In mijn online-krant een artikel over een verschrikkelijk drama, jonge vrouw, moeder van twee kinderen vermoord door haar partner. Dit laat niemand koud. Maar dat er in zo'n geval steeds herhaald wordt dat niemand iets gemerkt had van ruzies of onenigheid in het gezin, dat vind ik dan met de haren getrokken.
Zelf kan ik verschillende gebeurtenissen aanhalen waarvan iedereen goed wist wat er gebeurde. Een andere jonge vrouw welke jarenlang door haar man getergd werd, die niet wilde geholpen worden uit angst voor haar partner. Al jaren verwachtten we het ergste, wat dan ook gebeurd is, ze heeft zich verhangen.
Het kind dat al vanaf baby zijnde mishandeld werd. Veel vergeefse pogingen ondernomen om hem hulp te verschaffen, niemand nam het serieus. Nu als volwassene is hij geestelijk gestoord, aanvaardt geen gezag en kan zich aan niets aanpassen.
Ik ben er zeker van dat de familie van het vermoorde slachtoffer wel op de hoogte was, maar je staat meestal machteloos tegenover zulke problemen.
Wanneer er zo'n drama gebeurt wordt er meestal gezegd; dit hadden we niet verwacht. Dit is een zo vaak gebruikte cliché... En dat dan als titel boven het artikel zetten, maakt dat mijn pijn weer naar boven komt. Zulke dingen maken mij boos en verdrietig tegelijk...
Mijn reactie werd door de krant geweigerd, de waarheid kwetst... Soms is men bang van de waarheid...
