Hoe zou het komen dat sommige huisdokters tot over hun oren in het werk zitten, terwijl anderen maar niet aan de bak komen?
Wanneer ik naar mijn dokter moet, is het meestal voor enkele voorschriften en een bloeddrukmeting.
Op maandag weet ik dat er heel veel volk is, dus ga ik normaal gezien op dinsdag.
Maar dat is ook al geen zekerheid meer.
De kleine wachtzaal zit vol als ik binnenkom, zes patiënten vóór mij. Tel voor elke persoon ongeveer vijfentwintig minuten, dan weet ik al ongeveer hoe laat het gaat worden eer ik aan de beurt ben. Er komt nog volk bij, ze kijken eens door het raam en vertrekken weer, behalve twee ijsberen die buiten op het bankje gaan zitten. (brrr).
Als ik bedenk hoeveel uren deze dokter bezig is met zijn patiënten aan huis, daarna zal hij snel wat eten en beginnen aan de huisbezoeken. 's Avonds weer een volle wachtzaal. Awel, chapeau zulle!
En terwijl je binnen bent, rinkelt de telefoon ook nog voortdurend.
Blijft het zo duren, dan zullen de doktersbezoeken alleen nog maar op afspraak kunnen. Maar in principe heb ik daar niets op tegen, het bespaart ons toch ook de wachttijden. Alhoewel de kans bestaat dat de lijsten zo lang worden, zodat je enkele weken moet wachten eer je aan de beurt bent.
Een oplossing zou een grote praktijk zijn, met meerdere dokters, die elkaar aflossen.
Maar of ze er dan financieel nog aan uit kunnen, dat is een andere kwestie.
Maar dat er hier iets moet veranderen is zeker, dokters kunnen ook een hartaanval krijgen...
|
