spel Atlantis te redden door het land (of wat er dan nog van overblijf) door een magische portal te loodsen. Deze portal dient u eigenhandig te bouwen en bestaat uit 10 kaarten met daarop onderdelen. Elk onderdeel kan pas gebouwd worden als u de nodige grondstoffen heeft verzameld. Uiteraard dient u dit te doen binnen een welbepaalde tijdslimiet, nl. voor het volledig zinken van het eiland.
Elke speler kiest een karakter, dat net zoals in de andere spellen die ik reeds opsomde een speciale eigenschap hebben. Daarnaast krijg je bij aanvang drie arbeiders die je op de delen van het eiland mag plaatsen. Het spel loopt net zolang tot je bent geslaagd in je opzet OF als het eiland volledig gezonken is.
In een beurt worden enkele stappen doorlopen : 1) plaatsen van de arbeiders : op het speelbord, in het centrum van Atlantis of ter verdediging tegen de Atheense vloot 2) trekken van onheilskaarten : evenveel als het aantal spelers, delen van het eiland zinken, indien er arbeiders op staan, komen deze terug vooraleer ze dus iets hebben opgeleverd 3) uitvoeren van de acties : de arbeiders die het onheil overleefd hebben, voeren hun acties uit nl. grondstoffen verzamelen (hiervoor moet je een aantal ogen gooien op de dobbelsteen), actiekaarten verzamelen, grondstoffen omzetten naar zilver, een extra arbeider vergaren, magische kristallen verzamelen 4) een deel van de portal bouwen : nadat een speler z'n acties heeft uitgevoerd, mag hij een deel van de portal bouwen indien hij de nodige grondstoffen heeft verzameld. Indien hij dit kan doen, mag hij de speciale actie van het onderdeel onmiddellijk gebruiken. 5) aanval van de Atheense vloot : gooi de strijddobbelsteen en bepaal de aanvalskracht van Athene. Hopelijk heb je voldoende tegengewicht in de vorm van arbeiders die je erbij plaatste. Voor elk strijdpunt dat je te kort komt, zal een deel van het eiland overstromen.
Dit zijn eigenlijk de voornaamste regels van het spel. Er zijn nog enkele speciale elementen in het spel : Magische stenen = hiermee kan je een dobbelsteenrol aanpassen, een gezonken deel van het eiland terugdraaien, een onheilskaart teniet doen, ... Moedfiches = als je ten strijde trekt tegen Athene, krijgt de best vertegenwoordigde een moedfiche. Deze mag je inzetten om in latere beurten als dubbel geteld te worden in de strijd tegen Athene of om jezelf te beschermen tegen de opkomende vloed (je kan je arbeider dan recupereren) Actiekaarten = allerhande voordelen
Na enkele potjes blijkt al dat dit spel niet makkelijk te winnen is. Zeker aangezien je afhankelijk bent van een dobbelsteenrol. Zelfs na goed dobbelen, maakten we eigenlijk weinig kans. Het gaat goed tot op een bepaalde hoogte en dan gebeurt het allemaal ineens erg snel. Het water staat letterlijk tot aan je lippen en dat maakt het erg spannend. Voor mij persoonlijk blijft Ghost stories nog steeds de nummer één, maar deze komt wel netjes voor Pandemie op het moment.
Dat Homesteaders een goed spel was, dat wisten we al voor Essen. Aangezien Quined geen nieuw spel uitbracht, maar een herwerkte versie van het spel dat Tasty Minstrel Games eigenlijk op de spellenkaart plaatste. Wij zijn in ieder geval wel blij dat we op deze versie hebben gewacht om aan onze collectie toe te voegen, want het materiaal is om duimen en vingers van af te likken.
Homesteaders is eigenlijk een relatief éénvoudig en kort spelletje, maar laat je niet misleiden ... met toch voldoende diepgang. Je gaat op zoek naar de juiste combo's die er kan ontstaan tussen gebouwen, grondstoffen en het behalen van overwinningspunten. Op het eerste zicht lijkt het allemaal wat moeilijk en abstract ... en dat is het ook een beetje want de iconografie is niet altijd evident. Eens je er een spelletje hebt opzitten, valt het echter wel mee. Een overzichtje van de gebouwen in de spelregels of in een appendix had wel leuk geweest.
Homesteaders loopt over 10 ronden, die op hun beurt zijn opgesplitst in drie fasen. Een inkomstenfase, een biedfase en een bouwfase. De opschoonfase laat ik nu nog even buiten beschouwing, hier ga je gewoon nieuwe kaarten opendraaien, dus dat is nu ook weer de moeite niet.
Elke speler start met één gebouw in z'n "stad" die hij gaat proberen uit te bouwen in de loop van het spel. Elk gebouw genereert op de één of de andere manier meestal wel inkomsten. In de inkomstenfase overloop je dan ook al je gebouwen en neem je het geld, de grondstoffen, de ruilfiches, ... die je dient te krijgen. Voor sommige inkomsten moet je een arbeider gebruiken, maar deze moeten ook sowieso betaald worden op het einde van deze fase (ook al gebruik je ze niet), voorzie dus zeker dat je de kosten van je arbeiders kan betalen met je inkomsten.
Nadien wordt er geboden op openliggende veilingkaarten. Meestal stellen deze je in staat om een gebouw in een bepaalde kleur aan te schaffen, soms ook extra arbeiders of treinsporen. Het bieden verloopt praktisch zoals elk biedspel en uiteindelijk gaat er altijd één speler zeker moeten passen. Hij zet zich een stapje voort op het treinspoor en krijgt een bonus. De andere spelers betalen hun bod en nemen hetgeen dat de veilingkaart aangeeft.
Gebouwen dienen op hun beurt meestal ook nog betaald te worden, de kosten zijn soms geld, maar ook grondstoffen worden gevraagd. En dan is het kijken naar de opbrengsten van elk gebouw afzonderlijk. Produceert jouw ene gebouw wat je nodig hebt om een ander te activeren, zodat je de grondstoffen bekomt die overwinningspunten opleveren? Niet makkelijk? Gelukkig zijn er de ruilfiches waarmee je constant naar de markt kan. Je kan grondstoffen gaan kopen of verkopen, zodat je aan andere grondstoffen en geld geraakt. Ook overwinningspunten zijn op deze manier te verkrijgen.
De speler die na tien ronden het meeste punten heeft verzameld, wint het spel. Deze punten scoor je tijdens het spel, voor je gebouwen en sommige gebouwen genereren nog extra punten als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan.
Enige raad die ik u kan geven : als je ooit de kans hebt om dit spel te proberen, zeker niet nalaten. Misschien is het helemaal niet je ding, maar na een klein uurtje ben je er dan tenminste zeker van. Maar ik ben er bijna zeker van dat het je wel zal smaken en dan heb je zeker een pareltje ontdekt.
Dit is misschien wel een bespreking waarop u heeft zitten wachten ... misschien ook totaal niet, want u heeft het spel niet in huis en zal het ook niet in huis halen voor belachelijk hoge prijzen (hoe goed het spel dan ook wel zou zijn). Fragor games maakt er de laatste jaren "een spel" van om zo snel mogelijk hun kopietjes van hun nieuwe spel uit te verkopen. Op luttele dagen tijd waren de 1000 pre-orders de deur uit en moest de minder freaky gamer lijdzaam toekijken hoe er druppelgewijs informatie over het spel gelost werd. Want het moet gezegd ... toen ik de pre-order plaatste, wist ik enkel de titel van het spel (en zelfs die heb ik maar half bekeken, gewoon mailen naar die twee gekke Schotse broers). Maar was het allemaal de moeite waard?
"We gaan naar de maan, we gaan naar de maan. Als je mee wil er is plaats genoeg, we blijven weg tot morgenvroeg!"
Tokaido (Funforge) : 
Tzolkin (CGE) :
The hobbit (999 games) :
999 games brengt een kaartspel uit van niemand minder dan Martin Wallace. Echt veel werk heeft hij echter niet aan dit spel gehad, want ik kan dit spel zéér kort voorstellen : slagen halen.
Eén van de titels waarvoor ik de vertaling van de spelregels voor mijn rekening heb genomen. Sheepland is een familiespel waarbij je tracht om je schaapjes op het droge te krijgen. Letterlijk en figuurlijk mag je deze uitspraak nemen. Je gaat de houten meeple-schapen over het speelbord bewegen en ze proberen in een wei te krijgen waarvan jij "aandelen" hebt. De speler die het beste scoort over het ganse speelbord is de winnaar.
Briefcase is een deckbuilding game, zoals Dominion of Thunderstone. Concreet wil dit zeggen dat je in de loop van het spel je eigen stapel kaarten gaat proberen uit te breiden en optimaliseren, zodat je aan het eind van de rit telkens de juiste kaarten op handen krijgt om de acties uit te voeren die je wenst uit te voeren. Het thema is in ieder geval een keertje iets anders, als ondernemer ga je aan de slag om je in te kopen bij diverse bedrijven en de voordelen ervan zo optimaal mogelijk te benutten.
Deze titel is een remake van een spel uit 1996, dat zelfs bij 999 games is verschenen. Het enige wat eigenlijk is aangepast is de doos, die er wel redelijk graaf uitziet en de spelregels zijn in een nieuw jasje gestopt. De eigenlijk regels zijn wel totaal niet veranderd. Ook nu nog gaat u met bootjes rondvaren, grondstoffen en producten kopen en verkopen en hier en daar een robbertje uitvechten. De grootste verandering zijn echter kleine aanpassingen :
Suburbia is één van die buitenbeentjes uit onze Essen-buit. Het is één van de spellen die mij erg bevallen is, maar dat oh zo moeilijk op tafel komt. Hoe dat komt, weet ik niet, maar wat ik wel weet, is dat dit spel echt wel de moeite is. Het is geen zwaar tactisch spel, het gaat allemaal om opportuniteiten zien, verstandig opbouwen en toeslaan op het juiste moment (als je er dan natuurlijk de middelen voor hebt).
Sheepland (Cranio creations) :
(sorry, ik kon het niet laten)
Speciale aandacht vandaag voor één van de toppers van Essen voor mij persoonlijk. We waren al grote fan van de vorige creaties van Pearlgames en aanvankelijk was dit spel wel wat een stijlbreuk met Troyes en Tournay. Het was aanvankelijk dan ook koffiedik kijken wat we ervan moesten verwachten. De spelregels waren op het eerste zicht ook al niet echt verhelderend, want het ging duidelijk om een vrij abstract spel. Hoe het zou uitdraaien, daar moesten we eigenlijk op wachten tot we er een speelbeurtje hadden opzitten. 
Myrmes, ofte "het spel van de mier" is een typische euro-game die zeker en vast past in het kraam van één van onze favoriete uitgeverijen, nl. Ystari games. In het spel tracht je om ter meeste punten te scoren door je mieren op te leiden tot werkers, soldaten, voedsters, feromonen te verspreiden, prooien te gaan vangen, ...
Yedo is een spel van Belgische makelij, Thomas Vande Ginste en Wolf Plancke zijn de auteurs van deze titel. Het begon voor hen eigenlijk allemaal een beetje met een kleine tegenslag, hun originele naam "EDO" werd namelijk letterlijk voor hun neus weggekaapt door Queengames. Daarom hebben ze er netjes een "y" voorgesmeten. Qua spelverloop lijkt dit spel echter voor geen sikkepit op de Queen-titel. 
In deze bespreking ga ik gewoonweg even overlopen wat deze uitbreiding aan het basisspel van Xavier Georges toevoegt. Erg diep kan ik er vooralsnog niet op ingaan, daar ik het basisspel in al die tijd nog steeds niet op tafel heb gekregen. De spelregels heb ik echter al vaak doorgenomen, dus op zich heb ik wel een redelijk zicht op wat het spel allemaal inhoudt.
Briefcase (Artipia) :
Atlantis rising is nog eens een puur coöperatief spel dat perfect binnen het rijtje Pandemie, Ghost stories en Forbidden island thuishoort.
Dat Homesteaders een goed spel was, dat wisten we al voor Essen. Aangezien Quined geen nieuw spel uitbracht, maar een herwerkte versie van het spel dat Tasty Minstrel Games eigenlijk op de spellenkaart plaatste. Wij zijn in ieder geval wel blij dat we op deze versie hebben gewacht om aan onze collectie toe te voegen, want het materiaal is om duimen en vingers van af te likken.
